หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[Alexie333]

ขอบคุณสำหรับการติดตามนะครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เอาบางส่วนเล็กๆของชีวิตจริงมาผสมแต่งเพื่อความสนุกสนาน


ยังไงอย่าลืมติดตามตอนพิเศษนะครับ ซึ่งตอนนี้กำลังคิดๆอยู่ว่าจะออกมาแนวไหน


และกำลังจะแต่งเรื่องใหม่ด้วย กำลังร่างคร่าวๆแล้ว



ขอบคุณมากๆคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

ยาวมากๆๆๆ เรื่องเล่าหรือนิยายคะเนี่ยะ ดราม่าเยอะมากๆ เรียกว่ากินจนอิ่ม มาม่าเต็มพุง 55 อ่านไปน้ำตาซึมไป แต่จบแฮปปี้ ดิวอี้ อี้ดิว รักกันตลอดไปน้าาา

ขอบคคุณ Alexie333 ด้วยนะคะ

[Alexie333]

 





           ขอเสียงโหวตหน่อยนะครับ


    มีใครอยากอ่านตอนพิเศษ จิ้น เว่อรรรรรรร์ ป่าว ?????



   คือผมร่างๆไว้แล้ว แต่ยังไม่ลง



    ถ้าไม่ลำบากยังไง ขอเสียงคนอยากอ่านหน่อยนะคร๊าบบบบบบ



     จักเป็นพระคุณอย่างยิ่ง



      จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ




         

[badbadsumaru]

อยากอ่านค่ะะะะะ

[heyguy]

เอ่อ.... แบบว่าชอบอ่านตอนที่จบแล้วไรงี๊!!
แต่ขอบอกตอนนี้เหนื่อยเหลือเกินเพราะคนเขียนขยันเวอร์
อ่านถึงแค่หน้า 28 เอง แต่ความรุ้สึกคือเหมือนนั่งอ่านมา10 วัน ฮ่าๆๆๆๆๆ

เหนื่อยนะเนี่ยคนเขียน รู้ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ดูสิทำเสียงานหมด งานก็จะทำ นิยายก็จะอ่าน โถถถถถถ ตัวเอง  TT

ขอกำลังใจไปอ่านต่อก่อนนะค่ะ

ม้วบๆคนเขียน จ้วบๆกอดแนบแน่น

[Alexie333]

    ขอบคุณนะครับที่ติดตามมาเป็นอย่างดี
อย่าล้มเลิกนะครับ ค่อยๆอ่านก้อได้
ไม่ต้องรีบ หน้า 28 นั้นอ่ะ แค่ ไม่ถึง 10 % มั้ง อิอิ
ว่างแล้วค่อยอ่านนะครับ อย่าเสียงานเสียการล่ะ
  เป็นห่วงครับ
  จุ๊บๆ

เอ่อ.... แบบว่าชอบอ่านตอนที่จบแล้วไรงี๊!!
แต่ขอบอกตอนนี้เหนื่อยเหลือเกินเพราะคนเขียนขยันเวอร์
อ่านถึงแค่หน้า 28 เอง แต่ความรุ้สึกคือเหมือนนั่งอ่านมา10 วัน ฮ่าๆๆๆๆๆ




เหนื่อยนะเนี่ยคนเขียน รู้ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ดูสิทำเสียงานหมด งานก็จะทำ นิยายก็จะอ่าน โถถถถถถ ตัวเอง  TT

ขอกำลังใจไปอ่านต่อก่อนนะค่ะ

ม้วบๆคนเขียน จ้วบๆกอดแนบแน่น

[risanana]

มาจิ้มไว้ก่อนนะคะดูท่าแล้วคงต้องอ่านกันตาแฉะขอเวลาเคลียร์นั่นนี่โน่นให้ว่างก่อนแล้วจะจัดเต็มรวดเดียวเลย 

[BankkunG23]

สนุกมากกกกกกกก
ขอบคุณครับ

[auntreory]

  น้องพึ่งเข้ามาอ่าน เห็นมี199หน้า น้องคิดว่ามีหน้าละตอน ตอนนี้น้องกราบลาตายมันเยอะมาก คือประเด็นน้องพึ่งอ่านได้2หน้า น้องรู้รู้สึกว่าทางข้างหน้าช่างยาวไกล 

[auntreory]

ใครก็ได้ช่วยสรุปให้หนูที่ หนูอ่านมาเยอะพอสมควรแต่เหมือนเรื่องยังอยู่ที่เดิมอยู่เลย  งืออออออออ

[Alexie333]

ใครก็ได้ช่วยสรุปให้หนูที่ หนูอ่านมาเยอะพอสมควรแต่เหมือนเรื่องยังอยู่ที่เดิมอยู่เลย  งืออออออออ

อ่านถึงไหนไหนล่ะครับ


จะได้สปอยท์


อิอิอิอิอิ

[Alexie333]

น้องพึ่งเข้ามาอ่าน เห็นมี199หน้า น้องคิดว่ามีหน้าละตอน ตอนนี้น้องกราบลาตายมันเยอะมาก คือประเด็นน้องพึ่งอ่านได้2หน้า น้องรู้รู้สึกว่าทางข้างหน้าช่างยาวไกล 

ใจเย็นนะน้อง


ค่อยๆอ่านวันละหน้าพอนะ


ว่างๆค่อยมาอ่าน


คือคนเขียนตอนนั้นแอบบ้าพลังเล็กน้อย งุงิ

[sasaka8]

ขอบคุณนะคะพี่Alexie333เรื่องน่ารักลุ้นสนุกมากค่ะ
ตอนจบมันสั้นไปนะคะ ขอตอนพิเศษเพิ่มด่วนค่ะอิอิ
เป็นกำลังใจให้นะคะ รอ รอ รอ 

[vilaroly]

 

[folkzaa]

ขอตอนพิเศษด้วยคนคร๊าฟฟฟ ฮือๆๆ กว่าจะอ่านจบยอมนอนวันละ 4 ชั่วโมง แอบเจ้านายอ่านที่ทำงานอีก สนุกที่สุดเลย เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[นัตสึกิ]

กรี๊ซซซปักไว้ก่อน เดี๋ยวมาตามอ่าน

[Alexie333]

ไม่ได้เข้ามาดูโพสต์นิยายของตัวเองนานมากกกกกกกกกกกกก ขอบคุณสำหรับทุกการติดตามนะครับ

[MINI MIN R]

  ติดตามอ่านมาตังแต่ปี 2009 หายไปนานเพิ่งคิดได้ว่ายังอ่านไม่จบ (เรื่องแว๊บๆขึ้นมาในหัว) เลยเชิร์ทหาตามอ่าน จนจบในวันที่ 4 ธ.ค 2016 ใช้เวลา 8ปี เนื้อเรื่องดีมากๆเลยครับ 555+ เป็นเรื่องที่อ่านยาวนานที่สุด รักดิวอี้  

[Amstel Beer]

เอ่อ อันนี้นำมาจากเรื่องจิงใช่ไหมครับ

[MayA@TK]

 

 

[Alexie333]

เอ่อ อันนี้นำมาจากเรื่องจิงใช่ไหมครับ

ผสมเรื่องจริงกับจินตนาการเพื่อความสนุกครับ

[Alexie333]

อิอิ ดีใจคนตามอ่านเยอะ ปลื้มๆ

[alexiealexie]

 



สวัสดีนะครับผู้อ่านทุกคน คือเราเป็นเจ้าของเรื่องนี้เองนะ แต่หลายวันมานี้พยายามอย่างมากที่จะเข้าเครื่องโดยผ่าน PC แต่ไม่สามารถเนื่องจากลืมรหัสผ่าน(ไม่ได้เข้าเพจนี้นานมากกกกกกกกกกกก) แต่สามารถออนผ่านมือถือได้ ซึ่งเรากำลังมีความคิดว่าจะนำตอนพิเศษมาลงเพิ่ม ยังไงฝากติดตามด้วยนะครับ ส่วนคนที่ไม่ได้เริ่มอ่านขอแจ้งก่อนล่วงหน้าเลยว่าเรื่องนี้ยาวมากกกกกกกกกกกก ขนาดอ่านย้อนหลังเองยังใช้เวลาหลายวันเลย ถ้าคนที่มาอ่านใหม่แล่้วยังไงคอมเม้นต์ให้กำลังใจกันได้นะ รักเสมอออออออ จุ๊บๆ

[alexiealexie]

     สวัสดีครับทุกๆคน ขอบคุณแฟนๆรุ่นแรกๆเมื่อสิบกว่าปีที่ได้ตามอ่านเรื่องของผมรวมถึงแฟนใหม่ๆนะครับ ตอนนี้ผมก็ได้ฤกษ์แต่งตอนต่อเพิ่มเพื่อให้ทุกคนได้ฟินได้อินกันเพิ่มโดยจะมีรายละเอียดของตัวละครแต่ละตัวเพิ่มเพื่อความสนุกสนานนะครับ ติชมกันได้เหมือนเดิมนะฮะ ผมน้อมรับทุกอย่างด้วยใจเช่นเคย ลัฟฟฟฟฟฟฟยูวววววววววววววว์ 

[AI SAB]

เพิ่งมีโอกาศได้มากดอ่าน หนักหน่วงจริงๆ
รออ่านตอนพิเศษน๊าาาา ยังไงก็ยังอยากอ่านชีวิตหลังจากนี้ของดิว+อี้ยุน๊าาาา

[alexiealexie]

เพิ่งมีโอกาศได้มากดอ่าน หนักหน่วงจริงๆ
รออ่านตอนพิเศษน๊าาาา ยังไงก็ยังอยากอ่านชีวิตหลังจากนี้ของดิว+อี้ยุน๊าาาา

ขอบคุณนะครับที่ติดตาม เรื่องก็จะมีหนักๆหน่วงๆบ้างตามสไตล์เมโลดราม่า อิอิ คือตอนนี้งานผมค่อนข้างยุ่งชีวิตจากปกติก็ต้องมาระวังโรคระบาดอีก เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ ไว้เขียนได้ประมาณนึงจะเอามาลงนะครับ ขอบคุณน๊าาาาาาาาาาาาา

[nyxca]

จากการอ่านมาตั้งแต่เริ่มจนถึงหน้า31(ถึงตอนที่ต้งพยายามจะมีอะไรกับอี้แต่ไม่สำเร็จเพราะดิวมาบอกเรื่องแมนก่อน) เราสรุปนิสัยอี้ไว้ในใจว่านางเป็นคนโลเลประมาณนึง ตอนคบกับอ้วนถึงนางบอกว่ารักอ้วนแต่นางก็ยังไปสนใจคนอื่น ทะเลาะกับอ้วนแต่พยายามไม่พอที่จะง้ออ้วน คืออ้วนก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่เพราะมีคนอื่นอะนะ ถือว่าจุดนี้เอามาดึงความเห็นใจไปให้นายเอกได้อยู่


พอมาคบต้ง ทั้งๆที่ไม่ได้รักก็ไม่ปฏิเสธให้ชัดเจนงะ คือถึงบทปัจจุบันมันชัดมากที่นางชอบดิวแต่นางก็ยังดันทุรังจะคบต้งต่อ หลอกต้งว่าไม่ได้คิดอะไรกับดิว คือเรามาติ๊ต๊างว่าตัวเองเป็นต้ง เราเจ็บนะ ไม่รักก็บอกไม่รัก ไม่ใช่คบเราแต่รักคนอื่น ถึงตัวของอี้จะคบกับดิวไม่ได้นั่นมันก็เรื่องของอี้เถอะ แต่ช่วยเลิกกับต้งที


สุดท้ายต้องขอบคุณคนเขียน เขียนเก่งมาก5555 คือแบบเราเหมือนอ่านมานานมากอะแค่หน้า31 ปรกติเราท้อกะเรื่องยาวๆ แต่นี่จะอ่านต่อค่ะ ชอบปณิธานคนเขียนที่บอกถึงไม่มีคนอ่านก็จะลง จะเขียนแบบที่ตัวเองชอบ เนี่ยแหละจุดยืน เราชอบค่ะ








Edit/////อ่านถึงตอนที่อี้บอกว่าไม่รักดิวละ และพอดิวไปอี้ก็พร่ำพรรณาว่าต้องเกิดมาเป็นคนไม่สมหวังหรือไง ทั้งที่ไม่เคยทำร้ายใครก่อน ช่าย... ไอ้ท่อนที่ไม่เคยทำร้ายใครนี่แหละ55555 อี้ทำร้ายต้งเต็มๆเลยนะคะ ใครอ่านใครก็รู้ว่าอี้ไม่มีทางรักต้งได้หรอก อี้อาจจะสงสารแต่อี้ไม่ได้รัก และการไม่พูดความจริงมันคือการทำร้ายนะ ส่วนอี้จะเป็นไงกะดิวนั่นมันเรื่องจองอี้ค่ะ กรุณาเคลียร์กับต้งเถอะ ปล.อิชั้นไม่ใช่แม่ยกใครทั้งสิ้น แต่เอียงทางนังดิวเล็กน้อย รู้สึกว่านางแซ่บซ่าก๋ากั่นและวิ่งชนทุกอุปสรรคดี คนอื่น(ต้ง/กรณ์)ไม่ค่อยเท่าไหร่






Edit////อ่านถึง107ละ ไอ้ห่านดิว คือเราไม่สนับสนุนการทำร้ายร่างกายเลย เห้อ พระเอกหลอเนี่ย อุตส่าห์ชื่นชมตั้งนาน





Edit/::หน้า113ละ ตอนน้องอี้คลั่งที่เห็นหน้าดิว คือเข้าใจความรู้สึกอี้เลยนะคะเพราะเคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆกัน เราผวาแม้กระทั่งในฝัน ไม่แปลกเลยที่อี้จะมีอาการรุนแรงขนาดนี้ แล้วพออ่านคอมเม้นผ่านๆมีคนเข้าข้างดิวด้วย5555 คืออิดิวมันน่าสงสารตรงไหนอ่ะคะ มันไม่เคยถามเลยว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นได้ยังไง มันทำร้ายและคอนโทรล คุกคามไปอีก ลงโทษมันค่ะ อย่าให้มันฟื้นมาเร็ว ลงหวายอิดิวเสีย555

[alexiealexie]

คือถ้าตามอ่านเรื่องมาตลอดจะได้รู้จักนิสัยของนายเอกดีว่าเป็นยังไง เป็นคนขี้เกรงใจไม่ชอบทำให้ใครเสียใจ นี่คือจุดที่ทำให้เรื่องแย่ๆมันเกิดขึ้นตามมา แต่ตอนที่ผมกำลังจะลงคือมันคลี่คลายทุกอย่างและอาจจะมีอะไรๆสนุกในนั้นอีก อยากให้ตามอ่านกันต่อนะฮะ และขอบคุณมากๆที่เสียเวลาเข้ามาอ่านขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ผมนะครับ รอติดตามกันนะครับ

จากการอ่านมาตั้งแต่เริ่มจนถึงหน้า31(ถึงตอนที่ต้งพยายามจะมีอะไรกับอี้แต่ไม่สำเร็จเพราะดิวมาบอกเรื่องแมนก่อน) เราสรุปนิสัยอี้ไว้ในใจว่านางเป็นคนโลเลประมาณนึง ตอนคบกับอ้วนถึงนางบอกว่ารักอ้วนแต่นางก็ยังไปสนใจคนอื่น ทะเลาะกับอ้วนแต่พยายามไม่พอที่จะง้ออ้วน คืออ้วนก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่เพราะมีคนอื่นอะนะ ถือว่าจุดนี้เอามาดึงความเห็นใจไปให้นายเอกได้อยู่


พอมาคบต้ง ทั้งๆที่ไม่ได้รักก็ไม่ปฏิเสธให้ชัดเจนงะ คือถึงบทปัจจุบันมันชัดมากที่นางชอบดิวแต่นางก็ยังดันทุรังจะคบต้งต่อ หลอกต้งว่าไม่ได้คิดอะไรกับดิว คือเรามาติ๊ต๊างว่าตัวเองเป็นต้ง เราเจ็บนะ ไม่รักก็บอกไม่รัก ไม่ใช่คบเราแต่รักคนอื่น ถึงตัวของอี้จะคบกับดิวไม่ได้นั่นมันก็เรื่องของอี้เถอะ แต่ช่วยเลิกกับต้งที


สุดท้ายต้องขอบคุณคนเขียน เขียนเก่งมาก5555 คือแบบเราเหมือนอ่านมานานมากอะแค่หน้า31 ปรกติเราท้อกะเรื่องยาวๆ แต่นี่จะอ่านต่อค่ะ ชอบปณิธานคนเขียนที่บอกถึงไม่มีคนอ่านก็จะลง จะเขียนแบบที่ตัวเองชอบ เนี่ยแหละจุดยืน เราชอบค่ะ








Edit/////อ่านถึงตอนที่อี้บอกว่าไม่รักดิวละ และพอดิวไปอี้ก็พร่ำพรรณาว่าต้องเกิดมาเป็นคนไม่สมหวังหรือไง ทั้งที่ไม่เคยทำร้ายใครก่อน ช่าย... ไอ้ท่อนที่ไม่เคยทำร้ายใครนี่แหละ55555 อี้ทำร้ายต้งเต็มๆเลยนะคะ ใครอ่านใครก็รู้ว่าอี้ไม่มีทางรักต้งได้หรอก อี้อาจจะสงสารแต่อี้ไม่ได้รัก และการไม่พูดความจริงมันคือการทำร้ายนะ ส่วนอี้จะเป็นไงกะดิวนั่นมันเรื่องจองอี้ค่ะ กรุณาเคลียร์กับต้งเถอะ ปล.อิชั้นไม่ใช่แม่ยกใครทั้งสิ้น แต่เอียงทางนังดิวเล็กน้อย รู้สึกว่านางแซ่บซ่าก๋ากั่นและวิ่งชนทุกอุปสรรคดี คนอื่น(ต้ง/กรณ์)ไม่ค่อยเท่าไหร่






Edit////อ่านถึง107ละ ไอ้ห่านดิว คือเราไม่สนับสนุนการทำร้ายร่างกายเลย เห้อ พระเอกหลอเนี่ย อุตส่าห์ชื่นชมตั้งนาน





Edit/::หน้า113ละ ตอนน้องอี้คลั่งที่เห็นหน้าดิว คือเข้าใจความรู้สึกอี้เลยนะคะเพราะเคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆกัน เราผวาแม้กระทั่งในฝัน ไม่แปลกเลยที่อี้จะมีอาการรุนแรงขนาดนี้ แล้วพออ่านคอมเม้นผ่านๆมีคนเข้าข้างดิวด้วย5555 คืออิดิวมันน่าสงสารตรงไหนอ่ะคะ มันไม่เคยถามเลยว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นได้ยังไง มันทำร้ายและคอนโทรล คุกคามไปอีก ลงโทษมันค่ะ อย่าให้มันฟื้นมาเร็ว ลงหวายอิดิวเสีย555

[alexiealexie]

                                                     ตอนพิเศษบทที่ 1 หลังมรสุม (After the Storm)
   หลังจากที่ผมและดิวได้ไปเคลียร์ทุกอย่างที่บ้านของเค้าแล้ว คืนนั้นเค้าก็ชวนให้ผมพักที่บ้านเค้าแต่ผมปฏิเสธไป ใจผมคือ ณ เวลานี้คืออยากให้เค้าได้อยู่กับครอบครัวเค้าให้มากๆ อยากให้มีอะไรก็พูดๆเคลียร์ๆกันไปเลย แต่พอตัวดีสิไม่ยอมเอาท่าเดียว ดึงดันดื้อรั้นจะให้ผมค้างให้ได้ ทั้งยังอ้างอีกว่าอีกไม่นานก็จะได้มาเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ก็น่าจะใช้เวลาตรงนี้ด้วยกันเลย ผมก็ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาอ้างเลยต้องจำยอมนอนพักที่บ้านเค้า ซึ่งทำให้เค้าดีใจมากกกกกกจนหน้าหมั่นไส้ และคืนนั้นผมก็ต้องนอนที่นั่นอย่างจำใจ และแน่นอนพ่อตัวดีเค้าไม่ลืมที่จะทำการบ้าน คือเหมือนตายอดตายอยากมาจากไหนก็ไม่รู้ ทั้งๆที่เวลาที่อยู่กับเค้านี่ผมไม่ได้หยุดเรื่องนี้เลยสักวัน เฮ้ออออออออ แต่ก็อ่ะเนอะต้องตามใจคนที่เรารักนิดนึงก็มันรักไปแล้วนี่ หึหึ
   ตื่นเช้ามาผมก็ต้องรีบตื่นก่อนเค้าเพราะเดี๋ยวผมจะโดนล้างหน้าไก่อีกรอบ 555 พอตื่นผมก็รีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมาที่ครัวเพื่อดูว่าจะทำอาหารเช้าอะไรให้ครอบครัวดิวทานดี พอถึงครัวผมก็เห็นน้าเนตรกำลังง่วนอยู่ที่นั่นกับแม่บ้านอีกคน ผมเลยเดินเข้าไปทัก
“ สวัสดีครับน้าเนตร มีอะไรให้อี้ช่วยไหมครับ “
“ แหนะๆยังจะมาเรียกน้าอีก อีกไม่นานก็จะได้เป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนะ ไม่เอาๆต้องเรียกใหม่ “ น้าเนตรแซวผมขำๆ แต่ใครจะกล้าเรียกน้าเค้าว่า.....แม่ละครับ ผมก็อายเป็นนะ
“ งั้นก็ มีอะไรให้อี้ช่วยไหมครับแม่ หึหึ อี้เขินอ่ะครับ “ ผมพูดไปเขินๆ
“ 555 ดีมากๆ จำไว้นะต้องเรียกแม่ว่าแม่ตลอด “ น้าเนตรยิ้มพรางกวักมือเรียกผมไปหา
“ แม่ว่าแม่จะทำซุปเห็ดแบบยุโรปและทำ egg benedict ให้ทุกคนทาน คือพอดีว่าเมื่อวานแม่ปั่นเห็ดเตรียมไว้แล้วเลยกะว่าจะทำเมนูนี้ “ ว่าไป egg benedict นี่ผมไม่ได้ทานนานแล้วเหมือนกัน รสชาติจากที่จำได้คือดีมากๆ และยังซุปเห็ดอีกอันนี้ก็ไม่ได้ทานมานานโข ว่าแล้วผมก็ช่วยน้าเนตรจัดนั่น ทำนี่ จนอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมกำลังจะยกอาหารไป จู่ๆก็มีคนพุ่งเข้ามากอดผมจากด้านหลัง         
“ ที่รักกกกกกหนีเค้ามาทำไมเนี่ยะ ไหนบอกว่าจะลงมาพร้อมกันไง “ จะใครซะอีกครับถ้าไม่ใช่พ่อเจ้าพระคุณทูลหัวของผม พูดแล้วยังมาทำหน้าง้ำใส่อีกซึ่งผมก็รู้ว่าเพราะอะไร 555
“ อ้าวก็ไหนๆจะลงมาอยู่แล้วและอี้อยากมาช่วยแม่ทำอาหารให้ทุกคนทานด้วยไง ดิวจะมางอนอะไรเล่า ฮึ “ ผมพูดไปแบบขำๆในท่าทางของเค้า จากนั้นเค้าก็ยังไม่หยุดทำหน้างอน
“ นี่เจ้าดิวเพลาๆซะบ้างนะลูก ให้น้องให้ทำอย่างอื่นไม่ใช่ทำแต่เรื่องเดียวเรื่องนั้น “ น้าเนตรคือรู้ทันไงจนดิวเค้าคงทั้งอายทั้งงอนมั้งเลยเดินออกไปจากครัวเห็นแล้วขำชะมัดเลย จากนั้นเราก็ทำอาหารต่อไปจนเสร็จหมดแล้วยกมาวางไว้ที่โต๊ะอาหารจากนั้นทุกคนก็มาร่วมทานอาหารเช้ากัน
    ในโต๊ะก็มีลุงประวิทย์ น้าเนตร พี่ฝ้าย ดิว ผม และน้องแบม เราก็ทานอาหารกันเสร็จ จากนั้นเราก็พูดคุยกันไปเรื่อยเปื่อยส่วนมากทางบ้านดิวจะหารือเรื่องการเปลี่ยนแปลงงานหมั้นของดิวกับหลิง หลิง ให้เป็นงานหมั้นของดิวกับผม แต่เรื่องนี้มันค่อนข้างกะทันหันมากและผมยังไม่ได้ปรึกษากับที่บ้านผมเลย ซึ่งผมเองก็ไม่รู้ว่าทางบ้านผมจะว่ายังไงบ้างผมเลยเสนอว่าถ้าทุกคนไม่ว่าอะไรเรามาเปลี่ยนงานหมั้นให้เป็นงานเลี้ยงต้อนรับดิวดีมั้ย เพราะจากที่คุยๆกันมาคือดิวเพิ่งจะกลับจากรักษาตัวที่เมืองนอกได้ยังไม่ถึงเดือน ทุกคนเลยตกลงจะทำตามนี้โดยที่จะมีการแจ้งแขกเหรื่อว่ามีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยเนื่องจากความไม่สะดวกในหลายๆอย่าง
“ อี้ต้องขอโทษด้วยนะครับที่เป็นต้นเหตุให้ต้องมีการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้และยังทำให้พวกน้าต้องกลายเป็นคนผิดคำพูด ถ้ามีอะไรให้อี้ทำชดเชยบอกอี้ได้เลยนะครับ “ คือผมรู้สึกผิดจริงๆ ผมรู้เลยว่าพ่อกับแม่ของดิวต้องลำบากแค่ไหน จากนั้นดิวก็มากุมมือแล้วส่งยิ้มจางๆให้ผม
“ อี้อย่าคิดมากนะเพราะทางนี้คือดีที่สุดสำหรับทุกคนแล้ว พ่อกับแม่เค้าไม่ได้เดือดร้อนอะไรหรอก ไม่ต้องคิดมากนะที่รัก “ ดิวพูดปลอบใจผม
“ ใช่แล้วอี้อย่าคิดอะไรเยอะนะ นี่คือทางที่ดีที่สุดและมันคือการชดเชยให้กับลูกชายพวกเราด้วย “ ลุงประวิทย์พูดเสริมแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมากอะไร จากนั้นผมก็ขอตัวพวกท่านไปล้างชามช่วยแม่บ้านเพื่อที่จะหลบออกมาจากตรงนั้น ความรู้สึกของผมมันยังกลัวๆเกรงๆยังไงไม่รู้เหมือนกัน พอผมช่วยล้างชามเสร็จแล้วผมก็ออกมานั่งเล่นริมสระ นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนสักพักผมก็รู้สึกว่ามีคนมายืนข้างๆผม พอผมหันไปก็เจอลุงประวิทย์มายืนมองหน้าผม ท่านมองยิ้มๆแล้วพูดขึ้น
“ ลุงเอ๊ยพ่อขอนั่งคุยด้วยคนได้มั้ย “
ผมมองหน้าท่านแล้วยิ้มกลับ
“ ได้สิครับ “ จากนั้นลุงประวิทย์ก็นั่งลงข้างๆผม
“ นี่คงเป็นพรหมลิขิตละเนอะที่ทำให้พวกเธอกลับมาเจอกันอีกครั้ง รู้อะไรมั้ย ตอนแรกที่พ่อพาดิวไปรักษาตัวแล้วหมอที่นั่นบอกว่าดิวอาจจะความจำกลับมาไม่เหมือนเดิม ใจนึงพ่อก็เสียใจมากนะที่ต้องเป็นแบบนี้แต่อีกในใจลึกๆพ่อก็ดีใจนะที่ลูกของพ่อจะกลับมาและไม่มีความทรงจำในครั้งก่อน ความทรงจำที่ได้รู้ว่าพ่อของตัวเองคือคนที่ทำร้ายลูกชายให้เป็นแบบนี้ พ่อไม่เคยเลยที่จะไม่โทษตัวเองกับสิ่งที่ได้ทำไปแต่เมื่อเรื่องมันมาขนาดนี้แล้วสิ่งที่พ่อจะทำคือพ่ออยากให้เค้ามีครอบครัวได้เหมือนคนปกติทั่วไปมีลูกมีเต้ามาให้เราได้ชื่นใจ และในตอนนั้นมันไม่มีใครที่จะรับสภาพของดิวได้หรอก คนป่วยที่อารมณ์ไม่คงที่คนที่เกรี้ยวกราดก็มีแต่หลิง หลิงและที่ไม่ได้คิดอะไรตรงนั้น พ่อเลยคิดว่ามันจะดีกว่ามั้ยถ้าจะให้เค้าคบกันต่ออย่างน้อยๆครั้งนึงเค้าก็เคยคบๆกันมันน่าจะต่อกันไม่ยาก ซึ่งแรกๆดิวเค้าก็ไม่ได้อยากจะอะไรกับหลิงหรอกนะ แต่ช่วงนั้นหลิงเค้าก็ขยันมาดูแลมาเทคแคร์ดิว เจ้าดิวมันคงคิดว่ามันอาจจะเป็นการดีมั้งถ้ามันกับหลิงจะมีความสัมพันธ์ที่แนบแน่นขึ้น พ่อเลยเสนอว่าลองหมั้นกันก่อนดูมั้ยค่อยๆคบค่อยๆคุยกันไปแล้วถ้ามั่นใจค่อยแต่งงานกัน “ ลุงประวิทย์หยุดพูดแล้วเหมือนกับเอามือไปปาดที่แก้มของเค้า อืมมมมม เค้าน้ำตาไหลแต่ไม่ได้ฟูมฟายอะไร
                                                              

[Musashi]

 บทพูดเยอะลงรายละเอียดมาก ขอเนื้อหน่อยไม่เอาน้ำ