ติดแฮชแท็ก #พี่ควอตซ์น้องเหนือ ในทวิตเตอร์อุ้มรัก’S l “07”“พี่ควอตซ์ครับดื่มน้ำส้มหน่อยนะครับจะได้สดชื่นขึ้น” น้ำเหนือยกแก้วน้ำมาให้คนที่นั่งหน้าตาซีดเซียวอยู่บนเตียงระหว่างรอน้าหมอวิรัชมาดูอาหาร
ตั้งแต่เช้ามาควอตซ์ทานอะไรไม่ได้ ทั้งเหม็นกลิ่น ทั้งอาเจียนจนน้ำเหนือนั่งไม่ติด ตอนแรกตั้งใจว่าจะโทรเรียกรถพยาบาลมารับตัวไปแล้วแต่ควอตซ์ห้ามเอาไว้ก่อนเลยได้แต่โทรหาน้าหมอ
“ขอบคุณครับ” ควอตซ์รับแก้วน้ำมาจิบจนเกือบหมดแล้วก่อนจะส่งคืนให้น้ำเหนือ
ไม่นานหลังจากนั้นหมอวิรัชก็มาถึง คนเป็นน้าชายเดินมาดูอาการของหลานชาย “ดูไม่ได้เลยหลานชาย หน้าซีดเชียว”
“ตัวก็ไม่ได้ร้อน ไม่มีไข้ ตาไม่แดง คอไม่แดง ไม่มีน้ำมูก ไม่ได้เป็นหวัดหรืออะไร แต่เวียนหัว อาเจียน น่าจะเพราะเครียด” หมอวิรัชว่าอาการของหลานชาย “ช่วงนี้เราเครียดอะไรหรือเปล่า”
“ก็... นิดหน่อยครับ” ควอตซ์ตอบคำถามของน้าหมอ
และคำตอบนั้นก็ทำให้น้ำเหนือที่นั่งอยู่ข้างๆ หันไปมองด้วยความเป็นห่วงปนกังวล “เรื่องอะไรครับ งานที่บริษัทก็ไม่มีปัญหาอะไรไม่ใช่เหรอครับ หรือว่ามีเรื่องอะไรหรือเปล่า”
“นั่นสิ... แต่น้าไม่เห็นว่าพ่อเราจะเครียดอะไรเลยนะ ชวนคุณสินออกรอบแทบทุกอาทิตย์”
“ที่บริษัทไม่ได้มีเรื่องเครียดอะไรหรอกครับ”
“อ้าว... แล้วพี่ควอตซ์เครียดเรื่องอะไรครับเนี่ย”
“ก็... เรื่องของเรานั่นแหละ” พยักหน้าไปทางน้ำเหนือเพื่อบอกว่าเรื่องที่เครียดคือเรื่องของเจ้าตัว
“เรื่องของผม เรื่องอะไรเหรอครับ” น้ำเหนือไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายจะมาเครียดเรื่องอะไรเกี่ยวกับเขา เพราะทุกวันนี้สุขภาพร่างกายของน้ำเหนือก็ปกติ สมบูรณ์แข็งแรงดีทุกอย่าง ไม่มีอะไรน่ากังวล
ถ้าจะเครียดเรื่องที่อีกฝ่ายเคยหึงเขากับนักศึกษาฝึกงานก็ไม่ใช่ เพราะถ้าตัดอารมณ์หงุดหงิด โมโหเพราะเวียนหัวของควอตซ์ไป เจ้าตัวไม่ได้หึงหวงไร้เหตุผลอะไร อีกอย่างไม่มีความจำเป็นที่จะต้องหึงเสียด้วยซ้ำ เพราะทั้งตัวน้ำเหนือและควอตซ์เองก็รู้ดีว่าเรื่องทำนองนั้นจะไม่มีทางเกิดขึ้นแน่นอนไม่ว่าจะเป็นใคร และกับใครก็ตาม
“เรื่องลูก พี่เป็นห่วงแล้วก็กังวลว่าถ้าเกิดน้ำเหนือท้องอีกร่างกายของเราจะไหวหรือเปล่า” ควอตซ์ตอบ และทั้งน้ำเหนือกับหมอวิรัชก็เข้าใจในสิ่งที่อีกฝ่ายพูดทันที
เพราะพวกเขาทั้งพูดคุยและปรึกษากับน้าหมอมาสักพักใหญ่แล้ว น้ำเหนือรู้ดีว่าควอตซ์อยากจะมีลูกอีกสักคน รวมไปถึงคุณหญิงมรกตที่อยากได้หลานสาว แม้ว่าทั้งสองจะบอกว่าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่น้ำเหนือรู้ว่าลึกๆ แล้วควอตซ์นั้นอยากมีลูก แม้จะมีโอกาสที่น้ำเหนือจะสามารถตั้งท้องได้เพราะมีมดลูกแฝง แต่ตอนครั้งเมื่อตั้งท้องแฝดมดลูกของน้ำเหนือก็ทำงานหนักมาก อีกทั้งเพศสภาพที่เป็นผู้ชาย ซึ่งธรรมชาติไม่ได้สร้างมาสำหรับการตั้งท้อง ทำให้อาจจะเกิดอันตรายและความเสี่ยงกว่าปกติได้
ควอตซ์คงนึกเครียดไปแทนและถกเถียงความต้องการของตัวเองอยู่ในใจ ถ้าหากน้ำเหนือมีลูกได้ตามความตั้งใจของเขานั่นก็อาจจะแลกมากับความเสี่ยงต่อทั้งตัวน้ำเหนือและลูกในท้อง จนกลายเป็นว่าเขาเก็บเรื่องนี้มาคิดมากังวลจนเครียดไป
“พี่ควอตซ์... ไม่ดีเลยนะครับอย่างนี้ เอาเรื่องผมมาเครียดเสียจนป่วยแบบนี้น่ะ” น้ำเหนือดุด้วยความเป็นห่วง
หมอวิรัชเองก็พยักหน้าเห็นด้วยกับหลานสะใภ้ “น้าเห็นด้วย เก็บมาเครียดจนเกินไปแล้วล่ะนะ อย่างที่น้าเคยบอกปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ อย่าฝืนจนเกินไป ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป”
“ผมก็ค่อยๆ ทำไปนะ ไม่ได้เร่งเลยครับน้า” ควอตซ์ว่า แบบที่พอพูดจบก็โดนน้ำเหนือตีเข้าที่แขนโทษฐานพูดจาไม่น่าฟัง
“พี่ควอตซ์! ป่วยแล้วยังจะเล่นอีกนะครับ เดี๋ยวเถอะ” น้ำเหนือหันมามองดุๆ แต่แก้มสองข้างแดงปลั่งเพราะเขินอาย
น้าหมอหัวเราะกับคำพูดของหลานชาย “แต่ถ้าไม่ติดว่าเราเครียดจนเวียนหัว อาเจียนล่ะก็ น้าจะใช้ความรู้ชาวบ้านฟันธงไปแล้วล่ะว่าเราแพ้ท้องแทนน้ำเหนือ”
คำพูดของหมอวิรัชทำเอาสองคนถึงกับมองหน้ากันก่อนจะหันมามองน้าหมออย่างไม่เข้าใจ “แพ้ท้องแทนน้ำเหนือ ผมเนี่ยนะครับ”
“อือ ใช่” น้าหมอพยักหน้ารับ “อาการเราเหมือนคนแพ้ท้อง แต่จริงๆ แล้วอาการแพ้ท้องแทนเนี่ยยังไม่มีผลการวิจัยออกมายืนยันแน่นอนหรอกว่า สามีสามารถแพ้ท้องแทนภรรยาได้ ปกติแล้วถ้าสามีมีอาการเวียนหัว อาเจียน เหม็นอาหาร คลื่นไส้ ทางการแพทย์เขาว่าเพราะเครียด กังวลแทนภรรยาที่กำลังตั้งท้องอยู่ แต่ชาวบ้านๆ เขาว่าเป็นอาการของคนแพ้ท้องแทนภรรยา”
“แต่น้ำเหนือก็ไม่ได้ท้องนี่ครับ ผมคงเครียดเรื่องน้ำเหนือนั่นแหละครับเลยไม่สบายแบบนี้ ไม่ใช่ว่าแพ้ท้องแทนหรอกครับ”
“น้าก็ถึงได้บอกไงว่าเราเครียดเกินไปแล้ว อย่าไปเครียดมาก ถ้าอยากมีลูกจริงๆ ก็ตัดสินใจกันให้แน่นอนแล้วใช้วิธีทางการแพทย์ช่วยก็ได้”
“แล้ว... ถ้าผมท้องละครับ...”พอได้ยินน้ำเหนือพูดแบบนั้นทั้งควอตซ์ที่นั่งอยู่บนเตียงและหมอวิรัชที่นั่งอยู่ข้างเตียงก็หันไปมองทันที
“ว่ายังไงนะ” ทั้งสองคนแทบจะพูดออกมาพร้อมกัน จนน้ำเหนืออมยิ้มขำกับท่าทางของน้าหลานที่แสดงสีหน้าและท่าทางออกมาเหมือนกันไม่มีผิด
เจ้าตัวเดินไปเปิดลิ้นชักตรงโต๊ะทำงาน ก่อนจะหยิบของบางอย่างข้างในออกมาแล้วจึงเดินกลับไปหาทั้งสองคน น้ำเหนือวางของในมือลงบนโต๊ะข้างเตียง มันเป็นเครื่องตรวจครรภ์ที่แสดงขีดสีแดงขึ้นมา
“จริงๆ แล้ว ผมสังเกตตัวเองมาสักระยะแล้วครับ ตั้งแต่ตอนที่พ่อเข้าโรงพยาบาล ผมหน้ามืดแต่ตอนนั้นคิดว่าคงเพราะเป็นห่วงพ่อเกินไป แต่หลังจากนั้นก็มีเวียนหัวบ้าง หน้ามืดบ้างแต่ไม่บ่อยแล้วก็ไม่หนักเท่ากับตอนท้องแฝด”
“แล้วทำไมไม่รีบบอกพี่หล่ะ” ควอตซ์หันไปถาม
“ผมไม่แน่ใจครับ ตอนแรกให้สาลี่ไปซื้อมาตรวจก็ไม่ขึ้น แต่เมื่อวันก่อนลองอีกรอบถึงขึ้นขีด ลองไปสามครั้งก็เหมือนกันหมดก็เลยคิดว่าน่าจะใช่ แต่ผมก็ยังไม่ได้ไปตรวจที่โรงพยาบาล ยังไม่ชัวร์ก็เลยไม่ได้บอกใคร พอดีกับที่พี่ควอตซ์ไม่สบายอีกผมก็เลยไม่ได้บอก”
ควอตซ์เอื้อมมือไปหยิบเครื่องตรวจครรภ์มาดู มือของเขาสั่นน้อยๆ เพราะทั้งตื่นเต้น ทั้งดีใจ และมันก็แสดงออกมาทางสีหน้าทั้งหมด “จ จริงน่ะเหรอ... ท ท้องจริงๆ น่ะเหรอ”
“ก็ถ้าเครื่องนี้ไม่ผิดพลาดนะครับ” น้ำเหนือยิ้ม
ควอตซ์ยิ้มกว้างคว้าตัวคนรักมากอดแน่นอย่างดีใจ กดจูบที่ขมับหลายต่อหลายรอบ มันรู้สึกเต็มตื้นเสียเหลือเกิน
“อย่างนั้นไปตรวจที่โรงพยาบาลอีกรอบดีกว่าน้ำเหนือให้ชัดไปเลย ถ้าท้องจริงๆ คราวนี้คุณแม่จะต้องระวังตัวหน่อยนะ คงต้องดูแลกันให้ดีเลย” หมอวิรัชพูดกับหลานสะใภ้ ใบหน้ามีรอยยิ้มดีใจ
“ครับน้าหมอ” น้ำเหนือยิ้มรับ
หมอวิรัชพยักหน้า ก่อนจะเอ่ยขอตัวก่อนปล่อยให้คู่รักเขาได้พูดคุยกันเพราะดูท่าแล้วหลานชายของเขาคงจะมีเรื่องคุยกับน้ำเหนือไม่น้อย
“น้ำเหนือมานี่...” ควอตซ์เรียกคนรักที่ลุกเดินไปส่งน้าหมอให้มาหาตัวเองก่อนจะคว้าเอวอีกฝ่ายรั้งลงมาให้นั่งตักเขา กอดคนบนตักเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
“อะไรกันครับพี่ควอตซ์” น้ำเหนือเอี้ยวตัวไปมองคนที่ทำตัวเป็นเก้าอี้ให้เขานั่ง
“พูดจริงใช่ไหม เรื่องท้องน่ะ” ควอตซ์ทำหน้าจริงจังยามถาม
น้ำเหนือหลุดขำ “คิดว่านะครับ เอาไว้ไปตรวจที่โรงพยาบาลให้รู้แน่ชัดไปเลยครับ”
“พี่ดีใจ” ควอตซ์ยิ้มกว้าง ซบหน้าตัวเองกับไหล่ของน้ำเหนือ มือข้างหนึ่งลูบเบาๆ ที่หน้าท้องของน้ำเหนือ “พี่ดีใจจริงๆ นะ”
“ครับ ผมก็ดีใจที่พี่ดีใจ” น้ำเหนือวางมือบนแก้มของควอตซ์ เอนศีรษะซบอีกคน รอยยิ้มแห่งความสุขไม่ได้จางหายไปจากใบหน้าของทั้งคู่เลย
พวกเขามีความสุข เพราะมันแสดงออกมาทั้งสีหน้าและแววตา แววตาที่บ่งบอกว่าความสุขมันเปี่ยมล้นมากแค่ไหน
ควอตซ์ไม่เคยรู้สึกตื่นเต้นเท่านี้มาก่อนในชีวิต ตอนน้ำเหนือคลอดฝาแฝดมันเป็นความตื่นเต้นปนตื่นกลัว แต่คราวนี้เขาตื่นเต้นมากจริงๆ
ผ่านมาเป็นอาทิตย์พวกเขาเพิ่งจะได้มาโรงพยาบาลเพื่อตรวจดูว่าน้ำเหนือตั้งท้องจริงหรือไม่ เพราะหลังจากวันนั้นที่พูดคุยกัน อาการของควอตซ์ก็ไม่ได้ดีขึ้นเท่าไหร่ ทั้งเวียนหัว เหม็นอาหาร และอาเจียน จนทุกคนแทบจะคอนเฟิร์มแล้วว่าแพ้ท้องแทนน้ำเหนือแน่นอน แต่ถึงอย่างนั้นพอมีเวลา และอาการของควอตซ์ทุเลาลงแล้วพวกเขาจึงพากันมาตรวจที่โรงพยาบาล เพื่อจะได้ตรวจร่างกายของว่าที่คุณแม่ด้วยว่าแข็งแรงดีไหม
ทางที่บ้านเองก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน ทั้งพ่อสินธร คุณโทมัส ลาพิส โดยเฉพาะคุณหญิงมรกตที่ทั้งตื่นเต้นดีใจจนแทบจะจัดงานเลี้ยงฉลอง ดีที่ควอตซ์กับน้าหมอห้ามเอาไว้ได้ทัน ไม่อย่างนั้นบ้านบริสตันคงได้วิ่งวุ่นจัดงานใหญ่โตแน่
“พี่ควอตซ์ดูตื่นเต้นนะครับ” อดไม่ได้ที่จะทักเมื่อเห็นท่าทางของควอตซ์ที่ดูกระสับกระส่าย ตอนนี้พวกเขากำลังนั่งรอผลตรวจอยู่ที่ห้องพักของน้าหมอ
“ตื่นเต้นสิครับ ก็... นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่พี่ได้มานั่งลุ้นแบบนี้” ควอตซ์ตอบ มือทั้งสองข้างของเขาชื้นไปด้วยเหงื่อ “ตอนแฝดพี่ไม่ได้มานั่งลุ้นกับเราแบบนี้นี่ ตอนนั้นมีแต่ตกใจจนแทบช็อกที่รู้เรื่อง”
พูดแล้วก็นึกไปถึงตอนนั้นที่เขารู้เรื่อง ตอนแรกตั้งใจจะมาเยี่ยมน้ำเหนือแต่ดันได้ยินเรื่องราวทั้งหมด วินาทีนั้นเขารู้สึกช็อกจนทำอะไรไม่ถูก ไม่ได้มีความรู้สึกตื่นเต้นเลยสักนิดเดียว
“แล้วเราไม่ตื่นเต้นเลยเหรอ” ถามคนรักกลับเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้มีท่าทางอะไรเลยนอกจากยิ้มให้เขาแค่นั้น
“ไม่ครับ ไม่ตื่นเต้นเพราะผมดีใจมากกว่า”
“พี่ก็ดีใจ...”
น้ำเหนือขยับไปใกล้ก่อนจะกอดรอบเอวของควอตซ์เอาไว้ “ผมดีใจ... เพราะว่าการที่ผมท้องในครั้งนี้เกิดจากความรักความตั้งใจของเราสองคน ผมเลยดีใจมากกว่าที่จะตื่นเต้น”
ควอตซ์ยกมือขึ้นกอดตอบ ก้มลงจูบที่หน้าผากของน้ำเหนือเบาๆ ไม่ผิดไปจากที่น้ำเหนือพูดเพราะครั้งนี้ผมเขาเต็มใจ ตั้งใจ ที่จะอยากจะให้เด็กตัวน้อยๆ มาอยู่ร่วมกันเป็นครอบครัว ผิดจากตอนฝาแฝดที่ไม่ได้เกิดจากความตั้งใจ ที่มาจากความพลั้งเผลอ แต่ถึงอย่างนั้นฝาแฝดก็เปรียบเหมือนแก้วตาดวงใจของพวกเขา เปรียบดังเหมือนสายใยที่เชื่อมพวกเขาให้เกิดความรักความผูกผันซึ่งกัน
“พี่รู้แล้ว...”
“รู้อะไรครับ” น้ำเหนือเงยหน้ามองอย่างงงๆ เมื่ออยู่ๆ อีกฝ่ายก็พูดออกมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
“พี่รู้แล้วว่าจะให้ตัวเล็กชื่ออะไร” ควอตซ์ยิ้มยามมองหน้าน้ำเหนือ
“เรายังไม่รู้เพศตัวเล็กเลยนะครับ ได้ชื่อแล้วเหรอ” ยิ้มขำกับคนที่ดูจะเห่อลูกไม่ใช่น้อยเลย
“ไม่เห็นเป็นไรเลย จะผู้หญิงผู้ชายก็ได้หมดนั่นแหละ”
“อย่างนั้นชื่ออะไรครับ”
“อือ...” ควอตซ์วางมือลงกับหน้าท้องของน้ำเหนือ “เพราะว่าเขามาด้วยความตั้งใจของเรา มาด้วยความรักของเรา ที่เราอยากให้เขามาอยู่ด้วยกัน”
น้ำเหนือตั้งใจฟังกับสิ่งที่ควอตซ์กำลังพูด ก่อนจะยิ้มออกมา
“เพราะว่าเขาเกิดจากความรักของเรา... เป็น
มายเลิฟ ของเราสองคน”
“ครับพี่ควอตซ์... เขาคือมายเลิฟของเราสองคน”
ทั้งคู่ได้แต่ยิ้มให้กัน ยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุข แล้วช่วงเวลาแห่งการรอคอยของทั้งสองคนก็หมดลงเมื่อหมอวิรัชเดินเข้ามาในห้องพร้อมแฟ้มผลการตรวจในมือ
“เป็นยังไงบ้างครับน้าหมอ น้ำเหนือท้องเลิฟได้กี่เดือนแล้ว” ไม่รอให้น้าหมอได้นั่งพัก ควอตซ์ก็ยิงคำถามทันทีให้คนฟังได้แต่ทำหน้างง
“เลิฟ อะไรของเรา”
“ก็เลิฟไงครับ ลูกของผมกับน้ำเหนือ ชื่อเลิฟ”
“นี่ยังไม่ทันรู้ผลตรวจกันเลยตั้งชื่อลูกแล้วเรียบร้อยอย่างนั้นเหรอ” หมอวิรัชหัวเราะขำกับอาการของหลานชาย “ไม่กลัวผลออกมาแล้วน้ำเหนือไม่ได้ท้องหรือยังไงกัน”
เจ้าตัวส่ายหน้าทันที “ผมมั่นใจว่าน้ำเหนือท้อง เป็นแบบนั้นใช่ไหมครับ”
“ฮ่ะๆ ก็ไม่ผิดหรอก” หมอวิรัชยิ้ม “ยินดีด้วยนะคุณพ่อคุณแม่ กำลังจะมีน้องอีกคนแล้ว ตอนนี้อายุครรภ์ได้สี่สัปดาห์แล้วล่ะ”
ควอตซ์กับน้ำเหนือมองหน้ากันก่อนจะยิ้มกว้างออกมาเมื่อได้ยินแบบนั้น ในที่สุดก็สมหวังดังใจแด๊ดดี๊แล้วที่อยากจะมีลูกอีกคน
“เรื่องการดูแลตัวเองต่อจากนี้ก็สำคัญนะ น้าจะนัดให้มาตรวจทุกเดือนเหมือนเดิม แต่ก็อย่างที่น้าเคยบอกเอาไว้ว่าการท้องรอบนี้มีความเสี่ยงมากกว่าเดิมเพราะฉะนั้นต้องระวังทุกอย่าง” น้าหมอพูด “แล้วก็ถ้ารู้สึกถึงอาการผิกปกติ แม้แต่นิดเดียวก็ให้รีบมาหาน้าทันทีเลยนะรู้ไหม”
“ครับน้าหมอ” ทั้งควอตซ์และน้ำเหนือพยักหน้ารับคำ
“อย่างนั้นเดี๋ยวน้าให้ทำเรื่องฝากครรภ์เอาไว้เลยนะ เสร็จตรงนี้แล้วก็กลับบ้านได้แล้วล่ะ คนที่บ้านคงลุ้นกันจนนั่งไม่ติดแล้วล่ะมั้ง”
ไม่ผิดจากที่หมอวิรัชพูดไว้ เพราะทันทีที่ถึงบ้านทุกคนในบ้านก็รีบมาดึงทั้งสองคนไปนั่งคุยกันทันที อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาทุกคนทั้งพ่อสินธร คุณโทมัส คุณหญิงมรกต ลาพิส ป้ายุพิน แล้วก็เหล่าเมดคนสนิท รวมไปถึงฝาแฝดที่นั่งอยู่ด้วยแม้จะไม่เข้าใจสถาการณ์ตอนนี้ก็ตาม
“ว่ายังไงลูก ตกลงท้องไม่ท้อง แม่ลุ้นจนไม่รู้จะลุ้นยังไงแล้ว” คุณหญิงมรกตว่าให้ทั้งสองคนอมยิ้ม
“ครับ ผมท้องได้สี่สัปดาห์แล้ว” สิ้นคำบอกของน้ำเหนือทุกคนต่างก็อุทานออกมาด้วยความดีใจ เข้ามากอดน้ำเหนือยกใหญ่โดยเฉพาะคุณหญิงมรกต
“เรากำลังจะมีน้องแล้ว มัมมี๊กำลังจะมีน้องให้แล้วนะ” ควอตซ์หันมาพูดกับฝาแฝดที่นั่งมองอยู่
ทั้งคู่ตาโตก่อนจะร้องเย่ออกมาอย่างดีใจที่ได้ยิน แม้จะไม่เข้าใจทั้งหมดแต่พี่ฮาร์ทกับน้องเดียร์รับรู้ว่ามันเป็นเรื่องราวดีๆ ทุกคนในบ้านดีใจ พี่ฮาร์ทกับน้องเดียร์ก็ดีใจเหมือนกัน
❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈
ก่อนอื่นเลย สวัสดีปีใหม่ไทยนะคะ สงกรานต์นี้หากใครเดินทางไปไหนมาไหนก็ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพค่ะ ขอให้มีความสุขกับวันหยุดยาวนี้นะคะ แล้วก็ขอให้สนุกสนานค่ะ ใครไปเที่ยวไหนเจออะไรน่าสนใจเอามาเล่าให้ฟางฟังบ้างนะทุกคน~~~~
กลับมาที่เนื้อเรื่องกันเนอะ ท้องแล้วจ้า... ในที่สุดความพยายามของพี่ควอตซ์ก็สำเร็จเห็นผลแล้ว ตอนนี้น้ำเหนือมีน้องตัวน้อยๆ อยู่ในท้องแล้ว ถ้าหากใครได้อ่านตอนพิเศษในรูปเล่ม หรือใน e-book แล้วก็คงรู้แล้วเนอะ คราวนี้ก็เตรียมตัวรับขวัญหลานคนต่อไปกันได้เลยจ้า
แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
ไม่อยากจะขออะไรมาก แต่ขออย่างเดียวอ่านแล้วเมนต์หน่อยน้า ไม่งั้นพี่ควอตซ์น้องเหนือน้อยใจแย่เลย รักพี่ควอตซ์เมนต์ รักน้องเหนือเมนต์ รักคนแต่งเมนต์ ไม่รักกันก็เมนต์ค่า
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
ฝากอุ้มรักด้วยนะคะ อย่าลืม กดเฟบ กดเมนต์ กดโหวด กดแชร์ แล้วแต่สะดวกเลยน๊า คนละนิดคนละหน่อยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: ❤... อุ้มรัก ' S ...❤ #Mpreg [Yaoi , Boy's Love] ► ตรวจสอบสถานะการโอนเงิน l P.45 (อ่าน 245241 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก