ซีนที่20 ท้อง!!!สภาพตอนนี้ผมเหมือนแม่บ้านผู้แสนลำเค็ญในละคร ที่ต้องกอดขาสามีอยู่กับพื้นไม่ยอมให้ไปไหน ส่วนไอ้นภก็เป็นบ้าไปแล้ว เอาแต่โวยวายเสียงดังไม่ฟังการอธิบายใดๆ เลือดขึ้นหน้าจะออกไปจัดการไอ้พี่ดินให้ได้ท่าเดียว
“มึงอย่าไปปกป้องมัน กูจะไปเอาเลือดหัวมันออก!!!” ไอ้นภโวยวายเหมือนคนเสียสติ
การยื้อยุดฉุดกระชากก็ดำเนินต่อไป ไม่รู้ว่านานแค่ไหน รู้แต่ว่าผมเริ่มจะหมดแรง เพราะโดนลากออกไปถึงระเบียง…….เอาไงดีวะ…..ทำไงมันถึงจะหยุด…..ถ้ามันหลุดไปได้มันได้ลงข่าวหน้าหนึ่งแน่ๆ…..เอางี้ละกัน….
“นภ!!! กูท้อง!!!”ผมตะโกนออกมา
“…………………..” ได้ผล…..ไอ้นภอึ้ง….หยุดเคลื่อนไหวทันที
“ไอ้เชี่ย!!! มันข่มขืนมึงเหรอ!!! กูจะไปฆ่ามัน!!!” ไอ้นภเสียงดังกว่าเดิม…..อิ๊บหาย……โมโหขึ้นไปอีก…….มึงลืมไปแล้วเหรอว่ากูเป็นผู้ชาย!!! กูท้องไม่ได้!!!!........เอาไงต่อดีวะ……กลิ้งตกบันไดโชว์มันดีมั๊ย….ไม่ได้…..เดี๋ยวตายจริง…..งั้นแผนสุดท้าย!!!
“โอ๊ย!!” ผมเด้งตัวเองไปกระแทกผนังเต็มแรงตามการสะบัดขาของไอ้นภ
“บี กูขอโทษ มึงเจ็บมั๊ย”ได้ผล…ไอ้นภตกใจรีบเข้ามาพยุง
“เจ็บมากเลยอะ….นภพาเราไปที่เตียงหน่อยได้มั๊ย” ผมแอ๊บทำเป็นเจ็บ แล้วส่งเสียงอ้อนมัน
“ได้ๆ” ไอ้นภรีบรับคำแล้วมันก็…..เฮ้ย……อุ้มกูด้วยท่าเจ้าหญิงเนี่ยนะ!!!! ม่ายยยยยย!!! กูอาย!!!!
กว่าจะอธิบายจนไอ้นภสงบลงได้ก็นานพอดู ถึงขั้นต้องไปเปิดกล้องวงจรปิดที่ลานจอดรถดูเลยทีเดียว คือตอนแรกมันคิดว่าพี่ดินซ้อมผมแล้วขืนใจ จากนั้นข่มขู่ไม่ให้เล่าให้ใครฟังครับ……เอ่อ…จินตนาการมันสุดจริงๆ…..
“แล้วทำไมมึงกลับเร็ว”ผมถาม
“ก็กูพึ่งเห็นข้อความที่มึงส่งมา แล้วพอโทรหามึง มึงก็ปิดเครื่อง กูเลยขอเค้ากลับมาก่อน”ไอ้นภอธิบายให้ฟัง…..เออ จริงด้วยครับ แบตมือถือผมหมด มิน่าไม่มีใครโทรมากวนเลย
“ขอโทษนะ….แล้วที่กองเค้ายอมให้กลับก่อนเหรอ”ผมถามเสียงอ่อย
“ปกติไม่ได้หรอก….แต่กูบอกเค้าว่า….กูมีธุระด่วนของคนในครอบครัว…..” ไอ้นภตอบพร้อมมองตาผมอย่างมีความหมาย……
“…….ขอบคุณนะ…….”
…………………………………..
เช้าวันถัดมาไอ้นภก็ขับรถพาผมไปคณะ ผมเดินไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่เพราะเช้านี้ตื่นมาเข่ามันบวมขึ้นครับ แถมระบมมากกว่าเมื่อวาน ไอ้นภเลยต้องคอยพยุงเวลาผมเดินไปไหนต่อไหน ส่วนคนที่คณะก็ดูจะคุ้นกับไอ้นภแล้วครับ ไม่มีใครเข้ามากรีดร้องคลุ้มคลั่งเหมือนเมื่ออาทิตย์ก่อน จะมีอย่างมากก็แค่แอบมองเฉยๆ
“มึงนั่งนี่นะ เดี๋ยวกูไปซื้อข้าวให้” ไอ้นภพาผมมานั่งที่ม้านั่งใต้ตึกก่อนขึ้นเรียน มันไม่ยอมให้ผมเดินไปโรงอาหารครับเพราะมันกลัวขาผมจะเจ็บอีก……มันพูดเสร็จก็เดินไปเลยไม่ถามผมสักคำว่าจะกินอะไร……แต่ก็นะ….ก็ต้องขอบคุณมันแหละที่คอยดูแลผม…..
“บีขา!!....อยู่นี่เอง” แม้นกับอ้อยพิษวิ่งถลาร้องเรียกมาแต่ไกล
“เป็นไงบ้าง สองสาว”ผมทัก
“อร๊าย บีขา น่ารักเสมอเลย ว่าแต่นภไปไหนคะ เห็นแว่บๆ”แม้นเข้ามานั่งข้างๆแล้วหันไปมองซ้ายขวา
“ไปซื้อข้าวให้น่ะ พอดีบีขาเจ็บ”ผมบอกพร้อมกับโชว์รูปในมือถือให้ดู
“ตายแล้ว โดนอะไรมา ดูสิปากก็แตก” อ้อยพิษตกใจ พรางเข้ามานั่งข้างผมอีกข้าง
“เมื่อวานหกล้ม” ผมตอบ
“หายไวๆนะคะบีขา คือ…จริงๆก็อยากแสดงความเป็นห่วงมากกว่านี้นะคะ…. แต่ความสาระแนมาแรงกว่าค่ะ….บีขาช่วยเล่าเรื่องนี้หน่อยค่ะ” หนูแม้นควักมือถือออกมาส่งให้ผมดู
เชรี่ยยยยยยยยยยยยยยยย……….!!!!!
รูปที่ผมถ่ายคู่กับป้าสมทรงตอนไปงาน แพร่กระฉ่อนไปมาตามสื่อต่างๆ แถมพาดหัวข่าวกันครึกโครม ไม่ว่าจะเป็น….นักแสดงหน้าใหม่……ว่าที่ดาวรุ่ง......ผู้จัดการมือทองพาดาราปริศนาน้องใหม่มาเปิดตัว…..นั่นนี่โน่นอะไรเต็มไปหมด……เฮ้ย!!! ไปกันใหญ่แล้ว!!!
“บีขา แต่งตัวแบบนี้เหมือนคนละคนเลยนะคะ….ก็ไม่แปลกหรอกที่เรื่องนี้สื่อจะให้ความสนใจ… เพราะป้าสมทรงแกดังจะตาย แถมไม่ยอมดูแลดาราคนไหนนอกจากนภศูล แล้วอยู่ๆวันดีคืนดีป้าแกก็ให้สัมภาษณ์สื่อว่าจะปั้นคนใหม่เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว….”แม้นพูดพร้อมเกาะแขนขวาผม
“….จากนั้นก็เงียบไปเลย…..จนกระทั่งรูปบีโผล่ออกมาเนี่ยแหละ……สรุป…… จะเข้าวงการเหรอ” อ้อยพิษเกาะแขนซ้าย……นี่กำลังล็อคตัวกูไม่ให้หนีใช่มั๊ย!!!
“ไม่ได้จะเข้าวงการ ไปเป็นเพื่อนไอ้นภเฉยๆ”ผมรีบตอบ….จริงๆกูโดนมันบังคับต่างหาก…
“แหม สนิทกันจังเลยนะคะ…ว่าแต่ทำไมบีขาต้องหูแดงเวลาพูดถึงนภศูลด้วยนะ…..แปลกจัง….” หนูแม้นถามด้วยสายตาจับพิรุธ….อิ๊บหาย…..ทำไมกูหูแดง….
“แต่ยังไม่หมดแค่นี้ บีดูนี่ก่อนดีกว่า”อ้อยพิษเปิดเฟสให้ดู
ม่ายยยยยยยยยยย!!!! เพจ’XU cute boy’ เอารูปผมไปลงเต็มเลยยยยยย…….แถมไม่ใช่รูปที่มีในเฟสผมด้วย…..เกือบหมดนี่มันคือรูปแอบถ่าย!!!.......แถมcommentแทะโลมพวกนี้มันอารายยยยยยยย!!!! ม่ายยยยยยยย!!!
“ก็ตั้งแต่เมื่อวานพอสื่อบันเทิงเอารูปบีขามาลง…. เพจ’XU cute boy’เองก็ไม่ยอมน้อยหน้ามีแต่คนเอารูปบีขามาแชร์กันให้ว่อนเลยค่ะ เบียดรูปนภศูลกระเด็นไปเลย อ้อ แล้วแม้นก็โทรไปรายงานตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะคะ แต่บีขาดันปิดเครื่องค่ะ”หนูแม้นบรรยายความ...ไอ้การแบตหมดนี่มันนำพาความหายนะมาให้ผมได้ขนาดนี้เชียวรึ!!!
“คุยอะไรกันครับสาวๆ” ไอ้นภกลับมานั่งที่โต๊ะพร้อมข้าวกล่อง…….ข้าวปลาทูพริกขี้หนู….มึงเป็นอะไรกับปลาทูพริกขี้หนูมากมั๊ยเนี่ย…
“อร๊าย คุยเรื่องนี้ค่ะ” หนูแม้นบิดไปมาแล้วยื่นมือถือให้ไอ้นภดู
“เชรี่ย!!” ไอ้นภหลุดปากอุทานออกมาทันที
“กูซวยแล้วใช่มั๊ยมึง” ผมหันไปถามไอ้นภเสียงอ่อย
“มาก!!.....ดูสิแต่ละรูป……มึงต้องหัดโพสใหม่นะ แบบนี้ไม่ผ่าน”ไอ้นภพูดเสร็จก็ไล่วิเคราะห์รูปผมไปทีละรูปให้อ้อยพิษกับแม้นฟัง…..เอ่อ…..มึงห่วงแต่ท่าโพสกูเนี่ยนะ….เอาชีวิตปกติของกูคืนมา!!!
………………………………….
และแล้วการเรียนของผมก็ผ่านไปอีกวัน โดยมีไอ้นภคอยไถเฟสทำอะไรก็ไม่รู้พร้อมกับเซฟรูปผมเป็นระยะ….ว่าแต่มึงจะเซฟรูปกูไปทำไม….
ถึงตอนเย็นวันนี้ไม่มีซ้อมเชียร์หรือกีฬาครับ เพราะวันนี้จะเป็นวันที่ทุกคนมารวมกันเพื่อคัดตัวหลีดและดาวเดือนคณะ ซึ่งผมว่ามันไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเลยสำหรับฝ่ายชาย เพราะยังไงๆไอ้นภก็ต้องได้เป็นเดือนแหงๆอยู่แล้วนี่ครับ มาลุ้นทางฝ่ายหญิงดีกว่า น่าดูกว่าเป็นกอง แถมน่ารักๆกันทั้งนั้น ใครจะได้เป็นดาวน๊า…..ตื่นเต้นจัง…..
หลังจากทุกคนมารวมกันที่ห้องเชียร์ พวกพี่ปีสองก็เอาบัตรลงคะแนนมาให้น้องๆช่วยกันโหวตว่าใครสมควรได้เป็นดาวและเดือนคณะ ทุกคนดูตื่นเต้นมากครับ สอดส่องสายตามองหน้ากันไปมาแล้วหัวเราะคิกคัก
หลังจากนับคะแนนเสร็จอีเจ้มอลลี่ก็ออกมาเป็นคนประกาศผล
“ผลของการโหวตดาวคณะทันตะปีนี้……ผู้ชนะได้แก่……อ้อยพิศ วอร์เรนเบิร์ก!!!!”
เชรี่ยยยยยยยยยยย!!!!! อ้อยพิษได้เป็นดาวคณะ!!! พวกมึงใช้อะไรโหวต!!!
“ส่วนเดือนคณะทันตะปีนี้ได้แก่……. นภศูล!!!” เจ้มอลลี่ประกาศ…..อันนี้มันก็แหงๆอยู่แล้วไหมล่ะ
“แต่เนื่องด้วยนภศูลขอถอนตัวนะคะ ดังนั้นผู้ที่ได้คะแนนรองอันดับหนื่งก็คือ มัจฉ์ นิติบรรพกิจ ได้เป็นเดือนคณะค่ะ!!!”
.......................................
ต่อตอนหน้าอะจิ
หัวข้อ: ++++ผมกับมัน ไอ้พระเอกซีรี่ย์วาย!!!++++ซีนที่72 ทั้งหมดอาจจะไม่จริง UP 1/4/64 (อ่าน 55776 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก