หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[Alexie333]

" ไม่มีอะไรน่ะค่ะ เพื่อนๆกันนี่แหละค่า เมาแล้วคงเพี้ยนนิดหน่อย ทุกคนสนุกต่อน่ะค่ะ วันนี้ไม่เมา ไม่เลิกค่ะ เย้ๆๆๆๆ " เจ้าสาวของเราเปรี้ยวสุดๆ ว่าแล้วทุกคนก้อไม่มีใครสนใจเหตุการณ์เมื่อกี้ แต่พี่ผึ้งคงดูตกใจเล็กน้อย ผมเลยพาพี่ผึ้งเดินมานั่งพักที่โต๊ะของเรา

" พี่ผึ้งเป็นอะไรมากไหมอ่ะ แย่จังเลยเนอะ กำลังสนุกเลย " ผมถามพี่ผึ้ง

" ผึ้งเป็นไรมากไหมครับ ว๊าหมดสนุกเลยอ่ะ " ดิวพูดขึ้นตอนที่เค้าเดินตามพวกผมมา

" นายไม่ต้องพูดเลย รู้ไหมว่าที่ไหนมีนายที่นั่นมีแต่ความหายนะ ไปให้ห่างๆเลยไป " ผมด่าดิว

" ใช่ แกนี่มันตัวซวยจริงๆเลย รู้ตัวบ้างไหมนี่ " พี่กรณ์ด่าเสริม

" อย่าไปว่าดิวเลย มันเป็นเหตุบังเอิญมากกว่า นี่ผึ้งก้อไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่ตกใจเฉยๆ " พี่ผึ้งแก้ตัวแทนดิว

" อ้าวนี่ มานั่งทำอะไรอ่ะ ไม่มีอะไรแล้วล่ะ แค่คนเมา ป่ะๆๆ วันนี้งานของบุ๋มน่ะ มาเลยๆ มาเต้นกันต่อ ทุกคนเลยน่ะ " เจ้าสาวมาเองเลยคัรบ มาเรียกพวกเราให้ไปเต้นกันต่อ พวกเราก้อต้องไปครับ ไม่งั้นเจ้าสาวเสียน้ำใจแย่

    พวกเราก้อไปเต้นกลางฟลอร์กันอย่างสนกุสนาน ดื่มกันด้วยอย่างเมามันส์ จนลืมเรื่องที่เพิ่งผ่านไป ดิวครับ เต้นป้อพี่ผึ้งใหญ่เลย แล้วยังมาทำหน้ากวนประสาทผมอีก ผมน่ะไม่ได้หึงหวงอะไรนะครับ แค่รู้สึกว่าไอ้นี่มันไม่ชอบมาพากลยังไงพิลึก แต่ผมก้อทำเป็นไม่สนใจมัน หันมาเต้นกับพี่กรณ์ และเพื่อนๆคนอื่นๆดีกว่า จากนั้นประมาณเกือบเที่ยงคืน คนก้อเริ่มซาแล้ว เจ้าสาวก้อเมาจนแทบไม่ได้สติ ขึ้นเวทีบอกกับทุกคนว่า เค้ารู้สึกยังไงกับงานวันนี้และขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงาน จากนั้นก้อปิดงาน แล้วคู่บ่าวสาว ก้อไปเข้าห้องหอกัน

   ผมคุยกับพี่กรณ์ว่าจะกลับกันอะไรยังไง เพราะว่าผมอาจจะต้องไปส่งพี่ผึ้งด้วย พี่กรณ์ก้อบอกว่าเดี๋ยวจะไปส่งให้ แต่พอผมจะเดินไปหาพี่ผึ้งพี่ผึ้งก้อเดินมาก่อน

" อี้จ้ะ ดิวเค้าจะไปส่งพี่น่ะ แต่ดิวเค้าไม่คุ้นทางเท่าไหร่อ่ะ อี้พอจะไปส่งพี่เป็นเพื่อนดิวได้ไหม " พี่ผึ้งถามผม

" พี่ผึ้งให้พี่กรณ์ไปส่งก้อได้ อย่าไปรบกวนดิวเลย มากับพวกอี้สะดวกกว่า " ผมแย้งกลับไป

" นายนี่ยังไงน่ะ ก้อผึ้งเค้าจะมากับชั้นอ่ะ มาเหอะน่า อย่าเรื่องมากน่ะๆๆๆ " ไอ้ดิวแทรกขึ้น

[jokirito]

โอ๊ะโอ มาแล้วๆ



ดิวมันกวนประสาทเจรงๆ
เป็นเทคนิคการจีบหนุ่มที่กวนส้นตรีนมากมาย
สู้ว้อยยยยยย ไอ้ดิว ลูกพ่อ
อี้จะตกหลุมแกมั้ยว้า

[Alexie333]

“ ไปเหอะอี้ น่ะๆ ถือว่าไปส่งพี่แล้วกัน จะได้คุยกันต่อบนรถ ขอโทษด้วยน่ะค่ะคุณกรณ์ ขอยืมตัวอี้สักคืนน่ะค่ะ “ พี่ผึ้งพูด

“ อ้อ ไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องยืมหรอก ผมยังไม่ได้ เอ่อออ เป็นอะไรกับอี้เค้าหรอกครับ “ พี่กรณ์ตอบเขินๆ

“ รีบๆไปกันเถอะ อยู่นานเดี๋ยวเลี่ยน ผึ้งหิวอะไรรึป่าว เดี๋ยวดิวพาไปกินก่อนไปส่ง “

“ ก้อตามใจค่ะ ผึ้งยังไงก้อได้อยู่แล้ว “ จากนั้นเราทั้ง  3 คนก้อไปขึ้นรถดิวกัน ก่อนกลับพี่กรณ์บอกว่าวันหลังจะเอาของของผมไปส่งที่บ้าน ตอนนี้คงไม่สะดวก

    พอเราขึ้นรถแล้ว ระหว่างทางดิวก้อชวนพี่ผึ้งคุยต่างๆนานา ดูท่าพี่ผึ้งก้อชอบดิวเหมือนกัน ผมก้อไม่ใส่ใจ นั่งชมวิวไปเรื่อย บ้างพี่ผึ้งก้อหันมาชวนผมคุยบ้าง เราก้อพูดคุยกันว่าหายกันไปไหนมา พี่ผึ้งบอกว่า ตั้งแต่จบมาพี่ผึ้งก้อไปอยู่ ออสเตรเลีย เพิ่งกลับมาเมื่อตอนปีใหม่นี้เอง ตอนนี้พี่เค้าทำงานอยู่บริษัทน้ำมันขนาดใหญ่ของเอเชีย หน้าที่การงานพี่เค้าดีทีเดียว ไม่นานนักเราก้อถึงร้านอาหารที่ดิวพาไป มันเป็นร้านข้าวต้มรอบดึก แถวๆซอย อารีย์ แล้วเราก้อลงไปที่ร้าน พอถึงร้านพี่ผึ้งก้อขอตัวเข้าห้องน้ำ ผมเลยนั่งรอกับดิวที่โต๊ะ

“ ผึ้งเค้าน่ารักดีน่ะ นายว่าไหม ชั้นว่าชั้นจะจีบจริงๆน่ะเนี่ยะ “ ดิวเอ่ยขึ้น

“ ก้อตามใจนายสิ จะมาบอกชั้นทำไม “ ผมตอบไปแบบรำคาญ

“ ไม่ใช่อะไร ก้อแค่อยากให้นายช่วยเหลือนิดหน่อยไม่ได้รึไง  “

“ ชั้นไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับนายแล้ว บอกคำเดียวว่าเบื่อเต็มทน เมื่อไหร่นายจะไปผุดไปเกิดสักที “ ผมด่าไป

“ ยังหรอก ยังอีกนาน ชั้นยังไม่ได้... “ แล้วพี่ผึ้งก้อมานั่งที่โต๊ะ ดิวเลยหยุดพูดไป

    ระหว่างที่ทานข้าวนั้น สองคนนี้ก้อุยกันอย่างสนุกสนานมาก แต่ผมกลับไปสนุกด้วย เหมือนผมเป็นส่วนเกินยังไงไม่รู้ นี่ถ้าไม่เห็นแก่พี่ผึ้งน่ะ ผมไม่ยอมมาหรอก เกลียดขี้หน้าไอ้ดิวจะตายเหอะ พอทานข้าวข้าวเสร็จแล้วพวกเราก้อเดินทางกลับกัน ระหว่างทางผมก้อเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ คงเป็นเพราะเต้นมากไปและดื่มมากไปมั้ง ผมเลยรู้สึกเพลียๆ

   ผมไม่รู้ว่าผมหลับไปตอนไหน แต่รู้สึกเหมือนมีอะไรมาโดนแก้มผม ผมเลยสะดุ้งตื่นขึ้นมาก้อตกใจเพราะว่าเห็นดิวคร่อมร่างผมอยู่ นี่มันอะไรเนี่ยะ ผมตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน

[jokirito]

ดีมากจ้ะอี้ นอนหลับอ่อยดิวแบบนี้ล่ะโดนจายยย อิอิ อิอิ

 :z2:เชียร์แบบไม่ลืมหูลืมตา ไม่ดุหน้า ดูหลัง

[โน๊อา]

ก็ยังตามไม่ทันอยู่ดีอ่ะ อิอิ 

แต่สงสัย น้อง ๆ ไปสอบกันซะหมด บอร์ดเงี๊ยบ เงียบ

[khozz]

5555+

จัดการให้เรียบร้อยนะวุ้ยดิวว

       

หวานๆหน่อยเอ็งอย่าโหดมาก อี้เค้าไม่ชอบ เข้าใจไหม๊เนี่ย??????  

[jokirito]

ก็ยังตามไม่ทันอยู่ดีอ่ะ อิอิ 

แต่สงสัย น้อง ๆ ไปสอบกันซะหมด บอร์ดเงี๊ยบ เงียบ

เงียบ โคตรๆ ครับ
ผมต้องไปหาเรื่องเก่าๆที่ยังไม่ได้อ่าน อ่านแก้ขัดไปก่อนอ่ะ

[khozz]

^
^
^

สอบปลายภาค สู้ๆเว้ยน้อง

555+ผมนี่รอสอบ A-Net เสาร์-อาทิตย์นี้-*-

[Alexie333]

   ผมไม่รู้ว่าผมหลับไปตอนไหน แต่รู้สึกเหมือนมีอะไรมาโดนแก้มผม ผมเลยสะดุ้งตื่นขึ้นมาก้อตกใจเพราะว่าเห็นดิวคร่อมร่างผมอยู่ นี่มันอะไรเนี่ยะ ผมตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน

“ นี่มันอะไรอ่ะ นายจะทำอะไรชั้น แล้วนี่ชั้นอยู่ที่ไหน “ ผมพูดขึ้นด้วยความตกใจ มองไปรอบๆห้องก้อไม่คุ้นตา

“ นายนี่เวลาหลับ แล้วน่ารักดีน่ะ ดูไม่มีพิษสงดี ชั้นอยากให้นายหลับนานๆจังเลย “ ดิวพูดแล้วทำตาเยิ้มๆใส่ผม

“ ออกไปน่ะ แล้วที่นี่ที่ไหน นายพาชั้นมาที่ไหนกันแน่ “  ผมเริ่มเอามือดันดิวออกห่างจากตัวผม

“ ตายแล้ว นี่นายจำรังรักของเราไมได้เหรอ โถๆๆ คงดื่มหนักไปหน่อยสิเลยจำไม่ได้ ก้อเมื่อกี้นายหลับในรถชั้นไง ปลุกเท่าไหร่ก้อไม่ตื่น ชั้นเลยไม่รู้จะพานายขึ้นไปห้องนายได้ยังไง เลยพามาที่บ้านชั้นอ่ะ คงไม่ว่ากันน่ะ “

“ ไม่ ชั้นจะกลับห้องชั้น นายออกไปเดี๋ยวนี้น่ะ “ ผมเริ่มทนไม่ไหวแล้ว พยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมแขนดิว

“ นายอย่าเรื่องมากได้ไหม นอนกับชั้นนี่มันจะตายรึไง เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยกลับก้อได้ “ ดิวตะคอกใส่ผม

“ ใครจะไปไว้ใจนายได้ลง นายมันอันตราย ชั้นเกลียดนาย “ ผมทั้งดิ้นทั้งขัดขืนแต่ดูเหมือนไม่เป็นผล

“ เหรอ แปลกแฮะ ทำไมชั้นชอบนายก้อไม่รู้ ชอบมากๆด้วย “

“ ปล่อยชั้นเหอะน่ะ อย่าทำอย่างนี้เลย แล้วชั้นจะช่วยนายเรื่องพี่ผึ้งก้อแล้วกัน น่ะๆ “ ผมต่อรองดิวไป

“ อืมก้อได้ แต่นายต้องนอนนี่น่ะ นอนกับชั้นคืนนี้ แล้วพรุ่งนี้ชั้นจะไปส่ง ชั้นสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรนาย “

“ ก้อได้ นายอย่าทำอะไรชั้นน่ะ “ ผมย้ำอีกที

“ ได้ๆ นอนได้แล้วล่ะ ชั้นง่วงล่ะ แต่ขอกอดหน่อยน่ะ นายอุ่นดี อย่าปฏิเสธด้วย ไม่งั้น ...”

“ ได้ๆๆ ให้กอดก้อได้ “ จากนั้นเราสองคนก้อล้มตัวลงนอนโดยที่ดิวกอดผมอยู่ ผมก้อต้องยอมครับ เพื่อความปลอดภัยของผมเอง

[khozz]

ดีมากกกดิว

ทะนุถนอมว่าที่เมียเอ็งหน่อย 555+

รักกัลๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ช่วงเวลาที่ดิว อี้อยู่ด้วยกันมีน้อยแทบขาดใจ 

คืนนี้นานๆนะครับพี่ 555+ 

[jokirito]

ได้กอดก็ยังดีฟระ ไอ้ดิวลุกต่อไปเลยลูก

[Alexie333]

เช้าวันนั้นผมตื่นแบบไม่ค่อยสบายตัวนัก เพราะว่าดิวกอดผมแน่นทั้งคืน พอผมจะขยับไปทางไหน เค้าก้อจะกอดแน่นกว่าเดิม ผมเลยต้องยอมๆไปก่อน จากนั้นผมก้อปลุกดิวให้ตื่น

“ ดิวๆ ตื่นเหอะ เราต้องกลับบ้านแล้วอ่ะ “

“ อย่าเพิ่งเดะ นอนกอดนายอุ๊น อุ่น “ ดิวไม่ยอมลุกแถมยังกอดผมแน่นขึ้นอีก

“ ไม่ได้แล้วน่ะ ไม่งั้นชั้นไม่ช่วยนายเรื่องพี่ผึ้งน่ะ “ ผมขู่ดิวไป

“ อ่ะก้อได้ ปล่อยก้อได้ นายไปอาบน้ำเลยน่ะ เสร็จแล้วเราจะไปทานอะไรกันก่อนชั้นค่อยไปส่งนาย “

   พอดิวปล่อยผมแล้ว ผมก้อไปอาบน้ำแต่งตัว จากนั้นผมก้อรอดิวอาบน้ำแต่งตัวเช่นกัน พอเสร็จแล้ว ดิวก้อพอผมขับรถออกไปข้างนอก เพื่อนหาอะไรทานกัน ผมเลือกที่จะทานก๋วยเตี๋ยวแถวห้องผมเพราะมันง่าย และอร่อยดี ทานเสร็จแล้วจะได้แยกจากดิวสักที

   ซึ่งพอทานเสร็จผมก้อถือโอกาสแยกจากดิว โดยอ้างว่าจะไปทำงานที่อื่นต่อ ซึ่งดิวก้อไม่ได้ยื้อผมไว้ เพียงแต่บอกก่อนไปว่าให้ผมรักษาสัญญาเรื่องที่ผมจะต้องช่วยเค้าจีบพี่ผึ้ง ผมก้อรับปากไป เพราะคิดว่าถ้าเค้ารักกับพี่ผึ้งเค้าคงเลิกยุ่งกับผมไปเสียที

                                             -----------------  จบตอนที่ 21 ------------------

[Alexie333]

 

บทที่ 22 กามเทพ ปวดใจ ( The Cupid’s pain )

   พอผมแยกจากดิวแล้ว ผมก้อเดินกลับห้องเอง โดยที่ไม่ให้ดิวมาส่ง เพราะว่าผมรำคาญเค้าเต็มที พอถึงห้องผมก้อจัดการเก็บกวาดห้องของผมให้สะอาด นำเอาเสื้อผ้าออกมาซักให้หมด เนื่องจากว่าผมหมักไว้นานแรมเดือนเลย ระหว่างที่ผมทำงานบ้านอยู่นั้น ต้งก้อโทรเข้ามาบอกว่า จะมาทานอาหารกลางวันด้วย โดยที่จะพาน้าปิ่นและน้องบิวมาด้วย เพราะว่าทั้งสองคนนี้อยากมาเยี่ยมผมพอดี และมีเรื่องงานจะคุยกันด้วย ผมก้อตกลงและบอกว่าจะเตรียมสถานที่ไว้ แล้วเกือบเที่ยงพวกเค้าทั้งหมดก้อมาถึงห้องผม พร้อมทั้งซื้ออาหาร ของสดของคาวมามากมาย ผมล่ะอึ้งเลย

“ ซื้ออะไรมาเยอะแยะอ่ะต้ง ของที่ตู้อี้ยังเหลือตั้งเยอะแยะ ไม่เห็นต้องลำบากเลย “ ผมบอกไป

“ ก้อซื้อมาเผื่อๆไงอี้ เอาน่า วันนี้ต้งหิวอ่ะ อยากกินอาหารหลายๆอย่าง อี้จะได้ทำให้ต้งทานไง “

“ เดี๋ยวน้าช่วยน่ะอี้ ได้ยินมานานแล้วว่าทำอาหารอร่อย วันนี้น้าขอช่วยโชว์ฝีมือด้วยคน “ น้าปิ่นเสริม

    จากนั้นเราก้อลงมือทำอาหาร วันนี้ต้งเค้าบอกว่าอยากทานอาหารหลายอย่างมาก เช่น ปีกไก่ยัดไส้ ปลาช่อนลุยสวน อ่อมไก่ เนื้อผัดกะหล่ำพริกไทย ข้าผัดปู ผมก้อไม่ขัดครับ เค้าดีกับผมมานาน ทำอาหารแค่นี้ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว เราใช้เวลาประมาณ ชั่วโมงนิดๆในการทำอาหารครั้งนี้ ซึ่งทุกคนก้อช่วยกันทำดี ทั้งน้าปิ่นและน้องบิว มีแต่ต้งเท่านั้นแหละที่ผมไล่ให้ไปจัดโต๊ะ เพราะว่าเค้าหยิบจับอะไรก้อจะตก จะเสียไปหมด อิอิ พออาหารเสร็จเราก้อนำอาหารมาจัดวางไว้ที่โต๊ะ แล้วก้อลงมือทานกัน พูดคุยกันไปเรื่อยๆ

“ อี้อยู่คนเดียวเหงารึป่าวจ้ะ มีเพื่อนแวะเวียนมาหาบ่อยไหม “ น้าปิ่นถามผมระหว่างทานข้าว

“ ไม่เหงาหรอกครับ เรื่อยๆมากกว่าครับ อี้มีอะไรให้ทำตลอดเวลา “ ผมตอบไป

“ ดีแล้วล่ะ อืม เรื่องงานน่ะ น้าทำเป็นดีเทล สเก็ตด้วลให้แล้วน่ะ ไว้ทานอาหารเสร็จแล้วค่อยมาคุยกันน่ะจ้ะ “ น้าปิ่นเอ่ย[/color]

[Alexie333]

“ อี้ครับทางเราได้เตรียมรถยนต์ส่วนตัวไว้ให้อี้แล้วน่ะ ไว้ใช้เวลาอี้ไปทำงาน ต้งเห็นอี้หอบข้าวหอบของไปทำงานด้วยแท็กซี่แล้วคงดูท่าทางไม่สะดวกสบาย มีรถยนต์ขับน่าจะดีกว่า “ ต้งพูดขึ้นมา

“ อะไรน่ะ “ ผมอึ้งไปนิดนึง “ รถยนต์เลยเหรอ ไม่เห็นต้องขนาดนั้นเลยนี่ต้ง แล้วอี้จะเอาเงินที่ไหนจ่ายค่ารถล่ะเนี่ยะ  คันนึงไม่ใช่บาท สองบาทน่ะต้ง แล้วอี้ยังมีภาระต้องดูแลทางบ้านอีกไง “  ผมอธิบายกับต้งไป

“ ไม่เป็นไรๆ มันเป็น อภินันทนาการจากทางบริษัทเรา อี้นำไปขับได้เลย “ ต้งพยายามพูดให้ผมเข้าใจ

“ อืมมมม จะดีเหรอ อี้ไม่อยากเอาของใครมาฟรีๆอ่ะ เอางี้เดี๋ยวอี้เบิกเอาเงินของอี้มาดาวน์ก่อนแล้วกัน แต่คงได้ไม่เยอะน่ะ แล้วที่จริงอี้ก้อยังมีเช็ค 10 ล้านของคุณสุชาติอยู่ด้วย อันนั้นอี้ไม่กล้าใช้หรอก กะว่าจะเอาไปคืนเค้าด้วยซ้ำไป และมีอีกอย่างคือ ไม่รู้ว่าใครโอนเงินมาเข้าบัญชีอี้อ่ะ เป็นจำนวนมากเหมือนกัน เงินจำนวนนี้อี้ก้อไม่กล้าใช้อีกเช่นกัน ช่วงนี้มีแต่เงินอะไรไม่รู้มากมาย อี้งงไปหมดแล้ว แล้วนี่ถ้าจะมีรถ อี้อยากซื้อด้วยเงินของอี้เองอ่ะ หวังว่าต้งคงเข้าใจน่ะ “ ผมพูดออกไป

“ อ้าว นี่ต้งยังไม่ได้บอกอี้เหรอ “ น้าปิ่นพูดขึ้น

“ เอ้ออออ ช่าย ลืมไปสนิทเลย แฮะๆๆ “ ต้งหัวเราะแก้เก้อ

“ บอกเรื่องอะไรเหรอครับ อี้งงไปหมดแล้ว “

“ คืออย่างนี้ เงินที่อี้ว่ามีคนโอนมาเข้าบัญชีอี้น่ะ มาจากน้าเอง ก้อพอดีคืนที่อี้ช่วยต้งจับผู้ร้ายน่ะ น้ายังไม่ได้ตอบแทนอี้เลย น้าให้เงินเรา เราก้อไม่รับ แต่น้าอยากตอบแทนเลยให้ต้งเค้าไปเอาเลขที่บัญชีเรามาแล้วน้าก้อโอนให้ แล้วให้ต้งเค้ามาบอกเราทีหลัง น้านึกว่าเรารู้แล้วน่ะเนี่ยะ แล้วไม่ต้องห่วงเรื่องรถเลยน่ะ น้าให้เพราะอยากให้ ถ้าเราคิดว่าน้าจะให้เราฟรีๆ เราก้อทำงานให้น้าเต็มที่สิ ถือว่าหยวนๆกันไปน่ะ อย่าคิดมากเลย “ น้าปิ่นบอกออกมาทุกอย่างที่ผมสงสัย

[Alexie333]

“ โหยยยย ไม่เห็นต้องให้ผมมากมายขนาดนั้นเลย ต้งก้ออีกคน เก็บซะเงียบเลย “ ผมหันไปมองหน้าต้งงอนๆ

“ ก้อแหมอี้ ต้งเห็นอี้ยุ่งๆไง เลยไม่มีเวลาบอก อีกอย่าง ถ้าต้งบอกอี้ก้อไม่รับอยู่แล้ว เลย.... “

“ อืมมมมม ไม่รู้สิ อี้รู้สึกเกรงใจอ่ะ ไหนจะเงิน ไหนจะรถ อี้ว่ามันมากไปน่ะครับ “ ผมยังรู้สึกอย่างนั้นจึงพูดออกไป

“ เอาอย่างนี้แล้วกันครับอี้ เดี๋ยวต้งหักออกจากค่าตัวอี้ดีไหม อี้จะได้สบายใจ “

“ อืมก้อได้ครับ ยังไงก้อขอบคุณทุกคนมากน่ะที่ดีกับอี้ขนาดนี้ อี้ไม่รู้ว่าอี้จะทำงานออกมาได้ดีขนาดไหน นี่ถ้าอี้ทำอะไรแย่ๆออกไปน่ะ อี้คงโดนเละเลยใช่ไหมครับ อิอิ “

“ ไม่หรอก น้าเชื่อว่าอี้ทำได้ คนมีความสามารถน่ะ ยังไงมันก้อต้องทำได้อยู่แล้วล่ะ “ น้าปิ่นพูดปลอบใจผม

   หลังจากทานอาหารเสร็จแล้ว พวกเราก้อมาคุยกันเรื่องงานที่น้าปิ่นและต้งยากให้ผมช่วย คือบริษัทของต้งจะจำทำการโฆษณาให้กับเครื่องสำอางแบรนด์ดังๆหลายยี่ห้อ พวกเค้าต้องการคนมาดูธีมงาน การจัดตกแต่งบู๊ท รวมไปถึงการแต่งหน้า ทำผมของพิธีกรและผู้ร่วมงานต่างๆ บางวันอาจจะมีเซเลบชื่อดัง หรือดาราที่มีชื่อเสียงมาร่วมงานด้วย หน้าที่ของผมคือดูธีมคร่าวทั่วๆไป เช่น จะจัดงานออกมาลักษณะไหน ใช้สีอะไร คืองานนี้ผมสามารถทำได้เวลาว่าง สามารถคิดไว้ก่อนล่วงหน้าได้ และวันงานผมก้อมาคุมงานคร่าวๆช่วยต้ง ผมจะมีผู้ช่วยต่างหากดูงานแทนผม ในกรณีที่ผมไม่ว่างมาดูงาน หรือยังมาไม่ถึงงาน ผมก้อถามว่างานก้อไม่น่ามีอะไรมาก น่าจะมีคนอื่นทำได้ดีกว่าผม เพราะว่าผมกลัวผมแบ่งเวลาไม่ได้ดีเท่าที่ควร แต่พวกเค้าก้อยืนยันว่าจะให้ผมทำ พร้อมทั้งให้ค่าตัวที่สูงมากกกกก อย่าที่เคยบอกไป และพวกเค้าก้อปิดกั้นไม่ให้ผมปฏิเสธ ผมเลยต้องยอมตอบตกลง

   หลังจากคุยเรื่องงานเสร็จ เราก้อคุยกันสัพเพเหระไปเรื่อยเปื่อย บ้างก้อว่าอยากให้ผมมาลงทุนทำนั่นทำนี่ด้วยกัน ผมเองก้ออยากมีกิจการเป็นของตัวเองอยู่น่ะครับ แต่ติดที่ว่าผมไม่ค่อยมีความรู้เรื่องการตลาดเท่าไหร่ กลัวว่าทำไปแล้วจะล่ม ซึ่งพวกเค้าก้อบอกว่า ถ้าผมอยากทำอะไรจริงๆจังๆให้บอก จะได้ช่วยๆกัน ผมก้อซึ้งน้ำใจพวกเค้ามากเลย ที่ช่วยผมทุกอย่างทั้งๆที่เรารู้จักกันไม่นาน ญาติพี่น้องก้อไม่ใช่ แต่พวกเค้าทำกับผมเหมือนเป็นคนในครอบครัวคนนึง

   เราพูดคุยกันไป ดูทีวีกันไป จนถึงช่วงเย็นๆ พวกต้งก้อขอตัวกลับบ้าน แล้วยังบอกผมอีกว่า ถ้าการทำงานทุกอย่างลุล่วงไปได้ด้วยดี ผมและครอบครัวของผมจะอยู่สุขสบายมากขึ้น เพราะว่างานที่ลูกค้าของพวกต้งเยอะมาก ถ้าผมทำงานดี ลูกค้าชอบ งานก้อจะตามเข้ามาตลอด ผมก้อหวังไว้อย่างนั้น พูดเสร็จพวกต้งก้อกลับบ้านไป ส่วนผมก้ออยู่บ้านทำนั่นทำนี่ไปจนได้เวลาเข้านอนก้อเข้านอนตามปกติ

[Alexie333]

   ชีวิตผมหลังจากวันนั้นก้อดำเนินไปตามปกติ ตื่นเช้ามาผมก้อทำงานไปเรื่อยๆ มีงานจ๊อบ งานพิเศษเข้ามาบ้างก้อรับทำกันไป แล้วทางน้าเนตรก้อโทรมาบอกว่าอาทิตย์หน้าจะให้ผมไปช่วยเลือกเสื้อผ้า และคิดรูปแบบการแต่งตัวให้กับพิธีกร และนางแบบของงานออกแบบเสื้อผ้ายี่ห้อดังงานนึง ผมก้อรับปากไป งานนี้น้าเนตรบอกว่า ลูกค้ามาจากต่างประเทศและกำลังจะมาลงทุนครั้งใหญ่ที่เมืองไทย น้าเนตรขอให้ผมทำอย่างสุดฝีมือ เพราะว่าหมายถึงเม็ดเงินจะจะเข้ามาหาผมในครั้งต่อๆไป ซึ่งผมก้อรับปากตกลงทำไป

   ผมใช้ชีวิตตามปกติ จนมาถึงวันงานวันเกิดของน้องแมน ซึ่งน้องแมนได้ชวนผมและเพื่อนๆคนอื่นให้ไปร่วมงานด้วย ผมก้อชวนมาหมดแก๊งค์ผมเลย งานจะจัดที่บ้านของน้องแมน มีเพื่อนสนิทของพี่นพและพี่มด รวมทั้งเพื่อนสนิทของน้องแมนมาด้วย ส่วนผมก้อเตรียมตัวไปซื้อของขวัญให้น้องแมนกับพี่กรณ์ โดยเรานัดเจอกันที่สยามพารากอน กะว่าจะซื้อเสื้อ หรือนาฬิกาสวยๆให้น้องชายซะหน่อย

    ระหว่างที่ผมเดินเลือกซื้อของอยู่นั้น ผมก้อเห็นดิวเดินมากับพี่ผึ้ง ตอนแรกผมก้อกะว่าจะเดินหนีแล้ว แต่พี่ผึ้งดันเห็นผมซะก่อนเลยเดินมาทักผมที่กำลังเลือกของอยู่กับพี่กรณ์ อยู่ที่ร้านเสื้อผ้าร้านนึง

“ อ้าวอี้ มาเดินเลือกซื้อของให้ใครเหรอจ้ะ หรือว่าเลือกซื้อไว้ใส่เอง “ พี่ผึ้งถามผม

“ อ้ออออ พอดีวันนี้วันเกิดน้องที่รู้จักคนนึงอ่ะ เลยมาเลือกซื้อกัน แล้วพี่ผึ้งมาเดินเที่ยวเหรอ “ ผมถามกลับ

“ พอดีดิวเค้าก้อจะไปงานวันเกิดเพื่อนเค้าคนนึงเหมือนกันอ่ะ เลยชวนพี่มาเป็นเพื่อน แล้วอี้กะว่าจะซื้อะไรล่ะจ้ะ “

“ อี้คงซื้อเสื้อแหละพี่ แต่เห็นพี่กรณ์ว่าจะซื้อนาฬิกาให้น้องเค้าอ่ะ “ ผมตอบพี่ผึ้งไป

“ แหมคู่นี้สวีตกันจังน่ะ มาเลือกซื้อของด้วยกันเหรอครับ “ ดิวแทรกขึ้นมา

[khozz]

กามเทพ ปวดใจเร็วๆสิครับ

จะได้รู้ใจตัวเองซักทีน๊าาาา อี้น๊าาาา

5555+

[andyus1]

หร่า ตกลงดิวเอางัยนี่

ง่วยเริ่มสับสน จะเอางัยก็แสดงมาหั้ยชัดเด่ะ

สงสารอี้ว่ะ ตกลงไปกับพี่กรณ์ได้และ อี้เอ๋ย

 

[imageriz]

ค้าง ๆ   

[khozz]

ค้าง ๆ  

มาค้างด้วยๆๆๆๆ 5555+
    

[thanagorn]

จะยิงศรปักใครดีเนี่ย....ละลานตาจริงๆ

ใครก็ได้..ช่วยด้วยกามเทพปวดเฮดปวดใจเหลือเกิน

[Alexie333]

 


“ แหมคู่นี้สวีตกันจังน่ะ มาเลือกซื้อของด้วยกันเหรอครับ “ ดิวแทรกขึ้นมา

“ ก้ออย่างที่นายเห็นแหละ ไปกันเหอะครับพี่กรณ์ เราไปดูร้านอื่นดีกว่า “ ผมหันไปชวนพี่กรณ์

“ ไปด้วยกันสิอี้ จะได้เลือกช่วยกันไง อีกอย่างเราจะได้เม้าท์กันไปด้วย น่ะๆ “ พี่ผึ้งพูดกับผม

“ ผึ้งครับ เค้าอยากไปสวีตกันสองคนรึป่าว เราอย่าไปเป็นก้างขวางคอเค้าเลยน่ะ ดูท่าเค้าจะไม่อยากให้เราไปด้วยเท่าไหร่หรอก เค้าคงอยากกระหนุงกระหนิงกันสองต่อสองมากกว่า “ ดิวกัดผมแทรกขึ้นมา

“ ทำไมดิวไปพูดอย่างนั้นล่ะ อี้ไม่ใช่คนอย่างนั้นซะหน่อย จริงไหมอี้ “ พี่ผึ้งถามผมกึ่งๆคาดคั้น

“ ก้อได้ครับ พี่กรณ์ครับ งั้นเดี๋ยวเราไปเดินดูของกับพี่ผึ้งแล้วกันเนอะจะได้ช่วยๆกันเลือก “

“ ได้สิครับอี้ พี่ยังไงก้อได้ “ พี่กรณ์ตอบ แล้วยิ้มหวานมาที่ผม

“ รักกันจริ๊งงงง ดูสิว่าจะไปได้สักกี่น้ำ “ ดิวกัดผมสองคนอีก แต่ผมสองคนไม่สนใจ ผมเลยดึงมือพี่ผึ้งแล้วเดินไปเลือกซื้อของร้านอื่น โดยไม่รอดิว มันก้อเลยเอ๋อรับประทาน และรีบวิ่งตามพวกผมมา สะใจจริงๆ

   แล้วพวกเราก้อเดินเลือกของไปเรื่อยๆ สักพักต้งก้อโทรมาบอกว่าจะตามมาสมทบ และต้องมาหลังจากนั้นไม่นานนัก เดินไปได้นานพอสมควรจนผมได้เสื้อมาตัวนึง และกางเกงยีนส์อีกตัว ส่วนพี่กรณ์ได้นาฬิกาข้อมือสวยและแพงเหมือนกัน และต้งก้อได้ รองเท้าผ้าใบคู่สวยราคาแพงโขเหมือนกัน ผมไม่สังเกตว่าพี่ผึ้งและดิวซื้อะไร เพราะว่าเค้าไปงานวันเกิดเพื่อนเค้าผมก้อไม่รู้ว่าจะช่วยเลือกยังไง เลยไม่ได้สนใจ เพราะสองคนนั้นเค้าเดินมากับผมน่ะครับ แต่ดิวมักจะดึงพี่ผึ้งให้ไปเลือกของกับเค้าอยู่บ่อยๆ ซึ่งผมมักจะเดินหนีตลอด

[Alexie333]

พอได้ของกันทุกคนแล้วผมก้อขอตัวไปงานวันเกิดน้องแมน ซึ่งพี่ผึ้งก้อตกลงพร้อมยังบอกอีกว่า ถ้าจะไปเที่ยวต่อให้ชวนพี่ผึ้งด้วย ผมก้อตอบตกลงส่งๆไปงั้นแหละครับ เพราะว่าไม่อยากให้พี่ผึ้งลำบากใจ ถ้ารู้ว่าผมไม่อยากไปกับดิว

   แล้วเราสามคนก้อเดินทางไปบ้านน้องแมนกัน โดยที่ผมนั่งรถพี่กรณ์ไป ส่วนต้งบอกว่าจะขับไปรับเพื่อนๆผมบางคนที่ไม่สะดวกมาเอง เช่น นังคุณหญิงป้อม คุณหญิงแม๋ม คุณหญิงเอ๋ย เจริญมาก ปกติก้อมาเองได้ แต่วันนี้พวกชีอยากให้ผมและพี่กรณ์ไปรับตอนแรกๆ แต่ต้งอาสาไปรับให้ และให้พวกผมไปที่งานก่อน

   พอพวกผมไปถึงงาน ผมก้อเข้าไปช่วยพี่มดทำอาหาร น้องแมนก้อมาช่วยผมทำด้วย ซึ่งวันนี้เราทำอาหารไม่ยากน่ะ กะเอาแบบกินง่ายๆ เช่น บาร์บีคิว ปีกไก่ทอด ต้มซี่โครงหมู อะไรประมาณนี้ เราก้อใช้เวลาทำกันไม่นาน แล้วแขกที่เชิญไว้ก้อทะยอยๆกันมา จิน โอม และแอน เพื่อนผมมาถึงก่อน พวกเค้าก้อช่วยจัดสถานที่ ส่วนเพื่อนสนิทพี่นพก้อมากัน 4-5 คน ต่างก้อถือเหล้า ถืออาหารติดไม้ติดมือกันมาด้วย แล้วจากนั้นไม่นานนัก ต้งก้อมาพร้อมกับเพื่อนๆเจ้าหญิงของผมที่เค้าไปรับมา สบายกันจริงๆๆๆๆๆ

   พอแขกมาครบกันทุกคนแล้ว ผมก้อนำอาหารมาวางไว้ที่โต๊ะกลางบ้านพี่นพ ซึ่งตอนี้ถุกจัดปรับเปลี่ยนจาก โรงเรียนสอนภาษาเป็น ห้องปาร์ตี้น่ารักๆโดยฝีมือ โอม แอน และจิน จากนั้นก้อเริ่มลงมือทานกัน อย่างสนุกสนาน ผมดูน้องแมนจะมีความสุขเป็นพิเศษได้ของขวัญหลายชิ้น จากพวกผม และ แขกคนอื่นๆ แต่น้องแมนบอกว่าประทับใจของผมมากที่สุด เป็นว่าเป็นชุดที่อยากได้มานานแล้ว ผมก้อดีใจที่น้องแมนชอบของขวัญของผม ขณะที่เรากำลังมีความสุขอยู่นั้น ก้อมีแขกมาเพิ่ม พอผมกันไป....

“ สวัสดีครับทุกคน ผมมาช้าไปหน่อยน่ะครับ พอดีแวะไปเอาไวน์ที่บ้านมาเลยเสียเวลาหน่อย ผึ้งจ้ะ เข้าไปจอยกับทุกคนเลยน่ะ ทำตัวตามสบายเลยน่ะ แมนครับ นี่ของขวัญ “ ดิวครับ มันมางานนี้ได้ยังไงอ่ะ ใครเชิญมา แต่ผมดูพี่ผึ้งก้ออึ้งๆเหมือนกันมารู้ว่ามางานเดียวกับผมแต่พี่ผึ้งก้ออึ้งไม่นานเดินมาร่วมแจมกับพวกผมที่โต๊ะ คนที่อึ้งที่สุดคือผมมากกว่า .....

[jokirito]

เอาอีกๆมาอีกๆ รออ่านอยู่

[khozz]

จิ้มๆๆๆๆๆ พี่อเล็กซ์

5555+

เมื่อไหร่กามเทพอี้จะรู้ตัวซักทีล่ะครับพี่

ผมจะรอต่อไปนะครับ

[jokirito]

  หายตอนไหนไปซักตอนรึเปล่าคับ มันไม่ประติดประต่อกันอ่ะ

“ สวัสดีครับทุกคน ผมมาช้าไปหน่อยน่ะครับ พอดีแวะไปเอาไวน์ที่บ้านมาเลยเสียเวลาหน่อย ผึ้งจ้ะ เจ้าไปจอยกับทุกคนเลยน่ะ ทำตัวตามสบายเลยน่ะ แมนครับ นี่ของขวัญ “ ดิวครับ มันมางานนี้ได้ยังไงอ่ะ ใครเชิญมา แต่ผมดูพี่ผึ้งก้ออึ้งๆเหมือนกันมารู้ว่ามางานเดียวกับผมแต่พี่ผึ้งก้ออึ้งไม่นานเดินมาร่วมแจมกับพวกผมที่โต๊ะ คนที่อึ้งที่สุดคือผมมากกว่า .....

“ ได้สิครับ ต้งสัญญาว่าจะไม่ทำให้อี้ต้องเสียใจเลยแม้แต่ครั้งเดียว ต้งจะดูแลอี้ไว้ดั่งว่าอี้เป็นดวงใจของต้ง ไม่ให้บอบช้ำทั้งกายและใจ ขอเพียงแค่อี้ให้โอกาสต้ง ต้งก้อพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่ออี้ “ ต้งพูดอย่างหนักแน่น

“ งั้นอี้ตกลงก้อได้ อย่าลืมที่สัญญาไว้น่ะ บอกไว้ก่อนน่ะว่าอี้นี่ร้ายมากน่ะ เอาแต่ใจตัวเองด้วย ขี้หึง ขี้วีน ไม่มีเหตุผลน่ะ หวังว่าจะจะไม่ถอดใจไปง่ายๆน่ะต้ง อี้เอาจริงน่ะ ฮ่าๆๆๆ “ ผมตอบต้งไป

อี้ตกลงคบกะด้งแล้วหรอ เอ่อ....รีบๆเลิกกันซะนะ

[khozz]

โพสผิดตอนป่าวครับตะเอง 555+

เอาใหม่นะเอาใหม่ๆๆๆ 5555

[Alexie333]

 


    ผมเบลอไปเองแหละครับ

  เอาใหม่นะครับ น่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 


-------------------------------------------------------------------------------------



“ สวัสดีครับทุกคน ผมมาช้าไปหน่อยน่ะครับ พอดีแวะไปเอาไวน์ที่บ้านมาเลยเสียเวลาหน่อย ผึ้งจ้ะ เจ้าไปจอยกับทุกคนเลยน่ะ ทำตัวตามสบายเลยน่ะ แมนครับ นี่ของขวัญ “ ดิวครับ มันมางานนี้ได้ยังไงอ่ะ ใครเชิญมา แต่ผมดูพี่ผึ้งก้ออึ้งๆเหมือนกันมารู้ว่ามางานเดียวกับผมแต่พี่ผึ้งก้ออึ้งไม่นานเดินมาร่วมแจมกับพวกผมที่โต๊ะ คนที่อึ้งที่สุดคือผมมากกว่า .....

   ผมก้อไม่สนใจครับ สนุกกับเพื่อนๆและทุกคนต่อไป ในงานน้องแมนยกเอาคาราโอเกะมาตั้งโต๊ะในงานด้วยเพื่อที่ว่าทุกคนจะได้ร้องเพลงกันอย่างสนุกสนานกัน พอเครื่องคาราโอเกะลงปุ๊บ ผมก้อขึ้นจับไมค์ปั๊บ เพราะว่าผมนี่ขาประจำร้องคาราโอเกะอยู่แล้วครับ วันนี้เป็นวันเกิดน้องแมน ผมเลยเลือกเพลงโปรดของน้องแมนที่น้องแมนชอบให้ผมร้องคือเพลง Because of You ของ Kelly Clarkson พอผมร้องเพลงจบทุกคนก้อปรบมือให้ ไม่รู้ว่าพวกเค้าชอบหรือว่าจะปรบมือไล่ผมกันแน่ อิอิ จากนั้นก้อมีแขกคนอื่นๆ รวมทั้งเพื่อนๆของผมขึ้นไปหมุนเวียนเปลี่ยนกันร้องคนละเพลง สองเพลง

   พอพวกเราสนุกกันจนเวลาล่วงเลยมาค่อนข้างดึกแล้ว ผมก้อเห็นสภาพของแขกในงานแต่ละคน เริ่มจะเมาได้ที่กันแล้ว เพื่อนๆผมเกือบทุกคนก้อได้ที่กันเกือบทุกคน จะมีก้อแต่ พี่กรณ์กับต้ง ที่ไม่เมาเท่าไหร่ เพราะพวกเค้าบอกว่าต้องขับรถ เลยไม่อยากดื่มมาก ส่วนไอ้ตัวร้ายดิว เล่นวิ่งชนแก้วกับเค้าไปทั่วงาน ดื่มทั้งเหล้า ไวน์ ว็อดก้าผสมกันมั่วไปหมด เลยดูจะเมาหนักกว่าใครเพื่อน พอเวลาเมาก้อไม่สนใจพี่ผึ้งเลย ปล่อยให้พี่ผึ้งต้องมานั่งสนุกรวมกับเพื่อนๆของผม ซึ่งดูท่าทางพี่ผึ้งก้อไม่ได้เดือดเนื้อร้อนใจอะไรแม้แต่น้อย ส่วนผมพอสังเกตุว่าคนเริ่มจะอิ่มกับอาหารแล้ว ผมก้อเริ่มเก็บจานชาม โดยมี พี่มดและต้งมาช่วยเก็บ ส่วนคนอื่นๆก้อปล่อยให้เค้าสนกุกันเต็มที่

“ อี้ครับ ขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ ได้ป่าว ??? “ ต้งพูดกับผมตอนที่เราเอาจานชามเข้ามาเก็บในครัว

“ อะไรล่ะ ว่ามาเลย นี่เมาป่าวอ่ะ ดูหน้าแดงๆ “ ผมถามต้งกลับไป

“ ก้อคือต้งอยากจะมาทวงสัญญาเรื่องที่ว่าเราเคยคุยกันไงว่า..... ถ้าอี้ไม่มีใครแล้ว อี้จะรับต้งเป็น เอ่ออออ แฟน อ่ะ ได้ป่าว คือตอนนี้ต้งก้อพอรู้แล้วว่าอี้น่าจะสบายใจขึ้นแล้วน่ะ ได้ไหม น่ะๆๆๆ “ ต้งพูดขึ้นมาแบบอายๆ

“ ไม่ได้บอกว่าเป็นแฟนเลย บอกว่าจะรับไว้พิจารณาเฉยๆ อย่ามาโมเม “ ผมตอบไปแบบขำๆ

“ ก้อนั่นแหละ ตกลงอี้ว่าไงล่ะ ต้งดีพอรึป่าว “ ต้งพูดพรางมาจัมมือทั้งสองข้างของผม

“ แล้วต้งมั่นใจไหมล่ะว่าจะไม่ทำให้อี้เสียใจอีก เหมือนคนอื่นๆที่ผ่านมา อี้บอกได้เลยน่ะว่าอี้ค่อนข้างเข็ดกับความรักอยู่พอสมควรเลยแหละ และที่เห็นว่าอี้ยังร่าเริงอยู่นี่ ไม่ใช่ว่าอี้หายดีจากความรักครั้งที่แล้ว แล้วน่ะ อยากบอกว่าอี้ยังเจ็บอยู่เหมือนกัน แต่อี้ต้องทนฝืนเก็บความรู้สึกนั้นไว้ ไม่งั้นอี้ก้อไม่สามารถจะดำเนินชีวิตต่อไปได้ ต้งเข้าใจอี้น่ะ “

“ ได้สิครับ ต้งสัญญาว่าจะไม่ทำให้อี้ต้องเสียใจเลยแม้แต่ครั้งเดียว ต้งจะดูแลอี้ไว้ดั่งว่าอี้เป็นดวงใจของต้ง ไม่ให้บอบช้ำทั้งกายและใจ ขอเพียงแค่อี้ให้โอกาสต้ง ต้งก้อพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่ออี้ “ ต้งพูดอย่างหนักแน่น

“ งั้นอี้ตกลงก้อได้ อย่าลืมที่สัญญาไว้น่ะ บอกไว้ก่อนน่ะว่าอี้นี่ร้ายมากน่ะ เอาแต่ใจตัวเองด้วย ขี้หึง ขี้วีน ไม่มีเหตุผลน่ะ หวังว่าจะจะไม่ถอดใจไปง่ายๆน่ะต้ง อี้เอาจริงน่ะ ฮ่าๆๆๆ “ ผมตอบต้งไป

“ เย้ !!!!! ขอบคุณมากน่ะครับอี้ ต้งดีใจจังเลย “ พูดเสร็จต้งก้อมากอดผม ผมก้อตกใจสิครับ

“ ต่อไปนี้ชีวิตของอี้จะมีความสุขอย่างแน่นอน ต้งสัญญา “

“ นี่พวกนาย เอิ๊ก !!! จะทำอะไรประเจิดประเจ้อ แบบไม่เลือกที่เลยรึไง ฮ่ะ ??? จะไปพลอดรักอะไรก้อน่าจะทำในที่ลับตาคนไม่ดีกว่าเหรอ เอิ๊ก !!! นี่มันงานวันเกิดน้องแมนน๊า ให้เกียรติน้องเค้าบ้างเซ่ “ ดิวครับ ไม่รู้ว่าโผล่มาจากไหน มาขัดจังหวะของพวกเรา ดูท่าทางของดิวแล้วคงจะเมามากเหมือนกัน

[Alexie333]

 

“ พวกเราไมได้ทำอะไรบ้าๆอย่างที่นายคิดหรอก กรุณามองในแง่ดีด้วย “ ผมว่าเสียงดุๆกลับไป

 “ นายมีข้อดีให้คนอย่างชั้นมองเห็นด้วยเหรอ เอิ๊ก !!! คนอย่างนายก้อมีแต่พวกวิปริตเหมือนกันเท่านั้นแหละ เอิ๊ก !!!ที่จะคิดว่านายเป็นคนดี ทั้งที่จริงแล้ว นายก้อไม่ได้ดีแตกต่างไปจากพวกเกย์บ้าๆ ที่มัน  เอิ๊ก !!! มีอยู่ทั่วโลก “ ดิวมันด่าผมเสียงดัง

“ นี่นายอย่ามาดูถูกอี้น่ะ อี้เค้าไม่เหมือนคนพวกนั้นอย่างที่นายพูดหรอก นายมันจะไปรู้อะไร ชีวิตนายทุกวันนี้มันก้อไม่ได้ดีเด่จากพวกเหลือขอข้างถนน หรือพวกโจร ทั่วไปหรอก ผิดแต่ว่านายเกิดมาในครอบครัวดีๆเท่านั้น แต่นายมันแย่กว่านั้นอีก นายเคยรู้ตัวบ้างไหม ?? “ ต้งด่าดิวกลับไปอย่างเผ็ดร้อนด้วยความโกรธ ผมไม่เคยเห็นต้งโกรธใครขนาดนี้มาก่อนเลยครับ

“ นี่นายว่าชั้น เอิ๊ก !!! เหรอ อยากมีเรื่องรึไง “ ดิวจะเข้ามาหาเรื่องต้ง

“ ต้งอี้ว่าเราไปจากคนพาลกันเหอะ คุยด้วยแล้วเสียสุขภาพจิต “ ผมจูงมือต้งเดินออกไปอีกทางนึง

“ จะหนีไปไหน คิดว่าจะด่าชั้นแล้วหนีไปได้ง่ายๆงั้นเหรอ เอิ๊ก !!! “ ดิวเดินมากระชากแขนผมไว้

“ ดิว แกปล่อยมืออี้เดี๋ยวนี้น่ะ มีอะไรแกมาเคลียร์กับชั้น อี้เค้าไม่ได้เป็นคนด่าแก ชั้นต่างหากเป็นคนด่าแก “ ต้งว่าไปเสียงดัง

“ อย่ามาออกรับแทนมันหน่อยเลยน่า แกวิปริตไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ไอ้นี่มันไม่ได้ดีอย่างที่แกคิดหรอกน่ะ “

   ผลัวะ !!! ดิวพูดยังไม่ทันขาดคำ ต้งก้อพุ่งไปชกที่ปากของดิวอย่างแรง จนดิวเซไปอีกทางนึง ต้งคงจะโกรธจนทนไม่ไหว เลยทำไปอย่างนั้น ปกติผมจะเห็นต้งสุภาพและใจเย็นตลอดเวลา แต่ครั้งนี้คงเหลืออดจริงๆ ผมเห็นต้งจะเข้าไปซ้ำอีกเลยดึงเอาไว้

“ ต้งๆ พอเหอะ อย่ามีเรื่องกันเลย เดี๋ยวคนอื่นรู้เข้ามันจะไม่ดี เราออกไปดีกว่า น่ะๆ อี้ขอ “ จากนั้นผมก้อเดินจูงมือต้งออกไป โดยไม่สนใจดิวที่ยืนงงๆ เซๆกับหมัดของต้งเมื่อกี้ มันก้อสมควรแล้วล่ะที่จะโดน

“ จำไว้เลยน่ะครับอี้ จะไม่มีคนไหนมาด่า มาว่า มาดูถูกอี้ได้อีกต่อไป ต้งสัญญา “ ต้งพูดขณะที่เดินออกมากับผม

    จากนั้นพวกเราก้อเดินไปสมทบกับคนในงาน ทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดื่ม เต้น และร้องเพลงกันไป แต่ต้งสิครับ ทำหน้าเครียดๆอะไรไม่รู้อยู่คนเดียว พอผมถามก้อบอกว่าไม่มีอะไร ผมล่ะเดาใจเค้าไม่ถูกจริงๆ และผมก้อเห็นดิวเดินเซๆออกมาจากทางหลังบ้าน มือก้อคลำๆไปที่มุมปากที่โดนต้งต่อยไป เค้าคงยังงงๆอยู่มั้ง ดีเหมือนกัน จะได้มีสติสักที แล้วดิวก้อไปดื่มกับคนอื่นๆอย่างปกติ

[Alexie333]

   พอดึกซักหน่อย น้องแมนก้อไปขอพี่นพว่าอยากไปเที่ยวกับพวกผม ซึ่งพี่นพก้ออนุญาต พร้อมกับฝากให้ผมดูแลน้องแมนให้ดีๆด้วย ผมก้อรับปาก จากนั้นผมก้อถามทุกคนว่ามีใครจะไปเที่ยวต่อกับพวกเราบ้าง เพื่อนๆของผมทุกคนก้อไปกันหมด แต่เพื่อนของพี่นพบอกว่าขอดื่มต่อที่บ้านดีกว่า หมดวัยจะเที่ยวแล้ว อิอิ

   ผมก้อเลยคุยกับต้งว่าจะไปไหนกันดี ต้งออกความเห็นว่า ไปที่ร้านของปรินเพื่อนต้งดีกว่า เพราะว่าจะได้จองโต๊ะได้ และราคาคงไม่แพงมาก มีส่วนลด และได้ความเป็นกันเองมาก ผมก้อตกลง และเดินทางไปกัน แต่ก่อนจะไปพี่ผึ้งเดินมาหาผมบอกว่าให้ผมไปขับรถไปส่งพี่ผึ้งให้หน่อย เพราะว่าพี่ผึ้งลืมไปว่าต้องไปธุระตอนเช้า และดิวก้อจะไปส่ง แต่คงขับรถไม่ไหว พี่ผึ้งบอกว่าจะกลับแท็กซี่ ดิวก้อไม่ยอมให้กลับเองบอกว่าจะไปส่ง พี่ผึ้งเลยต้องมารบกวนผม ผมก้อเลยต้องจำใจไปส่งพี่ผึ้งกับดิวทั้งๆทีไม่อยากไป ต้งก้อทำท่าทางเป็นห่วงผมอยู่มาก แต่ผมบอกว่าจะดูแลตัวเองให้ดี และจะไม่ให้ดิวมารังแกอีกต่อไป ต้งเลยปล่อยให้ผมไปส่งพี่ผึ้ง และผมก้อให้ทุกคนไปรอที่ร้านส่วนผมจะตามไปทีหลัง หลังจากส่งพี่ผึ้งเสร็จแล้ว

ระหว่างทางที่ผมไปส่งพี่ผึ้งนั้น ดิวก้อหลับสนิทในรถโดยที่ผมให้ดิวนั่งข้างหลัง ส่วนผมเป็นคนขับ และให้พี่ผึ้งนั่งที่นั่งข้างคนขับ ผมและพี่ผึ้งก้อคุยกันระหว่างทางไปเรื่อยเปื่อย ถามนั่นนี่นู้นกัน

" แล้วตอนนี้อี้มีแฟนรึป่าวอ่ะ เห็นว่ามีคนหล่อๆมาล้อมหน้าล้อมหลังเต็มไปหมดเลย เสน่ห์แรงนี่เรา " พี่ผึ้งถามผม

" อี้เพิ่งอกหักได้ไม่นานอ่ะพี่ คงยังไม่หาใหม่เร็วๆนี้หรอก แต่ก้อมีดูๆไว้บ้างน่ะครับ คือถ้าเค้าเป็นคนดีอี้ก้อคบน่ะ " ผมตอบไป

" อูยยยยย คนอย่างอี้น่ะ หาได้ดีๆอยู่แล้ว ขึ้นอยู่ที่ว่าเราเลือกมากไปรึป่าว " พี่ผึ้งแซวผม

" บ้าพี่ก้อ นี่ขนาดอี้เลือกจะตายน่ะเนี่ยะ ยังพลาดมาตลอด คราวหน้าจะจับฉลากเอาดีกว่า ดีไม่ดีเอาหมด ฮ่าๆๆๆ " ผมตอบไปแบบขำๆ

" ไม่หรอกอี้ อี้เป็นคนดี เป็นคนน่ารักน่ะ พี่เชื่อว่าอี้ต้องได้คนดี " พี่ผึ้งพูดแล้วก้อยิ้มให้ผมทีนึง

    ไม่นานนักผมก้อมาถึงบ้านพี่ผึ้ง พี่ผึ้งก้อขอบคุณผม พร้อมทั้งฝากให้ผมดูแลดิวให้ดีๆด้วย คงจะเมามาก ผมก้อรับปากแล้วเดินทางไปผับร้านที่เรานัดกับทุกๆคน ระหว่างทางที่ผมขับไปนั้น เหมือนดิวจะได้สติแล้ว แต่เค้าดูเหมือนจะอ้วกอยู่ตลอดเวลา จนมาได้กลางทาง ดิวบอกว่าทนไม่ไหวให้ผมจอดรถก่อน ซึ่งผมก้อหาที่ๆสะดวกแล้วจอดรถให้ดิวลงไปอ้วก พอดิวลงไปอ้วกแล้ว ก้อเหมือนกับว่าเค้าอ้วกไม่ออก ผมเลยสงสารหยิบเอาน้ำในรถไปให้กลัวปากกลัวคอ เผื่อว่าจะอ้วกออกบ้าง พอผมเดินไปถึงตรงที่ดิวอ้วกปุ๊บ ดิวก้อหันหน้ามาพร้อมกับจับมือผมไว้แน่น ผมพยายามสะบัด แต่ไม่หลุด[/color]