" เมาหลับไปแล้ว ป่ะๆๆๆ ไปเที่ยวต่อดีกว่า " ผมบ่ายเบี่ยงแล้วจูงมือต้งเดินเข้าไปในร้าน และต้งก้อพาผมมาที่โต๊ะที่ทุกคนอยู่ ณ ตอนนั้น ทุกคนคงจะเมามาก แม้กระทั่งพี่กรณ์ก้อเมาจนจำไม่ได้ว่าผมมาถึงตอนไหน เต้นกับโอม กะ แอนใหญ่เลย เค้าคงอยากปลดปล่อยตัวเองเต็มที่
ผมก้อเข้าไปร่วมวงด้วยอย่าเมามันส์ ทั้งดื่ม ทั้งเต้นกับทุกคนอย่างสนุกสนาน น้องแมนก้อดูท่าจะเมาแล้วก้อชอบมาเต้นใกล้ๆผมบ้าง มากอดผมบ้าง ผมก้อพยายามดันตัวเองออกแต่ไม่ให้มันดูเหมือนกับว่าผมรังเกียจน้องเค้ามากนัก แต่น้องแมนก้อไม่ละความพยายามเลยครับ จนต้งเริ่มทำหน้าไม่พอใจมาที่ผม แต่ผมก้อไม่รู้จะทำยังไงนี่ครับ ส่วนพี่กรณ์น่ะ ไม่ต้องพูดถึง ผมว่าแกคงไม่มีสติอะไรแล้วล่ะ ไหนบอกว่าจะไม่ดื่มเยอะต้องขับรถไง แล้วใครจะขับรถกลับล่ะเนี่ยะ เดี๋ยวค่อยว่ากันอีกทีแล้วกัน
สักพักผมก้อขอตัวไปเข้าห้องน้ำ โดยมีต้งตามผมมาที่ห้องน้ำ ผมก้อคิดไปว่าเค้าคงจะมาเข้าห้องน้ำเหมือนกัน แต่ไม่ใช่ครับเค้าเดินตามผมมาเหมือนจะถามอะไรผมซักอย่าง
“ อี้ครับ ขอต้งถามอะไรหน่อยสิ “ ต้งเดินมาจับมือผม และถามผมตอนที่เรายื่นอยู่หน้าห้องน้ำ
“ อืม มีอะไรเหรอต้ง “
“ เรื่องดิวอ่ะ อี้หายไปนาน มีอะไรรึป่าว ดิวมันทำอะไรอี้ไหม “ ต้งพูดน้ำเสียงจริงจัง
“ ป่าวหรอกต้ง เมาซะขนาดนั้นจะมีปัญญามาทำอะไรอี้ล่ะ แล้วนี่ก้อไม่มีสติสตังค์อะไรทั้งนั้นอี้เลยพาไปส่งบ้านพี่นพให้เค้านอนพัก สภาพอย่างนั้นมาคงได้เที่ยวหรอก อย่าคิดมากน่ะ “
“ ต้งไม่ใช่ว่าจะตามหึงหวงอะไร หรือทำให้อี้ลำบากใจหรอกน่ะ ต้งแค่เป็นห่วงอี้เฉยๆอ่ะ แล้วยังจะมาน้องแมนอีก ทำไมเค้าต้องนัวเนีย ต้องมากอดอี้ด้วยอ่ะ ต้งเห็นแล้วไม่ชอบใจเลย แต่ก้อไม่อยากทำอะไรที่มันดูไม่ดีออกไป “
“ ต้งครับ มันไม่มีอะไรทั้งนั้น อี้กับน้องแมนสนิทกันมาก ก้อเป็นอย่างนี้แหละ “ ผมพยายามบ่ายเบี่ยงไป
“ ถ้ามันไม่มีอะไรก้อดี ต้งรู้น่ะว่าน้องแมนชอบอี้ น้องแมนเคยบอกต้งด้วยแหละ “