...ระบบอุปถัมภ์...ตอนพิเศษ คริสต์มาส...=> หน้าที่ 48 (24/12/2021)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ...ระบบอุปถัมภ์...ตอนพิเศษ คริสต์มาส...=> หน้าที่ 48 (24/12/2021)  (อ่าน 304353 ครั้ง)

ออฟไลน์ Dezair

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 533
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1543/-8
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฎ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฎข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฎข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************

Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-12-2021 22:51:53 โดย Dezair »

ออฟไลน์ Dezair

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 533
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1543/-8
...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #1 เมื่อ20-12-2018 21:48:49 »

ระบบอุปถัมภ์
By: Dezair
……………………..
บทนำ


   ชายหนุ่มในชุดเครื่องแบบราชการพลเรือนสีกากีกระชับสองมือเข้ากับพวงมาลัยรถยนต์ในขณะที่เท้าเหยียบคันเร่ง พารถหรูวิ่งฉิวบนถนนสายเปลี่ยวที่มีเสาไฟห่างเป็นช่วง


   เขากลืนน้ำลายหนืดลงคออย่างยากลำบาก หัวใจยังเต้นถี่กับสิ่งที่พบเจอในขณะที่ดวงตาคอยแต่มองกระจกส่องหลังและกระจกข้างด้วยหวาดหวั่นว่าจะมี ‘ใคร’ ตามมา


   แต่…ถนนเบื้องหลังเงียบ มืด และปราศจากผู้คน


   หัวใจยังเต้นถี่ มือที่กุมพวงมาลัยยังชื้นเหงื่อ รองเท้าหนังมันปลาบเหยียบคันเร่งจนแทบมิด พุ่งทะยานบีเอ็มคู่ใจ แล้วทิ้งความมืดมิดของถนนเส้นนี้ไว้เบื้องหลัง

……………….

   โรงแรมใจกลางกรุงเทพฯในค่ำคืนนี้ครึกครื้นด้วยแขกเหรื่อผู้มีหน้ามีตาในแวดวงธุรกิจที่มาร่วมงานครบรอบวันเกิดของคุณกอบกุล  วงศ์กีรติ วัย 72 อดีตประธานบริษัทนำเข้าที่แม้จะถอนตัวจากตำแหน่งแล้ว แต่เส้นสายและบารมีของหล่อนยังประดับอยู่ในวงการไม่ต่างอะไรกับดาวค้างฟ้า


   รถบีเอ็มเลี้ยวเข้ามาจอดที่หน้าโรงแรม ก่อนที่ชายหนุ่มในชุดราชการสีกากีจะเปิดประตูลงจากรถ ให้พนักงานนำรถไปเก็บ เขากระแอมไอควบคุมสติและอารมณ์ให้คงที่แล้วขยับเครื่องแบบเล็กน้อยก่อนจะก้าวเท้าขึ้นบันไดเตี้ยตรงเข้าไปยังห้องบอลรูมที่ใช้จัดงาน แน่นอนว่าทั้งแขกในโรงแรมและพนักงานล้วนมองเขาเป็นตาเดียว


   จิณณะรู้ดีว่าคนพวกนี้ไม่ได้มองเพราะว่าเขาหน้าตาดี หล่อเหลาสูงสง่า อกผายไหล่ผึ่ง แต่เป็นเพราะชุดข้าราชการที่สวมอยู่ต่างหาก


   ชุดราชการกับโรงแรมหรูใจกลางเมือง


   เหลือบตามองบั้งบนบ่าตนเอง ถึงจะดูไม่เข้ากับสถานที่ไปสักหน่อย แต่ก็...สุภาพเรียบร้อยเหมือนเดินอยู่ในศาลากลาง!


   ชายหนุ่มไม่ได้สนใจสายตาใครอีก ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลาเกือบจะสี่ทุ่มแล้ว งานเลี้ยงใกล้เลิก แต่ ‘หลานนอกคอก’ ยังย่ำเท้าไปไม่ถึงแบบนี้ เดี๋ยวได้ถูกตัดออกจากกองมรดกกันพอดี เขาก้าวเท้ายาวขึ้น ไวขึ้น พ้นหัวมุมแล้วเลี้ยวซ้าย ก่อนจะกระแทกเข้ากับอะไรบางอย่าง


   “โอ๊ย!” ไม่เจ็บเท่าไร พอร้องออกไปแล้ว ก็เลยหันไปค้อมศีรษะหนึ่งทีแล้วพูดอย่างไม่ใส่ใจนัก “ขอโทษทีครับ” จากนั้นก็เบี่ยงปลายเท้าเดินตรงดิ่งไปยังบานประตูห้องบอลรูมที่อยู่เบื้องหน้า พนักงานที่อยู่บริเวณนั้นมองเขาที่อยู่ในชุดราชการด้วยสายตางุนงง


   “มางานคุณกอบกุล” เขาเอ่ยปาก พนักงานดูเหมือนจะไม่ได้สตินัก จิณณะเลยย้ำอีกครั้ง


   “ผมเป็นหลานเขา” พูดอย่างเดียวไม่พอแต่ชี้ป้ายชื่อที่ติดอยู่บนอกเสื้อตนเองให้ดูด้วย 


ชื่อ ‘จิณณะ’ นั่นไม่เท่าไร แต่นามสกุลห้อยท้ายว่า ‘วงศ์กีรติ’ ต่างหากที่ทำให้พนักงานรีบดึงประตูเปิดให้อย่างรวดเร็ว


   แสงไฟในงานสว่างจ้าจนต้องหยีตา แต่ถึงอย่างนั้นชายหนุ่มในชุดสีกากีก็ก้าวเท้าเข้าไปโดยไม่ลังเล


   ...คุณย่าครับ หลานนอกคอกมาแล้ว...

..........................

   คุณกอบกุลมีลูก 3 คน หล่อนมอบหมายธุรกิจในตระกูลให้แต่ละคนดูแลและคาดหวังว่าลูกทุกคนจะฟูมฟักธุรกิจที่หล่อนล้มลุกคลุกคลานมากับมันตั้งแต่ยังสาวจนเป็นปึกแผ่นในวันนี้ แน่นอน...หล่อนหวังว่าลูกทั้ง 3 จะส่งต่อให้หลานๆผู้สืบเชื้อสายของหล่อน


   ไกรสร ลูกชายคนโตมีลูกชายหญิง 2 คนที่เรียนจบปริญญาโทจากต่างประเทศมาช่วยงาน


   กชกร ลูกสาวคนกลางมีลูกชาย 1 คนที่กำลังเรียนปริญญาเอกอยู่ต่างประเทศ เมื่อหลานคนนี้กลับมา จะมาพร้อมกับคำนำหน้าชื่อว่าดอกเตอร์เพื่อบริหารกิจการของคุณกอบกุล


   โกศล ลูกชายคนเล็กมีลูกชาย 2 คน คนที่สองกำลังเรียนบริหารธุรกิจในมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง ส่วนคนที่หนึ่ง...เรียนจบแล้ว แต่...


   ...เป็นปลัด...


   ท่ามกลางชุดราตรีระยิบระยับ ชุดผ้าไหมอร้าอร่ามและชุดสูทสากลในงานเลี้ยงค่ำคืนนี้ มีใครบางคนผิดแผกแตกต่างจากพวก


   เป็นใครบางคนที่มาถึงงานตอนเกือบสี่ทุ่ม และมาด้วยชุด...ข้าราชการสีกากี


   หญิงชราร่างผอมวัย 72 ผู้เป็นเจ้าของงานหุบยิ้มทันควันเมื่อหันไปเห็นผู้แปลกแยก ในขณะที่เสียงอื้ออึงเกี่ยวกับข้าราชการหนุ่มที่ปรากฏตัวในงานเลี้ยงหรูซึ่งรวมพลนักธุรกิจและนักคอนเนคชั่นทั้งหลายเริ่มดังขึ้นทั่วทุกมุมในงาน


   ทว่าก่อนที่คุณกอบกุลจะทันขยับตัว ผู้เป็นเป้าสายตาของคนทั้งงานก็ก้าวเท้าเข้ามาตรงหน้าหญิงชราที่ยืนอยู่ท่ามกลางลูกหลานเสียก่อน เขายกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยแล้วยกมือไหว้อย่างอ่อนน้อม


   “สวัสดีครับคุณย่า”


คุณกอบกุลยืนตะลึงค้าง อ้าปากพะงาบ กวาดตาขึ้นลงมองชุดข้าราชการพลเรือนบนกายสูงสมส่วนของหลานชายนอกคอกแล้วก็ยิ่งรู้สึกเหมือนเส้นเลือดข้างขมับเต้นตุบ!


   “ผมมาช้าไปหน่อย คุณย่าคงไม่ถือนะครับ”


   “จิณ...” ทว่าก่อนที่ชายหนุ่มในชุดข้าราชการจะทันได้พูดอะไรอีก จรรยาผู้เป็นมารดาของเขาก็ก้าวเท้าออกมาขวางระหว่างบุตรชายและมารดาของสามี


   จิณณะลดสายตาลงมองมารดาด้วยสายตาซื่อใสและรอยยิ้มที่ยังเจืออยู่ที่มุมปาก


   “มากับแม่...” จรรยารู้ดีว่าแม่ของสามีไม่ถูกโฉลกกับหลานชายคนนี้แค่ไหน แต่ที่แย่ยิ่งกว่าความไม่ถูกโฉลกคือจิณณะก็ช่างหาเรื่องด้วยการสวมชุดข้าราชการมางานเลี้ยงวันคล้ายวันเกิดของคุณกอบกุลผู้ใฝ่ฝันให้ลูกหลานทุกคนรับตำแหน่งในอาณาจักรของหล่อน ไม่ใช่ก้าวเท้าออกไปเป็นข้าราชการอย่างที่หลานนอกคอกอย่างจิณณะทำ!


   มารดาไม่รอให้บุตรชายพูดอะไรมากกว่านั้นก็จับแขนดึงออกจากงานเลี้ยง ชายหนุ่มในชุดข้าราชการยอมก้าวเดินตามแต่ไม่วายหันกลับไปสบตากับคุณย่าของตนอีกครั้ง เขากระตุกยิ้มอีกทีแล้วพูดเสียงดังกลบเสียงดนตรีในงาน


   “แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทู้ยูนะครับ คุณย่า”


   นี่ไม่ใช่การอวยพรอย่างจริงใจ แต่คือการประกาศสถานะ ‘ย่าหลาน’ ให้ได้รับรู้โดยทั่วกัน!

............................

   ก็ยังมองกันอยู่ดี


   จิณณะกวาดตามองไปรอบกาย พนักงานโรงแรมเอย แขกที่เดินอยู่บริเวณนี้เอย ล้วนมองมาที่เขาผู้ซึ่งสวมชุดข้าราชการมาโรงแรมหรูกลางกรุง


   ...แปลกตรงไหน?! ประชาชนยังสวมชุดธรรมดาไปศาลากลางได้ แล้วทำไมข้าราชการอย่างเขาจะสวมเครื่องแบบมางานเลี้ยงที่โรงแรมไม่ได้ล่ะ...


   “ไหนว่าวันนี้มาไม่ได้ไงล่ะ จิณ” จรรยาผู้เป็นมารดาถามหลังจากถอนหายใจไปแล้วหนึ่งเฮือก กวาดตามองเครื่องแบบบนหุ่นสูงสมส่วนของบุตรชายแล้วก็อยากจะถอนหายใจอีกเฮือก


   จิณณะหน้าตาดี หล่อเหลา มีเสน่ห์ ไหนจะอกผายไหล่ผึ่งพ่วงด้วยส่วนสูง 180 เซนติเมตร เมื่อรวมกับเครื่องแบบที่ถูกตัดเย็บมาพอดีตัว ยิ่งส่งให้เขาดูสง่าผ่าเผย แต่...ต่อให้สง่าเพียงใด ทั้งหมดทั้งมวลนี้ไม่มีค่าในสายตาคุณกอบกุลตั้งแต่เห็นชุดเครื่องแบบแล้ว


   “ก็...พอดีมาได้แล้ว” ชายหนุ่มไม่ได้ตอบว่าเพราะอะไรเขาถึงตัดสินใจเข้ากรุงเทพฯกะทันหันในคืนนี้ ทั้งๆที่ไม่ได้คิดจะกลับมาร่วมงานเลี้ยงวันคล้ายวันเกิดของคุณย่าตั้งแต่แรก


   “แล้วทำไมไม่แวะเปลี่ยนเสื้อผ้าสักหน่อย...” มารดาถาม แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อสายตาของหล่อนเห็นรอยขาดที่แขนเสื้อเครื่องแบบ


   “จิณ...นี่รอยอะไร...” หล่อนดึงแขนซ้ายของบุตรชายมาดู ก่อนจะเบิกตาโตเมื่อพบว่านอกจากรอยขาดยาวแล้ว ยังมีคราบแดงกรังด้วย


เสียงสูดปากดังขึ้นเบาๆ ก่อนที่จิณณะจะรั้งแขนของตัวเองกลับไป


   “ไม่เป็นไรหรอกแม่ คง...โดนอะไรเกี่ยว” ประโยคหลังของชายหนุ่มเบาลงกว่าเดิมเล็กน้อยราวกับกำลังปกปิดบางอย่าง ทว่ามารดาผู้เห็นรอยเลือดของลูกชายไม่ทันสังเกตอาการปกปิดเพราะความห่วงใยกำลังครอบงำ


   “เสื้อหนาขนาดนี้ โดนอะไรเกี่ยวถึงขั้นเลือดออก?!”


   “ชู่ว์ เบาสิแม่ เดี๋ยวคนก็แห่ออกจากงานมาดูหรอก คุณย่าได้ตาเขียวอีก” คราวนี้จรรยาตวัดสายตามาทำตาเขียวใส่ลูกชายบ้าง


   “รู้ด้วยหรือว่าคุณย่าตาเขียว” หล่อนย้อนถาม แต่ไม่วายเป็นห่วงแผล


“แล้วทายาทำแผลรึยัง”


   “ยัง...ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโดน...” จิณณะไม่ได้พูดว่าเขาโดนอะไรมา วินาทีนั้นที่ต้องเอาตัวรอดก็ลืมสิ้นไปหมดทุกอย่างแล้ว แถมพอมาถึงก็ต้องรีบเสนอหน้าเข้าไปแสดงตัวเป็นหลานอีก หากไม่ใช่เพราะมารดาสังเกตเห็น เขาก็คงไม่รู้ตัวว่าได้แผลมาอย่างนี้


   คนเป็นแม่ถอนหายใจอีกเฮือกพลางส่ายหน้า


   “เดี๋ยวแม่จะไปถามพนักงานว่ามีกล่องยามั้ย จิณนั่งก่อน”


ลูกชายไม่อยากค้านให้ถูกซักไซ้อะไรนัก เลยยอมตามใจเดินไปนั่งรอที่โซฟา ปล่อยให้จรรยาไปถามหากล่องปฐมพยาบาลจากพนักงาน เมื่อปลอดคน ชายหนุ่มจึงเอนหลังพิงเบาะนุ่ม


   โรงแรมหรูใจกลางเมืองก็ดีอย่างนี้ แอร์เย็นฉ่ำ กลิ่นอโรม่าหอมผ่อนคลาย โซฟาที่ตั้งเอาไว้อย่างไม่มีประโยชน์อื่นใดนอกจากจัดพื้นที่ให้สวยก็นุ่มเด้งรับสัดส่วนสรีระ


   ความเจริญอยู่ตรงนี้ แล้วเขาไปอยู่ทำไมในที่ที่...อันตรายวะ?!...


   จิณณะชันศอกกับที่เท้าแขนแล้วเอนศีรษะวางขมับลงกับฝ่ามือ สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนเหยียบมิดเข้ากรุงเทพฯ แล้วต่อด้วยการร่วมงานเลี้ยงหรูหรามันช่างเป็นโลกที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง


   “จิณ...” เสียงเรียกทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งเงยหน้ามอง มารดายืนอยู่ตรงหน้าเขา สายตาที่มองตรงมาเต็มไปด้วยความห่วงใย


   “ไหวรึเปล่า ไปโรงพยาบาลไหม”


   “ไม่เป็นไรครับ นี่กล่องยาหรือ เอามาสิ เดี๋ยวผมทำเอง”


   “ทำเองก็ได้ตาเหล่กันพอดี” จรรยายื้อกล่องพยาบาลเอาไว้เอง ทว่าพอหล่อนจะถกแขนเสื้อเครื่องแบบขึ้นก็ลำบาก แต่จะให้ถอดเสื้อตรงนี้ ก็คงเรียกสายตาคนรอบข้างมากกว่าเดิม


   “ผมว่าผมเข้าไปทำในห้องน้ำเองดีกว่า” จิณณะเห็นอาการยึกยักไม่รู้จะถกแขนเสื้อดี หรือจับเขาถอดเสื้อดีก็เสนอ ทว่าการที่เขาจะเข้าห้องน้ำไปทำเอง ผู้เป็นมารดาก็ยิ่งเป็นห่วงเพราะเกรงว่าเขาจะทำอย่างขอไปที


   หล่อนมองซ้ายมองขวา กำลังจะอ้าปากขอความช่วยเหลือจากพนักงานแถวนั้นให้หาพนักงานผู้ชายสักคนพาบุตรชายไปทำแผลในห้องน้ำ ก็พอดีกับที่ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำเดินเลี้ยวหัวมุมมา


   “ทิศ...” จรรยาร้องเรียก ทำเอาจิณณะต้องหันมอง


   เจ้าของชื่อคือชายหนุ่มร่างสูงหนาในชุดสูทสีดำพอดีตัว ผมสีดำสนิทเซ็ตเปิดหน้าผาก ให้เห็นโครงหน้าชัด คิ้วเข้ม ตาดุ จมูกโด่ง ริมฝีปากบางที่ไม่แม้แต่จะมีจุดโค้งที่มุมปากสักนิดให้รู้ว่าอารมณ์ดี


หน้าตาแบบนี้จะว่าคุ้นก็ใช่ จะว่าไม่คุ้นก็ได้ หากเจอกันข้างนอก จิณณะก็คงเดินผ่านเพราะจำไม่ได้ แต่...ชื่อ ‘ทิศ’ นี่สิ...คุ้นหู


   ‘ชื่อทิศ? ทิศอะไร ทิศเหนือ ทิศใต้ ทิศตะวันออก ทิศตะวันตก?’


   ‘ชื่อทิศเฉยๆ’


   ‘งั้นเรียกทิศเฉยๆนะ ทิศเฉยๆ...’



   เสียงฝีเท้าที่ดังเข้าใกล้ทำให้ข้าราชการหนุ่มตื่นจากภวังค์ ภวังค์ที่มีแค่เสียงเก่าๆในสมอง แต่ไม่มีภาพจำหลงเหลืออยู่แล้ว


   นานมากแล้ว


   ครั้งหนึ่งเราเคยรู้จักกันเมื่อนานมากแล้ว


   ‘ทิศ’


   “จิณจำทิศได้ไหม ลูกน้าภา ตอนเด็กๆเคยเล่นด้วยกันไง”


จิณณะอยากตอบว่าจำไม่ได้ แต่ก็เลือกที่จะเงียบแล้วฉีกยิ้มแทนคำตอบ จรรยาไม่ได้สนใจรอยยิ้มของลูกชายนัก หล่อนหันไปทางชายหนุ่มที่เรียกมา


   “ทิศช่วยจิณทำแผลหน่อยได้ไหม ไม่รู้ไปโดนอะไรมา เข้าไปทำในห้องน้ำ จะได้ถอดเสื้อสะดวก”


ดวงตาของคนถูกไหว้วานเหลือบลงต่ำมองจิณณะที่นั่งอยู่บนโซฟา รายนั้นมองเขาก่อนแล้ว ราวกับกำลังหยั่งเชิงสถานการณ์ว่าเขาจะตอบตกลงหรือไม่


   “ครับ” ทว่าไม่มีเหตุผลให้ต้องปฏิเสธ จรรยาเป็นพี่สาวของมารดาเลี้ยงของเขา ถึงคนตรงหน้าจะไม่ใช่พี่น้องร่วมสายเลือดหรือญาติโกโหติกาที่เกี่ยวดองกันในตระกูล แต่...ก็เคยรู้จักกันมาก่อน



   ...เมื่อนานมาแล้ว...



   ‘จิณ’



   “จิณ ลุกสิ จะได้ไปทำแผล” เมื่อถูกมารดากระตุ้น บุตรชายก็ได้แต่พยักหน้าเอื่อยๆ ก่อนจะยอมลุกจากโซฟา เขาให้คนที่มารดาไหว้วานเป็นฝ่ายเดินนำก่อน


   ห้องน้ำของโรงแรมปูด้วยแผ่นกระเบื้องลายหินอ่อน ระยิบระยับและสะอาดสะอ้าน ใหญ่โต โอ่อ่า อย่างที่ไม่ควรเป็นแค่ห้องน้ำเลย


   “ขอดูแผลหน่อย” เสียงทุ้มทำให้ข้าราชการหนุ่มต้องเหลือบตามามอง ก่อนจะเอียงตัวหันด้านซ้ายเข้าหาคนพูด รอยขาดของเครื่องแบบ และรอยกรังของเลือดทำเอาคนเห็นถึงกับคิ้วขมวด ปลายนิ้วยาวจับเนื้อผ้าเบาๆ


   “มีอะไรหรือ” จิณณะหันมาถามเมื่อเห็นอีกฝ่ายเงียบไป


   ดวงตาของชายหนุ่มในชุดสูทดำสบเข้ากับตาของเขา ก่อนจะเอ่ยปากถาม


   “ผ้าหนาขนาดนี้ โดนอะไรมาถึงขาดจนเป็นแผล”


และเป็นคำถามที่ทำเอาคนได้แผลถึงกับชะงัก ชายหนุ่มข้าราชการเบือนสายตาหนีไปทางอื่นอย่างอับจนคำพูด


   ไม่สิ เขาไม่ได้อับจนไม่มีคำตอบ เพียงแต่คำตอบที่มี...พูดออกไปไม่ได้


   “ไม่รู้เหมือนกัน นี่ผมต้องถอดเสื้อใช่ไหม” จิณณะเลี่ยงประเด็นมาพูดเรื่องถอดเครื่องแบบแทน แม้จะเจ็บแสบเพราะขยับแขนแล้วแผลเสียดสีกับเนื้อผ้า แต่เขาก็ทำเพียงข่มกรามแล้วรีบปลดกระดุมจนเหลือเพียงเสื้อกล้ามตัวใน แผลที่ต้นแขนซ้ายนั้นไม่ยาวมากนัก เลือดหยุดแล้วแต่ก็ยังมีร่องรอยเกรอะกรังรอบปากแผล


   ระหว่างการทำแผลเป็นไปอย่างเงียบเชียบ จิณณะปล่อยสายตามองไปรอบๆ ไม่ได้สนใจการทำแผลสักเท่าไร แต่เพราะห้องน้ำหรูหรามีกระจกบานใหญ่ติดอยู่ที่อ่างล้างมือ สุดท้ายสายตาของเขาก็ไปตกอยู่ที่ภาพสะท้อนของตนเองและ...พิทักษ์...


   ‘ทิศ’ หรือพิทักษ์ เป็นลูกเลี้ยงของน้าสาวของเขา รู้สึกว่าอีกฝ่ายจะอายุมากกว่า แต่ก็จำไม่ได้แล้วว่าสมัยเด็กๆที่เคยเล่นด้วยกัน เขาเคยเรียก ‘พี่’ ไหม ถ้านับอาวุโส ก็ควรเรียก แต่...แล้วตอนนี้ล่ะ? ตอนนี้เขาควรเรียกว่าอะไร


   ‘พี่ทิศ’


   ‘คุณพิทักษ์’


   อย่างหลังนั่นลืมไปได้เลย ถึงจะไม่ใช่ญาติโดยสายโลหิต แต่ก็นับศักดิ์ว่าเป็นลูกเลี้ยงของน้องสาวของแม่ ไม่จำเป็นต้องสุภาพถึงขั้นเรียกขึ้นต้นว่า ‘คุณ’ หรอก


   “เสร็จแล้ว” ยังไม่ทันจะตัดสินใจได้ว่าจะเรียกว่า ‘พี่’ หรือ ‘คุณ’ เสียงของคนทำแผลก็ดังขึ้น


   จิณณะละสายตาจากภาพสะท้อนในกระจกมาก้มลงมองแขนของตนเองที่ติดผ้าก็อซเรียบร้อย ทว่าพอจะเอ่ยขอบคุณ คนที่หันกลับไปเก็บยาลงกล่องพยาบาลกลับพูดขึ้นมาเสียก่อน


   “ควรไปโรงพยาบาลนะ ไม่รู้โดนอะไรบาดแบบนี้ เผื่อฉีดยากันบาดทะยัก”


ข้าราชการหนุ่มยกยิ้มหัวเราะเล็กน้อย ก่อนจะส่ายศีรษะ


   “ไม่ต้องหรอก แผลแค่...”


ยังพูดไม่ทันจบ พิทักษ์ก็หันกลับมามอง


   “หรือรู้แล้วว่าอะไรบาด” 


เกิดเป็นความเงียบในห้องน้ำกว้าง ดวงตาสองคู่มองสบกัน ฝ่ายหนึ่งคือดวงตาสีดำสนิทของชายหนุ่มรุ่นพี่ในชุดสูทที่จับจ้องราวกับหยั่งเชิง ในขณะที่อีกฝ่ายหนึ่งคือดวงตาของข้าราชการหนุ่มซึ่งกำลังปกปิดบางอย่าง


   ก่อนจะเป็นฝ่ายจิณณะที่เบือนสายตาหนีไปทางอื่นก่อน พลางหัวเราะเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร


   “ผมจะไปรู้ได้ไงว่าอะไรบาด เพิ่งรู้เมื่อกี้ด้วยซ้ำว่าเป็นแผล”


เรื่องหลังนั่นเขาพูดความจริง ถ้ามารดาไม่สังเกตเห็น เขาก็คงไม่รู้ แต่เรื่องแรก...ถึงจะไม่เห็นด้วยสองตา แต่เขาคิดว่าเขารู้ว่าแผลนี้เกิดจากอะไร


   “ขอบคุณมากที่ช่วยทำแผลให้ เดี๋ยวผมเอาไปคืนเอง” จิณณะสวมเสื้ออย่างรวดเร็วก่อนจะดึงกล่องพยาบาลมาถือแล้วหมุนตัวเดินออกจากห้องน้ำอย่างรวดเร็ว


   ชายหนุ่มในชุดข้าราชการไม่ได้หันกลับไปมองคนข้างหลังอีก ไม่ว่าสมัยก่อนจะเคยเรียกอีกฝ่ายว่า ‘พี่’ หรือไม่ แล้วตอนนี้ควรจะเรียกว่า ‘พี่’ หรือ ‘คุณ’ ก็ไม่สำคัญอีกแล้ว


   ช่างซักช่างถามไม่พอ ยังจ้องอย่างกับจับผิดอีก


   คนแบบนี้อย่าคุยด้วยจะดีกว่า ไม่สิ...ต่อให้เป็นญาติตามศักดิ์ ก็อย่าพบอย่าเจอกันอีกเลยจะดีที่สุด!

ติดตามตอนต่อไป (พฤหัสหน้าค่ะ)

สวัสดีวันพฤหัสค่ะ

หลังจากหายไปหลายเดือน กลับมาอีกครั้งกับเรื่องยาว (ที่คิดว่าน่าจะยาวมากอยู่) แม้ตอนนี้จะสั้นเพราะเป็นบทนำ แต่ตอนอื่นๆยาวมากค่ะ ฮ่าฮ่า

ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ ตัวเอกของบัวสร้างปัญหาอีกแล้วล่ะค่ะ ฮ่าฮ่า

ขอบคุณพื้นที่บอร์ด คนอ่าน คนเม้นท์ และๆทุกๆกำลังใจนะคะ

เจอกันพฤหัสหน้าค่ะ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-12-2018 20:42:08 โดย Dezair »

ออฟไลน์ ryokame

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 179
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-0
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #2 เมื่อ20-12-2018 22:02:34 »

 :katai2-1: :katai2-1:
เจิมๆ เรื่องใหม่มาแล้วววว

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #3 เมื่อ20-12-2018 22:06:23 »

เย้ ๆ เรื่องใหม่มาแล้ว

ออฟไลน์ aiyuki

  • รักแท้ไม่แบ่งแม้เพศพันธุ์
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2636
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +133/-6
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #4 เมื่อ20-12-2018 22:14:40 »

ท่าทางจะแสบสันต์นะเนี้ย พ่อปลัด

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6284
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #5 เมื่อ20-12-2018 22:21:04 »

โดนอะไรมาน่ะ

ออฟไลน์ Cacao

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 22
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #6 เมื่อ20-12-2018 22:22:06 »

กรี๊ดดดดดด เรื่องใหม่ เผชๆๆ สนุกแน่ๆเลย ฮรือออออ ขนาดบทนำยังสนุกขนาดนี้
รอตอนใหม่อาทิตย์หน้าค่า  :katai2-1:

ออฟไลน์ nonnn

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 67
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #7 เมื่อ20-12-2018 22:22:39 »

นี่แค่เจิมตอนแรกยังสัมผัสได้ถึงความแสบของนายเอกแล้ว เด็กดื้อมากกกกกกก
ละนี่ก็สงสัยขึ้นมาอีกว่าสรุปแล้วแขนไปโดนอะไรเข้า ดูมีลับลมคมในสุดๆ
ประเด็นคือฉากเปิดตัวพระเอกของเรื่องนี่มาแบบกรี๊ดกร๊าดหัวใจเวอร์ มีความกร้าวใจสุด5555
และคาดว่าเราคงจะได้เห็นใครบางคนเรียกพี่ทิศในอนาคตอันใกล้นี้สินะ  :hao3:
ลุ้นในลุ้นจนแบบไม่ไหวจะรอแล้ว อยากให้พรุ่งนี้เป็นวันพฤหัสอีกรอบเลยทีเดียว ฮาาาาาา

ยังไงก็...ยินดีต้อนรับกับเรื่องใหม่ของคุณบัวด้วยนะคะ  :katai2-1:
เราติดตามงานเขียนของคุณบัวมาเรื่อย ๆ รักตั้งแต่ความแสบความซนของของขวัญแล้วค่ะ
ยิ่งเปิดเรื่องใหม่มาเซอร์ไพร์สกันแบบนี้ บอกเลยว่ายิ่งต้องคอยติดตามไปจนกว่าจะจบเรื่องเล้ย
เอาเป็นว่า...ตอนนี้ยังไม่อยากเดาอะไรไปไกลกว่านี้ เพราะกลัวว่าจะเดาผิด
แต่ไม่ว่าน้องจิณจะแสบจะหาเรื่องยังไง สิ่งที่อยากรู้จริงๆจากเรื่องนี้ก็คือ...*กระซิบ*
พี่ทิศเค้าจะแอบแซ่บแอบขี้แกล้งเหมือนพี่โตรึเปล่าคะ  :z1:
*วิ่งหลบ*

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #8 เมื่อ20-12-2018 22:27:39 »

นึกดีใจที่เข้ามาอ่าน ถึงได้สังเกตุเห็นว่าเป็นคุณบัว ยินดีต้อนรับการกลับมาสำหรับเรื่องใหม่ค่ะ รอดูนายเอกของคุณว่าจะมีเรื่องขวนปวดหัวแบบไหนอีก  :pig2:

ออฟไลน์ MyLavenderLand

  • ฉันสุขใจ เมื่อได้ Log in เล้า
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-1
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #9 เมื่อ20-12-2018 22:30:33 »

 :mc4: เจิมค่าาาา ดีใจจัง ได้อ่านนิยายบัวอีกแล้ว 

ชอบมาก นายเอกขาลุยจอมซนอย่างจิณณะแบบนี้ มาคราวนี้เป็นปลัดเลย เจ็บตัวไม่เว้นวันแน่ๆ ทิศจะจัดการแบบไหนนะถึงจะหยุดซน ตามค่าาา  :katai2-1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
« ตอบ #9 เมื่อ: 20-12-2018 22:30:33 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ BitterCucumber

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 136
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #10 เมื่อ20-12-2018 22:47:00 »

เป็นปลัดตงฉินหรือเปล่า ไปขัดแข้งขัดขาใครเข้าเลยโดนเล่นมา555 เอะหรือว่าโดนอะไรเหนืิธรรมชาติทำร้ายมา?  ไม่น่าา :laugh:

หวังว่าจิณจะมาลบล้างภาพลักษณ์ราชการแย่ๆที่ติดตาเรามาตั้งแต่เกิดได้ :sad4:

ออฟไลน์ Gokusan

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +269/-1
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #11 เมื่อ20-12-2018 23:08:09 »

คุณบัวมาล้าวววว ดีใจ~~~

เรื่องนี้ดูมีเงื่อนงำ
แต่ก็นะ ระบบอุปถัมภ์มีความซับซ้อนเสมอ~~~

รอเจอกันทุกพฤหัสต่อไป อิอิ

ออฟไลน์ Snowermyhae

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4015
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-7
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #12 เมื่อ21-12-2018 00:14:20 »

เจิมค่าาา ทำไมอ่านแล้วคิดว่ามีผี  :hao7:

ออฟไลน์ Chompoo reangkarn

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #13 เมื่อ21-12-2018 00:22:54 »

สงสัยจิณคงโดนผู้มีอิทธิในแวดวงข้าราชการและพวกนักธุรกิจโฉดเล่นงาน

ออฟไลน์ Ti0590

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 462
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #14 เมื่อ21-12-2018 01:29:54 »

คิดถึงงงงงงงง

ออฟไลน์ mab

  • ชื่อ mab ไม่ได้ชื่อ map
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 710
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-0
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #15 เมื่อ21-12-2018 04:25:06 »

 :really2: :really2: :really2:

ดีใจมากๆๆๆๆๆ เรื่องใหม่มาแล้วววว
สวัสดีวันพฤหัสทุกๆ สัปดาห์ค่าาา :mew1:

ออฟไลน์ fsbeentaken

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 153
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #16 เมื่อ21-12-2018 08:17:23 »

ดีใจมากกกกก คิดถึงคุณบัววว

เรื่องราวต้องซับซ้อนไปอีกแน่เลย จะรอติดตามนะค้าาาา   o13

ออฟไลน์ larynx

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 822
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #17 เมื่อ21-12-2018 08:56:50 »

เย้ ยินดีต้อนรับเรื่องใหม่ของคุณบัวค่ะ  :man1:  :pig2:  อ่านชื่อเรื่องแล้ว พี่ทิศจะเป็นคนมาช่วยเหลือดูแลจิณรึเปล่าน้า หนูซ้อมเรียกพี่ทิศแล้วนะคะ! (สรุปพระเอกอาจจะไม่ใช่พี่ทิศ  :laugh: ) จิณต้องไปก่อเรื่องกับใครไว้แน่ๆเลย ป่วนสุด ดูได้จากการปั่นคุณย่าตัวเอง 555555

ออฟไลน์ phrase

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #18 เมื่อ21-12-2018 09:56:19 »

 :mc4: เรื่องใหม่มาแล้ว รออ่านงานของคุณ Dezair มาตลอดเลยค่ะ  :heaven

ออฟไลน์ Jibbubu

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3393
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #19 เมื่อ21-12-2018 10:01:47 »

รอค่ะ เรื่องใหม่มาทั้งทีจะไม่รอได้ไง

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
« ตอบ #19 เมื่อ: 21-12-2018 10:01:47 »





ออฟไลน์ Rumraisin

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 673
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #20 เมื่อ21-12-2018 10:39:55 »

เย้ๆ มาเจิมเรื่องใหม่คุณบัวค่ะ เปิดเรื่องก็ซนซะแล้วคุณจิณ รอตอนหน้านะคะ :pig4:

ออฟไลน์ HISY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #21 เมื่อ21-12-2018 11:22:07 »

เรื่องใหม่มาแล้ว เย้ๆ :mc4:

ออฟไลน์ anntonies

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 848
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-0
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #22 เมื่อ21-12-2018 11:44:10 »

ยินดีต้อนรับค่าาาา

ออฟไลน์ saccarrum

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #23 เมื่อ21-12-2018 12:06:38 »

ฮือออ ชอบบบบบบบบ
ชอบนายเอกทุกเรื่องของคุณบัวเลยค่ะ ตกหลุมรักง่ายๆทุกครั้งเลย

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #24 เมื่อ21-12-2018 12:42:08 »

 :mc3: :mc3: :mc3:

ออฟไลน์ PAtxxkMxxn

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 94
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-1
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #25 เมื่อ21-12-2018 13:02:45 »

เจิมมม

ออฟไลน์ onlyplease

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 317
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #26 เมื่อ21-12-2018 13:14:18 »

มานานจังงงงงง

ออฟไลน์ silverspoon

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2426
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +275/-12
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #27 เมื่อ21-12-2018 13:43:31 »

เห็นชื่อคนเขียนรีบคลิกเข้ามาด้วยความไวแสง  :hao7: นายเอกกวนจังค้า :laugh:

ออฟไลน์ JustWait

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #28 เมื่อ21-12-2018 14:37:31 »

 :pig4:

ออฟไลน์ iiamerror_

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 22
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: ...ระบบอุปถัมภ์...บทนำ (20/12/2018)
«ตอบ #29 เมื่อ21-12-2018 16:42:30 »

ดีใจที่คุณบัวมาเปิดเรื่องใหม่นะคะ เปิดเรื่องมาก็น่าติดตามแล้ว น้องจิณเปิดตัวได้น่าสนใจ
PS. แต่ยังคิดถึงของขวัญ พี่โต และเด็กๆอยู่เสมอนะคะ แอบรอตอนพิเศษ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด