..........
เราสองคนกลับมาถึงห้องของผมตอนเกือบห้าโมงเย็นครับ ไอ้อิงก็เอาวัตถุดิบทุกอย่างที่ต้องใช้เข้าไปเตรียมไว้ในห้องครัว และเมื่อผมเดินตามเข้าไปดู ก็เห็นมันหยิบจับของใช้ที่ผมไม่เคยใช้งานอย่างทะมัดทะเมง
"พี่อิง ทำอาหารเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่"
ไอ้อิงก็มองผมเล็กน้อย ก่อนจะเอาปีกไก่ที่ซื้อมาหมักซอสในกะละมังขนาดเล็ก
"ก็ตั้งแต่เด็ก"
"เพราะต้องช่วยงานที่ร้านใช่ป่ะ"
"อืม"
หลังจากนั้นเราสองคนก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ผมก็ยืนมองไอ้อิงที่หยิบปลาหมึกมาล้างด้วยความสนใจ นึกอยากจะลองแต่คนตรงหน้าคงไม่ยอมแน่ และเมื่อมันกำลังหยิบปลาหมึกมาหั่น ผมก็เพิ่งนึกอะไรบางอย่างออก
"ปลาหมึกยัดไส้หมูสับกับวุ้นเส้นข้างในด้วย"
"เรื่องมาก"
ถึงจะบ่นแบบนั้น แค่ไอ้อิงก็หันไปหยิบหมูสับกับวุ้นเส้นบางส่วนที่แช่น้ำเอาไว้มาเตรียมสำหรับยัดไส้ปลาหมึกอย่างที่ผมต้องการ
"ไม่เอาผักชีนะ เหม็น"
ไอ้อิงชะงักมือที่กำลังจะหั่นผักชี ผมอมยิ้มมองคนที่ส่งสายตาคมกริบมาให้ ก่อนอาการปากเสียจะกำเริบ
"เลือกกิน ถึงได้โง่แบบนี้ไง"
"คิดว่าพี่อิงจะรู้ซะอีกว่า กูไม่ชอบผักชีเท่าไหร่ ขนาดถั่วลันเตายังรู้เลยนี่ ว่าแต่รู้ได้ไงอ่ะ"
"กูเก่งไง"
"เหรอ..."
ไอ้อิงมองผมเล็กน้อยแล้วทำเมินอีกครั้ง ผมไม่ได้เซ้าซี้อะไรต่อ แล้วมองคนตรงหน้าทำอาหารอยู่ในห้องครัว กว่าอาหารที่สั่งเอาไว้จะเสร็จสมบูรณ์ ผมก็โดนพูดแขวะไปหลายรอบเลยครับ
..........
"อร่อย!"
ผมยิ้มอย่างพอใจ เมื่อได้ลิ้มรสชาติอาหารถูกปาก ทว่าคนตรงหน้าก็แค่มองอย่างวางท่าไม่สนใจแบบทุกที แต่ผมก็ยังตาไวเห็นมันแอบยิ้มอยู่นะครับ
"ดีใจจังที่มีแฟนทำกับข้าวอร่อย"
"พูดมาก"
ผมมองไอ้อิงที่หลบตาทำเป็นไม่สนใจผมอย่างนึกขำกับท่าทางของมัน ก่อนที่ผมจะหยิบไก่ทอดออกมากัดเล่นอย่างครุ่นคิด
"ตัดสินใจแล้ว ต่อไปนี้พีอิงมาทำกับข้าวให้กินทุกวันเลยนะ"
"ไม่ใช่หน้าที่ กูไม่ว่าง"
"แค่ตอนเย็นก็ได้ นะครับ"
ผมทำหน้าอ้อน ไอ้อิงก็ทำหน้าไม่ค่อยพอใจราวกับรำคาญผมเต็มที แต่ก็เท่านั้นแหละ ในเมื่อจับจุดอ่อนได้แล้ว ไอ้อิงก็หนีไม่รอดหรอกครับ
"กูติดใจอาหารที่มึงทำแล้วอ่ะ ไปกินที่อื่นก็ไม่อร่อยแล้ว รับผิดชอบเลย"
"เอาแต่ใจาะ งี่เง่า"
"ก็มีแฟนหล่อ ใจดี ทำอาหารอร่อย ก็เลยหาเรื่องอยากเจอทุกวันอ่ะ"
"น่ารำคาญ ถ้ากูผ่านจะแวะแล้วกัน"
"ครับ"
ผมส่งยิ้มหวานไปให้ ไอ่อิงที่ทำหน้าบึ้งก็มองผมเล็กน้อย ก่อนจะเบือนหน้าหนี ทั้งที่ผิวแก้มกำลังแสดงสีเลือดฝาดออกมา
นี่มันลูกแกะใส่หน้ากากเสือชัดๆ
........
หลังจากวันที่เราสองคนตกลงคบเป็นแฟนกันได้ราวหนึ่งอาทิตย์ กิจวัตรประจำวันของผมก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เพราะมีแฟนมาทำอาหารให้กินเป็นมื้อเย็นทุกวัน พอผมแซวว่าผ่านมาทางนี้บ่อยหรือไง ไอ้อิงก็เลยงอนใส่ แล้วไม่ยอมมาหาสองวันแล้วครับ แต่ถึงอย่างนั้นเราสองคนก็ติดต่อหากันตลอด
"ไอ้เล้ง ช่วงนี้จำศีลเหรอ สาวๆ เขาถามหา"
ไอ้เป้ทักขึ้น ตอนที่พวกเรากำลังนั่งกินข้าวกลางวันอยู่ที่โรงอาหารของคณะครับ
"ก็คงงั้นมั้ง"
ผมตอบรับไปแบบไม่จริงจังนัก ไอ้เป้ก็ทำหน้าเซ็งใส่ ก่อนจะหันไปทางไอ้แชมป์ที่นั่งกดโทรศัทท์มือถืออยู่
"แล้วมึงทำอะไรวะ หาอะไรเล่นกันดีกว่า กูเบื่อ"
ไอ้แชมป์เงยหน้าขึ้น ก่อนจะมองไอ้เป้แล้วหันมามองผมด้วยท่าทางครุ่นคิดบางอย่าง
"รอบที่แล้วฟันดาว รอบนี้ฟันเดิอนเป็นไง"
ฮะ?!
ผมแทบสำลักก๋วยเตี๋ยว ก่อนจะมองไอ้แชมป์ด้วยสีหน้าตกใจ แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไร ไอ้เป้ก็ปล่อยหมาออกมาแล้วครับ
"ไอ้สัตว์ คิดบ้าๆ กูเสียวตูดเลยมึง"
"หึ! มึงจะเสียวทำไม อยากโดนแทงเหรอ"
"ไอ้เหี้ยแชมป์! กูไม่ได้เป็นเกย์เว้ย ผู้หญิงมีให้เลือกเป็นกระบุง พ่อแม่ให้มาหล่อขนาดนี้จะทำเสียชองได้ไง จริงป่ะวะไอ้เล้ง"
"เออ"
ถึงไอ้เป้กับไอ้แชมป์จะไม่ได้รังเกียจกับความสัมพันธ์แบบรักร่วมเพศ แต่ผมก็ยังไม่พร้อมเปิดเผยรสนิยมของตัวเองเท่าไหร่ ถึงแม้เราสามคจะคบกันมาสามปีแล้วก็ตามที
"ก็เห็นมึงเบื่อ กูก็แค่เสนอไอเดีย มันน่าลุ้นดีไม่ใช่หรือว่า เดือนที่ว่าหล่อที่สุดของแต่ละคณะจะเป็นเมียหรือผัวมึงกันแน่"
ไอ้แชมป์หันไปพูดกับไอ้เป้ที่ชักสีหน้าออกมา ก่อนเจ้าของความคิดจะยกยิ้มที่มุมปาก ใบหน้าเจ้าเล่ห์อย่างเปิดเผย
"ทำไมต้องเป็นกูวะ ไอ้เล้ง มึงสนใจป่ะ"
"กูขอผ่าน"
ถึงข้อเสนอจะเข้าทางความชอบที่แอบซ่อนเอาไว้ แต่ตอนนี้ผมไม่ได้อิสระพอจะทำอะไรตามใจเกี่ยวกับเรื่องพรรค์นี้ได้
ก็แฟนผมดุอ่ะ
"ไม่แน่นี่หว่า"
ไอ้เป้พูดแขวะผมพร้อมกับส่งสีหน้ากวนประสาทมาให้ ผมก็เลยต้องตอกกลับไปพอเป็นพิธี
"หึ! กูมันอ่อน ถ้ามึงเก่งนักก็รับคำท้านี้ดิ กูลงแสนนึง มึงได้เป็นเมียเดือนชัวร์"
"อะไรวะ"
ไอ้เป้บ่นออกมาพร้อมกับตีหน้ายุ่งใส่ แต่โอกาสแบบนี้ไอ้แชมป์ไม่ปล่อยให้รอดหรอกครับ
"น่าสน กูเอาด้วย ตามไอ้เล้ง"
"เฮ้ย! กูยังไม่ได้ตกลงเลย"
ไอ้เป้โวยวาย แต่ผมกับไอ้แชมป์ไม่สนใจ ในเมื่อตะแนนสองในสามเห็นด้วย ทุกอย่างก็ถือว่าตกลงครับ
"ไม่ต้องทำขนาดไอ้เล้งก็ได้ มึงเลือกมาสักคณะ ถ้ามึงจับไอ้เดือนคณะทำเมีย ได้ ก็เอาไปเลยสองแสนแบบสบายๆ หึ! แต่กูว่ายากว่ะ"
"ไอ้เหี้ยแชมป์ปากเสีย"
ไอ้เป้หันไแด่าไอ้แชมป์ที่ไม่ทุกข์ร้อนอะไรกับคำต่อว่า ผมก็หัวเราะออกมาเยาๆ อย่างนึกสนุก
"เอาน่าๆ ถ้ามึงโดนกระทืบกลับมา กูอนุญาตให้เปลี่ยนคณะได้"
"ไอ้สัตว์เล้ง กูขออนุญาตกระทืบมึงกับไอ้เหี้ยแชมป์ก่อนได้ไหม"
"ฮ่าๆ"
ผมก็หัวเราะกับท่าทางของไอ้เป้ ก่อนไอ้แชมป์จะเริ่มเปิดเกมพนันไร้สาระตามประสาลูกคนรวยเอาเงินมาผลาญเล่นอย่างเป็นทางการครับ
"สรุปว่าพรุ่งนี้เริมเกมได้"
"ไอ้สัตว์ กูยังไม่ได้ตกลงเลยเว้ย!"
"ถ้าไม่เล่นก็จ่ายค่าอ่อนของมึงมาสามแสน"
"ฝันไปเถอะมึง!"
ผมอมยิ้มมองเพื่อนสองคนที่กำลังทำการเจรจาอย่างสนใจ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เมื่อได้ยิ้นเสียงเรียกเข้าดังขึ้น
"ครับ"
[คืนนี้กูจะไปค่ายต่างจังหวัด กลับวันอาทิตย์]
"แล้วไปยังไงครับ กูไปส่งไหม"
[ไม่ต้อง]
"งั้นกูไปรับนะครับ"
[แล้วแต่มึง]
"อย่าลืมโทรหากูด้วยนะครับ คิดถึง"
ผมฟังเสียงสัญญาณที่ตัดไป แล้วหัวเราะออกมาเบาๆ ไอ้อิงมันป่าเถื่อนครับ เจอผมทำหวานใส่แล้วทนไม่ได้ ทว่าเมื่อผมกลับมาสนใจเพื่อนในกลุ่มอีกครั้ง ก็พบว่าสายตาสองคู่กำลังมองอยู่ ผมก็เลิกคิ้วขึ้น ก่อนจะยกยิ้มที่มุมปาก
"หึ! กูคุยกับเด็ก มีอะไรให้เสือกครับเพื่อน"
"ใครวะ บอกกันมั่งดิ สวยเปล่า"
ไอ้เป้มองผมอย่างอยากรู้ พร้อมกับไอ้แชมป์ที่ละความสนใจจากผม แต่เชื่อเภอะว่าหูมันทำงานดีเยื่ยม ผมก็ทำเมินพร้อมกับเล่นโทรศัพท์มือถือไปด้วย
"กูว่ามึงสนใจเรื่องเดือนคนไหนจะมาเป็นผัวมึงดีกว่านะ"
"ไอ้เหี้ยเล้ง!"
ผมก็แค่ยิ้มรับ แล้วมองไอ้แชมป์ที่ลอบมองผมราวกับประเมินอะไรบางอย่างอยู่ ก่อนรอยยิ้มของมันจะเผยออกมา
ผมไม่รู้หรอกว่ารอยยิ้มนั้นมีความหมายว่ายังไง แต่คงต้องเตรียมเงินสักก้อนเพื่อความสบายใจแล้ว
.
.
.
Next step loading...Marionetta ::: มาต่อตอนใหม่แล้วค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามกันมาถึงตอนนี้นะคะ ดีใจมากเลย จะพยายามปั่นต่อไปอย่างเต็มที่ ยังไงก็ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
ปล. ตอนหน้าเจออิงอิงค่ะ
หัวข้อ: Between us...รักข้างเดียว ►[End] - หนังสือ พร้อมส่งค่ะ (อ่าน 277577 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก