หัวข้อ: (เรื่องฝันๆ) -----------ละเมอ-------------

[SunintheNight]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

***************************************************************************************




หวัดดีคับ ทักทายกันก่อนนะ ผม (ตัวเล็ก) หลังจากตัดจบเรื่องที่แล้วไป ก็มาเขียนเรื่องใหม่ให้ได้อ่านกันตามสัญญา กลับมากับเรื่องฝันๆฟุ้งๆ คราวนี้คงออกแนวไม่น่ารักใสๆเท่าไหร่ แต่ผู้ใหญ่กว่าเคย คนเขียนโตแล้วอ่าคับ จะมาแอ๊บเด็กทุกครั้งก็ไม่ไหวเนอะ หวังว่าจะติดตามตามติดกันเช่นเคย ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านไว้ล่วงหน้า หากเขียนผิดยังไงขอโทษด้วยนะคับ เพราะตาลายมากเวลาตรวจทาน  

ไว้มาคุยกันในคอมเมนท์ดีกว่า บ๊าย บาย


ลิ้ง สองเรื่องแรก

1. http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2568.0  ความรักแบบคับผม

2. http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=5124.0  รักงอมแงม

[StopLove]

 

  เปิดซิง เรื่องใหม่ค้าบเย้ๆ


เป็นกำลังให้นะครับ มาลงเรื่องเร็วๆ 

[SunintheNight]

   เขาคือคนในฝัน ...เป็นทั้งฝันดี และ ฝันร้าย





ผมพิมพ์บรรทัดนี้ไว้เล่นๆ ก่อนจะลบมันแล้วพิมพ์ซ้ำอีกและลบมันไป ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนลืมไปแล้วว่าหนสุดท้าย คือครั้งที่เท่าไหร่

เช่นเคย เช่นเคย เช่นเคย ซ้ำซากจำเจ จนไม่อยากจดจำ
วันเวลาที่ผ่านมาก่อนนี้ คือช่วงเวลาที่กลางวันและกลางคืนไม่มีความต่างกัน
เพราะสิ่งที่ผมมักจะบ่นบอกกับตัวเองก็คือ มันโคตรน่าเบื่อ เป็นช่วงเวลาที่น่าเบื่อ จนเมื่อผมคล้ายกำลังเดินเข้าสู่ห้วงความฝัน
เป็นทั้งฝันดี และ ฝันร้าย มากเท่าที่ชีวิตตั้งแต่เกิดมาจะเคย




สุดท้ายผมเลยเผลอ...ละเมอ






........ค่ำคืนหนึ่ง


“ไอ้เต้” เสียงรุ่นพี่ที่ผมสนิทคนหนึ่ง เรียกผม
“ไรพี่ตี๋” ผมหันกลับไปตามเสียงเรียกนั้น รุ่นพี่ผมหยิบเสื้อคลุมสีเหลืองอ่อนมาลองทาบกับตัวเองให้ผมดู
“มึงว่าเสื้อตัวนี้เท่ห์ป่ะวะ”
ผมมองดู วิเคราะห์ด้วยปัญญาสักพัก ก็ตอบไป “ก็ดีนะ แต่เต้ว่าลองใส่ดีกว่า จะได้รู้ไปเลย”
“หรอ เอองั้นฝากกระเป๋าหน่อย” ผมรับกระเป๋ามาถือไว้ แล้วพี่ตี๋แกก็เดินหายตัวเข้าไปในห้องลองเสื้อ พร้อมกับหิ้วเสื้อเข้าไปอีกสองตัว ส่วนผมก็เดินดูโน่นนี่ไปตามประสา

สุดท้ายพี่ตี๋ก็เดินออกจากเซนมาพร้อมกับถุงกระดาษ ซึ่งมีเสื้อสองตัวนอนพับเป็นระเบียบอยู่ด้านใน (ชอปปิ้งอีกแล้วพี่กรู)

เย็นนี้เป็นคืนวันศุกร์ ซึ่งก็หมายถึงรถติดมหาโหดย่านใจกลางเมืองแบบนี้ พร้อมด้วยอากาศเย็นช่ำละอองน้ำหลังฝนตก ของปลายกรกฎาคม
สิ่งดีๆ ของคนส่วนใหญ่ในค่ำคืนวันศุกร์แบบนี้เห็นจะเป็นการมาถึงของเวลาพักผ่อน หลังจากทำงานเหนื่อยกันมาทั้งอาทิตย์

ผมกับพี่ตี๋เดินกลับมาที่บีทีเอสสยาม เพื่อมาเจอพี่จีน และก็นั่งกลับไปนอนที่คอนโดพี่ตี๋กันทั้งหมด
คืนวันศุกร์แบบนี้ สำหรับคนโสด คงไม่มีอะไรดีไปกว่าการได้รวมหัวเฮฮากับเพื่อนๆ คนสนิท

ระหว่างที่พี่สองคนนั้นนั่งดูทีวีกันอยู่ ผมก็เปิดเอ็มเล่นไปพลางๆ

“เฮ้ยเฮีย เบื่อว่ะ มีใครแนะนำมะ เอาไว้คุยเล่นๆ” ผมหันไปพูดกับพี่ๆ หลังจากเล่นเอ็มมาได้สักพัก ก็ยังไม่มีอะไรเฉียดคำว่าสนุก
ให้ตายดิ ทำไมเอ็มกูมันมีแต่เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ไม่มีใครให้คุยพอกระชุมกระชวยเลยเว้ย

“ฟุ้งซ่านนะมึงเนี่ย” ไอ้พี่จีนว่าผม ชิ  ไม่ให้แล้วยังจะว่าอีก
“เออ มีเพื่อนของเพื่อนคนนึง เอาเมลล์ป่ะ แต่เค้าไม่ค่อยออนหรอกมั้ง พอดีวันก่อนเพื่อนมันให้เมลล์มา”
“มาเลยเฮีย ไม่ได้แอดใครมาชาติกว่าละ”
ว่าแล้วผมก็จัดการพิมพ์อีเมลล์ตามคำบอกลงในช่องแอดเฟรนด์ แล้วกด ok และเมลล์เจ้ากรรมนั้นก็อันตรธานจมหายไปกับเหล่าหมู่เมลล์ผองเพื่อนผมทั้งหลายที่พร้อมใจกันออฟไลน์ และไปสิงสถิตย์อยู่ตามผับตามบาร์ในคืนวันศุกร์แบบนี้

สุดท้ายผมก็ปิดคอมและไปนั่งดูหนังฟังเพลง คุยสัพเพเหระกับพี่ๆเขาแทน
 

วันเสาร์ผ่านไป

วันอาทิตย์ผ่านไป

วันจันทร์ผ่านไป

วันอังคารผ่านไป




กระทั่งยามดึกของคืนวันพุธ

(ขอให้เครื่องหมายคำพูดแทนการสนทนาในเอ็มเอสเอ็นนะคับ)

“ดีคับ” ผมทักทายเจ้าเอ็มชื่อสั้นๆนั้น ด้วยความไม่คุ้นเคย (ใครวะ)
Ken: “คับ” เจ้าเมลล์นั้นก็ตอบกลับมาสั้นๆ
“ใครอ่ะ แอดเมลล์ผมมาจากไหน” ผมถามกลับไป พลางนั่งนึก ใครหว่า
Ken: “อ้าว นายแอดผมมานะ ผมเคน”
“อ้าวหรอ อ๋อ นึกออกแล้ว ผมเต้คับ”
Ken: “ขี้ลืมนะคนเรา ท่าจะแอดไว้เยอะล่ะสิ” นั่น ไม่น่าพลาดเลยกรู บอกว่าแอดแค่คนเดียวเขาจะเชื่อมั้ยวะ เฮ้อ ไอ้เต้เอ๋ย เอ๋อจริงๆ

“ป่าวๆ ผมได้มาจากรุ่นพี่”
Ken: “พี่ที่ไหน”
“พี่ตี๋”
Ken: “ตี๋ไหน”
อ่านะ สงสัยไอ้เคนอารายนี่จะไม่รู้จักพี่ตี๋เป็นการส่วนตัว อืม อธิบายไงดีวะ
“ช่างเหอะ เดี๋ยวไว้วันหลังเล่าให้ฟัง”
Ken: “ไม่ได้ ต้องเล่าวันนี้”
“บอกว่าวันหลังก็วันหลังดิ”
Ken: “ดุจัง แล้วนี่กี่ขวบ ดูหน้ายังอ่อนอยู่เลย”
“ยี่สิบ นายอ่ะ”
Ken: “ไม่บอก เอาเป็นว่าเป็นพี่ละกัน”
“เออคับพี่เคน”
Ken: “ดีมากเด็กๆ”
“โตแล้วเว้ย”
Ken: “อ่ะเหรอ นี่เรียนอยู่ล่ะสิ”
“ใช่คับ”
Ken: “เรียนไรอ่ะ”
“มหาลัย”
Ken: “เออ”
“พรุ่งนี้ผมมีสอบ ไปนอนก่อนนะ”
Ken: “อ้าว เออว่าจะไปนอนเหมือนกัน หวังว่าคงได้คุยกันอีกนะ”
“อ้าว ไม่ค่อยออนหรอคับ”
Ken: “อืม นานๆที แก่แล้ว เด็กมันคงไม่อยากคุยด้วย”
“รู้ตัวดีนี่คับ ไงก็ฝันดี คงได้คุยกันอีกนะคับ”
Ken: “ฝันดี เกทเอนะเด็กน้อย”
“คร้าบลุง”

ว่าแล้วผมก็เข้านอน และตื่นแต่เช้าเพื่อไปสอบวิชาการใช้กล้องถ่ายหนัง ไม่ยากไม่ง่ายคับ ใครที่เคยใช้เคยจับกล้องมาแล้ว มันก็ไม่มีอะไรมาก
 แต่งานนี้ก็จำเนื้อหาทฤษฎีเบลอๆ สับไปสับมา พอสมควร (ก็สอบเช้าหนิหว่า สมองกรูยังไม่ทำงานเต็มที่เลย หุหุ)
หลังจากสอบเสร็จ ด้วยความที่ยังสายๆอยู่ (ปกติตอนนี้ไอ้เต้เพิ่งตื่นเอง) ก็เลยไม่รู้จะไปโต๋เต๋แถวไหน กลับไปพักผ่อนก่อนแล้วกันวะ เย็นๆค่อยว่ากันใหม่

“อ้าว ดีลุง ไหนบอกไม่ค่อยออน”
Ken: “ลุงป๊ะเอ็งดิ ก็อยากออน มีปัญหามั้ย”
“ไม่มี”
Ken: “ไง สอบทำได้ป่าว”
“ไม่ได้อ่ะ เพราะคุยเอ็มกับลุงดึก”
Ken: “อ้าว โบ้ยยย คุยกันไม่ถึงสิบนาทีเลยมั้ง”
“นั่นแหละ รับผิดชอบด้วย” หุหุ ไอ้เต้ผู้ไม่เคยยอมรับผิดด้วยตนเอง
Ken: “เอ้า ยังไม่ทับ ท้องซะแล้ว”
“เฮ้ย หื่นว่ะ คนละเรื่องเว้ย”
Ken: “อ้าวหรอ แล้วตกลงทำได้ป่าว”
“ได้ๆ ระดับเทพขนาดนี้” นอกจากไอ้เต้ไม่ชอบรับผิดแล้ว ยังเป็นพวกโม้เก่งอีก อย่าเอาเยี่ยงอย่างนะคร้าบเด็กๆ

Ken: “แล้วนี่สอบเสร็จไม่ไปไหนหรอ”
“ไปๆ เย็นๆ”
Ken: “ไปไหนอ่ะ”
“ไปดูหนังคับ”
Ken: “ที่ไหน”
“houseอ่ะมั้ง”
Ken: “อ่อ ไปดูกับแฟนล่ะสิ”
“ป่าว ไปคนเดียว เปลี่ยวจายยยย”
Ken: “ให้ไปด้วยมั้ย”
“เหอะๆ จะดีหรอลุง”
Ken: “จะได้มีอะไรให้จับไง”
“หมายถึงไรวะ ฟังดูแปลกๆ”
Ken: “มือไง คิดไรอ่ะเด็กทะลึ่ง”
“เอ้า ว่าเต้อีก แล้วนี่ลุงว่างงานหรอ ทำไรอยู่คับ”
Ken: “หม่ำๆอยู่ มีงานบ่ายๆ”
“สบายนะ ไม่ต้องรีบตื่น แล้วมาชวนผมคุยดึกๆ”
Ken: “ไอ้นี่ไม่เลิกๆ แล้วไปที่  house เลยหรอ”
“คงไปเดินเล่นสยามก่อนมั้งเย็นๆ”
Ken: “พี่ก็จะธุระแถวนั้น กินข้าวกันมั้ย”
“เลี้ยงหรอคับ” หึหึ แม้จะเพิ่งคุยกัน แต่ถ้าเลีย้งก็ไปนะคร้าบบบ (ไอ้เต้ไม่ได้เห็นแก่กินนะเฟ้ย แค่รู้จักประหยัด)
Ken: “อ่ะๆ เลี้ยงๆ เบอร์ไร เดี๋ยวจะออกไปข้างนอกแล้ว”
“จริงดิ อืมมม 084--------” และแล้วหลังจากคิดได้ห้าวินาที ไอ้เต้ก็ให้เบอร์ไปอย่างง่ายดาย ใจง่ายจริงๆเลยกู


และแล้วยังไม่ทันจะร่ำลาหรือกล่าวอันใด ไอ้พี่คนนั้นก็หายไปพร้อมกับเบอร์ผม แมร่งงงไรวะ ได้เบอร์แล้วชิ่งเลย ไอ้เต้ก็เลยเล่นเอ็มต่อสักพัก





จนกระทั่งสี่ซ้าห้าโมง โทรศัพท์ผมก็มีเบอร์แปลกๆ โทรเข้ามา

“ดีคับ” ผมรับโทรศัทพ์และคิดว่าคงเป็นตาลุงนั่นแน่ๆ เพราะปกติไม่มีเบอร์แปลกโทรเข้าเครื่องผมอยู่แล้ว
“ไง อยู่ไหนแล้ว” ฟังเสียงดูก็เพราะดีแฮะ ต้องยอมรับว่าเป็นคนมีเสน่ห์ทางเสียงคนหนึ่งเลยนะเนี่ย
“พี่เคนหรอคับ”
“แล้วคิดว่าหนุ่มที่ไหนล่ะครับท่าน” กวนได้อีก
“อ่ะ แล้วพี่อยู่ไหนคับ”
“แถวๆชิดลมครับ เออเย็นนี้พี่ติดธุระ คงไปดูหนังด้วยไม่ได้ ยังไงมากินข้าวด้วยกันก่อนมั้ย”  
อ่าฟังแล้วโล่งๆนิดหน่อย ผมก็คงไม่สบายใจเท่าไหร่ถ้าจะให้ไปดูหนังพี่เค้าสองต่อสองทั้งๆที่เพิ่งคุยเอ็มกันเอง
“ได้คับ จะว่างกี่โมงอ่ะคับ ผมจะได้แวะไป”
“สักหกโมงก็ได้คับ มาถึงโทรหาพี่แล้วกันนะ”
“คร้าบ”

แล้วผมก็วางสาย ดูเวลาก็อีกไม่นานเท่าไหร่นี่หว่า อาบน้ำแต่งตัวดีกว่า

หกโมงครึ่งผมก็มาถึงสยามพอดี ด้วยความหิวโซ หึหึหึ

“ไงคับ ถึงแล้วหรอเรา รอพี่ที่อิเซตันได้มั้ย เดี๋ยวเสร็จธุระแล้วเดินไปหา”
เสียงพี่เคนรับสาย ดูท่าทางจะยุ่งๆอยู่ ผมก็เลยเออๆออๆ แล้วเดินถ่อจากสยามไปอิเซ แมร่งเดินไกล ก็ยิ่งหิว ท้องร้องจ้อกๆ ในหัวก็คิดไปต่างๆนาๆ ว่าจะกินอะไรดีน้า
(อันที่จริงผมไม่ได้เห็นแก่กินขนาดนั้นนะคร้าบ แฮะๆ)

พอไปถึงไม่รู้จะทำไรก็ไปรอที่คิโนะชั้นบนอิเซแล้วกัน หาหนังสือน่าสนใจๆ อ่านดีกว่า อ่านไปอ่านมาอยู่ดีๆ ผมก็เริ่มรู้สึกว่า มีคนจ้องผมอยู่
เหอะๆ ตอนแรกก็จะดีใจคับถ้าเค้ามองแบบชอบๆเรา แค่นั้น แต่นี่ มองจนผมรู้แล้วตัวแล้วก็ยังไม่หลบตาด้วยพอผมมองกลับ
พอผมลองเดินเปลี่ยนที่ไอ้หมอนั่นก็เดินตามมาอยู่ฝั่งตรงข้ามชั้นหนังสือ แล้วทำทีเป็นอ่านหนังสือแต่ยังมองผมอยู่
เริ่มหลอนสิคับ ไม่เคยเจอ นี่มันร้านหนังสือนะเว้ยยย จะมายืนเหล่ผู้ชายกันในนี้เลยหรอไงฟะ



ผมพยายามพิจารณาดูหน้าแล้วก็ไม่ใช่รูปไอ้พี่เคนนี่หว่า หรือว่าเอารูปคนอื่นมาใส่ แต่จริงๆมันเป็นโรคจิต
เอแต่พี่ตี๋ให้เมลล์มาน่าจะพอรับประกันได้ว่าไว้ใจได้ เอ เอาไงดีวะ แมร่งจ้องกูไม่เลิกซะด้วยสิ
สักพักโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ดูเบอร์ก็เป็นเบอร์พี่เคน แต่ไอ้หมอนั่นยังนิ่งเฉย แสดงว่าไม่ใช่ โรคจิตแหงๆ แบบนี้ เผ่นดีกว่า

“คับพี่” ผมรับแล้วเดินออกมายืนหน้าร้านคิโนะ
“ไง อยู่ไหนแล้ว”
“อยู่หน้าคิโนะคับ”
“อ้าวหรอ งั้นเดี๋ยวเดินไปหา แป๊บนะ”
สักพักหนุ่มร่างสูงโปร่ง พร้อมแว่นตากรอบใหญ่น่ารัก จมูกโด่ง ผิวสีออกแทนแบบพวกตี๋อาบแดด ปากบางได้รูป
พร้อมกับรอยยิ้มที่มีฟันเหล็กอยู่ ก็เดินมาทักผมที่ยืนอยู่ตรงนั้นคนเดียว จึงไม่ต้องกลัวว่าจะทักผิดคน

“ไง หิวป่าว” พี่เค้าดูเป็นผู้ใหญ่กว่าที่ผมคิดแฮะ ถึงแม้หน้าจะยังเด็กอยู่ก็ตาม  ผมพยักหน้าแล้วเดินตามเค้าลงไปอีกชั้นที่เป็นพวกร้านอาหารญี่ปุ่นในอิเซตัน
“รอนานป่าว”
“เอ่อ ไม่คับ” ว่าแล้วก็เริ่มออกอาการติดอ่าง ใบ้แดกคับ พอเจอตัวเป็นๆ
“อยากกินไร ชอบกินอาหารญึ่ปุ่นป่าว” พี่เค้าหันมาถามผม ที่ยังเดินงงๆอยู่
“ได้คับ กินไรก็ได้ๆ”
พี่เค้าพาผมเดินวนไปวนมาสักพักก็มานั่งแปะที่เคาเตอร์ร้านข้าวหมูหรือเนื้อทอดอะไรสักอย่าง
“เต้ไม่เอาผักนะ” นี่คือสิงแรกที่ผมเอ่ยหลังจากดูเมนูแล้วมีผักทุกจานเลย ฮือๆ นรกชัดๆ
“ไม่ได้ ต้องกินด้วยสิ ไหนเราไม่กินผักอะไรบ้าง”
จริงๆอยากจะบอกว่าไม่ชอบผักทุกอย่างนั้นล่ะ แต่เห็นสายตาดุๆเมื่อกี้แล้วก็เลยตอบไปเบาๆว่าไม่กินพวกหอม กระเทียม คื่นช่าย แค่นั้น

“พวกนั้นเค้าไม่ใส่หรอก งั้นก็กินได้ทุกอย่างล่ะสิ ดีดี งั้นเอา...สองที่นะคับ”
ไอ้พี่เคนบอกพนักงานโดยไม่ถามตูสักแอะ โห่ ไรเนี่ยกดขี่ข่มเหงรังแกเด็กอ่า ไม่น่าหลงกลเห็นแก่ข้าวฟรีเลยกรู

ว่าแล้วเชียว แมร่งงงง ในรูปอ่ะเนื้อเยอะ ผักนิดเดียว แต่พอมาเป็นจานของจริง ผักแม่งแทบจะกลบเนื้อมิดหมดเลย
 แล้วงี้ไอ้เต้จะต้องกินผักนี่ให้หมดเลยป่าววะเนี่ย ฮือๆๆๆ อยากจะร้องไห้วิ่งหนีไปหาอะไรกินเอง

ผมพยายามนั่งกินไปคุยไป ก็ได้รู้ว่าไอ้พี่เคนนี่มันน่ารักดีนะ กวนประสาทดีด้วย
“เขี่ยอยู่นั่น กินๆเข้า” หลังจากคุยสักพักใหญ่ จานพี่เค้าก็หมดเกลี้ยงแต่ผมนี่ดิ เหลืออีกครึ่งเลย
“ก็มันมีแต่ผักอ่ะ” ไอ้เต้ได้แต่อ้อมๆแอ้มๆ เขี่ยผักไปมาให้เจ้าตัวดู กรูไม่ได้โกหกนะเว้ย
“งั้นก็กินหมูให้มันหมดๆ เด็กสมัยนี้ เลือกกินจริงๆ ไม่รู้จักโต”
อ้าววว ด่ากรูซะงั้น กูไม่ชอบกินผักนี่มันแปลว่ากูไม่รู้จักโตเลยหรอ ด้วยความโมโห และไม่ยอมคนไอ้เต้ก็เลยพยายามฝืนใจกัดกินผักเหล่านั้นให้หมด


“เดี๋ยวมานะ ไปซื้อของก่อน”
ผมพยักหน้าให้ และพยายามฝืนทนกินผักต่อไป ว่าดีนัก คอยดูนะจะกินให้หมดเลย แต่จนแล้วจนรอดไอ้ผักบ้ามันก็ไม่หมดสักที
สามคำ สี่คำ ห้าคำ จนกระทั่งพี่เค้าเดินกลับมา แล้วมองที่จานผมแล้วยิ้ม
“ไม่ต้องฝืนหรอก อิ่มก็พอ” ว่าแล้วพลางเอามือมาลูบหัวผมเบาๆอีกด้วย เน่ๆ ไม่ใช่หมานะเฟ้ย แต่เมื่อได้ยินดังนั้นไอ้เต้สุดหล่อก็วางตะเกียบวางช้อนทันที
 (รอคำนี้มานาน เหมือนฟ้าประธานจริงๆ)
ไอ้พี่เคนยิ้มๆ จ่ายบิลค่าอาหารเสร็จก็เดินนำผมไป


“ไงดูหนังกี่โมง”
“สามทุ่มคับ”
พี่เขาดูนาฬิกาข้อมือ แล้วหันมามองหน้าผม (มองไมวะ)
“งั้นไปไหนก่อนดี อีกตั้งนาน”
“แล้วพี่ไปธุระกี่โมงล่ะคับ”
“ยังไม่รู้เลย เพื่อนยังไม่โทรมาเลย” อืม นี่มันก็เพิ่งจะทุ่มครึ่งเอง นึกขึ้นได้ว่ามีนิทรรศการ above from earth อยู่หน้าห้างยังไม่ได้ดูเลย
“ไปดูนิทรรศการภาพหน้าห้างกันป่าว”
“เอาดิ”
ว่าแล้วเราสองคนก็เดินลงไปชั้นล่าง ณ จุดหมายใหม่

ภาพสวยๆทั้งนั้นเลย ไอ้พี่เคนนี่ก็ดีแฮะ มาเดินดูภาพกับผมด้วย ปกติคนที่เคยคบๆคุยๆ ไม่มีเล้ยยยยย จะมีอารมณ์ศิลปินชื่นชมงานศิลป์แบบนี้  
เดินไปได้สักพักนเจ้ากรรมก็ดันพรหมเม็ดลงมาซะงั้น หันไปอีกที โห สุภาพบุรุษลูกผู้ชายหายไปยืนหลบฝนอยู่ที่ประตูทางเข้าห้างแล้ว
 ปล่อยให้ไอ้เต้น้อยกลอยใจตากฝนแฉะๆ อยู่คนเดี๊ยะ แมร่ง จากที่ชื่นชมเมื่อกี้ถือว่าโมฆะ

“เดี๋ยวเราไปไงอ่ะ” ไอ้พี่เคนถาม เมื่อเห็นผมวิ่งหลบฝนเป็นแมวหนีน้ำตามเข้ามา
“บีทีเอสต่อแทกซี่มั้งคับ” ผมตอบไปพลางพยายามเอามือเปล่าเช็ดผมตัวเอง
“งั้นเดี๋ยวไปส่ง ดีป่ะ”
เหอๆ ไปส่งเฮาส์เลยหรอ อืมมมมม
“ว่าไง” ไอ้พี่เคนถามซ้ำ เมื่อผมกำลังคิด จะดีมั้ยว้า แต่ฝนก็ตกแบบนี้ ไปเองคงลำบากแมวน้อยอย่างเราแน่ๆ (ขอน่ารักหน่อยนะค้าบ)
“ก็ดีคับ แล้วพี่ไม่รีบไปหรอ”
“ก็คงพอดีเวลาเพื่อนนัดแหละ”
“คับๆ” แล้วไอ้เต้ก็ว่านอนสอนง่ายเดินตามเค้าต้อยๆ ไปที่ลาดจอดรถชั้นใต้ดิน
ถนนในกรุงเทพตอนค่ำๆ ยามฝนตกของวันศุกร์นี่แม้ว่ามันจะติดวินาศสันตะโร แต่ข้อดีก็คือ มันโคตรจะโรแมนติคเลยล่ะ

เฮ้ออออ ถ้าตอนนี้ได้อยู่กับแฟนคงดีดิ ผมคิดในใจ แล้วนี่กูมานั่งอยู่ในรถกับใครวะเนี่ย

“ร้อนป่าว” พี่เคนถามขึ้นพร้อมกับหมุนแอร์อยู่สักพัก
แล้วผมก็เริ่มรู้สึกร้อน
“ทำไมมันร้อนขึ้นอ่ะ”
“ไม่รู้ว่ะ ทำไมปรับแล้วมันดับวะ”
เอ้าเวร จะมาด่าว่ากูเป็นตัวซวยป่าวเนี่ย นั่งรถเค้าแล้วแอร์เจ๊งเฉย
“ขายหน้าว่ะ แอร์เจ๊งโชว์เลย” ไอ้พี่เคนทำท่าเขินๆ แล้วเปิดกระจกรถรับไอเสียเอ้ยไอเย็นของสายฝนเล็กน้อย
“รถกับคนสงสัยแก่พอกัน” ผมแกล้งพูดลอยๆขึ้นมา
แต่ไอ้คนนั่งข้างๆ หันขวับเลยคับ ฮ่าๆ
“ว่าใคร เดี๋ยวเถอะ”
“ป่าวคับ ยังไม่แก่อย่าร้อนตัวดิ” ได้ทีไอ้เต้เอาคืนมั่งละ
“เออ แก่ รู้ตัว” โถๆ ทำหน้างอน ตีนกามาเป็นสิบแล้วเพ่
“หึหึ”
ผมก็นั่งคุยเล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ ประวัติความเป็นมาของการเป็นเกย์ สรุปว่าพี่เค้าเป็นเกย์ก่อนผม (แน่ล่ะ แก่กว่าผมนี่) จนเรื่อยมาเกือบชั่วโมงเราก็ถึงหน้าโรงหนัง

“อ่ะให้” พี่เค้าหยิบไอ้ขนมญี่ปุ่นที่ซื้อมาเมื่อกี้ยื่นให้ผม ไอ้ผมก็งงสิครับ เกิดมาไม่เคยมีหนุ่มที่ไหนมาให้ขนมหวานแบบนี้
“ขอบคุณคับ” รับมาแบบงงๆ ไอ้เราก็นึกว่าซื้อไปฝากใครซะอีก
“รู้ป่ะขนมเนี่ยใส่ไร”
“ใส่ไรอ่ะ” ไอ้เต้งง เพราะเห็นแต่กล่อง ตอนเค้าไปซื้อก็มัวแต่กินหญ้าอย่างทรมานใจ แล้วตูจะรู้ไหมว่านี่ขนมอะไร ปิดมิดชิดขนาดนี้




“ใส่ใจไงคับ”



ไอ้พี่เคนพูดเสร็จก็หน้าแดง (คงอายความน้ำเน่าขั้นสุดของตัวเอง) ซึ่งไม่ต่างจากไอ้เต้ที่ทั้งขำแบบหยุดไม่อยู่แล้วก็อายด้วย ปูนนี้แล้วยังมีกระจิตกระใจน้ำเน่าอีกนะเฮีย
นี่คนแรกในชีวิตเลยนะที่ทำอะไรบ้าๆบอๆแบบนี้ เฮ้อ แต่ผมไม่รู้เลยว่า ก็เพราะไอ้เจ้าขนมใส่ใจกล่องนั้น มันจะกลายเป็นอะไรที่ไม่อาจจะลืมเลือน

ก่อนลงจากรถผมก็ถามคำถามที่ว่าจะถามแต่ก็ยังหาโอกาสเหมาะไม่ได้




“ตกลงพี่มีแฟนยังอ่ะคับ”



ผมหันไปจ้องตา ส่วนพี่เขาเงียบมองผมสักพัก

ริมฝีปากเรียวบางนั้นเผยขึ้น และส่งเสียงออกมาไม่ดังไม่เบา
















“มีแล้ว”


ผมยิ้มให้เขา เขายิ้มให้ผม เราจากกัน

เขาขับรถออกไป ส่วนคืนนั้นผมก็ไปดูหนังเรื่อง A year without love




    ____________________________________________

[nOn†ღ]

   มาเจิมเรื่องใหม่

ไหงพี่เคนทำไมมีเจ้าของแล้วหว่า 

นี่แค่คืนที่หนึ่งก็หวานซะ แล้วจะรอคืนต่อ ๆ ไปจ้า 

[StopLove]

 

ง๊าพี่เคนไม่ใช่พระเอกหฟรอมีเเฟนเเล้ว

เอ๊ะ?มีได้ก็เลิกได้เว๊ย


ลงอีกนะค้าบไม่อยากค้างคา

 

[PEAK]

   ต้อนรับเรื่องใหม่คร้าบบบบ

เล่าแค่คืนแรกก็สนุกแล้ว เดินเรื่องได้กระชับด้วย ชอบครับ  ...  บวก  1

มุขขนมใส่ใจ~!   ก๊ากกก   

เฮียเคนน่ารัก  ภาวะนาให้เิลิกกะแฟนดีม๊าย ha ~! ha ~  ไม่ใช่แระ ^__^

ขอบคุณนะครับ  ...  รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ  อิอิ

[naix]

กลับมาละหรอตัวเล็ก แค่คืนที่หนึ่งก็สนุกแล้ว คืนต่อไปคงสนุกกว่านี้ จะตามเข้ามาอ่านทุกคืนน๊ะ (จะอัพทุกคืนช่ายป่ะ หุหุ) 

[Kirimanjaro]

เฮ้อ   ชอบอ่ะเรื่องนี้  แต่มีแววเศร้า

[SunintheNight]

 

[StopLove]

พี่น่าน กลับมาเเล้วหรอครับ

รักงอมเเงมอ๊าครับ อยากอ่านเรื่องนั้นต่อ ทำไงดี ลงใหม่

-*- เรื่องนี้ก็ สนุกผมชอบ

[baddy]

เม้นๆ เป็นกำลังใจให้คนแต่ง

[||WiTHOuT_YoU||]

 

มาฉลองด้วย เรื่องใหม่อีกแล้ว

[psychological]

 

[bixzz]

ตามมาอ่านเรื่องใหม่ของคุณน่าน...ชอบจังครับ +1 ให้แล้วนะครับ
(จำผมได้ไหมเนี่ย แฟนประจำคุณน่านตั้งแต่เรื่องรักงอมแงมแล้วน๊า)
 

ตกลงพี่เคนนี่มีแฟนไปซะแล้วเหรอ  
รออ่านตอนต่อไปแล้วกันนะครับ
(ขอแอบถามว่าเรื่องนี้ออกแนวผู้ใหญ่ แล้วต้องปวดตับไหมครับเนี่ย
จะได้เตรียมเผื่อใจไว้ก่อน)

[dokjarn]

ฉลองเรื่องใหม่ด้วย

สงสัยต้องไปตามเก็บเรื่องเก่าอีกแน่

อิ อิ ขึ้นต้นได้น่ารักแบบนี้

+  ให้ก่อนแล้วกันนะครับ

มัดจำความน่ารักอ่ะ

 

[Eis]

เป็นไงตัวเล็กว่างหรือไงถึงมาเขียนเรื่องใหม่ได้ครับ.. เรื่องนี้ขอไม่ออกความคิดเห็นนะครับแต่จะตามอ่านเงียบๆ หละกัน... คิดถึง(อย่างเคย) 

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

หายไปนานนะเนี่ย อิๆ

แล้วจะรออ่านต่อ ทั้งเรื่อง เก่า และใหม่เลย

 

[Tifa]

ติดตามตั้งแต่เรื่องโน้น

มายังเรื่องนี้

ไหงมาเจอคนมีเจ้าของซะได้ เง้อ

[YO DEA]

 

ไม่น้า....

[sky-cafe]

แอร๊ยย  Un Ano sin amor เรื่องนี้เราดูไม่จบล่ะะ เพื่อนทวงแผ่นคืนก่อนน

พี่เคนมีเจ้าของแล้ว? ไม่เป็นไร ถ้ายังไม่ใช่ความรัก เราก็ยัง keep looking ต่อไปได้ โฮะๆ

[iGiG]

มาเชียร์เรื่องใหม่ค่า 

ว่าแต่รักงอมแงม เริ่มจะงอมแล้วน้า ว่างๆอย่าลืมต่อนะคะ 

[namtaan]

เข้ามาเจิมเรื่องใหม่ด้วยจ้า

บวก 1 ให้คนแต่งนะคะ

จาคอยตามอ่านนะ

[dahlia]

เอ้า อิตาพี่เคน มีแฟนซะงั้น   

[StillLoveThem]

...พี่เคนเป็นคนใส่ใจคนอื่นดีเนอะ..
...ถึงมีแฟนแล้วก็ไม่เป็นไร..ใครจะรู้อนาคต..
...เป็นกำลังใจให้คนแต่งจ่ะ..

[mumoo]

 :z2:เต้นต้อนรับเรื่องใหม่ แล้วก้อ

[น้ำค้าง]

ต้อนรับเรื่องใหม่ 

น้องน่าน ตกลงเรื่องนี้จะจบเศร้าหรือเปล่า จะได้เตรียมทำใจไว้ก่อนตั้งแต่ตอนที่ 1 เลย

[oaw_eang]

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


มีเรื่องใหม่มาอีกแล้ว

น้องเต้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


 

อิเจ้

[nana]

 


ด้วยคนค่ะ

[C2U]

+1 ให้กะเรื่องใหม่ค่ะ   

มาต่อเร็วๆนะ  รออ่านอยู่   

[IZE]

พี่เคนไม่ใช่

งั้นก็น่าจะเป็นไอ้โรคจิตอะปะ