หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ

[Kirimanjaro]

น้อง ๆ น่ารักโคตรอ่ะ  สาววายที่ไหน ๆ ก็น่ารักแบบนี้หมดเลย >,<

[mist]

ตกลงทำไหมอ่ะ 

[GajonG]

เอาน่าพี่ป่านไม่ต้องอายหรอกคร่า คิคิ
แต่ว่าพวกพี่บีนี่แสบดีนะค่ะ

"งั้นเราอาบน้ำแล้วนอนกอดกันเฉยๆ เนาะ "
เหมือนเป็นข้อตกลงที่ยิ่งใหญ่ยังไงไม่รู้
 

[Millet]

ว๊าววๆๆๆๆๆๆ
เจ๊นาเมฮ์
ขอเค้าเข้าไปอยู่แกงค์ สาววายด้วยคน....กรี๊ดแตกแน่ๆน่ารักจังคู่นี้
 

[nana]

นี่แหละสาวกวายตัวจริง

[wan]

  เพิ่งเข้ามาอ่าน ไม่รู้ทำไมถึงไม่เห็นเรื่องนี้ อย่าว่ากันนะครับ

+1 เป็นกำลังใจให้นะครับ ฝากขอบคุณนายเอ + นายป่านด้วย ครับ 

[อิง]

น่ารักจังเลยกลุ่มน้องบีเนี่ยะ  แสบได้สุด ๆ เหมือนกัน สรุปแล้วเป็นสาววายกันทั้งกลุ่ม

รอตอนต่อไปนะคะ 

[boboaje]

  หน้ามืด อ่ะ ความดันขื้น  เบาหวาน  ไม่รุตับหวานด้วยรึเป่า

อิอิอิ .........

[omelordkung]

โฮกกกกกกกกกกกกกก 

น้อง ๆ เปิดทางให้ขนาดนี้พี่เอกะพี่ป่านจะไม่สนอง need น้อง ๆ หน่อยรึครับ 

[Namehoto]

สวัสดีค่ะ บก. เอาต้นฉบับเรื่องเล่ามาส่งแล้วค่ะ

**********************

วันนี้เลือกตั้งผู้ว่า คนกรุงเทพไปใช้สิทธิ์กันหรือยังครับ ผมตื่นมาไปเลือกตั้งแต่เช้าแล้วก็มาพิมพ์ต้นฉบับตอนปลอดๆ คน แล้วก็ส่งให้คุณนายมาโพสตอนบ่ายๆ เย็นๆ เหมือนเคยนะครับ

อืม ผมมีเรื่องอยากพูดอย่างนึง คือผมไม่อยากใช้คำว่า แต่ง หรือ คนแต่ง เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมไม่ได้แต่งขึ้น แม้ว่าอาจจะมีเพิ่มเติมหรือดัดแปลงอะไรไปบ้าง เพื่อความเป็นส่วนตัวของตัวผมและป่านมัน แต่ก็เป็นเรื่องของเราสองคนจริงๆ

เอาเป็นว่า ผมขอให้ใช้คำว่า เรื่องเล่า โดยมีผมเป็นคนเล่า แล้วนาเมฮ์เอามาโพส หรือบางที ผมก็มาเล่าเอง ถ้ามีโอกาส แบบนี้ดีกว่านะครับ ขอบคุณครับผม

อ่านกันต่อเลยนะครับ เรื่องเล่าของผม

*************************



ผมอ่านโน้ตแล้วหันไปมองหน้าป่านมัน

ป่านมันก็ไม่พูดไม่จาอะไร ฉวยถาดจากมือผม ไปล้างที่อ่างล้างจาน

ผมเดินตามไปช่วยมันล้าง

เงียบเลยเนาะ พอพวกเด็กๆ ไม่อยู่  ผมพูด

อืม

มันก้มหน้าก้มตาล้างจาน ผมหันไปมองหน้ามัน หน้ามันแดงๆ อีกแล้ว

ผมเลย

ไปยืนกอดมันจากข้างหลัง

แล้วก็หอมแก้มมัน

เอ ป่านล้างจานอยู่นะ มันดุ

ป่านก็ล้างไปดิ เอไม่ได้กวนอะไรเสียหน่อย ผมทำไม่รู้ไม่ชี้ แต่ก็หอมแก้มมัน ซุกไซ้อยู่กับแก้ม กับคอมันน่ะแหล่ะครับ

เอ อย่า .... มันเริ่มเสียงสั่นๆ เพราะผมเล่นไล้ลิ้นกับติ่งหูมันไปด้วย

โอกาสดีๆ แบบนี้ แน่นอนครับ ผมไม่ปล่อยให้ป่านมันหลุดมือหรอก

ไม่มีใครอยู่นะป่าน น้องๆ มันให้โอกาสเราทั้งที ผมกระซิบไป จูบไซ้ซอกคอมันไป


(ตอนนั้นป่านมันยังใส่เสื้อยืด กางเกงเลอยู่นะครับ ผมเองก็เหมือนกัน ยังไม่ได้อาบน้ำ แค่ล้างหน้าล้างตาเฉยๆ)

เอ ... นี่มันกลางห้องเลยนะ ป่านมันเสียงสั่น (แต่มันยังล้างจานอยู่นะครับ)

ก็ไม่มีใครอยู่   ผมว่าพลางเริ่มล้วงมือเข้าไปในเสื้อมันแล้วครับ ลูบขึ้นมากับตัวมัน แล้วก็เขี่ยหัวนมมันเล่นด้วย

ซี๊ดดด .... ป่านมันคราง ตอนผมเล่นหัวนมมัน

นะ ป่าน เอต้องการป่าน ผมกระซิบ พลางสอดมืออีกข้างเข้าไปลูบหน้าท้องมันด้วย

อื๊อ เอ .... มันปฏิเสธผมไม่ออกหรอกครับตอนนั้น  เพราะผมเลื่อนมือลงไปปลดปมกางเกงเลมันแล้วด้วย

ตอนนั้น มันทำได้แค่ ปิดน้ำก๊อกอ่างล้างจาน แล้วเกาะขอบอ่างไว้ เพราะผมดันตัวมันติดอ่างเลย ปมกางเกงเลมันเลื่อนออกหมดแล้วครับ แต่เพราะมันยืนติดกับขอบอ่างล้างจาน เลยยังไม่หลุดจากตัวมัน

ผมเอง ตอนนั้น ไอ้นั่นก็ เริ่มดันเนื้อผ้ากางเกงเลออกมาแล้ว (ตอนนอนใครมันจะใส่กางเกงในล่ะ) แล้วผมก็ไถไปไถมาอยู่กับสะโพกมันน่ะแหล่ะ

ผมเลื่อนมือกลับมาถอดเสื้อมันออกครับ ของผมด้วย โยนไว้แถวๆ นั้นน่ะแหล่ะ ตอนนี้เราเหลือกางเกงเล (ที่ของมันก็หลุดลุ่ยเต็มที) อยู่แค่คนละตัว

เอ ... มันละล่ำละลั่ก เมื่อผมทำท่าจะถอดกางเกงมันตรงนั้น

หือ

ไม่เอาไม่ทำตรงนี้ มันห้ามผม ก่อนจะฉวยขอบกางเกงตัวเองไว้

ทำไมล่ะป่าน

ไม่เอา ป่านอาย ..... ไปในห้องนะเอ มันอุบอิบๆ

ผมเลยอุ้มมันเข้าห้องเลยครับ

แต่ไม่ได้อุ้มไปถึงเตียงหรอกนะ แค่เข้าห้องแล้วปิดประตู ผมก็วางมันลง แล้วก็จูบมัน

แล้วกางเกงมันก็หลุดกองอยู่ตรงประตูห้องน่ะแหล่ะ

ส่วนผม จะไปเหลือเหรอครับ ก็สะบัดทิ้งตรงนั้นเหมือนกัน เรื่องอะไรจะใส่ไว้อีกให้เกะกะ

ผมทั้งจูบ ทั้งลูบ ทั้งไล้มันทั้งที่ยืนๆ กันอยู่ ไอ้ของผมกับของมันที่ตื่นตัวกันเต็มที่ เพราะก็ต้องการกันทั้งคู่ ก็เสียดสีกันไปมา

ผมดันมันไปพิงผนังห้อง ก่อนจะคุกเข่าลงตรงหน้ามัน แล้วก็ ออรัลให้มันตรงนั้น

ไอ้ป่านยืนขาสั่น มือมันจับหัวผม ครางแล้วครางอีกเมื่อผมรูดไล้ทั้งปาก ทั้งลิ้น อยู่กับของๆ มัน

มือผมก็ไม่อยู่เฉยหรอก ขยำก้นมันไปด้วย แล้วก็แทรกไปปาดตรงร่องมันไปมาอีก

เอ เอ มันยิ่งคราง ผมยิ่งดูดแรงขึ้น ไอ้ป่านขาสั่นไปหมดเลยครับ

ผมดูดมันจนมันแตกคาปากผม แล้วผมก็ลุกมาจูบมันทั้งๆ ที่น้ำของมันก็ยังคาอยู่กับปากผม

มันกอดผมแน่น ตอนผมอุ้มมันขึ้นมาอีกครั้ง แล้วไปวางมันลงบนเตียง

ก่อนจะลงไปปลุกเร้า เล้าโลมมันอีก แต่หนนี้ ผมบอกให้มันนอนคว่ำ ป่านมันหน้าแดงแต่ก็พลิกตัวนอนคว่ำให้ผม

ผมก็ไล้จูบ ทั้งปาก ทั้งลิ้นไปกับหลังมัน แล้วก็เรื่อยลงมาจนถึงสะโพกมัน แล้วก็ เอามือแหวกก้นมันออก เสียงมันครางอู้อี้ๆ อยู่กับหมอน เมื่อผมเริ่มลงลิ้นรอบๆ รูมัน รอยบวมๆ เมื่อวานยังมีอยู่ ผมเลยจะพยายามระวังที่สุดไม่ให้มันเจ็บ

ขามันแบะออก ให้ผมไล้เลียถนัดขึ้น

ผมเริ่มสอดนิ้วไปก่อนเหมือนเมื่อวาน ป่านมันสะดุ้ง แต่ก็ปล่อยให้ผมทำ

ป่าน เจ็บบอกเอนะ ผมบอกมันอีก

มันพยักหน้า แต่ยังซุกหน้าอยู่กับหมอน ครางเป็นพักๆ ปล่อยร่างกายให้ผมทำตามที่ผมต้องการ

ผมใช้นิ้วกับมันอยู่นาน จนป่านมันเริ่มดันสะโพกลอยขึ้นมา มันดึงขาเข้ามาเป็นคุกเข่าคู้ตัว หน้ากับอกมันยังแนบอยู่กับเตียง แต่ตั้งแต่เอวลงมา ลอยขึ้น

ป่าน ป่านพร้อมแล้วเหรอ ผมกระซิบถามมันพลางชะโงกตัวกลับขึ้นไปจูบซอกคอมันอีก นิ้วผมปาดเจลจากหลอดที่หยิบมาใช้ตั้งแต่เริ่มสอดนิ้วใส่ตัวมัน มาเพิ่มอีก แล้วก็ชักนิ้วเข้าๆ ออกๆ อยู่กับรูมัน

อื้อ เอ มันครางตลอดเวลา

ผมวนนิ้วอยู่กับรูมัน ท่านี้ทำให้ผมเห็นได้ชัดว่า รูมันเริ่มขยายออก ผมจูบแผ่นหลังมันอีก

เอขอนะป่านนะ  ผมบอกมันอีก

อื้ม ทำเถอะเอ มันบอกผม แล้วก็ครางเมื่อผมเริ่มจ่อส่วนหัวเข้ากับรูมัน (รูดเจลซะเยิ้ม กลัวมันเจ็บ)

ไอ้ป่านคราง แล้วก็บอกผม

ค่อยๆ นะเอ

ผมค่อยๆ ดันเข้าไปในรูมันช้าๆ ไอ้ป่านหายใจลึกๆ เมื่อส่วนหัวผมผลุบเข้าไปในรูมันทีละน้อยๆ

เจ็บบอกเอนะป่าน ผมดันไป บอกมันไป

ซี๊ดดดดด เอ ค่อยๆ นะ มันบอกผม

ไม่รู้ว่าเพราะมันเคยรับผมมารอบนึงหรือเปล่านะครับ ผมรู้สึกว่าร่างกายมันเปิดรับผมเร็วกว่าเมื่อวาน แต่ก็ยังคับ แน่น ฟิต รัดไปหมด

ผมค่อยๆ ดันเข้าไปช้าๆ ช้าๆ จนกระทั่งผมรู้สึกว่าขนของผมแนบอยู่กับก้นมัน

สุดแล้วนะป่าน ผมบอก

ไอ้ป่าน มันกำผ้าปูที่นอนแน่นเลย

เจ็บไหม ผมแช่ไว้ ถามมันให้แน่ใจ

ไม่ เอ ขยับเถอะ ค่อยๆ นะ  มันบอกผม

ผมเลยค่อยๆ สาวช้าๆ เนิบๆ ไอ้ป่านครางซี๊ด ซี๊ด

ผมทำไป ครางไป ถามมันไป เจ็บไหม เจ็บหรือเปล่า

ป่านมันไม่ตอบแล้วครับ มันส่ายหน้าไปมาอยู่กับหมอน แล้วคราง อื๊อ อื๊อ เอ เอ

ผมเลยค่อยๆ เร่งจังหวะทีละน้อย แล้วก็ควงเอวไปมาด้วยช้าๆ

มันยิ่งครางใหญ่เลยครับ แล้วมันก็เริ่มเด้งสะโพกสวนผมด้วย

ผมบีบก้นมัน ขยำไปแล้วก็ เริ่มเร่งจังหวะ ป่านมันครางแล้วครางอีก

แล้วมันก็บอกว่า

เอ เอ  .... ชักให้ป่าน ด้วย ฮื๊อออ มันพูดแทบไม่เป็นคำเลยครับ

ผมเลยสอดมือไปชักให้มัน ของมันแข็งเต็มที่ ผมเลยทำมันไป ชักให้มันไป ส่วนมันตอนนี้ เด้งเอวสวนผม

ตอนนั้นผมก็เด้ามันหนักๆ เน้นๆ เหมือนกัน แต่ก็ถามมันนะครับ ไหวไหม

อื๊อ เอ เร็วๆ มันว่าเท่านั้นผมเลยไม่ยั้งแล้ว มันเองก็คงเหมือนกัน

โยกกันจนผมเหงื่อออก มันเองก็สะบัดไปมาอยู่กับเตียง จนกระทั่ง ผมเองก็ใกล้เต็มที่

ป่าน เอจะออกแล้ว ป่าน ของมันยิ่งรัดผม ทั้งรัด ทั้งตอด ตุบๆๆ จนผมเองก็จวนแจเต็มทีแล้ว

อื๊ออ เอ ป่านไม่ไหวแล้ว ไม่ไหว

เราสองคนแตกเกือบพร้อมกันเลยครับ มันแตกคามือผม ส่วนผมก็แตกใส่รูมันอีกเต็มๆ

ไอ้ป่านร่วงลงไปนอนกับเตียงเลย ทันทีที่ผมถอนตัวออกจากมัน

ผมนอนคว่ำลงไปข้างๆ มัน กอดมันไว้

เรานอนหอบกันสองคน











แล้วผมก็ค่อยๆ ชะโงกหน้าไปจูบแก้มมัน

เอ มันพึมพำ

หือ


ป่านไม่ชอบท่านี้เลย


เจ็บเหรอ ผมตกใจ


เปล่าอ่ะ ก็ ตอนทำกันอ่ะ ป่านไม่เห็นหน้าเอ ทีหลังไม่เอาแล้วนะ มันพูดอู้อี้ๆ แล้วก็หน้าแดงอีก

ผมเลยตะแคงตัวไปมองหน้ามัน มันเองก็หันหน้ามามองผม  ผมเลยจูบมันไปอีกทีนึง

แล้วทำไมป่านต้องเห็นหน้าเอตอนทำด้วยอ่ะ ผมแกล้งถามมัน

ก็ ..... มันอ้ำอึ้ง

หน้าเอตอนเสียว มันเซ็กส์ดีอ้ะดิ ผมทำหน้าทะเล้นใส่มัน

ไอ้บ้า ลามก ไม่ใช่เว้ย มันโวย

แล้วทำไมอ่ะ

ก็มันเห็นหน้าเอ สบตาเอ แล้วก็ได้เห็นว่าเอรักป่านแค่ไหนไง มันบอก ก่อนจะพลิกตัวมาซุกกับอกผม

ให้พูดไรก็ไม่รู้ ไอ้บ้าเอ เขินนะเว้ย มันอุบอิบๆ

ผมก็อมยิ้ม ก่อนจะจูบหัวกลมๆ มันไปอีกที (จริงๆ ผมก็แค่อยากลองดู แต่ก็ไม่ชอบเหมือนกัน เพราะหน้าไอ้ป่านเวลามันเสียวเนี่ย เซ็กซี่อย่าบอกใคร ตาโตๆ เยิ้มๆ หน้าแดงๆ ปากแดงๆ ครางไม่เป็นศัพท์ แค่คิดก็ อยากฟัดมันทุกวันเลย แล้วผมก็เห็นเหมือนกัน เวลาเราทำไป มองตากันไป ว่ามันรักผมแค่ไหน)

อาบน้ำไหมป่าน

อาบดิ เหนอะไปทั้งตัว แต่ยังลุกไม่ไหวอ่ะ มันบอก

อุ้มไหม

ไหวเหรอ

โหย อุ้มมากี่ทีแล้วคร้าบ

งั้นก็อุ้มดิ มันว่า

ผมเลยอุ้มมันไปอาบน้ำอีกรอบครับ















แล้วก็ ผลัดกันดูดจนแตกคาปากกันในห้องน้ำอีกคนละรอบ ทำเอาแทบจะออกจากห้องน้ำกันไม่ไหว



จริงๆ ก็อยากจะลองทำไรกับมันในห้องน้ำนะ แต่ เอาไว้ก่อนดีกว่า ฮ่าๆ











แล้วผมกับมันก็ออกมาแต่งตัวครับ ส่วนที่นอน เหอะๆ บอกตรงๆ ว่าเละครับ เพราะเนื่องจากไอ้ป่านมันคว่ำตอนเราทำกัน น้ำมันเลยแตกลงเตียงเต็มที่

ผมมองหน้ามัน มันก็หน้าแดง ผมก็เลยดึงผ้าปูที่นอนออก แล้วโทรเรียกแม่บ้านให้มาเปลี่ยนให้ (คือคอนโดนี้มีแม่บ้านนะครับ เวลาเจ้าของหรือแขกของเจ้าของมาพัก เขาจะดูแลเหมือนโรงแรม ขอเปลี่ยนผ้าปูเขาก็มีให้ แต่ต้องเสียเงินให้เป็นรายเดือน)

ตอนแม่บ้านมาทำความสะอาด ไอ้ป่านมันหนีไปนั่งอยู่ระเบียงเลยครับ มันเขินอีกตามเคย ส่วนผมเดินไปล้างจานที่ยังคาอ่างอยู่ กับเก็บเสื้อที่ผมกับมันถอดทิ้งไว้ตรงแถวๆ นั้นครับ

แล้วเตียงผมสองคนก็เรียบกริบ สะอาด ...... น่านอนกอดกันอีกรอบจริงๆ ฮ่า (แต่ขืนทำคงโดนไอ้ป่านเขกกะโหลกล่ะครับ)

ผมออกไปนั่งที่ระเบียงกับมัน เป็นเก้าอี้แบบ Day Bed ตัวใหญ่ๆ ไว้กึ่งๆ นอนเล่น

ผมเลยนั่งอยู่กับมันบนเก้าอี้ แล้วก็เอากีตาร์มาเล่น (เอามาด้วยครับ แต่เพิ่งได้เล่นเนี่ย) ส่วนไอ้ป่านก็เอนๆ ฟังผมร้องเพลงอยู่

ก็เล่นเพลงหวานๆ เรื่อยๆ เปื่อยๆ นะครับ

ร้องไปมองตามันไป มันก็เขินไป

สักพักไม่ไหวครับ ร้องไปได้ไม่เท่าไร


ง่วงอ่ะ เพลียด้วย ไอ้ป่านก็หาว

ดูนาฬิกา ยังไม่บ่ายเลย (ตอนนั้นไม่หิวอะไรครับ อิ่มน้ำ ฮ่าๆๆ) โชคดีที่แดดตรงระเบียงไม่ร้อน ลมทะเลพัดเย็นๆ

ผมเลยวางกีตาร์ แล้วก็นอนเล่นกะป่านมัน

แล้วก็เลยหลับคาเก้าอี้นอนกันไปสองคนแบบนั้นแหล่ะครับ











มารู้สึกตัวอีกที ตอนได้ยินเสียงหัวเราะฮิฮะ คิกคัก กันอยู่ ผมลืมตา


ไอ้พวกตัวแสบ มันมายืนแอบดูกันอยู่ตรงประตูระเบียงครับ แล้วคือผมอ่ะ เวลานอนกับป่าน ไอ้ป่านมันก็ต้องซุกอกผมอยู่แล้ว ท่าประจำมัน คือก็เราก็นอนกอดกันอยู่บน Day Bed น่ะแหล่ะครับ ไอ้พวกสาวๆ มันกลับมา ก็คงเห็นผมสองคนนอนกอดกันหลับอยู่

ไอ้ป่านตื่นตามผม เพราะผมขยับตัว

พอมันหันไปเห็นว่า ใครอยู่ มันก็เด้งตัวลุกพรวดขึ้นนั่งทันที   หน้าแดงแป๊ดดดดดดดดดด

ไอ้เด็กพวกนี้ มากันเมื่อไหร่ แอบดูพี่เชื้อแบบนี้ไม่มีมารยาทนะเว้ย ผมด่ากลบเกลื่อนความเขิน ทั้งของตัวเอง และไอ้ป่าน

มาเมื่อกี้เองพี่ เห็นหลับกันอยู่เลยไม่อยากกวน ไอ้บีบอกยิ้มๆ

พี่ๆ น่ารักมากอ่ะ แอนเห็นแล้วอยากถ่ายรูปไว้ดูเลย ไอ้แอนบอก

ไอ้ป่านสะดุ้งเลยครับ


ผมเลยตัดสินใจ


มาคุยกับพี่หน่อย ทั้งหมดนี่แหล่ะ


ไอ้พวกสาวๆ เห็นผมหน้านิ่งๆ มันเริ่มหุบยิ้มกันครับ (เพราะจริงๆ ผมเนี่ยเวลาเอาจริงเอาจังหรือหน้าเฉยๆ จะมีแต่คนบอกว่า ผมดุ)

เราเข้าไปนั่งกันข้างใน ไอ้ป่านนั่งข้างผม แล้วผมก็จับมือมันไว้อีก ส่วนไอ้ห้าสาวพาวเวอร์เกิร์ล มันก็นั่งเรียงอยู่หน้าผมน่ะแหล่ะครับ

พี่มีเรื่องจะขอร้อง และขอความเข้าใจ ผมเริ่ม ไอ้พวกสาวๆ มันก็เงียบฟังผมครับ

เมื่อกี้ ถ้ามีใครถ่ายรูปอะไรไว้ เอาออกมาให้พี่ดู แล้วลบให้หมด ผมเสียงเรียบ (ตอนนั้นกล้องดิจิตอลเริ่มมาแล้วครับ แต่ยังแพงอยู่ แต่ไอ้แกงค์นี้มันมีลูกคุณหนู ผมรู้ว่ามันมี)

พวกมันหันมองหน้ากัน ก่อนแป้งจะยื่นกล้องมาให้ผม ผมกดดู มีรูปผมกับป่านนอนอยู่ที Day Bed อยู่สองสามรูป ผมกดลบทั้งหมด

พี่ไม่รู้นะ ว่าคำว่าสาววาย คืออะไร แต่เมื่อคืนที่บอกว่าจะเอาใจช่วย จะเชียร์ พี่สองคนก็ขอบใจ แต่ พี่ไม่อยากให้เห็นเป็นเรื่องสนุก หรือกรี๊ดกร๊าดไปเรื่อย อาจจะเพราะชอบ หรืออาจจะเพราะอะไรก็ตาม แต่สำหรับพี่สองคน มันเป็นเรื่องของความรู้สึก

พวกมันเงียบครับ

ถ้าจะแซว จะอะไร พี่ไม่ว่านะ แต่ขอให้รักษาความลับให้พี่สองคนด้วย พี่ไม่รู้ว่า ถ้าคนรู้ออกไปมาก แล้วจะรับกันได้ไหม ขอให้รู้กันแค่เท่านี้

บี ... ผมเรียกน้องสาวตัวเองแล้วมองหน้ามัน

เอ็งเห็นพี่มาตั้งแต่เกิด รู้ว่าพี่เป็นคนยังไง ถ้าพี่ไม่ซีเรียสกับเรื่องแบบนี้ พี่จะไม่พูด

มันพยักหน้าหงึ่กๆ

อย่าให้พ่อกับแม่รู้ตอนนี้ ถ้าถึงเวลาเมื่อไหร่ แล้วพี่ต้องบอก พี่จะบอกพ่อกับแม่เอง

ค่ะ ไอ้บีรับคำ

มีแต่พวกเราที่รู้เรื่องพี่ แล้วเมื่อพี่กล้ายอมรับ ก็ขอให้กล้าที่จะเก็บความลับเรื่องนี้ให้พี่ด้วย ผมบอกพวกมัน

พี่ป่านเขาอายมาก ที่พวกเรารู้เรื่อง แต่เขาก็ดีใจ ที่พวกเราเข้าใจเราสองคน เพราะฉะนั้น พี่ขอนะ ผมพูดทิ้งท้าย ก่อนหันไปมองหน้าไอ้ป่าน

มันก้มหน้างุด แต่จับมือผมไว้แน่น

ไอ้พวกสาวๆ มันเงียบไปสักพัก แป้งมันก็พูดขึ้นมาว่า

พวกเราขอโทษนะคะ ที่อาจจะกรี๊ดกร๊าดกันมากไปหน่อย แต่ที่เราบอกว่า เราชื่นชมความรักแบบนี้ ก็จริงๆ นะพี่ มันน่าศรัทธาจะตายไป ที่แม้จะยาก จะมีอุปสรรค พี่ยังรักกันน่ะค่ะ

แล้วไอ้แก้วมันก็เสริมมาอีกคน

เฮีย พวกเรารับปากว่าจะคอยเชียร์เฮียสองคน ขอกรี๊ดนิดหน่อย แต่จะไม่ทำอะไรให้เฮียสองคนต้องเดือดร้อนหรือลำบากใจนะ

รวมทั้งถามอะไรมากไป ที่พี่ตอบไม่ได้ด้วย ผมเสียงเข้ม เพราะเมื่อคืนมันเล่นถามมาได้ ใครรุกใครรับ

ค่า ไม่ถามแล้วค่า มันตอบ

ไอ้โมกับไอ้แอน พยักหน้าหงึ่กๆ  

ไอ้บีน้องสาวผม มันเอื้อมมือมาจับมือผม ที่จับมือไอ้ป่านอยู่

บีเป็นน้องสาวพี่นะ เห็นพี่มาตั้งแต่เกิด ถึงเราจะกวนตรีนกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง แต่พี่เอเป็นพี่ชายคนเดียวของบีนะ แล้วก็เป็นพี่ชายที่ดีด้วย เค้าจะไม่ทำให้พี่เค้าเดือดร้อนหรอก มันพูดแล้วยิ้มให้ผม ก่อนจะหันไปหาไอ้ป่าน

พี่ป่านคะ บีฝากไอ้พี่เอด้วยนะคะ ถึงจะขี้หลีไปบ้าง (ผมเริ่มแบบ อ้าว) นิสัยเสียไปบ้าง แต่พี่เอก็เป็นคนดีนะ แล้วท่าทางจะรักพี่ป่านมากๆ ด้วย ...... แต่ถ้าพี่เอมันนอกใจ พี่ป่านอย่าเอาไว้นะคะ  

แล้วไอ้น้องสาวตัวแสบมันก็ทำท่าปาดคอ

ฆ่าทิ้งได้เลย บีอนุญาต


ไอ้น้องเว๊นนนน แกไปบอกป่านยังงั้นได้ไง ผมโวย แต่ไอ้ป่านหัวเราะ

ตกลงบี แต่ถ้าไอ้เอมันนอกใจพี่ พี่ไม่ฆ่าทิ้งหรอก จับตอนแล้วขังไว้ทรมานดีกว่า หึหึ มันพูดแล้วหันมายิ้มเย็นๆ ให้ผม

ไอ้พวกสาวๆ กรี๊ดกันแต่ผมเย็นวาบ โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ นี่กรูไปรักใครเข้าให้เนี่ย น่ากลัวฉิบหัยเลย



แล้วจากนั้นหลังจากคุยกับไอ้พวกห้าสาวพาวเวอร์เกิร์ล เข้าใจกันดีแล้ว ก็แยกย้ายกันไปเก็บของครับ เราจะกลับกรุงเทพกันแล้ว

แต่ขากลับ พวกมันให้ผมสองคนนั่งรถไปตามสบาย น้องแป้งมันเลยขับรถมันเองครับ ผมกับป่านก็นั่งอยู่เบาะหลังสุด ไอ้สาวๆ ก็เมาท์กันไปเมาท์กันมา

พี่ จะแวะซื้อของฝากป่ะ

เอาดิ จะได้ซื้อฝากแม่ด้วย ผมบอก

ของฝากก็ไม่พ้นพวก กุ้งแห้ง ปลาหมึก ข้าวหลาม ขนมหวานอะไรกันไป

พอขึ้นรถอีกรอบ ผมก็นั่งกะไอ้ป่านอีก แล้วมันก็ง่วงอ่ะครับ เพลียตกค้าง เลยหลับ ไอ้ป่านอ่ะ หลับพิงไหล่ผมก่อน ส่วนผมกำลังเคลิ้มๆ

เสียงแว่วๆ จับไม่ได้ว่าใครเป็นใคร แต่จับคร่าวๆ ประมาณนี้

น่ารักว่ะแก

นั่นดิ หลับกันเงียบเลย

เสียดายเหมือนกันว่ะ

ไมวะ

ก็เสียดุลย์คนหล่อไปตั้งสอง ดันมารักกันเองซะงั้น สาวๆ แบกคานกันตามเดิม

ฉันว่า แบบนี้ดีแล้ว ฉ้านชอบผู้ชายร๊ากกานนนน

ไอ้พวกสาวๆ มันพูดแล้วก็หัวเราะกันคิกคักๆ










ผมได้ยินแค่นั้น แล้วก็หลับตามไอ้ป่านมันไปครับ ....



********************


รอติดตามต่อ ตอนหน้านะครับผม ทริปหัวหินหนแรกเล่าจบแล้วคร้าบ

[nana]

น่ารักกันมากมาย

[PEAK]

อร๊าย!!  สาววายน่ารัก   

เรื่องเล่าแต่ละตอนก็น่ารัก อบอุ่น หวาน และก็....  อิจฉา       

ขอบคุณเจ้าของเรื่องเล่า และนาเมฮ์คนโพส....มีเพื่อนอย่างนาเมฮ์รักตายเลย   

[Millet]

เลือดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ด่วนนนนนนนนนนนน
กรุ๊ปเอ

วี่หว่อๆๆๆๆ

-----

เอาใจช่วย เอกะป่านด้วยคนนน

[mist]

บอกว่าหนแรก แปลว่ามีหนต่อ ๆ ไปด้วย รออ่านหนต่อไปอยู่น้า 

[vvoonsen]

น่ารักสุดๆ -////-

[EDICIUS]

>>> โอยยย... พวกพี่ๆจะน่ารักกันไปไหนเนี่ย???

คือแบบ... ที่ถ่ายทอดมาทุกคำพูด จากการกระทำ จากความคิด มันน่ารักมากๆ

ขนาดตอนทำไรกันยังน่ารักอ่ะ ไม่ใช่แบบสักแต่เล่าว่าเอา อะไรแบบนี้


ชอบๆ



อันนี้คิดภาพตามแล้วแอบยิ้ม...-> แล้วคือผมอ่ะ เวลานอนกับป่าน ไอ้ป่านมันก็ต้องซุกอกผมอยู่แล้ว ท่าประจำมัน



... อุ่นมั้ยพี่ป่าน? 



.

[epochii_upfun]

หุหุ เราเข้าจัยจิตใจสาววายนะจ๊ะ
เจ๊ก้อเปง  งุงิ
แต่  เลิฟซีนนี่  อั๊ยๆๆ  เค้าอายๆๆ

[The Lover]

น่ารักกันจังเลย

คะแนนความน่ารักของคุณเอกะคุณป่าน

เบียดคู่รักเอ็กซ์กะมาร์คมาติดๆๆ

อ่าน 2 เรื่องนี้แล้วมีความสุขมากๆๆ

[boboaje]

   ขอบคุณพี่นาเมฮ์ บก.หัวเห็ด( นางฟ้าด้วยเอ้า) ที่เกาะติดสถานการณ์มาให้พวกเราได้อ่านกันนะค่ะ

หวานเลี่ยนอีกแระ  ..... แต่ชอบค่ะอยากไปหัวหินเลยอ่ะ ...ก็แหม  ... เล่นน้ำ ..อิอิ กันซะสนุกเชียวววว

ไม่เกรงใจเนี้ยขอเล่นด้วยคนเลยอ่ะ  ....... ฝากพี่บก. ถามพี่เอ(สุดหล่อยอไว้ก่อน) ให้หน่อยค่ะ  ว่าเล่ามาเนี้ยไม่

ได้ขอพี่ป่านใช้ป่ะ .......ตอบหน่อยน้า  ถ้าคุณรู้ตัวว่าหน้าตาดีดีดีดีดี

[dahlia]

ชอบคำพูดที่คุณเอใช้เวลาบรรยายถึงคุณป่านน่ะ  หัวกลมๆ ตาโตๆ อะไรพวกนี้  มันรู้สึกว่า นอกจากความรักแล้วมันมีความห่วงใย ความเอ็นดู ปนๆ มาด้วย

น่ารักจนน่าอิจฉามากมาย


ปล. ขอบคุณคุณนาเมฮ์ด้วยนะ

[TaEnIaE_CoLi]

จุ๊บๆๆ

จุ๊บพี่ป่าน

[Namehoto]

รอบสุดท้ายของวันนี้ค่ะ  ส่วนที่ฝากถาม เอบอกว่า ยังไม่ตอบค่ะ มันจะตอบทีหลังจากนี้ อิอิ


********************************

หลังจากกลับจากหัวหิน ก็กลับสู่ชีวิตปกติของเราครับ ช่วงนั้นไอ้ป่านเร่งทำงานมาก ผมกับมันเลยไม่ได้มีอะไรกันบ่อยนัก เพราะผมอยากให้มันพักผ่อน เพราะเวลานอนมันก็น้อย

บางวันมันก็ต้องทำงานอยู่ที่คณะจนดึกดื่น ผมเองพอเลิกงาน ก็หอบขนม เสบียง โน่นนี่นั่นไปให้มัน แล้วก็เพื่อเพื่อนๆ มันด้วย บางทีก็ไปช่วยพิมพ์งานอะไรนิดๆ หน่อยๆ

ผมว่า ก็คงมีคนสงสัยอะไรอยู่บ้างนะครับ แต่ผมทำให้มันเหมือนเรื่องปกติ แล้วผมก็ระวังจะไม่ไปทำอะไรรุ่มร่ามพวก จับมือ หอมแก้ม หรือ จูบมัน แค่เอาของไปให้ กับไปช่วยงาน หรือไม่ก็ไปรับมันกลับคอนโดบ้าง (บางวันก็ปล่อยให้มันกลับเองบ้างถ้ามันเอารถไป)

ก็ใช้ชีวิตกันแบบนั้นแหล่ะครับ ส่วนไอ้บี มันก็แวะมาหาผมบ้าง (แต่เห็นมาทีไร ก็ไปคุยกะไอ้ป่านทุกที   นี่ฉันพี่เอ็งนะเว้ยยย ....)


จนกระทั่ง วันนึง ผมไปที่คณะมันเหมือนเดิม แต่ผมก็เห็นว่า ใครวะ นั่งคุยอยู่กับไอ้ป่าน หน้าคุ้นๆ พอเดินเข้าไปใกล้
ถึงเห็นว่าเป็นใคร






ไอ้ต้น ครับ



จำได้ไหมครับ ไอ้เพื่อนสนิทของป่านมันตั้งแต่เด็กๆ ที่ผมเคยเจอมันตอนงานศพพ่อป่านมัน ผมก็รู้หรอกว่ามันเรียนที่มหาลัยเดียวกับไอ้ป่าน แต่ก็ไม่เคยเจอมัน จนกระทั่งวันนี้แหล่ะ

ป่านมันหันมาเห็นผมครับ มันก็ยิ้มมาอย่างเคย ผมก็ยิ้มตอบก่อนจะเดินเข้าไปหา แต่ไอ้ต้นสิครับ มันมองผมแปลกๆ จะยิ้มก็ไม่ใช่ จะหาเรื่องก็ไม่เชิง

ผมมองมันกลับ ผมเองจริงๆ ก็เป็นคนใจร้อนอยู่เหมือนกันนะครับ แล้วก็ไม่ชอบถ้าใครจะมาหาเรื่อง คือไม่หาเรื่องใครก่อน แต่ถ้าใครหาเรื่องมา มีเคลียร์แน่ แล้วผมเองก็ผิดสังเกตมันมาตั้งแต่ตอนงานพ่อป่านมันแล้ว เพราะมันชอบมองผมแปลกๆ

เอ จำ ต้นได้ไหม ป่านมันพูดขึ้น ตอนผมเดินเข้าไปหา

จำได้ เจอกันที่งานพ่อป่านไง ผมบอก

หวัดดี มันทักผม

อื้ม หวัดดี ผมก็ทักไป

แล้วต้นมันก็หันไปหาป่าน

เดี๋ยว กรูไปก่อนนะ แล้วว่างๆ ไว้ไปหาพ่อกับแม่กรูบ้าง พ่อเขาถามหาเมิงหลายทีแล้ว

เออๆ ว่างๆ กรูจะไป ไอ้ป่านตอบ

ก่อนมันจะหันมา ทำหน้าเหมือนจะยิ้มก็ไม่ใช่ จะไม่ยิ้มก็ไม่เชิงให้ผมทีนึง ก่อนจะเดินไป

ป่านมันก็หันมาหาผม ยิ้มหวานตามเดิมแหล่ะครับ แต่ผมก็มองตามหลังไอ้ต้นไป แล้วหันไปถามป่าน

ต้นมันมีไรเหรอ

เปล่าหรอก มันผ่านมาแถวคณะป่านอ่ะ เลยแวะมาคุยด้วย เนี่ย มันซื้อขนมมาให้ด้วยนะ เดี๋ยวเอกินด้วยกันดิ

ไม่เอาหรอก มันซื้อให้ป่าน ป่านก็กินเหอะ ผมบอกมัน

มันมองหน้าผมครับ

เอเป็นไรอ่ะ ทำไมหน้าเครียดๆ

เปล่า ผมบอกมัน

ไปเหอะป่าน มีอะไรให้เอช่วยพิมพ์ไหม  ผมเปลี่ยนเรื่อง

แต่ไอ้ป่านยังมองหน้าผมครับ

ไม่มีไรแน่เหรอ

ไม่มี

แน่ใจ๊?

อืม ไปๆ ป่าน จะกินอะไรก็กินเหอะ เอหิว ผมเปลี่ยนเรื่องอีก

มันมองหน้าผมครับ แต่ก็ไม่พูดอะไร หอบของกินเดินนำผมไปที่โต๊ะในคณะมัน แล้วก็แจกขนมเพื่อนๆ ไปเหมือนเดิม ผมก็เดินไปนั่งด้วย ตอนนี้เพื่อนๆ มันหลายคนก็รู้จักผมครับ

ไอ้ป่านคุยกับเพื่อนมันไป ทำงานไป กินไป จนงานของวันนั้นเสร็จตามเป้าที่กลุ่มพวกมันตั้งกันไว้ มันก็ถึงหันมาหาผม

เอ กลับบ้านกันเหอะ มันหันมาบอกผมครับ

ผมก็ช่วยมันเก็บข้าวเก็บของเหมือนเดิมน่ะแหล่ะ

แต่พอจะเดินออกมา

มีคนยืนรออยู่หน้าคณะมันครับ  


ไอ้ต้น อีกแล้ว


อ้าว ต้น เมิงมารอใครอ่ะ ป่านถาม

รอเมิงแหล่ะ

มีไรวะ

จะถามว่าเมิงจะกลับบ้านหรือเปล่า วันนี้ รถกูเสีย เลยจะติดรถกลับไปด้วย (บ้านมันกับบ้านไอ้ป่านไม่ค่อยไกลกันเท่าไรครับ เรียกว่าเป็นทางผ่านก็ได้น่ะแหล่ะ)

ไอ้ป่านหันหน้ามามองผม

กรูจะกลับคอนโดเนี่ย

เออ งั้นไม่เป็นไร เดี๋ยวกรูไปเรียกแท๊กซี่ที่หน้า ม ก็ได้ ตอนแรกนึกว่าวันนี้วันศุกร์ เมิงจะกลับบ้าน กรูเลยมารอ  (ผมเริ่มหงุดหงิดแล้ว)

เอาไงดีวะ ไอ้ป่านมันพึมพำ คือผมก็เข้าใจมันนะครับ ว่าไอ้ต้นก็เพื่อน แต่ผมก็หงุดหงิดไอ้เวรต้นนี่เหมือนกัน

แต่เพื่อนๆ คิดว่าพระเอกอย่างผมจะทำไงล่ะ?

















ไม่ทำไรเลยครับ ฮ่าๆๆ ให้ไอ้ป่านตัดสินใจเอง ก็เพื่อนมันไม่ใช่เพื่อนผม


เอ มันหันมาหาผม

หือ

ป่านกลับบ้านวันนี้ได้ไหมอ่ะ ไอ้ต้นมันรถเสียอ่ะ  มันพูด

จี๊ดดดดดดดดดดดดดด เลยครับ แต่ผมก็ต้องเก็บไว้

แล้วแต่ป่านดิ ผมบอก

แล้วเอล่ะ มันถาม

ก็ นอนคอนโด พรุ่งนี้ค่อยกลับบ้าน ผมตอบมันเรียบๆ

ไม่โกรธนะ มันกระซิบเบาๆ เพราะกลัวไอ้ต้นมันได้ยิน

หึ ผมส่ายหน้า (แต่จริงๆ เคืองครับ เริ่มเคืองแล้ว ไม่ได้เคืองไอ้ป่านหรอก หงุดหงิดมากกว่า)

งั้นป่านกลับบ้านนะ

ผมเลยล้วงกุญแจรถมายื่นให้มัน

เอารถเอไปละกัน รถป่านอยู่ที่คอนโด ออกจากนี่ไปบ้านเลย จะได้ไม่ดึก

แล้วเอจะกลับไง มันถาม ผมเหลือบตาไปมองไอ้ต้นที่ยืนห่างออกไปหน่อย ก่อนจะหันไปบอกไอ้ป่านว่า

แท๊กซี่ไง ไปเหอะ ขับรถดีๆ ล่ะ ผมว่าแล้วก็เอากุญแจใส่มือมัน

เอกลับก่อนล่ะ  บอกมันแค่นั้นแล้วก็ หันไป พยักหน้าส่งๆ ให้ไอ้ต้นมันทีนึง




ให้ตายเหอะ ผมเห็นมันยิ้มแปลกๆ มาด้วย แม่ม กวนตรีนฉิบ


ไปก่อนนะป่าน ผมว่า ก่อนจะเดินออกมาเลย

ไว้จะโทรหานะ

ไอ้ป่านมันตะโกนตามหลังมา ผมก็แค่ยกมือโบกๆ ให้มัน คือจะว่าโมโห ก็ไม่เชิง โกรธก็ไม่ใช่ หึงเหรอ ไม่รู้ดิครับ อารมณ์เสียมากกว่า คือไงล่ะ ผมว่าไอ้เชี้ยต้นน่ะ มันไม่น่าจะรถเสียจริงๆ หรอก แต่แม่มหาเหตุมากกว่า แล้วผมก็ไม่รู้ด้วยว่ามันหาเหตุจะกลับบ้านกับป่านทำไม

แล้วผมก็ต้องรู้ให้ได้ แต่ตอนนี้ ปล่อยมันไปก่อน

แต่ผมรู้อย่างว่า ไอ้ป่านมันรู้แน่ ว่าผมต้องไม่พอใจอะไรสักอย่าง เพราะสีหน้าผมก็คงออกไปบ้าง แล้วการที่ผมแยกกลับเลยด้วย

แต่ตอนนั้น ความหงุดหงิดมันมาก่อนเลยครับ

ผมเรียกแท็กซี่กลับคอนโด แล้วก็รอโทรศัพท์ไอ้ป่านมันครับ

ผ่านไป ชั่วโมงนึง ยังไม่โทรมา อืม อาจจะเพิ่งส่งไอ้ต้น หรือยังขับรถอยู่

สองชั่วโมง ไม่โทรมา เฮ้ย มันไม่น่าจะนานขนาดนี้นะ

ผมเลยหยิบมือถือผมมากดเบอร์ไอ้ป่าน

สายไม่ว่างครับ

เอ๊ะ หรือมันจะโทรสวนมา


ผมกดวาง รอไปอีก

ห้านาที สิบนาที ไม่มีสายเข้า


ผมโทรไปใหม่ คราวนี้โทรไม่ติดครับ

อ้าว เฮ่ย ไรวะ เริ่มเป็นห่วงมันแล้วครับ ทำไงดีล่ะ

ผมเลย โทรศัพท์ไปที่บ้านมันครับ

แม่บ้านมันรับสาย พี่แจ่มอ่ะครับ

ผมเลยบอกว่า ขอสายป่านครับ

อ๋อ คุณป่านยังไม่กลับเลยค่ะ เห็นโทรมาบอกคุณท่านว่าอยู่บ้านเพื่อน






ทำไรนักหนาวะ แค่ไปส่งไม่ใช่เหรอ ผมคิด หลังจากขอบคุณแล้ววางสายไป ตอนนั้นเริ่มโมโหแล้วครับ

ผมพยายามโทรหาป่านอีกสองสามหน ก็ยังไม่ติด

ทำไงดีวะ

ผมเลย ส่ง sms ไปบอกมันว่า อยู่ไหน เป็นห่วง โทรกลับด้วย

แล้วก็รอ


เวลาผ่านไป ดึกแล้วนะครับ จะเที่ยงคืนแล้ว ยังไม่มีโทรศัพท์มาจากป่านเลย ตอนนั้นผมเริ่มนั่งไม่ติดแล้วครับ

ผมพยายามโทรหามันอีก แต่เหมือนแบตหมด หรือปิดเครื่องนี่แหล่ะครับ ติดต่อไม่ได้เลย

นอนก็ไม่หลับครับ เป็นห่วงไปสารพัด








ผมนั่งอยู่อย่างนั้น จนกระทั่ง ตีสอง


โทรศัพท์มือถือผมดังว่ามี sms เข้า

ผมหยิบมากดดู

นอนหรือยัง ขอโทษนะ มือถือแบตหมด

ตอนนั้นบอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไงครับ โล่งใจที่มันติดต่อมาเสียที แต่ก็โกรธด้วย ที่กว่ามันจะติดต่อผม ก็ดึกป่านนี้

ผมเลยโทรกลับไปหามันครับ


โหล เอเหรอ

อืม ถึงบ้านนานยัง

ก็นานแล้วอ่ะ ป่านอาบน้ำอยู่ ชาร์ทแบตมือถืออยู่ด้วย มือถือแบตหมดอ่ะ

เอโทรไปหาที่บ้านตอนสี่ทุ่มกว่าๆ พี่แจ่มบอกว่า ป่านยังไม่กลับ

อ๋อ อือ ไปส่งต้นมันที่บ้าน เจอพ่อกับแม่มันเลยคุยกันนานอ่ะ มันว่า

อืม  ผมไม่รู้จะพูดไรครับ

โอเค นอนเหอะ ป่านถึงบ้านแล้วก็ดี ผมพูดเรียบๆ

เอ โกรธไรป่านหรือเปล่าอ่ะ

เปล่า

ทำไมทำเสียงเงี้ยอ่ะ

เสียงไง

ก็แบบเนี้ยอ่ะ ป่านแค่ไปคุยกับที่บ้านต้นมาเองนะ ไม่ได้ไปทำไรสักหน่อย โกรธป่านทำไมอ่ะ มันเริ่มง่อดแง่ดมา

ไม่ได้โกรธ   แต่ผมเริ่มหงุดหงิดแล้วครับ

ไม่จริงอ่ะ เอโกรธนี่หว่า ไมอ่ะ แค่นี้ต้องโกรธด้วย




เท่านั้นแหล่ะครับ ผมเลยระเบิดตูมเลย


ไม่ได้โกรธ แต่ห่วง เข้าใจป่ะ ไปส่งเพื่อน แล้วบอกว่าจะโทรมา แล้วหายเงียบไป ใครจะไม่ห่วงวะ โทรหาก็ไม่ติด โทรไปที่บ้านก็บอกว่ายังไม่กลับ แล้วจริงๆ ป่านถึงบ้านนานแล้ว ทำไมไม่โทรบอกเอสักคำว่าถึงแล้ว

เอนั่งรอป่านตลอดเลยนะ เป็นห่วงแค่ไหนรู้บ้างหรือเปล่า ผมพูดยาวเหยียด แล้วเสียงเย็นสุดๆ โกรธครับ ตอนนั้นเริ่มโกรธแล้ว

ก็ แบตมันหมดนี่ ไอ้ป่านมันแก้ตัว (คือมันเป็นคนที่ค่อนข้างเอาแต่ใจเหมือนกันนะครับ ใครว่าไม่ได้ แล้วหนนี้เป็นหนแรกที่ผมว๊ากมันเต็มๆ ด้วย)

ป่าน ก็แค่ถึงบ้านแล้วเอาโทรศัพท์ที่บ้าน โทรมาบอกเอสักคำ ก็ได้นี่

ก็ sms มาแล้วนี่ไง


นี่ตีสองนะป่าน คิดบ้างไหม ว่าเอจะห่วงป่านแค่ไหน

ก็โทรแล้วไง๊ จะทำไมอีกอ่ะ ทำไมต้องว่าด้วยวะ มันเริ่มขึ้นเสียงมาครับ


ผมเลย หยุด


โอเคป่าน ป่านโทรแล้ว โอเค ไปนอนเหอะ โทษทีที่โวยวาย ผมบอกมันครับ คือโมโหนะครับ โมโหมากแต่พอมันแว๊ดมาแบบนั้น ผมเลย ไม่ละ ไม่พูดแล้ว หยุด พอ ถ้าพูดต่อ ผมทะเลาะกับมันแน่ๆ

อะไรกัน มาว่าๆ แล้วจะวางอ่ะ ทำไมอ่ะเอ มันยังไม่หยุดครับ

พอ ป่าน ไม่อยากทะเลาะ แค่นี้นะ เอจะนอนแล้ว ผมว่า แล้ววางสาย




และปิดเครื่อง


ดึงโทรศัพท์คอนโดออกด้วยครับ ผมยังไม่อยากคุยกับมันตอนนี้ เพราะผมรู้ว่า ผมยังใจไม่เย็นพอด้วย



หนแรกที่เราทะเลาะกันเลยครับ


และเป็นหนแรกที่ตอนแรกผมว่าจะไม่โกรธมัน แต่ตอนนี้ผมโกรธมันมากด้วย


มันไม่รู้เลยหรือไง ว่า คนที่รออยู่ด้วยความเป็นห่วงน่ะ รู้สึกยังไง


**************************

[cmos]

ป่าน ไมทำงี้อ่ะ

มะเอาน๊า เอเค้าเป็นห่วงง่ะ

 

[The Lover]

คุณเอรักคุณป่านมากเลยอะ

[omelordkung]

โฮกกกกกกกกกก
 
รับบริจาคเลือดแบบด่วน ๆ

พี่เอเขียนได้ถึงใจมาก

[แมววาย]

อ้าว  กำลังจะชมว่า หวานกว่าน้ำแดง (ที่กำลังกิน) อยู่อีก  แต่อย่างว่าเนอะยิ่งทะเลาะกันยิ่งรักกัน 

[sakiko]

บรรยากาศ ชัก ไม่ดีแฮะ

 

[TaEnIaE_CoLi]

รออย่างจดจ่อ

เห็นมีตั้ง8repแน่ะ

รอเหมือนเราเลย

หุหุ

[snoopy]

พี่เอใจเย็นมากๆอ่ะ ดีแล้วจะได้ไม่ทะเลาะกัน

[GajonG]