21 (เตรียมตัว.....ได้งานใหม่)
การกลับบ้านครั้งนี้มาโปรดรีบเคลียร์งานและส่งมอบงานในหลายส่วนให้กับรองฯ และติดตามข่าวจากคริต จากที่ตั้งใจว่าจะรีบกลับไปช่วยนคร ก็กลายเป็นว่าต้องอยู่ทำงานถึงอาทิตย์
“ขอข่าวของแจ๊กหน่อยคริต” มาโปรดติดต่อเข้าไปที่ศูนย์
“ผู้พันครับ มาโปรดของข่าวแจ๊กครับ” เจ้าหน้าที่หน้าเครื่องรายงาน
“ให้ไป” คริตอนุญาต จากนั้นรายงานข่าวที่ได้จากนครก็ถูกโหลดเข้ามาใน E-mail มาโปรด
‘ตอนนี้ผมเข้าไปที่หมู่บ้านใกล้กับแหล่งผลิตเรียบร้อย มีอะไรใหม่จะติดต่อกลับไป’ นี้คือข้อความสั้น ๆ ที่ได้จากนคร
“คริต ไม่มีพิกัดเลยหรอ” มาโปรดติดต่อกลับไปอีกครั้ง
“ไม่มี พิกัดที่แน่นอน เพราะแจ๊กไม่ได้เอาเครื่องมือสื่อสารใด ๆ ไป” ได้รับการตอบกลับมา
‘เขาทำอะไรของเขา ยังไม่ถึงไหนก็ร้อนวิชา’ มาโปรดเครียด ความรู้สึกที่ไม่มีเจ้าตัวป่วนอยู่นี้ก็เหงาเป็นเหมือนกัน แต่ก่อนหันไปทางไหนก็จะเจอ อยู่ในอ้อมกอดบ้าง นั่งข้าง ๆ บ้าง พูดคุย ง้องอนกัน ก็สุขไปอีกแบบ พอไม่เห็นแบบนี้ เหงาจัง ทำไมนะ ตอนที่เขาอยู่จึงไม่พูดไม่ถนอมน้ำใจ พอห่างไกลใจคิดคะนึงหา
“ขออนุญาตครับ” เสียงพลทหารบก.ร้อยฯ ดังขึ้นที่หน้าประตู
“มีอะไร”
“มีสายจากนอกมาถึงผู้กองครับ” มาโปรดขมวดคิ้ว ใครกัน จึงลุกขึ้นออกไปรับโทรศัพท์ข้างนอก
“ผมร้อยเอกอัศวิน เกียรติชายพูดสายครับ” กรอกเสียงตามสาย
“ผมพลทหารเกรียงสิทธิ์ สุทธินันท์ครับ ผู้กองครับ ผมเป็นเพื่อนกับคอนครับ ตอนนี้ผมไม่แน่ใจว่าคอนเขาทำอะไร แต่ผมรู้ว่าคอนเขาไม่ได้อยู่ในประเทศครับ”
“พลทหารรู้ได้ไง” มาโปรดตื่นเต้น
“คือ ตอนที่เราฝึกด้วยกันผมสามคน มี ผม พลทหารพิทักษ์ และนคร ผมใส่เครื่องติดตามตัวที่นาฬิกานครครับ”
“แล้วตอนนี้ นครอยู่ตรงไหน” มาโปรดตื่นเต้น
“ตอนนี้นครอยู่ที่สามเหลี่ยมทองคำ เลยเข้าประเทศพม่าครับ 20o 24’03.33 N 100o03’35.33 E จุดนี้ผมจับได้ครั้งล่าสุดครับ สงสัยแบบเตอรี่อ่อนครับ ตอนนี้ผมจับไม่ได้แล้ว”
“สะดวกไหมที่ ผู้กองจะขอความร่วมมือกับเรา” มาโปรดถาม
“เรื่องอะไรครับ” เกรียงสิทธิ์ถามบ้าง
“ก็เรื่องติดตามเพื่อนเรานั้นแหละ ตอนนี้เพื่อนเราเขาออกนอกประเทศไปแล้ว” มาโปรดกล่าว
“แล้วไปทำอะไรครับ” เกรียงสิทธิ์ถามอีกครั้ง
“สอดแนมกองกำลัง จะไปด้วยกันไหม ทหาร”
“ไปครับ ไป ผมจะให้ได้ทักไปด้วยอีกคนครับ”
“อย่างนั้น มารายงานตัวที่กองร้อยวันพรุ่งนี้ และพร้อมเดินทาง” มาโปรดสั่งเป็นงานเป็นการ
“ครับ”เกรียงสิทธิ์รับคำสั่ง มาโปรดรีบติดต่อคริตทันที
“มีอะไรหรอผู้กอง” ฝั่งตรงข้ามกล่าวขึ้น เมื่อได้รับรายงานว่ามาโปรดติดต่อเข้ามา
“ผมว่าเราได้ มันสมองเพิ่มอีก 2 คน ผมจะส่งรายละเอียดให้ครับ” มาโปรดรายงาน
“เป็นใคร จากไหน”
“เพื่อนแจ๊กครับ ผมรู้ว่าตอนนี้เขาสองคนนี้ก็กำลังติดตามแจ๊กอยู่ แต่สัญญาณแจ๊กหายไปครับ”
“พวกเขารู้เรื่องนี้มากน้อยแค่ไหน” คริตถามเพราะกลัวความลับจะแตก
“ผมว่าคงไม่รู้มากครับ และอีกอย่างพวกเขาอยู่ในความรับผิดชอบของผมคงไม่มีปัญหาอะไรมากครับ” มาโปรดอธิบาย
“อือ ก็อย่าให้มันมีอะไรมากก็แล้วกัน เดี๋ยวทางเราจะสืบดูทางนี้อีกทีหนึ่ง” คริตกล่าวก่อนตัดสาย
“หมู่ตรวจสอบข้อมูลที่มาโปรดส่งมาให้หน่อย” คริตสั่งลูกน้อง
“ครับ” เมื่อคีย์ข้อมูลที่มาโปรดส่งมาให้ ข้อมูลต่าง ๆ ก็ออนไลน์ขึ้นมาข้อมูลถูกส่งขึ้นมอนิเตอร์ หลัก ภาพและข้อมูลสำคัญปรากฏขึ้น
“เกียงสิทธิ์ ยังไม่จบปริญญาตรีครับ เรียนสาขาวิศวคอมพ์ พิทักษ์ จบ ปวส. สาขาเครื่องยนต์ ดีกรีถึงแข่งโอลิมปิกหุ่นยนต์” เสียงลูกน้องรายงาน
“อือ เก่งคนละด้าน มารวมตัวกันได้นี้เยี่ยมเลย” คริตเปรย
“ครับ ผมก็คิดว่าถ้ามาอยู่รวมกัน ทีมงานเราแข็งขึ้นแน่ครับ”
“ลองเจาะฐานข้อมูลเกรียงสิทธิ์ได้ไหม” คริตถามขึ้น
“ผมจะลองดูครับ” ลูกน้องคนสนิทกล่าว
“ผมคิดว่าเราน่าจะได้ลูกทีมใหม่ที่ฝีมือดีทั้งทีม” คริตกล่าว
“ปี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ” สัญญาณเตือนจากระบบป้องกันดังขึ้น
“ไอ้สิทธิ์ มันเป็นอะไรมันดังอยู่อย่างนี้ กูไม่ได้ทำอะไรนะ กูเพิ่งกลับมา” พิทักษ์เอย เมื่อได้ยินสัญญาณเตือนจากโน้ตบุกส์
“มีคนเข้ามาแฮ็กข้อมูล” เกรียงสิทธิ์รีบเข้าไปดูระบบ
“ใครกล้าวะ” ไอ้ทักษ์เข้ามาดูด้วย
“มาแล้วโวย กำลังมา มันต้องเจอ อินเลิฟลูกพ่อ” เกรียงสิทธิ์ คีย์ข้อมูลบล็อก
“มันคืออะไรอินเลิฟลูกมึง” พิทักษ์สงสัย
“มันก็แค่ ตัวการแฮ็กข้อมูลกลับไง นายไปเก็บเสื้อผ้าได้แล้ว ผู้กองให้รายงานตัวพรุ่งนี้ กันขอโหลดข้อมูลก่อน” เกรียงสิทธิ์อธิบาย
“อะไรวะ กลับมาแค่ อาทิตย์เดียวกูว่าจะกลับไปกราบสวัสดีแม่กู”
“เออ ไปเถอะ คำสั่งผู้กองอัศวิน จะคัดคำสั่งผู้บังคับบัญชาหรอ หรือนายไม่อยากรู้ว่าคอนไปทำอะไรที่ไหนอย่างไร”
“หรอ ไปโว้ย แต่ยังไม่ซักผ้ากูเลย กูขอซักก่อน”
“เออ ไปเลย ให้พี่เหงี่ยม จัดการเลย มาอยู่เป็นอาทิตย์ อยู่ได้ไงวะ ไม่ซักผ้าซักผ่อน ไป๊ ๆ” ว่าแล้วก็หอบโน้ตบุกส์เข้าห้อง
“หัวหน้าครับ เข้าไม่ถึงข้อมูล” หันมารายงานหัวหน้า
“หัวหน้าครับ พบไฟล์ไม่ทราบชนิด ยิงเข้าระบบเราแล้วครับ กำลังเข้าระบบใหญ่ครับ” ลูกน้องอีกคนรายงาน
“ตัดออกจากระบบ” คริตสั่งการ
“ตัดระบบแล้วครับ กำลังมาใช้ระบบอนาล็อก” ลูกน้องรายงาน
“เราเจอคนฝีมือเหนือชั้นแล้วหมู่” คริตกล่าว
“ของรัฐบาลก็ได้แค่นี้ครับ ผู้พัน” ลูกน้องปลงตก เพราะระบบรัฐจะสู้ระบบเอกชนไม่ค่อยได้ หรือคนที่เป็นแฮกเกอร์ตัวจริงเขาจะพัฒนาตัวเองอยู่เรื่อย ๆ
“กู้ข้อมูลได้ไหม” คริตถาม
“เราเสียเครื่องไป 6 ตัวครับ โชคดีระบบใหญ่ไม่เสียหาย” ลูกน้องรายงาน
“ซ่อมได้ไหม สงสัยเราประเมินฝีมือเจ้านี้ผิดจริง” คริตถาม
“ต้องตรวจสอบรายละเอียดก่อนครับ” บรรยากาศภายในห้องทำงานดูโกลาหลอยากหนัก เพราะไวรัสไม่ทราบชนิดเข้าทำลาย คริตคิดหนักจะเอายังไงดี จะเจรจาด้วยตัวเองหรือจะให้มาโปรดช่วยอีกแรง
“ติดต่อมาโปรดให้ผมที” คริตสั่ง
“ระบบยังใช้การไม่ได้ครับ” ลูกน้องหันกลับมารายงาน
“ก็ใช้โทรศัพท์กลับซิ” คริพเริ่มฉุน
“ครับ ๆ สักครู่ครับ” ลูกน้องทำการต่อสายเข้ากองร้อยสนับสนุนการรบ
“ผู้พันครับ เครื่องสองครับ” ลูกน้องรายงานอีกครั้ง
“สวัสดีผู้กอง” คริตกรอกเสียงตามสาย
“ครับ มีอะไรด่วนครับ”
“มี ช่วยคุยกะลูกน้องคุณสองนายนั้นที ปล่อยไวรัสเข้าทำลายระบบเราซะเดี้ยง เสียเครื่องไปตั้ง 6 เครื่อง เอาสองคนนั้นมาเป็นลูกทีมให้ได้”
“เป็นคำสั่งหรอเปล่าครับ แล้วไปทำยังไงครับถึงโดน” มาโปรดกล่าวยิ้ม ๆ
“ก็ไม่มีอะไร แค่ต้องการข้อมูลที่เขามีทั้งหมด”
“ก็เลยโดนโต้กลับ นี้แหละครับเหมือนกันเลยครับสามคนเขาแสบกันทั้งแก๊ง คริตจะเอาทำงานด้วยหรอก” มาโปรดกล่าว
“ก็ยังดีกว่า พวกที่นั่งอยู่นี้ละ” หันไปมองลูกน้อง เหมือนตำหนิกลาย ๆ
“ครับ พรุ่งนี้ผมจะให้เขาแก้ไขคืนครับ” มาโปรดกล่าวกลั้นหัวเราะ
“ผมพลทหารเกรียงสิทธิ์ สุทธินันท์ รายงานตัวครับ”
“ผมพลทหารพิทักษ์ โสตมนัส รายงานตัวครับ”
“ดี ทหาร ผมต้องขอโทษที่เรียกตัวคุณกลับมาก่อน จ่ารายละเอียดต่าง ๆ เรียบร้อยไหม” มาโปรดหันไปที่จ่ากอง
“เรียบร้อยครับ พลทหารเกรียงสิทธิ์ ประจำกองร้อยอาวุธเบาที่2 พลทหารพิทักษ์กองร้อยอาวุธเบาที่3 ครับ ตอนนี้เราขอตัวพลทหารทั้งสองออกปฏิบัติหน้าที่นอกเขตพื้นที่รับผิดชอบครับ” จ่ากองรายงาน
“ทหารคงจะรู้ประจำตำแหน่งแล้ว ผู้กองขอตัวเราสองนายไปปฏิบัติหน้าที่ก่อนกลับมาถึงจะให้ประจำการที่กองร้อยตัวเอง” มาโปรดอธิบาย
“ครับ” ทั้งสองรับคำสั่ง
“ถ้าอย่างนั้นไปพักผ่อนก่อน เราจะเดินทางบ่าย ๆ”
“ครับ” ทั้งสองคนทำความเคารพ
“เออ ว่าแต่เกรียงสิทธิ์ อยู่คุยกับผมก่อน” เกรียงสิทธิ์ชะงักนิดหนึ่งหันไปมองหน้าพิทักษ์ พิทักษ์พยักหน้าแล้วเดินออกไปจากห้อง
“ครับ” เกรียงสิทธิ์เข้ามานั่งลงตรงหน้า
“คุณอยากรู้ใช่ไหมว่า คอนเขาทำงานอะไร” เกรียงสิทธิ์ ทำหน้าตื่น
“คะ...ครับ อยากรู้ครับ” เกรียงสิทธิ์ยอมรับ
“เมื่อวาน หัวหน้านครเขาก็เลยอยากได้ข้อมูลคุณกับเพื่อนของคุณ แต่..”
“แต่โดนผมบล็อกและโดนไวรัสที่ผมปล่อยกลับไป” เกรียงสิทธิ์กล่าวต่อ
“ใช่ ตอนนี้เขาเดี้ยงกันครึ่งสำนักงาน” มาโปรดพูดต่อ
“ก็ ไม่เคารพสิทธิ์ส่วนบุคคลนี้ครับ” เกรียงสิทธิ์แย้ง
“ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร เพียงแต่หัวหน้านครเขาต้องการพวกคุณทำงานร่วมด้วย เหมือนนครที่เขาไปก่อนหน้านี้ เพียงแต่ตอนนี้เขาไม่คิดต่อเรากลับมา” มาโปรดถึงโอกาสโกหกนิดหนึ่ง เพราะที่จริงแจ๊กเขาติดต่อคริตอยู่แล้ว
“แล้วพวกผมจะได้อะไรครับ” เกรียงสิทธิ์ถาม
“สิทธิเท่าเทียมกับพวกผมและที่อยู่ในหน่วยพิเศษที่รัฐบาลตั้งขึ้น เราเป็นองค์ลับจึงไม่อยากเปิดเผยตัวมากนัก ทางเราเห็นว่าคุณน่าจะเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรเรา ใช้ความรู้ความสามารถที่เรียนมาช่วยเหลือรัฐบาล” มาโปรดอธิบาย
“แล้วตอนนี้ต้องการให้พวกผมทำอะไร” เกรียงสิทธิ์ถามกลับ
“ต้องการให้จัดการไวรัสที่คุณส่งไป”
“ได้ครับ ผมขอเตรียมอุปกรณ์สักครู่” เกรียงสิทธิ์กลับออกมาเอาเป้และอุปกรณ์ที่ขนมาจากบ้าน
“ไอ้สิทธิ์ ผู้กองว่าไง” พิทักษ์ที่รอข้างนอกถามขึ้น
“ไม่ว่าอะไร นายถืออุปกรณ์นี้เข้ามาด้วย” เกรียงสิทธิ์ให้เพื่อนช่วยอย่างน้อยจะลงเรือลำเดียวกันแล้วมันก็จะต้องรู้ลึกตื้นหนาบางเท่ากัน
“จะให้ผมติดต่อกับหน่วยอย่างไงครับ” เมื่อเปิดเครื่องเรียบร้อยแล้ว
“เอาคีย์การ์ดผมไป” มาโปรดหยิบคีย์การ์ดส่งให้เกรียงสิทธิ์ ทดลองภูมิเกรียงสิทธิ์ด้วย
“ผู้กองไม่มีบล็อกขาคีย์การ์ดหรือครับ” มาโปรดมองหน้า สำคัญใช่เล่นเหมือนกันแฮะ จึงต้องหยิบบล็อกมาให้เกรียงสิทธิ์ สักพักหันมาเครื่องมาให้มาโปรด
“ขอรหัสผ่านครับผู้กองมาโปรด”
“บะไอ้นี้ แค่นี้มันเจาะข้อมูลกันหมดเลยหรอ แล้วแป้นกดนี้ไม่ลอกรหัสกันนะ”
“ไม่ครับ เคารพสิทธิ์ครับ จนกว่าจะได้รับอนุญาต”
‘มาโปรดระบบกำลังออนไลน์ ขอรหัสผ่าน’ เสียงตอบรับจากระบบ
‘ขอบคุณคะ ระบบกำลังขัดข้อง กำลังติดต่อระบบอนาล็อก กรุณารอสักครู่’
“ผู้พันครับ มาโปรดติดต่อเข้ามาครับ” ลูกน้องรายงาน สักครู่ระบบล้มทั้งสำนักงาน แล้วระบบรีสตาร์ทอีกครั้งหนึ่ง
“หมู่ระบบเป็นอะไร” เพื่อนอีกคนถาม
“ไม่ทราบครับ ผู้พันครับ มาโปรดออนไลน์อยู่ครับ”
‘สวัสดีครับ หัวหน้า ผมกำลังรีสตาร์ทเครื่องนะครับ เครื่องกำลังตรวจสอบระบบไวรัสที่ผมส่งไปรอสักครู่’ หน้าจอหลักปรากฏรูปอุลต้าแมนกำลังทำความสะอาดคอมพิวเตอร์
“โทรหาผู้กองอัศวินที” คริตส่ายหน้า ‘นี้หน่วยเราจะได้คนสติสะตังดีไหมนี้’
“อัศวินผู้สายครับ” อีกฝ่ายรับสาย
“ตกลงว่าไง เรียบร้อยไหม”
“ครับคริต ไม่มีปัญหาครับ”
“ยังไงคุณก็ดูแลดี ๆ นะ ผมเริ่มชักไม่ค่อยมั่นใจแล้ว” คริต ปลง
“ครับไม่มีปัญหาครับ ผมจะเดินทางบ่ายนี้ครับ”
“อือ ขอให้โชคดี”
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
