ตอนพิเศษวันคริสต์มาส
ของขวัญชิ้นใหญ่จากซานต้า ใหญ่จนจุก ใหญ่จนต้องร้องขอชีวิ้ดดดด!
หลุมหลบเมีย @Papai_naverdie
สวัสดีวันคริสต์มาส วันนี้ผมมีความฝัน และผมจะทำมันให้สำเร็จ!
[พระพาย]ในที่สุดวันที่ผมเฝ้าโหยหารอคอยก็มาถึง วันคริสต์มาสที่บรรยากาศรอบตัวกุ๊งกิ๊งจิงเกอเบลแม้อุณหภูมิประเทศไทยจะร้อนบัดซบและอุดมด้วยฝุ่นควันแทนหิมะ แต่ช่างมันไปก่อน วันนี้ยอดชายนายพระพายมีภารกิจพิเศษให้ทำ บอกเลยว่าวางแผนมานานนมทันทีที่เห็น ‘สิ่งนั้น’ ในเว็บขายชุดคอสเพลย์ออนไลน์
แค่คิดก็รู้สึกอ่อกๆ อยากลองของเต็มแก่
ผมหัวเราะคิกคักกับตัวเอง ระริกระรี้อยู่ในห้องเล็กๆ ของหอพัก วันนี้เฟนไม่อยู่ห้อง น้องมีนัดทำงานกับเพื่อนๆ ตอนแรกผมก็งอแง วันคริสต์มาสทั้งทีก็อยากอยู่กับแฟน อยากพาหนูจ๋าไปเที่ยวลั้ลลาตามประสาคนรักกัน แต่คิดอีกที ให้น้องไปทำงานกับเพื่อนนั่นแหละดีแล้ว ผมจะได้ใช้โอกาสนี้จัดเตรียมเซอร์ไพรส์ชุดใหญ่รอเฟนกลับมา
ว่าแล้วก็ทักหาหนูจ๋าก่อน ไม่รู้ตอนนี้เป็นไงบ้าง
PP : หนูจ๋า
PP : ทำงานถึงไหนแล้วคะคนดี
Fennn : ยังไม่เสร็จเลยพี่พระพาย อีกตั้งเยอะแน่ะ
PP : คิดถึงหนู
PP : คิดถึงจนปวดไข่
PP : ปวดใจ**
PP : แป้นพิมพ์มันเสนอคำอัตโนมัติมาค่ะ ขอโทษที
PP : คนดีของพี่อย่าหักโหมนะคะ เดี๋ยวจะไม่มีแรงสำหรับคืนนี้
Fennn : หือ
Fennn : ยังไงนะพี่พระพาย คืนนี้เราต้องใช้แรงอีกเหรอ
Fennn : อ๋อ รู้แล้ว!
PP : เฮ้ย รู้ได้ไง พี่เปล่านะ พี่ไม่เไส่เาาวก้สกว
Fennn : งง
Fennn : พี่พระพายเป็นอะไร
Fennn : เราไม่โกรธพี่หรอกนะ
PP : จริงเหรอหนู
Fennn : อื้อ จริงสิ
Fennn : พี่จะใช้ให้เราซักผ้าให้อีกใช่มั้ย
Fennn : แย่เนอะ เครื่องซักผ้าใต้หอซ่อมไม่เสร็จสักที
PP : …
PP : เอ่อ ใช่จ้ะ
PP : พี่อยากให้หนูมาช่วยชัก
PP : ซัก*
PP : บ้าจริง นิ้วเบียดอีกแล้ว
PP : ใหญ่เกินไปก็ลำบากนะหนู
Fennn : สงสารพี่จังเลย
Fennn : โอ๋นะพี่พระพาย
Fennn : เดี๋ยวเราทำงานเสร็จจะรีบกลับไปหานะ จะได้ฉลองคริสต์มาสด้วยกัน
PP : ได้จ้ะหนู พี่จะรอนะคะคนดี
PP : รับรองว่าคริสต์มาสปีนี้หนูจะไม่มีทางลืมเลยค่ะ
ผมหัวเราะคิกค้าก กดออกจากหน้าแชตไลน์น้อง เบนสายตาไปยังสิ่งที่วางพาดไว้บนเตียงแล้วอดยิ้มไม่ได้ คืนนี้ผมจะสร้างความทรงจำที่เฟนจะไม่มีทางลืมได้ลง!
20:46 น.
Fennn : พี่พระพาย เราใกล้ถึงหอแล้วนะ อีกสิบห้านาทีได้
PP : โอเคหนู
PP : มาไวๆ นะ จู่ๆ พี่ก็รู้สึกไม่สบาย
PP : วิงเวียนศีรษะ
PP : หน้ามืดคล้ายอยากโดนอม
PP : อยากจะเป็นลม***
PP : แป้นพิมพ์บ้า แกเลิกเสนอคำอัตโนมัติสักที!
Fennn : อ้าว แล้วพี่ไหวมั้ย ให้เราแวะซื้อยาเข้าไปให้หรือเปล่า
PP : ไม่ต้องจ้ะหนู แค่หนูรีบกลับมาหาพี่ก็พอ
Fennn : โอเคพี่ เราจะรีบกลับไปหานะ รอเราแป๊บนึง
“เยส!”
ผมหัวเราะฮ่าๆ กับตัวเองอีกครั้ง จัดการปิดไฟทั้งห้องให้อยู่ในความมืด เตรียมตัวเซอร์ไพรส์เฟนที่ใกล้จะกลับมาถึงห้อง ในหัววาดภาพเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอย่างอารมณ์ดี คิดแล้วก็ได้แต่ขำคิกคักกับตัวเองจนสั่นไปทั้งตัว
คืนนี้ยอดชายนายพระพายจะรันวงการ จำ!
[สายฟ้า]
รู้ทันภัยสังคม พพ. (3)Fennn : พี่ๆ @Thunder
Fennn : พี่สายฟ้าอยู่หอมั้ย
Thunder : อยู่ เล่นเกมอยู่กับรัญมันที่ห้องเนี่ย มีอะไรเฟน
Fennn : เราฝากพี่ลงไปดูพี่พระพายหน่อยได้มั้ย พี่เขาทักไลน์มาบอกจู่ๆ ก็ไม่สบาย เวียนหัว
Fennn : เราออกมาทำงานกับเพื่อนกำลังจะกลับ แต่รถติด กลัวพี่พระพายเป็นหนัก เราเป็นห่วง
Daran : มันไม่ตายง่ายๆ หรอกครับเฟน
Thunder : เออ กูเห็นด้วย
Fennn : พี่ๆ น้าาา เราฝากไปดูพี่พระพายหน่อยนะ ;----;
Daran : เดี๋ยวให้สายฟ้าลงไปดูให้แล้วกันครับ
Fennn : เย่ ขอบคุณพี่รัญกับพี่สายฟ้ามากๆ เลย
Fennn : กุญแจสำรองซ่อนอยู่หลังยันต์หน้าประตูห้องน้าพี่สายฟ้า
“หาเรื่องให้กูอีกล่ะ” ผมถอนหายใจ
“สงสารเด็กมัน” ไอ้รัญว่า มันสบตาผม สีหน้าครุ่นคิด “อีกอย่างมึงไม่คิดว่ามันแปลกๆ เหรอวะ ก่อนหน้านี้กูลงไปเซเว่นข้างล่าง ผ่านห้องไอ้พระพายยังได้ยินเสียงมันฮัมเพลง joy to the world อยู่เลย จู่ๆ ไม่สบายเนี่ยนะ ตลกล่ะ”
“มึงกำลังจะบอกกูว่า…?”
“กูว่าพระพายมันกำลังจะเล่นอะไรแผลงๆ”
“เป้าหมายคือเฟนงี้?”
“หรือมึงว่าไงล่ะ” ดารัญย้อนถาม ผมขมวดคิ้วแน่น ชักเริ่มไม่ไว้ใจไอ้พระพายขึ้นมาหน่อยๆ ยิ่งฟรองซ์ที่กลับญี่ปุ่นไปฉลองคริสต์มาสกับพ่อฝากผมดูแลเฟนไว้แล้วด้วย ผมจะปล่อยให้มันทำอะไรแปลกๆ กับเฟนไม่ได้เด็ดขาด
“ลงไปดูมันก็ได้วะ”
“ถือว่าทำบุญแล้วกัน” ดารัญตบไหล่ผม “เพราะถ้ามันคิดจะทำอะไรเฟนจริงๆ มึงจะได้รับหน้าก่อน ถือว่าช่วยเด็กมันไม่ให้มีความทรงจำน่ากลัวในวันคริสต์มาสแบบนี้”
“ส่วนกูรับเคราะห์แทน” ผมกรอกตา “เยี่ยม!”
ดารัญไม่พูดอะไรต่อ แต่โบกมือไล่ผมให้รีบลงไปดูใจไอ้พระพายแทน เอาจริงนะ ผมว่ามันตอแหลอย่างที่ดารัญมันว่านั่นแหละ ไอ้เพื่อนคนนี้มันมารยาสาไถ เด็กซื่ออย่างเฟนจะไปทันอะไรมัน
ผมคิดไปเรื่อยในขณะเดินลงมาห้องไอ้พระพาย สอดมือหยิบกุญแจสำรองที่ซ่อนอยู่หลังยันต์สีแดงหน้าห้องมาไขประตู ทันทีที่เปิดเข้าไปข้างใน ผมก็เห็นเพียงความมืดสนิท มีแค่แสงรางๆ จากระเบียงห้อง บนเตียงมีร่างหนึ่งนอนขดอยู่ใต้ผ้าห่มดูเหมือนก้อนอะไรบางอย่าง ผมเห็นมันสั่นน้อยๆ
หรือแม่งไม่สบายจริงๆ วะ ตัวสั่นขนาดนั้น?
ผมเดินเข้าไปใกล้ แตะมือลงบนส่วนหนึ่งของร่างกายมันที่กะๆ เอาแล้วน่าจะเป็นช่วงไหล่ กำลังจะอ้าปากถามว่ามึงไหวมั้ย เป็นเหี้ยอะไรมากหรือเปล่า แต่ยังไม่ทันได้เปล่งเสียงออกไป ไอ้พระพายก็ทะลึ่งตัวคว้าข้อมือผมหมับแล้วฉุดกระชากด้วยแรงมหาศาลจนผมที่ไม่ทันตั้งตัวเซถลาลงไปกองบนเตียง
แล้วเงาทะมึนก็พลิกขึ้นคร่อมผม…
มันสวมอะไรบางอย่างลงบนหัวผม ขอเดาว่าคงเป็นที่คาดผม ก่อนผมจะถูกดึงเข้าไปกอด หน้าแนบเนื้อมันเน้นๆ ไม่มีอย่างอื่นผสม
ไม่มีแม้กระทั่งเสื้อผ้า...
“เมอรี่คริสต์มาสจ้ะหนูจ๋า ยินดีต้อนรับสู่ค่ำคืนหรรษากับซานต้าสุดเปลี่ยว ฮิ้ววว!”
แล้วกล้ามเนื้ออกมันก็กระตุกดุ๊กดิ๊กกระแทกหน้าผมที่ฝังกับอกมัน
เหี้ยไรวะเนี่ย!?
“ว่าแต่หนูจ๋าวันนี้ดูตัวล่ำกล้ามบึกขึ้นนะ ไปทำอะไรมาคะคนดี เล่นเวทเหรอ” เวทแม่มึง! ผมตัวสั่นปากสั่นไปหมด ไอ้เหี้ย! ช็อกจนพูดไม่ออก “กลิ่นก็แปลกๆ คุ้นๆ เหมือนกลิ่นน้ำหอมใครบางคนที่พี่เหม็นขี้หน้ามันเลย แต่ช่างเถอะหนู คืนนี้เรามาสนุกกันเถอะ เพลงมา!”
ติ๊ด!
Joy to the world, the Lord is come~“พลั่ก!”
Let earth receive her King~“อ่อก!” เสียงพระพายร้องด้วยความจุกเมื่อโดนผมง้างเท้ายกถีบเข้ากลางลำตัวเต็มๆ จนมันกระเด็นหงายหลังตกเตียง “น...หนูถีบพี่ ทะ ทำไมคะ…”
Let every heart prepare Him room~“หนูก็เหี้ย!” ผมสบถ ผุดลุกขึ้นนั่ง ถูหน้าตัวเองด้วยความขนลุก ร่างเงาตะคุ่มๆ ของพระพายผงะไป มันลุกขึ้นก้าวถอยหลังพรวดจนแผนหลังแนบชิดผนังห้อง มือหนึ่งยกขึ้นปิดอกตัวเอง อีกมือชี้นิ้วสั่นๆ มาทางผมที่อยู่บนเตียง
And Heaven and nature sing~“ฮะ!? ใครวะนั่น!”
And Heaven and nature sing~“กูสายฟ้า!”
And Heaven, and Heaven, and nature sing~“...”
“อีพระพาย อีหน้าสัส!” ผมตะโกนด่ามันอีกรอบ คราวนี้ได้ยินเสียงกรี๊ดพร้อมเสียงวิ่งถลาไปเปิดไฟ ทันทีที่ไฟสว่างพรึ่บ สิ่งที่ผมเห็นตรงหน้าก็ทำเอาอยากควักลูกตาตัวเองแล้วขว้างทิ้งไปให้ไกล
พระพายสวมหมวกซานต้าครอส ช่วงบนใส่เสื้อคลุมตัวยาวสีแดง แต่งขอบด้วยขนเฟอร์ปุยๆ สีขาวเหมือนชุดซานต้าคลอสเวอร์ชั่น 18+ มันเป็นเสื้อคลุมที่ไม่มีกระดุมด้านหน้า โชว์แผงอกและกล้ามหน้าท้องเต็มตา ข้างล่างสวมแค่บ็อกเซอร์สีเขียวสะท้อนแสงตัวเก่งของมันตัดกับสีแดงของชุด และอย่าให้ผมบรรยายเลยว่ากางเกงมันรัดแน่นแนบเนื้อขนาดไหน
ไอ้ชิบหาย สงสารลูกกะตาตัวเอง!
“มึงเข้ามาในห้องกูได้ไงสายฟ้า!” คราวนี้พระพายมันยกสองมือขึ้นไขว้ปิดหน้าอกตัวเอง สีหน้าหวาดผวา ดวงตาสั่นระริก พอๆ กับริมฝีปาก สองขาหนีบเข้าหากันแน่น เพลง Joy to the world ยังคงบรรเลงเป็น BGM ต่อไป “อีเหี้ย อีเพื่อนไม่จริง มึงจะลักหลับกูเหรอ!?”
“ลักหลับก็เหี้ย มึงฉุดกูก่อนนะไอ้สัส!” ผมยกนิ้วชี้หน้าด่ามัน กัดฟันกรอดๆ “ละ แล้วมึงก็ดึงกูไปกอด เอานมมึงแนบหน้ากู แถมยังกระตุกใส่ดิ๊กๆ…”
“เหี้ย…!”
“กูมั้ยที่ต้องร้องเหี้ย!” ยิ่งพูด ขนอ่อนทั่วตัวผมก็ยิ่งลุกพึ่บพั่บ ผมตัวสั่น ขยับตัวจะลุกออกจากเตียง แต่มือกลับไปโดนอะไรบางอย่างเข้าซะก่อน มันปุกปุย แต่บางส่วนก็เป็นโลหะเย็นๆ ไวกว่าความคิด ผมหยิบมันขึ้นดู นิ่งอึ้งไปนานจนพระพายกระแอม
“เอ่อ มึง...ช่วยวางมันลงได้มั้ย”
“นี่มึง…”
“บางทีรสนิยมเซ็กส์กูก็แฟนตาซีไปบ้าง แต่มึงไม่ต้องเข้าใจกูหรอก…” มันพยายามแก้ตัว ส่วนผมมองเซ็กส์ทอยแบบ...เอ่อ แบบเสียบที่ปลายเป็นหางกวางนุ่มๆ ผมเดาว่าเป็นหางกวางเพราะไอ้พระพายมันคอสเพลย์เป็นซานต้า เพราะฉะนั้นมันต้องจับเฟนแต่งตัวเป็นกวางเรนเดียร์แน่ๆ
เดี๋ยวนะ…
ผมค่อยๆ คลำบนหัวตัวเอง หยิบสิ่งที่พระพายสวมให้เพราะคิดว่าผมเป็นเฟนออกมาดู มันเป็นที่คาดผมอย่างที่คิด และใช่ มันคือที่คาดผมเขากวาง
อีเหี้ย!
“สายฟ้า วางมันลง บัตปลั๊กอันนี้กูซื้อมาแพง” พระพายพยายามต่อรอง “มันลิมิเต็ดดุ๊กดิ๊กได้ อิสัส!”
กูไม่ได้อยากรู้ฟังก์ชั่นการทำงานมันเลยอีเวรรรร!
“กูจะบอกเฟน”
“ไม่มึง มึงจะไม่บอกเฟน”
“กูจะไม่ปล่อยให้มึงจับเฟนไปแปลงเป็นเรนเดียร์ ไอ้สัส!” ผมด่ามันอีกครั้ง ขยับจะลงจากเตียง แต่มือก็ไปจับโดนซองอะไรบางอย่างเข้าให้อีกอย่าง และใช่ ผมหยิบมันขึ้นดูท่ามกลางสายตาเหมือนอยากปาดคอตัวเองตายของพระพาย “พระพายมึง…”
“หยุด อย่าด่ากู เป็นเรื่องดีปะวะที่กูยืดอกพกถุง เซฟเซ็กส์”
“แล้วทำไมต้องเป็นถุงยางเรืองแสงแบบขรุขระเป็นพิเศษ…”
“...”
“พระพาย อีสัส!”
“โอ๊ย! มึงก็เห็น กูคอสเพลย์เป็นซานต้าแล้ว พระพายน้อยของกูก็ต้องคอสเพลย์ด้วยสิวะ!” มันตะโกนตอบผมอย่างเหลืออด ผมไม่อยากถามเลยว่ามันคิดจะให้พระพายน้อยของมันคอสเป็นอะไร แต่แม่งก็เสือกอ้าปากบอกผมก่อน “วันคริสต์มาสทั้งที มีซานต้าแล้ว มีเรนเดียร์แล้ว แล้วจะขาดต้นคริสต์มาสไปได้ไงจริงปะ”
“มึงอย่าบอกนะ...”
“ใช่…”
“เหี้ย!”
“กูจะคอสฯ จู๋ตัวเองเป็นต้นคริสต์มาสเรืองแสงมันผิดเหรอวะ”
“กูจะแจ้ง! เฟนต้องรู้เรื่องนี้ไอ้เหี้ย มึงคิดจะทำจัญไรใส่น้อง!” ผมตะโกนลั่น ผุดลุกจากเตียงวิ่งไปเปิดประตูออกจากห้องมันทันทีพร้อมของกลางในมือ ส่วนไอ้พระพายก็ส่งเสียงร้องห้ามพร้อมวิ่งเข้ามาฉุดแขนผมไว้ มันถลึงตาใส่ผม
“มึงมีใบเหรอมาแจ้งกู สายฟ้ามึงหยุด! หยุดเดี๋ยวนี้! หยุดทันที! คืนของกูมา!”
“กูไม่คืน!” ผมกระชากแขนตัวเองกลับ เดินตึงๆ ไปทางบันได ให้กดลิฟต์ตอนนี้คงไม่ทันใจ ส่วนไอ้พระพายก็โวยวายล้อมหน้าล้อมหลังผมอยู่นั่น โชคดีที่วันคริสต์มาสแบบนี้คนไม่อยู่หอกันเพราะออกไปฉลอง ไม่งั้นคงมีคนเปิดห้องออกมาด่าหัวพวกผมสองคนแล้วแน่ๆ “กูทำใจเห็นมึงทำกับเฟนแบบนั้นไม่ได้ กูต้องทำอะไรสักอย่าง!”
“มึงจะทำอะไรก็ได้ แต่มึงฟ้องเฟนไม่ได้”
“ปล่อยกูเลยพระพาย ไม่ต้องมารั้ง ไม่ต้องมาบีบน้ำตา”
“นี่กูขอร้องมึงดีๆ แล้วนะ มึงอย่าให้กูต้องร้ายนะ!”
“มึงจะทำอะไรกู”
“หึ! กูจะทำอะไรมึงงั้นเหรอ?” มันมองหน้าผม หัวเราะหึๆ อย่างย่ามใจ “กูจะเชียร์เผด็จกา…”
“ไปตาย!”
พลั่ก!
ยังไม่ทันที่พระพายจะพูดจบ ผมก็เลือดขึ้นหน้าเมื่อได้ยินคีย์เวิร์ดต้องห้าม ง้างเท้ายันมันเต็มแรงจนลืมไปว่าพวกเราอยู่ตรงบันได ไอ้พระพายมันเสียหลักจากแรงยัน ก้าวถอยหลังเซแถ่ดๆ ไปสองสามก้าวก่อนจะ...
ขลุกขลักๆ ตึงๆๆ
ป๊อก!
“อ่อก!”
ผมเบิกตามองภาพตรงหน้า พระพายกลิ้งตกบันไดลงไปนอนแบ็บกับชานพัก เพลง Joy to the world ดังลอดจากห้องพระพายออกมาข้างนอก บรรยากาศฟรุ้งฟริ้งกรุ่นกลิ่นวันคริสต์มาสขัดกับภาพเพื่อนผมที่ชักแหง่กๆ อยู่ตรงหน้า
ผมได้สติ แหกปากขอความช่วยเหลือเสียงดังลั่นหอ
“ไอ้รัญ! ไอ้รัญญญ!! ลงมาด่วนเลย!! พระพายตกบันไดดดดดดด๊!!!”
[ดารัญ]“ไอ้รัญ! ไอ้รัญญญ!! ลงมาด่วนเลย!! พระพายตกบันไดดดดดดด๊!!!”
เสียงตะโกนโหวกเหวกดังขึ้นมาจากชั้นล่างทำให้คิ้วผมกระตุก ผมพยายามทำเมิน แต่เสียงของสายฟ้าก็ดังขึ้นเรื่อยๆ แถมไม่มีท่าจะหยุดง่ายๆ ผมหลับตาลง ขมวดคิ้วแน่น ขบฟันสะกดกั้นอารมณ์ในใจ คว้าหมอนมาหนึ่งใบ ยกขึ้นกดหน้าตัวเองแล้วแหกปากตะโกนอัดหมอนระบายอารมณ์ที่สะสมอยู่ข้างในจนรู้สึกดีกว่าเดิมถึงเงยหน้าขึ้น ลุกจากเตียงเพื่อไปจัดการเคลียร์เรื่องชิบหายวายป่วงที่เพื่อนเวรทั้งสองทำเอาไว้
ไม่รู้ทำเวรทำกรรมอะไรไว้ถึงต้องคอยมาตามเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวไอ้พวกนี้
คบเพื่อนผิดคิดจนตัวตายจริงๆ
หลุมของเรา @MysecretworldFF
สมน้ำหน้า จะจับเราแต่งเป็นเรนเดียร์ ตัวเองได้แต่งเป็นมัมมี่พันผ้าไปทั้งตัวเลย แต่แอบสงสารนิดหน่อย ขาเดี้ยงจนต้องเข้าเฝือกเลยแฮะ ฮือออ โอ๋นะพี่พระพาย เป็นคุณมัมมี่แทนคุณซานต้าไปสักพักแล้วกัน
เทพท้อกับประชาธิปไตยที่หายไป @LostDemocracyM44
น่ากลัวว่างูเห่าแปรพรรคก็ไอ้เพื่อนจัญรี้จัญไรของกูนี่แหละ ภาพติดตาชิบหาย ถ้ากูจับไข้จนหายไม่ทันไปวิ่งไล่ลุงจะทำยังไง มึงจะรับผิดชอบกูมั้ยไอ้หัวขวด!
รีวิวครอบจักรวาล แคปทวิตคิด 500 นะครับ @Daran_Review
ใครมีปัญหาเรื่องเพื่อน อยากเลิกคบแต่ไม่รู้จะเลิกยังไง รอสักพักนะครับ ผมกำลังหาทางอยู่ ถ้าได้วิธีเฟดตัวดีๆ เมื่อไหร่จะมารีวิวให้ลองเอาไปใช้กันดู
หลุมหลบเมีย @Papai_naverdie
ขาเดี้ยงแต่พระพายน้อยยังไม่เดี้ยง ไหนๆ ก็มาตีมมัมมี่แล้ว พี่กดสั่งชุดคอสเพลย์คลีโอพัตราให้หนูแทนแล้วนะคะคนดี เพราะพี่มีความฝัน และพี่จะทำมัน จัม!
-------------------
ใครจะให้อิพี่ พพ มันสมหวังได้ขี่น้องเฟนง่ายๆ กันอะ 555555 แต่ไม่ค่ะ นางก็ไม่สำนึกหรอก
เนื่องในวันคริสต์มาสเลยแวบมาเขียนตอนพิเศษให้อ่านกันสั้นๆ ค่ะ คิดถึงเรื่องนี้มาก หวังว่าทุกคนจะชอบนะคะ
#เพื่อนกล่อมนอน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
