Photo(12)
สิ้นสุดเทศกาลสอบมีเวลาให้พักไม่นานก็ได้เวลาลุยงานเพื่อปลดปล่อยตัวตน ทีมงานทั้งสามคนของ FxxanPxx มารวมอยู่ในสตูถ่ายภาพที่คุณวิชัยเป็นคนจัดหาให้ในวันนี้ แถมยังเป็นสตูที่ใหญ่เอาเรื่อง ใหญ่ชนิดที่ว่าสตูลับๆ ของพวกเขาเทียบไม่ติด
สถานที่ถ่ายทำวันนี้เป็นห้องชุดในคอนโดของคุณวิชัยตามคอนเซ็ปต์คู่รักที่อยู่กินด้วยกัน ถ่ายคู่สามฉากคือห้องครัว ห้องน้ำ และห้องนอน ส่วนถ่ายเดี่ยวมีห้องนั่งเล่นกับระเบียง แน่นอนว่าทัพต้องเป็นฝ่ายเสียสละออกไปเปลือยกายยืนรับลม
ตามข้อตกลงของในสัญญา งานนี้คนที่รับหน้าที่เป็นตากล้องไม่ใช่เอฟเหมือนที่ผ่านมา แต่เป็นคนคุณวิชัยส่งมาช่วย ช่างภาพพรีแลนซ์หนุ่มใหญ่ที่เคยร่วมงานกับบริษัทของคุณวิชัยบ่อยๆ
"พี่ชื่อแสนนะครับ เป็นตากล้องฟรีแลนซ์ อันนี้นามบัตร"
ทั้งสามคนรับนามบัตรมาแล้วไล่แนะนำตัวทีละคน เริ่มจากเอฟปิดท้ายด้วยเพ้นท์ คนที่ถูกสำรวจด้วยสายตาเป็นพิเศษ
"น้องเพ้นท์ตัวเล็กกว่าที่พี่คิดไว้อีกนะเนี่ย ผิวก็ดี พี่ดูงานเราหมดแล้ว สวยทุกรูปเลย"
"อ่า...ขอบคุณครับ เพราะเอฟมันเก่งด้วยแหละครับ" เพ้นท์ยิ้มรับแห้งๆ เมื่อรับรู้ได้ถึงบรรยากาศมาคุจากคนข้างๆ เลยรีบส่งไม้ต่อให้เอฟอย่างรวดเร็ว
"น้องเอฟฝีมือดีจริง พี่ชอบมุมกล้องเราหลายรูปเลย"
"ขอบคุณครับพี่"
"งั้นเรามาเริ่มกันเลยมั้ย เดี๋ยวจะเสร็จไม่ทัน"
"ได้รับพี่ ผมพร้อมลุย"
หลังจากแนะนำตัวทำความรู้จักกันเรียบร้อยก็ได้เวลาเริ่มงาน คุณตากล้องกับผู้ช่วยช่วยกันเซ็ตฉาก เพ้นท์ได้ถ่ายเดี่ยวเป็นคนแรกในห้องนั่งเล่น นายแบบตัวบางเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดแขนสั้นสีขาวแบบโอเวอร์ไซส์ เดินหน้าแดงมานั่งที่โซฟาด้วยความขัดเขินที่มีอยู่เต็มอก เพราะเป็นครั้งแรกที่เขาต้องถ่ายแบบต่อหน้าคนที่เพิ่งเจอกัน
"ไอ้เพ้นท์ไม่ต้องเขิน หน้าแดงหมดแล้วมึง" เอฟร้องแซวแล้วหัวเราะคิกคักกับพี่แสน ผิดกับทัพที่ยืนกอดอกทำหน้านิ่งเองแต่จ้องไม่วางตา
"ก็ไม่ได้ถ่ายเห็นหน้าป้ะวะ"
"โอเคนะครับน้องเพ้นท์ สบายๆ เนอะ ขอแบบกำลังพักผ่อนนะครับ ไม่ต้องเครียด"
"ครับพี่" รับคำแล้วเพ้นท์ก็สูดลมหายใจเข้าแล้วผ่อนออกช้าๆ แต่มันจะผ่อนคลายได้ยากเพราะมีคนยืนกอดอกทำหน้านิ่วคิ้วขมวดมองอยู่นี่แหละ
เซ็ตนี้เน้นถ่ายที่ช่วงล่างเป็นหลักโดยเฉพาะเรียวขา เพ้นท์เลือกนั่งหันข้างชันเข่าบนโซฟา เอนหลังพิงพนักบ้าง ก้มตัวบ้าง กอดหัวเข่าบ้าง หรือไม่ก็โน้มตัวไปจับเท้า ชายเสื้อยืดที่สวมอยู่นั้นไหลลงไปกองบริเวณขาหนีบปิดสะโพกเอาไว้พอดี ทำให้เห็นช่วงขายาวเรียวสวยเต็มๆ ตา
"สวยครับ เปลี่ยนท่าได้เลย"
เพ้นท์พยักหน้ารับ ลุกขึ้นเปลี่ยนมาอยู่ในท่าคลานทำเหมือนกำลังเอื้อมมือหยิบหมอนอิงที่อยู่อีกฝั่งของโซฟา ชายเสื้อที่เลิกขึ้นเมื่อครู่จึงกลับลงมาปิดต้นขาไว้ แต่ส่วนโค้งของร่างกายกับขนาดเสื้อที่ทำให้เห็นว่านายแบบตัวเล็กน่าทะนุถนอมแค่ไหนก็ทำให้รูปออกมาดูเซ็กซี่และมีเสน่ห์ได้อยู่ดี
"เป็นกูจะไม่ทน" เอฟแอบกระซิบบอกทัพ เพื่อนเขาตอนนี้เรียกได้ว่าท็อปฟอร์มสุดๆ
"แล้วมึงคิดว่ากูจะทนเหรอ"
"มึงอ่ะต้องทน รอจบงานก่อน"
"เออ ว่าแต่แม่งต้องซูมขนาดนั้นเลยเหรอวะ" รูปที่ถ่ายออกมาสวยจริง เข้าใจว่างาน แต่เวลาเห็นพี่ตากล้องมองรูปที่ถ่ายมาแล้วยิ้มทัพดันเกิดอาการหงุดหงิดเล็กๆ เขาหวง ไม่อยากให้ใครมองตัวจริง ยกเว้นไอ้เอฟไว้หนึ่งคน
"เน้นสัดส่วนไง เอว สะโพก ขา แต่อันนี้เน้นขา โดยเฉพาะขาอ่อนขาวๆ"
"ถ้าไม่ใช่มึงกูต่อยคว่ำไปแล้วนะ"
"อะไรวะ แค่นี้หวง"
"เออ"
เอฟยอมสงบหยุดต่อปากต่อคำกับคนขี้หวงเพราะพี่แสนเรียกให้ช่วยเซ็ตไฟพอดี เป็นช่วงวินาทีสั้นๆ ที่เพ้นท์หันมาสบตากับทัพทั้งที่พยายามหลบสายตามาตลอด ไหนจะท่วงท่าที่มองแล้วรู้สึกใจไม่ค่อยดีนัก ถึงจะไม่ได้อยู่ในท่าคลานเหมือนเมื่อครู่ แต่การนั่งคุกเข่าบนโซฟา มือกำชายเสื้ออยู่บนตักก็ทำใจเต้นแรงอยู่ดีเมื่อได้มอง
"น้องเพ้นท์ค้างท่านี้ไว้ก่อนนะ" จัดการกับไฟเสร็จหันมาเจอท่าโพสต์ถูกใจแสนก็ยิ้มกว้างรัวชัตเตอร์ไม่หยุด ได้รูปที่พอใจแล้วก็บอกให้เพ้นท์เปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆ จนถ่ายเช็ตแรกเสร็จในเวลาอันรวดเร็ว
เซ็ตที่สองถ่ายที่ห้องครัว เป็นการเข้าคู่ครั้งแรกที่เอฟเองก็หวั่นๆ ว่าจะล่มหรือรุ่ง ก่อนหน้านี้เขาเคยเสนอให้ทัพมาลองซ้อมถ่ายคู่ดู แต่ได้คำตอบกลับว่าซ้อมอยู่ด้วยกันทุกคืนเลยหมดคำจะพูด ก็ไม่รู้ว่าที่ซ้อมกันอยู่ทุกคืนนั้นมันจะใช้ได้กับวันนี้หรือเปล่า
พูดถึงห้องครัวก็ต้องนึกถึงผ้ากันเปื้อน ฉากนี้เพ้นท์รับบทบาทเป็นคุณพ่อบ้าน เสื้อยืดสีขาวอ่อนตัวก่อนหน้านี้ถูกแทนที่ด้วยผ้ากันเปื้อนสีครีมกับกางเกงในจีสตริงที่ชวนให้รู้สึกวาบหวิว ส่วนทัพใส่กางเกงขาสั้นตัวเดียว โชว์หุ่นกำยำสมส่วนกับกล้ามท้องสวยๆ ที่ตั้งใจฟิตเพื่องานนี้โดยเฉพาะ
"ฉากนี้ขอแบบน้องเพ้นท์กำลังทำอาหาร ส่วนน้องทัพเข้ามาหยอกเล่นๆ กันนะครับ เล่นแบบถึงเนื้อถึงตัวนิดนึง" หลังจากเซ็ตฉากเซ็ตกล้องพร้อมคุณตากล้องก็เริ่มสั่งการ
สองนายแบบยืนประจันหน้ากัน คนหนึ่งยิ้มกว้างคนหนึ่งยิ้มแหย พอถึงเวลาต้องถ่ายคู่กันจริงๆ กลับรู้สึกขัดเขินที่ต้องสัมผัสตัวกันต่อหน้าคนอื่นเสียอย่างนั้น หากเป็นก่อนหน้าที่จะตกลงคบกันทัพคงทำได้โดยไม่รู้สึกกังวลอะไร
"พร้อมใช่มั้ย" เพ้นท์เอ่ยถามเมื่อเห็นทัพทำหน้าแปลกๆ
"พร้อมดิ"
"นึกว่าตื่นกล้อง"
"กล้องมีอะไรให้ตื่น"
"จ้า พ่อคนเก่ง"
"ถ้าจะตื่นคงตื่นกับอย่างอื่นมากกว่า" ทัพขยับเข้าหาจนประชิดตัวก่อนก้มลงกระซิบข้างหู โดยไม่รู้ตัวว่าแสนเริ่มกดชัตเตอร์แล้วเรียบร้อย
"ดีครับ เปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆ เลยนะ"
ทัพเผลอหันมองตากล้องอย่างลืมตัว ก่อนจะเรียกสมาธิกลับมาได้ก็ตอนเห็นเพ้นท์ยิ้มล้อ เลยถลึงตาใส่ตั้งใจจะอุ้มไปวางบนเคาน์เตอร์แต่เพ้นท์หันหลังหนีเลยกลายเป็นการกอดจากด้านหลังแทน
"ไม่เล่นดิ" เพ้นท์กระซิบว่า
"เล่นที่ไหน"
"ไม่ได้ ปล่อยๆ" บอกแล้วดิ้นเบาๆ ทัพก็ยอมปล่อย คอนเซ็ปต์ของ FxxanPxx คือขายรูปร่างกับความเซ็กซี่ ให้มากอดกันเฉยๆ แบบนี้ไม่ผ่าน
หลังจากเป็นอิสระเพ้นท์ทำทีเป็นทำอาหารอย่างที่แสนบอก เมนูที่ทำคือเค้ก แต่ฉากถูกเซ็ตให้เป็นเค้กที่อบเสร็จเรียบร้อยรอแต่งหน้าอย่างเดียว มีวัตถุดิบอุปกรณ์วางอยู่บนเคาน์เตอร์ให้เหมือนห้องครัวที่เพิ่งผ่านสงครามอบเค้กมา
เพ้นท์หยิบหลอดครีมสำหรับแต่งหน้าเค้กมาไว้ในมือ บีบเบาๆ เนื้อครีมก็ไหลออกมา เขาถือมันไว้กลางอากาศเหนือจากเค้กอยู่พอสมควร ทัพเลยเข้ามาวอแวตามบทบาทที่ได้รับ ป้ายเนื้อครีมจากหน้าเค้กที่เพ้นท์เพิ่งบีบใส่ ลากมือที่เปื้อนครีมผ่านไหปลาร้าของอีกฝ่าย แล้วก้มลงแตะริมฝีปากเบาๆ ที่ต้นคอ
ทั้งสองคนเปลี่ยนท่าโพสต์กันไปเรื่อยๆ จนได้รูปมาเยอะพอสมควร ความเกร็งที่ถ่ายคู่กันครั้งแรกเริ่มลดลง กลายเป็นคู่รักคู่กัดที่ชวนให้คนมองอิจฉา ไม่เว้นแม้กระทั่งเอฟที่ยังคิดว่าถ้ารูปพวกนี้ถ่ายเห็นสีหน้านายแบบด้วยก็คงดี
"โอเคครับ พี่ขอโพสต์สุดท้ายแล้วนะ ให้น้องเพ้นท์นั่งบนโต๊ะทานข้าวนะครับ ส่วนน้องทัพจะทำอะไรก็ตามใจเลย"
เพ้นท์รู้สึกเหมือนมีคำสั่งให้เขาอยู่เฉยๆ แล้วให้ทัพลวนลามได้เต็มที่ แม้ไม่อยากจะคิดแบบนั้นแต่พอเห็นอีกคนยิ้มร้ายก็อดกลัวไม่ได้ หวังว่าทัพคงไม่เล่นอะไรแผลงๆ จนเกินพอดี
หลังจากได้รับคำสั่งจากตากล้องเพ้นท์ก็ขึ้นไปนั่งบนโต๊ะทานข้าวทรงขึ้นวงกลมที่ตั้งติดผนัง ส่วนทัพลากเก้าอี้มานั่งด้านหน้าเพ้นท์ จับขาคนบนโต๊ะให้แยกออกแล้วขยับเข้าใกล้จนหน้าเกือบชิดกับหน้าท้องใต้ผ้ากันเปื้อน ขณะที่มือโอบไปด้านหลังแล้วขยำก้มกลมๆ แบบเต็มไม้เต็มมือ
เพ้นท์หน้าแดงขึ้นมาอย่างมีสาเหตุ พยายามผ่อนลมหายใจเข้าออกแล้วจินตนาการว่าในห้องนี้มีเพียงเขากับทัพแค่สองคนความเขินอายจะได้ลดน้อยลง แต่มันกลับไม่ช่วยอะไรนักเมื่อทัพเลื่อนมือจากก้นขึ้นมาที่หลัง ก่อนจะดึงสายรัดผ้ากันเปื้อนที่ผูกโบว์ไว้ออกอย่างช้าๆ
"จะแก้ออกทำไม"
"รูปตอนดึงโบว์ออกน่าจะสวยนะ" ทัพอมยิ้ม ขยับลุกขึ้นยืนแล้วเท้าแขนไว้กับโต๊ะก่อนโน้มตัวลงไปหา ใจอยากจะจูบคนที่หน้าแดงไม่หายให้ปากช้ำ แต่ยังอดกลั้นเอาไว้เพราะยังไงฉากในห้องนอนต้องโดนแน่ๆ
"น้องทัพเอามือแตะหลังน้องเพ้นท์หน่อยครับ ส่วนน้องเพ้นท์ขยับเข้าไปใกล้อีกนิดนึง ขอแบบขี้อ้อนนะครับ"
ขอมาแบบไหนก็ได้ตามคำขอ ทัพยกมือขึ้นสัมผัสแผ่นหลัง ขณะที่เพ้นท์แอ่นตัวมาด้านหน้า ทำตัวเหมือนแมวอ้อนเวลาเอาหัวของตัวเองไปถูไถกับเจ้าของ ทำให้ผ้ากันเปื้อนที่ถูกดึงสายออกก่อนหน้านี้ห้อยไปด้านหน้า โชว์สัดส่วนโค้งเว้าของร่างกายให้ได้เห็นกันเต็มๆ ตา
"โอเคครับ พักกินข้าวกันก่อนเนอะ บ่ายแล้วค่อยลุยฉากต่อไป"
สิ้นเสียงคุณตากล้องทัพก็รีบลุกไปหยิบเสื้อคลุมมาให้เพ้นท์แถมยังใส่ให้เสร็จสรรพก่อนใส่ให้ตัวเอง ไหนจะช่วยจับมือพยุงไว้ตอนเพ้นท์ก้าวลงจากโต๊ะที่ไม่ได้สูงอะไรเลย ทำตัวเป็นแฟนที่ดีจนคนที่มองอยู่นึกหมั่นไส้ขึ้นมา
"เมื่อกี้มองเหมือนจะกินเพื่อนกูเข้าไปทั้งตัว ทีตอนนี้ล่ะทำตัวดีเชียวนะ" เอฟแขวะ แต่อย่างทัพหรือจะสนใจ นอกจากจะยิ้มอย่างคนมีชัยแล้วยังพูดจาไม่เกรงใจคนฟังอีกต่างหาก
"ของแบบนี้กูไม่กินต่อหน้ามึงหรอก"
"เกรงใจกูหน่อยทัพ"
"ใช่ เกรงใจแฟนมึงหน่อย เขินจนตัวแดงไปหมดแล้วเนี่ย"
เพ้นท์ไม่เถียง ไม่พูด ไม่ต่อปากต่อคำอะไรทั้งสิ้น เพราะพูดไปก็มีแต่จะโดนแหย่ให้อารมณ์เสียเปล่าๆ ฉะนั้นนิ่งไว้เป็นดีที่สุด
"เด็กๆ จะกินข้าวที่ห้องนั่งเล่นหรือห้องครัวดี" แสนที่ปลีกตัวออกไปเตรียมอาหารให้ตะโกนถามมาจากห้องนั่งเล่น แต่ดูจากสภาพห้องครัวตอนนี้แล้วน่าจะไม่พร้อมสำหรับมื้อกลางวันเท่าไร
"กินห้องนั่งเล่นก็ได้ครับ ส่วนมึงสองคนไม่ต้องอาบน้ำเปลี่ยนชุดนะ ต่อไปฉากในห้องน้ำ เดี๋ยวค่อยล้างตัวตอนถ่ายเลย" เอฟตะโกนตอบกลับไปก่อนหันกลับมาบอกเพื่อนทั้งสองที่อยู่ในชุดคลุม
ฉากในห้องน้ำ คงได้อาบน้ำกันจนตัวเปื่อยแน่
มื้อเที่ยงวันนี้เป็นส้มตำไก่ย่างเจ้าอร่อยข้างคอนโด ทั้งน้ำตก ต้มแซ่บ ข้าวเหนียวอีกหลายห่อวางเต็มโต๊ะในห้องนั่งเล่น ทั้งสี่คนกินไปคุยเรื่องสัพเพเหระกันไป แต่นายแบบกินเยอะมากไม่ได้เดี๋ยวพุงจะออกเอา
"มึงกินแค่พออิ่มนะเพ้นท์ อย่ายัดห่าเยอะ เดี๋ยวพุงออก" เอฟเตือนเพื่อนที่กำลังเคี้ยวแก้มตุ่ย
"มีพุงน้อยๆ น่ากอดดีออก"
"เออ โดนไอ้ทัพกอดมาจะพูดไม่ออก"
"แล้วมึงไม่ว่ามันบ้างวะ แดกเยอะกว่ากูอีก" เพ้นท์ว่าแล้วก็เหล่มองคนที่นั่งกินอยู่ข้างกัน ทัพก็กินเยอะไม่เห็นโดนเตือน
"มันมีซิกแพกอยู่ กินเยอะก็แค่เลือน ค่อยเฉดดิ้งเอา แต่มึงมันไม่ใช่ พุงล้วนๆ"
"งั้นก็เฉดดิ้งให้กูด้วย"
"ตลก"
"กองทัพต้องเดินด้วยท้องมั้ยวะ"
"เดี๋ยวถ่ายเสร็จพี่พาเลี้ยงแล้วกัน" เห็นนายแบบตัวเล็กทำหน้างอแงแสนอดใจไม่ไหวเลยต้องเสนอตัวขึ้นมา
"ไม่เป็นไรหรอกพี่ ไปกินด้วยกันได้ แต่ออกใครออกมัน" ทัพปฏิเสธด้วยความเกรงใจ
"ไม่เป็นไรครับ พี่เลี้ยงเอง น้องๆ น่ารัก อาหารตาก็ดี ทำงานนี้แล้วพี่มีความสุข"
"พูดงี้ถ่ายเสร็จต่อยกับผมก่อนเลยพี่" เห็นคุณพี่ตากล้องปรายตามองแฟนตัวเองทัพก็สวนขึ้นมาทันที ถ้าเล่นเขาก็เล่น แต่ถ้าคิดจริงเขาก็เอาจริงเหมือนกัน
"หยอกครับหยอก เอาไง กินอะไรกันดี"
"หมูกระทะ" เพ้นท์รีบเสนอ ต้องเป็นชาบูหรือไม่ก็หมูกระทะเท่านั้น แต่วันนี้ร่างกายต้องการปิ้งย่างมากกว่า
"โอเค ใกล้ๆ นี้มีร้านอร่อยอยู่ ถ่ายเสร็จแล้วเราไปกัน"
เด็กน้อยสามคนพยักหน้าตอบรับ เคลียร์ของกินที่วางอยู่บนโต๊ะจนหมดไปทีละอย่าง เสร็จแล้วก็ช่วยกันเก็บกวาดจะได้เริ่มทำงานกันต่อ
เซ็ตที่สามเป็นฉากในห้องน้ำ หลังจากเลอะเทอะจากการเล่นครีมทำเค้กก็ต้องมาล้างเนื้อล้างตัว เครื่องแต่งกายใช้ตัวเดียวกับฉากห้องครัว เพ้นท์ถอดผ้ากันเปื้อนออก ทัพถอดกางเกงขาสั้นออกเหลือกางเกงในตัวเดียว ฉากนี้ถ่ายเน้นทุกส่วนในร่างกายยกเว้นกลางลำตัว
ฉากนี้ทัพกับเพ้นท์ต้องอาบน้ำด้วยกัน เริ่มจากถอดผ้าคลุมที่หน้าห้องน้ำ ก้าวเข้าไปยังโซนฝักบัวที่มีห้องกระจกกั้น เปิดก๊อกปล่อยให้สายน้ำไหลผ่านร่างกาย มือลูบไล้ไปบนผิวเนียนละเอียด จากต้นคอ หัวไหล่ แขน มือ เอว และต้นขา ขยับร่างกายเข้าเบียดชิด แล้วกดจูบเบาๆ หนึ่งที
เอฟมองภาพตรงหน้าแล้วยู่หน้า อยากตะโกนออกไปเหลือเกินว่าไม่ต้องลงทุนจูบกันก็ได้ แต่กลัวจะไปขัดอารมณ์นายแบบเข้า อีกอย่างตากล้องใหญ่อย่างแสนดูท่าจะชอบมากเสียด้วย
"ดีครับ ทัพปิดน้ำได้เลย"
สายน้ำหยุดไหลแต่สองร่างยังไม่ผละออกจากกัน ทัพจูบเพ้นท์ไม่ยอมปล่อย มือปัดป่ายผ่านเนื้อผ้าที่มีน้อยนิดอย่างอดไม่ได้ จนคนโดนคุกคามต้องดันไหล่ออก
"ทัพ สติ"
"ไม่ได้หลุด"
"เยอะไป พอก่อน"
"ต่อไปลงแช่ในอ่างเลยครับ"
ทัพยอมถอยตามคำขอ เป็นจังหวะเดียวกับที่แสนขอให้เปลี่ยนท่าพอดี เขาเลยจูงมือเพ้นท์ไปที่อ่าง ก้าวลงไปก่อนเป็นคนแรก รอให้อีกคนก้าวตามมายืนด้วยกันถึงจะนั่งลงแช่น้ำอุ่นๆ ที่เอฟเป็นคนเตรียมไว้ให้
แสนหามุมที่ถูกใจได้ก็รัวชัตเตอร์ไม่หยุด จากที่นั่งกันคนละมุมของอ่างก็สั่งให้ย้ายมานั่งด้วยกัน ให้ทัพกอดเพ้นท์เอาไว้ แตะตรงนั้นจับตรงนี้ ชโลมครีมอาบน้ำเล่น จนได้รูปเป็นที่พอใจ
ใช้เวลาไม่นานนักการถ่ายฉากห้องน้ำก็สิ้นสุด สองนายแบบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า คุณตากล้องกับผู้ช่วยเริ่มเซ็ตฉากในห้องนอน เป็นฉากที่สี่ที่จะถ่ายกัน
สองนายแบบคู่อยู่ในชุดนอนที่ใส่เรียบร้อยทั้งเสื้อและกางเกง นั่งอยู่บนเตียงสีขาวในห้องนอนที่เป็นโทนสีเดียวกัน ด้านข้างเป็นผ้าม่านผืนใหญ่ หากเปิดมันออกจะสามารถมองเห็นวิวได้โดยรอบ วิวของเมืองหลวงที่มีตึกสูง สะพานและแม่น้ำ
ถ่ายฉากในห้องนอนก็ต้องนอน บางคู่รักอาจจะมีกิจกรรมก่อนนอนก็แล้วแต่จะสรรหา ส่วนกิจกรรมที่ทัพเลือกนั้นต้องออกแรงกันสักหน่อย เป็นฉากที่จะสื่อให้เห็นถึงการร่วมรัก เครื่องแต่งกายเป็นเพียงชุดที่ใส่มาเพื่อถูกถอดออก แสดงให้เห็นถึงขั้นตอนการเสพสุข แม้จะมีมุมกล้องช่วยบ้าง แต่ความรู้สึกที่สื่อออกมานั้นคือของจริง
เสื้อและกางเกงถูกเปลื้องออกตามแผนงานที่คุยกันไว้ อ้อยอิ่งและเชื่องช้า ใส่จริตตามคำขอของตากล้องลงไปอีกนิดหน่อย กระทั่งทั้งสองร่างเปลือยเปล่าจึงเข้าสู่ขั้นตอนที่ลึกซึ้งยิ่งกว่าเดิม
ฉากนี้เพ้นท์ทำตัวเป็นผู้ตามแสนว่าง่าย ทัพจะทำอะไรก็ปล่อยให้ทำ หลับตารับสัมผัสที่ถาโถมเข้าใส่ ไม่ได้ปล่อยตัวจนลืมฟังคำสั่งของตากล้องว่าอยากให้ทำอะไร แต่ส่วนใหญ่ทัพก็เป็นฝ่ายควบคุมอยู่ดี
"มึงโอเคนะ" ทัพกระซิบถามคนที่นอนราบอยู่บนเตียงตอนโน้มตัวลงไปหาและเบียดกลางลำตัวเข้าระหว่างขาที่ถูกจับให้กางออก เหมือนกับท่าที่พวกเขาเคยซ้อมด้วยกันตอนนั้น
"มั้งนะ"
"ลืมตามองกูหน่อย"
เพ้นท์ทำตามที่บอก ลืมตามองหน้าคนที่คร่อมตัวเองอยู่ ก่อนจะได้รับจูบเป็นการให้กำลังใจ หรือทำให้หมดแรงยิ่งกว่าเดิมก็ไม่รู้
"ทัพ หน้ากูแดงมากป้ะ"
"แดง"
"ทำยังไงจะเลิกเขินวะ" มันคือหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้เพ้นท์ไม่อยากร่วมงานกับคนอื่น เป็นคนที่กล้าถ่ายรูปโป๊แต่ก็เขิน รู้ว่าแปลกแต่กลับแก้ไขตัวเองไม่ได้
"ไม่ต้องเลิกหรอก กูชอบมึงเวลาเขิน"
เพ้นท์หลับตาแอ่นตัวขึ้นเมื่อทัพเริ่มขยับร่างกาย หน้าก็ร้อนใจก็เต้นแรง ไหนจะส่วนอ่อนไหวที่ถูกเสียดสีจนเกิดอารมณ์ แต่กลับต้องอดทนเอาไว้เพราะอยู่ระหว่างการทำงาน อารมณ์ที่แสดงออกมาเพื่อให้สมบทบาทก็เท่านั้น
"เปลี่ยนท่าเลยครับ"
ทัพช้อนตัวเพ้นท์ขึ้นนั่งตักเมื่อได้ยินคำบอก วงแขนที่มีกล้ามเนื้อเพียงเล็กน้อยกอดคอเขาเอาไว้ก่อนซบหน้าลงบนไหล่ ปล่อยให้คนตัวโตกว่าควบคุมทุกท่วงท่า และสัมผัสผิวกายนุ่มๆ ได้ตามใจต้องการ
ฉากนี้ถือว่าถ่ายนานที่สุดจากทั้งหมดที่ถ่ายมา เพ้นท์ยังนอนอยู่บนเตียงหลังจากสิ้นสุดงานแล้ว ส่วนทัพถูกเรียกออกไปถ่ายฉากสุดท้ายที่ระเบียง
หลังจากนอนกลิ้งไปกลิ้งมาจนรู้สึกดีขึ้น เรี่ยวแรงเริ่มกลับมาเพ้นท์ก็ลุกขึ้นแต่งตัว ก่อนไปยืนแอบมองการถ่ายฉากสุดท้ายผ่านผ้าม่านสีขาวที่พลิ้วไหวจากแรงลม
มันคือภาพของเมืองหลวงในช่วงตะวันใกล้ตกดินที่เห็นฉากหลังของท้องฟ้าเป็นสีส้ม กับชายที่สวมเพียงบ๊อกเซอร์ โชว์หุ่นล่ำสันเห็นกล้ามท้องสวยๆ และบุหรี่หนึ่งมวนที่คีบอยู่ในมือ
เป็นภาพหนึ่งที่สวยที่สุดที่เขาเคยเห็นมา
ควันขาวลอยฉุยเมื่อเนื้อแผ่นบางถูกคีบวางบนเตาร้อนๆ จนดังซ่า รอบโต๊ะเต็มไปด้วยจานของกิน มีทั้งเนื้อนานาชนิดรอคิวย่าง ผักกับเห็ด ข้าว น้ำอัดลม เหล้าปั่น และมือของแต่ละคนที่สาละวนอยู่กับของกิน
คีบเนื้อวางบนเตา รอจนสุกได้ที่ จิ้มน้ำจิ้มเพิ่มรสชาติสักหน่อยแล้วใส่เข้าปาก ดับความหิวหลังเลิกงานได้ดียิ่งนัก
"กูเชื่อแล้วว่าแม่งหิวจริง แดกอย่างเดียวไม่สนใจใครเลย" เอฟมองเพ้นท์ที่แทบไม่ได้วางตะเกียบเลยตั้งแต่นั่งโต๊ะแล้วก็ขำ แต่ถึงแซวไปก็เท่านั้นเพราะคนหิวไม่มีอารมณ์มาต่อปากต่อคำด้วย
"ก็เอฟสั่งให้เพ้นท์อดเองไม่ใช่เหรอ ทำตัวเป็นผู้จัดการเลย"
"เป็นทุกอย่างให้มันแล้วครับพี่แสน ทั้งตากล้องทั้งผู้จัดการ เหลืออยู่อย่างเดียวคือเป็นผัว"
"สัดเอฟ" โดนแซวแบบนี้ให้นิ่งต่อคงไม่ไหว เพ้นท์ด่าโพล่งออกมาพร้อมสายตาขุ่นเคือง แต่คนร่วมโต๊ะกลับพากันขำ
"เออลืมไป ผัวมันนั่งอยู่ข้างๆ" เอฟยังแซวไปเลิก คราวนี้โยนไปให้ทัพ ผู้ที่รับยอมรับคำเพื่อนได้อย่างหน้าชื่นตาบาน
"เออ เกรงใจกูด้วย"
"แค่แฟนก็พอมั้ย ไอ้สัดเอฟ" แต่คนเดือดร้อนคือคนที่กำลังโมโหหิวอย่างเพ้นท์
"โดนโกรธแล้วไง พอๆ เปลี่ยนเรื่อง" แสนโบกมือบอกให้เด็กๆ สงบศึก แถมยังเอาใจเพ้นท์ด้วยการคีบหมูให้อีกหลายชิ้น
บทสนทนาถูกเปลี่ยนเป็นเรื่องสัพเพเหระทั่วไป ส่วนใหญ่จะเป็นเอฟที่นึกอะไรขึ้นได้ก็พูด พูดไปพูดมาก็ชอบวกกลับมาเรื่องเพื่อนสนิทให้โดนด่าซ้ำๆ โดยมีทัพคอยช่วยเสริมให้โดนด่าไปด้วยกัน เหมือนเป็นพวกเสพติดหน้างอๆ ของเพ้นท์ไปเสียแล้ว
TBC
งานก็คืองาน นังทัพไหวจ้า เป็นบุคคลที่อดทนเก่งรองจากเอฟละ
ส่วนคุณวิชัยกับทีมงานพวกเธออ่ะคิดมาก ไม่มีไรหรอก จริงๆ
น้องไปอ่านสัญญาลับหลังเลยไม่เห็น ฮ่าๆๆๆ เราไม่ชอบม่าอ่ะเหนื่อย
แวบมาบอกด้วยว่าอาจจะหายไปยาวๆ นะคะ เพราะไม่ได้อยู่บ้านทั้งอาทิตย์เลย
ช่วยรอกันนิดนึงน้า ผิดพลาดอะไรไปต้องขออภัยด้วย
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ เจอกันตอนหน้าจ้า
หัวข้อ: P H O T O (x) ความลับในภาพถ่าย ▬ Photo(S1) ▬ [28/08/2018] (อ่าน 173120 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก