หัวข้อ: (เรื่องฝันๆ) -----------ละเมอ-------------

[YO DEA]

 

จะรักพี่เคนจริงๆ หรอ...

[both^^]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
บริกบาร์ชอบมาก
แต่คนจะเยอะไปไหน
ควิกๆๆๆ



+1 ให้น้องน่านจ้า

[nookgao]

น่าจะเปลี่ยนชื่อจากละเมอเป็นเหงา เพราะบรรยายได้เหงาจริงๆ

+1 เป็นกำลังใจให้ อิอิ

[Ozaru]

หลงรักคนมีเจ้าของนี่มันลำบากใจเจงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



 

[┗◎┗◎]

โหย พี่เคนชอบให้ความหวังอ่ะ โทรมาทำไมบ้อย บ่อย

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

โหะๆ อีเราเห็นตรงบอกจะไปเป็นโคโยตี้ก็งง

ที่แท้ก็ไปเต้นเฉยๆซะได้นะ

แล้วจะรออ่านตอนต่อ อ่านๆไปแล้วสงสารเต้งะ ไม่รู้ว่าเป็นรักข้างเดียวรึเปล่านะ

  ยังไงก็ยังมะเข้าใจการกระทำของพี่เคนอยู่ดี

[StopLove]

เเหม พี่น่าน


เเอบเต้นอ่ะเซ๊ อย่ามาเนียนนนนน


 

[PHUCK™]

มาต่งมาเตะอะไรวะฮ๊ะเฮีย ... !
หยั่งกะเตะถึงงั้นแหละ ..
ถ้าจะเตะมันต้อง .. กระโดดเตะเฟร้ยย ย ย !!!

 

[nOn†ღ]

รักคนมีเจ้าของ สุดท้ายจะมีแต่ช้ำใจอะจิ 

เที่ยวให้สนุกนะคะ 

[StillLoveThem]

...ชื่อเรื่องมัน..ละเมอ...
...แล้วมันจะสมหวังไหมหว่า...
...ห่างกัน 13 ปี มิใช่อุปสรรค..

[namtaan]

อายุเป็นเพียงตัวเลข
แต่เค้ามีเจ้าของแล้วเนี่ย
อันนี้หละงานเข้า
บวก 1 ให้คนแต่งนะจ๊ะ

[SunintheNight]

กลับมาละคับ ใครไปต่งไปเต้น ไม่มีๆ ไปกินข้าวมาเฉยๆคร้าบ พอดี กลุ่มพี่ตี๋ (ในเรื่อง) กับพวกพี่ๆที่ร้าน (ในเรื่องอีกเช่นกัน) เขาพาไปเลี้ยงวันเกิดย้อนหลังน่ะคับ พอเรียนเสร็จก็เลยไปต่อกันเลย ไว้ถ้าในเรื่องเล่าถึงแล้วคงมีตอนของวันนี้ให้ได้อ่านนะคับ ถือเป็นอีกกลุ่มคนสำคัญในชีวิตผมเลย

แล้วก็ขอบคุณ(อีกแล้ว) สำหรับทุกคอมเมนท์เน้อคับ เรื่องผมปกติเพื่อนๆจะเมนท์กันว่าน่ารัก ไม่ใช่หรอคับ ไหงคราวนี้ เหงาตายกันไปตามๆกัน อิอิอิ มีใครหลงรักไอ้พี่เคนแล้วบ้าง ยกมือขึ้นสารภาพมาซะเดๆ นะคับเด็กๆ

[namtaan]

 
แซนด์วิชคนแต่งซะเลย
ตอนนี้มันเหงาจริงๆเลยน้า
สงสารเต้เนอะ หลงรักคนมีเจ้าของอ้ะ

[crazykung]

 

โหนึวก่าจะห่างสัก 5 ปี

นี่ถ้าประมานนี้พี่ในเรื่องอายุประมาณ 20 อ๊ะ

แล้วคุณน้าเขาก็ปาไป 30 กว่าๆแล้ว

โอ้วแม่เจ้าช่วย

 - -+

หนักหนาเอาการแต่ไม่เปนไรชมรม รักผู้สูงวัย

มีอยู่ในเล้าของเรา 55+

[SunintheNight]

ช่ายคับ สามสิบก่า แต่หน้ายังเอ๊าะนะคับ แก้ตัวแทน ผิดป่าวหว่าตู อิอิอิ

[||WiTHOuT_YoU||]

 

แดนซ์ลืมโลก

 

[krappom]

ยังไม่หลงอ่ะ
แค่เกือบๆ
 

ตกลงเรื่องนี้ออกแนว "ฉันรักผัวเขา" รึป่าว 

[TONG]

ละเมอจริงๆ

ละเมอว่ารักกัน มีแฟนแล้วทำไมทำแบบนี้นะ

[—“L•nely_l3”—]

อ่านทันแล้ววววววว

สนุกมากมาย

ชอบ 

[น้ำค้าง]

แสดงว่าพี่เคนแกน่ารักจริงๆ อยู่ด้วยคงจะอบอุ่นใจใช่มะ  เพราะทำเอาเต้ของเราเคลิ้มไปแร้ว

[SunintheNight]

คืนที่ห้า




เวลาผ่านไป อ้อยอิ่งลอยเคว้งไปกับกาล หลายวัน หลายคืน หมุนไปตามการหมุนรอบตัวเองของโลกกลมโต เรากำลังเริ่มวันคืนใหม่ๆ
หรือที่สุดแล้ว เราหมุนไปหมุนมา วนไปวนมา ไม่ได้ไปไหน ไม่มีวันไหน หรือเราเพียงแค่หมุนวนกลับมาที่เดิมซ้ำๆ ย่ำซ้ำๆ อยู่กับที่ เวลาไม่มีจริง...


“อยู่ห้องป่ะคับ” เสียงคนในสายถาม
“คับ วันนี้ไม่ได้ไปไหนอ่ะ”
“เป็นเด็กดีอยู่ห้อง งั้นเดี๋ยวเอาขนมไปให้” อ่ะ ผมดูเวลาสองทุ่มกว่า สงสัยเพิ่งเสร็จงานล่ะมั้ง
“อ่ะนะ ลำบากป่าวๆคับ”
“อ้าว ไม่อยากได้หรอ ว้า อุตส่าห์ซื้อมาฝาก” อ่านะ ถ้าซื้อมาแล้วก็ยินดีรับไว้คร้าบ พี่เคนนะพี่เคน ก็รู้นะว่าขนมหลอกเด็ก แต่มันก็รู้สึกดีนะ
เวลาที่เราไม่มีใครทำดีแบบนี้ด้วย แล้วมีเค้าเนี่ย ผมมองเห็นภาพโอเอซิสกลางทะเลทรายซะงั้น
“คับๆ มาแล้วโทรมาละกัน เดี๋ยวเต้ลงไปหา” ผมบอกไป คุยกันอีกแป๊บก็วางสาย

แม้ว่าจะแค่เอาขนมมาให้ แต่ด้วยความอะไรก็ไม่รู้ ไอ้เต้เลยขอล้างหน้าล้างตา หวีผมให้เข้ารูปเข้าทรงหน่อยละกัน ฮ่าๆ
แล้วนี่ทำไมตูต้องยิ้มให้กระจกด้วยวะ สักพักโทรศัพท์ผมก็ดังอีกรอบ

“ไงคับ” ผมรับสาย
“อยู่ข้างล่างแล้วคับ” ไวแฮะ ไอ้เต้คิดในใจ
“คับๆ แป๊บนะพี่” ว่าแล้วก็รีบจัดแจงสวมรองเท้าแตะ ล็อคห้องแล้วลงไปข้างล่าง

“หวัดดีคับ” ผมยกมือไหว้ไอ้พี่เคน ที่เปิดกระจกรถรออยู่
“ดีคับ อ่ะนี่ขนม ลองเอาไปชิมดูว่าชอบป่าว” ไอ้พี่เคนชะโงกหน้า พร้อมกับยื่นถุงขนมมาให้ ดูท่าทางน่าจะเป็นพวกเค้กอะไรทำนองนั้น (คราวนี้เป็นขนมฝรั่งเว้ย อิอิอิ)
“ขอบคุณค้าบ คราวนี้ใส่อะไรอีกอ่ะ” ผมแซวๆ แอบขำความน้ำเน่าของพี่แก
“หึหึ อยากให้ใส่อะไรล่ะ ลองชิมดูเดี๋ยวก็รู้” ถ้าตาไม่ฝาด สิ่งที่เห็นบนหน้าเขาคือสีแดงของเลือดฝาดที่เกิดจากอาการเขินอาย
“ค้าบๆ” ผมมองดูเจ้ากล่องขนม สลับกับหน้าพี่เค้า
“งั้นพี่ไปก่อนนะ อย่านอนดึกนักล่ะ ตัวเล็ก” ผมยิ้มพร้อมพยักหน้าให้ ก่อนที่พี่เขาจะโบกมือบ๊ายบาย แล้วปิดประจกรถ ขับออกไป แล้วไอ้เต้ก็รีบเดินกลับขึ้นห้องอย่างรวดเร็ว

ผมค่อยๆนั่งกินเค้กชอคโกแลทแสนหวานไป ดูหนังไปด้วย เปิดแอร์เย็นๆ อร่อยจังเว้ยยยยยยยยยยยยยยย

พรุ่งนี้เป็นวันหยุด เสาร์อาทิตย์นี้ก็ว่างซะด้วยสิ อืมมไปไหนดีนะ

สรุปรุ่งขึ้นในบ่ายวันเสาร์ต่อมา ไอ้เต้ก็มานั่งยิ้มแป้นแล้น คุยจ้ออยู่ที่ร้านเฮียตี๋แกที่สวนจตุจักร ของน่ะไม่ค่อยช่วยเค้าขายหรอกคับ มานั่งคุยมากกว่า ฮ่าๆ

“พี่ตี๋จำพี่เคนได้ป่ะ”
“อ่อ อีตาแก่ตัณหากลับน่ะหรอ” เอ้าาาา พี่ตี๋ เรียกเค้าซะเสียหาย ระวังเค้าฟ้องร้องได้นะเฮีย
“บ้า ยังไม่แก่ ตัณหาไม่กลับด้วยน้า” ไอ้เต้ป่าวแก้ตัวแทนนะคร้าบ
“เออ ระวังเถอะ บอกแล้วไม่ฟัง”
“ง่ะ เต้ป่าวไม่ฟังนะ”
“ดูสิ พูดถึงเค้าแล้วยิ้มหน้าบาน”
ไอ้เต้รีบหุบยิ้มทันที เหอๆ มันเป็นไปโดยธรรมชาติอ่ะคับ
“อืม เค้าน่ารักว่ะพี่ เฮ้อ ทำไมคนอื่นที่เคยคบๆมา เต้ไม่รู้สึกแฮปปี้แบบนี้เลยวะ”
“ยังไงล่ะ”
“ไม่รุ้ดิ แต่รู้สึกมีความสุขอ่ะ” เท่าที่รู้ผมยังไม่เคยมีวันไหนเซ็งเลย ตั้งแต่ได้รู้จักพี่เค้า
“อืม มีความสุขก็ดีแล้ว แต่ให้มันพอดีแล้วกัน กูก็ไม่เห็นจะดีกว่าคนอื่นตรงไหน แก่กว่า แถมมีเมียแล้ว” กำ พูดสรรพคุณด้านนั้นทำไมเล่าเฮียก็
“อืมมมม แต่นี่เป็นคนแรกเลยมั้งเฮีย ที่เต้ไม่ได้ชอบเพราะหน้าตา คือไงอ่ะ เต้ก็ไม่ได้เป็นคนมองคนที่หน้าขนาดนั้นนะ แต่ว่ามันก็มีบ้าง
แต่นี่แบบตอนแรกไม่คิดว่าจะชอบเลย พอยิ่งคุย ยิ่งรู้จัก มันยิ่งเริ่มมีความสุขว่ะเฮีย ไม่ได้เรียกว่าชอบด้วยมั้ง”

“เออ มึงยิ้มอีกแล้ว” พี่ตี๋ไม่ได้ตอบคำถามกระผมเล้ยยย แถมยังว่าผมจะยิ้มก็ไม่ได้
“อ่ะ”
“ตกลงมึงชอบพี่เค้า ชอบตรงไหน”
“อืมมมม ไม่รู้ดิ เต้ก็ไม่รู้ว่าชอบเค้ารึเปล่า แต่ตั้งแต่รู้จักเค้า เต้รู้สึกมีความสุขทุกวันเลย” ผมคิดประเมินตัวเอง นี่คงจะเป็นอาการตกหลุมรักระยะแรกเริ่ม
ว่าแต่สมัยก่อนก็เคยมีพัพพี่เลิฟ มันก็ไม่เป็นแบบนี้นี่หว่า อันนั้นมันอารมณ์อยากเจอ อยากคุย หวานๆ ประเดี๋ยวประด๋าวมากกว่า แต่นี่มันอีกแบบ

ความรู้สึกที่เฉยๆ แต่ทุกเช้าโลกนี้น่าอยู่และสดใส

“เฮ้อ เวรกรรมเนาะคนเรา” อยู่ดีๆ พี่ตี๋แกก็ถอนหายใจซะงั้น
ผมมองแกแปลกๆ ว่าเป็นอะไร หนักใจเรื่องอะไรกัน ไอ้เต้ต่างหากมั้ง ที่ต้องเป็นคนทำแบบนั้น
“มันห้ามกันไม่ได้เนาะ ของแบบนี้ อย่าเกินเลยแล้วกัน”
ผมพยักหน้างุดๆ ไม่รู้ทำไรต่อดี แว๊บไปหาพี่ๆอีกร้านนึงดีกว่า

“ไงพี่โฟร์ รอบนี้ของมาใหม่ไรบ้างอ่ะคับ” ผมแวะเวียนมาอีกร้านนึงที่เป็นหุ้นส่วนกับพี่ตี๋เหมือนกัน แล้วก็มีร้านอยู่ที่สวนอีกร้านใกล้ๆกัน
“อ่ะ ไงเต้ มีรองเท้าใหม่อ่ะ” พี่โฟร์บอกผม
“ไปทำไรมาหน้าใสจังเต้ช่วงนี้” พี่มดถามผม
(เป็นพี่อีกคนที่เป็นเพื่อนๆในกลุ่มนี้ ก็มาช่วยกันนั่งเล่นหน้าร้านให้มันเต็มๆ เวลาว่างๆ เสาร์อาทิตย์คับ อิอิ จริงๆคือมาช่วยขายนะคับท่าน)
“ป่าวพี่ หุหุ มานานยังคับเนี่ย”
“ก็สักพักได้แล้วล่ะ เจอพี่ตี๋กับพี่เฉินยังอะ” (พี่เฉินนี่ มาจากฉายา เฉิน กวน ซี นะคับ ฮ่าๆ)
“เจอแล้วคับ แล้วนี่พี่มดซื้อไรไปบ้างแล้วเนี่ย” ผมแกล้งแซว เพราะไอ้พี่มดแกเป็นขาชอป เรียกว่ามาร้านทีไร หอบกลับไปเป็นถุงๆ ทุกที
“ก็ยังเหลือไว้ให้เต้ซื้ออีกละกัน” อิอิ ผมก็ขาชอปนิดๆ เหมือนกัน (สรุปคือชอบชอปปิ้งกันทั้งกลุ่ม ไม่งั้นพวกเฮียๆแกคงไม่มาเปิดร้านขายเสื้อผ้าเอง)

“เดี๋ยวเต้มาดูใหม่ พี่ตี๋อยู่ร้านคนเดียว เดี๋ยวแกด่าเอา พี่เฉินไปห้องน้ำ ยังไม่กลับมั้ง” แล้วไอ้เต้ก็ชแว๊บออกจากร้านโน้น เข้ามาร้านนี้
(ร้านมันใกล้กันคับ เด็กตัวเล็กซุกซนอย่างไอ้เต้มันเลยจะชอบเดินไปเดินมาระหว่างสองร้าน บางทีก็เลยไปดูร้านชาวบ้านด้วย เอิ๊กๆ เป็นการกระจายรายจ่ายอย่างทั่วถึง)

“เออพี่ ตกลงไปอัมพวาวันไหนอ่ะ” ผมถามพี่ตี๋ตอนช่วงลูกค้าเบาบาง
“เออใช่ ไปจันทร์ อังคาร นี้นะ”
“ก็วันเดิมอ่ะดิ” พอดีตอนแรกเห็นเปลี่ยนกันไปกันมา ไอ้เต้เลยสับสนงงเงงว่าไปวันไหนแน่ จะได้ลาโดดที่มหาวิทยาลัยถูก
“เอออ่ะดิ สรุปเอาวันเดิม จะได้ไม่วุ่นวาย” ดีแล้วคับผมจะได้ไม่ต้องโทรไปเลื่อนวันจองบ้านพัก เกรงใจเจ้าของโฮมสเตย์เค้า
เพราะแค่ไปนี่เค้าก็คงต้องรับภาระหนักละ สำหรับการต้อนรับแก็งค์นี้ ฮ่าๆ

“โห่ แล้วจะเตรียมเสื้อผ้าทันมั้ยเนี่ย อิอิ” วันนี้ก็วันเสาร์แล้วนะคร้าบท่าน
“ไปแค่คืนเดียว มึงจะหอบไรไปนักหนา”
“อ๊ะๆ เต้รู้ว่าไปกับพวกพี่ ต้องถ่ายรูปเยอะแน่ๆ ต้องแต่งหล่อๆเดะค้าบบบบ”
อิอิ ว่าแล้วไอ้เต้ก็ปล่อยให้พี่ตี๋กับเฮียเฉิน กวน ซี แกเฝ้าร้านกันสองคนดีกว่า ไปหาเสื้อผ้าใหม่ๆใส่ไปเที่ยวดีกว่า มีฟามสุขๆ

   ___________________________________________________



ตอนนี้สั้นไปป่าว ไม่เนอะคับ พอดีมากกว่า อิอิอิ สั้นเพราะตั้งใจนะคับ ป่าวเพราะว่าขี้เกียจ

คุณ Krappom เอ่อออออ แรงโคตรเลย ผมไม่ได้บอกซะหน่อยว่าผมรักผัวเขา เอ้ย ไอ้เต้มันไมไ่ด้บอกซะหน่อยยยยยยย

น้อง crazy kung คับ พี่อายุยี่สิบคับ เพิ่งยี่เอ็ดมาหยกๆ ฮือๆ แก่แล้วอ่า เซ็ง ว่าแต่ชมรมคนรักผู้สูงวัยอ่ะ ฟังแล้วมันหยาบคายว่ะไอ้น้อง เค้าเรียกว่าวัยรุ่นตอนปลาย(บั้นปลายชีวิตอะไรทำนองนั้นอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ)

ขอบคุณคุณ Namtann นะคับสำหรับคะแนนโหวตเอเอฟอิอิอิ คนอื่นอยากน่ารักแบบคุณ Namtann ก็ส่งเอสเอ็มเอสโหวตกันเข้ามานะคับ อิอิ V1 ไอ้เต้ V2 เฮียเคน  V3 V4 V5..ยังไม่มี อิอิอิ ส่วนไอ้พี่เซน กับพี่เกียร์ มะต้องไปโหวตนะคับ เจ้าตัวเค้ายุ่งๆกัน อย่างว่าวัยทำงานทำการกันแล้ว (ไอ้เต้ยังจะจบแล้วเลย ฮือๆ ทำงานไรดี)

Lonely_I3 ขอบคุณค้าบ ต่อไปจะทยอยลงช้าๆนะคับ จะได้อ่านทัน ไม่ต้องเหนื่อยๆ

คุณ Tong อย่าซีเรียสกับชีวิตคับ คนเรามันก็แบบนี้แหละ

พี่น้ำค้าง อิอิอิ ถูกต้องนะคร้าบ

ไปและ วันนี้ว่าจะไปเดินงานเกษตรแฟร์ กินกระต่ายทอดซะหน่อย

[Kirimanjaro]

เฮ้อ   ของแบบนี้มันห้ามกันไม่ได้จริง ๆ ด้วยแหละ   

[StillLoveThem]

..ไปเกษตรแฟร์ ไปกินกระต่ายทอด..เหอะๆๆ..
...จะไปหา เก้ง กวางทอด ก็บอกมาเหอะ..
...ไอ้พี่เคน มันหยอด..ขนมหวานๆๆ กันเต้ลืมไว้ตลอดเลยเนอะ.. :

[nana]

ก็พี่เขาน่ารักอ่ะนะ

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 

ถูกใจประโยคนี้จังเลยงะ


“มันห้ามกันไม่ได้เนาะ ของแบบนี้ อย่าเกินเลยแล้วกัน”

โดนใจสุดๆอะ

แล้วจะรออ่านต่อ ยิ่งอ่านยิ่งกลุ้มว่าตอนหลังเต้จะต้องทำใจรึเปล่าเนี่ยสิ 

[น้ำค้าง]

พี่เคนช่างเอาใจจริงจริ๊ง  ส่งขนมนมเนยอยู่เรื่อย

เต้เลยหน้าสดใจบานเป็นใบบัว  ระวังใจไว้หน่อยนะจ๊ะอย่าให้มันเกินเลยอย่างที่พี่เค้าเตือน

ไม่อยากให้น้องเราต้องเศร้าเสียใจ

[SunintheNight]

ลืมบอก ผมลงตอนจบรักงอมแงมไปแล้วนะคับวันนี้ วันนี้รวมแล้วลงสองเรื่อง เยอะนะเนี่ย หายไปยาวเลยดีกว่า ฮ่าๆๆๆ ไปละ คืนนี้มีปาร์ตี้กับพวกสัตว์โลกน่ารักทั้งหลายคับ แต่ไมไ่ด้ไปเต้นแร้งเต้นแมวที่ไหนนะคร้าบ จัดกันเองแบบส่วนตัวๆ (แต่ถ้าสนุกได้ที่อาจจะไปหาที่เที่ยวต่อดึกๆนั่นอีกเรื่องเนอะ ฮ่าๆๆ)

[namtaan]

เง้อ!!!! ยิ่งอ่านยิ่งเห็นว่าเต้ให้ใจพี่เคนไปเยอะแล้วเนี่ย
พี่เคนก้อมีเจ้าของแล้วยังมาทำให้เด็กหวั่นไหวทามม้ายยยยย

หุหุ ยังอยากน่ารักเลยกดโหวตให้เอเอฟไปแระนะ
กด V1 เอ๊ย บวก 1 ให้คนแต่งจ้า

ปล. คนแต่งไปปาร์ตี้บ่อยจัง น่าอิจฉาที่สุด

[dahlia]

อิตาพี่เคนนี่ก็นะ 

[┗◎┗◎]

พี่เคนชอบให้ฟามหวัง