กล(รัก)เกียร์ ตอน : ฉลองสอบเสร็จ [Final]
"อ้าวววว ชนกันหน่อยเว้ยยยฉลองปิดเทอม"
"เปิดเทอมมาก็เป็นพี่ปีสองแล้ววววว"
"เชี่ยยยยเพิ่งจะสอบเสร็จ อย่าเพิ่งพูดถึงเปิดเทอมปีสองดิว๊ะ"
"กูโคตรรักพวกมึงอ่ะ เด็กแปรเราจะไม่ทิ้งกันเว้ย"
เสียงเพื่อนๆของผมคุยกันโหวกเหวกแข่งกับเสียงดนตรีในร้านเหล้า ใช่ครับวันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายของพวกผม และพวกผมก็ยกขโยงกันมาฉลองทันทีหลังสอบเสร็จเช่นเดียวกับนักศึกษากลุ่มอื่นๆ ไอ้คิมเป็นคนจัดการจองร้านมันเลือกร้านนี้เพราะรู้จักกับพี่ที่เป็นเจ้าของร้านครับ
"เฮ้ย ไอ้ฟ้า หน้าแดงเร็วจังวะมึง"
"โถ่...ก็ไอ้ฟ้าแม่งขาวโบ๊ะขนาดนี้ โดนเบียร์ไปไม่แดงได้ไงวะ" ไอ้เทียนเข้ามาตอบเพื่อนแทนผม
"มึงไหวป๊ะเนี่ยไอ้ฟ้า" ไอ้เทียนที่อาการยังดูปกติก้มหน้ามาถามผมที่นั่งอยู่กับเก้าอี้
"อือ ไหวๆ กูยังไม่เมาหรอกน่า"
"เออ แล้วนี่มึงเก็บกระเป๋ายังวะ" ไอ้เทียนถามผม เพราะพรุ่งนี้ก็จะเดินทางไปบ้านผมที่เชียงรายกันแล้ว
"ยังเลยว่ะเก็บพรุ่งนี้ก็ทัน บินตอนบ่ายไม่ใช่หรอ มึงอ่ะเก็บยัง" ผมถามกลับไอ้เทียน มันก็ส่ายหน้าแทนคำตอบ
"แล้วตกลงขวัญข้าวไปด้วยป่าว"
"ไม่ได้ไป เห็นว่าจะไปญี่ปุ่นกับที่บ้าน"
"อือ มึงจะไปญี่ปุ่นกับขวัญข้าวป๊ะ" ผมแกล้งถามไอ้เทียน เพราะระยะหลังๆมานี่แม่งโคตรติดแฟน
"ไม่ๆ กูอยากไปบ้านมึงมากกว่า น้อยใจแง๊ะเห็นกูติดแฟน" ไอ้เทียนพูดแล้วก็เอามือมาขยี้หัวผมเล่น
"เชี่ย กูจะน้อยใจทำไม กูไม่ใช่แฟนมึงซ๊ะหน่อย" ผมว่าไอ้เทียน ไอ้เพื่อนตี๋ของผมก็หัวเราะชอบใจ
"เออ พูดถึงแฟน แล้วนี่พี่ดินของมึงไปไหนวะ"
"อ่านหนังสือมั้งพรุ่งนี้แกมีสอบตัวสุดท้าย"
"อ๋อ เออๆ ทริปนี้สนุกแน่ไปกันครบเลย กูอยากให้ถึงพรุ่งนี้ไวๆแล้วว่ะ" ไอ้เทียนบอกผมด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
"ไอ้ฟ้า ไอ้เทียน มาชนแก้วกันหน่อย แก้วร่วมสาบานค่ายอาสา" ไอ้คิมถือแก้วเบียร์มาหาผมกับไอ้เทียน
"ได้เลยมาๆชนครับ" ไอ้เทียนยกแก้วขึ้นเตรียมชนแก้วกับไอ้คิม ผมก็ยกแก้วขึ้นมาเหมือนกัน แต่แก้วของผมเหลือเบียร์อยู่นิดเดียว ไอ้คิมมองแก้วในมือของผมแล้วมันก็ส่ายหน้า
"เดี๋ยวก่อนๆ ไอ้ฟ้าจะชนทั้งทีต้องเต็มแก้วดิวะ มาๆเอาไปเติมก่อน" ไอ้คิมบอกผมแล้วก็หยิบแก้วจากมือของผมไปเติมเบียร์ให้
"อ่ะมาๆชนแก้ว หมดแก้วนะเว้ย" ไอ้คิมบอกผมกับไอ้เทียน
แล้วผมสามคนก็ชนแก้วกัน สัญญากันว่าจะไปช่วยกันทำค่ายจนจบปีสี่
"เห่ยๆ พวกมึงฝากดูแลเพื่อนกูด้วยนะ เดี๋ยวแม่งเมาเรื้อน" เสียงทุ้มต่ำของไอ้หินพูดขึ้นแล้วมันก็เข้ามากอดคอผม
ไอ้ห่านี่อยู่ๆก็โผล่มาทำเอาสาวๆที่โต๊ะผมจ้องกันตาไม่กระพริบ ส่วนผมเองตอนนี้อาการชักไม่ค่อยดีซ๊ะแล้วเพราะโดนเบียร์ร่วมสาบานของไอ้คิมไปทีเดียวหมดแก้วแบบนี้ ทำให้ผมที่ไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เมื่อกลางวันเกิดอาการพะอืดพะอมขึ้นมา
"ไอ้หินมึงมากับใครวะ" ผมหันไปถามไอ้คนหล่อที่กอดคอผมอยู่
"กลุ่มเพื่อนกูแหล่ะ มึงก็ดูแลตัวเองด้วย พรุ่งนี้เที่ยงต้องตื่นนะมึง"
"เออ..รู้แล้วน่า พวกมึงเหอะ ตื่นให้ทัน ไม่งั้นกูไม่รอนะ"
"ไอ้ทิวหล่ะ" ผมถามหาไอ้ทิว ไอ้หินก็พยักเพยิดหน้าไปทางโต๊ะที่กลุ่มพวกมันนั่งอยู่ ไอ้ทิวนั่งอยู่ในนั้นกำลังคุยกับเพื่อนๆ
"ไอ้คิมมึงนอนไหนเนี่ย" ไอ้หินถามไอ้คิม
"ไม่ห้องไอ้ฟ้าก็ห้องไอ้เทียนแหล่ะ"
"เออๆ มึงก็ดูแลตัวเองด้วย เดือนมหาวิทยาลัยนะเว้ย อย่าให้เรื้อนเดี๋ยวใครมาเห็นจะดูไม่ดี" ไอ้หินเดินไปตบไหล่แล้วก็พูดเตือนไอ้คิม แล้วมันก็เดินไปหากลุ่มเพื่อนของมัน ไอ้คิมก็มองตามไอ้หินที่เดินออกไป
"ฟ้า ข้าวผัดที่สั่งได้แล้วนะ ไปกินข้าวก่อนไป เทียนกับคิมจะกินข้าวมั๊ยเดี๋ยวขวัญข้าวไปสั่งไว้ให้" ขวัญข้าวเดินมาตามผมไปกินข้าว แล้วก็ถามไอ้คิมกับไอ้เทียน ไอ้สองคนนั้นก็บอกว่าไม่กิน แต่ผมสิต้องกิน เพราะตั้งแต่สอบเสร็จเมื่อตอนบ่ายก็ยังไม่ได้กินอะไรเลย ท้องว่างๆแบบนี้มากินเบียร์ก็จะเมาเอาได้ง่ายๆ ผมเลยต้องหาข้าวกินรองท้องก่อน
ผมเดินตามขวัญข้าวมาที่โต๊ะก็เจอเพื่อนผู้หญิงนั่งอยู่สามสี่คน เธอๆพวกนี้ไม่ใช่สายแอลกอฮอล์แต่ก็อยากมานั่งสนุกกับเพื่อนๆด้วย ตรงหน้าของพวกเธอก็เลยกลายเป็นแก้วน้ำผลไม้เช่นเดียวกับขวัญข้าว
"ฟ้า เมาแล้วหรอเนี่ยหน้าแดงเป็นลูกตำลึงเลย" เพื่อนคนนึงเอ่ยปากถามผม
"ยังๆ เราก็เป็นแบบนี้แหล่ะกินไม่กี่แก้วก็ตัวแดงละแต่ยังไม่เมานะ" ผมตอบเพื่อนแล้วก็นั่งลงข้างๆขวัญข้าว ขวัญข้าวก็ยกจานข้าวผัดมาวางตรงหน้าผม
"อ่ะ กินข้าวก่อนนะฟ้า"
"ขอบคุณครับขวัญข้าว ดูแลเราดีจริงๆ"
"แหม่...ฟ้าเป็นคู่เดือนของเรานะก็ต้องดูแลดีหน่อยสิ" ขวัญข้าวบอกผมแล้วก็ยิ้มให้
"เสียดายปีนี้ขวัญต้องไปเที่ยวกับที่บ้านเลยไม่ได้ไปบ้านฟ้าเลย"
"ไม่เป็นไรครับ ไว้ไปคราวหน้าก็ได้เนอะ"
"เออนี่ฟ้า เราขอถามอะไรหน่อยสิ" เพื่อนผู้หญิงที่นั่งอยู่ในโต๊ะเอ่ยปากถามผม
"ครับ ถามมาสิ แล้วนี่พวกเธอจ้องหน้าเราทำไมเนี่ย กินข้าวไม่ได้ละเนี่ยมาจ้องกันแบบนี้"
"โถ่...ก็เห็นฟ้าแต่ในเพจUST พอมาเจอตัวจริงก็อดที่จะมองไม่ได้นี่นา"
"เธอก็เว่อร์ไป เรียนก็เรียนด้วยกันจะไม่เจอเราได้ไงอ่ะ"
"ไม่รู้แหล่ะ มองหน้าฟ้ายังไงก็ไม่เบื่อ ฟ้ารู้มั๊ย ฟ้าเป็นคนที่สายตาดื้อมากเลยนะ"
"เอิ่ม....ทำไมมีแต่คนบอกเราแบบนี้อ่ะ สายตาของเราก็ปกตินะไม่ดื้ออะไรซ๊ะหน่อย"
"ฟ้าอ่ะ ไม่รู้ตัวหรอก แต่คนที่มองฟ้าจะรู้สึกว่าฟ้าอ่ะ สายตาดื้อ"
"เหอะๆ ไม่คุยด้วยละขอตัวกินข้าวก่อนนะครับ"
"เราได้ยินคนเค้าคุยกันว่าฟ้ากับพี่ดินวิดวะอ่ะ เป็นแฟนกันจริงป๊ะ"
คำถามของเพื่อนทำเอาผมถึงกับกลืนข้าวไม่ลง
"ถ้าเป็นจริงเรานี่กรี๊ดเลยนะ รู้มั๊ยเราจิ้นฟ้ากับพี่ดินตั้งแต่ไปค่ายละ"
"แต่เราก็เสียดายนะ เราสารภาพตรงนี้เลยว่าเคยจิ้นฟ้ากับขวัญข้าวตอนได้ตำแหน่งดาวเดือนใหม่ๆอ่ะ" เพื่อนอีกคนนึงพูดขึ้นมา ผมก็เงยหน้าไปยิ้มให้ขวัญข้าว
"ฟ้าอ่ะเค้ามีพี่ดินคอยดูแลแล้ว" ขวัญข้าวบอกกับเพื่อนๆ ทุกคนก็ยิ้มๆ ผมเองตอนนี้รู้สึกว่าใบหน้าร้อนผ่าวๆ ไม่ใช่เพราะกินเบียร์มาหรอกนะครับ แต่เป็นเพราะความเขินมากกว่า
"พี่ดินโคตรเท่ห์เลย เราโคตรกรี๊ดอ่ะตอนอยู่ที่ค่าย แต่แอบเห็นพี่ดินแกล้งฟ้าบ่อยๆนะ น่ารักดี"
"นี่พวกเธอเข้าใจเราใช่มั๊ยอ่ะ" ผมถามเพื่อนๆ
"อื้ม เข้าใจสิ ไม่ว่าฟ้าจะเป็นแบบไหน ฟ้าก็เป็นเพื่อนของพวกเรานะ อย่าคิดมากสิ สมัยนี้ไม่สนแล้วว่าใครจะเป็นอะไร ขอให้ฟ้าน่ารักแบบนี้ตลอดไปก็พอแล้ว"
"ใช่ๆ เวลาดูรูปฟ้ากับพี่ดินในเพจUSTนะ เราโคตรชอบอ่ะเคมีเข้ากั๊นเข้ากัน อิอิ"
"ขอบคุณนะที่เข้าใจเรา เราสัญญาว่าจะเป็นเพื่อนที่ดีของพวกเธอตลอดไป"
"ไม่ต้องสัญญาหรอกน่า พวกเราเด็กแปรไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว"
ผมนั่งคุยกับเพื่อนๆจนกินข้าวอิ่ม ไอ้เทียนก็มาตามผมที่โต๊ะ คงเห็นว่าผมหายไปนาน
"ไอ้ฟ้า มีงนี่นะแค่มาแดกข้าว เป็นชั่วโมงเลยนะมึง" ไอ้เทียนว่าผม
"เมาแล้วหรอเทียน กินน้ำส้มหน่อยมั๊ย ไหวมั๊ยเนี่ยเธอ" ขวัญข้าวถามแฟนตัวเองแล้วก็ยกแก้วน้ำส้มมาให้ไอ้เทียน ไอ้เทียนก็รับไปกิน
"ไปไอ้ฟ้าเพื่อนๆรออยู่" ไอ้เทียนเข้ามากอดคอผมจะพากลับไปหากลุ่มเพื่อนๆที่โต๊ะเหล้า
"โห่ ไอ้เทียน กูเพิ่งกินข้าวอิ่มๆขอนั่งย่อยแป๊บดิ" ผมขอร้องไอ้เทียนเพราะขืนไปตอนนี้ได้อ้วกแตกแน่ๆ
"เออๆ ให้เร็วนะมึง" ไอ้เทียนว่าผมแล้วก็เดินกลับไปหากลุ่มเพื่อน
ซักพักมันก็เดินกลับมาหาผมอีกครั้ง
"ไอ้ฟ้า พ่อมึงโทรมาว่ะ" ไอ้เทียนบอกผมพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ของมันมาให้ผม ปรากฏว่า พ่อที่ไอ้เทียนบอกผมก็คือพี่ดินที่โทรมาหาผม
"ครับพี่ดิน"
"กูโทรไปทำไมมึงไม่รับสาย"
"แป๊บนะครับพี่" ผมบอกพี่ดินแล้วก็รีบเดินออกมานอกร้าน เพราะข้างในร้านเสียงดังจนไม่ได้ยินพี่ดินพูด
ผมเดินไปตรงลานจอดรถซึ่งอยู่ห่างจากร้านพอสมควร จะได้คุยกับพี่ดินได้สะดวกๆ
"ครับพี่ดิน"
"กูโทรไปทำไมมึงไม่รับสาย" คนปลายสายถามผมเสียงดุ
"ขอโทษครับพี่ ข้างในร้านเสียงดังอ่ะครับผมเลยไม่ได้ยินว่าพี่โทรเข้ามา"
"เออ แล้วจะกลับมากี่โมง"
"คงดึกๆอ่ะครับ แล้วนี่พี่ไม่อ่านหนังสือหรอครับ"
"อ่านดิ อยู่ห้องมึงเนี่ย"
"ห๊ะ พี่อยู่ห้องผม เข้าไปได้ไงอ่ะครับ"
"ไอ้หินให้กุญแจกูมา"
"อ่อ ครับๆ"
"ตั้งใจอ่านหนังสือนะครับพี่"
"เออ มึงก็เหอะ อย่าให้เมามากนัก ดูแลตัวเองด้วย"
"คร๊าบพ้ม"
ผมวางสายจากพี่ดินก็หันหลังจะเดินกลับเข้าร้าน แต่ก็ต้องล้มลงไปกองกับพื้นเพราะอยู่ๆก็มีหมัดจากใครบางคนซัดเข้ามาที่ท้องของผม
"โอ๊ะ....!!" ผมร้องออกมาแค่นั้นแล้วก็ทรุดลงไปนั่งกับพื้น สองมือก็กุมท้องไว้เพราะรู้สึกเจ็บและจุก
"ค้นตัวมันดิวะ มีอะไรเอามาให้หมด" เสียงหนึ่งในพวกมันบอกให้มาค้นตัวผม
"เห้ย มึงทำไรกันอ่ะ"
สวบบบบบ...!!
พลั่ก...!!
โอ๊ยยยย...~!~!
"เชี่ย พี่โอม ไปเว้ยพวกเรา"
ไอ้พวกที่ต่อยผมวิ่งพากันวิ่งหนีออกไป พร้อมกับร่างของใครคนนึงที่พุ่งเข้ามาประคองตัวผม
"เป็นไงบ้างฟ้า ทำไมมาอยู่ตรงนี้มันอันตรายรู้มั๊ย"
ผมเงยหน้าไปมองพี่โอมที่เข้ามาประคองผม
"พี่..โอมมมมม ผมเจ็บ" ผมบอกพี่โอมแล้วก็นั่งตัวงอเอามือกุมท้องเพราะรู้สึกเจ็บและจุก
"ลุกไหวมั๊ย" พี่โอมถามผมแล้วก็พยายามจะดึงตัวผมให้ลุกยืนขึ้น
"หวะ..ไหวครับพี่" ผมบอกพี่โอมแล้วก็พยายามออกแรงลุกยืนโดยที่พี่โอมช่วยประคองตัวผม
"เป็นไง แล้วทำไมมาอยู่ตรงนี้ได้ห๊ะเราอ่ะ" พี่โอมถามผมด้วยความเป็นห่วง
"ผมออกมาคุยโทรศัพท์กับพี่ดินครับ แล้วใครก็ไม่รู้มาต่อยท้องผม"
"รุ่นน้องคณะพี่เองแหล่ะ เดี๋ยวพี่จัดการให้ เราอ่ะเป็นไงบ้างเจ็บมากมั๊ย"
"ก็จุกๆอ่ะครับ แล้วพี่โอมมาทำไมแถวนี้ครับเนี่ย ไม่มีสอบเหมือนพี่ดินหรอครับ"
"พี่ไม่มีสอบแล้วครับ ไอ้ดินมันเสล่อไปลงเรียนวิชาเพิ่มเอง" พี่โอมบอกผมแล้วก็หัวเราะ
"จะกลับไปหาเพื่อนหรือจะกลับหอเดี๋ยวพี่ไปส่ง"
"ไปหาเพื่อนดีกว่าครับ แต่พี่โอมอย่าบอกใครนะครับเดี๋ยวจะไม่สนุกกัน"
"แต่ฟ้าเจ็บอยู่นะ"
"ไม่เป็นไรครับผมทนได้" ผมบอกพี่โอม แกก็เอามือมาขยี้หัวผมด้วยความเอ็นดู
"พรุ่งนี้ก็จะได้ไปบ้านฟ้าละ พี่ก็เหมือนได้กลับบ้านด้วย ก็ดี...จะได้แวะไปดูบ้านที่ขายไปว่าเจ้าของใหม่ดูแลดีหรือเปล่า" พี่โอมบอกผมในขณะที่พากันเดินกลับมาที่ร้าน
"ไหวแน่นะเราอ่ะ ถ้ายังไงเรียกพี่ได้นะ พี่อยู่กับพวกไอ้ทิวไอ้หินแหล่ะ" พี่โอมบอกผม
"พี่โอมครับ อย่าบอกเรื่องนี้กับไอ้หินไอ้ทิวนะพี่" ผมขอร้องพี่โอมว่าไม่ให้บอกเรื่องนี้กับไอ้หินไอ้ทิว เพราะถ้าไอ้พวกนั้นรู้เรื่อง พวกมันไม่อยู่เฉยแน่คืนนี้
"อือ ไม่บอกครับ" พี่โอมยิ้มให้ผมแล้วก็เดินกลับไปที่โต๊ะ
ผมเดินกลับไปหาเพื่อนๆเอาโทรศัพท์ไปคืนไอ้เทียน ยังรู้สึกเจ็บๆที่หน้าท้องอยู่เลย ไอ้คนที่ต่อยผมแม่งหมัดหนักชิบ นี่ถ้าผมเมากว่านี้คงนอนร้องโอดโอยอยู่ตรงลานจอดรถนั่นแหล่ะครับ
ผมดื่มและคุยกับเพื่อนๆจนเวลาเกือบๆเที่ยงคืน ตอนนี้หลายๆคนก็เมากันเต็มที่ ผมเองก็รู้สึกว่าตัวเองหน้าตึงๆเหมือนกัน แต่ก็ยังพอมีสติอยู่
"ไอ้ฟ้า พี่ดินมา" ไอ้คิมเดินมากระซิบบอกผม ผมมองไปหน้าร้านก็เห็นพี่ดินเดินเข้ามา แกมองหากลุ่มพี่โอมแล้วก็เดินเข้าไปหา ซักพักก็เดินมาหาผม
"กลับห้องได้แล้วมั้ง" พี่ดินบอกผม
"อือ พี่มาทำไมครับ ไม่อ่านหนังสือแล้วหรอ"
"อ่านเสร็จละ ลงมาหาไรกินอ่ะ เลยแวะมาดูมึงซ๊ะหน่อย"
"มาดูผมทำไมครับ บอกแล้วไงว่าไม่ต้องห่วง" ผมบอกพี่ดิน คนตรงหน้าก็มองหน้าผมด้วยสายตานิ่งๆ
"อือ อยู่กับเพื่อนๆไปเถอะ อีกชั่วโมงนึงร้านก็ปิดละจะได้กลับห้องไปนอน" พี่ดินบอกผมแล้วก็เดินกลับไปหากลุ่มพี่โอม
ผมดูนาฬิกาที่ข้อมือ ตอนนี้ก็เกือบๆเที่ยงคืน ร้านปิดตีหนึ่ง ก็อีกชั่วโมงเดียวอย่างที่พี่ดินบอก ตอนนี้ที่ร้านหรี่เสียงเพลงให้เบาลง เปิดเป็นเพลงที่ฟังสบายๆ ไม่ใช่เพลงสายแด๊นซ์เหมือนอย่างตอนแรก เสียงคนในร้านก็เริ่มเบาลงแล้วเช่นกัน ผมนั่งคุยกับเพื่อนๆจนได้เวลาร้านปิด ก็พากันออกมาจากร้านแล้วก็แยกย้ายกันกลับหอ
"ไอ้คิมกระเป๋ามึงอยู่ไหน" ผมถามไอ้คิมเพราะพรุ่งนี้มันก็จะไปบ้านผมที่เชียงรายด้วย
"อยู่ในรถไอ้บอสเดี๋ยวกูไปเอากระเป๋าแป๊บนะพวกมึงรอกูตรงนี้ละกัน" ไอ้คิมบอกผมแล้วก็วิ่งไปเอากระเป๋าที่รถไอ้บอส
"เออไอ้เทียนมึงให้ไอ้คิมไปนอนด้วยนะ พี่ดินมานอนห้องกูว่ะ" ผมบอกไอ้เทียน มันก็พยักหน้าให้ผม
"รับทราบครับ เดี๋ยวให้ไอ้คิมไปนอนห้องกู" ไอ้เทียนบอกผม
ผมกับไอ้เทียนยืนรอไอ้คิมอยู่ พี่โอม พี่ดิน ไอ้หิน ไอ้ทิวก็เดินออกมายืนรอกับพวกผม
"ไอ้ฟ้ามานี่ดิ๊" พี่ดินเรียกผมให้เข้าไปหา ผมก็มองๆหน้าพี่โอม กลัวว่าพี่โอมจะบอกเรื่องที่ผมโดนต่อยกับพี่ดิน แต่พี่โอมแกก็ทำหน้านิ่งเฉย
"อ่าว กูบอกให้มานี่ไม่ได้ยินหรอวะ" พี่ดินพูดเสียงดัง ผมก็เดินเข้าไปหาแก
"ครับพี่"
"เป็นเหี้ยไรเนี่ย เรียกมาแค่นี้ทำจะเป็นจะตาย" พี่ดินว่าผมแล้วก็เอาแขนยาวๆมาคล้องเอวผมให้เข้าไปหาตัวแก ผมต้องเกร็งท้องเพราะแขนแกมาโดนแล้วเจ็บ
"โอ๊ะ...!!" ผมเผลอร้องออกมา
"เป็นไร" พี่ดินรีบถามผม คงเห็นอาการผิดปกติจากผม
"ป่ะ..เปล่า ครับพี่"
"มึงไหวป๊ะเนี่ย ให้กูแบกกลับมั๊ย"
"ไม่ขนาดนั้นครับพี่ ผมไหว" ผมบอกพี่ดินแล้วก็เดินนำแกออกมา แกก็ตามมากอดคอผม
พวกผมกลับถึงหอก็พากันขึ้นห้อง พี่โอมแยกกลับไปที่หอตัวเอง ส่วนพี่ดินก็ขึ้นมาบนห้องกับผม
"พรุ่งนี้ขึ้นเครื่องสี่โมงเย็น บ่ายสองเจอกันที่ร้านข้าวใต้หอนะ" ผมบอกไอ้พวกนั้นก่อนที่จะแยกกันไปห้องใครห้องมัน
"เออ แล้วใครจะมารับเราวะไอ้ฟ้า" ไอ้ทิวถามผม
"ไอ้ภูแหล่ะ มันบอกว่าจะมารับ พวกมึงจะแวะเข้าบ้านกันก่อนป่าวอ่ะ"
"ไม่อ่ะ เดี๋ยวไปบ้านมึงซักสองสามวันค่อยกลับบ้านแล้วก็มาบ้านมึงอีกรอบ ได้ป๊ะ" ไอ้หินถามผม
"ได้ดิวะ มึงจะมาอยู่ตลอดชีวิตก็ได้นะบ้านกูอ่ะ" ผมบอกไอ้หิน มันก็ยิ้มแล้วก็แกล้งเอามือมาจับคางผม
"ตลอดชีวิตเลยหรอวะ มึงพูดเองนะไอ้ฟ้า" ไอ้หินแกล้งพูดกับผม เพื่อยั่วโมโหพี่รหัสมันที่ยืนมองอยู่
พี่ดินปัดมือไอ้หินที่จับคางผมอยู่ออกไป ไอ้หินก็หัวเราะ ที่แกล้งพี่รหัสของมันได้
"มึงรีบเข้าห้องไปเลยไอ้หิน ก่อนที่จะโดนกูเตะ" พี่ดินคาดโทษไอ้หินแล้วก็เปิดประตูดันตัวผมเข้าห้อง
"ขี้หึงชิบ พี่รหัสผมเนี่ย ฮ่าๆ" เสียงไอ้หินว่าพี่ดิน แล้วมันก็ต้องรีบเข้าห้องเพราะจะโดนพี่ดินเตะเอาจริงๆ
คนโดนยั่วโมโหหันมามองผมแล้วก็ส่ายหัว
"มึงนี่ก็นะใครจะทำอะไรไม่มีปฏิเสธ ไปอาบน้ำไปจะได้นอน" พี่ดินว่าผมแล้วก็ผลักตัวผมให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ
"นั่นมันเพื่อนผมนะพี่ พี่ก็รู้ว่ามันแกล้ง ยังจะคิดมากอีก" ผมว่าพี่ดิน
"กูว่าแล้วยังมาเถียงอีกนะ มานี่เลย ออกกำลังกายกันก่อนดีมั้งเนี่ย" พี่ดินว่าผมแล้วก็ดึงตัวผมให้ล้มลงไปบนเตียงพร้อมกับร่างสูงของพี่ดินที่ขึ้นมาคล่อมตัวผมไว้
สองมือของพี่ดินจับแขนผมล๊อคไว้กับเตียงนอน ท่อนล่างของพี่ดินก็ทับตัวผมอยู่ทำให้ผมขยับขัดขืนไม่ได้เลย ต้องนอนนิ่งอยู่อย่างนั้น พี่ดินก้มหน้าลงมามองผม สายตานิ่งๆของแกมองจ้องมาที่ผม
"พี่ดิน ปล่อยเถอะครับผมจะไปอาบน้ำ"
"อือ" พี่ดินพูดแค่นั้นแล้วก็ลุกออกไปจากตัวของผม ทำให้ผมเป็นอิสระ ผมรีบลงจากเตียงคว้าผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำ
ยืนมองตัวเองหน้ากระจก หน้าท้องของผมเป็นรอยช้ำจากการที่โดนต่อย ตอนนี้ก็ยังเจ็บๆอยู่ ผมอาบน้ำเสร็จออกมาจากห้องน้ำ พี่ดินปิดไฟนอนไปแล้ว แสงจากไฟข้างนอกส่องทะลุผ้าม่านเข้ามาทำให้ห้องไม่มืดมากนัก ผมเดินขึ้นเตียงไปนอนข้างๆพี่ดิน ล้มตัวลงหัวยังไม่ทันถึงหมอนพี่ดินก็เอื้อมแขนยาวของแกมารวบตัวผมเข้าไปกอด
"โอ๊ะ..." ผมเผลอร้องออกมาเพราะเจ็บตรงหน้าท้อง
"มึงเป็นไรเนี่ย ร้องอีกละ เมื่อกี้ก็ร้อง" พี่ดินผงกหัวขึ้นมาถามผมแล้วแกก็เอื้อมไปเปิดโคมไฟที่หัวเตียง
"เป็นไร บอกกูดิ เจ็บอะไรตรงไหน" คนตรงหน้าหันมาถามผมพร้อมกับจ้องหน้าเขม็ง
"เอ่อ...."
"ไอ้ฟ้า บอกกูว่ามึงเป็นอะไร เจ็บอะไรตรงไหน" พี่ดินถามผมพร้อมกับมีท่าทีกังวล
"ป่ะ...ป่าวครับพี่"
"มึงมานี่" พี่ดินพูดแล้วก็ดึงตัวผมเข้าไปหา พร้อมกับกดตัวผมลงไปบนเตียง แกถอดเสื้อของผมออก ทำให้เห็นรอยช้ำตรงหน้าท้อง พี่ดินนิ่งไป แกมองรอยช้ำตรงหน้าท้องของผมตาไม่กระพริบ
"ไปโดนอะไรมา ใครทำมึง" แกเงยหน้ามาถามผม
"กูถามว่าใครทำมึง"
"เอ่อ...ผมก็ไม่รู้ครับว่าใครทำ รู้แต่ว่าโดนต่อยท้อง"
"โดนที่ไหนตอนไหน"
"ที่ลานจอดรถตรงร้านเหล้าอ่ะครับ ตอนที่คุยโทรศัพท์กับพี่เสร็จอ่ะ" ผมบอกพี่ดินแล้วก็รู้สึกจุกๆที่อก น้ำตารื้น เพราะเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ตอนนั้นก็ทำให้เกิดความกลัวขึ้นมา นี่ถ้าไม่ได้พี่โอมเข้ามาช่วย ผมก็ไม่รู้ว่าสภาพของผมต่อจากนั้นจะเป็นยังไง
พี่ดินรวบตัวผมขึ้นมากอด แกเอามือลูบหลังเบาๆเพื่อปลอบใจผม
"เฮ้อ...มึงนี่นะ ปล่อยไม่ได้จริงๆ" พี่ดินบอกผมแล้วก็เลื่อนหน้าขึ้นมาบรรจงประทับริมฝีปากบนหน้าผากของผมเบาๆ หลังจากนั้นแกก็เอาจมูกโด่งๆของแกไล่ลงมาจนมาชนกับจมูกของผม ลมหายใจอุ่นๆของผมกับพี่ดินพ่นใส่กัน
"ขอโทษนะที่ทำให้เจ็บ โคตรห่วงเลยรู้มั๊ยเนี่ย" พี่ดินบอกผม สายตาของแกจ้องอยู่ที่หน้าของผม
ผมเหลือกตาขึ้นไปสบตากับพี่ดิน
"ผมไม่ระวังตัวเองแหล่ะครับพี่ ขอโทษนะครับที่ทำให้พี่เป็นห่วง"
"หึ....ต่อไปนี้กูจะไม่ปล่อยมึงไปไหนไกลจากกูเลย เดี๋ยวไปเอายามาทาให้นะ" พี่ดินบอกผมแล้วก็คลายอ้อมแขนที่กอดผมอยู่ออก ก่อนที่จะลงจากเตียงไปเปิดไฟแล้วก็เอายาแก้ฟกช้ำมาทาให้ผม
พี่ดินป้ายยาที่หน้าท้องของผม มือของแกลูบหน้าท้องของผมเบาๆเพื่อทายาให้ แต่ทำไมผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ อาจจะเพราะความเมานิดหน่อยที่ยังสะสมอยู่ในตัวของผม ผมมองหน้าพี่ดินที่ตอนนี้ก็กำลังมองหน้าผมอยู่เหมือนกัน
"พี่ดินครับ" ผมเรียกพี่ดินแล้วก็เอื้อมสองแขนไปโน้มคอพี่ดินให้ก้มลงมาหาผม ผมผงกหัวขึ้นไปประทับริมฝีปากจูบกับพี่ดิน
"ไอ้ฟ้า" พี่ดินชะงักแล้วก็เรียกชื่อผม แก้จ้องหน้าผม
"ครับพี่" ผมตอบพี่ดินแล้วก็ส่งสายตาอ้อนวอนแกในสิ่งที่ผมกำลังต้องการ พี่ดินคงจะรู้ถึงอารมณ์ของผมในตอนนี้ แกกดตัวผมให้นอนราบลงไปแล้วก็ก้มหน้าลงมาประทับริมฝีปากกับผมอย่างแผ่วเบา แต่เป็นผมเองที่ทำให้ทุกอย่างเร่าร้อนขึ้นในแบบที่ต้องการ
และพี่ดินก็ไม่ปล่อยผมให้รอดหลุดมือไปได้ แกสนองความต้องการของผมและจบลงในเวลาไม่นานนัก อาจจะเป็นเพราะแกต้องไปสอบตอนสายๆก็เลยเร่งทำเวลา
"ดีนะเอาถุงยางติดมา ไม่นึกว่าจะได้ใช้เร็วขนาดนี้" พี่ดินบอกผมหลังจากเสร็จกิจกรรมเมื่อครู่ ผมเงยหน้าไปมองคนที่กำลังเอามือลูบหัวผมเล่นเบาๆ แล้วก็ยิ้มให้ แกก็ยิ้มให้ผมแล้วก็ก้มหัวลงมาจะจูบผมแต่ผมรีบเอามือไปปิดปากแกไว้ เพื่อหยุดการกระทำ คนตรงหน้าทำหน้ามุ่ยที่ถูกขัดใจ
"ผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ" ผมบอกพี่ดินแล้วก็ลุกลงจากเตียงเพื่อจะไปอาบน้ำล้างตัว พี่ดินก็ลงจากเตียงตามผมมาแล้วเราก็อาบน้ำด้วยกัน แต่หลังจากเสร็จกิจกรรมนั้น อารมณ์ก็กลับเข้าสู่ภาวะปกติ ความเขินก็เกิดขึ้นเมื่อได้เห็นอีกฝ่ายร่างกายเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้า ผมรีบอาบน้ำให้เสร็จก่อนพี่ดินแล้วก็ชิ่งหนีออกมาก่อน
พี่ดินอาบน้ำเสร็จก็ปิดไฟแล้วก็ตามขึ้นเตียงมานอนข้างๆผม แกรวบตัวผมเข้าไปกอด
"จะมีอะไรกับมึงได้ต้องรอให้มึงเจ็บตัวก่อนใช่มะ ครั้งแรกก็ปวดเมื่อยจากแข่งกีฬา มาครั้งนี้ก็เจ็บเพราะโดนต่อยท้องมาอีก ครั้งหน้าจะโดนอะไรอีกวะ หึ ไอ้หมาน้อย" พี่ดินถามผมพร้อมกับเอามือมาขยี้หัวผมอย่างหมันเขี้ยว
"ผมไม่ใช่หมานะพี่" ผมพึมพำออกมาแกก็หัวเราะหึหึในลำคอ
"ไอ้ฟ้า มึงนี่นะทำให้กูรักมากขึ้นทุกวันๆเลยมึงรู้ตัวมั๊ยเนี่ย" พี่ดินบอกผมแล้วก็กอดรัดตัวผมแน่นมากขึ้นคางของแกวางลงบนหัวของผม แล้วก็ก้มลงมาจูบต้นคอของผม ผมพลิกตัวหันหน้าไปซุกกับหน้าอกอุ่นๆของพี่ดินได้กลิ่นแป้งเด็กหอมอ่อนๆจากตัวของแก
"นอนแล้วนะครับพี่ ฝันดีนะครับ" ผมบอกพี่ดินแล้วก็หลับอยู่ในอ้อมกอดของแก
ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนเที่ยงๆ พี่ดินกำลังนั่งเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าให้ผม
"พี่สอบเสร็จแล้วหรอครับ ทำได้ป่าว"
"อือ ทำได้ดิ วิชาง่ายๆ"
"เอากระเป๋าไปใบเดียวนี่แหล่ะ เสื้อผ้ามึงก็ไม่ต้องเอาไปเยอะหรอก ที่บ้านก็มีใส่ไม่ใช่หรอ"
"ครับพี่ ที่บ้านผมก็มีเสื้อผ้า จริงๆไม่ต้องเอาเสื้อผ้าผมไปก็ได้นะครับ"
"เห้ย..เดี๋ยวนะ มึงนั่งอยู่ตรงนั้นก่อน" พี่ดินที่เหมือนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ออกปากห้ามผมลงจากเตียง แล้วแกก็ละมือจากการเก็บกระเป๋าพุ่งตัวมาหาผมที่เตียง พร้อมกับเอามือมาแตะหน้าผากของผม
"อือ โล่งใจ กูนึกว่าจะไม่สบายเหมือนตอนครั้งแรกอีก" พี่ดินบอกผมแล้วก็หัวเราะ
"โถ่ ผมก็นึกว่ามีอะไร"
"อีกซักครั้งมั๊ยก่อนไป" พี่ดินถามผมแล้วก็หัวเราะ
"ไม่ครับ เมื่อคืนเพราะผมเมาหรอก ไม่งั้นมันคงไม่เกิดขึ้นแน่ๆ"
"เมื่อคืนมึงเริ่มก่อนเองนะ จะหาว่ากูบังคับไม่ได้นะ"
"โว๊ะ..ผมไม่คุยกับพี่ละ ไปอาบน้ำดีกว่า" ผมบอกพี่ดินแล้วก็ลงจากเตียงเข้าไปอาบน้ำ
ถึงเวลาที่นัดกันไว้ สมาชิกมาพร้อมครบทุกคน พี่ดิน พี่โอม พี่อาทิตย์ ผม ไอ้เทียน ไอ้คิม ไอ้หิน ไอ้หิว ก็พากันไปที่สนามบินแล้วก็ออกเดินทางไปเชียงรายบ้านของผม ก่อนขึ้นเครื่องผมโทรบอกไอ้ภู ว่ากำลังจะออกเดินทางแล้ว ไอ้ภูบอกผมว่ามันมารออยู่ที่สนามบินแล้วตอนนี้ โถ่...ผมว่าผมรีบแล้วนะ ยังมีคนรีบกว่าผมอีก ก็ไอ้ภูยังไงหล่ะครับ ฮ่าๆ ทริปปิดเทอมที่บ้านผมคราวนี้คงสนุกแน่ๆ
---------------------------------------
ตอนหน้าจะเป็นตอนสุดท้ายแล้วนะครับของกล(รัก)เกียร์ ก็แอบใจหายเหมือนกัน
ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจจากคนอ่านทุกๆคนที่อยู่ด้วยกันมาจนเกือบจะสุดทางละ ขอบคุณมากๆครับ รอติดตามต่อในตอนสุดท้ายของ กล(รัก)เกียร์ ด้วยนะครับ