ตอนที่22 มือที่สาม Day1
“งั้นเราเปิดต่อ” ไอ้ชาร์คพูดพร้อมเปิดสลาก………………………..ปรากฏว่ามันได้เบอร์………………………
“กูได้เบอร์สองโว๊ยยยยยยยย” ไอ้พีตะโกนครับ…………ใช่ครับถูกต้อง………เป็นไอ้พีครับ…… พูดเสร็จมันก็ฉวยโอกาสกระโดดกอดผมเลยครับ……….กอดเสร็จมันจะหอมผมต่อ….แต่มันก็ไม่ไวไปกว่าไอ้ชาร์คที่ตอนนี้มันเอามือมากันระหว่างหน้าผมกับหน้าไอ้พีไว้ได้ทันครับ
“ยังเร็วไปเพื่อน เพราะกรูก็ได้เบอร์สอง!!!” ไอ้ชาร์คพูดพร้อมชูสลากในมือมันให้ดู………….ครับ………….งงดิครับ ไหงมันเบอร์สองทั้งสามคนเลยวะ ………พวกผมก็ได้แต่มองหน้ากันเงียบ………..ไม่มีคำตอบจากหมายเลขที่ท่านเรียกครับ……………เพื่อคำตอบที่ถูกต้องพวกผมเลยต้องหันไปที่ไอ้ป้องคนทำสลากครับ………มันก็ยิ้มให้แล้วตอบว่า
“ถูกใจทุกคนแล้วใช่มั๊ยหละ คงมีความสุขกันแล้วสิ ………..ไม่เป็นไรไม่ต้องขอบใจเราหรอก………. เพราะยังไงเราก็ชอบนอนคนเดียวมากกว่าน่ะ ” พูดเสร็จมันก็เดินยิ้มเข้าห้องมันไปเลยครับปล่อยให้พวกผมสามคนยืนอึ้งไปอย่างงั้นแหละ……………
พอหายอึ้งพวกผมก็เลยเอาของมาเก็บกันในห้อง แต่ยังไม่ทันที่ผมจะแขวนเสื้อเสร็จ ไอ้พีก็เปิดฉากขึ้นมาเลยครับ
“ชาร์คครับ บังเอิญกรูมีเรื่องจะบอกมรึงอะนะครับ คิดว่ามรึงคงยังไม่รู้ ว่าตอนนี้กรูกับเอกตกลงเป็นแฟนกันแล้วครับ” ไอ้พีพูดพร้อมยิ้มมุมปาก
“อย่ามามั่วครับ กรูไม่เชื่อ” ชาร์คสวน
“ไม่เชื่อถามเอกดิ.....เอก..บอกมันหน่อยครับ”ไอ้พีมันโยนมาครับ
“...เออ….ก็….จริงอะ……แต่แค่สามวัน……. เราดันพลาดรับปากไอ้พีไปน่ะ……….แหะๆ...”พูดจบผมก็เล่าที่มาที่ไปให้มันฟังครับ…..ตอนแรกที่มันได้ยินว่าจริง ดูมันหน้าเครียดไปเลยครับ แต่พอฟังจบมันค่อยยิ้มได้
“ทีนี้มรึงก็สำนึกได้ละ ว่าสามวันนี้กรูเป็นตัวจริง มรึงน่ะมันส่วนเกินครับ ”ไอ้พีเย้ย
“………ง่ายไปมั้งเพื่อน…….ไม่งั้นเค้าจะมีมือที่สามไว้ทำไมหละครับ….ฮ่าๆๆ”ไอ้ชาร์คตอบ...น่ากลัวกว่าอีกครับ……พูดงี้ตกลงจะมาเป็นมือที่สามใช่มั๊ยครับเนี่ยยยยย
"เฮอะ อย่าหวัง" ไอ้พีบอก
"แล้วมรึงคอยดู" ไอ้ชาร์คตอบ
พูดเสร็จต่างคนต่างก็จัดของกันต่อครับ ปล่อยผมยืนทำตาปริบๆมองพวกมัน.......เออ.......พวกมรึงเห็นกรูเป็นอะไรครับ
พอจัดของเสร็จพวกผมก็ออกมารวมตัวกันที่ห้องนั่งเล่น พวกสาวๆก็มาถึงพอดี เหลือแต่ไอ้ป้องที่ยังไม่ออกมา
"เฮ้ยยย ทำไรอยู่เสร็จยัง" ไอ้จุนตะโกนเรียกไอ้ป้อง
"แต่งตัว" ไอ้ป้องตะโกนตอบ
"แต่งอะไรนานจังยะ ใส่ชุดนางรำรึไง ชั้นหิวแล้ว" ไอ้แอ้มตะโกนถามบ้าง....ผมก็หิวครับ ก็มันเที่ยงแล้วอะนะ
"เออ...เดี๋ยวชั้นจะไปรำให้พวกแกดู แต่ก่อนอื่นหุบปากได้แล้วเสียเวลาแต่งตัวโว๊ย!!! …..ห่วงแต่กินจนกลายเป็นนางพญาหมูแล้วยังไม่สำนึกอีก…." ไอ้ป้องตะโกนด่ากลับ
"หนอยมรึง...ไอ้@#$@#!%@#$%@$" แอ้มด่าคืน
"แกสิ นัง#%$!@%$^%@$%$#^%" ไอ้ป้องด่าตอบ
สรุปมันสองคนก็ยืนด่าข้ามห้องกันต่อไปครับ พวกเราที่เหลือเลยมานั่งวางแผนเที่ยวกันก่อนเพราะทำใจแล้วว่าคงอีกนาน.....ก่อนอื่นต้องหาที่ทานข้าวก่อน แต่เนื่องจากว่ามันร้อนมาก แดดแรงแถมด่ากันยังไม่เสร็จ พวกผมเลยตัดสินใจสั่งอาหารโรงแรมมาทานกันครับ
พวกผมสั่งเสร็จ รอจนพนักงานมาส่ง ไอ้สองคนมันก็ยังด่ากันอยู่เลยครับ…. แต่ดีหน่อยตรงไอ้ป้องออกมาด่าต่อข้างนอกแล้ว.....แต่ผมว่ามันไม่ใช่นางรำหรอกครับ...เป็นนางงิ้วมากกว่าเพราะแม่คุณเล่นพอกครีมกันแดดซะหน้าขาวเด้งมาแต่ไกลเลยนี่ครับ...................มองๆไปเหมือนสามีภรรยาตีกันครับ เพียงแต่ไม่มีคนยอมเป็นสามีอะนะ
พอพวกมันเหนื่อยได้ที่ถึงจะหยุด แล้วค่อยยอมมาทานข้าวกันครับ....... ส่วนผมก็ไม่ค่อยเป็นอันทานหรอกครับ ก็พ่อคุณตัวดีสองคนมัวแต่แย่งกันตักกับข้าวให้ผม ปัดกันไปปัดกันมาจนผมทานไม่ถนัด แถมยังเรียกร้องให้ผมป้อนอีก...พอผมไม่ป้อน มันสองก็จะป้อนผมแทน...................เฮ้อออ…………กรรมอะไรของกรู
พอทานเสร็จพวกผมก็ให้พี่คนขับพาไปเขาตะเกียบต่อครับ เพราะตอนนี้ยังลงเล่นน้ำไม่ได้ แดดแรงมากเลยครับ..ตลอดทางไอ้พีมันก็จับมือผมตลอด มันบอกมันขอใช้สิทธิแฟน...ผมก็ได้แต่ยอมๆมันไปครับขี้เกียจเถียงแล้ว
"เออพี แล้วพี่คนขับเค้านอนที่ไหนหละ"ผมถามครับ
"อ๋อ พี่เค้าไปนอนห้องเค้าหนะ มีห้องอยู่ในโรงแรม" พีตอบ
"อ้าวแล้วเค้ามีห้องได้ไงอะ" งงครับ
"อ้าวไม่รู้เหรอ...ก็โรงแรมนี้มันของพ่อเราอะ พี่เค้าก็ต้องมาพักตอนที่พาแขกมาเที่ยวไง" ไอ้พีเฉลย......มิน่าหละครับ จองห้องกันทีเล่นจองวิลล่า แถมพนักงานก็ดูสนอกสนใจพวกผมเป็นพิเศษอีก…….. อย่างนีนี่เอง
สักพักพวกผมก็มาถึงครับ พวกเราลงจากรถแล้วก็จะเดินไปถ่ายรูปกันก่อนขึ้นเขา ….ตอนนี้ไอ้พียังจูงมือผมอยู่เลยครับ….แต่สงสัยผมคงเริ่มชินเลยเฉยๆมากขึ้น แถมเพื่อนคนอื่นก็ไม่ได้ว่าอะไร……เว้นแต่
“เฮ้ย มรึงทำไรครับคุณชาร์ค” ไอ้พีถามขึ้น……..ก็ไอ้ชาร์คอะสิครับอยู่ๆก็มาเดินจับมือผมอีกข้าง
“อ้าวก็ทำหน้าที่มือที่สามไงครับคุณพี” ไอ้ชาร์คตอบ…..เออ……จะเริ่มทำหน้าที่ตอนนี้เลยรึครับ
“ด้านมากเลยนะครับคุณชาร์ค” พีกัด
“ด้านได้อายอดสิครับคุณพี” ชาร์คมันต่อครับ
“ม…..” “ว๊ายยยยยยยยยย” ก่อนที่ไอ้พีจะต่อปากต่อคำต่อ ก็มีเสียงผู้หญิงร้องดังขึ้นมาครับ พวกผมตกใจเลยหันไปดูตอนแรกนึกว่าเป็นเสียงหลิงหรือแอ้มครับ แต่ที่ไหนได้เป็นเสียงไอ้จุนครับ!!!.........เออ………...ร้องไม่สมบุคลิกเลยเพื่อน
ที่มันร้องเพราะว่าอยู่ๆลิงที่ไม่รู้มาจากไหนวิ่งมากระชากกระเป๋าสะพายมันครับ….แต่โชคดีที่ไอ้จุนมันคว้าไว้ทัน……..ตอนนี้มันเลยกลายเป็นว่าไอ้จุนยืนแย่งกระเป๋ากับลิงอยู่ครับ…….พวกผมจะเข้าไปช่วยแต่ลิงมันดุมากเลยครับ เลยยั้งๆกันไว้อยู่……ไอ้ตัวเดียวยังพอว่าแต่นี่มาเพิ่มอีกสามตัว แถมยังมาช่วยขู่ช่วยดึงอีก……..เอาหละเว้ย ทำไงดีวะ
แต่ขณะพวกผมเข้าตาจนอยู่นั้นเอง ไอ้ป้องมันก็เดินกลับมาพอดีครับ…..พอพวกลิงเห็น มันก็หันไปขู่ไอ้ป้อง…….แต่ไอ้ป้องไม่กลัวครับมันจ้องกลับแล้วขู่ลิงตอบ………..แฮ่!!!!!!!!............….ผลเป็นไงรู้มั๊ยครับ…………ลิงมันหนีอะสิครับ!!!!........เออ……มรึงน่ากลัวจริงครับเพื่อน……….….สภาพไอ้พีไอ้ชาร์คกลัวมรึงนี่สภาพเดียวกะที่ลิงมันกลัวมรึงเมื่อกี้เลยครับ…..
พอเหตุการณ์ระทึกขวัญผ่านไป พวกเราก็ไปเดินที่เขาแต่แป๊บเดียวก็กลับครับ เพราะไอ้จุนมันไม่ไว้ใจลิงครับ อิอิ
เนื่องจากสาวๆนำโดยไอ้ป้องไม่อยากไปเดินตากแดดมาก….พวกผมเลยกลับมานั่งเล่นเกมเศรษฐีกันแทนครับ ไว้รอเวลาเย็นๆค่อยไปว่ายน้ำแล้วก็ไปตลาดกันต่อ
พอป็นเกมเกี่ยวกับเงินนี่เพื่อนผมก็ไม่มีใครยอมใครเลยครับ…เล่นกันเอาเป็นเอาตาย
“โว๊ยยยยย อย่าซื้อนะชั้นรอตรงนั้นอยู่” ไอ้จุนร้อง
“ไม่ค่ะ ดิฉันจะซื้อ” หลิงตอบ
!@$#!@%#^@%^ เสียงเอะอะกันอย่างกะเชียร์กีฬากลางแจ้งเลยครับ……..แต่ตอนที่ผมเผลอๆอยู่นั้นเอง…
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ตอนหน้าตามเคย ฮ่าๆ
