ตอนที่6
#เครื่องกลชนโยธา
สำหรับร่างกายของเขายังคงไม่เต็มร้อยสำหรับเช้านี้แต่เนื่องด้วยมีเทสย่อยดังนั้นถ้าขาดเมื่อไหร่แน่นอนว่าไทเกอร์จะไม่มีสิทธิได้สอบย้อนหลังเหมือนคนอื่น ถ้าสงสัยว่าเพราะอะไร เดี๋ยวลองให้เขาเดินเข้าคลาสไปแล้วคอยฟังคำทักทายจากอาจารย์ดูเอา ก็จะรู้ว่าสาเหตุมันมาจากอะไร
...แกร๊กกก..
“ถ้าไม่มีสอบนี่ก็จะมาเช้าไม่ได้ใช่มั้ยคะ” เนี่ยแหละ...
“มาสายก็ด่า มาเช้าก็ด่า...อะไรของจารย์เนี่ยครับ” เสียงของไทเกอร์มีแอบแหบเพราะอาการป่วยแต่ไม่วายยังอดไม่ได้ที่จะพูดสวนอาจารย์กลับไปแบบนี้ คนตัวขาวเดินฝ่ากลุ่มเพื่อนร่วมชั้นเข้าไปนั่งลงยังที่นั่งประจำของตัวเองท่ามกลางเสียงบ่นตามหลังของอาจารย์ประจำวิชาที่ว่าเขาดื้อบ้าง ปากดีบ้าง ก็แล้วแต่จะเป็นไปครับ
“มึงไม่สบาย?” ซึ่งเมื่อนั่งลงได้เสียงถามจากเพื่อนสนิทของเขาอย่างทอย
“นิดหน่อย ตากฝน”
“กูว่าแล้วไง แดกยายัง” พอโดนถามไทเกอร์เพียงพยักหน้าเท่านั้น
“แล้วเมื่อวานเป็นมายังไงถึงไปนั่งเล่นเกมกับไอ้เสือ”
“ไม่ กูสุ่มเจอมันหรอกสัส...แล้วคราวนี้มันก็เชิญกูเล่นหนึ่งหนึ่ง”
“โรแมนติก” คำพูดเชิงแซวทำให้ไทเกอร์ต้องขมวดคิ้วอารมณ์เสีย แม่งไอ้พวกเพื่อนเวรชอบล้อว่าเขามีซัมติงกับไอ้เสือทั้งที่พวกมันก็รู้ว่าคนมีซัมติงบ้าอะไรจะต่อยกันบ่อยกว่าคุยกันปกติ ไอ้ทอยนี่ตัวดีเลย เวลารวมกลุ่มตีกับพวกไอ้เสือมันนี่แหละตัวคอยนำ แล้วคราวนี้แม่งยังมาล้อว่าเขาจะอึ้บกับศัตรูอีก
“ทำไมชอบล้อกูกับมันจังวะ”
“ตลกดี” ซึ่งทอยตอบก่อนหัวเราะลั่นจนอาจารย์จ้องเขม็ง จนเมื่อเวลาล่วงไปถึงเวลาเริ่มสอบไทเกอร์กับทอยถึงได้เลิกคุยกันแล้วหันมาทำข้อสอบ เห็นแบบนี้อยากบอกว่าถึงจะมาเรียนไม่ค่อยทันแต่เวลาสอบทีไรคะแนนไทเกอร์นี่ผ่านครึ่งตลอดนะครับ ถึงจะไม่เคยได้เต็ม แต่เอาเถอะ เรียนแค่ผ่านก็พอ อนาคตไม่ได้อยากเป็นด็อกเตอร์ พอดีบ้านรวยแล้ว
“อาจารย์ผมเสร็จแล้ว กลับก่อนนะ”
“เดี๋ยวนะ นี่เธอยังทำไม่ถึงห้านาทีเลย”
“ก็มันง่ายอะครับ” ไทเกอร์พูดในขณะวางกระดาษคำตอบลงบนโต๊ะอาจารย์
“เรียนก็เรียนไม่ค่อยจะทันเพื่อน จะมาบอกว่าง่ายได้ยังไง”
“ไอ้ทอยมันติวให้ผม”
“ยัง ยังเถียง...มันก็พอกันแหละพวกเธอสองคนน่ะ”
“อ้าวจารย์ๆ!” คนที่โดนกล่าวหาอย่างทอยกำลังคว้ากระดาษคำตอบของตัวเองที่เพิ่งทำเสร็จเดินออกมาเตรียมส่ง วางแหมะลงบนจุดเดียวกับแผ่นคำตอบของไทเกอร์ก่อนที่ทอยจะกอดเข้าที่คอของเพื่อนสนิทแล้วออกแรงลากให้มันเดินตามออกมาด้านนอกของห้อง เอาเข้าจริงก็ออกมานั่งรอเพื่อนร่วมกลุ่มคนอื่นอยู่ดี
ไทเกอร์กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์ โดยเอนไหล่พิงเข้ากับไหล่ของทอยอีกรอบ
สภาพมันอาจดูไบเซกชวลนิดหน่อยมั้ง ผู้หญิงที่ผ่านไปมาถึงได้แอบกรี๊ดกันแบบนี้
“ไอ้ทอย กูจะเก็บเงินซื้อแบทแมน”
“จะเอามางัดกับไอ้เสือมันหรอมึง”
“เออ” ไทเกอร์ยอมรับเต็มปากเต็มคำจนทอยแทบกุมท้องขำ
“แต่มีคนบอกว่ามันเล่นเก่งชิบหายเลยนะ”
“เก่งอะไร กูยังชนะมันเลย”
“เออนั่นดิ” พอทอยว่ามาแบบนี้ไทเกอร์ก็เพียงแสดงสีหน้าของผู้ชนะออกมาเท่านั้นทั้งที่ความจริงแล้วที่ชนะนี่คือไอ้เสือมันยอมให้ไง คือแล้วยอมแพ้แบบโคตรไม่เนียน แต่ถึงอย่างนั้นแล้วยังไงเพราะผลสรุปมันก็คือเขาชนะมันอยู่ดีและในระหว่างที่นั่งเล่นโทรศัพท์รอเพื่อนอยู่ จู่ๆหนึ่งข้อความที่เด้งขึ้นมา
..ทำไมไม่ทักมิ้งเลยหละคะ ไม่อยากคุยกันหรอ..
ไทเกอร์คิ้วขมวด ก็โห กูเพิ่งออนเมี่ยกี๊
“ทอยๆ มึงดูนี่ดิ” เขาสะกิดพร้อมยื่นโทรศัพท์ให้ทอยดู และไอ้เพื่อนตัวสูงมันตาโตพร้อมพยายามมองว่าผู้หญิงในรูปใช่คนเดียวกับที่ตัวเองคิดหรือเปล่า จนสุดท้ายไทเกอร์เลยกดเปิดหน้าเฟสของเธอให้ไอ้ทอยดู และก็พอเห็นความจริงปุ้บทอยยิ่งแสดงใบหน้าที่โคตรตลกออกมา
“มิ้ง?”
“ใช่”
“เห้ย ได้ไงไงวะ...เห็นว่าคุยกับไอ้เสืออยู่นี่” มันน่าแปลกใจจนทอยตาแทบถลน
“กูหล่อไง”
“ถุ้ย” ไทเกอร์หัวเราะร่าก่อนกดพิมพ์ตอบส่งหญิงสาวกลับไป
//ไม่สบายไงครับ เพิ่งได้จับโทรศัพท์เอง//
...ก็คิดว่าจะไม่คุยกับมิ้งแล้วอะ…
//เปล่าเลยคนสวย//
..ดีใจจัง..
“โห สวยซะเปล่าแต่แรดชิบเลยว่ะ” เสียงพึมพำจากทอยดังออกมา
//แล้วคุยกับผม เสือไม่ว่าหรอ?// จนพอไทเกอร์พิมพ์ถามคำนี้ออกไปทอยที่นั่งมองอยู่ถึงแอบยิ้มสะใจกับคำถามของมัน คือนี่เขาเคยเจอผู้หญิงเจ้าชู้หักอกมาเลยค่อนข้างแอนตี้เรื่องอะไรแบบนี้ ไทเกอร์เองก็ใช่ว่าจะเป็นคนดีแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่เคยคบซ้อนนะ หมายถึงแบบ ถ้าถึงขั้นคุยกันจริงจังแล้วเขาก็จะไม่มีใคร แต่ถ้าคุยแค่เอาสนุกมันก็มีหลายคนอยู่
...กับเสือแค่เพื่อนกันนะคะ..
ไทเกอร์กับทอยหันมองหน้ากันทันทีก่อนส่ายหน้า ถึงจุดนี้ไทเกอร์ลองเลื่อนนิ้วไล่อ่านสเตตัสที่เธอโพสซึ่งสิ่งที่พบก็คือข้อความที่สื่อถึงเสือทั้งหมดถูกลบทิ้งออกไปหมดแล้ว เจอแบบนี้นี่โคตรแอบกลัวกับนิสัยผู้หญิงคนนี้ ยอมรับว่าสวยมากแต่คิดดูสิว่าถ้าวันหนึ่งสมมุตเขาอยากจริงจังด้วย แล้วมิ้งมาทำกับเขาเหมือนที่ทำกับไอ้เสือ โห คงเจ็บน่าดู
“อย่าไปยุ่งเลยดีกว่าไอ้เกอร์”
“ทำไมวะ...ไม่ได้จะจริงจัง กูแค่กวนไอ้เสือมัน” ไทเกอร์ว่ากลับ
“แต่ถ้าไอ้เสือมันคิดจริงจังกับมิ้ง แล้วมึงแบบ...”
“อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับผู้หญิงดิว่าจะเลือกใคร” เรื่องนี้ทอยไม่เห็นด้วยนักเพราะตามปกติทั้งเสือและไทเกอร์ก็แย่งกันควงคนนั้นคนนี้แข่งกันอยู่แล้ว แต่ผู้หญิงคนอื่นมันไม่ได้ดูอันตรายเท่าคนนี้ไง เขาหละโคตรกลัวว่าเรื่องมันจะบานปลายหนักกว่าที่เป็นอยู่ แล้วไอ้พวกคนที่เขากำลังนั่งนินทาอย่างเสือ..
“ไอ้เสือนี่หว่า” พอทอยพูดคำนี้ไทเกอร์รีบมองลงไปยังด้านล่างของตึกทันที
แล้วนั่น ไอ้เสือกำลังเดินอยู่กับกลุ่มเพื่อนตัวเอง
มองจากมุมนี้ขนาดไกลก็ยังมองออกเลยว่าโคตรหล่อ เขาหละโคตรหมั่นไส้มันเลยแม่ง
“เกลียดมันว่ะ” ไทเกอร์พึมพำขึ้นมาส่วนทอยแอบขำเพราะเรื่องราวของพวกมันสองคนที่ทะเลาะกันนี่ก็ดูโคตรเด็ก นั่งคุยสัพเพเหระกันต่อได้ไม่นานพอรอจนเพื่อนทั้งกลุ่มทำข้อสอบเสร็จพวกเขาก็เดินลงไปยังโรงอาหารของคณะ โต๊ะประจำ ที่เมื่อมองไปตรงนั้น...
ก็จะเจอโต๊ะประจำของเสือเหมือนกัน
วันนี้จะได้ตีกันกลางโรงอาหารอีกหรือเปล่า...
เพราะไม่มีอารมณ์ทะเลาะเนื่องเพราะตัวเองป่วยดังนั้นไทเกอร์ถึงได้เลือกเดินไปซื้อก๋วยเตี๋ยวที่ร้านอื่นซึ่งไม่ใช่ร้านประจำ พอได้ชามก๋วยเตี๋ยวมาแล้วไทเกอร์ก็เดินตรงไปยังร้านขายน้ำ ซึ่งมัน
“นมสดปั่นแก้วนึงครับ” เป็นเสียงคุ้นเคยของเสือที่กำลังยืนสั่งน้ำปั่น ส่วนไทเกอร์ยืนเงียบต่อคิวอยู่ด้านหลังมัน
“ช็อปบางคนกำลังจะกลายเป็นผ้าขี้ริ้วแล้วนะ” จนเสียงพูดลอยๆจากเสือดังขึ้นมา
“........”
“ถ้าอยากได้คืนก็ช่วยมาขอคืนดีๆนะครับ”
“.........”
“กลิ่นเครื่องแกงติดห้องผมหมดแล้ว...” แต่คงเพราะไทเกอร์ไม่ได้โต้ตอบดังนั้นเสือถึงได้หันกลับมามองเขา คนทั้งคู่กำลังยืนจ้องตากันโดยไม่ได้พูดอะไร ไทเกอร์มีสีหน้าหงุดหงิดแต่ยังไม่ได้พูดอะไรส่วนเสือมีแต่ความสงสัยว่าวันนี้มึงเป็นอะไรถึงไม่ยอมเถียงกูกลับเลย
“ปากอมเหรียญอยู่หรือไงวะ”
“เสือก” เป็นคำแรกในรอบวันที่เขาด่ามัน
“หือเสียง อ๋อป่วยอยู่เลยไม่พูด?”
“.......”
...หมับ..
“...!” ไทเกอร์ตาโตพร้อมรีบเบี่ยงตัวหลบจากหลังมือของมันที่ทาบลงบนหน้าผาก
“ตัวก็ไม่เห็นร้อน สำออยอีกไงงานนี้” แน่นอนว่าพอว่าเขาเสร็จเสือก็หันไปคว้าเข้าที่แก้วนมสดปั่นของตัวเองก่อนก้มหน้าลงดูดแล้วหันสายตากลับมามองเขาต่อ ก็ยอมรับแหละว่าสภาพของไทเกอร์ที่ทำได้แค่ยืนทำหน้าบึ้งโดยไม่เถียงกลับบางทีเออมันก็ดูน่ารั.. อ่า ก็ดูแปลกดี
“เอาช็อปมาคืนกูด้วย” ไทเกอร์พูดขึ้นอย่างนึกได้
“ตีป้อมให้ชนะกูก่อนแล้วจะให้คืน”
“แน่จริงก็อย่าเล่นตัวซื้อดิ” เห็นว่าเสือมันแอบกลั้นขำ
“เดี๋ยวมึงก็บอกมาเลยแล้วกันว่าจะให้กูเล่นตัวไหน”
“เออ”
“กี่ทุ่ม”
“สามทุ่ม”
“ได้” ซึ่งเมื่อตกลงเรียบร้อยเสือก็เดินจากไปด้วยใบหน้าที่ก็ยังกวนตีนแบบเดิม ไทเกอร์ชักสีหน้าก่อนสั่งน้ำเปล่าแบบไม่เย็นไป พอได้ของมาแล้วก็เพียงแค่เดินกลับไปนั่งลงโต๊ะของตัวเองเท่านั้น เขานั่งกินข้าวเงียบเพราะไม่มีอารมณ์อยากพูดเท่าไหร่ ระหว่างนี้พวกเพื่อนก็คุยกันไปโดยที่มีไทเกอร์เป็นคนคอยนั่งฟัง
...ครืดดครืดดดดดดด..
แต่ในระหว่างจะเก็บชาม แรงสั่นจากคนโทรเข้า และชื่อที่ปรากฏ
เจ๊นก... บุคคลที่เป็นคนคอยแต่งตัวแต่งหน้าให้เขาเวลามีกิจกรรม
“ว่าไงเจ๊”
[ไทเกอร์จ๊ะ คือเนี่ยคณะเราจะต้องทำวิดีโอเพื่อโปรโมทคณะตัวเอง เตรียมไว้ตอนจะรับสมัครน้องปีหนึ่ง]
“อืมแล้วไงอะ”
[แหม่ ในวิดีโอก็ต้องมีสุดหล่ออย่างเดือนคณะแบบน้องมาด้วยไง]
“ขี้เกียจว่ะเจ๊”
[ขี้เกียจไม่ได้ บอกทอยเพื่อนเราด้วย หล่อๆแบบนั้นอะมาด้วยกันเลย]
“อย่างไอ้ทอยน่ะหรอ เจ๊ฝันเหอะ...บังคับมันลงเดือนมันยังไม่เอาเลย” ไทเกอร์พูดซึ่งเจ้าของชื่ออย่างทอยหันขวับมอง จนพอไทเกอร์อธิบายทอยก็ส่ายหน้าพร้อมทำเนียนคว้าจานข้าวของตัวเองเดินเอาไปเก็บ ก็นี่แหละทอยมันก็เป็นคนแบบนี้
[ได้ยังไง นี่เจ๊ยังหาคนไม่ค่อยได้เลยนะ]
“ใช้เยอะขนาดนั้นเลยหรอ”
[ก็นิดนึงแหละ เดี๋ยวพรุ่งนี้ตอนเก้าโมงมาหาเจ๊ที่ห้องเดิมด้วยนะงั้น]
“ถ้าตื่นทัน”
[ไทเกอร์]
“เออๆ” ไทเกอร์รีบตัดบทพร้อมตัดสายด้วยใบหน้าแอบหงุดหงิด เขาไม่ค่อยชอบทำกิจกรรมเท่าไหร่เพราะมันเหนื่อยกว่านั่งเรียนอีกนะถ้าเอาตามตรง ส่วนทอยคนเนียนเดินกลับมาพร้อมนั่งทำหน้าไม่รับรู้เรื่องราวใดต่อ ไทเกอร์โคตรอยากตบมันให้หัวทิ่มแล้วแถมอีกอย่างถ้าขึ้นชื่อว่ากิจกรรมของคณะ
ส่วนใหญ่มันชอบมีไอ้เสือมาด้วยไง
งานนี้ขออย่ามีมันเลยนะ เขาสาธุเลยเถอะ
............................
กลับถึงบ้านมาก็ค่ำแถมไทเกอร์ยังรีบทำนั่นนี่จนโดนม๊าบ่นว่าวันนี้ไปฟิตจากไหนมา คนตัวขาวกำลังเร่งกินข้าวพลางเบนสายตามองนาฬิกาข้อมือของตัวเองที่สองทุ่มครึ่งแล้ว รีบกินเร็วจนคนที่นั่งมองอย่างป๊าและม๊าต่างขมวดคิ้วตามว่านี่ลูกชายเพียงคนเดี่ยวไปหิวโซมาจากไหน
“อาเกอร์!ลื้อจะรีบกินไปไหน”
“ม๊า อย่าชวนเกอร์คุย” พอทานเสร็จไทเกอร์ก็รีบเอาจานไปเก็บก่อนวิ่งตรงพาตัวเองขึ้นไปบนบ้าน
และสามทุ่ม...
เวลาแห่งการแข่งขันชิงแชมป์โลกกำลังมาเยือนคนหล่อแบบเขาแล้ว ไทเกอร์กดเข้าไปในเกมยอดฮิตอย่างrovก่อนจะค้นดูว่าในตอนนี้ไอ้เสือมันออนอยู่หรือเปล่า ซึ่งเมื่อต่างคนต่างออนแล้วเรียบร้อยดังนั้น
...จะให้เล่นตัวไหน..
ข้อความภายในกล่องแชทของเกมที่เด้งขึ้นมาทำให้ไทเกอร์ต้องกดอ่าน
//Zanis//
...จะดีหรอ มันบางไปมั้ยวะ...
//ไหนว่าตัวเองเก่ง//
..ก็ได้ๆ แต่มาตรงเวลาดีนะมึงอะ...
//ก็แดกข้าวเสร็จก็มา//
...หรอ แดกยาด้วยนะ มาทำตัวป่วยใส่กูรำคาญตา..
//ไอ้หน้าขี้หมา//
...สัส... แล้วมันก็จบลงด้วยที่การด่ากันก่อนที่จะเป็นเสือที่กดเชิญเล่นเกม และไทเกอร์ก็ยิ่มร่าก่อนจะกดเลือกตัวที่คิดว่ายังไงก็ต้องชนะมันแน่ จนพอเกมเริ่ม
Zanis : เล่นลิโป้เนี่ยนะ
แชทจากฝั่งตรงข้ามอย่างไอ้เสือก็เด้งทักขึ้นมาทันที
Lu Bu : มึงมีปัญหาอะไร
Zanis : เปล่า ระวังโดนล้ม
ไทเกอร์คิ้วกระตุก ไม่ได้โต้ตอบสวนมันและทำเพียงตั้งใจเล่นเท่านั้น แต่ยิ่งเล่นยิ่งหัวร้อนเพราะสุดท้ายเขาก็แพ้มันแถมยังโดนเย้ยด้วยประโยคที่ว่า
Zanis: ซื้อช็อปใหม่เลยดีกว่ามั้ยกูว่า
แม่ง...
เขาหงุดหงิดจนต้องกดออกจากเกม ในใจนี่โคตรอยากกดลบเกมทิ้งแต่มันจะดูเป็นผู้แพ้ไปหน่อย พอเข้าไปในเฟสก็ต้องมาหัวเสียกับโพสล่าสุดที่ไอ้เสือมันลง ซึ่งภาพที่อีกร่างลงก็คือภาพที่มันแคปที่เล่นเกมชนะเขาไปลง
พร้อมด้วยแคปชั่น
//ไม่เอาไม่หัวร้อนนะครับ//
“ไอ้เลว” ไทเกอร์พึมพำก่อนกดเข้าไปอ่านคอมเม้นของมัน และคอมเม้นจากเพ่อนของเสือที่เตะตา
..มนต์รักrov..
..มนต์รักrov..
..มนต์รักrov..
เหี้ยพอกันทั้งเพื่อนมันและเพื่อนเขานั่นแหละ
แต่ในขณะที่กำลังจะวางโทรศัพท์ หนึ่งเมสเสนเจอร์ใหม่ที่เด้งขึ้นมามันทำเอาไทเกอร์ตาโต
...เดี๋ยวพรุ่งนี้อ่อนให้ก็ได้ สงสาร...
ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงที่เสือมากวนตีนเขาถึงในแชท
แต่คือ
นี่มึงทักแชทกูมาเลยหรอเว้ย!
เขาไม่ได้อยากมีประวัติการแชทร่วมกับมัน... แล้วยิ่งไปกว่านั้น
“....!” มันเปลี่ยนสีแชทเป็นสีชมพูก่อนจะพิมพ์ส่ง 555555และอิโมจิหน้ากวนส้นตีนมา
มันจะตามกวนตีนเขาไปถึงไหนวะ!
# # # # # # #
ชอบเขาก็บอกว่าชอบดิ้5555
หัวข้อ: เครื่องกลชนโยธา [Yaoi] อัพตอนที่30 {20/01/61} จบแล้ว [ตีพิมพ์กับสนพ.นาฬิกาทราย] (อ่าน 265336 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก