ตอนที่ 19 ป๊ากับแม่พี่เขม
ผมมาถึงบ้านพร้อม ๆ กับรถอีกคนหนึ่งที่เพิ่งขับเข้าบ้านก่อนหน้าไม่นานครับ
แล้วผมก็เห็นผู้ชายมีอายุลงมากจากรถครับ...ผู้ชายคนนั้นลักษณะท้วม มีพุงแล้วก็ผิวสีเข้ม ๆ เข้มกว่าพี่เขมประมาณ 2 เฉดครับ
แล้วผมก็ถามพี่เขมไปว่า..
บี : ใครอ่าพี่เขม
พี่เขม : ป๊าพี่เองแหละ...ไหนว่าจะไม่ได้กลับบ้านไง...ชิบหายละ
บี : แล้วผมมานี่...พ่อแม่พี่โอเคเหรอ
พี่เขม : ก็คงจะโอเคมั้ง?
บี : ก็ไม่รู้ดิพี่...ผมกับพี่ จีบกันอยู่นะ
พี่เขม : ก็...มาเจอที่บ้านก็ไม่เห็นเป็นไรเลย หรือบีอึดอัดรึป่าว
บี : ไม่ทันละไม๊พี่...แล้วพี่แนะนำผมว่าเป็นอะไรหละ
พี่เขม : ก็เป็นพี่น้องกันไง...ยังไม่ได้กัน เป็นแฟนไม่ได้
บี : ดีเลยคับ...ไม่ต้องได้กันหรอกเนอะ
พี่เขมจ้องเขม่ง..แล้วก็ตอบว่า... “คิดว่าจะรอดไปอีกซักกี่วัน”
บี : ก็ผมยังไม่พร้อมหนิครับพี่
พี่เขม : โอ๋ ๆ ๆ พี่ล้อเล่น...นานเท่าไหรพี่ก็จะรอครับ
ผมยิ้มกว้างให้พี่เขม...แล้วก็ลงจากรถช่วยขนของเข้าบ้านพี่เขม
คุณแม่พี่เขม : ไหนลูกบีของแม่...แม่ขอดูหน้าตาหน่อยซิว่าหล่อไม๊
พี่เขม : คุณแม่ครับ...ลูกตัวจริงของแม่อยู่นี่ครับ
คุณแม่พี่เขม : เอาของไปวางที่ห้องอาหารสิ อย่าให้น้องถือเยอะ
บี : สวัสดีครับคุณแม่...ผม บี เองครับ, สวัสดีครับคุณพ่อ
คุณแม่พี่เขม : โอยยย...ลูกบีหล่อขนาด ขาวอองตอง(ขาวมากมาย)
คุณพ่อพี่เขม : ทำอะไรมาให้กินหละลูกวันนี้ ป๊าขอฝากท้องไว้ด้วยคนนะ
พี่เขม : ป่าวคับ...พอดี เขมไปกินข้าวที่บีทำให้เมื่อเช้า แล้วตอนเย็นก็เห็นคุณแม่อยู่คนเดียวก็เลยว่าจะพาไปทานข้าว แต่ คุณแม่หนะสิ คุยกะบีซะก่อน...ก็เลยให้บีทำ ขนมจีน น้ำเงี้ยวมาให้ทาน
คุณพ่อพี่เขม : ลาภปากป๊าหละสิวันนี้...ไหน ๆ ป๊าขอลองหน่อย
คุณแม่พี่เขม : คุณหนะ...กลับมาพอดีเลยนะ...ไหนว่าจะไปค้าง
แล้วสองคน พ่อแม่พี่เขมก็บ่นกัน งุ้งงิ้ง ตามประสา ผมกับพี่เขมพากันจัดแจงข้าวของแล้วก็กำลังจะตั้งโต๊ะทานอาหารเย็น
เออ...ผมลืมบอกไปเลยครับว่าบ้านพี่เขม ใหญ่โต อลังกาล มากก ผมเอาลูกชายเค้าไปอยู่ห้องรูหนูของผมมา..พี่เค้าจะอึดอัดไม๊เนี่ย...พอผมเห็นบ้านพี่เค้าครั้งแรกนะครับ...ผมถึงกับไม่กล้าเดินเข้าบ้านเลย...บ้านผมที่เชียงใหม่ 3 หลังมัดรวมกันยังไม่เท่าบ้านพี่เขมเลยมั้งครับ
ตาย ๆ ๆ แล้วผมจะเอาอะไรไปเลี้ยงพี่เค้าเนี่ย...
แล้วโทรศัพท์พี่เขมก็ดังขึ้น...
พี่เขม รับโทรศัพท์แล้วก็เดินออกไปคุยข้างนอก...ผมพยายามเงี่ยหูฟังว่าคุยอะไรกัน...แต่พี่แกเดินไปไกลเกินคับ ผมเลยไม่ได้ยิน
ผักส่วนใหญ่ยังไม่ได้ถูกหั่นมาครับ เพราะว่าพี่เขมแกหันผักได้พังมาก ผมบอกให้ซอยต้นหอมกับผักชี พี่แกก็หั่นมาซะชิ้นใหญ่เหมือนจะเอามาทำผัดผัก บอกให้เด็ดถั่วงอก ก็บ่นว่าเหม็น บอกให้หั่นถั่วฝักยาว ก็ซอยมาละเอียดเละไปหมดครับ 55555
พี่เขมเป็นคนไม่ชอบกินผักที่มีกลิ่นเหม็นเขียวครับ ผมเลยไปแวะซื้อพวกผักกาดแก้ว เอามาให้พี่แกกินกับขนมจีนแทนผักต่าง ๆ เพราะพี่เขมดูน่าจะกินได้มากสุด
ซักแป๊ปพี่เขมก็เดินกลับมา พร้อมกับยิ้มแป้นมาเลย
พี่เขม : บีพรุ่งนี้ทำไร
บี : หยุดไงคับซิกไป 2 วันเลยไฟล์ค้าง
พี่เขม : งั้นดีเลยพรุ่งนี้พี่ซิกดีกว่า
บี : อ่าวไมอ่ะพี่...
พี่เขม : จะได้อยู่กะบีไงคับ
บี : บ้ารึป่าวพี่ ไปหาตังมาให้ผมใช้ป่ะ...เงินเดือนจะหมดแล้วเนี่ย
พี่เขม : โอยยย...แฟนคนเดียวพี่เลี้ยงได้หน่า
บี : เฮ้ยไม่เอา...ผมจะเกาะพี่กินได้ไง
พี่เขม : โน่นก็ไม่เอานี่ก็ไม่เอา ขอเอาก็ไม่ให้...อะไรนักหนาเนี่ย...
บี : ผมพูดแบบกัดฟันทำหน้าดุ... “นี่ อยู่กลางบ้านเลยนะพี่เขม”
พี่เขม : จะให้พี่ sick มะ ถ้าไม่ให้จะประกาศตรงนี้เลยนะ
บี : ถ้าพี่ประกาศผมกลับ
พี่เขม : โอยยย....นะนะนะนะนะ สัญญาจะเกเรอีกแค่วันเดียว
บี : อ่า ๆ ๆ วันเดียวนะพี่เขม
พี่เขม : เย้ ๆ ๆ ๆ งั้นคืนนี้ไปกินเบียร์กัน
บี : อะไรเนี่ย...ข้าวยังไม่ทันกินเลย
พี่เขม : นะนะนะนะ...เด๋วไปนอนคอนโดพี่กัน
บี : ไม่เอาอ่ะ...ไม่ปลอดภัยเลย
พี่เขม : ยกขึ้นมา 3 นิ้ว ข้าของสัญญาว่า...จะไม่ล่วงเกินท่านแม่แต่น้อย ด้วยเกียรของลูกเสือสำรอง
บี : ลูกเสือสำรองใช้ 2 นิ้วมะพี่
พี่เขม : นั่นแหละ ๆ ไปนะ
บี : อ่า ๆ คับ ๆ
พี่เขม : เย้ ๆ มีเพื่อนพี่ไปด้วยนะ
บี : อ้าวแล้วทำไม...พี่ไม่ไปสนุกกะเพื่อนหละ เอาผมไปด้วยทำไม
พี่เขม : ก็เพื่อน ๆพี่อยากรู้จักไง
บี : นี่พี่เขมบอกเพื่อนแล้วเหรอ
พี่เขม : อืม ๆ ๆเพิ่งคุยมะกี้ไง มันโทรมา
บี : คุยเรื่องผมเนี่ยนะ
พี่เขม : ก็เออสิ...จะให้คุยเรื่องใคร
ผมทำท่ากุมหัว...พี่เขมดูจะพาผมไปเปิดตัวกับคนทุกคนเลยครับ
แค่ผมมาบ้านพี่เขม..ผมก็เกรงจะแย่อยู่ละ นี่ต่อจากบ้านพี่เขม มีไปเจอเพื่อนอีก..นี้มันวันเดินสายพบปะญาติผู้ใหญ่และเพื่อนฝ่ายชาย รึป่าวฟระ?
พอจัดโต๊ะอาหารเสร็จ คุณพ่อกับคุณแม่พี่เขมก็ลงมาทานอาหารเย็นพร้อมกันพอดีครับ ครอบครัวพี่เขมเป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากครับ
คุยล้อ หยอกเล่น กันได้สนุกสนาน...ขนาดผมเป็นคนนอก ผมเพิ่งจะรู้จักกับคุณพ่อคุณแม่ของพี่เขม...ท่านก็คุยเล่นกับผมเหมือนผมเป็นลูกหลานท่าน ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นหัวใจขึ้นมาทันทีเลยครับ
ผมไม่ได้กลับไปหาพ่อแม่ที่อยู่เชียงใหม่นานแล้วเหมือนกันครับ พอมาเจอครอบครัวที่อบอุ่นอย่างงี้ทำให้ผมคิดถึงที่บ้านขึ้นมาจับใจเลยครับ
ขนมจีนสูตรเด็ดของผมนั้นถูกทานจนหมดโดย เรา 4 คนครับ
คุณพ่อคุณแม่ชมไม่หยุดปากว่า อร่อยมากก
น้ำขนมจีนถูกพี่เขมซดจนหมดหม้อ...ผมนี่มีความภูมิใจมากเลยครับที่วันนี้ผมทำอาหารให้ทุกคนทาน แล้วทุกคนอิ่มอร่อยกับอาหารของผม
คุณแม่พี่เขม : เขมลูก...พาลูกบีมาบ่อย ๆนะลูก แม่จะได้กินอะไรอร่อย ๆ แบบนี้อีก
คุณพ่อพี่เขม : เขม ไปรู้จักกับน้องเค้าได้ไงหละเนี่ย..
พี่เขมอมยิ้มแล้วเดินมาเกาะไหล่ผม
พี่เขม : เป็นเด็กเก็บตกมาจากในไฟล์อ่ะครับ 5555
ผมเหยียบเท้าพี่เขมนิดนึงแล้วก็ทำหน้ามุ่ยใส่
คุณแม่พี่เขม : ดีละลูก รัก ๆกันไว้นะ
ผมทำหน้าตกใจเบรา ๆ หรือว่าคุณแม่จะดูออก
พี่เขม : เด๋วก็คงได้เจอมันบ่อย ๆแหละครับ
ผมยิ่งทำหน้าเหวอเข้าไปใหญ่...นี่อะไร มาเปิดตัวเหรอ...ไม่ได้เตรียมใจมาเลยนะเว้ย
คุณพ่อพี่เขม : ดีละลูก..อ่า ๆพ่อให้รางวัล ทำอาหารให้พวกเรา
คุณพ่อพี่เขมควักเงินในกระเป๋าตังให้ 2000 ผมตกใจมาก เพราะทุกอย่างนี่ก็เป็นเงินพี่เขมซื้อทั้งหมด ผมแค่ทำ
บี : คุณพ่อครับ ไม่ได้ครับ ผมรับไม่ได้ ข้าวของนี่พี่เขมก็ซื้อมาครับ
คุณแม่พี่เขม : อุตสาเหนื่อยทำมาให้พ่อแม่กิน รับไปเถอะ
บี : ผมรับไม่ได้จริง ๆครับ ถ้ารับไปแล้วครั้งหน้าผมไม่มาทำให้ทานแล้วนะครับ
พี่เขมทำหน้าตกใจ แล้วก็ตอบว่า... “เฮ้ยไม่ต้องจริงจังขนาดนั้นก็ได้มั้ง บี”
บี : รับไม่ได้จริง ๆพี่เขม พ่อแม่ผมบอกไว้อ่า ช่วยหน่อยเร็วพี่
คุณพ่อกับคุณแม่พี่เขมพากันหัวเราะทั้งคู่ บอกว่าผมถูกสอนมาดี อย่างนี้ไปอยู่ที่ไหนใคร ๆ ก็รักแน่นอน
พี่เขมได้ทีเลยไปหยิบเงินจากพ่อมาเก็บไว้แทน
แล้วพี่เขมก็บอกว่าเด๋วมี พี่พริ้ง กับ พี่ตาล ไปกินเบียร์ด้วยนะ
ผมก็อ่อขึ้นมาทันทีเลยครับ พี่พริ้งกับพี่ตาล เป็นเพื่อนสนิทพี่เขมครับ
น่าจะเรียนบินมาด้วยกัน อยู่รุ่นเดียวกัน แล้วที่สำคัญ พี่พริ้งกะพี่ตาลสวยมากกกกกกครับ...ผมเห็นผมยังแอบชอบพวกพี่แกเลย
ทั้งสวยทั้งเก่ง
To be continued…
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
