"ต้องเจอคนจริง ถึงจะเข็ด"
เหอะๆๆ พูดให้แทนฟังบ่อยๆก็ดีเหมือนกันนะ ต้องเจอคนจริงถึงจะเข็ด
สับรางหนุ่มๆกันเป็นว่าเล่นไม่รู้จะสงสารใครดี แทนเล่นให้ความหวังกราดเกลื่อนแบบนั้น
พูดกับพี่โจว่าให้ไปเคลียร์กับเด็กๆของตัวให้ได้ก่อน พูดซะดิบดี เหอะๆตัวเองยังเคลียร์
ตัวเองไม่ได้เลย ถ้าเกิดพึ่โจเคลียร์ได้จริงๆ เหมือนตัวเองจะยอมเป็นของพี่โจยังงั้นแหละ
ยังไงก็ต้องขุดข้ออ้างที่แย่ๆของพี่โจตอกกลับมาอยู่ดี ถ้าปฏิเสธเสียงแข็งๆไป ไม่คือไม่
ไม่รับแหวน ปฏิเสธความสัมพันธ์ที่เกินกว่าคำว่าเพื่อนรุ่นพี่ เจ้านายที่สนิท ก็ยังดี
แต่แทนรับหมดทุกสิ่งอัน เฮ้อออออออ ตอนนี้มันคงเป็นแค่ค.รู้สึกชอบและพอใจทั้งพี่โจ คุณกฤษณะนั่นแหละ
แต่ใครกันที่แทนแคร์ค.รู้สึกมากสุดล่ะ จนป่านนี้คนๆโผล่มาเดินเล่นใจหัวใจแทนยังก็มะรู้เหอะๆ คุณภูวนัย
ก็มัวแต่อืด คู่แข่งทำคะแนนแทรกหน้าไปถึงไหนต่อไหน นี่ถ้าไม่มีเวลาก็ยกให้คุณกฤษณะไปเหอะ
คุณกฤษณะแลจะได้เรื่องมากสุด โสดสุด ดูจริงใจและเป็นพวกไอเดียบรรเจิดในเรื่องโรแมนติค
เหอะๆ อยู่ด้วยแล้วคงทำให้พ่อสถาปนิกหนุ่ม ตื่นเต้น วันละหลายๆรอบ น่าอุตส่าห์คิดถึงเรื่องอนาคต
ไว้แล้วด้วย เหอะๆๆจะได้ทำถึงขั้นไหนก็ยังไม่รู้ แหวนก็เป็นแค่สิ่งของที่แทนค.รู้สึกแต่ไม่ได้ผูกหัวใจ
ของคนที่รับไปได้เลย หมั้นก็เป็นแค่กิริยาที่ทำหน้าที่เหมือนผูกมัดแต่จริงๆมันไม่มีค.หมายอะไรเลย
อยากเห็นคนเก่งเสียน้ำตาจัง