หัวข้อ: ภารกิจตามหา king

[kunkai]

ขอบคุณค้าบพี่วัตร   พี่หมอ
บอกได้คำเดียวว่า    สนุก

[thanawat]

ครับผม วันนี้พี่หมอ ว่างก็เลยมานั่งพิมพ์ให้ ส่วนพ่อลูกเขาดูแลกันเองครับ ปล่อย ๆ เป็นวันครอบครัวเขา อิอิอิอิ

เรื่องนี้ อาจจะไม่เหมือน ทางรักสองเรานะ พี่วัตรฝากมา เพราะทางรักฯ นั้นพี่หมอเขียนเอง

ภารกิจนี้ พี่วัตรไม่ค่อยจะหวานหรอก 555555 แต่พี่หมอจะพยายามสอดแทรกเข้าไปด้วยเน้อ

เพราะบางตอนก็จืดชืดมาก ๆ จนถึงมากที่สุด

[THIP]

^
^

  น้องหมอ 

[kiyomine]

มาเเร้วๆ 

ยังรอ ทางรักฯ รวมเล่มอยู่นะค้าบ

[kitty]

  น่ารักกกกกกกกกกก  รอต่อไปค่ะๆๆๆๆๆ

[Dangerous_patz]

 




เขินแทนนนน

[fannan]

หุหุ เขิลจังแหมน่ารักมากกกกกกกกคับ

[thanawat]

15(ไร่ส้มสุรเสียง)
   ขับรถออกมาจากบ้านตั้งแต่เก้าโมง มาถึงนี้ก็จะสามทุ่มอยู่แล้ว คนที่นั่งข้าง ๆ ก็ไม่ช่วยอะไรเลย เอาแต่นอนกับนอนอย่างเดียว เอาหมวกปิดใบหน้าไว้อีก มองเห็นปั๊มก็เลยจอดแวะลงไปทำธุระส่วนตัวสักหน่อย เอาน้ำล้างหน่อยก็ดี กว่าจะทำธุระเสร็จกลับมา คนที่นอนข้าง ๆ หายไปไหน ก็เลยตัดสินใจเอนเบาะลงนอนรอ นานพอดูกว่าจะกลับมา
“มีตังส์ไหม ตังไม่พอซื้อของ” มาเปิดประตูข้างคนขับ
“ขอดี ๆ ซิ” อีกคนยังไม่ให้ ทำให้คนที่ยืนอยู่ทำหน้าหัก แต่ก็รู้ว่าถ้าไม่ทำอดแน่ ๆ
“พี่โปรดครับ ขอตังส์หน่อย ตังส์ไม่พอจ่ายเขาครับ”
“เอาเท่าไหร่” คนขับลุกขึ้นล้วงกระเป๋า
“5,000 เอ้ย 100 พอครับ”
“เออ จะรวมกับค่าสินสอด” บ่นเบา ๆ ยื่นตังส์ให้ กลับไปที่ร้านสะดวกซื้อ
“อะไรวะ นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็น.....” บ่นอะไรมาโปรด สักพักกลับมาพร้อมของกินอีกมากมาย
“กินได้ไหม ในรถใหม่” ขออนุญาตก่อน
“เชิญ ขี้เกียจพูด” คนพูดยังคงนอนหลับตาอยู่ คนฟังนี้ซิ ก็เลยต้องหอบของกลับออกไปนั่งท้าย
“อาว ไปไหน”
“ไปกินข้างนอก เดี๋ยวมีกลิ่น จะโดนว่าเอา”
“ใครจะกล้าว่าครับ ดุขนาดนั้น” ว่าแล้วก็ลงจากรถมานั่งท้ายกระบะด้วย
“ไหนมีอะไรมาทานมั่งหิวเหมือนกัน” คว้าได้ไส้กรอก ลูกชิ้น แล้วก็เคี่ยวตุ้ย ๆๆๆๆ
“อีกนานไหมกว่าจะถึง” นครถาม
“ไม่รู้ บ้านตัวเองไม่รู้มาถามได้ไง”
“จะกินไหม ถามดี ๆ แล้วนะ” หอบเอาของทานเข้าอกตัวเอง
“เฮ้ย หวง ๆ เอามาเลย หิวเหมือนกัน นั่งนอนมานี้หิว คนขับก็หิว มาขับเปลี่ยนกันไหม”
“หึ คนนั่งสบายกว่า” แต่ก็ยอมเอาของทานกลับมาเหมือนเดิม พร้อมกับจิ้มลูกชิ้นจิ้มผักยกขึ้นมาจอริมฝีปากคนตรงข้าม มาโปรดมองดูคนยื่นให้แต่ยังไม่กล้ารับกลัวเหมือนกัน นครเห็นว่าไม่รับ ก็เลยว่างไม้เสียบลูกชิ้นลง นั่งก้มหน้านิ่ง มาโปรดชะงัก
“จะกิน พี่จะกินไม่ป้อนพี่” เมื่อรู้ว่าผิดแล้วก็ทำอ้อน ลุกขึ้นไปนั่งข้างหลังคนที่นั่งนิ่งเอาคางเกยหัวไหล่คนข้างหน้า
“พี่อยากกินลูกชิ้น นี้จังคงอร่อยเนาะ มีคนจะป้อนด้วย พี่ไม่รู้ว่าแฟนพี่หวานก็เป็น พี่ขอโทษพี่แก้ตัว พี่รออยู่อ้า......” เงียบไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เกิดขึ้นทั้งนั้น แถมยังหันหน้าหนีอีก
‘ซวยแล้วตู ไม่รู้นี้หว่า ว่าจะหวานเป็นเหมือนกัน เห็นแมน ๆ’ แต่ก็จับมือคนข้างหน้าไปจับไม้เสียบลูกชิ้นเมื่อกี้ขึ้นมาป้อนตัวเอง
“อือ อร่อย แต่สู้ฝีมือทำกับข้าวไม่ได้กลับถึงบ้าน จะให้ทำให้กิน อ้ายอยากกินน้ำปิกหนุ่มขะเจ้า”เป็นผล
“พูดไม่เป็นก็ไม่ต้องพูด อายเจ้าของภาษาบ้าง” แค่นี้ก็ดีแล้ว
“พี่อยากกินอีก” พรางอ้าปากรอ คนที่เดินผ่านไปมาก็มองอย่างสงสัย เขาทำอะไรกัน
“หิวก็กินเอง ไม่มีอารมณ์ป้อน แล้วกรุณาไปนั่งที่เดิมด้วย คนเขามอง”
“มองก็เรื่องของมอง แฟนเขากินข้าวกันทำไมหรอ” ตอบแบบไม่แคร์
“คงเคยทำบ่อยละซิ กับน้องรุจีน้องมิ้น” มาโปรดเบิกตากว้าง
“ไชโย แฟนผมหึงโว้ย” กระโดดโลดเต้นบนหลังรถ นครเห็นอาการดังนั้นก็รีบลงจากรถไปนั่งข้างคนขับ อายคนที่เดินผ่านไปมา มาโปรดรีบเก็บของเช่นกัน เอาขยะไปทิ้งแล้วกลับมาขับรถต่อ
“อีกไม่นานก็ถึงแล้วบ้าน” มาโปรดกล่าวก่อนออกรถ

   ชื่อไร่ มีป้ายขนาดเล็ก ๆ พอให้รู้ว่าไร่เข้าตรงไหน มาโปรดขับตามป้ายบอกไปเรื่อย ๆ กลัวจะหลงด้วยแม้ว่าจะศึกษาจากแผนที่ที่ชัยมงคลส่งมาให้ก็กลัวจะพลาด ส่วนเจ้าของไร่นอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวตามเดิม รถเลี้ยวเข้าหน้าไร่
“มาหาใครครับ” ยามหน้าไร่ถามขึ้น
“พาเจ้านายเรามาส่ง” พลางชี้ให้ดูคนที่นอนอยู่ข้าง ๆ
“ครับ ๆ นายคอนกับมาแล้ว” ยามแก่ ๆ กล่าว ก่อนจะเปิดประตูไร่ขึ้น รถวิ่งเข้าไปไม่ถึง 500 เมตรก็เป็นบ้านเรือนไทยยกสูงตั้งตระหง่านอยู่ รถจอดหน้าบ้าน ไฟบนบ้านก็เปิดขึ้น
“มากันแล้ว” เสียงแม่ดังขึ้นก่อนเดินลงมาจากบ้าน มาโปรดเดินลงมาก่อน
“สวัสดีครับคุณแม่” มาโปรดยกมือไหว้
“จ๊ะสวัสดีลูก เป็นไงการเดินทาง” หญิงวัยกลางคนที่ยังสดสวยอยู่เดินมาถึง
“สะดวกดีครับ”
“มากันแล้วหรอ” ชายวัยกลางคนแต่ดูแก่น ๆ เพราะจากการทำงานหนักเดินตามลงมาพร้อมกับหัวหน้า
“สวัสดีครับคุณพ่อ” ยกมือไหว้ผู้เป็นบิดาแฟน
“ครับ” และยืนตรงทำความเคารพเจ้านาย
“แล้วอีกคนไปไหน” มาโปรดหันไปมองในรถ
“สงสัยยังไม่ตื่นมั่ง” คุณพ่อกล่าว มาโปรดกลับไปเปิดประตูอีกข้าง ก็เห็นคนนอนหลับอุตุอยู่ได้
“แจ๊ก ตื่นได้แล้ว” มาโปรดเขย่า
“คอนลูก ตื่นได้แล้ว ถึงบ้านแล้วลูก” แม่มาปลูกลูกชาย มาโปรดต้องถอย
“อือ” คนนอนยังบิดขี้เกียจ
“ถึงแล้วหรอไอ้ตัวโต” อาวสรรพนามเปลี่ยนเลย
“อะไร เรียกใครไอ้ตัวโต” แม่ปรามอีกที คนที่ตื่นขยี้ตาแล้วมองดู ตายละหว่าเอาความฝันมาพูด ว่าแล้วก็เอามืออุดปากเงียบ
“เป็นอะไร ลูกมาให้แม่กอดที” แม่เข้ากอดลูกชาย มาโปรดไปเปิดประตูอีกด้านยกกระเป๋าลงจากรถ
“พี่คอนกลับมาแล้ว” น้องส้มเซ้งวิ่งลงจากบ้าน
“สวัสดีค่ะ” ส้มเจอมาโปรดก่อนยกมือไหว้
“สวัสดีครับผู้กอง” ชัย ยกมือไหว้อีกคน
“สวัสดีครับ เรียกพี่โปรดก็ได้ครับ”
“ครับ/ค่ะพี่โปรด” ทั้งสองลงไปดูพี่ชายตัวเอง พอดีกับคนงานในบ้านเข้ามารับกระเป๋าจากมาโปรด มาโปรดจึงลงไปสมทบกับทุกคนที่หน้าบ้าน
“สวัสดีครับคุณพ่อ”
“อือ สวัสดี” พ่อเข้ามากอดลูกชายอีกคน นครมองเห็นคริพจึงทำความเคารพ
“ครับ” เช่นเดียวกันกับทหาร
“อือ สวัสดี เป็นไงการเดินทาง” คริพถาม นครกำลังอ้าปากจะตอบ
“นอนกับนอนครับหัวหน้า” มาโปรดตอบก่อน
“ไอ้...” จะกระโจนเข้าหา แม้มาอยู่ในถิ่นตัวเองนี้ เก่งกาจสามารถ
“อะไร ต่หน้าผู้บังคับบัญชา ยังทำตัวแบบนี้ จับส่งฝึกต่ออีกไหมครับหัวหน้า” มาโปรดพูดขึงขังทำให้นครอ่อนลงบ้าง จึงเดินกลับเข้าบ้านไปเลย
“ไป ๆ เราก็ไปนอนได้แล้ว ตอนเช้าค่อยว่ากัน” พ่อเป็นคนตัดสิน
“ทน ๆ เอาหน่อย ๆ นะลูก น้องเขาก็เป็นแบบนี้แหละ ที่จริงก็ใจดี ชอบช่วยเหลือคนอื่นตลอด” แม่มาปลอบใจมาโปรด
“ครับก็ต้องศึกษากันอีกนานครับ”
“เฮ้ยผู้กอง คุยกันนิดหนึ่ง”  คริพเรียกตัวมาโปรดไว้ก่อน ทุกคนกลับขึ้นไปบนบ้าน
“ครับ” มาโปรดรับคำสั้น ๆ
“ผมว่าจะลองให้แจ๊กเขาทำงานสักชิ้นดู ตอนอยู่เหนือนี้ จะให้เขาไปสอดแนมกองกำลังที่สามเหลี่ยมทองคำ สายรายงานว่าข้าราชการบางคนเริ่มทำตัวมีเอี่ยวแล้ว คุณคิดว่าไง”
“ในสายตาผม คิดว่าเขาทำได้ครับ แต่ก็ต้องปรับอารมณ์หน่อย”
“ผมว่าอารมณ์เกิดจากคุณมากกว่ามั่ง” คริพดักคอ
“ครับ” มาโปรดรับจำนน
“มานี้ผมก็จะจัดการให้เสร็จแล้วก็จะกลับสายใต้ก็เริ่มมีปัญหาเหมือนกัน หลังจากที่เสียคนของเราหลายคน คิดว่าแจ๊กคงจะช่วยเราได้มาก ไปนอนกันเถอะ” ว่าแล้วคริพก็กลับขึ้นไปนอน มาโปรดเดินตามหลังไป ถึงแม้ว่าจะเป็นบ้านโบราณ บ้านแบ่งเป็นสองฝากมีห้องหกห้อง ตรงกลางมีที่นั่งสำหรับทานข้าว เหมือนในละครทีวีเลย แต่ก็มีข้าวของที่ทันสมัย การจัดวางเรียงก็เป็นระบบระเบียบแบบแผน มีการแบ่งโซนเป็นที่ ๆ มีตรงที่ทำงานก็จะมีตั่งเตี้ย ๆ มีเอกสารวางไว้ ตรงที่ดูทีวีก็เป็นอีกฟากหนึ่ง มีหมอนสามเหลี่ยมลายขิดวางไว้ แต่คิดว่ากิจกรรมส่วนมากจะมานั่งกันที่โถงตรงกลางนี้มากกว่า เพราะมีชั้นเอกสารเล็ก ๆ วางอยู่ตรงใกล้เสา มาโปรดเดินสำรวจไปเรื่อย ๆ จนไปถึงห้องน้ำก็เลยทำการล้างหน้าล้างตาหน่อยก็ดี พอออกมาบ้านก็ปิดไฟเงียบหมดแล้ว แล้วห้องนอนอยู่ตรงไหนที่นี้ คลำทางจากแสงจันทร์ข้างนอกมาล้มตัวลงนอนบนที่นอนหมอนขิดหน้าทีวีซะหมดเรื่อง เสียงยุงก็เริ่มส่งเสียงรบกวนไม่หาย แต่ก็กลั้นใจนอนได้สักพัก
“อาวพี่โปรด มานอนตรงนี้ทำไมครับ” เสียงชัยนั้นเอง ที่มาปลุก
“พี่ไม่รู้ห้องไหนห้องนอน” มาโปรดสารภาพ
“เดี๋ยวผมจัดการเองพี่ไม่ต้องห่วง” ชัยลุกขึ้นเดินไปห้องแรกอีกฝั่งหนึ่ง
“ไอ้พี่คอนลุกมาเดี๋ยวนี้เลย” ชัยทุบประตูห้อง แสงไฟในบ้านเปิดพริบ
“อะไรพี่ชัย ไม่หลับไม่นอน” ส้มเช้งออกมาดูบ้าง 
“อาวพี่โปรดก็ยังไม่นอนหรอคะ”
“มาดูพี่ชายเธอซิ ปล่อยให้แฟนตัวเองนอนนอกห้อง”
“ไอ้พี่คอน แผลงฤทธิ์อะไรอีกแล้ว” ส้มเซ้งเดินส่ายอาด ๆ มาหน้าห้อง
“ตึ้ง ๆๆๆๆ ไอ้พี่คอน จะเปิดไม่เปิด” เงียบไร้เสียงตอบรับ
“ไม่เปิดใช่ไหม” ส้มเซ้งยกเท้าถีบผลักเข้าไป เป็นผลประตูเปิดออก แต่เป็นอีกด้าน รู้เลยนิสัยคนบ้านนี้
“อะไร พี่อยู่นี้ นอนกับพ่อกับแม่” นครอิดออดออกมาจากห้อง
“รอแปบนะพี่โปรด พี่เข้าห้องก่อนก็ได้ เดี๋ยวเราสองคนจัดการค่ะ ไปพี่ชัย”
“เดี๋ยวพี่ไปห้องน้ำก่อน จัดการก่อนเดียวพี่มาซ้ำอีก” น้องสาวสุดรักเดินข้ามไปอีกฝั่งไปลากตัวพี่ชายลงไปข้างล่าง
“จะพาพี่ไปไหน พี่ไม่ได้เจอพ่อแม่มาเป็นครึ่งปีแล้ว คิดถึงก็เลยนอนกับพ่อแม่”
“แล้วปล่อยให้แฟนตัวเองนอนตากยุ่งนี้นะ” ส้มเซ้งยังคงลากพี่ชายลงไปด้านล่างหน้าบ้าน นครหยุดขื่นตัว แต่ก็มีอีกคนดันข้างหลัง
“ลงไปเลยพี่คอน ลงไป” ชัยนั้นเองตามมาสมทบ
“พวกเรารู้เหรอว่าพี่มีแฟนเป็นผู้ชาย”
“รู้ทั้งบ้านแล้ว แล้วรู้ไหมหัวหน้าพี่มานี้ก็เพราะเรื่องนี้”
“อาวไอ้ตัวโตมันไปพูดอะไรวะ” นครสีหน้าไม่สู่ดี จะหันกลับไปเล่นงานคนที่อยู่ข้างบน
“ไม่ต้องไปเลย ลงไปข้างล่าง” น้องสาวดึงตัวนครต่อ จนลงไปถึงซุ้มดอกกระดังงา
“แล้วพ่อแม่ว่าไง” นครกลัวความรู้สึกของพ่อแม่แต่เท่าที่สังเกตตอนที่นอนกับท่านก็ไม่เห็นท่านว่าอะไร ต่างกอดหอมแก้มไปมาเหมือนตอนที่เขายังเป็นเด็ก ๆ อยู่เลย ท่านยังบอกว่าเลี้ยงไม่รู้จักโต น้อง ๆ เขามองเป็นแบบอย่าง
“พ่อแม่ก็ตกใจมาก กินไม่ได้นอนไม่หลับตอนที่รู้ข่าวใหม่” ชัยกล่าว
“แต่ตอนนี้พ่อกับแม่รับได้แล้ว ก็พวกเรานี้แหละพูดให้เข้าใจ ดีเสียอีกมีเขยเป็นถึงผู้กอง ไร่เราจะได้ไม่ต้องมีใครมากร่าง”
“แล้วทิ้งแฟนตัวเองไว้ข้างนอกอย่างนี้ไม่สงสารเขาหรือไง”
“ก็หานอนเองซิ ที่ออกตั้งกว้าง”
“กว้างนะเขาเคยมาไหม” ชัยดูจะเป็นผู้ใหญ่กว่าเสียอีกตอนนี้
“แล้วรู้ไหมว่า เขาจะมาหมั้นพี่” น้องสาวเอยขึ้น
“หา ใครหมั้นใคร” นครเบิกตากว้าง
“เอ้า พี่โปรดไม่บอกหรอ” ชัยหัวเราะขึ้น
“บอกอะไรเรื่องอะไร พี่ไม่เข้าใจ”
“ก็หัวหน้าพี่มาขอพี่กับพ่อแม่ให้พี่โปรด” น้องสาวเฉลย
“เฮ้ย ไอ้ตัวโตมันทำอะไรไม่คิดเลยหรือวะ ไม่ถามกันเลยหรอ”
“ใครจะบอกพี่ ถ้าบอกไม่ได้มาถึงนี้หรอก” น้องชายและน้องสาวหัวเราะขึ้นพร้อมกัน พร้อมกับเสียงไก่ขันเจี้ยวแจ้วมาแต่ไกล
“อาวจะเช้าแล้วหรอ” ส้มเซ้งอุทาน
“กี่โมงกี่ยามแล้ว” นครถามขึ้น ชัยเข้าไปดูนาฬิกาใต้ถุนบ้าน ที่ทำเป็นสำนักงานชั่วคราว
“อาวนาย ตื่นแต่เช้าจังครับ” นายพัฒหัวหน้าคนงานเข้าใต้ถุนบ้านพอดี
“ลุงพัฒ ยังไม่นอนเลยครับกำลังคุยกันกับพี่คอน”     
“นายใหญ่มาแล้วหรอครับ” ที่นี้จะเรียกพ่อแม่ว่านายพ่อนายแม่ พี่คอนเรียกนายใหญ่ ชัยเรียก นายรอง แล้วน้องส้มเซ้งจะเรียกนายน้อย
“อือ กลับมาแล้ว กำลังมาดูว่ากี่โมงกี่ยามแล้ว”
“ออ จะตีห้าอยู่แล้วครับ ผมมาเสียบกาน้ำร้อนครับ”
“ครับ” ชัยกลับออกมา ตามด้วยลุงพัฒ
“ตีห้าแล้วพี่”
“ถึงว่า ตาพี่สว่าง มันติดนิสัย อาวลุงพัฒเป็นไงครับ สบายดีไหม ป้าสายหยุดเป็นไงบ้าง น้อง ๆ ละนั่งก่อนครับลุง” นครขยับให้ลุงพัฒมานั่งด้วย
“สบายดีครับ นายใหญ่ ๆ กลับมาแล้วจะมาอยู่กับพวกเราเลยไหมครับ”
“ครับ ก็คงอย่างนั้น”
“ไม่หรอก ลุงพัฒ ต่อไปเรียกผมนายใหญ่แทนแล้ว”
“ทำไมครับ” 
“ก็พี่คอนจะต้องกลับไปอยู่อีสานคะลุง” ส้มเซ้งกล่าวยิ้ม ๆ
“ไม่ไป พี่ไม่ไป พี่จะอยู่กับพ่อกับแม่”
“ใครว่า พ่อแม่ส้มนะ คืออย่างนี้ พี่คอนได้รับราชการแล้ว ต้องไปบรรจุที่ภาคอีสานจ้าลุงพัฒ” ส้มอธิบายให้ลุงพัฒหายสงสัย
“อย่างนี้มันต้องฉลอง ไร่เราจะฉลองสองงานพร้อมเลย”
“งานอะไรครับลุง” นครงง
“งานนายใหญ่กลับมา แล้วก็งานนายใหญ่ได้เป็นราชการไงครับ” โล่งอก สองพี่น้องหัวเราะร่า     
“ออ ครับ” นครรับคำ
“ส้มไปอาบน้ำก่อนนะ จะต้องเอาส้มไปส่งเขา จะรีบกลับมางาน” ส้มเซ้งรีบขึ้นไปบนบ้าน
“ครับ ผมก็ต้องไปดูรถก่อนครับ ให้เขาขนส้มขึ้นเมื่อคืนเสร็จ จึงได้นอน”
“อือ ครับ เดียวผมไปดูด้วยดีกว่า งานนี้ยายส้มเซ้งรับอาสาไปส่งเองที่สหกรณ์ เดียวไม่ปลอดภัย” ว่าแล้วทั้งสองก็ออกไปดูรถขนส้มที่โรงเก็บส้มด้านหลังบ้าน นครนั่งคิดอะไรเพลิน ๆ ต่อ

[nai_nai]

ขอบคุณครับ

นี่พี่มาโปรดตามมาสู่ขอนครเองเหรอ

 

[fannan]

พี่มาโปรดมาสู่ขอเลยเหรอเนี่ย




สุดยอดดดดดดเทห์มากกกกกพี่

[pongsj]

ผู้กองร้ายมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[april]

พี่มาโปรดมาสู่ขอเลยเหรอ


แมนมากพี่   

[yunjaelover]

  ชอบพี่มาโปรด ที่มาขอหมั้น นคร กับพ่อแม่ เป็นลูกผู้ชายสุดๆ แต่ว่านคร จะยอมหรือเปล่าอ่ะ

เอาใจช่วยพี่มาโปรดนะค่ะ

................. .........................

[Dangerous_patz]

โอ้้้.......







ที่แท้มาสู้ ขอที่เอง






ไวไฟ จิงๆ ผู้กอง




55+

[anawas]

พี่มาโปรดนี้สุดยอดจริงๆ   
รักจริงหวังแต่ง   
ปล. คิดถึงพี่หมอ+พี่วัตร และเด็กๆ เหมือนเดิม
                                                           

[THIP]

 

[delufy.monkey]

พี่มาโปรดสุุภาพบุรุษมั่กๆๆ... 

[tawada_j]

พี่มาโปรดแน่จริง ๆ

แต่เริ่มมีแววเกรงใจนครนะเนี่ย 5555

[thanawat]

16 (การเรียนรู้)
    คิดอะไรต่อมิอะไรมากมายที่เข้ามาในสมองตั้งแต่เริ่มแรกที่เข้ามาในวงการนี้ เข้ามาโดยช่วยพี่อีกคน แล้วก็มีคนตายหลาย ๆ คน จนตัวเองต้องมาเป็นเองนี้ ยากลำบากเหมือนกัน พยายามสลัดความคิดเหล่านั้นออก เพราะมันมีเรื่องที่ต้องคิดใหม่ ก็คือ เรื่องของคนที่นอนในห้องเขาตอนนี้ ว่าแล้วก็กลับขึ้นบนบ้าน เลยออกไปหลังบ้านที่เป็นครัว ดูภายนอกอาจจะดูโทรม ๆ เพราะเป็นไม้ แต่เข้าไปภายในจะมีสิ่งของอำนวยความสะดวกมากมาย เต็มห้องครัว นครกำลังสาละวนกับการตักเข้าใส่หม้อ ปกติแล้วเขาจะเข้าครัวพร้อมกับแม่ตั้งแต่เด็กแล้ว ช่วยท่านจับนั้นถือนี้ตลอด ก็เลยเกิดการซึมซับ
“ใครนะ” เสียงแหลมจากประตูครัว ทำให้นครหันกลับไปดู เป็นแม่หญิงทาแป้งขาวผ่อง
“เข้ามาทำอะไรที่นี้ ขโมยหรอ ช่วยด้วยขโมย” คว้าได้ไม้กวาด
“หยุด เธอเป็นใคร” นครทำเสียงเข้ม
“เป็นอะไร มะขวิด” น้องสาวที่อยู่ห้องน้ำใกล้ ๆ ออกมาดู
“ขโมยค่ะนายน้อย อยู่ข้างหลังมะขิดนะคะ”
“ขโมยที่ไหน นั้นนายใหญ่” ส้มเช้งเฉลย
“นายใหญ่  ๆ  ๆ มีนายพ่อ นายแม่ นายรอง นายน้อย นายใหญ่” กำลังใช้ความคิด
“พี่ชายฉันเอง” ส้มเซ้งกล่าว แล้วออกไปอาบน้ำต่อ
“อาวหรอคะ สวัสดีคะ” มะขวิดยกมือไหว้ปล่อยไม้กวาดในมือ หันหลังกลับ
“หยุดไม่ต้องไป มานี้เลย” นครทำเสียงเข้ม
“คะ นายใหญ่” มะขวิดจึงต้องกลับมาเข้าครัว
“เอาข้าวไปล้าง แล้วต้มข้าวด้วย” นครสั่งต่อ มะขวิดทำตาม นครไปเปิดดูตู้กับข้าวและตู้แช่ว่ามีอะไรหรือไหมอยากทำอาหารไปใส่บาตรด้วย มะขวิดต้มข้าวตามที่นายสั่ง แต่ก็ดูลนลานเพราะไม่เคยเจอนายใหญ่ เคยได้ยินมาว่านายใหญ่ใจดีแต่เวลาโมโหนี้เก็บไม่อยู่เหมือนกัน
“หุงข้าวด้วยนะมะขวิด จะใส่บาตรตอนเช้า” ปากบอกมือสาละวนกับการเตรียมอาหารใส่บาตร โดยไม่ดูว่าตอนนี้เหลือตัวเองคนเดียวในห้องครัว
“พี่ทำอะไรทานตอนเช้า ว่าจะทำข้าวต้ม แล้วก็เตรียมของใส่บาตร ไปถึงไหนแล้วมะขวิด อาว” น้องสาวออกมาจากห้องน้ำเข้ามาถาม น้องสาวต้องเข้ามาช่วยพี่ชายคนข้าวเพราะจะติดก้นหม้อ
“อย่าไปว่ามันเลยคะพี่ มันก็ขาด ๆ เกิน ๆ อย่างนี้แหละ แม่สงสารก็เลยเอามันมาอยู่ด้วย” น้องสาวกล่าว พลางคนข้าว
“แล้วจะทำทันไหมนี้ ไหนหุงข้าวยัง” น้องสาวหันมาดูอีกครั้ง เมื่อไม่เห็นหม้อหุงข้าวตั้งไฟก็เลยต้องทำเอง
“ไปเถอะส้ม เดี๋ยวพี่ทำเองไปใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย”
“คะเดี๋ยวไปตามลูกมือมาช่วย” ว่าแล้วก็วิ่งออกจากห้องครัว สักครู่ใหญ่ ก็มีคนเข้ามา
“ไปไหนมามะขวิด เอาเครื่องแกงเผ็ดในตู้ออกมาซิเดี๋ยวก็ไม่ทันพระ” ปากพูดตาไม่ดู มัวแต่สับไก่อยู่
“เอาลงกระทะเลยนะ” ปากก็ยังสั่งต่อ คนที่ปฏิบัติก็ยังปฏิบัติต่อไปเรื่อย ๆ โดยการเอาเครื่องแกงลงใส่กระทะตามที่ว่าแล้วจุดไฟตอนแรกมันก็เริ่มหอมอยู่หรอก แต่สักพักก็กลายเป็นกลิ่นไหม้
“เฮ้ยอะไรนะ” หันกลับมาดู คนตัวโตกับกระทะไหม้
“เอาออกจากเตาเลย” มาโปรดรีบยกลง
“อุ้ย” กระทะร้อนทำให้โดนนิ้วมือ
“ไหนเป็นอะไรหรือเปล่า” นครรีบเข้าไปดูมือคนที่โดนกระทะลวก
“ใครใช้ให้มาทำ”
“ก็น้องสาวไปเรียก ว่ามีคนต้องการความช่วยเหลือในครัว” มาโปรดอธิบาย
“กลิ่นอะไรไหมลูก” เสียงแม่เข้ามา
“กระทะครับแม่” มาโปรดตอบเอง
“แล้วจะทำอะไร” แม่เดินเข้าไปดูหม้อข้าวต้ม และช่วยคน
“จะทำของใส่บาตรครับแม่” นครตอบ
“ไปยืนห่าง ๆ ไม่ต้องมาช่วย” นครไล่มาโปรดออกห่างจากเตาแก๊ส แล้วหยิบหม้อใบใหม่ เอาเครื่องแกงออกมา
“อาวหมด แกงคั่วกลิ้งกลายเป็นแกงเขียวหวานไหมแม่” นครจัดการอย่างรวดเร็ว จับโน้นวางนี้ ส่วนแม่ก็ปรุงข้าวต้มหมูต่อ
“อย่ามายืนเป็นยักษ์เฝ้าวัด คดข้าวใส่ถุง ปกติกี่องค์แม่” หันไปถามแม่
“สิบสององค์จ้า ใส่หน้าบ้านเรานี้แหละ” นครหยิบถุงร้อนขึ้นมายื่นให้มาโปรดคดข้าว ส่วนตัวเองก็ตักแกงเขียวหวานใส่ถุงเหมือนกัน
“สงสัย ความรักมีแต่จะหวานนะ” แม่มาซิบข้างมาโปรด
“จริงหรอแม่”
“จริงซิ ก็ดูซิ จะทำของใส่บาตรก็เป็นแกงเขียนหวาน”
“สองคนคุยอะไรกัน” นครหันกลับมาเจอแม่กับมาโปรดคุยกันซุบซิบ
“เปล่าไม่มีอะไร แม่ทำตรงนี้เสร็จแล้ว คอนมาปรุงเองนะ” ว่าแล้วก็ปิดแก๊สแล้วออกจากครัว นครลำเลียงสำหรับอาหารลงในตะกร้าหวาย เพื่อไปใส่บาตร
“จะไปด้วยไหม” นครก้มหน้าถาม
“ไปซิ” หิ้วเอาตะกร้าได้เดินลงบ้าน นครจึงต้องรีบหาน้ำสำหรับกรวดส่งผลบุญแล้วเดินลงตามหลัง มาถึงบ้านไร่พระก็มาถึงพอดี นครหยิบข้าวและแกงลงบาตร มาโปรดก็จะจับมือนครอีกครั้งหนึ่ง ถือว่าเห็นการใส่บาตรของคู่บ่าวสาว   
“อายุวรรโนสุขขังพลัง” พระให้ศีลให้พรเสร็จก็ออกรับบาตรต่อ
“ชักอยากซิมแกงเขียวหวานแล้วซิ จะอร่อยไหม”
“จะเป็นเปรตหรอ ส่วนบุญไปไม่ถึงหรอไง”
“อือ ดูพูดเข้า”
“ขอโทษครับ” นครยกมือไหว้ขอโทษ
“พี่คอนเดียวมาทานข้าวด้วย” เสียงน้องสาวที่เอาส้มไปส่งทัก
“อือ กลับเร็ว ๆ ละ”
“จ้า จะรีบไปรีบกลับ”
“สวัสดีครับนายใหญ่” เสียงคนงานทักจากหลังรถ
“หา นี้หรอนายใหญ่ ว้า กร่างไม่ได้ซิเรา ลูกน้องเยอะขนาดนี้”
“ก็ลอง ๆ นับดูไม่ต่ำกว่าร้อยแน่” เดินกลับเข้าบ้าน มาโปรดจึงเดินเลยเข้าไปดูภายในโรงเก็บส้ม
“พี่จะไปไหนหรอครับ” ชัยถามขึ้นเมื่อเห็นมาโปรดเดินออกมาทางตน
“อยากมาดูสวนส้ม” มาโปรดตอบ
“ให้พี่คอนพามาดูดีกว่า ครับตอนี้เราเรากลับขึ้นข้างบนดีกว่า ผมรู้สึกหิว”
“ใครครับนาย” ลุงพัฒแอบถาม
“เจ้านายใหม่อีกคนมั่งลุง” ชัยแซวลุง
“สวัสดีครับลุง” มาโปรดยกมือไหว้
“ครับ ๆ สวัสดีครับ” ลุงไหว้ตอบ 
“ลุงหัวหน้าคนงานครับพี่โปรด ไปเถอะครับ ลุงเขาจะได้ไปกินข้าวด้วย” ชัยแนะนำ และเดินกลับขึ้นบ้าน มาโปรดรีบตามมา พอขึ้นมาบนบ้านได้ กลิ่นหอมออกมาจากครัวลอยมาเตะจมูก 
“หอมจัง”
“นั้นแหละ ฝีมือแฟนพี่ ผมไปอาบน้ำก่อนดีกว่า” เลี่ยงเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า มาโปรดเดินเข้าห้องครัว
“หอมจังคุณ หิวแล้วครับ”
“เอ้ามะขวิดยกไปตั้งโต๊ะ หิวแล้วหรอลูก โน้นอยู่โน้น” แม่ชี้ไปที่ห้อง มาโปรดหน้าแตก คิดว่าแฟนตัวเองอยู่ที่ครัว หันหลังกลับเข้าห้อง พอเข้าไปในห้อง อีกคนก็กำลังโป๊อยู่
“อะไรเข้ามาได้ไง ทำไมไม่เคาะประตู” รีบไปคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันกาย
“อะไร ๆ กลับมาจากใส่บาตรก็มายั่วแล้วหรอ” มาโปรดทำตากรุ้มกริ่ม
“ยั่วอะไร ไปอาบน้ำอาบท่าได้แล้ว น้อง ๆ เขารอกินข้าว” พลางจัดผ้าเช็ดตัวให้ มาโปรดกลับล้มตัวลงนอนที่นอนเหมือนเดิม
“เอ้า ไปอาบน้ำได้แล้ว ยังมานอนอีก ไป ผมจะเก็บที่นอน” ลงไปลากคนที่นอนให้ลุกแต่ผิดคาดคนที่นอนกลับดึงให้มาปะทะบนอกกว้างแล้วกลิ้งตัวมาอยู่ด้านบน ตาต่อตาประสานกัน
“คอนเสร็จหรือ....ว้าย ทำอะไรกัน เด็กพวกนี้ แต่ก็เออ ลืมไปแม่ผิดเอง ออกไปทานข้าวได้แล้ว ผู้ใหญ่รออยู่” แม่หันหลังกลับ
“แม่ ๆๆ รอผมด้วย” ผลักคนตัวใหญ่ให้ลุก แต่ผ้าก็หลุดตาม
“ว้าย โต ๆ กันแล้วนะลูก ไปๆๆๆ แม่ไปก่อน” นครใบหน้าร้อนผ่าว ที่ต้องมาโป๊ให้แม่เห็นตอนโตอีก แถมคนที่นอนยิ้มที่มองตาเป็นมันอยู่ข้าง ๆ
“ไปเลย ไอ้คนตัวโต” แก้อาการอายโดยการไล่อีกคนออกไปจากห้อง
“ชัยเขายังใช้อยู่ จะไปยืนรอหรอ” มาโปรดกล่าว ก็เลยทำให้คนที่โป๊อยู่อายอีก จึงต้องรีบใส่เสื้อผ้าแล้วออกจากห้อง

   นครออกมานั่งรวมสำหรับกับผู้ใหญ่ที่นั่งตรงหัวโต๊ะเตี้ย ๆ ลูก ๆ ก็ออกมานั่งตรงปลายโต๊ะอีกข้าง นำทีมโดยนคร ชัยมงคล และอรปรียา
“แจ๊ก เดี๋ยวตอนนี้ไม่ต้องกลับอีสานก็ได้นะ ผมให้คุณลองไปดูงานที่สามเหลี่ยมทองคำหน่อย” คริพเอยขึ้นขณะที่ล้อมวงทานข้าวต้มตอนเช้า พ่อแม่วางช้อนมองหน้าลูกชาย
“ครับ จะให้ผมขึ้นไปตอนไหนครับ”
“แต่” เสียงแม่ขัดขึ้น
“มันเป็นหน้าที่นะคุณ คุณควรส่งเสริมลูกซิ ทำให้เต็มที่นะคอน” พ่อให้กำลังใจ
“แม่ครับ คอนมาทางสายนี้แล้วคอนก็ต้องพิสูจน์ตัวเองให้ได้ซิครับว่าทำได้”
“จ๊ะ ๆๆ แต่แม่ก็อดห่วงไม่ได้”
“แม่ครับผมว่า คนที่น่าจะห่วงพี่คอนมากว่านะ โน้นออกจากห้องน้ำโน้น” ชัยแซว
“อะไรพี่ชัยแซวพี่คอนอยู่ได้ ทีตัวเองเมื่อไหร่จะเอามาให้พ่อแม่รู้จักบ้าง ส้มไปทางไหนนะมีแต่คนพูดให้ฟังไปเจอพี่เราที่โน้นที่นี้ ไปกับ...”
“หยุดเลยไอ้ส้มเช้ง” ชัยใช้เสียงข่มน้องสาว
“บ้านเราก็แบบนี้ละครับ ต้องขอโทษด้วยถ้าเสียมารยาท” พ่อเป็นคนเอยขอโทษกับคริพ
“ไม่เป็นไร บ้านผมก็แบบนี้เหมือนกัน แต่ที่โน้นก็สองพี่น้องครับ หญิงชาย”
“โปรดเร็ว ๆ ลูก ข้าวต้มจะเย็นก่อนไม่อร่อย” แม่เป็นคนเร่งเมื่อให้มาโปรดกำลังเข้าห้องแต่งตัว
“ครับแม่” รีบเข้าไปแต่งตัว
“อือ จะมาพักก็ไม่ได้พักนะแจ๊ก ช่วยทางเราหน่อย” คริพเอยขึ้น
“ไม่เป็นไรครับถือว่าเป็นหน้าที่”
“เออ มาครั้งนี้ ผมก็จะมาคุยเรื่องของเด็กสองคนนี้ด้วย คุยกันตรงนี้เลยไหมครับ” คริพหันไปทางพ่อแม่
“อือ ได้ครับ ไม่เป็นไร พวกเราเข้าใจ กันเองแบบนี้ดีแล้ว ที่จริงก็คุยกันเมื่อคืนนี้แล้ว อยากให้เจ้าตัวมาคุยเองดีกว่า”
“ถ้างั้นก็รอให้เจ้าตัวออกมาดีกว่าครับ”
“พี่ พี่โปรดเอาจริงพี่ว่าไง” น้องสาวโน้มตัวเข้าหาพี่ ๆ กระซิบถาม
“ใช่ ผมยังทำตัวไม่ถูกเลย จะมีพี่ชายเพิ่มอีกคน”
“ไม่ยอม ยังไงก็ไม่ยอม” นครมาดมั่น
“ไม่ยอมแล้วมากับเขาอย่างนี้นะพี่ชายฉัน”
“เอา แล้วเขามาขอขนาดนี้จะไม่ยอมได้ไงทำไมพี่ไม่บอกเขาไป” ชัยกล่าว
“ก็ตอนที่มาพี่รู้ซะที่ไหน”
“จริง พี่ ส้มก็ไม่ยอม”
“อะไรเด็กพวกนี้ ซุบซิบอะไรกัน” พ่อถามจากอีกฝั่ง
“เปล่าครับไม่มีอะไรพ่อ” ชัยกล่าวตอบ
“ไอ้เด็กพวกนี้ถ้ารวมหัวกันเมื่อไหร่มีเรื่องแน่” พ่อพูดอีกครั้งเหมือนจะรู้ใจลูกทั้งสาม สามคนจึงต้องนิ่งเงียบกินข้าวต้มต่อ สักครู่มาโปรดก็เข้ามานั่งข้าง ๆ นคร
“กินอะไรหอมจัง” มาโปรดพูดเบา ๆ
“ตาไม่ดูหรือไง” นครตอบ
“คอนตักข้าวต้มให้พี่เขาซิ” แม่เป็นคนสั่ง นครจึงต้องตักข้าวต้มหมูสับมาให้
“ขอบคุณครับ หอมจริง ๆ อย่างนี้อ้วนก็ไม่เป็นไร”
“อุ้ย ๆๆ พี่ ๆ มดเต็มถ้วย” ส้มเช้งชี้ไปที่ถ้วยข้าวต้ม
“ไหนไอ้เช้ง ไม่เห็นมีสักตัว” ชัยรับมุขไม่ทัน
“โอ้ย เบื่อคนรับไม่ทัน” น้องสาวค้อนวงใหญ่ให้พี่ชาย
“โปรด กันเกริ่นให้แล้วนะ” คริพเอยขึ้น ขณะที่มาโปรดตักข้าวต้มได้สี่ห้าคำ มาโปรดวางช้อนลง แล้วขยับตัวออกมานิดหนึ่ง นั่งพับเพียบเรียบร้อย เป็นงานเป็นการ
“พี่คอน เขาจะเริ่มแล้ว” ส้มเช้งบอกพี่ชาย
“ผมไม่ตกลงครับ” นครโพลงออกมา
“อะไร ไม่ตกลง รู้หรอว่าเขาจะพูดอะไร” พ่อพูดขึ้น
“แม่ตกลง แม่ยกให้โปรดดูแลน้องด้วย”
“ห๊า แม่” สามเสียงประสานขึ้นพร้อมกัน       

[Dangerous_patz]

 



คนแรกเรยยยย





นะ


แม่ให้ท้ายด้วย




พี่โปรด ผ่านไปแล้ว



เหลือแต่ คอนจะว่างัยละล๊ะ




55

[tawada_j]

5555

แม่ของนครได้อีก

พี่มาโปรดมีคนหนุน สบายเลย 555

[A-ram 70]

ว้าวแม่นี้เจ๋งสุดๆเลยนะ
เอาแล้วไงละนคร
เสร็จมาโปรดแน่ๆ
อะ ลืมไปคู่นี้เค้าเสร็จกันนานแล้วนี่นา

[april]

พี่มาโปรดมีคุณแม่สนับสนุนอย่างนี้
นครจะไปไหนรอด 

พี่หมอฟิตจังอัพ3ตอนรวด
ขอบคุณค่ะ 

[Vesi]

นครน่ารักจังเลยยยยยยยย ป้อนลูกชิ้นพี่โปรดซะด้วย น่ารักโคตๆ

แต่แม่ยายสนับสนุนไปหน่อยนะเนี่ย หมดมันส์เลย

[dahlia]

ตอนแรกคิดว่า พี่มาโปรด สุดยอดแล้วนะ 

มาเจอคุณแม่เข้าไป สุดยอดยิ่งกว่า  คุณแม่เจ๋งสุดไปเลยค่ะ 

[kunkai]

อิ๊ว..............มีแม่หนุนหลัง
แล้วพี่แจ๊กจาทำยังไง
แม่ค้าบ............แม่ยอดเยี่ยมมากๆเลย

เรื่องนี้คงมีพี่หมอช่วยแน่ๆ 
แค่พี่วัตรคงไม่หวานอย่างนี้......ใช่ม๊า

[thanawat]

555555555555555+

ก็แก้ตัวอาทิตย์ที่แล้ว ที่ไม่ได้เข้ามาเขียนให้ ก็เลบ ลง 3 ตอนรวด

อิอิอิอิอิน้องหรือพี่หว่า kunkai ก็บทที่ส่งมาให้พี่หมอจืดมาก ๆๆ ก็เลยหยอดน้ำตาลลงหน่อย

บทจากนี้ไปก็จะเข้มข้นแล้วครับ ก็มีน้ำหูน้ำตาบ้างตาม สไตล์พี่หมอ ห้าว ๆ ตามสไตล์พี่วัตร

ขอบคุณทุกคนที่มาคอมเม้นท์ และเข้ามาอ่าน

คนไม่คอมเม้นท์ก็เม้นท์ให้หน่อย ตอนนี้พี่วัตรเขาจะเขียนตามทิศทางของผู้อ่านด้วย

ถ้าคอมเม้นม์ก้จะได้ปรับปรุงบทด้วยครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ

[[€]ŝĊörŦ]

ง่า...

มาตามอ่าน

ได้อ่านทีเดียวสามตอนเลย

แม่นครแจ่มมาก

สนับสนุนลูกเขยเต็มที่

    

[wan]

สนุกดีครับ แต่ทำไมเรื่องนี้ทางบ้าน นายแจ๊ค ยอมง่าย ๆ ละครับ ปลัดวัตร

หรือว่าไม่หยากให้เหมือนเรื่องของตัวเอง เลย จับรวบรัดเอาตามใจตัว

มารอตอนต่อไปหลังจากสู่ขอแล้ว นายแจ๊คจะทำยังไงกับผู้กองมาโปรด

หรือว่าผู้กองจะเป็นคนจัดการกันแน่

ขอบคุณนะครับ ที่ลงให้ 3 ตอนรวด +1 ให้ด้วยนะครับ 

[kiyomine]

พี่หมอ พี่วัตร

มาดันก่อนนอนครับ