Chapter 18
"เสร็จซักทีโว้ยยยยย" เออ เสร็จซักที
"กูจะนอน กูจะนอน กูจะนอน......" มึงสะกดจิตตัวเองอยู่รึไงไอ้นัท
"เตียงจ๋า รอพี่ก่อนนน" เออ ต้องรอก่อน รอพี่เนมมารับบบบบบ
"กูไปก่อนนะเตี้ย ไม่ไหวละ" ไอ้เบเดินขยี้หัว(ที่ไม่ได้สระมาหลายวัน)เข้ามาบอกลาผม
"เออ ขี่รถดีๆมึง จับไอ้ซีไว้ด้วย เดี๋ยวแม่งร่วงกลางทาง" หลังจากที่ผมมีสารถีส่วนตัวมาคอยรับคอยส่ง คนที่ได้ซ้อนท้ายไอ้เบกลับก็กลายเป็นไอ้ซีนี่แหละครับ ทำตัวอย่างกะผัวเมีย บางวันอยากขับรถเก๋งก็เอาของไอ้ซีมา โดยที่คนขับก็เป็นไอ้เบเหมือนเดิม
สัปดาห์ที่ผ่านมานี้เรียกได้ว่าเป็นสัปดาห์นรกเลยครับ ต้องส่งโปรเจคติดต่อกันทั้งอาทิตย์ นี่ก็เพิ่งส่งตัวสุดท้ายเสร็จไป ดีที่ยังมีเวลาพักเสาร์-อาทิตย์บ้าง แค่สองวันนี่ก็ถือว่าดีมากแล้วนะครับ เพราะปกติพวกผมก็ต้องใช้เสาอาทิตย์ปั่นโปรเจคของวันจันทร์ต่อ แต่จันทร์หน้าอาจารย์ยกคลาสครับ ขอถือโอกาสนี้พักร่างกายหน่อย ไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยยย
"มิว" เสียงทุ้มของคนตัวสูงเรียกให้ผมหันไปมองที่หน้าสตู หลังจากที่นั่งเอ๋อมาสักพัก แบบว่ามันเบลอๆน่ะครับ
"พี่เนมมม" ผมครางชื่อคนตัวสูงเบาๆแต่ยังนั่งอยู่ที่เดิมจนเจ้าตัวต้องเป็นฝ่ายเดินเข้ามาหาเอง
"ไหวไหมเนี่ยเรา กลับห้องกันครับ" พี่เนมลูบหัวผมเบาๆ ก่อนจะหันไปหยิบสัมภาระของผมมาถือไว้แล้วพาเดินไปที่รถ
"ตัวเล็กไปอาบน้ำก่อนครับ เดี๋ยวออกมาทานข้าว เสร็จแล้วค่อยนอนเนอะ" ผมพยักหน้าเบาๆทำตามที่พี่เนมบอก เหมือนหุ่นยนต์ไม่มีผิด เวลานี้สมองไม่ประมวลผลอะไรแล้วครับ ยืมสมองพี่เนมคิดเเทนก่อนแล้วกัน
"พี่เนมม~" เปิดประตูห้องน้ำออกมาผมก็เรียกคนตัวสูงทันที เรียกทำไมไม่รู้ครับ รู้แค่ว่าอยากเรียก นี่ไม่ได้กวนตีนเลยนะ ฮ่ะฮ่ะ
"ฟอด~~ อ้อนเอาอะไรครับ หืม?" พี่เนมเดินเข้ามาหาลูบแก้มเบาๆข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างคนตัวสูงก็จัดการกดจมูกลงมาพร้อมกับสูดกลิ่นหอมเข้าไปฟอดใหญ่
"อืออ~ ไม่ได้จะเอาอะไรครับ" พูดไปก็เอาหัวถูแผ่นอกคนตรงหน้าไปด้วย ไม่ได้อ้อนซักหน่อย.... มั้ง
"หึหึ ทานข้าวก่อนครับ ฟอด~" หอมอีกแล้ววววว ชอบจัง อิอิ เวลาพี่เนมหอมเขาจะหอมเบาๆเหมือนกลัวว่าแก้มผมจะช้ำอย่างงั้นแหละ
ตอนนี้ผมสิงสถิตอยู่ห้องพี่เนมครับ จะว่าพี่เขาเนียนพามาห้องตัวเองก็คงไม่ได้มั้ง ห้องผมเพิ่งผ่านสมรภูมิรบมา ไม่มีที่ให้นอนหรอกครับ พี่เนมเขาคงจะคิดไว้แล้วแหละเนอะ ถึงพาผมมาที่นี่แทน จริงๆก็มาบ่อยจนเริ่มชินแล้วครับ ของๆผมก็มีอยู่ที่นี่แล้วส่วนนึง ก็ห้องแฟนอะเนอะ คิกๆ
"คิดถึงจัง ฟอด~~" พี่เนมชอบหอมแก้มผมบ่อยๆ เขาบอกว่ามันหอม ยิ่งตอนเพิ่งอาบน้ำเสร็จใหม่ๆนี่ไม่ต้องทำอะไรเลยครับ ต้องนั่งให้เขาหอมจนกว่าจะพอใจ พี่เนมบอกว่ามันเย็นๆดี
"อื้ออ~" ผมดันอกคนตัวโตเอาไว้หน่อยๆ นี่ตั้งแต่อาบน้ำเสร็จ กินข้าว จนมานอนอยู่บนเตียงก็แล้ว ยังไม่เลิกหอมแก้มผมอีก
"พี่หอมไม่ได้หรอครับ"
"ยังไม่พออีกหรอครับ" นี่ใจคอจะหอมแก้มอย่างเดียว ไม่ต้องหลับต้องนอนกันเลยรึไง
"ไม่พอครับ พี่ไม่ได้หอมตั้งนาน มิวจะใจร้ายกับพี่หรอ" ไม่ต้องมาทำหน้าตาน่าสงสารเลยนะ แววตาเจ้าเล่ห์แบบนั้นมันปิดกันได้ซะที่ไหน
"อืมม มิวจะนอน ไม่หอมแล้วครับ" ผมง่วง แบบโคตรง่วง ตาจะปิดอยู่แล้วเนี่ย
"ไม่เจอกันตั้งนาน มิวไม่คิดถึงพี่เลยใช่ไหม โอเค ฝันดีครับ" คนตัวโตพูดเสร็จก็หลับตาลงทันทีโดยที่ยังกอดผมไว้เหมือนเดิม เหมือนจะไม่งอนนะ แต่ทำไมผมรู้สึกว่าต้องง้อวะ?
"จุ้บ! คิดถึงนะ" ผมเงยหน้าไปจุ้บปลายคางคนตัวโต พร้อมกับบอกคิดถึงเสียงอ่อยแบบโคตรจะง่วง อย่างที่บอกว่าอาทิตย์นี้มันสัปดาห์นรกครับ ผมปั่นโปรเจคทั้งวันทั้งคืน ไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันเลย พี่เนมก็แวะมาหาบ้างแต่คุยกันไม่ถึงห้านาทีผมก็ต้องกลับไปปั่นงานต่อ เห้อออ ชีวิตมันเศร้าครับ
"คิดถึงใครครับ" ทีอย่างงี้ลืมตาขึ้นมาเลยนะ แฟนใครวะโคตรจะเจ้าเล่ห์
"คิดถึงพี่เนมครับ" ตามใจเขาหน่อย ไม่อยากเล่นตัวมากครับ ผมง่วง ฮ่าๆๆๆ
"คิดถึงมากไหม"
"คิดถึงม๊ากมากกก" พอใจรึยังครับคุณชาย
"หึหึ มาจุ๊บหน่อยครับ" เงยหน้าไปให้คนตัวสูงจูบให้หายคิดถึง
".... อืม~~~ จุ๊บ! " ปิดท้ายด้วยจุ๊บหนักๆที่ปากหนึ่งทีเป็นอันเสร็จพิธี นอนได้!!!
แต่จูบนานขนาดนี้ไม่เรียกว่าหน่อยแล้วมั้งครับ "คุณแฟน"
****************************************************************************************************
หายไปนานนน งานรุมเร้ามากกกกกกกกกก
กลับมาพร้อมกับตอนสั้นๆให้หายคิดถึง?
คอมเมนท์ให้กำลังใจกันด้วยน้าา รักคนอ่านทุกคนค่าา จุ้บๆ