
ก็ต้องขออภัียผู้อ่านด้วย ที่ตอนจบของเรื่องนี้ไม่ได้เป็นการจบด้วยความสุข
หลายคน อาจจะรู้สึกเศร้า
บางคน อาจจะรู้สึกผิดหวัง
บางคน อาจจะคิดว่าผู้แต่งใจร้าย ทำร้ายตัวละครในเรื่อง และผู้อ่านได้ลงคอ
แต่
ผมคิดว่า ถ้ามีคนต้องเจ็บ หรือต้องเจ็บปวด น้ำหยดคงจะเป็นตัวละครที่เจ็บปวดที่สุด ไม่ว่าจะต้องเลือกไปอยู่กับใครก็ตาม และหากมีอะไรในทางไม่ดีเกิดขึ้น น้ำหยดคงต้องการให้สิ่งนั้น เกิดขึ้นกับตัวเองมากกว่าจะเกิดขึ้นกับคนที่ตนรัก
ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ หรือหมู น้ำหยดก็คงรักไม่แพ้กัน
สำหรับต้นไม้ คงจะมีชีวิตต่อไปอยู่ได้ ถึงจะต้องเจ็บปวดเมื่อรู้ว่าน้ำหยดจากไปแล้ว
หมู อาจจะต้องเจ็บปวดต่อไป แต่ถ้าเมื่อไหร่หมูคิดได้ คงจะรู้ว่า น้ำหยดเองไม่อยากให้หมูเจ็บปวด
ติ๊ก คงไม่ต้องบอกว่าจะเสียใจแค่ไหน
สำหรับคนที่เคยทำร้ายน้ำหยด น้ำหยดก็คงอภัยให้ เพราะที่ผ่านมา น้ำหยดไม่เคยคิดแค้น แต่ไม่อยากพบพาน
ก่อนจะลงตอนจบนี้ผมเองก็คิดแล้วว่า ...
ขอให้ความเศร้าของเรื่องนี้ผ่านไปกับปีเก่า ที่กำลังจะผ่านไปในอีกไม่กี่ชั่วโมง
ดีกว่าที่ลงในวันปีใหม่ เพราะคงจะไม่ค่อยดีนัก หากจะต้องต้อนรับปีใหม่กันด้วยความเศร้า
ก็ขอให้เพื่อนๆทุกคน ลืมความทุกข์ ความเศร้า สิ่งไม่ดีที่ผ่านมาในปีเก่า
ต้อนรับปีใหม่ด้วยความสุข ความหวัง ที่จะทำให้สิ่งต่างๆดีขึ้น สิ่งที่เคยดีอยู่แล้วก็ขอให้คงความดีของมันไว้ต่อไปอย่างสม่ำเสมอ และบางสิ่งก็คงจะพยายามทำให้มันดีขึ้นต่อไปในวันข้างหน้า
สุขสันต์วันปีใหม่ทุกคนนะครับ
