หัวข้อ: ปรัชญาช่างกลฯ ภาค เส่ง-เปา by aoikyosuke

[singsayam]

ตอนต่อไป


  เที่ยวงานวัด


พบกันค่ำนี้ครับหลานๆ 

[both^^]

^
^
^
^
^
^
^

อุตส่าห์มาบอก 

[Merry X-Mark]

ขอซีน หนึ่งนึ๊ง หนึ่งนึ๊ง หนึ่งนึ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

[benxine]

เห็นด้วยกะ พี่.....Merry X-Mark ....


ขอซีน หนึ่งนึ๊ง หนึ่งนึ๊ง หนึ่งนึ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

[HaLF333]

มารอค่ะ 

[kit]

/กิต. รีบเตรียมขนม จะไปขายที่วัด



ขอบคุณนะคะ คุณลุง sing

[Millet]

ค่ำแร้วววววว

[singsayam]

เด๋วมา 

[aaron670826]

 ::ตาวันตกดินแล้ว ลุก อะ แกล้งหนู 

[singsayam]

ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค เส่ง-เปา
(ตอน เที่ยวงานวัด) 


"เดินเหี้ยอะไรของมึงวะ...ช้าชิบหายกูหิวข้าวจะตายห่า.."

หมีควายตาคมเดินหล่อแบบไม่เกรงใจใคร
เดินไปด่าไป ไม่ใช่ชิมไปบ่นไปเหมือนรายการอาหารของน้าหมักแน่ ๆ
ไอ้คนข้างหลังก็วิ่งตามต้อย ๆ ผิดวิสัยไอ้เปา
ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างมันจะวิ่งตามไอ้เส่งอย่างกับหมาตามเจ้าของแบบนี้ไปได้

"เหี้ยเส่งมึงจะรีบเดินไปไหน...ไปตามควายหรือไงวะ.."

ไอ้เปาอดใจไม่ไหวก็เลยด่าเข้าให้หนึ่งดอก
แล้วไอ้คนเดินนำหน้าก็หันมามองหน้ายืนนิ่งทำตาขวาง

เหี้ยเปา พูดมาได้ กูยิ่งอาย ๆ อยู่
ที่หน้าด้านไปชวนมึงมาแดกข้าว มาเที่ยวงานวัดด้วยกัน
ถ้าไม่กลัวมึงตายเหม็นเน่าคาห้อง กูไม่มีทางมาดูดำดูดีมึงหรอก สัตว์เอ้ย
เสือกสารภาพมาได้ว่ารักกู เล่นเอานอนตาค้างไม่หลับเป็นอาทิตย์
ล้มตัวลงนอนที่ไร หน้าไอ้เหี้ยเปาตอนน้ำตาอาบแก้ม ก็ลอยไปลอยมา หลอกหลอนทุกเวลา
จนไม่เป็นอันหลับอันนอน

จนต้องถ่อมาหา คิดมุกสุดฤทธิ์สุดเดชว่าจะเอาไงดี เพราะแม่งเสือกหายหน้าไปเป็นอาทิตย์
เรียนก็ไม่เรียน นึกว่าตายกลายเป็นศพในห้องไปซะแล้ว

แต่พอเห็นสภาพแม่งแค่นั้นแหละ ทุเรศสิ้นดี ห้องรก ตัวมันยิ่งอุบาทว์ กระเซอะกระเซิงแทบไม่เป็นผู้เป็นคน

แล้วดูแม่งเด่ะ...เดินตามเหมือนหมา แล้วยังเสือกปากดีอีก จะชวนต่อยกันสักยกสองยกก็ไม่มี
ทำหน้าตาเอ๋อแดก อาโนเนะไปได้ มันเขินนะไอ้เหี้ยนี่...

"ตาขวางแล้วไอ้เส่ง...จะแดกก็แดกสิ...กูไม่ได้ห้ามนี่..ไปสักทีสิวะจะยืนรอพ่อมึงเหรอ"
ไอ้เปาก็เหน็บเล่นไปเรื่อยตามประสาคนกวนตีน ที่ยังไม่สำนึกตัว ว่ากำลังพูดกับคนรักอยู่

หมีควายตาคมเดินนำหน้าไปแล้ว โดยมีไอ้เส่งเดินตามหลัง

บรรยากาศของงานเต็มไปด้วยแสงไฟวูบวาบและเสียงเพลงลูกทุ่งดังกระหึ่ม
ผู้คนมากมายแต่งตัวกันมาเที่ยวงานนี้
มีร้านขายของเล่น มีร้านขายอาหารนานาชนิด

เครื่องเล่นในงานมีไม่มากนัก แต่ก็เต็มพื้นที่ที่ถูกจัดสรรค์ ชิงช้าสวรรค์ อยู่ถัดออกไป

เสียงโฆษกงานวัด เรียกให้คนเข้ามาอนุโมทนา และทำบุญทำกุศลในงานนี้

ไอ้เปาและไอ้เส่ง แวะมากินก๋วยเตี๋ยว นั่งรอก๋วยเตี๋ยวหมูน้ำตกพิเศษสองชาม

ดูดน้ำแข็งไปเรื่อยเพื่อรอเวลา

หน้าเหรอ....ไม่มีการมองกันหรอก...
ไม่รู้ว่ามันชวนกันมาเที่ยว หรือ เปลี่ยนบรรยากาศหาที่ตีกันแบบเจ๋ง ๆ

ก๋วยเตี๋ยวหมูน้ำตกสองถ้วย ถูกยกมาเสริฟ พร้อมกัน

หมีควายและตึกใบหยกสอง ต่างซัดเรียบชนิดไม่มีใครยอมใคร
จนกระทั่งหมดถ้วยแล้วต้องเบิ้ลต่ออีกสองถ้วย

จนอิ่มหนำสำราญ เรอออกมาด้วยความอิ่มทั้งคู่

ไอ้เปาก็ควักเงินจ่ายค่าก๋วยเตี๋ยวค่าน้ำแข็งโดยไม่ให้เมียรักต้องจ่ายสักบาท

และนั่นแหละปรารถนาของไอ้เส่ง..

ดี...แกล้งกูดีนัก...งานนี้มึงจ่ายแหลกแน่ไอ้เปา
ทำตัวอาเสี่ยเองดีนัก

"แดกอะไรอีกป่าว..ไอติมมั้ย..เมื่อกี้เดินมากูเห็นไอติมตักทางนั้น..ไปกินแก้เลี่ยนกัน.."

ไอ้เปาชี้ชวนให้เมียที่น่ารักเดินไปซื้อไอติมมากิน
และก็แบ่งกันคนละถ้วย ตักซัดกันอย่างอร่อยหวานฉ่ำถูกใจ

"ไปขึ้นชิงช้าสวรรค์กัน..กูอยากไปกินไอติมที่สูง ๆ "

เมียขอร้องทั้งทีมีหรือไอ้เปาจะปฏิเสธ

เดินไปซื้อตั๋วได้ ก็พากันยัดเข้าไปอยู่ในกระเช้าของชิงช้าสวรรค์
ไม่สนใจเด็กเดินตั๋วที่มองมาแหยง ๆ

ไอ้เหี้ยสองตัว แม่งอย่างกับยักษ์เสือกยัดกันเข้าไปได้
กระเช้าคว่ำกูไม่รับผิดชอบนะเว้ย

กระเช้าค่อย ๆ เคลื่อน สูงขึ้นเรื่อย ๆ

ไอ้เปาตักไอติมยัดเข้าปากไปเรื่อย

ในขณะที่ตาของไอ้เส่งก็มองลงไปที่แสงสีวูบวาบภายในงานยามค่ำคืน

ไม่ได้จีบกันแต่ประการใด

เพราะสาเหตุคือ.......

ไม่รู้จะคุยอะไรกันดี.... นั่งเงียบ ๆ กันไปเรื่อย

ผิดจากทุกทีที่ถ้าใกล้กันขนาดนี้คงจะตีกันยับคากระเช้าชิงช้าสวรรค์เป็นแน่

[singsayam]

กระเช้าวนไปจนถึงจุดที่สูงที่สุด แล้วก็หยุดนิ่งพร้อมกับเสียงประกาศของเด็กเดินตั๋ว

"ขออภัยครับ...ขณะนี้กระเช้าขัดข้อง...ขอเวลาในการแก้ไขสักนิด แล้วเราจะพาท่านกลับลงมาอย่างปลอดภัย"

ชิบหายแล้วมั้ยล่ะ...ไอ้พวกเหี้ย นี่จะปล่อยให้กูสองคนนิ่งค้างอยู่บนนี้หรือไงวะเนี่ย
ไอ้เปามองหน้าไอ้เส่ง

ไอ้เส่งมองหน้าไอ้เปา

เครื่องหมายคำถามเต็มอยู่บนหน้า

"เอาไงต่อดีวะไอ้เส่ง..." ตึกใบหยกสองเอ่ยถาม อย่างไม่รู้จะทำยังไงดี

"มึงจะโดดลงไปก็เอาสิไอ้สัตว์..กูจะนั่งรอดูมึงโดดลงไปแล้วกัน" เส่งเมียรักของไอ้เปาตอบกลับมา

ทำหน้าเบื่อโลกเต็มที ก่อนจะมองไปทางอื่น...ดีนะที่แดกข้าวเรียบร้อย ไม่งั้นหิวตายห่าเลย

ต่างคนก็ต่างเงียบ มองลงไปข้างล่าง

หัวใจเริ่มเต้นระทึก เมื่อความเงียบแบบผิดปกติเริ่มครอบงำ

ตึกใบหยกสองมองไปอีกทาง

หมีควายตาคมก็มองไปอีกทาง
ต่างคนต่างเลี่ยงที่จะคุยกัน

แต่ก็เผลอสบตากันเข้าจนได้

คนหนึ่งหรุบตาลงมองมือในขณะที่อีกคน แกล้งเอามือเกาหัวรอเวลา

ไป ๆ มา ๆ ชักเริ่มงง ทำตัวไม่ถูก

เอาไงดี...ด่ากันเล่นแก้เขินดีมั้ย..หรือจะซัดกันสักตุบสองตุบ
ปกติเวลาเจอกันก็ซัดกันทุกที

หรือไม่ก็ด่ากัน..หาเรื่องมัน ๆ ขุดมาด่ากันดีกว่า

เพราะว่าพอเงียบ ๆ แบบนี้แล้วมัน..มันยังไงดีล่ะ..มันทำตัวไม่ถูกน่ะสิ

"วันนี้แต่งตัวน่ารักดีนะ..." ไอ้เปามองอะไรไปเรื่อย แต่ปากก็เอ่ยชมออกมา

ก็มันเห็นว่าน่ารักดีนี่หว่า ก็ต้องชมเหี้ยแม่งเสียหน่อย กลัวมันจะน้อยใจ

"กูก็แต่งแบบนี้ทุกวัน..เป็นอะไรหัวมึงได้รับความกระทบกระเทือนหรือไง..พูดมาได้ว่าน่ารัก..กูจะดีใจดีมั้ย
ที่ไอ้หน้าเหี้ย ตาต่ำอย่างมึงมาชมกูน่ะ..."

ปากไอ้เส่งก็ด่าไปเรื่อย แต่ใจน่ะเหรอ .. เต้นระทึกไม่เป็นส่ำ ทำตัวไม่ถูกขึ้นมาดื้อ ๆ
เหี้ยเปาชมมาได้ ชมเหี้ยอะไร กูอายนะเนี่ย


"เหรอ...พักนี้แปลกเนอะ..กูว่ามึงน่ารักดีไม่เห็นเหมือนพักก่อน ๆ "

น่านนนนนนน
ไอ้เปาหยอดเข้าไปหนึ่งมุก

รอฟังคำด่าเป็นของแถม และก็เป็นอย่างที่คิดจริง ๆ ไอ้เส่งด่ามาอีกสองสามชุดใหญ่

แต่อย่านึกว่าไม่เห็นนะ มือมึงพันกันไอ้เส่ง มือมึงพันกัน กูเห็นชัดเต็มสองลูกกะตา

"ชวนกูมาเที่ยวงาน....คิดอะไรกับกูสักนิดหรือเปล่า..แค่นิดเดียวก็ยังดีนะ.."

ไอ้เปามันเล่นมุกโศก ทำหน้าเศร้า... ไหน ๆ ก็ไม่รู้จะลุ้นได้หรือเปล่า
ไอ้เรื่องลุ้นให้สุดหล่อตรงหน้ามาชอบสักนิด
สำหรับนายแบบกางเกงใน ร่างยักษ์ หน้าหล่อไม่แพ้กันกับไอ้เส่งมันไม่ใช่เรื่องยากหรอก
ถ้าไอ้เส่งเป็นสาวน้อยน่ารักสักคน

แต่นี่ไอ้เส่งมันเป็นผู้ชาย..... แถมหล่อโคตรพ่อ สูสีกับไอ้เปา ชนิด แซงกันมาคู่คี่
แต่ไอ้เส่งมันติดจะตี๊นิด ๆ เพราะชื่อมันก็บอกอยู่

ส่วนไอ้เปาหน้าไทยแท้ แต่หุ่นสัญชาติอเมริกันล่ำโคตรพ่อโคตรแม่ ผิดมนุษย์มนาทั่วไป

"ถามเหี้ยอะไร..เดี๋ยวกูเอาตีนยัดปากเลยสัตว์นี่.." ไอ้เส่งเริ่มเกิดอาการโรคบิดกำเริบ

บิดไปทางซ้าย อ๊ะ อ๊ะ แล้วก็เริ่มบิดไปทางขวา ... หน้าเริ่มชา เมื่อโดนผู้ชายตรงหน้าจีบกันตรง ๆ

"ก็เผื่อมึงไม่มีใจกูจะได้โดดลงไปตายห่าเลยดีกว่า...อุตส่าห์จีบ..เสียศักดิ์ศรีกูแย่..จีบไม่ติดจะอยู่ทำเหี้ยอะไรกัน"

ไอ้เปาเปิดใจ จ้องหน้าคนที่ไม่ยอมสบตานิ่งงัน จงใจจะเอาคำตอบชัด ๆ

50 ต่อ 50 ว่ะ โอกาสมีแค่นี้ มาลุ้นกัน

ไม่ตอบก็ได้ ชกกูมาสักหมัดให้กูหน้าหงายก็ยังดี

ไอ้เปานิ่งคิด

เอื้อมมือไปดึงมือคนที่ถือถ้วยไอติมอยู่ และไอ้เส่งก็ค่อยวางถ้วยไอติมลง

ปล่อยให้ไอ้เส่งดึงมือเข้าไปกุมได้....

"เส่ง...มีใจให้กูสักนิดหรือเปล่า..." คำถามตรงเป้าไม่อ้อมค้อมของไอ้เปา
ทำให้ไอ้เส่งเงยหน้ามองตึกใบหยกสองให้ชัดขึ้น

 

TBC.................

[anna1234]

 

สำเร็จแล้ว เย้เย้ ได้จิ้มลงสิงห์ก่อนแนนนี่แล้ว 5555
^
^
^
^
^
ลุงสิงห์โรแมนติกแบบแมนมากนะฮ่ะ แมนๆนี้เวลาเค้าจีบกันนี้เป็นแบบนี้เหรอ เหอเหอ สนุกดี 

+1 ให้เรื่องโรแมนติก แบบแมนแมนแอ๊บแบ๊บนะฮ่ะ

[Haney]

ว๊ากกกกก
ค้างง

[Millet]

เขิลมากกกกกกกกกกกกกกก


กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

อยากกินติม

+1 ค่ะลุง

มาอีกตอนมะ

[kit]

• "ตาขวางแล้วไอ้เส่ง...จะแดกก็แดกสิ...กูไม่ได้ห้ามนี่..ไปสักทีสิวะจะยืนรอพ่อมึงเหรอ"

ไอ้เปาก็เหน็บเล่นไปเรื่อยตามประสาคนกวนตีน ที่ยังไม่สำนึกตัว ว่ากำลังพูดกับคนรักอยู่

หมีควายตาคมเดินนำหน้าไปแล้ว โดยมีไอ้เส่งเดินตามหลัง

ใครคือ'หมีควายตาคม'คะ หึหึ

• ไอ้เปานิ่งคิด

เอื้อมมือไปดึงมือคนที่ถือถ้วยไอติมอยู่ และไอ้เส่งก็ค่อยวางถ้วยไอติมลง

ปล่อยให้ไอ้เส่งดึงมือเข้าไปกุมได้....

ว้าย ใครดึงมือใครคะ


+1

ขอบคุณนะคะ คุณลุง sing

[singsayam]

ลุงมากโพสต์ลงให้แล้วนะครับ...

ตามกันมาอ่าน และตามกันมาเม้นต์นะ

เด๋วลุงจะทยอย จิ้ม +1  ให้ทุกคนเลยล่ะหลานๆ

[TARO]

ลุงค้าบ

อย่าค้างตามกระเช้าดิ

 

[Merry X-Mark]

โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ลุงผมเขินนนนนนนนนน 

(ยังพิมพ์ของตัวเองไม่เสร็จเลยยย ต้องมารีเฟรชดูของลุงก่อน)

ไอ่เส่งปากจัดจริงๆ ด่าไอ่เปาอยู่นั่นแหละ 

[singsayam]

โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ลุงผมเขินนนนนนนนนน 

(ยังพิมพ์ของตัวเองไม่เสร็จเลยยย ต้องมารีเฟรชดูของลุงก่อน)

ไอ่เส่งปากจัดจริงๆ ด่าไอ่เปาอยู่นั่นแหละ 

ลุงเองก็ตามอ่านของหลานอยู่นะ...

มาต่อเลยนะหลานละ...

[๐๐๐Robin๐๐]

เชอรี่ ติดคอเลย 

[shiawase]

ลุงจ๋า

เขินแทนไอ้เส่งมัน  ลุงอ่ะ  เปาถามไรก็ไม่รุ้...อายนะเฟร้ยยยยยย   

แล้วจะตอบว่าไงดีหล่ะเนี้ยยยยยยยยยยยยย   

รอลุงที่ร้ากกกกกกกมาต่ออีกนะ

[wan]

 :m1:ลุงสิงห์ ทำไมทำอย่างนี้ รู้หรือเปล่าเวลามันค้าง มันหงุดหงิดชะมัด

ถ้าไม่มาต่อ  จริง ๆ ด้วย รีบมานะครับ 

[BABY_CHICK]

มาลุ้น ด้วย อิ อิ
+1 ลุงอีกนะ

[IZE]

คุณลุง ทำไมทำอย่างงี้  มันค้างๆๆคาๆๆ

[aaron670826]

- - อ่านะ ลุงนะลุง 

[mcquack]

   ค้างคามากมาย  เล็งอยู่นาน กะว่าจะให้จบก่อนแล้วค่อยมาอ่านทีเดียว แต่ทนไม่ไหวซะก่อน

รอตอนต่อไปอยู่นะค๊าบบบ ชอบมากเลยยยยย

[TARO]

มาต่อเถอะค้าบลุงสิงห์

กว่าจะแย่งคอมมาได้ เลือดตาแทบกระเด็น

 

[singsayam]

ปรัชญาช่างกล ยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค เส่ง-เปา
(ตอน สิ่งที่เรียกว่า...) 


"มองหน้าทำเหี้ยอะไร..." ไอ้เส่งด่าไปหนึ่งครั้งแก้เขิน
แต่ตึกหยกสองไม่ยอมปล่อยมือออก
ยังกุมแน่น และดึงมือของอีกคนไว้อย่างนั้น

ทำในสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด ว่าคนอย่างไอ้เปาจะทำ

เกิดมาก็มีหัวใจหนึ่ง
แต่ไม่เคยรู้ถึงความหมาย

มีค่าแค่เพียงประคองให้
ชีวิตไม่สิ้นสุดลง มีใจก็เหมือนฉันไม่มี
ร่างกายที่มีก็สับสน
จนได้มาพบใครบางคน
ร่วมเดินบนทางว่างเปล่า

เธอมาแต่งเติมท้องฟ้า
ที่มืดมัวให้ได้มีดวงดาว
เธอมาทาสีให้ห้องเทา ๆ หมดความเหงาไป

ขอบคุณที่ฟ้าสร้างเธอ
ให้เธอสร้างฉันขึ้นมา
ให้ร่างกายของฉันได้มาค้นพบ

สิ่งที่เรียกว่าหัวใจ ขอบใจที่มารักกัน
ให้ฉันเพิ่งได้รักใคร ก็ไม่เคยนึกฝัน
ว่าชีวิตฉัน จะได้เข้าใจ คำว่ารัก

จิตใจที่มีเคยหลับ
ตื่นแล้วเมื่อได้รับสิ่งนี้
ความรักและวันคืนที่ดีๆ ที่เธอได้มีให้กัน

ก็ไม่เคยนึกฝัน ร่างกายของฉัน
จะได้มีใจ ใจจากเธอ


ใครจะคิดว่าไอ้เปาจะร้องเพลงได้เพราะขนาดนี้
เสียงทุ้ม ๆ นุ่ม ๆ แผ่วหวานโดยไม่ได้มีดนตรีประกอบ

คนที่มองก็เอาแต่มองนิ่ง และยังอึ้งไม่เลิก

เสียงเพลงงานวัดยังคงดังอึกทึก...

ผู้คนมากมาย...

แต่โลกนี้บนความสูงจากพื้นดินหลายเมตร ในกระเช้าชิงช้าสวรรค์
เหมือนมีเพียงเราสองคน

เพลงช้า ๆ ที่ใครคนหนึ่งร้องให้

ดวงตา....ยังคงสบกับตาคม ๆของอีกคนนิ่ง

"เปาร้องเพลงจบแล้ว...เส่งจะตอบได้หรือยัง.."

สรรพนามเปลี่ยนไปแบบกระทันหัน

ซาบซึ้งกันแบบอึ้ง ๆ ปนงง ๆ

มือของหมีควายตาคมที่หล่อไม่ลืมหูลืมตายังรู้สึกอุ่นเพราะมือของอีกคนถ่ายเทความรู้สึกมาให้

"ไอ้เส่ง..มึงเสร็จกูแน่..ถ้าไม่รักกู..กูจะหอมแก้มมึงบนนี้แหละ"

ดวงตาคมทอดมองคนที่อยู่ตรงหน้าพูดประโยคกวนประสาทที่สุด

ซัดสักหมัดก็ได้นะเส่ง..ถ้าไม่อยากตอบ
ปลายจมูกโด่ง ค่อยแตะต้องที่ข้างแก้มของคนที่นั่งนิ่งอย่างเชื่องช้า
สงบนิ่ง

เนิ่นาน

ก่อนจะถอนออก..อย่างแสนเสียดาย

และโดนอัดเข้าให้ หนึ่งหมัด ที่ปลายคาง

กระเช้าเริ่มขยับได้แล้ว

พร้อมกับเสียงประกาศของเด็กเก็บตั๋ว

"ขออภัยที่ให้คอยนาน..แต่ตอนนี้กระเช้าใช้งานได้ปกติแล้วครับ เราจะพาทุกท่านกลับลงมาสู่พื้นดินในไม่กี่นาทีนี้แล้ว"

ต่อให้ไอ้เด็กโฆษกงานวัดประกาศว่า มนุษย์ต่างดาวบุกโลก ไอ้เปาก็ไม่สนใจ

มันปล่อยมือไอ้เส่งแล้ว

และก็นิ่งเงียบ ๆ นิ่ง ๆ กันอยู่แบบนั้น

ไม่ได้เอาคำตอบที่อยากได้ เพราะเหมือนรู้คำตอบบ้างแล้ว

กระเช้ามาถึงพื้น และถูกเปิดให้คนสองคนเดินออกมาสู่พื้นดินได้อย่างปลอดภัย

ดวงตาคมของเส่งเมียรัก หันกลับมามองคนที่เดินตามมาอีกครั้ง
ก่อนจะหันกลับไป

เดินแทบไม่ตรงทาง

จนอีกคนต้องดึงแขนเอาไว้

หมีควายตาคมหน้าหล่อใสปิ๊ง ตอนนี้หน้าแดง อย่างสุดจะห้าม

สะบัดมือของคนที่จับแขนเอาไว้ เดินลิ่ว ๆ ไม่ยอมหันมามองข้างหลัง

ไม่หันมามองคนที่เดินตาม

รอยยิ้มระเรื่อ เจือที่มุมปากของตึกใบหยกสอง

จีบสำเร็จหรือเปล่าไม่รู้

แต่โดนอัดหน้ามาหนึ่งหมัด

ซึ่งถ้าหากเป็นปกติ ถ้าลงมาได้แล้วมันคงจะเละจมดินแน่

แต่ตอนนี้มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น

เส่ง....น่ารักมาก..สำหรับไอ้เปา

แล้วเส่งมันก็เดินลิ่ว ๆ ไปไม่ยอมเหลียวมามองเลย

ส่วนตัวไอ้เปา ก็มีทางเดียว

เร่งเดินตามให้ทันไอ้เส่ง เท่านั้นเอง

 

TBC.........................

[kit]

ขอบคุณนะคะ คุณลุง sing

[aaron670826]

  น่ารักกันจริงๆ ทำการบ้านไปอ่านนิยายไป อิอิ  ชอบคู่นี้จัง