Dear my flower #ช่างสักรักคุณครู
3. In His Cups
"คุณสาม? " แป้งหันหลังไปมองรอบตัวเมื่อความร้อนของผิวกายอีกคนผละจาก
ท่ามกลางเสียงดังกระหึ่ม บรรยากาศมัวเมาจนหัวใจแทบจะหลุดออกมา เขาหาคุณสามไม่เจอ แป้งคิดว่าคงหายไปเข้าห้องน้ำถึงหันไปสนใจศิลปินบนเวทีต่อ
จนกระทั่งสัมผัสอุ่นจากมืออีกคนสอดเข้ามาที่เอว เขาถึงได้เงยหน้ามอง
"หายไปไหนมาครับ"
"เอามาฝาก" สามยกเบียร์ในแก้วพลาสติกขนาดใหญ่ให้อีกคนดู
"ผมคอไม่แข็ง" แป้งส่ายหน้าไปมาพร้อมกับบอก
"ดื่มเป็นเพื่อนกัน" สามก้มลงมากระซิบ
เขาตั้งใจยื่นให้อีกคนจิบทีละนิด แต่พอได้ที่...อีกคนก็ดึงจากมือเขาไปดื่มเอง
สามยิ้มบาง "อย่ารีบ เดี๋ยวหัวทิ่มนะ"
คนเด็กกว่าดึงมือกลับ เขาไม่ได้กลัวแป้งเมา...แต่เมามากมันจะไม่สนุกเอา
“คุณสามครับ” คนที่มึนได้ที่หันกลับมามองในตอนที่วงเล่นเพลงจบพอดี แม้แสงจะสลัวแต่กลับเห็นได้ชัดว่าแก้มของคุณครูแดงก่ำ
สามโน้มหน้าลงฟังสิ่งที่อีกคนบ่นอุบอิบ
"ดื่มหมดเร็ว มือคุณสามจะได้ว่าง"
สามยิ้ม "มือผมว่างแล้วทำไม? "
แป้งไม่ตอบแต่หันกลับไปมองเวทีดังเดิม
คนตัวสูงรีบดื่มให้หมด ก่อนจะบีบแก้วทิ้งแล้วสอดมือเข้าไปกอดอีกคนดังเดิม เขาก้มลงให้จมูกเกือบจะจมลงกับซอกคอขาว
"มือว่างแล้วยังไง บอกหน่อย"
แป้งไม่ตอบแต่ยกมือมาจับแขนกันไว้อย่างกับว่าอยากให้กอดไว้ตลอด…น่ารักฉิบหาย…
"อยากจูบ" สามอ้อน
"ไม่ได้ครับ คนเยอะ"
“มีใครสนใจที่ไหน”
ในคอนเสิร์ตร็อคแบนด์มักประกอบด้วยผู้ชายจำนวน 98% ทุกคนต่างสนใจกับเวทีตรงหน้าและเหล้าในมือเท่านั้น ขนาดพวกเขากอดกันอยู่ตรงนี้...ยังไม่มีใครสนใจเลย
สามก้มลงกดจูบที่หลังคอขาว เขามันเขี้ยวจนเผลองับไปหน ส่วนมือใหญ่ก็ดึงสะโพกอีกคนเข้ามาให้ชิดสะโพกตัวเอง สามเคยสงสัยว่าใต้กางเกงสแล็กของคุณครูอนุบาล 2 มีอะไร ทำไมถึงได้ดูตึงและแน่น...วันนี้ได้รู้หมดแล้ว
"คุณสาม ผมจะดูแมทธิว" แป้งหันมาดันตัวอีกคนให้ห่างออกไปหน่อย
ถึงจะชอบถูกกอด...แต่ก็ไม่ใช่เอาตรงนั้นมาถูก้นกันแบบนี้
"โอเคๆ " สามตอบกลั้วขำ แต่ก็ไม่ยอมขยับออกแม้เพียงเซนติเมตร
.
.
.
"เดินไหวไหม? " ช่างถามคนที่เดินเซไปเซมาจนต้องเดินเข้าไปดึงมาโอบเอวไว้
"ไหวครับ แต่มึนหัว" แป้งจับมืออีกคนตรงเอวตัวเอง นึกเกรงใจที่คุณสามพามาเที่ยวแล้วยังต้องมาดูแลคนเมาอีก
"ไลฟ์จริงๆ นี่ดีกว่าในยูทูปเยอะมากครับ สนุกมากๆ " คนที่เพิ่งเคยมาดูไลฟ์จริงๆ ยิ้มแป้น นี่เป็นครั้งแรกของแป้ง เขานึกเสียดายเวลาที่ผ่านมาของตัวเอง ไม่รู้แต่ก่อนมัวแต่กลัวอะไร ถึงได้ไม่กล้าพาตัวเองออกมาจากคอมฟอร์ตโซน
พวกเขามายืนอยู่ที่ถนนด้านหน้าสถานที่จัดคอนเสิร์ต สามกดเรียกแท็กซี่มารับ ใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีรถก็มาถึง คุณช่างเปิดประตูรถทิ้งตัวลงไปเบาะหลัง ก่อนจะดึงอีกคนเข้ามานั่งข้างกัน แป้งดูตกใจแต่ก็โอนอ่อนด้วยความมึนหัว
คนตัวใหญ่มองคนข้างตัวที่ตาแทบจะปิด แก้มขาวแดงระเรื่อ เขายกมือขึ้นลูบหัวคนตัวเล็กกว่า
"กลับไปด้วยกันนะ"
"คือ..." คุณครูไม่เข้าใจ เขาลืมตามองคนข้างตัว สัมผัสของมือใหญ่ที่ลูบผมกันอยู่รู้สึกดีจนอยากจะหลับ
"คืนนี้อยู่ด้วยกันก่อน พรุ่งนี้จะไปส่ง"
วันนี้สามจอดรถไว้ที่โรงแรมใกล้ๆ และจองไว้พักหนึ่งห้อง เพราะรู้แล้วว่าคืนนี้ตัวเองจะต้องเมาจนขับรถกลับบ้านที่ออกไปไกลจากเมืองไม่ไหว
...แต่ปกติเมาขนาดไหนเขาก็กลับไปนอนที่บ้าน...
"ผม…" แป้งมองเสี้ยวหน้าของอีกคน ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงอยากให้เขาไปค้างด้วย ทั้งๆ ที่ส่งเขาไปกับพี่แท็กซี่ก็ได้
คนตัวสูงมองท่าทางลังเลของอีกคน ครูแป้งนี่ถึงจะเมาแต่ก็มีสติพอสมควร เขาละมือออกจากผมนิ่มแล้ววางที่เอวอีกคน ก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปหา
"นะครับ...คืนนี้อยู่ด้วยกันนะ" สามตะล่อม
เขาไม่คิดจะบังคับ...แต่ก็ไม่ใช่ไม่อยากได้
คุณครูอนุบาลสองสบตากับอีกคนก่อนจะมองไล่ต่ำลงมายังแผ่นอกหนา มัดกล้ามและรอยสักบนท่อนแขนแข็งแรง ยิ่งรู้สึกมึนหัวเมื่อถูกลูบที่เอวเบาๆ
"น่ารักจัง" คนตัวสูงยกยิ้มเมื่ออีกคนพยักหน้าน้อยๆ
.
.
.
โรงแรมที่สามจองไว้เป็นโรงแรมห้าดาวมีชื่อใจกลางเมือง เขาชอบตรงที่มีเตียงนุ่ม ไวน์ดีและวิวห้องสามารถมองเห็นเมืองหลวงได้ในมุมกว้าง
“ครับ? ” สามหันไปหาโมจิที่ทำหน้างงๆ อยู่ข้างเตียง เหมือนไม่กล้าขยับตัว
“ผะ...ผมนอนโซฟาดีกว่า เนอะ เนอะ” แป้งหันรีหันขวาง มึนหัวด้วย รู้สึกแปลกๆ ที่เห็นเตียงกว้างคิงไซซ์กลางห้อง ตอนแรกคิดว่าจะเป็นเตียงแยกกันเลยตอบตกลงมาด้วย
ช่างสักเกือบจะหลุดขำกับท่าทางเหมือนกระต่ายตื่นตูม เขาดึงอีกคนเข้ามากอดซ้อนหลังไว้
"คุณสาม..." แป้งเรียกเสียงแผ่ว ถึงจะชอบกอดอุ่นๆ แต่ก็เกลียดใจตัวเองที่เต้นจนเหมือนจะหลุดออกมา
ตอนอยู่ในคอนเสิร์ตอาจจะด้วยบรรยากาศถึงไม่ได้เขินขนาดนี้
"ว่าไง"
“...”
"ว่าไง" สามถามย้ำเมื่ออีกคนยังนิ่ง พอจูบลงตรงหลังคอโมจิก็ยิ่งตกใจ
"ว่าไง ชอบให้กอดไม่ใช่เหรอ"
แป้งมองมือใหญ่ตรงเอวตัวเอง ตรงซอกคอรู้สึกได้ถึงลมหายใจร้อน หลังเขาแนบไปกับแผ่นอกหนาจนร้อนระอุ
จากที่ไม่แน่ใจว่าคุณสามชวนมานอนทำไม...ตอนนี้เริ่มเข้าใจแล้ว
“คุณสาม…” แป้งพยายามแกะมือใหญ่ออกจากตัวเพราะตอนนี้ตื่นเต้นจะตายอยู่แล้ว
"ถ้าทำมากกว่ากอด...ได้ไหม? " คนตัวสูงออดอ้อน โน้มหน้าลงมาจูบที่ไหล่กันย้ำๆ
แป้งหายใจสะดุด ปกติคุณสามติดจะนิ่ง ไม่ค่อยพูด...วันนี้กลับแปลกไป
"คุณจูบไปแล้ว" แป้งหันมาบ่นอุบอิบ เรื่องจูบในห้องน้ำร้านสักวันนั้นเขายังจำได้ไม่ลืม
คุณครูหันมาประสานสายตากับอีกคน เขาเงยหน้ามองคุณน้าน้องสิบอย่างไม่พอใจแต่สุดท้ายก็หลุบตาลงเพราะใครคนนั้นจ้องกันแบบไม่วางตา
สามเลิกคิ้วพร้อมกับละมือออกจากเอวเนียน แต่กลับลากมือลงไปยังเนินก้นงอน เขาก้มลงกระซิบถามคนในอ้อมกอด
"แล้วถ้ามากกว่าจูบล่ะ ได้ไหมครับ? "
แป้งเงยหน้าอีกครั้ง คราวนี้ตาปรือเบิกกว้างในตอนที่โดนนิ้วมือกรีดไปตามร่องตรงกลางของกางเกงยีนเนื้อหนา
สามก้มลงหอมแก้มนุ่มฟู ดันเข่าขึ้นให้โดยกลางลำตัวคนตัวขาวทั้งมือยังไล้ไปตามร่องก้นเด้งสู้มือ นึกสงสัยว่าวันนี้โมจิจะสวมชั้นในเส้นเดียวมาเหมือนตอนที่มาสักหรือเปล่า
พี่คู้บอกว่าอย่าผลีผลาม…แต่เขาจะทนไม่ไหวแล้ว
“ผม…” แป้งตัวสั่นเทิ้มเพราะโดนอีกคนหยอกล้อไปทั้งตัว
ช่างผละตัวออก เขายกยิ้มในตอนที่ดึงเสื้อยืดออกจากตัวเองและเอนตัวกึ่งนั่งกึ่งนอนลงบนเตียง สามมองใบหน้าสับสนของอีกคน ปากอิ่มนั่นเม้มจนแดง ก่อนจะยื่นมือให้พร้อมกับมองแววตาระริกด้วยสายตาเด็ดขาดของตัวเอง
“มาสิ ขอกอดหน่อย”
...แต่ทว่ากอดคราวนี้จะไม่เหมือนที่ผ่านมา...
สามตัวใหญ่กว่าแป้ง ทั้งกล้ามเนื้อเรียงตัวสวย ยิ่งมองยิ่งทำให้คุณครูอายเมื่อเทียบกับร่างกายตัวเอง ไม่อยากจะเชื่อว่าเขากับคุณสามที่เจอกันหลังเลิกเรียนตอนนั้นจะมาอยู่ในห้องเดียวกันตอนนี้
คุณครูมองรอยสักบนแขนทั้งสองข้างของอีกคน มีบางลายพาดไปยังไหล่และหลัง คุณช่างมีแผ่นอกตึงกว้าง ลอนหน้าท้องแข็งแรง ตรงเอวหนามีวีไลน์ไล่หลบลงไปยังกางเกงยีนสีดำแนบตัว
แป้งเผลอมองกลางลำตัวที่ตุงจนนูนเด่น สายตาคมของคุณสามทำแป้งกำมือแน่น มือเขาสั่นจนเจ้าตัวรู้สึกได้
รู้แล้วว่าคืนนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง เขาสับสน...แต่ก็ไม่ใช่ไม่อยากลอง
แป้งรู้ตัวเองมาตั้งแต่เด็กแล้วว่าตัวเองไม่ได้ชอบเพศตรงข้าม แต่เพราะที่บ้านค่อนข้างหัวโบราณ เขาถึงไม่เคยพูดถึงเรื่องคนรักหรือแฟนให้พ่อแม่ได้ยิน เช่นเดียวกับที่พ่อแม่ไม่เคยถามถึง แป้งเป็นลูกชายคนเดียวของคุณพ่อและคุณแม่ซึ่งเป็นครูทั้งคู่ ท่านบอกแค่ว่าอยากให้เรียนจบและมีหน้าที่การงานที่มั่นคงก่อนค่อยคุยเรื่องคู่ชีวิต
คุณครูเรียบร้อยและค่อนข้างเงียบตั้งแต่เด็ก แต่ในความเงียบก็มีหลายอย่างที่เก็บไว้กับตัวเอง แป้งเชื่อว่าเรื่องเพศเป็นเรื่องปกติ ถึงเขาไม่เคยมีเซ็กซ์ก็ไม่ใช่ไม่เคยช่วยตัวเอง แต่การมีอะไรกันกับคนที่รู้จักกันเพียงผิวเผินก็เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึง
อาจจะเพราะความเมา...ขาเขาถึงก้าวไปข้างหน้า
แป้งหลับตาปี๋ในตอนที่โดนฉุดลงบนเตียง เพราะสามไม่ยอมปล่อยให้เขาเดินถึงตัวด้วยซ้ำ
.
.
.
จูบรสเบียร์เริ่มขึ้นในตอนเกือบตี 2 คุณช่างดูดปากอิ่มเหมือนเจลลี่จนแดงจัด ก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปหา ท่าทางเงอะงะและดันไหล่เขาออกยิ่งทำให้มีอารมณ์ สามสอดมือเข้าไปในเสื้อตัวโคร่งของอีกคน แทบหยุดหายใจเมื่อได้จับหน้าอกทั้งนุ่มและแน่นมืออีกครั้ง
“คะ...คุณสาม” แป้งทุบไหล่อีกคนในตอนที่ถอนจูบออก
เขาโดนจับแยกขาออกเพื่อให้อีกร่างแทรกตัวเข้ามาตรงกลาง มือใหญ่เฟ้นหน้าอกใต้ร่มผ้าจนเจ็บ ไหนจะใช้นิ้วบี้ตุ่มไตตรงกลางจนสะท้าน
“อย่าบีบ อื้อ” คนโดนคร่อมใช้มือดันอกอีกคนออก แต่ก็สู้แรงไม่ได้เลย
คนตัวใหญ่ดึงเสื้อของคุณครูให้พ้นทางก่อนจะมองกายขาวให้เต็มตา เขามองไม่ผิดตั้งแต่ต้นจริงๆ ว่าหุ่นแบบนี้แหละ...จะฟัดได้เต็มมือ
“อ๊า..” คนได้ร่างครางลั่นเมื่อโดนครอบปากลงบนหน้าอกข้างขวา ส่วนฝั่งซ้ายโดยบีบจนขึ้นสีด้วยแรงมือ
ขาที่อ้าขว้างยกขึ้นพาดเอวสอบในตอนที่โดนคนข้างบนบดเอวลงมา ส่วนนั้นของคุณช่างโดนส่วนกลางลำตัวเขาจนจุก สามปล่อยปากและมือออกจากหน้าอกของอีกคน เขาหยัดตัวขึ้นมองผลงานตัวเอง
ตอนนี้คุณครูของหลายชายนอนตัวสั่นอยู่ใต้ร่าง ไปสีส้มนวลตาของห้องฉาบไปทั่วกายขาว จุกตรงหน้าอกตั้งชูชัน ใบหูและบริเวณลำคอแดงจัดด้วยความเขิน คุณครูแป้งหอบหนัก ใช้มือปิดหน้าตัวเองไว้ แต่น้าชายของเด็กในปกครองกลับไม่ปรานี
สามปลดกระดุมเดนิมขายาวสีดำของตัวเองออกเพราะสิ่งที่อยู่ข้างในตอนนี้พองโตจนอึดอัด ก่อนจะดึงมือที่ปิดหน้าของอีกคนออกให้ลุกขึ้นนั่ง เขาจูบมือของคุณครูก่อนจะคว้ามันมาจับสิ่งที่ดันชั้นในออกมา
“แข็งจนปวดแล้วแป้ง” เขาจับมือขาวลูบสิ่งที่ตื่นตัวจนปวดร้าว
มือของคนใต้ร่างสั่นเมื่อสัมผัสถึงเนื้อหนังที่แข็งและร้อนของอีกคนแบบไร้สิ่งขวางกั้น สามทาบมือใหญ่ของตัวเองกับมืออีกคน กำและรวบเพื่อจะให้มันแนบแน่นไปกับร่างกายเขา
“หลับตาทำไม” สามใช้มือที่ว่างแตะตรงลักยิ้มบุ๋ม
คุณครูของหลานหลับตาปี๋ทั้งๆ ที่มือยังกำของเขาไว้แน่น ช่างเลยได้ทีล้วงมือเข้าไปในกางเกงยีนสีซีดของอีกคน
“อ๊ะ อย่า! ” ในที่สุดคุณครูก็ลืมตามองกัน ในตอนนั้นแป้งก็เห็นสิ่งที่อยู่ในมือของตัวเองเต็มตา
ถึงจะมีเหมือนกันก็ไม่ใช่ไม่รู้สึกอะไร แป้งเห็นขนาดแบบนี้บ่อยในเว็บไซต์เฉพาะกลุ่มหลายแห่ง แต่ไม่เคยจับแบบนี้แน่นอน ยิ่งในตอนที่มันดิ้นอยู่ในมือเขา...ยิ่งอยากหายไปจากตรงนี้
“มองอะไรครับ? ” สามโน้มหน้าไปขบกับติ่งหูนิ่ม
คุณครูชักมือออกทั้งหลบตาพัลวัน ลืมไปแม้กระทั่งว่าตัวเองกำลังถูกอีกคนปลดซิปกางเกงลง
“คุณสามเมา”
สามนึกขันคนที่จู่ๆ ก็พูดออกมาหน้าบึ้ง คนเมามักจะบอกว่าตัวเองไม่เมา ส่วนคนที่ไม่เมาแบบเขา...ก็มักหาข้ออ้างให้ตัวเองเมา
“อืม ผมเมาเอง” คนตัวสูงก้มลงบอก ยิ่งเห็นหน้าแดงๆ ของครูแป้งแล้วสิ่งนั้นก็ยิ่งตื่นตัว
“อย่า...” แป้งร้องห้ามในตอนที่ถูกอีกคนดึงกางเกงและชั้นในออกจากปลายเท้า
สามว่าข้างบนเนียนแล้ว...ข้างล่างเนียนกว่าหลายเท่า
“อย่าครับ อื้อ” แป้งดันไหล่คนที่พยายามทั้งบีบทั้งก้มลงกัดสะโพกตัวเองออก
เนื้อแน่นแต่นุ่มอยู่ในทีล้นฝ่ามือใหญ่ออกมาระหว่างนิ้วในตอนที่ขยำจนขึ้นรอยนิ้ว จับตรงไหนก็เต็มมือไปหมด สามจับขาอีกคนขึ้นพาดไหล่ ในขณะที่ซุกหน้าลงกับสะโพกอวบ มือเขาป่ายปะไปทั่วก้นกลม ความรู้สึกมันเขี้ยวปะปนกับความอยากที่เพิ่มขึ้นสูงจนตาลาย
ร่างเล็กกว่าสั่นและผวาทุกครั้งที่เขาลากลิ้นผ่านจุดอ่อนไหว โดยเฉพาะเมื่อแกล้งงับเนื้อขาวใกล้กับช่องทางสีอ่อน เวลาลิ้นไปโดนจุดอ่อนไหวทีไร คุณครูอนุบาลจะครางลั่นทุกครั้ง เขาเหลือบมองคนที่เม้มปากแน่นแต่ตากลับฉ่ำหวาน
...โมจินี่ไม่ธรรมดาจริงๆ ...
สามรีบลุกขึ้นถอดกางเกงที่ติดอยู่ตรงสะโพกตัวเองออก นึกรำคาญเดนิมแนบเนื้อที่แม่งถอดลำบากฉิบหาย รู้แบบนี้ใส่กางเกงวอร์มมาดีกว่า…
“แป้ง มานี่” คุณช่างเรียก
เขานั่งเหยียดขาลงตรงหัวเตียงก่อนจะดึงอีกคนมานั่งบนตัก พอโดนโมจินั่งทับหน้าขาจังๆ ก็รู้สึกเหมือนขาตัวเองจมลงไปกับเนื้อนุ่ม สามมันเขี้ยว เขาบีบท่อนแขนเต็มมือของอีกคน ก่อนจะไล้ลงไปยังบั้นท้ายอวบแน่นพร้อมกับก้มหน้าดูดซอกคอร้อน ในตอนที่มือช่วยให้โมจิน้อยให้ตั้งตัว
"เดี๋ยว...คุณ" แป้งเรียกเสียงสั่น ซบหน้าลงกับไหล่หนา สะโพกและก้นอวบขยับขึ้นลงตามแรงมือของอีกคนช่างช่วยไม่ได้
ไม่ใช่ไม่เคยช่วยตัวเอง...แต่ไม่เคยรู้ว่ามือคนอื่นจะดีขนาดนี้
"ดีไหม? " สามกระซิบกับใบหูแดง มือข้างที่ถนัดสาวรูดส่วนนั้นให้อย่างเอาใจ สวนอีกข้างจับหลังคออีกคนมาจูบ
“หวานจัง” สามจ้องตาหวานเยิ้ม
แป้งในวัย 28 ผู้ไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้หลับตาปล่อยให้อารมณ์พุ่งสูงด้วยมืออีกคน เสียงเฉอะแฉะและกลิ่นเร้าอารมณ์ทำแป้งเตลิด เขาวางมือบนอกหนา ดึงใบหน้าออกจากจูบรสหวาน ร้องขอเมื่อใกล้ถึงปลายทาง
“ผม จะเสร็จแล้ว อื้อ”
สามหยุดมือแทบจะทันที เขาลอบซี้ดปากเมื่อเห็นน้ำสีใสเหนียวเต็มมือ
“ไม่พอใจเหรอโมจิ” ช่างถามเมื่ออีกคนกัดฟันแน่น
ตากลมโตของคนโดนแกล้งรื้นไปด้วยน้ำตา แต่ไม่ทันจะได้ว่าอะไรมือข้างนั้นของสามก็ปาดเข้าที่ร่องด้านหลัง
“อืม…”
“ก้นใหญ่ๆ นี่สั่นไม่หยุดเลย” สามบอกพร้อมกับใช้อีกมือบีบโมจิข้างที่มีรอยสักแหวกออกเพื่อที่จะสอดนิ้วอีกข้างเข้าไปได้
เขาปาดน้ำเหนียวติดมือลงไป ก่อนจะค่อยๆ สอดนิ้วกลางเข้าไปโดยที่มองไม่เห็นด้วยซ้ำ แต่แค่ปลายนิ้วเท่านั้นก็โดนจิกไหล่จนแสบ
สามไม่สนใจ รู้แค่ว่าข้างในทั้งร้อนและดูดหนึบ
“คุณสาม...เอาออกไป” แป้งบอกเสียงแผ่วในตอนที่กำลังโดนดูดริมฝีปากเล่น
“อ๊ะ อย่าๆ ” คนที่นั่งอยู่บนตักร้องบอก ในตอนที่นิ้วยาวสอดเข้ามาสุด
“บอกว่าอย่าแต่กระดกก้นรับ คืออะไรโมจิ” สามจูบซับน้ำตาเม็ดเล็กตรงหางตา ยิ่งทำหน้าแบบนี้ยิ่งอยากแกล้ง
“เคยทำแบบนี้ไหม? ” สามกระซิบถาม
อีกคนแอ่นอกที่ถูกบีบจนช้ำเข้ามาแนบอกหนา ส่วนกลางลำตัวของพวกเขาเสียดสีกันไปมาในตอนที่เขาชักนิ้วเข้าออกแล้วอีกคนขยับสะโพกตาม
บอกว่าอย่าแต่ร่อนสะโพกรับ...เหมือนเคยทำ
“มีใครเคยทำแบบนี้ให้ไหม? ” สามถามย้ำ นึกหวงร่างกายในอ้อมกอดอย่างประหลาดใจตัวเอง
“มะ..ไม่มี” แป้งตอบเสียงสั่น สิ่งที่ขยับเข้าออกในก้นทั้งอึดอัด แต่ก็รู้สึกดี
“แล้วเคยทำเองไหม? ”
“อ๊า…” แป้งแทบจะยั้งเข่าไม่อยู่ในตอนที่โดนนิ้วที่สองสอดเข้ามา
“ตอบเร็ว! ” สามสั่งเสียงเด็ดขาด
“คะ...เคยครับ”
ช่างหัวเราะในลำคอเมื่อข้างในดูดจนแน่น เขายิ่งได้ใจเมื่อได้ยินว่าอีกคนเคยรุกรานตัวเองมาก่อน ...โมจิไม่เบาจริงๆ ....
“ใช้นิ้วหรืออะไร”
ตัวครูแป้งแดงไปหมด ทั้งจากกิจกรรมตรงหน้าและทั้งคำถามที่เป็นความลับของเขามาตลอด
“เร็วอีก เร็ว…” เขาร้องบอกเมื่อนิ้วยาวโดนจุดที่ทำให้รู้สึกดีจนชาไปทั้งตัว
สามมองโมจิน้อยที่สั่นระริกทั้งๆ ที่ไม่ได้แตะด้วยซ้ำ เขาหยุดมืออีกครั้ง ดึงนิ้วทั้งหมดออกก่อนฟาดมือลงบนก้นขาวล้นมือจนขึ้นริ้วแดง
“ใช้อะไรทำ!? ” สามถามเสียงกร้าว หัวใจเขาเต้นเหมือนจะระเบิดด้วยความใคร่รู้
ความวูบโหวงตรงบั้นท้ายทำแป้งเหมือนตกจากเหว คุณครูยกมือสั่นของตัวเองขึ้นมา หวังจะช่วยให้ตัวเองพ้นจากความทรมาณตรงหน้า แต่ก็ไม่ทันอีกคน
.
.
.
แป้งโดนจับรวบมือไว้แล้วระดมจูบทั้งตัว เขาบิดกายเร่าในตอนที่สามคร่อมทับลงมาอีกครั้ง
“ตอบได้ยัง ว่าใช้อะไรทำ”
สามก้มลงกระซิบถามกับริมฝีปากบวมเจ่อ ก่อนจะแยกขาอีกคนออก มองช่องทางสีสวยที่ตอนนี้นุ่มจนอยากเอาอะไรที่ใหญ่กว่านิ้วมุดเข้าไป
“ขะ...ของเล่น ของเล่นครับ”
คำตอบแผ่วและตรงนั้นที่ขมิบถี่เหมือนหิวทำคนมองเดาะลิ้นเป็นจังหวะ ให้มันได้แบบนี้สิ
...นี่เขาบอกว่าโมจิไม่ธรรมดาไปกี่ครั้งแล้วนะ...
สามเอื้อมมือไปหยิบถุงยางจากหัวเตียง เขาวางมันไว้ตั้งแต่ตอนที่เข้ามาเช็กอิน ก่อนจะรีบสวมให้กับตัวเองแล้วปาดเจลเหนียวลงบนท่อนลำ
ดวงตาคมจ้องตรงนั้นไม่วางตา นึกสงสัยไม่จบสิ้น
“ของเล่น ใหญ่แค่ไหน? ”
แป้งเบิกตากว้าง คุณช่างจับขาเขาขึ้นพาดเอวสอบอีกครั้ง เอาปลายตรงนั้นถูตรงปากทางอ่อนนุ่ม ทำท่าจะดันเข้ามาแต่ก็ผละออกอยู่หลายครั้งพร้อมกับมองหน้าเขาอย่างต้องการคำตอบ...ถ้าไม่ตอบคงไม่ยอมเอามันเข้ามา
แป้งหลับตาส่ายหน้า
“มะ...ไม่ใหญ่ครับ” ของเล่นที่ซ่อนไว้จากสายตาคนทั้งโลก ขนาดไม่ได้ครึ่งของคุณสามด้วยซ้ำ
“ตอบดี” คนตัวโตยิ้มร้าย
เขาจับตัวเองดันเข้าไปในช่องทางคับแคบ มันแน่นจนต้องกลั้นหายใจดันเข้าไป ยังไม่ทันจะสุดแต่อีกคนกลับครางเสียงหวานและเสร็จไปก่อนแล้ว
ยังไม่ทันจะได้จับหรือทำอะไรเลย...โมจินี่จริงๆ เลย
ลำตัวขาวกระตุกน้อยๆ น้ำสีขาวขุ่นเปื้อนไปหน้าท้องขาว เจ้าตัวอ่อนปวกเปียก ตาปรือเหมือนจะปิด
“ไม่ให้หลับตอนนี้นะครับ” สามบอกก่อนจะดันตัวเข้าไปสุด
ข้างในทั้งแน่นและร้อน สามให้มือทั้งสองข้างบีบอกชูชันพร้อมกับโถมกายลงไป เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นไปทั่วห้องปนไปกับเสียงครางต่ำและหอบหายใจหนัก หน้าขาแข็งแรงตีกับก้นแน่นเป็นคลื่น มันแนบสนิทในตอนที่สามหยัดตัวเข้าไปสุด
“อ้ะ อ๊า...”
“เสียงดังนะโมจิ” เขาก้มลงฟัดแก้มนิ่มอีกครา อยากจะกัดแทบตายแต่ก็ทำได้แค่ระบายอารมณ์ลงกับท่อนล่าง
“พะ...พอ” แป้งร้องบอกเสียงสั่น เขาเสร็จไปแล้วแต่กลับรู้สึกว่าสิ่งที่อยู่ในตัวมันทำให้อารมณ์ยิ่งกระเจิดกระเจิง
“ใจร้ายจัง ผมยังไม่เสร็จเลย” สามตัดพ้อ ทั้งๆ ที่ไม่หยุดหย่อน
“ผะ...ผมจะช่วย” แป้งขอร้อง แบบนี้มันเกินไป เหมือนจะตาย...ให้เขาใช้มือให้ยังดีกว่า
“จะช่วยก็อ้าขากว้างๆ ” สามตีสะโพกกลม เขาโหย่งตัวขึ้นเพื่อให้ตัวเองเข้าไปได้ลึกขึ้นอีก
คนตัวโตหยุดพูด เขาก้มลงจูบคนน่ารัก ปล่อยให้ร่างกายทำงานประสานกับอารมณ์ ตาคมจ้องที่ใบหน้าอีกคนนิ่ง หูฟังเสียงครางหวาน ในขณะที่มือวาดไปทั่วกายขาว ส่วนโพกก็ยังตอกย้ำอยู่ตรงจุดที่ทำให้อีกคนดิ้นพล่าน
ค่ำคืนนี้คงอีกยาวนาน
.
.
.
ของเหลวสีขาวขุ่นของคนทั้งคู่เปรอะไปทั่วบริเวณแอ่งสะดือและลำตัวของแป้ง ถุงยางชิ้นที่สองถูกถอดทิ้งไว้ข้างเตียงเช่นชิ้นแรก คนใต้ร่างนอนชันเข่าในตอนที่ถึงเป็นรอบที่สอง คนตัวเล็กกว่ายกมือปิดหน้าตัวเอง เตียงที่เคยเรียบตึงตอนนี้ยู่ยี่จนจำสภาพเดิมไม่ได้
“แป้ง เอามือออก” สามบอก เขาลูบผมชื้นเหงื่อก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากเนียน
ช่างลุกขึ้นทั้งยังรูดสิ่งที่ยังไม่ยอมสงบลงของตัวเอง เขาเดินมาหยิบไวน์บนโต๊ะอีกฝั่ง รินมันลงในแก้ว ดื่มเองหลายอึก ก่อนจะถือมาที่เตียง
แป้งมองลำตัวสูงใหญ่ของอีกคนที่เอนตัวลงข้างกัน
“ดื่มไหม? ”
คุณครูถูกดึงตัวขึ้นมานอนซบแผ่นอกหนา สามลูบแผ่นหลังเนียนมือของอีกคน อดไม่ได้ที่จะลากนิ้วผ่านจุดที่ร่วมรักกันมาเกือบชั่วโมง
“อีกรอบได้ไหม” เขากระซิบถามคนที่ตาปรือปรอยเหมือนจะหลับ
แป้งซบแก้มลงบนอกหนา ความมึนและความรู้สึกวาบหวิวตีในอกจนรวนไปหมด เขาเงยหน้าสบตากับคนที่มองต่ำลงมา ก่อนจะอ้าปากรับไวน์รสเฝื่อนที่อีกคนมอบให้ผ่านจูบหวาน
...คืนนี้มันเหมือนกับความฝัน…
.
.
.
แป้งแนบหน้ากับอกลงบนเตียงและหมอนนุ่ม มีเพียงสะโพกที่ยันไว้ด้วยเข่า ท่าทางของเขาทำให้อีกคนเข้ามาได้ลึกกว่าสองครั้งแรก
สามมองช่องทางแคบที่กลืนตัวเขาเข้าไปได้หมด สะโพกแน่นโดนขยำและกัดจนแดงหลายจุด บริเวณข้างสะโพกที่เขาเป็นคนสักมีลายกุหลาบลายคมพาดอยู่บนสะโพกอวบ ทุกครั้งที่ร่างกายเขากระทบกับร่างกายอีกคน รอยดอกกุหลาบและปืนจะขยับอย่างกับมันมีชีวิต
“ดีไหม” สามแนบตัวลงไปถามคนใต้ร่าง ใช้มือปลุกปั่นร่างเล็กขึ้นมาอีกครั้ง
“อื้อ…” เจ้าของร่างกายที่มีรอยจูบแทบจะทุกจุดในร่างกายครางฮือเมื่อโดนอีกคนบดสะโพกเป็นวง แต่ถึงไม่ทำแบบนั้น...ของคุณสามก็โดนแต่จุดที่ทำให้รู้สึกดี
“ผม...ไม่ไหว”
เพราะโดนแกล้งทั้งด้านหน้าและข้างหลัง คุณครูถึงได้ตัวสั่นเป็นลูกนก สิ่งที่เต็มแน่นด้านหลังทำให้ข้างหน้าปลดปล่อยออกมาจนยันตัวแทบจะไม่อยู่ สะโพกใหญ่ร่อนส่ายแบบควบคุมไม่ไหว
สามปล่อยมือจากตัวตนอีกคนและหยัดตัวตรง เมื่อข้างในบีบรัดจนทนไม่ไหว ช่างก็ดึงตัวออกและกดย้ำเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มอยู่หลายครั้ง จนเมื่อจะเสร็จถึงได้ดึงสะโพกกลมมาแนบตัวพร้อมกับกระแทกถี่
ความอดทนของเขาสิ้นลงในตอนที่ของเหลวอุ่นสาดเข้าลึกในร่างกายอีกคน สามกระแทกสะโพกเพื่อรีดมันออกให้หมด เขาตาพร่า ไม่รู้ว่ามือบีบสะโพกอีกคนจนแดงจัด ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งนั้นมันเต็มตื้นจนล้นเป็นฟองครีม
เมื่อถอนตัวออกมาของเหลก็ไหลลงตรงตามแรงโน้มถ่วง เปื้อนขาด้านในอีกคนจนเหนียวเหนอะ
คนตัวเล็กกว่าทรุดตัวลงบนเตียง รู้สึกว่าสิ่งที่ไหลเข้ามาข้างในอุ่นวาบ…
“แป้งครับ แป้ง…” สุดท้ายก็ได้ยินแค่เสียงเรียกเบาๆ จากอีกคน
.
.
.
แป้งตื่นขึ้นมาด้วยความเมื่อยล้าไปทั้งตัว ในห้องสว่างโร่ เขาโดนกอดแน่นจากด้านหลังด้วยท่อนแขนคุ้นตา คุณครูยังจับต้นชนปลายไม่ได้แต่เมื่อพิจารณารอยสักนั่นแล้วความทรงจำเมื่อคืนก็ไหลบ่าเข้ามาในหัว
ตายแล้ว...ฉิบหายจริงๆ ก็คราวนี้!
เขารีบพลิกตัวหันมาอีกทาง โดยลืมไปว่าจะทำให้คนที่กำลังหลับสนิทอยู่รู้สึกตัว
“โมจิ...ไม่ให้ลุก” คนตัวโตงึมงำทั้งๆ ที่ยังไม่ลืมตาด้วยซ้ำ
จากที่มึนและปวดหัวแป้งถึงกับได้สติคืนมาทั้งหมด เขานอนตัวแข็งทื่อ อยากจะกัดลิ้นตายเมื่อเห็นว่าพวกเขาเปลือยกอดก่ายกันโดยที่แยกไม่ออกด้วยซ้ำว่าขาใครเป็นขาใคร!
แป้งนอนนิ่งให้อีกคนหลับสนิทลงไปอีกรอบถึงได้ค่อยๆ ขยับตัวออกห่าง รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว ลำตัวเย็นเฉียบแถมขาก็สั่น แต่ที่มากกว่านั้นคือความอาย
แป้งจำได้ว่าเมื่อคืนเขาเมา คุณสามก็คงเมาและน่าจะไม่ได้ตั้งใจทำแบบนี้ ถ้าตื่นมาเจอกันไม่อยากจะคิดเลยว่ามันจะน่าอายขนาดไหน
พอรู้แบบนั้นคนตื่นตูมก็รีบสวมเสื้อผ้าด้วยมืออันสั่นเทา ไม่รู้ต่อไปจะต้องทำยังไง แต่ตอนนี้ขอหนีก่อน!
.
.
.
TBC.
_________________________________
โมจิ เรามีอะไรจะบอก อิคุณสามมันตั้งใจ มัน ไม่ ได้ เมา! 5555555
ตอนนี้คือหมดพลังจริงๆ ค่ะ เขียนแล้วลบมากกว่าร้อยรอบ เพราะเราหื่นไม่เท่าสาม ไม่สามารถถ่ายทอดความรู้สึกน่าจัวของสามออกมาได้หมด ได้แต่หวังว่าคนอ่านจะชอบนะคะ ><
ฝาก #ช่างสักรักคุณครู ไว้ด้วยนะคะ :]
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
