หัวข้อ: ปรัชญาช่างกลฯ ภาค เส่ง-เปา by aoikyosuke

[singsayam]

ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค เส่ง-เปา
(ตอน รักกับไม่รักมันต่างกัน) 


ก็สมควรแล้วที่มันจะออกมาเป็นแบบนี้
ในเมื่อทั้งไอ้เปาและไอ้เส่งไม่เคยจะได้คุยดี ๆ กันสักครั้ง
ที่มีอะไรกันไปแบบนั้นมันก็เพราะเมา เป็นเพราะฤทธิ์เหล้า
ต่างฝ่ายต่างก็ไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนี้
เพราะว่าแย่งผู้หญิงกัน
ไป ๆ มา ๆ ก็ตามฆ่ากัน จองล้างจองผลาญกันทุกวัน

แต่เหนือกว่านั้น ......
สิ่งที่คนอย่างไอ้เปาได้สัมผัส
ได้รู้สึก อย่างไม่เคยรู้สึกก็คือ

ตอนนี้.....มันตกหลุมรักไอ้เส่งไปแล้ว
รักจนถอนตัวไม่ขึ้น
รักมากกว่าผู้หญิงที่เคยแย่งกัน
รักมากกว่าผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิต

แล้วยังไงล่ะ ในเมื่อ.....
เส่งมันก็เป็นผู้ชาย
หน้าหล่อ ตาคม หุ่นแมนได้ใจ แค่โปรยยิ้มให้หญิงก็เหลียวหลัง มองกันคอแทบหัก
แล้วตัวไอ้เปามีดีตรงไหนกัน
ตัวอย่างกับตึก หนวดเครารกครึ้มเป็นพัก ๆ หาความน่ารักที่ไหนก็ไม่มี
แล้วไอ้เส่งมันจะมาตาบอดได้ยังไงกัน
ยังไงผู้หญิงขาวสวยหมวยเอ็ก อย่างผู้หญิงคนนั้น
ก็ต้องโดนใจกว่าเป็นไหน ๆ อยู่แล้ว
แล้วนี่ไอ้เปาจะตามมาทำไมกัน ตามมาให้รู้ให้เห็นว่าเขามีความสุขไปถึงไหนต่อไหนกันงั้นเหรอ

แล้วมันไม่เจ็บเลยหรือไง
รักข้างเดียวแบบนี้....ทุเรศตายห่า
หลงรักคนที่ฆ่ากันแทบตาย... หาเรื่องตีกับมันแทบตาย
พอมารู้ตัวอีกที ก็ขาดไอ้เส่งเมียรักไม่ได้ไปเสียแล้ว

เส่งเมียรักเหรอ....
ตลกตายเลยไอ้เปาเอ้ย....เรียกเขาอย่างนั้นทุกวัน โดยที่เขาไม่เต็มใจ ไม่เคยสนใจเลยสักนิด
แค่คิดว่าแหย่มันเล่น แกล้งให้มันอกแตกตาย แล้วไงล่ะมึงไอ้เปา
พอทีนี้ล่ะก็..อยากจะให้เขามาเป็นเมียรักจริง ๆ ก็ทำไม่ได้
ในเมื่อไอ้เส่งมันเกลียดเขาขนาดนี้...... ตายไปอีกสิบชาติก็ไม่มีหวังหรอกไอ้โง่เปาเอ้ย
แล้วไปนอนละเมอเพ้อพกถึงเขาทุกวัน ให้ได้อะไร...
ให้ตัวเองได้รับรู้เหรอ..
ว่าเวลาไอ้เส่งมันมีความสุขมาก ๆ ตัวมึงเองแหละไอ้เปา ต้องมานั่งร้องห่มร้องไห้เสียใจอย่างนี้
ไอ้โง่เปาเอ้ย...
มึงนี่มันโง่จริง ๆ
ทั้งโง่ ทั้งทุเรศ ทั้งน่าสมเพช จะหาใครมาอุบาทว์กว่ามึงอีกมีมั้ย ทั้งประเทศไทยเนี่ย

ไอ้เปายืนนิ่ง ....

หัวใจแตกร้าว...
เจ็บจนหายใจแทบไม่ออก..
ยืนนิ่งรอเวลา..ให้เขาเสร็จสมอารมณ์หมายกัน

แล้วก็แค่ขอเจอหน้าไอ้เส่งเมียรักที่มันทึกทักเอาเองอีกสักครั้ง

แล้ว.....

แล้ว.....

ไอ้เปากัดปากตัวเองแน่น
น้ำตามันยังไม่หยุดไหล
ทำยังไงใจก็ไม่สงบลงซะที

จะไปลากไอ้เส่งลงมา แล้วมันมีสิทธิ์อะไรจะไปทำอย่างนั้น
แฟนไม่ใช่ คนรักไม่ใช่ ผัวเหรอ...ก็ไม่ใช่อีก ไอ้เส่งไม่เคยเต็มใจเป็นเมียมันสักนิด
แม้แต่เพื่อนก็ไม่ใช่
แค่คนรู้จัก.......ระหว่างเขาและไอ้เส่งเป็นแค่คนรู้จักแค่นั้นเอง
คนรู้จักที่ไอ้เส่งมันไม่เคยอยากรู้จักด้วยซ้ำไป

***********************
เฮอะ.....ลีลายัยนี่ยังเด็ดเหมือนเดิม แต่ว่าน่าเบื่อชะมัด
ทำ ๆ เสร็จแล้ว กูจะอยู่ทำไมล่ะวะเนี่ย
ชิ่งแม่งเลยดีกว่า...

ไอ้เส่ง อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย ยืนเสยผมหน้ากระจก ไม่ได้สนใจยัยผู้หญิงบนเตียงเลย
เออ กูนี่แม่งหล่อจริง ๆ หล่อ กว่าไอ้เปาหน้าเหี้ยสิบเท่าเลยหนี่หว่า
แหม แค่ความหล่อกูก็กินขาดไอ้สัตว์เปา ไปหลายขุมแล้วโว้ยยยยยยย

“พี่เส่ง...คบกับแอนต่อนะพี่เส่ง...” ยัยบ้านั่นลุกขึ้นมาพัวพันนัวเนียกับร่างสูงหน้าหล่อที่แต่งตัวเรียบร้อยแล้ว

“อย่าเลย...เลิกแล้วก็เลิก...ช่วงนี้พอดีมีคนใหม่แล้วด้วย...แอนก็ไปหาเอาใหม่เถอะ”
โอ้โห ..ไอ้เส่งมึงช่างเป็นเมียรักที่ร้ายกาจชิบหายเลยว่ะ ฟันเสร็จแล้วตีจาก เลวไร้ที่ติจริง ๆ

“อะไรนะพี่เส่ง...แล้วแอนจะทำยังไงล่ะ...ก็ไหนพี่เส่งบอกว่าเราจะมาคบกันใหม่ไง..แบบนี้แอนไม่ยอมนะ”
ยัยผู้หญิงคนนั้นกระทืบตีนโหยงเหยง แทบจะชักดิ้นชักงอตาย
อุตส่าห์เอาไปคุยซะทั่ว ว่าเบื่อพี่เส่งเมื่อไหร่ก็จะทิ้ง ให้ใครอิจฉาเล่น
พี่เส่งที่ผู้หญิงทุกคนอิจฉา ที่ยัยบ้านี่ได้ครอง แล้วตอนนี้แค่กระดิกมือพี่เส่งก็จะกลับมาหา มาเอาใจเหมือนเดิม แล้วนี่อะไร พี่เส่งจะเลิกเหรอเนี่ย
ไม่ยอมนะ ยังไงก็ไม่ยอม
ห้ามเลิกนะพี่เส่ง นี่เพิ่งเลิกกับไอ้เวทมาหมาด ๆ ขืนง้อพี่เส่งไม่สำเร็จจะเอาผู้ชายหล่อ ๆ ที่ไหนควง
ให้เพื่อนอิจฉาเล่นกันล่ะ

“ไม่ได้พูดสักคำว่าจะกลับมาคบกัน...จะกลับบ้านนอนแล้ว..ค่าโรงแรมจ่ายให้แล้ว...ไปนะ”

อืม...สุดยอดของความแสบเช่นกัน
ไอ้เส่งเดินลิ่วออกมา ผิวปากไปเรื่อย
ทิ้งให้ยัยผู้หญิงน่ารังเกียจ ร้องกรี๊ด ๆ อยู่ในห้องคนเดียว
โดยที่มันเดินตัวเบา สบายปลอดโปร่ง เดินลงมาอย่างมีความสุข เอามือล้วงกระเป๋า
เดินด้วยท่าทางสุดเท่ห์ แมนสุดชีวิต เท่านี้ ศักดิ์ศรีลูกผู้ชายกูก็กลับมาแล้ว
แค่โดนฟันข้างหลังไปทีเดียว ลืม ๆ มันไปซะเถอะ
เมาแม่งขนาดนั้น ไม่รู้ตัวหรอกว่าทำอะไรไปบ้าง

ฮ่า ฮ่า ฮ่า
กูไม่ได้เป็นเกย์เว้ย

คราวนี้กูก็ไปจัดการไอ้เหี้ยเปา ได้อย่างสบายใจแล้ว

แหม....ทำไมกูนี่ทั้งเก่งทั้งฉลาดอย่างนี้วะ

ฮ่า ฮ่า ฮ่า

หมีควายตาคมเดินหัวเราะอย่างสบายใจ
โดยที่ไม่รู้เลยว่า ถ้ามันเจอหน้าไอ้เปาอีกครั้ง
มันจะไม่มีทางคิดอย่างนี้เลย แม้สักนิดเดียว

TBC….......… 

[anna1234]

   เย้สำเร็จคนแรกเลยเรา
 
ทำไม่นางร้ายชอบชื่อแอนกันนักว่ะ
 
เค้าจะไปเปลี่อยนชื่อแล้ว

โธ่ สงสารเปาอ่ะ

[singsayam]

อิอิ...คราวนี้หลานแอนเดือนร้อนซะแล้วละ


คริืคริ...ใครต่อใครก็พากันเกลียน "แอน" กันหมดแล้ว

กิ๊วๆๆๆ

[wan]

  จิ้มลุงสิงห์อีกแล้ว คงไม่บาปนะ ตอนนี้สงสารไอ้เปาจังเลย แต่ทำไมไอ้เส่งมันบอกกับแอนว่า

" มีแฟนแล้ว " หมายความว่ายังไง รีบตามต่อ อย่าให้รอนานนะครับลุงสิงห์ 

[singsayam]

จิ้มลุงสิงห์อีกแล้ว คงไม่บาปนะ ตอนนี้สงสารไอ้เปาจังเลย แต่ทำไมไอ้เส่งมันบอกกับแอนว่า

" มีแฟนแล้ว " หมายความว่ายังไง รีบตามต่อ อย่าให้รอนานนะครับลุงสิงห์ 

นั่นก็หมายความว่า หลานอย่าได้พลาดตอนต่อไปไง...งุงิงุงิ

ดีใจจัง โพสต์ปั๊บ มีคนมาอ่านปุ๊บและเม้นต์ให้อย่างรวดเร็วทันใจที่สุด

[kit]

• แล้วตัวไอ้เปามีดีตรงไหนกัน

ตัวอย่างกับตึก หนวดเครารกครึ้มเป็นพัก ๆ หาความน่ารักที่ไหนก็ไม่มี

ซักนิ๊ด(เน้นเสียงแหลม)นึงก็ไม่มีเลยรึคะ คุณลุง.......เฮ้อ


ขอบคุณนะคะ คุณลุง sing

[both^^]

T__________________T

เปาจ๋า   สงสารจัง

เดี๋ยวไอ่เมียไม่รักดีมันก็กลับมา

[three]

 ::1พี่เปา
เส๋งใจร้ายใจดำ :a12:งอลแล้ว+1ให้คุณลุสิงห์นะครับผม

[gift_deb]

  เปาวิ่งร้องไห้กลับบ้านไปแล้วมั้ง หาเมียใหม่ไปเลย

[benxine]

ว้าวววว ลุง สิงห์

มาต่อไวๆนะค๊าบบบบ

[HaLF333]

สู้ๆนะไอ่คุณพี่เปา ..
ในเมื่อไอ่คุณพี่เส่งยังไม่รัก ไอ่คุณพี่เปาก็ทำให้รักซะจิค่ะ..
แบบนี้อ่ะ โอม จงรัก จงรัก จงรัก 

[Millet]

โหยยลุง

เศร้าจังพี่เปา

อย่าร้องๆ

เส่งบอกนังแอนว่ามีคนใหมแร้วว  หมายถึงพี่เป่าปะ

อิอิ

[singsayam]

โหยยลุง

เศร้าจังพี่เปา

อย่าร้องๆ

เส่งบอกนังแอนว่ามีคนใหมแร้วว  หมายถึงพี่เป่าปะ

อิอิ

อันนี้จะใช่หรือป่าวก็ไม่รู้

หลานต้องติดตามเอาเองนะตอนถัดไป

คืนนี้ลงแน่นอน

[TARO]

ลุงครับ

ตีห้านี่ไม่ดึกเลยเนอะ

 

[singsayam]

ลุงครับ

ตีห้านี่ไม่ดึกเลยเนอะ

 

เด๋ว...เหอะ..มาล่อลุง

เด๋วจะเจ็บมิใช่น้อยนะหลาน

เมื่อคืนวานอ่ะ...หลังไปตอนไหนไม่รู้


******************************

เอาเป็นว่าวันนี้ค่ำๆ ไ้้ด้อ่านตอนต่อไปแน่นอน

ตอนนี้ขอทำงานส่วนตัวก่อนนะหลานนะ

[TARO]

งานมาก่อนครับ

แต่ป๋ม เรื่องเรียนไว้ที่หลัง

ล้อเล่นครับ

วันนี้สอบเสดแล้วค้าบ

ข้อสอบง่ายกว่าที่คิดไว้เยอะ

จะดึกก้อไม่ว่าครับลุง

พรุ่งนี้ไม่มีเรียนเช้า

อาจารย์ไปม๊อบ(ไม่ใช่ละ)

แต่มาไวไวดีที่สุดค้าบลุงสิงห์

 

[singsayam]

ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค เส่ง-เปา
(ตอน คำสารภาพของลูกผู้ชายชื่อไอ้เปา) 


ตึกใบหยกสองกำลังเกิดน้ำท่วมใหญ่
ขณะนี้สภาพอากาศทั่วไปแปรปรวนประดุจดังโดนคลื่นซึนามิซัดเข้ามาเต็มแรง
เหมือนตึกจะกร่อนและเริ่มจะถล่มลงมาซะอย่างนั้น

ภาพคนที่เคยวิ่งไล่ฆ่ากัน เงยหน้าขึ้นมอง คนที่เดินมาจากด้านบนและได้เห็นหน้าคนที่เดินยิ้มลงมา
ใครเคยเห็นตึกใบหยกน้ำตาอาบแก้ม บ้างล่ะ มาดูกันเร็ว
น้ำตายังหลั่งรินไม่ขาดสายและฝ่ามือใหญ่ค่อยปาดมันทิ้งให้หายไป
อายเหลือเกินที่ต้องให้ใครมาเห็นในสภาพนี้

บาติสต้าเปาหุ่นล่ำ หนวดเครารกครึ้ม ลุกขึ้นยืน และเดินจากไปอย่างช้า ๆ พร้อมหัวใจที่แตกสลาย

คนที่เดินยิ้มผิวปากลงมา ยืนนิ่งค้าง เมื่อเห็นภาพตรงหน้า...ไอ้เปา..ไอ้เหี้ยเปามายืนร้องไห้ญาติเสียหรือไงวะ
พอเห็นหน้าเขามันก็เดินออกไปเฉยเลย

เป็นเหี้ยอะไรของมันวะเนี่ย

ความคิดช้ากว่าขา

เพราะขาของไอ้เส่งเมียรัก ก้าวกระโดดพุ่งออกไป จาก จุดเกิดเหตุ ก่อนสมองจะประมวลเหตุและผล

จุดหมายปลายทางเพื่อไปถามว่าไอ้สัตว์เปา มันมายืนร้องไห้หาพ่อมันหรือไง

ไม่ได้ห่วงไม่ได้สนใจ
แต่มันมาก็ดีแล้ว
จะได้กระทืบให้จมดินได้สมใจอยากไม่ต้องไปตามหาให้นาน
ล้างแค้นที่มันทำเอาไว้นั่นเอง

“เหี้ยเปา..มึงหยุดเดี๋ยวนี้....มาให้กูกระทืบซะดี ๆ ไอ้สัตว์เอ้ยยยยยยยยย”

หมีควายตาคมวิ่งตามมาด้วยความเร็วสูง 100 กิโลเมตร ต่อชั่วโมง
ยันตีนเข้ากลางหลังของไอ้เปาจนมันเซไปข้างหน้าแบบไม่ทันได้ตั้งตัว
ว่าจะมีพม่าแอบลอบมาจากด่านเจดีย์สามองค์มุ่งหน้าสู่อยุธยามาลอบทำร้าย แบบกองโจร

“เหี้ยแม่ง..ใครวะ...”
ตึกใบหยกสองที่กำลังเกิดน้ำท่วมใหญ่หันหน้ามาเตรียมเอาคืน
แต่แค่เห็นหน้าเส่งเมียรักที่มายืนหอบแฮ่กแค่นั้นแหละ
มันก็เลย เกิดคลื่นน้ำตาซัดเข้าอีกระลอกใหญ่
ปล่อยให้น้ำตาไหลแหมะ แหมะ น่าสงสารชิบหาย

“พ่อมึงตายเหรอ...โดนตีนแค่นี้ถึงกับร้อง....เป็นเหี้ยอะไรมึงวะ...กลัวกูขนาดนั้นเชียว”
ร่างสูงเอ่ยถามไอ้คนตรงหน้า ที่ไม่น่าเชื่อว่ามันจะมีสภาพโทรมสุดขีด ร้องไห้จนตาปูดตาแดงแบบนี้
ก่อนจะขว้างผ้าเช็ดหน้าให้มันไปซับน้ำตา ให้เรียบร้อย จะได้มาตีกันกลางซอยเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ

แต่ร่างสูงแกร่งหนานั้นกลับหันหลังให้ และทำท่าจะเดินจากไป ด้วยหัวใจที่ปวดร้าว

จนอีกคนต้องรีบมาดักหน้าเอาไว้

“กลัวกูจนต้องเดินหนีเลยว่างั้นเถอะ...หางจุกตูดเลยเหรอมึงอ่ะ...ฮ่า ฮ่า ฮ่า วันของกูมาถึงแล้วไอ้เหี้ยเปาเอ้ย...”

หมัดหนัก ๆ ของคนตรงหน้าถูกปล่อยเข้าปลายคางของอีกคน ชนิดเต็มเหนี่ยว
แล้วอีกคนก็ไม่ได้หลบไม่คิดแม้แต่จะป้องกัน ปล่อยให้ตัวเองโดนซัดจนหน้าหงาย เลือดสาดกระจายทันที
ก่อนจะค่อย ๆ เซไปจนแทบล้มทั้งยืน เพราะฤทธิ์หมัดพยัคฆาถล่มมารเปา

“แม่งไม่สวนด้วยเว้ย....ไม่มีสวน...อย่างนี้ก็เสร็จกูสิวะ...ไอ้โง่เอ้ ย..” ร่างสูงตามเข้าไปกระชากคอเสื้อของคนที่สูงกว่าเล็กน้อย แต่ตัวมันใหญ่กว่าแค่นั้นเอง หวังจะอัดเข้าอีกสักหมัดที่ชายโครง ให้จมตีน

แต่สิ่งที่ไอ้เส่งเมียรักได้เห็น
ร่องรอยแห่งความปวดร้าวเด่นชัด
ถูกส่งผ่านจากม่านน้ำตาของร่างสูงแกร่งหนาที่น้ำตายังไม่ยอมหยุดไหล
ดวงตาคม จ้องมองนิ่งอยู่อย่างนั้น
เพื่อให้เห็นชัด ๆ เพื่อให้มั่นใจ

ไอ้เปามันอกหัก

ตาเศร้า ๆ หน้าหมอง ๆ ของมัน เหมือนวันที่เขาและมันไปเมากันเละเทะหัวทิ่มวันนั้น
“เป็นเหี้ยอะไรไอ้เปา.....ไหนมึงบอกกูสิ...มึงเป็นเหี้ยอะไรถึงไม่สู้กู..”
หมีควายตาคมกระแทกเสียงถาม
ปล่อยคอเสื้อของคนตัวใหญ่ยักษ์ใจเสาะนั้นออก ตะคอกถามด้วยความสงสัย

ตอนนี้ยังไม่จบนะหลาน....ลุงขอ 5 เม้นต์นะ เด๋วมาต่อให้ 

[G-NaF]

จิ้มๆ

เม้นที่1ครับลุง

[both^^]

1  เม้นท์ให้ลุงค่า


โฮฮฮฮฮฮฮฮ

สงสารเปาจัง

ไอ่เส่งไอ่บื้อ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

[singsayam]

1





2

.
.
.

[PoP~Pu]

ร่วมด้วย ช่วยกันเม้น

ลู๊งงงงงงงงงงงงงงงง นู๋ขออีกกกกกกกกกกกกกกกกก

[singsayam]

3

[→Yakuza★]

เฮ้ย~ สงสารเปาอ่ะ 

[TARO]

 

ลุงค้าบ

มาต่อไวไวเถอะค้าบ

ครบห้าเม้นท์แล้ว

 

[HaLF333]

เง้อ....
มาอีกเม้นต์ค่ะ  รออยูอ่ะค่ะ

[Merry X-Mark]

อาราย หายไปตั้งนาน กลับมายังไม่หวานอีก ใจร้ายยยยยยยยยยยยย

[wan]

  จิ้มมาร์ค แต่ไม่ให้เอ็กซ์รู้นะ เพราะมันขึ้หึง โครต ๆ อะ  อ่านแล้วรีบกลับไปบอร์ดตัวเองด่วน 

บังอาจสั่ง ไม่รู้จะโดน  หรือเปล่า  ดีกว่า

แต่เอ ลุงสิงห์ เกิน 5 แล้วน้า 

[shiawase]

ลุงจ๋า  หนูสงสารไอ้เปา  ทำไมลุงทำแบบเน้ๆๆๆๆๆๆๆๆ   

ไอ้เส่ง ไอ้ซื่อบื้อ  โกรธแล้ว

[anna1234]

มาฮาลุงสิงห์เลิฟเลิฟ มาต่อเร็วๆ รอรอ

[mantdash]

อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยอะครับ มาต่อให้จบด้วยน้าครับลุง อิอิ