ยินดีต้อนรับคุณLoveLess ที่หลงเข้ามาติดกับที่นี่อีกคน
ส่วนรูปภาพผมนั้น เนื่องจากรูปมันเยอะมากๆ 3 กล้องรวมกัน 3000 กว่ารูป
ถ้าจะให้ดูทั้งหมดเกรงว่าคนอัพคงจะตายไปก่อน หรือไม่เน็ตก็คงจะล่มแน่ๆ
ผมเลยต้องเสียเวลาคัดรูปนิดหน่อย คงจะเอารูปวิวแล้วกันเนอะ สวยๆหลายรูปเลย
ส่วนรูปผม ก็ตามไปดูในไดผมได้นะ จะเน้นผมมากกว่าวิว
...............
.........
เฮ้อ.........และแล้วการเดินทางก็ใกล้จะมาถึงจุดสิ้นสุดเสียที
อาจจะไม่ประทับใจในวินาทีสุดท้าย แต่ก็ไม่อยากให้ลืมกันนะครับ
แฮะๆ จะยังเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในบอร์ดนี้แหละ
ทักทายกันได้เหมือนเดิม ถ้าให้ดี เข้าไปอ่านในไดจะดีสุด
................
......................
"เสียงดีเหมือนเดิมนะ" มันยกหัวออกจากไหล่ผม ทำท่าเคลิ้มจะหลับ
"อารายร้องนิดเดียวทำหลับ" ผมแซวมัน เพราะเห็นทำตาแดงๆ เบลอๆ
"สงสัยมันยามันออกฤทธิ์มากไปหน่อย ปกติเขากิน 2 แต่ฮวดกินไป 4" มันพูดเสียง ง๊องแง๊งมากๆ ต้องตั้งใจฟังจริงๆถึงจะเข้าใจ
"ยาอะไรอ่ะ แล้วกินเข้าไปเยอะขนาดนั้นเดี๋ยวก็ตายกันพอดี"
"ยาระงับประสาท"
ผมตกใจเล็กน้อยกำลังจะอ้าปากถามมันก็แย่งพูดเสียก่อน
"ก็ที่เต้ตอนแรกนะแหละ ยานี่ไม่มีขายตามร้านนะ แพทย์ต้องออกใบสั่งยามาให้ ถึงจะซื้อได้"
ผมหมุนรอบตัว หาแผงยาที่ผมทิ้งไว้ตอนแรก ดูจากฉลากแล้ว (อ่านไม่ออก
) ภาษาทางการแพทย์ละมั้ง
"แล้วทำไมฮวดต้องกินเยอะขนาดนั้นด้วย ไม่กลัวตายหรือไง" ผมถามเพราะห่วงมัน ดูจากอาการมันตอนนี้
มันดูเบลอมาก พูดวกๆวนๆ ต้องตั้งใจฟังไม่งั้นฟังไม่รู้เรื่อง
"ก็ฮวดกลัว" มันนิ่งไปนิดนึง " กลัวจะทำร้ายเต้อ่ะดิ๊ ฮวดคุมอารมตัวเองไม่ค่อยได้ เต้ก็เห็น"
ใช่ครับคุณผู้อ่านทุกท่าน ตั้งแต่แรกที่ผมเข้ามานั่งในห้องนี้ ฮวดมีการแสดงอากาศฟิวส์หลุด
ให้ผมได้เห็น 2-3 ครั้ง เช่น...ตอนเครื่องเสียงเล่นซีดีไม่ได้ แล้วฮวดเอามือไปทุบๆ
พอผมจะห้ามก็พูดสวนมาว่า "ไม่ต้องยุ่ง กรูจัดการเองได้" ตอนผมได้ยินมันพูดกรู-เมิง อะไรพวกนี้กับผม
ผม
ช๊อคไปเลย นั่งอึ้งได้พักนึง ฮวดมันก็ขอโทษ มันบอกว่ามันติดปากเวลาพูดกับเพื่อน เป็นต้น
..............
......................
ผมยอมรับว่า ตอนนั้นผมกลัวมัน กลัวมันจะคลุ้มคลั้งขึ้นมาทำอะไรผม (อะไรที่ว่านี่ ไม่ใช่อย่างว่านะครับ อย่าคิดมาก
)
เรื่องราวอะไรหลายๆอย่าง เริ่มเข้ามาประติดประต่อกันมากขึ้น
....
........
"แผลที่ถูกแทง" ต่อให้ใช้ตัวหลบได้ก็เถอะ แผลมันก็น่าจะเป็นแค่รอยเดียว
ต่อให้มันซ้ำหลายที รอบที่สองหรือสาม ยังไงก็น่าจะหลบได้แล้ว มันคงไม่ยืนเฉยๆให้มีดมันวิ่งผ่านตัวซ้ำหลายๆครั้งหรอก
ในตรงนี้หลายๆคนอาจจะงง เพราะผมไม่ได้เล่าละเอียดมากนัก อยากให้ทุกคนนึกภาพตามนะครับ
ถ้ามีคนกำลังถือมีดมาแทงคุณ คุณกระโดดหลบได้ โดยที่มีมันทะลุผ่านเสื้อ เสื้อคุณจะเป็นยังไง
มันต้องเป็นรูมีดใช่ป่ะ แต่นี่รอยเสื้อเหมือนกับมีการเอามีดมาฟันข้างตัวหลายๆครั้ง
ทำให้เสื้อขาดแบบถูกฟันมากกว่าแทง แล้วรอยแผลก็เหมือนโดนฟันซ้ำๆ เหมือนกัน
.......
.............
"รอยเท้ากลางหลังเสื้อ" รอยเท้านี่ผมบังเอิญเห็นตอนเช้าที่กำลังจะกลับบ้าน รอยมันเหมือนกับรองเท้าฮวดเป๊ะเลย
...
.........
"ยาระงับประสาท"
.....
..........
"มีด" ตอนที่ฮวดมันจะออกไปซื้อเหล้ากับน้ำแข็งมาเพิ่ม มันบอกผมว่าไม่ต้องห่วงมัน มันมีมีดเป็นอาวุธ
แต่มันหามีดอันนั้นไม่เจอ มันเบลอเพราะฤทธิ์ เลยจำไม่ได้ว่าเอาไปวางไว้ตรงไหน มันบอกผมอย่างนั้นนะ
แล้วมันเอามีดออกมาทำไม แล้วตอนออกไปตอนแรก ทำไมไม่พกไปด้วย
.........
คำถามพวกนี้ พุ่งเข้ามาในหัวผมเต็มไปหมด มันสับสนบวกกับกลัว
เริ่มมีความระแวงเกิดขึ้นในใจของผม.....ทีละเล็ก ทีละน้อย
ถ้าฮวดไม่ได้โดนใครทำร้าย แล้วใครทำร้ายฮวด
หรือว่า......ฮวดมันจะทำร้ายตัวเอง แล้วมันจะทำไปทำไมหละ
ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว....
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
