ผู้มาเยือนยามวิกาล
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ผู้มาเยือนยามวิกาล  (อ่าน 572225 ครั้ง)

Sakura_kano

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ

มาอ่านได้ตอนจบพอดีเลย

ออฟไลน์ thaitanoi

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1451
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-2
 :เฮ้อ:  ก่อนอื่นก็ต้องขอสวัสดีปีใหม่กับคุณบุหรงนะครับ ขอให้มีความสุขตลอดปีใหม่นี้คิดสิ่งใดขอให้สมหวังทุกประการ  นิยายจบลงด้วยความเศร้าแต่ก็แฝงแง่คิดไว้เหมือนกันว่าไม่มีสิ่งใดจะอยู๋จีรังยั่งยืนย่อมมีการแตกดับไปเป็นธรรมดาโลก ขอบคุณสำหรับเนื่อเรื่องที่สนุกและให้ได้ลุ้นตลอดเลย  หวังว่าคงจะได้เห็นผลงานใหม่ๆ มาอีกนะครับ

nine-poo

  • บุคคลทั่วไป
กำลังอ่านอยู่นะครับ
เดี๋ยวค่อยเม้นเพิ่ม
ยังตามไม่ทันเม้นบนครับ :serius2: :serius2: :serius2:

ออฟไลน์ hewlett

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 560
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-3
เป็นเรื่องแรกของบอร์ดนี้เลยที่อ่านจนจบ
รักน้ำหยดมากเลย เป็นอะไรที่นางเอ้กนางเอกสุด  :o8:
ขอบคุณท่านนักเขียนมาเลยที่มีอะไรดีๆมาแบ่งปันกัน
สวัสดีปีใหม่น้า
 :bye2:

nine-poo

  • บุคคลทั่วไป
อ่านจบแล้วคร๊าบบ
คนแต่งใจร้ายม๊ากมากเลย
สงสารน้องน้ำหยดจังเลย
จบเศร้าสนิทเลยอะครับ
.
.
แต่ยังไม่เคลียร์นะครับ
ขอภาคพิเศษ (แบบปาติหารย์ด้วยนะครับ)
 :call: :call: :call:

doomare

  • บุคคลทั่วไป
อ่านจบแล้ว เกิดอาการเศร้าอย่างรุ่นแรง

สงสารน้ำ สงสารพี่ต้นด้วย ฮื่อๆๆๆ :m15: :monkeysad: :sad11: :L3:

Huo_To

  • บุคคลทั่วไป
 :sad4:  หาตั้งนานที่แท้เรื่องนี้จบซะแล้ว ไม่ได้เข้ามาอ่านสองเดือนเอง

แถมได้อ่านที่เพื่อนๆ เมนท์ตอนจบแล้ว  :o12:    เค้าจะต้องไปเตรียมผ้าห่มก่อนแล้วล่ะ

นิยายคุณตั้มต้องแอบอ่านคนเดียว ไม่งั้นตาแดงอายเค้า  :monkeysad:


hunkung11

  • บุคคลทั่วไป
ทำไมน้ำต้องตาย T^T

เส้ามากอ่าๆ ๆๆ  ๆๆ

แง้ๆ ๆๆ ๆๆ ๆ

ออฟไลน์ TONG

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-4
โอมายกอด อารมณ์ตัดจบ กระชากใจเลย

รวดเร็วในหนึ่งตอน

แต่ว่าถ้าไม่จบแบบนี้ ก็ไม่รู้จะจบยังไงให้ดีจริงๆ

ขอบคุณนะค่ะสำหรับนิยายดีอีกหนึ่งเรื่อง

daris

  • บุคคลทั่วไป
โอ้ ในที่สุดก็อ่านจนจบ
สนุกมาก ๆ เลยค่ะ
ดีว่าอ่านตอนที่เขียนจบแล้ว

สงสารทุก ๆ คนเลย ไม่ว่าจะเป็นหมู พี่ต้น น้ำหยด แล้วก็ติ๊ก

 :m15:

ประทับใจมาก ๆ เลยค่ะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ express_men

  • Catching Light.
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 114
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-1
    • SpeedlightTH
เห้อ สุดท้ายน้ำหยดนั้นก็ระเหยหายกลายเป็นละอองไอในอากาศ

เศร้าอย่างแรง    :o12:

ขอบคุณมากคั๊บ

deedo

  • บุคคลทั่วไป
เศร้าจังอ่ะ :o12:

แต่เป็นเรื่องที่สุดยอดมาก  o13

ไม่คิดว่าจะจบแบบนี้นะเนี่ย

N19T

  • บุคคลทั่วไป
น้ำหยด ชื่อสมกับตัวค่ะ คือ น้ำที่ค่อยๆ หยดเผื่อหล่อเลี้ยงให้สิ่งมีชีวิตไม่ตายไป

การดำเนินเรื่องนี้แปลกค่ะ คือ มันดูเร้นลับ น่าค้นหา ว่าน้ำหยด ... กับใครในห้องนั้นตลอด
แต่จริงๆ แล้วมันน่ากลัวนะ อ่านไปหลอนไป บรื๋อออออ
แปลกใจนิดหน่อยที่น้ำหยดไม่ได้กลัวคนๆ นั้น แต่กลับรู้สึกอบอุ่นแทน แสดงว่าชีวิตที่เกิดมาเพื่อกันและกันเนอะ
การจากไปของน้ำหยด เป็นอะไรที่คิดไม่ถึง และความจริงมันก็ไม่น่าเกิดขึ้น
เสมือนกลายเป็นว่า น้ำ หยด เพื่อชีวิตของใครหนึ่งคนจริงๆ ... แต่ชีวิตของน้ำหยดเองหละ
อ่านแล้ว บางช่วงตอน ตัวเองกลับรู้สึกว่า น้ำหยด ไม่ได้มีความสุขมากนัก แต่ชีวิตเหมือนทำเพื่อคนอื่นตลอด เกิดมาเพื่อคนอื่น

แต่เรื่องนี้ สอดแทรกเรื่องสิ่งเร้นลับได้ดีนะค่ะ ทั้งโลกแห่งวิญญาณ บุญกรรมที่ทำมาร่วมกัน การเสียสละ และคำสอนต่างๆ
โดยรวมตลอดเรื่อง ขอบอกว่า ชอบมากค่ะ

 :pig4: ผู้แต่งสำหรับอีกเรื่องราวที่ถ่ายทอดมาให้เราได้อ่านค่ะ

nine-poo

  • บุคคลทั่วไป
เข้ามารอ  ขอภาคสองนะครับ
 :serius2: :serius2: :z3:

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2
อ่านแรกๆ ขนลุกนะคะคุณบุหรง แต่พออ่านไปเรื่อยๆ มันยิ่งบีบหัวใจ และบีบสุดๆ ก็เมื่อถึงตอนจบ
เยี่ยมยอดค่ะ สะเทือนอารมณ์โดยไม่มีสาเหตุอื่นนอกจากเนื้อเรื่องทั้งหมดที่มันชวนให้สะเทือนอารมณ์
แต่งได้เริ่ดมากมายค่ะ
------ขอบคุณเรื่องดีๆ อีกเรื่องจากคุณบุหรงนะคะ-------
เศร้าบาดลึกไปหลายอาทิตย์

ออฟไลน์ kny

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1800
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +171/-16
เป็นชีวิตที่รันทดดีแท้ ๆ เลย :sad11:
นั่งอ่าตอนกลางคืนแล้ว  ขนลุก o22 :serius2:

ออฟไลน์ wews

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 392
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +104/-0
จบเศร้าจัง แต่เข้าใจเหตุผลของคุณบุหรงคะ ว่าถ้าเลือกได้น้ำหยดไม่อยากให้ใครต้องเจ็บปวด

namtansaidang

  • บุคคลทั่วไป
 :pig4: :pig4: อ่านจบแล้ว  :mc4: :mc4: ขอบคุณมากคร้าบบบบบ  :กอด1: :กอด1: o13

ออฟไลน์ กิมตี๋หัดขับ

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1466
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-3

เพิ่งอ่านจบ  เห็นตั้งแต่แรกออนแอร์แล้ว แต่ยังไม่อยากอ่าน ผ่านไปค่อนปีเพิ่งหวนคิดถึง

แต่ละเรื่องของคุณบุหรง เนี่ย สุดยอด  ถามจริงๆเถอะพ่อคุณ  คิดได้ยังไงอ่ะ    :L1: :L1: :L1:

แล้วจะติดตามเรื่องต่อไปนะ  กำลังอ่านสานฝันอยู่อ่ะ เดี่ยวจะไปคอมเม้นบ่อยๆแล้วกัน

ขอบคุณครับ   :L1:

LoFT

  • บุคคลทั่วไป
อ่านที่เดียว จบเลย



เศร้ามากๆๆ



สงสารน้ำ  แทนทีจะได้อยุ๋กับพี่ต้น นานๆ



ต่อตอนพิเศษ สักหน่อยไหมครับ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Ember

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 108
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
อ่านรวดเดียวจบเลยนะฮะ....

ขอสารภาพเลยว่า อ่านนิยายเรื่องนี้ถึงตอนที่ 69 แล้วไม่อยากอ่านต่อเลย

คือความจิงเราเชียร์หมูมาตั้งแต่ต้นแล้ว แต่แบบไปอ่านเม้นท์หลายคนเราเลยรู้สึกแย่นิดๆ

แต่เราก็อ่านมันจนจบเพราะเราคิดว่ามันอาจจะดีขึ้นกว่านี้

แต่พออ่านตอนจบแล้วเรากลับรู้สึกอยากหยุดไว้แค่ตอนที่ 69 ฮ่าๆๆ

สงสารน้ำหยดอ้ะ ไม่เข้าใจทำไมต้องเป็นน้ำหยด

คือถึงเราจะเชียร์หมูนะ แต่เราอยากให้คนที่จากไปเป็นหมูยังไงก็ไม่รู้ เรื่องราวมันอาจจะดีขึ้นมั๊ง....

คือเราอาจจะมองคนละมุมกับไรต์เตอร์ แหะๆ

แต่เรารู้สึกว่าเหมือนพี่ต้นเค้าจะรับรู้ แต่พยายามทำเป็นไม่รับรู้

แล้วไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ใครเข้าข้างหมูเลย แบบเหมือนไม่คิดจะช่วยหมูเลย ให้หมูกับน้ำเข้าใจกันว่า

ที่ผ่านมานั้นหมูเข้าใจผิดมาตลอด พี่เอก หรือเพื่อนหมู เพื่อนน้ำไม่มีใครช่วยเลย

หรือว่าไรต์เตอร์อยากให้เป็นแบบนี้ก็ไม่รู้ แหะๆๆ  o18

เฮ้อออ...จบแบบนี้ก็ดีไปอีกแบบ

แต่สงสารน้ำ ต้องเจ็บมาตั้งแต่ต้นจนจบเลยอ้ะ.....

แต่เรางงว่าพี่้ต้นไม่รู้เลยหรอ ว่าคนนี้ไม่ใช่น้ำ หรือว่ารู้แต่ปล่อยเลยตามเลยเพราะว่ารักน้ำแล้ว

อ๊ากกกก มีหลายที่สงสัย แต่ก็คิดว่า มันเป็นเพียงนิยาย แหะๆๆ

้ถ้าเป็นชีวิตจริงเราคงเครียดกว่านี้แน่เลยเนอะ

ขอบคุณค้าปป ))

ที่มาแต่งนิยายชวนโศกแบบนี้ เฮ้อออ...จะบอกว่าอ่านแล้วคุ้มคลั่งเลยนะฮะ

แบบว่าไม่จิง ไรต์เตอร์ทำร้ายจิตใจมากอ้ะ.,,,? 55555

ออฟไลน์ บุหรง

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 854
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +709/-3
    • My FB
ตอนที่เขียนเรื่องนี้จบ ก็รู้สึกเศร้าเหมือนกัน เพราะตอนที่พลอตเรื่องไว้ตอนแรก น้ำหยดกับต้นไม้ จะอยู่ด้วยกันด้วยความสุข แต่แล้วก็เกิดตัวละครที่ชื่อ หมู ขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจในขณะที่เขียนเรื่องไปไดัพักหนึ่ง ก็เลยต้องมาแก้ใหม่ตั้งแต่ตอนแรกๆ เรื่องที่พลอตไว้ว่าจะจบลงด้วยความสุข เลยกลายเป็นโศกนาฏกรรมไป ทั้งๆที่ในความรู้สึกของตัวเอง รักตัวละครตัวนี้มากทีเดียว :sad4:

เรื่องของน้ำหยด กับหมู คงมีแต่ชมพู่คนเดียวที่ไม่พอใจ และตั้งตัวเป็นอริกับน้ำหยดอย่างชัดเจน ในขณะที่ต้อยทำตัวเป็นผู้แพ้ที่ยังคงมีมิตรภาพที่ดีให้กับเพื่อน และคนที่ตนรู้สึกรัก

มิตรภาพและน้ำใจของเพื่อนๆที่รายล้อมคนทั้งสอง หากรู้ว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ก็คงจะช่วยเหลือกันเต็มที่ ทั้งเพื่อนของน้ำหยด และเพื่อนของหมู แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกลับไม่มีคนรู้ นอกจากต้อยที่รับรู้เรื่องราวเกือบทุกอย่าง แต่ก็ไม่ได้คิดจะช่วยเหลืออะไร เพราะตอนนั้น น้ำหยดเลือกแล้ว ... น้ำหยดเลือกต้นไม้

ต้นไม้เองก็รอมาตลอด แต่ไม่ได้รอคนที่ชื่อน้ำคนนั้นหรอก แต่รอคนที่จะยอมรับในตัวเขามากกว่า ก็ดูเอาสิ ใครมาอยู่คุณต้นไม้จับกดเรียบ  :laugh: และทุกคนก็หนีหมด ... ยกเว้น น้ำหยด ตั้งแต่เรกต้นไม้ก็รู้แล้วว่า น้ำหยด คนนี้เป็นคนละคนกับคนที่ชื่อน้ำที่เคยคบ และสุดท้ายก็คงกลายเป็นความรักจริงๆ

เรื่องนี้ขอยอมรับว่าคงทำร้ายจิตใจคนอ่านหลายคน แต่ก็พยายามอย่างดีที่สุดเพื่อจะสื่อถึงความหมายหลายๆอย่าง ที่แฝงไว้ในเรื่องให้ผู้อ่านได้รับรู้

อย่างไรก็ขอบคุณทุกคนที่เป็นกำลังใจมาตลอดครับ  o1

ออฟไลน์ Seiki

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2726/-64
ชอบฮะ จบเศร้าแต่โดยรวมโอเคเลย

kayki

  • บุคคลทั่วไป
 :fire:  เรื่องเศร้าๆ พวกนี้เกิดจากอีผีลักหลบนั้นแหละ แล้วทำไมมีแต่คนเข้าข้างเอาใจอีพี่ต้นจังวะ ทั้งๆที่คนที่ดูแลน้ำหยดมาตลอดคือหมู  พี่ต้นหรอเคยช่วยไรเค้าบ้างนอกจากเซ็กส์อย่างเด่ว เซงน่าจะตายๆซะ นี่ดันคนดีๆต้องตาย   :serius2:

ออฟไลน์ คุณหนูไฉไล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 290
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
เม้นต์ ๆ ๆ ๆ อิอิอิ

.
.
.

ตามความรู้สึกผม หมูไม่ได้ผิดอะไรมากจนให้อภัยไม่ได้ จนกระทั่งจับน้ำหยดกดนั่นแหละ ผิดเต็ม ๆ

.
.

พี่ต้นไม้ ก็.. ไงล่ะ มันก็เป็นการสมยอมกันทั้งคู่ อันที่จริงหมูอะ น่าสงสารเหมือนกันนะ ที่ไม่เคยรู้เลยว่าน้ำหยดมีคนอื่นนอกจากตัวเอง ใช่อยู่ว่าหมูก็ไม่ได้ให้ความแน่นอนอะไรเลยกับน้ำหยด แต่หมูก็ไม่ได้มีคนอื่น (หรือดวงจิตอื่น ๆ) เหมือนที่น้ำหยดมี

.
.

เข้าใจว่าเพื่อน ๆ เม้นต์ หรือเข้าใจน้ำหยด เพราะรู้ Background ของน้ำหยดดี ซึ่งอย่าลืมว่าหมูไม่รู้อะไรด้วยเลย และเมื่อรู้ก็พยายามแก้ไขแล้ว แต่ก็สายไป มันก็คงจะดีถ้าหมูไม่ไปข่มขืนน้ำหยดเข้า แต่ก็อย่างว่า ถ้าหมูดีเมพ ๆ ขนาดนั้น เรื่องมันจะจบยังไง จริงไหมคุณบุหรง อิอิอิ +

.
.

ส่วนพี่ต้นไม้ ก็คงต้องรับผลกรรมที่ตัวเองทำไว้ตอนเป็นดวงจิตเหมือนกัน เพราะไปสร้างความหวาดกลัว ผิดประเวณีกับคนอื่นมาตั้งมากมาย ของรักย่อมต้องสูญเสียไปก็เป็นเรื่องธรรมดาของกฎแห่งกรรม ซึ่งอาจจะเป็นเพราะกรรมที่ทำเมื่อเป็นดวงจิต กรรมก่อนหน้านั้น หรือกรรมตั้งแต่ชาติปางไหนมาแล้วก็เป็นได้

.
.

ติ๊กเองก็ไม่เคยรู้เลยว่าทำไมน้ำหยดถึงให้ตัวเองได้แค่ความเป็นเพื่อน มันก็คงเป็นกรรมของติ๊กเหมือนกัน ถ้าวันหนึ่งรู้ว่าพี่ตัวเองเคยทำกับน้ำหยดไว้ขนาดไหน ติ๊กอาจจะเป็นทุกข์แสนสาหัสมากกว่าการรับรู้ว่าน้ำหยดให้ตัวเองได้แค่ความเป็นเพื่อนก็ได้ ใครจะรู้

.
.

น้ำหยด ลงบนพื้นแผ่นดินที่แห้งแล้ง แผ่นดินชุ่มชื่น น้ำหยดก็ระเหยหายไป

.
.

ถือว่าสวยงามครับสำหรับเรื่องนี้ (และก็เป็นฟอร์แมตอันแสนคุ้นเคยของนักแต่งนิยายหลาย ๆ คน คือ ไม่ปล่อยให้ใครมาฆ่าตัวเอกของตัวเอง ปลิดชีพซะเองสุขกว่าเป็นไหน ๆ 555+)

.
.

ขอบคณสำหรับนิยายดี ๆ ภาษาสวย ๆ การผูกเรื่อง + ดำเนินเรื่องที่สนุกสุด ๆ นะครับคุณบุหรง


 o13

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10

ส่วนพี่ต้นไม้ ก็คงต้องรับผลกรรมที่ตัวเองทำไว้ตอนเป็นดวงจิตเหมือนกัน เพราะไปสร้างความหวาดกลัว ผิดประเวณีกับคนอื่นมาตั้งมากมาย ของรักย่อมต้องสูญเสียไปก็เป็นเรื่องธรรมดาของกฎแห่งกรรม ซึ่งอาจจะเป็นเพราะกรรมที่ทำเมื่อเป็นดวงจิต กรรมก่อนหน้านั้น หรือกรรมตั้งแต่ชาติปางไหนมาแล้วก็เป็นได้


อืม ไม่ได้คิดถึงแง่นี้เลยแฮะ  o13

mango

  • บุคคลทั่วไป
Thank you Khun บุหรง,

 :L2:

I'm start reading again today after been read the last chapter and some comments for a long time.


I scared to continue after read the first chapter long time ago.

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-06-2009 13:44:56 โดย mango »

minimai

  • บุคคลทั่วไป
มาอ่านรวดเดียวจบ

จบเศร้า :m15:แต่ก็ชอบอ่าน
ขอบคุณคุณ บุหรง
ที่แต่งเรื่องดีมาให้อ่าน

Letm3diE

  • บุคคลทั่วไป
จบเศร้าจัง

น้ำหยดก็คือน้ำที่หยดลงสู่พื้นเพื่อใหความชุ่มชื้น  ให้ชีวิต

แต่ตัวของหยดน้ำที่หยดลงสู่พื้นและได้ทำหน้าที่ของตัวเองได้อย่างสมบูรณ์แล้ว

คือการซึมลงสู่พื้นและร่างกายก็หายไปเหลือไว้เพียงความทรงจำที่เคยได้ทำไว้ให้กับชีวิต

ก็คงเหมือนกับการกระทำของคนที่ถ้าคนที่ทำดี  เมื่อตายไปก็มีแต่คนสรรเสริญความดีที่ได้กระทำไว้

อยู่ในความทรงจำของคนรอบข้าง  คนที่รู้จัก  และคนที่ได้รับผลจากการกระทำความดีของบุคคลนั้น ๆ  ตลอดไป

ออฟไลน์ ToeY_@_KP

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 816
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +42/-0
 :เฮ้อ:  น้ำหยด..


เสียสละเพื่อคนอื่นจริงๆ อ่ะ

ไม่ได้ห่วงว่าตัวเองจะเป็นอย่างไร

แต่ต้องมาจบแบบนี้..เศร้าไปตามระเบียบ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด