ผมมาเจอมันในสภาพที่แบบว่า ทั้งตัวมีแผลเต็มไปหมด ที่หน้าก็มี (แต่ตอนแผลหาย ไม่ยักกะมีแผลเป็น)
นอนอยู่บนเตียงมีสายไอนั้นไอนี่ระโยงระยางเต็มไปหมด ผมเห็นแล้วก็ทำได้แค่เพียง
เฮ้อ.......ถอนหายใจยาวๆ ก่อนที่มองหน้ามันแล้วส่ายหัวเบาๆ
"หิวอะไรไหม" มันหันมายิ้มหวานๆให้หนึ่งที
"อยากกินเหล้า" ผมเดินไปทุบที่ท้องมันเบาๆ
"โอ้ย! เจ็บ" แล้วมันก็นอนตัวคู้ ไอผมก็ เฮ้ย...กรุทุบไปเบาๆเองนะ เฮ้ย เป็นไรมากป่าว
หน้าตาลนลานมากๆ เอาไง ทำไงดี แล้วฮวดมันก็..........
"
" ไอบ้านี่คนเขาอุตส่าห์เป็นห่วง
............
.......
ผมเดินเอาของไปตั้งที่โต๊ะ ก่อนจะมานั่งขอบเตียง
"โหย...ดูดิ๊ แผลเต็มไปหมด แล้วนี่จะกลับมาหล่อเหมือนเดิมไหมเนี๊ยะ"
"ต้องหล่อเหมือนเดิมดิ๊ ฮวดถามหมอแล้ว หมอเขาให้ยามาทาด้วย แพงโคตร"
"เอาเหอะ จะรอดูละกัน เอ้อ...ไหนเล่าให้ฟังหน่อยซิว่าเกิดอะไรขึ้น"
............
.....
ผมขยับไปนั่งข้างมันเอาคางไปเกยแขนมันบนเตียง
"คืนนั้นฮวดเมามาก เกือบเช้าแล้วตี 5 ได้มั้ง ฮวดบิดมอไซต์มา 130
ตรงทางวันเวย์ ที่ลงจากสะพานศักดิ์เสนีย์นะ ฮวดบิดยาวมาจนถึงสะพานที่จะเป็นแยกธนาคารนะ
นั่นแหละ พอขึ้นสะพาน ฮวดก็บินได้เลย.....แล้วฮวดกับรถก็ลอยไป
แล้วก็ไปชนกับรถแท๊กซี่ที่จอดอยู่ข้างทาง
หน้าฮวดพุ่งไปกระแทกกับกระจกข้าง แตกกระจายเลย
ไหล่ฮวดก็ไปกระแทกประตูรถอีก จนประตูหักออกมา
ตอนนั้นฮวดไม่รู้สึกเจ็บเลยนะ พยายามประคองตัวเองขึ้นมาแล้วก็ไปยกรถ
พอยกรถเท่านั้นแหละ ฮวดวูบ แล้วมือฮวดก็ยันค้ำเอาไว้ แต่ตรงนั้นดันมีก้อนหิน
เนี๊ยะ มือฉีกเลย (มันยกมือแสดงหลักฐานให้ดู)
ฮวดพยายามยกอยู่ 2-3 ที ก็ยกได้ แล้วฮวดก็ขี่รถกลับบ้าน
(ตรงจุดเกิดเหตุกับบ้านมันห่างกันสัก 150 เมตรเห็นจะได้)
หลังจากนั้นฮวดก็โทรเรียกเพื่อนมาทำแผลให้ เลือดไหลอาบตัวฮวดเต็มไปหมด
เพื่อนมันเห็นท่าไม่ดีก็เลยพาไปส่งโรงบาล แล้วก็............
ไปนอนอยู่โรงบาล วันที่สอง ฮวดช๊อค เลือดสีดำไหลออกจากจมูกเต็มไปหมด
หัวใจหยุดเต้นซะอย่างงั้น แล้วเขาก็ปั้มหัวใจ (มันเปิดเสื้อให้ดูนม เอ้ย ให้ดูรอย)
ฮวดก็พักอยู่ ICU 2 วัน1คืน แล้วพอฮวดออกจากห้อง......มาพักห้องปกติ
ฮวดก็โทรหาเต้นี่แหละ สรุปแล้วก็.......
"เฮ้อ.....รอดมาได้เนอะ" ผมถอนหายใจหลังจากฟังมันเล่าจบ
"ฮวดยังอยู่กับเต้ไปอีกนานนะ ไม่ต้องห่วง ไม่ทิ้งกันไปก่อนหรอก" ดูมันยังมาทำปากดี
"เออ...ฮวด...ว่าแต่....กลิ่นอะไรตุๆ ไหนดมหน่อยดิ๊ ฮือ...เหม็นอ่ะ อาบน้ำบ้างป่ะเนี๊ยะ"
"ถามแปลก จะอาบได้ไง ดูดิ๊ สายอะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด จะพันคอฮวดตายแล้วเนี๊ยะ"
"แล้วไม่มีคนเช็ดตัวให้หรือไง....."
"ไม่มีหรอก...เพื่อนฮวดก็ผู้ชายทั้งนั้น มันไม่คิดจะทำให้หรอก" กรุก็ผู้ชายนะ แม้จะไม่ 100% ก็เหอะ
"แล้วพี่ชายหละ มาเยี่ยมยัง" พูดไม่ทันขาดคำ พี่ชายก็มา ผมยกมือไหว้พี่ชาย พี่ชายทำหน้างง
ตอนเห็นผมอยู่ที่นี่
"เต้รู้ได้ ฮวดมันโทรไปบอกเหรอ" พี่มันถามก่อนจะเดินเอาผลไม้ ไปวางบนโต๊ะ
(ไอฮวดมันกินเสียที่ไหนหละของพวกนี้นะ)
"ฮวดโทรไปบอกเต้เองอ่ะพี่ชาย" ฮวดมันช่วยตอบแทนผมแล้ว
"ดีๆ พี่ฝากเช็ดตัวมันด้วยนะ พี่ไปทำงานต่อและ ไปนะ ไว้เย็นจะเข้ามาใหม่ เอาอะไรป่าว"
เออ...ดีวุ้ย มาโยนขี้ให้กรุเช็ด
"จะเช็ดตัวเลยไหม" ผมถามมัน แต่สายตามันดิ๊
โหยสายตามีอะไรแอบแฝงมากๆ
"อืม...งั้นก็ถอดเสื้อซะ เดี๋ยวเราไปเตรียมผ้าชุบน้ำมาให้"
"เต้ช่วยถอดให้ฮวดหน่อยดิ๊ มันติดสายน้ำเกลือแล้วก็สายยา"
เอ่อ
ถึงแม้จะเคยๆกัน เอ้ย ม่ายช่าย แม้จะเห็นมาบ้างแล้ว แต่ใจมัน ตุบๆ พิกล
................
........