ตอนที่16 กว่าจะเช้า
ตอนนี้ผมอยู่ในท่านอนหงายครับ ส่วนไอ้สองคนนั้นนอนตะแคงหันหน้าเข้าหาผม…….จะให้ผมหันไปทางไหนก็กระไรอยู่ ก็เลยได้แต่นอนเฉยๆไม่กล้าขยับ แล้วก็หลับตานับแกะไปตามเรื่องตามราว
......เอ่อออ……ผมนอนอยู่ดีๆไหงมีมือมาพาดตัวผมหละคร๊าบบบบบ…….. ผมเลยลืมตาขึ้นมาดูว่าเป็นมือของใคร ปรากฏว่าเป็นมือของไอ้ชาร์คครับ ผมหันไปดูเห็นท่ามันคงจะหลับมั้งครับ ผมเลยเลื่อนมือมันไปวางบนหมอนแทนแต่สักพักก็เอาอีกแล้วครับ.....มันเอามือมาพาดไหล่ผมอีก…..ผมก็เลยเอามือมันลงอีก…..แต่ก็อีกหละครับเผลอแป๊บเดียวก็พาดมาอีกจนได้......อืมมมม..... ก็เลยตามเลยละกันครับ…..เพราะตอนนี้เริ่มเคลิ้มๆแล้ว
“………………………………………”
………….เอ่อ………..ทำไมตัวมันหนักๆขึ้นหว่า……..ผมเลยลืมตามาดู………….อ้าวไหงกรูกลายเป็นหมอนข้างให้มันทั้งสองคนเลยวะ…………….ตอนนี้ไอ้พีก็เอาแขนมาพาดผมอีกคน พอเป็นสองแขนทีนี้มันก็เลยเริ่มหนักแล้วสิครับ……
“….อืม……อืมมม……..”เสียงของไอ้ชาร์คครับ….มันร้องอืมๆเหมือนละเมออยู่ ผมเลยแอบหันไปดู
“….พี่…จ๋า……ชาร์…ค….ขอ…โท….ษ” ชาร์คมันละเมอออกมาเบาๆครับพร้อมกับมีน้ำตาไหลออกมา……..ผมคิดว่ามันคงฝันร้ายอยู่ครับ……น้ำตามันค่อยๆไหลลงผ่านแก้ม……ดูๆไปตอนนี้มันน่าสงสารมากเลยครับ…….
…….เอ่อออออ……..แล้วไอ้ลมหายใจอุ่นๆที่กำลังรดต้นคอผมอีกด้านนี่มันอะไรกันหละครับ……..การสัมผัสจากอีกด้านดึงความสนใจผมจากชาร์คมาได้เต็มๆเลยครับ…………...ผมรู้สึกได้ว่าหน้าไอ้พีมันเลื่อนมาใกล้ผมมาก…………ส่วนแขนอีกข้างที่มันพาดผมอยู่ตอนนี้มันเหมือนกอดมากกว่าแล้วครับ………ตัวมันชิดอยู่ที่ไหล่ขวาผม………………….เอ่อ……….เพื่อนครับมรึงหลับแน่หรือเปล่าครับ
ตอนนี้ผมก็เริ่มเกร็งมากกว่าเดิมแล้วสิครับ……กรูจะเอาไงต่อดีวะวางท่าไม่ถูกแล้ว……….ลองหันไปดูไอ้พีหน่อยดีกว่า…….ว่าแล้วผมก็เลยค่อยๆหันไป…….ฮว๊ากกกกก……ปรากฎว่าหันไปได้นิดเดียวผมก็รู้สึกว่าหน้าผมกับหน้ามันแทบจะชนกันอยู่แล้ว!!!
ผมก็เลยตัดสินใจนอนตะแคงหันหน้าเข้าหาไอ้ชาร์คแทนซะเลย……..แต่พอผมตะแคงมา………หน้าผมกับไอ้ชาร์คก็กลายเป็นอยู่ใกล้กันมากอีก…………….แต่เอาเหอะดีกว่าหันไปด้านนั้น อย่างน้อยก็ปลอดภัยกว่า………..แต่…….เอออ…..ปลอดภัยกว่าจริงเปล่าวะ ไหงตอนนี้ตัวไอ้พีมันเลื่อนมาประชิดตัวตูกว่าเดิมเนี่ยยยยย
ตอนนี้ตัวไอ้พีแทบจะแนบกับหลังผมแล้วครับส่วนมือมันก็ยังกอดผมไว้ หน้ามันก็คงอยู่ที่ต้นคอผม……..เพราะผมรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆที่กำลังรดบริเวณต้นคอ……….….ไออุ่นจากตัวไอ้พีมันถ่ายทอดมาถึงผมครับ………….ตอนนี้ผมกำลังลำบากใจครับ..........ผมจะผิดมั๊ยครับถ้าจะบอกว่าตอนนี้ผมรู้สึกอะไรบางอย่าง..........ผมเริ่มได้ยินถึงจังหวะของหัวใจตนเองที่เต้นดังและค่อยๆถี่ขึ้น…………..ตัวผมเริ่มเกร็ง............ผมเลยต้องตัดสินใจ............................................................ไปห้องน้ำครับ(คือปวดฉี่หนะครับแต่ตอนแรกไม่กล้าลุกไปกลัวพวกมันตื่น อิอิ)
ผมรีบลุกไปห้องน้ำหลังจากอั้นไว้นาน พอกลับมาผมก็เห็นไอ้พีมันนอนดิ้นไปก่ายไอ้ชาร์คแทนแล้วครับ........เออดี จะได้ไม่ต้องเป็นภาระกรู
ผมเลยลงไปนอนข้างๆไอ้ชาร์คแทนครับ ความเครียดก็เลยหายไปโดยพลันสักพักผมก็เริ่มเคลิ้มหลับไปครับ.........
“…………………………………………”
อืมม...... ใครแกล้งกรูอีกแล้ววะ...........กรูก็นอนริมแล้วนี่หว่า.......ผมที่ยังไม่ทันหลับสนิทดีเลยครับก็ต้องรู้สึกตัวขึ้นมาอีก แต่ก็ยังไม่ทันได้ลืมตา...............อืมมม............ใครมันมาทำอะไรกับริมฝีปากตูเนี่ย.............อืมมมม..........ก็นิ่มดีแฮะ...............อืมมมมม............เฮ้ยยยยยย!!!!...............................กรูโดนจูบอยู่นี่หว่า!!!!!
ครับพอคิดได้เท่านั้นก็มีสติเลยครับพี่น้อง………งานเข้าผมแล้วครับ..........เออ...............แต่ข้างตูก็มีแต่ไอ้ชาร์คนี่หว่า………ไม่น้าม่ายยยยยยย (เสียงร้องโหยหวนของผมดังขึ้นมาในใจ ซึ่งตอนนี้ผมก็ใกล้จะร้องออกมาทางปากด้วยแล้วครับ)...........ผมก็เลยลืมตามาดูปรากฏก็เป็นจริงดังคาด..............ครับ.............................ผมถูกไอ้ชาร์คจูบ!!!
นอกจากกำลังโดนจูบแล้วผมยังโดนกอดไว้ด้วยสิครับ (ผมสองคนนอนตะแคงหันหน้าเข้าหากันครับ) ตอนนี้ผมงงไปหมดแล้วครับ …………….ผมได้แต่นอนนิ่งเพราะคิดอะไรไม่ออก.........มันคงละเมอ................. ตอนนี้กลัวทำอะไรไปแล้วมันตื่นมาเดี๋ยวมองหน้ากันไม่ติด........แต่ยังไงอยู่อย่างงี้ไม่ดีแน่ครับ ผมเลยเริ่มถอยตัวออกแต่ว่ามันกอดไว้ไม่ปล่อย...............ผมเลย.....................
“โครม!!!” ครับผมตกเตียงครับ ตกแล้วไปชนกล่องพลาสติกข้างที่นอนเข้า.......แล้วผมตกมาได้ไงเหรอครับ.....ก็เพราะผมดันตัวออกมาเต็มแรงน่ะสิ ...........ทีนี้ไอ้สองคนมันก็เลยตกใจลุกจากเตียงขึ้นมาครับ
“เฮ้ย....เกิดไรขึ้น.....เฮ้ย.....เอกไปอยู่โน่นได้ไง” ไอ้พีตกใจถามเสียงหลงพร้อมกับลุกไปเปิดไฟ…….เออก็ถามเพื่อนมรึงคนข้างๆดูสิครับ
“อ...เอ่อ....เอกเป็นไรเปล่า” ชาร์คถามพร้อมยื่นมือมาดึงผมขึ้น...................
“เอ่อ……..เราละเมอหนะ ไม่เจ็บๆ” ผมตัดสินใจไม่พูดอะไรครับ.......แถมตอนนี้ก็หน้าแดงด้วย ผมลุกแล้วมานอนตรงกลางต่อ
“ถ้าเป็นไรก็บอกนะ พีเป็นห่วง งั้นก็นอนกันเถอะ” ไอ้พีปิดไฟแล้วกลับมานอน
“เอ่อ.....ว่าแต่ เอกไปนอนริมตรงนั้นได้ไงอะ” ไอ้พีถามขึ้นนมาครับ
“อ๋อ....เอกมันไปเข้าห้องน้ำมาหนะ” ไอ้ชาร์คตอบ
“อืมๆ ฝันดีนะ หายเจ็บๆ” ไอ้พีพูดพร้อมกับเอามือผมไปซบ สักพักมันก็หลับไปแถมกรนให้ได้ยิน..........แต่ผมสิครับ…........ผมหลับไม่ลงแล้ว…..ไอ้พีอยากจับมือก็ให้มันจับไปเถอะครับตอนนี้มันไม่ได้เป็นเรื่องสำคัญอีกแล้ว.......ไม่ใช่ว่าอะไร........ก็ถ้าเมื่อกี้ไอ้ชาร์คมันรู้ว่าผมไปเข้าห้องน้ำมา..............งั้นก็แสดงว่ามันตื่นอยู่อะดิ!!!!!
เช้านี้ผมลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวคนแรกตั้งแต่ตีห้าครับ แล้วก็ไปปลุกไอ้สองคนมาอาบน้ำต่อ (ไม่ได้เรียกว่าตื่นเพราะเมื่อคืนผมไม่ได้นอนเลยต่างหาก) กว่าจะเช้าได้เนี่ยผมรู้สึกเหมือนนานเป็นวันๆเลยครับ
ระหว่างรอไอ้สองคนอาบน้ำแต่งตัวผมก็เลยลงมานั่งเล่นข้างล่างก่อน ตอนนี้ข้างนอกฟ้ายังไม่สว่างดีครับ มองออกไปที่สระว่ายน้ำดูบรรยากาศต่างจากเมื่อคืนเยอะเหมือนกัน........พอนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ผมก็ยังคิดอยู่เลยครับว่าจะมองหน้าไอ้ชาร์คกันยังไงดี ...............ใจนึงผมคิดว่ามันไม่น่าหลับ............. แต่อีกใจก็คิดว่ามันไม่มีเหตุผลอะไรจะจูบผมนี่นา ก็มันยังประกาศอยู่เลยว่ามันเป็นผู้ชายปกติ
สักพักไอ้สองคนก็ลงมา ไอ้ชาร์คมันก็คุยกับผมแบบปกติครับ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แรกๆผมก็เกร็งๆแต่สักพักก็ผ่อนคลายได้.........................คิดๆไปผมก็รู้สึกว่า คิดมากไปก็เท่านั้น...............ช่างมันดีกว่า
“ว่าแต่จะไปรถใครหละ” ผมถาม เพราะตอนนี้มีทั้งรถไอ้ป้อง รถไอ้ชาร์ค รถไอ้พีจอดกันเกลื่อน
“วันนี้เราอยากเอาของขวัญวันเกิดมาใช้อะ แป๊บนะ เออ เอกมานั่งกะเรานะ…..ไอ้ชาร์คมรึงขับของมรึงไปเอง” ไอ้พีตอบแล้วก็วิ่งไปโรงรถ................ ก็เมื่อวานมันพึ่งได้รถมาอีกคันนี่นะ ….แต่ทำไมไม่ไปคันเดียวกันหละ
พอมันขับมาผมถึงเข้าใจ ก็รถเก่าที่ซื้อต่อญาติมันมาหนะเป็น เบนซ์sportสองประตูสองที่นั่ง พึ่งซื้อมาได้สองเดือน......เออ....นี่เรียกเก่าแล้วเหรอครับ
พอไปถึงมหาลัยก็เจอไอ้พวกเมื่อคืนมารออยู่ที่โรงอาหารครบแล้วครับ(เช้านี้ไปโรงอาหารอักษรกันครับ) พวกมันไม่มีอาการใดๆแสดงให้เห็นเลยว่าเมื่อคืนเมากันมา.......เก่งมากเพื่อน
“ขอบใจนะเมื่อวานที่ช่วยเรา” ไอ้ป้องรีบขอบใจครับ ....ไอ้แอ้มพึ่งบอกเรื่องเมื่อคืนกับมันตอนเช้า
“ไม่เป็นไรๆ แต่เดี๋ยวจะเปิดโอกาสให้ตอบแทนนะ” ผมบอกพร้อมยิ้มอย่างมีเลศนัย
จากนั้นพวกเราก็ทานข้าวกันไปคุยกันไป พอทานเสร็จก็ไปเข้าเรียน (ผมไม่ค่อยได้ทานครับ เพราะกินไม่ลงยังง่วงอยู่) ทั้งคาบเช้าผมไม่เป็นอันเรียนเลยครับ.......ทำไมหนะเหรอ............ก็ผมหลับแหลกเลยสิครับ ง่วงมาทั้งคืน เลยมานอนอย่างสบายใจ เดี๋ยวยังไงให้ไอ้ป้องมาติวให้แทนคุณ อิอิ
รู้ตัวอีกทีไอ้พีก็ปลุกให้ไปกินข้าวเที่ยงครับ หมดชั่วโมงพอดี ตื่นมาแล้วรู้สึกดีมากๆครับ......... สดชื่นจัง
เที่ยงนี้เราไปทานกันที่เดิม พอมานั่งกันเท่านั้นหละครับ ไอ้ป้องก็เริ่มเลย
“นี่เอก เมื่อคืนทำไรมา บอกมาเดี๋ยวนี้นะ ทำไมหลับหมดสภาพงั้นหละ” ไอ้ป้องถามพร้อมสายตาอยากรู้สุดขีด
“ไม่ได้ทำไรโว๊ยย แค่นอนไม่สนิทมันผิดที่” ผมรีบตอบ
“ไม่สนิทนี่แน่ใจนะว่าเพราะผิดที่....ไม่ใช่มีคนมากวนเหรอ” ไอ้ป้องถามส่อครับ
“จริงดิ.....”ผมตอบ.......มรึงมีญาณวิเศษหรือไงเนี่ย
“ปากแข็งงี้ต้องถามจำเลยแทน”พูดเสร็จพวกที่เหลือก็หันขวับไปมองที่ไอ้คุณพีที่กำลังตักข้าวใส่ปาก
“เฮ้ย มองเชรี่ยไรพวกมรึง กรูนอนหลับเป็นตายเลย” ไอ้พีตอบหน้าแดง พวกไอ้ป้องก็คิกคักได้ใจ
“เหนื่อยจนหลับเป็นตายเลยเหรอออออ” หลิงถามบ้าง ไอ้พียิ่งหน้าแดงปฏิเสธใหญ่เลยครับ.............ดูๆไปก็น่ารักดีนะเนี่ย
“พวกมรึง ไปถามไอ้ชาร์คนู่น มันนอนกันกรูอยู่หนะ” ไอ้พีโบ้ยครับหลังถูกต้อนหนักๆเข้า
“เออ.....กรูเอง” ไอ้ชาร์คตอบ
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ต่อตอนหน้าครับ ยาวขึ้น30%แล้วน้า
ปล. ค้างมั๊ยอะครับ อิอิ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
