"คำสารภาพของเด็กขาย (รุ่นเก่า)" โดยคุณดิน
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: "คำสารภาพของเด็กขาย (รุ่นเก่า)" โดยคุณดิน  (อ่าน 350238 ครั้ง)

vorapol

  • บุคคลทั่วไป
 
:3123: :3123: :3123: :3123: :3123:
รีบมาต่อนะครับ
รอเป็นกำลังใจให้นะครับ
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
บทที่ 57 ลูกคนล่าสุด....

วันรุ่งขึ้น พอผมเดินเข้าไปในร้าน พี่น้อยก็เดินเข้ามาทันที

“มาแล้วเหรอ พ่อตัวดี... พี่กำลังจะถูกป๋าโจวฆ่าตายอยู่แล้วรู้ไม๊”

ผมทำหน้าเหรอ... มองไปที่เคานเตอร์ เห็นพี่ฟางนั่งหน้าคว่ำอยู่... อะไรกันฟะ...

เดินเข้าไปยกมือไหว้พี่รัตน์ ที่มองค้อนประหลับประเหลือก ก่อนจะหันไปยกมือไหว้พี่ฟาง

“สวัสดีครับ พี่ฟาง”

“ย่ะ... เมื่อคืนหายไปไหนมา ทำไมเราไม่ไปหาป๋า... รู้ไม๊ อารมณ์เสียจนใครก็เข้าหน้าไม่ติด ฟาดงวงฟาดงาไปทั่ว ลูกรักอย่างไอ้เดชยังโดนหางเลขไปด้วย... เฮ้อ... กระเทยแก่หลงK” ประโยคสุดท้ายพี่ฟางหันมาเมาท์ป๋าโจว กับพี่น้อย...

“ก็ ไม่รู้นี่ครับว่าป๋าแกพูดว่าอะไร...” ผมบอกพลางยิ้มให้...

“เอาละ... ช่างเหอะ แต่ยังไงเดี๋ยวเราต้องไปกับพี่” พี่ฟางสรุปตอนท้าย...

ผม หันไปมองพี่รัตน์... วันนี้วันพุธ ปรกติพี่ต๋องจะเข้ามาหาผม... (จากตอนที่ 22 ลูกค้าประจำ กับ 23 อารมณ์ “หวาน” ครับ) พี่รัตน์ทำหน้าลำบากใจ... เพราะพี่ต๋องเองก็เป็นลูกค้าประจำที่มาหาผมทุกวันพุธไม่ขาด ยกเว้นตอนที่ผมไปเชียงใหม่กับลากลับบ้านเท่านั้น...

“ไปเหอะดิน เดี๋ยวพี่คุยกับพี่ต๋องเอง พี่จะบอกว่าวันนี้ เราลา...” พี่รัตน์หาทางออกในที่สุด

ผม พยักหน้า... ยังไงก็ได้... แต่ลึกๆ ก็ยังไม่ค่อยสบายใจอยู่ดี... พี่ต๋องเป็นลูกค้าประจำที่มาทุกวันพุธ แล้วไม่เคยเอาใครไปเลย ยกเว้นผม...

ผมขอตัวเข้าห้องน้ำ ทำธุระส่วนตัวครู่นึง ก็ออกมา... กำลังจะเดินตามพี่ฟางออกไป... สิ่งที่ผมกังวลอยู่ลึกๆ ก็มาถึงจนได้

“พี่ต๋อง”

ผม พึมพำเบาๆ เมื่อเห็นลูกค้าที่เปิดประตูเข้ามา... พี่รัตน์เองก็หน้าเสียไปเหมือนกัน... แต่ยังไม่ทันจะพูดอะไร พี่ฟางก็ดึงมือผมออกประตูร้านไปแล้ว...

..........................................................................

ไม่นานนัก ผมกับพี่ฟางก็นั่งรถแท็กซี่มาถึงโรงแรมริมน้ำชื่อดังที่เดิม พี่ฟางพาผมเดินเข้าไปที่ บาร์ไม้ไผ่....

พอ ผมเดินเข้าไป สายตาทุกคู่ก็หันมามองผม รวมทั้งป๋าโจวด้วย... เด็กคนที่นั่งอยู่ทางขวาของป๋า ถูกพี่แดนเรียกออกมา... แล้วผลักผมลงไปนั่งแทน...

พี่ฟางพูดอะไรกับป๋าไม่รู้... เห็นป๋าพยักหน้าหงึกหงัก... ก่อนจะหันมายิ้มให้ผมตาเชื่อมเยิ้ม...

“Where have you been last night, Din?...” เสียงป๋ามีอาการเมาเล็กน้อย

ผมยิ้มให้ป๋า... แก้วเหล้าถูกนำมาเสริฟ ผมยกขึ้นจิบเล็กน้อย...

ป๋าโจวดึงเก้าอี้ผมให้ไปนั่งข้างๆ... โอบใหล่ผมแล้วดึงเข้าไปหอมแก้ม... “I miss you so much, my boy”

ผม หันไปมองหน้าคนอื่นๆ ที่นั่งอยู่ในห้อง ทุกคนทำหน้าประหลาดใจในอาการของป๋าโจว... พี่ฟางทำท่าโล่งอก... (ตอนหลังพี่ฟางบอกว่า โล่งอก เพราะป๋าอารมณ์ดีขึ้น... แต่ประหลาดใจ... เพราะป๋าไม่เคยแสดงอาการชอบใครออกหน้าออกตาแบบนี้มาก่อน)...

นั่งกันอยู่สักพัก ป๋าก็บอกว่าอยากจะขึ้นไปนอนแล้ว พี่แดนบอกผมก่อนจะเดินตามป๋าออกมา...

“ดิน... ตั้งแต่วันนี้... เรามาหาป๋าทุกวันเลยนะ... ไม่ต้องไปที่ร้านแล้ว... เดี๋ยวพี่จะให้ฟางไปเคลียร กับที่ร้านเอง...”

“ครับ พี่แดน”

พี่แดนตบใหล่ผม สายตาอบอุ่น เป็นมิตร...

“เอา... พี่ฝากดูแลป๋าด้วยละกันนะ...”

.............................................................

ผม เดินตามป๋ามาที่ห้องเดิม... แต่คราวนี้ ป๋าไม่ยักกะบอกให้ผมไปอาบน้ำก่อน เห็นแกเดินขึ้นบรรได...ผลุบหายเข้าไปในห้องน้ำ... ไม่นาน ก็โผล่หน้าออกมากวักมือเรียก...

เดิน เข้าไปในห้องน้ำอย่างงงๆ... เห็นที่อ่างอาบน้ำมีน้ำเต็ม พร้อมกับฟองสบู่เต็มไปหมด... ป๋าจับผมยืนนิ่งๆ แล้วค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อผมออก เอาไปแขวนไว้อย่างดี ก่อนจะเลื่อนมาที่หัวเข็มขัดกางเกง... ป๋าโจวทำอย่างกะผมเป็นเด็กๆ... พอลอกคราบผมออกหมด... ป๋าโจวก็นั่งคุกเข่าลง สองมือกุมประคองหนึ่งดุ้นกับสองลูกของผมเอาไว้...แล้วยื่นหน้าเข้ามาจูบ ฟอด... พึมพำ...

“ไอไลค์ยู... ดิน”

ได้ เรื่องสิครับ... ไอ้ลูกชายผม พอถูกรุกรานจากบุคลภายนอก มันก็เด้งผึงผงาดขึ้นมาชนหน้าผากป๋าโจว... ชนิดเป็นของแหลม ก็ได้มีหวาดเสียวกันมั่ง...

แต่ ป๋าโจวไม่ยักกลัวแฮะ... กลับฝังจมูกลงตรงพวงไข่ผมแรงๆ เล่นเอาผมเสียววูบ... ท่อน “K” ผมพาดตามยาวไปบนหน้าของป๋าโจว... ยาวเลยหน้าผากป๋าขึ้นไปอีก...

ยืนกางขาเกร็ง ปล่อยป๋าแกตามสบาย... น้ำใสๆ เริ่มไหลเยิ้มออกมาจากรอยแยก ส่วนปลายบานๆ หยดลงบนหน้าผากของป๋า

...จนพักใหญ่ เมื่อชื่นชมกับของเล่นส่วนตัวของผมจนพอใจแล้ว ป๋าโจวก็ค่อยประคองให้ผมนอนลงที่อ่างอาบน้ำที่มีฟองสบู่อยู่เต็มอ่าง....

เหมือน เด็กๆ ที่มีคนอาบน้ำให้... ป๋าโจวเอาสบู่เหลวเทลงบนฟองน้ำนุ่มๆ แล้วลูบไล้ทำความสะอาดไปทั้งตัวผม....ตั้งแต่ลำคอ หน้าอก หน้าท้อง ซอกแขน ซอกขา ไปจนถึงปลายเท้าแล้วขึ้นมาตรง “เจ็ดนิ้วฝังมุก” ของผมอีกที... ป๋าทำอย่างเบามืออย่างกับกลัวมันจะช้ำอย่างนั้นแหละ... (ทีตอนอมไม่ยักกลัวมันช้ำ... พยายามเหลือเกินจะอมให้หมดดุ้น... )

เสร็จ จากทำความสะอาดตัวแล้ว ป๋าก็ทำท่าให้ผมล้างหน้า สระผม (เหม็นควันบุหรี่ครับ) จนสะอาดเอี่ยม... ดึงผมให้ออกมาจากอ่างน้ำ... เช็ดตัวจนแห้ง... เอาเสื้อคลุม มาใส่ให้ แล้วประคองไปนอนที่เตียง ทำอย่างกับผมเป็นเด็กๆ หรือเป็นลูกอ่อนของแกจริงๆ....

ป๋าโจวหายเข้าไปในห้องน้ำอีกครับ ผมได้ยินเสียงฝักบัว... คงอาบน้ำทำความสะอาดตัวเองอ่ะครับ... ผมนอนมองเพดานจนหลับไปจริงๆ...

.... หลับไปนานเท่าไรไม่รู้เหมือนกันครับ แต่รู้สึกตัวอีกที ก็รู้สึกอุ่นๆ ที่ไอ้ลูกชายตัวดี... ผมหรี่ตาขึ้นดู... ป๋าโจวนั่นเองละครับ กำลังสนุกสนานอ้าปากอมหัวไอ้ลูกชายของผมที่ผงกหัวรับแขกแทนพ่อมันอย่างไม่ เกรงกลัวผู้บุกรุก...

ผม เห็นป๋าโจว อ้าปากกว้าง ทั้งอมทั้งดูด “K” ของผม อย่างเพริดเพลิน... จากหัวบาน มาตามลำที่มีเม็ดมุกเป็นระยะๆ สลับกับเส้นเลือดโปนๆ จนไปถึงไข่สองใบ ที่ป๋าโจวอ้าอมเข้าปากไปทีละข้าง แล้วใช้ลิ้นดุนเล่นไปมา...

ท่า ทางป๋าแกจะชอบ “Kฝังมุก” เป็นพิเศษ เพราะเห็นแกดูดอมอย่างไม่เบื่อ... งานนี้มียาว... ผมยกมือขึ้นหนุนหัว ถ่างขาให้ป๋าโจวเล่นกับลูกชายของผมตามสะดวก

“I love you, Din”

ป๋าโจวเงยหน้าขึ้นมาบอกผม...

ให้ อ่อนภาษาอังกฤษยังไง ผมก็ฟังออกครับ กับประโยคนี้... แต่ถามว่ารู้สึกอะไรไม๊ ก็ดีใจนะครับ ที่มีคนรัก... แต่ก็ไม่ได้อะไรมากมาย... ผมถึงได้แต่ยิ้มให้กับขมิบกล้ามเนื้อจนลูกชายผงกหัวเตือนให้ป๋าจัดการกับมัน ต่อ...

ไม่ต้องรอเตือนเป็นครั้งที่สอง... ป๋าโจวก้มหน้าลงไปจัดการกับ ท่อนKของผมต่อ...

ก็ อย่างที่บอกละครับ... เด็กขายอย่างผม มาถึงตอนนี้เนี่ย ความรู้สึกของการถูกอม “K” น่ะมันไม่ตื่นเต้นเท่าไรแล้ว ความเสียวน่ะมี... แต่ไม่เพียงพอที่จะทำให้ผมถึงจุดสุดยอดได้ง่ายๆ ยกเว้นแต่กับคนที่เรามีใจ และอารมณ์ร่วมด้วยเท่านั้น

ไม่ ต่ำกว่าชั่วโมงที่ผมปล่อยให้ป๋าโจว “ทั้งดูดทั้งอม” Kกับไข่สองใบของผม จนเห็นว่าป๋าโจวเริ่มหอบ... หน้าแดงด้วยความอยาก... ผมถึงเอามือมา “สาวว่าว” ให้ตัวเอง...

เริ่มจากช้าๆ ก่อน แล้วเพิ่มความเร็วขึ้น ตามปริมาณความเสียวที่เพิ่มขึ้น...

จนความเสียวพุ่งขึ้นถึงจุดสุดยอด มือที่สาวว่าวของผมรัวเร็ว พร้อมกับเกร็งกล้ามเนื้อจนเป็นลอนชัด กระตุกเยือก...

“อูยซซซ ผมออกแล้ว...ซี๊ดซซซซ...ป๋าครับ”

ป๋า โจวอ้าปากรอรับน้ำเงี่ยนของผมที่พุ่งออกมาจากส่วนปลายบานของท่อนKอย่างกับ ท่อแตก... ผมกดหัวของป๋าโจวให้อมลึกเข้ามาอีกมือนึงจับส่วนโคน “ป้อน” น้ำเงี่ยนให้ป๋าโจวดูดอย่างสุดเสียว

“อ๊าซซซซ ....ซี๊ด...”

ป๋า โจวอมส่วนปลายอวบบานของ “K” ผมมือข้างหนึ่งสอดลงไปด้านล่าง ผมเห็นแกทำอะไรยุกยิกอยู่ประเดี๋ยวเดียวก็หลับตาปี๋... เกร็งตัว...กระตุกเยือก... แต่ปากของป๋าก็ยังดูด “K” ของผมไม่ยอมปล่อย...

นาน พอดู... ป๋าโจวจึงลุกขึ้น... ปล่อยKของผมเป็นอิสระ... เดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ประเดี๋ยวเดียวก็มีผ้าขนหนูผืนเล็ก ชุบน้ำหมาดๆ ออกมา เช็ดทำความสะอาดท่อนKที่แกดูดอยู่เมื่อกี้... จนหมดคราบความเสียวที่ผ่านมาเมื่อกี้...

เอาผ้าเข้าไปเก็บแล้วป๋าโจว ก็ขึ้นมานอนเคียงข้างผมบนเตียง หนุนไหล่...กอด...มือกุมแท่งKผมที่กลับมาแข็งผงาดอีกครั้งไว้แน่น...

ป๋าโจวจูบที่แก้ม กระซิบบอกผมอีกที...

“ไอเลิฟยู ดิน”

..........................................................................

เกือบ อาทิตย์เต็มๆ ที่ผมต้องมาหาป๋าโจวทุกวัน... ป๋าจะพาลูกๆ ไปกินข้าวที่โน่นที่นี่...สลับกันไป... ไปกันทีเป็นโขยง... ดูๆ ก็สนุกดีครับ ผมเริ่มสนิทกับพวกรุ่นพี่ๆ หลายๆ คน... คุยเล่นกันได้บ้าง... บางทีตอนเข้าห้องน้ำยืนฉี่อยู่ ก็มีคนชะโงกเข้ามาดู แล้วก็ทำปากจิ๊กจั๊ก... หันไปพูดกัน

“แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ป๋าหลงไอ้ดินมันได้ไงวะ... Kแม่ง... ใหญ่ก็ใหญ่ เสือกฝังมุกอีก...”

ผมก็ได้แต่หัวเราะหึๆ ไม่โต้ตอบ... แต่ถ้าพี่แดนอยู่ด้วย คนพูดก็จะโดนดุ “อย่าพูดอย่างนี้กับป๋า ไม่ดี...”

... ดูๆ ไปก็แปลกดีครับ จู่ๆ ที่คนๆ นึงจะเอาเงินมหาศาล มาทุ่มเลี้ยงเด็กหนุ่มๆ ตั้งยี่สิบกว่าคน ทั้งเลี้ยงข้าว กินเหล้า แถมให้ตังค์ใช้รายเดือนอีก... เดือนๆ นึงไม่ใช่น้อยๆ...

... จนกระทั่งวันที่ป๋าจะกลับ... ทุกคนก็มาพร้อมกันที่ บาร์ “ไม้ไผ่” อีกครั้ง... ป๋าควักสตางค์ออกมาเป็นปึกๆ ยื่นให้ทีละคนๆ จนครบ พอหมดก็ยื่นมาให้ผมปึกนึง... ผมไม่ได้นับหรอกครับ เพราะแต่ละวันป๋าก็จะยื่นเงินให้ผมทุกวันตอนเช้า มากพอดู... ก่อนที่ผมจะกลับหอพัก... ก่อนจะสั่งให้กลับมาตอนเย็นตามเวลาที่ป๋าบอก...

แล้วก็ยกขบวนกันไปไหว้พระพรหมที่ศาลหน้าโรงแรมเอราวัน(เก่า)... ก่อนที่ป๋าจะขึ้นรถของโรงแรมไปสนามบิน

พอป๋าไปแล้ว... พี่แดนก็หันมาบอกผม... “ดิน... วันที่... มาเจอป๋าด้วยนะ ที่เดิม... เราเป็นลูกคนล่าสุดของป๋าแล้วนะ...”

ผมยิ้มให้พี่แดนก่อนจะแยกตัวกลับหอพักของผม...

..........................................................................

ขอบ คุณนะครับ สำหรับการรอคอย... ขอบคุณสำหรับความเข้าใจที่มีให้นะครับ... ผมน่ะคิดถึงทุกคนเลย แต่ไม่รู้จะมีใครคิดถึงผมเหมือนผมคิดถึงหรือเปล่าน๊า...

แล้วจะมาต่อครับ... ผมสัญญา...

FOAM

  • บุคคลทั่วไป
5555555555


และแล้ว พี่ดินก็ไม่ทำให้ผิดหวัง


ป๋ารักป๋าหลง


รอตอนต่อไปครับ

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22

ออฟไลน์ sakiko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-25
 :z1:

รอตอนต่อ ไปเน้อ พี่ดิน   :z2:

NuPaTT

  • บุคคลทั่วไป
พี่ดินสุดยอดเรยคะ


คิดถึงเหมือนกัน



 :impress2:




รีบมาต่อน้า :haun4:

ออฟไลน์ TONG

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-4
อยู่ๆก้ได้พ่อเพิ่มมาอีกคนเลยทีเดียวนะเนี่ย

คิดถึงพี่ดินทุกวันค่ะ

แอบมาเช้คตลอดเลย

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

maabbdo

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ both^^

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3133
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +730/-4


to พี่ดินกะพี่พูห์ค่า

จ๊วบบบบบบบ

andy_kwan

  • บุคคลทั่วไป
อิอิ ฮาเร็มป้าโจว  :pighaun:
อิจฉาจังเลย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ PoP~Pu

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1739
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-5
หุหุ และแล้วพี่ดินก็ได้เป็นลูกคนใหม่ของป๋าโจว




 :mc3:  Merry X'mass  นะทุกๆคนนนนนน

ออฟไลน์ both^^

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3133
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +730/-4
พี่ดินเป็นลูกป๋าไปแร้วววววววว

maabbdo

  • บุคคลทั่วไป
ในที่สุดพี่ดินก็เสร็จป๋า

ว่าแต่ป๋านี่เดือนๆเค้าหมดเงินกะลูกๆไปเท่าไหร่เนี่ย

 :z2:

pupper

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
นี่ๆ จิ้มซะให้พรุน
ฝากเขามาทัก อิอิ

พี่ดินยังไม่มาต่อเหรอครับ
รออ่านอยู่นะครับ

dokjarn

  • บุคคลทั่วไป
:z2:

 :pighaun:

พี่ดิน ยังแน่นอน ไม่เปลี่ยนแปลง

อันนี้เป็นพวงสวรรค์ หรือ พรสวรรค์ กันแน่คร้าบบบ

ขอบคุณพี่พูห์ ที่ช่วยโพสด้วยนะครับ

ขอตามอ่านไปเรื่อยๆ

มัน..ห..อื่..น ได้ใจที่สุดแล้ว อ๊ากกซซ์

ขอบคุณ

 :z2: :pig4: :z10: :pig4: :z2:

lexaki

  • บุคคลทั่วไป
ติดตามมาตลอดอ่ะครับ

ทั้งบอร์ดนู้น และบอร์ดนี้

ในใจมีความสับสนมากมายในช่วงกลางๆเรื่อง (ของคุณดิน)

ตั้งแต่เรื่องของหมอปอ น้องโก้ พี่ต๋อง พี่ปัท คุณชล (มันจะเยอะไปไหมนี่) รวมถึงเจ้าแม่ (เล้า) หยั่งพี่ปิ๊ก พี่รัตน์

แต่พออ่านไปได้สักช่วง จึงค่อยเข้าใจความรู้สึกของคุณดินครับ

ว่าทำไมถึงได้รู้สึกแบบนั้น

ตัวผมเองนั้นเป็นเกย์ครับ (และอาจเป็นเกย์รับด้วย)  แต่ไม่เคยรับจริงๆ สักที

จึงไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกของชายแท้ๆ เท่าไหร่ครับ (รวมทั้งเพื่อนผู้ชาย(แท้หรือเปล่า)ของผมด้วย)

เฮ้อ ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกของผมที่ได้อ่านเรื่องราวของผมยังไงดีครับ 

เอาเป็นว่าสุดท้ายผมก็รู้สึกดีๆ กะคุณดินมากๆ เลยครับ

เป็นกำลังใจให้เขียนตอนจบของภาค "คำสารภาพของเด็กขาย (รุ่นเก่า)" ให้ทันก่อนปีใหม่นะครับ (ตามที่สัญญาไว้ที่บอร์ดนู้น) อิ อิ

และมาต่อภาคใหม่ (ในชุด ดินกะชล หรือ)มาม่า (ไวไว) นะครับ

ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
ติดตามมาตลอดอ่ะครับ

ทั้งบอร์ดนู้น และบอร์ดนี้
ในใจมีความสับสนมากมายในช่วงกลางๆเรื่อง (ของคุณดิน)
ตั้งแต่เรื่องของหมอปอ น้องโก้ พี่ต๋อง พี่ปัท คุณชล (มันจะเยอะไปไหมนี่) รวมถึงเจ้าแม่ (เล้า) หยั่งพี่ปิ๊ก พี่รัตน์
แต่พออ่านไปได้สักช่วง จึงค่อยเข้าใจความรู้สึกของคุณดินครับ
ว่าทำไมถึงได้รู้สึกแบบนั้น
ตัวผมเองนั้นเป็นเกย์ครับ (และอาจเป็นเกย์รับด้วย)  แต่ไม่เคยรับจริงๆ สักที
จึงไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกของชายแท้ๆ เท่าไหร่ครับ (รวมทั้งเพื่อนผู้ชาย(แท้หรือเปล่า)ของผมด้วย)
เฮ้อ ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกของผมที่ได้อ่านเรื่องราวของผมยังไงดีครับ 
เอาเป็นว่าสุดท้ายผมก็รู้สึกดีๆ กะคุณดินมากๆ เลยครับ
เป็นกำลังใจให้เขียนตอนจบของภาค "คำสารภาพของเด็กขาย (รุ่นเก่า)" ให้ทันก่อนปีใหม่นะครับ (ตามที่สัญญาไว้ที่บอร์ดนู้น) อิ อิ
และมาต่อภาคใหม่ (ในชุด ดินกะชล หรือ)มาม่า (ไวไว) นะครับ




ผมก็แค่คนธรรมดาๆ คนนึงน่ะครับ ไม่มีหลักการอะไรพิเศษในชีวิตหรอกครับ บางครั้ง ผมก็ปล่อยชีวิตให้เป็นไปเรื่อยๆ ไม่ได้กำหนดอะไรมันมาก

แต่บางทีผมก็ ขีดเส้นดำเนินขีวิตในบางเรื่องจนน่ารำคาญเหมือนกันครับ...

ขอบคุณนะครับ ที่ติดตามเรื่องของผม ต้องจบก่อนสิ้นปีสิครับ (ในบล๊อคส่วนตัวมันจบไปแล้วอ่ะ)

เรื่องต่อไปขออีกพักนะครับ...

ดิน

maabbdo

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
พี่ดินมีบล็อคเป็นของตัวเองด้วย

 :กอด1:

รอตอนต่อไป

NuPaTT

  • บุคคลทั่วไป
ง่ะบล๊อกของพี่ดิน อยากได้จัง :impress2:

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23

อยากเปิดฮาเร็มแบบป๋าบ้างจัง
 :z1:


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
ง่ะบล๊อกของพี่ดิน อยากได้จัง :impress2:

 :pig2:

บัตรเชิญมีอายุ 1 เดือนนะครับ ถ้าไม่เข้าไปตั้ง ชื่อกับรหัสผ่าน ระบบจะตัดออกอ่ะครับ

ดิน

maabbdo

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
แล้วมันเข้าทางไหนอ่ะพี่ดิน

  :z13:

ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
^
^
^
แล้วมันเข้าทางไหนอ่ะพี่ดิน

  :z13:

พี่ต้องให้บัตรเชิญก่อนครับ แล้วจะมี URL ส่งไปให้ แต่ตอนนี้อ่านในนี้ก่อนดีกว่าครับ จะได้ไม่ข้ามตอนสนุกไป...นะครับ เด๋วจบเรื่องแล้วพี่จะเปิดให้เข้าไปอ่านนะ นะ...

 :call: :pig4:

ออฟไลน์ both^^

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3133
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +730/-4
^
^

จิ้มๆๆ พี่ดินนนนนนน

lexaki

  • บุคคลทั่วไป
มีคนจิ้ม + แระ 

งั้นผมจิ้มให้มั่ง

อิ อิ


 :pig4:

ออฟไลน์ sakiko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-25
พี่ดิน  หายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อ่า

 :serius2:

-------------------------------- 

มาสวัสดีปีใหม่ล่วง หน้าค่ะพี่

ขอให้พี่มีความสุขในทุกๆๆวัน นะค่ะ   :L2:


ออฟไลน์ TONG

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-4
สวัสดีปีใหม่นะค่ะพี่ดิน

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
บทที่ 58 “ความผิดของใคร”

หลัง จากป๋าโจวกลับไปแล้ว ผมก็พักไปวันนึงก่อนจะกลับมาทำงานในวันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันพุธพอดี... ยังไม่ค่ำเท่าไร ผมเลยเดินเข้าไปหาไอ้ชลที่หอพัก ภาวนาว่ามันอย่าเพิ่งออกไปทำงาน... (จะถามข่าวคราวในร้านน่ะครับ อย่าคิดมาก...)

“ไง... ลูกป๋า...” คำแรกที่มันทักผม...

“อะไรของมึง...”

“อ้าว... ก็พี่น้อยสิ... ลือสนั่นกันไปทั้งร้าน... ว่ามึงเป็นลูกคนโปรดคนใหม่ของป๋า”

ผมนั่งลงบนเตียง...หัวเราะหึๆ... เรื่องนึงละ...

“กูไม่ได้อยากรู้เรื่องนั้น... แต่กูอยากรู้เรื่องเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว...”

“เรื่องอะไร...” ไอ้ชลทำท่างงมั่ง

“เรื่องพี่ต๋อง...” ผมบอก เพราะไอ้ชลมันก็พอรู้เรื่องลูกค้าคนนี้ของผมอยู่บ้าง...

“ก็... พุธที่แล้ว กูเห็นเค้าเข้ามานั่งไม่พูดไม่จา... สั่งเหล้ามาเปิดแจกเด็กๆ... กูยังไปกินกับเค้าเลย... แล้วพอร้านปิดก็เช็คบิลกลับไป แต่ไม่ได้เอาใครไปด้วย...”

“พี่รัตน์ว่าไง...”

“จะว่าไง... กูเห็นเดินเข้าไปพูดอยู่สองสามคำ... แล้วก็เดินออกมา หน้าตาไม่ดีเท่าไร...”

ผมเอาสองมือลูบหน้าแล้วเสยผมขึ้นไปอย่างใช้ความคิด... ‘เอาละสิ กู...’

ไอ้ ชลนั่งอยู่ที่โซฟาหันหน้ามาทางผม หัวเราะหึๆ “ไงล่ะมึง... เสน่ห์แรงนัก... ทั้งเด็ก ทั้งผู้ใหญ่ ขนาดพูดกันไม่รู้เรื่องเท่าไรยังจับมึงกกไว้เกือบทั้งอาทิตย์ไม่แบ่งคนอื่น เลย... อีซิ้มนี่...”

ทั้งเครียดๆ แต่ผมก็ยังหัวเราะก๊ากออกมากับคำที่ไอ้ชลมันเรียกป๋าโจว... ช่างคิดนะมึง

“หึงกูเหรอ...” ผมทำหน้าล้อมัน

“เออ” ไอ้ชลหน้าแดง ค้อนผมนิดนึง... ไม่บ่อยครั้งนักที่มันจะแสดงออกแบบนี้ ทำให้ผมต้องหัวเราะออกมาอีกครั้ง... ทำเอาไอ้ชลอาย... แล้วมันก็แก้อาย ด้วยการลุกจากโซฟามานั่งข้างผม... จับหน้าผมไปจูบประกบริมฝีปากแน่น...

กับ ไอ้ชล... ผมไม่เคยปฏิเสธมันซะด้วย... แป๊บเดียว ทั้งมันทั้งผมก็เปลือยกอดกันอยู่บนเตียง... และอีกแป๊บ Kทั้งแท่งของผมก็เข้าไปอยู่ในปากมันแล้ว... ไม่เหลือสักกระเบียด...

“อูยซซซซ ชล... มึง...สุดยอด...”

ไอ้ชลมันเหลือบตาขึ้นมามองผมนิดนึง แล้วปฏิบัติการ “ดูดK” ของผม ต่ออย่างไม่สนอกสนใจกับอาการครวญครางของผม...

ไม่ ได้การ... เดี๋ยวเสร็จมัน...คาปาก... แล้วผมก็ต้องมาออกแรงเอามันอีกที... ไม่มีเวลาขนาดนั้น... ผมเลยดึงมันขึ้นมากอด...ทาบลำKของผมลงไปกับหน้าท้องของมัน “ดินน้อย” ทักทายกับ “ชลน้อย” อย่างคุ้นเคย...

แล้ว ไม่นานนัก ผมก็ฝังไอ้ดินน้อย ของผมเข้าไปในตัวของไอ้ชลอีกครั้งจนได้ จากนั้น ใครมีลูกเล่นชั้นเชิงอะไรก็ถูกงัดออกมาใช้กันอย่างถึงพริกถึงขิง...

..........................................................................

เกือบสามทุ่ม... หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ผมกับไอ้ชลก็เปิดประตูออกมา เจอไอ้เพชรนั่งกอดเข่าพิงผนังข้างประตูห้อง...

“อ้าว เพชร มานั่งทำอะไรที่นี่” ไอ้ชลถามอย่างแปลกใจ

เจ้าเพชรทำหน้าพิกล.... “หายกันมาทั้งคู่อย่างงี้ เดินเข้าไปพร้อมกัน พี่ดินกับพี่ชลก็โดนกัดเละสิ”

คือ ไอ้เพชรมันออกมาซื้อของ แต่มันเห็นหลังผมไวๆ ว่าเดินเข้าไปในซอยหอพักไอ้ชล...ตอนแรกมันก็ไม่ได้คิดจะตาม แต่ เห็นเกือบสองทุ่มแล้ว ผมยังไม่เข้าไปที่ร้าน เลยบอกพี่รัตน์ ว่าจะไปกินข้าว... แล้วก็มาที่หอพักไอ้ชล ว่าจะเคาะเรียก แต่ได้ยินเสียง ผมกับไอ้ชลทำอะไรกัน มันก็เลยนั่งรอ เพราะมันคิดแล้วว่า ถ้าพี่ปิ๊กเห็นว่าผมเดินเข้าไปพร้อมกับไอ้ชล ก็คงจะหาเรื่องกระแนะกระแหนอีก... (ไอ้ห่า เค้าไม่คิดว่ามึงร่วมด้วยเหรอวะเพชร... อย่างกับไม่เคยแน่ะ...หุ หุ)

เรา แวะกินข้าวกัน ก่อนจะเดินเข้าร้านซึ่งก็เป็นอย่างที่คิด... พี่ปิ๊กยืนอยู่หน้าร้าน มองค้อนนิดนึง... ก่อนจะถามไอ้เพชรว่าไปเจอผมสองคนที่ไหน... ไอ้เพชร ก็บอกว่าออกไปเห็นผมทานข้าวอยู่ก่อน มันเข้าไปนั่งด้วย สักพักไอ้ชลก็มา... ถึงใช้เวลาเยอะไปหน่อยกว่าจะเข้ามา... อืมมมม... ใช้ได้ ไอ้น้องรัก...

..........................................................................

เดินเข้าไปในร้าน พี่ต๋องนั่งคุยกับพี่รัตน์อยู่ก่อนแล้วที่โซฟาชุดติดมุม... พอผมเดินเข้าไปพี่รัตน์ก็เรียก

“ดิน... มาคุยกับพี่ต๋องหน่อยสิ...”

ผมเดินเข้าไปยกมือไหว้พี่ต๋อง ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้อีกตัวหนึ่ง

“ไง... สุดหล่อ...ได้ข่าวว่า กลายเป็นลูกคนโปรดของป๋าไปแล้วรึ...” พี่ต๋องเปิดฉากได้ไม่ดีนัก...

“ใครว่าครับ” ผมยิ้มให้... จ้องตาพี่ต๋อง... ทำใจดีสู้เสือ

“ต้อง ถามอีกว่าใคร... เค้าพูดกันทั้งร้าน... ป๋าฮ่องกง เหมาอ๊อฟไปทั้งอาทิตย์... เป็นไงล่ะ... คงได้เยอะละสิ...” พี่ต๋องทำเสียงสูงขึ้นจมูก

“ผม ไม่ทราบครับ ว่าใครจะว่ายังไง... ผมรู้แต่ว่า ป๋าเค้าเป็นลูกค้า ต้องการให้ผมอยู่กับเค้าจนกระทั่งเค้ากลับ... แล้วเค้าก็มาจ่ายค่าอ๊อฟกับทางร้านแล้ว... ส่วนเรื่องได้เยอะหรือเปล่า... ก็ไม่ได้มากมายอย่างที่ผมไม่เคยได้... แต่เท่าไรเนี่ยะผมคิดว่ามันไม่ดีที่จะเอามาพูดนี่ครับ” ผมอธิบายยืดยาว...

“ปก ป้องกันเหลือเกินนะ ดิน... ใครจะมาพูดจากระทบกระทั่งป๋าไม่ได้เลยหรือ... ใช่สิ... ตอนนี้ เป็นลูกเค้าไปแล้วนี่... คนอื่นๆ คงไม่มีความหมาย....” ยิ่งพูดพี่ต๋องยิ่งแรงขึ้น... นัยน์ตาเริ่มแดง

“พี่ ต๋องครับ....ผมไม่ได้ปกป้องป๋าเค้ามากไปกว่าลูกค้าคนอื่นๆ เลย... เค้าก็คือลูกค้าคนนึงเหมือนกัน... ส่วนเรื่องเป็นลูก... ผมว่าผมมีป๊าผม... เป็นพ่อผมคนเดียวก็พอนี่ครับ ไม่เห็นต้องไปเป็นลูกของใคร”

“หมั่นไส้... อย่ามาพูดดีไป... เรามันก็เหมือนคนอื่นๆ แหละ ใครเค้าให้เยอะกว่าก็ไปกับเค้า...ฮึ...”

ประโยคสุดท้ายของพี่ต๋อง เหมือนกับมีดที่ตัดความอดทนของผมให้ขาดสะบั้น...

“พี่ ครับ... ผมยอมรับ ผมเป็นเด็กขาย... ขายน้ำเงี่ยนแลกเงิน” ผมพูดตรง “ใครให้เงินผมก็ไปกับเค้า... มันเป็นหน้าที่... มันเป็นอาชีพของผมไม่ใช่หรือครับ... แล้วพี่จะมาเอาอะไรกับผม... พี่มาว่าผมอย่างนี้ พี่อยากให้ผมทำยังไงครับ... ทิ้งทุกคน มากับพี่ทุกครั้งเหรอครับ... พี่คุยกับพี่ปิ๊กพี่รัตน์หรือยังครับ ว่าพี่เค้าให้ผมทำยังไง...”

ผม ตาแดงก่ำด้วยความโกรธ... “ถ้าพี่ว่าผมเหมือนคนอื่น... พี่ทำไมไม่ซื้อไปเลี้ยงซะเลยล่ะครับ... แต่พี่ถามเจ้าตัวเค้าดูหรือยัง ว่า เค้ายอมให้พี่กระทำอย่างที่ว่าหรือเปล่า...”

พี่ต๋องอึ้ง... หน้าซีดเผือด เมื่อเห็นผมโกรธจริง...

“พี่ครับ... ถ้าพี่คิดว่าผมไม่ดี... พี่อ๊อฟคนอื่นไปเถอะครับ... ผมขอร้อง...”

ผมยกมือไหว้พี่ต๋องแล้วเดินออกมาจากเก้าอี้ชุดตรงนั้น ตลอดเวลา เราคุยกันไม่มีใครรู้ว่าเราคุยอะไรกัน เพราะเสียงเพลงในร้านกลบหมด

“ดิน... ดะ เดี๋ยว...” พี่ต๋องเรียกผม แต่ผมไม่สนใจ เดินออกไปทางหลังร้าน... เปิดประตูด้านหลังออกไปยืนสงบสติอารมณ์

'... พี่ต๋องเอาสิทธิ์อะไรมาว่าผมแบบนี้ ผมก็แค่เด็กขาย... ผู้ชายขายตัว แต่ผมไม่ได้ขายวิญญาน ผมทำไปตามหน้าที่... ทุกคนเป็นลูกค้าของผม... หน้าที่ของผมคือให้ความสุขกับลูกค้าให้มากที่สุด...'

ครู่เดียว พี่ปิ๊กก็เปิดประตูออกมาเรียก...

“ดิน... เข้ามาก่อน... พี่ต๋องเค้าอยากจะคุยกับเรา” เสียงพี่ปิ๊กไม่ดีนัก พยายามจะออกคำสั่ง แต่ผมหันไปยกมือไหว้....

“พี่ปิ๊กครับ... ผมขอ... วันนี้ผมไม่อยากคุยกับพี่ต๋อง...” ผมพูดเสียงหนัก..

“แต่เค้าเป็นลูกค้าประจำของร้านนะ” พี่ปิ๊กขึ้นเสียง

“ครับ... พี่ให้เค้าอ๊อฟใครไปก็ได้นี่ครับ... วันนี้ถ้าให้ผมไปกับพี่เค้า... พี่เค้าก็ไม่มีความสุข... ผมทำอารมณ์ไม่ได้หรอกครับพี่” น้ำเสียงผมจริงจัง...

พี่ปิ๊กมองผมนิ่งอยู่อึดใจนึง เมื่อเห็นว่าผมไม่เข้าไปแน่ จึงผลุบหายเข้าไปเอง....

อีกครู่ใหญ่... ประตูก็เปิดออกมาอีกครั้ง ผมหันไปมอง... พี่รัตน์...

“ดิน... โกรธเจ๊หรือเปล่า...” น้ำเสียงของพี่รัตน์อ่อนลง เวลาพี่รัตน์ยอมแพ้ จะใช้คำแทนตัวว่าเจ๊ตลอด...

“เปล่าครับ” ผมส่ายหน้า

“เจ๊ ขอโทษนะ... เข้าไปข้างในเถอะ... ไม่ไปกับพี่ต๋องคืนนี้ ก็ไม่เป็นไร เจ๊เข้าใจ...พี่ต๋องเค้าไปแล้วละ...” พี่รัตน์เดินเข้ามาดึงแขนผมเข้าไปในร้าน... จับผมไปนั่งที่สตูลข้างเคานเตอร์... แล้วบอกพี่ป้อม...

“ป้อม เอาน้ำมาให้พี่เค้าแก้วเร้ว... วันนี้พี่ดินงอนอ่ะ...” พี่รัตน์ล้อผม... “ร้อยวันพันปี ไม่เคยเห็นดินมันโกรธ... วันนี้ ปังเดียว...ลูกค้าประจำกระเด็นเลย” พี่รัตน์พูดไม่เดือดร้อนเท่าไรนัก

ระหว่าง นั้น พี่ปิ๊กเดินเข้ามาสั่งเครื่องดื่มให้ลูกค้า... “ป้อม วิสกี้โค๊ก สองแก้ว...โต๊ะ สี่นะ... เอาใจกันเข้าไป อีแม่เล้าก็ปานนั้น อีกหน่อยเด็กมันก็ขี่คอจนได้... ลูกค้าประจำมันยังทิ้ง แต่หาเวลาไปเอากันเองได้... ไม่รู้มันจะมาขายทำอะไรกัน”

ผม หน้าร้อนผ่าว... ตาวาว... แต่พี่รัตน์ลุกขึ้นยืน...จับแขนผมไว้... “ปิ๊ก... ไม่ต้องพูดอะไรได้ไม๊... ชั้นรับผิดชอบเอง คดีนี้ชั้นทำเอง...”

“ฮึ” พี่ปิ๊กสะบัดค้อนแล้วเดินออกไป

“ใจเย็นๆ นะดิน... เราไม่ผิดหรอก เจ๊ผิดเอง... เดี๋ยวเจ๊พูดกับพี่ปิ๊กเค้าเองนะ...” พี่รัตน์บอก...

ผมผ่อนลมหายใจช้าๆ พยายามทำใจให้สงบ ครู่ใหญ่ อารมณ์ ผมก็ค่อยเย็นลง... ท่าทางบรรยากาศคืนนี้ จะ 'มาคุ' มากไปหน่อยแล้ว...

“พี่ รัตน์ครับ... คืนนี้ ผมขออ๊อฟตัวเองดีกว่านะครับ ผมอยากกลับบ้าน” ผมบอกพี่รัตน์ (อ๊อฟตัวเอง ก็คือการจ่ายเงินให้กับทางร้านเพื่อเอาตัวเองออกมา... )

พี่รัตน์มองหน้าผมครู่นึง... ก่อนพยักหน้า...

“ไปเหอะ... ไม่ต้องหรอก... คืนนี้ถือว่าเจ๊ทำผิดเอง...”

ผม ยกมือไหว้พี่รัตน์ พี่ป้อม... แล้วเดินออกไปทางหลังร้านอีกครั้งหนึ่ง เปิดประตูเดินออกไป... พอปิดประตูหลังร้านสนิท ก็ดูเหมือนว่า เสียงดนตรี นักร้องต่างๆ จะถูกตัดออกอย่างสิ้นเชิง...

สัญชาติ ญานมันบอกผมว่า อีกไม่นานหรอก... เส้นทางของผม บนถนนสายโลกีย์แห่งนี้ คงจะหมดลง... แล้วผมก็จะฝังทุกสิ่งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง อย่างที่สัญญากับรูปปั้นพ่อขุนฯ ไว้ เมื่อวันที่ผมไปไหว้ท่านตอนรู้ผลวิชาสุดท้าย....

ผม สูดลมหายใจลึก...มือล้วงกระเป๋ากางเกง... ก่อนจะก้าวช้าๆ เดินออกซอยเล็กๆ ทางด้านหลังของร้านที่จะไปออกอีกถนนหนึ่ง... ทิ้งความอึกทึกครึกโครม วุ่นวายในร้านไว้เบื้องหลัง... อย่างน้อยก็... คืนนี้...

..........................................................................

ใกล้เข้ามาแล้วครับ สำหรับตอนจบ... อ่านแล้วคอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ไอ้ดินหน่อยนะครับ

ใจหายเหมือนกันครับ ว่า เดินเรื่องมาจนเกือบจบ "คำสารภาพฯ" แล้ว...

อีกอย่าง... คนอ่านของผมก็น่ารัก แล้วหลังจากนี้ผมจะเอาอะไรไปเล่าให้คนอ่านคนดีของผมฟังอีกล่ะครับ....

คิดถึงแย่เลยครับ....

ดิน

maabbdo

  • บุคคลทั่วไป
เป็นงี้ก็แย่เนอะ  ทั้งๆที่ไม่มีใครตั้งใจให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมา

 :กอด1: พี่ดินเป็นกำลังใจให้แล้วกัน


andy_kwan

  • บุคคลทั่วไป
เรื่องไม่เข้าใจกันก็เลยจบไม่ค่อยสวยเท่าไร
แต่ก็ผ่านมาได้แล้ว

ป้าขอเล่นตัวนี้มั่ง :z13:อิอิ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด