ตอนนี้ผมกลับมาอยู่เมืองไทยได้ประมาณสามเดือนแล้วครับ ผมกับบีมยังคุยอยู่โดยผ่านทางสไกป์ แต่พวกคุณก็คงเข้าใจใช่ไหมครับว่า การมองเห็นกัน ได้ยินเสียงกัน แต่สัมผัสกันไม่ได้ มันก็ทำให้รู้สึกยิ่งคิดถึง ยิ่งโหยหา ตอนนี้ผมยอมรับว่าผมคิดถึงมันมาก และรอมันกลับมาอยู่
อย่างที่มันเคยบอกกับผมว่า “ แล้วกูจะกลับไปกอดมึงที่เมืองไทย “ ผมอยากให้มันรีบเรียนให้จบมากๆเลยครับ ผมมีไอจีพวกเพื่อนๆทุกคนครับ อิจฉาพวกนั้นมาก เพราะเรียนไปเที่ยวไป เที่ยวนี่ออกจะเยอะกว่าการเข้าเรียนแล้วล่ะครับ เปิดไอจีทีไรอัพแต่รูปที่เทียวทั้งนั้น แต่การได้ไปเรียนที่ต่างประเทศถ้าไม่หาประสบการณ์อื่นๆ เช่นการทำงานพิเศษ หรือ ไปเที่ยวตามแหล่งท่องเที่ยวแล้ว ก็ดูจะเป็นการไปแบบเสียเที่ยวเกินไปหน่อย ยิ่งตอนนี้มีนักเรียนไทยเพิ่มขึ้น คงยิ่งสนุกกันเข้าไปใหญ่เลยครับ
ในเทอมๆนึง มักจะมีนักเรียนต่างชาติสมัครเข้ามาเรียนในครอสต่างๆที่เปิดสอน แต่พอถึงเวลากลับหอ เราก็อยู่รวมๆกันครับ เพราะค่าที่พักจะถูกและปลอดภัยมากทีเดียว ตอนนี้ก็มีคนไทยเพิ่มอีกสองคน ผู้หญิงขาวๆตัวเล็ก คนหนึ่ง กับ ผู้ชายที่ดูเนิร์ดๆ เห็นว่าสาวคนนั้นกำลังเป็นที่สนอกสนใจของหนุ่มๆที่นั่นเลยครับ
ตื๊ดดึ้ง ตื๊ดดึ้ง ตื๊ดดึ้ง ตื๊ดดึ้ง
“ อืมมม...มีไร “ ประโยคแรกที่มันทักทายผม
“ โคตร คิดถึงเลย อาทิตย์นี้ไม่ได้คุยกันเลยอ่ะ “ อ้อนสิๆ อ้อนเข้าไป
“ กูไม่ค่อยว่าง “ แฮ่ ไม่ว่างอีกแล้ว ความรู้สึกน้อยใจมันเริ่มทวีความุนแรงขึ้น หลังจากที่เดือนที่นี้เราแทบไม่ได้คุยกันเลย
“ เรียนหนักใช่ป่ะ...เอาใจช่วยอยู่นะรู้เปล่า “
“ แล้วนี่กินอะไรยัง พี่ๆเค้ามาชวนไปกินข้าวรึเปล่า “ ผมคิดว่ามันต้องตอบว่ายังแน่ๆ
“ ....ยัง ....” นั่นไง
แต่เดี๋ยว เอ่อทำไมผมเห็นผู้หญิงเดินผ่านด้านหลังมันไปอ่ะ ใครวะ
“ ...บีม อยู่กับใครเหรอ...”
“ มึงจะให้อยู่กับใคร กูอยู่คนเดียว “ แต่ผมว่าผมไม่ได้ตาฝาด
“ พี ก็จะออกไปข้างนอก แค่นี้นะ “
“ ดะ ดะเดี๋ยว “ ไม่ทัน ไม่ทันอีกแล้ว มันกดตัดไปแล้ว
ช่วงนี้มันไม่ค่อยว่างเลยครับ เวลาคุยกันก็คุยได้แปบเดียว ไม่ก็หายไปเลยเป็นอาทิตย์ ผมคิดถึงมันมากเลย และตอนนี้เริ่มจะน้อยใจแล้ว มันดูเปลี่ยนไป ผมเคยปรึกษาเพื่อนๆ พวกมันบอกว่า ความรักทางไกล ถ้ามีความหวาดระแวงแล้วยิ่งจะทำให้ความรักนั้นจบลงเร็วขึ้น สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรื่องนี้คือความไว้ใจ
หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับบีมอีก เพราะมันก็ไม่สไกป์มา พอผมสไกป์ไปก้ไม่รับ ต้องไว้ใจๆๆๆ ผมท่องแบบนี้ทุกครั้งที่ความรู้สึกผมเริ่มตีรวนขึ้นมา
เอาเถอะ แค่ดูรูปก็ยังดีวะ ผมเปิดไอจีขึ้นมา และเข้าไปดูรูปในไอจีพวกเพื่อน นั่นไงไปเที่ยวกันอีกแล้ว อิจฉาที่สุด ผมเลื่อนดูรูปไปเรื่อยๆ จนมาถึงรูปๆหนึ่งที่มียอดกดไลค์เยอะกว่ารูปอื่นๆ ในรูปนั้นแสงสวย องค์ประกอบรวมสวย อ่านในคอมเม้นท์ก็ดูเฮฮาดี
แต่... มันคงจะดีกว่านี้... ถ้าในรูปนั้นไม่มีใครอีกคน คนๆนั้นที่ผมรักและคิดถึงอยู่ตลอดกำลังแบ่งไหล่กว้างๆของเขาให้หญิงสาวผมยาวซบอยู่ ใครกัน แล้วมันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมผมไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน ผมเลื่อนลงมาอ่านคอมเม้นต์ “ มึงอย่าสวีทกัน กูอิจฉา “ นี่คอมเม้นต์ของพี่เธมส์
อยู่ดีภาพที่เคยชัดมันก็พล่าเลือน เพราะน้ำตาที่ตอนนี้ผมคงหยุดมันไม่ได้ ทำไมไม่บอก ไม่ยอมบอกอะไรกันเลย ปล่อยกูให้คิดถึงมึงไปอย่างนี้เหรอ แล้วมึงก็มีใครอีกคน
ผมกดไลค์ ปิดไอจีและปิดโทรศัพท์ ไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว ความรักทางไกลมันคงยากจริงๆแล้วตอนนี้ผมยังรู้สึกว่า ผู้ชายอาจต้องคู่กับผู้หญิง ไม่ใช่ผู้ชายเหมือนกันแบบผม
ผมร้องไห้จนหลับไป พอตื่นเช้ามาเลยตื่นมาพร้อมอาการปวดหัว และตาที่บวมเป่ง ผมควรทำยังไงดี เคลียร์กันเลยดีไหม ถ้าถึงเวลาที่ต้องจบผมก็ต้องทำใจให้ได้
ตื๊ดดึ้ง ตื๊ดดึ้ง ตื๊ดดึ้ง ตื๊ดดึ้ง
“ พี “
“ อืม กูเอง”
“ บีม เป็นยังบ้างไม่ได้คุยกันนานเลยนะ “
“ ทักซะห่างเหิน ตอนนี้ก็โอเคแต่กูว่า ตอนนี้โคตรเหงา คิดถึงแฟน “ ผมเห็นมันอมยิ้มนิดๆ
“ หรอ...มึงก็เจอกันอยู่ทุกวัน เดี๋ยวตอนกินข้าวก็เจอกันไม่ใช่เหรอ “ ผมพยายาม ฝืนยิ้ม
“ ....”
“มึงเป็นอะไรพี ร้องไห้ทำไม “ บีมมันคงเห็นน้ำตาผมไหล
“ ไม่มีอะไร มึงคบกับเขามานานยัง “
“ มึงหมายถึงอะไร กูไม่เข้าใจ “
“ ถ้าเบื่อกูแล้วก็บอกนะ “
“ พี เป็นอะไร บอกกูได้ไหม “
“ กูก็ไม่รู้ กูรู้แต่กูเจ็บ เจ็บมาเลยบีม ถ้ามึงแค่บอกกูมาว่ามีคนใหม่ กูยังไม่รู้เลยว่าจะมีแรงรั้งมึงไว้กับกูได้หรือเปล่า “ ผมไม่มีแรงจะพูดอะไรอีกแล้วครับ
“ พี เล่าให้กูฟัง มันเกิดอะไร มึงกำลังคิดอะไร “ เสียงบีมเข้มขึ้นเรื่อยๆ
“ ก็มึงกับผู้หญิงที่กูเห็นในห้องมึง คราวก่อน และก็ในรูปที่พวกมึงซบกันนั่นไง “
“มึงกำลังเข้าใจผิดนะ พี “ เข้าใจผิดอะไรกัน มันชัดเจนขนาดนี้แล้ว
“บีม มึงว่าเราเลิกกันดีไหม “ พูดไปพร้อมน้ำตาและเสียงสะอื้น
“ เดี๋ยว ไม่นะพี ฟังบีมก่อน ใจเย็นๆนะ “
“.......”
“ บีม คิดถึงพีนะ คิดถึงตลอด ที่ไม่ค่อยได้คุยเพราะช่วงนั้นเรียนหนักมาก ตอนนี้บีมกำลังจะได้กลับไปกอดพีแล้วนะ บีมอยากให้เรียนจบเร็วเพราะบีมอยากกลับไปอยู่กับพีนะ “
“ บีมขอโทษที่ทำให้พี คิดมาก แล้วนั่น ปริม พวกกูกำลังช่วยให้แฟนมันรู้ใจตัวเองอยู่นะพี ต้องเชื่อกูนะ ปริมมันชอบโอ๊ต แต่โอ๊ตมันก็ทำเป็นนิ่งๆไม่ยอมรับสักทีว่าตัวมันเองก็ชอบปริม
พวกเราเลยแกล้งจัดฉาก ให้มันสารภาพกันสักที “
“ บีมรักพีนะ ไม่เลิกกันนะ อีกเดือนครึ่งก็เจอกันแล้วนะครับ “
“ ................”
“พี รอบีมก่อนแปบเดียว อย่าเพิ่งตัดสายนะ “
“เห้ย บีมๆ ๆ ๆ ไปไหน “
ตึกๆๆๆๆๆ ปัง
“ มานี่เลย ๆ ปริม แม่งทำแฟนกูเข้าใจผิดเลย ห่านี่ “
“เห้ยยย จริงดิมึง.... ขอโทษค่ะ นี่ปริมนะ คือว่าปริมขอยืมตัวไอ้บีมมันไปประกอบฉากเฉยๆ คือปริมอยากให้โอ๊ตมันสารภาพกับปริมสักที ว่าชอบ โอ๊ตมึนชอบตีมึนอ่ะค่ะ ยังไงก้ต้องขอโทษพีด้วยนะ นี่มันอยู่ที่นี่ไม่นอกลู่นอกทางเลยนะ “ ประโยคแรกปริมพูดกับบีม และค่อยอธิบายให้ผมฟัง
“ อ๋อ ..... เรื่องมันเป็นแบบนี้เองเหรอครับ “
ปังง เสียงปิดประตู แล้วก็มีผู้ชายใส่แว่น เดินมาหาบีม
“ไอ้บีม มึงลากแฟนกูมาทำไมสัด จะกินไม่กินข้าวอ่ะ” ประโยคหลังนี่โอ๊ตมันพูดกับปริมครับ โคตรโหด
“ ยังไงพี ฝากปริมกับพี่ๆ ช่วยดูแลบีมด้วยนะครับ “ ได้โอกาสแล้วต้องหาพวก
“ได้เลยจ้า เดี๋ยวปริมไปหาโอ๊ตก่อนนะ บายจ้า “
“แฟนนนนน ไม่เข้าใจผิดแล้วเนอะ รักกันเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือ ความเข้าใจเนอะแฟนเนอะ “
หูยยยย บีมมันน้ำเน่าเป็นด้วยวะ
“อืมมม แล้วหลังจากนี้ก็อย่าหายไปอีกอ่ะ ถ้ามีเรื่องแบบนี้อีกนี่เลิกเลยนะเว้ย”
“คร้าบบบบ รออีกแปบเดียวนะจะกลับไปกอดแล้ว อยากกอดแฟนนะครับ “ โหย ดูมันอ้อยยย
“ครับๆ พีก็อยากกอดบีมเหมือนกัน “
“ อยากกอดเฉยๆ หรือ อยากถูกกอด กอดแบบไหนดี “ เอ่อ หน้าผมนี่ร้อน วาบๆเลย
“ พอๆ ไปกินข้าวได้แล้ว แล้วพรุ่งนี้คุยกันนะ จุ๊บหน่อย “
“ จุ๊บๆ “ มันส่งจูบมาให้ เขิลอ่ะคนอะไร หล๊อ หล่อ
วันนี้ ผมได้บทเรียนชิ้นใหญ่มากเลยครับ ว่า ถ้าเรามีปัญหาไม่เข้าใจกัน น่าจะหันหน้าคุยกัน เอย่าคิดไปเอง เรื่อยเปื่อย ไม่งั้นอาจได้เลิกกันจริงๆ นะครับ
ที่สนามบิน
“ บีมมมมมมมมมม “ ผมโบกมือสุดแรงด้วยความดีใจ และวิ่งเข้าไปกอดบีมอย่างเต็มแรง
“โอ๊ยยย ใจเย็นแฟน “
“ก็ดีใจนี่”
“ครับๆ บีมก็ดีใจ เรากลับไปกอดกัน กอดกัน ที่บ้านดีกว่า รีบเหอะ อยากกอดแฟนนานๆ “
“ทะลึ่ง “ เห็นแบบนี้ก็เขิลนะเว้ย
“ ฮ่า ฮ่า ในที่สุดเราก็ได้กลับมาอยู่ด้วยกันแล้วนะ มันดีจริงๆ” ครับในที่สุดบีมมันก็ได้กลับมากอดผมแบบที่เคยสัญญาไว้แล้ว พวกผมขอตัวไปกอด เอ๊ยยย กลับบ้านก่อนนะครับ บ๊ายบายครับทุกคน
______________________________________________________
สวัสดีค่ะ Daisy เองจ้า
จบแล้วสำหรับเรื่อง " เริ่มรัก "
ครั้งนี้เป็นตอนพิเศษที่มีเพียงตอนเดียวของเรื่อง
เดซี่ ขอขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่เข้ามาอ่านนิยายที่ เดซี่ แต่งนะคะ
และก็ขอ สวัสดีปีใหม่กับนักอ่านทุกๆท่าน ขอให้ตลอดปีใหม่นี้
นักอ่านมีความสุขและมีความรักที่ดีกันทุกคนเลยน้าา
หัวข้อ: [ เรื่องสั้น ] เริ่มรัก (ตอนพิเศษ) 3/1/16 จบแล้ว (อ่าน 3653 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก