หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[Alexie333]

^
^
^
^
^
^
^
 
คนๆเน้ เค้าแรงงงงงงงงงงงงงงงงงงส์ จิมๆ

กลัวแล้วคร๊าบบบบบบบบบบบบบ

[jokirito]

ชิ!!  นึกว่ามาต่อ   เดี๋ยวๆ จะโดน

[Alexie333]

 






   ไม่พูดอย่างเดียว แต่มันกระชากตัวผมออกมาจากรถ แล้วยังปิดประตูรถ พร้อมทั้งโบกมือให้เค้าขับไป ผมโกรธมันสุดๆ เลยด่ามันไปอีก นี่มันยังต้องการอะไรอีกเนี่ยะ

“ นี่นายยังต้องการอะไรอีก ห่ะ ว่ามาสิ ต้องการอะไร “ ผมตะคอกใส่มันสุดเสียง

“ ดิวแค่อยากให้อี้ไปงานแต่งงานของดิวด้วย อีกสองเดือนข้างหน้า อี้พอจะว่างไปได้ไหมครับ “

   หนอยไอ้เลว มันทั้งย่ำยี ทั้งดูถูกผม ยังจะมีหน้ามาชวนผมไปงานแต่งของของมันอีกเหรอ

“ ไม่ไป จะไปทำไม ไปให้มันได้อะไร จิตใจนายทำด้วยอะไร ห่ะ  !!! แค่นี้ยงัทำร้ายกันไม่พอรึไง ต้องให้ชั้นตายลงตรงหน้านายเลยใช่ไหม นายถึงจะพอใจ ชั้นไม่ไป ได้ยินชัดไหม “

“ ก้อไปเพื่อให้เห็นไงว่า ดิวก้อรักใครเป็นเหมือนกัน แล้วในงาน ดิวจะทำให้อี้เห็นว่า ความรักของดิวกับจิ๊บนั้น มันยิ่งใหญ่แค่ไหน แล้วมันก้อจริงแค่ไหน แล้วอี้กล้าไปดูไหมล่ะ “

   เผลี๊ยะ !!! ฝ่ามือของผมฟาดไปที่หน้ามันอีกที คราวนี้ผมไม่ได้เผลอแล้ว ผมตั้งใจตบมันจริงๆ

“ อย่าให้ชั้นได้ไปรับรู้อะไรอีกเลย พอเสียที แค่นี้มันก้อทำร้ายจิตใจชั้นมากพอแล้ว แค่ชั้นได้รู้ว่าชั้นรักคนผิดมาตลอดนี่ ชั้นก้อเสียใจจนจะไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่แล้ว ชั้นขอล่ะ อย่าจองเวรชั้นอีกเลย ฮือๆๆๆ “

   ผมทรงตัวไม่ไหวแล้ว ทรุดลงร้องไห้กับพื้นอย่างอดกลั้น จนดิวต้องเข้ามาประครองตัวผมไว้ ผมอยากจะสะบัดออก อยากจะผลักมันออกไปไกลๆตัวผม แต่ผมไม่มีเรี่ยวแรงเลย จากนั้นมันก้อเดินประคองพาผมไปไหนไม่รู้ ผมไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น มันพาผมเดินมา ทั้งๆที่ผมก้อยังร้องไห้อยู่อย่างนั้น จนมาถึงรถของมัน ผมก้อขึ้นรถไป แล้วมันก้อพาผมขับออกมา

“ พาชั้นไปส่งบ้านด้วย ชั้นอยากกลับบ้าน “ ผมพูดออกไป ตอนที่มันขับมาสักพักแล้ว

“ บ้านไหนล่ะ บ้านไอ้ต้ง บ้านไอ้กรณ์ หรือว่าบ้านไอ้แมนล่ะ ระบุด้วย “ ยังจะมากวนประสาทผมอีก ผมไม่มีอารมณ์จะเถียงมันแล้ว เลยตอบๆไป แบบไม่สนใจคำพูดของมัน

“ บ้านชั้นเอง ที่ร้านอาหารนั่นแหละ “ ผมตอบไปแค่นั้น

“ อ้อออออ ใช่สินะ ร้านนั้นไอ้ต้งมันสร้างมาให้อี้เองนี่นา ดิวไม่น่าลืมเลยนะ “ ผมไม่เข้าใจว่ามันจะพูดทำไม แต่ผมก้อไม่ได้ตอบไป ขี้เกียจรำคาญเถียงกับมัน ไอ้คนไม่มีหัวใจ

    จากนั้นผมก้อหยุดร้องไห้ แล้วนั่งเงียบมาตลอดทาง แล้ววันนี้เป็นอะไรไม่รู้ รถมันติดชะมัดยาดเลย ขยับได้ทีละนิดละหน่อย ใจผมนี่อยากจะออกให้ห่างจากไอ้บ้าดิวไกลๆ ไม่อยากอยู่ใกล้มัน ยิ่งคิดเรื่องนั้นขึ้นมาทีไรนะ มันก้อรู้สึกแย่ทุกที

“ จะว่าไปนะ อี้เองเป็นคนบอกดิวไม่ใช่เหรอว่า ให้ดิวรักใครบ้าง เพื่อตัวของดิวเอง แล้วอี้จะมาโกรธมาเคืองดิวทำไมเล่า ถ้าดิวจะไปรักคนอื่นที่ไม่ใช่อี้ จริงมั้ย “
 
   จู่ๆไอ้ดิวมันก้อลำเลิกขึ้นมาอีก....ใช่สินะ ผมเคยบอกมันไปว่า ถ้ามันเจอใครที่เค้ารักมัน มันก้อควรจะเปิดใจให้เค้า และรับรักเค้าไปซะ นี่ผมลืมคำพูดตัวเองไปเหรอเนี่ยะ ??? ใช่สิ ทำไมผมต้องโกรธมันด้วย ถ้ามันจะรักใครที่ไม่ใช่ผม

“ ใช่ ชั้นเป็นคนบอกนายเองแหละชั้นจำได้ “ ผมตอบไปแค่นั้น

“ งั้นเราก้อไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วใช่มั้ย “

“ ใช่ เราไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว “ ผมตอบไปอย่างไร้อารมณ์

“ ก้อดี งั้นจากนี้ไป เราก้อยังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม “ นี่มันอะไรกันนี่ ไอ้บ้านี่ !!!

“ เพื่อนเหรอ เหอะๆๆๆ “ ผมขำออกมาเบาๆ

“ ขำอะไรอี้ มีอะไรน่าขำเหรอ แค่ดิวขอเป็นเพื่อนกับอี้ “ เฮอะ !!!! จะไม่ให้ขำได้ไงละครับ มันยังมีหน้ามาขอผมเป็นเพื่อนมัน นี่นะ ???? นี่มันสมองกลับไปแล้วรึไง ไอ้เลวววววววววว

“ อย่าเลย นายกับชั้น เรามันต่างกันมาก เรามาจากคนละที่ และอาจจะด้วยเวรกรรมที่ชั้นอาจจะเคยทำกับนายไว้ในชาติที่แล้ว หรืออะไรก้อตาม ทำให้เราได้เจอกันในชาตินี้ และชั้นก้อคิดว่า ชั้นได้ชดใช้นายไปหมดแล้ว ชั้นไม่คิดหรอกนะว่า เราจะเป็นเพื่อนกันได้ เราอยู่ใครอยู่มันดีกว่านะ มันคงจะเป็นทางดีที่สุด “

“ แต่แม่ของดิว ยังคงรักและเอ็นดูอี้เสมอนะ ท่านยังบ่นถามหาอี้บ่อยๆเลย บ่อยกว่าบ่นหาดิวอีก “ นี่มันจะเอาคนอื่นมาอ้างอีกทำไม มันไม่เกี่ยวกัน ผมรู้ว่ามันพยายาม แต่ผมก้อจะดึงดันต่อ

“ เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง ชั้นแยกแยะได้ เพราะว่า ท่านก้อมาหาชั้นบ่อยๆที่ร้าน เราคุยกันดีเป็นปกติ ฉะนั้นนายไม่ต้องห่วงเรื่องนี้ และนายก้อไม่ต้องบอกท่านด้วยนะว่า มันเกิดอะไรขึ้นกับเรา ปล่อยมันไปอย่างนี้แหละดีแล้ว เดี๋ยวทุกอย่างมันก้อเข้าที่เอง “

“ ใช่สินะ อี้เองก้อมีเพื่อนมากนิ มีคนมารุมรักมากมาย ไม่เหมือนดิว เพื่อนเพิ้นก้อไม่ค่อยจะมีสักเท่าไหร่หรอก กะแค่ ขนาดจะขอคนเคย....เคยรู้สึกดีๆต่อกัน ให้มาเป็นเพื่อน เค้ายังปฏิเสธเลย อาภัพจริงๆเลยเรา “

   ผมไม่ตอบมันไป ปล่อยมันบ่นของมันไปคนเดียว มันไม่เกี่ยวกับผมอยู่แล้วว่ามันจะมีใครคบมันไหม มันจะมีเพื่อนสักกี่คน ต่อจากนี้ไป ชีวิตผมจะไม่มีคนชื่อ ดิว อีกต่อไป และหวังว่า มันคงไม่มาให้ผมเจออีก......

   สักพักนึง ก้อถึงร้านของผมแล้ว ผมกำลังจะลงจากรถไป แต่ไอ้ดิวมันดึงแขนของผมไว้ ผมเลยหันไปมองหน้ามัน อยากจะรู้นักว่ามันจะพูดอะไรอีก

“ ยังไงๆดิวก้อขอให้อี้มีความสุขกับไอ้ต้งนะ มันเป็นคนดีมาก มันรักอี้มาก มันยอมทำทุกอย่างเพื่ออี้จริง ทุกอย่างจริงๆ อันนี้ดิวขอยืนยันแทนมันได้เลยว่า ไม่มีผู้ชายคนไหนในโลกนี้ ทำให้อี้ได้ขนาดนี้หรอก เชื่อดิวสิ “

   ผมสะบัดมือมันออก แล้วพูดไป

“ ขอบคุณที่บอก แต่มันไม่ใช่ธุระของนาย ที่จะมาบอกชั้นเรื่องนี้ ใครจะรัก จะดีกับชั้นยังไง นายไม่เกี่ยว และต่อจากนี้ไป ขอให้เลิกยุ่งกับชั้นซะที ถือว่าชั้นขอร้องล่ะ เลิกจองเวรชั้นซะทีเถอะ “

“ ไม่ว่าอี้จะคิดยังไงก้อตามนะ แต่ดิวแค่อยากบอกให้อี้รู้ว่า ที่ผ่านมานั้น ดิวไม่เคยคิดร้ายกับอี้ หรือคิดอยากจะทำให้อี้เสียใจเลย ถ้าไม่รวมเรื่องที่เราเข้าใจผิดกัน ทุกอย่างที่ดิวทำให้อี้ มันคือความจริงใจทั้งหมด “

“ มันไม่สำคัญหรอกดิว นายไม่ต้องมาบอกชั้นหรอก เพราะตอนนี้ ชั้นไม่รู้สึกยินดี ยินร้ายอะไรกับมันอีกแล้ว ต่อให้นายพูดอะไรแรงๆ แย่ๆกับชั้น มันก้อทำอะไรชั้นไม่ได้อีกแล้ว ใจชั้นมันตายด้านไปแล้ว “

   ไอ้น้ำตาบ้านี่ มันจะไหลออกมาทำไม ไหนบอกว่าไม่รู้สึกอะไรไงเล่า ???

“ แค่นี้นะ ชั้นต้องไปแล้ว ลาก่อน และหวังว่า เราคงไม่ได้เจอกันอีก “

   พูดจบผมก้อเดินลงจากรถไป โดยไม่ฟังคำพูดอะไรของมันอีกต่อไปแล้ว พอกันที กับผู้ชายคนนี้ คนที่....คนที่ผมเคยรักจนสุดหัวใจ แต่เค้าก้อเป็นคนที่ทำร้ายผมได้เจ็บแสบลงลึกไปถึงหัวใจได้อย่างลึกสุดขั้ว มันคงไม่มีอะไรที่เจ็บปวดไปกว่านี้แล้วสินะ ใช่ไหม ??? ต่อจากนี้ไป ไม่ว่าอะไรก้อคงทำร้ายความรู้สึกของผมไม่ได้อีกแล้ว เพราะว่า ความรู้สึกของผมมันได้ถูกทำลายลงไปหมดแล้ว หมดไปกับ ผู้ชายคนนี้ คนที่ชื่อ “ ดิว “ ..................


                             -------------------------------------  จบตอนที่  55  ----------------------------------------

[Alexie333]

เอาไปอ่านซะจ็อค



เด๋วจะมาเหวี่ยงป๋มอีก




อิอิอิอิ พ่อนักเหวี่ยง

[CYPINUS]

ดิวคิดจะทำอะไรอยู่เนี่ยะ  
มันรู้สึกแปลกๆ   

[subaru]

ซับซ้อนซ่อนเงื่อนดีจริง ๆ อิๆ 

[honeymic]

เฮ้อ!!!!!! มันผิดตั้งแต่แรกจริงจริ๊ง ถ้าไม่เกลียดขี้หน้ากันตั้งแต่แรก อะไรๆก็อาจจะดีกว่านี้ หรืออาจจะไม่มีเรื่องนี้เลยก็ได้ หุหุ
อ่านไปปวดใจไป รักกันแต่กลับมาปกปิดความรู้สึกด้วยการทำร้ายจิตใจกัน
แต่ สนุกดีชอบ อิอิ

[win200]

ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆ

ขอให้ตอนสุดท้ายหายเข้าใจผิดกานได้สักทีน๊าา

[jokirito]

คนอ่านเรื่องนี้เนี่ยสงสัยจะโรคจิตแน่ๆ 

[honeymic]

  รีบน
ถูกต้องที่สุด จากไม่จิตก็มาจิตเอาเรื่องนี้เลย

[Rafael]

^
^
จิ้มต่ออีกคน
สงสัยตัวเองเหมือนกัน
ถึงอ่านแล้วจะรู้สึกหมันไส้ขนาดไหนก็ยังอ่านอยู่ได้ 55+
เอาเป็นว่าก็จะตามแบบคนโรคจิตไปจนจบเรื่องล่ะนะ

[win200]

^
^
^
จิ้มต่ออีก

รู้สึกเหมือนกันอ่ะ

55+

[kingphai]

เอาเลยดิว
ถ้าดิวคิดว่าทำเแล้วดิวมีความสุขกว่าการอยู่กับอี้
ดิวก็ทำไปเลย
ไม่มีใครว่าหรอก
อี้เองก็เหมือนกัน
หลอกใจตัวเองไม่มีวันสำเร็จหรอก
ถ้ายังดื้อด้านต่อไปก็จงเจ็บต่อไป
ไม่มีใครห้าม
ทุกอย่างคุณเลือกเอง

[Laxxeez]

ผิดที่ใคร หรือผิดที่ใจ...เราเอง

[maew189870]

ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆ

ขอให้ตอนสุดท้ายหายเข้าใจผิดกานได้สักทีน๊าา

เหมือนกันเลยคับ

ผมอยากให้คืนดีกันอ่ะคับ

จะต้องไม่ทำร้ายจิตใจคนงานไง....อิอิ

[CYPINUS]

คนอ่านเรื่องนี้เนี่ยสงสัยจะโรคจิตแน่ๆ 

พระเอกกับนายเอกของเรื่องนี้ก็โรคจิต รักกันแต่ชอบทำร้ายจิตใจกันเอง 

[win200]

ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆ

ขอให้ตอนสุดท้ายหายเข้าใจผิดกานได้สักทีน๊าา

เหมือนกันเลยคับ

ผมอยากให้คืนดีกันอ่ะคับ

จะต้องไม่ทำร้ายจิตใจคนงานไง....อิอิ

ช่ายครับ ผมนี่แทบไม่มีกระจิตกระใจจะเรียนเลยหล่ะ จะสอบ gat-pat แล้วด้วย

คนอ่านเรื่องนี้เนี่ยสงสัยจะโรคจิตแน่ๆ  

พระเอกกับนายเอกของเรื่องนี้ก็โรคจิต รักกันแต่ชอบทำร้ายจิตใจกันเอง  

เห็นด้วยหลายๆ 

[Alexie333]

เอิ่มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม


ขอโทษด้วยนะครับ ที่ทำให้ทุกท่านเป็นเยี่ยงนี้


มันเป็นความบังเอิญ บนความตั้งใจ อิอิ


คนอ่านขนาดนี้ แล้วคุณๆ คิดว่า คนเขียนจะขนาดไหน


โรคจิต ขั้นเทพพพพพพพพพ   ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

[subaru]

  ...

[jokirito]

 

[win200]

รอต่อปาย

[Alexie333]

 





บทที่ 56 จุดจบของการเดินทาง ( End of The Journey )


    ผมเดินเข้าไปที่บ้านพัก โดยที่ไม่ผ่านไปทางร้านอาหารเลย เพราะว่า ผมไม่อยากให้ใครมาเห็นสภาพของผมตอนนี้ สภาพของผมคงไม่ต่างจากร่างที่ไร้วิญญาณ หน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตา สมองผมว่างเปล่า มึนอึน ผมไม่รู้ว่าผมเดินมาได้ยังไง ในเมื่อผมไม่ได้สั่งให้ร่างกายของผมเดินเลย มันคงเป็นปฏิกิริยาของร่างกายเองมั้ง พอถึงบ้าพักแล้ว ผมก้อเข้าห้องนอน แล้วล็อคห้อง ขังตัวเองไว้อยู่อย่างนั้นคนเดียว ผมไม่มีหน้าไปเจอใครในตอนนี้เลย ไม่เลย.....

   ตกเย็นผมได้ยินคนมาเคาะประตูที่หน้าห้องผม ผมไม่อยากจะเปิดเลย ผมไม่อยากเจอใคร ไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น แต่เสียงเคาะประตูนั้นก้อไม่หยุดสักที

“ อี้ อี้อยู่ข้างในห้องใช่ไหมลูก นี่แม่เองนะ “ เป็นแม่ผมนั่นเองที่มาเคาะ แต่ผมไม่ได้ตอบออกไป

“ แม่รู้ว่าอี้อยู่ข้างในนะ เปิดประตูให้แม่หน่อยสิลูก แม่มีเรื่องอยากจะคุยด้วย “ แม่ผมทั้งพูด ทั้งเคาะประตูอยู่อย่างนั้น จนผมต้องพูดออกไปบ้าง เดี๋ยวแม่จะเป็นห่วงผม

“ อี้ไม่สบายอ่ะครับแม่ อี้อยากพักผ่อน เอาไว้พรุ่งนี้เช้าค่อยคุยกันนะครับ “

“ อี้เป็นอะไรอ่ะ บอกแม่ได้ไหม นี่ทุกคนเค้าเป็นห่วงนะ นี่ดิวเค้าก้อเป็นห่วงอี้เหมือนกัน ตั้งแต่เค้ามาส่งอี้ เค้าก้อเดินเข้ามาหาอี้ในร้าน เค้าตามมาคุยกับอี้ แต่ทำไมอี้ไม่คุยกับเค้าล่ะ แล้วทำไมเราต้องไปหลบอยู่แต่ในห้องด้วย มือถือก้อโทรไม่ติด มีอะไรบอกแม่ได้ไหมลูก “ แม่ผมดูจะเป็นห่วงผมมาก แต่เอ๊ะ....แล้วดิวมาเกี่ยวอะไรด้วย ???

“ ดิว ดิวทำไมแม่ เค้ามาทำอะไรที่นี่ แม่คุยอะไรกับเค้าไป “

“ ป่าวหรอกแม่ไม่ได้คุยอะไรมาก แม่แค่... “

“ ดิวแค่เป็นห่วงอี้อ่ะครับ อยู่เฉยๆอี้ก้อออกมาดื้อๆ โดยไม่ฟังดิวเลย อี้เป็นอะไรหรือเปล่า “

   อ้าว ตกลงไอ้ดิวมันอยู่กับแม่ของผมตอนนี้เหรอเนี่ยะ.....

“ แม่ แม่ให้เค้ามาที่นี่ทำไม ให้เค้าออกไปเลยนะ ที่นี่ไม่ต้อนรับ “   ผมตวาดออกไป

“ อ้าว ทำไมอี้พูดอย่างนี้ล่ะลูก เค้าอุตส่าห์หวังดีน๊า “

“ แม่ไม่ต้องพูดแล้ว บอกให้เค้ากลับไปซะ อี้อยากพักผ่อน “

“ แต่ดิวเอาของมาคืนอี้ด้วย เมื่อกี้ที่ดิวมาส่งอี้อ่ะ อี้ลืมของไว้บนรถ ดิวเลยอยากเอามาคืน แต่ก้อไม่เห็นอี้ในร้าน ไม่คิดที่จะมารบกวนอี้ที่นี่หรอก พอดีว่า มีเด็กในร้านเห็นอี้มาที่บ้านพักนี่อ่ะ ดิวกับแม่อี้เลยตามมาดูว่าอี้อยู่ไหม “

   ลืมของเหรอ ???? เราลืมอะไรไว้บนรถมันอ่ะ ????

“ ของอะไร ชั้นไม่ได้ทำอะไรตกบนรถของนาย อย่ามามั่ว “ ผมตวาดออกไป

“ อ้าว ก้ออี้ทำตั๋วเครื่องบินตกไว้สองใบอ่ะ นี่ ที่หน้าตั๋วมีชื่ออี้กับชื่อไอ้ต้งด้วย หรือว่ามันไม่ใช่ของอี้ แล้วมันจะเป็นของใครล่ะ “

   ผมฉุกคิดได้ดังคำที่มันพูด เลยรีบค้นดูตั๋วกับตัวเอง ก้อพบว่าไม่มี ก้อเลยรู้ว่า ตั๋วมันไม่อยู่กับผมจริงๆ ผมเลยรีบเปิดประตูออกไปทันที ก้อพบว่า แม่ของผม ยืนอยู่กับไอ้ดิวหน้าห้อง มือไอ้ดิวมันก้อถือตั๋วของผมไว้อยู่ ผมเลยมองหน้ามันด้วยความโกรธ ที่มันยังคั่งค้างอยู่ในใจ ทำไมมันถึงไม่ปล่อยผมไปสักทีนะ....

“ เอาคืนมา “ ผมพูดห้วนๆ พร้อมทั้งแบมือ เพื่อให้มันส่งตั๋วมาให้ผม

“ นี่ครับ ตั๋วของอี้ “ มันยื่นมาให้ผม ผมเลยรีบหยิบมา แล้วจะปิดประตูห้อง แต่แม่ผมดันประตูไว้

“ อี้จะไม่ลงไปทานข้าวหน่อยเหรอ นี่ตั้งแต่บ่ายแล้วอี้ยังไม่ได้ทานอะไรเลย จนค่ำแล้วด้วย นะ ไปทานข้าวกับแม่ กับดิวด้วยนะ เค้ารอเรานานมากเลย แม่ชวนทานอะไรก้อไม่ยอมทาน บอกว่าจะทานพร้อมอี้ “

“ อี้ไม่หิวอ่ะแม่ อี้เหนื่อย อี้อยากพัก “ ผมตอบแบบปัดๆไป

“ อี้จ้ะ นี่ดิวเค้าอุตส่าห์เอาของมาคืนให้ แถมยังเป็นห่วงเราอีก แล้วนี่จะไม่ไปหาข้าวให้เค้าทานเป็นการตอบแทนหน่อยเหรอ มันไม่น่ารักเลยนะอี้ ทำอย่างนี้อ่ะ “ ดูแม่ผมเสะ เข้าข้างไอ้บ้านี่ใหญ่เลน แล้วแม่จะรู้ไหมว่า เพราะมันนั่นแหละ ที่ทำให้ลูกของต้องมาหลบอุดอู้อยู่ในห้องคนเดียวอย่างนี้

“ แต่แม่..... “ ผมกำลังจะพูด แต่ไอ้ดิวมันแทรกขึ้นมาก่อน

“ ไม่เป็นไรครับคุณน้า อี้เค้าคงรังเกียจที่จะทานข้าวกับผม ไม่เป็นไรครับ ผมกลับเลยก้อได้ เกรงใจคุณน้าอ่ะครับ “ หนอยๆๆ พูดแล้วยังมาแอ๊บตีหน้าเศร้าอีก ไอ้นี่ เลวม๊ากกกกกกก

“ ไม่ได้หรอก น้าไม่ยอมให้อี้เสียมารยาทอย่างนี้หรอก “ แม่ผมตอบมันไป แล้วจากนั้นก้อหันหน้ามาหาผม

“ อี้ ล้างหน้าล้างตาซะ ดูสิหน้าซีดเซียวไปหมดแล้ว  เสร็จแล้วก้อไปเจอแม่ที่ร้าน จากนั้นก้อทำอาหารให้ดิวทานซะ ทำมาหลายๆอย่างด้วย แม่และคนอื่นจะได้ทานด้วย เข้าใจไหม ถือว่าแม่ขอแล้วกัน “

   ในเมื่อแม่ผมพูดอย่างนี้แล้ว ผมจะปฏิเสธได้เหรอครับ......

“ ได้ครับ งั้นเดี๋ยวอี้ตามไปแล้วกันครับ “ ผมตอบรับไปอย่างเสียไม่ได้

   จากนั้นผมก้อปิดประตูห้อง แล้วไปล้างหน้าล้างตา ในใจก้อคิดแค้นไอ้ดิว ที่มันยังมาตามราวีผมแบบไม่ลดละ มันต้องการอะไรจากผมกันแน่ นี่มันจะฆ่าผมให้ตายคามือเลยหรือไง ????

   พอผมล้างหน้าเสร็จแล้ว กำลังจะเปิดประตูออกไป แต่ก้อมีใครไม่รู้ มาดันประตูผมเข้ามา จากนั้น เค้าก้อเบียดตัวเข้ามาในห้องของผมอย่างรวดเร็ว ผมเห็นได้ทันทีเลยว่า มันเป็นใคร....

[honeymic]

 
เอา เอาเข้าไป กะจะให้นอนไม่หลับกันเลยใช่ไม๊เนี๊ย  
ค้างเฟ้ย     อยากรู้จังบ้านอยู่ไหนเดี๋ยวจะเอาระเบิดไปลง  
แต่คิดอีกทีอย่าดีกว่า เพราะมันยังไม่จบเดี๋ยวค้างจนตาย  

[subaru]

แล้วมันเป็นใครหละคุณอี้ ค้างอย่างแรง 

[CYPINUS]

ผลุบๆ โผล่ๆ แบบนี้ต้องเป็นดิวแน่ๆเลย 

[Laxxeez]

เมื่อไหร่จะเปลี่ยนนิสัยเนี่ยดิว นิสัยแบบนี้ตลอดเลย

[win200]

ดิวจะพูดอะไรก็พูดมาเหอะ อย่าห้ายมันคาจัยยยย 

[Rafael]

มานเป็นอารายกันนักเนี่ย หือ
คนอ่านจะบ้าตายแหล่วน้า คุณพี่ที่เคารพ
ต่อด่วนเหอะนะ

[heavenly**yaoi]

ขอให้มนจบอย่างแฮปปี้^^

[maew189870]

พี่ดิวกลับมาแล้ว

พี่ดิวกลับมาเอาของเขาคืน

ฮ่า ฮ่า ฮ่า

...รักพี่ดิวกับพี่อี้คับ