หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ

[TaEnIaE_CoLi]

เชียร์ต้นๆๆ

แหะๆๆ

ล้อเล่นน๊า

อย่าเพิ่งยกขามาดิแฟนคลับน่ะ

[EDICIUS]

>>> พี่เอ... พี่แมนมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก


เป็นคนอื่น(รวมตัวเองด้วย) เปิดฉากทะเลาะไปแล้ว โล้งเล้งๆแน่ๆ




.

[bixzz]

  เพราะต้นคนเดียว...อย่างงี้ต้อง  :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:

บรรยากาศชักมาคุแฮะ  ยังไงก็เอาใจช่วยทั้งเอและป่านนะครับ

[ไอ้หัวแห้ว]

สองตอนๆๆ เลย ฮ่าๆ



ตอนแรกเนี้ย...พี่ป่านน่ารักมากกกกกกก

เขินแทนสุดๆๆ อิอิ


 




ตอนหลังนี่...

แลดูเครียดดดด

มาคุสุดๆ


เข้าใจนิสัยพี่ป่านอะ
แต่ก็เห็นใจพี่เอเหมือนกัน

อย่าทะเลาะกันมากกว่านี้แล้วกัน


 





ปล. เกลียดอิต้นชิบเป๋ง!     

[mist]

มาคุสุด ๆ 

[Millet]

เค้างอนกัน งุงิ
แต่ทำไมอ่านแล้วยิ้มหว่า

เหอๆ  มันน่ารักอะ

[epochii_upfun]

เชียร์ต้นๆๆ

แหะๆๆ

ล้อเล่นน๊า

อย่าเพิ่งยกขามาดิแฟนคลับน่ะ

เหงบังทัดแรกกก  กาลังง้างขาพอดี
เออ บรรทัดต่อมาค่อยยังชั่ว
ไม่เชียมันหรอกนังต้น  ชิ
เกลียดคนชื่อต้นนน

[moonlight]

ชอบเรื่องเล่าของเอกับป่านอะ

น่ารักดี

:กอด1:เอกับป่าน:กอด1:

[nana]

ป่านนี่ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย

[Namehoto]

สวัสดีค่า มาส่งรอบสายวันนี้ให้ไอ้คุณเอก่อนค่ะ  จริงๆ เรื่องมาแต่เช้าแล้วล่ะค่ะ แต่มาลงช้าเพราะว่า งานเยอะอยู่เหมือนกัน เดี๋ยวบ่ายนายนาเมฮ์มา คงไม่ว่างมาลงให้มัน เอมันคงแถเข้ามาต่อเอง (มั้งนะ)


************************

คืนนั้นผมหลับๆ ตื่นๆ นะครับ ทั้งโกรธ ทั้งเป็นห่วง น้อยใจอะไรสารพัดล่ะครับ ส่วนไอ้ป่านผมก็ไม่รู้ว่าพอผมตัดสายมือถือไป แล้วก็ดึงสายโทรศัพท์คอนโดออกด้วยเนี่ย มันจะว่าไงไหม คือตอนนั้นอารมณ์โกรธมันมาแล้ว

ผมไม่ได้แมน หรือใจเย็นอะไรหรอกครับ เพียงแต่รู้สึกว่า ถ้าพูดกันตอนนั้น จะทะเลาะกันแน่ แล้วการที่ผมนั่งรอโทรศัพท์มันอยู่ สี่ชั่วโมงกว่าๆ อย่างกระวนกระวายและเป็นห่วงมันตลอดเนี่ย ก็ทำให้ผมเหนื่อยเกินที่จะทะเลาะกับมันตอนนั้นด้วย และผมก็ไม่รู้ด้วยว่า มันจะรู้ตัวไหม ว่ามันทำให้ผมเป็นห่วงมันอยู่มากแค่ไหน รวมทั้ง หงุดหงิดไอ้เชี่ยต้นด้วย

ผมหลับๆ ตื่นๆ จนมาหลับไปตอนไหนไม่รู้ ก็ตื่นอีกที ก็สายแล้ว สิ่งแรกที่ผมทำ คือ เสียบสายโทรศัพท์คอนโดเข้าเครื่อง กับเปิดมือถือ

มี sms เข้ามาครับ

ทำไมต้องปิดมือถือด้วย ไม่อยากคุยก็ไม่ต้องพูดกัน



ข้อความเดียว หึหึ


จากไอ้ป่าน


ผมก็ไม่ทำไงล่ะครับ งานนี้ผมไม่ง้อ มันควรต้องรู้ว่า การที่ปล่อยให้คนรออยู่อย่างเป็นห่วงเนี่ย เป็นไง ปกติเวลามันงอแง หรือง่องแง่งๆ อะไรมาผมจะปลอบ จะโอ๋ หรือไม่ก็ตามใจมัน แต่ไม่ใช่หนนี้

ไม่อยากคุย ก็ไม่ต้องคุย

ผมก็อาบน้ำแต่งตัวครับ ตอนแรกว่าจะกลับไปนอนบ้าน แต่เปลี่ยนใจ แค่แวะเอาของไปให้แม่สักหน่อยแล้วค่อยกลับมาคอนโดอีกดีกว่า ผมไม่อยากแบกตัวเองที่อารมณ์หงุดหงิดๆ ไปบ้าน ไอ้บีมันจะมาซักไซ้อีก

ระหว่างนั้นก็ไม่มีโทรศัพท์มาจากไอ้ป่าน

และผมก็ไม่โทรหามัน

ผมแวะไปที่บ้าน ไม่ได้เอารถไอ้ป่านไปหรอกครับ จอดทิ้งไว้คอนโดน่ะแหล่ะ ตัวไอ้ป่านมันเองยังคิดแต่งอนผม ไม่รู้มันคิดหรือเปล่า ว่า รถผมอ่ะ อยู่กับมัน เจอแต่แม่ พ่อออกไปตีกอล์ฟ ส่วนไอ้บี มันคงไปเที่ยวกับเพื่อนมันละ ผมเลยจับหมาที่บ้านอาบน้ำ แล้วก็อยู่บ้านสักพัก ก่อนจะบอกแม่ว่าจะกลับคอนโด เพราะเอางานกลับมาทำ (อ้างไปงั้นแหล่ะครับ)

แม่ผมก็ถามถึงป่าน ผมก็บอกไปว่ามันกลับบ้าน แม่ผมก็ฝากขนมอะไรไปให้มันตามปกติ แล้วตอนเย็นๆ ผมก็ออกจากบ้านกลับไปที่คอนโด

ไขห้องเข้าไป ไม่มีใครอยู่ แน่ล่ะครับ ไอ้ป่านกลับบ้าน มันคงนอนบ้านสองคืนแหล่ะ ผมเดินเซ็งๆ เอาขนมอะไรต่อมิอะไรที่แม่ฝากมา เก็บเข้าตู้ ใส่ตู้เย็น ไปตามเรื่อง


แล้วผมก็ไปอาบน้ำ


ออกมาอีกที ผมเห็นมือถือผมกระพริบๆ เลยไปหยิบมาดู มีข้อความเข้ามาใหม่ครับ

ทำไมทำแบบนี้ ไม่รักกันแล้วหรือไง


ไอ้ป่านครับ

ผมถอนหายใจ มันยังไม่เข้าใจอีกเหรอ ที่ผมโกรธเนี่ยเพราะอะไร ผมเลย พิมพ์ sms ตอบมันไปว่า

เพราะรัก เพราะห่วง ถึงเป็นแบบนี้ เข้าใจกันหน่อยเถอะ ถ้าจะงอแงแบบนี้ อย่าเพิ่งพูดกันเลย มันเหนื่อย ไม่อยากทะเลาะด้วย แต่ถ้าอยากจะพูดกันดีๆ ด้วยเหตุผล ก็ค่อยว่ากัน


ผมกดส่งไปครับ


ไม่มีข้อความตอบมาจากไอ้ป่าน และมันก็ไม่โทรมาด้วย ผมก็ขี้เกียจจะคิดอะไรแล้ว เลยนั่งดูหนังอะไรไปเรื่อยเปื่อย ขี้เกียจทำกับข้าวด้วย เซ็งๆ อ่ะครับ เลยกินนมไปแก้วเดียว แล้วพอผมดูพวกซีรี่ย์ ช่อง axn จบ แล้วก็เลย นอนดีกว่า


แต่วันนี้ผมไม่ได้ปิดมือถือ สายโทรศัพท์คอนโดก็ไม่ได้เอาออก คือถ้ามันจะคุย ก็โทรมาได้ แต่มันก็หายเงียบไป ก็แล้วแต่มันก็แล้วกัน

ผมหลับไปตอนไหนไม่รู้หรอกครับ มันเหนื่อยใจละมั้ง เลยหลับเร็ว มารู้สึกตัวอีกที ตอนมีใครคนหนึ่งมากอดผมไว้

ผมลืมตา ในห้องที่ก่อนผมหลับ ผมปิดไฟ แต่ตอนนี้โคมไฟหัวเตียงที่เอาไว้เพื่อนอนอ่านหนังสือ มันเปิดอยู่

ไอ้ป่านครับ มันลงมานอนกอดผมไว้

ตอนนั้นบอกไม่ถูกนะครับว่า ผมรู้สึกยังไง ยังน้อยใจมันอยู่นะครับ มากด้วย แต่มันก็มาหาผมแล้ว

ผมพูดแค่

กลับมาแล้วเหรอ  เบาๆ

อื้อ มันอู้อี้ ยังซุกอยู่กับอกผมน่ะแหล่ะ

ผมไม่พูดอะไรต่อครับ รอให้มันพูดก่อน

มันนอนกอดผมเงียบๆ ผมก็กอดมันตอบนะครับ แต่แค่เอามือขึ้นมากอดมันไว้เฉยๆ

มันก็ยังเงียบ

ผมก็เงียบ





ห้องมีแต่เสียงนาฬิกา ดัง ติ๊ก ติ๊ก











เอ ป่านขอโทษ  ในที่สุดมันก็พูดขึ้นครับ

เรื่องอะไร

ก็เรื่องที่ปล่อยให้เอเป็นห่วง ไม่โทรหา แล้วยังโวยวายว่าเออีก เมื่อวันก่อนน่ะ

อื้ม

อย่าโกรธป่านเลยได้ไหม ป่านขอโทษ มันอู้อี้กับอกผม

เอขออะไรอย่างได้ไหม  ผมพูดกับมัน

อะไรอ่ะ

เอไม่ว่าหรอกนะ ป่านจะไปไหน ยังไง แค่อย่าลืมโทรหาเอ บอกให้รู้ว่าอยู่ไหน เอเป็นห่วง ผมบอกมัน

อื้อ





ผมเงียบอีก เพราะไม่รู้จะพูดอะไรต่อ





เอ

หือ

ไม่โกรธป่านแล้วใช่ไหม

อืม

น้อยใจหรือเปล่า

มีเหมือนกัน ผมบอกมันไปตรงๆ

มันเลยชะโงกหน้ามาจูบผม มันจูบผมนานมากครับ

แล้วพอมันถอนปากออก มันก็บอกว่า

ป่านรักเอนะ ป่านขอโทษ ป่านจะไม่ทำให้เอน้อยใจอีก

แล้วมันก็กอดผมอีก

แล้วทำไมไปบ้านต้นนานนักล่ะ ผมตัดสินใจถาม

พอดีเจอพ่อกับแม่ต้นน่ะ เลยคุยกันหลายเรื่อง เลยนาน ป่านไม่ได้ดูมือถือด้วย ว่าแบตมันหมด

เอโทรไปหนนึงสายไม่ว่าง

คงเป็นตอนที่ป่านโทรบอกที่บ้านอ่ะเอ

อืมม

เอ เอไม่ชอบต้นมันเหรอ ป่านมันถามผมครับ

ไม่หรอก เอแค่รู้สึกว่า บางที ต้นมันมองเอแปลกๆ เอไม่รู้หรอกนะ ว่ามันจะไง แต่เอไม่ชอบสายตาที่มันมอง

ต้นมันไม่มีไรหรอกเอ ป่านมันว่า

อืม ก็ขอให้เป็นงั้น ผมว่า






แล้วผมก็กอดมันอยู่นิ่งๆ แบบนั้นครับ


จนไอ้ป่านเป็นฝ่ายจูบผมก่อนอีก

ยังโกรธป่านอยู่เปล่า มันถามหลังจากจูบกันไปอีกรอบ

ไม่แล้ว

งั้น ..... กอดป่านหน่อยดิ

ก็กอดอยู่นี่ไง

ไม่ใช่อ่ะ ก็ ............ แบบว่า

อะไร (ผมแกล้งถาม จริงๆ ก็พอรู้แล้วครับ แต่มันทำให้ผมนอนเหนื่อยใจมาตั้งสองคืน ต้องลีลาหน่อยผมอ่ะ ฮ่าๆๆ)

ก็ ....... มันอึกอั่ก

ผมก็แอบอมยิ้มครับ แต่ก็พูดต่อว่า

ถ้าจะให้เอทำไรป่านตอนนี้ เพราะแค่อยากให้เอหายโกรธ หรือจะง้อด้วยการทำแบบนั้นอ่ะ ไม่ต้องก็ได้นะป่าน เอจะทำกับป่านต่อเมื่อป่านต้องการเอด้วย

แล้วเอต้องการป่านหรือเปล่าล่ะ มันถามอู้อี้ๆ มาอีกครับ หน้ายังไม่เงยจากอกผมเลย

เอรักป่านมากแค่ไหน ป่านก็รู้นี่ เอต้องการป่านตลอดแหล่ะ ผมบอกมัน





มันไม่พูดอะไรอีกครับ แต่เริ่มจูบแล้วก็ซุกไซ้ผมแทน

ผมเลยปล่อยให้มัน ทำตามที่มันต้องการ













สรุปก็คือ ทำตามความต้องการจนแตกในตัวมันอีกเหมือนเดิม ฮ่าๆๆ (วันนี้ไม่บรรยายบทอัศจรรย์ครับ บ่อยๆ มากๆ เขินหมด ละไว้ในฐานที่เข้าใจบ้างก็แล้วกันนะ)

พออะไรๆ กันแล้ว ก็พากันไปอาบน้ำเหมือนเดิมครับ แล้วเราก็มานอนกอดกัน แบบ เปล่าๆ เปลือยๆ ต่อ ไอ้ป่านมันซุกอยู่กับอกผม ผมก็ลูบหัวกลมๆ ของมันเล่น ผมชอบลูบผมมันครับ มันเป็นคนผมเส้นเล็กๆ แล้วก็สีออกน้ำตาลหน่อยๆ โดยไม่ต้องทำสีเลยนะ  แล้วก็นิ่ม

ผมเลยชอบลูบผมมัน (เคยแหย่มันว่า เหมือนลูบขนหมาเลย มันงอนด้วย ฮ่าๆๆ)


เอ มันเรียก

หือ

ถ้าป่านบอกอะไรเออย่าโกรธป่านนะ

มันก็ต้องแล้วแต่ว่าเรื่องอะไรนะป่าน แต่เอไม่โกรธแบบไม่มีเหตุผลหรอก

ก็ ..... มันอึกอั่ก

อะไรล่ะป่าน

ไอ้ต้นอ่ะ คำนี้หลุดออกมา ทำให้มือผมที่ลูบหัวไอ้ป่านอยู่ ชะงักไป

ทำไมเหรอ

มันคุยกับป่าน มันบอกว่า ดูๆ ป่านจะสนิทกับเอมากไป มันไม่ไว้ใจ เอจะคิดไงกับป่านไม่รู้ (อ้าว ไอ้เชี่ยนี่ เมิงเสือกไรกะชีวิตกูกับไอ้ป่านมันวะ ผมเริ่มปุดๆ ในใจแล้ว)

แล้วป่านว่าไง (แต่ยังเล่นบทพระเอกอยู่ครับ)

ป่านก็บอกว่า ไม่มีอะไรนี่ เอก็เป็นคนดี เป็นเพื่อนสนิทป่านอีกคน ก็ไม่เห็นเอจะคิดไม่ดีกับป่าน

แล้วไงอ่ะ

ต้นมันบอกว่า มันไม่ค่อยไว้ใจ มันว่าเอมองป่านแปลกๆ (อ้าว ก็กรูมองแฟนกรู จะให้มองไงวะ ไอ้เวร .... คิดในใจอีก)

แต่ป่านก็บอกมันนะ ว่าเออ่ะ เป็นคนดี ป่านอยู่กับเอ ป่านรู้ เอไม่มีทางมาคิดไม่ดีหรืออะไรกับป่านหรอก  แต่ต้นมันก็บอกให้ป่านระวังตัว เอว่ามันจะสงสัยเราไหม

ไม่รู้หรอกป่าน เอไม่รู้จักเพื่อนป่าน ไม่รู้ว่า มัน(ผมอดเน้นเสียงคำนี้ไม่ได้) จะคิดยังไง  เอไม่สนใจด้วย ถ้ามันมีปัญหา อยากจะเคลียร์กับเอ ป่านก็ให้มันมาถามเอตรงๆ ได้

ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวทะเลาะกัน ไอ้ป่านส่ายหัวดิกๆ อยู่บนอกผม

ป่าน

อะไรเหรอ

แล้วถ้าเอจะบอกว่า ไอ้ต้นน่ะแหล่ะ มันคิดอะไรกับป่านมากกว่าเพื่อนหรือเปล่า ถึงมาจับผิดเอเนี่ย ป่านจะว่ายังไง

บ้าแล้วเอ ต้นมันเพื่อนป่านนะ รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ มันจะมาคิดอะไรกะป่านได้ไงอ่ะ ไม่มีทางหรอก

งั้นเอก็จะบอกป่านไว้เลยว่า เอก็ไม่ไว้ใจไอ้ต้นมันเหมือนกัน

บ้าอ่ะเอ ต้นมันผู้ชายนะ แฟนมันก็มี มันไม่คิดอะไรแบบนั้นกะป่านหรอก

แล้วเอไม่ใช่ผู้ชายเหรอ ผมถาม

ไม่รู้แล้ว ไม่เอาอ่ะ ไม่คุยแล้ว เออ่ะ บ้า คิดมากไปได้ นอนดีกว่า ป่านง่วงแล้ว มันง่อดแง่ดๆ

ผมก็เลยกอดมันให้มันหลับอยู่กับอกผมเหมือนเดิม


แต่ในใจอ่ะ คิดว่าถ้าไอ้ต้นมันมามองแปลกๆ หรือมาทำท่ากวนๆ ใส่ผมอีก งานนี้ มีเคลียร์แน่ๆ




สังหรณ์ผมมันแม่นมาแต่ไหนแต่ไร จะดูสิ ว่า หนนี้ ผมจะดูไอ้ต้นมันออกไหม ว่ามันคิดไงกันแน่

*********************

ถ้ามีรอบบ่าย รอจากไอ้เอมันนะคะ

[ไอ้หัวแห้ว]

^
^
^
^

จิ้มพี่โอ

 



edit :

พี่ป่านยอมมาง้อละ


พี่เอจัดการพี่ต้นเลย ฮ่าๆๆ

 

[GajonG]

ละอะไรไว้ในฐานที่เข้าใจ
ไม่เข้าใจค่ะ

[อิง]

ดีจังเลย ทะเลาะกันแต่ก็เคลียร์กันได้แบบเบา ๆ

หันหน้าคุยกันจะได้เข้าใจกันเนอะคุณเอ ป่านน่ารักมากเลย รู้ตัวว่าผิด ก็ขอโทษก่อนด้วย น่ารัก 

ต้นนี่น่ากลัวอะ คิดอะไรกับป่านแหง ๆ ไม่น่าไว้วางใจแฮะ 

ขอบคุณนาเมฮ์นะคะที่มาลงเรื่องของคุณเอให้อ่านกัน 

[nana]

ตัวปัญหาจริงๆนะนายต้น

[The Lover]

ง้อกันน่ารักจังเลย อิอิอิ

แต่ง้อแบบนี้บ่อยๆ ไม่ดีนะคับ

มันจะเหนื่อย

 

[EDICIUS]

>>> ชอบพี่ 2 คนจริงๆเล้ยยย


(พี่นาเมฮ์ด้วย จุ๊บๆ )

[bixzz]

  เย้...ดีกันแล้วๆ

ส่วนต้น  งานนี้มีเคลียร์

[Joobperman]

โกรธกันแบบไม่ต้องทะเลาะให้เอะอะเสียงดัง

แล้วง้อคืนดีแบบน่ารักมาก...

ขอ  หน่อยเถอะ น้องเอ น้องป่าน น้องนาเมฮ์   

[Millet]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดด
ด
ด
ด

ด
ด

ด
ด
ค่ะเจ๊นาเมฮ์ขรา
แอร๊ย งอนๆ ง้อๆ น่ารักเมิกกกก

พี่เอ ฝากเตะอิต้นที นึงด้วยค่ะ ชริ

[mist]

ในที่สุดก็ดีกัน และแล้วก็รอดูต่อไปว่าลางสังหรณ์ของคุณเอจะแม่นหรือไม่แม่น 

[dahlia]

ความรู้สีกของคนที่ห่วง กับ คนที่ถูกห่วง มันจะต่างกันเสมอ

แต่สุดท้ายเข้าใจกันก็ดีแล้ว น่ารักเสมอคู่นี้

[Kirimanjaro]

เอเอาจริงแบบนี้มีเฮอ่ะ  หึหึ

[Namehoto]

สวัสดีครับ พ่อแม่พี่น้องงงงงง (ไม่ใช่แระ ไม่ใช่แถวสะพานมัฆวาน ฮ่าๆๆ)  กระผม ไอ้เอ เจ้าเก่ามาแล้วครับผม คุณนายมันงานยุ่งหัวโตอยู่ ของผมก็มีงานเหมือนกันครับ แต่ก็ไม่เท่าคุณนายมัน ก็เลยแว้บมาพิมพ์ตอนต่อให้นะครับ


****************


หลังจากไอ้ป่านมันง้อผมไปหนก่อน เรื่องไอ้ต้นก็ดูเงียบๆ ไป ผมไม่เจอมันที่คณะป่านอีกเลยในช่วงนั้น ส่วนผมกับป่านก็ทำตัวตามปกติเหมือนเดิม

แต่อีกไม่กี่เดือน มันจะเป็นวันคริสต์มาส จริงๆ ผมกับมันก็ไม่มีใครเป็นคริสต์นะครับ แต่คนไทยอ่ะ เรามันก็ฉลองกันทุกงานอยู่แล้ว ผมเลยหาเหตุจะทำอะไรเซอร์ไพรส์ให้มันครับ แต่ก็ยังคิดไม่ออกว่าจะทำอะไรดี

วันนึง หลังจากเรามีอะไรกันแบบพอหอมปากหอมคอ ไม่ได้ฟูลออฟชั่น ไปแล้ว ไอ้ป่านมันก็หลับครับ แต่ผมเองวันนั้นเป็นไรก็ไม่รู้ นอนไม่หลับขึ้นมาซะเฉยๆ

คิดไปคิดมา ก็คิดอะไรบางอย่างออก ผมได้ไอเดียแล้วว่า ผมจะเซอร์ไพรส์อะไรมันดี

ผมนอนอมยิ้มเงียบๆ อยู่แบบนั้น จนกระทั่งหลับไป




หลังจากวันนั้น ผมหาโอกาสทำไอ้ที่ผมจะเซอร์ไพรส์มันครับ ซึ่งก็จะทำได้ตอนมันไม่อยู่ ก็เลยคืบหน้าไปทีละนิด ทีละหน่อยเอง แต่ผมก็ตั้งใจเต็มที่ละครับ

มาคิดๆ ดูตอนนั้น ผมกับมันก็คบกันมา จะสองปีแล้วนะครับ เป็นเพื่อนกันมา ก็เกือบปี จนมาเริ่มคบกันเป็นแฟน และได้มาอยู่ด้วยกันเนี่ย ก็ จะสองปีแล้ว

ผมก็คิดอะไรบางอย่างอยู่ในใจ มีความตั้งใจบางอย่างที่ผมอยากจะบอกมัน และผมก็รอให้ถึงเวลานั้น ผมคิดว่า ผมจะใช้วันคริสต์มาสนั่นแหล่ะ  เซอร์ไพรส์มันแล้วก็บอกมันด้วย

ระหว่างนั้นผมเก็บความลับเรื่องเซอร์ไพรส์มันไว้แบบสุดความสามารถครับ ผมจะไม่ทำอะไรกระโดกกระตากเวลาผมอยู่กับมันเด็ดขาด ไอ้บีและสมาชิกแกงค์พาวเวอร์เกิร์ลเป็นตัวช่วยผมในเรื่องนี้บางส่วน แต่ผมยังไม่บอกหอรกว่าอะไร ฟังผมเล่าไปเรื่อยๆ นะครับ (จริงๆ ต้องบอกว่าอ่านสิ ถึงจะถูก)

ไอ้ป่านช่วงนั้นก็ง่วนเลยครับ เทอมสุดท้ายของมัน แต่ผมดูท่าทางแล้ว ไอ้ป่านของผมมันจบพร้อมเพื่อนๆ แน่นอน เพราะมันทั้งเก่ง ทั้งขยัน (ไม่ได้ยอแฟนตัวเองนะครับ แต่มันเก่งจริงๆ) เพียงแต่อาจจะไม่ได้เกียรตินิยมอย่างที่มันเคยหวังไว้ แต่เกรดมันก็ไม่น้อยหน้าใคร

มันเสียใจอยู่บ้างนะครับที่ไม่ได้เกียรตินิยม เพราะมันดรอปไปแลกเปลี่ยนมา บวกกับต้องเร่งเรียนให้ทัน ทำให้บางตัวเกรดมันอาจจะไม่ดีเท่าเพื่อนๆ แต่ผมบอกมันว่า ประสบการณ์ที่มันได้มาจากการไปญี่ปุ่น ก็เป็นกำไรให้มันเหมือนกันไม่ใช่เหรอ

มันยังแหบ่ผมเลย ว่าใช่ คงไม่มีใครมายืนหนาวกอดอกสั่นงั่กๆ คุยโทรข้ามประเทศเหมือนมันหรอก (ฮ่าๆๆ ก็คนมันคิดถึงนี่หว่า)

ไอ้ป่านมันง่วนกับงานที่คณะ และบางทีมันก็ต้องเริ่มไปเรียนรู้งานที่บริษัทมัน ผมก็ไปเฝ้ามันบ้าง แวะไปหาบ้าง ถ้ามันอยู่คณะ แต่ถ้าบริษัท ผมจะไม่ไปเพราะผมไม่อยากให้คนในบริษัทมันผิดสังเกตเท่าไรนัก ว่าทำไมพอมันไป ต้องมีผมตามต้อยๆ ไปด้วย เดี๋ยวเสียการปกครองหมด

ส่วนผมเองนอกจากแอบเตรียมทำอะไรเซอร์ไพรส์มันแล้ว ผมก็เริ่มที่จะเตรียมตัวเรียนต่อ หลังจากพักเบรกไปทำงานอยู่ช่วงนึง

เวลาผ่านไป พร้อมกับไอ้สิ่งที่ผมเตรียมไว้ให้มันก็ค่อยๆ สมบูรณ์ขึ้นทีละน้อย จนผมพอใจ ที่เหลือคือรอให้ถึงเวลาเท่านั้นแหล่ะ

แล้วมันก็มาถึงครับ เป็นวันหยุดพอดีเสียด้วยในปีนั้น

ป่าน ป่าน ผมปลุกมันตอนเช้าครับ อากาศกรุงเทพปีนั้นเย็นๆ เหมือนกันนะ เรียกว่า แทบไม่ต้องเปิดแอร์ ก็นอนกกกันแบบอุ่นๆ สบายๆ แหม หนาวเนื้อก็ต้องห่มเนื้อ จึงหายหนาว สิเนอะ อิอิ

หือออ

ป่าน ตื่น

อะไรอ้ะ เอ วันนี้วันหยุดนะ จะตื่นเช้าไปไหน

ผมก้มไปหอมแก้มมันครับ

Merry Christmas ป่าน

มันงัวเงียมา

เหมือนกันนะเอ แล้วยื่นหน้ามาหอมแก้มผมบ้าง

ไป ลุก ผมดึงมือมัน

จะไปไหนอ่ะ

ไปใส่บาตร วันคริสต์มาสไง ผมบอกมันหน้าตาเฉย

ไอ้ป่านหัวเราะก๊ากกก

อะไรของเอเนี่ย ใส่บาตรวันคริสต์มาส อารมณ์ไหนวะ ฮ่าๆๆ

เอออ ไปเหอะ เร้วๆ ลุกๆ เดี๋ยวพระหมด  ผมลุกขึ้นมาแซะมันออกจากเตียง มันอิดออดงอแงเล็กน้อยแต่ก็ลุกตามแรงดึงของผมครับ

แล้วเราสองคนก็อาบน้ำแต่งตัว แล้วก็ออกไปใส่บาตรกันครับ แถวๆ คอนโดน่ะแหล่ะ

จากนั้นผมก็ชวนมันไปเดินเที่ยวจตุจักร ไปซื้อเสื้อผ้า อะไรประมาณนี้แหล่ะครับ (เพราะผมมีแผนให้บรรดาสาวๆ พาวเวอร์เกิร์ล มันไปที่คอนโดเพื่อจัดการอะไรสักอย่างอยู่)

ขณะที่เราเดินกันอยู่ที่สวนจตุจักร ผมก็พามันเดินไปจนถึง โซนสัตว์เลี้ยงเข้าจนได้  ....

และแล้ว

แน่ละครับ ไอ้ป่านเป็นพวกรักหมา บ้าแมว กระต่ายก็ชอบ หนูก็ชอบ ไอ้โน่นก็น่ารัก ไอ้นี่ก็น่ารัก มันแวะดูทุกร้านเลย (บ้านมันมีโกลเด้น ห้าตัว จำได้ไหมครับ ไอ้พวกแกงค์เครื่องปรุงทั้งหลายที่แม่มันตั้งชื่อให้น่ะ แต่พอมาอยู่คอนโด มันเลยไม่ค่อยได้เล่นกับหมาเท่าไร เห็นกว่ากลับบ้านแต่ละที โดนหมารุมเพราะคิดถึงนายน้อยกันใหญ่)

เอ ป่านอยากเลี้ยงหมา มันหันมาทำตาบ๊องแบ๊วกับผม

ก็ที่บ้านห้าตัวไม่พอเหรอ

หมายถึงที่คอนโดอ่ะ

โหย ป่าน ไม่ไหวมั้ง ผมส่ายหัว

แต่ป่านอยากเลี้ยงอ่ะ มันเริ่มอ้อน

ผมดึงมือมันเดินต่อ แต่มันก็มองหมาแมวตามร้านโน้นร้านนี้อีกตาละห้อยเลย

ป่าน คอนโดมันไม่สะดวกนะ แล้วเวลาเราไม่อยู่ มันจะอยู่ไง

ก็ ถ้าป่านกลับบ้าน เอกลับบ้าน เราก็ผลัดกันเอาไปบ้านคนนึง อาทิตย์ละรอบไง แบบ อาทิตย์นี้ไปบ้านป่าน อาทิตย์หน้าไปบ้านเอ

ป่าน ไอ้แกงค์เครื่องปรุงบ้านป่าน มันไม่รุมตายเรอะ เอาหมาใหม่ไปน่ะ

บ้านเอล่ะ

บ้านเอก็มีไอ้ด่างอยู่แล้วนะ (ชือ่เท่มาก หมาผม) เดี๋ยวมันฟัดตาย ไอ้ด่างมันหมาวัดมาก่อนด้วยนะ

แต่ป่านอยากเลี้ยงง่า ทำไงอ่ะ มันเริ่มง่อดแง่ด

เห็นมันมองหมาตาละห้อย (ทั้งคนทั้งหมา) แล้วหันมาทำตาวิ้งๆ อ้อนผม นะ เอ น๊า น๊า ผมก็เริ่มใจคอไม่ดี

เพื่อนๆ คิดว่า งานนี้ผมยอมตามใจมันไหมครับ






คำตอบคือ









ไม่มีการซื้อหมาแต่อย่างใดครับ ฮ่าๆๆๆๆ













แต่ได้แฮมเตอร์ใส่กรงไปแทน ฮ่วย -_-" เพราะผมว่า มันน่าจะพออยู่ได้ในคอนโดเวลาผมกับป่านไม่อยู่ แล้วก็ตัวเลล็ก ดูแลง่าย แต่ซื้อตัวเดียวครับ ไม่เอาสองตัวเด็ดขาดเพราะผมก็พอรู้ว่า มันขยายพันธุ์เร็วจะตายไป

ไอ้ป่านหน้าบาน ส่วนผมก็ หิ้วกรงแฮมเตอร์ เดินตามมันสิครับ

เตร๊ดเตร่อยู่จนบ่ายแก่ๆ น่ะแหล่ะครับ จนไอ้น้องๆ มันส่งสัญญาณมาทางมือถือผมว่า ที่สั่ง เรียบร้อยแล้ว ผมเลยชวนป่านมันกลับไปที่คอนโดครับ

เปิดประตูเข้าไป ไอ้ป่านยืนอึ้ง


ผมเองก็อึ้ง ไม่ได้สั่งมันขนาดนี้เลย เพราะมันเล่นแปลงห้องผมเป็นบรรยากาศคริสต์มาสซะแบบว่า ทั้งต้นไม้ ทั้งกองของขวัญ ไฟประตับ แถมจัดโต๊ะเตรียมไว้ให้อีก เตรียมเทียนไว้ให้กลางโต๊ะด้วยแต่ยังไม่ได้จุด ดอกไม้เต็มห้องอีกตะหาก (คือผมบอกให้แค่มันมาจัดโต๊ะสวยๆ กับเอาดอกไม้มาแต่งห้องให้หน่อย ผมจะเซอร์ไพรส์ป่านมัน แล้วจะเล่าให้พวกมันฟังทีหลัง)

อะไรเนี่ยเอ

ก็ เซอร์ไพรส์นิดหน่อย ดินเนอร์วันคริสต์มาสไงครับ ผมบอกมัน ทำหน้าตายไป

ใครมาทำให้อ่ะ

ไอ้พวกสาวๆ ไง เอโทรไปวานมัน ส่วนตอนนั้นไอ้พวกสาวๆ มันสลายตัวไปเรียบร้อยแล้วครับ เพราะผมสัญญากับพวกมันไว้ก่อนแล้วว่าจะไปเล่าให้มันฟังทีหลัง ว่าเป็นไงบ้าง แล้วก็จะพาพวกมันไปเลี้ยงข้าวทีหลังด้วย

ไปอาบน้ำเถอะป่าน เดี๋ยวจะได้กินข้าวกัน

อาหาร ไอ้น้องๆ มันก็ไปสั่งมาไว้ให้นะครับ แค่อุ่นเวฟนิดหน่อย ซึ่งก็แป๊บเดียว

ผมกับป่านไปอาบน้ำ ตอนนั้นผมก็ทำตัวเงียบๆ ปกติๆ แต่ไอ้ป่านมันยิ้มๆ เขินๆ ผมตลอด ส่วนไอ้แฮมจังที่ซื้อมา ป่านมันก็วางกรงไว้ที่ห้องนั่งเล่นน่ะแหล่ะครับ

พออาบน้ำแต่งตัวกันเสร็จ ผมกับมันก็มานั่งกินข้าวกัน ตอนนั้นก็เย็นแล้วครับ พระอาทิตย์กำลังตก ผมเปิดไฟที่ต้นคริสต์มาสที่น้องๆ มันเอามาให้ (ต้นเล็กๆ นะครับไม่ได้ใหญ่บะเอ้กอะไร)

แล้วเราก็นั่งกินข้าว มองตากันใต้แสงเทียน โรแมนติกมากกกก

พออิ่ม ผมก็บอกให้มันนั่งรอแป๊บนึง ผมมีอะไรอยากจะให้มัน

อะไรอ่ะเอ

ก็ อะไรเล็กๆ น้อยๆ ในวันพิเศษๆ น่ะป่าน แป๊บนะ

ผมเดินไปหยิบกีตาร์มา

แล้วเล่นมันเบาๆ  โดยที่ไอ้ป่าน นั่งฟังอยู่


มันเป็นเพลงที่ไอ้ป่านไม่เคยได้ยินมาก่อน





เนื้อเพลงของมัน มีอยู่ว่า


คืนนั้น เมื่อสองเราชิดใกล้
เมื่อฉันมีเธอข้างกาย อยู่ในอ้อมกอดกันและกัน
มีเพียง คำรักที่พร่ำพูดกัน
สัมผัสกับความอ่อนหวาน เติมความอบอุ่นในหัวใจ

อยากกอดเธออยู่แบบนี้ ทุกๆวันไม่จากไปไหน
จะอยู่กับเธอ จะรักเธอ คนเดียวคนนี้ตลอดไป

ให้เธอ ฟังฉันอีกทีได้ไหม ให้ฉันได้บอกว่ารัก รักจนหมดใจ
ให้เรา อยู่เคียงข้างกันตลอดไป ให้ฉันได้กอดเธอไว้ ไว้แนบหัวใจ

และบอกรักเธอทุกวัน


บอกว่าฉัน รักเธอ


***********************

ไว้ต่อรอบดึกอีกทีนะครับ

[อิง]

หวานนน 

[epochii_upfun]

คนเล่าขยันอย่างนี้เชียขาดจัยเลยนะเอ
55555
ป่านน่ารักเน๊อะ  มีง้อด้วยอ่ามีขอโทษด้วยง่ะ
เปงเรานะ  เช๊อะ  ตูไม่เคยผิดตลอดอ่ะ

[mist]

แอร๊ยยยยยยย หวานสมชื่อตอน 

[GajonG]

 

[ranny]

กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส







หวานนนนน........ซ้า

[nana]

 

[ไอ้หัวแห้ว]

 



น่ารัก

โรแมนซ์ที่สุดดดดด