ดีใจที่มีคนหลงเข้ามาติดกับเรื่องนี้เยอะ อิอิ

เพื่อเป็นของขวัญให้กับทุกๆคนที่ชอบเรื่องนี้นะครับ (ไม่รู้ว่าจะอยากได้ของขวัญกันหรือเปล่า)
ของขวัญชิ้นแรกต้อนรับปีใหม่คิดว่าทุกคนคงจะได้เข้าไปดูกันมาแล้ว
งั้นมาดูของขวัญชิ้นต่อไปกันดีกว่า ผมเก็บเกี่ยวความรู้สึกดีๆ มาฝากเต็มเลย
..................
..........
30 ธ.ค. 49 เวลาโดยประมาณคือ 2 ทุ่ม
วันนี้ผมเป็นอะไรก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าอยากกินเบียร์ อยากหาเพื่อนมานั่งคุยกัน
อาจจะเพราะว่ารู้สึกเหงาๆ ก็ได้มั้ง ปีใหม่ เพื่อนๆผมกลับบ้านกันหมด
ผมเลยขี่รถเวียนหาร้าน ที่บรรยากาศสบายๆ แล้วก็มาได้ร้านริมถนนร้านนึง
จริงๆแล้ว ต้องบอกว่า ไม่มีที่จะไปมากว่าเลยมาจบที่ร้านนี้
แต่บรรยากาศก็โอเคดีครับ ร้านเงียบๆ เพลงเบาๆ สบายๆ
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ผมสั่งเบียร์มาขวดนึง พร้อมกลับแกล้มนิดหน่อย
ขวดแรกหมดไปอย่างรวดเร็ว เหมือนพวกกระหายมานาน จะว่านานไหม ก็นานนะ
ตั้งอาทิตย์นึงแหนะ แฮะๆ ขวดสองผมกินไปได้หน่อยนึง เพื่อนผมก็มานั่งด้วย
เราก็กินกันไปคุยกันไป นึกไปถึงเรื่องในอดีต (ไม่เข้าใจเหมือนกัน
เวลาเพื่อนกันเจอกันในวงเหล้าแล้วชอบพูดแต่เรื่องในอดีต)
เสียงเพลงในโทรศัพย์ผมก็ดังขึ้น...อืม...ใครโทรมาหว่า
"ฮวด" เอ่อ...อึ้ง..ทำอะไรไม่ถูก หันไปมองหน้าเพื่อน เพื่อนมันก็ทำหน้างง เหมือนจะถามว่าทำไมเหรอ
ผมก็ลุกขึ้นไปรับสายอีกที่ ที่มันลับหูลับตาคนหน่อย
"ฮัลโหล สวัสดีครับ ว่าไง" ผมทำเสียงให้เรียบเพื่อกลบเกลื่อนความตื่นเต้น
"เต้...อยู่ไหนอ่ะ" ไมทำเสียงเศร้าๆอีกแล้วหว่า
"อ๋อ.....เราอยู่สาย มอ. นี่แหละ อยู่ร้านคอมไอโป้ง ฮวดมีอะไรหรือเปล่า" ผมโกหกมันไปครับ
"แล้วเต้ทำอะไรอยู่หรือเปล่า" ถามแบบนี้รู้เลยครับ มันต้องอยากให้ผมไปหาแน่ๆ
คิดว่าทุกคนคงจะรู้ว่าผมจะตอบยังไงใช่ป่ะ
"ป่าว ไม่ได้อะไร ว่างมาก มีอะไรหรือเปล่า" โกหกอีกแล้ว
"มากินเหล้าเป็นเพื่อนฮวดหน่อยซิ" นี่เราเจอกันตอนกินเหล้าอีกแล้ว เหอะๆ
ผมตอบตกลงมันไปทันที โดยไม่รอช้า แล้วก็บอกมันว่าอีกแป๊บนึงจะไปหา
ตอนนั้นผมยอมรับเลยว่า ผมอยากเจอมันมาก เพราะผมคิดไว้ตั้งแต่ตอนแรกที่จะออกมาหาเบียร์กินแล้ว
ว่า...ผมอยากจะชวนมันออกมากิน แต่ผมกลัวว่า แฟนมันน่าจะยังอยู่ เพราะหยุดปีใหม่ ก็น่าจะอยู่ด้วยกัน
เลยไม่ได้ชวน แต่นี่มันนึกถึงผม แสดงว่าอย่างน้อยใจเรายังตรงกันอยู่ อีกส่วนนึงก็คือ
ผมสัญญากับเพื่อนๆในบอร์ดเอาไว้แล้วว่าจะเอารูปฮวดมาลง ซึ่งโอกาสก็มาแล้ว
............
......
ผมกลับมาที่โต๊ะ บอกเพื่อนว่าจะไปกินเหล้าต่อ เพื่อนมันก็เข้าใจ
แต่ขอให้หมดขวดนี้ก่อน ซึ่งกว่าจะหมดก็...นานเอาการ ผมมองดูนาฬิกา
เฮ้ย...นี่มันจะ 20 นาทีแล้ว บอกฮวดมันไว้แค่แป๊บเดียว ผมเลยชนหมดแก้วกับเพื่อน
รีบเช็คบิล แล้วก็รีบพุ่งตรงไปหามัน
เอ่อ....นี่กรูมึนแล้วหรือไงเนี๊ยะ ผมบ่นตัวเองในใจ ว่าทำไมคออ่อนแบบนี้
ผมใช้เวลาไม่นานมากจากร้านนั้นมาบ้านฮวด
ยังไม่ทันจะจอดหน้าบ้านสนิท ผมก็เห็นรอยยิ้มหวานๆ ยืนรออยู่แล้ว
"เฮ้ย...ลงมานานยัง"
"ก็ตั้งแต่วางสาย" เอ่อ...รู้สึกผิดชะมัด.....ก็มันเกือบครึ่งชั่วโมงแหนะ
แล้วฮวดมันก็ขึ้นมาซ้อนท้ายมอไซต์ผม....ผมทำหน้างงๆ หันไปถามมันว่า
"จะไปไหนเหรอ" มันส่งยิ้มหวานให้ผม...ละลายเลย
"ไปซื้อเหล้ากันก่อน"
"เอ้า...เราก็นึกว่ากินอยู่ก่อนแล้ว แล้วเราจะไปซื้อเหล้าที่ไหนกันดี" ผมถามไปงั้นแหละ
เพราะถ้าเวลาแบบนี้ เหล้าถูกๆมีร้านเดียว แล้วมันก็ใช่อย่างที่คิดไว้ ฮวดบอกร้านเดียวกัน
กับที่ผมคิดไว้เลย ก่อนออกตัวรถ ฮวดมันก็ทำให้ผม......รู้สึกดีขึ้นมาอีกแล้ว
"นี่เราไม่ได้ซ้อนท้ายเต้มานานมากแล้วนะ" ผมหันไปยิ้มให้มันอีกครั้ง ก่อนที่มันจะเอามือ
มาโอบตัวผม แล้วกอดแน่นๆ สองครั้ง แล้วก็หัวเราะ "แฮะๆ"
ไม่ต้องบอกก็คงจะรู้นะครับว่า ตอนนั้นผมรู้สึกดีแค่ไหน
ผมขี่รถช้าๆ ไม่รีบร้อน เพราะอยากจะยื้อเวลาแบบนี้ ไว้นานๆ แต่ร้านเหล้ามันก็ไม่ได้ไกลสักเท่าไหร่
ใกล้จะถึงแล้ว...ทำไมมันถึงไวอย่างนี้ว้า....บ่นในใจตามเคย
"จะซื้อเลยป่าวหรือว่าขี่รถเล่นกันก่อนดี เราว่าขี่รถเล่นกันก่อนดีกว่า" โหย....ทำไมถึงได้น่ารักแบบนี้
เหมือนจะรู้ใจเราเลย ได้ดิ้นตาย ผมก็ขี่รถผ่านร้านเหล้าตามเส้นทาง......เส้นทางเดิมแห่งอดีต
แต่วันนี้มันต่างจากครั้งก่อนๆในอดีตแล้วหละ ผมไม่รู้สึก......แบบก่อนๆอีกแล้ว
แน่นอนถามว่ารักไหม ตอบสั้นๆครับว่า "รัก" แต่.......เป็นรักที่ขอแค่ได้ดูแล ก็พอ
ไม่ได้อยากจะเอามาเก็บไว้ครอบครอง
.................
........
เราขี่วนสาย มอ. หนึ่งรอบก่อนจะมาจอดหน้าร้านเหล้า
"เต้กินเหล้าอะไรดีอ่ะ" อืม.....อยากจะบอกว่ารีเจน แต่มันจะกินได้ป่าวหว่า
"แล้วแต่ฮวดละกัน ฮวดอยากกินไร สั่งเลย เราเลี้ยงเอง" ทำใจใหญ่ครับ แฮะๆไม่กลัว เงินเดือนเยอะแยะ
"อืม...." มันคิดหนัก ผมก็เหมือนกัน ไม่รู้จะสั่งเหล้าอะไรดี ผมก็คิดว่า อย่าสั่ง สเปรย์กับมาสเตอร์เบรนเป็นพอ
เพราะกินทีไร ตื่นมาหนักหัวทุกที ไม่ทันขาดคำครับ
"เอาสเปรย์คับ น้ำแข็ง 2 โซดา 4 น้ำเปล่า 4 ครับ" จะแย้งก็ไม่ได้เพราะบอกเขาไปเองว่า จะสั่งอะไรก็ได้
ระหว่างรอเงินทอน...ฮวดก็เดินไปรอที่รถ ผมหันไปเห็นลูกอมที่ขายในร้าน
เลยตะโกนถามฮวดไปว่า
"เอาลูกอมไหม" ผมหันไปมองฮวดแล้วก็ยิ้มแซวๆ มันก็คงจะรู้ เลยอายๆ
ผมเลยสั่ง...ลูกอมมา เผื่อ......เผื่อครับ เผื่อมันจะป้อนให้ผมอีก ฮิ้ว...คิดเองก็เขิลล์เอง
................
......
ปล.ไว้มาต่อครับ น่าจะได้สัก 3 ตอน...น้ำเยอะไปป่าวนี่ แต่เอานะ อยากจะให้เห็นภาพชัด...
บวกกับปัญหาเรื่องสมองของผมตอนนี้ แฮะๆ...กลัวชะมัด...
ถ้าวันนึงผมตื่นขึ้นมาแล้วจำทุกคนไม่ได้ จะทำไงดีหละ เหอะๆ กลัวๆ