รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่28 (23/06/21) P.9
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่28 (23/06/21) P.9  (อ่าน 36828 ครั้ง)

ออฟไลน์ Christa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 42
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************


รัก ไม่ 'นิ่ง'
[/size]

Intro

“ไอมิว  มึงเดินให้มันเหมือนผู้เหมือนคนหน่อยได้ไหมวะ  ลอยไปลอยมาเป็นผีเลยไอสัด”          ไอซีเพื่อนในภาคผมตะโกนทักตอนที่ผมเดินผ่านโต๊ะมัน
 
“ข้อสอบทำพิษใส่กูอะ”   ผมหันไปบอกมันด้วยเสียงเนือยๆ  พร้อมปรายตามองคนที่เดินตามหลังผมมาติดๆด้วยท่าทางไร้เรี่ยวแรงเหมือนกัน  มันทิ้งตัวลงบนที่นั่งทันทีที่เดินมาถึงโต๊ะ

               โรงอาหารในตอนเที่ยงเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย  หลากหลายอารมณ์  แต่สิ่งที่มีเหมือนกันแทบทุกคนเลยก็คือใบหน้าอิดโรย  พร้อมด้วยรอยคล้ำใต้ตาเป็นพรอพเสริม  หึหึ  น่ารักดีไหมล่ะ   ผมวางของลงบนโต๊ะ  หยิบกระเป๋าตัง  แล้วเดินไปที่หน้าร้านข้าวทันที

“อ้าว  หนูมิว  วันนี้ป้ามีตับผัดกระเทียมของโปรดด้วยนะ”   ป้าเจ้าของร้านประจำเอ่ยทัก

“จัดมาเลยป้า  เอาต้มข่าใส่ถ้วยแล้วก็น้ำเปล่าด้วยนะครับ”  ผมเดินกลับมาที่โต๊ะแล้วลงมือกินทันทีโดยไม่รอไอเบที่เพิ่งจะลุกไปต่อคิวร้านที่อยู่ในสุดของโรงอาหาร
               
               ผมชื่อมิวครับ  เรียนอยู่สถาปัตย์ปีสอง  ไอเบนั่นก็เหมือนกัน  บรรยากาศในคณะที่พวกรุ่นพี่บิวท์กันนักบิวท์กันหนาว่าเปรียบเสมือนบ้านของเรา  ทุกคนในนี้คือครอบครัว  ช่วยเหลือกันได้แม้จะไม่รู้จักกันก็ตาม  ฟังดูเหมือนเวอร์ใช่ไหมครับแต่จากที่ได้อยู่ที่นี่มาปีกว่าๆ  ผมว่ามันคือความจริงเลยแหละ

“พี่มิว  พี่เบ  หวัดดีครับ”  รุ่นน้องปีหนึ่งเดินเข้ามาทักผมกับไอเบที่เดินถือจานข้าวกลับมาพอดี

“เออ  ดีมึง  มีสอบหรอวะวันนี้”  ไอเบตอบกลับคนเดียว  เพราะผมกำลังเคี้ยวข้าวในปากอยู่

“ใช่พี่  เดี๋ยวผมมานั่งด้วยนะ  ไปซื้อข้าวแปป”


“วันนี้สอบวิชาไรวะไอดิน”  ผมถามคนที่นั่งลงข้างๆผม  ส่วนไอเบกำลังยัดข้าวเข้าปากอย่างหิวโหย

“สอบประวัติศาสตร์อะพี่  โคตรตึ้บ  ข้อสอบทำผมมึนไปหมดแล้วเนี่ย”

“หึหึ  วิชาในตำนานเลยไอสัด”  ตำนานที่ว่านั่นไม่ใช่เรื่องที่ดีเท่าไหร่หรอกครับ  คือไอวิชาเนี้ย อาจารย์ใจดี  บวกกับเนื้อหาที่สามารถหาอ่านเองทีหลังได้  ทำให้มันกลายเป็นวิชาพักผ่อนของผมและใครอีกหลายๆคน  ส่วนใหญ่เข้าไปให้อาจารย์เห็นว่ามาเท่านั้นแหละครับ  พอหาที่นั่งได้ก็ฟุบหลับแทบจะทันที  แล้วสุดท้ายเวลาของพวกผมมันก็มีไม่พอสำหรับที่จะอ่านเนื้อหาเพื่อนำมาสอบ  ทำให้มันกลายเป็นวิชาที่โคตรยากสำหรับพวกผม

“แล้วตอนบ่ายมีสอบอีกไหมเนี่ย”  ผมถามดินต่อ

“ไม่มีแล้วพี่  กินเสร็จผมจะกลับหอไปนอนเลยเนี่ย  ไม่ไหวแล้ว”

“เออๆ  รีบๆกินไป”
   
               ธรรมเนียมอย่างหนึ่งของคณะผมคือ  เด็กปีหนึ่งจะไม่มีโต๊ะในโรงอาหารเป็นของตัวเอง  คือถ้ามันจะกินข้าวก็ต้องเดินเข้าไปทักพี่แล้วขอนั่งด้วยนั่นแหละครับ  จุดประสงค์ก็เพื่อให้น้องได้รู้จักกับพี่เยอะๆ  และนั่นมันทำให้ผมต้องคอยสรรหาเรื่องมาพูดคุยกับน้องที่เข้ามาขอนั่งด้วย  เพื่อไม่ให้น้องมันอึดอัด  และก็เป็นการสร้างความสนิทสนมไปด้วยในตัว
   
               พอกินข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันกลับหอ  ผมกับไอเบเดินไปวิศวะ  เป็นคณะที่อยู่ติดกับคณะพวกผม  เมื่อเช้ามาซื้อของที่เซเว่นกินรองท้องก่อนเข้าห้องสอบเลยจอดมอ’ไซค์ทิ้งไว้ที่นั่นเลย

“นั่นใช่ไอพี่เนมอะไรนั่นปะ”  ไอเบพูดพร้อมกับพยักเพยิดไปข้างหน้าที่มีผู้ชายตัวสูงใส่ชอปเดินเข้าเซเว่นไป

“ใช่มั้ง  กูไม่ใช่ไอเฟย์นะที่จะจดจำทุกรายละเอียดของพี่เค้าได้”

“ฮ่าๆๆ  เออๆ  กูไปนอนและ  เดี๋ยวมืดๆกูไปหาที่หอ”  มันพูดพร้อมกับขึ้นคร่อมมอ’ไซค์และขับออกไปทันที  ผมได้แต่ส่ายหัวอย่างระอา  ไอนี่แม่งไม่เคยถามความสมัครใจผมเลยซักคำ  ผมขึ้นคร่อมฟีโน่ของผมบ้าง  เงยหน้ามองเข้าไปในเซเว่นก็สบตาเข้ากับคนที่ไอเบพูดถึงพอดี  ผมว่าผมได้คำตอบแล้วแหละ  ผู้ชายคนนั้นคือพี่เนมที่ไอเฟย์เพื่อนผู้หญิงในภาคผมคลั่งไคล้อย่างแน่นอน  ผมละสายตาออกมาแล้วได้แต่พึมพำอยู่คนเดียว

คนเหี้ยไร ‘นิ่ง’ ชิบหาย
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-06-2021 19:12:07 โดย Christa »

ออฟไลน์ Christa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 42
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' รักที่1 (10/12/16)
«ตอบ #1 เมื่อ10-12-2016 04:08:15 »

Chapter 1

          ผมนอนลืมตาอยู่บนเตียงหลังจากที่ตื่นมาได้สักพัก  รู้สึกเหมือนยังนอนไม่พอ  อยากจะนอนต่ออีกแต่ในหัวก็ได้แต่คิดถึงงานที่จะต้องส่งในอาทิตย์ถัดไป  ทำให้ผมต้องนอนถ่างตาอยู่อย่างนี้  พอทำใจได้แล้วผมก็ลุกไปอาบน้ำแล้วออกไปซื้อข้าวที่เซเว่นหน้าปากซอย

         
          หอผมอยู่ต้นๆซอยเลยครับ  เรียกว่าเป็นหอแรกเลยดีกว่า  ก่อนถึงหอผมจะเป็นโซนร้านอาหาร  และก็มีเซเว่นอยู่ตรงหน้าปากซอย  ผมเดินผ่านโซนร้านอาหารที่มีร้านเปิดอยู่แค่สองสามร้าน  สายๆแบบนี้ยังไม่ค่อยเปิดกันหรอกครับส่วนใหญ่จะเปิดกันเย็นๆรอรับนักศึกษาหลังเลิกเรียนกันมากกว่า  ผมเดินเลี้ยวเข้าเซเว่น  ไม่ได้เอารถมาหรอกครับใกล้แค่นี้


          “อ๊ะ!!”   ผมที่กำลังยืนกอดอกพิจารณาเมนูข้าวแช่แข็งอยู่  เซเข้าหาชั้นวางจนหัวกระแทกเข้ากับชั้น

หันไปหาต้นเหตุที่ชนผมจนหน้าทิ่มด้วยความหงุดหงิด  แม่ง! เจ็บนะเว้ย  คนตัวสูงที่ถอยหลังมาชนผมหันมามองด้วยใบหน้านิ่งๆ  ไอพี่เนมนี่เอง  ไอสัดเอ๊ย  แล้วทำไมผมต้องเป็นฝ่ายที่เงยหน้าขึ้นไปอีกแล้ววะ  คุยกับไอเบทุกวันนี้ก็ต้องเงยหน้าแบบนี้แหละครับ  คือผมไม่ได้เตี้ยนะ  ก็มาตรฐานชายไทยปกติ  พวกที่ผิดปกติน่ะคือพวกที่สูงเกินไปแบบคนตรงหน้าผมต่างหากเล่า

         
          “หื้อ!!”  ผมเอียงหน้าหลบนิ้วเรียวยาวที่ยื่นมาสัมผัสหน้าผากบริเวณที่ชนเข้ากับชั้นวางเมื่อกี้   แล้วไอสายตาขัดใจนั่นมันคืออะไรวะ  มันต้องเป็นผมไม่ใช่หรอที่ต้องทำแบบนั้น  คนไม่ได้รู้จักมักจี่อะไรกัน  อยู่ดีๆคิดอยากจะจับก็จับกันได้ง่ายๆเลยหรอ  ไอบ้า


          “เจ็บรึเปล่า”  พี่เนมถาม  แต่ขอโทษนะ  ไอหน้านิ่งๆแบบนั้นนี่เต็มใจถามจริงๆใช่ไหมครับ


          “เจ็บสิ  ถอยมาได้ ไม่ดูเลย”  ผมพูดพร้อมกับเอามือลูบหน้าผากไปด้วย


          “ขอโทษ”  คนตัวสูงบอกออกมาด้วยใบหน้าที่นิ่งเหมือนเดิม  คือมันก็ดูหล่อดีนะ  ไอตาเรียวๆสวยๆ  จมูกโด่งๆ  กับปากสีชมพูเข้ม   และผมสีดำที่ขับให้ใบหน้าเรียวขาวดูสว่างขึ้นไปอีก   พอดูรวมๆแล้วก็....  ‘มีเสน่ห์เหลือเกิน  ไม่ต้องมาเขิน  ผมชมตัวเองงงง ~~~~~’  ฮ่าๆๆๆ  พี่เขามองผมด้วยแววตาประหลาด   คงงงว่าไอนี่มันบ้าเปล่าวะ  จากหน้าที่หงุดหงิดของผมกลายเป็นอมยิ้มน้อยๆเพราะมัวแต่ชมตัวเองอยู่ในใจ  ฮ่าๆๆๆ


          “ไม่เป็นไรพี่  ทีหลังก็ระวังหน่อยละกัน”   ผมที่ไม่ได้ติดใจอะไรก็หันมาเลือกข้าวต่อ  ส่วนพี่เขาก็หันกลับไปเลือกนมที่อยู่ในชั้นถัดไป


          “นมรสสตรอเบอรี่ไม่มีหรอครับ”  เสียงทุ้มด้านหลังผมเอ่ยถามพนักงานเซเว่นที่เดินผ่านมา


          “อ๋อ  หมดแล้วค่ะ  ของจะเข้ามาส่งตอนบ่ายนะคะ”

ผมที่เลือกของเสร็จแล้วก็เดินไปจ่ายตังค์ที่เคาเตอร์  พร้อมกับร่างสูงที่เดินออกจากเซเว่นไป  อะไรวะ นมรสอื่นก็มีเยอะแยะกินไม่ได้เลยรึไง  หรือว่ารสสตรอเบอรี่มันกินแล้วสูง  มันใช่หรอวะ  ไว้วันหลังผมต้องลองกินบ้างแล้วล่ะ


   
          ผมเข้าคณะตอนช่วงบ่ายๆเพื่อมาทำโปรเจคมิดเทอมที่เหลืออยู่อีกตัวหนึ่ง   คณะผมมีสอบไม่เยอะก็จริงแต่โปรเจคนี่ละลานตามาก  เพื่อนคณะอื่นชอบบอกว่าพวกผมโชคดีที่ไม่ต้องอ่านหนังสือสอบมากมาย  แต่มึงลองมาทำโปรเจคแบบพวกกูไหมครับ  เวลานอนไม่ได้มีมากไปกว่ากันเลย  เผลอๆได้นอนน้อยกว่าพวกที่อ่านหนังสือสอบอีก


          “ไอมิว  มีกาวร้อนป่าววะ”  ไอนายเพื่อนผมเดินเข้ามาถาม


          “ไม่มี  มึงไปซื้อที่พี่นาสิ”


          “วันนี้วันอาทิตย์  พี่นากับป้าสาไม่เปิดร้าน   ไอควายยย”   พี่นาคือเจ้าของร้านขายเครื่องเขียนในคณะผมครับ  มีคู่แข่งก็คือป้าสิที่ชอบขึ้นราคาของเป็นช่วงๆ  ช่วงที่คนซื้อเยอะๆน่ะครับ หึหึ


          “งั้นมึงก็ไปเซเว่น”


          “งั้นมึงก็ไปกับกู”  พวกเพื่อนผมนี่มันเหมือนกันทั้งภาคแม่งไม่ค่อยจะถามความสมัครใจของผมหรอก  ผมเคยบ่นพวกมันนะครับเรื่องนี้แต่คำตอบที่ได้กลับมาคือ  ‘พวกกูรู้ว่ามึงใจดี’  ครับ  ก็ตามนั้น

         
   
          และแล้วผมก็เข้ามาอยู่ในเซเว่นที่วิศวะกับไอนายครับ  คณะนี้เป็นอะไรที่น่าหมั่นไส้มาก ก็เข้าใจนะครับว่าคนที่เข้าเรียนคณะนี้มีเยอะ  เยอะกว่าคณะผมประมาณสามเท่าได้  แต่ไอการที่มีเซเว่น  2 สาขา  ในขณะที่คณะผมไม่มี   โรงอาหารใหญ่โตที่ทำให้โรงอาหารเล็กๆในคณะผมกลายเป็นโรงอาหารโรงเรียนเด็กชนบทไปเลย    คณะผมหลงใหลในธรรมชาติมากครับ  ถ้าคนนอกมองเข้ามาก็คงนึกว่าป่าดีๆนี่เอง  และไอคณะนี้มันยังมีร้านปริ้นงาน-ถ่ายเอกสารอยู่อีก 3 ร้าน  ในขณะที่พวกผมได้แต่งงว่าทำไมร้านปริ้นมันไม่มาอยู่ฝั่งพวกผมวะ  เพราะงานพวกผมต้องปริ้นกันอยู่เป็นประจำแถมปริ้นทีเป็นปึก  แต่พวกวิศวะที่ใช้งานกันแค่ถ่ายเอกสารและปริ้นรายงานขาวดำทำไมมันถึงได้ไปครอบครอง  ฮืออออออ  มันเป็นเรื่องที่น่าเศร้าของพวกผมครับ


          “กูหาของกินแปป”  ไอนายบอกผมหลังจากที่เดินไปหยิบกาวมาแล้ว  ผมเดินไปดูอะไรกินบ้าง  เผื่อหิวตอนทำงานจะได้ไม่เสียเวลาออกมาอีก


ผมเลือกแซนวิชไส้กรอกชีสมาอันนึง  แล้วก้สั่งฟุตลองชีสอีกชิ้นนึง   ระหว่างรอแซนวิชกับไส้กรอกผมก็เดินเล่นรอ  พอผ่านชั้นนมก็อดที่จะมองนมรสสตรอเบอรี่ที่วางเรียงรายอยู่บนชั้นไม่ได้    ตกลงว่ารสสตรอเบอรี่นี่กินแล้วสูงจริงป่าววะ  คือผมเป็นพวกชอบกินนมนะเพราะเขาว่ากันว่ากินนมแล้วจะสูง  แต่ผลที่ได้ก็อย่างที่เห็นนี่แหละครับยังอยู่ในมาตรฐานชายไทยเช่นเดิม  ปกตินมที่ผมเลือกกินจะเป็นรสจืดผมว่ามันอร่อยดีนะแล้วก็ดูเหมือนจะทำให้สูงได้มากกว่ารสที่ปรุงแต่งขึ้นมา  ผมหยิบนมรสจืดไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์


ผมก็อยากรู้เหมือนกันนะว่ารสสตรอเบอรี่กินแล้วสูงกว่าจริงรึเปล่า  แต่ผมกลัวว่าถ้าเลือกรสสตรอเบอรี่มา คนที่คณะนี้อาจจะไม่ได้กินนมก็ได้


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-12-2016 15:23:43 โดย Christa »

ออฟไลน์ Mura_saki

  • แค่เรารู้จักกัน...มันก็ดีที่สุดแล้ว :)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2067
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +179/-9
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' Intro+รักที่1 (10/12/16)
«ตอบ #2 เมื่อ10-12-2016 11:13:10 »

เราต้องเข้าเซเว่นซื้อนมรสสตอเบอรี่มารอพี่เนมหน่อยละ.

วิศวะ-ถาปัตย์

รออยู่นะคะ
 :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ โอ

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 141
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-1
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' Intro+รักที่1 (10/12/16)
«ตอบ #3 เมื่อ10-12-2016 12:20:03 »

มาต่ออีกไวๆนะอยากอ่านอีก :call:

ออฟไลน์ Christa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 42
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' รักที่2 (10/12/16)
«ตอบ #4 เมื่อ10-12-2016 19:38:33 »

Chapter 2

    “ พวกมึง!! จารย์บอกเริ่มตรวจเก้าครึ่งนะ ”  เสียงไอซีตะโกนบอกพวกผมที่กำลังจัดดิสเพลย์งานกันอยู่ 

     วันนี้เป็นวันส่งโปรเจคมิดเทอมตัวสุดท้ายครับ  เหลือเวลาอีกประมาณ 15 นาทีกว่าอาจารย์จะมา  ต่างคนต่างเร่งมือทำงานของตัวเองให้ออกมาสมบูรณ์ที่สุดเท่าที่จะทำได้  ทั้งจัดแบคดรอป  ตัดเพลท  แต่งโมเดลกันวุ่นวายไปหมด


   
     “ ไอเบยังไม่มาอีกหรอวะมิว ”  ไอซีเดินเข้ามาถามผม


     
     “ มันไปปริ้นเพลท  กำลังมา ”  ผมตอบไปด้วยแปะเพลทไปด้วย



     “ เห้ย!  พวกมึง  วันนี้เมาคลีเว้ย  เจอกัน ”  เสียงเพื่อนในภาคตะโกนบอกทันทีที่อาจารย์เดินออกจากสตูไป


     ธรรมเนียมแปลกๆอย่างนึงของพวกผมคือ  หลังส่งงานเสร็จจะต้องหาเหล้าหาเบียร์เข้าปากกันทันทีแทนที่จะนอนกันยาวๆ  และสถานที่นัดพบสำหรับคืนนี้คือ  เมาคลี  ร้านเหล้าแถวมหาลัยผมเอง  แต่ก่อนมหาลัยผมมีร้านเหล้าเปิดอยู่เยอะมาก  เปิดกันในโซนหอเลยก็มี  ตรงข้ามหอผมก็เคยเป็นร้านเหล้ามาก่อนแต่หลังจากที่เคร่งเรื่องร้านเหล้าใกล้สถานศึกษากันมากขึ้น  ร้านหลายๆร้านก็ถูกปิดตัวลง  ตอนนี้ก็มีเหลืออยู่แค่ไม่กี่ร้าน และเมาคลีก็เป็นร้านหนึ่งที่ยังอยู่รอดมาได้  อย่างว่าแหละครับ  คนมันจะกินถึงจะไม่ได้ใกล้เหมือนอยู่หน้าหอยังไงพวกผมก็ถ่อสังขารไปหามันได้อยู่ดี


     
     “ ไอมิว  ไอเบ  ชวนพวกไอทิมมาด้วยนะเว้ย ” 



     “ เออๆ  มันสอบเสร็จกันละ  เดี๋ยวกูบอกให้ ”  เพื่อนผมพยักหน้ารับแล้วขนงานออกจากสตูไป

     พวกไอทิมคือกลุ่มเพื่อนสมัยมัธยมของผมกับไอเบครับ  เรียนอยู่มหาลัยเดียวกันแต่คนละคณะ  สถานที่นัดรวมตัวกันก็ร้านเหล้านั่นแหละครับ  ตอนกลางวันต่างคนต่างเรียนไม่ค่อยว่างมาเจอกันหรอก  ทำให้เพื่อนผมเคยเจอพวกมันอยู่บ้าง  คุยกันง่ายตามประสาผู้ชายทั่วๆไปแหละครับ  พอเหล้าเข้าปากก็กลายเป็นเพื่อนกันได้ไม่ยาก



     “ ไอมิว  มึงไม่ต้องเอาฟีโน่ไปนะ  เดี๋ยวกูไปรับที่หอ ”  ไอเบหันมาบอกผม  ผมพยักหน้ารับ  เดินออกจากสตูพร้อมมันเพื่อกลับหอ



     “ เจอกันสี่ทุ่มมึง ”  มันบอกก่อนออกรถไป



     ผมกลับมาถึงหอ  วางของเสร็จก็ขึ้นเตียงนอนทันที  หยิบโทรศัพท์มาเช็คอะไรเรื่อยเปื่อย   ไลน์ไปบอกในกรุ๊ปเพื่อนสมัยมัธยมว่าเจอกันที่เมาคลี  มองดูเวลาตอนนี้บ่ายสอง  ตื่นซักทุ่มนึงละกัน  ผมตั้งนาฬิกาปลุกไว้ก่อนจะหลับตาลง



19.40 น.
   
       ผมนอนลืมตาอยู่บนเตียง  ผมเป็นพวกชอบเลื่อนนาฬิกาปลุกไปเรื่อยๆน่ะครับ  เวลาจะตื่นไปส่งงานทีต้องตั้งเวลาล่วงหน้าไว้เกือบๆชั่วโมง  และไม่ได้ตั้งแค่อันเดียวนะครับ  ตั้งเป็นสิบๆอัน  ระยะเวลาห่างกัน 10 นาที  ใกล้เคียงกับเวลาที่เลื่อนปลุกไป  ทำให้นาฬิกามันดังอย่างน่ารำคาญสุดๆ  ต่อให้เผลอกดปิดไปก็มีอันใหม่มาปลุกอยู่ดี  ผมเชื่อว่าเพื่อนๆผมก็ทำแบบนี้กันเกือบทุกคน  นาฬิกาปลุกสองสามรอบใช้ได้ผลแค่ตอนที่เข้ามาเรียนที่นี่ใหม่ๆเท่านั้นแหละครับ  ตอนนี้สิบกว่ารอบยังตื่นยากเลย


   
       ผมหาอะไรกินก่อนจะไปอาบน้ำ  แต่งตัวเสร็จก็ประมาณ  2 ทุ่มครึ่งแล้วครับ  วันนี้ผมใส่เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขายาวพอดีตัวสีดำ  นั่งเป่าผมบนเตียงพร้อมกับเล่นโทรศัพท์ไปด้วย  เข้าไปดูไลน์กลุ่มที่ขึ้นแจ้งเตือนอยู่สิบกว่าข้อความ  เป็นพวกเพื่อนผมที่เรียนที่นี่ตอบรับคำชวนของผม  เรื่องแบบนี้พวกมันไม่มีพลาดหรอกครับ  จริงๆกลุ่มผมไม่ได้มีแค่ที่นี่นะครับ  มีอีก 2 คนที่มันเรียนอยู่อีกมหาลัยนึง  ส่วนใหญ่จะได้เจอกันช่วงปิดเทอมนั่นแหละครับ

   
       ผมกับไอเบได้เรียนคณะเดียวกัน  ตัวนี่ติดกันเป็นแฝดสยามเลยครับ  แหม  ก็พวกผมคบกันมาตั้งแต่มัธยมต้นแล้วนี่ครับ  จะสนิทกันมากก็ไม่แปลกหรอก  สนิทกันจนพวกเพื่อนๆล้อผมกับมันว่าเป็นคู่เกย์กันประจำ  ไอเบมันสูง  สูงแบบนายแบบอะไรประมาณนั้นน่ะครับ  ส่วนผมก็สูง  สูงในแบบฉบับของผมเอง  ฮ่าๆๆ  มันเป็นหนุ่มตี๋ผิวขาว  หน้าตาดูผู้ดี๊ผู้ดีผิดกับนิสัยเถื่อนๆของมัน  เวลาเดินผ่านสาวๆทีนี่กรี๊ดกันเป็นแถบๆ  ถ้าไม่ได้กรี๊ดเพราะความหล่อของมันกับผมก็คงกรี๊ดเพราะพวกเธอเป็นสาววายนั่นแหละครับ  ผมรู้จักสาววายตั้งแต่ช่วงเข้ามาปีหนึ่งใหม่ๆ   ผมยังจำได้ดี  ตอนนั้นไอเฟย์  เพื่อนผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง  มันชอบกระซิบกระซาบกับกลุ่มเพื่อนแล้วมองมาทางผมกับไอเบด้วยนัยน์ตาหวานเยิ้ม  ด้วยความที่มันน่ารักพวกผมเลยยิ้มกลับไปให้  บวกกับความคิดที่ว่าไม่ผมก็มันนั่นแหละที่ไอเฟย์ชอบ  แต่แล้วความจริงก็ปรากฏ  เมื่อไอเฟย์มันเดินมาขอถ่ายรูปคู่ผมกับไอเบแล้วบอกว่าขอเอาไปลงเพจคู่รักเกย์นะ  ตอนนั้นพวกผมสตั๊นไปประมาณสามวิ  ก่อนจะหันมามองหน้ากันแล้วเบือนหน้าหนีไปคนละทาง

   
       ‘เฟย์ว่าอะไรนะครับ’  ผมถามเฟย์กลับอย่างไม่ค่อยอยากจะยอมรับความจริงเท่าไหร่  ความจริงที่ว่า  มันไม่ได้ชอบผมหรือไอเบ  แต่มันชอบที่พวกผมอยู่ด้วยกัน

   
       ‘เราบอกว่า  ขอเอารูปไปลงเพจคู่รักเกย์ได้ไหม?  ถ้ามิวไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะแต่เราขอเอาไปให้แก๊งค์สาววายของเราดูได้ไหม  สัญญาจะไม่เอาไปเผยแพร่ที่ไหน’   เฟย์พูดพร้อมกับชูนิ้วขึ้นมาสามนิ้ว  เหมือนบอกว่าเธอจะทำตามอย่างที่พูดแน่นอน

   
       ‘เอ่อ..  สาวอะไรนะ’  ไอเบถามคำถามที่ผมเองก็สงสัยอยู่เหมือนกัน   ชื่อแก๊งค์หรอวะ  หรืออะไร  แล้วทำไมต้องเอารูปพวกผมไปดูกันด้วยล่ะ
   

       ‘สาววายไง  เบไม่รู้จักหรอ  เป็นพวกผู้หญิงที่ชอบเกย์น่ะ’


       ‘เอ่อ..  ชอบแบบสนใจอะไรอย่างงี้น่ะหรอ’  ผมถามขึ้นมาบ้าง


       เฟย์ยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจะตอบมาว่า


       ‘เปล่าหรอก  พวกเราชอบเห็นผู้ชายรักกันน่ะ   แล้วมิวกับเบคบกันมานานรึยังล่ะ  สังคมสมัยนี้มันเปิดกว้างแล้วนะ  เป็นเกย์ก็ไม่ได้มีอะไรเสียหายหอก  ถ้ามีใครมาว่าอะไรแกบอกพวกเราเลยนะ  เราจะไปจัดการให้เอง’  เฟย์พูดพร้อมชูกำปั้นมาข้างหน้า 


       ‘เราไม่ได้เป็นแฟนไอเบมัน  เฟย์พูดอะไรเนี่ยเราขนลุกไปหมดแล้ว’  ผมที่ตั้งสติได้ก่อนไอเบรีบตอบออกไปพร้อมเอามือลูบแขนตัวเองไปด้วย   


       ‘อ้าว  ก็เราเห็นเบกับมิวตัวติดกันตลอดเลย  แล้วก็นะ....’  เฟย์ยิ้มแล้วก็บิดตัวไปมาอย่างเขินอาย  ก่อนจะพูดต่อ


       ‘เบก็หล่อซะขนาดนี้  แถมมิวก็น่ารักน่าทะนุถนอมอีก  งือออ  เราเขินจะแย่เวลาที่พวกแกสกินชิพกัน  อยากจะกรี๊ดอยู่บ่อยๆ
ว่าแต่พวกแกไม่สนใจจะเป็นแฟนกันจริงๆหรอ  บางทีแกอาจจะรักกันอยู่แต่ไม่รู้ตัวก็ได้น้า~~’  เฟย์ยืนเอานิ้วจิ้มๆกันแล้วบิดตัวไปมา

   ‘พอเถอะว่ะ  จะอ้วกอะ  กูกับไอมิวเนี่ยนะ  แหวะ!’  ไอเบพูดพร้อมกับทำท่าจะอ้วก

   
       ‘กูก้ไม่เอามึงหรอก  นี่หล่อแล้วหรอวะ  ถ้ากูจะมีผัวก็ขอที่ดูเป็นผู้เป็นคนมากกว่านี้หน่อยได้ไหมวะ’ คนอื่นชอบมองว่าผมน่ารัก น่าทะนุถนอม  อย่างที่เฟย์บอกนั่นแหละครับ  เพราะฉะนั้นอย่าหวังว่าผู้ชายที่ไหนจะมายอมให้ผมกดเลย  มีแต่จ้องจะเอามากกว่า  แม่ง!พูดแล้วขึ้น

   
       ‘เชอะ!  แล้วอย่าให้เห็นนะว่ามาแอบคบกันทีหลัง  เราจะเอารูปไปแปะให้รู้กันทั่วคณะเลยคอยดู’ 

   เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละครับ  มันล้อจนพวกผมเบื่อที่จะรังเกียจกันแล้ว  เลยปล่อยเลยตามเลย  อยากล้อก็ล้อไปยังไงผมกับมันก็ไม่ได้กันอยู่แล้ว





~Rrrr~~

   
       “ ฮัลโหล ”  ผมรับสายไอเบ


   
       “ กูถึงหน้าหอมึงและ  ลงมาเลย ”  ผมกดวางสาย  หยิบกระเป๋าตังค์  คีย์การ์ด และโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกง  ก่อนจะเดินลงไปหามัน

   



       พวกผมใช้เวลาประมาณสิบนาทีก็มาถึงร้านเมาคลี  หาที่จอดรถได้แล้วก็เดินเข้าร้าน  พวกเพื่อนผมหาตัวได้ไม่ยากครับ  เดินเข้าไปก็เห็นกลุ่มชายฉกรรจ์สิบกว่าชีวิตนั่งมั่วสุมกันอยู่  เสียงโหวกเหวกโวยวายจากโต๊ะพวกมันดังไปทั่วทั้งร้าน  ผมนั่งลงตรงที่ว่างบนโซฟาข้างๆไอทิว  ส่วนไอเบก็เดินไปนั่งข้างไอฟาร์  กลุ่มผมที่เรียนที่นี่มีกันอยู่  4 คนครับ  คือ  ผม  ไอเบ  ไอทิว  แล้วก็ไอฟาร์     ไอทิวเรียนนิติส่วนไอฟาร์เรียนวิศวะ


   
       “ พี่ไม่ดื่มหน่อยหรอครับ    พวกผมทำให้รำคาญรึเปล่า ”  ไอฟาร์ที่นั่งอยู่โซฟาตรงข้าม  ถามคนที่นั่งอยู่ข้างๆผมอีกที
   
       ผมหันไปมองข้างตัวทันที  ตอนแรกนึกว่าเพื่อน  เพราะงานนี้พวกผมไม่ได้ชวนรุ่นพี่ปีอื่นมา  ก่อนจะพบว่าคนทางขวามือผมคือพี่เนม  รุ่นพี่วิศวะปี 3  ผัวในอุดมคติของไอเฟย์มัน   มันบอกว่าพี่เค้าเป็นแบบหล่อด้วยสวยด้วย  อารมณ์เหมือนเทพบุตรที่หล่อแบบงดงามอะไรประมาณนั้นน่ะครับ   ผมฟังมันเพ้อจนเบื่อ


   “ เปล่า  ไม่ได้รำคาญ  แค่ง่วง ”  คนข้างตัวผมตอบไอฟาร์


   
       “ แล้วพี่ไม่กลับไปนอนล่ะครับ  ไอพวกนี้มันเสียงดังกันจะตาย ”


   
       “ ไอมอสมันยืมห้องกินเหล้ากัน  กูรำคาญพวกมันเลยออกมานี่แทน ”


   
       “ รำคาญพวกพี่มอสหรือพี่เบลล่ะครับ  หึๆๆ ”


   
       “ มึงก็รู้  ยังจะถาม ”  พี่เนมตอบอย่างเซ็งๆ


   
       “ แล้วทำไมถึงไปห้องพี่กันล่ะครับ  ทำไมไม่กินที่ห้องพี่มอส ”


   
       “ เมียมันพาเพื่อนมาที่ห้อง  มันเลยมาขอใช้ห้องกู ”


   
       “  พี่เบลเป็นคนเสนอสินะครับ ฮ่าๆๆ ”  คนข้างๆผมถอนหายใจแล้วทิ้งตัวพิงโซฟา


   
       “ กูง่วงอะ ”  พี่เนมบ่นเบาๆ


   



       “ น้องมิวจ๊ะ  น้องมิวจ๋า~~ ”  หลังจากที่ผมกินเหล้าไปได้ไม่กี่แก้ว  เสียงเพื่อนในคณะที่เดินโงนเงนถือแก้วมามาทางผมก็ดังขึ้น


   
       “  พี่ทัตอยากได้ขนมนมเนยมากินกับเหล้ากับเบียร์  เพื่อเพิ่มสารอาหารหน่อยน่ะจ่ะ ”  สารอาหารบ้านพ่อมึงแดกกับเหล้ากับเบียร์หรอไอสัด  ผมได้แต่มองหน้ามันอย่างระอา


   
      “  เออๆๆ  เดี๋ยวกูไปเซเว่นแปป  มีใครจะไปปะ ”  ผมลุกขึ้นยืน  แล้วหันไปถามเพื่อนๆ


   
       “ เดี๋ยวกูไปกับมึงเอง ”  ไอทิวลุกขึ้น  ก่อนจะจับมือผมพาเดินออกไปหน้าร้าน

   

       ผมเลือกพวกขนมและก็ถั่วที่พวกมันชอบกินกันใส่ตะกร้าในมือ  ส่วนไอทิวยืนสูบบุหรี่รออยู่หน้าเซเว่น  ที่มันใช้ให้ผมมาสาเหตุนึงก็เพราะผมรู้ใจพวกมัน  รู้ว่าใครชอบอะไรไม่ชอบอะไร  ผมชอบสังเกตความรู้สึกคนอื่นน่ะครับ  ผมไม่ชอบเวลาที่ตัวเองทำให้ใครไม่พอใจเท่าไหร่  เวลาทะเลาะกันมันต่อติดยากน่ะครับเพราะผมเป็นพวกไม่ชอบตื๊อใคร  เรื่องเดินตามง้อต้อยๆนี่ตัดไปได้เลย  ถ้าผมผิดจริงผมก็ขอโทษส่วนจะให้อภัยหรือไม่นั้น  ผมให้เวลาตัดสินใจเสมอ  ถ้ายังไม่อยากคุยกับผม ผมก็ไม่คุยด้วย แค่นั้น  แต่ถ้าผมไม่ผิดอย่าหวังว่าจะได้ยินคำขอโทษที่ไม่มีสาเหตุออกจากปากผม  ต่อให้โกรธผมเป็นปีๆ ผมก็ไม่ขอโทษหรอก  ก็ผมไม่ผิดนี่  เผลอๆอาจจะโดนผมโกรธกลับก็ได้นะครับ  หึๆๆ

   
       ผมเดินไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์โดยไม่ลืมที่จะหยิบนมรสสตรอเบอรี่ติดมือไปด้วย  ไอทิวดับบุหรี่ตอนที่ผมเดินออกไปพอดี  ผมไม่ชอบควันบุหรี่น่ะครับ  มันทำให้ผมหายใจไม่ค่อยออก  เรื่องนั้นเพื่อนในกลุ่มผมรู้กันดี  เพื่อนที่คณะบางคนก็รู้นะครับ  แต่มันก็ยังพ่นควันใส่หน้าผมอยู่บ่อยๆ  มันบอกว่าแกล้งผมแล้วสนุกดี  เพราะผมโกรธยาก  แต่ถ้าอารมณ์อยากจะโกรธเมื่อไหร่แค่แตะตัวผมเบาๆ  ผมก็โกรธแล้วครับ  ซึ่งเพื่อนในกลุ่มผมต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่อยากให้มีโมเมนต์นั้นเกิดขึ้น  ส่วนเพื่อนๆในคณะยังไม่เคยมีใครได้เห็นผมตอนโกรธเลยซักคน


   

       ผมเดินเอาขนมไปแจกให้พวกเพื่อนๆที่เริ่มเลื้อยกันแล้ว  มีปกติอยู่แค่ไม่กี่คน  พวกมันไม่ได้คออ่อนกันซักเท่าไหร่หรอกครับ  แต่ที่เมาเละจนเป็นแบบนี้  ก็เพราะแดกกันอย่างกับอาบ  เหล้าเบียร์นี่ผสมกันมั่วไปหมด    ท้ากัน แข่งกันบ้าง เพื่อความบันเทิง  และเหตุผลสำคัญอีกอย่างคือต้องการปลดปล่อยตัวเองออกจากงานที่มันเครียดๆนั่นแหละครับ


   “ น้องมิวยังรู้ใจพี่เหมือนเดิม  ไหนมาหอมหน่อยสิ~~~~ ”  ไอซีที่เมาไม่รู้เรื่องพยายามตะเกียกตะกายมาหาผม  โดยมีไอเบจับไว้อยู่


   
       “ อะไรอะเบ  แค่นี้ทำหวง  ไหนบอกไม่ใช่เมียๆ  ทำไมต้องมาหลอกพวกกูด้วยล่ะ  ฮีก  ฮึกๆ ”  แล้วมันก็เริ่มเป่าปี่  น้ำหูน้ำตานี่ไหลเยิ้มอย่างกับเขื่อนแตก  ไอนี่แม่งแอคติ้งดีจริงๆ  เดือดร้อนไอเบต้องคอยปลอบมันอีก


   
       ผมเดินกลับมานั่งที่เดิมโดยไม่ลืมที่จะเอานมวางไว้ตรงหน้าคนข้างๆ  พี่เนมหันมามองผมอย่าง งงๆ


   
       “ ผมให้ ”  ผมหันไปบอกคนตัวสูง  แล้วหยิบแก้วขึ้นมาจรดริมฝีปาก


   
       “ ขอบคุณครับ ”  ผมยิ้มนิดๆก่อนจะเทเหล้าเข้าปากไป


   ก็บอกแล้วไงว่าผมน่ะ  ‘ใจดี’





*******************************************************************************************

        สวัสดีค่าา  เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกของเราเอง  ใครมีคำแนะนำหรือความคิดเห็นใดๆเม้นบอกเราได้เลยนะ  ยังไงก็ขอฝากพี่เนมกับน้องมิวไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ  แล้วเจอกันตอนหน้าค่ะ :กอด1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-12-2016 19:42:51 โดย Christa »

ออฟไลน์ warin

  • รถไฟขบวนนั้น ได้แล่นผ่านไปแล้ว
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-1
    • -
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' Intro+รักที่1 (10/12/16)
«ตอบ #5 เมื่อ10-12-2016 19:53:41 »

 :really2:

ออฟไลน์ โอ

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 141
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-1
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' รักที่2 (10/12/16)
«ตอบ #6 เมื่อ10-12-2016 20:39:09 »

ตอนแรกๆกินนมกล่องไปก่อนแต่ถ้าลงเอยกันเมื่อไหร่ต้องนมสดจากเต้าเท่านั้นนะ :-[555

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' รักที่2 (10/12/16)
«ตอบ #7 เมื่อ10-12-2016 21:25:25 »

ไรท์ ไม่เติมไม้โท ที่คำว่า "ไอ" เหรอ
มันเลยขัดๆ นะ คำถูกต้องเป็น ไอ้พี่เนม อย่างนี่ไง
รักไม่นิ่งหรอ
รักไปเรื่อยๆ เปลี่ยนคนรักบ่อยๆ
หรือรักไม่ราบเรียบ
แบบเดี่ยวรักกัน เดี๋ยวโกรธกัน
รอ นะ
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-12-2016 06:11:34 โดย ทฟเืนสรฟ »

ออฟไลน์ kyungploy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 335
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' รักที่2 (10/12/16)
«ตอบ #8 เมื่อ10-12-2016 23:54:18 »

มิวน่ารักแฮะ ชอบคนนิสัยแบบนี้จัง

ออฟไลน์ Mura_saki

  • แค่เรารู้จักกัน...มันก็ดีที่สุดแล้ว :)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2067
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +179/-9
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' รักที่2 (10/12/16)
«ตอบ #9 เมื่อ11-12-2016 00:22:53 »

ใจดีเป็นพิเศษกับพี่เนมสินะ :)

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' รักที่2 (10/12/16)
« ตอบ #9 เมื่อ: 11-12-2016 00:22:53 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ knxiiviii

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 90
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' รักที่2 (10/12/16)
«ตอบ #10 เมื่อ11-12-2016 09:23:55 »

ชอบนิสัยอ่ะ  555

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' รักที่2 (10/12/16)
«ตอบ #11 เมื่อ11-12-2016 11:20:05 »

ติดตาม

ออฟไลน์ Christa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 42
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' รักที่3 (10/12/16)
«ตอบ #12 เมื่อ11-12-2016 15:06:40 »

Chapter 3



    หลังจากหมดช่วงมิดเทอมไปก็เรียนกันต่อเลยครับ  ความเครียดที่ผ่านมานี่แค่น้ำจิ้มของจริงเจอได้ที่ไฟนอล   คณะผมส่วนใหญ่แล้วจะสอนกันได้ไม่มากหรอกครับ   เนื่องจากมันเป็นเรื่องของดีไซน์   เซนส์ใครเซนส์มัน   ความคิดใครความคิดมัน 


     ภาควิชาที่ผมเรียนคือออกแบบผลิตภัณฑ์ครับ  ไม่ใช่พวกสถาปัตย์หลักหรือว่าภายใน หลายคนคงงงว่า  แล้วทำไมมันถึงมาอยู่ในคณะนี้  คือมันเป็นแบบนี้ สถาปนิกสร้างบ้านใช่ไหมครับ มัณฑนากรก็ตกแต่งภายในไป  แล้วของที่นำมาใช้มันก็มาจากพวกผมนี่แหละครับ ทั้งเฟอร์นิเจอร์ วอลเปเปอร์ ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ เป็นงานหลักๆของพวกผมเลยครับ   ส่วนงานรองๆที่เด็กในคณะนี้สามารถทำได้ก็คืองานดีไซน์  ดีไซน์อะไรก็ได้ครับ  กราฟฟิก นิทรรศการ  หรือแม้แต่การถ่ายภาพ   อาจจะไม่ได้เก่งเท่าพวกนิเทศน์ที่เรียนมาเฉพาะทาง  แต่ตอนพรีเซนท์งานพวกผมก็ต้องใช้มันเป็นตัวสื่อออกมาให้อาจารย์เห็น  และผมก็คิดว่าตัวเองเลือกคณะไม่ผิด  ถึงจะมีเครียดไปบ้างตอนที่คิดงานไม่ออก ไอเดียไม่มา  แต่ถ้าผมไม่ได้เลือกเรียนคณะนี้คงเสียดายน่าดู



     “ มิว  ไอ้ฟาร์ชวนไปกินข้าวคณะมัน ”  เบบอกผมตอนเลิกคลาส



     “ เออ ไปดิ วันนี้กูอยากกินสเต็ก ”



     เนื่องจากวิศวะกับสถาปัตย์มันอยู่ใกล้กัน   วันไหนที่ว่างตรงกันพวกผมก็จะนัดมากินข้าวด้วยกันแบบนี้แหละครับ  แต่ก็ไม่บ่อยนักหรอกเพราะผมกับเบเลิกไม่เป็นเวลา   เดี๋ยวตรวจแบบ   เดี๋ยวพรีเซ้นท์งาน   ลากยาวกันหลายชั่วโมง   ช่วงที่เริ่มเนื้อหาใหม่เนี่ยแหละครับโอกาสทอง   อาหารตกถึงท้องตรงตามเวลา







     “ โอ้โห  น่ารักจังเลยอะนายคนนั้น  สนใจไปกินข้าวกับพวกผมมั้ยครับ  ฮิ้วววว~~~~ ”   



     ‘ ไอ้พวกเหี้ย ’  ผมได้แต่สบถในใจ



     พวกเด็กโยธานั่งเกาะกลุ่มแซวคนโน้นคนนี้อยู่หน้าตึก  ที่ผมรู้ว่ามันเรียนโยธาก็เพราะว่าบนตึกมันเขียนเอาไว้ว่าภาควิชาโยธา   แต่ถึง ไม่ได้เขียนเอาไว้คนแถวนี้เค้าก็รู้กันดีว่าภาคที่ขี้แซวที่สุดในคณะวิศวะแห่งนี้คือภาควิชาโยธา   ผมเดินแยกจากไอ้เบตอนลงจากตึกเรียนมา เพราะต้องมาเอางานที่สั่งปริ้นไว้ที่ร้านหน้าภาคโยธา   ไอ้เบที่หิวมากจึงขอตัวไปก่อน   ทำให้ผมต้องมารับกรรมคนเดียวแบบนี้   ผมกระชับงานในมือแล้วรีบเดินเร็วๆ



     “ นายๆเพื่อนเราชอบ  ขอไลน์หน่อยได้เปล่า ”   ผู้ชายหน้าหนวดคนนึงเดินมาขวางทางผมไว้



     “ เอ่อ  ผมไม่เล่นไลน์ ”   ปฏิเสธอะไรได้ก็ต้องปฏิเสธไปก่อนล่ะครับ



     “ งั้นเบอร์ก็ได้   อ๊ะๆ  อย่าบอกว่าไม่มีโทรศัพท์นะครับเพราะผมเห็นมันอยู่ในกระเป๋าเสื้อคุณ ”  ไอ้ชิบหาย  จะมาสังเกตอะไรกูนักหนา   เอาไงดีวะ  วิ่งหนีก็คงไม่ทันมัน ขาสั้นซะขนาดนี้  เตะมันให้พ้นๆทางก็ไม่ได้อีก เดี๋ยวมันเตะกลับแล้วผมจะซวย   นี่ยังไม่รวมพวกที่นั่งมองผมอยู่ตรงบันไดตึกอีกเพียบนะ



     “ มานั่งแซวอะไรใครกันอีกล่ะพวกมึง ”   เสียงดังแว่วเข้ามาในโสตประสาท  แต่ผมไม่สนใจหรอก  ตอนนี้ขอหาทางเอาตัวรอดก่อน แล้วไอ้เหี้ยหนวดนี่จะยืนกดดันกูอีกนานไหม



     “ ว่าไงครับ  เบอร์อะไร  เพื่อนผมรออยู่นะ ”   โอ้ยยย   ไม่ต้องมายิ้มเลย   หน้าตาแบบนั้นยิ้มทีเหมือนพวกโจรที่มันคิดอะไรชั่วๆอยู่ในใจตลอดเวลาน่ะ


     “ ขอเบอร์ใครวะไอ้บอล  ให้เพื่อนกูขอให้เอาไหม ฮ่าๆๆ ”   เสียงติดตลกตะโกนมา



     “ เอาดิพี่  ไอ้นิคมันอยากได้ แต่แม่งปอด มองมานานละคนเนี้ย ”   ไอ้หน้าหนวดตะโกนกลับไป 


 
     “ มึงก็ไปช่วยน้องมันหน่อย  เสร็จแล้วจะปล่อยไปกินข้าวเลยเนี่ย ”  เสียงพูดคุยจากคนที่ยืนหน้าตึกดังแว่วมา  ผมมองไม่เห็นพวกเขาหรอกครับ  เพราะไอ้หนวดนี่มันยืนบังผมซะมิด 



     ผู้ชายตัวสูงเดินเข้ามาหาผม  พอเงยหน้าขึ้นไปก็อดดีใจไม่ได้   นี่มันพี่เนมหนิ   พี่เขาต้องช่วยผมแน่ๆ   เขาจำผมได้แน่นอนเพราะว่าเขาชะงักไปนิดนึงตอนที่เราสบตากัน   ผมได้แต่ส่งสายตาอ้อนวอนไปหาคนตรงหน้า  ช่วยผมทีเถอะ ผมหิว ฮืออออ



     “ เบอร์อะไร ” คนตัวสูงเดินเข้ามาใกล้ ก่อนจะหยุดอยู่ตรงหน้าผมในระยะประชิด



     “ ห้ะ? ”  ผมได้แต่ยืนงง   นึกว่าคนตรงหน้าจะช่วยผมออกจากสถานการณ์บ้าๆนี่   แต่ทำไมนัยน์ตาเขาดูสนุกเหมือนคนอื่นๆที่ยืนลุ้นกันอยู่



     “ ขอเบอร์หน่อยได้ไหมครับ ”   คนตัวสูงก้มลงมากระซิบข้างใบหู   ก่อนจะยืดตัวขึ้นไปตามเดิม  ผมมองค้อนเขาไปทีนึง   แต่เหมือนเจ้าตัวจะไม่รู้สึกอะไร  ผมโกรธ  ทำไมเขาไม่ช่วยผม  คิดว่ามันสนุกมากนักรึไงที่ผมต้องมาโดนขอเบอร์เป็นสาวน้อยแบบเนี้ย



     คนตรงหน้ายื่นโทรศัพท์ที่หยิบจากกระเป๋ากางเกงมาตรงหน้าผม  ผมรับมาแล้วกดเบอร์ไปมั่วๆทันที  ผมอยากจะออกไปจากตรงนี้จะแย่อยู่แล้ว



     “ อย่ามั่วสิครับ  คิดว่าพี่หาเบอร์จริงๆของเรายากนักรึไง ”  คนตัวสูงยืนกอดอกอมยิ้มน้อยๆ   ให้ตายเถอะ  ไอ้หน้านิ่งๆก่อนหน้านี้มันหายไปไหนวะ  มันคือคาแรคเตอร์ที่ผมจดจำเขามาโดยตลอด  ใบหน้านิ่งๆที่ไม่ทำให้ผมรู้สึกอยากจะต่อยคนตรงหน้าแบบนี้  เอามันกลับมาทีได้ไหม



     ผมกดเบอร์โทรจริงๆของผมลงไป  ก่อนจะยื่นโทรศัพท์คืนให้เขาด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง  เขารับมันกลับไปก่อนจะเก็บเข้ากางเกงตัวเอง  แล้วหันไปหาเพื่อน  ผมเดินหนีออกมาทันที



     “ กูไปกินข้าวได้แล้วใช่มะ ”



     “ เหยดดด  คนหล่อขออะไรก็ได้หวะ  ฮ่าๆๆ  ก่อนไปก็เอาเบอร์ให้น้องมันด้วยละกัน ”



     “ กูบอกว่าจะขอ  แต่ไม่ได้บอกว่าจะให้ ”








     ผมเดินเข้าไปหาไอ้เบกับไอ้ฟาร์ที่นั่งอยู่หน้าร้านข้าวมันไก่ในโรงอาหารด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง



     “ หน้านิ่งเชียวไอ้เหี้ย  ไปโกรธใครมา ”   ไอ้ฟาร์ถามผมที่นั่งลงตรงข้ามมัน  บนโต๊ะนอกจากจะมีไอ้เบกับไอ้ฟาร์แล้ว  ยังมีเพื่อนไอ้ฟาร์นั่งอยู่อีกสองสามคน



     “ อ้าวพี่เนม  จะนั่งกับพวกผมหรอ ”  ไอ้ฟาร์เงยหน้าไปคุยกับคนที่ยืนค้ำหัวผมอยู่ด้านหลัง



     “ อืม กูนั่งด้วย ”



     ผมเคยบอกรึยังครับว่าเวลาผมโกรธ  ผมจะ 'นิ่ง'



     ผมลุกไปซื้อสเต็กก่อนจะเดินกลับมานั่งที่โต๊ะ  พร้อมกับคนตัวสูงที่เดินถือจานข้าวกลับมาพอดี



     “ ตกลงเป็นอะไรครับเพื่อนมิว  ใครทำอะไรบอกกูได้ ”  ไอ้ฟาร์ยังทำหน้าที่ซักถามผมต่อไป  ส่วนไอ้เบกำลังตักน้ำแข็งใสเข้าปาก  แต่ตาจ้องมาที่ผมเหมือนไอ้ฟาร์ไม่มีผิด



     “ เพื่อนมึงโดนพวกไอ้บอลขอเบอร์น่ะ ” คนที่นั่งข้างๆผมตอบแทน  เมื่อเห็นว่าผมเอาแต่เงียบ



     “ อ่า...  แต่มึงก็โดนขอบ่อยอยู่แล้วป่าววะ หรือว่าครั้งนี้มันทำอะไรมึง ” ผมนั่งกินสเต็กต่อไป   ไม่ได้สนใจที่จะตอบมัน  มันเลยเปลี่ยนเป้าหมายไปหาคนข้างๆผมแทน



     “ พวกไอ้บอลมันทำอะไรเพื่อนผมรึเปล่าพี่ ”



     “ เปล่านี่ ”   เมื่อไม่ได้คำตอบ  ไอ้ฟาร์กับไอ้เบก็ได้แต่ขมวดคิ้วอย่างงงๆ







     ผมกินเสร็จก็ลุกเอาจานไปเก็บ   ก่อนจะเดินกลับมาเอางานที่วางไว้บนโต๊ะ  โดยไม่สนใจสายตาของใครบางคนที่มองตามผมอยู่ตลอดเวลา



     “ กูกลับละ ”  ผมบอกไอ้ฟาร์กับไอ้เบที่ยังนั่งกินขนมกันอยู่



     “ อ้าว  ไม่กินหนมกับพวกกูก่อนหรอวะ ”  ไอ้เบถาม   ปกติแล้วเวลาพวกผมกินข้าวเสร็จจะซื้อขนมมากินกันต่อ   มันเป็นนิสัยที่ติดมาตั้งแต่ตอนอยู่ที่โรงเรียนน่ะครับ



     “ ไม่อะ  จะกลับไปนอน ”



     “ เอ้า  ก็ไม่ได้โกรธอะไรกูนี่หว่า ”  เสียงไอ้เบกระซิบกันกับไอ้ฟาร์   สิ่งที่พวกมันรู้คือ   ถ้าผมตอบคำถามใครแสดงว่าผมไม่ได้โกรธคนนั้น



     “ แล้วจะกลับยังไง ”   เสียงคนที่ผมไม่ยอมมองหน้าเอ่ยถาม



     ผมหมุนตัวเดินออกจากโรงอาหาร  ไปเอาฟีโน่ที่จอดไว้หน้าตึกเรียนแล้วกลับหอทันที



     ไลน์เด้งขึ้นมาขณะที่ผมกำลังนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง


     Phar  ::  มึงโกรธอะไรพี่เนม




********************************************************************************************
   
     โดนน้องมิวโกรธแล้วนะคะพี่เนม  รู้ตัวรึยังเอ่ย? 555555

ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์และคำแนะนำนะคะ  เราจะปรับปรุงแก้ไขให้  ยังไงก็เม้นท์พูดคุยให้กำลังใจกันได้เหมือนเดิมเนอะ  :katai2-1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-12-2016 12:03:57 โดย Christa »

ออฟไลน์ Mura_saki

  • แค่เรารู้จักกัน...มันก็ดีที่สุดแล้ว :)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2067
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +179/-9
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่3 (11/12/16)
«ตอบ #13 เมื่อ11-12-2016 15:53:42 »

พี่เนมแกล้งน้องมิวหรอ???? หรือตัังใจอยากได้เบอร์น้องจริงๆคะ แล้วตอนนี้โดนน้องโกรธแบบยังไม่รู้ตัวอีก 555+

มาต่ออีกๆๆ

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่3 (11/12/16)
«ตอบ #14 เมื่อ11-12-2016 17:00:11 »

อยากอ่านต่อแล้ว

ออฟไลน์ stickyyrice

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-5
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' รักที่2 (10/12/16)
«ตอบ #15 เมื่อ11-12-2016 17:42:28 »

อ่านเเล้วนึกถึงม.ตัวเองเลย วิดวะมี7-11สองที่อันเปิดใหม่ใหญ่มาก แต่ก็อยู่ใกล้ถาปัตนะ
แต่ร้านปริ้นมี4อะ 3ที่ใต้โรงอาหาร อีก1ที่ตึกภาค นิยังไม่นับอีกฝั่งของวิดวะนะ 55555

ใกล้เคียงเวอร์ ร้านเหล้าปิดไปหลายแห่ง 55555

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4514
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' รักที่2 (10/12/16)
«ตอบ #16 เมื่อ11-12-2016 18:17:50 »

พี่เนมทำน้องโกรธเลย

ออฟไลน์ โอ

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 141
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-1
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่3 (11/12/16)
«ตอบ #17 เมื่อ11-12-2016 21:31:39 »

รีบง้อเลย :laugh:

ออฟไลน์ Peung002

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 870
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่3 (11/12/16)
«ตอบ #18 เมื่อ11-12-2016 21:55:06 »

มาลงชื่อรอลุ้นพี่เนมกะน้องมิวค่ะ  :hao3:

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่3 (11/12/16)
«ตอบ #19 เมื่อ11-12-2016 22:51:53 »

พี่เนม ช่วยมิวนะ
เบอร์โทรของมิว พี่เนมเก็บไว้เอง
มิว เลิกโกรธพี่เนมเถอะ
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่3 (11/12/16)
« ตอบ #19 เมื่อ: 11-12-2016 22:51:53 »





ออฟไลน์ Christa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 42
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่4 (12/12/16)
«ตอบ #20 เมื่อ12-12-2016 12:00:57 »

Chapter4





    “ กูคิง! ”  เสียงไอ้ซีตะโกนดังลั่นสตู

     
     เช้านี้อาจารย์ยกคลาสครับ  แต่ที่พวกผมมากันเยอะแยะขนาดนี้ก็เพราะอาจารย์แกเพิ่งจะมาบอกเอาตอนสายๆ  พวกผมที่มีเรียนวิชานอกคณะต่อในตอนบ่ายเลยหาอะไรเล่นฆ่าเวลากัน  อุปกรณ์ในการละเล่นของพวกผมที่ต้องมีติดสตูอย่างขาดไม่ได้เลยก็คือไพ่  และเกมที่เอามาเล่นกันวันนี้ก็คือเกมพระราชา  เป็นเกมที่จะให้หยิบไพ่ขึ้นมาคนละหนึ่งใบ  คนที่ได้ไพ่คิงก็จะสามารถสั่งให้ใครทำอะไรก็ได้ตามเลขไพ่ที่ถืออยู่ในมือ  ตอนนี้ผม เบ ทัต เต้ มิน และก็นัท กำลังลุ้นจนเยี่ยวเหนียว ว่าคนพิเรนทร์ๆอย่างไอ้ซีที่มันถือไพ่คิงอยู่ในมือจะใช้อำนาจที่มีสั่งให้ใครทำอะไร


     พวกผมตั้งวงเล่นกันอยู่ 7 คน  เพื่อนคนอื่นไม่มีใครอยากเล่นด้วยหรอกครับ  มันตั้งใจรอดูอย่างเดียวเลย  มันบอกว่าพวกผมเปรียบเสมือนเจ็ดประจัญบาน  กล้าได้  กล้าเสีย กล้าขายขี้หน้าตาย   ส่วนพวกมันเป็นเพียงชาวบ้านที่คอยหัวเราะเยาะพวกผมก็เท่านั้น



     “ กูขอสั่งให้เบอร์สอง  จูบตีนเบอร์ห้า  ปฏิบัติ!! ”  สิ้นเสียงไอ้ซีผมได้แต่ถอนหายใจอย่างโล่งอก  เพราะไพ่ในมือผมคือเบอร์เจ็ด



     “ ไอเหี้ยยยยย  ใครเบอร์ห้า ”  ไอ้เบที่นั่งข้างผมว้ากขึ้นมาทันที  ฮ่าๆๆ  แม่งคือไอ้เบอร์สองชัวร์



     “ อย่าบอกว่าเป็นมึงนะ ไอ้เต้ ”  ไอ้เบมองหน้าไอ้เต้อย่างไม่เก็บซ่อนความรังเกียจใดๆ  ไอ้เต้ยิ้มกรุ้มกริ่ม ก่อนจะตอบ



     “ เรื่องแบบนี้มันก็ต้องเป็นกูอยู่แล้วสิจ๊ะน้องเบ ”



     “ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ”  พวกผมฮาลั่น  ขำหน้าไอ้เบมากครับ มันทำหน้าบอกบุญไม่รับสุดๆ คือเรื่องกลิ่นไม่พึงประสงค์ที่เท้าเนี้ย  เต้มันขึ้นชื่อลือชามากครับ  มันเคยไปทำงานที่หอผม  เอาซันไลมาล้างตีนกลิ่นก็ยังไม่จางหายไปเลยครับ  ผมยังจำฝังใจอยู่จนทุกวันนี้  เพราะมันทำให้ห้องผมเหม็นกลิ่นตีนไปเกือบอาทิตย์



     “ ไอ้ซี  มึงเปลี่ยนคำสั่งเดี๋ยวนี้!!  พวกมึงแอบเตี๊ยมกันมาใช่ไหม ”  ไอ้เบหันไปโวยวายใส่ไอ้ซี  แล้วชี้หน้ามันกับไอ้เต้สลับกันไปมา



     “ อะไรครับคุณเบ  ผมไม่ได้เตี๊ยมอะไรกันทั้งนั้นแหละ  วันนี้เป็นวันที่ฟ้าลิขิตแล้วว่าคุณเบจะได้พบรักแท้ ”



     “ ฮ่าๆๆๆๆ ”  พวกผมและชาวบ้านฮาลั่น หลังจากที่ฟังไอ้ซีตอบกลับไอ้เบ



     “ เร็วครับน้องเบ  รักแท้รออยู่ ”  ไอ้เต้เร่ง พร้อมกับยกเท้าขึ้นมาจ่อหน้าไอ้เบ   อื้อหือ ขนาดผมที่นั่งข้างไอ้เบยังเหม็นจนแทบอ้วกขนาดนี้  แล้วคนที่โดนตีนจ่อจมูกอยู่ตอนนี้  อาการมันจะน่าเป็นห่วงขนาดไหน


     ไอเบที่โดนเพื่อนกดดันกันทั้งสตู กลั้นใจ ยื่นปากไปแตะที่กลางฝ่าเท้าของไอ้เต้หนึ่งที  ก่อนจะรีบปัดเท้ามันลงพื้นอย่างรวดเร็ว  พร้อมกับเสียงหัวเราะของพวกผม  สงสารมันเหมือนกันนะครับเนี่ย  ว่าแต่ใช่รักแท้ของมึงรึเปล่าวะเพื่อน  ฮ่าๆๆๆ




     “ กูคิง อิอิ ”  หลังจากที่ฮาน้ำหูน้ำตาไหลกันได้สักพัก  ก็เริ่มตาใหม่กัน  โดยคราวนี้ไอ้นัทได้เป็นคิง



     “ เบอร์เจ็ดจุ๊บปากเบอร์หกสามที  ปฏิบัติ!! ”  ผมว่าแล้วว  อย่างไอ้นัทมันไม่พ้นเรื่องแบบนี้หรอกครับ  เรื่องลามกจกเปรตเพศสัมพันธ์นี่ยกให้มันได้เลย  เป็นพวกชื่นชอบสกินชิพและสกินเพียวน่ะครับ  เนื้อหนังมังสาบริสุทธิ์ผุดผ่องไร้การปกปิดใดๆนี่มันชอบมาก



     “ หึหึ  ไหนใครเบอร์หก มารับรักแท้ไปจากกูซะดีๆ ”  พวกผมฮากันอีกรอบเมื่อเป็นไอ้เบที่ได้ไพ่เบอร์เจ็ด



     “ กะ กะ...กู ”  ไอ้ซีพูดตะกุกตะกัก   ไม่ต้องกังวลไปหรอกเพื่อน  กลิ่นตีนไอ้เต้ยังติดอยู่ที่ปากไอ้เบอย่างแน่นอนผมรับประกัน



     “ หึหึ  วันนี้เป็นวันที่ฟ้าลิขิตแล้วว่าคุณซีจะได้พบรักแท้ต่อจากผม ”  ไอ้เบเลียนแบบคำพูดของไอ้ซีเมื่อตาที่แล้ว  พร้อมกับรอยยิ้มชั่วร้าย 

     มันเดินไปนั่งลงข้างหลังไอ้ซีที่ตอนนี้ตัวแข็งทื่อ  ไอ้เบนั่งหันออกไปนอกวง  เท้าแขนไว้กับพื้นแล้วยื่นหน้าเข้ามาอยู่ตรงหน้าไอ้ซี ตอนนี้คนที่เห็นหน้ามันเลยมีแค่ไอ้ซีคนเดียวเพราะพวกชาวบ้านยืนกันอยู่อีกฝั่ง



     “ จุ้บ!! ”  ไอ้เบจุ้บปากไอ้ซีเสียงดัง  เสียงโห่แซวดังไปทั่วทั้งสตู



     “ จุ้บ!!  จุ้บ!! ”  ไอ้เบเดินกลับมานั่งที่  ส่วนไอ้ซีนี่ช็อคตาค้างไปแล้วครับ  หน้ามันนี่แดงสุดๆ เหงื่อมันก็ออก  สงสัยจะพบรักแท้จากกลิ่นตีนไอเต้ ฮ่าๆๆ


     พอแซวกันจนหนำใจก็เริ่มตาต่อไปกัน   ผมเบิกตาขึ้นเมื่อไอ้เต้ที่จับได้คิงมันสั่งให้เบอร์ห้าวาดหน้าแมวให้เบอร์เก้า  ซึ่งไพ่ในมือผมเนี่ยมันเสือกเป็นเบอร์เก้า  และยิ่งไปกว่านั้นไอ้คนที่ได้เบอร์ห้าก็คือไอ้ทัต  บุคคลที่ขี้แกล้งที่สุดในโลก



     “ น้องมิวจ๋า  คืองี้นะ  ตานี้อะไอ้เต้มันได้เป็นคิง  แล้วมันก็สั่งให้เบอร์ห้าซึ่งก็คือกูเนี่ย  วาดหน้าแมวให้เบอร์เก้า  คือกูชอบแมวไง  กูรักแมวอยู่แล้ว  วาดวงกลมรอบตา  มีหนวด  มีจมูก ลากมาปาก  มันไม่ใช่เรื่องยาก  ศิลปะระดับกู  อิอิ ”  ไอ้ทัตพูดพร้อมทำท่าทางประกอบเมื่อเห็นว่าผมเอาแต่อ้าปากค้าง



     “ หื้ออ ไอทัตตต ไม่เอาาาา มันล้างยากก ไอเหี้ยย อื้อออ!! ”  มันยื่นมือมาปิดปากผมที่ร้องโวยวาย  แล้วจัดการเอาปากกาตราม้าสีแดงมาวาดลงบนหน้าผม  ผมที่หยุดนิ่งไปแล้วเพราะกลัวว่าถ้ายิ่งดิ้นมันจะยิ่งเลอะ  สู้อยู่นิ่งๆให้มันวาดดีกว่า  ก็ไอ้ปากกาเหี้ยนี่มันล้างออกง่ายซะที่ไหนกันล่ะ



     “ งื้ออ!!!  น่าร้ากกกกก~~~ ”  มันวาดเสร็จก็ดึงแก้มผมยืดออกทั้งสองข้าง  พร้อมพูดจาด้วยน้ำเสียงยียวนกวนส้นตีน



     “ ปล่อยเลยไอ้เหี้ย ”  ผมปัดมือมันทิ้งแล้วหันไปมองค้อนพวกชาวบ้านที่เอาแต่หัวเราะเยาะผม






     “ เอาน่าไอ้มิว   เป็นแมวก็ดีกว่าต้องจูบตีนไอ้เต้แบบกูล่ะวะ ”  ไอ้เบตบบ่าผม  ขณะที่เดินออกจากโรงอาหารในคณะ
พอเล่นกันอีกสองสามตาก็ได้เวลาลงมากินข้าวกันแล้วครับ  กินเสร็จก็เตรียมไปเรียนกันต่อ  ผมได้แต่กลอกตาขึ้นข้างบนอย่างปลงๆ คือถ้าอยู่แต่ในคณะผมมันก็ไม่แปลกเท่าไหร่หรอกครับ   มีคนเล่นอะไรแบบนี้กันเยอะแยะ  บางทีเล่นแรงกว่านี้ด้วยซ้ำ  แต่วันนี้ผมต้องไปเรียนที่ตึกเรียนรวมของมหาลัยน่ะสิครับ  คนคณะอื่นแม่งไม่ชินกันหรอกเชื่อผม   ผมกับไอ้เบขี่รถไปจอดหน้าตึกเรียนรวมก่อนจะเดินเข้าตึกไป



     “ อีมิวววว ”  ไอ้เฟย์เดินเข้ามาดึงแก้มผมไปมา  พร้อมกับยิ้มตาหยี



     “ มีจุดประสงค์อะไรถึงได้แต่งหน้าแต่งตาได้น่ารักน่าขย้ำขนาดนี้คะ ”



     “ ที่บ้านมึงเขาใช้มาร์กเกอร์แต่งหน้ากันหรอ ”



     “ ว้าย!   อีมิว  อีบ้า  หน้าตาอย่างงี้ระวังจะได้ผัวไม่รู้ตัว  รีบขึ้นกันได้แล้วเดี๋ยวสาย ”  ไอ้เฟย์ลากผมกับเบเข้าไปในลิฟท์ที่เปิดขึ้นมาพอดี



     ประตูลิฟท์เปิดออกที่ชั้นสอง  ผมขยับถอยหลังให้คนที่เข้ามาใหม่จนชนเข้ากับคนด้านหลัง  ผมรีบหันไปจะขอโทษเขา  แต่พอเห็นว่าร่างสูงนั่นเป็นใคร  ผมก็หันหน้ากลับมาในทันที  ผมออกจากลิฟท์เมื่อถึงชั้นห้า  โชคดีที่มาทันอาจารย์เช็คชื่อพอดี







     เดินลงจากตึกมาก็มีแต่คนมอง  แม่ง จะมองอะไรนักหนาไม่เคยเห็นคนหล่อรึไง  ผมเดินออกจากตึกเพื่อไปขึ้นวิน  สาเหตุก็เพราะเพื่อนผมมันยืมฟีโน่ไปเอางานที่สั่งร้านทำไว้  และเพราะมันเป็นงานกลุ่มสี่คน ที่อาจารย์ให้จับฉลากกันทำให้ไอ้พวกนั้นมันได้อยู่กลุ่มเดียวกับไอ้เบ   ครับ กับไอ้'เบ' ไม่ใช่กับผมแต่อย่างใด   แต่ถ้าจะให้ผู้ชายตัวควายๆสี่คนซ้อนท้ายมอ’ไซค์กันออกไป  คงเป็นภาพที่อุจาดตาต่อผู้พบเห็นอย่างแน่นอน  และด้วยเหตุผลที่ว่าผมเป็นเพื่อนสนิทมันซึ่งยืมรถได้ง่ายที่สุดแล้ว  เวรกรรมเลยมาตกที่ผม  โดยที่มันบอกแค่ว่าพรุ่งนี้จะไปรับผมที่หอเอง  เพราะขี้เกียจเอารถมาคืน ค่อยเอาพรุ่งนี้ที่คณะทีเดียว   ผมจะไม่บ่นเลยนะ ถ้ามันไม่ใช่วันที่หน้าผมเป็นแมวแบบนี้ ไอ้เชี่ยเบ!!



     “ เพื่อนไปไหนล่ะครับ  ทำไมมาเดินอยู่คนเดียว ”  คนที่มาเดินอยู่ข้างๆผมตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้  เอ่ยทัก  ผมที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาหลบผู้คน  เงยหน้าขึ้นไปมองคนข้างๆ  เหอะ!  ไอ้พี่เนมนี่เอง   

     ผมเดินต่อไปเรื่อยๆ  อย่าหวังว่าจะมีคำตอบให้นะครับ  ผมโกรธเขาอยู่  เขาที่ผมคิดว่าจะช่วยผมแต่สุดท้ายกลับเป็นคนที่แกล้งผมซะเอง



     “ จะไม่ตอบพี่หน่อยหรอครับแมวน้อย ”  คนตัวสูงที่เดินมาพร้อมๆกับผม เอาสองมือใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกง ก้มหน้าลงมาพูดกับผมที่ทำเป็นไม่ได้ยินแล้วเดินต่อไป



     “ งอนอะไรพี่ครับตัวเล็ก ”  คนข้างๆเดินมาดักหน้าผมแล้วยื่นหน้ามาใกล้ซะจนปลายจมูกโด่งๆนั่นแทบจะทิ่มจมูกผมอยู่แล้ว 



     “ ตัวเล็กบ้าบออะไร  พี่จะไปไหนก็ไป  ไม่ต้องมายุ่งกับผม ”  ผมตะโกนใส่คนตรงหน้า  เขายกยิ้มขึ้นมาพร้อมกับเอามือออกจากกระเป๋าข้างนึงมาเกลี่ยที่แก้มผมเบาๆ



     “ พูดแล้ว ”  พี่เนมพึมพำเบาๆ โดยที่นิ้วเรียวยาวยังไม่หยุดลูบแก้มผมไปมา



     “ อะ  อะไร ”  ผมที่มัวแต่สตั๊นกับรอยยิ้มในระยะประชิดของพี่เขา ไม่ทันได้ฟังว่าเขาพูดอะไร



     “ พี่บอกว่า  ถ้าจะง้อแมวตัวนี้ต้องง้อด้วยปลารึเปล่าครับ ”



     “ ปละ ปลาอะไรเล่า  พี่เอามือออกไปได้แล้ว ”  ผมปัดมือเขาออกจากแก้ม



     “ หึๆ  แล้วนี่มิวจะไปไหน ”  คนตรงหน้ายืดตัวขึ้นแล้วเอามือล้วงกระเป๋าไว้ตามเดิม



     “ ผมจะกลับหอ ”  ผมตอบพี่เขาไป เวลาผมโกรธ วิธีที่ทำให้หายได้ก็คือทำยังไงก็ได้ให้ผมยอมพูดด้วย  ถ้าผมพูดด้วยแล้วก็แสดงว่าไม่โกรธแล้ว



     “ กลับยังไงครับ ”  เราเดินไปข้างหน้าพร้อมกัน  พี่เขาก็ยังคงถามผมต่อ


     “ วินครับ พอดีเพื่อนมันยืมรถไป ”  ผมเงยหน้าไปคุยกับคนตัวสูงข้างๆ



     “ งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่ง  แต่มิวต้องไปทานข้าวเป็นเพื่อนพี่ก่อนนะ ”  พี่เนมพูดพร้อมกับจับมือผมเดินไปยังรถยนต์คันหรู  เปิดประตูให้ผมเสร็จสรรพ  ผมจะทำอะไรได้ล่ะครับนอกจากขึ้นไปนั่งบนรถดีๆ  ทำไมผมไม่เคยได้มีโอกาสปฏิเสธอะไรใครเลยวะ




     ว่าแต่นี่ผมหายโกรธเขาแล้วหรอครับ?  ปกติวิธีที่เพื่อนใช้ง้างปากผม นอกเหนือจากคำขอโทษ  ก็คือมุกตลกๆหรือไม่ก็หน้าตาท่าทางประหลาดๆที่มันทำให้ผมหลุดขำออกมา  แต่นี่พี่เขาไม่ได้ทำอะไรเลยนะ  หรือจะเป็นเพราะรอยยิ้มนั่นที่มันทำให้ผมเบลอจนเผลอพูดกับเขาไป



     แบบนี้ก็ได้หรอวะไอมิว?




********************************************************************************************
น้องมิวหายโกรธพี่เนมแบบงงๆ 55555   มาต่อให้แล้วน้าาา  ยังไงก็คอมเม้นท์ให้กำลังใจกันด้วยเนอะ :impress2:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-12-2016 18:35:09 โดย Christa »

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4992
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่4 (12/12/16)
«ตอบ #21 เมื่อ12-12-2016 12:54:11 »

ชื่อเรื่องที่ว่า  รัก ไม่ 'นิ่ง' นี่คือไม่ใช่อาการเรรวนหลายใจมีคนใหม่ไปเรื่อยๆ
แต่เป็น พี่เนมที่น้องมิวบอกว่าหน้านิ่ง แต่เรื่องความรักพี่เนมไม่นิ่งใช่ไหม :hao3:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่4 (12/12/16)
«ตอบ #22 เมื่อ12-12-2016 13:20:50 »

เป็นวิธีที่ง่ายดี

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่4 (12/12/16)
«ตอบ #23 เมื่อ12-12-2016 14:04:32 »

นั่นไง พี่เนมชอบมิว จริงๆแหละ  :mew1: :mew1: :mew1:
มีทักตัวเล็ก ลูบแก้มด้วย
มิว ที่มีหน้าแมว คงหน้ารักมากๆเลย
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4514
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่4 (12/12/16)
«ตอบ #24 เมื่อ12-12-2016 14:23:45 »

น้องมิววววววววหายโกรธง่ายมากกก

ออฟไลน์ ijuney

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-1
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่4 (12/12/16)
«ตอบ #25 เมื่อ12-12-2016 14:51:10 »

น่ารักมากเลย รับมาต่อนะคะ

ออฟไลน์ Mura_saki

  • แค่เรารู้จักกัน...มันก็ดีที่สุดแล้ว :)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2067
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +179/-9
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่4 (12/12/16)
«ตอบ #26 เมื่อ12-12-2016 15:56:19 »

น้องกำลังอึ้งเพราะรอยยิ้มพี่เนมที่หล่อสาดดดดดดมากใช่ป่ะ. น้องเลยเบลอๆ หายโกรธทันทีทันใด

พี่เนมคะ ? เอามือลูบแก้มน้องได้ด้วยหรอ ถึงเนื้อถึงตัวเป็นแฟนกันไหม?ก็ยังไม่ใช่นะ อะไรยังไง คิคิ

ออฟไลน์ dukdikdukdik

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2521
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-3
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่4 (12/12/16)
«ตอบ #27 เมื่อ12-12-2016 17:38:32 »

พี่เนมนี้อะไรยังไงคะ  :-[

ออฟไลน์ Peung002

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 870
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่4 (12/12/16)
«ตอบ #28 เมื่อ12-12-2016 20:50:35 »

เง้ออออ ตัวเล์กงอนอะไรคะ
โฮก อ่านแล้วจะละลาย  :hao3:

ออฟไลน์ Christa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 42
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
Re: รัก ไม่ 'นิ่ง' :: รักที่5 (13/12/16)
«ตอบ #29 เมื่อ13-12-2016 16:24:19 »

Chapter 5





    “ นังมิวววววว ”  เสียงคุณหญิงเฟย์ดังมาก่อนตัว



     “ เล่ามาเดี๋ยวนี้! ”  มันนั่งลงตรงข้ามผมแล้วเอาแต่จ้องหน้า จนผมงง



     “ อะไรของมึง  ช่วยบอกชื่อเรื่องให้กูรู้ก่อนได้ไหม ”



     “ กูรู้  กูเห็น  มึงไม่ต้องมาเสแสร้งนังมิว ”



     “ ใจเย็นๆนะครับคุณเฟย์  อยากให้กระผมเล่าเรื่องอะไรครับ ”



     “ เมื่อวานตอนเลิกเรียน  กูเดินตามผัวกูไป แล้วก็เจอมึงมาอี๋อ๋อกับผัวกู  มันหมายความว่ายังไงยะ ”



     “ เห้ย!!  กูไปอี๋อ๋อกับไอ้เต้ตอนไหน ”  ผมงง  แฟนของเฟย์ก็คือไอ้เต้ตีนเหม็นนั่นแหละครับ  แล้วผมก็ไม่ได้ไปอี๋อ๋ออะไรกับมันเลยด้วย  คิดแล้วก็ขนลุก



     “ อีเต้นั่นมันขี้ข้า  ส่วนผัวกูน่ะคือพี่เนมเทพบุตรสุดหล่อต่างหากเล่า ”  ผมล่ะอยากจะให้ไอ้เต้มันมารับรู้สถานะจริงๆของมันซะเหลือเกิน 



     ตอนนี้ผมกำลังนั่งกินชาอยู่ที่ร้านกาแฟข้างโรงอาหารคณะระหว่างที่พักจากการปั่นโปรเจค  ไอ้เบและเพื่อนคนอื่นๆยังอยู่ในสตูกันอยู่เลยครับ  ฟิตกันสุดๆ  ถึงจะเพิ่งผ่านมิดเทอมไปแต่งานก็ไหลมาเรื่อยๆไม่มีหยุด  แค่เปิดคลาสแรกก็ได้งานมาทำเต็มไม้เต็มมือแล้วครับ



     “ อย่ามาเงียบนะนังมิว  เล่ามา! ”  ผมที่ทำเมินมันไปต้องกลับมาสนใจมันอีกรอบ  เพราะโต๊ะอื่นๆเขาหันมามองกันหมดแล้ว  ผู้หญิงนี่ขัดใจไม่ได้จริงๆนะครับ  แม่งโวยวายตลอด



     “ ก็อย่างที่มึงเห็น ”  ผมตอบแบบขอไปที 



     “ ขยายความด้วยค่ะ  เดี๋ยวแม่ขว้างแก้วทิ้งซะเลย ”  มันทำท่าจะคว้าแก้วชาในมือผม  จนผมหลบแทบไม่ทัน  เกือบไปแล้วน้องชามะลิของพี่



     “ ก็มึงบอก  มึงรู้  มึงเห็น แล้วจะให้กูเล่าอะไร ”  นี่ไม่ได้กวนนะครับ  ก็มันบอกว่ามันรู้  แล้วจะให้ผมเล่าอะไรอีกล่ะ



     “ ฉันเห็นพี่เนมเดินเข้าไปหาแก  มีจับก้งจับแก้มกันด้วย ”  มันทำหน้าเพ้อ  บิดตัวไปมาอย่างกับเป็นคนโดนจับซะเอง  ถ้ามึงเป็นกูไม่มีอารมณ์มายืนบิดเหี้ยอะไรหรอก  เอ๋อแดกอย่างเดียว  นิ้วเรียวที่ลากสัมผัสบนแก้มไปมามันทำเอาผมไปไม่เป็นเลย



     “ นั่นไง  มีแก้มดงแก้มแดง  มันเป็นแผนใช่มะ แกมันนังแมวยั่วสวาท  แผนสูงนักนะยะ ”



     “ เดี๋ยวๆ  แมวยั่วสวาทอะไรของมึง ”



     “ ก็เมื่อวานมึงทำแอ๊บแบ๊วแต่งหน้าเป็นแมวน้อย  คิดว่าน่ารักมากรึไง ”  ผมนึกอยากจะเตะไอ้เต้ที่มันสั่งอะไรปัญญาอ่อนแบบนั้น 



     “ กูจะบอกอะไรให้นะ ”  เฟย์ทำเสียงกระซิบกระซาบ  เอามือป้องปากแล้วกวักมือเรียกผมไปฟังใกล้ๆ



     “ ไอ้หน้าแมวน้อยของแกน่ะ  มันน่ารักมว๊ากกกกก  แล้วเหมือนมันจะใช้ได้ผลด้วย  เพราะฉันเห็นพี่เขาเดินยิ้มตลอดเลย  ใครเขาก็รู้กันทั้งนั้นว่ายิ้มของพี่เนมมันเป็นอะไรที่แรร์สุดๆ ”  มันพูดพร้อมกับทำหน้าเพ้อหนักกว่าเดิม



     “ ถ้าแฟนพี่เนมเป็นแก  ฉันยอมก็ได้  นังเฟย์คนนี้จะไม่สู้  ขอแค่แกต้องมารายงานฉันว่าพี่เขาแซ่บขนาดไหน  โอ้ย  คิดแล้วก็ฟินนน ”



     “ มึงใจเย็นๆเนอะ  กูไม่ได้เป็นอะไรกับใครทั้งนั้นแหละ  แล้วก็ไม่ได้ยั่วอะไรใครด้วย ”



     “ แค่หน้าปกติก็ยั่วผู้ชายไปเป็นฝูงละ  ยังไม่รู้ตัวอีก ”  ไอ้เฟย์ขมุบขมิบปากด่าอะไรของมันก็ไม่รู้



     “ บ่นอะไรมึง  งานเสร็จแล้วรึไงถึงได้มาตามรังควานกูอยู่นี่ ”



     “ ยังไม่เสร็จย่ะ  เดี๋ยวจะไปทำต่อและ  แต่ก่อนไปขออีกหนึ่งคำถาม  เมื่อวานพี่เขาพามึงไปทำอะไรมาหรอ ”  มันเอานิ้วจิ้มๆกันแล้วทำหน้าหื่นใส่



     “ ไม่ได้ทำอะไรแบบที่มึงคิดก็แล้วกัน ”



     “ ว้าา~~~  ไม่ได้ทำหรอวะ  กูก็นึกกว่ามึงจะได้ซักน้ำสองน้ำ ”  มันพูดไปก็ทำหน้าเสียดายไป



     “ ไอสัดเฟย์!! ” มันวิ่งหนีผมกลับสตูทันทีที่ผมลุกขึ้นจะตบหัวมัน  วันๆคิดแต่จะให้ผู้ชายเขาได้กัน ไอ้บ้านี่



     เมื่อวานพี่เขาก็พาผมไปกินข้าวปกตินี่แหละครับ  เป็นร้านอาหารญี่ปุ่นตรงหน้าหอผม  แต่ที่ไม่ปกติก็คือพี่เนมแม่งเล่นสั่งแต่เมนูที่เป็นปลามาให้ผม  ทั้งเบนโต๊ะปลาซาบะ  สลัดทูน่า  แล้วก็ยำแซลมอน  คือพี่เป็นอะไรครับ  อินหรอ?   กินเสร็จพี่เขาก็เดินมาส่งผมที่หอแล้วก็กลับแค่นั้น ไม่ได้ทำอะไรบ้าๆแบบที่ไอ้เฟย์มันคิดซักนิด  แล้วไอ้คาแร็คเตอร์นิ่งๆนั่นโยนมันทิ้งไปได้เลยครับ  ใบหน้านิ่งๆนั่นมันเป็นแค่หน้ากากจอมปลอมที่พี่เขาสร้างขึ้นมาปกปิดตัวตนที่โคตรจะกวนตีนเอาไว้เท่านั้นเอง







     “ ไอ้มิว  มึงหายโกรธพี่เนมเขาแล้วหรอ เห็นไอ้เฟย์มันมากรี้ดกร้าดใส่กูว่าเพื่อนกูเป็นเมียพี่เนมแล้ว ”  ไอ้เบถามทันทีที่เห็นผมเดินเข้าสตูมา



     “ เมียบ้านมันสิ  ไม่ได้เป็นโว้ยย ”  ไอ้เฟย์นี่ก็นะ บอกว่าไม่มีอะไรๆ แค่พี่เขาเอามือมาลูบแก้มไม่เห็นจะแปลกอะไร เขาคงอยากจะช่วยลบมาร์กเกอร์ออกให้มั้ง  ไอ้ทัตเล่นวาดไว้ชัดซะขนาดนั้น



     “ เออกูก็งง  ไปแอบเอากันตอนไหนกูไม่เห็นรู้เรื่อง ”



     “ ไอ้เหี้ยเบ! ”  ผมว้ากใส่มัน ไอ้นี่หนิทำไมกูต้องไปเอากับพี่เขาด้วยวะ สาวๆสวยๆก็มีเยอะแยะ ที่พูดนี่ไม่เคยทำหรอกนะครับ คำว่าสุภาพบุรุษมันค้ำคอ อิอิ



     “ เออๆ  ไม่ได้เอาก็ดีแล้ว  ว่าแต่เขาไปทำอะไรให้มึงโกรธ ไม่ได้ทำอะไรไม่ดีใช่ไหม ”  ไอ้เบถามผมหน้าเครียด  พี่เนมเป็นรุ่นพี่ที่มันเคารพอยู่พอสมควร  หลังจากที่เจอกันที่เมาคลีคืนนั้นก็คุยกันถูกคอเพราะเป็นพวกชอบแข่งรถเหมือนกัน  และผมก็เป็นเพื่อนที่มันหวงซะอย่างกับเป็นลูก  แซวเล่นขำๆมันไม่ว่าอะไรหรอกครับ  แต่ถ้ามาถึงเนื้อถึงตัวผมเมื่อไหร่ระวังตีนมันไว้ให้ดีก็แล้วกัน  ด้วยเหตุผลนั้นมันคงไม่อยากให้ผมกับพี่เขาผิดใจกัน



     “ เปล่า  เขาแค่มาขอเบอร์กูไปให้ไอ้หน้าหนวดนั่น แม่ง พูดแล้วก็ขึ้น แทนที่จะช่วยกันดันมาขู่เอาเบอร์จริงกูไปซะงั้น ”



     “ ขู่เลยหรอวะ ”  ไอ้เบทำหน้าเครียดหนักกว่าเดิม  มันรู้ว่าผมไม่ค่อยปลื้มกับการจีบของเพศเดียวกันซักเท่าไหร่



      “ ไม่ได้ขนาดนั้น  เขาแค่บอกว่าเขาหาเบอร์กูได้ไม่ยากก็แค่นั้น  แต่กูไม่ได้ติดใจอะไรแล้ว  มึงสบายใจได้ ”  ผมตบบ่าไอ้เบให้คลายกังวล  ก็ผมไม่ได้โดนรบกวนอะไรนี่ครับ  โทรศัพท์ยังปกติดีทุกอย่าง  สงสัยคนที่ชื่อนิคอะไรนั่นคงจะปอดเหมือนที่ไอ้หนวดบอกจริงๆ  ถือเป็นโชคดีของผมล่ะนะ



     “ เออๆ  งั้นก็ดีแล้วแหละ  แต่ถ้ามีใครมาทำอะไรมึง  มึงต้องบอกกูนะ ”



     “ คร้าบบพ่อเบ~~~ ”  ผมลากเสียงกวนมัน  จนโดนมันผลักหัวถึงได้เดินกลับไปทำงานของตัวเองต่อ





     คืนนั้นผมเข้านอนตั้งแต่ห้าทุ่ม  เพราะคืนต่อไปต้องโต้รุ่งปั่นโปรเจคให้ทันส่ง  จนไม่ทันเห็นว่าโทรศัพท์ผมมันไม่ปกติอีกต่อไปแล้ว




     N. Added you by phone number

     N. :: สวัสดีครับ



*******************************************************************************************
ตอนนี้มาแบบสั้นๆ  เน้นพูดคุยนะคะ 555555   มีคนเดาถูกด้วยนะว่ารักไม่'นิ่ง'  ก็คือคนนิ่งๆที่เมื่อมีความรักแล้วจะเปลี่ยนไป  แต่จะเปลี่ยนไปเป็นแบบไหนยังไง  ต้องติดตามดูกันต่อไปนะคะ  :mc4: :mc4: :mc4:


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-12-2016 16:32:11 โดย Christa »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด