เพิ่งอ่านจบค่ะ รวดเดียว
เป็นเรื่องที่ต้องเม้นระบาย
ฮ่าๆๆๆๆๆ
ช่วงแรกชอบแทนมากๆๆๆ บุคลิคน่ารักสดใส ไม่แปลกใจทที่ใครๆพากันรักและหลง
แต่พอกลางๆที่ถึงช่วงรถไฟชนกันเริ่มจะไม่โอเคกับแทนละ
โลเล ใจง่าย อยู่กับคนนี้ก็อยากจะเลือกคนนี้ แต่ก็ยังคิดถึงอีกคน
เป็นคนที่พอรู้ความคิดแล้วไม่อยากให้สมหวังเลย ไม่ว่าจะกับใคร
ปั่นหัวเก่งเป็นที่หนึ่ง แล้วก็ไม่เคยชัดเจนอะไรสักอย่าง
เข้าใจนะว่าเลือกยาก แต่สิ่งที่แทนทำกับพูดมันคือการให้ความหวังกับทุกคน
มันทำให้ทุกคนต่างไม่ยอม ต่างคิดว่าตัวเองสำคัญมากที่สุด
ที่เรื่องมันวุ่นวายก็เพราะตัวแทนเอง และเราก็ไม่ชอบใจแทนมากๆๆๆๆ
ตอนที่พูดกับริต้าและทำกับกริซแบบนั้น มันรุนแรงจนเราแทบจะเลิกอ่าน
ปากบอกไม่คิด ไม่ได้สน แต่ใจก็กวัดเอากริซมาร่วมอยู่บ่อยๆ ที่ริต้าบอกให้ท่าเราก็ว่าไม่เกินจริง
แต่ตอนจบก็ทำให้เราสมหวังล่ะนะ กับคุณภูวนัยดูจะลุ้นขึ้นสุด
ก่อนอื่นเลย สองคนแรก คือพี่บุกับกริซที่มีเรื่องกันมานานแล้ว
พี่บุให้อารมณ์แฟนเก่า ถ้าพี่บุจริงจังเร็วกว่านี้แทนคงตกลงปลงใจ
เพราะแทนคงมีใจให้พี่บุไม่น้อย ตั้งแต่สมัยเรียน แต่มันเหมือนรักในวัยเรียนน่ะแหละ
สองคนเลยไม่จริงจัง เราเลยคิดว่ามันเหมือนถ่านไฟเก่า ที่พอจะจุดอีกครั้งก็ไม่ยักกะติด
ส่วนกริซ เป็นคู่กัดคู่รัก อันนี้ไม่แน่ใจ อันนี้อารมณ์แอบรักแต่ไม่กล้าบอก เปิดตัวช้าสุดแต่ซัมติงรองมาเนิ่นนาน
คิดว่าถ้ามาเร็วกว่านี้อะไรก็คงลงตัวได้ง่ายขึ้นนะ เราเองก็ชอบกริซ แต่อะไรไม่รู้ทำให้รู้สึกว่า
กริซชวนให้หวั่นไหวแต่ไม่ได้ชวนให้หลงรัก
คนที่สามที่เข้ามาในชีวิตหากเรียงตามลำดับก็คือคุณกฤษณะ
คุณคนนี้เปิดมาตอนแรกนึกว่าพระเอกนะจริงๆ
เจอกันครั้งแรก รอยยิ้มอบอุ่น มาดพระเอกชวนเคลิ้มมากๆๆ
ต้องบอกว่ากฤษณะเป็นคนที่เพอร์เฟคสุดจริงๆ
แต่คาแรคเตอร์เหมือนพระรองเกาหลี แบบว่าดีทุกอย่างสุดท้ายก็ลงท้ายด้วยคำว่า 'แต่'
อีกอย่างโมเม้นท์ของสองคนนี้ดูชวนเคลิ้ม ชวนฝัน มันไม่พีคยังไงไม่รู้
คุณกฤษณะดูยอมแทนเสมอ เอาความมั่นคงเช้าสู้ ความเป็นพระเอกนี่เองทำให้เราสงสารคุณกฤษที่สุดในเรื่อง
เพราะบุคลิคไม่เปลี่ยนไปเลยตั้งแต่เริ่มต้น เป็นคนที่อบอุ่นแบบไหน
สุดท้ายก็ยังอบอุ่นแบบนั้น เหตุผลที่ทำให้แทนเลือกไม่ได้ก็เพราะคุณกฤษณะไม่เคยทำเรื่องไม่ดี
แต่ก็เพราะไม่เคยทำเรื่องไม่ดีนั่นแหละ มันเลยเหมือนกับว่าคู่นี้มันผิวเผิน
ไม่ได้รู้จักกันลึกซึ้ง หรือเห็นไส้รู้พุงแบบแทนกับพี่บุ
ส่วนคนสุดท้ายที่มาคนสุดท้ายและเป็นพระเอกตัวจริง อ๊ากกกก
คุณภู คือบทพระเอกอ่ะ ยังไงก็ต้องยอม ถึงคนเขียนจะบอกว่าเชียร์กฤษณะก็ตาม
แต่สองคนนี้เขาดูมีโมเม้นท์ที่ลุ้นขึ้นที่สุดแล้ว
เราชอบนะ แทนดูเหมือนเด็กแต่ก็ยังอยากเอาชนะ
ที่ผ่านมาลึกๆแทนมักนึกถึงคุณภู คนหน้านิ่ง โปรกอฟ ตลอดๆ
ชอบความสัมพันช่วงต้นที่ต่างคนต่างไม่รู้กันมากๆ
เหมือนสองคนที่ทำความรู้จักเรื่อยๆเอื่อยๆไม่รีบร้อน ไม่เร่งรัด
เราเชียร์คุณภูตั้งแต่แรกเลย จนกระทั่งรถไฟสามขบวนชนกัน
ฮ่ะๆ เป็นฉากที่เหมือนจุดไคล์แมกซ์เลยมั่ง มันทำให้แทนต้องเลือก แต่อีกสามคนต้องเดินหน้าจริงจัง
ซึ่งพอคุณภูจริงจังกับกลายเป็นคนยิ้มง่าย ตาหวาน เจ้าแผนการ
บุคลิคเปลี่ยนไปเป็นคนละคน และเป็นคนที่แทนไม่เคยรับมือได้
เราว่าคนอย่างแทนเจอคุณภูนี่แหละดีสุด ไม่ได้บีบก็เหมือนบีบ
ดุก็จริง แต่ก็ไม่ได้บงการ แค่เจ้าแผนการเฉยๆ
เหมือนตัวไม่อยู่ แต่คำพูดวนเวียนไม่ให้แทนเถลถไล แต่งั้นก็เถอะ หนุ่มๆก็ยังเข้ามาขายขนมจีบเรื่อยๆ
เสน่ห์แรงจนฉุดไม่อยู่ หมั่นไส้
ฮ่าๆๆๆๆ
ตั้งแต่ตอนจบแรกเราก็คิดแล้วว่าแทนเลือกคุณภู เป็นคนที่แทนอยากจับปล้ำตั้งแต่อยู่กันสองคน
คนอื่นมีแต่อยากจับแทนปล้ำ อีกอย่างคุณภูก็เป็นคนเดียวที่แทนยอมนอนด้วย ไม่นับพี่บุนะ ฮ่าๆ
สุดท้ายแทนมัวแต่ไปคิดว่ารักใครมากกว่า เราว่าก็รักทุกคนมันไม่แปลก เพราะทุกคนดีกับแทนหมด
แต่แทนไม่ได้บอกว่ารักในฐานะอะไร
อย่างพี่บุแทนน่าจะรักเหมือนพี่ชายที่เคารพ
ส่วนกริซให้อารมณ์เพื่อนรักเพื่อนกัด
ส่วนคุณกฤษณะก็คงรู้สึกผิดและอยากจะรัก อยากจะตอบแทน (เห้อ เป็นคนที่น่าสงสารที่สุดในเรื่อง)
ส่วนคุณภู ถ้าไม่มีนางแบบสาวตอนต้น เราว่าเรื่องนี้คงจบแฮปปี้ตั้งแต่แรก
แต่คุณภูก็ปากหนักเนาะ ไม่รีบเคลียร์ตัวเองเหมือนกัน พระเอกเราแย่ๆ (แต่ฟินมีมากกว่า)
กับคุณถูแทนเรารักแบบคนรักแน่แท้
อันนี้ตัดสินใจให้เองเออเอง
ป.ล. ฉากเลือกสุดท้ายนี่เหมือนเปิดตัวทีละคน เริ่มต้นจาก กฤษณะ พี่บุ กริซ แล้วก็พระเอกเราคนสุดท้ายแต่ได้ไปครองเสมอ
ป.ล.สอง ตอนจบที่คุณภูตื่นมาแล้วนั่งคร่ำครวญนั่นทำเราเจ็บปวดไปด้วย เห้อออ แต่ตอนนี้แฮปปี้แหละ อิอิ