ตอนที่11
#เครื่องกลชนโยธา
แล้วคนทั้งรถก็ต้องขอบคุณไอ้เจ้าน้องเมฆที่เมื่อเอ่ยตะโกนแซวไทเกอร์กับเสือออกไปก็ดูเหมือนว่าคนทั้งคู่ที่กัดกันมาตลอดทางจะนิ่งลงจนรถที่เคยมีเสียงกุกกักเพราะร่างสองร่างเงียบสงบชวนสบายหูไปมากโข แล้วตัดภาพมาที่คนทั้งคู่ซึ่งบัดนี้กำลังต่างคนต่างหันสายตาหนีไปคนละทางโดยที่ไทเกอร์ใช้มือของตัวเองถูแก้มตรงส่วนที่โดนเสือฝังปลายจมูกลงมาจนผิวเนื้อขาวขึ้นรอยแดงจากการถูกขยี้ เสือเองเหลือบมองอีกร่างพลางคิดในใจอย่างนึกหมั่นไส้กับท่าทางขยะแขยงของมัน
แหม่ไอ้เวร
มึงคงไม่รู้หรอกว่ากูเคยทำกับมึงมากกว่านี้อีกห่า
“เจ๊จะแวะปั๊มเติมน้ำมัน ใครจะเข้าห้องน้ำหรือซื้อไรก็ไปเลยนะ!” แล้วเสียงของเจ๊นกดังขึ้นมาซึ่งเมื่อรถจอดเรียบร้อยไทเกอร์เดินลงมาโดยที่มีร่างของคนอื่นตามหลังมาด้วยแต่เขาต้องขมวดคิ้วเมื่อพบว่าไอ้เด็กเมฆกำลังวิ่งยิ้มกริ่มตรงมาที่เขา เอาแล้วกูชักรู้สึกไม่ดีแล้ว และจนกระทั่งคำถามนี้จากน้องมัน
“พี่ แต่ผมเห็นจริงๆนะ”
“เออกูรู้แล้ว!!” ซึ่งไทเกอร์ตะโกนกลับไปก่อนเดินหนีแต่ไอ้น้องเมฆก็ยังวิ่งตามมาอีก โธ่เว้ยยย แค่ไอ้เสือคนเดียวกูก็ปวดหัวจะบ้าแล้วนี่ต้องมาเจอไอ้หล่อระดับนรกแตกอย่างน้องเหี้ยเมฆที่กวนส้นตีนอีกหรอ ตอนแรกเขาคิดว่าเมฆคงเงียบแล้วนิ่งตามที่ควรเป็นไปกับรูปร่างหน้าตาของมัน แต่ที่ไหนได้ ยิ่งอยู่ด้วยกันนานเข้ารู้จักกันนานเข้าไอ้เด็กบ้านี่โคตรของโคตรจะกวนประสาทเลย
“อะไรอะพี่ พี่อะแอบคบกับพี่เสือหรอ” ขนาดตอนยืนเลือกขนมก็ยังไม่วายถามเขา
“.........”
“พี่เกอร์ เอาหนมนี่ปะ” แถมยังพูดเองเออเองจนไทเกอร์ต้องกลอกตามองบน
“หรือว่าเอาอันนี้...อันนี้ดีกว่าผมว่าพี่ต้องชอบ”
“เห้อมม”
“เป็นไรพี่”
“รำคาญมึงเนี่ย” ขนาดเขาด่ามันยังหัวเราะแล้วสวนมาว่า
“ผมอยากสนิทกับพี่นะ พี่น่ารัก”
“โอ้ยย!!” เป็นเสียงร้องของคนหมดหนทางออกและสิ่งที่ทำได้คือการเดินหนีจากเมฆออกมายังอีกโซน แต่พอเดินมายังตู้ที่มีน้ำหลายชนิดวางเรียงรายไทเกอร์ต้องชะงักเมื่อพบว่าใครยืนอยู่ ตอนแรกกะจะเดินหนีแต่พอเห็นว่าเสือกำลังคุยโทรศัพท์ด้วยใบหน้าหงุดหงิด เจอแบบนี้ความอยากเสือกเลยทำให้เขาเดินเนียนไปด้านหลังของมัน เนียนยืนเลือกซื้อน้ำทั้งที่หูนี่เอียงจนแทบจะสิงกับโทรศัพท์ของเสือ
“ก็ไม่ว่างก็เลยไม่ได้รับสายไง...นี่มิ้ง ผมมาทำงานนะ”
“.......” ยิ่งเมื่อรู้ว่าคุยกับใครไทเกอร์เบะปากอัตโนมัติ
“คุยกันไม่รู้เรื่องแล้วว่ะ...แค่นี้ก่อน” ถึงตอนนี้ไทเกอร์ไม่ได้เห็นว่าสายตาของเสือกำลังเหลือบมองมา
“ไง เสือกสนุกมั้ย” จนพอมันถามถึงได้แอบสะดุ้ง
“ใครเสือก” แต่ระดับเขามีหรือจะยอมรับ ไทเกอร์เนียนหยิบน้ำจากในตู้ออกมาถือไว้เพื่อเตรียมไปจ่ายเงินเมื่อหันมองไปเห็นว่าเสือมันหยิบชาขวดรสเบอรี่มาซึ่งนั่นทำไทเกอร์เบ้ปาก รสนิยมอาหารของเสือนี่โคตรจะตุ๊ดแตกตั้งแต่ที่ชอบแดกนมสดปั่น จนมาตอนนี้ที่ชอบกินน้ำอะไรแบบนี้อีกซึ่งเมื่อเห็นแบบนี้ไทเกอร์ก้มมองในมือของตัวเองที่มีกาแฟกระป๋องกับน้ำเปล่าอยู่ มองสิ่งในมือสลับกับขวดน้ำพลาสติกในมือของเสือก่อนกระตุกยิ้ม
“ตุ๊ด” ตอนยืนจ่ายเงินข้างกันไทเกอร์พึมพำคำนี้ออกมา จนเหมือนเสือมันคิ้วกระตุก และ
..หมับ..
..ปึก..!
“คิดนี่รวมให้ด้วยครับ” เป็นเขาเองที่ต้องแอบตาโตเพราะสิ่งที่เสือเอื้อมมือไปหยิบคือถุงยางขนาดไซส์พิเศษ แค่นั้นไม่พอเพราะเสือยังหันมากระตุกยิ้มคืนให้จนไทเกอร์ต้องเลิกคิ้วพร้อมตอกกลับไปด้วยประโยคนี้
“ซื้อไปก็ใส่หลวม...ยังจะหน้าด้านซื้อไปอีก”
“ลองปะหละ” แล้วในขณะที่พวกเรายืนเถียงกันไทเกอร์จำเป็นต้องรีบคว้าถุงสินค้าของตัวเองมาถือในมือแล้วรีบเดินหนีเมื่อพบว่าเจ้าเด็กเมฆกำลังมองมาที่เขาและเสือด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ เมื่อเดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อเรียบร้อยไทเกอร์ทิ้งตัวนั่งลงยังที่ว่างยังเก้าตัวยาวใต้ต้นไม้ซึ่งมีร่างของรุ่นพี่อีกหนึ่งคนนั่งอยู่
“เอ่อ...ร้อนปะพี่” เพราะไม่รู้จะคุยไรไทเกอร์เลยชวนคุยก่อนเพราะกัสดูคุยไม่เก่งเอาซะเลย
“เราอยู่ปีสามใช่ปะ”
“อืม” แต่พอโดนถามไทเกอร์ตอบกลับไป
“โคตรดูหยิ่ง”
“หะ?” คราวนี้ไทเกอร์งุนงงพร้อมร้องหะถามกลับไป
“เวลาเห็นเราในมอไง”
“ผมแค่หล่อมากกว่ามั้ง” แล้วพอไทเกอร์พูดประโยคนี้พวกเขาทั้งคู่หัวเราะออกมาก่อนที่จะต้องหุบยิ้มเมื่อพบว่าเป็นเสือที่เดินมายืนรอขึ้นรถยังจุดเดียวกัน ไทเกอร์มองไปยังไอ้คนที่กำลังยืนดูดชารสเบอรี่ก่อนที่เขาจะจัดการแกะกาแฟกระป๋องมาดื่มอวดมันซะเลย ถึงแม้ปากจะไม่ได้ด่ากันแต่สายตาก็โคตรฟาดฟันจนเมื่อถึงเวลาต้องเข้ากลับไปนั่งในรถทั้งเขาและเสือก็พยายามที่จะนั่งไม่ให้ไหล่โดนกัน
ตลอดทางไทเกอร์นั่งเคี้ยวหมากฝรั่งไม่ได้พูดอะไร
เช่นเดียวกับเสือที่หยิบหูฟังขึ้นมาอุดหูตัวเองไว้
“โอ้โหทะเล!!!” แต่แล้วเสียงของไอ้น้องเมฆก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างของมันที่เกาะขอบกระจกรถเป็นลิง ตอนนี้พวกเรากำลังขับผ่านชายหาดบางแสนแต่เจ๊นกบอกว่าที่นี่ไม่ใช่ปลายทางเพราะจุดที่จะพาไปคือพัทยาซึ่งอยู่เลยไปอีก ไทเกอร์ยอมรับว่าตัวเองค่อนข้างตื่นเต้นแต่ก็เก็บอาการเนื่องด้วยไม่อยากถูกไอ้เสือมันล้อว่าบ้านนอกไม่เคยไปทะเล
"พี่ไทเกอร์ไปเล่นน้ำกับผมป่าว” แต่พอถึงหน้าโรงแรม รถจอดปุ้บเมฆก็วิ่งมาหา
“เดี๋ยวเด็กๆ เอาของขึ้นไปเก็บบนห้องก่อนแล้วเรื่องอื่นค่อยว่ากันนะคะ” แต่เจ๊นกห้ามซึ่งไทเกอร์เพียงแค่หอบกระเป๋าของตัวเองเดินตามขึ้นไป ระหว่างทางเขาแอบขมวดคิ้วเพราะเหมือนที่เดินสวนไปมาจะมีวัยรุ่นอายุไล่เลี่ยพวกเขาอยู่เต็มไปหมด นอกเหนือกว่านั้นยังหน้าตาดีอีกด้วยและถ้าเจ๊นกไม่บอกว่าพวกเราจะมาถ่ายวิดีโอ ไทเกอร์คงคิดว่าที่นี่กำลังจะจัดประกวดอะไรซักอย่างแน่
“เจ๊จองไว้สองห้องให้พวกเรา นอนห้องละสองคนนะโอเคมั้ย”
“ผมนอนกับพี่กัสนะ” เป็นเสียงของไทเกอร์ที่ทำทุกคนหันมอง
“โอน้อยออกกันนะ จะได้เท่าเทียมกัน” แต่คำตอบนี้ของเจ๊นกทำไทเกอร์หน้างอไม่พอใจ แต่เมื่อคนดูแลว่ามาแบบนี้แน่นอนว่าพวกเขาต้องจำใจทำการ ชายหนุ่มหน้าตาดีทั้งสี่กำลังยืนจ้องหน้ากันก่อนที่พวกเราจะจัดการทำมือแบงุมที่โคตรจะดูปัญญาอ่อน
แต่ผลที่ได้แม่งโคตรแย่กว่านั้น
ตอนนี้เสือออกแบ และเมื่อมองไปที่ไทเกอร์ ไอ้เวรนั่น...
“เจ๊งั้นเดี๋ยวผมจองห้องอื่นด้วยเงินตัวเองก็ได้” เสือพูดมาด้วยประโยคนี้ก่อนได้รับรอยยิ้มจากเจ๊
“เสียใจด้วยนะคะสามีตอนนี้โรงแรมเต็มค่ะ...หรือเราจะอยากมานอนห้องเจ๊มั้ยคะ เอาไงคะ” แต่ประโยคนี้ทำเสือต้องหลุดแสดงสีหน้าหงุดหงิด ไทเกอร์เองก็หันมองด้วยใบหน้าประมาณว่ามึงคิดว่ามึงอารมณ์เสียคนเดียวหรอ แต่แล้วก็ยืนหัวร้อนได้ไม่นานเพราะตอนนี้ต้องแยกย้ายกันเอาของเข้าไปเก็บรวมถึงอาบน้ำเพื่อเตรียมลงมาทานอาหารเย็นและเข้านอน
...กึก...
เมื่อประตูห้องนอนปิดลง
“กูนอนเตียงติดหน้าต่าง!” เสียงของไทเกอร์ตะโกนดังพร้อมกับร่างขาวที่รีบกระโจนไปยังเตียงตรงมุมห้อง ถึงตอนนี้เสือรู้สึกดีขึ้นมาหน่อยที่เห็นว่าภายในห้องเป็นเตียงเดี่ยวสองเตียงแยกกัน แล้วในระหว่างที่เสือกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงเขาจำเป็นต้องเงยมองไปยังรูมเมทจำเป็นที่กำลังทำอะไรบางอย่าง
ไทเกอร์หยิบสิ่งของในกระเป๋าตัวเองออกมาวางเรียงเป็นแนว
มันวางของชิ้นแรกลงพร้อมเงยสายตาอาฆาตมองเขา แม้กระทั่งกางเกงในก็ยังจะหยิบออกมา
“อย่าเหยียบเข้ามาในเขตกู” จนพอคำนี้จากไทเกอร์
“ปัญญาอ่อนเหมือนหน้าเลย” เสือสวนไปแบบนี้ก่อนเดินไปเตะไอ้เขตบ้าบอของมันออกจนกระจัดกระจายและไทเกอร์ทำท่าจะเข้ามาต่อยเขาแต่พอเสือไม่ได้อยากทะเลาะด้วยสุดท้ายก็เลยเป็นไทเกอร์ที่หงุดหงิดเสียเอง นอกเหนือไปกว่านั้นเสือยังเดินเข้าไปอาบน้ำโดยทิ้งให้ไทเกอร์นั่งเก็บเสื้อผ้าบนพื้นของตัวเองมาจัดใส่ไว้ในตู้ และเมื่อเสือเดินออกมาแล้วคราวนี้ถึงคราที่ไทเกอร์จะอาบน้ำบ้าง
“ไอ้ตุ๊ด!!”
“..........” แต่เสียงที่ดังแว่วมาจากในห้องน้ำทำเอาคนที่นั่งเล่นเกมอยู่อย่างเสือต้องขมวดคิ้ว
“ตุ๊ดแตกแดกนมสด!!”
...ปัง!!..
“มึงจะเงียบได้ยัง!!” จนเสือต้องเดินไปเตะปังเข้าที่ประตูห้องน้ำพร้อมตะโกนสวนไปแบบนี้ มือก็ต้องคอยกดเล่นเกมแต่ปากก็ต้องตะโกนด่าไอ้ตัวกวนส้นตีนในห้องน้ำไปด้วย แต่ไทเกอร์เหมือนจะไม่สนใจเพราะนอกจากไม่เงียบแล้วยังร้องเพลงสวนออกมาจนเสือต้องเป็นฝ่ายยอมแพ้แล้วเดินหน้าหงิกมาเตียงตัวเองตามเดิม
...แกร๊กกก..
แต่พอประตูห้องน้ำเปิด
..ปึก!!..
หมอนใบใหญ่ถูกปาอัดใส่คนที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ ไทเกอร์มองตาขวางก้มมองหมอนบนพื้นที่เพิ่งจะกระแทกตัวของเขาก่อนหล่นและแน่นอนว่าสิ่งที่ไทเกอร์ทำก็คือการหยิบมันก่อนเขวี้ยงกลับไปใส่ไอ้เสือที่กำลังจดจ่ออยู่กับการเล่นเกม
..ปึก!..
“เห้ย!” แต่เสือร้องลั่นเมื่อถูกไทเกอร์ปากล่องกระดาษทิชชู่ใส่อีกแต่พอเสือจะขว้างใส่มันกลับใครอีกคนกลับวิ่งหนีไปยังอีกมุมซึ่งก็คือฝั่งเตียงของมัน เสือจ้องอีกร่างนิ่ง เขากำกล่องกระดาษทิชชู่ในมือแน่น เล็งอย่างดีก่อนที่จะ
..ปั้ก..!
เป็นเสียงของเจ้ากล่องพลาสติกที่กระแทกกับผนังห้อง
และตามมาด้วย
..ปึก!!!..
“โอ้ยยย!” การที่มันกระเด้งกลับมาจนกระแทกเข้ากับหน้าผากของเสือเสียเองซึ่งจุดนี้เสียงหัวเราะลั่นของไทเกอร์ดังตามมา ใครอีกคนทำหน้าทำตาล้อเลียนเขาพลางแลบลิ้นปลิ้นตาใส่พร้อมตะโกนคำนี้ด่ามา
“โง่!โคตรโง...ไอ้..หะ....เหี้ย!”
...พรึบ!..
...ปึก!!..
“โอ้ยยไอ้สัสส!” ซึ่งพอเสียงนี้ของไทเกอร์ดัง คราวนี้เป็นเสือที่หัวเราะจนต้องนั่งกุมท้องขำกับสภาพของไทเกอร์หลังจากที่มันกระโดดโลดเต้นล้อเขาจนตัวเองลื่นล้มเพราะไอ้กางเกงในที่มันนำมาทำเขตแดนแบ่งห้องแล้วเสือกเก็บไม่หมดและในขณะที่ไทเกอร์กำลังจะลุกเข้ามาซัดหมัดใส่หน้าของเสือ
...ก็อกๆๆ!!..
เสียงเคาะประตูห้องที่ดังทำให้พวกเขาต้องหันมองและก็เป็นคนทั้งคู่ที่รีบแย่งกันเดินไปเปิด
...แกร๊กกก...
ซึ่งเจ๊นกที่ยืนหน้าเครียดอยู่
“มีไรเจ๊” ไทเกอร์ถามออกไป
“เจ๊ลืมเอากระเป๋าเครื่องสำอางมาน่ะสิ ออกไปซื้อให้เจ๊หน่อยได้มั้ย”
“แค่ไม่แต่งหน้าไม่เป็นไรหรอกเจ๊ ยังไงเจ๊ก็สวย” แล้วประโยคนี้ของไทเกอร์
“ไม่ใช่ฉันที่แต่งย่ะ!พวกแกตางหากหละที่ต้องแต่ง”
“ปกติพวกผมก็ไม่ต้องแต่งอะไรมากนี่” เป็นเสียงของเสือบ้าง
“ไม่แต่งไม่ได้เพราะไม่งั้นเวลาขึ้นไปแข่งแล้วจะสู้กับคน....”
“แข่งไร” แต่เหมือนว่าเจ๊แกจะหลุดพูดบางอย่างจนไทเกอร์ต้องถามเสียงแข็งกลับไป เจ๊นกหน้าถอดสีก่อนที่จะยิ้มแห้งแล้วเอ่ยประโยคอ้อมแอ้มออกมา
“อย่าโกรธเจ๊เลยนะ แต่คือ...เจ๊ไม่ได้พามาถ่ายวิดีโอโปรโมทมอหรอก”
“..........”
“ที่จริง เจ๊พาพวกเรามาแข่งตัวหนุ่มหล่อน่ะ”
“เจ๊!!/เจ๊!!” แล้วเสือกับไทเกอร์ตะโกนประโยคนี้ออกมาพร้อมกัน ยอมรับว่าโกรธมากแต่พอเห็นสีหน้ารู้สึกผิดของเจ๊นกพวกเขาก็โกรธไม่ลง แถมก็มาถึงขนาดนี้แล้วด้วยไงก็ถ้าจะกลับไปมีหวังพวกเขากับเจ๊นกได้ร้าวฉานแน่ ดังนั้นในตอนนี้นอกจากจะถูกหลอกมาประกวดแล้ว ยังจะถูกใช้ให้ออกไปซื้อเครื่องสำอางให้อีก
“แม่ง อะไรวะ” ระหว่างทางเดินลงมาจากโรงแรมไทเกอร์บ่นคำนี้มาจะร้อยรอบ
“โดนหลอกไง ก็หน้าโง่”
“มึงก็ด้วยแหละ” แต่พอไทเกอร์สวนมาแบบนี้เสือต้องนิ่งลง จนกระทั่งเมื่อเดินมาถึงลานจอดรถเสือก้มมองกุญแจมอเตอร์ไซค์ที่เจ๊แกไปเช่าจากทางโรงแรมมาให้ เป็นเพราะร้านอยู่ไม่ไกลมากดังนั้นเจ๊แกถึงเลือกให้พวกเราไปด้วยมอเตอร์ไซค์แต่อีกหนึ่งสิ่งที่สงสัยคือทำไมต้องใช้พวกกูด้วยวะ
“ทำไมเจ๊ไม่ใช้ไอ้เมฆวะ” คำนี้ของเสือ
“มันขับมอไซค์ไม่เป็น เคยอ่านประวัติมันในเพจนึง”
“ชอบมันหรอ” จนคำถามนี้ของเสือไทเกอร์ถึงเงยมองพร้อมขมวดคิ้ว
“ชอบอะไร”
“ก็ที่ไปอ่านประวัติมันไง”
“กูแค่ไปเสือก” แล้วคำตอบที่ได้ทำให้เสือพยักหน้ารับส่งๆ เมื่อถึงตอนต้องก้าวขาขึ้นซ้อนรถของมันไทเกอร์ยืนคิดอยู่นานก่อนตัดสินใจก้าวคร่อมนั่งไปโดยที่ตัวห่างกันมาก แล้วแน่นอนตลอดทางก็ยังไม่ได้คุยกันตามเดิมจนเมื่อขับมาก็น่าจะถึงร้านที่เจ๊บอกพวกเขาสองคนต้องนิ่งลงไปอีกเมื่อพบว่าร้านมันปิด
พวกเราเงียบ
เงียบอยู่นานเพราะไม่รู้ว่าจะปรึกษากันดีมั้ย จนกระทั่ง
“เอาไงต่อ” เป็นเสียงของเสียงที่ถาม
“ก็ไปร้านอื่นดิ อย่าโง่”
“โง่พ่อมึงอะ” ถกเถียงกันพอหอมปากหอมคอก่อนที่จะขับเลยออกมาอีกทั้งที่ก็ไม่รู้เลยว่าจะไปร้านไหนแต่ในระหว่างทางเหมือนจะลืมไปแล้วว่าโดนใช้มาซื้อของ เพราะการขับมอเตอร์ไซค์เล่นตอนกลางคืนนี่โคตรจะชิลและเย็นเลย ตอนนี้เหมือนขับออกมาไกลพอควรแล้วด้วยแต่ระหว่างทางที่ขับผ่านสะพานแห่งหนึ่ง
“จอดได้ปะ” คำถามของไทเกอร์
“ทำไม”
“จะดูวิว” และคำตอบของไทเกอร์ทำเอาเสือต้องขมวดคิ้วแต่ก็ยอมที่จะจอดมอไซค์ไว้พร้อมปีนเข้าไปยังจุดริมสะพานที่คนสามารถเดินเล่นไปมาได้ ตอนนี้ดึกพอควรเลยทำให้ไม่มีคนและมีเพียงรถวิ่งผ่านไปมา เสือมองไปยังไทเกอร์ที่กำลังปีนขอบสะพานตอนแรกเขาสงสัยว่ามันจะทำอะไรจนกระทั่งที่เสียงตะโกนจากอีกร่าง
“แม่ครับบบ!!ผมถูกหลอกมาขายตัว!!”
“...........” ถึงตรงนี้เสือมองซ้ายขวาพอแน่ใจว่าไม่มีคนเขาต้องแอบหลุดยิ้มกับความกวนตีนของไทเกอร์มัน
“ผม !ถูก !เขา !หลอก !มา ขายตัวววว!!” แล้วไทเกอร์ตะโกนออกมาอีกในขณะที่เสือทิ้งตัวนั่งลงยังขอบสะพาน มือหนาล้วงหยิบบุหรี่จากในกระเป๋ามาจุดสูบพร้อมมองไปยังเบื้องหน้าที่ท้องฟ้ามืดสนิททำให้เห็นดาวและไทเกอร์เองที่กำลังค้ำแขนมองแม่น้ำใต้สะพานก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง
“ทำไมกูจะต้องมาอยู่กับมึงอีกแล้ว”
“เออโคตรน่ารำคาญ” เสือสมทบออกมา
“เอาบุหรี่มามวนนึงดิ” แต่พอไทเกอร์ขอบุหรี่เสือก็ยื่นซองบุหรี่ให้พร้อมกับไฟแช็ค และเมื่อปากต่างไม่ว่างกันทั้งคู่ถึงได้มีเพียงความเงียบเท่านั้นที่เกิดขึ้น ควันสีเทาหม่นถูกพ่นขึ้นในอากาศเช่นเดียวกับทุกสิ่งอย่างรอบตัวที่เหมือนสงบนิ่ง ระหว่างนี้เสือแอบชำเลืองสายตามองอีกร่าง ใบหน้าด้านข้างของใครอีกคนรวมไปถึงการที่ไม่คิดว่าจะมีโอกาสที่เขาทั้งคู่สามารถอยู่ใกล้กันได้โดยไม่มีเสียงถกเถียง
ที่เสือเคยบอกไงว่าเวลาที่ไทเกอร์มันเงียบน่ะ
มันก็ดูจะน่าร....
“มองเหี้ยไร” แต่พอมันอ้าปากพูดขึ้นมาแล้วนั่นแหละ เออช่างแม่งเหอะ
“มองเหี้ยไง”
“ปากดีนะมึง” ทั้งที่ด่าเขาก่อนแต่ไทเกอร์ยังมาพูดคำนี้แล้วเมื่อหมดเรื่องจะทะเลาะกันดังนั้นถึงได้กลับมานั่งเงียบอีกหน บุหรี่มวนในปากของเสือชักสั้นลงจนเสือต้องหยิบมวนใหม่ขึ้นมางับเอาไว้
..แช้ก..
แต่เพราะลมที่แรงมากจึงทำให้ไฟแช็คของเขาจุดไม่ติดเลยแม้แต่น้อยดังนั้นแล้วด้วยความเคยชินที่ทำกับเพื่อนมาตลอดเสือถึงได้ขยับหน้าเข้าไปใกล้คนข้างกายพร้อมจ่อปลายมวนบุหรี่ของเขาเข้ากับบุหรี่ของอีกร่าง
แต่จุดนี้ก็คงจะลืมไปมั้ง
ว่านี่คือไอ้ไทเกอร์ ใช่เพื่อนของเขาเสียทีไหน
แล้วนี่คงถือเป็นอีกครั้งที่ได้มายืนมองหน้ากันในระยะใกล้จนปลายจมูกแทบชนแบบนี้ เสือยอมรับว่าไม่รู้เพราะอะไรเขาถึงได้ควบคุมอัตราการหายใจของตัวเองได้ยากนักและเหมือนว่าไทเกอร์เองมีอาการไม่ได้ต่างจากเขานัก ตอนนี้สายตาสองคู่มองกันด้วยความรู้สึกที่ทั้งไม่เข้าใจกับอีกหนึ่งความรู้สึกที่เจ้าของร่างก็ยังไม่รู้ว่าคืออะไรอยู่ในนั้น
“บุหรี่ติดแล้วก็...ก็ออกไปดิวะ” จนประโยคนี้จากปากของไทเกอร์ที่ดังเสือถึงได้สติแล้วรั้งดวงหน้าของตัวเองกลับมา
แล้วตอนนี้ก็มีเพียงความเงียบ
เงียบแบบ...
...โคตรจะทำตัวไม่ถูกเลยว่ะ...
"ไม่ต่อยกูแล้วหรือไง" แต่พอไทเกอร์พูดประโยคนี้ออกมาเสือต้องหันมอง
"เรื่องวันนั้นน่ะหรอ"
"เหอะ" และเสียงสบถกลับจากไทเกอร์ ทำให้เสือต้องถามประโยคนี้ไป
"งอนอยู่หรอ"
# # # # # # #
มันจะหวั่นไหวหน่อยๆอะ
หัวข้อ: เครื่องกลชนโยธา [Yaoi] อัพตอนที่30 {20/01/61} จบแล้ว [ตีพิมพ์กับสนพ.นาฬิกาทราย] (อ่าน 278045 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก