ต้องขอยกความดีความชอบให้คุณ a3486377
ที่ดันนิยายเรื่องนี้ขึ้นมาพอดี
อ่านรวดเดียวจบเหมือนกันครับ
กะจะหยุดอ่านไปอาบน้ำ แต่...
หยุดไม่ได้อะ กลัวขาดช่วง เหอๆๆ
จากเรื่องเห็นด้วยกับพี่เต้อะครับ
ลองคิดทบทวนดูดีๆแล้ว
ความรักมันไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆ
พี่เต้กับพี่ฮวดสวีทกันจะตายยังไม่ลงเอยกัน
ขนาดพี่ฮวดกับแฟนเค้ายังมีบอกเลิกกันซะงั้น
การครอบครองมันไม่ได้หมายความว่า
สิ่งที่อยู่ในการครอบครองของเรามันจะจีรังยั่งยืน
และอยู่กับเราไปตลอดกาลจริงไหมครับ
ก็เหมือนกับที่เราพยายามครอบครองใครบางคน
โดยมีคำว่า "แฟน" เป็นพันธะนั่นแหละ
ผมอิจฉาพี่เต้จังเลย
ที่แม้จะไม่ได้ลงเอยกับคนที่ตัวเองรัก
แต่ก็มีโอกาสสัมผัส "รักที่บริสุทธิ์"
และมีความสำคัญต่อคนบางคนเท่าชีวิต
คนเรา...แค่มีใครให้เชื่อใจก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ

ขอบคุณที่ถ่ายทอดเรื่องราวดีๆให้อ่านนะครับ ^^

ปล.เห็นรูปพี่ฮวดแล้วจากในไดฯพี่เต้ (ถ้าไม่ผิดคนนะ) ใส่หมวกแก็ปดำใช่ปะ เหอๆ
ปล.2 จะบังเอิญไปไหมที่ชื่อเล่นผมก็เหมือนเม้นบนและจขกท.
