รอบบ่ายๆ เย็นๆ ค่ะ
************************
ผมกับป่านไม่ได้คุยเรื่องแต่งงานกันอีก นอกจากกำหนดวันกัน ส่วนสถานที่พวกน้องๆ จัดการเรียบร้อย ก็เป็นรีสอร์ทสวยๆ ที่หนึ่งในหัวหินแหล่ะครับ บ้านริมทะเล
ป่านสอบเสร็จ ส่งงานเรียบร้อย มันบอกว่า จบแน่ๆ ไม่มีปัญหา แล้วก็ขอแม่พักเสียช่วงหนึ่งก่อนที่จะไปเริ่มทำงานซึ่งแม่มันก็โอเคครับ
แต่มันก็มีปัญหาอยู่คือ พอป่านเรียนจบแล้ว ความจำเป็นในการอยู่คอนโดของมันก็น้อยลง
วันนึงมันพูดกับผมหลังจากเรา ทำกิจวัตรเติมความรักให้กันไปแล้ว เรานอนกอดกันอยู่บนเตียง
เอ ช่วยป่านหาทางอยู่คอนโดต่อหน่อยดิ ป่านไม่รู้จะอ้างกับแม่ยังไง
แม่ป่านเขาว่ายังไงล่ะ
แม่บอกว่า เรียนจบแล้วก็จะได้ไปอยู่ช่วยที่บ้าน แม่กับน้องก็ไม่มีใคร มันถอนหายใจ
ถ้าป่านกลับบ้าน มันก็ไม่ได้อยู่กับเอแบบนี้อ่ะ
ผมก็ใจหายนะครับ เพราะก็คิดอยู่เหมือนกันแหล่ะว่า ถ้ามันเรียนจบ ก็ต้องทำงานกับที่บ้าน เราอาจจะต้องแยกกันอยู่ ไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันแบบนี้อีก อีกอย่างคือ แม่ป่าน กับ ครอบครัวผม (ยกเว้นไอ้บี) ก็รู้แค่ว่าเราสนิทกัน ไม่รู้ว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน จะอ้างอะไรตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่าจะไปทำให้เขาสงสัยความสัมพันธ์ของผมกับป่านมันหรือเปล่า
จริงๆ แล้วนี่ก็เป็นสาเหตุอีกอย่างที่ทำให้ผมขอแต่งงานกับมันนะครับ อยากผูกมัดมันไว้อีกนิด เพื่อเราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ แต่ถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากอยู่กับมันมากกว่านะ
ผมไม่ได้พูดอะไร กอดมัน แล้วก็ลูบหัวมันไป คิดไป คิดไป ว่าจะทำไงดี
เอ
หือ
ถ้าเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน เราจะเหมือนเดิมไหม
เหมือนเดิมสิป่าน เอรักป่านมากนะ เราจะอยู่ด้วยกันทุกวันหรือไม่ได้อยู่ด้วยกัน มันไม่ทำให้เอรักป่านน้อยลงหรอก แล้วป่านล่ะ
ป่านก็เหมือนกัน แต่ไม่รู้สิ มันเหงานะ อย่างตอนที่เราอยู่ด้วยกัน แล้วเสาร์อาทิตย์แยกกลับบ้าน ป่านยังเหงาเลย ก็เคยนอนกอดเอแบบนี้ แล้วไม่มีคนให้กอดอ่ะ
แค่กอดเองเหรอ ผมทำเสียงกรุ่มกริ่ม แล้วก็หอมแก้มไอ้ป่านไปอีก
ไอ้บ้า หื่น! มันด่า
แต่ก็หอมแก้มผมกลับ
แต่จริงๆ แล้วผมกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ครับ ก็เลยลองถามป่านมันดู
ถ้าเราย้ายคอนโด ไปแถวๆ ที่ทำงานป่านล่ะ คือไม่ต้องใกล้มาก แต่ป่านก็อ้างได้ว่า เดินทางสะดวกด้วย แล้วก็เหมือนเดิมคือ กลับบ้านศุกร์ เสาร์ อาทิตย์น่ะ
(บ้านกับที่ทำงานมันก็ค่อนข้างไกลกันครับ)
อืมม ไม่รู้สิเอ แต่จะลองพูดกับแม่ดูนะ แต่แล้วเอล่ะ
เอจะเรียนโท คงพักงานมาเรียนเลยน่ะ ก็จะได้ไปอยู่คอนโดกับป่านไง แต่เป็นป่านทำงาน แล้ว เอเรียนมั่ง ผมบอกมัน
แล้วที่บ้านเอไม่ว่าเหรอ
ไม่หรอก
ไว้ค่อยว่ากันนะป่าน เอว่าเดี๋ยวมันก็มีทางเองแหล่ะ ผมบอกมันก่อนจะกอดมันแน่นๆ อีก
ป่านมันพยักหน้า ก่อนจะซุกอกผมหลับไปตามเคย
นอกจากเรื่องแต่งงาน ที่เป็นเรื่องดีๆ ที่กำลังรอเราอยู่
ก็มีอีกเรื่อง ที่เราเองก็ยังไม่รู้เลยว่า จะเป็นไง
แต่ผมเชื่อนะครับว่า เดี๋ยวมันก็ได้คำตอบดีๆ เองแหล่ะ
*********************************
หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ (อ่าน 2062182 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก