“ขอบคุณครับ”
ผมยกกล่องพัสดุจากเจ้าหน้าที่ใต้หอ ก่อนจะเดินเข้าลิฟต์ บอกหมายเลขชั้นเบาๆและกล่าวขอบคุณหญิงสาวตัวเล็กน่ารักที่กดปุ่มชั้นให้ผม
เมื่อถึงชั้นแล้วผมก็ก้าวออกมา เดินตรงไปที่ห้องอย่างรวดเร็ว คว้ากุญแจขึ้นมาไขและรีบผลักประตูให้เปิดออก แทรกตัวเข้าไปในช่องว่างอย่างรวดเร็วและรีบปิดประตู จากนั้นผมก็จ้องมองกล่องพัสดุในมืออย่างตื่นเต้น
หลังจากเปิดกล่องออกแล้ว ผมก็มองของที่อยู่ในนั้น หยิบออกมาสำรวจที่ละชิ้น
ข้างในประกอบไปด้วยเสื้อนักเรียนกะลาสีสีขาว โบสีน้ำเงิน กระโปรงสั้นโคตรๆสีกรมท่ากับผ้าปิดปากสีดำ
ใช่แล้วครับ
ผมเป็นคอสเพลเยอร์
ผมสำรวจตัวเองในกระจก ภาพในกระจกสะท้อนให้เห็นผู้ชายผิวขาวร่างเล็กในชุดนัดเรียนกะลาสี ขาเรียวโผล่พ้นออกมาจากชายกระโปรง และถุงน่องสีดำที่ใส่ยาวเลยเข่า เพียงแค่บิดตัวเล็กน้อยก็แทบเห็นกางเกงใน ผมที่เคยเป็นสีน้ำตาลซอยสั้นก็ถูกสวมวิกเปลี่ยนเป็นผมบลอนด์ยาวดัดเป็นลอนถึงกลางหลัง ผมหมุนตัวไปมาเพื่อมองตัวเองในกระจก ก่อนจะหยิบผ้าปิดปากมาใส่แล้วโพสท่าอย่างชำนาญ
เมื่อผมได้รูปที่ต้องการ จึงเปิดแอพพลิเคชั่นยอดฮิตอย่างทวิตเตอร์แล้วโพสรูปลงไป เพียงแค่ไม่กี่นาที
จำนวนรีทวีตก็พุ่งขึ้นหลายร้อย ผมยิ้มกริ่ม
สมกับเป็นคอสเพลเยอร์สายแทรปอันดับหนึ่ง
แกร๊ก
เสียงเปิดประตูดังขึ้น ผมหันไปมองก่อนจะเห็นร่างสูงใหญ่ที่เป็นรูมเมตของตัวเองเดินเข้ามา อีกฝ่ายเหงื่อซก คาดว่าคงเพิ่งเล่นบาสที่เป็นกีฬาโปรดก่อนจะกลับมา
“จิน ซื้อพิซซ่าเปปเปอโรนีมาด้---” เสียงทุ้มหยุดเมื่อเงยหน้าขึ้นมาเห็นผม เขาลนลานรีบปิดประตูล็อกลงกลอน
“เป็นไง” ผมถามนิ่งๆ “ของพึ่งมาส่งเมื่อเช้า”
ผมหมุนตัวอวดอีกฝ่าย ก่อนจะพบว่าคนตัวใหญ่นิ่งไปแล้ว
กวาดตามองขึ้นลงก็พบสาเหตุของความนิ่งอีกฝ่าย
“อาบน้ำก่อน กูไม่เอากับคนสกปรกตัวเหม็นเหงื่อหรอกน่ะ” ผมกล่าวเสียงเรียบ เดินเข้าไปหยิบกล่องพิซซ่าจากมืออีกฝ่ายมาวางไว้บนโต๊ะ
“กูเปล่า!” อีกคนปฏิเสธเสียงแข็ง ผมเลยยกนิ้วชี้ไปที่เป้ากางเกงของอีกฝ่าย คนตัวใหญ่ไล่สายตามองก่อนจะหน้าเปลี่ยนสีเมื่อเห็นบางอย่างดุนดันกางเกงบาสตัวเองจนนูน
สุดท้ายคนตัวใหญ่ก็รีบจ้ำเข้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงน้ำกระทบพื้น ตัวผมเองก็เดินไปหยิบกล้องออกมา เปิดเช็คและวางไว้ตรงโต๊ะที่น่าจะเห็นมุมที่ดีที่สุด
เมื่อกี้ที่เดินเข้าห้องน้ำไปชื่อว่าเคย์ เป็นเดือนคณะนิติศาสตร์ เผินๆมองแล้วจะดูเพอร์เฟ็คกายในสายตาสาวๆเพราะหุ่นดีๆมีซิกแพ็ค ชอบเล่นบาสแถมยังหน้าตาดี แต่ถ้าถามผม
หมอนั่นน่ะลูซเซอร์ดีๆคนหนึ่งนั่นแหละ
เป็นหมาโง่ที่ชอบอนิเมะและหนังmcuชนิดเข้าขั้นคลั่งไคล้ ถึงเจ้าตัวจะเก็บกันพลาไว้ที่บ้านแต่ผมเคยเห็นรูปจากในแกลอรี่มาหมดแล้ว แถมยังชอบคลุกอยู่กับการคุยกับพวกโอตาคุคนอื่นๆในเน็ต สร้างทฤษฎีเรื่องราวในหนังเป็นตุเป็นตะ ความสุขของเจ้าหมาโง่ตัวนี้คือการนั่งดูหนังตอนวันหยุด แต่ก็กลัวคนจะรู้ว่าเป็นคุเลยปกปิดตัวตนเวลาออกไปข้างนอก
… แล้วหมอนี่ก็ยังมีอารมณ์กับรูมเมทที่แต่งคอสเพลย์อีก
โคตรพ่อโคตรแม่ลูซเซอร์แห่งปี
ผมนั่งคิดอะไรไปเรื่อยจนไม่สังเกตว่าเสียงน้ำได้หยุดลงแล้ว เคย์เปิดประตูห้องน้ำแล้วเดินออกมามีเพียงผ้าขนหนูปิดกาย
“ลูซเซอร์ชะมัด…” ผมพึมพำ
“อะไรน่ะ” หมาโง่หันหน้ามามองผมก่อนจะขมวดคิ้วใส่เหมือนไม่ได้ยินที่ผมพูด
“ไม่มีไร” ผมโบกมือเบาๆเป็นเชิงหยุดบทสนทนา ก่อนจะกวักมือให้อีกฝ่ายเดินเข้ามาใกล้ๆ เคย์เดินเข้ามาอย่างเชื่อฟัง สมกับเป็นหมาโง่
ร่างสูงใหญ่เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าผมที่นั่งเก้าอี้อยู่ จากตรงนี้ระดับสายตาผมอยู่ที่ซิกแพ๊คแน่นๆนั้นพอดี ผมเลื่อนมือตัวเองไปจับที่ผ้าจนหนูสีขาว ก่อนจะดึงมันลงมาให้ไปกองอยู่กับพื้น มีบางอย่างดีดผึงออกมาจนแทบชนหน้าผม ของที่ว่านั่นคือแก่นกายที่ขยายใหญ่จนแข็งโป๊กของอีกฝ่าย
ผมจับเจ้าของใหญ่นั้นก่อนจะเริ่มชักรูดมันด้วยสีหน้าเรียบเฉย ท่อนใหญ่ในมือร้อนแถมขยายจนเห็นเส้นเลือด และพอผมขยับมือขึ้นลงได้สักพัก หัวของมันก็เริ่มปริ่มน้ำใสๆ
“โรคจิต สมกับเป็นโรคจิตจริงๆ” ผมว่า เริ่มรูดแก่นกายให้เร็วขึ้น “แค่เห็นรูมเมตตัวเองแต่งคอสเพลย์ก็ตั้งขนาดนี้แล้ว ใช่ไม่ได้เลยเจ้าหมาโง่”
คนตัวใหญ่เริ่มหายใจฟืดฟาด หลังจากที่ผมขยี้ปลายหัวบานๆของอีกฝ่าย เคย์ก็หยุดมือผมไว้ แขนแข็งแรงช้อนตัวผมอุ้มขึ้นก่อนจะเหวี่ยงผมลงเตียงอย่างแรง
“อึก! ทำอะไร! มันเจ็บน่ะ” ผมโวยวายแต่อีกฝ่ายไม่สนใจ ร่างใหญ่ก้าวมาทาบทับตัวผมก่อนจะจับแก่นกายตัวเองถูไปมากับต้นขาของผมส่วนที่โผล่พ้นกระโปรง แต่เหมือนแค่นั้นจะไม่พอใจ เพราะเคย์จับตัวผมพลิกให้หันคว่ำ ในขณะที่ผมหันไปเตรียมจะด่า เขาก็จับแขนทั้งสองข้างของผมก่อนจะรั้งตัวผมขึ้น กลายเป็นว่าตอนนี้ผมอยู่ในท่าคุกเข่าแล้วเรียบร้อย
“หุบขา” เสียงทุ้มพร่าของเคย์กระซิบข้างหูผม ทำเอาผมเริ่มมีอารมณ์
“เรื่องสิ” ผมเอาลิ้นดุนปากกวนตีนใส่ แต่ก็หุบขาตามคำสั่งเจ้าหมาโง่ที่ตอนนี้เริ่มทำตัวน่ากลัวผิดปกติแล้วเรียบร้อย
อีกฝ่ายหัวเราะแผ่วเบา ก่อนจะสอดแก่นกายของตัวเองเข้ามาระหว่างขาที่หนีบกันของผมแล้วสาวเข้าสาวออกอย่างรวดเร็ว
ถึงตอนนี้ผมชักมีอารมณ์บ้างเสียแล้ว บ้าชะมัด! ผมไม่เคยรู้ตัวมาก่อนว่าชอบมีอะไรยัดก้นจนกระทั่งหมอนี่หน้ามืดปล้ำผมตอนผมเผลอแต่งคอสเพลย์ในห้อง พวกเรามีความสัมพันธ์แบบ sex buddyมารวมปีแล้ว
“ฮึ่ม…” เสียงคำรามเบาๆดังมาจากข้างหลัง ผมยังรู้สึกถึงแท่งร้อนๆที่ผลุบเข้าออกตรงต้นขาของผม เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นทั่วห้อง มือใหญ่ๆฟ้อนเฟ้นบริเวณเอวคอดของผม
ผมอยากถูกเติมเต็มชะมัด
“ไม่เข้า…มา…อึก…รึไง” ผมถูกแรงข้างหลังกระแทกจนพูดออกมาอย่างกระท่อนกระแท่น มือที่กำลังจะลงไปปลอบลูกชายกลับถูกรั้งไว้โดยร่างสูง
“ขอร้องสิ” เคย์กระซิบสั่ง “ไม่งั้นกูไม่ช่วยน่ะบอกไว้ก่อน”
ผมตวัดตาไปมองโกรธๆ แขนก็ถูกดึงไว้แถมคนตัวสูงยังไม่ยอมช่วยปลดปล่อยให้ผมอีก
พั่บ พั่บ พั่บ
เสียงเนื้อกระทบเนื้อยังดังอย่างต่อเนื่องภายในห้องแคบๆ เข่าของผมถูไถไปกับเตียงจนเตียงเกิดเสียงเอี๊ยดอ๊าดน่าอาย
ไม่…ไม่ไหวแล้ว
อยากให้เข้ามาเดี๋ยวนี้เลย
“เข้ามา…เข้ามาหน่อย” ผมกระซิบเสียงเบาเป็นการขอร้อง ซึ่งเคย์ก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีด้วยการหยุดถูไถกลางกายกับซอกขาของผม ผมโดนผลักให้นอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง ได้ยินเสียงตลบกระโปรงขึ้นก่อนที่แพนตี้ของผมจะถูกดึงลงมาและก้นผมจะสัมผัสอากาศเย็น ผมได้ยินเสียงเปิดขวดที่หน้าจะเป็นเจลหล่อลื่น และปากทางเข้าของผมรู้สึกถึงของเหลวเย็นๆที่ไหลลงมาชโลมจนชุ่ม
ผมหันหน้าจะไปมองสิ่งที่เกิดขึ้นแต่มือใหญ่ๆของอีกฝ่ายกดหัวผมจนแทบจมลงกับเตียง ก่อนที่ผมจะครางออกมาอย่างสุดเสียงเมื่อมีบางอย่างแทรกตัวเข้ามาในร่างกาย
อะไรที่ว่านั่นร้อนและใหญ่จนผมรู้ว่ามันไม่ใช่นิ้วที่เข้ามาเบิกทางแน่นอน
“อ่า…อึก…เจ็บ”
“หุบปาก” ไม่ว่าเปล่า เคย์เอานิ้วเกี่ยวผ้าปิดปากของผมออกก่อนจะส่งนิ้วเข้ามาในปากผม นิ้วของอีกฝ่ายกวาดไปทั่วโพรงปาก ผมไล่เลี้ยนิ้วของเคย์จนชุ่ม ทั้งข้างหลังและปากถูกรุกรานด้วยตัวตนของเคย์อย่างรุนแรงจนผมแทบปลดปล่อย
เคย์แช่ตัวไว้สักพักก่อนจะเริ่มขยับเข้าออกอย่างรุนแรงจนผมร้องลั่นไม่เป็นภาษา อีกฝ่ายใส่เข้ามาจนสุดปลายลำแล้วสาวเข้าสาวออกอย่างรวดเร็วจนผมเสียวชนิดที่ปลายเท้าจิกเกร็ง
ถึงเวลาปกติจะเป็นหมาโง่ แต่ตอนมีเซ็กส์ เคย์มักมีเซ็กส์ที่รุนแรงเสมอ
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
คราวนี้เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกว่าเก่า พวงไข่ของอีกฝ่ายกระทบก้นของผมอย่างรุนแรง ตัวผมไถไปกับเตียงนอน เข่าผมที่มีถุงน่องสีดำสวมทับไว้แสบเพราะการกระแทกของคนข้างหลังที่ใส่มาไม่ยั้ง
“อ่า…อ่าาาาา” ผมครางลั่นเมื่อท่อนลำใหญ่ของอีกฝ่ายโดนจุดนั้นพอดี พอรู้อย่างนั้นเคย์ก็ขยับไปโดนจุดนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนสมองผมว่างเปล่า มีเพียงความรู้สึกเสียวที่เสียดแทงเข้ามาในโสตประสาท
“อุก…อึกก…เบาหน่อย” ผมร้องขอเมื่อรู้สึกจุก แต่อีกฝ่ายไม่สนใจ
“มึงนี่ บ่นว่ากูเป็นหมาโง่ เป็นขี้แพ้ แต่ก็มีอารมณ์เพราะไอ้ขี้แพ้คนนี้เนี่ยน่ะ” เสียงทุ้มราวกับเสียงกระซิบของปีศาจ “โดนของไอ้ขี้แพ้เข้าไป เป็นยังไงบ้างล่ะ”
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
อีกฝ่ายเพิ่มความรุนแรงด้วยการสาวเข้าสาวออกจนสุด ผมรู้สึกได้ว่าช่องทางว่างเปล่าเพราะอีกฝ่ายเอาแก่นกายออกไปก่อนจะเสือกมันเข้ามาอีกครั้ง คราวนี้แรงจนผมจุกท้อง
เคย์จับเอวของผมแน่นก่อนจะควงสะโพกตัวเองไปมา ตัวตนของเคย์เติมเต็มข้างในของผมเสียจนไม่มีที่ว่าง ผมเสียวจนต้องจับผ้าปูที่นอนระบายความรู้สึก ร่างท่อนบนของผมแนบไปกับที่นอน ในขณะที่เอวของผมถูกจับให้คุกเข่าเพื่อสอดรับกับตัวตนของคนข้างบน
คนตัวใหญ่แทบไม่เล่นกับส่วนบนของผมด้วยซ้ำ แต่ผมก็รู้สึกเสียวจนแทบเสร็จแล้ว
เพี๊ยะ!
ผมสะดุ้งสุดตัวเมื่ออีกฝ่ายตีก้นผม ความเสียวพุ่งขึ้นสูงอีกเมื่อรู้สึกว่ากำลังถูกสำเร็จโทษจนผมปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา
“อ่า…จิน กูจะเสร็จแล้ว” เสียงทุ้มนั่นแหบพร่า คนตัวใหญ่จับเอวผมไว้แน่นก่อนจะดันตัวตนของตัวเองเข้ามาจนสุดและปล่อยน้ำเข้ามาในตัวผม
เคย์ดันเข้าออกเบาๆอีกสองสามครั้ง ก่อนจะแช่ตัวตนค้างไว้ เขาเอื้อมมือไปหยิบกล้องที่โต๊ะข้างเตียงก่อนจะไล่ถ่ายตั้งแต่ก้นผมที่ยังมีแก่นกายของเขาสอดใส่อยู่ ผมยังใส่ชุดคอสเพลย์ของตัวเองครบ กระโปรงสีกรมท่านั้นถูกตลบขึ้นไปแล้วเรียบร้อย แต่เสื้อปกกะลาสียับยู่ยี่นั้นยังไม่ถูกถอด ผมรีบดึงผ้าปิดปากมาปิดอย่างรวดเร็วเมื่อกล้องไล่มาจนถึงใบหน้าชุ่มน้ำตาของผม
คนตัวใหญ่ค่อยๆถอดตัวตนออก เขาจับกล้องไปโฟกัสอยู่ที่ก้นของผมซึ่งมีน้ำขาวขุ่นของเขาไหลลงมาตามขาเรียวขาวของผม ก่อนที่เขาจะปิดกล้องแล้ววางไว้บนเตียง
ผมเองเมื่อเสร็จกิจแล้วก็เหนื่อยจนต้องปิดเปลือกตาลง และหลับไปในที่สุด
ตื่นขึ้นมาอีกทีผมก็ถูกเปลี่ยนชุดอยู่ในชุดบาสตัวใหญ่ของอีกฝ่าย ทั้งตัวผมยังคงโล่งโจ้ง มีเพียงชุดบาสใหญ่ๆของหมาโง่เท่านั้น ผมกวาดตามองหน้าโง่ๆของคนตัวโต แต่ก็ไม่เจอจนทำให้ใจฝ่อ
แกร๊ก
ประตูห้องน้ำเปิดออกโดยฝีมือเคย์ เขาใส่เพียงกางเกงนอนขาสั้นสีเทา ผมรู้สึกหงุดหงิดและโล่งใจไปพร้อมๆกันจนอดปากเสียขึ้นมาอีกไม่ได้
“กล้าอาบน้ำก่อนฉันเหรอเจ้าหมาโง่”
เคย์เลิกคิ้วก่อนจะเอ่ยปากบอก
“เช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้จินก่อน ถึงค่อยมาอาบน้ำเนี่ย”
อีกฝ่ายเดินไปหยิบกล้องมาให้ผม
“เช็คเอาเองน่ะ”
ผมสังเกตตัวเองก่อนจะพบว่าตัวผมสะอาดแล้วจริงๆ แม้กระทั่งอะไรๆที่อีกฝ่ายปล่อยในตัวผมยังถูกเอาออกเสียเกลี้ยง แต่ผมไม่ได้พูดขอบคุณหรืออะไรไป ผมเปิดกล้อง เล่นวิดีโอล่าสุดก่อนจะลดเสียงลงเมื่อหมาโง่ทำหน้าไม่ถูก ผมอัพโหลดวิดีโอนั้นลงคอมก่อนจะตัดบางส่วนที่ไม่เห็นหน้าเราทั้งคู่
“อ่า วิกกูหลุดตอนไหน” ผมว่าหงุดหงิดเมื่อระหว่างมีอะไรกัน วิกผมสีบลอนด์ก็กระเด็นไปอยู่บนพื้นแล้วเรียบร้อย แต่ผมคิดเสียว่าคงไม่มีใครรู้จักผมจากทรงผมโง่ๆนี่หรอก จึงอัพโหลดคลิปสั้นๆนั้นลงไปในแอคทวิตอีกทวิต คราวนี้ไลค์พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็วในเวลาไม่ถึงนาที
ผมหันไปมองเคย์ เขายังทำตัวไม่ถูกเหมือนเคยเมื่อเราต้องตั้งกล้องจับภาพตอนเอากัน
“เออ กินพิซซ่ามั้ย” คนตัวใหญ่จับหลังคอตัวเองก่อนจะพูดขึ้นมาเบาๆ
“ไม่อ่ะ ไดเอต” ผมตอบ หุ่นไม่สวยก็คอสไม่สวย
“ช่างหัวไดเอตนั้นไปเถอะน่า ตอนนี้จินผอมจะตายอยู่แล้ว” เสียงเคย์หงุดหงิดขึ้นทันทีเมื่อผมบอกอย่างนั้น
“ทำไม เป็นห่วง?” ผมเย้าก่อนที่จะได้รับคำตอบเป็นการพยักหน้าจากคนตัวสูง
“ก็ต้องห่วงสิ แฟนทั้งคน”
หือ
แฟน
ว้อทเดอะฟัค
“เราเป็นแฟนกันตอนไหน” ผมหรี่ตาทำเสียงหงุดหงิด แต่ได้รับสายตางุนงงจากหมาโง่พันธุ์ใหญ่
“ก็ตั้งแต่วันที่มีอะไรกันไง”
อ่า เจ้าหมาเวอร์จิ้นนี่!
ผมอยากเอาอะไรทุบหัวมันจริง
“เราไม่ใช่แฟนกัน!” ผมเถียงก่อนจะได้รับรอยยิ้มโง่ของหมาโคตรโง่
“ครับๆ ไม่ใช่แฟน ไปเร็ว กินพิซซ่ากัน หิวแล้ว” ผมส่งเสียงประท้วง แต่สองเท้าก็เดินเตาะแตะตามคนตัวสูงไปนั่งที่โต๊ะ อีกฝ่ายจัดเตรียมจานช้อนส้อม ทำทุกอย่างเสร็จสรรพให้ผมจนเหลือแค่หยิบพิซซ่าเข้าปากนั่นแหละ
เอาเถอะ
อย่างน้อยก็ได้หมาโง่มาไว้ใช้งานตัวหนึ่ง
-จบ-
แต่ยังไม่ท้ายสุดหรอกน่ะ!!
ครั้งหน้าเอาชุดเมดดีมั้ยน้า
สุดท้าย...
ลืมลงกฎจริงๆด้วย กำลังนั่งนึกอยู่เลยว่าลืมอะไรไปน้า
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
