ตอนพิเศษ เดินเล่นหลังงาน
ผมทิ้งตัวลงบนเก้าอี้พลางจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่มีงานผมอยู่ในนั้น ก่อนจะปิดลงหลังจากที่ผมมองนาฬิกาบอกเวลาเลิกงาน
แล้วก็เดินลงไปข้างล่างเพื่อรอรถแท๊กซี่ส่วนตัว
ไม่นานรถมินิก็ขับมาจอดที่หน้าบริษัทผม กระจกหน้าเลื่อนเปิดลงเผยให้เห็นใบหน้าของคนขับ
"รอนานมั้ยเนี่ย"
"ไม่อะ"
ผมว่าแล้วเปิดประตูรถ กระโดดเข้าไปนั่งที่นั่งข้างคนขับอย่างรวดเร็ว แล้วไอพาก็ออกรถไปตามถนน
ผมเอนตัวนอนคลายความเมื่อย วันนี้นั่งหน้าจอคอมทั้งวันแม่งโคดจะเบื่อ
"ฝึกงานเป็นไงบ้าง" ผมถามไอพามัน
"ก็ดีว่ะ พี่เลี้ยงสวยดี"
"ไอห่า"
ผมด่ามันแล้วหัวเราะเบาๆ
"ใจดีด้วย วันนี้พากูไปเลี้ยงข้าว"
"โหๆๆ ไรเนี่ยมีพาไปเลี้ยง กูไม่เห็นมีงี้เลย"ผมบ่น ไอพาก็หัวเราะ
"เดี๋ยวไปหาอะไรกินกันปะ ขี้เกียจซื้อเข้าหอว่ะ"
"เออ ไงก็ได้ งานกูไม่มาก"ผมว่า ไอพามันก็เลยเลี้ยวไปทางสยามพารากอน
จริงๆมันเป็นที่สำหรับคนไฮโซนะครับ ชาวบ้านอย่างผมนี่ไม่ค่อยได้ไปหรอก แต่สงสัยวันนี้ไอพามันคงอยากไปเที่ยวมั้ง
แหงดิไอนี่มันรวยนิ ไม่เหมือนกู
"ไปไหนดี" มันว่าหลังจากจอดรถเส็ด
ผมยักไหล่เป็นเชิงให้มันเลือก มันก็เดินนำผมไปลิ่วๆ ผมเดินตามมันดูของตามทางไปเรื่อยๆ
"นี่ตัวเอง เค้าอยากกินอาหารจีนอ่า"
"ได้จ้ะที่รักงั้นไปกันเลยนะ"
ผมเดินผ่านคู่หนุ่มสาวคู่หนึ่งเดินกระแซะจนตัวแทบจะติดกัน ผมมองตามหลังไปอย่างหน่ายๆ
แม่งอะไรมันจะขนาดนั้นวะ
"ดูอะไรอยู่วะ"ไอพามาพูดข้างหู ผมนี่สะดุ้งโหยงเลย
"ไอสัดแม่ง กูตกใจหมด"ผมว่าแล้วตีแขนมัน มันหัวเราะร่วนแล้วก็มาคว้ามือผมลากไป
"เอ้ย ปล่อยๆ"ผมพูดท้วงหลังจากมันลากผมได้แปบนึง
"ไรวะ"
"ไม่ต้องจับมือกูๆ"ผมพยายามดึงมือออก
"เอ้า ทำไมวะ?"
"กูร้อนมือ"ผมไถไป
จริงๆกูอายตะหาก แม่งเพิ่งด่าคนอื่นเขาไปไม่ทันไร จะกัดลิ้นตัวเองซะละ
"โอ้ย อายก็ไม่บอกแหม คิดมากน่ะ" มันหัวเราะใส่ผมแล้วก็เดินต่อ ลากผมต่อ
"เอ้ยบอกให้ปล่อยไง"ผมพูดพยายามทำเสียงดุ
"ไม่"แล้วมันก็ลากไป
ผมเลยต้องเดินตามมันไป มันจับมือผมแน่นไม่ยอมให้ดึงออก ผมก็พยายามยื้อแป๊บๆแต่ก็ต้องเลิกเพราะท่าทีจะยาก
ผมกลัวคนจะมองแปลกๆ ผู้ชายตัวโตๆสองคนเดินจับมือกันกลางห้าง แถมคนนึงยังหล่อเข้มกระชากใจสาว สงสัยหลายคนเห็นคงจะ
เสียดาย เหอๆ(ผมนี่คงไม่มีคนมอง หน้าตาไม่ถึงเกณฑ์ไฮโซ แต่ก็มีกิ๊กหน้าตาดีวะ 555)
ระหว่างทางมีผู้หญิงกลุ่มนึงมองไอพาแล้วก็มองผมพลางซุบซิบนินทากันด้วย คนไฮโซก็ไม่ได้ต่างอะไรกะชาวบ้านนะ ยังชอบนินทาคน
อื่นอยู่ดี
ผมหันไปมองนิดนึง สาวเจ้าทั้งหลายก็ทำเป็นไม่สนใจทันควัน ผมละเซงเลย ทำยักกะเป็นตัวประหลาด
"ไม่ต้องไปสนหรอก"ไอพาพูดแล้วหันไปมองสาว
มีคนนึงใจกล้าหน้าด้านโบกมือให้ไอพามัน ไอพามันก็ยิ้ม....
แล้วก็คว้าผมไปหอมแก้มให้เธอดูซะงั้น
ผมนี่ชอคเลย
สาวคนนั้นก็เหมือนจะชอคพอกัน
แล้วไอพาก็เดินยิ้มอย่างสะใจ
"ไอ้ห่าาาาา มึงทำอะไรของมึงวะ"ผมด่ามันทันที
"เอ้า จะได้เลิกตามซักทีไง กูรำคาญ"
"เลว มึงจะเลวก็ไปคนเดียวเดะอย่ามาเกี่ยวกับกู"
"ได้ไง ก็เมิงเมียกูเดี๋ยวคนอื่นมาชิงคาบไปทำไง กูต้องแสดงความเป็นเจ้าของก่อน"
"กำ ไม่เห็นหรอว่าสาวเขาเล็งมึงไม่ใช่กู"
"ก็ไม่แน่ กันไว้ก่อน"แหน่ะแม่งแถกูอีก
แล้วมันก็พาผมไปกินร้านแมคกัน ดี กูไม่ต้องกระเป๋าฉีกแม่งแต่ละร้านในนี้ดูแพงทั้งนั้น
"มึงไปหาที่นั่งก่อนเดี๋ยวกูสั่งให้"
เออะ รู้เหรอว่ากูอยากแดกอะไร
ผมก็พยักหน้ารับแล้วเดินไปนั่ง มองข้างนอกก็มีแต่คนไฮโซเดินเต็มไปหมด แม่งรู้สึกเหมือนตัวเองแปลกแยกยังไงไม่รู้
"มาแล้ว"
ไอพาเดินมาพร้อมถาดอาหาร แล้วนั่งลงฟากตรงข้ามผม
"ไหนสั่งไรให้กู"
มันดันไก่ทอดให้ผม
"รู้ได้ไงว่ากูจะสั่ง"ผมถามมันเล่นๆ
"หมาก็ต้องชอบแทะดิ"
โหหหห ปากมึงนี่นะ
"เหอๆ แต่ปากมึงนี่ หมาซูฮกเลย ไอแมวววว"
มันหัวเราะ แล้วหยิบเบอเกอร์ปลามันมากิน
"ไอแมวมึงก็สั่งได้สมตัวจัง"
"กูชอบของกูงี้ แต่นอกจากปลามีอีกอย่างที่กูชอบ"
"เหรอ อะไรเนื้อควายรึไง"ผมกัด
"ป่าว กูชอบกินหมาว่ะ"มันพูดแล้วยิ้มแปลกๆ
"มึงชอบกินเนื้อหมาหรอวะ"ผมยังกัดมันไม่เลิก พลางหัวเราะอย่างสะใจ
"ป๊าว กูชอบกินหมาตัวบางๆ โปร่งๆ สูงๆ อ่อนแอๆ แต่น่ารักน่ากัดดดดด"มันพูดเสียงเบาให้ผมได้ยินคนเดียว
"สาดดดดดด"ผมร้องออกมาเมื่อรู้ว่ามันหมายถึงอะไร
ทำเอาอีป้าข้างๆหันมามองผมราวกับสิ่งรบกวนทันที
ขอโทษคับ แม่งทำอะไรไม่ถูกหูคนไฮโซ
หลังจากนั้นผมก็ไปร้านหนังสือ kinokuniya มีหนังสือหลายเล่มที่ผมอยากได้แต่ว่าไม่มีงบ เลยต้องมานั่งอ่านเอา
"มึงนี่เป็นหนอนหนังสือจริงๆว่ะ"ไอพามันพูดขึ้นหลังจากมาส่งผมดูหนังสือนานเกือบชั่วโมง
"หนุกดีออก มึงไม่ดูของมึงอะ ไม่ต้องเดินตามกูก็ได้"ผมว่า เพราะรู้สึกมันน่าจะเบื่อ
"ไม่ กูชอบดูมึงอ่านหนังสือ"
"เหอๆ"ผมหัวเราะแล้วรีบก้มหน้าลงอ่านต่อ
"หูแดงเลยมึง"มันว่าแล้วเอามือมาจับหูผม
"เห้ย เดียม อย่าๆ"ผมเอาศอกกันมันออก มันหัวเราะนิดๆแล้วเอามือไปจับหลังคอผม ผมสะดุ้งโหยงอีกรอบ
"ไอ้บ้า บอกว่าเดียมๆเอ้..."ผมค้อนใส่มัน มันก็ยังยิ้มแป้นแล่น ไอนี่ แกล้งกูจัง
ไอพามันหยิบหนังสือเล่มนึงออกมาแล้วก็เปิดดู
"โหห แม่งอยากไปเที่ยว"
ผมเงยหน้ามองหน้ามัน มันหันมายิ้มๆ
"ไปภูเก็ตกันปะมึง ถ้าฝึกงานเส็ดแล้วอ่ะ"
"ไม่เอา"
"ไมวะ"
"กูกลัวผี"ผมพูดแล้วทำท่าสยอง แต่ไอห่าพากลับหัวเราะแทน
"ไรแวะ คนเราก็ต้องมีของที่กลัวกันบ้างดิ"
"ไม่มีผีไหนกล้าหลอกมึงหรอกกก ถ้าจะมีก็มีอย่างเดียว"
"ผีอะไรวะ"
"ผีผ้าห่ม"
ผมเอาหนังสือที่ผมถืออยู่ตบหัวไอพาฐานพูดจาลวนลามผมมาหลายรอบในวันนี้
รู้สึกช่วงนี้จะเป็นเอามากนะมึง
"เปลี่ยวรึไง เห็นพูดทำนองนี้หลายรอบละ"ผมพูด
"เออ แม่ง ฝึกงานไม่ได้พักเลย"มันว่าแล้วหันมามองผม
"ก็นี่ไง พักอยู่"
"มึงอ่าได้พัก แต่กูยังไม่ได้พักเลย"
"เอ้า งั้นก็ไปเดินเล่นก่อนก็ได้กูบอกแล้วไม่ต้องมารอกูหรอกก"
"กูต้องกลับหอก่อนถึงได้พัก"มันว่าแล้วเอามือมาโอบเอวผม
ผมหันไปมองหน้ามันอย่างเซงจิต มันยิ้มตอแหลกลับให้
สุดท้ายผมก็วางหนังสือลง แล้วก็เดินออกจากร้านเพื่อขึ้นรถกลับ
ให้มันนั่งแกร่วรอก็สงสารมัน ไปหอมันจะได้นอนพัก
ว่าแต่มันจะได้นอนจริงๆหรือป่าววะ
end of special chapter
เอามาแปะ คั่นเวลา
เกิดเมื่อเย็น ตอนนี้ยังไม่ได้คำตอบ
ว่าสรุปตูข้ากะไอแมวจะได้นอนมั้ย
เหอๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
