หัวข้อ: (｡･ω･｡) โลกที่ไม่มีเรื่องบังเอิญ 19]If we are not matched from heaven [p20] 23.05.2019

[anntonies]

เบ๊บบบบบบบ
นังคนขี้อ่อยยย ไปเลย
อาบน้ำแล้วไปรอที่เตียงเดี๋ยวนี้!!
ชอบบรรยากาศในห้องโคตรๆ
ขมุกขมัวเหมือนเชียงใหใตอนนี้เลย

[lonesomeness]

หื่ยๆๆๆ มันเขินนนนนนนนน เข็มทิศเรียกว่า เบบี๋แหละคุณ

เราเคยเป็นแบบเบ๊บนะ แบบเราโดนล้อกับคนๆนึงจนอึดอัดไปหมด
แค่บางทีเดินผ่านยังโดน ทำให้เราไม่เข้าใกล้ ไม่คุยกับคนนั้นเลย

ถ้าเบ๊บทำแบบเราก็คือสงสารคุณจ่า แง

[ก้อนขี้เกียจ]

เราๆ นายๆ ยี้บ้าจริงจ่าเข็มมมม

[diltosscap]

ขอให้หายป่วยไวไวนะคะ ชอบเรื่องนี้จัง ความขี้อ้อน ขี้หวงมาเจอกันน่ารัก

[malula]

ยิ่งปิดยิ่งเผยพิรุธ ไม่ใครก็ใครต้องโป๊ะแตกแน่ ๆ

[กุหลาบเดียวดาย]

เข็ม ชอบตั้งแต่แรกกลับมาเจอที่ทำงานเหมือนเบ๊บหรือเปล่า

[mkianit]

ขอเรียกเบ๊บตอนนี้ว่าน้อง มีความเอาแต่ใจเบาๆ เมาบ่อยๆจ่าจะทนไม่ไหวนะ5555

[Sykes]

เรือแม็กเบ๊บร่มแบบกู้ซากไม่ขึ้นแล้ว 
กลัวความรู้สึกของเข็มทิศที่แค่หวงของแต่ไม่ได้รัก 

[ซีเนียร์]

 

[MooMiew]

เบ๊บสับสนงี้ต้องลองกันอีกสักครั้ง

 

[PCRYA_OK]

เนี่ยคุณเข็มทิศเขาสายเหมือนไม่ใส่ใจ แต่ใส่ใจเขาทุกอย่าง หรือจริงแล้วๆน้องแม็คอาจจะชิปเข็มเบ๊บ อยู่ก็เป็นได้.....

[ืniyataan]

หายป่วยไวไวนะจ๊ะ #คุณเวสต์ ชอบที่เข็มทิศเรียกเบ๊บ ว่าเบบี๋ เป็นชื่อที่จั๊กจี้หัวใจมาก..กกกกกกกก     

[เนเน่]

จ่าอย่ามาเล่นๆกับลูกเรา เราไม่ชอบถึงแม้ว่าเมื่อก่อนเราอยากได้นายมาเป็นหลัวก็เถอะเราไม่ปลื้มใจริงๆ

[river]

เบ๊บ ป่วนไปหมดล่ะ เสร็จเข็มทิศจริงๆแล้ว

[warin]

สนุก ติดตามค่ะ  ชอบ

[golove2]

เบ๊บเมาแล้วอ้อนว่ะ

 

[may27]

  ไม่รู้ว่าต้องรู้สึกยังไง แต่ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกก เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ

[alternative]

ขอให้หายป่วย กลับมาแข็งแรงั้งกายและใจค่ะ

เบบี๋! ทำไมอ่อยขนาดเน้!

[labelle]

นั่นไง หวงจริงด้วยค่ะ ไม่ชอบคือไม่ชอบนะเบ๊บ รู้ไว้ด้วย
เข็มทิศออกอาการมาบ้างแล้ว ความไม่ชอบใจมาแล้ว
เบ๊บก็มีหวั่นไหวแล้วนะ อะไรคือแค่ถามว่าจูบได้ไหม
ไม่ตอบ แต่ได้จูบดูดดื่มทดแทน

จ้าา แม็กเข็มทิศ ก็สู้ เข็มทิศเบ๊บไม่ได้หรอก

[minenat]

งือยังไงกันคุณ

[i.am.wee]

ไอ้พี่จ่าได้น้องแล้วเหลิงนะ....อย่าให้น้องต้องยั่วเด่วเอ็งจะร้องไม่ออก

[fsbeentaken]

ไม่สงสารนังเบ๊บ 

ให้นังเบ๊บรู้สะมั่งว่าคนรู้สึกก่อนเป็นยังไง เอิ๊กกกกกก

เข็มต้องมั่นคงนะรูก

[-west-]

 

as the way you are

         
        ไอ้เวร แม่ง เข็มทิศ ไอ้หมดสมรรถภาพ ไอ้กระจอก ตายด้านแล้วเหรอวะไอ้บ้าเอ๊ย

          เป็นคืนที่จบลงด้วยคำด่า และเป็นเช้าที่ผมยังสบถคำด่าตั้งแต่ลืมตามาพบว่าฉากหวือหวาที่เกิดขึ้นเหมือนปีนรถไฟเหาะนั่นเป็นแค่ความฝันที่ทำเอาบ็อกเซอร์ตัวเองเปียกในรุ่งสาง และนั่นทำให้ผมโกรธไอ้จ่าเฉยที่เสือกเฉยๆ จริงๆ ทั้งคืนอย่างคนไม่รู้สึกรู้สา ที่โกรธกว่านั้นคือผมยอมรับว่าคิดถึงคืนที่หัวใจเต้นแรงสุดทั้งด้วยความตื่นเต้น อับอาย และวาบหวามสุดกำลัง คืนที่เข็มทิศเดินมากอดผมจากทางด้านหลัง ในความสับสนอลหม่านให้อุ่นซ่าน ในวันที่ผมพุ่งไปสู่แพชชั่นในเรื่องงานรู้สึกได้ว่าที่จริงแล้วตัวเองก็ต้องการใครสักคนอยู่ข้างๆ กัน เสพความสุขปลดเปลื้องความทุกข์แบบที่ไม่มีใครทำได้มานานเหมือนมันไม่ว่าจะอยู่กันในสถานะใดก็ตาม

          เรื่องพวกนั้นช่างแม่งเหอะ แต่ผมก็โกรธอยู่ดีที่ตัวเองเรียกร้องแล้วมันไม่โอนอ่อนเหมือนที่ผมยอมบ้าง แถมปล่อยผมหลับบนโซฟา ตัวเองหนีเข้ามานอนในห้องอีก เฮงซวย ถ้าไม่ดิ้นตกเตียงเพราะฝันว่าถึงจุดสุดยอดที่ระเบียงกับเขาก่อนล่ะก็...ต้องโดนล้อแน่ๆ เมื่อวันก่อนเพิ่งปล่อยออกมาเป็นลิตรอย่างกับก็อกแตก แล้วยังมีหน้าเอาเซ็กซ์ครั้งแรกกับเพื่อนชายไปฝันเป็นตุเป็นตะเราทุกคนรู้โดยสัญชาตญาณว่าการบรรเทาทุกข์บำรุงสุขด้วยมือตัวเองหรืออุปกรณ์เสริมใดๆ ก็ตามไม่สามารถตอบสนองความปรารถนาได้เต็มที่ แต่ผมเองเพิ่งมาค้นพบว่าการมีเซ็กซ์กับ ผู้เชี่ยวชาญระดับเอ็กซ์เปิร์ตมันต่างยิ่งกว่าการนอนกับผู้หญิงด้วยซ้ำ ผมรู้มาว่าผู้ชายก็มีจุดออกัสซั่มที่สามารถสัมผัสได้จากด้านหลัง แต่ตำแหน่งนี่สิ ไอ้จ่ารู้ได้ยังไงว่ากระตุ้นตรงไหนแล้วน้องชายผมก็ร้องห่มร้องไห้เหมือนเจอสมบัติที่หลวงปู่ทับไว้ในถ้ำนับยี่สิบปี

          อ๋อ ใช่ อาจเพราะเขาจงใจจะลงมือจัดการขย้ำผมอยู่แล้ว เลยหาวิธีหลอกล่อให้ผมติดกับดัก นายแน่มากนายได้เบบี๋ผู้ไร้เดียงสาโหยหาสัมผัสอันรุนแรงคืนนั้นไป 1 eaประเด็นคือช่วยรับผิดชอบด้วยเวลาที่กูอยากทำบ้างเถอะ แบบนี้เบ๊บว่าไม่แฟร์ เบ๊บไม่โอ

          “เบ๊บ อาบน้ำนานจังวะ”

          “ขี้อยู่!” ผมตะโกนออกไป ยังนั่งอยู่บนชักโครก ปลงอาบัติให้น้องชายที่ปล่อยไม่ทันสุดในให้สาใจ เข็มทิศคงตื่นมาสักพักแล้ว ผมได้ยินเสียงก็อกแก็กๆ ข้างนอกตั้งแต่สิบนาทีก่อนเร่งมือให้เสร็จกิจแล้วทำความสะอาดอีกรอบ คว้าผ้าเช็ดตัวพันเอว เปิดประตูห้องน้ำ แล้วสะดุ้งโหยงเพราะเจ้าของห้องมันยืนติดประตูในระยะที่คิดว่าเมื่อกี้มันเอาหูแนบฟังหรือเปล่า

          “ว่าวเหรอ”

          “เสือก!” ผมด่า คนยิ่งหงุดหงิดอยู่โว้ย

          “วันหลังหยิบเจลไปใช้ดิ ไหนๆ ก็ซื้อมาแล้ว”

          “หุบปากไป!”

          ไอ้ฮุคุย ยังมีหน้ามาแนะนำ ผมผลักมันให้ถอย เข็มทิศแค่เอนตัวไปด้านหลังเล็กน้อยก็กลับมายืนใหม่ ใช้แขนคร่อมไม่ให้ผมออกไปแต่งตัว

          “โกรธเหรอ”

          “โกรธอะไร”

          “ที่เมื่อคืนไม่ทำ”

          “มึงมันเห็นแก่ตัว ไอ้สัด ทีตัวเองเสี้ยนไม่เคยจะถามว่ากูเอาด้วยไหม ทำไม มึงคิดว่ามึงเปิดก่อนแล้วมึงจะเป็นฝ่ายเลือกได้ตลอดเวลาเหรอว่าจะทำหรือไม่ทำ มึงคิดว่ามึงเป็นเจ้าของเกมนี้คนเดียวหรือไง ทีหลังเอาเจลของมึงไปใช้กับมือมึงนะถอย จะไปแต่งตัว”

          “ก็เพราะตอนนั้นไม่ได้ถามไง แล้วเบ๊บก็บอกว่าอารมณ์พาไป...เหมือนเราฉวยโอกาส”

          “แล้วไม่ใช่ตรงไหน ถามหน่อย”

          “ก็ให้โอกาสนี่”

          “แล้วทำไมทีกูอยาก...”

          “นายเมา” เขาถอนหายใจ ก้มหน้าลงมาใช้หน้าผากซบกับบ่าผม พูดเสียงแผ่ว “ไม่อยากให้รู้สึกแย่อีก เราไม่รู้ว่านายคิดยังไง เบ๊บ เราเป็นผู้ชายทั้งคู่นะเว้ย ไม่รู้สึกว่ามันแปลกเหรอ”

          “มึงควรรู้สึกตั้งแต่คิดจะอึ๊บกูแล้ว ไม่ใช่อึ๊บแล้วค่อยมาคิด”

          “ตอนนั้นมันโมโหนี่หว่า”

          “โมโหอะไร กูไปทำอะไร?”

          “ไม่รู้ รู้แต่ว่าต้องจัดการแบบนี้” คนพูดขยับหน้าผาก ใช้สันจมูกลากบนหัวไหล่ผม ตามด้วยริมฝีปาก ลมหายใจอุ่นเป่ารดต้นคอ เสียงของน้ำลายดังเมื่อเขาอ้าปากจูบงับตามผิวชื้นของผม “ยังอยากทำอยู่หรือเปล่า ถ้าทำอีก...จะคิดมากหรือเปล่า”

          “........”

          ผมไม่ตอบ จะให้พูดยังไงว่าก็คิด คิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ทำไมถึงยอมรับเรื่องนี้ได้อย่างง่ายดาย เพราะมันจะเป็นแค่ความลับของผมกับเข็มทิศที่ไว้ใจได้ว่าเรื่องจะไม่แพร่งพรายไปไหน เป็นเพียงการสนองตัณหาชั่วขณะให้หายเครียดตามประสา หรือเพราะเป็นเข็มทิศที่ผมยอมรับเขาในทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่ความเป็นเพศที่ทำให้เซ็กซ์ผิดจารีตยิ่งกว่าการหลับนอนกับแฟนสาวก่อนแต่งงาน

          ความสับสนที่เข็มทิศมีคงไม่ต่างจากผมมาก แต่เราเข้ากันได้ดีในทุกเรื่องจนเมื่อนึกถึงเรื่องนั้นขึ้นมาก็มีแต่ภาพของเขามากลบทับประสบการณ์ที่ผ่านมาทั้งหมด ผิดชอบชั่วดี สังคมแวดล้อมไม่อาจดึงรั้งอะไรไว้ได้ เมื่อเราอยู่ด้วยกันลำพัง ผมก็ชอบให้เขาสัมผัสและสัมผัสตัวเขา ชอบรับฟังและผ่องถ่ายเอาความข้นขุ่นในใจให้บรรเทาเบาบางลง

          “...มึง”

          “กลับมาพูดเพราะๆ เหมือนเดิมได้แล้ว” เขากระซิบ รู้สึกตัวอีกครั้งก็เมื่อแผ่นหลังทาบกับผนังกระเบื้องห้องน้ำ เขาจูบผมจากเบาๆ เป็นรุนแรง มองไปด้านหลังเห็นผ้าเช็ดตัวสองผืนกองอยู่หน้าห้องน้ำ ผมอ้าปากจะเรียกอีกครั้ง แต่ถูกแทรกเข้ามาด้วยกล้ามเนื้อหยุ่นชื้น ร้อนผ่าวไม่ต่างจากลมหายใจ

          ขาทั้งสองข้างถูกแทรกด้วยหัวเข่า บังคับให้กางออก ผมรวบเอาสติที่ยังเหลือเบี่ยงหน้าหลบจูบนั้นเพื่อท้วง “ถุงยาง”

          ชายหนุ่มถอนหายใจราวกับเด็กโหยหาของเล่น ความหงุดหงิดที่โดนขัดใจของเข็มทิศมีอานุภาพขนาดที่โลกผมหมุนเพราะถูกอุ้มพาดบ่าออกมาจากห้องน้ำแล้วโยนลงบนเตียง เขาเปิดลิ้นชักหยิบอุปกรณ์แล้วพลิกตัวผมให้นอนคว่ำ ยกสะโพกสูง รับรู้ถึงเจลเย็นๆ และนิ้วที่แทรกเข้ามา ยังไม่ทันได้ปรับตัวมากนักจ่าเฉยก็กระชากหน้ากากตัวเองออกอีกครั้ง
สิบนิ้วมือกางแล้วขยำผ้าปูเตียง กัดฟันไม่ให้ส่งเสียงน่าอายออกมา ความรู้สึกหลากหลายทำให้อยากกรีดร้อง ไหลวนจากส่วนหนึ่งไปยังส่วนต่างๆ ของร่างกาย เห็นทีวันนี้คงลากสภาพตัวเองแบบเน่าๆ ไปทำงานแน่ๆ เพราะยิ่งผมยินยอมพร้อมใจ ก็ยิ่งเหมือนจะมีคนได้ใจใช้เรี่ยวแรงเต็มกำลังแบบไม่ออมมือ

          “วันนี้ลางานกันไหม บอกว่าแฮงค์ก็ได้”
เขากระซิบ เวรตะไลเอ๊ย ผมเสือกเห็นด้วย เวลาหน้ามืดนี่มันหน้ามืดจริงๆ สิให้ตาย “ถ้าไม่มีงานด่วนเข้ามานะ”

          “ถ้ามีงานด่วนเดี๋ยวเราเข้าไปคนเดียวเอง นายพักเถอะ...” เสียงพูดนั้นสลับกับลมหายใจแรง “...จะชดเชยที่ไม่ได้ทำให้เมื่อคืน”

          อันหลังนี่ใครขอ...
          อย่าทำเป็นพูดเอาบุญคุณหน่อยเลย กูรู้ทัน!


         

          เอาเข้าจริง ใครจะไปยอมลางานเพราะเรื่องแบบนั้นวะครับ

          ผมกับจ่าเฉยที่เพื่อเฉยเพื่อเซฟพลังงานในชีวิตประจำวันไปใช้บนเตียงเข้าเลทโดยอ้างว่าผมแฮงค์ มาทำงานด้วยสภาพมึนๆ เซอร์ๆ จะไม่ยอมเสียตำแหน่งลูกรักหัวหน้าไปให้อ้ายอีหน้าไหนเป็นอันขาด พี่แบงค์เห็นสภาพแล้วหัวเราะเหอะ ส่วนไอ้แม็ก น้องชายที่แสนดีก็เร่งปรี่แทบเอาเก้าอี้กับน้ำเย็นมาเสิร์ฟตั้งแต่เปิดประตูออฟฟิศเข้าไป เข็มทิศปรายหางตามอง ใช่สิ คนอย่างมึงจะมีลูกหม้อเหมือนที่กูมีได้ไง ไม่รู้จักสร้างบุญคุณแบบที่คนดีๆ เขาทำกัน

          “ดื่มหนักมากเลยเหรอพี่ โทรมเชียว กินน้ำหน่อย กินเยอะๆ จะได้ฉี่ออกมา”

          “อะไรว้า เมื่อคืนก็ไม่ได้ดูหนักขนาดนั้น” พี่โหน่งตะโกนมา พ่อลูกอ่อนผู้พาลูกสาวเข้าวงเหล้าแต่เล็กแต่น้อย ใช่ครับ หลังเลิกงานมันไปรับลูกแล้วยังเอาลูกมานั่งดื่มกับผม หลับพับคาโต๊ะด้วยเหตุผลที่ว่าแม่มันก็ไม่อยู่บ้านเหมือนกัน

          “ผมกลับไปดื่มต่อที่ห้องอีกนิดหน่อยหรอกน่า”

          แก้ตัวว่าเป็นความผิดของเหล้า ได้ยินเสียงหัวเราะหยันๆ ดังมาจากมุมของเข็มทิศ แต่เขาไม่พูดอะไรมากไปกว่านั้น ดี ปิดปากมึงให้สนิทไปเลย

          “ถึงว่า คุยๆ อยู่ก็เงียบไป”

          “เออๆ โทษที มึงมีอะไรสำคัญปะล่ะ ทีหลังมีก็โทรมาดิวะ เล่นไลน์บางทีกูก็แวบไปทำอย่างอื่นแล้วลืมๆ บ้าง”

          “โห น้อยใจนะเนี่ย” ทำสะบิดสะบิ้งไม่สมขนาดตัวเลยสักนิด

          “เดี๋ยวนี้ออกนอกหน้าใหญ่นะน้องนะ ดูเมียด้วย นั่งขึงตาจะแตกโพละออกมาแล้ว” พี่ดิวเดินเข้ามา เอาม้วนกระดาษฟาดหัวไอ้แม็กไปที ทุกคนหันกลับไปที่เข็มทิศโดยมิได้นัดหมาย เจ้าตัวรีบหลบตาก้มหน้าเปิดคอม เสียบสายชาร์จแบตฝั่งที่ไม่มีรู ใจเย็นเพื่อน เขินจนเลิกลักแล้ว

          “ว้าย น้องจ่าของพี่ตอนเขินน่ารักเชียว แม็กไปช่วยพี่เข็มทิศเปิดคอมหน่อยสิจ๊ะ” ในที่นี้ไม่มีใครขี้ชงเท่าพี่มะลิ ไอ้แม็กกลอกตาจนครบ 180 องศา แต่เจ้แกไม่ยอม เดินมาผลักเก้าอี้ให้ไปช่วยไอ้เข็มดูคอม ทั้งที่เขาก็แค่เอ๋อแดกที่ถูกจับคาหนังคาเขาได้ว่ามองผมกับแม็กอยู่ต่างหาก

          เอาจริงแล้ว พอทุกอย่างมันใช้เวลาสักนิดหน่อยเราก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิมได้ราวกับการนอนด้วยกันเป็นเรื่องปกติ ผมคิดว่านั่นอาจเป็นสกิลที่สืบเนื่องจากความเป็นเพื่อนที่มีก่อนหน้านี้ บวกกับมันก็ราบรื่นดี ผมไม่ได้รู้สึกว่าเป็นฝ่ายเสียเปรียบเข็มทิศ ราวกับมันเป็นแค่กิจกรรมหนึ่งที่ต้องกระทำเป็นคู่เท่านั้น

          จะให้ยอมรับอีกอย่างก็ได้ มันเป็นเรื่องที่รับได้ยากแต่ผมก็รู้สึกดีกับเข็มทิศไม่น้อย ลองคิดดูถ้าเป็นพี่แบงค์จูบผมตั้งแต่วันนั้นอาจเอาปากไปขูดล้อรถแล้วราดเบคกิ้งโซดาอีกรอบ หรือถ้าเป็นพี่โหน่งที่ทำอะไรเกินเลย ผมคงตะบันหน้าไม่ยั้ง ไม่กริ่งเกรงขนาดกล้ามที่เกือบเท่าหัวลูกสาว แต่กับเข็มทิศผมแค่รู้สึกเคืองนิดๆ หน่อยๆ อย่างน้อยก็ควรเผื่อเวลาให้ผมสับสนบ้าง เสือกทำๆ ไปก่อนค่อยให้ผมคิดตามว่าโอเคไหมวะ ทำอีกดีหรือเปล่า และเพื่อนทั่วไปเขาทำกันแบบนี้ได้เสียที่ไหน เราไม่ใช่ในสมัยเรียน รด. ที่อยากลองของบนเขาชนไก่โดยคบกับตุ๊ดบ้าง เป็นช่วงเวลาสั้นๆ หรือนักโทษชายที่ถูกจองจำในสถานที่เดียวกันและจำเป็นต้องมีเซ็กซ์ด้วยกันเพื่อแสดงความสวามิภักดิ์หรือหาทางปลดปล่อยตามธรรมชาติเท่านั้น

          ทั้งหมดนี้ทำให้ผมตกตะกอนความคิดได้เองว่าเราไม่จำเป็นต้องมีเซ็กซ์กันด้วยซ้ำ ในเมื่อมีทางเลือกอื่น นอกเสียจากผมชอบเวลาที่ตัวเองกับเข็มทิศใช้ร่วมกันจริงๆ เพราะถึงแม้ว่าผมคิดว่าแยกเซ็กซ์กับความรักออกจากกันได้ ท้ายที่สุดมันก็ต้องดำเนินไปพร้อมความพึงพอใจในอะไรสักอย่างถึงก้าวผ่านเส้นสถานการณ์ของเพื่อน คนรู้จัก มาเป็นคู่หลับนอนได้ในที่สุด

          “ภาพนี้โคตรดี” เสียงของพี่ก้อยดังแทรกเข้ามาขณะที่มองเข็มทิศจะเพลิน พี่ก้อยแบ่งให้ผมกับพี่มะลิดูเป็นภาพถ่ายตอนแม็กอ้อมเอาสายไฟจากด้านหลังยื่นให้ และเข็มทิศก็รับมันมา สาวๆ กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ มีแต่พี่แบงค์กับพี่โหน่งที่ทำท่าขนลุกใส่กันแบบผู้ชายที่คิดว่าคนแมนๆ ต้องไม่ยอมรับเรื่องเพศที่สามเท่านั้น ฉุกให้ผมคิดว่า ที่จริงความสัมพันธ์ของผมกับไอ้จ่าก็ควรจะเฉยๆ ไปแบบนี้ รู้กันดีแค่ในห้องนั่นแหละ ถูกแล้ว

          “เดี๋ยวเถอะ สาวๆ ทำเป็นเล่นไป แล้วพี่รูญยังไม่เข้าเหรอ” พี่ดิวถาม เดินไปดูตารางงานที่พี่รูญแปะไว้ที่โต๊ะตัวเอง

          “เข้าก็เห็นแล้วปะครับ”

          “ฉันเพื่อนเล่นแกเหรออีเบ๊บ”

          โดนกระดาษม้วนที่ฟาดไอ้แม็กเมื่อครู่เขวี้ยงมาเฉียดหัว ถ้ามีเขาป่านนี้เสียบปลายเขาไปแล้ว ผู้หญิงเดียวนี้ดุชะมัด เจ้แกเท้าเอวทำท่าแม่มด แบบที่ตัวขนาดเท่าแม่มดคันไฟ ใหญ่เท่าขี้เล็บ น่ากลัวตายห่า
         
           “เดี๋ยวจะโดน”

          “โห อะไรเนี่ย นี่อะไร เอางานมาให้อีกแล้วเหรอ โฆษณาอีกหรือเปล่า” ผมกางอ่านกระดาษเอสี่ที่ม้วนๆ ไว้ เป็นลายมือชุ่ยๆ แบบที่ชุ่ยแล้วก็ยังสวยกว่าการประดิดประดอยลายเส้นของตัวเอง แต่อ่านไม่รู้เรื่องอยู่ดี

          “โฆษณาเบียร์ตัวใหม่ที่นำโชคจะเปิดตัว แย่งกันหลายทีม เดี๋ยวให้พี่รูญลองคิดราคาก่อนแล้วเอาไปคุยกับเขาอีกที”

          โฆษณาแอลกอฮอล์ยากกว่าทั่วไปเล็กน้อยเพราะต้องขายของโดยไม่มีสินค้า แต่งต้องสื่อถึงสินค้า ครับ นี่ไม่ใช่เพลงของเกสโนว่าแต่อย่างใด “ทีมเราเป็นต่อตรงเข็มทิศกับแม็กกำลังมาแรง”

          “เกี่ยวอะไรกับผมวะพี่”

          “ก็ตัวนักแสดงไง คอนเซ็ปต์เปิดใจ เพราะนี่เป็นเบียร์คราฟต์ของคนไทยที่ยกมาเป็นแบรนด์แรกของบริษัท ใต้สโลแกน สนุก เปิดใจ และเป็นได้ทุกอย่าง แต่ต้องคุยกับพี่รูญก่อนว่างานในมือเป็นยังไง อ้ะ มาพอดี เข้าสายนะเฮีย”

          “เออ เมื่อคืนเปิดไฟหน้ารถทิ้งไว้ เมื่อเช้าแบตหมด แล้วแทนที่จะได้จัดการให้เสร็จๆ เจ๊ไก่โทรมาอีก”

          “ว่าแล้ว” พี่ดิวหัวเราะอย่างคนรู้ทัน แม็กมานั่งหงิงๆ ข้างผม เปิดดูรูปที่พี่ก้อยส่งเข้ากรุ๊ป ผมนึกขำ อยากแกล้งมัน เลยเซฟเอาไปลงทวิตติดแฮชแท็กแถม ยอดรีเพิ่มเร็วอย่างกับจ้างบอท แถมยังมีคนมาฟอลเพิ่มจากรูปแค่รูปเดียวด้วย

          “อีเบ๊บ เอากระดาษนั่นมาซิ”พี่ดิวเรียกไม่อ่อนโยนเลย ผมใช้ไอ้แม็กอีกต่อ มันลุกเอาไปให้อย่างว่าง่าย เด็กดีๆ “ดูมันนะ เด็กพี่ขี้เกียจตัวเป็นขน ขอบใจจ้ะแม็ก”

          “โห ก็ดูพี่เรียกผมดิ สองมาตรฐานโคตรๆ”

          “ดัดจริต” อะ โดนด่าไปอีก

          แม็กเดินเลยไปเข้าครัว กลับมาอีกครั้งพร้อมน้ำอุ่นๆ ให้ผมดื่มแก้แฮงค์ ถ้ามันรู้ว่าผมไม่ได้แฮงค์มีหวังด่าไปถึงพ่อ แต่น้ำอุ่นก็ดีครับ ไอ้คนทำผมอ่อนระโหยโรยแรงนั่นยังไม่เห็นใส่ใจอะไรสักนิด ใจดำสัสๆ

          “แม็กกับเข็มทิศ”

          ตูดยังไม่ทันหย่อนลงเก้าอี้ พี่รูญก็เรียกเด็กผมอีกแล้ว ไอ้แม็กหันกลับไปตามต้นเสียง ส่วนเข็มทิศแค่เอาหูฟังที่ใส่ไว้ออกเท่านั้น “พี่ไก่ นพพรชวนเข้าโมเดลลิ่ง ให้กูมาช่วยพูด เข้าเป็นคู่เลยนะ”

          “โน/ไม่ครับ” สองเสียงประสานเป็นหนึ่ง ตั้งแต่เข้าทำงานเพิ่งเห็นมึงสองคนใจตรงกันก็วันนี้

          “แต่งานเบียร์นี่เลี่ยงยากว่ะ ถ้าอยากได้งานอะนะ ในเครือนำโชคค่ะพี่รูญ เป็นไลน์ที่แยกออกมาจากอแมซซ์ เบียร์ บุษยา นี่บรีฟคร่าวๆ ที่ดิวไปฟังมา ไม่งกงบแต่ต้องปังเขาถามถึงน้องแม็กกับเจ้าเข็มด้วย เห็นโฆษณาตัวใหม่แล้วเคมีเข้ากันดี”

          ผมกลั้นขำดังฮึบ ถ้ารู้ว่าไอ้จ่าเกลียดแม็กแค่ไหนก็ต้องขำกันทั้งนั้น

          “ผมไม่เข้าโมนะ ไม่ชอบ ชอบทำงานเบื้องหลัง แต่ถ้าพี่รูญให้ช่วยก็โอเค”

          “ใจเย็น เอางี้ เดี๋ยวบ่ายมาเบรนสตรอมกันว่ายังไง ตอนนี้ทำงานที่ค้างไว้ก่อน ขอบใจมากดิว เดดไลน์วันไหน”

          “อีกสามวัน แค่เอาพล็อตกับสเปรดชีตไปเสนอก่อน ยังไม่เอารายละเอียดมากค่ะ หรือถ้าเสร็จไวยังไงพี่รูญติดต่อดิวมาได้ก่อนเลยนะ”

          “เอ้า พูดๆ เหมือนรีบไปไหน”

          “นัดผัวไว้”

          “หวายยยย คนไหนๆ” ผมแซว ผัวของพี่ดิวนี่ไม่ได้หมายถึงสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายฮะ เห็นแบบนี้เปลี่ยนบ่อยอย่างกับอะไรดี “พี่ดิวเปลี่ยนทุกไตรมาส ไม่สงสารเจ๊มะลิผมเลย”

          “อีเบ๊บ ถ้าฉันหิวฉันก็หาแถวๆ นี้แหละ ระวังตัวไว้”

          “ต้องหมายถึงพี่แบงค์แน่ๆ”

          “มึงนั่นแหละ เพิ่งโดนผัวเทไปมีผัว จ๋อยๆ แบบนี้เดี๋ยวเจ้เคลมเอง” ฮะฮะ... อะไรคือผัวเทไปมีผัววะ ผมเหลือบหางตาไปมองเข็มทิศโดยอัตโนมัติ แต่โดนเด็กฝึกงานตัวใหญ่ล็อกคอจนเกือบหงายเงิบไปข้างหลัง

          “ข้ามศพผมไปก่อนพี่มะลิ”

          “โอ๊ย อีรุงตุงนังไปหมด” พี่รูญบ่นออกมาจนได้ ส่วนพี่แบงค์ที่ถูกพาดพิงถึงได้แต่หัวเราะหึๆ หรี่ตามองผมกับแม็กอย่างคนจ้องจับผิด

          “แม็ก จีบไอ้เบ๊บเหรอวะ”

          คนถูกถามยิ้มตาปิด ไม่ปฏิเสธ ผมรีบเลย แกะมือมันออกอัตโนมัติ “เฮ้ยๆ อันนี้เกินแล้วๆ กูพี่เลี้ยงมึงนะ ศีลธรรม จรรยาบรรณ จารีต ประเพณี กฎปฏิบัติ สนธิสัญญาหนังหมาอะไรก็จีบไม่ได้ ไม่ได้ถือเป็นคำขาด กูไม่ได้เป็น...”

          ไม่ได้เป็นอะไรวะเบ๊บ แม่งพูดออกมาก็ไม่เต็มปาก พฤติกรรมเสือกสวนทางกับปากแบบซ้ายสุดกับขวาสุดไปเลย

          “จริงจังปะเนี่ย”

          ที่แซวๆ กันตั้งแต่ผมเริ่มงานกับเข็มทิศนั่นเพราะช่วงแรกๆ ที่เข้างานผมแม่งไปขอเบอร์สาวแล้วโดนปฏิเสธ โอดโอยจนถูกจับไปเป็นเมียไอ้เข็ม พร้อมกันกับที่เข้าขากันดีที่สุด ไม่ใช่เพราะชอบเขาแบบนั้น ดังนั้นที่แซวๆ กันมานั่นโกหกพกลมทั้งหมด

          “เบ๊บมันชอบผู้หญิงนะหนูลูก มันชอบคนนมใหญ่ แบบจี๊ดจ๊าดๆ”
         
          พี่มะลิแก้เกมให้ด้วยความจริงใจ แม็กตอบกลับว่า “รู้ได้ไงว่าผมไม่จี๊ดจ๊าด” เกิดเสียงโห่ฮาขึ้นทันที

          “พ่อมึงเป็นมะขามเหรอจี๊ดจ๊งจี๊ดจ๊าดอยู่ได้ น่ารำคาญ” เข็มทิศเพิ่งมีบทพูด มองไอ้แม็กด้วยสายตาที่แสดงถึงความหงุดหงิดระดับสุด เกิดเสียงหูยยย ขึ้นมาอีกรอบ จังหวะได้ บอกกูทีว่าพี่โหน่งไปตั้งกล้องที่ไหน ซิทคอมอะคาเดมี่หรือยังไง

          “พี่หึงเหรอ” แม็กถามกลับ คราวนี้เป็นสงครามน้ำลาย ไอ้พี่แบงค์ชูแบงค์ร้อยขึ้นตะโกน

          “วางเงินครับวางเงิน กูลงไอ้เข็ม หมัดน้อยต่อยหนัก”

          “ฉันลงน้องแม็ก ชัดเจนเวอร์”

          ผมล้วงเงินออกมาบ้าง แต่ยังไม่ทันลงพี่รูญก็ขว้างก้อนกระดาษใส่หัว วันนี้โดนหลายรอบแล้วนะครับ ปาจนถังขยะเต็มเลยไหมล่ะ

          “งานการไม่ทำนะพวกมึง ไอ้แม็กก็อย่าไปแหย่พี่เบ๊บของมึงมาก ยิ่งไม่ค่อยมีสติแยกอันไหนเรื่องจริงเรื่องเล่น ส่วนพี่เลี้ยงแทนที่จะสอนงานน้องเสือกเล่นไปกับเขา คนอื่นก็กลับที่นั่งได้แล้ว กูปวดหัวเรื่องเมื่อเช้าแล้วต้องมาปวดหัวกับพวกมึงอีก เส้นเลือดในสมองจะแตกเข้าสักวัน เตรียมประชุมบ่ายนี้ด้วย ดิวส่งไฟล์งานของเบียร์บุษย์มาให้แล้วใช่ไหมก้อย ทำสไลด์สรุปให้อ่านง่ายๆ ที แล้วเดี๋ยวเที่ยงไอ้แม็กกับเข็มทิศออกไปกินข้าวกับกูหน่อย บ่ายสองเข้ามาต้องพร้อมประชุม”

          วงแตก แยกย้าย ยังไม่ทันมีคนถามต่อว่าที่แม็กบอกเข็มทิศหึงนั่นแหย่ว่าหึงมันหรือหึงผมเกมก็จบก่อน คลื่นลูกเก่าซาคลื่นลูกใหม่ก็โถมซัด ใช่ครับ กระแสผมกับเข็มทิศแม่งเก่าไปแล้ว อะไรจะเร่าร้อนเท่าแม็กเข็มทิศในทวิตเตอร์ตอนนี้ล่ะ รีกันจนแบตกูจะหมดแล้วมั้ง

          “ผมไม่ได้แหย่นะพี่ เรื่องที่บอกว่าจีบ จีบได้ใช่ป่าว”

          “ไม่ได้” แม็กกระซิบถาม ผมก็กระซิบตอบ แคปหน้าจอยอดรีทวิตไปใส่ในกลุ่มลับของเพื่อนในออฟฟิศที่ไม่มีพี่รูญ “กูบอกแล้วว่ากูเป็นพี่เลี้ยงมึง อันนี้ยังไม่พูดถึงที่มึงเป็นผู้ชายนะ”

          “พี่ก็ยังไม่มีแฟนปะล่ะ ผู้หญิงผู้ชายแล้วไง ผมชอบพี่”

          “แม็ก อย่าให้เป็นเรื่องดิวะ”

          เอาจริงก็ไม่เซอร์ไพรส์แบบ อะฮ้า อะโฮ้กูอาร์คเรียล??? หรอก ที่ผ่านมาก็มีปฏิกิริยาให้พอคิดเองได้บ้าง แค่ไม่อยากคิด ใครจะกล้าคิดว่าในชีวิตจะมีผู้ชายมาชอบเราวะครับ หรือพอได้กับไอ้เข็มแล้วฟีโรโมนออกว่าที่จริงก็ไม่ได้ปิดกั้นในเรื่องเพศนัก “กูเป็นพี่เลี้ยงมึงนะ อยากให้มีปัญหาส่งไปที่มหา’ลัยหรือไง”

          “งั้นถ้าพี่ไม่เป็นพี่เลี้ยงผมแล้วแปลว่าตอนนั้นคบกันได้ใช่ปะ”

          “ไม่ได้ มึงไม่กลัวเข็มทิศแล้วหรือไง”

          “เขาเกี่ยวอะไรอะ” แม็กถาม เออว่ะ พอถามงี้ผมก็ไม่รู้เลยว่าจะตอบยังไงไม่ให้โป๊ะแตก “เพื่อนก็ส่วนเพื่อนดิ”

          มันว่า หมุนเก้าอี้กลับไปโต๊ะตัวเองจังหวะนั้นที่มีก้อนกระดาษลอยมาตกลงบนหัวผมอีกแล้ว ทิศทางถ้าไม่ใช่เข็มทิศก็พี่แบงค์นั่นแหละ แต่ทั้งคู่ก็ครอบหูฟังนั่งทำงานกันอย่างไม่มีท่าทีว่าใครเป็นคนทำเลยสักนิด เปิดกระดาษดูร่องรอยหลักฐาน โห งานไอ้เหี้ยเข็มชัดๆ ทำเนียนนะมึง

          Babe: กวนตีน

          KT: ?

          Babe: ตอแหลไม่เนียนไปเรียนมาใหม่ครับ

          KT: สัปดาห์นี้กลับบ้านนะ แม่ตาม

          เปลี่ยนเรื่องตลอด ผมส่งสติ๊กเกอร์โอเคไปหาเขา นึกๆ ดู ผมก็ยังไม่ได้ติดต่อกลับไปที่บ้านบ้างเลยนับตั้งแต่ย้ายออกมาอยู่คอนโด คงต้องกลับบ้านเหมือนกัน

          Babe: งั้นเจอกันวันจันทร์เลย

          เกิดเครื่องหมาย read บนหน้าจอสนทนา แต่ไม่มีการตอบกลับ เข็มทิศส่งลิงก์บัตรคอนเสิร์ตมาให้ กดเข้าไปดูมีแต่วงน่าสนใจ

          KT: จองไปแล้ว สองใบ ได้ราคา early bird โอนค่าบัตรมาด้วย

          KT: เลขบัญชีธนาคาร

          Babe: เค็มมมม

          KT: รักษาความเค็มเหมือนเกลือรักษาความดี

          ถึงทีผมอ่านเฉยๆ หันไปสบตาเข็มทิศ ตาดุๆ เมื่อครู่กลายเป็นวิบวับ กับยิ้มที่มุมปาก ผมเหยียดปาก มุกเห่ยของคนเห่ยๆ เชื่อแล้วว่าสมัยเรียนมีแฟนเพราะผู้หญิงมาจีบ ไม่ได้หน้าแบบนี้เล่นมุกนี้ไม่ได้เด็ดขาดคะแนนคารมติดลบแบบอินฟินิตี้

          แต่บวกคะแนนให้หน่อยที่อย่างน้อยผมก็อมยิ้มได้ก็แล้วกัน






…

#westonwednesday
มาแว้ววววว ล่มๆเรือแม็กเบ๊บ จับคว่ำให้หมด เรื่องนี้นายเอกเราโนดราม่าเลยอะ ทำไมเป็นคนใจง่ายแบบนี้! ตีก้นลายดีมั้ยยยย รำคาญความอิ๊อ๊ะจิ๊จ๊ะกันในออฟฟิศจังเลยขร่ะ จับแยกๆๆๆๆ
ซียูเน็กซ์พุธน้า ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์คร้าบบบ (*´꒳`*ﾉﾉﾞ✧

[diltosscap]

แม็ก เดินหน้าเลยค่ะ เอาให้พี่จ่าร้อนไปเลย

[เนเน่]

น้องเบ๊บน่าตีก้นจริงๆ ฝากพี่เข็มตีแทนด้วยนะคะ

[i.am.wee]

มันบังเอิญกันรึยัง?

[malula]

แม็กจีบจริงอิจ่าเต้นแน่

[Sykes]

คุณเวสจะล่มเรือแม็กเบ๊บไม่ด้ายยยยยย
Me :: กำไม้พายแน่น 

[ืniyataan]

ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   

[anntonies]

แม็กต้องไปฝึกวิชาอย่างน้อยสิบปีนะจ๊ะ
ถึงจะเท่าทันจ่าเฉยของเรา