ตามอ่านเรื่องนี้รวดเดียวจบ ชอบความสัมพันธ์ในช่วงแรกๆ มากเลยค่ะ
เข้าใจโมเมนต์ที่ว่าเราเคยเป็นทุกอย่างให้กันมานาน จนกระทั่งไม่มีมันแค่ไม่กี่ปี กลับทำให้เค้าเปลี่ยนจนเราเข้าหน้าไม่ติดมากๆ ;—; แต่พอเจออีกครั้ง สุดท้ายเค้าก็ยังเป็นคนนั้นของเราอยู่ดี เราก็ยังเป็นส่วนหนึ่งของเค้า ถึงแม่จะไม่ใช้ทุกๆส่วนแล้วก็ตาม
แต่ช่วง หลังๆ เหมือนจะเร่งไปหน่อย โดยเฉพาะตอนจบ มันเหมือนปุบปับไปนิดนึงค่ะ จริงๆคืออยากให้มีต่อ5555 อันนี้เหมือนผ่านดราม่าปุ๊บ แล้วตัดจบเลย
จริงๆยังแอบอยากรู้ชีวิตทั้งสองคนในเรื่องต่างๆมากกว่านี้หน่อยค่ะ
บางตอนยังมีคำผิดอยู่ ในการแทนตัวเอง บางครั้งไผ่พูด แต่ดันไปเผลอเรียกตัวเองว่าไผ่ในบุคคลที่3
อีกเรื่องที่ขัดใจคือไปอังกฤษน่าจะต้องขอวีซ่ากันมั้ยคะ ดูบินกันแบบปุบปับมากเลย จริงๆ เป็นความตะขิดตะขวงใจส่วนตัวของเราเองค่ะ แง ขอโทษคนเขียนด้วยน้า
แล้วจะตามไปอุดหนุนนะค้า อยากอ่านตอนพิเศษ
Sent from my iPhone using Tapatalk