หัวข้อ: วุ่นนัก รุมรักสถาปนิกหนุ่ม -

[โน๊อา]

ทำไมเด่วนี้ พี่ ๆ น้อง ๆ แถว ๆ นี้ โหดร้ายกะพี่นายจังเลยน้า


ว่าแต่ พี่นาย เรื่อง ย้ายมาในนี้แล้ว หาเจอหรือเปล่าน้า

มารอพี่นาย (เป็นคนดี ไม่รังแกพี่นาย  )

[katawoot]

สรุปแล้ว 4 หนุ่มก็ยังไม่รามือ เปลี่ยนเป็นมารุมโทรมแทนดีกว่า 555

ขอเสนอเป็นคนอ่านรุมโทรมคนแต่งดีก่า โทษฐานทำให้ค้างคาหัวใจ ดีไม๊เคอะ

อย่าน๊ะ

เรื่องแทนจบแล้วจริงๆ ครับ
คือว่า มันมีนัยยะ
แทนเขาเลือกแล้วนะ
ยังไงผู้เขียนก็ขอยืนยันว่าแทนเขา "เลือก" แล้วว่าใคร
แต่เราต้องอยู่กับคนที่รักเสมอไปหรือครับ คือรักกันแล้วต้องอยู่ด้วยกันทางกายภาพเสมอหรือครับ?
นิยายเรื่องนี้ เปิดกว้างทางความคิดครับ คิดซะว่าฟังเพลงบรรเลงหนึ่งเพลง แล้วคิดเนื้อร้องเอาเองแล้วกันนะ

ถ้าใครจะถล่มผม เชิญที่เซ็นทรัลเวิลด์ที่ฟูดลอฟท์วันศุกร์ 27 มีนาเวลา 1 ทุ่มนะครับ ผู้ชายที่อ่อนหวานนุ่มนวลเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้สูง 183 ใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ยืนสั่งสปาเก็ตตี้อยู่อ่ะ เชิญกระทืบได้เล๊ยยยย ม่ายกลัว
 

สวัสดีนะครับ
จบจริงๆ แล้วนะ ไว้พบกันใหม่เมื่อมีใจให้กันและกัน 

[tamtam]

คิดเล่นๆ นะ

แทนคงตัดใจจากกฤษณะ และ กริช
ที่นี้ก็เหลือ คุณภู ก้บพี่โจ
เอ จาเลือกใครดี
เอาเป็นว่าน่าจะเป็น คุณภู
เพราะดูเหมือนว่าแทนจะควบคุมตัวเอง
ไม่ค่อยได้เมื่ออยู่ใกล้ชิดกัน

ว่าแต่ไม่เฉลยจิงเหรอ ว่า แทน เลือกใคร 

[Fujitaga]

ชักอยากรู้แล้วซิครับ ว่ากระดาษแผ่นเล็ก ๆ ที่แทนเขียน
ก่อนหายไปกับความเงียบนั้น แทนเขียนอะไร
แต่ดูถ้าว่า แทน น่าจะเลือก คุณภูจริง ๆ ด้วย
แต่ก็ยังตัดใจจากอีก 3 คน ไม่ได้
เพื่อเป็นการยุติธรรมก็เลย ไม่เลือกว่าจะอยู่
กับใคร ซะงั้นอะ

พี่นาย ดูจะโหดไปหน่อยนะครับ  สำหรับ นิยายปลายเปิดอย่างนี้อะ
เล่นจบแบบ ปล่อยไว้ครึ่งเรื่องแบบนี้ อะ ซึ่งดูท่า ทั้ง 4 คนก็
มีกำลังที่จะดึง นายแทน ไว้กับตัวเอง แบบเต็มที่ด้วยซิ

แต่ถึงจะจบแบบค้าง ๆ ก็ขอบคุณนะครับ สำหรับเรื่องปวดหัว ๆ
อย่างนี้นะครับ (ประชดนะเนี่ย) ไว้ถ้าว่างจะวิทยานิพนธ์แล้ว
มีเรื่องอื่น ๆ อีก อย่าลืมเอามาลงด้วยนะครับ
แวะเข้าไปใน homepage พี่แล้ว
เห็นนิยายมากเหมือนกันนิครับ ฮิฮิ

[M@nfaNG]

 :m12:ไม่เขียนเรื่องแทนต่อก็ได้ค่ะ งั้นขอภาคต่อภูวนัยได้มะ 


ปล.อยากไปดูคนสูง183 แต่เวลาไม่อำนวยฝากคนไปเจอ มาเล่าให้ฟังด้วยว่าคุณพี่นายหล่อขนาดไหน   

[kororo]

เลือกแล้วจริงเหรอ อืม .... งั้นลองคิดเองดูก็ได้ 

ภูวนัย ... ไม่ใช่อ่ะ เพราะเฮียแกแอบไปนั่งเศร้าแล้วเจอกับคุณนุตอนหนีสารวัตรมา (ในคดีรักภาค 2 คิดว่าคนเดียวกันนะ)
กฤษณะ ... รายนี้หนีไปทำใจที่ญี่ปุ่น เขียนบอกไว้ว่างั้นนี่ครับ
บุรินทร์ ... ตามนัยในนิยาย ก็ไม่น่าจะได้ลงเอยกัน เท่าที่อ่านจากในเรื่องนะ มีตอนที่แทนคุยกับสงครามแล้วมันสื่อ ๆ ว่าน่าจะเป็นอย่างนั้น
กริช ... เงียบ ... ไม่ออกความเห็น ไม่มีอะไรให้ออก เพราะไม่มีข้อมูล ไม่กล่าวถึงในตอนท้าย

แล้วตกลงเลือกใครล่ะเนี่ย คิดแล้วไม่เห็นจะลงตัวซักคน 

[mackerel]

พี่katawoot ชอบจบแบบหนังเกาหลีอะดิ

งั้น ให้แทนเป็นมะเร็งผิวหนัง-(ชอบอาบแดดไง) คิคิคิ

.....

ปล.รักคนแต่งคร้าบ

จะรอเรื่องใหม่...

 

[CocO naTtH mIlK]

[/quote]ถ้าใครจะถล่มผม เชิญที่เซ็นทรัลเวิลด์ที่ฟูดลอฟท์วันศุกร์ 27 มีนาเวลา 1 ทุ่มนะครับ ผู้ชายที่อ่อนหวานนุ่มนวลเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้สูง 183 ใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ยืนสั่งสปาเก็ตตี้อยู่อ่ะ เชิญกระทืบได้เล๊ยยยย ม่ายกลัว
 

สวัสดีนะครับ
จบจริงๆ แล้วนะ ไว้พบกันใหม่เมื่อมีใจให้กันและกัน 
[/quote]

  จริงเหรอ...เด๋วไปจริงๆหรอกนะ....555555+

[โน๊อา]

ใครจะไปยกมือขึ้น โย่ โย่


 

[mma419109]

   ไอ้ที่ว่าคนเราไม่จำเป็นต้องอยู่กับคนที่เรารักเสมอไปมันก็ถูกนะ เพราะเราก็ไม่ได้อยู่กับที่รักเหมือนกัน
แต่เรามีที่รักคนเดียว ไม่ใช่4คนแบบแทนอ่ะ

[katawoot]

   ไอ้ที่ว่าคนเราไม่จำเป็นต้องอยู่กับคนที่เรารักเสมอไปมันก็ถูกนะ เพราะเราก็ไม่ได้อยู่กับที่รักเหมือนกัน
แต่เรามีที่รักคนเดียว ไม่ใช่4คนแบบแทนอ่ะ

ไ่ม่งั้นเราจะเรียกว่าคนมีหัวใจสี่ห้องหรือคร้าบบบ ถ้ามีคนเดียว อีกสามห้องที่เหลือทำไงอ่ะ เดี๋ยวได้มีหยากไย่ขึ้นพอดี 

[● MaYa~Boy ●]

จบจริงๆ หรอ เสียดายจังเลยอ่ะ

[MonsterP]

   ไอ้ที่ว่าคนเราไม่จำเป็นต้องอยู่กับคนที่เรารักเสมอไปมันก็ถูกนะ เพราะเราก็ไม่ได้อยู่กับที่รักเหมือนกัน
แต่เรามีที่รักคนเดียว ไม่ใช่4คนแบบแทนอ่ะ

ไ่ม่งั้นเราจะเรียกว่าคนมีหัวใจสี่ห้องหรือคร้าบบบ ถ้ามีคนเดียว อีกสามห้องที่เหลือทำไงอ่ะ เดี๋ยวได้มีหยากไย่ขึ้นพอดี 

ก็ทั้งสี่ห้องมอบให้คนเดียว ครอบครองไงครับ ไม่ได้แบ่งคนตามจำนวนห้องไงค้าบ (ตอบแบบนี้ ดูผมเป็นคนดีขึ้นมาเรย ชิมิ คิ คิ คิ)

[ninaprake]

ขอมาเป็นแฟนด้วยคนครับ เพิ่งจะได้เข้ามาอ่าน

สนุกดีจัง

ขอตัวไปอ่านต่อก่อนครับบบ

[kororo]

   ไอ้ที่ว่าคนเราไม่จำเป็นต้องอยู่กับคนที่เรารักเสมอไปมันก็ถูกนะ เพราะเราก็ไม่ได้อยู่กับที่รักเหมือนกัน
แต่เรามีที่รักคนเดียว ไม่ใช่4คนแบบแทนอ่ะ

ไ่ม่งั้นเราจะเรียกว่าคนมีหัวใจสี่ห้องหรือคร้าบบบ ถ้ามีคนเดียว อีกสามห้องที่เหลือทำไงอ่ะ เดี๋ยวได้มีหยากไย่ขึ้นพอดี 

ถ้าเปรียบหัวใจเหมือนกับบ้าน

- บ้านเดี่ยว ให้คน ๆ เดียวอยู่ 4 ห้องก็มีห้องรับแขก ห้องนอน ห้องน้ำ ห้องครัว อยู่ได้อย่างสบายใจ และอยากอยู่นาน ๆ

- apartment ให้อยู่มัน 4 คน คนละห้องไปเลย ก็คงคับแคบ อึดอัด ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ ทนอยู่ ๆ ไปงั้นแหละ จนกว่าจะหาบ้านเดี่ยวอยู่ได้

จะมีใครคิดเหมือนเราบ้างไม๊เนี่ย 

[pollapat]

รางวัลเซ็งเป็ดอวอร์ด - นิยายปวดตับแห่งปี 

[MIkz_hotaru]

คิดเอาเองว่า แทนเลือกภูวนัยนะ
ส่วนพี่โจ ก็ลงเอย กับ กฤษณะ 
ลงตัวเป๊ะ

[katawoot]

รางวัลเซ็งเป็ดอวอร์ด - นิยายปวดตับแห่งปี 

ทำไมต้องปวดตับอ่ะครับ งง อธิบายหน่อยดิ

[โน๊อา]

ก็ตอนพี่นายแต่งอ่ะ ปวดตับ แต่พี่นายไม่รู้ตัว

พอคนอ่านมาอ่าน เลยปวดตับ ตามพี่นาย


ปล. วันนี้มาได้ไงเนี่ย คิดถึงพี่นายจัง 

[katawoot]

Version DVD ครับ
มีฉาก deleted scene และ Alternate Ending

Tan - The Alternate e Ending

แม้จะเตรียมตัวมาแล้วเป็นอย่างดี แต่ครั้นพอเห็นแทนเดินมาใกล้ กฤษณะก็อดตื่นเต้นไม่ได้ แทนยังมองไม่เห็นเขาเพราะมัวแต่ก้มหน้า แต่ครั้นชายหนุ่มเงยหน้าขึ้น ก็สะดุ้งเพราะแทนเกือบเดินชนเขาที่ยืนขวางทางอยู่
"คุณกฤษณ์ มาแอบทำไมอยู่ตรงนี้ มองไม่เห็น เกือบโดนผมชนล้ม" แทนอุทาน อดล้อเล่นไม่ได้
"ถ้าผมล้มจะดึงคุณตามลงไปด้วย" กฤษณะตอบยิ้มๆ "ก็เพราะคิดถึงไงครับ เลยมาแอบยืนดู"
"เพิ่งมาใช่ไหมครับ น่าจะบอกผมก่อน ตกใจหมดเลย"
...กลัวอย่างเดียวแต่ทุกคนในห้องหัวใจของเขาจะมาพร้อมกัน แบบนั้นหัวใจต้องระเบิดแน่ๆ...
"ผมคิดถึงก็เลยมา" กฤษณะยังพูดคำเดิม
"แสดงว่าเมื่อก่อนที่ไม่มาก็ไม่คิดถึง" แทนยิ้มกว้าง หากแต่ไม่รู้ว่ารอยยิ้มกว้างปกปิดดวงตาหม่นหมองไม่ได้
"คิดถึงสิครับ อยากจะมาทุกวัน อยากมาอยู่ด้วย"
"แต่มันก็เป็นไปไม่ได้" แทนเติม "ผมต้องไปทำงานที่พังงาต่อนะ พังงารู้สึกจะไม่มีสนามบิน"
"แต่ท้ายที่สุดคุณก็ต้องกลับเข้ากรุงเทพฯ ใช่ไหมล่ะ" กฤษณะยิ้มให้สถาปนิกหนุ่มอย่างอ่อนโยน "ผมไม่ได้พูดถึงอะไรระยะสั้น ผมพูดถึงระยะยาว ท้ายที่สุดเราก็อยู่กรุงเทพฯ ด้วยกัน"
...ยกที่สองคงกำลังเริ่มใช่ไหมเนี่ย กฤษณะคงมาเอาคำตอบเช่นเคย ครั้งนั้นที่หน้าร้านอาหารบรรยากาศไม่ค่อยดีเพราะเห็นเขานั่งจู๋จี๋กับบุริณทร์ในห้องคาราโอเกะ และเขาก็อ้ำอึ้งไม่ตอบอะไรให้ชัดเจน...
...แต่คราวนี้จะชัดเจนหรือไง เขาเองก็ยังไม่ค่อยแน่ใจอยู่ดี ทั้งที่คิดมาตลอดแต่ก็ยังตัดสินใจไม่ได้ เรื่องคิดถึงทุกคนที่อยู่ในห้องหัวใจนั้นก็ใช่ แต่ก็น่าจะมีใครคนหนึ่งได้คะแนนไปสูงสุดนี่นา...
...แต่ก่อนตัดสินใจระหว่างสามคน แบ่งกันไปคนละ 33.33 เปอร์เซ็นต์ เหลือคะแนนอีกส่วนหนึ่งเพียงน้อยนิดจะเป็นตัวตัดสิน ตอนนั้นคิดเล่นๆ ว่าใครพาเขาไปล่องเรือรอบโลกได้คนนั้นก็ชนะไป ตอนนี้มีสี่คน หารสี่ ได้ไปคนละยี่สิบห้าเปอร์เซ็นเท่ากัน ตัดสินใจยากยิ่งกว่าเดิม...
"ตอนนี้ผมมาชวนไปล่องเรือกัน ล่องอันดามันซะก่อน ถ้ามีเวลาหยุดยาวค่อยไปทั่วโลก หรือครึ่งโลกก่อนก็ได้ จะไปไหนผมจะพาไป" กฤษณะเอาของเล่นมาล่อด้วยรู้ว่าแทนชอบทะเล
...ข้อเสนอน่าสน ถ้าอย่างนั้น กฤษณะก็ชนะไปล่ะสิ พาเขาไปท่องโลกได้นี่นา...
...แต่ภูวนัยก็มีเรือเหมือนกัน...
...ภูวนัยไม่เห็นตามเขาอย่างกฤษณะเลย ตั้งแต่วันนั้นก็หายไป...
"ผมยังต้องทำงานนะ" แทนตอบเสียงเบา ทั้งที่หากเป็นปกติก็จะกระโดดตัวลอยเพราะความดีใจ
"ผมจะลางานให้"
...แต่ภูวนัยคงไม่ยอม เพื่อนเขาท่าทางตัดจากแทนไม่ขาดเหมือนกัน ถึงกับเลิกกับวิริญญาที่คบกันมาเกือบหนึ่งปีเต็ม แต่ตอนนี้เขามีโอกาสก่อน ต้องทำให้แทนตัดสินใจให้ได้...
"งานใหม่เพิ่งเริ่มนะครับ ถ้าหมายถึงลางานกับคุณภูวนัย คงไม่สำคัญอะไรแล้วเพราะงานสปาของผมเสร็จไปแล้ว ถึงไม่เสร็จแต่งานของผมก็เสร็จ ภูมิสถาปนิกยังทำงานต่ออยู่ แต่ผมเสร็จแล้ว และงานใหม่ที่พังงาเจ้านายก็ไม่ใช่คุณภูวนัย เป็นบริษัทฝรั่ง"
...ที่มีเขาเป็นหุ้นส่วนอยู่ด้วย...
กฤษณะยิ้ม ไม่รู้สึกกังวลเรื่องลางานให้แทนอีกแล้ว สิ่งเดียวที่เขาหวั่นใจก็คือการตัดสินใจของแทน ขอเพียงแต่แทนเลือกเขา อย่างอื่นก็ไม่น่าเป็นปัญหา เขาจะจัดการให้เรียบร้อย
...แต่สายตาของแทนดูหม่นหมองยังไงไม่รู้ เหมือนครุ่นคิดคำนึงอะไรบางอย่าง...
...เหมือนคิดถึงใครซักคน...
...ใคร ที่ไม่ใช่เขา...
"คุณกฤษณ์ คุณดีกับผมมากเลย คุณทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเอง..."
"อย่าพูดเลยครับแทน ไม่ต้องตำหนิตัวเองหรอก ผมรู้ว่าคุณลำบากใจ เป็นใครก็ต้องหนักใจที่มีคนมารุมรักแล้วบีบให้ตัดสินใจ ทั้งสี่คนก็ต้องการคำตอบ" กฤษณะกลั้นลมหายใจ
"สี่คน" แทนพึมพำ "คุณกฤษณะรู้ว่า..."
"ผมมองไม่ผิด วิศวกรที่ทำงานกับคุณก็ชอบคุณเข้าให้แล้ว ผมมองออก แค่เห็นสายตาเขาผมก็รู้" กฤษณะยิ้มขื่นๆ "แต่ผมรู้ว่าคุณไม่ได้รักเขา อย่างน้อย ก็ไม่ได้มากเท่ากับอีกคน"
...ใคร ใครล่ะ กฤษณะมารู้ มาเข้าใจหัวใจของเขามากกว่าตัวเขาเองได้อย่างไร...
"คุณแทนครับ คุณต้องตัดสินใจนะ เพื่อตัวคุณเอง เพื่อผม เพื่อคนอื่นๆ ผมสัญญาว่าจะยอมรับการตัดสินใจของคุณ หากคุณตัดสินใจถูกต้อง" กฤษณะพูดเสียงจริงจัง
...เอ๊ะ พูดยังไง พูดแบบนี้เหมือนคำพูดของทนายกำลังซักพยายาน...
...หากเขาตัดสินใจถูกต้องหรือ แล้วถ้าหากกฤษณะคิดว่าเขาตัดสินใจผิดล่ะ คงไม่ยอมละสิ...
"แล้วคุณกฤษณ์จะไม่เสียใจหรือครับ หากสมมุติว่าผมตัดสินใจแบบอื่นที่คุณไม่อยากได้ยิน ไม่เห็นด้วย" แทนพูดเสียงแผ่วเบา จนแม้ตัวเองก็แทบจะไม่ได้ยิน
แต่กฤษณะได้ยิน
"แต่คุณต้องสัญญากับผมว่าจะซื่อสัตย์ต่อหัวใจตัวเอง และตัดสินใจอย่างดีที่สุด"
...และต้องตัดสินใจโดยเร็ว เดี๋ยวนี้ได้ยิ่งดี...
กฤษณะไม่อยากรอ แต่เขาก็ไม่อยากเร่งรัดมากเกินไปนัก แทนดูเปลี่ยนไปพอสมควรในช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เขารู้ว่าแทนก็คงกำลังคิดหนักอยู่เหมือนกัน
...แต่...แต่หากแทนจะเลือกคนอื่นที่ไม่ใช่เขา จะทนไหวหรือ เขามิต้องหนีไปตั้งหลักเหมือนคราวที่แล้วหรืออย่างไร ตอนนั้นแค่เบาะๆ เขายังไปนอนเหงาที่บ้านคุณแม่ที่โอซาก้ากว่าสามวัน คราวนี้หากแทนเอาจริง เขามิต้องใช้เวลาตั้งหลักเป็นเดือนหรือเป็นปีหรืออย่างไร...
"คุณกฤษณ์ครับ จำที่เราเคยพูดกันที่ศาลาริมน้ำที่บ้านเมืองนนท์ผมได้ไหมครับ ตอนที่ เอ่อ ตอนที่..."
"ตอนที่เรานอนกอดจูบกับในศาลา" กฤษณะยิ้มกุ้มกริ่ม "ใครจะลืมลงละครับ อะไรเกี่ยวกับคุณผมจำได้เสมอ"
"เชื่อแล้ว คุณกฤษณ์ดีกับผมมาก"
...อย่านะแทน อย่าพูดแบบนี้...
กฤษณะกลั้นหายใจ ด้วยรู้ว่าคำพูดแบบนี้ มีความหมายแฝงนัยอะไรบางอย่าง
...แทนบอกว่าเขาดีกับแทนมาก ดีมากจนอาจจะกลายเป็นพี่ชายละสิ หรือไม่ก็เป็นพ่อเสียเลย...
...อย่ามาบอกว่าเขาดีเกินไปนะ เขาได้ยินคนอื่นๆ พูดแบบนี้มาหลายครั้ง ขออย่าให้เกิดกับตัวเองเลย...
...คุณดีเกินไปสำหรับผม...แบบนี้เขาไม่อยากได้ยิน...
"ดีอย่างนี้ ไปเที่ยวกับผมเถอะ ไปแล่นเรือกัน นั่งดูพระอาทิตย์ตกดินกลางทะเล นอนดูดาวเต็มท้องฟ้ายามกลางคืน ปล่อยให้เรือลอยไปเรื่อยๆ ลมเอื่อยๆ อากาศสบาย มีคุณกับผมเพียงสองคน" กฤษณะยิ้มพราว
...ช่างเป็นความคิดที่ดีมาก โรแมนติกสไตล์กฤษณะเช่นเคย...
...แต่หากคนอื่นมาหาเขาล่ะ หากเขาไปกับกฤษณะ ก็คงไม่มีใครหาตัวเขาพบล่ะสิ...
---เริ่มจะโลเลอีกแล้วสิแทน หากรักกฤษณะก็ไปกับเขาสิ คนอื่นก็ช่างคนอื่น จะคว้าเอาไว้หมดทุกคนหรืออย่างไร
...ก็เขา...
---รักหมดทุกคน จะให้เหตุผลตัวเองแบบนี้ใช่ไหม คนหลายใจ
...ใช่ เขาหลายใจ แล้ววุ่นไหมล่ะ เป็นไงทีนี้ มารุมรักคนหลายใจ กรรมเลยมาตกอยู่ที่เรา อยู่มาดีๆ ตอนนี้ต้องมารับเคราะห์
---ใช่เคราะห์ที่ไหน โชคต่างหาก โชคดีที่อาจจะเจอคนรักจริง เจอรักแท้ โชคดีที่ใครต่อใครอีกหลายคนปรารถนา
...เป็นไปได้หรือเปล่าที่ทั้งสี่คนในสี่ห้องหัวใจของเขาตอนนี้คือรักแท้ทั้งหมด
---อาจเป็นไปได้ แต่หัวใจมีหนึ่งเดียว แม้หลายห้องแต่ก็เจ้าของคนเดียว จะมอบให้ใครก็ต้องให้ทั้งหมด
...มอบให้ใครดี กฤษณะ ภูวนัย บุริณทร์ หรือกริช
---เรียงลำดับให้ดีๆ พลาดแล้วจะยุ่ง
...มันยุ่งมาตั้งนานแล้วหัวใจเอ๋ย...

กริชมาถึงบ้านพักของแทนแต่ไม่เห็นชายหนุ่มเสียแล้ว เขาจึงรีบตรงไปยังชายหาดที่แทนชอบไปนอนอาบแดดแต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาจึงขับรถย้อนกลับไปยังตลาดท่าเรือเผื่อจะเห็นแทนเดินซื้อของ ขณะที่กำลังจอดรถ เขาเห็นร่างสูงโดดเด่นเดินอยู่บนสะพานเทียบเรือจึงเพ่งตามอง
...กฤษณะ มาทำอะไรที่นี่ แล้วนั่น...
...แทน...
...อย่าบอกนะว่าทั้งสองกำลังจะเดินไปขึ้นเรือ...
กริชขบกรามจนขึ้นนูนเป็นสัน เขามาช้าไป เสียเวลาอีกแล้ว รอมานานเกินไปจนสายเช่นเคย ที่อยู่ด้วยกันทุกวันเขาปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ น่าจะรู้ว่ากฤษณะ ภูวนัย หรือคนอื่นๆ ของแทนคงไม่ยอมรามือเป็นแน่
...คราวนี้เขาอาจจะหมดโอกาส
---แต่เขาก็ไม่ได้คาดหวังเต็มร้อยถึงขนาดจะเป็นแฟนกับแทนทันทีที่เขาได้บอกรักนี่นา เขาเพียงแต่อยากบอกความในใจ และคิดว่าแทนคงจะลองเอาไปคิดดู และหากโชคเข้าข้าง เขากับแทนก็จะได้ลองใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน
ชีวิตคู่แบบนี้อย่างจริงจังเป็นครั้งแรกของเขา
...เขากับแทน...คนที่เขาแอบชอบมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย
...แล้วปล่อยเวลาให้เสียไป ต้องกลับมานั่งเสียดายอีกครั้ง...

กริชหันหลังกลับเพื่อเห็นแน่ชัดว่าแทนลงเรือไปกับกฤษณะ ตอนนี้เกินกำลังที่เขาจะวิ่งไปตามฉุดกระชากแทนไม่ให้ไปกับกฤษณะ โอกาสที่น้อยนิดตอนนี้คงกำลังหายไป เขาก็คงต้องแอบรักแทนต่อไปอีกหลายปี และได้แต่เฝ้าหวังว่าหากแทนเลิกกับกฤษณะหรือคนอื่น คนที่แทนเลือก ซึ่งอาจจะเป็นภูวนัยหรือบุริณทร์ก็ได้ ถึงตอนนั้น เขาจะกลับมาหาแทนอีกครั้ง
ความอาวรณ์ทำให้กริชมาหยุดยืนอยู่หน้าที่พักของสถาปนิกที่เขารู้ตัวว่ารักเข้าให้แล้ว รู้ทั้งรู้ว่าแทนไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่กริชก็อดมายืนมองประตูห้องพักของชายหนุ่มไม่ได้
วันจันทร์เขาก็คงจะพบกับแทนอีกที่ไซท์ก่อสร้าง หรือบางทีอาจะเป็นวันอังคาร ไม่ก็วันพุธเพราะเขารู้ว่าแทนเริ่มไปทำงานที่พังงาแล้ว และอีกไม่นานก็คงย้ายไป แต่เขาก็ได้แต่หวังว่าจะเจอกับชายหนุ่มก่อนย้ายไปจริงๆ
กริชสตาร์ทรถมอเตอร์ไซด์คู่ชีพ เบนหัวจะออกจากหน้าที่พักของแทน แต่ต้องชะงักเมื่อรถคันหนึ่งจอดลงหน้าบ้านและบุริณทร์ก้าวลงมา
"กริช มาทำอะไรที่นี่" บุริณทร์ถาม ยิ้มมุมปากให้เขาเล็กน้อย
...เขารู้ว่าบุริณทร์มาทำไม มาหาใคร เขาควรจะบอกบุริณทร์หรือไม่ว่าแทนหายไปกับกฤษณะ และคงไปลอยเรือกันอยู่กลางทะเลมองพระอาทิตย์ตกดิน ไม่ก็หายไปด้วยกันทั้งคืน ท่าทางกฤษณะเป็นคนโรแมนติก แทนคงพ่ายต่อเสน่ห์ของคนรูปหล่อมาดดีอย่างกฤษณะเป็นแน่...
"มาหาแทนครับ" กริชตอบเบาๆ "พี่โจก็คงมาแทนเหมือนกัน แต่แทนไม่อยู่ครับ ไม่รู้หายไปไหน ไปดูที่ชายหาดที่ชอบไปนอนอาบแดดก็ไม่เจอ"
...แล้วกริชจะตามหาแทนทำไม...
บุริณทร์มีคำถามในใจ และคิดว่าวันนี้ต้องคุยกับกริชให้รู้เรื่อง จึงชวนเพื่อนรุ่นน้องให้ไปทานอาหารด้วยกัน
"ค่ำๆ คงกลับ กริชไปกินข้าวกับพี่ จะได้คุยกัน พี่มีเรื่องอยากคุยด้วย"
"ครับ งั้นพี่ไปเจอผมที่ร้าน Fisherman" กริชตอบรับสั้นๆ แล้วบอกทางบุริณทร์
...เขาก็มีเรื่องจะคุยกับบุริณทร์เหมือนกัน...

ภูวนัยเตะปิดประตูรถอย่างแรงด้วยความหงุดหงิด เขามาถึงกระบี่เอาเมื่อพระอาทิตย์ตกดินพอดี ไปหาแทนที่ชายหาดก็ไม่พบ มาที่บ้านก็ไม่เจอ ขับรถวนรอบเมืองหลายรอบก็ไม่มีวี่แววว่าจะเห็นแทน เขาแวะเข้าไปในร้านอาหารหลายแห่งก็ไม่พบคนที่เขาคิดถึงสุดหัวใจ
ขณะที่จอดรถออกมายืนสูดอากาศ ภูวนัยมองไปยังร้านอาหารเล็กๆ สุดถนนเลียบหาด มอเตอร์ไซด์สีดำคันโตจอดอยู่ข้างๆ รถเช่าสีขาว อะไรบางอย่างทำให้เขานึกถึงกริช วิศวกรประจำโครงการ ภูวนัยจึงเดินเข้าไปในร้านอาหารด้วยหวังว่าจะเจอกริช และเขาก็คิดว่าจะคุยอะไรบางอย่างกับกริชให้ชัดเจนไปเลยเกี่ยวกับเรื่องของแทน
...แทนเป็นของเขา ไม่ต้องมายุ่ง และถอยไปซะ...
...แทนเป็นของเขาแล้ว...ทางกาย และเขาอยากจะพูดว่า ทางใจด้วย แต่ในเมื่อตอนนี้อะไรก็ยังไม่ชัดเจน เขาก็ยังไม่กล้าจะพูดออกไปอย่างใจคิด แต่เขารู้สึกว่าแทนมีใจให้เขามากกว่าคนอื่น ไม่เช่นนั้นคงไม่ยอมนอนกับเขา...
---แต่แทนก็อาจนอนกลับคนอื่นด้วย
...ไม่หรอก อย่างน้อยก็กฤษณะคนหนึ่งล่ะ เขามองออก กฤษณะยังดูโหยหาแทนนัก เขารู้ว่ากฤษณะเองก็ยังไม่คืบหน้าถึงไหน ส่วนกริช เขาไม่อยากจะคิด แล้วบุริณทร์นั่นล่ะ บุริณทร์ก็ไม่น่าจะได้มีอะไรกับแทนแล้วเหมือนกัน เห็นท่าทางหงอยลงไปเยอะ...
...นึกถึงบุริณทร์อยู่เมื่อกี้ บุริณทร์ก็มานั่งอยู่ตรงหน้า คู่กับกริช ท่าทางคุยกันเคร่งเครียด สงสัยตกลงกันเรื่องแทน...
...แทนนะแทน คนตัวเล็กๆ คนเดียวเท่านั้น ทำให้ให้ผู้ชายสี่คนอยู่ไม่สุข วิ่งวุ่นแทบเป็นโรคประสาท ไม่เป็นอันทำงานทำการ...
บุริณทร์กับกริชดูตกใจไม่น้อยที่เห็นเขาโผล่เข้าไปหาและขอนั่งร่วมโต๊ะ กริชยิ้มบางๆ แต่บุริณทร์นั้นทำหน้าเคร่ง
...คงหวังจะให้เขากลัว แต่คนอย่างภูวนัยไม่มีวันหรอก อุตส่าห์ถอยให้เกือบเดือน ตัวเองยังก้าวหน้าไม่ถึงไหน คราวนี้น่าจะเป็นทีของเขาบ้าง หากบุริณทร์มีน้ำใจนักเลงพอ ก็ควรจะถอยไปหนึ่งเดือนเหมือนเขาบ้าง ต้องพูดกันให้รู้เรื่อง ส่วนกริชนั้นมาที่หลัง น่าจะรู้กฏกติกา เขามาก่อน เขาน่าจะมีสิทธิ์มากกกว่า แม้บุริณทร์จะรู้จักกับแทนมานาน แต่ก็ในฐานะเจ้านายกับลูกน้อง จะว่าไป นายจ้างไม่ควรเป็นแฟนกับลูกจ้าง ไม่มีที่ไหนเขาทำกัน และดูท่าว่าบุริณทร์เองก็คงไม่ได้เริ่มจีบแทนอย่างจริงจังก่อนเขา เพราะฉะนั้นจึงเรียกได้ว่าเขามาก่อน...
---แต่กฤษณะล่ะ กฤษณะต่างหากที่มาก่อน
...กฤษณะเป็นตัวแทนเขา แม้ทำงานกับแทนตอนที่เขาขอให้ช่วยดูแลเรื่องคอนโดแต่ก็น่าจะถือว่าเป็นตัวเขา เพราะฉะนั้นน่าจะเรียกได้ว่าเขามาก่อนใคร แต่คืนวันที่เขาพา "หนุ่มขี้เมา" ไปนอนบ้าน ก็คือคืนของวันที่เขาขอให้กฤษณะช่วยเรื่องคอนโดปราณบุรี...
ภูวนัยคิดเข้าข้างตัวเอง แล้วหันไปพูดกับบุริณทร์เกี่ยวกับเรื่องที่เขาคิดโดยหวังในใจว่าบุริณทร์คงยอมรับฟังเขาบ้าง ไม่เช่นนั้น เขาก็จะประกาศศึก สู้รบอย่างเป็นทางการ รวมทั้งกริชด้วย หากคิดเข้ามาร่วมวง
...ส่วนกฤษณะ เอาไว้ทีหลัง เขารู้นิสัยกฤษณะดี กฤษณะเป็นคนดี และเสียสละให้เพื่อนเสมอ หากเอาชนะกฤษณะไม่ได้จริงๆ เขาจะขอร้องเพื่อนดื้อๆ จะหาว่าไม่มีศักดิ์ศรีเขาก็ยอม...
...เพื่อรัก เขาทำได้ทุกอย่าง และเขามั่นใจว่าจะเอาชนะหัวใจแทนได้ไม่ยาก หากไม่มีตัวเบี่ยงเบนความสนใจอีกสามคน...

กริชกลับไปก่อนแล้ว ท่าทางยอมแพ้ต่อการ "ต่อรอง" ในรอบแรก แต่บุริณทร์ยังไม่ยอม ภูวนัยกับบุริณทร์จึงต้องออกมาคุยกันต่อนอกร้านอาหาร
"ผมรักแทน" ภูวนัยประกาศ "และผมเชื่อว่าแทนก็รักผม แม้จะสับสนอยู่บ้างแต่แทนก็รักผม ถ้าตัวเลือกหายไปบ้าง แทนก็จะตัดสินใจได้ง่ายขึ้น"
"ทำไมคุณไม่คิดว่าคนที่ควรหายไปเป็นคุณบ้าง" บุริณทร์ตอบกลับ "ผมกับแทนสนิทกันมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย เราทำงานด้วยกันและเข้ากันได้ดี ผมจะสร้างชีวิตกับแทน คุณมีแฟนเป็นผู้หญิงแล้ว มายุ่งกับแทนทำไม"
"ผมเลิกกับวิริญญาแล้ว"
"มีหลักประกันไหมครับว่าคุณจะไม่มีใครอื่นอีก ผู้หญิงคนอื่นที่จะเข้ามาแทรกแซงความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับแทน จะว่าไป ในจำนวนสี่คน คุณเป็นคนที่แทนไม่ควรเสี่ยงด้วยมากที่สุด" บุริณทร์เสียงเข้ม จ้องตาภูวนัยอย่างไม่ลดละ
"แล้วคุณเองจัดให้ใครเป็นอันดับหนึ่งล่ะ ตัวเองละสิ" ภูวนัยเสียงเข้มไม่แพ้กัน
บุริณทร์ไปชั่วครู่แล้วเปลี่ยนเป็นเสียงเบา "คุณกฤษณะ ผม กริช แล้วคุณเป็นรายสุดท้าย"
...กฤษณะหรือ บุริณทร์ยอมให้กฤษณะ...
...ลึกๆ เขาก็คิดให้กฤษณะมาก่อน แต่ความรักที่จุกอกอยู่ ทำให้เขาดันตัวเองมาเป็นอันดับหนึ่ง ตามด้วยกฤษณะ บุริณทร์ที่น่าจะเป็นพี่ชายแทนมากกว่า ส่วนกริชเป็นรายสุดท้าย น่าจะเป็นเพื่อนเพราะอายุไล่เลี่ยกัน...
...เด็กดื้ออย่างแทนต้องอย่างเขาถึงจะเอาอยู่ บุริณทร์อ่อนไป กฤษณะก็ให้ท้าย ส่วนกริช คงทะเลาะกันทุกวัน...
...ไม่ว่าคิดยังไง เขาก็อยากเข้าข้างตัวเอง...
...บอกแล้วยังไง เพราะรัก เขาทำได้ทุกอย่าง...
"คุณบุริณทร์ ผมยอมรับว่าแทนสนิทกับคุณจริง" ภูวนัยเปลี่ยนกลยุทธ์ น้ำเสียงอ่อนลง หากประโยคต่อมา ถึงกลับทำให้บุริณทร์สะอึก "แต่คุณไม่คิดบ้างเลยหรือว่าคุณเหมาะที่จะเป็นพี่ชายแทนมากกว่าคนรัก พี่ชายที่คอยห่วงใยน้องชาย คิดไหมครับว่าแทนก็อาจจะคิดแบบเดียวกันกับผม"
...ผมจะยอมให้แทนพบคุณบ้าง...
บุริณทร์เมินหน้าออกไปมองทะเล ลมกระโชกแรงดังอื้ออึง เสียงของภูวนัยยังดังก้องอยู่ในหู เสียงที่บอกว่าเขาควรเป็นพี่ชายแทนมากกว่า
...แต่ทำไมอีกเสียงหนึ่งดังขึ้นมาแทรก เสียงของใครไม่รู้ พูดเหมือนๆ กันกับภูวนัย...
...พี่ชาย ให้เขาเป็นพี่ชายหรือ พี่ชายที่หลงรักน้องชายเต็มหัวใจนี่นะ บ้าไปแล้ว...

[ลูกหมีน้ำแดง]

  คุณคฑาวุธ


ไปอ่านก่อน

[imageriz]

ยังคงสับสนวุ่นวายกันไม่เปลี่ยน

แต่ก็น่าจะมีทางออกกันบางแล้ว

รึเปล่า?????   

[astral]

มีdeleted scene ให้ดูต่อด้วย ดีจัง ในเมื่อทุกคนเป้นรักแท้ คิดว่าต่างคนต่างเข้าใจผิดว่าแทนคิดถึงคนอื่นมากกว่าตัวเอง ทั้งที่แทนกำลังสับสนเพราะรักทั้ง 4 คน น่าจะมานั่งคุยกัน แล้วลงขันซื้อบ้านใหญ่ๆสักหลัง แบ่งวันกันนะ 

[ladyzakura]

อ่านจบรวดเดียวเลยอ่า...
ความรู้สึกแรกที่อยากจะบอกคือ.. โมโห
เมื่อไหร่แทนจะ "เลือก" ได้สักที
มัวแต่เล่นจนตอนนี้มีความรู้สึกดีๆ ให้สีคนเลย

ไม่เลือกน่าจะเป็นอะไรที่ดีที่สุด
เรารู้สึกว่าแทนไม่มีค่าพอที่จะเป็นแฟนใครเลยทั้งสี่คน
เฮ้ออออ...  

อยากจะบอกว่าสนุกนะ สนุกมากเลย
คนแต่งผูกเรื่องได้ยุ่งยาก และเครียดดี ชอบบบ  
รออ่านต่อค่ะ

[Ekk_J]

ไม่หามาอีก 3 คนอ่า จะได้ครบ 7 คน   7 วัน  แบ่งคนละวันไปเลยยยยย 

[katawoot]

ไม่หามาอีก 3 คนอ่า จะได้ครบ 7 คน   7 วัน  แบ่งคนละวันไปเลยยยยย 

Good idea
แล้วที่แนะนำว่าให้ซื้อบ้านหลังใหญ่ๆ ซักหลังแล้วแบ่งวันกันก็น่าคิดนะ
   คิดได้ไง 

[โน๊อา]

   พี่นาย

[jaaeyboy]

ยังไม่จบใช่ไหมค่ะ

Version DVD ครับ
มีฉาก deleted scene และ Alternate Ending

ค้างอีกแล้วคร้าบท่าน 

[pongsj]

จะจบบริบูรณ์ได้ไงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[mecon]

เวงกำคุณภูวนัยมารุกตอนนี้ช้าไปมั๊ยคะคุณ
ส่วนให้พี่โจเป็นพี่ชายที่แสนดีอะไรนั่น ถ้าไม่อยากเป็น
ก็ไม่ต้องเป็นสิคะ ตื้อไปเหอะพี่โจจะไปหวั่นไหวกับคำพูดของใครก็ไม่รู้ทำไม
แทนยังไม่ได้เอ่ยปากไล่ซักหน่อย
ส่วนคุณกฤษณะ ปล้ำเลยดีมั๊ย เอาให้ไม่เกลียดก็รักไปเลย
จะได้ไม่ขาดทุนด้วยไง ได้ตัวแถมยังได้ใจมา 25 เปอร์เซนต์ เหมือน เพื่อนรัก  เท่ดีจะตาย