“ อาหารมันจะไหม้ไปนิดนึงน่ะ พอดีชั้นทอดนานไปหน่อยผิดสูตรอ่ะ ส่วนข้าวก้อไม่รู้ว่าแข็งไปรึป่าวน่ะ นายลองทานดูก่อนแล้วกัน แต่ถ้าทานไม่ได้น่ะ บอกชั้น เดี๋ยวชั้นไปซื้อให้ทานใหม่ “ ดิวพูดท่าทางกระตือรือร้น
“ งั้นชั้นว่านายไปซื้อเลยดีกว่า ฮ่าๆๆๆๆๆ “ ผมแซวดิวไป
“ นายนี่น่ะ จะไม่ใจร้ายกับชั้นสักวันได้ไหมอ่ะ คนเค้าอุตส่าห์ .... “ ดิวทำหน้างอๆ
“ บ้าๆๆๆ ล้อเล่นน่า ก้อน่ากินดีน่ะ ไหนลองชิมสิ “ ว่าแล้วผมก้อลองตักไข่กับข้าวขึ้นทาน ผมได้ลิ้มรสแล้ว ก้อรู้สึกว่ารสชาติไม่เลวเลยทีเดียว แต่ออกจะไหม้ไปหน่อย ข้าวก้อแข็งไปนิดแต่ก้อพอทานได้น่ะ
“ อืมมมมม รสชาติไม่เลวนี่ อ้าว แล้วนายอ่ะ ไม่ทานบ้างเหรอ “ ผมถามไป
“ ไม่อ่ะ นายทานไปเหอะ ชั้นไม่หิวหรอก แค่เห็นนายก้ออิ่มแล้ว “ ดิวพูดพร้อมกับยิ้มหวานให้ผม ผมก้อไม่ตอบโต้อะไร ได้แต่ก้มหน้าทานข้าวไป เพราะว่าตอนนั้นรู้สึกว่าหน้าผมแดงแล้วครับ คงจะอายมั้ง ผมนี่ไม่ไหวเลย แสดงอาการออกมาได้ไงเนี่ยะ
“ อืมชั้นถามหน่อยสิ ทำไมนายไปงานวันเกิดน้องแมนได้อ่ะ ไม่เห็นจะรู้เลยว่านายรู้จักกับน้องแมนมาก่อน “ ผมถามดิวไป
“ อ๋อ พอดีน้องแมนเค้าโทรมาชวนชั้นเองแหละ บอกให้ชั้นมา แฮ่ะๆๆ ชั้นไม่ได้บอกนายอ่ะว่าไปงานน้องแมนเหมือนกัน กลัวนายว่าชั้นอ่ะ แต่พอเกิดเรื่องขึ้นแล้ว น้องแมนคงเกลียดชั้นไปเลยมั้ง ไปขัดขวางทางสวรรค์เค้าเข้า อิอิ “ ดิวพูดแซวผม
“ ไม่ต้องมาพูดเล่นเลย ชั้นไม่ขำด้วยหรอก ชั้นเองก้อนึกไม่ถึงเหมือนกันว่า น้องชายคนที่ชั้นรักมาก จะทำเรื่องเลวร้ายอย่างนี้กับชั้นได้ ชั้นเสียใจและเสียความรู้สึกมากเลย นี่ไม่รู้ว่าจะมองหน้ากันติดไหม ชั้นทำตัวไม่ถูกจริงๆ แล้วนี่กับพี่นพ ชั้นควรจะบอกพี่เค้าดีไหม ไหนชั้นยังจะต้องไปทำงานที่นั่นอีก ถ้าชั้นลาออกมาคงต้องเป็นเรื่องแน่ เฮ้ออออ เครียดจริงๆ “ ผมพูดออกไป
“ ชั้นว่าน้องแมนคงไม่ได้ตั้งใจทำร้ายนายหรอก เค้าคงจะรักนายมากล่ะถึงได้ทำอย่างนั้นลงไป นายนี่เสน่ห์แรงเหมือนกันน่ะ ทำให้คนนั้นคนนี้หลงรักไปทั่วเลย แม้กระทั่ง.... “ ดิวพูดจบก้อหันมาทำตาเชื่อมใส่ผม ผมรู้ว่าเค้าจะพูดอะไรเลยทำเฉไฉไม่พูดกลับ ตั้งหน้าตั้งตาทานอาหารต่อไป พอผมทานเสร็จแล้ว ดิวก้อไปเอาน้ำกับยาแก้ปวดมาให้ผม
“ เอ้า ทานยานี่ซะแล้วพักผ่อน ตื่นขึ้นมาจะได้รู้สึกดี “ ดิวพูดพร้อมยื่นยาและน้ำมาให้ผม ผมรับมาแล้วก้อกินยานั้นไป
“ ขอบใจน่ะ นายกลับบ้านเลยก้อได้น่ะ ชั้นอยู่คนเดียวได้ ขอบใจน่ะ “ ผมบอกดิวไป
“ ไม่เป็นไร ชั้นรอให้นายตื่นก่อนดีกว่า นอนเหอะน่า วันนี้ชั้นว่าง ไม่มีอะไรทำ “ ดิวบอกผม
“ แต่... “ พอผมจะพูดดิวก้อจับตัวผมในอนลงบนเตียงแล้วเอาผ้าห่มมาคลุมร่างผมเป็นการบังคับให้ผมนอนไปในตัว ผมก้อจำต้องนอนตามที่ดิวบอกครับ ทำไมน๊า ผมถึงยอมเค้าได้ง่ายขนาดนี้ ว่าแล้วผมก้อหลับไปด้วยฤทธิ์ยา......[/color]
หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm) (อ่าน 903383 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก