รอบค่ำคืนนี้ค่ะ กลับมารับหน้าที่ บก. โพสให้เหมือนเดิม
*************************
มันนั่งฟังผมเล่นกีตาร์กับร้องเพลงนั้นครับ มันอาจจะไม่ใช่เพลงที่ดี หรือดัง หรือติดอันดับท๊อปชาร์ท แต่มันก็เป็นเพลงพิเศษที่เป็นของไอ้ป่านมันคนเดียว
ผมแต่งเพลงนั้นให้มันครับ
อย่าถามนะ ว่าร้องยังไง เพราะคงไม่มีใครได้ฟังหรอกครับ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดอยู่ที่ไอ้ป่านแล้ว ผมยกให้มันแล้วนี่ อิอิ
มันฟังจนจบเพลง ผมเห็นน้ำตามันคลอๆ ด้วย
แล้วมันก็ยิ้ม เมื่อผมเล่นจบ
เป็นไง ผมถามมัน
เพลงไรไม่รู้ เสี๊ยวเสี่ยว มันพูดยิ้มๆ แต่น้ำตาคลอ
เสี่ยวแล้วเพราะป่ะล่ะ ผมยักคิ้ว
แหว่ะ มันว่า
โหย ไรวะ คนอุตส่าห์แต่งให้ ไม่ซึ้ง ไม่ชม ดันมาแหว่ะอีก หมดอารมณ์แล้ว ผมแกล้งทำหน้าหงิก พลางวางกีตาร์ แล้วลุกเดินไปกอดอกอยู่ที่ระเบียง
และนับถอยหลังในใจ
ห้า
สี่
สาม
สอง
แขนอุ่นๆ ของมันกอดผมจากข้างหลังครับ ไม่ทันนับถึงศูนย์เลย อิอิ ไอ้ป่านเอ้ย
เอคร้าบบบบ
อือ ผมยังแกล้งมันอยู่
ป่านล้อเล่น เพลงเอเพราะมากเลยยยยย มันทำเสียงง๊องแง๊งอยู่กับหลังผม
ไม่ใช่เพลงเอสักหน่อย
อ้าว เพลงใครอ่ะ
เพลงของป่านต่างหาก เอแต่งให้ป่านน่ะ ผมหันไปบอกมัน
ไอ้ป่านน้ำตาคลออีกแล้ว แต่มันเอามือมาดีดจมูกผม เพี้ยะ
โอ้ย เจ็บนะ ผมเอามือกุมจมูก
เออ่ะ บ้า
อ้าว ว่าเอไมเนี่ย
แล้วมันก็กอดผมครับ แล้วก็จูบจมูกผมที่มันดีดไว้เมื่อกี้จุ๊บนึง
ขอบคุณนะ ที่แต่งเพลงให้ป่าน เพราะมากเลยอ่ะ มันว่าเขินๆ
ป่าน ผมมองตามัน
หือ
เอมีอะไรจะพูดกับป่านอีกเรื่องนะ ผมว่า
อะไรอ่ะ
มาตรงนี้ดีกว่า
ผมจูงมือมันไปที่โซฟาครับ เรานั่งลงบนโซฟาด้วยกัน ผมจับมือมัน ข้างที่มีแหวนของผมใส่อยู่มากุมไว้
ป่าน
หือ
แต่งงานกันไหม
ผมพูดจบ ไอ้ป่านมันอ้าปากค้างเลยครับ
อะไรนะเอ
แต่งงานกันไหมป่าน
บ้าเหรอ จะแต่งยังไงอ่ะเอ
ก็ มีพิธีเล็กๆ ของเราสองคนไง บ้านเรามันจดทะเบียนไม่ได้นี่ ผมว่า
แล้วมันจะต่างกันยังไงล่ะเอ แต่งกับไม่แต่งเนี่ย ป่านมันถามผม แล้วก็พูดต่อ
เพราะที่เราเป็นอยู่ทุกวันนี้ เราก็อยู่ด้วยกันแล้วนะ จะแต่งหรือไม่แต่งแบบที่เอว่า มันไม่ต่างกันเลย อยู่แบบนี้ก็ดีอยู่แล้วนี่นา
มันอาจจะไม่มีอะไรต่างไปนะป่าน แต่อย่างที่บอกน่ะแหล่ะว่า เราไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นไง ถ้าต่อไปเราต้องแยกกัน หรือไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ หรือไม่ป่านก็เอ อาจจะต้องมีครอบครัว แต่งงาน มีลูก อย่างน้อย เอก็อยากเป็นคนแรกที่แต่งงานกับป่าน และอยากให้ป่านเป็นคนแรกที่เอขอแต่งงานด้วยเหมือนกัน
มันมองหน้าผม
ผมพูดต่อ
จริงๆ เอก็อยากให้รักของเรามันเป็นแบบนี้ไปตลอดนะป่าน เอมีแค่ป่าน ป่านมีแค่เอ แต่เราไม่มีวันรู้อนาคตจริงไหม เอแค่อยากทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ทำในสิ่งที่เออยากทำ ในวันที่เรามีโอกาสได้ทำ จริงๆ เอคิดขนาดว่า อยากพาป่าน บินไปจดทะเบียนเมืองนอกด้วยซ้ำ แต่ขอเก็บตังก่อน
ผมพูดยิ้มๆ ในตอนท้าย
ไม่รู้สิเอ ขอป่านคิดก่อนได้ไหม
ได้สิป่าน
ป่านดีใจนะ ที่เอขอป่านแต่งงานอ่ะ แต่ป่านไม่รู้ว่ามันจะต่างกับตอนนี้ยังไง ขอป่านไปคิดดูก่อนนะ ไม่ใช่ป่านรังเกียจอะไรนะเอ มันอธิบาย
อื้ม ผมก็เข้าใจมันนะครับ
แล้วพอป่านคิดได้แล้ว ป่านจะบอกนะเอ
คร้าบบบ
ผมให้เวลามันเต็มที่นะครับ ผมไม่อยากไปเร่งรัด และไม่มีทางไปเซ้าซี้มันด้วย เรื่องนี้ผมพูดไปแล้ว ส่วนมันจะคิดยังไง ผมยกให้เป็นการตัดสินใจของมันอีกครั้ง เพราะก็จริงอย่างที่มันพูดเหมือนกัน คือแต่งหรือไม่แต่ง มันก็ไม่ต่างกันเท่าไร อาจจะเป็นแค่ความรู้สึกของผมละครับ ที่อยากให้ความสัมพันธ์ของเราก้าวไปอีกขั้นนึง
ซึ่งถึงที่สุดแล้ว ถ้ามันไม่แต่ง ผมกับมันก็ยังรักกันเหมือนเดิมอยู่ดี
แต่ ก็อยากแต่งเหมือนกันนะ
คืนนั้น ผมกับมันก็นอนกอดกันเหมือนปกติ มันให้ผมร้องเพลงที่ผมแต่งให้มันฟังอีกหลายรอบ ซึ่งแน่นอน เจ้าของเพลงขอ ผมก็จัดให้ แต่รอบที่ผมว่าเพราะที่สุด คงไม่พ้น รอบที่ผมร้องไป แล้วก็นัวเนียมันไป จนมันฟังไป ครางไป แล้วก็บ่นผมไปด้วย ว่าโรคจิต
แต่ก็ไม่ยอมให้ผมหยุดร้องนะนั่น ฮ่าๆ
ส่วนเรื่องแต่งงานเนี่ย ก็คงต้องรอไปก่อนล่ะครับ ว่ามันจะตกลงไหม
*************************
หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ (อ่าน 2103480 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก