อ่านรวดเดียวจบเลยนะฮะ....
ขอสารภาพเลยว่า อ่านนิยายเรื่องนี้ถึงตอนที่ 69 แล้วไม่อยากอ่านต่อเลย
คือความจิงเราเชียร์หมูมาตั้งแต่ต้นแล้ว แต่แบบไปอ่านเม้นท์หลายคนเราเลยรู้สึกแย่นิดๆ
แต่เราก็อ่านมันจนจบเพราะเราคิดว่ามันอาจจะดีขึ้นกว่านี้
แต่พออ่านตอนจบแล้วเรากลับรู้สึกอยากหยุดไว้แค่ตอนที่ 69 ฮ่าๆๆ
สงสารน้ำหยดอ้ะ ไม่เข้าใจทำไมต้องเป็นน้ำหยด
คือถึงเราจะเชียร์หมูนะ แต่เราอยากให้คนที่จากไปเป็นหมูยังไงก็ไม่รู้ เรื่องราวมันอาจจะดีขึ้นมั๊ง....
คือเราอาจจะมองคนละมุมกับไรต์เตอร์ แหะๆ
แต่เรารู้สึกว่าเหมือนพี่ต้นเค้าจะรับรู้ แต่พยายามทำเป็นไม่รับรู้
แล้วไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ใครเข้าข้างหมูเลย แบบเหมือนไม่คิดจะช่วยหมูเลย ให้หมูกับน้ำเข้าใจกันว่า
ที่ผ่านมานั้นหมูเข้าใจผิดมาตลอด พี่เอก หรือเพื่อนหมู เพื่อนน้ำไม่มีใครช่วยเลย
หรือว่าไรต์เตอร์อยากให้เป็นแบบนี้ก็ไม่รู้ แหะๆๆ
เฮ้อออ...จบแบบนี้ก็ดีไปอีกแบบ
แต่สงสารน้ำ ต้องเจ็บมาตั้งแต่ต้นจนจบเลยอ้ะ.....
แต่เรางงว่าพี่้ต้นไม่รู้เลยหรอ ว่าคนนี้ไม่ใช่น้ำ หรือว่ารู้แต่ปล่อยเลยตามเลยเพราะว่ารักน้ำแล้ว
อ๊ากกกก มีหลายที่สงสัย แต่ก็คิดว่า มันเป็นเพียงนิยาย แหะๆๆ
้ถ้าเป็นชีวิตจริงเราคงเครียดกว่านี้แน่เลยเนอะ
ขอบคุณค้าปป ))
ที่มาแต่งนิยายชวนโศกแบบนี้ เฮ้อออ...จะบอกว่าอ่านแล้วคุ้มคลั่งเลยนะฮะ
แบบว่าไม่จิง ไรต์เตอร์ทำร้ายจิตใจมากอ้ะ.,,,? 55555