-
ขอบคุณ คุณดิน ที่อนุญาตให้นำเรื่องราวดีๆ มาให้อ่านกัน
ขอความกรุณาเพื่อนๆ อย่านำเอาเรื่องราวในเรื่องนี้ไปเผยแพร่ ก่อนได้รับอนุญาตจาก คุณดิน ก่อนนะครับ
ขอบคุณครับ
หมูพูห์ :teach:
**********************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขอนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
-----------------------------------------------------------------------------------------
นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปี ขึ้นไป ผู้มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรมีผู้ใหญ่ให้คำแนะนำ
---------------------------------------------------------------------------------------
"คำสารภาพของเด็กขาย (รุ่นเก่า)"
อ่านเรื่องที่คนอื่น เล่ามาก็หลายเรื่อง นึกคันน่ะครับ ก็เลยเอาเรื่องประสบการณ์ จริงๆ 1 ปี ในชีวิตของผมที่มีอันต้องไปเป็นเด็กขายน้ำในบาร์เกย์ มาแชร์กับเพื่อนๆ ดีกว่า ขอรับรองว่าเรื่องที่ผมจะเล่า เป็นเรื่องจริงทั้งหมดครับ ยกเว้น ชื่อคนที่เกี่ยวข้อง และสถานที่ ที่ผมไม่อยากจะเอาที่เกิดเหตุจริงๆ มาเปิดเผย เพราะ ปัจจุบัน สถานที่นี้ก็ยังมีอยู่ครับ แต่อาจจะเปลี่ยนเจ้าของไปแล้วมั๊ง ไม่แน่ใจครับ เพราะเรื่องมันก็นานมากแล้ว
อัน ที่จริง เรื่องนี้มันก็นานมากแล้วละครับ ตั้งแต่สมัยผมยังเรียนปีสุดท้ายอยู่ที่มหาวิทยาลัยโน่นแหละครับ เป็นเรื่องที่ผมเก็บไว้เป็นความลับกับตัวมาตลอด ยี่สิบสองปีมาแล้วครับ เหลือคนสนิทๆ รู้อยู่ไม่กี่คนหรอกครับ
ตัวผมเอง ก็ไม่ได้หล่อเหลาอะไรนักหนาหรอกครับ พอไปได้ ค่อนไปทางตี๋ด้วยสายเลือดที่มีอยู่ แต่สิ่งที่ป๊าให้ติดตัวมาน่ะสิ ไม่เบาเลยละครับ ประสบการณ์ ที่ผ่านๆ มา ผมบอกได้เลยครับ ว่า วัดกันตัวต่อตัว ผมเจอคนที่ทั้งใหญ่และยาวกว่าผม (ที่เป็นคนไทย) ไม่ถึงสิบคน คงพอจะเดาออกนะครับ ว่ามันคงอลังการพอสมควรละครับ เกือบอยู่เหมือนกันครับ ที่จะโดนหนังสือเล่มหนึ่งเอาไปถ่าย “ทูบิ๊กทูลอง” ในสมัยนั้น พอดีมีพี่ที่เค้าหวังดี ห้ามไว้ เพราะเห็นว่า ผมเรียนกำลังจะจบและ อาจจะมีชีวิตที่ดีกว่า และไม่เป็นแผลจนเกินไปที่จะมีอนาคตในภายหน้า ทุกวันนี้ผมก็ยังนึกขอบคุณพี่คนนั้นอยู่เลยครับ
เขาเรื่องดีกว่าครับ ตอนนั้น เรียนมหาวิทยาลัยเปิดอยู่ปีสี่ ฐานะทางบ้านก็ไม่ค่อยเท่าไรหรอกครับ คือมันยังไงล่ะ จะรับเงินบ้าน มันก็โอเค แต่ ดูๆ ไป ให้ป๊ากับแม่เอาไปให้น้องดีกว่า ส่วนตัวเรา กึ่งๆ อยากลองด้วยแหละครับ ว่ามันจะเป็นยังไง ประสบการณ์ กับผู้ชายก็มีอยู่บ้าง โดนกระเทยหลอกดูด (กึ่งสมยอม) ก็หลายหน ของดีก็มีอยู่กับตัวอยู่แล้ว อ่านหนังสือกีฬา เห็นเค้ามีโฆษณา “รับสมัคร พนักงานเสริฟชาย อายุไม่เกิน 25 ปี รายได้ดี” ประมาณนี้ เดาไม่ยากว่ามันคืออะไร ใช่ไหมครับ ตัดสินใจอยู่ไม่นาน ก็ลองโทรไปตามเบอร์โทรที่มีอยู่ ปลายสายบอกว่า ให้มาสมัครด้วยตัวเองที่ร้านประมาณ 1 ทุ่ม
ตอนนั้นก็สองจิตสองใจครับ ‘เอาไงดีวะไอ้ดิน เอาแน่หรือมึง’ แต่ในที่สุดก็ ‘เอาวะ ลองดู โดนหลอกฟรีมาก็หลายรอบ เอาตังค์ด้วยเลยดีกว่าวะ’
----------------
บทที่ 1 เทสต์ก่อน
หลัง จากตัดสินใจแล้ว ‘เอาวะ ลองดูก็ได้’ ผมก็ไปที่ บาร์ที่โทรไป และถามถึงสถานที่จากปลายสาย ตามเวลาที่นัดหมายคือ หนึ่งทุ่มตรง มันเป็นบาร์อยู่ในซอยแถว..... ลักษณะเป็น ห้องแถว ด้านหน้า มีประตูเปิดเข้า – ออก บานเดียว ข้างในเป็นเก้าอีโซฟาร์นั่งเป็นชุดๆ อยู่ สี่ห้าชุดชิดไปด้านหนึ่ง อีกด้านหนึ่งเป็นทางเดิน มีเก้าอี้สตูล อยู่ หกเจ็ดตัวตั้งอยู่ริมผนัง ก่อนจะถึงเวทีเล็กๆ ด้านใน เป็น เคาน์เตอร์ บาร์ ตรงข้ามกับห้องน้ำ (มาถึงตรงนี้ คนเก่าๆ คงเดาไม่ยากแล้วละครับ)
มีเด็กหนุ่มๆ รุ่นราวคราวเดียวกับผม นุ่งกางเกงขาสั้น ทำความสะอาดพื้นอยู่ คนเดียว หันมามองผมแล้วเลิกคิ้วเหมือนเป็นคำถาม
“หวัดดีครับ ผมมาหา พี่รัตน์ครับ” ผมบอกชื่อคนที่ เค้านัดให้ผมมาหา”
เด็กหนุ่มคนนั้น พยักหน้านิดนึง “เดี๋ยวนะ” ก่อนจะเดินเข้าไปด้านใน มีประตูหลัง ก่อนจะตะโกน “เจ๊รัตน์ มีเด็กมาหา”
ครู่เดียว คนชื่อรัตน์ก็ออกมา ดูก็เป็นผู้ชาย ธรรมดาๆ นี่นา ทำไมเรียก ‘เจ๊’ กันฟะ
“สวัสดีครับ ผมชื่อ ดิน ที่โทรมาเมื่อเช้า”
“อือ... ตามพี่มานี่” เจ๊รัตน์ที่เด็กๆ เรียก พยักหน้าก่อนจะบอกให้ผมตามเจ๊เข้าประตูหลัง (ยังครับ ยัง นี่มันประตูทางออกไปด้านหลัง อยู่หลังเคาเตอร์ เท่านั้น) ขึ้นบันไดไปด้านบน เป็นห้องนอนมีเตียงอยู่ด้านหนึ่ง
“ชื่อดินเหรอ”
“ครับ”
“อายุเท่าไร”
“ยี่สิบครับ” (ผมเรียนเร็วนะครับ ออกตัวไว้ก่อน เดี๋ยวใครบางคนหาว่าผมตอแหล อายุยี่สิบ เรียนปีสี่ได้ยังไง)
“ของใหญ่ไม๊ ยาวกี่นิ้ว”
“ครับ ก็เกือบเจ็ดนิ้ว”
“โม้รึเปล่า ท่าทางไม่น่าใหญ่ ไหนถอดออกมาดูซิ” เจ๊ทำท่าไม่เชื่อเท่าไร
มา ถึงขั้นนี้แล้ว ผมก็เลยถอดกางเกงนอก กางเกงในออก ให้เจ๊รัตน์ดู อาการตื่นเต้น มันก็เลยทำให้ลูกชายผมเกิดอาการตื่นคน ไม่ยอมออกมาสู้หน้าเจ๊
“เอ๊า... ทำให้มันแข็งด้วยสิ นิ่มๆ อย่างนี้ จะไปรู้อะไรว่าเล็กหรือใหญ่แค่ไหน เร็ว... เสียเวลา” เจ๊ทำท่าบ่น แต่ไม่ได้จริงจังอะไรนัก
ผมถอยไปนั่งที่ ขอบเตียง จัดการรูดๆ ลูกชายอยู่ไปมาสักครู่นึง แต่คงไม่ทันใจเจ๊ เจ๊เลยถลกเสื้อผมขึ้น ช่วยดูดนมผม... ได้การครับ พรึบเดียว...ไอ้ลูกชายตัวดี ก็ยืดหัวออกมาให้เจ๊ดูความอลังการ แต่เจ๊ก็ทำท่าเบะปาก วางฟอร์ม
“ก็ไม่เท่าไร ราคาคุยรึเปล่ายะ ว่า เกือบเจ็ดนิ้วน่ะ”
แต่ มือนึงก็ลงไปกำคอลูกชายผมไว้แน่นเหมือนกะขนาด... “เอ้า... ฝังมุกด้วยเหรอเรา” เจ๊อุทานเมื่อจับๆ ไปโดนเม็ดแข็งๆ อยู่ใต้หนังหุ้ม ลำท่อนที่อยู่ในมือ...
“ครับ... เพื่อนมันฝังให้”
“กี่เม็ด”
“หกครับ เจ๊”
“ฝังไปทำไมยะ ของตัวเองใช่ว่าจะเล็ก” อ๊าว... เมื่อกี้ยังบอกว่าราคาคุยอยู่เลย
“ก็ เมาน่ะครับ เห็นเพื่อนมันฝังกัน ก็เลยเอาด้วย”
“ไม่ค่อยดื้อเท่าไรเลยสิเรา”
“ครับ ก็ พอได้ครับ”
“เออ... ทำงานได้ตังค์ ก็เก็บๆ ไว้บ้างอย่าดื้อ อย่าเมามากนัก เอ้า นุ่งกางเกงได้แล้วไปข้างล่าง ทำงานวันนี้เลยหรือเปล่า”
“ครับ เจ๊”
ผม รับคำเบาๆ อย่างงงๆ กับเจ๊รัตน์อยู่เหมือนกัน เพราะ เท่าที่เจอมา กระเทยรายไหนรายนั้น พอจับของผม ก็จะไม่แค่จับเฉยๆ มันเลยเถิดไปจนลูกชายผมร้องไห้ร้องห่มทู๊กทีสิครับ แต่เจ๊รัตน์มาแปลก... และก็ตลอดเวลา ปีนึงเต็มๆ ที่ผมทำงานอยู่ร้านเจ๊รัตน์ ก็ไม่เคยมีอะไรกับเจ๊รัตน์เลยสักกะครั้ง จนเลิกทำ
.....
TBC.
-
:mc4: มาเจิมเรื่องใหม่
-
เรื่อง ใหม่ ๆๆ
:oni2:
ขอบคุณ คนแต่ง กับ คนโพสต์ นะครับ
-
:mc4: เรื่องใหม่อีกแล้ววว เย่ๆๆๆ
ขอบคุณคุณดินแล้วก็คุณJunrai_Hyper ด้วยค๊าบบบ :L2:
-
ต้อนรับเรื่องใหม่ :mc4:
-
เรื่องนี้ติดเรทด้วยนี่หว่า . . .
มีม้งมีมุขด้วยนี่หว่า แถมมีอะไรว๊า กรวยกับปิกาจู้ โอ้ยยยยยยยยยย :m30: :m30: :m30: อิอิอิ
-
ดีนะที่อายุเกิน 18 ละ :o8:
-
ดีใจจัง เกิน18แล้ว :laugh:
เรื่องนี้... :o8:
ต้องติดตามตอนต่อไปอิอิ :m25:
-
มาตามเรื่องใหม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:mc4: เข้ามาร่วมยินดีกับเรื่องใหม่ ตามธรรมเนียม ต้องบอกก่อน เอาให้จบนะครับ
และก็ +1 ให้คนเอาเรื่องมาลงให้อ่าน :L2: :bye2:
-
>>> โอ้... ประสบการณ์จริงเมื่อครั้งนานมาแล้ว
อ่านแค่ตอนแรกก็น่าสนใจมากๆๆๆ
เพราะฉะนั้น... ขอฝากตัว ฝากใจ(???) ปูเสื้อนั่งรออ่านตอนต่อไปด้วยคนนนนนนนนนนนน
.
-
ว้าวๆๆ
ประสบการณ์ตรง คิคิ
รออ่านงับป๋มม :กอด1: :กอด1:
-
ฝังมุก ผ่าเบนซ์
เอิ๊กๆ เอาดิ
ปล. น่าสนุก เรื่องในบาร์ เคยได้ยินแต่หม่ามี้เล่าให้ฟัง
-
เข้ามาเจิมเรื่องใหม่คับ :oni2:
-
:กอด1:ตามมาเชียร์น้องรัก
-
บทที่ 2 ความแตกต่างระหว่าง “K” กับ “ไอ้จู๋”
ผม ลงมาข้างล่าง เจ๊รัตน์บอกว่าให้ไปทานข้าวข้างนอกก่อน แล้วค่อยเข้ามาตอนสองทุ่ม ผมเดินออกมาทานข้าวที่มีขายอยู่แถวนั้น อย่างลอยๆ ถามตัวเองตลอดเวลาว่า เราจะทำแน่เหรอ? แต่ก็ตัดสินใจไปแล้วนี่ ลองสักตั้งแล้วกัน
กลับมาจากทานข้าว ร้านเปิดพอดี มีเด็กหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับผมอยู่ประมาณ ยี่สิบคน นั่งบนสตูลบ้าง นั่งตามโซฟาร์ที่ว่างบ้าง คุยกันเบาๆ เจ๊รัตน์นั่งอยู่ใน เคาน์เตอร์ คอยคุมเงิน พร้อมกับคนผสมเหล้าอีกคน อยู่ในนั้น มีหน้าที่คอยจัดเครื่องดื่มตามที่ แขกสั่ง ชื่อพี่ ป้อม
ข้าง นอก มีกัปตันอีกคน คอยเชียร์ แขก อธิบายถึง ความสามารถพิเศษของเด็กแต่ละคนให้ลูกค้าฟังเพื่อเป็นแนวทางในการเลือกสรร ชื่อพี่น้อย ลักษณะ จะว่า สาวก็ไม่เชิง แต่ หลังจากรู้จักกันไปนานๆ ก็รู้ว่า พี่ น้อย... ตอแหลขั้นเทพ....
วัน แรกของการเป็นเด็กขายของผม ผ่านไปอย่างเชื่องช้า และเงียบเหงา มีลูกค้าเข้ามาไม่กี่โต๊ะ วันนั้นมีคนซื้อบริการจากเด็กที่ร้าน เพียง สามอ๊อฟ.... และทั้งสามอ๊อฟ เป็นของดาวประจำร้าน ชื่อเจ้า ป้อง... คนนี้ เคยถ่ายลงหนังสือในหน้า ทูบิ๊ก ทูลอง ด้วย เป็นเด็กหนุ่ม รูปร่าง หน้าตาดี จากเพชรบูรณ์ ตอนหลัง มีสาวใหญ่ เอาไปเลี้ยง และก็หายไปจากวงการ แต่ก็ไม่ก่อนที่ผมจะเลิกออกมาก่อน
คืน นั้นผ่านไปเกือบตีหนึ่งแล้วที่เป็นเวลาร้านปิด... ยังไงวะตู ขนาดริจะเป็นเด็กขายยัง ซวยขนาดนี้เลยเรอะ จะทำให้ร้านเค้าเจ๊งป่าววะ....
ก่อน ตีหนึ่งไม่นาน ประตูร้านก็เปิดออก มีคนเข้ามาสองสามคน หนึ่งในนั้นดูท่าออกสาวๆ แต่ก็ดูแบบสาวใหญ่ ปรากฏว่าเป็นเจ้าของร้านอีกคนชื่อเจ๊ปิ๊ก พาเด็กไปประกวดที่บาร์อีกบาร์หนึ่ง ได้รางวัลมาด้วยสิ ไอ้คนที่ถูกพาไปประกวดหนุ่มหล่อก็หน้าตาคมเข้มออกแนวแขกๆ
“โอ๊ย... ปิ๊ก เธอเอ๊ย... ดีที่วันนี้ เธอไม่อยู่ เงี๊ยบ...เงียบ.. ไม่มีแขกเข้าร้านเลย ไอ้ป้องนำลิ่วเลย สามอ๊อฟ ชั้นจะลุ้นให้คนอื่นไป ก็ไม่เอา จะเอาไอ้ป้องคนเดียว ขายดิบขายดี” พี่น้อยบอก เจ๊ปิ๊ก
เจ๊ปิ๊ก หันมองไปทั่วร้าน “มิน่า เข้ามา เหม็นๆ อะไรไม่รู้....” ก่อนจะหันมาสบตาผมแวบหนึ่ง แวบเดียวจริงๆ
“กลิ่นเน่าน่ะสิ” ไอ้ป้องบอกหัวเราะๆ.... ตอนหลังผมถึงรู้ว่า ไอ้ศัพท์คำว่า “เน่า” เนี่ยะ หมายถึงเด็ก มาแล้วไม่ได้อ๊อฟนั่นเอง
เจ๊ปิ๊ก เดินเข้าไปในเคาเตอร์ ซุบซิบ อะไรกับเจ๊รัตน์ อยู่คำสองคำ หันมามองผมด้วยสายตาวาวๆ
ตีหนึ่ง... บาร์เลิก... เป็นอันว่า วันแรกของการเป็นเด็กขายของผม “เน่า” อ่ะ
เด็กๆ ทะยอยๆ กลับบ้าน ผม เดินไปยกมือไหว้เจ๊รัตน์ “เจ๊... ผมกลับก่อนนะ”
“เดี๋ยวสิ ดิน... เจ๊ปิ๊กเค้าจะคุยด้วย” เจ๊รัตน์บอก ผมถอยไปนั่งที่สตูล
“เรานอนกับพี่นะ คืนนี้” เจ๊ปิ๊กเดินมากระซิบบอก
“ครับ” ผมรับคำอย่างว่าง่าย จะทำไงได้ แม่เล้าบอกนี่หว่า
หลัง จากบาร์เลิกไม่นาน เจ๊ปิ๊ก ก็เรียกผมขึ้นไปข้างบน ส่วนพี่ น้อยก็เดินไปบอก เด็กอีกคนที่มาสมัครวันเดียวกับผม หน้าตาบ้านๆ แต่มีดีที่ ล่ำบึก
เจ๊ปิ๊กให้ผมอาบน้ำ เอากางเกงขาสั้นมาให้ใส่นอน อยู่ในห้องนอนเดียวกัน สี่คน แต่แยกเป็นสองเตียง เจ๊ปิ๊กกับผม พี่น้อย กับ หนุ่มบึก
ผม นอนตัวแข็ง เพราะ นี่จะว่าเป็นครั้งแรกก็ว่าได้ที่ผมนอนกับเกย์ เป็นเรื่องเป็นราว ก่อนหน้านี้ เคยมีอะไรกับผู้หญิงมาบ้าง พอสมควร ส่วนเกย์ ก็แค่ ถูกดูดเท่านั้น ไม่เคยมีเป็นกิจจะลักษณะแบบนี้ พี่ปิ๊กนอนตะแคง ซบอกผม มือข้างหนึ่งก็ลูบไปตามหน้าอก ลอนหน้าท้อง จนผมขนลุกเกรียว
“แน่นเหมือนกันนะเรา เล่นกีฬาด้วยเหรอ”
“ครับ ก็วิ่งออกกำลังกายทุกวัน”
“เห็นพี่รัตน์ บอกว่าเราใหญ่ ฝังมุกด้วยหรือ”
“ฝังมุกน่ะใช่ครับ แต่ ตอนพี่รัตน์เห็น บอกว่าไม่เท่าไรนี่ครับ”
“อีแก่ ช่างเมาท์” พี่ปิ๊กค่อนขอด คู่หู “กับพี่ มันบอกว่า ของเราใหญ่บะเริ่มเลย”
“ไม่รู้สิครับ พี่ ไอ้ที่ใหญ่บะเริ่มของพี่รัตน์ มันแค่ไหน”
“งั้น พี่ขอดูหน่อยนะ” ไม่ฟังคำอนุญาต พี่ปิ๊กก็เลื่อนมือ ปร๊าดเดียว สอดเข้าไปในกางเกง กำลูกชายของผมที่มันแข็งโด่รออยู่ตั้งแต่ถูกลูบหน้าท้องแล้ว
“อูว...ดิน ใหญ่มาก กำไม่รอบเลยเรา เคยวัดหรือเปล่าว่าเท่าไร”
“ครับ ก็่ หกครึ่งคูณหกครึ่งครับ ประมาณนั้น”
“นังน้อย มาดูอะไรนี่” พี่ปิ๊กหันไปเรียกคู่หูที่กำลังมีเสียงจุ๊กจิ๊ก อยู่อีกเตียงนึง
เสียง จุ๊กจิ๊ก ของเตียงนั้นเงียบลง ก่อนจะ มีเสียงสวิตช์ไฟ เปิด แช๊ะ... ไฟนีออนกลมกลางห้องก็ถูกเปิดสว่าง ขณะที่พี่ปิ๊ก ‘ถอกK’ ของผมจนหัวบานโร่ เม็ดมุกหกเม็ดโปน ให้พี่น้อยดู
“จุ๊.ๆ.ๆ ใหญ่บะเริ่มเลยเธอ... อย่างนี้แหละ ขายดีแน่ ฝังมุกอีกตะหาก” พี่น้อยจุ๊ปาก ก่อนจะหันไปหาคู่ขาที่นั่งตะลึงดู “Kฝังมุก” ของผม “ดูซะ ไอ้เนี่ยะ เค้าเรียกว่าK ไอ้ที่เรามีอยู่น่ะ เค้าเรียกว่า ไอ้จู๋...”
TBC.
๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓
-
:laugh: ดีใจมาจิ้มเบตตี้ก่อน 555
-
:o8:
ขอบคุณครับ
-
:m4: :m4: ท่าทางจะสนุกอีกแล้วดิเนี๊ย ได้เรื่องใหม่มาบิ้วอารมณ์หดหู่ :laugh:
-
:m13: ว๊าก งั้นไอ้ที่เรามีจะเรียกว่าไรหว่า :o8:
-
มายืนยันด้วยคน ว่าเรืองนี้สนุกกกกกกกกกกกกกก o13
-
:o8: :o8:
-
แล้วที่เรามีอยู้เรียกว่าไรหว่า
-
555
มาเจิม เรื่อง ใหม่
รอตอนต่อ ไป นะค่ะ
:oni3:
-
:m32:
-
:oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
-
มาแล้วครับ บทที่สาม... ก็ดีใจนะครับ ที่มีคนอ่านของผมอยู่พอสมควร... เพิ่งหัดเขียนครั้งแรก มีคนอ่านเท่านี้ก็ดีใจแล้วครับ
๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓
บทที่ 3 ครั้งแรก
“จุ๊. ๆ.ๆ ใหญ่บะเริ่มเลยเธอ... อย่างนี้แหละ ขายดีแน่ ฝังมุกอีกตะหาก” พี่น้อยจุ๊ปาก ก่อนจะหันไปหาคู่ขาที่นั่งตะลึงดู “Kฝังมุก” ของผม “ดูซะ ไอ้เนี่ยะ เค้าเรียกว่าK ไอ้ที่เรามีอยู่น่ะ เค้าเรียกว่า ไอ้จู๋...”
ผม อดหัวเราะ คำเปรียบเทียบของพี่น้อยไม่ได้ เสียง พี่ปิ๊กตีมือพี่น้อยดังเพี๊ยะ เพราะเผลอแผล๊บเดียว พี่น้อยก็กำ “K” ของผมไว้เต็มกำมือ
“นัง นี่ ของชั้นย่ะ เชิญหล่อนไปจับไอ้จู๋โน่น อันนี้ “K” ของชั้น” พี่ปิ๊กเอ็ดตะโรอย่างหวงแหน ก่อนจะปิดไฟลงอีกครั้ง (อย่าเพิ่งว่าผม ลามกนะครับ ไอ้คำโต้ตอบคืนนั้นน่ะ ผมยังจำแม่นจนบัดนี้ คิดขึ้นมาทีไร อดอมยิ้มไม่ได้สักที)
พี่ น้อยขึ้นเตียงไปทำเสียงจุ๊กจิ๊กกับ “ไอ้จู๋” ต่อ ส่วนผมก็ต้องเสียววูบ เมื่อ พี่ปิ๊กอมหัว “K” ของผมไว้เต็มปาก ก่อนจะรูดไปตามลำที่มีเม็ดมุกฝังอยู่เป็นระยะๆ
“อู ย พี่ปิ๊กครับ ผมเสียว...” ผมถึงกับครางเป็นระยะๆ เมื่อเจอฤทธิ์เดชของ “แม่เล้า” เข้าไป ต้องยอมรับละครับ ว่าลีลาการทำเสียวด้วยปาก ของพี่ปิ๊ก แกเด็ดดวงมาก ผมว่า ถ้าไม่ติดเม็ดมุก เจ๊แกคงอมไอ้หกนิ้วครึ่งของผมเข้าไปหมดทั้งอันเป็นแน่ ทั้งK ทั้งไข่ ไม่รอดจากปากเจ๊ไปได้เลย เล่นเอาผม ตัวเกร็งจะไปแหล่ ไม่ไปแหล่....
เหมือน จะรู้ พี่ปิ๊กละปาก ไซ้ขึ้นมาตามหน้าท้องแกร่งของผม เลยมาถึงหน้าอก และแล้ว ก็เป็นครั้งแรกของผมอีกเหมือนกันที่จูบปาก แลกลิ้นกับ “ผู้ชาย”
“ดิน ทำให้พี่มั่งสิ”
“ทำยังไงครับพี่”
“ก็ทำอย่างที่พี่ทำเมื่อกี้ นึกว่าพี่เป็นผู้หญิงก็ได้”
ผม ชะงักนิดนึง... เป็นผู้หญิงยังไงฟะ ก็ไอ้ที่ถูไถกับไอ้หกนิ้วครึ่งของผมน่ะ มันก็เหมือนๆ กัน ถึงแม้จะไม่ถึงกับเรียกว่า “K” แต่ ก็คงไม่ถึงกับเป็น “ไอ้จู๋” แล้วมันจะเรียกอะไรดี “ไอ้เจี้ยว” เหรอ
เอา วะ... มาถึงขั้นนี้... และแล้ว ผมก็ปฏิบัติการเหมือนกับพี่ปิ๊กเป็นผู้หญิง ส่วนบนก็พอจะไปได้ไม่ฝืนนัก เพราะ เจ๊แกประเภท “ขาวเนียน” อยู่แล้ว แต่พอไซ้ไปถึงส่วนล่าง ก็หยุดทำใจนิดนึง แล้วก็เริ่มหลับตา กระทำไปอย่างที่นึกทบทวนจากบทเรียนที่เจ๊แกสอนมาเมื่อกี๊ ถึงแม้จะทำได้ไม่ดีเท่า แต่ผมก็คิดว่า ผมคงจะได้ สัก แปดเต็มสิบมั๊ง เพราะเห็นเจ๊แกก็ร้องเสียวไปเหมือนกัน
ครู่ นึง ที่เจ๊แกปล่อยให้ผมทำให้แกอยู่คนเดียว แกก็เริ่มกลับหัว มาปฏิบัติการกับลูกชายของผมที่มันยวบไปนิดๆ จนมันพองก๋าขึ้นมาอีกครั้ง
แล้ว เจ๊แกผลักผมนอนหงาย ก่อนจะรู้สึกเย็นวูบเมื่อเจ๊แกเอาอะไรสักอย่างมาลูบๆ ที่ไอ้ลูกชายของผม มันลื่นๆ จนผมเสียวไปหมด (ตอนหลังเพิ่งรู้ว่ามันคือ เควาย นั่นแหละครับ) ก่อนเจ๊จะลุกขึ้นมานั่งคล่อมจับของผมตั้งขึ้น ท่านี้ ผมเคยครับ แต่ มันเป็นรูหน้า ครั้งนี้ มันต่างออกไป
(เพื่อนๆ อย่าเพิ่งตกใจนะครับว่า แล้วถุงยงถุงยางไม่ใช้กันเรอะ... เมื่อยี่สิบสองปีที่แล้ว ไอ้โรคเอดส์ มันยังไม่แพร่หลายเท่าไหร่ ครับ รู้กันในหมู่คนที่มีการศึกษาสูงๆ แล้วนั่นแหละ)
ความรู้สึกของผมมันตื่นเต้นพอใช้ ...มันจะเหมือนกันไม๊ว๊า... ผมคงจะได้คำตอบไม่นานนี้แหละ
เจ๊ ปิ๊ก นั่งคล่อม พอตรงที่ตรงทาง เจ๊แกก็กดลงมาช้าๆ จนส่วนหัวบานของลูกชายผมมันแทรกเข้าไปในร่องรูของแก “แน่นตึ๊บ” ผมบอกตัวเอง “เสียวดีเหมือนกันเว๊ย”
เจ๊ ปิ๊กแกทำช้ามาก จนไม่ทันใจผม จึงเกร็งหน้าท้องกระดกขึ้นรับ แต่เจ๊แกกดสะโพกผมไว้ “เดี๋ยวสิ ดิน อย่าเพิ่ง... ของเรามันใหญ่นะ อย่าใจร้อน”
ผม ผ่อนอาการเกร็ง ของหน้าท้องยกมือขึ้นซ้อนที่หัว ดูเจ๊แกปฏิบัติการ “ขย่มตอ” ของผมในความมืด และก็ในความมืดนั่นแหละ ที่ผมรู้สึกได้ว่ามันลึกไปถึงไหนแล้ว รู้แม้กระทั่งว่า เจ๊ปิ๊ก มีอาการ สะดุ้งน้อยๆ อยู่ทุกครั้งที่มันสะดุดเม็ดมุก หรือเมื่อผมเสียวแล้วขมิบเกร็์งกล้ามเนื้อจนท่อนของผมมันกระดกเบาๆ
ครู่ ใหญ่เลยครับที่เจ๊แกใช้เวลา “สรวมประตูหลัง” ลงมาบน “ตอ” ของผม จนกระทั่งมุกเม็ดสุดท้ายมันแทรกเข้าไปข้างในแล้ว เมื่อแกลูบส่วนที่เหลือดูแล้ว เห็นว่า “ทางสะดวก” ผมได้ยินแกสูดลมหายใจหนักๆ แล้วกด “อึ๊บ” ลงมาจนท่อนหกนิ้วครึ่งของผมจมหายเข้าไปในประตูหลังของแกจนหมด
“อู ยซ... เดี๋ยวนะ ดิน แป๊บนึง” ตอนนั้นผมก็ยังทำอะไรไม่ได้หรอก ก็แกยังกดสะโพกผมไว้แน่นเลยนี่ครับ จนกระทั่งเจ๊แกนั่นแหละที่เป็นคนขยับก่อน เริ่มจากสั้นๆ ก่อน แล้วจึงค่อยๆ สาวยาวขึ้น เรื่อยๆ
ผม เองตอนนั้นก็รู้สึกตัวเหมือนกันครับว่ามันเสียวมาก เกร็งหน้าท้องรับการขย่มของเจ๊ ตามจังหวะการขึ้นลงอยู่พักใหญ่ เจ๊ปิ๊กแกซบลงมาที่ อกผม “อูยซ เสียวจัง ดิน เราทำมั่งสิ”
“ครับ”
ผม รับคำก่อนจะพลิกตัวขึ้นประกบอยู่ด้านบน พอเข้าที่เข้าทาง (ขาเจ๊อยู่บนบ่าผม) ผมก็เริ่มซอย เริ่มจากสั้นๆ ก่อน อย่างที่เจ๊แกสอน “ช้าๆ ทำเหมือนกับว่าพี่เป็นผู้หญิงแหละ”
ผม บิดเอวส่ายไปมา ให้ท่อนลำฝังมุกผมคว้านไปรอบๆ ผนังด้านในของเจ๊ อย่างที่ผมเคยทำกับ “ผู้หญิง” ที่ผมเคยมีอะไรด้วยแล้วเค้าติดอกติดใจในลีลาของผม แต่ผมก็ไม่รู้ว่า มันต่างกันเรอะเปล่า แต่คิดว่าไม่ต่างเท่าไร เพราะ เจ๊แกก็ทำท่าเหมือน กินพริกเข้าไปทั้งกำ "อูยซซซซ ดิน เก่งจัง"
พอ เห็นเจ๊แกครางเสียว ผมยิ่งได้ใจ มีแรงเท่าไรซอยไม่ยั้ง ทั้งนุ่มนวล หนักหน่วงสลับกันไป จนกระทั่ง “อูยซ์ ดิน เร็วๆ พี่เกือบแล้ว...”
ผมซอยไม่ยั้งจนกระทั่ง “อูยซ ครับ พี่... ผมก็เสียว”
“เร็ว ดิน... อูยซ์... พี่เสร็จแล้ว”
ผม รู้สึกถึงการขมิบจากประตูหลังของเจ๊แก ทำให้ความเสียวมันวิ่งจากไขสันหลังมาถึงหน้าท้อง ผมกระแทกหนักๆ อีกเจ็ดแปดที ก็กดนิ่งฉีดน้ำเงี่ยน เข้าไปในประตูหลังเป็นครั้งแรก... (จริงๆ เพราะ ผมก็ไม่เคยเอาประตูหลังผู้หญิงมาก่อนเหมือนกันครับ)....
TBC.
๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔
ขอ ไปทำการบ้านก่อนนะครับ การบ้านจริงๆ ผมกำลังเรียนโทใบที่สองอยู่ครับ จะว่าไปก็เป็นการรนหาที่อยู่ไม่น้อยเลยครับ เหนื่อยสุดๆ อายุเยอะแล้ว อ่านหนังสือไม่ค่อยจำเท่าไรแล้วครับ......
-
:oni1: จิ้มนู๋พูห์คนงามก่อนเลย อิอิ
-
มาลงชื่อด้วยคน
:pig4: ขอบคุณคุงพูห์ที่เอาเรื่องมาลง และขอบคุณคุณดินเจ้าของเรื่องนะจ้ะ
o13
-
เข้ามาอ่านด้วยคน...
ขอบคุงคุงพูห์ที่เอาเรื่องมาโพสให้อ่าน
ให้กำลังใจคนเขียนด้วยจ้า :กอด1:
-
เอามาได้ไงเนี้ย? o13
แต่เรื่องนี้ จัดเรทติ้ง ด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
:m25: :m25: :m25:
-
เอามาได้ไงเนี้ย? o13
แต่เรื่องนี้ จัดเรทติ้ง ด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
:m25: :m25: :m25:
จัดแล้วอิเจ้ มีคำเตือนแล้วด้วย
แต่ถ้าเจ้ว่าไม่เหมาะสม เด่วน้องย้ายไปเก็บก้ได้จ๊ะ
-
เข้ามาติดตามครับบ :m13:
ขอบคุณคุง Junrai_Hyper มั่กครับบ ที่เอาเรื่องดีๆ มาลง :o8:
อิอิ :m25:
-
:m4:
ต้อนรับเรื่องใหม่
ติดตามต่อไป :m24:
-
ติดตามกันต่อไป
ขอบคุณคนแต่ง ขอบคุณคุณพูห์ ที่นำมาลงให้อ่าน :L2: :bye2:
-
โอ๊ว ..แม่เจ้า เลือดท่วมจอ 555+ :m25: :m25:
-
:m23: มาดูด้วยคน
-
บทที่ 4 สามทีร้อย
ความเดิมจากตอนที่แล้ว
๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔
ผม รู้สึกถึงการขมิบจากประตูหลังของเจ๊แก ทำให้ความเสียวมันวิ่งจากไขสันหลังมาถึงหน้าท้อง ผมกระแทกหนักๆ อีกเจ็ดแปดที ก็กดนิ่งฉีดน้ำเงี่ยน เข้าไปในประตูหลังเป็นครั้งแรก... (จริงๆ เพราะ ผมก็ไม่เคยเอาประตูหลังผู้หญิงมาก่อนเหมือนกันครับ)....
ผม กดสะโพกนิ่ง แช่ไว้พักใหญ่ จนน้ำ เงี่ยนของผมหลั่งเข้าไปในประตูหลังของพี่ปิ๊กจนหมด จึงปล่อยขาแกลงจากบ่าผม ก่อนจะซบหน้าลงกับซอกคอของพี่ปิ๊ก หอบเบาๆ พี่ปิ๊กลูบหัวผม
“เก่งนะ ดิน ทำได้อย่างนี้ทุกครั้ง แขกติดจมแน่ๆ”
“ขอบคุณครับ....”
ผม นอนหอบอยู่ครู่ใหญ่ จึงค่อยๆ ถอน ลำK ของผมออกมาจากประตูหลังพี่ปิ๊ก มันยังไม่อ่อนลงไปหรอกครับ เพราะ ปรกตินอนกับผู้หญิง ผมก็เบิ้ลอยู่แล้ว พักครู่เดียวผมก็ต่อได้เลย แต่ ครั้งนี้ไม่งั้น
“ดิน... ไปอาบน้ำ” พี่ปิ๊ก บอกผม “จำไว้นะ นอนกับแขกทุกครั้ง ต้องอาบน้ำทั้งก่อนและหลัง เพื่อความสะอาด อย่านอนหมักหมม... พี่ทำความสะอาดมาแล้วก็จริง แต่มันไม่เหมือนกับของผู้หญิงหรอกนะ แล้วถ้าเราไปเจอลูกค้าไม่สะอาดมันจะเป็นยังไง... ไปอาบน้ำ”
ผมเดินออกไป เข้าห้องน้ำ หลับตา ไม่กล้าดูของตัวเอง กลัวมันเป็นอย่างที่พี่ปิ๊กบอก เปิดฝักบัวฉีด ก่อนจะฟอกสบู่จนแน่ใจแล้วค่อยลืมตา สำรวจพื้น... ก็ไม่มีอะไรนี่หว่า...อุ อุ
อาบ น้ำเสร็จ ผมก็เดินตัวเปล่ากลับมาที่ห้อง ไฟนีออนกลางห้องเปิดสว่าง อีกเตียงหนึ่งที่มีการสำรวจ “ไอ้จู๋” เสร็จไปนานแล้ว ก่อนผมจะเสร็จกับพี่ปิ๊กอีก เจ้าของหุ่นบึก นอนหลับตาอยู่บนเตียง พี่ ปิ๊กอาบน้ำเสร็จแล้วนั่งอยู่ที่เตียงของเรา แกคงไปอาบอีกห้องนึงน่ะขณะที่พี่ น้อย นั่งห้อยขาอยู่ที่ขอบเตียง ด้านผั่งของแก ผมเอามือกุมไอ้หนูของผมไว้ แต่มันไม่มิดเท่าไรหรอกครับ ก็มันยังกึ่มๆ ไม่ลงสนิทเลยนี่ครับ
“ไงดิน ไหนบอกว่าไม่เคยกับผู้ชาย ทำพี่ปิ๊กนั่งไม่ติดเลยนะเรา”
ผม ยิ้มแหยๆ ลงไปนั่งหลบหลังพี่ปิ๊กอยู่บนเตียง แกเอามือไขว้หลังมาจับที่ไอ้หนูของผม “ฤทธิ์เยอะเหมือนกันนะเรา อันก็ไม่ใช่เล็กๆ ยังจะฝังมุกอีก” แกพูดพลางกำรูดไอ้สิ่งที่พูดถึงจนมันขยายตัวเต็มเหยียดขึ้นมาอีก เจ๊ปิ๊กขยับเบี่ยงตัวให้พี่น้อยดู "ท่อนฝังมุก" ของผมเต็มๆตา พี่น้อยเดินเข้ามา พร้อมกับสายวัดที่ใช้วัดตัวตอนตัดเสี้อ อยู่ในมือ
“ไหนวัดดูซิ จะได้บอกแขกได้เต็มปากเต็มคำ” พี่น้อยบอก (ถ้าอย่างนี้ไม่เต็มปากเต็มคำ ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วว๊อย)
ผม นอนหงายหลับตา... มาถึงขั้นนี้ แล้วจะวัดจะดูดยังไงก็เอาเถอะครับ... ผมรู้สึกว่า “K” ของผมถูก “ถอก” จนสุด หนังหุ้มที่ปิดหัวอยู่ร่นมากองใต้คอหยักแน่ๆ ลืมตาขึ้นดู เห็นพี่น้อย ใช้สายวัดทาบจากส่วนโคนที่แกกดลงไป มาถึงส่วนปลาย
“เกือบ เจ็ดนิ้ว... ขาดไปหุนกว่าๆ” แกขานตัวเลขออกมา ก่อนจะใช้สายวัดเส้นเดิมวัดรอบบริเวณที่ใหญ่ที่สุดซึ่งอยู่กลางลำ “หกนิ้วครึ่ง ซองบุหรี่แตกเลยนะเนี่ยะ” พี่น้อยบอก ผมเพิ่งมารู้ทีหลังว่า ไอ้ซองบุหรี่เนี่ย เอามาพันกลมๆ มันวัดรอบแค่ หกนิ้วเท่านั้นเอง
สอง สาว (หนุ่ม) นั่ง “ถอก” กระดอของผม ติชมดู อยู่พักใหญ่ (ของตัวเองก็มี ทำไมไม่ดูฟะ) ผมก็นอนหนุนฝ่ามือตัวเองหลับตานิ่งให้แกดูให้พอใจ จนพี่ปิ๊กลุกขึ้นไปปิดสวิตช์ไฟ ห้องมืดลงอีกครั้ง ก่อนจะลงมานอนหนุนอกผมมือข้างหนึ่งยังคลึงไอ้หนูของผมเล่นอยู่ (เดี๋ยวนี้ ผมก็ยังติดนอนท่านี้อยู่ ไม่ว่าผมมีอะไรกับใคร ตอนนอน ผมชอบให้ฝ่ายตรงข้ามหนุนหน้าอกผม มือข้างหนึ่งจับไอ้หนูผมเล่น เหมือนกล่อมจนผมหลับ)
คณะ สำรวจ “ไอ้จู๋” หลับไปแล้ว เพราะได้ยินเสียงกรนเบาๆ พี่ปิ๊กยังรูดของผมเล่นอยู่ จนผมเพลินกำลังจะหลับ (แต่ไอ้หนูไม่หลับ) ก็เสียวแว๊ปที่หัวไอ้หนู
พี่ ปิ๊กอีกละครับ ไม่รู้เกิดอารมณ์ ขึ้นมาอีกหรือไง ลงไปดูดไอ้หนูผมอีกแล้ว ลีลาทำรักด้วยปากของแกยังยอดเยี่ยม เล่นเอาผมครางตัวสั่นเป็นระยะๆ
นาน เท่าไรไม่รู้ จู่ๆ ผมก็ได้ยินเสียงลุกจากเตียงฝั่งโน้น สงสัยพี่น้อยจะไปเข้าห้องน้ำ ช่างปะไร... มาถึงขั้นนี้แล้ว ให้ตูเลิก ตูก็ไม่เลิกหรอก...
ผิด คาดแฮะ... เจ้าของที่ทำเสียงจากฝั่งโน้น กลายเป็นเจ้าของ “ไอ้จู๋” ที่คงทนนอนฟังเสียงผมครางอยู่เป็นระยะๆ ไม่ไหวหรือไงไม่รู้ ลุกขึ้นมาคว้าเอวพี่ปิ๊กที่นอนพังพาบดูด “K” อยู่ตรงหว่างขาของผมอยู่ ยกขึ้นในท่าคลานเข่า ก่อนจะเสียบ “ไอ้จู๋”เข้าประตูหลังพี่ปิ๊กพรวด... เฮ้ย... ของตูนะเฟ้ย... อย่าทำเลอะเทอะล่ะ!!!!!....
หมอนั่นซอยถี่ยิบอย่างหื่นเต็มที่ ขณะที่พี่ปิ๊ก ทำเสียงอึกอักอยู่เพราะคาบ “K” ของผมไว้เต็มปาก
เท่า ที่ประเมิน ผมว่า พี่บึก แกใช้ได้เลยละ ซอยถี่ยิบเป็นจังหวะไม่มีตก เล่นเอาพี่ปิ๊ก ทำเสียง “อื๊อ อ๊ะ” อยู่ไม่ขาดระยะ จนกระทั่งแกคงทนไม่ไหว เอามือนึงลงไปกระทำการ สาวว่าวของตัวเองถี่ยิบ
“อื๊อ... อูยวซซซซ”
“ซี๊ด มันส์ชิปหาย อูยซซซ ออกแล้ว ซี๊ด...”
เสียง แรกน่ะ เป็นของเสียงครางของพี่ปิ๊กตอนเสร็จ ที่แกอึกอัก เพราะ มีKของผมอยู่เต็มปาก ส่วนเสียงที่สองน่ะเป็นของพี่บึก แกที่ซอยถี่ยิบ ก่อนจะกดแช่ ทำตัวกระตุกๆ อยู่บนหลังของเจ๊แก
ผม จับหัวเจ๊แกที่ยังอ้าปาก โม๊กให้ผมอยู่เต็มที่ โยกขึ้นลง เพราะผมก็เกือบเสร็จแล้วเหมือนกัน จนกระทั่ง ความเสียวแล่นปร๊าด... ผมจับหัวเจ๊แกล๊อคไว้ที่ลึกที่สุด ขณะที่เกร็งตัว ฉีดน้ำ เงี่ยนเข้าไปในคอของเจ๊ จนแกแทบสำลักพยายามจะคายออก แต่ผมไม่ยอมปล่อย ยังคงล๊อคแกไว้แน่น เมื่อแกเห็นดิ้นไม่หลุดจึงปล่อยเลยตามเลย ดูดน้ำเงี่ยนของผมลงคอไปอย่างไม่มีทางเลี่ยง จนกระทั่งอาการกระตุกหมดลงผมถึงปล่อยแกออกมา....
“ดิน... บ้า พี่เกือบหายใจไม่ออกนะเรา” เจ๊แกบอก แต่ไม่เชิงว่าโกรธจริงจังอะไรนัก (จะมาโกรธอะไรตู... กินน้ำเงี่ยนตูไปเต็มกระเพาะแล้วมั๊ง)
“มันเสียวน่ะครับ ผมเลยลืมตัวไปหน่อย” ผมหัวเราะแหะๆ....
และ แล้ว ผมก็ต้องมีอันไปอาบน้ำอีกรอบ ตามคำสั่งสอนของเจ๊แก... ก่อนจะกลับมานอนที่เตียง พี่บึกน่ะไม่ต้องพูดถึง ถอยกับไปนอนหลับกรณครอก แข่งกับพี่น้อย ตั้งแต่เสร็จ น้ำท่าก็ไม่อาบ
คราวนี้ผมไม่อายแล้ว (จะอายอะไรอีกฟะ) นอนเปลือยกายให้พี่ปิ๊กกอดตามสบายจนม่อยหลับไป
ตื่น เช้า ผมก็ต้องวาดลวดลาย “ล้างหน้าไก่” ให้เจ๊แกในท่าด๊อกกี้สไตล์... เจ๊แกนอนตัวโก่ง เพราะ ผมทั้งส่ายทั้งควง "ท่อนKฝังมุก" ของผมกระแทกประตูหลังของเจ๊ จนเจ๊ปิ๊กฟุปหน้าลงกับหมอน ครางระงม ตอนผมกระแทกจนแกเสร็จโดยที่ไม่ต้องทำอะไรกับของแกเลยไปอีกครั้ง
ผมอาบน้ำแต่งตัวกลับบ้าน ตอนแปดโมงเช้า ตาโหล เจ๊ปิ๊กลงมาส่งข้างล่าง พร้อมกับยื่นเงินให้ร้อยนึง ก่อนจะบอกว่า
“พี่ ไม่ได้ให้ค่าตัวนะ แต่ ให้เป็นค่ารถกลับบ้าน... พักผ่อนเยอะๆ นะ แล้วคืนนี้ อย่าลืมมาทำงานด้วย เดี๋ยวพี่จะแนะนำลูกค้าให้... เก่งๆ ห้าดาวอย่างนี้ รับรอง ไปโลด...”
ผม รับเงิน “หนึ่งร้อย” มาจากพี่ปิ๊กอย่างไม่รู้ว่าจะดีใจหรือยังไงดีรู้สึกเมื่อยกระดูกสันหลังขึ้น มาทันที... เอาวะ.... ถือเป็นการลงทุน... ถ้าขายกันจริงๆ สามครั้งร้อย... ครั้งละสามสิบสามบาทกว่าๆ คุ้มไหมวะเนี่ยะ.....
กลับมาถึงหอ.... ผมล้มตัวลงนอน หลับเป็นตาย ตื่นขึ้นมาอีกที เกือบบ่ายสาม.....
ทายสิครับว่าเมื่อคืนผมอาบน้ำไปกี่รอบ....หุๆ
TBC.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
สนุก หรือไม่สนุก ช่วยคอมเมนท์กันหน่อยนะครับ จะติจะว่า จะด่าก็ได้ แต่ ช่วยบอกจุดบกพร่องให้ผมด้วยนะครับจะได้เอาไปแก้ไขครับ แต่ เรื่องนี้ เขียนจากเรื่องจริงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ เลยนะครับ มีใสสีใส่ใข่บ้าง เพื่ออรรถรสเท่านั้นเองครับ
-
สนุกครับ
เป็นกำลังใจให้นะ
-
โห คุ้มมั้ยเนี่ย สามทีร้อย
ตายกันไปเลยทีเดียว :m25:
เหอะ ๆๆ ฝังเข้าไปได้ไงอ่ะ ตั้ง 6 เม็ด มันไม่รำคาญหรอเนี่ย
เจ็บอีกต่างหาก :m31:
-
โห........................ :o8:
-
:pighaun: no comment...
-
เปลืองน้ำแย่เลย อาบน้ำบ่อยจริงๆๆๆ
-
อ่านเรื่องนี้แล้ว น่าจะได้ข้อคิดอะไร เยอะแฮะ...
รอตอนต่อไปครับ
-
อ่านแล้วเหมือนได้อะไรมากกว่าที่เห็นนะ :m13:
-
สนุกสุดยอดคับ แต่เลือดกระฉูดอ่ะ :m25: :m25:
จาอ่านจบเรื่องไม๊เนี๊ย :o8:
-
ฝังมุก เป็นไงหว่า :m23:
แหะๆไม่ต้องตอบก็ได้ :m29:
สนุกค่ะ จะรอตามอ่านนะค่ะ :m25: :m25:
-
มันเป็นอะไรที่อธิบายด้วยคำพูดไม่ได้จริงๆ :m25: ซองบุหรี่แตกเชียวเหรอ :m29: :m25: :m25: :m25:
-
:laugh: :laugh:สนุกกกกกอ้า
แต่3 ครั้ง 100 เหนื่อยมากไหมพี่ 55+
-
บทที่ 5 ครั้งแรกก็เจอแซนด์วิชแล้ว
ตื่น มาอีกทีตอนบ่ายสาม ท้องลั่นจ๊อก ก็จะไม่ให้ร้องได้ไง เมื่อเช้าผมกลับเข้ามาถึงที่ห้อง หัวฟาดหมอนก็หลับปุ๋ย สลบเป็นตาย ยังไม่ได้กินอะไรมาเลยตั้งแต่เมื่อคืน แถมยังต้องออกแรงทำศึกใต้สะดือกับเจ๊ปิ๊กอีกตั้งสามรอบ
ผมลุกขึ้นไปอาบน้ำ ก่อนโผเผออกไปหาอะไรกินแถวข้างหอ กลับมานอนเล่นที่ห้องอีกพักใหญ่ จนมีเสียงเคาะประตูห้อง
“ดินๆ อยู่เปล่า... ไปเตะตะกร้อกัน”
ผม เปิดประตูออกไปก็เห็นพี่หน่อย เพื่อนรุ่นพี่ที่หอ ยืนอยู่ในมือมีลูกตะกร้อ พร้อมเน็ต “ไงไอ้เสือ ไปไหนมา เห็นป้าแป้นบอกว่า เอ็งเพิ่งกลับมาตอนสายๆ นี่เอง” (ป้าแป็นเป็นเจ้าของหอ แกมีห้องอยู่ตรงทางเข้าออก ใครไปใครมาแกรู้หมด แกถึงบอกได้ว่าผมไม่ได้กลับมาเมื่อคืน)
“ไปบ้านเพื่อนมาครับพี่ พี่ไปก่อนเลย ผมเปลี่ยนชุดแป๊บเดียว เดี๋ยวผมตามไปครับ”
แตะ ตะกร้อออกกำลังกายจนได้เหงื่อ รอจนเหงื่อแห้ง ผมจึงอาบน้ำแต่งตัว ด้วยเสื้อยืดคอปก กางเกงยีนส์สีซีดตัวเก่ง รองเท้าผ้าใบ ออกไป “ทำงาน” ที่ร้านเจ๊ปิ๊กกับเจ๊รัตน์
เกือบ สองทุ่ม ผมเดินเข้าไปที่ร้าน หลังจากแวะกินข้าวแถวนั้นแล้ว พอเปิดประตูเข้าไป ยังไม่ทันสำรวจอะไรดี เสียงพี่ปิ๊กก็ร้องเรียกออกมาจากเคานเตอร์ หลังจากเพิ่งวางโทรศัพท์ลงไป
“ดิน... มาพอดี มานี่สิ”
ผม เดินเข้าไปหาแกที่หลังเคานเตอร์ “เดี๋ยวเราไปหาแขกที่โรงแรม.... ห้อง... ตามนี้ แขกเราชื่อพี่ตุ้ย อย่าลืมเก็บค่าอ๊อฟมาให้ร้านด้วย ร้อยห้าสิบบาท แล้วก็อย่าลืม ค่าตัวเราไม่ต่ำกว่า สามร้อยนะ” ยื่นกระดาษเล็กๆ จดรายละเอียดมาให้ผม “อย่าทำให้พี่เสียชื่อนะ ดิน”
“ครับ” ผมรับคำเบาๆ ก่อนจะเดินออกมา
โรงแรม ที่บอก อยู่ไม่ไกลจากร้านนัก เดินไม่ถึงสิบนาทีก็ถึง เป็นโรงแรมขนาดกลาง ที่พวกชาติตะวันออกกลาง กับคนไทยที่มาจากต่างจังหวัด มาพัก
ผม เดินไปเข้าลิฟท์ ก่อนจะเดินไล่ไปตามเบอร์ห้อง จนมาถึงห้องที่ระบุไว้ในกระดาษ สูดลมหายใจลึกๆ ครั้งหนึ่งก่อนจะเคาะประตูเบาๆ สองสามครั้ง
ประตูเปิดออก มีคนออกมาทักทาย “น้องดินใช่ไหมครับ”
“ครับ หวัดดีครับพี่”
“เข้า มาสิ” เจ้าของห้องเชื้อเชิญ ผมเดินเข้าไปข้างใน แขกคนแรกของผม เป็นคนไทยวัยไม่น่าจะเกิน สามสิบ ท่าทางไม่น่าจะเป็นเกย์เลยสักนิด แต่พอผมเดินผ่านเข้าไปด้านไน มีอีกคน เป็นฝรั่งหนุ่มผมทอง ในชุดเสี้อคลุมลำลอง นั่งอยู่ที่เตียง
“พี่ชื่อตุ้ย นั่นเพื่อนพี่ ชื่อมาร์ค”
ผมหันไปยิ้มทักทายกับฝรั่งอย่างไม่รู้จะพูดอะไรดี ภาษาอังกฤษที่ร่ำเรียนมา ย่ำแย่เต็มที กว่าจะผ่านมาได้
“ผมขออาบน้ำก่อนนะครับพี่”
“เอาสิ ผ้าขนหนูอยู่โน่น” พี่ตุ้ยชี้ให้ดูชั้นวางผ้าเช็ดตัวที่มีผ้าสีขาววางเรียงกันอยู่
ใช้เวลาไม่นาน ผมก็เดินออกมาในชุดผ้าขนหนูพันกายท่อนล่างเอาไว้ผืนเดียวเท่านั้น
“เรารูปร่างดีนะ ดินออกกำลังกายบ่อยๆ ละสิ เห็นพี่ปิ๊กบอกว่าฝังมุกด้วยเหรอ”
“ครับ” ผมตอบรวมๆ เพราะมันใช่ทั้งสองคำถาม
พี่ ตุ้ยหันไปส่งภาษากับเพื่อนฝรั่งที่อยู่บนเตียง เห็นพงกหัวหงึกๆ ทำหน้าตื่นเต้น ก่อนจะเลื่อนตัวปรู๊ดเดียวมาอยู่ตรงหน้าผมแล้ว สองมือแหวกผ้าขนหนูเข้าไปทักทายลูกชายของผมที่อยู่ข้างใน... เฮ้ย... เอ็งทักทายลูกชาย จะไม่ขอความเห็นจากพ่อมันก่อนเหรอฟะ...
ผม เชื่อแล้วว่าฝรั่งมันไม่ค่อยมีมารยาท เพราะเห็นมันเอาลูกชายผมออกมาทักทาย ลูบคลำ พลิกซ้าย พลิกขวา ดูอย่างตื่นเต้น... ไอ้ลูกชายผมมันก็ไม่ไว้หน้าพ่อ พอมีคนทักทาย มันก็ผงกหัวขึ้นตอบรับคำทักทายของเขาเป็นอันดี แถมทำท่าขู่จนหัวบานแดงก่ำ เส้นเลือดเส้นเอ็นเม็ดมุกโปนไปหมด
“ว๊าว... อิทส์ บิ๊ค...วันเดอร์ฟูล”
ผม จับใจความได้แค่นั้นเอง ก่อนจะเสียวปร๊าด เมื่อลูกชายผมถูกอมไปค่อนลำ ผมว่าพี่ปิ๊กว่าร้ายแล้ว รายนี้ยิ่งร้ายกว่า เพราะดูเหมือนว่าช่องคอของแกจะลึกเป็นพิเศษจนสามารถอมไอ้หกนิ้วกว่าของผม เข้าไปได้เกือบทั้งอันในคราวเดียว ผมว่าถ้าไม่ติดมุก ก็มีลุ้นหมดดุ้นเหมือนกัน
พี่ตุ้ยชะโงกหน้าเข้ามาดู หัวเราะหึๆ... “เอา เล่นกันไปก่อนนะ พี่ไปอาบน้ำก่อน”
ผม ไม่ทันได้ตอบหรอกครับ เพราะ มัวแต่แต่ยืนแอ่นKให้ฝรั่งดูด พร้อมกับแหงนหน้าครางซี๊ดๆ ด้วยความเสียวอยู่ พี่แกก็กระไร ทั้งไข่ทั้งKของผม โดนดูดโดนอมไม่เว้น
ครู่ ใหญ่ ฝรั่งนั่นก็ลากผมขึ้นไปบนเตียงก่อนจะขึ้นมาประกบผมอีก คราวนี้ ไม่ใช่แค่ไข่และK ตัวผมทั้งตัวก็ไม่มีที่ไหนว่างเว้นที่จะไม่โดนเลีย นัวเนียไปหมด แต่เผลอแผล็บเดียว มังกรฝรั่งขาวๆ ก็มาลอยอยู่ตรงหน้า... สีขาวอมชมพูเชียว..(ใครว่า ฝรั่งไซส์ใหญ่ ผมเห็นมันก็ธรรมดา ออกจะเล็กกว่าผมด้วยซ้ำ)
เอา วะ ไอ้ดิน เอ็งหนีไม่รอดหรอก นี่มันเป็นส่วนหนึ่งของงาน ตามน้ำไปเถอะ... คิดแค่นั้นเอง มังกรฝรั่งก็เข้ามาอยู่ในปากผมแล้ว วิชาที่พี่ปิ๊กติวเข้มมาเมื่อคืน ถูกนำมาใช้อย่างเต็มที่... ทำไปทำมามันก็เพลินดีเหมือนกัน หุ หุ....
พี่ ตุ้ยออกมาจากห้องน้ำเมื่อไรไม่รู้ ประกบนัวเนียเข้ามาอีกคน และแล้วผมก็กลายเป็นไส้กรอกให้แผ่นขนมปัง ไทยแผ่น ฝรั่งแผ่น ประกบหน้า ประกบหลัง
แต่แล้ว..... ผมก็รู้สึกเจ็บปล๊าบที่ตรงรูก้น.... ความเจ็บมันวิ่งซ่านขึ้นมาถึงไขสันหลังอย่างรุนแรง....
TBC.
**********************************************************
-
เฮ้ย ค้าง!!!!!!!
ทำกันได้ นะ :m15:
-
:m30: แซนวิชเลยเหรอ แซนวิชไส้คน :laugh:
:m25: :m25: :m25:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ทำไมเรื่องเจ๊ ผมเพิ่งเห็น พลาดสายตาไปได้ไงเนี้ย
เป็นกำลังใจให้ครับผม สนุกดีครับ ได้ความรู้เพิ่มขึ้นมากๆเลยๆ
ว่าแต่ประสบการ์นจริงของเจ๊เลยป่าวครับ อิอิ
ติดตามครับ +1 ครับเจ๊...
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
เลือด กระ จาย อะ
o13
-
:m25: :m25: :m25:
-
ไปไม่ไหวแล้วค๊าบ
หมดแรง :laugh:
-
เข้ามารอตอนต่อ ไป
:m25: o13 :m25:
-
เห้อๆๆๆอ่านแล้วนึกถึ่งอดีตตัวเองวะ 55555 :laugh:
-
........แรงงงงงงงงงง.......... :m25: :m25:
-
เข้ามาจิ้มรีบน
แรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงส์
วันนี้ตูเมา อิอิ
อิเจ้
-
แวะมานั่งรอ
:laugh:
-
เสียเอกราชแล้วเหรอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ค้างงงงงง ง่า
-
เรื่องแบบนี้ ของโปรดเลยอ่า
-
:m1: :m1:
มารอด้วยคนครับ
:m13: :m13:
-
โดนจิ้มเหรอเนี๊ย o7
-
เมื่อไหร่จามาสารภาพต่ออ่ะ :oni3: :oni3:
-
จงมา :oni3:
จงมา :oni3:
จงมา :oni3:
-
:m23:งานแรกก็เจอ หมู่เลย แถมเสียเอกราชอีก เอามาลุ้นต่อครับ
ขอบคุณพี่พูห์นะครับ ขอให้ขยัน ๆ นะครับ
-
รีบนครับ ขอให้ขยันๆๆ นี้หมายความว่าจะไดครับ
มาต่อแล้วนะครับ โทษทีที่มาช้า พอดีมีงานเข้าคับ
-------------------------------------------
กลับมาแล้วครับ ถึงตอนไหนแล้ว อ้อ... กำลังจะโดนนั่นเอง หุ หุ
๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖
บทที่ 6 ข่มขืน
แต่ แล้ว ผมก็รู้สึกเจ็บปล๊าบที่ตรงรูก้น.... ความเจ็บมันวิ่งซ่านขึ้นมาถึงไขสันหลังอย่างรุนแรง.... มันเจ็บจนทำให้ผมต้องสะบัดตัวอย่างแรง กระเด้งขึ้นไปยืนที่ข้างเตียง ใจเต้นตึกๆ พี่ตุ้ยนั่นเองที่พยายามจะเอา ดุ้นKแกยัดเข้ามาในประตูหลังผม
“ไม่เอาอ่ะ... ผมไม่รับครับพี่”
“อ้าว... พี่ปิ๊กไม่ได้บอกหรือ”
“ไม่ ครับ ถ้าพี่ปิ๊กบอกผมก็ไม่มาแล้ว... ผมไม่รับงานนี้ก็ได้ครับพี่” ผมพูดพลางหันไปหาผ้าเช็ดตัว เดินเข้าไปห้องน้ำ เสียงฝรั่งถามพี่ตุ้ยเสียงรัวเพราะไม่รู้เรื่องตั้งแต่ต้น พี่ตุ้ยหันไปอธิบายเป็นภาษาฝรั่งเร็วปรื๋อครู่เดียว นายผมทองก็เดินมาโอบผมตบเบาๆที่ไหล่
“พี่บอกเพื่อนพี่สิครับ ว่าผมไม่เอาแล้ว ผมไม่รับงานนี้”
“เดี๋ยวสิ...ดิน พี่ไม่เอาเราก็ได้ มาร์คเค้าชอบเรามากนะ พี่ขอโทษจริงๆ นึกว่าพี่ปิ๊กเค้าบอกเราแล้ว” พี่ตุ้ยบอก
ผม เริ่มอ่อนลง เพราะการขัดใจลูกค้ามากไปใช่ว่าจะดี นายมาร์คผมทอง จูงมือผมไปที่เตียง ทำท่าจัดหมอนให้ดี ก่อนจะผลักเบาๆ ให้ผมนอนลง ก้มลงจูบที่หน้าอกผมอย่างปลอบโยน ก่อนจะขึ้นมาที่แก้ม หน้าผาก เปลือกตา ก่อนจะประกบที่ปากผม สอดลิ้นเข้ามาดุนกับลิ้นของผมอยู่ไปมา
จน ผมเริ่มมีอารมณ์ตอบสนอง นายมาร์คผมทองก็ค่อยๆ เลื้อยไต่ลงไปที่หน้าอก หน้าท้อง ลีลาของนายผมทองทำให้ผมเสียวสยิว เกร็งตัวจนกล้ามท้องขึ้นเป็นลูก ก่อนจะไล่ต่ำลงไปอีก
ไอ้ ลูกชายผมมันก็ไม่ไว้หน้าพ่อเลย แค่นั้นมันก็ผงกหัวขึ้นรอทักทายนายมาร์คอยู่แล้ว วูบเดียวมันก็มีอันต้องเข้าไปอยู่ในปากของนายฝรั่งอีกครั้ง
นายมาร์คดูเหมือนว่าจะชอบท่อนKฝังมุกของผมอยู่ไม่น้อย เฝ้าวนเวียนจูบซ้ำจูบซาก ทั้งอมทั้งดูด...อย่างกะเห็นของผมเป็นไอติมแท่ง
ผม นอนหลับตา รับบริการอยู่ไม่นาน ก็รู้สึกเย็นวาบที่ลำK เอาละสิ ไอ้ดิน วันนี้ตอเอ็งโดนลิงผมทองขย่มแน่ๆ... ลืมตาขึ้นดู... ผิดคาดครับ แทนที่จะเป็นลิงผมทอง กลับกลายเป็นลิงผมดำ... ครับ พี่ตุ้ยนั่นเอง ภาพที่เห็นคือพี่ตุ้ยกำลังจับ “ตอ” ของผมตั้งให้ตรงขณะที่แกนั่งลงมา
“โค รตเซ็กซ์ เลยดิน Kเรา... ปกติพี่ก็ไม่ค่อยให้ใครเอา แต่วันนี้ของลองหน่อยเถอะ” พี่ตุ้ยบอกกระเส่าๆ.... ทีเมื่อกี้จะเสียบตู แต่ตอนนี้มาเอา K ตูเสียบตูด... ตูละงงกับพวกนี้จริงๆ....
หนุ่มผมทองถอยไปนั่งดูอยู่อีกเตียงหนึ่งข้างๆ กัน บอกอะไรพี่ตุ้ย “อีซีย์ ตุ้ย อีซีย์...” Kกูมันเข้าง่ายขนาดนั้นเลยเหรอฟะ
พี่ตุ้ยแหงนหน้ามองเพดาน เมื่อร่องตูดสัมผัส หัวKของผม แกจับมันถูไถไปมาสองสามทีเหมือนจะหาทางลงให้แน่ ก่อนจะกดลงมาช้าๆ...
“ซี๊ด...” เสียงพี่ตุ้ยกับผมครางออกมาพร้อมกัน ผมน่ะเสียวระคนเจ็บนิดๆ แต่ พี่ตุ้ยท่าทางจะเจ็บมากกว่าเสียว เพราะเห็นแกทำหน้าเหย หนุ่มผมทองก็ยังพูดอยู่แต่ “อีซีย์ ๆ ๆ” อะไรฟะ
พี่ ตุ้ยขยับขึ้นลง เป็นจังหวะ หนักบ้างเบาบ้าง จนส่วนหัวของKผม แทรกลึกเข้าไปได้มิดคอหยัก แกห่อปาก ทำท่าพ่นลมออกมา “ใหญ่ชิปหายเลย ดิน”
ผม นอนยิ้มอย่างไม่รู้จะพูดว่าไงดี พี่ตุ้ยเอามือยันหน้าท้องผมไว้ครู่นึงก่อนจะสบตาผม “ไม่ไหวแล้วดิน Kเราใหญ่เหลือเกิน ขืนพี่รับเข้าไปหมด มีหวัง บาน”
“ให้ผมลองทำให้ดีไหมครับพี่” ผมมองตาพี่ตุ้ย ทำตาเชื่อม
“เอางั้นเหรอ” พี่ตุ้ยชั่งใจ
“ครับ นะครับพี่ ผมอยากลองดู” ทำเสียงอ้อน
“เอา... ลองดูก็ได้ แต่ถ้าพี่เจ็บเราต้องเอาออกเลยนะ”
“ครับพี่”
พี่ ตุ้ยขยับออก จะลงไปนอนหงาย แต่ ผมพลิกตัวแกคว่ำลง... ‘งานนี้มีเอาคืน’ ผมคิดชั่วร้ายนิดๆ....ก่อนจะนอนลงประกบทางด้านหลัง จูบไซ้ที่ติ่งหูซอกคอ เป่าลมลงไปบ้าง ทำให้พี่ตุ้ยจั๊กจี้ ขนลุกเกรียว... Kผมแทรกลงไปในร่องตูด ขยับขึ้นลงให้เกิดความเคยชิน เพลิน...
ผม จูบไล่ลงมาตามแผ่นหลังหนา สันหลังก่อนจะไล่ขึ้นไปอีก หนวดแข็งๆ ที่ไม่ได้โกนเมื่อเย็น ถูไถไปตามรอยจูบไซ้ของผม พี่ตุ้ยคราง “อูย... เก่งว่ะ ดิน”
หัน หน้ามาจูบปากกับผมครู่นึง ก่อนผมจะทาบตัวลงไปอีก แผ่นอกทาบไปบนแผ่นหลังของพี่ตุ้ย... ขยับเอวเบาๆ ให้ลำKเสียดสีกับร่องขาก่อนจะโหย่งตัว ขึ้นมาจ่อให้ตรงที่ตรงทาง แล้วกดเบาๆ
พี่ตุ้ยทำเสียง “อี๊ยยซซ” เมื่อหัวKบานๆ ของผมผลุบเข้าไปในรู ก่อนจะผลักหน้าท้องของผมไว้ก่อน “หยุดก่อนดิน มันจุก... อูยซซซ”
ผม หยุดไว้ครู่ใหญ่ ขยับสะโพกกระตุ้นอยู่ ครู่ใหญ่ ก่อนจะจับแขนพี่ตุ้ยออกจากหน้าท้องของผม ให้วางทาบไปกับที่นอนในลักษณะ กางออกโดยมีแขนของผมทาบอยู่ด้านบน จับข้อมือแกไว้ในลักษณะขึงพืด จูบไซ้ที่ ติ่งหูเบาๆ
พอ พี่ตุ้ยเผลอ ผมก็กดสะโพกหนักๆ จนท่อนของผมจมลงไปครึ่งอัน “อึ๊บ... ซซซซ ดิน เดี๋ยว” พี่ตุ้ยขยับจะดิ้น แต่แรงแกหรือจะสู้แรงผมที่ออกกำลังกายทุกวัน... ผมยึดข้อมือแกแน่นก่อนจะเกร็งสะโพก กระเด้า พรวดเดียว ลำท่อนเกือบเจ็ดนิ้วของผม พร้อมมุกอีกหกเม็ดก็จมหายเข้าไปในรูของพี่ตุ้ย... มิดยันโคน.....หน้าท้องผมทาบกับบั้นเอวแก กดนิ่ง
“ดิน.... อ๊าซซซ” พี่ตุ้ยดิ้นขลุกขลัก... แต่ไม่รอด เพราะผมยึดแกแน่นไว้กับที่นอน... แถมบดสะโพก กดแน่นกับบั้นท้ายของแก
“อย่าดิ้นสิครับพี่... มันเข้าไปหมดแล้วครับ” ผมกระซิบที่ข้างหูแก
พี่ ตุ้ยหอบหนักๆ ผมเห็นแกน้ำตาซึมแล้วก็อดสงสารไม่ได้เหมือนกัน “ดิน ไอ้บ้า... เอ็งข่มขืนพี่” แกเอ็ด แต่ไม่จริงจังอะไรนัก ผมเห็นแกเริ่มอ่อนลง ผมก็เล่นบทตามน้ำ จูบที่แก้มแก ก่อนจะกระซิบ “ไม่รู้ครับ ข่มขืนหรือเปล่าแต่พี่ก็เป็นเมียผมแล้วละครับ”
แกทำท่าสะเทิ้น... “ไอ้บ้า.... พี่เป็นผู้ชายโว้ย...” เหรอ... ไม่รู้ว่ะ รู้แต่ว่า Kกรูเสียบตูดมึงอยู่อ่ะ... หุๆ
จนแกเริ่มชิน ผมก็เริ่มซอย เอวกระเด้า หนุ่มผมทองที่ถูกลืมไปพักนึง ก็เข้ามาแจม.. จูบแลกลิ้นกับพี่ตุ้ยอยู่ไปมา...
ผมบด ซอย คว้าน กระแทก วาดลวดลาย ของผมเต็มที่ ประสบการณ์ เอาหญิงมาตลอด เพิ่งจะเอาชายเมื่อคืน ถูกนำมาผสมผสานกันออกมาเป็นวันนี้
นอน เอาท่าจระเข้กบดานอยู่ไม่นาน ผมก็พลิกตะแคง ลงมาทางซ้ายมือของพี่ตุ้ย ดึงให้แกตะแคงตาม มือข้างขวาของผมจับขาข้างขวาของแกยกขึ้น ก่อนจะเสือกสะโพกกระเด้าแกอีกครั้งในท่าตะแคงนั่นเอง จริงๆ ท่านี้ ถ้าKไม่ยาวพอมันจะหลุดง่ายอ่ะครับ แต่ ผมค่อนข้างมั่นใจ
“ดิน เอ็ง... สุดยอด... อูยซ์”
หนุ่ม ผมทองที่จูบปากกับพี่ตุ้ยอยู่เมื่อกี้ ก็หันมาโจมตีKของพี่ตุ้ยที่ว่างอยู่ ส่วนตัวเองก็ตะแคงข้าง เอาKสีขาวอมชมพูมาให้พี่ตุ้ยดูด
ต้อง ยอมรับครับว่าพี่ตุ้ยแกฟิตได้ใจจริงๆ คงจะเป็นเพราะว่าแกไม่ค่อยได้ใหัใครเอาเท่าไร ผมตะแคงกระเด้าอยู่พักใหญ่ ก็ลุกขึ้นมาจับขาแกข้างหนึ่งพาดใหล่ ส่วนตัวผมนั่งทับขาอีกข้างหนึ่งของแก เสือกสะโพก ดันKของผมเข้ารูแกอย่างไม่ขาดตอน
จนกระทั่ง “ดิน... เร็ว... พี่เกือบแล้ว มาร์ค.. ซัคมีฮาร์ดเดอร์... อาวซ์ซ”
พี่ตุ้ยเกร็งตัวกระตุก หลับตาพริ้ม พอผมเห็นพี่ตุ้ยเสร็จแล้วผมก็เริ่มซอยไม่ยั้ง.... จนกระทั่ง
“อูยซซ พี่ตุ้ยครับ ผม เสร็จแล้ว”
“ดิน... เอาออกมาออกข้างนอก...” พี่ตุ้ยบอกผม
ผม กระเด้าหนักๆ อีกสามสี่ครั้ง ก่อนจะสาวท่อนKออกมา เกือบไม่ทัน เพราะพอKผมหลุดออกมาจากรูพี่ตุ้ย มันก็กระตุก พ่นน้ำเงี่ยนสีขาวขุ่นออกมาโดนหน้าหนุ่มผมทองที่ มองดูอยู่อย่างตื่นเต้น พอเห็นน้ำเงี่ยนผมพุ่งออกมา แกก็คราง ลั่น ชักKสีขาวอมชมพูที่ตอนนี้มันเปลี่ยนเป็นสีเข้มอย่างรุนแรง
“อ๊าวซซซซ ตุ้ย... ไอม คัมมิ่ง...” แล้วแกก็เกร็งกระตุก เสร็จตามมาอีกคนอย่างติดๆ...
รอจนน้ำผมออกมาหมดแล้ว จึงล้มตัวลงนอนหอบกับที่นอนอย่างเหน็ดเหนื่อย...
๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗
เรื่อง นี้เป็นเรื่องที่ทำให้ผมฝังใจเรื่องโดนเอา เพราะตั้งแต่นั้นมา เวลาใครมาโดนรูก้นผม ไม่ว่าจะตื่นเต้นยังไง ความตื่นเต้นมันก็จะมอดดับไปในพริบตา จนกระทั่งเดี๋ยวนี้เลยครับ.... แหะๆ กำลังจะบอกว่า
"ก้นผมยังซิงอยู่นะคร๊าบบบบบบ"
___________________________________________
-
:m25:
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เลือดหมดตัว
-
อืมนะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m25: :m25:
-
:m31: :m10: :haun4:
-
:m29: เกือบไปแล้วน่ะเนี๊ย เกือบเสียซิง :laugh: :laugh: :laugh:
-
หื่นๆ แบบนี้ ชอบครับชอบ
-
ว้า รับก็สนุกนะค่ะ คริคริ
-
:m25: :m25:
เลือดหมดแล้วงับ
-
หึๆๆๆๆ ไร้คำบรรยายยยย..........งง :m25:
-
o13 o13
-
ไม่ มีคำพูด ใด ๆๆ
นอก จาก o13
+1 ห้ายเรย
รอตอนต่อ ไป นะค่ะ
:oni3:
-
หวัดดีครับ ดีใจจัง มีคนอ่านของผมเยอะขึ้น วันนี้ ว่างตอนกลางวันก็เลยนั่งพิมพ์ แล้วก็ส่งเมล์จากที่ทำงานมาที่บ้านเพื่อโพส ยังนึกเลยว่า จะมีคนอ่านของเอ็งสักกี่คนวะ ไอ้ดิน
ขอบคุณครับ สำหรับทุกๆ คอมเมนต์ และทุกๆ กำลังใจที่ส่งมาให้ รวมทั้งคนอ่านทุกคนด้วยครับ รักนะครับ... ดิน
________________________________________________________________
บทที่ 7 เริ่มจะเป็นดาว
ผม เดินกลับมาที่ร้านอีกครั้ง ประมาณ สี่ทุ่มกว่าๆ หลังจากที่ ตอนอาบน้ำ ถูกนายมาร์ค ฝรั่งผมทองตามเข้าไปในห้องน้ำ ใช้วิชามารดูดจนผมแข็งขึ้นมาอีกรอบ เอาจริงๆ แล้ว ต้องบอกว่า มันก็ธรรมชาติของผมที่ทำเบิ้ลได้อยู่แล้ว ยิ่งมาเจอปรมาจารย์ในการใช้ปากมันก็ช่วยไม่ได้ที่ผมจะมีอาการ “หงี่” จัด เลยจัดการเอานายฝรั่งผมทอง “เป็นเมีย” ซะอีกคนในท่าเก็บสบู่ ท่ามกลางฝักบัวที่เปิดค้างอยู่นั่นเอง...
ก็ ต้องถือว่าเป็นการทำงานวันแรกที่คุ้มอยู่ เพราะ นอกจากที่พี่ตุ้ยให้ผมมาพันนึงรวมค่าออฟที่ผมต้องจ่ายให้ร้านแล้ว นายมาร์คที่ท่าทางจะติดใจ “มังกรฝังมุก” ของผมอยู่ไม่น้อย ยังแอบเอาเงินยัดใส่กระเป๋าผมตอนพี่ตุ้ยอาบน้ำ แถมยังจูบปากผมจนเจ็บไปหมด ผมหยิบออกมาดูตอนเดินออกมาแล้ว เป็นเงินดอลล์ลาร์สีเขียวๆ...ร้อยดอลล์ทีเดียวครับ ตอนนั้นก็สองพันห้าร้อยกว่าบาทละครับ.... ไม่เลว
เปิด ประตูเข้าไปในร้าน กำลังคึกคักอยู่เลยครับ มันต่างจากเมื่อคืนราวฟ้ากะเหว เพราะวันนี้ ชุดโซฟาร์ ทุกโต๊ะ มีแขกนั่งอยู่เต็ม เสียงดนตรีสดจากอีเลคโทนที่มีนักดนตรีเล่นอยู่บนเวทีเล็กๆ และเสียงร้องเพลงจากนักร้องสมัครเล่น ก็เด็กในร้านที่เสียงพอไปได้นั่นแหละครับ... และลูกค้าในร้านที่ชอบร้องเพลง... (ตอนนั้นมันไม่มีคาราโอเกะครับ)... บางคนก็ร้องเพราะ บางคนก็... ???
ผมเดินเข้าไปหาเจ๊รัตน์ ที่นั่งอยู่ในเคาน์เตอร์ ยกมือไหว้สวัสดีพร้อมยื่นเงินค่าออฟ 150 บาทส่งให้ แกหันมายิ้ม ประชดประชัน
“มาวันแรก ก็เป็นดาวเลยนะยะ อ็อฟก่อน และสงสัยจะอ๊อฟเบิ้ล โน่นเจ๊ปิ๊กเค้ามองเราอยู่นะ”
ผม ยิ้มให้แก ไม่ตอบโต้อะไร หันไปมองตามที่เจ๊รัตน์บอก... พี่ปิ๊กกำลังนั่งคุยกับแขกคนหนึ่ง ลักษณะเป็นผู้ชายธรรมดา แต่งตัวเนี๊ยบพอสมควร พอเห็นผมหันไปมอง แกก็กวักมือเรียก
“ดิน... นี่พี่มน” พี่ปิ๊กแนะนำ เมื่อผมเดินเข้าไปหา ผมยกมือไหว้ “สวัสดีครับ พี่”
พี่มนยกมือรับไหว้ “สวัสดี นั่งสิ” พี่มนขยับที่ให้ผมนั่งข้างๆ “ดื่มอะไรไม๊”
ผมหันไปมองพี่ปิ๊ก เห็นแกพยักหน้า “วิสกี้โซดาก็ได้ครับ”
“เดี่ยว พี่ไปสั่งให้ เราคุยกับพี่เค้าไปก่อนละกัน” พี่ปิ๊กบอก พลางหันมามองพี่มน จับข้อมือทำตาล้อเลียน พี่มนทำสะบัดสะบิ้งนิดหน่อย จนผมหัวเราะออกมา เพราะเดาออกว่าพี่ปิ๊กหมายถึงอะไร
“หัวเราะ อะไร” พี่มนหันมาเอ็ดเบาๆ ทำตาค้อน
“พี่น่ารักดีครับ” ผมยิ้มทำตาเจ้าชู้ใส่
พี่มนหยิกผมนิดนึง “เจ้าชู้นะเรา หูตาพราวเชียว”
พี่ มนถามผมเรื่องทั่วๆ ไป เช่นผมอายุเท่าไร เรียนอะไร ที่ไหน เป็นคนจังหวัดไหน ผมก็ตอบไปตามความจริง ซึ่งผมมารู้สึกทีหลังว่า ไอ้คำถามพวกเนี๊ยะ น่าเบื่อมาก เพราะกี่คนๆ ก็ถามเรื่องพวกนี้ แต่นึกดูอีกที ไม่ถามพวกนี้แล้วจะถามอะไรฟะ...
คุยกันพักนึง พี่มนก็บอก “เรียกพิ่ปิ๊ก ให้หน่อยสิ”
ผมเดินไปเรียกพี่ปิ๊ก แล้วแตร่อยู่แถวเคาน์เตอร์ พี่รัตน์เงยหน้าถาม “เค้าเอาเรารึเปล่า”
“ไม่รู้ครับ”
“ถ้าไม่เอา พี่จะได้ส่งเราให้แขกอีกคน เค้าอยากเห็นของเราน่ะ”
ผมยิ้มให้ ขณะที่พี่ปิ๊กเดินมายื่นบิลกับเงินจำนวนนึงให้ “อ๊อฟ เจ้าดินไปด้วย”
พี่รัตน์ หันมาค้อนผม พร้อมกับรับเงินมานับ ทอนให้พี่ปิ๊ก... ผมยกมือไหว้พี่รัตน์ “หวัดดีครับพี่”
... พี่มนพาผมนั่งรถมาที่บ้าน เป็นบ้านชั้นเดียว ตกแต่งเรียบๆ แต่ดูมีรสนิยมพอควร สังเกตุดู มีเครื่องบินจำลอง ของสายการบินแห่งชาติวางไว้เป็นจุดๆ ... สงสัยพี่แกจะชอบเครื่องบินอ่ะ... หุ หุ
“อะ ดิน ผ้าเช็ดตัว... ห้องน้ำอยู่โน่น...” พี่มนยื่นผ้าเช็ดตัวมาให้ผม พร้อมกับชี้ทางห้องน้ำให้...
ผม ใช้เวลาไม่นานในการอาบน้ำ เพราะจะว่าไปผมก็เพิ่งอาบมาจากห้องพี่ตุ้ยที่โรงแรมแล้ว พอออกมาพี่มนก็ยื่นกางเกงนอนให้เป็นลักษณะกางเกงชาวเลธรรมดา
ผมนุ่งกางเกงตัวเดียว เปลือยท่อนบน นั่งเล่นที่เตียงอยู่พักหนึ่งขณะที่พี่มนอาบน้ำ
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
เด๋วมาต่อครับ บอกได้คำเดียวครับ ว่าคืนนั้น... "ปางตาย"
-
ปางตายเลยเหรอ
จะตั้งหน้าตั้งตารอนะครับ
:m1:
-
กรีส ปาง ตาย
ว่าแต่ว่า คราย ค่ะ ที่ ปาง ตาย
:m12: :m12: :m12:
รอตอนต่อ ไป นะค่ะ
:oni3:
-
ปางตาย........
คนอ่านก็จะปางตายมั้ยเนี่ย :m25:
-
อ่านอยู่นะค่ะ ขอบคุณสำหรับความใจดี นั่งพิมพ์ และโพสให้อ่าน
ชอบเนื้อเรื่องที่แหวกแนว สำนวนดี อ่านลื่นไหล
มีบางประโยคที่อ่านกระแทกใจดี น่าติดตาม และคอยลุ้น
รออ่าน ตอนที่8 นะค่ะ
-
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก..
....อู้ย...หัวใจจะหลุด
-
หัวใจจาวาย ถึงขั้นปางตายกันเลยเหรอ .... :m10: :m10:
อิ ๆ รอ ๆ
-
ยางม่ามาเหลอ
:o12:
-
งานนี้มาตายเลยเหรอ
-
ปางตาย...............................เลยเหรอคับ
-
ไปทำอะไรมาว้า
ถึงได้ปางตายเนี่ย อยากรู้
-
ปางตาย นี้เจอแขกชาดิตส์หรือเปล่าคับ น่ากลัวนะเจอแขกประเภทนี้
-
มาถึงตอนนี้ คนเก่าๆ คงนึกออกแล้วละครับ ว่าไอ้สถานที่เกิดเหตุน่ะมันที่ไหน แต่ไม่ต้องไปสืบต่อนะครับ ว่า ไอ้ดินน่ะมันคนไหน เท่าที่จำได้ ตอนนั้นที่ร้าน ก็มีหน้าตาดี และเป็นดาวอยู่หลายคนอยู่เหมือนกันครับ
๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘
บทที่ 8 ขอ “ดู...ด” หน่อย
ผม นุ่งกางเกงตัวเดียว เปลือยท่อนบน นั่งเล่นที่เตียงอยู่พักหนึ่งขณะที่พี่มนอาบน้ำ สังเกตุไปรอบๆ ห้องก็เห็นมีสัญญลักษณ์ ของสายการบินแห่งชาติให้เห็นเป็นระยะๆ อือม... น่าคิดเนอะ
พี่มนออกมาในชุดนอน เรียบร้อย ท่าทางสดชื่น เดินเข้ามานั่งข้างๆ
“หนาวไหม ดิน”
“ไม่หรอกครับ ผมชอบอากาศเย็นอยู่แล้ว”
“พี่ ปิ๊กบอกว่า เราฝังมุกด้วยเหรอ ขอดูหน่อยสิ”.... ทำไมไอ้การฝังมุกที่Kเนี่ยะ มันแปลกมากเลยเหรอฟะ มีแต่คนมาขอตูดูK... ไปเจอของเพื่อนตูแล้วจะหนาว....
ผม ยังไม่ได้ทันอนุญาต ปมกางเกงเลก็หลุดออกไปแล้ว ขอบกางเกงออกมากองอยู่ที่หน้าขา ผมไม่ได้นุ่งกางเกงใน ลูกชายผมจึงออกมาปรากฎกับสายตาของพี่มนทั้งดุ้น... อ้อ ไม่ใช่สิ ต้องเรียกทั้งพวง เพราะมันยังไม่ได้ ชูคอขึ้นมาเลย ขนาดมันก็เลยดูธรรมดาๆ ...ไอ้ผมมันประเภท ข้าวเสาไห้ครับ หุงขึ้นหม้อ ตอนยังไม่หุงก็เล็กนิดเดียวแหละ อุ อุ
ปรกติ ถ้าเป็นอย่างนี้ ลูกชายผมมันต้องชูคอขึ้นมาอวดแล้วละครับ แต่คราวนี้มันยังนอนสงบนิ่ง เพราะมันเพิ่งจะโดนชำเราที่โรงแรมมาสองรอบ ผ่านมายังไม่ถึงสามชั่วโมงดีเลย
แต่ นั่นไม่ใช่ปัญหาเลยครับ เพราะวูบเดียว พี่มนก็ลงไปนั่งคุกเข่าอยู่ที่พื้นพรมตรงหน้าผมแล้ว... ลูกชายผมน่ะเหรอครับ เข้าไปอยู่ในปากพี่มนตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ แป๊บเดียวมันก็ชูคอ ขู่ฟ่อ “หัวบาน มุกโปน” ขึ้นมาแล้ว
ผม ก็ไม่รู้อีกเหมือนกันว่า ทำไมพวกนี้เค้าเก่งนักในเรื่องทำรักด้วยปากเนี่ยะอ่ะ ... เพราะ พี่มนก็ใช่ย่อย.. ทำผมเสียวไปเหมือนกันครับถึงจะไม่เก่งเท่าพี่ปิ๊กหรือฝรั่งผมทองนั่นก็เหอะ
ไอ้ ที่บอกว่าจะดูมุกของผมน่ะ สงสัยจะเป็นข้ออ้าง... เพราะเอาเข้าจริงๆ พี่มนก็ไม่ได้สนใจมันสักเท่าไร ก้มหน้าลงโขกหัวกับหน้าขาผมเป็นจังหวะอย่างต่อเนื่อง
ผม เห็นท่าไม่ได้การ ขืนให้พี่มนทำต่อ ผมคงทะลักออกมาก่อนที่จะทำอะไรให้แกแน่ๆ จึงจับแกขึ้นมา นอนบนเตียง กอดประกบ จูบซุกไซ้ไปตามใบหน้า ติ่งหู ซอกคอของแก
“อาวซซซซ ดินจ๋า...”
พี่ มนครางระงม ผมยิ่งได้ใจไซ้ต่ำลงมา ครู่เดียว เสื้อนอน กางเกงนอน ของแกก็ปลิวออกไปข้างเตียง ด้วยความร่วมมือกันระหว่างทั้งสองประเทศ... เอ๊ย... สองคน...
ไฟ สลัวๆ ที่หัวเตียง ช่วยให้ผมมองไม่เห็นอะไรมากนัก เลยทำให้อารมณ์ ค่อนข้างจะต่อเนื่อง ผมซุกไซ้ไปทั่ว ท่าที่ผมชอบมากที่สุดที่ไม่รู้มีใครเปรียบเทียบได้เหมือนมากก็คือ 69 เพราะมันทำให้อารมณ์ ไม่สะดุด ทั้งสองฝ่าย
จนกระทั่งผมเห็นสมควรแก่เวลา จึงค่อยดึง “K” ของผมออกมาจากปาก พี่มน “พี่มีเควายไหมครับ”
พี่ มนหันไปรื้ออะไรกุกกักอยู่หัวเตียง ก่อนจะหยิบอะไรออกมาสองชิ้น ส่งให้ผม อันนึงเป็นหลอดๆ ที่ผมเห็นมาจากห้องพี่ปิ๊ก ก็คือสิ่งที่ผมขอนั่นแหละ ส่วนอีกอัน...อ้อ... มันก็คือสิ่งที่ผมคุ้นเคยอยู่แล้ว เพื่อป้องกันยามผมเอาหญิง ไม่ให้เธอท้อง นั่นคือ “ถุงยาง” เอาวะ ใส่ก็ใส่... ดีเหมือนกัน
ผม จัดการใส่ถุงยาง ลำบากนิดนึงสำหรับคนฝังมุกนะครับ เพราะเราจะต้องรูดลงมาจนถึงเม็ดมุก แล้วค่อยดันมุกให้ผ่านขอบถุงยางไปทีละเม็ด มันจะได้ไม่มีอากาศเข้าไป... บีบเควาย ชะโลมจนลื่น เมื่อพร้อมก็หันไปป้ายเควายลงที่ก้นพี่มน ที่นอนรอให้ผมเชือดอยู่แล้ว
ก็ เหมือนกับสองสามคนที่ผ่านมาอ่ะครับ เพราะมันยากตอนเอาเข้า ผมต้องค่อยๆ ให้คู่ต่อสู้ปรับตัวให้ได้เสียก่อน ผ่อนสั้นผ่อนยาว ค่อยๆ รุกกระดืบเข้าไปทีละนิดๆ พอเม็ดมุกเข้าไปหมด ผมก็ยิงยาวจนมิดด้าม จากนั้นก็เริ่มสาวเข้าออก เริ่มจากช้าๆ ก่อน จะเพิ่มความเร็วขึ้นไปเรื่อยๆ บิดซ้าย ควงขวา ให้เม็ดมุกครูดกับผนังภายในของพี่มน ไม่รู้สิว่าแกจะรู้สึกอะไรหรือเปล่า แต่อีตอนผมเอาหญิงน่ะ ดิ้นพราดทุกราย ม่ายรุมันเจ็บหรือเสียว....อุ อุ
“โอ๊วซ์... ดิน... ผัวขา... เก่งจัง... เมียเสียว...อูยซซซซ กระเด้าเมียแรงๆ เลย” พี่มนครางอย่างสะใจ ถึงกับครางเรียกผมเป็นผัวไม่ขาดปาก ทำให้ผมได้ใจ กระหน่ำ “K” ประเคนให้แกจนแกแตกออกมา ก่อนจะดึงออกมา “สาวว่าว” จนน้ำแตกรดหน้าอก ของพี่มนไปทั่ว
ผมซบหน้าลงกับซอกคอพี่มน หอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนครู่ใหญ่ ก่อนจะลุกไปอาบน้ำ...
กลับ มานอน ไม่รู้พี่มนไปรู้มาจากไหน เข้ามานอนหนุนอกผมในท่าโปรด มือข้างนึง ลูบคลำลูกชายของผมเล่นอย่างเพลิดเพลิน เคลิ้มๆ เหมือนจะพักผ่อน
(...... เพื่อนๆ ใครมีแฟนลองดูสิครับ ถ้าคุณเป็นหญิง ก็ลองหนุนอกแฟน จับเจี๊ยวแฟนเล่น... รับรอง อยู่หมัด ถ้ามันไม่อยู่ก็...บีบมันซะ... แหะ ๆ ถ้าคุณเป็นชาย ก็ลองกระแซะให้แฟนนอนหนุนอกดูสิ คุณจะรู้สึกดีจริงๆ กับแฟนคุณ อยากปกป้องเธอ (เขา) ขึ้นมาทันใด... จริงๆ น๊า....)
แต่ พี่มนก็ไม่ปล่อยให้ผมพักผ่อนนานเท่าไรนัก... พอแกหายเหนื่อย แกก็ลงไป “ใช้ปาก” ปลุกปั่นลูกชายผมจนแข็งอีกครั้ง แล้วก็สรวมปลอก ขึ้นขย่มเองอย่างเมามัน จนผมต้องเตลิดเพริดไปกับแกอย่างช่วยไม่ได้...
คืนนั้นทั้งคืน ผมต้องตะบัน “Kฝังมุก” ให้พี่มนถึงสวรรค์อีกสองรอบ กระทั่งแกหมดแรงนั่นแหละ ผมถึงจะได้พักผ่อน...
ผม ออกมาจากบ้านพี่มนตอนเกือบเก้าโมงเช้า อันที่จริง แกก็บอกให้ผมพักผ่อนอยู่ที่บ้านแกก่อนก็ได้ แต่ผมกลัว... กลัวแกจะขอ “ดู...ด” Kฝังมุกของผมอีก เลยขอตัวกลับ แกให้เงินผมมาห้าร้อยบาท (สมัยนั้น ไม่ธรรมดานะครับ)
ขึ้น แท็กซี่ บอกทาง แล้วผมก็หลับไปอย่างไม่รู้เรื่อง รู้อีกที แท็กซี่ก็จอดหน้าปากซอยแล้ว ผมจ่ายเงิน เดินเข้าหออย่างระโหย ไม่ทักทายใครทั้งสิ้น... คืนก่อนโดนพี่ปิ๊ก รีดไปสาม เมื่อคืน พี่ตุ้ย หนึ่ง ฝรั่ง หนึ่ง พี่มนอีกสาม รวมแล้วเท่าไรวะ...ไอ้ดิน... แปดรอบ...!!!! ผมรู้สึกปวดใข่จี๊ดขึ้นมาทันที... ถ้าเป็นอย่างนี้ทุกวัน ตูจะตายไหมวะ.... ผมคิด ก่อนผมจะหลับไปในที่สุด
๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙
คน เขียนก็ง่วงเหมือนกันละครับ คือตอนเขียนเนี่ยะ ต้องพยายามนึกถึงฉากวันเกิดเหตุให้ดี จะได้ไม่หลุดเฟรมครับ ก็อย่างที่บอก ผมพยายามจะคงเรื่องเดิมไว้ให้มากที่สุดน่ะครับ
-
:m13: :m13: มาจิ้ม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆๆ ค๊าบ........
:m32: :m32: ไปอ่านก่อนนะ
-
อ่ะ..คงไม่ถึงขั้นตายหรอกคับ แค่น้ำหมดเท่านั้นเอง :laugh: :laugh: (นั้นแหล่ะปัญหา)
-
รุ แล้ว ว่า อาการ ปาง ตาย
เกิด จาก สาเหตุ อะไร
o13 o13 o13
-
.......ทำไปได้.......... :m30: :m30:
-
เหนื่อยป่าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มามะเดี๋ยวนวดให้ อิอิ
-
โคตะระมาราธอน :m25: :m25: :m25:
ขอบคุณเรื่องของคุณดิน กะ คุงหมูพูห์ที่เอามาลงจ้ะ
รอติดตามต่อปาย :a1:
-
:m25:
ชอบบบบบบบบบบบบบบ
-
หื่นได้อีก ชอบๆๆๆๆ
-
ดีใจจังครับ มีคนอ่านของผมเยอะกว่าเก่า บทนี่ผมโน๊ตย่อๆ ไว้ตอนอยู่บริษัทน่ะครับกลัวลืม ไม่มีเวลาเขียนเท่าไร มาเขียนต่อที่บ้าน ก่อนจะโพสสักครู่เนี่ยะละครับ เดี๋ยวโพสแล้วก็ต้องไปเขียนบทที่ 10 ต่อ เพราะมันเป็นตอนต่อของบทที่ 9 เดี๋ยวเพื่อนๆ จะอารมณ์ไม่ต่อเนื่องครับ
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
บทที่ 9 ผม “ไม่รับ” ได้ไม๊ครับ
ตื่น ขึ้นมาเกือบเย็นแล้ว เดินไปหลังห้อง มีตู้เล็ก ที่ผมเก็บเสบียงที่จำเป็นๆ เอาไว้ หยิบซองบะหมี่สำเร็จรูปขึ้นมาซองนึง ฉีกใส่ชาม พร้อมเครื่องปรุง หันไปกดน้ำร้อนจากกระติกน้ำร้อนที่ผมตั้งไว้ตั้งแต่ก่อนนอน เพราะรู้ว่าต้องใช้แน่ๆ ใส่ชาม เอาจานใบเล็ก คว่ำปิดไว้ให้บะหมี่นุ่มตามสูตร
เข้า ห้องน้ำ อาบอย่างไม่พิถีพิถันนัก หนักไปทางแปรงฟันละมากกว่า เพราะในรอบสองวันที่ผ่านมา ผมอาบน้ำไม่ต่ำกว่าสิบรอบ จนหนังเปื่อยหมดแล้วมั๊ง.... หุ หุ
เช็ด ตัวแห้ง หันไปหาผ้าขะม้าที่พาดอยู่ที่พาดผ้าริมห้องมานุ่ง ถ้าอยู่ในห้องคนเดียว ผมชอบนุ่งผ้าขะม้าผืนเดียวนี่แหละครับ... เย็นดี หงี่ขึ้นมา ถ้าไม่มีหญิงให้เอา หงี่ขึ้นมาก็เปิดออก... “ชักว่าว” ได้สะดวกสบาย... แต่ว่าวันนี้... คงม่ายละครับ... กินมาม่าดีฝ่า....
กิน เสร็จ เก็บถ้วยเก็บจานล้างเรียบร้อย นึกขึ้นมาได้ หันไปคว้ากางเกงยีนส์ตัวเมื่อคืน ล้วงกระเป๋าเอาสตางค์ออกมานับ หักค่าแท็กซี่เมื่อเช้าออกแปดสิบบาท ผมยังเหลือตั้ง พันสองร้อยกว่าบาท ไม่รวมเงินดอลล์ลาร์ ที่ยังไม่ได้แลก ว๊าว... ไม่เลวนักสำหรับการทำงานคืนแรก... จะบอกว่าไม่เลวก็ไม่ถูก ต้องบอกว่าเยี่ยมเลยละครับ
พัก เอาแรงอีกครู่ใหญ่ จนอาหารย่อย มีแรงดีแล้ว ก็เลยแต่งตัว ออกไปวิ่งเรียกเหงื่อ แล้วก็กลับมาที่ สนามตะกร้ออีก มีพรรคพวกเล่นอยู่แล้วขาดคนอยู่พอดี ผมก็เลยลงไปเล่นกับเค้าด้วย
เล่น จนมืดค่ำ จนเวลาเกือบทุ่มจึงแยกย้ายกัน ผมเดินกลับมาที่หอ ผ่านห้องป้าแป้น แกชะโงกหน้าออกมาบอก “ดิน เมื่อกี้ มีคนโทรมาหา บอกว่าเป็นเพื่อน ชื่อปิ๊ก... ป้าบอกว่าเราไปออกกำลังกาย ยังไม่กลับมา”
“ขอบ คุณครับ ป้า” หอของผม มันเป็นหอพักธรรมดาอ่ะครับ มีโทรศัพท์เครื่องเดียว ที่ห้องป้าแป้น ใครโทรมา ถ้าอยู่ห้อง ป้าก็จะให้คนไปตามมารับ เรื่องมือถือ ไม่ต้องพูดถึง ตอนนั้น มันยังไม่มีหรอกครับ
ผมเดินไปที่ เครื่องโทรศัพท์หยอดเหรียญที่ตั้งอยู่ห่างออกไป กดเบอร์ที่ร้าน ครู่เดียวก็มีคนรับ ผมจำได้ว่าเป็นเสียงพี่รัตน์
“สวัสดีครับพี่รัตน์ ผมดินครับ เห็นพี่ปิ๊กโทรมาหาผม”
“เดี๋ยวนะ พี่ปิ๊กอยู่ข้างบน สงสัยเจ๊จะปั้นดินให้เป็นดาวมั๊ง...” เจ๊รัตน์ ไม่วายมีคำคม ไม่นานพี่ปิ๊กก็ลงมารับสาย
“ดิน... วันนี้มาทำงานรึเปล่า”
“ขอไม่ไปได้ไหมครับพี่ ยังเพลียๆ เมื่อคืนพี่มนเล่นผมไปตั้งสามรอบ เกือบไม่ได้นอน”
“อ้าว... แล้วเราทำไมยอมเค้าล่ะ”
“ไม่ยอมได้ด้วยเหรอครับ”
พี่ปิ๊กหัวเราะมาตามสาย... “พี่รู้ว่าเธอพลังม้า... แต่เลี่ยงได้สวยๆ ก็เลี่ยงบ้างก็ได้นี่นา”
ผมหัวเราะแหะๆ เสียงพี่ปิ๊กพูดต่อ... “เอางี้ เข้ามาที่ร้านก่อนเดี๋ยวเรามีเรื่องต้องคุยกันนะหนุ่มน้อย ตกลงไม๊”
“โอเคครับพี่ แต่ขอสักสามทุ่ม ผมยังไม่ได้อาบน้ำเลย”
“ได้ เดี๋ยวสามทุ่มเจอกัน...”
... สามทุ่มกว่า ผมเดินเข้าไปในร้าน วันนี้ แขกน้อยกว่าเมื่อวาน แต่อาจจะเป็นว่าเพิ่งจะสามทุ่ม ก็เลยยังไม่มีคนเข้าสักเท่าไร เด็กๆ ยังอยู่เยอะ ผมยังไม่รู้จักใครสักคน เพราะเมื่อวานมาก็ไม่ได้อยู่ร้าน โดนอ๊อฟ ไปกระทำชำเราซะแทบคลานกลับหอ
พี่ปิ๊กรออยู่แล้ว พอเห็นผมเดินเข้ามา ก็กวักมือเรียกให้เดินตามขึ้นไปข้างบน
“ไงเรา เพลียมากเลยเหรอ... แขกเมื่อคืนเป็นไง”
ผม เล่าให้พี่ปิ๊กฟังอย่างไม่ปิด ทั้งเรื่องพี่ตุ้ยที่จะรุกผมแต่ผมไม่เอา ตอนหลังก็รุกพี่ตุ้ยกลับคืน ฝรั่งที่ตามไปดูดผมในห้องน้ำ และ พี่มนที่ปู้ยี่ปู้ยำผมซะสามรอบ ยกเว้นเรื่องเงินที่พี่ปิ๊กไม่ถามถึง... แค่ถามว่าได้อย่างที่พี่ปิ๊กบอกหรือเปล่า แค่ผมบอกว่าได้ พี่ปิ๊กก็ไม่ถามต่อ... แต่หันมาสั่งสอน
“ดิน... เราทำอาชีพนี้... พี่ไม่ได้บอกว่าไม่ให้ตามใจแขก แต่ เราต้องมีระดับของเราเอง ถนอมตัวเองบ้าง ให้พอดี แต่อย่าเรื่องมาก อย่ามีปัญหากับแขก... พี่พูดแบบนี้พอจะเข้าใจใช่ไหม...” พี่ปิ๊กสอนผม
“ครับพี่... เอ้อ... งั้นผมขอพี่อย่างได้ไหมครับ”
“อะไรล่ะ... ว่ามา”
“ผมไม่รับนะครับ ไม่ว่าใครก็ตาม ได้ไหมครับ...”
พี่ ปิ๊กมองหน้าผม อยู่อึดใจนึง ก่อนจะพยักหน้า “ได้... แล้วพี่จะบอก เจ๊รัตน์ กับ พี่น้อยให้... ดีเหมือนกันที่บอกมาเลย จะได้ไม่ลำบากใจทั้งแขกทั้งเรา ออกไปแล้วจะเสียอารมณ์ กันเปล่าๆ”
“ขอบคุณครับ” ผมพนมมือไหว้พี่ปิ๊ก...
“เรา นี่น๊า...หล่อก็ไม่หล่อเท่าไร แต่เร้าใจ... พี่มนถึงกับโทรมาเพ้อให้พี่ฟังเลย... โดนเข้าไปสามดอกนี่เล่า” พี่ปิ๊กจับหัวผมโยกไปมาอย่างกับผมเป็นเด็กๆ (ไม่เด็กแล้วนะเฟ้ย... เพิ่งเป็นผัวพี่แกไปเมื่อวานซืนนี่เอง)
ผมยิ้มแห้งๆ ให้พี่ปิ๊ก ก่อนที่จะลงมาข้างล่างพร้อมกัน...
นัก ดนตรีเริ่มเล่นแล้ว มีเด็กในร้านร้องเพลงอยู่ เสียงใช้ได้เลยละ ผมเดินไปนั่งที่เก้าอี้สตูลดูเพื่อนๆ ผลัดกันขึ้นไปร้องเพลงอย่างสนุกสนาน บางคนก็ร้องเพลงลูกทุ่ง บางคนก็สตริง แล้วก็มีคนขอให้พี่รัตน์ขึ้นไปร้องเพลงบ้าง... พี่รัตน์ร้องเพลงจีน เสียงดีทีเดียวละครับ
แขก คนนึงเดินเข้ามาในร้าน เป็นผู้ชายร่างกลมป้อม ค่อนข้างคล้ำ ท่าทางจะเป็นแขกประจำ เพราะ เห็นเด็กในร้านยกมือไหว้กันสลอน ผมได้ยินบางคนเรียกว่า “พี่นักรบ”
พี่ รัตน์ ร้องเพลงจบ ก็ลงมาคุยกับ “พี่นักรบ” เห็นกระซิบกระซาบอะไรกัน แล้วก็มีการชำเลืองมองมาทางผม ครู่ใหญ่ พี่นักรบก็เดินหายเข้าไปด้านหลังร้าน
พี่รัตน์เดินมาที่ผม “ดิน... เดี๋ยวขึ้นไปกับแขกที่มาเมื่อกี้นะ ห้องที่สาม ผ้าเช็ดตัวอยู่ในห้องแล้ว”
“พี่นักรบ” ผมพึมพำชื่อพี่เค้าออกมา
“ฮื่อ... ทหารหญิง...” พี่รัตน์บอกหัวเราะๆ “เค้าไม่รบกับเราหรอกย่ะ ชื่อน่ากลัวไปอย่างนั้นแหละ ไป... อย่ามาทำหน้าทะเล้น” พี่รัตน์ตีใหล่ผม เมือเห็นผมทำทะเล้นใส่...
*******************************************************
เดี๋ยวมาต่อครับ ตอนต่อไป "ชักธงรบ" รับรองมันส์....
ปล. คอมเมนต์ของเพื่อนๆ คือกำลังใจให้ผมเขียนต่อนะครับ
รักทุกคนครับ/ดิน
-
:m13: :m13: จิ้ม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ พี่ :m20: :m20:
-
จิ้มคืนนน
พร้อมกับทวงนิยายไปในตัว
เอิ๊กๆๆๆ
-
เดี๋ยวมาต่อครับ ตอนต่อไป "ชักธงรบ" รับรองมันส์....
เฝ้ารอ :m25:
-
มาจิ้ม haney บ้าง
คิดถึงเจ้าเก่งอ่ะ ทำไงดีหว่า
ส่วนรีนี้
จิ้มคืนนน
พร้อมกับทวงนิยายไปในตัว
เอิ๊กๆๆๆ
รอไปก่อนนะค๊าบพี่น้อง....... :m20: :m20: :m20:
-
พี่นักรบเหรอ ตอนต่อไปจะเหมือนอยู่ในสนามรบอะปะนะ
-
:m29: มาลุ้นหันต่อ :L2: :bye2:
-
:m4: :m4: :m4:
เข้ามารอ
:laugh:
-
มารอฉากหื่นฉากต่อไป ชอบครับ ชอบๆๆๆ
-
วันนี้เล่นทหารหญิงเชียวเหรอเนี๊ย o7 รอลุ้น ๆ
-
เอิ๊กกกกก... :m25:
:L2:ให้กำลังใจทั้งพูห์จังและคุณดินคนเขียนจ้ะ
ติดตามต่อปายยยยย
ป๋อหลอ...คุงพูห์ได้พีเอ็มโซป่าว...เรื่องมิกกิ้อ่ะ
ตอบด้วยน้า
-
ขอบคุณคนเขียนและคนโพสท์นะครับ จะเป็นกำลังใจให้ต่อไป
เอาตอนใหม่มาลงเร็วๆนะครับ ชอบมากมาย
-
:m25: :m25: :m25: :m25:
-
เอิ๊กกกกก... :m25:
:L2:ให้กำลังใจทั้งพูห์จังและคุณดินคนเขียนจ้ะ
ติดตามต่อปายยยยย
ป๋อหลอ...คุงพูห์ได้พีเอ็มโซป่าว...เรื่องมิกกิ้อ่ะ
ตอบด้วยน้า
ล่าสุดได้เมื่อวันที่ 31 กค นะครับ
เหมือนจะตอบไปแล้วนะ คุงโซ
-
ชอบเรื่องนี้มาเลย
มารอนะครับ
-
ธงยักไม่ขึ้นเสาเหยอ?
อิอิ
:oni1:
-
:m25:
โอ้โห
จะรอนะ :o8: อิอิ
-
รอดูตอนชักธงรบค่ะ
อยากรุ้ว่าจะเป็นยังไง
-
มารอดูธงนักรบขึ้นสู่ยอดเสา
อุอุ
-
มารอกะรีบน
-
รอด้วยคน หุหุหุ
-
........ม่ายมีไร.....ชักธงรอต่อไป...... :m25: :m25:
-
บทที่ 10 ชักธงรบ
“ฮื่อ... ทหารหญิง...” พี่รัตน์บอกหัวเราะๆ “เค้าไม่รบกับเราหรอกย่ะ ชื่อน่ากลัวไปอย่างนั้นแหละ ไป... อย่ามาทำหน้าทะเล้น” พี่รัตน์ตีใหล่ผม เมือเห็นผมทำทะเล้นใส่...
... พี่นักรบ อาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ ตอนที่ผมขึ้นไปที่ห้องเบอร์ 3 ผมเพิ่งรู้ว่าที่นี่มี “ห้องเชือด” ไว้บริการแขกด้วยแฮะ... ผมถอดเสื้อกางเกงออกแขวนที่ไม้แขวนริมห้อง นุ่งผ้าเช็ดตัวนั่งรออยู่ที่เตียง ไม่นาน “พี่นักรบ” ก็นุ่งผ้าเช็ดตัวกลับมา พอเห็นผมนุ่งผ้าเช็ดตัว อวดร่างกายท่อนบนแกร่งๆ อยู่แกก็ทำตาเชื่อม
“น้องดิน...”
“ครับพี่... เอ่อ..พี่นักรบ”
“น้องอาบน้ำก่อนมาทำงานแล้วใช่ป่ะ”
“ครับ...” ผมพยักหน้า
“เอ้อ... งั้นก็ไม่ต้องอาบหรอก ไว้อาบทีหลังก็ได้”
“ได้ครับ” อันนี้แขก...รีเควส... เองนะครับ อย่ามาโทษผม
พี่ นักรบเดินนั่งข้างๆ เอามือลูบที่หน้าออกแน่นๆ ของผม เอ่ยเสียงสั่น “รูปร่างดีจังเลย...น้องดิน”... เหนี่ยวตัวผมให้นอนลงบนเตียง บรรจงจูบที่หน้าออก มือหนึ่งก็ลูบไล้ไปตามลอนหน้าท้อง พอถึงปมผ้าขนหนูก็ปลดออก ลูกชายผมพอสัมผัสกับอากาศภายนอก ก็จัดแจงผงกหัวขึ้น “พร้อมรบ” อย่างรวดเร็ว
“หู ยซซ ดิน... ใหญ่อ่ะ...” พี่นักรบคราง เมื่อจับของผมไว้เต็มกำมือ... “K” ขนาดนี้ถ้าไม่เรียกว่าใหญ่ แล้วเล็กกว่านี้มันจะเรียกอะไรฟะ...
แก ดึงผมขึ้นมานอนบนเตียงเต็มตัว จูบลงไปบนหน้าท้องแห้งๆ ที่เกร็งจนเป็นลอนของผม ไล่ลงมาจนถึงโคนK... จับที่โคนในลักษณะการ “ถอก” จนสุดเหยียด... ได้ผลครับ Kผม “ถอก” ออกมาจนหัวบานแดงก่ำ เส้นเลือดกับเม็ดมุกโปนแข่งกันอย่างน่ากลัว
“ดินจ๋า... พี่กลัว... ใหญ่ก็ใหญ่... ฝังมุกอีกตะหาก...” กลัวยังไงฟะ ถอกของตูจนสุดๆ ขนาดนั้น
“อู ยซซซซ พี่ครับ...” ผมเสียวปล๊าบจนต้องครางออกมา เมื่อพี่แกตวัดปลายลิ้นเลียที่ส่วนหัวบาน เบาๆ ผมเอามือลงมาจะจับที่Kผมเพื่อชักรูด แต่พี่แกจับมือผมไว้
“อื๊อมมมม... ไม่เอานะดิน... อย่ามายุ่ง... เดี๋ยวพี่ทำเอง”
“มันเสียวนี่ครับ” ผมอุทรณ์
“เดี๋ยวจะเสียวกว่านี้อีก....” พี่แกบอกยิ้มๆ “อยู่เฉยๆ นะ ดิน...”
พี่ แกลงไปค้นอะไรกุกกักอยู่ข้างเตียง ครู่นึงก็ดึงขึ้นมา... ผมหันไปมอง...มันเป็นผ้าครับ ขวั้นเป็นเกลียวคล้ายเชือก มีสี่ข้างยึดติดไว้กับขาเตียง อีกด้านหนึ่งทำเป็นบ่วงไว้อย่างเรียบร้อย แกจัดการเอามาคล้องไว้กับข้อมือ ข้อเท้าของผมทั้งสี่ด้านในลักษณะของการขึงพืด กางแขนกางขาเหยียด...
“พี่จะทำอะไรผม” ผมถามยิ้มๆ เพราะดูๆ แล้วมันเป็นลักษณะการทำเล่นๆ กันมากกว่าที่จะมัดเป็นจริงเป็นจัง
“น่า พี่จะเล่นอะไรสนุกๆ หน่อย... อูยซซซ ดิน เรานี่รูปร่างดีเป็นบ้าเลยนะ”
ผมยิ้ม ไม่ตอบ ใจเต้นตึกๆ สงสัยว่าพี่เค้าจะทำอะไรผมต่อ พี่นักรบ ก้มลงจูบที่หน้าท้องเป็นลอนๆ ของผม
“พี่ ชอบผู้ชายที่มีกล้ามหน้าท้องแข็งๆ แบบนี้แหละดิน ดูแข็งแรง ไม่ต้องกล้ามใหญ่แบบนักกล้ามก็ได้ เราเนี่ยะ สเป็คพี่เลยละ หุ่นเพรียวๆ แต่แข็งแรง เหมือนเสือซีตาร์”
แกว่าแกมองผมเป็นเสือ...แต่ผมว่า แกมองผมเป็นขนมมากกว่า... มองเหมือนจะกินผมไปทั้งตัวขนาดนั้นอ่ะ
และ แล้ว ผมก็กลายเป็นขนมของพี่นักรบไปอย่างไม่มีทางเลี่ยง แกทำอย่างกับว่าผมเป็นของหวานชิ้นโปรดของแกไม่มีร่างกายส่วนไหนของผมที่ไม่ ถูกแกเลีย ไม่ว่าจะเป็นแขน ขา หน้าอก รักแร้ สีข้าง หน้าท้อง หน้าขา... ผมดิ้นขลุกขลักไม่ถนัดนักเพราะแขนขาถูกมัดอยู่... โดยเฉพาะบริเวนกระดูกเชิงกรานที่พี่แกขบเบาๆ สลับกับเลียไปทั่ว... (ลองดูเด่ะ เสียวโคตรๆ ขอบอก...)
แก เลียผ่าน ลำK กับพวงไข่ของผมไปอย่างไม่ไยดี ผ่านไปถึงซอกขา ต้นขา หัวเข่า ปลีน่อง ข้อขา ปลายเท้า แม้กระทั่งนิ้วเท้าผม ก็โดนพี่แกดูดเลียไม่เว้น ผมเสียวจนตัวสั่น
“อูยซซซซ พี่ครับ มันเสียว...”
แก เลียไล่ขึ้นมาอีก จนมาหยุดอยู่บริเวนกลางตัวผม ค่อยๆ เลียแผ่วๆ ที่ไข่ทีละข้างๆ เล่นเอาผมขนลุกเกรียวไปทั้งตัว ครางไม่หยุด “พี่คร๊าบ... ผมยอมแล้ว... ทำให้ผมที”
“ให้พี่ทำอะไรเหรอ” แกเงยหน้าขึ้นมาถามท่าทางไร้เดียงสา
“ดูด Kผมที... นะ นะคร๊าบ... นะ..” ผมอ้อนวอน ออดอ้อน ทั้งเสียงทั้งตา...
“ไหน... ให้พี่ทำอะไรให้นะ” แกทำไม่ได้ยิน
“ดูดKผมทีครับพี่... นะคร๊าบ พี่คร๊าบ... ดูดแรงๆ เลยก็ได้ครับ นะครับพี่” ผมอ้อนหื่นๆ
พี่ นักรบยิ้มอย่างสะใจ...ที่ทรมานผมได้ ผมนึกในใจว่า ถ้าตอนนั้นผมหลุดออกไปได้ มีหวังพี่นักรบ... “ตูดแหก” แน่ ไม่นึกเหมือนกันว่า กระเทยตัวกลมๆ คล้ำๆ จะทำให้ผม “เงี่ยน” ได้สุดๆ ขนาดนั้น หลุดไปได้ พ่อจะ "เสียบ" ทีเดียวให้มิดยันโคนเลย....
แก จับที่โคนKของผม “ถอก” อีกที... ความหงี่ทำให้ผมเกร็งตัวสวน ทำให้ลำK “ถอก” ออกมาสุดๆ แทบจะเรียกได้ว่า ตั้งแต่เกิดมา ผมยังไม่เคยจับKตัวเอง “ถอก” สุดๆ ขนาดนั้น... (หลังจากนั้นก็มีบ่อยๆ...หุ หุ) เส้นเลือด กับเม็ดมุกโปนออกมาสุดๆ เหมือนกองทัพที่ “ชักธงรบ” เตรียมบุกเต็มที่
น้ำ เงี่ยนใสๆ ไหลปริ่มออกมาจากปลายK แกค่อยๆ เล็มเลียช้าๆ ตาก็มองหน้าผมไปด้วย... ผมหน้าแดง ตาแดงก่ำเหมือนคนเมา ด้วยความหงี่ สายตาหื่นเต็มที่ (แกบอกตอนหลัง)
"อูยซซซซ อาวววซซซ"
แล้วผมก็ต้องหงายหน้ามองเพดาน สูดปากออกมาอย่างกับกินพริกเข้าไปทั้งกำ เมื่อแกอ้าปากอม ส่วนหัวบานๆ ของKผมเข้าไปเต็มปาก
พี่ นักรบแกมีวิธีทรมานคนได้อย่างสุดๆ แกอาจจะไม่สามารถอมของผมเข้าไปได้ลึกเหมือนหนุ่มมาร์คผมทองเมื่อคืน แต่ ทั้งริมฝีปากทั้งลิ้น คล่องสุดๆ แกค่อยๆ ไล้เลียไปตามแท่งที่ถูก “ถอก” จนสุดกั่น ดูดเลียเม็ดมุกทีละเม็ด ทีละเม็ด จากหัวKมาถึงโคนK ลงไปที่ไข่สองลูก แล้ว ขึ้นไปที่หัวKอีก เล่นเอาผมเกร็งจนกล้ามเนื้อจนเป็นมัดๆ หน้าตาแดงก่ำ
“อูยซซซ พี่ครับ... ผมเสียว... อูซซซซซ”
ความ เสียวมันก่อตัวขึ้นจากท้องน้อยมาที่ท่อนK ทีละน้อยๆ มันเหมือนกับ การจุดระเบิดของภูเขาไฟที่ค่อยๆ สะสมพลังงานเพิ่มขึ้นๆ ทีละน้อย โดยมีริมฝีปากและลิ้นของพี่นักรบเป็นตัวกระตุ้น ถ้าตอนนั้นพี่นักรบแกจับKผมรูดไปด้วย ผมคงน้ำเงี่ยนแตกกระจายไปนานแล้ว แต่แกก็ไม่ทำ ยังคงไล้เลียไปตามท่อนKของผมช้าๆ ทีละน้อยๆ สร้างความทุรนทุรายให้ผมไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง...
“อูยซซซ อ๊ากซซซซซ.... พี่ครับ ผมแตกแล้ว... ซี๊ดด....อื๊ยซซซซซ”
ผม เกร็งตัว ดันสะโพกสวนกับการ “ถอก” ของแกสุดๆ ตอนน้ำเงี่ยนผมทะลักออกมาจากปลายK... ชุดแรก ไม่ต้องพูดถึงเลยครับ มันลอยโด่งข้ามหัวผมไปติดกำแพง สูงกว่าหัวผมไปตั้งฟุต จากนั้น ชุดที่สอง สาม สี่ก็ตามมา.. โดนทั้งกลางหน้าผากผมเอง หน้าอก หน้าท้อง... น้ำเงี่ยนผมออกมาเยอะอย่างกับไม่เคยแตกมาทั้งอาทิตย์ ทั้งๆ ที่สองสามวันที่ผ่านมา ผมแตกไปแล้วเกือบสิบรอบ จนผมแปลกใจ.....
พี่ แกรอจนผมแตกทะลักออกมาจนหมด จึงก้มหน้าลงไปอมหัวบานๆ แล้ว “ดูด” Kของผมอีกครั้ง เล่นเอาผมสะดุ้งเฮือก ร้องโวยวาย... “อูยซซซซ พี่คร๊าบ... ไม่ไหวแล้วคร๊าบ... ผมยอมแล้วคร๊าบ... ซี๊ด...”
แก ไม่สนใจ... ดูดKของผมไม่หยุด แรงดูดของแกทำให้ผมเสียวหัว (K) จนชาไปหมด เล่นเอาผมเกร็งแล้วเกร็งอีก จนแกพอใจ จึงปล่อยปากออกจากหัวKผม เลียทำความสะอาดน้ำเงี่ยนสีขาวๆ ของผมที่เลอะอยู่ที่โคนK หน้าท้อง หน้าอกของผมจนหมด แล้วขึ้นมานอนกอด จูบที่แก้มของผม เอากระดาษทิชชู่มาเช็ด “น้ำเงี่ยน” ของผมเองที่ยิงมาโดนกลางแสกหน้า ชนิดถ้าเป็นปืนจริง ผมก็ตายคาที่ ในสงครามครั้งนี้ไปแล้วครับ....
“สนุกไหมหือมมม ดิน...”
“พี่จะฆ่าผม... เหรอครับ” ผมตอบแกหอบๆ หลังจากอาการเกร็งตัวสุดๆ ผ่านไป
“เปล่านี่... ก็เห็นดินคราง อูยซซซซซ อูยซซซซซ อยู่นี่นา นึกว่าชอบ”
“ก็ชอบอยู่หรอกครับ แต่พี่เล่นดูดจน หัวKผมแทบหลุดติดปากขนาดนั้นนี่ครับ...”
แก หัวเราะหึๆ “พี่เคยเล่นอย่างนี้มาหลายคนนะ แต่ พี่ว่าเราเนี่ยะ เซ็กซ์ชิปเป๋งเลย ดิน... หน้าตาเราก็ไม่ถึงกับหล่อนะ แต่มันมีอะไรก็ไม่รู้ บอกว่า... ผู้ชายคนนี้ เอามันส์... เร้าใจ... เซ็กซ์สุดๆเลย ทั้งรูปร่าง ขนาดK แล้วยังฝังมุกอีก... สุดยอด...”
“อย่าง งั้นเลยเหรอครับพี่” ผมหัวเราะออกมา... หลายๆ คนก็บอกผมอย่างนี้เหมือนกัน ทั้งหญิงที่ผมเคยมีอะไรด้วย ก็เคยมีคนบอกว่า ผมน่ะ “ไม่หล่อ แต่เร้าใจ” ซึ่งผมก็ไม่ถือหรอกครับ อะไรก็ได้... ให้ผมได้ฟันพวกหล่อนก็แล้วกัน
“ปล่อยผมได้หรือยังครับ พี่...” ผมบอก เพราะมือเท้ายังคาอยู่กับเชือก
พี่ นักรบปลด ห่วงเชือกออกจากข้อมือผมทั้งสองข้าง แล้วก็ปล่อยให้ผมลุกขึ้นมานั่งปลดออกจากขาของผมเอง...ตอนนั่ง ผมสังเกตุที่ปลายเตียง ตรงหว่างขาของผม มีรอยอะไรแฉะๆ อยู่ มันเหมือน... อะไรหว่า ของตูก็กระเด็นขึ้นอย่างเดียวไม่ได้กระเด็นลงมานี่หว่า หรือว่า...
“พี่เสร็จแล้ว เหรอครับ...” ผมหันไปถามแกอย่างแปลกใจ
“ฮื่อ...” แกยิ้มอายๆ...
“ตอนไหนครับ” ผมงง ได้ไงฟะ ดูดKกรูแล้ว เสร็จเองเนี่ยะนะ....
“ก็ ตอนเราแตก แล้วพี่ดูดของเรานั่นแหละ...” มิน่าล่ะ... แกดูด “K” ของผมไม่ปล่อยเลยตอนนั้น คงกำลังเสียว นึกแล้วผมก็เสียวไส้เหมือนกัน เกิดแกเสียวมาก แล้วกัดของผม ป่านนี้คงด้วนไปแล้ว... นึกได้แค่นั้น ผมก็ต้องยิ้มออกมา
“ยิ้มอะไรน่ะ.. ดิน”
ผมล้มตัวลงไปนอนก่ายแกอีกครั้ง บอกสิ่งที่ผมคิดเมื่อครู่ให้แกฟัง แกทำท่าเขิน อาย ตีผมใหญ่เลย....
“บ้า... ดิน... คิดได้ไง... ใครจะไปกัดลง...กัดด้วนไปวันหลังก็ไม่มีกินสิยะ” ประโยคหลังแกพึมพำเบาๆ เหมือนพูดกับตัวเอง
ผม จูบแกที่แก้ม... มันไม่ได้นึกพิศวาสอะไรแบบนั้นหรอกครับ แต่ ผมว่าแกน่ารักดี และแกก็เป็นพี่ที่ดี... ตลอดเวลา หนึ่งปีที่ผมทำงาน เรามีอะไรกันอีกสองสามครั้ง คล้ายๆ เดิม แกก็ทำให้ผมแตกแบบทรมานๆ แบบนี้ทุกครั้ง แต่มันก็เป็นความทรมานบันเทิงที่ผมลืมไม่ลงจริงๆ...
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
-
จิ้มคนลง :laugh: :laugh: :laugh:
:m25: :m25: :m25:
อ่านแล้ววาบวาม :o8: :o8:
-
:m25: เลือดกระฉอก
พี่นักรบเทคนิคแกขั้นเทพอ่ะ :o8:
-
:m13: :m13: ขันเทพจิง ๆ พี่นักรบเนี่ย :m13: :m13:
ขอบคุณนะคับที่มาต่อ รออ่านตอนต่อไปน๊า......
-
:m25:
-
:haun4: :haun4:
-
เก่งจัง :a2:
-
เก่งกาจมากมาย
-
:m25: :m25: :m25:
-
:m25: :m25: :m25:
หมดตัวค่ะ
เสียวได้อีก
-
........ทุกตอนเลยทีเดียว........ :m25: :m25:
-
ไม่มีคำบรรยาย แต่รู้ซึ้งถึงความทรมาน :o8:
-
ว้าว....หื่นนะหลานลุง
-
........ทุกตอนเลยทีเดียว........ :m25: :m25:
.............ทีเดียวทุกตอน ไม่เสียวตายหรอครับ หุหุหุ
-
เพื่อนๆ ครับ อย่าเพิ่งสงสัยนะครับ ว่าทำไมผมจำเหตุการณ์ช่วงนี้ แม่นนัก แถมต่อกันเป็นวันๆ อีกต่างหาก... ต้องขออธิบายอย่างงี้ครับ สัปดาห์แรกของการเป็นเด็กขาย ผมจดเอาไว้ครับ เหมือนไดอารี่ แต่เป็นไดอารี่ฉบับย่อ สอดไว้ในหนังสือเล่มนึง แล้วพอดีเปิดเจอ ก็เลยเอามาเขียนอ่ะครับ หลังจากอาทิตย์แรกผ่านไปก็ไม่ได้จดแล้วครับ ช่วงหลังๆ ก็คงไม่ต่อกันเป็นวันๆ แล้วละครับ คงเป็นเหตุการณ์ ต่อเหตุการณ์ มากกว่า
เอา จริงๆ ปีนึง ผมก็ไม่ได้ไปทำทุกวันหรอกครับ ไปเฉพาะวันที่วันรุ่งขึ้นไม่มีเรียนเท่านั้นเองแล้วก็วันที่ใกล้สอบก็จะบอก พี่ปิ๊กแล้วหยุดยาว สอบเสร็จก็มาใหม่ครับ
_____________________________________________________________________________
บทที่ 11 อ้ายงางอน
คืนนั้น พอลงมาข้างล่าง พี่นักรบก็ไม่ยอมให้ผมออกไปไหนกับใครอีก แถมตอนจะกลับยังลากผมออกมากับแกด้วย ทั้งๆ ที่ยังไม่ห้าทุ่มดี
“จะพาผมไปไหนครับพี่”
“เปล่า... จะให้กลับบ้านไปพักผ่อน เห็นบอกว่าพรุ่งนี้มีเรียนไม่ใช่เหรอ” ครับ ผมบอกแกไปจริงๆ ซึ่งผมก็มีเรียนจริงๆ ผมเรียนบริหารฯ มหาวิทยาลัยเปิดปีสุดท้ายแล้ว... ดีเหมือนกัน แต่....
“แล้วพี่ปิ๊กกับพี่รัตน์ จะไม่ว่าผมเหรอ” ผมถามแก
“ไม่กล้าหรอก ถ้าว่า ก็บอกว่าพี่พาไปต่อ”
แก จัดแจงถามผมว่าพักที่ไหน เรียกแท็กซี่ ต่อรองราคา (แท็กซี่มิเตอร์เพิ่งจะมีสิบกว่าปีมานี่เองครับ) จ่ายเงินให้เสร็จสรรพ โดยไม่ลืมเอาแบ๊งค์ห้าร้อยใส่กระเป๋าผมมาด้วย...
วัน รุ่งขึ้นผมมีเรียนสองวิชา ตอน เก้าโมงครึ่งถึงสิบเอ็ดโมงครึ่ง กับอีกทีก็ บ่ายสามโมงครึ่งเลิกห้าโมงเย็น ว่างตอนกลางวันตั้งสี่ชั่วโมง แต่ผมไม่ว่างหรอกครับ เพราะเรียนเสร็จ กลับมาที่โต๊ะนั่ง น้องษา แฟนผมก็นั่งรออยู่แล้ว
น้อง ษา เป็นเด็กสาธิตในมหาลัยเนี่ยะละครับ อีกไม่กี่เดือนก็จบมอหกแล้ว เราเป็นแฟนกัน ตั้งแต่น้องเค้าขึ้นมอสี่ใหม่ๆ ผมเห็นน้องเค้าเดินกับเพื่อน ตัวเล็กๆ บางๆ ผมยาว หน้าสวยตาโต สเป็คผมเลย... เดินตามอยู่ไม่นาน ก็ได้คุย ไม่นานเราก็ตกลงเป็นแฟนกัน เกือบสามปีมานี่แล้วละครับ
.... สงสัยละสิว่า ผมมีอะไรกับน้องเค้ายัง... จะเหลือรึ... แต่ก็เพิ่งปีที่แล้วนี่เองครับ....ไปเที่ยวเขาใหญ่กันตอนปิดเทอม แค่สองคน ว่าจะไปส่องสัตว์ แต่สุดท้ายน้องเค้าก็ได้แค่เห็นไอ้งาเดียวฝังมุกของผม เท่านั้นเอง
“พี่ดินหายไปไหนมา... สองวันแล้ว ไม่เห็นพี่เลย”
“พี่ไปบ้านมาครับ...” ผมก็โกหกไปตามฟอร์ม... นึกอยู่เหมือนกันว่าจะโดนซักฟอก เลยเตรียมเรื่องมาไว้แล้ว...
“ไม่เห็นโทรบอกษา...” เธอทำเสียงงอนๆ
“พี่ รีบอะครับ... ขอโทษนะครับ” ษาง้อไม่ยากหรอกครับ เธอกลัวผมโกรธจะตาย แต่ผมก็รักเธอคนเดียว จะมีเศษเลยกับหญิงอื่นไปบ้าง แต่ไม่เคยให้เรื่องมาถึงน้องษาเลยครับ (แฮะๆ เมื่อสองวันที่ผ่านมา พี่ดินของน้องษา มีเมียน้อยเป็นผู้ชายตั้งหลายคนครับ...)
“แล้ววันนี้ษาไม่เรียนเหรอครับ”... ผมแปลกใจ เพราะปกติ น้องษาจะไม่ค่อยมาหาผม ที่โต๊ะตอนเวลาเรียนนี่นา
“ก็พี่ดินอ่ะ... หายไปสองวัน โทรก็ไม่โทรมา... ษาก็เลยมาดู วันนี้ไม่เรียนแล้ว”
“อ้าว...” ผมอ้าปากค้าง... เพราะปกติ ษาจะรักเรียนมาก ไม่ค่อยโดดเรียน (ยกเว้นผมชวนเท่านั้น หุ หุ)... มิน่า วันนี้มาในชุดธรรมดา สะพายกระเป๋า ก็คงเป็นชุดนักเรียนของษานั่นแหละครับ
“แล้วษาจะทำอะไรล่ะครับ”
“ไม่ รู้สิ... แล้วแต่พี่ดิน...” ษาพูดพลางหน้าแดงก่ำ... อย่างนี้ก็สวยสิครับน้อง ไอ้ดินมันเป็นงานอยู่แล้ว เลยชวนน้องเค้าเดินออกมาจากมหาวิทยาลัย เรียกแท็กซี่ ประเดี๋ยวเดียวเราก็อยู่ด้วยกันในห้องหับมิดชิด ของโรงแรมชั่วคราวในซอยไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยนัก
.... เพื่อไม่ให้เป็นที่ติฉินนินทา และผิดเจตนารมณ์ ของบอร์ด ผมขอข้ามการบรรยายตรงนี้ออกไปนะครับ เอาเป็นว่า ผมฟันน้องษาไปรอบนึง อีกรอบนึงน้องษาฟันผม... หายกันพอดี... แฮะ...แฮะ... ตอนเสร็จรอบสอง นอนกอดกันอยู่ (ท่าโปรดของผม) น้องษาบอกว่า “ห้ามพี่ดินเอาอ้ายงางอนของษาไปให้ผู้หญิงคนอื่นด้วย ม่ายงั้นมีเรื่อง” (ผู้ชายได้อะเปล่าครับ...) ไม่พูดเปล่าบีบเบาๆ ให้รู้ว่าเธอหมายถึงอะไร...
(หมายเหตุ: “อ้ายงางอน” เป็นชื่อของช้างตัวนึงที่เขาใหญ่ มีงาใหญ่ยาวมาก ตอนเราไปด้วยกันครั้งนั้น ผมซื้อกางเกงขาสั้นที่มีสกรีนรูปช้างงางอนข้างหน้า และเขียนว่า “อ้ายงางอน” มาตัวนึง เวลาใส่ทีไร น้องษาเห็นเป็นต้องหน้าแดงทุกครั้งสิน่า...)
เป็น อันว่าวันนั้น ผมก็ต้องโดดเรียนวิชาที่สองไปโดยปริยาย เพราะออกมาก็สามโมงกว่าแล้ว ถึงแม้จะกลับไปเรียนทัน แต่ผมก็ขาสั่นเกินกว่าจะเรียนแล้วละครับ สู้กลับหอ พักผ่อนเอาแรงไว้คืนนี้ต่อดีกว่า ... จะไหวหรือเปล่าฟะ ถูกน้องษา รีดไปสองรอบแล้วมึง ไอ้ดิน....
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี้ ซอท์ฟลงแล้วนะครับ เดี๋ยวจะหาว่าผมติดเรททุกตอน
รักนะครับ / ดิน
-
:oni2: จิ้มคนโพสท์
เรื่องของคุณดินอ่านแล้วออกแนวฮาๆดีอ่ะ ไม่นับตอนที่บรรยายฉากติดเรทนะ คริๆ :o8:
ขอบคุณคุณดินกับคุงพูห์ที่ทำให้เราได้อ่านเรื่องหนุกกันเน้อ :L2: :L2: :L2:
-
o13 o13
-
ฟันหญิงแฮะ ตอนนี้ :m20: :m20:
-
สนุกดีครับ :oni2:
-
:o8: :o8: :o8: :o8:
อร๊ายยยยย
อ่านไปเช็ดเลือดกำเดาไป
กรี๊ซซซซซซซซซซซซซ
อร๊ายยยยยย
หนูรับไม่ได้
ผู้ปกคริองก้อไม่อยู่บ้านด้วย
อร๊ายย
อ่านแล้วใจแตก
กรี๊ซซซซซซซซซซซซ
-
คุณแน่มาก o13
รอตอนต่อไปนะค่ะ
:oni3:
-
ซอท์ฟ ๆ ลงบ้างก็ดีครับ แบบ เลือดจะผลิตไม่พอแล้วเนี๊ย กลัวว่าอ่านๆ ๆไป ซีดตายซ่ะก่อนเรื่องจบ :o8:
จุ๊ฟ ๆ :o8:
-
........น่ากลัวจิงๆ.....ผู้ชายคนนี้........ :m32: :m32:
-
ได้ทั้งหญิงชายเลยนะนั้น
เก่งจริงๆ
-
แล้วน้องเค้าจารู้เรื่อง ป่าวหว่า
-
:a2: ติดเรท ก็ไม่ว่า รอ รอ รอ :L2: :bye2:
-
ติดเรท เราชอบ คริๆๆๆ :o8: :o8: :o8:
รออ่านตอนต่อไปนะจ้ะ :a1:
-
มาๆๆๆ
ฮิ้วววววววว
-
เง้อ มาต่อสั้นจุ๊ดเลยอ่า
เอามาลงต่อไวๆนะครับ
อยากอ่านมากมาย
....
-
บทที่ 12 เพื่อนร่วมงาน
ผม มาถึงที่ร้านตามเวลาปรกติ คือสองทุ่มกว่าๆ พี่ปิ๊กกับเจ๊รัตน์ไม่ได้ว่าอะไรเรื่องเมื่อคืน คงเป็นเพราะว่า ผมไม่ใช่ต้นเหตุของเรื่องมากกว่า แต่ความจริงมันก็ไม่ได้มีอะไรเสียหายนี่ครับ
แขกที่เรียกผมเข้าไปนั่งวันนี้ น่าจะเป็นแขกประจำอีกเหมือนกัน เพราะ เด็กในร้านหลายๆ คน รู้จักดี เห็นเรียกว่า พี่ติ๋มๆ
พี่ ติ๋มเป็นคนตัวเล็ก แต่งหญิง ผมดัดหยิกฟู ... ใบหน้าไม่ต้องบอกก็รู้ว่าทำมาพอสมควร (พอแล้ว...ไอ้ดิน เด๋วมึงโดนฟ้อง...) ท่าทางใจดี พอมานั่งสักครู่ พี่น้อย ก็เข้าไปคุยด้วย ท่าทางสนิทสนม ครู่เดียว ก็เรียกผมกับเด็กในร้านอีกคนชื่อชล หรือสายชล ไปนั่งด้วย ดูท่าทางไอ้ชล ก็สนิทสนมกับพี่ติ๋มดี น่าจะเคยไปด้วยกันมาแล้ว
สาย ชลเป็นหนุ่มอีสาน อายุรุ่นราวคราวเดียวกับผม (แต่ตอนหลังรู้ว่าแก่กว่าผมหลายปี) หน้าตาเกลี้ยงเกลา ออกไปทางขาวใสด้วยซ้ำ ตี๋อย่างผมยังขาวสู้ไม่ได้เลย ร้องเพลงลูกทุ่งเพราะ มีเสน่ห์ตอนยิ้มครับ เป็นหนึ่งในดาวของร้าน ถึงแม้จะไม่เด่นเท่าเจ้าป้อง แต่ก็ถือว่า เป็นหนึ่งในห้าของร้าน โดยมีไอ้ป้อง ไอ้ดล ไอ้ป่าน ไอ้เดช เป็นตัวนำ (ผ่านเดือนแรกไปแล้ว ไอ้ชล ไอ้ดล ไอ้ป่าน ไอ้เดช ถูกตกมาคนละอันดับ เพราะมี... ดาวดวงใหม่ มาแทน ทำสถิติ อ๊อฟ เท่ากับไอ้ป้อง ทั้งๆ ที่ไม่ได้มาทุกวัน... หุๆ)
นั่งคุยกันพักใหญ่ พี่ติ๋มก็เรียกเช็กบิล พร้อมกับเอาเราสองคนออกไปด้วย... เอาไปทำไมฟะ ทีละสองคน...
พี่ ติ๋มพาเรานั่งรถแท็กซี่มาที่โรงแรมแถวบางกะปิ ถ้าจำไมผิด เป็นโรงแรมค่อนข้างดี เปิดม่านหน้าต่างออกไป กล่าวสวัสดีกับนกที่เลี้ยงอยู่ข้างนอกได้เลย เพียงแต่มันมืดแล้ว นกก็เลยนอนอ่ะ... (นึกออกสิครับ ว่าโรงแรมอะไร ผมไม่เฉลยหรอก เพราะไม่ได้มีสปอนเซอร์อะไรให้ผม)
พี่ ติ๋มสั่งเบียร์กับกับแกล้มอีกสองสามอย่าง มาที่ห้อง ก่อนจะทยอยกันเข้าไปอาบน้ำ เริ่มจากพี่ติ๋ม ไอ้ชล และ ผมรั้งท้าย พี่ติ๋มอาบเสร็จแล้ว อยู่ในชุดเปลือยอก เป็นกระเปาะเล็กๆ แต่ช่วงล่างนุ่งกางเกงในแบบสายเดี่ยว (จีสตริง) อยู่ ผมเพิ่งรู้ว่าพี่แกโมดิฟายช่วงบน แต่ไม่ได้ทำช่วงล่าง... อิ อิ...
ตอนไอ้ชล อาบอยู่ แกก็มาลูบอกผมถามเบาๆ “ดิน... กล้า "เอา" สายชลไม๊”
ผมสะดุ้ง หันมามองหน้าพี่เค้า “ชลมันจะยอมเหรอครับพี่”
“น่า... นั่นมันอีกเรื่อง... ว่าแต่เราเหอะ...” พี่ติ๋มค้อนควัก
“ก็ ได้ครับ ถ้าเค้ายอม” ผมพูดได้แค่นั้น พี่ติ๋มก็ทำสัญญานให้หยุดพูด เพราะ เสียงฝักบัวในห้องน้ำเงียบไปแล้ว ครู่เดียว ไอ้ชล ก็ออกมาจากห้องน้ำ นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว (สูตรสำเร็จของเด็กขาย เวลาไปโรงแรมกับลูกค้า)
ผม ไม่กล้ามองหน้าไอ้ชล รีบเดินสวนเข้าห้องน้ำไปบ้างเป็นคนสุดท้าย... ระหว่างอาบน้ำ ผมก็คิดไป “เอางี้เลยเหรอวะ” แต่แล้วก็ต้องสลัดความคิดนั้นออกไปจากหัว หลังจากบอกว่า “เอาวะ ช่างแม่ง”.... อาบน้ำจนเสร็จ ก็เดินออกมา... ครับ... เหมือนกัน นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว... หุ หุ
บน เตียง... การศึกเริ่มแล้ว... ไอ้ชล นั่งเอน กึ่งนอน กางขา มีพี่ติ๋มหมอบอยู่ตรงกลางทำหัวขึ้นลง เป็นจังหวะ พอผมเดินเข้าไปใกล้ พี่ติ๋มก็ทำสัญญานให้ไปนั่งข้างๆ ไอ้ชล
ผมปลดผ้าเช็ดตัวพาดไว้กับโซฟาตัวหนึ่ง เดินกุมหว่างขาขึ้นไปนั่ง ตามที่พี่ติ๋มบอก
พี่ ติ๋ม เอามือปัดมือผมออกทำเสียงเอ็ด “อายอะไรกันล่ะ เดี๋ยวก็เห็นกันหมดอยู่ดี” พลางเอามือมาจับที่ลูกชายผม รูดเบาๆ “ฝังมุกด้วย ชลดูสิ...” ไอ้ชลน่ะ มองของผมอยู่แล้ว เพราะเท่าที่รู้ พี่น้อยช่างเมาท์... เอาความอลังการ ฝังมุก ของผมไปโพทนาให้เด็กในร้านฟังหมดแล้ว มันคงอยากเห็นเหมือนกัน
ผมหันไปมองของมันบ้าง...ขนาดธรรมดาครับ ขาวๆ แต่หัวบาน สีชมพูเชียว
พี่ติ๋มรูดของผมจนมันตั้งลำตระหง่าน “จับดูสิ ชล”... น่าน เอาKตูไปให้คนอื่นจับ ขอตูสักคำไม๊เนี่ยะ...
ไอ้ชลเอามือมาจับของผมสั่นๆ ก่อนจะจับเข้าเต็มกำมือ “ใหญ่กว่าของผมอย่างกะพ่อกะลูก เลยพี่...” มันหันไปบอกพี่ติ๋ม
“น่าอมไหมชล...อมดูสิ...” ... เอาเข้าไป... ชงเข้าไป...
ผม กลั้นหายใจ นึกว่าไอ้ชลคงลุกขึ้นมาเตะพี่ติ๋มคว่ำไปแล้ว... แต่ไม่งั้นแฮะ... มันค่อยๆ ก้มลงมาที่Kผมที่ตั้งเด่อยู่ในมือมัน สายตามันที่เหลือบมองผมมีแววประหลาด...
ผมแขม่วเอวจนกล้ามท้องขึ้นเป็นลูก เมื่อปลายลิ้นของมันสัมผัสกับ “หัวK” ของผม... เฮ้ย... เอาจริงเหรอมึง...
แล้ว ผมก็ต้องถอนหายใจหนักๆ เมื่อไอ้ชลมันอ้าปากของมันอมส่วนหัวบานของKผมเข้าไปเต็มปาก แล้วค่อยๆ รูดลงไปตามลำจนลึกที่สุด ส่วนพี่ติ๋ม พอเห็นเข้าร่องเข้ารอยดีแล้ว ก็ลงไปจัดการหมอบ “ถวายบัว” ให้ไอ้ชลต่อ
ตอน แรก ผมคิดว่าไอ้ชลมันคงทำไปงั้นเอง ตามหน้าที่ นึกว่าเป็นการทำงาน ประมาณนั้น... แต่ ไม่งั้นสิครับ เพราะเท่าที่ผมเห็น และรู้สึกได้... มันตั้งอกตั้งใจ “อมK” ของผมอย่างเป็นจริงเป็นจัง ลีลาการอมKของมันก็เรียกได้ว่า “ขั้นเทพ” เพราะไม่มีจุดเสียวตรงไหนที่มันไม่สัมผัส ทั้งK ทั้งไข่ เม็ดมุกทุกเม็ดมันเอาลิ้นเลียอย่างตั้งอกตั้งใจ เวลาดูดหัวบานมันก็รัดริมฝีปากแน่นพร้อมกับ ปลายลิ้นตวัดไปมาอย่างชำนาญ เล่นเอาผมนอนบิดตัว เกร็งจนกล้ามขึ้นเป็นมัด... สองมือผมจับที่หัวมันแน่น...
“อูยยซซซ... ชล... มึง สุดยอด...”
TBC.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มี คนถามจริงว่าตอนนี้ผมเป็นอะไรแน่... ก็...ผู้ชายธรรมดาๆ คนนึง ทำงานบริษัทข้ามชาติ ใหญ่โต ตำแหน่งไม่ธรรมดา สถานะภาพ "โสด"... รสนิยมทางเพศ ???? ... อันนี้ มีผลกับรูปคดี บอกไม่ได้ครับ เดี๋ยวไปให้การในชั้นศาลละกัน
ขอบคุณทุกรีพลายที่ เป็นกำลังใจให้ผมครับ ทุกคอมเมนต์ ไอ้ดิน น้อมรับไปปรับปรุง คำถามทุกคำถาม ตอนให้การในชั้นศาล ผมจะสารภาพให้ฟังครับ
-
จิ้ม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
-
งานนี้ไอ้ชลมีการ Service แบบถวายหัวแน่พี่เอ๊ย
-
^
^
^
จิ้ม ๆๆๆ
อ๊ากกกกกกกกก กับเพื่อนร่วมงานด้วยย :haun4:
-
:m25: ไม่ผิดหวังจิงๆ
-
งานนี้ สายชล ชอบแน่ๆๆๆ
-
ค้าง่าาาา
-
:m25: :m25: แหง็กๆ...เรทได้อีก เอิ๊ก
รอตอนต่อปาย :oni2:
-
ขอบคุณทุกรีพลายที่ เป็นกำลังใจให้ผมครับ ทุกคอมเมนต์ ไอ้ดิน น้อมรับไปปรับปรุง คำถามทุกคำถาม ตอนให้การในชั้นศาล ผมจะสารภาพให้ฟังครับ
...
บทที่ 13 ตุ๊กตาทอง...
ตอน แรก ผมคิดว่าไอ้ชลมันคงทำไปงั้นเอง ตามหน้าที่ นึกว่าเป็นการทำงาน ประมาณนั้น... แต่ ไม่งั้นสิครับ เพราะเท่าที่ผมเห็น และรู้สึกได้... มันตั้งอกตั้งใจ “อมK” ของผมอย่างเป็นจริงเป็นจัง ลีลาการอมKของมันก็เรียกได้ว่า “ขั้นเทพ” เพราะไม่มีจุดเสียวตรงไหนที่มันไม่สัมผัส ทั้งK ทั้งไข่ เม็ดมุกทุกเม็ดมันเอาลิ้นเลียอย่างตั้งอกตั้งใจ เวลาดูดหัวบานมันก็รัดริมฝีปากแน่นพร้อมกับ ปลายลิ้นตวัดไปมาอย่างชำนาญ เล่นเอาผมนอนบิดตัว เกร็งจนกล้ามขึ้นเป็นมัด... สองมือผมจับที่หัวมันแน่น...
“อูยยซซซ... ชล... มึง สุดยอด...”
มันเหลือบตามองผมแว่บนึง แล้วก็ก้มหน้าก้มตา “อมK” ผมต่ออย่างเอาการเอางาน...
... พักใหญ่ พี่ติ๋มก็ละปากจากKไอ้ชล หันมาทางผม “ชล ให้พี่มั่งสิ เราเอาพี่นะ”
ไอ้ ชลละปากจากKผม แต่ก่อนปล่อย มันยังเอาฟันครูด ที่หัวบานเบาๆ จนผมสะดุ้ง... ไม่ทันตั้งหลัก พี่ติ๋มก็เข้ามาแทน แต่ผมว่าลีลาการอมKของไอ้ชลกินขาด ไม่รู้ทำไม... ผมว่าไอ้ชลมันตั้งอกตั้งใจทำจริงๆ ไม่ได้เพื่องานอย่างที่ควรจะเป็นเท่าไรนัก
ผม เห็นมันคว้าเควาย ที่หัวเตียง ทาที่Kมันจนเป็นมันปล๊าบ แล้วบีบอีกส่วนหนึ่ง ทาที่รูของพี่ติ๋มที่เบียดเอาสายจีสตริงเลี่ยงไปข้างนึง เตรียมพร้อม
ไอ้ ชลเอาKจ่อที่รูพี่ติ๋ม กระตุ้นเบาๆ เตือนก่อน สองสามที ก่อนจะอัดเข้าไปช้าๆ พี่ติ๋มถึงกับครางอึกอักไปเหมือนกัน เพราะไอ้ส่วนปลายบานๆ ของKไอ้ชลก็ไม่เล็กเท่าไร... พอเข้าได้ มันไม่มีเม็ดมุกให้สะดุด มันก็กดยาวจนมิดหนอก
แช่ ไว้พักนึง มันก็เริ่มกระเด้า จากสั้นๆ เบาๆ ค่อยๆ เร่งจังหวะ ยาวขึ้น ๆ สองมือมันจับสะโพกพี่ติ๋มกระชับมั่น บางทีก็สาวยาวๆ เป็นจังหวะต่อเนื่อง บางทีก็ซอยสั้นถี่ยิบ
“อ๊าซซ อึก อึก” ...เสียงพี่ติ๋มครางเสียวอึกอัก เพราะอมKผมไว้เต็มปาก ส่วนล่างก็โดนไอ้ชลซอยไม่ยั้ง... แกคงเสียวเหมือนกัน ดูจากที่จังหวะการดูดKของผมถี่ยิบพอๆ กับจังหวะการกระเด้าของไอ้ชลเลย....
พัก ใหญ่ ไอ้ชลก็สูดปากครางบ้าง “อูยซซซซ ผมออกแล้ว...” เห็นมันซอยถี่ยิบ แล้ว อัดหนักๆ กระเด้าKเข้าใส่รูพี่ติ๋มอีกสี่-ห้าที ก็กระตุกเยือก... เป็นจังหวะ
พอ มันออกหมด มันก็ถอดออก คว้าผ้าเช็ดตัว เดินไปเข้าห้องน้ำ พี่ติ๋มก็ละปากจากKที่อมอยู่ หันส่วนก้นมาแทน หันหน้าไปทางปลายเท้า ไม่พูดพร่ำทำเพลง หรือเช็ดออกก่อน แกก็สรวมลงมาบนKผม ก่อนจะขย่มพรวดเดียวมิดด้าม
“อู ยยยซซซ” ผมคราง เสียวปร๊าบระคนเจ็บนิดๆ ตอนหูรูดมันสะดุดเม็ดมุก แต่ผมว่าอาการบาดเจ็บมันน่าจะไปอยู่ที่แกมากกว่า เพราะเห็นพอแกนั่งลงมาสุดก็ร้อง “ว้าย...แหก” แล้วฟุบหน้าลงไปทางปลายเท้าผม ตัวสั่นดิกๆ... ผมนึกสมน้ำหน้าแกอยู่เหมือนกัน ไม่รู้เหรอว่าสองอันน่ะมันต่างกันขนาดไหน และยังแถมอ๊อฟชั่นอีก หกเม็ด....
ผม เห็นแกนอนนิ่ง เข้าใจว่าแกคงทำเองไม่ไหวแล้ว เลยลุกขึ้นมานั่งชันเข่า Kยังคาอยู่ที่รู ดึงสะโพกแกให้โด่งขึ้น กระเด้าเอวหนักๆ สองสามที ให้แกรู้ตัว ก่อนจะเริ่มซอย...
ไอ้ ผมน่ะ ฉายาขุนพลเอาหญิงอยู่แล้วในหมู่เพื่อนๆ ยิ่งมาได้ประกาศนียบัตร “เอาชาย” จากเจ๊ปิ๊กอีก เลยได้ใจ... กลเม็ดเด็ดพราย มีเท่าไรงัดออกมากระหน่ำใส่พี่ติ๋มอย่างไม่ยั้ง... เล่นเอาพี่ติ๋มครางระงม
“อูยซซซ เสียว ดินจ๋า... อูยซซซ”
เควาย ที่ไอ้ชลมันใส่ไว้ บวกกับน้ำเงี่ยนของมันอีกชุดใหญ่ ทำให้รูพี่ติ๋ม “หลวม” พอควร แต่มันไม่ใช่ปัญหากับขนาดของผม บวกกับมุกอีกหกเม็ด ยิ่งทำให้มันครูดกับปากทางของแกเต็มๆ
ไม่นานแกก็ครางระงม ตัวสั่น ฟุบหน้าลงกับหมอนแน่น “ว๊ายซซซ พี่เสร็จแล้วดิน...อูยซซซ เร็วๆ”
ผมซอยพั่บๆ ไม่ยั้ง สำหรับผมน่ะ ยังอีกไกล แต่หูแว่วคำสอนของพี่ปิ๊ก... “เราต้องมีระดับของเราเอง ถนอมตัวเองบ้าง ให้พอดี แต่อย่าเรื่องมาก อย่ามีปัญหากับแขก”
... ในรูของพี่ติ๋มมีน้ำเงี่ยนของไอ้ชลอยู่แล้วก่อนหน้านี้ ถ้าผมจะทำเป็นเสร็จหลอกๆ ยังไงพี่ติ๋มก็ไม่มีทางจับได้ นอกจากจะตรวจดีเอ็นเอ... หุหุ... คิดได้งั้นเอง ผมก็เร่งซอย กระเด้าไม่ยั้ง แล้วทำท่าเกร็งกระตุกหงึกๆ สี่ห้าที ครางเหมือนตอนน้ำแตก
“อูยซซซ พี่ติ๋มครับ ซี๊ด.ดดดดดด”
ตุ๊กตา ทองครั้งนี้ คงต้องยกให้ผม เพราะพี่ติ๋ม เชื่อสนิทว่า รูของแก พิชิต สองหนุ่มแห่งบาร์... เรียบร้อยแล้ว หน้าตายิ้มย่องผ่องใส ... ดูแกมั่นใจในผลิตภัณฑ์ของแกเหลือเกิน จนผมรู้สึกผิดเหมือนกัน... กูหน๋อ บอกไปจะทำลายความมั่นใจของสาวใหญ่ซะเปล่าๆ....
...
ยังนะครับ ฉากของวันนี้ ยังไม่จบ ยังมีต่อตอนที่สิบสี่
รักคนอ่านทุกคนครับ / ดิน
-
:m4: :m4: จิ้ม ๆ แล้วเดี๋ยวไปอ่าน คิกคิก...... :m20: :m20: :m20:
-
รอ 14
ว่าชลจะเสร็จดินม้ายยยย
:oni1:
-
5555555555555555 :o8:
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน
ติดใจซะแร้วววววววววว :m25: :m25: :m25:
-
สนใจฟังเรื่อง "เด็กขายรุ่นใหม่" มั้ง มั๊ยคร๊าบบบบ เอิ๊กๆๆๆๆ (ล้อเล่นค๊าบ)
เพิ่งเข้ามาอ่านวันนี้ค๊าบบบบบบ
สนุกมากค๊าบบบบบบบ :m4: :m4: :m4: :m4:
-
รอตอน 14 พิสูจน์ฝีมือสายชลครับว่าจะเยี่ยมขนาดไหน :o8:
-
:o8: :o8:
ยังคงรอตอนต่อไป อิอิ
:o8: สยิยได้ใจ
-
เข้ามารออ่านครับผม :L2:
-
:o8: เข้ามารออ่านตอนฉิบฉี่ :oni1: :oni1: :oni1:
-
รอตอนต่อไปครคริ
เดี่ยวนี้รู้จักเล่นละครแล้ว
สมกับรางวัลKทองคำแน่ๆเลย
-
........อ้ายชลจะรอดไหมเนี่น........ :m25: :m25:
-
เข้ามาทักทาย คนเขียน คนอ่าน และคนโพสต์
จุ๊ฟๆ :o8:
-
มาลุ้นชล.....หวาดเจี๋ยววว
-
^
^
^
จิ้มพี่พากย์
มาหวาดเจี๋ยวด้วยคน
-
อิอิ...............หลอกลวงใจร้ายยยยยยยยยยยยย
-
มารอดูดินซึมน้ำ ปกติมีแต่น้ำซึมดินนี่หว่า อิอิ :laugh:
หนุกหนานมากมายคร้าบบบ รอตอนต่อไปน้า o13
-
ก็มาถึงบทสุดท้ายที่ ผมจดบันทึกเอาไว้แล้วครับ... หลังจากบทนี้ ก็จะเป็นการเขียนจากความทรงจำล้วนๆ มันอาจจะไม่เรียงกันเท่าไรนัก บางเรื่องก็คาบเกี่ยวกันอยู่ในเวลาเดียวกัน แต่ผมจะพยายามเรียงเรื่องให้ดีครับ ช่วยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
บทที่ 14 เพื่อนกัน ก็เอากันได้....
พออาบน้ำเสร็จ เราก็มานั่งดื่มเบียร์กันต่อ... จนหน้าเริ่มตึง
“เราสองคน เล่นกันเองให้พี่ดูหน่อยสิ....” พี่ติ๋มเริ่มก่อน
ไอ้ชลสะดุ้งโหยง “เฮ้ยพี่... จะดีเหรอ”
ผมหันมามองหน้าพี่ติ๋ม... แต่แกไม่สนใจ “ชล เรารับได้ใช่ไม๊...”
“ผมไม่เคยรับนานแล้วครับพี่” ไอ้ชลพูดเสียงแหบ เหมือนกำลังจะถูกเอาไปฆ่า...
“น่า... ลองดูนะ นะ นะ พี่อยากดู” ช่างคิดนะมึง... อ๊อฟเด็กมาเอากันให้ดูเนี่ยะนะ
ไอ้ชลหันมามองหน้าผม เหมือนจะชั่งใจ... ผมมองหน้ามัน อย่างไม่รู้จะพูดอะไรดีเหมือนกัน
“ก็ได้ครับพี่” ไอ้ชลตอบรับ... เฮ้ย... เอาจริงเหรอมึง... Kกูใหญ่น๊า....
พี่ ติ๋มจัดฉาก.... ดับไฟมืด เหลือกลางเตียง หรี่ไว้สลัวๆ สร้างบรรยากาศ ไอ้ชลมันจับมือผมตอนเดินไปที่เตียง มันกระซิบ... “มึงเบาๆ หน่อยนะ ดิน กูกลัว”
“ฮื่อ...” ผมรับคำ
มัน ผลักผมลงไปนอนที่เตียง ส่วนตัวมันเองขึ้นประกบ จูบปากกับผม... เฮ้ย... มันเอาจริงนี่หว่า... ผมคิดได้แค่นั้น ไอ้ห่าชล... Kแม่งแข็งแทงท้องผมหงึกๆ
ไม่ ได้การ... เดี๋ยวกรูตกเป็นฝ่ายรับ... ผมพลิกตัวขึ้นด้านบนบ้าง หลับตา จูบปากแลกลิ้นกับมัน ไอ้ชลมันใช้แขนข้างนึงของมันกอดคอ กดท้ายทอยผมไว้แน่นตึบ ส่วนอีกข้างก็ลูบไปตามตัวผมอย่างคนที่ชำนาญกว่า จนมาถึงKผม มันก็จับลูบเบาๆ เท่านั้นเอง...ไฟกามที่ผมหรี่ไว้เมื่อครู่ ก็ลุกพรึบขึ้นมา ชี้ตรงเด่... หัวบาน ยาวเกือบเจ็ดนิ้ว ฝังมุกอีกหกเม็ด... ก็Kผมนั่นแหละ อุ อุ
ผม เลียนแบบ...ลูบไปตามตัวมันบ้าง ไอ้ห่าชล... เนื้อตัวแม่งเนียนชิป... ถึงแม้จะไม่ถึงกับนุ่มมืออย่างน้องษา แฟนผม แต่ มันก็สร้างจินตนาการให้ผมได้ไม่น้อยเหมือนกัน
มัน พลิกตัวขึ้นมาอยู่ด้านบนตัวผมอีกที คราวนี้จากจูบปาก มันก็ไล่ลงมาตาม หัวใหล่ หน้าอก หน้าท้อง... ปลายลิ้นมันยังกะลิ้นแมวเลียนมในจาน เล่นเอาผมดิ้นพราด เกร็งตัว ท้องไส้มวนไปหมด
ถึงตอนอมK ลีลาของมันก็ยังไม่มีตก มันทำท่าอย่างกับ “K” ผมเป็นสิ่งที่มันชอบเหลือเกิน ทั้งเลียทั้งดูด จนหัวKผมบานแดงก่ำ
พอ มาถึงคิวผมทำให้มันบ้าง เอาวะ... กูก็เด็ดเหมือนกันนี่หว่า ถึงแม้จะมาคนละทางกับมึงก็เหอะ ปรับแต่งให้เข้ากันไม่ยาก... คิดแค่นั้นเอง ผมก็หลับตา นึกว่ามันเป็นน้องษาของผม... คราวนี้ไอ้ชลก็ต้องเป็นฝ่ายครางบ้าง เมื่อผมไซ้มันไปทั้งตัว หัวนมมันถูกผมทั้งกัดทั้งดูดจนแดงไปหมด “อูยซซซ ดิน... กูเสียว... เบาๆ อ๊าซซซซ”
ตอน อมKมัน ผมคิดว่าผมก็คงทำได้ไม่เลว Kมันไม่ใหญ่นัก ไม่ยากที่ผมจะอมเข้าไปทั้งอัน แล้วใช้ลิ้นคลึงไปทั่ว ทำเอามันตัวสั่นระริกๆไปเหมือนกัน แล้วผมพลิกมันกลับเป็นนอนคว่ำ ไซ้ไปตามแผ่นหลังเนียนๆ ของมัน มีกล้ามขึ้นเล็กน้อย ถึงจะไม่แกร่งเป็นมัดอย่างผม แต่ก็ดูเซ็กซี่ไม่เบา... ไล่มาถึงก้นขาวๆ ผมอดใช้ฟันกัดเม้มเบาๆ ไม่ได้... อูย.ซซซ มึงนิมึง ไอ้ชล ประเดี๋ยวเหอะ...
ผมบีบเควายใส่นิ้วสองนิ้วของผม ค่อยๆ สอดลงไปในร่องพอถึงรูผมก็ดันเบาๆ มันสะดุ้งเล็กน้อย ตอนนิ้วผมแทรกเข้าไป
สอด เข้าสอดออก จนลื่นดีแล้ว ก็ถึงเวลาเผด็จศึก... ผมนั่งยองๆ ชันเข่าตรงหว่างขาไอ้ชล บีบเควายทา Kผมจนเป็นมัน ก่อนจะบีบอีกนิดนึงไว้บนหัวบานเป็นตัวนำร่อง...
ไอ้ชล มันคงรู้ว่าชะตากรรมมาถึงแล้ว... เอี้ยวตัวมามองที่Kผมอย่างหวาดๆ บอกผมอีกที... “มึงเบาๆ นะดิน ของมึงใหญ่โคตร”
“เออน่า” ผมรับคำ จ่อหัวบานลงกับรูตูดสีน้ำตาลของมัน ถูไปมาหยั่งเชิง ก่อนจะกดหนักๆ...จนหัวบานแทรกเข้าไปในรู...
“ดิน... มึงหยุดก่อน กูจุก... อูยยซซซ” มันจับมือผมบีบแน่น ผมมองมันด้วยความสงสาร
“มึงไม่ไหวก็พอเหอะชล...”
มัน ส่ายหน้าไม่มีเสียง เอามือมาจับสะโพกผมเหนี่ยวดึงเข้าหาตัว... ผมทำตามมันช้าๆ ผ่อนสั้นผ่อนยาว (เดี๋ยวตูดมันแหก หากินไม่ได้ กูต้องรับผิดชอบหาเลี้ยงมันอีก กูคงหลั่งเป็นเลือด หุ หุ) ดันมุกให้เข้าไปช้าๆ ทีละเม็ดๆ จนครบ... ก่อนจะยิงยาวจนมิดยันโคน “อ๊าวซซซ ดิน... อูยซซซ” มันจับข้อมือผมบีบแน่น ตัวสั่นระริก
ผม ทาบตัวลงไปบนหลังมัน เลียที่ติ่งหูมันเบาๆ เหมือนปลอบใจ... แม่งเจ็บป่าววะ กูขอโทษ กูผิดเอง Kกูใหญ่ กูฝังมุก... (เอาเข้าไป...) แต่กูก็ทำมึงเบาๆ น๊า... ไม่ได้ดันสองทีมิดโคนอย่างกูทำกะพี่ตุ้ยซะหน่อย
กด แช่นิ่งๆ ไว้สักครู่รอจนไอ้ชลมันเริ่มผ่อนคลาย ผมก็เริ่มส่ายสะโพก บดเป็นวงกลมให้เม็ดมุกมันครูดกับ ผนังด้านใน ครู่เดียวไอ้ชลก็เริ่มมีอาการเสียวขึ้นมา ผมเห็นผิวหนังมันเป็นตุ่มๆ พร้อมกับครางเบาๆ....
“อูยซซซ ดิน แน่นชิปหาย” แน่ละสิ... Kกูขนาดนี้ ไม่แน่น ก็หลวมจัดแล้วมึง
ผม เริ่มซอยสั้นๆ ให้ไอ้ชลมันปรับตัวก่อน เม็ดมุกยังไม่ได้ถูกดึงออกมาพ้นหูรูด จนกระทั่งผมเห็นว่ามันลื่นดีแล้วก็เริ่มซอยยาวๆ ช้าๆ ผมเห็นมันสะดุ้ง ครางเบาๆทุกครั้ง เมื่อเม็ดมุกถูกดึงและดันให้ผ่านกล้ามเนื้อหูรูดไปมา
จน ทางสะดวกไม่สะดุดแล้ว ผมจึงเริ่มกระเด้าเร็วและหนักหน่วงขึ้น...ไอ้ชลมันคงเสียวไม่น้อย แหงนหน้าขึ้นมาจูบปากแลกลิ้นกับผม... เฮ้ย... มึงจะทำเกินบทบาทของการทำงานเกินไปป่าววะชล....
ผม เหลือบตามองไปทางพี่ติ๋มที่จ้องมองเราสองคนอย่างตื่นเต้น บนโซฟา... อะไรมันจะอินขนาดนั้นวะ... ผมเห็นแกลูบเป้ากางเกงจีสตริงของแกอยู่ไปมาอย่างกะดูหนังเอ็กซ์
เอา วะ... ไหนๆ ก็ไหนๆ มาเล่นหนังสดให้เค้าดูแล้ว ก็ต้องให้มันสุดๆ ลีลามีเท่าไรปล่อยออกมาให้หมด ผมจับไอ้ชลเปลี่ยนท่า ไปเรื่อยๆ ทั้งคว่ำ หงาย จนมาถึงท่าตะแคง ที่ผมนอนประกบไอ้ชลจากด้านหลัง ขาข้างนึงสอดประกบเข้าระหว่างขามัน เกร็งหน้าท้อง กระเด้าKเข้าใส่รู มือข้างนึงของผมจับKมันสาวว่าวตามจังหวะการกระเด้า...จนกระทั่ง
“อูยซซซ...ดิน... กูแตกแล้ว” ไอ้ชลครางยาว... ส่วนผมเองก็เร่งกระเด้ายิกๆๆ
“กู ก็แตกเหมือนกัน แม่งแน่นชิปหาย อูยซซซซ อ๊ากซซซซ” ผมบดหนอกติดกับก้นมันแน่น เกร็งตัวกระตุก ฉีดน้ำเงี่ยนเข้าไปในรูมันเต็มๆ.... อุตสาห์ ทำเป็นแตกหลอกๆ ใส่พี่ติ๋มมารอบนึง แต่ก็แตกจริงจนได้.... เฮ้อ...
เหลือบไปมองพี่ติ๋มอีกที เห็นแก กระทำการ เกี่ยวเบ็ด... เอ๊ย... ชักว่าว จนน้ำแตกตามผมสองคนไปเหมือนกันอย่างไม่ยอมแพ้....
...
ติด เรท 3 เอ็กซ์ กันไปเลยครับตอนนี้ มันมีเหตุผลครับ... คือ...ผมกับไอ้ชลมีความหลังกันด้วย... เดี๋ยวจะมีในตอนต่อๆ ไปครับ... ตอนนี้ได้ข่าวว่ามัน ไปทำร้านอาหารอยู่แถวคลองตัน แต่ไม่รู้ตรงไหนเหมือนกัน... ตอนนี้ผมก็ยังคิดถึงเรื่อง ระหว่างมันกับผมอยู่เลยครับ
รักทุกคนครับ... ดิน
-
:m25: :m25: :m25:
o13 o13 o13
-
เหๆๆ มีความหลังอะไรกันด้วยรึนี่ น่าสนๆๆ หุหุ :oni2:
รอตอนต่อไปคร้าบบบบ :man1:
-
อ๊ายยยยยย
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ขออ๊ายอีกหลายรอบเทอะ :m13:
อ่านแล้วเลือดจะหมดตัวเจงๆ :m25:
เยี่ยมมากเลยอ่ะ อิอิ โคตชอบ เขียนเก่งจังเลย :m1:
มาต่อไวๆน่ะค่ะ
-
กี๊สสสสสสสสสส :m25: :m25:
เรียบร้อยไปอีกราย
ความหลังอารัยน๊า???? :m12:
-
:o8: :o8:
ตึงงงงงงงงงง มีความหลังกันด้วย
อะไรยังไงเนี่ยยย
:o8: :o8:
-
สุดยอดจิงๆเรื่องนี้ :m25:
อยากรู้ความหลัง
มาต่อด่วนๆ กี๊ซซ
-
ชอบครับ
แต่แปลกใจตรงที่คุณดินทำไมถึงได้พลังม้ามากมายปานนั้นจังครับ
แล้วมาต่อเร็วๆอีกนะครับ
-
เข้ามาเป็นกำลังใจให้พี่พูห์ที่ร๊ากกกกกกกกกก
แบบว่าเรื่องนี้ทำเอาน้องตายไปเรยคับท่าน
:m25:
-
:m25: :m25: :m25: เลือดพุ่งด้วยคน
ขอบคุณนะคับที่มาต่อ รออ่านตอนต่อไปน๊า......
:man1: :man1: :man1: :man1:
-
สุดยอดมากค่ะ
อ่านแล้วเลือดไหลหมดตัวเลย
-
.........ขอต่อความหลัง.......ด่วน......... :m25: :m25:
-
:o8: แห้ม...ตอนนี้เกินคำบรรยาย
ให้กำลังใจคุณพูห์จ้ะ กด 1+ ให้ไปโลด o13
-
เขียนจบก็เอามาลงเลยครับ อย่าลืมคอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะคร๊าบ ไม่งั้นจะแช่งให้อดอยากไปสองสัปดาห์...อุ อุ
...
ตอนที่ 15 สุดจะฝืน...
บรรยากาศ ในร้านวันนี้ ดูเงียบเหงาไม่คึกคักเท่าไร อาจจะเป็นเพราะเป็นวันพุธ ค่อนข้างปลายเดือนแล้ว ทำให้ไม่ค่อยมีคนเที่ยวเท่าไรนัก มีแต่ลูกค้าประจำ เช่นพี่นักรบที่เข้ามาร้องเพลงเล่นๆ เกือบทุกวัน
ผม นั่งอยู่ที่สตูลสูงหน้าเวที ดูไอ้ชลร้องเพลง มันร้องเพลงลูกทุ่งเพราะมาก... จากวันนั้นที่พี่ติ๋มจ้างให้ผมมีอะไรกับมัน เราก็สนิทกันมากขึ้น (แน่ละสิ... ก็เป็นผัวเมียกันขนาดนั้น...จะให้สนิทยังไงอีก เหลือแต่อยู่กินกับมันนั่นแหละ ) มันชอบชวนผมออกไปทานข้าวบ้าง เลิกงานแล้วกินเหล้าบ้าง.... ผมก็ไปบ้างไม่ไปบ้าง...แต่ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
ไอ้ ชลร้องจบ ก็เชิญพี่นักรบร้องต่อ... พี่นักรบชอบร้องเพลงสนุกๆ เช่นเพลงของพุ่มพวง ดวงจันทร์ ประมาณนี้ แล้วถ้าผมนั่งอยู่ตรงสตูล แกก็จะใช้ผมนั่นแหละ เป็นพระเอกเอ็มวี มาเบียด มาไซร์ ลวนลามกันไป ประมาณนั้น ซึ่งพี่ปิ๊กจะไม่ค่อยชอบเท่าไร ถ้าทำได้แกก็จะเรียกผมออกไปจากตรงนั้นทุกครั้ง...
พี่ ปิ๊กกำลังนั่งคุยกับลูกค้าคนนึง ผมไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเหมือนกัน เป็นผู้ชายวัยประมาณ สี่สิบปี ค่อนข้างผอม ใส่แว่นสายตากรอบทอง หน้าตาเหมือนอาจารย์ มากกว่า
ครู่ เดียว พี่ปิ๊กก็เดินมาที่ผม “ดิน... ไปนั่งกับแขกโต๊ะหนึ่งหน่อย...” พี่นักรบที่กำลังลวนลามผมได้ที่ ค้อนขวับ แต่ก็ปล่อยผมไปโดยดี
“นี่พี่ ปราการ...ไหว้พี่เค้าสิ...” พี่ปิ๊กแน่ะนำผม ก่อนจะหันไปบอกพี่คนนั้นที่กำลังยกมือรับไหว้ผมอยู่ “น้องดินครับ...”
“วันนี้เงียบเนอะ...” พี่ปราการบอกเหมือนรำพึงเบาๆ หลังจากสั่งเครื่องดื่มให้ผมและเด็กเอามาส่งให้แล้ว
“ครับ ปลายเดือนน่ะครับ แถมเป็นวันพุธอีก”
พี่ปราการหันมามองหน้าผม “พี่ชอบคิ้วเราจังเลย ดิน หนาเข้มได้รูปด้วย”
“ขอบคุณครับพี่...” คนนี้มาแปลกเว้ย... ชมคิ้ว... ดูทุกวัน มันก็ไอ้ตี๋อยู่ดี....
“เมื่อกี้กำลังสนุกเลยสิ...”
“อ๋อ... ไม่มีอะไร พี่เค้าหยอกเล่นสนุกๆ ครับ”
“ได้ข่าว มีของดีด้วยนะ เรา” น่าน... พี่ปิ๊กเอาจุดขายผมไปโพทนาอีกแล้ว....
“ไม่เท่าไรมั้งครับพี่...” ผมยิ้มให้... ชินแล้วกับไอ้ที่คนอื่นเค้าเห็นว่าแปลก... ก็เห็นทุกวัน
คุยกันอยู่พักนึง พี่เค้าก็ตกลงพาผมออกไปด้วย...
บ้าน ของพี่ปราการ อยู่แถวแจ้งวัฒนะ... เป็นหมู่บ้านใหญ่โต... สมัยก่อนใครอยู่หมู่บ้านนี้ต้องจัดว่าเป็นคนมีฐานะพอควร และบ้านของแกก็ค่อนข้างกว้างขวางทีเดียว... ห้องนอนใหญ่โต ห้องน้ำมีอ่างอาบน้ำด้วย
พี่ ปราการเปิดน้ำใส่อ่างอาบน้ำครึ่งอ่าง ตีสบู่จนเป็นฟอง แล้วให้ผมลงไปนอนแช่ ส่วนตัวแกเองนุ่งผ้าขนหนูเอาฟองน้ำถูตัวผมไปทั่ว รวมทั้งไอ้หนูฝังมุกของผม จนมันตั้งลำชี้เด่ขึ้นมา ท่ามกลางฟองสบู่สีขาวฟอด
“ใหญ่เบ้งเลย ดิน...” แกพึมพำ
“ครับ” ผมตอบอย่างไม่รู้จะบอกว่ายังไงดี ตั้งแต่ทำงานมา ลูกค้ารายไหนรายนั้น... ก็พูดเหมือนๆ กันอย่างเนี่ยะแหละครับ
แกลูบไล้หยอกล้อไอ้หนูกับเม็ดมุกของผมจนพอใจ ก่อนจะปลดผ้าขนหนูของแกเอง ลงมานอนแช่ข้างๆ เอาปากประกบปากผม...
ตอนแรกผมทำท่าเคลิ้ม แต่พอแกเอาปากเข้ามาใกล้ ผมก็ถึงกับเม้มริมฝีปาก แน่น พึมพำ “ไม่ครับพี่ ผมไม่จูบปาก”
ไม่ ใช่ว่าผมอยากจะเป็น “วิเวียน” ในหนังเรื่อง “พริตตี้วูแมน” หรอกนะครับ (ผมดูหนังเรื่องนี้ทีไร คิดถึงตัวเองวันนั้นไม่ได้ทุกที) แต่ กลิ่นบุหรี่ที่โชยมาจากปากของพี่เค้าสิ ผมรับไม่ได้... มันเหม็น... เหม็นเหมือนกระดูกเผาไฟ....
แกก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็กอดไซ้ตัวผมอยู่ในอ่างอีกครู่ใหญ่ ก่อนจะ เปิดน้ำออกจากอ่าง ดึงผมลุกขึ้นเปิดฝักบัวแทน...
แก จับผมยืนพิงผนังห้องน้ำ จูบไซ้ไปตามหน้าอก หน้าท้องจนไปถึงK ที่แกอมเข้าไปอย่างไม่ชำนาญนัก... บางทีก็อมเข้าไปจนลึก แต่ก็ทำท่าเหมือนจะอ๊วก เพราะ Kผมมันยาวไปชนคอหอยของแก...
พัก ใหญ่ แกก็ลุกขึ้นมายืนพิงฝาผนังบ้าง สลับบทบาท... ผมไซ้ไปตามซอกคอ หน้าอกของแก ไล่ไปในทุกจุดที่เป็นจุดเสียวของผู้ชายอย่างเราๆ จนกระทั่งมาถึงส่วนสำคัญ...
Kของพี่แกไม่ใหญ่เท่าไร สักสี่นิ้วได้ หัวบานแต่หนังหุ้มยังเปิดไม่สุด ผมพยายามจะถลกลง แต่แกโก่งก้นหนี
“เจ็บ... ดิน อย่าถลกมัน”
ผม ปล่อยมือออก... แกพยายามจับหัวผมให้อมKของแก แต่ผมเบือนหน้าหนี... เพราะจมูกได้กลิ่นบางอย่างที่ไม่สะอาด...มันเป็นกลิ่นสาบ เหมือนคอกเป็ดที่ผมเคยเข้าไปเก็บไข่ ตอนอยู่กับป๊ากับม๊าที่ต่างจังหวัด...กลิ่นมันลอยออกมาจากKของแก...ซึ่ง อาจจะเกิดจากที่แกถลกไม่หมด ทำให้ไม่สามารถล้างทำความสะอาดได้ เกิดการหมักหมม... หรือที่คนไทยเรียกว่าขี้เปียกนั่นแหละครับ...
“ผมทำไม่เป็นครับ...พี่” ผมต้องปดแกอีกครั้ง
“ไม่เป็นไรหรอกดิน ก็ทำอย่างที่พี่ทำให้ดินนั่นแหละ...”
“ไม่ครับพี่ ผมทำไม่เป็น...”
พี่ปราการทำท่าฮึดฮัด ไม่สบอารมณ์ เท่าไร แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร...
เรา อาบน้ำกันจนเสร็จ ก็ไปที่เตียง ซึ่งก็เหมือนเดิม ผมไม่สามารถ อมK ให้พี่แกได้ และแกก็ไม่ยอมให้ผมรุกด้วย ซึ่งแกก็รู้อยู่แล้วว่าผมไม่รับ... ในที่สุด ผมก็ “ชักว่าว” ให้แกดู พอเสร็จก็หันไปช่วยแกชักของแกจนเสร็จ...
...อาบน้ำเสร็จ... ผมก็ออกมาแต่งตัวก่อน... พักเดียวแกก็ตามออกมา ทำท่าแปลกใจที่ผมใส่เสื้อแล้ว และกำลังจะใส่กางเกง...
“อ้าว... ปิ๊กเค้าไม่ได้บอกหรือว่าคืนนี้ค้างกับพี่”
“ไม่ นี่ครับ...” ผมทำท่างงๆ ซึ่งจริงๆ จะค้างก็ได้ แต่ผมคิดว่าผมกลับดีกว่า ไม่อยากทรมานตัวเองเกินไป “ผมขอกลับนะครับพี่... ผมมีเรียนตอนเช้าพรุ่งนี้ครับ... ไว้วันหลังผมไม่มีเรียนค่อยว่ากันนะครับ”
“อ้าว...” แกทำท่าไม่พอใจเล็กน้อย “แต่พี่ไม่ออกไปส่งนะ ถ้าจะกลับเราก็ต้องเดินออกไปเอง”
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมเดินออกไปเองก็ได้”
ผม แต่งตัวจนเสร็จ เมื่อแกเห็นว่าผมไม่ค้างกับแกแน่ๆ แกก็เลยเดินไปหยิบสตางค์มานับแล้วยื่นส่งให้ผม... ซึ่งผมก็รับมาใส่กระเป๋าเสื้อเฉยๆ โดยไม่นับอีก ยกมือไหว้ขอบคุณ
“วันหลังพี่จะไปหาที่ร้านอีกนะ” แกบอกตอนออกมาเปิดประตูรั้วให้ผม
“ขอบคุณครับพี่” ผมยกมือไหว้แกอีกที ก่อนจะหันหลังเดินออกมาจากซอยบ้านแก ซึ่งจะต้องเดินไปถึงถนนใหญ่ น่าจะไม่ต่ำกว่า สองกิโลเมตร...
โชคเป็นของผม... เพราะพอดีมีแท็กซี่เพิ่งเข้ามาส่งผู้โดยสารผ่านมาพอดี
ผมเปิดประตูบอกสถานที่ แท็กซี่ก็บอกราคามา ผมต่อพอสมน้ำสมเนื้อ ก็ก้าวขึ้นไปนั่ง...ที่เบาะด้านหลัง
... แสงไฟจากข้างถนน ส่องเข้ามาเป็นระยะๆ ผมหยิบเงินที่พี่ปราการให้ขึ้นมานับดู... สามร้อยบาทพอดี... หักกับค่าแท็กซี่กลับไปที่หอผม ก็เหลืออยู่ร้อยกว่าบาท ไม่ถึงร้อยห้าสิบด้วยซ้ำ... ช่างเถอะวะ... นึกว่าวันนี้ “ซวย” ก็แล้วกัน... ผมบอกตัวเอง ขณะที่เอนกายลงพิงเบาะหลัง... มองผ่านกระจกออกไปยังแสงสีของกรุงเทพราตรี.....
หมายเหตุ: วันรุ่งขึ้นผมไปทำงาน ก็ขอคุยกับพี่ปิ๊ก... เล่าเรื่องเมื่อคืนให้แกฟัง แล้วก็บอกว่าผมจะไม่ออกไปกับพี่ปราการอีก ไม่ว่าชั่วคราวหรือค้างคืน พี่ปิ๊กก็เข้าใจ... ซึ่งวันหลังพี่ปราการแกก็โทรมาถามหาผมจริงๆ นัยว่าผมไปค้างได้ไม๊ จะมาอ๊อฟผมอีก ซึ่งพี่ปิ๊กก็บอกปัดไปทุกครั้งว่าผมติดอ๊อฟบ้าง ไม่มาบ้าง... จนแกเลิกถามไปเอง...
หลายๆ คนคงคิดว่า มีด้วยเหรอ แม่เล้าอย่างพี่ปิ๊ก???... มีครับ พี่ปิ๊ก มีตัวตนจริงๆ... แกใจดีกับเด็กขนาดนั้นเลยเหรอ???...ก็ไม่ขนาดนั้น แต่ ผมจะบอกว่า สถานะภาพของผมเป็นดาวเด่นในร้าน มีลูกค้าติดผมอยู่พอควร และผมก็ไม่เคยนัดลูกค้าเองข้างนอก ถ้าผมย้ายไปอยู่ที่คู่แข่ง แกก็จะสูญรายได้ไปเฉยๆ เดือนละโขอยู่...
พี่ ปราการเองก็ใช่ว่าจะเป็นแขกประจำที่มาบ่อยจนแกต้องเกรงใจ หลายๆ หนมีรายงานจากเด็กว่า แกให้เด็กโทรไปหาโดยไม่ผ่านร้าน เป็นการตัดตอนการค้าซึ่ง เด็กก็ไม่ได้อะไรเพิ่ม แต่ แกประหยัดค่าอ๊อฟไป ร้อยห้าสิบบาทเท่านั้นเอง...
เรื่อง นี้เป็นเรื่องนึงในจำนวนหลายๆ เรื่องที่ผมทำใจลำบากกับอาชีพเด็กขาย ไอ้ผมเองน่ะ ไม่เท่าไร เพราะบางทีผมเลี่ยง และ เลือกได้ (บ้าง) แต่เด็กบางคนที่ไม่มีทางเลี่ยง และเลือกได้อย่างผมสิ เค้าจะเป็นยังไง ซึ่งแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของเด็กขาย... ไม่มีทางเลือก!!!!!!
บาง ทีอ่านหนังสือพิมพ์ เจอข่าว ฆาตกรรม ซึ่งคนตายเป็นลูกค้า มีฆาตกร เป็นเด็กหนุ่มๆ สาเหตุของการฆ่า มันอาจจะไม่ใช่ชิงทรัพย์เหมือนข้อกล่าวหาก็ได้... เบื้องหลัง และเบื้องลึก มันอาจจะมากกว่านั้นนะครับ
...
หนักไปหรือเปล่าครับ ตอนนี้ ยังไงก็อย่าลืมคอมเมนต์กันนะครับ ชอบหรือไม่ชอบยังไง
ช่วงนี้อาจจะโพสห่างๆ ไปเพราะต้องปั่น วิทยานิพนธ์ แล้วครับ ไฟลนก้นเข้ามาแล้ว... ช่วยกันดันกระทู้หน่อยนะครับ ถ้ากระทู้ตกบอร์ด อาจมีน้อยใจได้ครับ....
รักทุกคนนะครับ / ดิน
-
ไม่ว่าสังคมไหน ก็มีทั้งคนดี และไม่ดี นั้นแหละ เนอะๆ
-
ดินกะชล โอยยยยยยยยยยยยยย หัวใจจะวาย :m25:
-
ชัก ชอลพี่ชลแฮะ
:t2: :t2: :t2:
-
:a4: :a4: :a4:
ดังเลือกได้ว่างั้นเถอะนะ
-
นึกถึงว่าถ้าเป็นเด็กขายคนอื่น
ป่านนี้คงต้องฝืนใจทำทั้งที่ไม่ชอบ
:เฮ้อ:
-
:m4: :m4: :m4: เบื้องหลังเด็กขาย :m4: :m4:
:pig4: :pig4: ขอบคุณทั้งคนแต่ง และ คนโพส นะค๊าบ...... :pig4: :pig4:
-
เห็นภาพเลยอ่ะ :a5:
-
ขอให้ได้ป.โท ใบที่ 2 โดยไวนะค๊าบบบ คุณดิน
แล้วจะรอเรื่องต่อๆมาครับ
-
อืมมมมมมมมมมมมมมม อีกแง่มุมหนึ่ง
-
.........ใหญ่เลือกได้........ :laugh: :laugh:
-
.........ใหญ่เลือกได้........ :laugh: :laugh:
ท่าจะจิง :t2: :t2:
-
.........ใหญ่เลือกได้........ :laugh: :laugh:
เห็นด้วย ท่าจะจริง
-
รอดตัวปายยยยยยย
-
เรื่องของคุณดินสนุกดี มีหลายรสชาติ อิอิ ขอบคุณคนเขียนคนโพสท์จ้ะ :pig4: :pig4: :pig4:
อ่านแล้วเห็นใจเด็กขายที่ไม่มีทางเลือกเนอะ :เฮ้อ:
รอตอนต่อปายจ้ะ :a1:
-
เอามาต่อนะครับ ขอบคุณทุกๆ คอมเมนท์เลยครับ
ตอนที่ 16 รักแรก
กริ๊ง...กริ๊ง...
เสียง โทรศัพท์ในร้านดังขึ้น ทำให้ผมที่นั่งแอบตรงสตูลตัวในสุดของเคาน์เตอร์ คุยกับพี่ป้อม (บาร์เทนเดอร์) อยู่ แอบเงี่ยหูฟังที่พี่รัตน์คุยกับลูกค้า แต่พอรู้ว่าไม่ใช่โทรศัพท์ที่ผมต้องการ ก็แอบถอนหายใจเบาๆ
บรรยากาศ ในร้านค่อนข้างเงียบ แต่ก็ไม่ถึงกับเหงาจนเกินไปนัก มีลูกค้าเวียนมานั่ง สองสามโต๊ะ...เรียกเด็กไปนั่ง...อ๊อฟ ออกไป เกือบสิบคนแล้วเหมือนกัน ทั้งไอ้ปอง ไอ้ชล ไอ้ดล ไอ้ป่าน ไอ้เดช กลุ่มดาวเด่นประจำร้านก็ไม่เหลือแล้ว แต่ผมก็ยังไม่สนใจ และไม่ค่อยโชว์ตัว ได้แต่ใจจรดใจจ่อ รอโทรศัพท์ อยู่อย่างนั้นจนเวลาบอกเที่ยงคืนกว่า...
“ดิน... เป็นอะไรไป สอง สามวันมาเนี่ยะ” เจ๊รัตน์วางหูโทรศัพท์ลง ก่อนหันมามองหน้าผมอย่างคาดคั้น
“ไม่...ไม่มี อะไรนี่ครับพี่”
“ไม่ จริง... พี่เห็นเรานั่งซุกแอบอยู่ตรงนี้ตั้งแต่สามทุ่มกว่าแล้ว ไม่ออกไปนั่งข้างนอก ไม่โชว์ตัว จนแขกเรียกคนอื่นไปหมดแล้วเราก็ยังเฉย” ...พี่รัตน์ร่ายยาว...
ผมส่ายหน้า... ไม่รู้จะบอกพี่รัตน์ยังไงดีเหมือนกัน เสียงพี่รัตน์พูดต่อ “ไม่สบายก็กลับบ้านก่อนก็ได้ พี่อนุญาต...”
แกพยักหน้าอย่างยืนยันเมื่อผมมองหน้าแกอย่างชั่งใจ “ครับ งั้นผมขอกลับก่อนละกัน”
ผม ยกมือไหว้ พี่รัตน์ ... เดินหลบพี่ ปิ๊กออกไปทางหลังร้านที่มีประตูทางออกอีกทางนึง... ข้างนอกฝนตกเพิ่งหยุด แต่ก็ยังไม่ขาดเม็ดนัก แต่ผมไม่สนใจ เดินฝ่าออกมาปากซอย จนเสื้อที่ใส่เริ่มชื้น ความคิดคำนึงถอยหลังไปเมื่อสามวันก่อน....
...
พี่รัตน์วางสายโทรศัพท์ที่เพิ่งคุยเสร็จลงกับแป้นก่อนจะกวักมือเรียกผม
“ดิน... เรารู้จักซอยอารีย์สัมพันธ์ ใช่ไม๊...”
“ครับ” ผมพยักหน้า ก่อนจะก้มลงอ่านโน้ตที่พี่รัตน์ส่งให้ “....เสาไฟฟ้าต้นที่ 3 หน้าบ้านเลขที่....” อารายฟะ อย่างกะลายแทงมหาสมบัติ...
“เรียกแท็กซี่ไปส่งตรงนี้ ยืนรอสักครู่ จะมีคนมาทักเราเอง” ลำบากขนาดนั้นเลยเรอะ...
“ครับเจ๊...” ผมยิ้มให้
พัก เดียว แท็กซี่ก็พาผมมาส่งยังจุดหมาย ผมอ่านทวนโน้ตที่พี่รัตน์ให้มา เพื่อยืนยันว่าผมไม่ได้มาผิด... เสาไฟฟ้าต้นที่ 3... ถูกต้อง... บ้านเลขที่.... ถูกต้อง
เหลียวซ้ายแลขวาไม่เห็นมีใครอยู่ใกล้ๆ เลยนี่หว่า... แต่แล้วรถบีเอ็มดับเบิ้ลยู สีดำเป็นมัน ก็เข้ามาจอดข้างๆ
“น้องดินใช่ไหม”
“ครับ...” ผมมองหน้าคนขับ เป็นผู้ชายวัยไม่น่าจะเกินสามสิบห้า ท่าทางใจดี
“ขึ้นมาสิ...”
ผม เปิดประตูขึ้นไปนั่งเรียบร้อย รถก็ทะยานออกไปข้างหน้า เลี้ยวซ้าย ขวา สองสามที เราก็ออกมาถึงถนนใหญ่ ไม่นานจากนั้น ก็ขึ้นไปวิ่งอยู่บนทางด่วนแล้ว
“พี่ชื่อปอ...” พี่คนขับ หันมาบอกผมตอนนึง หลังจากนั่งเงียบกันมาตลอด
“ครับ... เราจะไปไหนกันครับเนี่ยะ...” ผมบอกเมื่อสายตามองเห็นป้ายบอกทาง “บางนา – ชลบุรี” อยู่ข้างหน้า
“บ้านพี่... ไม่ไกลแล้วละ”
อย่างพี่เค้าบอก ไม่นาน เราก็เข้ามาจอดในรั้วบ้านๆ หนึ่ง มีพื้นที่กว้างขวาง...
“ดื่ม อะไรไม๊ ดิน... เบียร์ก็มีนะ” พี่ปอถามผมเมื่อเราเดินเข้ามาในบ้าน พี่ปอเดินวกเข้าไปในเคาเตอร์ด้านหนึ่ง เห็นมีแก้วแขวนเรียงกันเป็นตับ...
“ครับ เบียร์ก็ดีครับ”
ไม่นานพี่ปอก็ยื่นแก้วทรงสูงบรรจุน้ำสีทอง มีฟองลอยู่พอประมาณให้ผม พลางบอก“มานี่เถอะดิน”
แกพาเดินผ่านประตูกระจกออกไปอีกด้านหนึ่ง
“วาว... สวยจังครับพี่” ที่ผมมองเห็น มันเป็นสระว่ายน้ำ ขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ ด้านนึงเป็นสวนหย่อม มีกระถางต้นไม้ปลูกต้นไม้ สวยงาม... และยิ่งสวยขึ้นไปอีกเมื่อแกเปิดไฟใต้น้ำจนมองเห็นพื้นสีฟ้า ไกลออกไปอีกด้าน เป็นกำแพงไม้ระแนงสูง มีไม้เลื้อยปิดสายตาจากบุคคลภายนอก...
“จะว่ายน้ำก็ได้นะ ดิน...” พี่ปอบอก เมื่อเรานั่งลงที่ชุดเก้าอี้สนามข้างสระ
“ม่ายละครับ ผมไม่มีกางเกงว่ายน้ำ”
“หึๆ... ก็ไม่ต้องใส่ก็ได้... ไม่มีใครเห็นหรอก...”
ผมส่ายหน้า... เราคุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้ (แน่นอน อายุเท่าไร คนที่ไหน เรียนอะไร...ฯลฯ) แล้วก็วกกลับมาจนได้
“ไงล่ะเรา เห็นพี่ปิ๊ก บอกว่าฝังมุกด้วยเรอะ...” มา จนได้... ไอ้คำถามนี้
“ครับ... เพื่อนมันฝังให้ครับ”
“ไหนขอ “ดู” หน่อยสิ...” พี่แกออกเสียงชัดเจน... ไม่เหมือนพี่มน... (ตอนที่ 8)
ฤทธิ์ เบียร์ที่กินเข้าไป ทำให้ผมหน้าตึงๆ เล็กน้อย จึงไม่ลังเลที่จะปลดหัวเข็มขัด ออก ไม่นาน ผมก็ตัวเปล่าเปลือย โชว์หุ่นเพรียวๆ แบบนักกีฬา ยืนห้อยหัว (ลูกชายผม) ให้พี่ปอดูอย่างไม่อาย
“อื้อหือม... เรานี่หุ่นดีเป็นบ้าเลย ดิน... สูงเท่าไรนะ เรา”
“ร้อย เจ็ดสิบแปดครับ” ผมบอกขณะเดินเข้าไปให้พี่ปอดูอย่าง ใกล้ชิด พี่ปอเอื้อมมือมาจับ “K” ของผม พลิกดูไปมาอย่างสนใจ ไอ้ลูกชายผม เป็นโรคโชว์ออฟอยู่แล้ว พอมีคนสนใจ ก็เบ่งกล้ามขึงขัง โชว์เส้นเลือดโปนๆ กับมุกอีกหกเม็ด ชัดเจน
“ขนาดเท่าไหร่น่ะ ดิน”
“รอบวงหกครึ่งครับ ยาวเกือบเจ็ด” ผมบอกไปตามตรง
“นิ้วหรือเซ็นต์” พี่ปอหันมายิ้มทะเล้น ผมเลยแกล้งแอ่นเอวดันสวนมือพี่ปอเข้าไป ห่างจากหน้าพี่ปอไม่ถึงฝ่ามือ...
“พี่ดูทีสิครับ ว่านิ้วหรือเซ็นต์”
พี่ ปอหันมามองค้อนอย่างน่ารัก... น่ารัก!!!!... มึงบอกว่าผู้ชาย... น่ารัก...เฮ้ย... ไอ้ดินมึงบอกว่าคนอื่นนอกจากน้องษา น่ารัก... แถมคนๆ นั้น...เป็นผู้ชาย!!!...
ผม มองดูหน้าพี่ปอ... หน้าขาวๆ คิ้วเค้ม ตาคม จมูกโด่ง ขนตางอน ปากแดง... เฮ้ย... มากไปป่ะ... แกก็ดูเป็นผู้ชายที่หล่อใสๆ คนนึงเท่านั้นเอง...
“ใหญ่อยู่แล้ว ยังจะฝังมุกอีกนะเรา... ตอนฝังไม่กลัวเจ็บเหรอ”
“กลัวก็ไม่ฝังสิครับพี่...” ผมเริ่มเล่นลิ้น ทำตาเชื่อมใส่เล่นเอาพี่ปอหน้าแดง แต่ยังกุม “K” ของผมไว้แน่น
“ประเดี๋ยวจับเจี๋ยนออกซะหรอก พี่รัตน์บอกหรือเปล่าว่าพี่ทำงานอะไร” พี่ปอพูดขณะที่มือยังจับของแข็งฝังมุกของผม รูดเล่นอยู่ไปมา
“ไม่นี่ครับ”
“หึๆ... พี่เป็นศัลยแพทย์นะ หมอผ่าตัดน่ะ... เดี๋ยวคืนนี้ เรานอนหลับ พี่จะจับเลาะออกให้หมดเลย ไอ้มุกเนี่ยะ”
ผมโก่งตัวหลบ “อุ๋ย.. ไม่นะครับ ไม่เอาครับ”
พี่ ปอหัวเราะงอหายเมื่อเห็นท่าทางของผม ทำให้ผมมันเขี้ยว โถมใส่พี่ปอเต็มตัว กอดรัดฟัดเหวี่ยง ทั้งจมูกและปากผม ซุกไซ้ไปทั่ว ไม่นาน เสื้อผ้าพี่ปอก็หลุดลุ่ยออกไปหมด
ร่าง ขาวๆ ไม่ถึงกับล่ำเป็นมัดกล้ามอย่างผม แต่ก็ดูแข็งแรงพอควรหน้าอก หน้าท้อง และต่ำลงไป... อือมม.... มันไม่ถึงกับใหญ่โตอะไร แต่ก็จัดว่าไม่เล็ก เรียกว่า มากกว่าเกณฑ์มาตรฐานมาพอควรเลยละครับ แต่ที่แน่ๆ มันดูขาวสะอาดใหม่เอี่ยมทีเดียว...
ผม นั่งคุกเข่าดูอย่างลานตา... ไม่นึกเหมือนกันครับว่า ร่างกายของมนุษย์ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าผม ก็สามารถจุดอารมณ์ ผมจนลุกโพลงขึ้นมาได้เหมือนกัน
“ดูอะไรกันดิน... พี่อายนะ” พี่ปออุธรณ์
“ก็พี่น่ารัก น่ากินไปหมดทั้งตัวเลยครับ...”
พี่ปอเขินจนหน้าแดง “บ้า...”
ผมก้มตัวลงไป... พี่ปอบอกกระเส่า “ตรงนี้เลยเหรอ... ดิน ไปในห้องดีกว่านะ”
“ครับ พี่...” ผมรับคำ จูบอย่างมันเขี้ยวอีกครั้ง... ไม่นานเราก็อยู่ในห้องที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำ เตียงนอนใหญ่โตขึงตึงดูน่านอน...แต่ผมไม่คิดถึงเรื่องนอนตอนนี้แน่ๆ...
พี่ปอเอนลงกับเตียงอีกครั้งโดยมีตัวผมประกบตามลงไป... และแล้ว ผมก็ทำให้พี่ปอ... “เป็นเมีย” ผมไปอีกคนนึงจนได้...
จาก ครั้งแรกที่พี่ปอขยาดกับความใหญ่โต ฝังมุกของผม แต่แล้วผมก็ทำให้พี่ปอเตลิด เห็นดีเห็นงามไปกับผมจนได้ ครั้งที่สอง สามจึงตามมา ด้วยความยินยอมพร้อมใจของพี่ปอและ... ผมเอง...
มัน บอกไม่ถูกครับว่าทำไม ผมรู้แต่ว่า ผมถึงจุดสุดยอดอย่างมีความสุข มันไม่เหมือนไปกับลูกค้าคนอื่น... ที่ผมคิดว่ามันเป็นงาน พอถึงจุดสุดยอด ถึงมันจะเสียวตามธรรมชาติ แต่ มันก็เป็นงาน...มันไม่มีความอ่อนหวาน ไม่มีความผูกพันธ์... ต่างกับพี่ปอที่ผมคิดว่า ผมถึงจุดสุดยอดอย่างเป็นธรรมชาติ เหมือนคนที่พร้อมจะเป็น “ผัวเมีย” เหมือน... ผมกับน้องษา... บางทีผมก็แว๊ปๆ ไปเหมือนกันว่า... ผมรักพี่ปอ... อยากให้พี่ปอเป็นเมียผมอีกคนนึง....จริงๆ...
...
ฉาก นี้ เอ็กซ์ไม่ออกจริงๆ ครับ มันยังมีความรู้สึกหวานๆในความขมอยู่เหมือนกันครับ... เอาไว้ตอนหน้านะครับ เขียนร่างๆ ไว้เหมือนกันครับ...
วิทยานิพนธ์ ยังไม่เสร็จหรอกครับ แต่ก็แอบๆ หาเวลามาเขียนต่อจนได้ละน่า...
รักนะครับ / ดิน
-
:m1:
-
:m4: :m4: :m4:
มาต่ออีกตอนแย้วววววววววววววว
เริ่มมีความรักแล้วด้วยอ่ะ
รอตอนหน้านะคะ
:oni2: :oni2:
-
ว้าววววว อ่านแล้วรู้สึกอิจฉาพี่ปอขึ้นมานิดๆ ที่ทำให้เด็กขายรู้สึกด้วยได้.....เพราะเรามักจะคิดว่าคนพวกนี้ส่วนใหญ่ไม่มีหัวใจ งานก้อคืองาน แห่ะๆๆ :m23: แต่ก้อนะเราอาจลืมไปว่า คนพวกนี้ก้อปถุชนคนธรรมดาเหมือนกัน รัก โลภ โกรธ หลง มันห้ามกันไม่ได้หรอกเนอะ :เฮ้อ:
รอตอนต่อไปก้าบบบบบบบ :m1:
-
อร๊ายยยยยยยย
ทำเอาพี่ดินไม่กล้ารับแขกเลยทีเดียว
โอ้วววววววววว น่าสนใจ
-
:o...เพิ่งรู้ว่าที่นี่อัพเร็วกว่าอีกที่.... :o8:ตามมาอ่านด้วยคน
-
นี่สินะ
สาเหตุที่นั่งเฝ้ารอโทรศัพท์
และไม่ออกไปโชว์ตัว
:oni2:
-
:m1: สาเหตุที่นั่งรอโทรสับ
พี่ดินเริ่มมองว่าผู้ชายน่ารักแล้ววววว
จาเปงยังไงต่อน๊า...อยากอ่านๆ :oni2:
-
พี่ปอเนี๊ยต้องเป็นคนที่น่ารักมาก ๆ เลยน่ะเนี๊ย ถึงสามารถทำให้คนที่บอกว่าตัวเองเป็นผู้ชายจริงๆ อยากจับทำเมียแบบเป็นตัวเป็นตนได้ อืมม.. :m3:
-
อยากเห็นพี่ปอจัง ทำให้นายดินของเราเคลิ้มได้ขนาดนั้นอะ ว่าจะหน้าตาเป็นไงน๊าๆๆๆๆๆๆๆ
-
พี่ปอท่าจะน่ารักจริงๆ ทำเอาแมนๆอย่างคุณดินปิ๊งได้อ่ะนะ :m13:
รอตอนต่อปาย :a1:
-
รักแรกก็สามรอบเข้าไปแล้ว 555
-
:m1:
อ่านเรื่องนี้ของพี่ดินในบอร์ดปาล์มอ่ะค่ะ
เพราะได้เจอตัวพี่ดิน
พี่ดินลงเองเลยในบอร์ดปาล์ม
สนุกสนานๆๆๆๆๆ
เป็นกำลังใจให้ทั้งคนแต่ง(พี่ดิน)...คนโพสค่ะ
:m4:
-
สู้ ๆๆ นะค่ะ พี่
รอตอนต่อ ไป นะค่ะ
:oni3:
-
มาต่อแล้วครับ คิดถึงผมไม๊..
...
บทที่ 17 ค่าความรักของ “เด็กขาย”
รู้สึก ตัวมาตอนเช้า เรานอนด้วยกันอยู่บนเตียง มีพี่ปอในอ้อมกอด... เอ้อเฮอ... มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ ผมนอนมองหน้าพี่ปอตอนเช้าอยู่นาน อดไม่ได้ที่จะยื่นปากไปจุ๊บที่หน้าผากเนียนๆ นั่นหลายหน... ความรู้สึกส่วนล่างของผมน่ะ... มันคึกอยู่ตั้งนานแล้ว ทั้งธรรมชาติด้วยของวัยหนุ่ม และก็ความรู้สึกเร่าร้อนในอกอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ
“เห็นพี่นอนหลับ ขโมยจูบเอาๆ เลยนะ...” เสียงพึมพำมาจากริมฝีปากได้รูป “แล้วก็เอาอะไรมาจ่อเอวพี่”
ผมขยับสิ่งที่พี่ปอบอกอย่างคึกคะนอง จับมือพี่ปอไปกำไว้ พี่หมอปอกำบีบเบาๆ ก่อนจะบอกออกมาอีก... “คึกนัก จับตัดทิ้งเสียดีมั๊ง...”
“ตัดทิ้งแล้วจะเอาที่ไหนใช้ล่ะครับพี่...”
“ใช้อะไรอ่ะ...”
“ก็ใช้อย่างงี้ไงครับ”... และแล้วผมกับพี่ปอก็ทำการล้างหน้าไก่กันอีกรอบตอนเช้านั่นเอง
วันนั้น ผมใช้เวลาอยู่กับพี่ปอจนถึงช่วงบ่าย บอกได้เลยว่า ผมชอบพี่ปอมาก และคิดว่า พี่ปอก็คงชอบผมมากเหมือนกัน...
เป็นธรรมดา ก่อนจะล่ำลากัน เราเล่นผัวเมียกันอีกครั้ง ข้างสระน้ำนั่นเอง (เมื่อคืนไม่เอาอ่ะ มันมืด)
“ดิน... เราจะทำงานอย่างนี้ไปถึงเมื่อไร”
“ก็... จนกว่าผมจะเรียนจบหางานอย่างอื่นทำได้น่ะครับ”
“ถ้า... พี่จะให้เราเลิกทำ... จะมีปัญหาไม๊... เรื่องความจำเป็นของเรา มันไม่ยากสำหรับพี่”
ผมมองหน้า พี่ปออย่างชั่งใจ “ตกลงครับพี่”
“เอา... งั้นวันอาทิตย์ พี่จะโทรไปบอกพี่รัตน์ แล้ว เรียกเราออกมาเลย... เรารอพี่นะ ดิน”
“ครับพี่...”
...
นั่น คือเรื่องราวก่อนจะถึงวันนี้ ซึ่งจริงๆ แล้ววันนี้ เป็นคืนวันจันทร์ เมื่อวานนี้ซึ่งเป็นวันนัดของเรา ผมก็ไม่ได้ออกไปกับลูกค้า จนกระทั่งวันนี้.... วันที่ผมเฝ้ารอ แต่แล้วก็ไม่มีสัญญาณอะไรทั้งสิ้นจาก... พี่ปอ...
ผมเดินออกมาจากซอยท่ามกลางสายฝนพรำ
“มึง มันโง่... ไอ้ดิน... มึงมันก็ไอ้แค่ เด็กขายน้ำ... จะไปเอาอะไรกับคำพูดของลูกค้า... เค้ามาซื้อมึงไป คืนๆ นึง แล้วเค้าก็เอาเงินฟาดหัวมึงออกมา พร้อมกับคำพูดสวยๆ”
ความ คิดผมวนเวียนอยู่กับคำพูดเหล่านี้... ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยเห็น ไม่เคยได้ยิน... เด็กที่ร้านก็มีหลายคน บางคนไปอยู่กับลูกค้ามาเดือนนึงแล้วด้วยซ้ำ... ก็ปีกหักซมซานกลับมา...
“มึง มันก็แค่ ไอ้เด็กขาย... รูปร่างดีหน่อย Kใหญ่ ฝังมุก กับพลังการเอากันได้คืนนึงหลายครั้ง... นอกจากนั้น จะเอาอะไรไปเทียบกับเค้า... หมอผ่าตัดชื่อดัง รูปหล่อ รวย มีความรู้ดี...”
ผม นึกด่าตัวเองไปตลอด จนแม้กระทั่ง ไปถึงร้าน ข้าวต้มเจ้าประจำ ผมสั่งเหล้า โซดา น้ำแข็งและกับแกล้ม สองสามอย่าง นั่งกินไป พร้อมกับด่าตัวเองไป สมน้ำหน้าตัวเองไป จนหมดเหล้าไปครึ่งขวดได้
“ดิน... ทำไมวันนี้มานั่งกินคนเดียววะ”
ผม หันหน้าไปมองคนพูด “ไอ้ชล” มันคงไปกับลูกค้ากลับมา มันเช่าบ้านอยู่ไม่ไกลจากร้านเจ๊รัตน์ กับเจ๊ปิ๊กนัก ซึ่งมันก็อยู่ในซอยข้างในนี่เอง
“กินเป็นเพื่อนกูหน่อยสิ... ชล”
“มึงเป็นอะไรวะ ดิน เมื่อวานมึงก็หง๋อยๆ ไป วันนี้ยิ่งเป็นหนักกว่าเก่าอีก แล้วยังมาฟาดเหล้าอยู่คนเดียวอีกตะหาก”
ผมส่ายหน้า “กูอยากเมา ก็เท่านั้นเอง”
“ทำเหมือนกะคนอกหักว่ะ... ไอ้ดิน” แต่มันก็ไม่ถามต่อ
ไอ้ชลมันนั่งดวดเหล้ากะผม จนกระทั่ง เหล้าหมดกลม มันหน้าแดง แต่ ผมน่ะ ตาลายไปแล้ว มองเห็นมันมีหลายคนด้วยซ้ำ
“กลับเหอะ ดิน...”
“กูยังไม่อยากกลับ” ผมพูดเมาๆ
“งั้น... ไปกินต่อที่ห้องกู...”
ผม พยักหน้า... ไอ้ชลมันจัดแจงจ่ายตังค์ แล้วพยุงปีกผมเดินเข้าไปบ้านที่มันเช่าอยู่ ไอ้ที่บอกว่าจะกลับมากินต่อที่บ้านมันน่ะ ไม่มีทางหรอกครับ เพราะ พอมาถึงเข้าห้องมันได้ ผมก็นอนแผ่อยู่กลางเตียง ไม่สนอกสนใจอะไรอีกทั้งสิ้น
ไอ้ ชลจัดแจงเปิดแอร์จนเย็นฉ่ำ ก่อนจะหายไปครู่หนึ่ง กลับมาอีกทีหน้าตาสดชื่น นุ่งกางเกงขาสั้น เปลือยอก มันมาพร้อมกับ อ่างน้ำเย็น ผ้าขนหนู
“ดิน... เดี๋ยวกูเช็ดตัวให้นะ...” มันบอกผม พลางจัดแจงถอดชุดของผมออก ทั้งเสื้อทั้งกางเกง ประเดี๋ยวเดียว ผมก็เหลือแต่ตัวเปล่าๆ นอนอวดไอ้ชลมันอยู่กลางเตียง
อาย น่ะ ไม่อายหรอกครับ เพราะผมถือว่ามันเป็นผู้ชายด้วยกัน แถมยังเคยมีอะไรกัน อวดลูกค้ามาแล้วอีกต่างหาก ถ้าไม่ติดว่ามันเป็นผู้ชายเหมือนผม มันก็คือเมียผมนั่นแหละ
ไอ้ ชลมันจัดการเช็ดตัวผม เริ่มจากใบหน้า ซอกคอ ใหล่ หน้าอก ซอกแขน มือ นิ้ว ไล่ละไปตามหน้าอก หน้าท้อง ต้นขา เข่า น่อง แม้กระทั่งฝ่าเท้า... มันปรนนิบัติผมอย่างกะผมเป็นผัวมันจริงๆ
แล้ว มันก็ขึ้นมาอีกที ที่จุดสำคัญที่มันบรรจง เช็ดอย่างนุ่มนวล ทะนุถนอม รวมถึงใข่สองใบของผมด้วย แม่งเช็ดอย่างกับ ขัดหาหวย พักเดียว ไอ้กระดอตัวดีของผม ก็เชิดหัวตั้งขึ้นมาให้มันเช็ดอย่างเต็มอกเต็มใจ จนกระทั่งสะอาดเอี่ยม...
ผมปรือตาขึ้นมองดูมันเล็กน้อย เห็นมันยกอ่างน้ำหลบไปทางปลายเตียง คงจะเอาไปเทในห้องน้ำ... จากนั้นผมก็หลับตาลง ไม่สนใจอะไรอีก
ครู่นึง... ผมก็รู้สึกว่า มันมานอนข้างๆ
“ดิน...หลับแล้วเหรอ”
“อือม...เกือบแล้วละชล” ผมบอก ทั้งหลับตาอยู่
“มึงโกหก... กระดอมึงตื่นอยู่”
“ก็มึงเสือกปลุกมัน”
“ให้ กูช่วยไหม ดิน” มันเอามือมาจับ “K” ของผมที่ผงกหัวหงึกหงักอยู่... ผมลืมตา หันมามองหน้าไอ้ชล เห็นมันมองอยู่แล้ว สายตามันดูแปลกๆ เหมือนคืนนั้น
ผมยังไม่ทันจะพูดอะไร มันก็บอกออกมาก่อน
“กูรักมึงนะ ดิน”
“ไอ้ชล...มึง..."
“กู รักมึงจริงๆ... ไม่รู้เหมือนกันว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ยิ่งรักมึงมากตั้งแต่คืนนั้น...” ไม่ทันรู้ตัว มันก็มานอนซบอกผมแล้ว เล่นเอาผมถึงกับอึ้ง... ‘อะไรวะ... กูเพิ่งโดนคนอื่นหลอกมาหยกๆ แต่วันนี้ มีคนมาบอกรักกูด้วย...’
ผม พูดอะไรไม่ออก... นอนนิ่ง แต่ไอ้ชลมันไม่นิ่ง... แหงนหน้าขึ้นจูบที่คางสากๆ ของผม แผล็บเดียว ลิ้นมันก็มาชอนไชอยู่ที่ใบหูจนผมขนลุกจั๊กจี้ แล้วริมฝีปากผมก็ถูกประกบ...
ผมปล่อยอารมณ์ตามมัน อย่างไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่า ‘มันดีกับผม...แล้วผมจะตามใจมันบ้างก็คงไม่เสียหาย’
จากริม ฝีปาก มันก็เลื่อนลงมาที่หน้าอก หัวนมสองข้าง ถูกมันไล้เลียจนขึ้นเป็นไตแข็ง... หน้าท้องแห้งเกร็งเป็นลูก ถูกมันจูบแรงๆ หลายครั้ง แล้วเลื่อนไหลไปที่ต้นขา เข่า ปลีน่อง โดยไม่สนใจ “K” ของผมที่ถูกมันปลุกจนแข็งแทบจะระเบิด
“เชื่อหรือยัง ว่ากูรักมึง” มันถาม หลังจากจูบไซ้ผมขึ้นมาอีกครั้ง และมันก็ยังไม่สนใจ “K” ของผมที่มันกำไว้
“ไม่...” ผมส่ายหน้า ทำขึงขัง
“ทำไมล่ะ”
ผม จับหัวมันกดให้เลื่อนต่ำลงไป มันเลื่อนลงไปเหมือนกัน แต่เลี่ยงไม่โดนKผม เลียหลบไปมาตรงข้างK ปลายไข่ เชิงกราน จนผมคราง... ชันตัวขึ้นบอกมัน
“ไอ้ชล มึง... ดูดKกูที...”
มัน เหลือบตามองผม ยิ้มแววตาเจ้าเล่ห์ ก่อนจะอ้าปากกว้าง อมใข่ของผมเข้าไปทั้งพวง เล่นเอาผมแหงนหน้ามองเพดาน สูดปากซี๊ดยาว... “ซี๊ดดดดด ชล... เสียวนะเว้ย... มึงอย่าทรมานกู”
มันหัวเราะหึๆ ทำตามผมบอก จับกระดอฝังมุกของผม ตั้งตรง
“ซ่านักใช่ไหมมึง ใหญ่ แล้วยังฝังมุกอีก” ดูมันพูดกับ “K” ผม
“เยิ้มเลยนะมึง” มันหมายถึงน้ำใสๆ ที่ไหลเยิ้มออกมาจากส่วนปลาย แล้วผมก็ต้องเสียววูบเมื่อมันตวัดปลายลิ้น เลียแผล๊บตรงปลาย “K”
“อูยซซซ ไอ้ชล...มึง” ไม่ทันพูดจบ มันก็อ้าปากกว้างครอบลงมาบนส่วนหัวบานๆ ของ “K” ผม แล้วดูดแรงๆ จนผมต้องแหงนหน้า สูดปาก
“ซดดดด...ชล... กูเสียว”
แต่ มันไม่สนใจ กลับเห็นKผมเป็นของเล่นชิ้นใหม่ของมัน ทั้งดูด เลีย ขบ เม้ม... เม็ดมุกแต่ละเม็ด ถูกมันทั้งดูดทั้งเลีย จนผมเสียวสยิวไปทั้งตัว K แดงก่ำแทบจะระเบิด
และแล้ว มันก็ปฎิบัติการที่ผมใจหายใจคว่ำอีกอย่างคือ... อมของผมมิดอัน... ครับ ไอ้ชลมันอมกระดอฝังมุกอันโตๆ ของผมเข้าไปจนมิดยันโคน ดูดอยู่สองสามหน ก็คายออกมาเลียไปทั่วลำ สลับกันไปมา เล่นเอาผมต้องสูดปากไม่หยุด
“ชล... กูเสียว... ไม่ไหวแล้ว”
ผมเกร็งตัวจนมัดกล้ามขึ้นเป็นลูก... พอไอ้ชลมันเห็นอย่างนั้น มันก็จับKผม “ถอก” จนแดงก่ำ แล้วอมลงไปอีกครั้ง
“อ๊ากซซ กูออกแล้ว ชล” ผมแตกออกมาสุดๆ ตอนที่มันอมของผมเข้าไปจนลึกสุดพอดี... ผมจับหัวมันกดแน่น ตอนที่ผมพลั่งน้ำเงี่ยนเข้าไปในคอมันหลายต่อหลายครั้ง
จน กระทั่งหมดแม็ก... ผมถึงปล่อยมันออกมา... มันถอยออกมานิดนึง แต่ยังไม่ยอมปล่อย “K” ผมออกจากปาก แถมมันยังดูดๆ จนผมดิ้นพราดด้วยความเสียว
“ชล... กูยอมมึงแล้ว... ยอมแล้วคร๊าบ....”
มันก็ยังไม่ยอมปล่อย... โน่นแหละครับ มันแกล้งผมจนมันพอใจ จึงขึ้นมากอดผมอีกครั้ง
“มึงทำกูบ้างสิ... ดิน”
ผมมองหน้ามัน ก่อนจะพลิกตัวขึ้นมาทาบทับ... จูบไปทั่วใบหน้าของมัน แต่มันจับหน้าผมไว้
“กูรู้ว่ามึงเป็นผู้ชาย... มึงทำเป็น เพราะ ต้องทำ... แต่ที่กูอยากให้มึงทำ... ไม่ใช่อย่างที่กูทำให้มึงนะ ดิน”
“มึงอยากให้กูทำอะไร” ผมถามงงๆ
“มึง...ทำกูที...” มันอายหลบตาผม... “นะ...ดิน... มึงเป็นผัวกูที... กูรักมึง”
ผมกอดมันแน่น... จูบมันอีกครั้ง... “มึงพร้อมแล้วเหรอ”
“อือมมมม” มันพยักหน้า
ผม น่ะพร้อมอยู่แล้ว เพราะธรรมชาติประจำตัว... จึงไม่ยากที่ผมจะหันไปหาเควายที่มันเตรียมไว้แล้ว เอามาทาที่ “ลำK” จนเป็นมันปล๊าบ... ยกขามันขึ้นพาดบ่า
“ค่อยๆ นะดิน... ของมึงใหญ่”
“มึงก็รู้... ว่าของกูใหญ่ แล้วมึงยังอยากให้กูทำอีก” ผมแกล้งแหย่มัน
“ก็... มึงทำเก่ง... กูชอบ...” อะไรวะ... ตกลงมึงชอบหรือไม่ชอบ... มึงชอบที่กูทำเก่ง แต่ มึงกลัวที่Kกูใหญ่... มันแยกออกไม่ได้หรอกนะเฟ้ย...หุ หุ
ผม ยิ้ม... แอ่นเอวดันส่วนปลายบานๆ ของผมเข้าสู่จุดหมาย...กดเบาๆ จนมันเริ่มแหวกรูของไอ้ชลมันออก... มันบีบข้อมือผมแน่น เมื่อผมกดเน้นๆ จนส่วนหัวผลุบเข้าไปทั้งหัว... ตัวมันสั่นระริก
“เดี๋ยวนะ ดิน...”
ผม ขยับเอวส่ายไปมา ดึงออก ดันเข้าเบาๆ ตอนดันเข้า ผมก็พยายามให้มันลึกมากขึ้นกว่าเดิมทีละน้อยๆ พอถึงเม็ดมุก ก็กดเน้นๆ จนมันผลุบเข้าไปทีละเม็ด ๆ
ใน ที่สุด ลำยาวเกือบเจ็ดนิ้ว ฝังมุก หกเม็ด ก็แทรกเข้าไปหมด มิดด้าม... ผมปล่อยมันไว้สักครู่ ก้มหน้าลงไปจูบที่หน้าผากมัน เห็นน้ำตามันซึมแล้วก็สงสารเหมือนกัน... ริจะมีผัว... เสือกเลือกเอาผัวKใหญ่ๆ อย่างกู... โส น้า น่า... (สมน้ำหน้า)
แต่ แล้ว ดาวประจำร้านอย่างผมก็ไม่ทำให้มันผิดหวัง ทั้งคุณภาพและปริมาณแบบนี้ จะไปหาได้ที่ไหน... หลังจากซอยกระเด้ามันไม่นาน มันก็กอดผมแน่น ตัวกระตุกเฮือก
“ดิน... อูยซซซ กูเสร็จแล้ว”
ผม ซอยสั้นๆ ให้มันเสียวสุดยอด Kมันที่อยู่ระหว่างหน้าท้องของผมกับของมัน กระตุกสองสามที น้ำเงี่ยนของมันก็แตกกระจายออกมาจนเลอะเทอะไปหมด...
แต่ ผมก็ยังไม่หยุด การ “กระเด้า” ของผม หลังจากซอยท่าเดิมอยู่อีกพักใหญ่ ผมก็จับมันเบี่ยงพลิกเป็นนอนคว่ำ... ทาบตัวลงไปกับแผ่นหลังเนียนๆ ของมัน ส่วนเอวก็ยังทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง...
“อูยซซซ ดิน มึง... สุดยอด”
“ดีไม๊จ๊ะ เมียจ๋า...” ผมแกล้งกระซิบที่หูแหย่มันเล่น...
มันหันมาจูบผม “กูรักมึง...จริงๆ นะดิน... มึงไม่เชื่อกูเหรอ”
“เชื่อไม่เชื่อ... กูก็เอามึงเป็นเมียอยู่นี่ไงชล”
ไม่นาน ผมก็ทำจนมันแตกออกมาอีกรอบ พร้อมๆ กับน้ำเงี่ยนของผมที่ทะลักเข้าไปในตัวมันอีกครั้ง...
.... หลังจากวันนั้น ผมก็มีอาการ... ดีขึ้น... ความสดใสกลับมาเป็นของผมอีกครั้ง... ไม่ใช่เพราะได้เมียมาอีกคนนะครับ อย่าเข้าใจผิด... แต่ คิดได้ว่า ไอ้เรามันก็แค่ “เด็กอ๊อฟ” ที่คนเค้ามาซื้อความสุขชั่วครั้งชั่วคราว จะไปหวังอะไรกับความจริงใจ...
และความคิดแบบนี้เอง... ที่หันกลับมาทำร้ายคนที่รักผมจริงๆ อีกครั้งซึ่ง ผมจะหาโอกาสมาเล่าในตอนต่อๆ ไปนะครับ
ส่วน เรื่องไอ้ชล ถึงมันจะยอมรับว่าเป็นเมีย (น้อย) ผม... แต่เราก็ตกลงกันว่าจะไม่ให้เป็นที่ผิดสังเกตุกับคนอื่น มีโอกาส ก็มาเอากันบ้าง ส่วนใหญ่ ถ้าเราไม่ได้ลูกค้าด้วยกัน มันขอ.. ผมมักไม่ค่อยปฎิเสธ จนผมเลิกทำ.... เราถึงห่างๆ กันไปครับ
๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘๘
สนุก ไม่สนุก ยังไงก็คอมเมนต์ให้ผมด้วยนะครับ คนดี อย่าเพิ่งทิ้งไอ้ดินไป เหมือนคนๆ นั้น... พี่ปอ
รักนะครับ / ดิน
-
ทุกสิ่งทุกอย่างมักมีจุดเริ่มต้นและจุดจบในตัวมันเองเนอะ
กด + 1 ให้คนโพสต์ และขอบตุณคนแต่งที่เขียนเรื่องราวดีๆให้อ่าน
:L2: :L2: :L2:
-
เด็กใหม่มาฝากเนื้อฝากตัวคร่า
:o8:
ขอสารภาพว่าอ่านตอนแรกๆไปนิดนึง
แล้วหนูหดหู่ใจ(มันเกิดจาอะไรก็ไม่รู้)
แต่ตอนนี้หดหู่ใจกว่าเดิมอีก
คงเป็นเพราะ คุณดินถ่ายทอดอารมณ์ออกมาดีซะจน...
อดรู้สึกแบบนี้ไม่ได้
มันเจ็บลึกๆ แบบว่า เค้าจะไม่จริงใจกับเราเลยหรอ
คำที่พูดออกมามันแค่ชั่ววูบหรอ
อ๊าก...ไม่ไหว
รอมาต่อนะคะ
สู้ๆคร่า
o7 o13
-
+1 เปงกำลังใจให้นะคะ
:L1: :L1:
-
ให้อีก +1 สำหรับความน่ารักของคุณดินคับผม
-
:c5: o13
-
:L1: :L2: :c5: :กอด1:
-
ปอใจร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
หายไปเลยจริงเด่ะ
-
ให้กำลังใจทั้งคนเขียนและคนโพส
:L2: :L2:
-
คุณดินเขียนเก่งเหมือนเดิม
ส่วนฉากก็ :m25: :m25: :m25: เหมือนเดิมเช่นกัล
ขอบคุณคนโพสท์นะจ้ะ
รอติดตามต่อปาย :oni2:
-
บทที่ 18 รู้จัก “ป๊อปเปอร์”
สาม ทุ่มกว่าแล้วละครับ ที่ผมเดินเข้าไปในร้าน เนื่องจากมีธุระจำเป็นบางประการ ตอนแรกผมจะโทรมาลา แต่พี่ปิ๊กบอกว่าวันนี้ มีแขกจองแล้ว ให้เข้ามา ดึกหน่อยก็ไม่เป็นไร... เป็นดาวมันก็อภิสิทธิ์แบบนี้แหละครับ ลองเป็นเด็กคนอื่นสิ ถ้ามาสายจะต้องถูกปรับ สามครั้ง ก็จะไม่ได้รับรางวัล ถ้าเกิดทำอ๊อฟได้เกิน สิบห้าอ๊อฟ ในเดือนนั้น ห้าร้อยบาท ก็ไม่ใช่เงินน้อยๆ นะครับ ซึ่ง ผมไม่เคยมีเดือนไหนที่ไม่ได้... ตลอดการทำงานปีนึง
พี่ ปิ๊กนั่งคุยกับลูกค้าคู่นึง อยู่โต๊ะกลาง ผมหันไปมองตอนเดินผ่าน แล้วก็ยกมือไหว้ พี่มลนั่นเอง อีกคนไม่รู้จัก แต่ก็ท่าทางเนี๊ยบไม่แพ้กัน
“อ๊าวดิน มาพอดี... มานี่ พี่เค้ารอเราอยู่” พี่ปิ๊กบอก
ผมเดินเข้าไปนั่งอีกฟากนึง “นี่พี่มัช...” พี่ปิ๊กแนะนำ
“สวัสดีครับพี่”
ผมยกมือไหว้ สังเกตพี่มัช มองหน้าผม สายตาเยิ้มอย่างกับจะกินผมไปทั้งดุ้น... อ่ะ ไม่ใช่สิ ทั้งตัว... หรือใช่หว่า...อุ อุ...
พี่ มลหันไปคุยกับพี่มัธ ในภาษาที่ผมฟังไม่ออก... แต่ดูท่าทางแล้ว ก็บอกเพื่อนละครับว่า ของผมใหญ่ยาว ทรงพลังแค่ไหน... ใช่ซี๊... เอาตูไปรีดซะสามรอบ... ฟ้าเหลืองขนาดนั้น
“พี่ชื่อมัดเหรอครับ มัด... มัดอะไรครับ” ผมแกล้งแหย่ เมื่อมีคนเอาเบียร์มาให้ผมแล้ว
“ม่ายช่าย... มอ อะ ชอ... อ่านว่า มัช เหมือนกัน” พี่มลยานคางตอบ...
“เอา... มัช ก็มัช” ผมยิ้มให้... ทำตาเจ้าชู้กรุ้มกริ่ม... ที่พี่ปิ๊กบอกว่า ช่วงหลังผมตาเจ้าชู้น่าดู... บางทีไอ้ชลมันก็บอกเหมือนกัน แต่ มันบอกงอนๆ ว่า อยากไปตบลูกค้าที่ผมทำตาเจ้าชู้ใส่... ประมาณว่า “ผัวกู” ทำนองนั้น... ถ้าอยู่ด้วยกันสองคนในที่สะดวก ผมก็จัดให้มันเป็นเมียผมไปซะอีกที ก็หายงอน นอนซบอกเอามือกุม “K” ของผมนิ่งไป ระยะหลัง มันเอาใจผมมากกว่าน้องษาอีกครับ...
คุย กันเรื่องสัพเพเหระ... คงเดาออกนะครับว่าเรื่องอะไร... อายุ, คนที่ไหน, เรียนที่ไหน ประมานนั้นแหละครับ สักพักใหญ่ พี่ มัชก็บอกให้ผมไปเรียกพี่ปิ๊กมา...
พี่ปิ๊ก เข้าไปนั่งคุยแทนผม ครู่เดียวก็เดินมาบอก
“ดิน ขึ้นไปรอข้างบน... ห้องกลางนะ”
“ครับพี่” ผมอมยิ้ม เพราะเหลือบไปเห็นพี่รัตน์ มองค้อน... พึมพำ “ดาวนะยะ... มายังไม่ทันนั่ง...”
ผม ขึ้นไป ผลัดผ้าอาบน้ำ พอนุ่งผ้าขนหนูออกมาจากห้องน้ำ พี่มัช ก็เข้าไปอาบบ้าง... ไม่นาน แกก็ออกมานั่งที่ขอบเตียงข้างๆ ผม เอามือลูบมัดกล้ามที่หน้าอกของผม
“รูปร่างดีจังเลย พี่ขา...” ...แววมยุรา ออกมาจากคำพูดพี่มัช
“ครับ ผมออกกำลังกายทุกวัน” ผมกอดแกบ้าง ตามกระบวนการ
มือแกเลื้อยลงไปที่หน้าท้อง ปลดปมผ้าขนหนูออก ซึ่งผมก็ขยับตัวร่วมมือกับแกเป็นอันดี ส่วนบนผมก็ซุกไซ้ไปตามซอกคอ ใบหูของพี่มัช
เอน กายลงไปที่เตียงด้วยกัน พี่มัชโดนผมจูบซุกไซ้ไปทั่ว แต่แกก็ไม่ยอมแพ้ กำลูกชายของผมไว้แน่น ขยับไปมาเหมือนสำรวจขนาด “อูวซซซ ใหญ่จัง พี่ขา... หนูกลัว”
ผม ไม่สนใจกับสำเนียงพูดของแก ผมถือว่าถ้าลูกค้ามีความสุข ผมก็โอเค ส่วนลึกของจิตใจ ใครจะเป็นยังไง มันก็เห็นกันตอนอยู่บนเตียงนี่แหละครับ สนองตอบได้ ก็สนองไป
“ไม่ต้องกลัวหรอกครับ เดี๋ยวพี่จะมันส์ จนลืมไม่ลง”
“พี่อย่าทำแรงนะ... เค้ากลัว... พี่ฝังมุกด้วย”
ผม ฟัดแกจนครางไม่หยุด ทั้งตัวเป็นรอยแดงจ้ำๆ บางที่ก็เป็นปื้น เพราะผมใช้เคราที่ไม่ได้โกนมาสองวัน ถูไซ้ไปมา... (บางคนก็ไม่ชอบนะครับ) พี่มัช ครางไม่หยุด “อูยซซซ พี่ขา... เค้าเสียว พี่เอาเค้าเหอะ”
ผมยกขาแกพาดไหล่ Kผมจ่อที่เป้าหมาย ก่อนจะดันช้าๆ...
“อูยซซซ พี่ขา...สะใจจัง”
พี่ มัชนอนหงาย ตาแดงเชื่อมไปหมด จนผมแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้นึกเป็นอย่างอื่น ยังคงดันสะโพกส่ง “ลำท่อนโต” ของผมให้มุดเข้าไปอีก สะดุดกึกๆ กับเม็ดมุกเป็นระยะๆ จนครบ ผมก็ดันยาว... มิดด้าม... อย่างไม่ยากเย็น
“อูยซซซ พี่ขา... เสียวจัง”
ผมเริ่มซอยเอว กระเด้าจากเนิบๆ ช้าๆ ครู่นึง พี่มัชก็บอก
“พี่ขา....เอาแรงๆ กระเด้าแรงๆ แรงอีก...”
ผม แปลกใจ... เพราะขนาดใหญ่ ยาวอย่างของผม ฝังมุกอีกหกเม็ด กระเด้าแบบนี้ ยังให้แรงขึ้นอีก... พี่แกทำด้วยเหล็กรึไงฟะ... แต่ผมก็สนองแก กระเด้าเน้นๆ ปึ๊กๆ... ไอ้ชลเคยโดนแบบนี้ ร้องบ้านแตกไปเลย... (เคยครับ ตอนผมเมาๆ)
แต่ แล้ว ผมก็ได้กลิ่นแปลกๆ... มันบาดจมูก... จะว่าเป็นทินเนอร์ มันก็ไม่ใช่ กลิ่นหอมเอียนๆ มาจากไหน....ผมเหลียวมอง มันต้องมาจากขวดเล็กๆ สีน้ำตาล ในมือพี่มัชแน่ๆ ผมเห็นแกเขย่าไปมา พักนึง แกก็เปิดฝาเอาจ่อที่จมูกข้างนึง เอามือปิดรูจมูกอีกข้าง แล้วสูดลมหายใจแรงๆ แล้วทำอีกครั้ง แต่เปลี่ยนข้าง ครู่เดียวแกก็เร่งผม
“พี่ขา เอาแรงๆ แรงอีก...อีก... ดีจัง....”
“อะไรครับเนี่ยะ” ผมถามแก
“ลองดูสิพี่ขา...สูดแรงๆ ทีละข้างนะ”
ผม ทำตามอย่างที่แกบอก พอผมสูดเสร็จ ก็ส่งให้แก... อึดใจเดียวครับ ผมก็รู้สึกเหมือนมีความร้อนวิ่งจากท้องน้อย ขึ้นสมอง ก่อนจะวิ่งปรู๊ดลงไปที่K หน้าแดง ตาแดง เหมือนคนเมา ความรู้สึกเหมือนกับว่า อยากจะเอาแรงๆ ที่ทำอยู่มันไม่สะใจ...
“อู ยซซซ อาซซซซ ” ผมครางบ้าง... จับข้อเท้าพี่มัชกางออก กระหน่ำK กระเด้าสุดแรงเกิดอย่างไม่เคยคิดว่าจะทำอย่างนี้กับใคร มันเหมือนอยากจะ เอาKแทงพี่มัชให้ทะลุออกปาก ให้สาแก่ใจประมาณนั้น ผมกระแทก พั่บๆ...ๆ...ๆ มองลงไป เห็นหัวKแดงก่ำแทบระเบิด
ประมาณสองสามนาที ความกระสันต์อยากก็ค่อยๆ ลดลงมา พร้อมกับอาการกระเด้าที่ลดความแรงลง.... ผมมองที่ขวดอย่างติดใจ...
“ขออีกได้ไหมครับ”
พี่มัชส่งให้... ผมสูดเข้าไปอีกครั้ง แบบเดิม แล้วส่งให้แกสูดบ้าง...
วาบ เดียว เราก็มีอาการเหมือนจะถล่มใส่กันอีกครั้ง ผมกระหน่ำKใส่พี่มัชอย่างรุนแรง พี่มัชเองก็ยกก้นรับการกระเด้าของผมอย่างเต็มอกเต็มใจ
“อูยซซซซ พี่ดินขา... แรงๆ แรงอีก...อูยยซซซ มันส์จังง...”
อีก สี่ ห้าหน ที่เราสูดกลิ่นจากไอ้ขวดเล็กๆ สีน้ำตาล ซึ่งผมไม่รู้ว่ามันคืออะไรในตอนนั้น รู้แต่ว่า กลิ่นมันทำให้อารมณ์ผมพลุ่งพล่าน อย่างกับภูเขาไฟจะระเบิด จนกระทั่งครั้งสุดท้าย ที่ผมสูดดมกลิ่นจากมัน แล้วกระแทกKใส่รูพี่มัชอย่างไม่กลัวรูแกจะแหกป่นปี้ไปยังไง ผมไม่สนใจแล้วตอนนั้น
“อ๊ากซซซ พี่ครับ ผมแตกแล้ว”
“อูยซซซซ พี่ขา แรงๆ แรงอีก... อ๊ากซซซ ซี๊ดซซซซ”
แก ชักของแกจนแตกออกมาก่อน ส่วนตัวผมเอง กระหน่ำกระเด้าใส่แกอย่างไม่คิดชีวิต... ก่อนจะกดย้ำแน่น น้ำเงี่ยนพุ่งกระฉูดออกมาอย่างรุนแรง สะใจ....
หลายนาที ก่อนผมจะถอดKออกมาจากพี่มัช... ลงมานอนหงายข้างๆ แก หอบจนตัวโยนไปมา..
“หายใจลึกๆ ดิน...” เสียงพี่มัชบอก... เป็นสำเนียงปรกติ...
ผมทำตาม สูดลมหายใจลึกๆ เข้าออก อีกหลายหน ก่อนจะกลับมาหายใจปรกติ...
“อะไรครับ ในขวดน่ะ”
“ป๊อป เปอร์” พี่มัชบอก แล้วอธิบายเมื่อเห็นผมย่นหัวคิ้ว “มันเป็นสารกระตุ้นหัวใจอย่างนึง บางประเทศก็ห้ามใช้ไปแล้ว... เพราะมันค่อนข้างอันตราย... แต่หลายๆ ประเทศก็ยังมีขายอยู่”
ตอนนั้นผมไม่ค่อยเข้าใจหรอกครับ แต่ก็รับรู้ว่ามันมีสารประเภทนี้อยู่ ซึ่งผมก็ได้ใช้อีกสองสามครั้งกับลูกค้าคนอื่น....
มา หลังๆ เคยอ่านหนังสือ... บอกว่า มันเป็นน้ำยาล้างหัวเทป คล้ายกับ ทินเนอร์ มีฤทธิ์กับระบบการเต้นของหัวใจ ทำให้หัวใจสูบฉีดแรงขึ้น เร็วขึ้น พวกเกย์ เลยนำมาใช้ประกอบการทำเซ็กซ์ แต่ การใช้ ต้องใช้ขณะมีอารมณ์ และแข็งตัวแล้ว อารมณ์ จะถูกกระตุ้น ให้พุ่งแรงกว่าเดิมอีกหลายเท่า... แต่ถ้าสูดดมในขณะที่ยังไม่แข็งตัว... จะทำให้มึนหัว เหมือนกับคนเมา และ...อารมณ์ จะมอดดับไปเลย ปลุกไม่ตื่นอีกต่างหาก
“ป๊อป เปอร์” เป็นสาร ค่อนข้างอันตรายนะครับ ถ้าคนที่ใช้ มีสุขภาพไม่ดีพอ อาจหัวใจวายได้... ทางที่ดีอย่าใช้เลยดีกว่าครับ อารมณ์ เราเนี่ยะละครับ ถูกคู่...ถูกที่...ถูกเวลา สนองกันดีๆ พุ่งทะยานสุดกู่ ไม่จำเป็นต้องพึ่งตัวช่วยนะครับ.....
ตอนนี้ มากึ่งเซ็กซ์ กึ่งวิชาการนิดนึงนะครับ....
===========================================================
-
มาให้กำลังใจพี่ดินอีกคนนะคะ
o13 o13 o13
เขียนได้ใจจริง ๆ :laugh: :laugh:
-
อ่าน แล้ว มีความรุ เพิ่ม เติม ด้วย
o13
รอตอนต่อ ไป นะค่ะ
:oni3:
-
แล้วพี่หมอหายไปไหนอ่ะ
-
:o8: :o8: :o8:
เพิ่งจะรู้จักป๊อบเปอร์นะเนี่ย
อิอิ
มาต่อเร็วๆนะคับ ^^
o13
-
คราวนี้มาแนวหื่นนิดๆ วิชาการหน่อยๆ
:laugh: :laugh:
-
เด็ดดวงจริงๆ
ตกลงว่าพี่ปอแกหายไปเลยเหรอเนี่ย
-
เกิดมาก็ตั้งหลายฝนละครับ (อิ อิ)
เพิ่งรู้วันนี้เองว่า "ป๊อปเปอร์" คืออะไร
ว๊าา แย่จัง....
-
:pig4:ได้ความรู้อิอิ
ดมไปคงมึนน่าดู
-
o13 o13 o13
-
โอ๊ะโอ :a2:
สนุกๆ
-
บทที่ 19 ลูกค้าเด็ก
มันเป็นวันศุกร์ต้นเดือนที่ค่อนข้าง คึกคักพอสมควร ลูกค้าเข้าร้านตั้งแต่ สองทุ่มนิดๆ แล้ว... แต่นักดนตรียังไม่มา
เช่น เคยครับ ผมเข้ามาที่ร้านประมาณสองทุ่ม... เข้ามาสวัสดี พี่รัตน์กับพี่ปิ๊กก่อน และก็เหมือนๆ เดิม... พี่รัตน์ทักทายออกมาจากในคอก... “หวัดดีย่ะ ไอ้ตี๋Kโต”
ผมยิ้มให้ แกล้งย้อนแกเล่น “ก็ไหนวันแรกบอกว่าไม่เท่าไรไงครับ”
พี่รัตน์ค้อนขวับ... ที่ผมเอาคำพูดของแกมาล้อ... “เก่งนะยะเดี๋ยวนี้ ยอกย้อน”
กำลังจะพูดต่อ... แต่พี่ปิ๊กก็เข้ามาแทรกก่อน “ดิน... เดี๋ยวคืนนี้มี คนจองประมาณ ห้าทุ่มนะ”
“ครับ พี่...” ผมรับคำ ก่อนจะเดินออกไปนั่งคุยกับเพื่อนๆ รวมทั้งไอ้ชลที่นั่งอยู่ในกลุ่มนั้นด้วย ก็คุยกันสัพเพเหระละครับ บางทีก็คุยกันเรื่องลูกค้าบ้าง ว่าคนนั้นเป็นไง คนนี้เป็นไง จ่ายดีไม๊...ประมาณนั้น แต่ ถ้าพี่ปิ๊กได้ยิน ก็จะเดินเข้ามาเอ็ด เพราะถือเป็นมารยาทที่จะไม่นินทาลูกค้า
มี ลูกค้าเดินเข้ามาคนนึง เป็นผู้ชาย (ช่ายเซ้... เป็นผู้หญิงก็แปลกละมึง... แต่ก็มีนะ ไม่ใช่ไม่มี) รูปร่างเพรียวๆ ท่าทางจิ๊กโก๋มากกว่าจะเป็นเกย์ เดินตรงรี่เข้าไปที่เคานเตอร์ คุยกับพี่ปิ๊กเบาๆ ก่อนจะหันมามองทางพวกผมที่นั่งจับกลุ่มกันอยู่
ครู่เดียว พี่ปิ๊กก็เรียกกวักมือเรียกมาที่ผม
“ดิน... ดิน... มานี่แน่ะ”
“คน นี้แหละ...เด็ดสุด” พี่ปิ๊กบอกลูกค้า “แต่วันนี้มีจองตอน ห้าทุ่ม ถ้าคุณจะเอา ก็ ต้องให้น้องดินกลับมา ก่อนห้าทุ่มนะ” (อันนี้เป็นอุทาหรณ์ สำหรับคนที่ชอบเด็กอ๊อฟนะครับ ถ้าจะเอาน้ำหนึ่งก็ต้องไปตั้งแต่หัวค่ำ ถ้าไปดึกก็จะได้กินน้ำใต้ศอกคนอื่นที่อยู่ใต้ศอกคนอื่นอีกหลายคน แหะ แหะ... งง มะ... ผมยังงงเลยครับ)
ไม่เสียเวลาตัดสินใจนาน พี่คนนั้นก็พยักหน้า... “เอา... เอาคนนี้แหละ...” ควักแบ๊งค์ห้าร้อยออกมาจ่ายให้พี่ปิ๊ก...
“อย่าลืมนะ ดิน... เรามีจองตอนห้าทุ่ม กลับมาให้ทัน...” (ขายKคนอื่น สนุกนะเจ๊)
..................................................................................
ผมเดินตามพี่คนนั้นออกมา เสียงพี่แกอธิบาย
“พี่ ชื่อเปี๊ยก...ไม่ใช่ลูกค้าเราหรอก ดิน ลูกค้าของเราจริงๆ รออยู่ที่โรงแรม....” พี่เปี๊ยกบอกชื่อโรงแรม... ผมพยักหน้า... เสียงพี่เปี๊ยกพูดต่อ... “เค้าขี้อาย ... ลูกพี่ลูกน้องของพี่เอง แต่ไม่เคยเที่ยว เลยยังไม่กล้า”
ไม่ นานเราก็มาถึงโรงแรมที่ว่า ไม่ไกลจากร้านนัก... แต่เป็นคนละโรงแรมกับที่ พี่ตุ้ย กับมาร์ค หนุ่มผมทอง...(ที่ผมสร้างวีรกรรม ข่มขืนลูกค้าคนแรก... อุ อุ....) พี่เปี๊ยกพาผมขึ้นลิฟท์มาที่ชั้นบนสุด ใช้กุญแจไขเข้าไป มันเป็นห้องรับแขก มีประตูอีกด้านหนึ่ง ปิดอยู่
“โก้... พี่มาแล้ว...” พี่เปี๊ยกเคาะประตูเรียก ไม่นานประตูก็เปิดออก
ว๊าว... ลูกค้าของผม เป็นวัยรุ่น รูปร่างบางๆ ไม่สูงเท่าไรอายุน่าจะไล่เลี่ยกับผมหรือน้อยกว่าสักปีสองปี... ท่าทางเรียบร้อย ผิวขาวสะอาดสะอ้าน... คงจะขี้อายจริงๆ เพราะ... เห็นก้มหน้าหลบสายตาผมวูบวาบ
“คนนี้ ชื่อดิน เป็นไง ชอบไม๊” พี่เปี๊ยกถาม... เห็นผงกหัว หน้าแดงจนเห็นได้ชัด...
“เอา... ดิน น้องพี่ชื่อโก้... ฝากด้วยละกัน พี่จะลงไปข้างล่าง สี่ทุ่มจะขึ้นมา...” พี่เปี๊ยกบอก ก่อนจะหันเดินออกไป กดล๊อคที่ประตูแล้วดึงปิดให้อย่างเรียบร้อย....
ผมมองลูกค้าของผมอย่างสนใจ... “คุณชื่อโก้หรือครับ”
“ฮื่อ... คุณ... เอ่อ...”
“ดิน ครับ... ไม่ต้องอายผมหรอกครับ ผมก็คนธรรมดานี่แหละ...” ผมเดินเข้าไปใกล้ เอามือกอดลูกค้าของผมไว้ สังเกตดู เค้าตัวสั่นอย่างกับ สมันน้อยถูกเสือตะปบ เห็นอย่างงั้น ผมก็เลยกอดคุณโก้ไว้แน่น... กระซิบที่หู
“ไม่ต้องกลัวผมหรอกครับ...”
“ไม่ได้กลัวสักหน่อย แต่ไม่เคยน่ะ”
“หมายความว่าไงครับ”
“ก็ ไม่เคยทำอย่างนี้... ไม่เคยอยู่กับคนที่ เอ่อ... ไม่รู้จักกัน...สองต่อสอง” ...อะไรฟะ... ยุคนี้ยังมีคนอย่างนี้อยู่อีกเหรอเนี่ยะ ผมมองอย่าง งงๆ นิ่งไปพักนึง
“เราอยู่กับบ้าน... ไปเรียนหนังสือก็มีรถไปรับไปส่ง...”
ผม อมยิ้ม... เจอคุณหนูเข้าเต็มๆ เลยตู... แล้วเอาไงวะเนี่ยะ ไม่เคยเปิดซิงผู้ชายซะด้วย... ถ้าลูกค้าผมเป็นผู้หญิง ก็ดีสิ... ผู้หญิง... ผู้หญิงเหรอ.. เอางั้นก็ได้วะ ไอ้ดิน... ก็นึกว่าคุณ (หนู) โก้เค้าเป็นผู้หญิงก็ได้นี่หว่า....
นึกได้อย่างนั้น ผมก็เลยก้มลงจูบที่แก้มคุณ (หนู)โก้ ทีนึง แล้วเริ่มบทลวนลาม
“ดิน... พี่ดิน... เข้าไปในห้องดีกว่านะ” คุณน้องโก้เรียกผมเป็นพี่เสร็จสรรพ... เอาๆ เป็นพี่ก็เป็นพี่วะ เดี๋ยวก็เป็นผัวเองแหละ... น้องโก้ตัวไม่ใหญ่นัก ผมเลยก้มตัวลงอุ้มน้องโก้เดินเข้าไปวางบนเตียงขนาดใหญ่ในห้องนอน... แล้วตัวผมก็ทาบทับลงไป... ชั้นเซียนอย่างผม... ไม่นาน น้องโก้ก็โชว์ร่างเปลือย บางๆ ขาวๆ อยู่บนเตียง มีตัวผมทาบทับอยู่ในสภาพไม่ต่างกันเท่าไรนัก...
“พี่ดิน... อะไรเนี่ยะ...” น้องโก้จับของผมลูบเล่น ถามอย่างแปลกใจกับเม็ดปุ่มรอบKผม...
“มุกครับ น้องโก้...”
“คืออะไรครับ”
“มันเป็นหินครับ พี่ดินฝังไว้ใต้หนังหุ้ม”
น้องโก้รูดKผมเล่นอย่างมันส์มือ “Kพี่ดินใหญ่จัง”
“ชอบไม๊ครับ เคยเห็นใหญ่ๆ ขนาดนี้ไม๊”
“โก้ไม่เคยเห็นของคนอื่น...นอกจากของตัวเอง”
ผม ลุกขึ้นนั่งคุกเข่า แบะขาออก ให้น้องโก้เห็นKของผมอย่างเต็มตา... สังเกตดูเห็นน้องดินหน้าตาแดงก่ำ คงจะอาย ผสมกับมีอารมณ์อยาก จับKผมเล่นไม่วางมือ
ผมแอ่นเอวให้Kผมเข้าไปใกล้หน้าน้องโก้อีก “อมดูก็ได้นะ น้องโก้”
“ไม่เคย... ครับ”
“ลองดูสิ...”
อย่างลังเลเล็กน้อย น้องโก้ค่อยๆ เอาลิ้นแตะที่หัวเงี่ยงบานๆ ของผมที่เริ่มมี น้ำใสๆ ใหลเยิ้ม...
ตอน แรกๆ น้องโก้ก็ดูเงอะงะเก้งก้างกับการ “อมK” ครั้งแรก แต่ พอเริ่มไปได้สักพักก็ดีขึ้น ผมบอกให้น้องโก้ พยายามอย่าให้โดนฟัน ก็ทำได้.... กรูหน๋อ... เป็นผู้ชาย... สอนเกย์ ให้ “อมK”...
ผม มองไปที่ Kของน้องโก้... อันขนาดมาตรฐาน ขาวๆ หัวเปิดเล็กน้อย ดูน่ารักมากกว่าจะดูน่ากลัวอย่างของผม... น้องเค้ายังเมามันกับการดูด เลีย Kของผมอยู่
กำลัง จะก้มลงไปช่วยน้องเค้าบ้าง ก็เห็นน้องเค้า ทำหน้านิ่ว... ขนลุกเป็นตุ่มๆ กล้ามเนื้อกระตุกเบาๆ... แล้ว เจ้าหนูขนาดมาตรฐาน... ก็พ่นน้ำลาวาสีขาวออกมาเปรอะหน้าท้องของเจ้าของเต็มไปหมด...
“อ๊าซซซ พี่ดิน... โก้เสียว”... ได้ไงฟะ กรูยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะเฟ้ย...
ถึง จะออกไปแล้ว... แต่น้องโก้ก็ยังไม่หยุดอมK ของผม ริมฝีปากยังทำหน้าที่ต่อไป เพียงแต่ลดดีกรีของความตื่นเต้นลงไป ผมก็ปล่อยให้น้องเค้าอมให้พอใจ ไอ้เสียวน่ะมันมีบ้างละครับ แต่ ชั้นเซียนอย่างผมแล้ว ไม่แตกง่ายๆ ด้วยปากเด็กเพิ่งเริ่มหัดอมหรอกครับ...
สี่ ทุ่มกว่า ผมเดินกลับมาที่ร้าน...หลังจากปล่อยให้น้องเค้าอมของผมเล่นจนพอใจ จนสี่ทุ่มได้เวลานัดของพี่เปี๊ยก... น้องโก้ยังทำท่าอิดออด...
“ให้พี่ดินเค้าค้างกับโก้ไม่ได้เหรอ พี่เปี๊ยก...” น้องโก้กอดผมแน่นหลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว
“เราต้องกลับก่อนห้าทุ่มไม่ใช่เหรอ โก้... เดี๋ยวกลับผิดเวลา ป๋าด่าเอา แล้วจะไม่ได้ออกมาอีกนะ”
น้อง โก้ทำท่าเสียดาย... “ก็ได้ วันหลังจะให้พี่ เปี๊ยกไปนัดพี่ดินไว้ก่อนเลย... จะขอป๋าออกมาค้างด้วย จะได้นอนกอดพี่ดินไว้ทั้งคืนเลย”.... (จะนอนกอดหรืออมKกรูฟะ)
ก่อน แยกกัน น้องโก้ยังให้เงินผมมาปึกใหญ่เหมือนกัน ผมไม่ได้นับตอนนั้นเพราะเห็นสีม่วงๆ ก็เบาใจ มานับข้างนอก บา...ถ้าเจออย่างนี้ทุกวันก็ดี น้ำก็ไม่แตก... ได้เงินมาสี่พัน... ง่ายไปไหมมึง...ไอ้ดิน...
...
มันอาจจะดูโม้ไปหน่อย แต่ยืนยันครับ ว่า "เรื่องจริง"...
อยากบอกว่า....ผมรักคนอ่านทุกคนเลยครับ
ดิน
-
โหย จะ บอกว่าอิจฉาได้ไหมเนี่ย ทำแปปเดียวได้ สี่พัน
ไอ้เรานั่ง code สองสามวัน กว่าได้มา
-
เหอะเหอะ
ก็ดีนะคะพี่ดินไม่ต้องเหนื่อยมาก :a4: :a4:
แถมได้ตังเยอะด้วยอ่ะเนอะ
อิอิ :t2: :t2: :t2:
รอตอนต่อไปจ้า :bye2:
-
ไม่เสียน้ำแถมได้เงิน
สบายจริงๆ เลยนะ
:m12:
-
:m30: :m25:
สี่พัน O_o
-
:a6: :a6: :a6:
สี่พัน
กว่าเราจะได้มาเนี่ยต้องยืนขาแข้ง ทนทพงานเป็นเดือน
ถ้าหน้าตาดีไปขายบ้างดีกว่า
-
รายได้ดีนะนี่
รอตอนต่อไป :oni1:
-
สี่พัน :a5: ตังค่าขนมเกือบทั้งเดือน
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย
เ็ด็้กกรุบกรอบ ขอยาดมป้าด่วนๆ
-
........กินครบทุกแบบยังเนี่ย........ :m25: :m25:
-
ตอนนี้จะได้กินเด่ะ :o8:
รอตอนต่อปาย :a1:
-
ท่าทางน้องเค้าหลงไอ้ชะโดตาเดียวจนโงหัวไม่ขึ้นซ่ะล่ะม๊างงง
-
อิ อิ
ชอบครับ
ชอบไอ K ของคุณดินจังครับ
555+
-
แอบเคืองพี่หมอปอ มาทำให้คุณดินหงอยซะได้
อิ อิ ชอบมากมายเจ้าค่า มาต่อไวๆน้า
-
คุณดินนี่เจอทุกรูปแบบจริงๆ
รอตอนต่อไปครับ
-
:m12: :m12: 4,000 พระเจ้า :m12: :m12:
-
:m1:
-
ตอนที่ 20 ผัวเค้าเป็น....
ลูกค้า ที่นั่งคุยกับผมวันนี้ เป็นลูกค้าใหม่ ผมไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน พี่แกเดินเข้ามานั่งอย่างประหม่าเล็กน้อย พี่น้อยเดินเข้าไปคุยด้วยก่อนจะเรียกผมเข้าไปนั่งแทน...
“พี่ชื่อตอง”
“ครับ ผมดินครับ”
“ต้องบอกก่อนว่าพี่ไม่เคยเที่ยว” ลูกค้าสารภาพออกมาก่อน “พี่แต่งงานแล้ว... แต่ก็ไม่ค่อยได้นอนกับเมียเท่าไร ไม่ค่อยมีอารมณ์”
ผมมองหน้าพี่เค้า เห็นถึงความลำบากใจที่แสดงออกมา...
“ครับ แล้วพี่ทำไมแต่งงานกับเค้าล่ะครับ”
“เรา เป็นแฟนกันตั้งแต่ เรียนหนังสือ แล้วก็แต่งงานกันตอนเรียนจบ... พี่มีความสุขนะ ที่อยู่กับเค้า แต่ ไม่ได้หมายความว่า พี่อยากมีอะไรกับเค้า แต่พี่รู้ว่าเค้าไม่มีความสุขเท่าไร”
“พี่ชอบผู้ชายเหรอครับ” ผมถามเบาๆ
“พี่คิดว่านะ... เพราะพี่จะมีอารมณ์เสมอเมื่อเห็นผู้ชายถอดเสื้อ... อยากให้เค้ามากอด อยากกอดเค้า”
“แล้วพี่... เอ่อ... ขอโทษนะครับ... พี่ตองเคยมีอะไรกับผู้ชายไม๊ครับ” ผมถามต่อ
“เคยแต่ ชักว่าวด้วยกัน แต่มีอะไรกันอย่างอื่น ไม่เคย...แต่พี่ก็ชอบดูของผู้ชายนะ...”
ผม พยักหน้า แต่ก็ไม่ค่อยเข้าใจอะไรมากนัก เพราะตัวผมเอง ก็ยังได้ทั้งสองอย่าง การบ้านกับน้องษาแฟนผม ก็ยังทำส่งอย่างสม่ำเสมอ ไม่ขาดตกบกพร่อง...
“แล้วพี่มาเที่ยวที่นี่ แฟนพี่เค้ารู้ไม๊ครับ...”
“เรา เคยคุยกัน... เปิดเผย... พี่บอกเค้าว่าพี่รู้สึกยังไง... เค้าก็บอกว่าเค้ารับได้... แต่พี่คิดว่ามันไม่ค่อยยุติธรรม... พี่ก็เลยคิดว่า พี่จะหา... หาคนไปให้ความสุขเค้าบ้าง...”
“แล้วพี่...”
“พี่ถามกัปตันเมื่อกิ้... เค้าแนะนำเรา... เค้าบอกว่า... เอ่อ... เราฝัง...”
“ฝังมุก...ครับ”
“ฮื่อ... นั่นแหละ แล้วเราก็ท่าทาง บุคลิก อย่างที่แฟนพี่ชอบ สูง เท่ห์”
ผมยิ้มอย่างไม่รู้จะตอบยังไง... จู่ๆ มีคนมาชมซึ่งๆ หน้า
ตกลง ว่า ผมออกไปกับพี่ตอง พี่เค้าพาผมขับรถไปที่บ้านเค้า เป็นลักษณะบ้านเดี่ยว รั้วรอบขอบชิด แล้วพี่เค้าก็แนะนำให้ผมรู้จักกับเมียเค้า... พี่จัน..
พี่ จัน เป็นผู้หญิง วัยประมาณ สามสิบปี ผิวขาว สวยเฉี่ยว ต้อนรับผมเป็นอันดี... เราคุยกันอย่างสนุกสนานที่โซฟาในห้องรับแขก พี่จันเปิดเบียร์มาเลี้ยง พร้อมกับแกล้มอีก สอง-สาม อย่าง
“ตาม สบายนะน้องดิน... นึกว่าไม่มีพี่อยู่ก็ได้” พี่จันพูด เพราะเห็นพี่ตองเริ่มลวนลามผม สังเกตุดูพี่จันเองก็หน้าตาแดงก่ำด้วยฤทธิ์เบียร์ ตาเยิ้ม... ดูๆไป ผมว่าพี่จันก็ชอบผมอยู่พอสมควร...
ผมงง... แต่พี่ตองก็ไม่ปล่อยให้ผมงงนาน หันกลับไปบอก... “เปล่านะจัน... ผมไม่ได้พาน้องดินมาเพื่อผมเอง ผมพามาเพื่อ “เรา” ... ตะหาก”
พี่ จันมองหน้าพี่ตอง แต่ไม่ทันพูดอะไร พี่ตองก็บอกต่อ... “พี่คิดว่าไม่ยุติธรรมเท่าไร... เอาเป็นว่า เรามาสนุกกับน้องดินด้วยกันนะ จัน”
ครับ เท่านั้นเอง พี่จันก็ดึงผมเข้าไปจูบ...มือลูบไปตามแผงอกของผม ประเดี๋ยวเดียว เสื้อผมก็หลุดออกไปไหนไม่รู้...
“น้องดินรูปร่างดีจังเลยพี่ ตอง...”
“ที่ร้านเค้าบอกว่า ข้างล่างก็ดีนะจัน”
“เหรอ... พี่อยากเห็นจัง ดิน”
ผมปลดหัวเข็มขัดกางเกงยีนส์ พี่ตองเข้ามาช่วยดึงกางเกงยีนส์ผมออก พร้อมกางเกงใน ลูกชายผมก็ดีดผึงออกมาให้พี่ทั้งสองดูอย่างเต็มตา...
“ใหญ่จัง...” พี่จันคราง
“ฝังมุกด้วยนะ จัน...”
พี่ตองบอก จับ “K” ของผมรูดไปมาสองสามที ก่อนจะก้มหน้าลงไปอมหัวบานๆ ของผมเข้าไปเต็มปาก พี่จันก็ไม่ยอมแพ้... ก้มหน้าลงไปมั่ง...
ทั้ง สองคนลงไปนัวเนียอยู่ตรงหว่างขาของผม ที่เอนหลังลงไปพิงกับโซฟา ดูสองผัวเมียช่วยกันดูด “K” ของผมอยู่ไปมา... ตอนนี้ผมรู้สึกได้ถึงความต่าง... พี่จันค่อนข้างอาย และเงอะงะ... ส่วนพี่ตอง ตั้งอกตั้งใจรู้จุดที่จะทำให้ผมเสียว... (อันนี้ละมัง... ที่เค้าบอกว่า เกย์จะใช้ปากในการทำรักกับผู้ชายได้ดีกว่าผู้หญิง....)
“อู ย.ซ..ซ พี่ครับ” ผมครางออกมาเมื่อ สองสามีภรรยา ร่วมมือกันกระทำ “ชำเราK” ของผม...พี่จันเล่นตรงหัวกับลำท่อน พี่ตองลงไปเล่นกับไข่ผม... ถึงทั้งสองจะไม่คล่องเท่าไร แต่ โดนสองที่พร้อมกัน มันก็สาหัสอยู่นะครับ...
ท่า ทางจะไม่ได้การ... ผมพลิกตัวขึ้นมาจับพี่จันลงไปนั่งแบะขาที่โซฟาแทน ตอนนี้ เราสามคนเปลือยล่อนจ้อน ไม่ต่างกันเท่าไร... แล้วผมก็ทำให้พี่จันถึงกับบิดตัวคราง ด้วยลีลาลิ้นของผมที่ตวัดอยู่ไปมา...
พี่ตองยังคงหลงใหลกับ “K” ของผมขณะที่ผมตั้งหน้าตั้งตา “จัดการ” กับพี่จัน ตอนนี้ดูเหมือนแกจะไม่สนแล้วว่า ใครจะทำอะไรกับเมียแก...
“อ๊าวซซซ ดิน... เก่งจัง” พี่จันครางไม่หยุด “อูยซซซซ เสียว...ว... พี่ เสร็จแล้ว...”
แล้วพี่จันก็เกร็งตัว กระตุกเยือกๆ สองมือจิกไหล่ผมแน่น... ครู่นึงก็ผ่อนลมหายใจเบาๆ ลุกขึ้นมากระซิบ...
“ดิน เราเอาพี่ตองก่อนสิ... นะ... พี่อยากให้เค้ามีความสุข เดี๋ยวเราค่อยมา เอากัน”
ผม น่ะ... ตามใจลูกค้าอยู่แล้ว... จัดให้... ดึงพี่ตองขึ้นมาจูบปาก ก่อนจะค่อยผลักตัวพี่แกลงไปนอนบนโซฟา แล้วทาบตัวเองตามลงไปอีกที จูบไซ้ไปตามซอกคอ ติ่งหู แล้วค่อยไล่ต่ำลงมา...
ของพี่ตองไม่ใหญ่นัก จึงไม่ยากสำหรับผมที่จะครอบปากลงไป จัดการกับ “K” ของพี่แก...
“อู ยยย ดิน...” พี่ตองครางเสียงสั่น ท่าทางจะไม่เคยมีใครทำให้แกแบบนี้มาก่อน... ผมอมของพี่แกไปพลางแหย่มือลงไปที่เป้าหมายของผม.... มันขมิบแน่น จนผมไม่สามารถแหย่นิ้วเข้าไปได้...
“พี่จันครับ ผมขอโลชั่นทาผิวของพี่หน่อยสิครับ” ผมเงยหน้าขึ้นมาบอกพี่จันที่นั่งดูอย่างตื่นเต้นข้างๆ
ไม่นาน พี่จันก็ยื่นขวดโลชั่นทาผิวมาให้ผม... ทางสะดวกขึ้นครับ... สังเกตุดู พี่ตอง ค่อนข้าง ตื่นเหมือนกัน วันนี้จะโดน “เปิดซิง”...
จาก นิ้วนึง ผมแหย่เพิ่มเป็นสองนิ้ว เมื่อพี่แกเริ่มผ่อนคลาย แล้วก็เป็นสามนิ้ว เตรียมความพร้อม... โธ่... Kผมน่ะ รอบวงหกนิ้วครึ่งนะครับ... ติดหัวรบพิเศษอีกต่างหาก...
จนผมเห็นว่าลื่นดีแล้วจึงค่อยขึ้นมาประกบอีกที... กระซิบที่ข้างหู... “อย่าเกร็งนะครับพี่...”
“มัน จะเจ็บหรือเปล่า ดิน” เจ็บสิ... ผมอยากจะบอกพี่ตอง เพราะผมยังจำวันที่เกือบ “โดนเอา” วันนั้นได้ดี แต่บางคนที่โดนผมเอากลับชอบแฮะ... ไอ้ชลเงี่ยะ... เผลอไม่ได้เหมือนกัน ผมเมา มันก็นั่งเทียน...
“ผมจะทำเบาๆ พี่อย่าเกร็งนะครับ”
พี่ตองพยักหน้า... ผมเอาขาพี่แกพาดบ่า จับท่อนKให้ตรงกับ “รู” ของพี่แก...ค่อยๆ กดลงไป
พี่ตองนิ่วหน้า... “อูยซซซ ดิน... พี่เจ็บ...”
“พี่อย่าเกร็งสิครับ ผมจะทำเบาๆ...นะคร๊าบ...นะ นะ...” ผมตีลูกอ้อน พี่จันที่นั่งอยู่ข้างๆ เลยเข้ามาช่วย จูบปากพี่ตอง...
ผม เกร็งหน้าท้อง กดลงไปอีกครั้งจนส่วนหัวผลุบเข้าไป พี่ตองสะดุ้งเฮือก ตัวสั่น... เอามือผลักหน้าท้องผมเอาไว้ ผมบีบโลชั่นใส่มือลงไปลูบที่ลำท่อนของผมเพิ่มขึ้น... แล้วค่อยๆ เกร็งกระดืบหน้าท้อง เบาๆ ผ่อนสั้น ผ่อนยาว...
นาน พอควรละครับ กว่าผมจะค่อยๆ ดันทีละนิดๆ เรียกได้ว่าทีละหุนก็ว่าได้... (คือถ้าไม่มีมุก 6 เม็ด ผมคิดว่ามันน่าจะง่ายกว่านี้ เพราะไม่มีอะไรสะดุด... ใครไม่ชอบ ก็อย่าไปทำนะครับ...) จนกระทั่ง ลำKฝังมุกของผม เข้าไปมิดหมดแท่ง
พอหมดแท่ง มันก็ง่ายขึ้น... ผมขยับลองเชิงอีกไม่เท่าไร ก็คล่องตัว...
“ซีดซซซ ดิน... มันจุก” พี่ตองคราง ผลักหน้าท้องผมไม่ให้กระแทกเข้าไปสุดนัก แต่ไม่นานหรอกครับ ดาวเด่นของร้าน ก็ไม่ทำให้เสียชื่อ...
ผม โยกเอวกระเด้าเป็นจังหวะ มือนึงก็จับลำท่อนของพี่ตอง รูดไปมาจากที่มันหดตัวเป็นหนอนนิ่มๆ ตอนผมเอาแก... ไม่นาน มันก็กลับผงาดแข็งขึ้นมาอีกครั้ง
“อูยยซซซซ ดิน... เสียว... ซี๊ด... ดิน...”
พี่ ตองเกร็งตัว ขมิบรูแน่นจนผมรู้สึกได้ถึงความรัดรึง... ผมเร่งเอวเร็วขึ้น ผสานกับมือที่จับพี่ตอง “ชักว่าว” ... ไม่นาน พี่ตองก็ครางยาว
“โอยซซซซ ดิน... พี่เสร็จแล้ว.... ซี๊ด...”
น้ำ เงี่ยนของพี่ตองพุ่งทะลักออกมาอย่างกับท่อแตก เต็มหน้าท้องของแกไปหมด แต่ผมก็ยังไม่หยุด “กระเด้า” จนแกต้องผลักสะโพกของผมไว้...บอก... “อูย...ซซซ ดิน.... พอแล้วคร๊าบ... พี่ไม่ไหวแล้ว...”
ผมหยุดการโยกเอว ก่อนจะค่อยๆ ดึงออกมา....
“ห้องน้ำอยู่ไหนครับ” ผมถาม..
พี่จันชี้ให้ “ผ้าเช็ดตัวพาดอยู่นั่นแหละดิน...”
.... ผมเดินเข้าไปอาบน้ำ... ชำระร่างกาย และ “K” ฟอกสบู่จนสะอาด... ก่อนจะเดินออกมา... ยังครับ ผมยังไม่เสร็จ... เพราะท่าทางคืนนี้ผมคงต้องเล่นเกมส์ยาว กับผัวเมียคู่นี้ แต่ก่อนอื่นผมคงต้องบอกวิธีการที่พี่ปิ๊กสอนผมให้รู้จักการ “ทำแท้ง” โดยการฉีดน้ำเข้าไปทำความสะอาดภายใน ให้พี่ตองรู้ก่อน... (บรรยายแค่นี้พอนะครับ เอาเป็นว่า ละไว้ในฐานที่เข้าใจ)
ครับ... คืนนั้น ผมก็ต้องแสดงความเป็นดาวของร้าน... จัดการกับสองผัวเมียคู่นี้จนอิ่มหนำสำราญ... ติดอกติดใจผม จนต้องกลับมาเรียกใช้บริการของผมอีกหลายครั้ง
พี่ตองน่ะเป็นผัวพี่จัน แต่ พี่จันและผัวพี่จันเป็น... “เมียผม” ทั้งคู่เลยครับ....
...
รักทุกคนครับ ดิน....
-
^
^
จิ้มพี่พูห์ที่ร๊ากก่อน
แล้วค่อยไปอ่าน
:laugh:
*******************
ได้เมียทีเดียวสองคนเลยวุ้ย
:a5:
-
เจ้าชู้... :o8:
-
:m25: เลือดกาฉูด...3P :o8:
-
....พี่ตองน่ะเป็นผัวพี่จัน แต่ พี่จันและผัวพี่จันเป็น... “เมียผม” ทั้งคู่เลยครับ....
ได้ใจอ่ะ ฮ่าๆๆๆ :m20:
-
:m25: :m25: :m25:
3P
-
อรั๊งงง สุดยอดดดด :m25:
-
พิสดาร งงงวยมากมายยยยยยยยยยยยยย
-
อีผู้หญิงก็ยอมได้อีก
งงชะนี
-
ดีกรีความโฮกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
แอร่ก..
-
:m4:
-
o2 o2 o2 o2
โหหหหหหหหหหห
3p จริง ๆ ด้วย :o8: :o8: :o8:
-
สุดยอด จริงๆเลยครับ
-
ตอนต่อไปละค่ะ อยากอ่านแล้วอะ
-
อ่ะนะ เมามันกันไป
:laugh: :laugh:
-
.......ไม่ต้องรีบ......ได้ทุกคน....... :laugh: :laugh:
-
เข้ามารอคุณชายดินคับผม :m1:
-
เข้ามารอคุงพูห์ กะ คุณดิน ด้วยคน :t2:
-
บทที่ 22 ลูกค้าประจำ
ใน ชีวิตการเป็น “เด็กขาย” ของผม มีลูกค้าประจำอยู่หลายคน บางคนก็ชอบที่ผมเป็น “ตี๋หล่อ” เอาจริงๆ ผมก็ไม่รู้ว่าหล่อตรงไหน แค่ สูงโปร่งๆ คิ้วเข้ม จมูกโด่ง ปากแดง... อุ อุ... ทำไงได้ อากง อาม่า ให้มาแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้ถึงกับหล่อเฟี้ยวแบบ พระเอกเกาหลีซีรีย์ ในปัจจุบันหรอกครับ...
บาง คนก็บอกตรงๆ ว่าติดใจ ไอ้หนุ่มพลังม้าอย่างผม บางคนก็ชอบ หัวรบพิเศษ... ต่างๆ นาๆ กันไป แต่หลายๆ คน ก็บอกว่า ผมพูดรู้เรื่อง มีการศึกษาดี (ตอนนั้นเกือบจบ ปริญญาตรีแล้วครับ) คุยสนุก...
หนึ่ง ในกลุ่มคนที่ชอบว่าผมคุยสนุกรู้เรื่อง ก็มีพี่ต๋องละคนนึง... พี่ต๋องเข้ามากับกลุ่มเพื่อนๆ หลายคน มีทั้งที่เคยเห็นหน้า และไม่เคยเห็นหน้า มีอยู่สองสามคนที่ผมเคยไปด้วย
ทุกคนเรียกเด็กไปนั่งด้วย ล้วนแล้วแต่ ดาวของร้านทั้งนั้น แต่ ผมถูกจำเพาะเจาะจงว่าให้เข้าไปนั่งกับพี่ต๋อง
“คนนี้แหละ น้องดิน... มึงต้องเอา อีต๋อง” เพื่อนคนนึงของพี่ต๋อง ทีเคยไปกับผมแล้ว บอกพี่ต๋องสีหน้าเป็นจริงเป็นจัง
ผมมองหน้าพี่ต๋อง... ท่าทางเรียบร้อย... นัยน์ตามีแววขี้เล่นอยู่เหมือนกัน
“ทำไมยะ นังป๊อก... ทำไมต้องแนะนำน้องเค้าให้ชั้นด้วย”
“เอาเหอะ... ดิน เดี๋ยวคืนนี้ แสดงให้พี่ต๋องเค้าดูหน่อยนะ ว่า ไอ้ที่ไปไหนแล้วเลือกยากๆ น่ะ เจออย่างเราแล้วเป็นยังไง”
พี่ ป๊อกไม่พูดเปล่า ล้วงมือลงไปที่เป้ากางเกงยีนส์ผม ขยำเบาๆ...ไม่นานก็ได้เรื่อง ขึ้นเป็นลำละครับ... พอเห็นได้ที่ พี่ป๊อกก็จับมือพี่ต๋องมากุมแทน “เอา... มึง จับดูซะ... ยังไม่ต้องใช้ตาดู เดี๋ยวคนแถวนี้แตกตื่น”
“อุ๊ย... นังป๊อก... อีลามก...” พี่ต๋องด่าเพื่อน แต่ก็ไม่ได้เอามือออกจากเป้าผมแต่อย่างไร... เคราะห์ดี ที่ตรงที่ผมนั่ง เป็นหลืบค่อนข้างมืด เลยไม่ค่อยมีคนสังเกตุเห็น... และก็ลูบๆ คลำๆ อยู่อย่างนั้นจนค่อนข้างดึกจึงสั่งเก็บเงิน แล้วเอาผมออกมาด้วย
บ้าน พี่ต๋อง เป็นบ้านเดี่ยว อยู่ในซอยลึก ของถนนลาดพร้าว... พี่ต๋องอยู่คนเดียว...นัยว่า พี่ต๋องมาเฝ้าให้พี่สาวที่ไม่ค่อยอยู่บ้าน ดูแล้ว พี่สาวก็มีชื่อเสียงพอสมควร แต่ช่างเถอะครับ ใครก็ช่างไม่เกี่ยวกับผม...
สนาม รบของผมคืนนี้ เป็นที่นอนหลังใหญ่ วางกับพื้นง่ายๆ หลังจากอาบน้ำเสร็จสรรพ พี่ต๋องก็จับผมผลักลงกับเตียงนอน ดึงผ้าเช็ดตัวที่ผมนุ่งออก...
“ไม่ต้องใส่หรอกดีน... ตอนอยู่ที่ร้านออกจะชอบโชว์”
ผม ยิ้ม ไม่สนใจอยู่แล้ว... เอาศอกข้างนึง ดันตัวขึ้นมา มืออีกข้างนึง ลูบของตัวเองเล่น จนมันแข็งผงาดอวดพี่ต๋อง... ทำตาเยิ้มเชิญชวนพี่ต๋องที่ยืนตาค้าง...
“ตอนอยู่ร้าน จับของผมอยู่นั่นแหละ ตอนนี้ไม่อยากจับแล้วเหรอครับ”
“อูว์ ดิน มันทำไมใหญ่อย่างนี้ล่ะ...”
“พ่อผมให้มา... พี่ไม่ชอบเหรอครับ”
พี่ ต๋องไม่ตอบ แต่นั่งคุกเข่าตรงหน้าขาของผม สายตาจ้องอยู่ที่ “K” ของผมที่แข็งผงาด ไม่วางตา... เอื้อมมือจะมาจับ... ผมแกล้งเกร็งขมิบกล้ามเนื้อให้มันผงก งูบ... พี่ต๋องสะดุ้ง
“อุ๊ย.. คนบ้า... สู้มือด้วย...”
ผม หัวเราะหึๆ แบะขาออกอีก ให้พี่ต๋องเห็นของผมให้ถนัดตา... จับที่โคนกดในลักษณะ “ถอก” จนKของผมผงาดเต็มเหยียด หัวบานแดงก่ำ...เม็ดมุก...เส้นเอ็นโปน... จะว่าไป ตอนนี้ผมก็ค่อนข้างจะรู้จุดขายของตัวเองอยู่พอสมควร มีคนเคยบอกผมอยู่เหมือนกันว่า ตัวผมน่ะ ตอนแต่งตัวก็งั้นๆ แหละ แต่... แก้ผ้าแล้วหล่อ โดยเฉพาะ “K” ยิ่งตอน “ถอก” อย่างงี้ ยิ่งรูปหล่อ (มีจริงๆ อ่ะ) เกย์คนไหนเห็นก็อยากจับ อยาก...
พี่ ต๋องก็ไม่อยู่ในข่ายยกเว้น... แกเอื้อมมือมาจับของผม เต็มมือ... รูดเล่นไปมา ผมยิ่งแกล้ง กระดกเอวให้มันเถลือกถลนเล่น จนน้ำใสๆ เริ่มเยิ้มออกมาจากส่วนปลาย...
พี่ ต๋องหายใจหนักๆ หน้าแดง ตาแดง บ่งบอกถึงอารมณ์ อย่างเต็มที่ แล้วก็เป็นอย่างที่คาด เมื่อพี่ต๋องก้มหน้าลงมา... ใช้ปลายลิ้นเลียแผ่วๆ ตรงน้ำเยิ้มใสๆ สองสามที ก่อนจะอ้าอมส่วนหัวบานเข้าไปไว้ทั้งหัว...เล่นเอาผมตัวเกร็งไปเหมือนกัน
“อู ยซซซ พี่ต๋องครับ...” ผมเกร็งตัวจนกล้ามท้องขึ้นเป็นลูก... พี่ต๋องยิ่งแกล้ง... ดูดแรงขึ้น แกไม่ได้ดูดลึกลงนะครับ ค้างไว้แค่นั้น แต่ เพิ่มพลังการดูดจนผมมีความรู้สึกว่า “หัวK” ของผมแทบจะหลุดออกมา แต่ ก็สะใจดีเหมือนกันครับ...
“อู ยซซซ” ผมจับหัวพี่ต๋อง เกร็งแน่น พยายามจะดันให้ลึกเข้าไปอีก แต่ พี่ต๋องรู้แกว ใช้มือกำท่อนKผมไว้ทั้งสองมือต่อกันให้เหลือแต่หัวโผล่ขึ้นมา แล้วดูด (อุ อุ...จะบอกว่าสองกำโผล่อ่ะ)...จนผมดันเข้าไปไม่ได้ลึกไปกว่านั้น
นานพอดู... พี่ต๋องก็อ้าปาก ปล่อย “หัวK” ของผมเป็นอิสระ... ผมมองไป รู้สึกว่ามันบวมเป่งแดงจัดกว่าปรกติ
“เป็นไง สะใจมะ...” พี่ต๋องหันมาปรายตาบอกเย้ยๆ
“อูยซซซ พี่ต๋องครับ เดี๋ยวหัวมันหลุดไป ใครจะรับผิดชอบ” ผมแกล้งทำตาอ้อน...
“ชอบไม๊ล่ะ”
“... ชอบครับ”... อ้าว... ไอ้ดิน...
“พี่มีของเล่นอ่ะ... เดี๋ยว.. ไปเอามาเล่นกันดีกว่านะ” พี่ต๋องบอก แล้วลุกไปค้นอะไรกุกกัก ที่ตู้เสื้อผ้า ครู่เดียวก็เดินกลับมา...
“อะไร อ่ะครับ...” ที่ผมเห็นพี่ต๋องถือ เป็นหลอดพลาสติคใส ขนาด ข้าวหลามหนองมน ประมาณนั้น ยาวประมาณเกือบฟุต... ข้างหนึ่งเปิดโล่งมี ลักษณะเหมือนยางๆ ครอบไว้ ส่วนอีกด้านหนึ่งตัน มีสายยางขนาดเล็ก ขนาดใหญ่กว่าสายน้ำเกลือเล็กน้อย ยาวออกมา ต่อไว้กับเครื่องทองเหลืองเล็กๆ มีสายไฟด้วย
“เครื่อง ปั๊ม... รับรอง สนุก... พี่ซื้อมาจากอเมริกา” พี่ต๋องบอก จัดแจงเครื่องอยู่พักหนึ่ง มีการเอาสายไฟไปเสียบที่ปลั๊กตรงผนังห้อง... เอาละสิ มีอะไรมาเล่นกับKกรูอีกล่ะเนี่ยะ
“นอนเฉยๆ นะดิน... ต้องนวดก่อน ถึงจะสนุก” พี่ต๋องบอก ก่อนจะใช้น้ำมันสีขาวขุ่นๆ เทลงบนKผม ลูบไล้นวดเฟ้นไปมา เล่นเอาผมบิดตัวคราง
“อูย.... พี่ต๋อง.. ทำไมมันเย็นๆ ซ่าๆ”
“อือ... มันจะช่วยให้เลือดหมุนเวียนดีไงล่ะ... เวลาปั๊มจะได้สนุกๆ แต่ว่าไปแล้ว พี่ซื้อมายังไม่เคยใช้เลยนะเนี่ยะ... ลองใช้กับเราเป็นคนแรกเลย...” เอาเข้าไป... เอาKกูเนี่ยะนะ เป็นหนูทดลอง เดี๋ยวมันช๊อตKกูหลุดไปทำไงฟะ
พี่ ต๋อง นวดKผมอยู่ครู่ใหญ่ มันก็เพลินดีหรอกครับ ผมน่ะใครเล่นกับKผมก็ชอบทั้งนั้นแหละ... แล้วพี่แกก็จับกระบอกมาครอบที่Kผมค่อยๆ ขยับดันเข้าทีละน้อยๆ จนKผมเข้าไปอยู่ในหลอดพลาสติคใสนั้นทั้งดุ้น... ดูแปลกเหมือนเด็กหลอดแก้วยังไงพิกล ปลอกยางที่ปากท่อรัดKผมแน่นพอดี... พี่ต๋องอธิบาย
“เดี๋ยว พี่เปิดเครื่อง... มันจะปั๊มลมออกจากท่อ เราจะรู้สึกเหมือนท่อมันดูดKเรา ทีละน้อยๆ แล้วนี่... เกจ์วัดความแรงของการดูด... เดี๋ยวเราต้องบอกพี่ว่า มันแรงไปหรือเปล่า พี่จะได้ตั้งให้มันดูดอยู่แค่นั้น ถ้าไม่บอกมันดูดหลุดออกมาทั้งอัน ไม่รู้ด้วยนา...” พี่ต๋อง ขู่
“เฮ้ยพี่... ผมไม่เล่นดีกว่า” ผมหัวเราะ พี่ต๋องตีที่หน้าขาผม ค้อนขวับ
“หมั่นไส้... อย่างมากมันก็ช้ำเท่านั้นเอง... ใครจะไปทำอย่างนั้น เสียของหมด... เอาละนะ”
พี่ต๋องจับท่อพลาสติคไว้มือนึง ก่อนจะเปิดเครื่องปั๊ม...
-
:m13: :m13: จิ้ม ๆ ๆ ๆ ก่อนไปอ่าน :m13: :m13:
-
:m25:
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงง อย่างแรงงงงงงงง
-
:m25:
:serius2: ย้าก ค้างสุดๆ
-
เล่นอารายกันอะ
-
มีของเล่นด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
มีอุปกรณ์ด้วย
ชักตื่นเต้นค่ะ
-
:m12:พักหลังเนี๊ยเล่นของด้วยแฮ่ะ! :m12:
-
:m25: ค้างงงงงงงงงงงงงงงงสุดๆ
-
บทที่ 23 ดับเบิ้ลสกอร์
เสียง เครื่องปั๊มเดินเบาๆ เหมือนเครื่องปั๊มลม ให้ปลาแต่แรงกว่าเยอะ...ประมาณนั้น ผมรู้สึกเหมือนมีแรงดูดที่Kผม ค่อยๆ ก่อนจะแรงขึ้นทีละน้อยๆ ท่อพลาสติคใสถูกกดแน่นกับโคน “K” ผมจนมัน “ถอก” สุดๆ ผมมองเห็น “K” ผมขยายตัวเต็มเหยียดเส้นเลือดโปนอยู่ในท่อพีวีซีใสดูแปลกตา
“อูยซซ” ผมคราง รู้สึกเหมือนKผมถูกปากสักสิบอันดูดพร้อมๆ กัน
“เป็นไงดิน” พี่ต๋องมองดูอย่างตื่นเต้น
“เสียวว คร๊าบ... อูยซซซ” ผมนอนเกร็งตัวจนกล้ามเนื้อต้นขา หน้าท้องขึ้นเป็นมัด
“ดูดแรงไปหรือเปล่า”
“โอเค... ครับ... แค่นี้ละครับพี่ ซี๊ดด... เสียว”
พี่ ต๋องกดปุ่มล๊อคความแรงของการดูดไว้แค่นั้น แล้วเครื่องอัตโนมัติก็ทำงานเป็นรอบๆ คือมันจะคลายตัวปล่อยออก ครู่นึงแล้วก็ล๊อคตัว เพิ่มแรงดูดทีละน้อย จนถึงจุดที่พี่ต๋องตั้งไว้มันก็ปล่อยคาไว้พักหนึ่งประมาณสิบวินาที แล้วก็คลายออก หมุนเวียนกันไปแบบนั้น
“เป็นไง... ดิน” พี่ต๋องถาม เมื่อเห็นผมเริ่มหายใจคล่องขึ้น...
“ดีคร๊าบพี่... อูยซซซ” ผมเกร็งตัว เมื่อเครื่องทำงานดูดของผมเข้าไปสุดๆ อีกครั้งหนึง
พี่ ต๋องขึ้นมานอนทาบอก จูบปากแลกลิ้นกับผม โดยปล่อยให้เครื่องทำงานอัตโนมัติไปเรื่อยๆ... เล่นเอาผมเกร็งแล้วเกร็งอีก...ตูไม่ใช่พ่อวัวเอามารีดเชื้อผสมเทียมนะ ว๊อย...
ระหว่างนั้น พี่ต๋องก็ลวนลามรังแกผมไปเรื่อย จูบหน้าอกบ้าง กัดหน้าท้องบ้าง บางที ก็ลงไปเลียไข่ผมซะงั้น
“อู ยซซซ พี่ต๋องคร๊าบ... ผมยอมแล้วคร๊าบ... แค่เครื่องอันเดียวก็เสียวจะแย่แล้วคร๊าบ...” ผมอ้อนจริงๆ แต่ ในใจคิดว่า ประเดี๋ยวเหอะ จะต้องมีการตอบแทนกันอย่างสาสม...
ประมาณครึ่งชั่วโมงได้ พี่ต๋องก็ขึ้นมาถามผม
“พอยัง ดิน”
“อูยซซซ พอก่อนก็ได้ครับ”
พอ พี่ต๋องปิดเครื่อง ผมถึงกับหายใจเฮือก... ผมว่า ถ้าไม่ใช่ผมที่มีอาชีพแบบนี้ (โดนดูดเป็นกิจวัตร) คงน้ำเงี่ยนแตกกระจายไปตั้งแต่ตอนแรกๆ แล้วละครับ
พี่ต๋องค่อยๆ ปลดเครื่องออกจากKผม จนมันหลุดออกมาเป็นอิสระ... ผมสังเกตุว่ามันบวมๆ แดงๆ เกร็งค้าง ใหญ่ยาวขึ้นกว่าปรกติอีกตะหาก
“เป็นไง...” พี่ต๋องถาม
“มันส์ดีครับ...” ผมบอกไปตามตรง แต่น้ำผมยังไม่แตกนี่สิปัญหา...
“ติดใจละสิ”
“ก็... ครับ... มันดูดแรงดี”
“ถ้าแรงกว่านี้ มันจะทำให้เส้นเลือดแตกได้นะดิน มันต้องระวังอยู่เหมือนกัน” พี่ต๋องบอก “แล้วนี่ มันจะตั้งอยู่อย่างนี้เรอะ”
“พี่ต๋องก็จัดการมันสิครับ” ผมเชิญชวน ทำตาพราวยั่ว
พี่ต๋องลูบคลำ “K” ของผมอยู่ไปมา... พี่แกก็คงอารมณ์สุกงอมเต็มที่แล้วเหมือนกัน
“มันใหญ่ขึ้นอีกแน่ๆ แลยดิน” พี่ต๋องรำพึงไม่ได้ต้องการคำตอบนัก “ทั้งยาวทั้งใหญ่ อย่างนี้ใครโดนเข้าไปมีหวัง...”
“แล้วพี่ไม่ลองดูเหรอครับ”
“ม่ายอ่ะ... พี่กลัว” พี่ต๋องบอก
“ไม่ต้องกลัวหรอกครับ นะ... เดี๋ยวผมทำเอง”
ไม่ รอคำตอบ ผมก็พลิกตัวขึ้นทาบทับ จูบที่ริมฝีปากพี่ต๋องอีกครั้ง แต่คราวนี้เป็นไปอย่างนุ่มนวล สองมือลูบไล้ไปตามตัวพี่เค้า... แล้วผ้าขนหนูที่พี่แกนุ่งก็หลุดไปจนได้... นี่ไงหลักฐาน เยิ้มจนแฉะเลย...
ผม ซุกไซ้ไปตามซอกคอ หน้าอก พี่ต๋องผิวไม่ขาวนัก แต่เนียนละเอียด กลิ่นสบู่ผสมกับน้ำหอมหลังอาบน้ำอ่อนๆ ที่แกใช้ช่วยสร้างอารมณ์ ของผมให้ลุกโพลงขึ้นได้เหมือนกัน มองหน้าหวานๆ ของพี่ทำให้อารมณ์ ห่ามๆ ของผมเกิดขึ้นมาจนได้
ไล่ปลายจมูก ปาก ต่ำลงมา จนถึงส่วนสำคัญขนาดมาตรฐาน
“อู ยซซซ ดิน..” พี่ต๋องครางบ้าง เมื่อผมครอบปากลงไป... ประสบการณ์ในอาชีพ สอนผมให้รู้จักว่า... ส่วนไหนของผู้ชายที่จะทำให้เจ้าตัวเสียวสยิวที่สุด เล่นเอาพี่ต๋องตัวบิดเป็นเกลียว
“ดินจ๋า... พี่เสียว...”
ผม เอื้อมมือไปหยิบขวดโลชั่นทาผิวที่วางอยู่ข้างที่นอน บีบใส่มือก่อนจะป้ายที่ร่องก้นของพี่ต๋อง... ก่อนจะเอามาลูบไล้ที่ลำท่อนของผมจนมันลื่นเป็นมันปลาบ จับตัวพี่ต๋องนอนคว่ำโชว์แผ่นหลังเนียนๆ และก้นงอนขาว
“ดิน จ๋า พี่กลัว” พี่ต๋องทำท่าหวาดจริงๆ เพราะธรรมดาKผมก็ใหญ่อยู่แล้ว ยิ่งมาเจอเครื่องปั๊มเข้าไปอีก...ต้องเรียกว่า “มหึมา” ละครับ
“เอาแค่ข้างนอกนะครับพี่” ผมปลอบพลางทาบตัวลงไป จูบที่ซอกคอติ่งหูจนพี่ต๋องขนลุก บิดตัวไปมา
ผม จับ “K” ของผมให้วางแทรกไปกับร่องก้นของพี่ต๋อง ขยับสะโพกให้มันเบียดเสียดไปมา บางทีก็โหย่งตัว ดันแทรกลงไปที่หว่างขา กระทบกับถุงใข่หยุ่นๆ สร้างความกระสันต์เสียวให้พี่ต๋องจนครางเสียวไม่หยุด
“ดินจ๋า... ร้ายจัง... อูยซซซ”
พี่ ต๋องครางกระสันต์เสียว ความชำนาญเกมทำให้ผมใจเย็นสุดๆ บางทีก็ทำท่าเหมือนจะแทงลงไป แต่ก็ยังดึงเอาไว้ จนพี่ต๋องตัวสั่นระริก... ผมค่อยๆ ขยับท่อนKลากไปมาจนพี่ต๋องตายใจ... จนกระทั่ง
ผม ได้จังหวะที่พี่ต๋องกางขาออก จนมองเห็นเป้าหมายของผมชัดเจน และพี่ต๋องเองก็ไม่คิดว่าผมจะทำจริงแกเลยโก่งก้นรับกับจังหวะของผมที่กดลงไป พอดีจนหัวบานผลุบเข้าไปในรู
“โอยซซซ ดิน อย่า.... ”
พี่ ต๋องสะดุ้ง ดิ้นพราดพยายามจะให้Kผมหลุดจากรูแก แต่มือชั้นนี้แล้ว มีหรือจะปล่อยให้หลุดไปได้... ผมจับสะโพกของพี่ต๋องไว้แน่น เกร็งหน้าท้อง กดลงไปอีก
“อึก... ดิ...ดิน....อูยซซซ ไม่นะ... พี่เจ็บ..”
“พี่อย่าดิ้นสิครับ มันเข้าไปครึ่งนึงแล้วนะครับ” ผมปลอบ...
พี่ ต๋องหายใจหนักๆ หยุดดิ้น น้ำตาซึม กัดหมอนแน่น... ตอนผมกดลงไปอีก จนท่อนลำยาวเกือบเจ็ดนิ้ว (แถมผ่านเครื่องปั๊มมาอีก) แทรกลงไปมิดด้าม...แล้วทาบตัวลงไปกับแผ่นหลังของพี่ต๋อง เม้มที่ใบหู
“พี่เป็นเมียผมแล้วนะครับ”
“คนบ้า... อูยซซซ...เจ็บจังเลย...ดินจ๋า...” พี่ต๋องทำเสียงอ้อน หันหน้าเอาปากมาประกบกับปากผม
ปล่อยให้คาอยู่อย่างนั้น นานพอควร จนพี่ต๋องเริ่มขยับตัวได้ ผมจึงเริ่มขยับเอวทีละน้อยๆ
“ดีขึ้นแล้วใช่ไหมครับ พี่”
“มันจุกน่ะดิน... เบาๆ ก่อนนะ”
ผมขยับเอวเนิบช้า เป็นจังหวะ สังเกตุดู พี่ต๋องเริ่มชินกับท่อนของผมแล้ว จึงค่อยๆ ขยับเร็วขึ้นแต่ก็ยังเป็นไปอย่างนุ่มนวล
“ดิน จ๋า... อูยซซซ” พี่ต๋องครางเป็นจังหวะทุกครั้งที่ผมกระเด้าบั้นเอวของผมลงไป ชั่วโมงบินที่มากกว่าทำให้ผมรู้ว่าพี่ต๋องเริ่มรู้สึกดีขึ้น ทำให้ผมขยับตัวได้อย่างอิสระมากขึ้น
ผม ค่อยประคองเอวของพี่ต๋องขึ้นมาในท่าโก้งโค้ง ส่วนบนของพี่ต๋องยังทาบอยู่กับหมอน ผมสอดมือลงไป ช่วยปลุกความรู้สึกของพี่ต๋องให้ผงาดขึ้นมาอีกครั้ง
บีบ โลชั่นใส่มือเล็กน้อย ช่วยให้มือของผมลื่นขึ้น ทำให้การลูบไล้ลำท่อนของพี่ต๋องเป็นไปอย่างนุ่มนวลผสานกับบั้นเอวที่ยัง กระเด้าเป็นจังหวะต่อเนื่อง
“ดินจ๋า... พี่เกือบแล้ว”
“ครับพี่... ออกมาเลยครับ”
ผมกระซิบ พลางเร่งจังหวะเร็วขึ้นทั้งมือและสะโพก... พี่ต๋องกำผ้าปูที่นอนแน่น
“อูยซซซ ดิน... พี่เสร็จแล้ว”
น้ำเงี่ยนสีขาวขุ่นของพี่ต๋อง พุ่งทะลักออกมาอย่างมากมาย พี่ต๋องขมิบก้นเป็นจังหวะ ขณะที่ผมเร่งกระเด้าเร็วขึ้น ๆ
“อูย...ซซซ พี่ต๋องครับ.. ผมเสร็จแล้วเหมือนกัน...”
กระแทกหนักๆ อีก สองสามที กดสะโพกกับกับบั้นท้ายเนียนๆ ของพี่ต๋องแน่น ตอนทะลักน้ำเงี่ยนเข้าไปในรู
ผมทาบตัวลงกับแผ่นหลังของพี่ต๋องหลังจากอาการเกร็งกระตุกหมดไป แต่ยังคาท่อน “K” ที่ยังแข็งอยู่ไว้ในรู กระซิบเบาๆ “เจ็บไม๊ครับพี่”
“คนบ้า... วันหลังลองเอาดุ้นขนาดตัวเอง แทงตัวเองดูบ้างสิ... อันไม่ใช่เล็กๆ”
“ก็เห็นพี่ไม่ร้องเท่าไรนี่นา”
“มันร้องไม่ออกน่ะสิ... จุกไปหมดเลย” พี่ต๋องบอก
“ผมขอโทษคร๊าบ วันนี้ผมจะไม่ทำอีกแล้วคร๊าบ...” ผมกระซิบอ้อน..
“บ้า... ทำอีกก็ไม่ให้แล้วละ... แล้วเมื่อไรจะเอาออกไป” พี่ต๋องหมายถึง ท่อนKของผมที่ยังแข็งคาอยู่... ผมอมยิ้ม... “ลองเบิ้ลดูไหมครับพี่”
พี่ต๋องลืมตาโพลง หันมามองผมเป็นคำถาม แต่ผมไม่ตอบ ขยับสะโพกเบาๆ เป็นจังหวะแทน
“เราทำได้ด้วยเหรอดิน”
“อือ ม... สองน่ะ ธรรมดาครับ... วันดีคืนดี มีสาม...” ผมตอบ อันนี้ผมบอกจริงๆ นะครับ มันเป็นธรรมชาติจริงๆ ของตัวผม อย่างที่บอกไว้ตั้งแต่ตอนแรกๆ แล้ว ที่ถ้าเกิดผมชอบใครจริงๆ แล้วผมมีอะไรด้วย ผมสามารถทำได้ติดต่อกันสองครั้งโดยไม่ต้องเว้นระยะนานๆ เหมือนคนอื่น
“บ้ากามหรือเปล่าน่ะ...ดิน...” ท่าทางพี่ต๋องจะยอมแพ้ ไม่สู้ต่อแล้ว...
“เปล่านี่ครับ”
“พี่ไม่ไหวแล้วละ... เจ็บไปหมด... ขอพักก่อน เอาออกเหอะ นะ นะ...”
ผม ยิ้มกับท่าทางหวาดๆ ของพี่ต๋อง... ค่อยๆ ดึงสะโพกขึ้น จนท่อนKผมหลุดออกมา... ก่อนจะพลิกตัวนอนหงาย ท่อนKโด่ชี้ปลายคางเป็นมัน... พี่ต๋องเอากระดาษทิชชู่เช็ดจนแห้ง... ก่อนจะไล่ผมไปอาบน้ำ
ออกมา พี่ต๋องก็เปลี่ยนผ้าปูที่นอนเสร็จแล้ว... “หิวไหมดิน”
ผมเอามือลูบท้อง... “ไม่หิวครับ พี่หิวเหรอครับ ผมทานเป็นเพื่อนก็ได้”
“พี่หิวจัง”
ผมเดินเข้ามากระซิบ... “เมื่อกี้...กินเข้าไปดุ้นบะเริ่ม... ยังหิวอีกเหรอครับ”
“บ้า....” พี่ต๋องเขินหน้าแดง ทุบอกผมดังบึกก่อนจะหลบเข้าไปอาบน้ำ
....................................................
คืน นั้น พี่ต๋องชวนผมไปเข้าครัว ทำอาหารที่ง่ายที่สุด ก็... บะหมี่สำเร็จรูปไงครับ... ตอนรอน้ำเดือดอยู่บนเตา ผมก็เข้าไปโอบจากข้างหลัง พี่ต๋องล้วงมือเข้ามาในผ้าขนหนูกุมท่อนของผมที่ยังกึ่มๆ อยู่ พี่ต๋องน่ะอยู่ในชุดนอนเรียบร้อย แต่ ผมชอบนุ่งอย่างนี้มากกว่า
“ใหญ่จัง”
“ยังบ่นว่าใหญ่อีกเหรอครับ โดนเข้าไปทั้งดุ้นแล้ว”
“คนบ้ากาม” พี่ต๋องบอก เพราะตอนนี้ไอ้ที่กึ่มๆ อยู่เมื่อกี้ มันขยายตัวแข็งโด่ เต็มมือพี่ต๋องแล้ว
“ก็พี่ไปจับมันนี่ครับ”
“เอ้า... อยากบ้ากามนัก ผ้าผ่อนไม่ต้องนุ่งหรอก” พี่ต๋องดึงผ้าขนหนูผมออกโยนไปพาดไว้กับพนักเก้าอี้ แต่ผมก็ไม่เดือดร้อนหรอกครับ ผมมันพวกชอบโชว์อยู่แล้ว จริงๆ พี่ต๋องเองก็ชอบแหละ... อาหารตา... อุ อุ
หลายๆ คนคงคิดว่า เด็กอ๊อฟอย่างผม มีอารมณ์หวานๆ อย่างงี้กับลูกค้าด้วยเหรอ... ผมก็ตอบได้ครับ ว่า มี... ในกรณีที่ลูกค้าไม่มองเห็นเราเป็นเด็กอ๊อฟจนเกินไป... ปฏิบัติกับเราเป็นธรรมชาติเหมือนน้องนุ่ง... โธ่... พวกผมก็ไม่ใช่ว่าจะหน้าเงินหนักหนา... อารมณ์ปุถุชนคนธรรมดามันก็มีครับ.... ผมไม่ปฏิเสธว่า เด็กบางคนก็ทำธุรกิจเคร่งครัดเหลือเกิน... แต่ เชื่อผมเถอะ... เด็กส่วนใหญ่ อยากเอาใจลูกค้าอยู่แล้วครับ
พี่ ต๋องเป็นลูกค้าคนนึงที่มาติดผมเรียกว่า หลงเลยก็ว่าได้... มาทุกครั้ง จะต้องเรียกผมทุกครั้ง ถ้าผมไม่ติดลูกค้าคนอื่น แต่พอแกเอาคนอื่นออกไปก็ไม่ชอบ...จนหลังๆ แกจะมาเป็นประจำทุกวันพุธ... ถ้าผมไม่มาแกก็จะไม่มา...ช่วงหลังๆ พี่ต๋องก็เปลี่ยนสรรพนามเรียกผมว่า “คุณ” และทำตัวเหมือนกับเราเป็นแฟนกัน ไปที่บ้านบางวันก็ทำอาหารทานกันบ้าง... ไปทานข้างนอกกันบ้าง... บางที แกก็อ๊อฟผมเบิ้ล สองวันถ้าตรงกับวันหยุดของแก
เรามีอะไรกันอยู่หลายครั้ง จนกระทั่งมีเหตุที่ทำให้แกขัดใจ ไว้ผมจะมาเล่าต่อวันหลังนะครับ....
...
รักทุกคนครับ รักษาสุขภาพ นะครับ คนดี
ดิน
-
พี่ดินสุดยอดอ่ะ บริการทุกระดับประทับใจ :o8:
-
โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
:m25: :m25: :m25: :m30: :m30: :m30:
-
คุณดินเนี่ย ทุกระดับ ประทับจาย เจงๆอ่ะ :o8:
ขอบคุณคุงพูห์จ้ะ :pig4: :L2:
-
โอ้ววว แบบนี้แขกจะไม่ติดได้ไง
ทั้งรูปร่าง ทั้งลีลา และยังมีลูกอ้อนอีก
-
เกิดอาการเอ๋ออย่างแรง ลงข้ามตอนไป เอาตอนที่ 21 มาให้คร้าบบบบ
---------------------------------
บทที่ 21 ของแท้ ของเทียม
เสียง เพลงในร้านมีต่อเนื่องอย่างสนุกสนาน แขกเต็มทุกโต๊ะจนหน้าปลื้มใจแทนเจ๊ปิ๊กกับเจ๊รัตน์ เด็กๆ ในร้านได้อ๊อฟ กันไปหลายคนแล้ว รวมทั้งไอ้ชลด้วย จะว่าไป บางทีไอ้ชลมันก็แสดงออกจนพี่ปิ๊กสงสัยเหมือนกัน แกเคยถามผม แต่ผมก็บอกว่าไม่มีอะไร เราเป็นเพื่อนกันเฉยๆ (แค่เอาตูดเพื่อนและให้เพื่อนดูดKอีกตะหาก)
ผม นั่งอยู่ตรงสตูลหน้าเคาเตอร์ คุยกับพี่รัตน์ พี่ป้อม (บาร์เทนเดอร์) มีเด็กอยู่ ไม่กี่คนหรอกครับ ที่ได้อภิสิทธิ์นั่งตรงนี้ เพราะถ้าเป็นคนอื่นจะโดนไล่ให้ไปนั่งโชว์ตัวที่สตูลข้างฝาหน้า เวที ส่วนผม พี่รัตน์เองค่อนข้างเอ็นดู (หลังจากดูเอ็นเป็นคนแรก) เพราะผมไม่ลามปาม ค่อนข้างมีความรู้ และ...หน้าตี๋... พี่รัตน์คงนึกว่าเป็นน้องอ่ะ เพราะพี่รัตน์ เองก็ หมวยซ๊าาาา... ส่วนพี่ป้อม...สนิทกัน เพราะ.... ไม่บอกดีกว่า ถ้าบอก ต้องมีคนรู้แน่ๆ ว่าผมคือใคร... แต่ไม่ใช่เรื่อง เซ็กซ์ แน่ๆ ....
พี่ ปิ๊กเอง ก็ไม่ว่าผม เพราะ ไม่อยากให้พี่นักรบลวนลามผม ตอนแกร้องเพลง... แกว่าผมใจง่าย ใครอยากจับ อยากล้วง ก็ไม่ขัดขืน หรืออายบ้าง... อุ อุ อายทำไมครับ... ไม่เล็กกว่าคนอื่นซะหน่อย....
เกือบ ห้าทุ่ม มีลูกค้าเดินเข้ามาในร้านคนนึง ตรงเข้ามานั่ง หน้าเคาน์เตอร์ ด้านติดผนัง ลักษณะภายนอกและการแต่งตัว ดูเป็นผู้หญิงสวย ใบหน้ารูปใข่ ไว้ผมรวบตึงคุยกับพี่รัตน์อย่างสนิทสนม... ผมไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน ได้ยินพี่รัตน์เรียกว่า แดง
พี่ ป้อมมองหน้าผม บุ้ยใบ้ให้ผมคุยกับพี่แดง แต่ ผมส่ายหน้า... ผมไม่เคยจีบ หรืออ่อย ลูกค้าก่อน... ผมจะเฉยๆ ปล่อยให้ลูกค้าเป็นคนเลือกดีกว่า... แต่สังเกตดู พี่แดงจ้องผมอยู่เหมือนกัน...
ประมาณ ห้าทุ่มครึ่ง ลูกค้าในร้านเปลี่ยนไปหลายโต๊ะ เด็กก็ถูกเรียกออกไปทีละคนๆ...
พี่ปิ๊กเดินมาหาผม... “ดิน ไปนั่งกับลูกค้าโต๊ะหนึ่งหน่อยสิ”
“ดินมีคนจองแล้ว” พี่รัตน์บอก...
“อ้าว ใครล่ะ ทำไมเธอไม่บอกชั้น... ปล่อยให้ไปอวดคุณภาพกับแขกอยู่ได้” พี่ปิ๊กทำเสียงเขียว...
“หนู เองละเจ๊...” เสียงพี่แดงบอก “หนูกำลังดู หนุ่มตี๋จอมหยิ่งอยู่ จะเข้าไปคุยก็ไม่กล้า กลัวถูกเตะ...” พี่แดงบอก แล้วหันมาชำเลืองค้อน... “ถือว่าหล่อตี๋ เป็นดาว ไม่ชายตาดูเราสักนิด”
ผม หัวเราะ... เดินไปหาพี่แก หลังจากพี่ปิ๊กเดินออกไปบอกลูกค้าโต๊ะหนึ่ง ก้มลงหอมแก้มซะหนึ่งทีทำตากรุ้มกริ่มเจ้าชู้...กระซิบเบาๆ “ใครว่า... ผมไม่กล้าตะหาก เห็นพี่แดง สวย ยังนึกเลยว่า คืนนี้ ถ้าพี่เรียกผมไปด้วยคงจะ....”
“จะอะไร...” พี่แดงหันมามอง งอนๆ มีจริตจะก้าน
“พ่อจะเอาทั้งคืน....ไม่ให้หลับไม่ให้นอนเลย”... ผมกระซิบหื่นๆ ก่อนจะเป่าลมที่หูพี่แดงเบาๆ
“อุ๊ย... บ้า... เจ๊... ลูกน้องเจ๊จะข่มขืนหนู....”
เจ๊รัตน์หันมาบอกยิ้มๆ... “เบาๆ หน่อยนะดิน... เอาแค่เสียบเบาๆ แต่มิดเท่านั้น อย่ารุนแรง เดี๋ยวเครื่องพี่เค้าพัง”
“หมายความว่าไงเจ๊”... พี่แดง หันมาทำตาโต
พี่รัตน์ หยิบกระบอกไฟฉายขนาดเขื่อง ตรงเคาน์เตอร์ขึ้นมาวาง “ประมาณนี้แหละ”
“ว๊าย...อย่านะ... หนูกลัว” พี่แดงทำท่าตกใจได้น่ารัก ผมเองเผลอๆ ยังคิดว่าพี่แกเป็นผู้หญิงเลยครับ...
... แล้วพี่แดงก็พาผมออกมาที่ห้องแก เป็นอพาร์ตเมนต์ใหม่สุดหรู แถวรามคำแหง... ห้องพี่แดงเป็นแบบห้องชุด มีห้องรับแขก กับครัวเล็กๆ ด้านในเป็นห้องนอน
“ดื่มอะไรไหม ดิน” พี่แดงถามหลังจากเราเข้ามาในห้องแล้ว บอกให้ผมนั่งที่โซฟา
“เบียร์ ก็ดีครับ”... ผมบอก พี่แดงเปิดเบียร์ขวดเล็กมาให้ผมขวดนึง เปิดทีวีให้ดู ก่อนบอก “เดี๋ยวพี่อาบน้ำก่อนนะ เราดูทีวีไปก่อนละกัน”
“ครับพี่”
... นานพอสมควร... จนผมดื่มเบียร์หมดไปเกือบขวด พี่แดงก็ออกมาในชุดกระโจมอกด้วยผ้าขนหนูผืนเดียว
“รอนานไม๊ดิน... พี่อาบน้ำนานไปหน่อยนะ... เราไปอาบน้ำเถอะ”
พี่แดงยื่นผ้าขนหนูให้ผม... “แปรงสีฟันอันใหม่นะ พี่ยังไม่ได้ใช้เลย บีบยาสีฟันไว้ให้แล้ว”
“ขอบคุณครับ”
ผม เข้าไปอาบน้ำ ใช้เวลาไม่นาน... ผมก็เรียบร้อยนุ่งผ้าขนหนูเดินออกมาจากห้องน้ำ... พี่แดงยังอยู่ในชุดผ้าขนหนูชุดเดิม นั่งพิงหัวเตียงรออยู่... เปิดไฟสลัว กลั้วเพลงบรรเลงเบาๆ สร้างบรรยากาศดีแท้...
“เรารูปร่างดีจังเลย ดิน... สูงเพรียว แต่มีกล้าม ไม่หนา...” พี่แดงชมผม
“ขอบคุณครับ แต่ผมว่าผมผอมมากกว่านะ”
“ไม่หรอก... พี่ชอบผู้ชายหุ่นแบบนี้นะ...ใส่เสื้อผ้าสวยด้วย”
.... ผมเดินเข้าไปใกล้ โน้มตัวลงจูบที่หน้าผาก...ไล่ละลงมาที่ริมฝีปากอิ่ม... พี่แดงเงยหน้าขึ้นสนองผมเป็นอันดี... มือนึงของผมไล่ควานลงไปที่อกอิ่ม...หยุ่นมือ... ด้วยฝีมือหมอ... ไม่เลวครับ ถึงแม้จะเป็นวิทยาศาสตร์ แต่ก็เนียนมาก... ผมเฟ้นฟอนอย่างย่ามใจ... เอาวะ อย่างน้อยคืนนี้ ครึ่งนึงก็ยังดี...
ครู่ ใหญ่ พี่แดง ก็เอนตัวลงนอน ผ้าขนหนูหลุดออกไปแล้ว มีตัวผมทาบเฉียงๆ ลงไป ริมฝีปากประกบกันไม่เลิกรา... มือของพี่แดง ควานลงไปที่หน้าท้องของผม กำลูกชายผมที่แข็งผงาด ไว้เต็มมือ
“อู ว์ ดินจ๋า...มหึมา... ฝังมุกด้วย...” พี่แดงถอนริมฝีปากออกมา ครางอย่างตื่นเต้น... ผมไม่สนใจ เพราะชินกับคำพูดทำนองนี้อยู่แล้ว... ลูบมือลงไปที่หน้าท้องเนียนๆ จนถึงบริเวณขนนุ่ม ต่ำลงไปอีก ... เฮ้ย...ไอ้ดิน ไอ้สิ่งที่เอ็งคิดว่าจะมี...มันไม่มีแล้วว่ะ... มันกลายเป็นกลีบเนื้อ เหมือน... เหมือน... หมายความว่า... พี่แดง...
“พี่ทำมาแล้วละดิน...” พี่แดงบอกผมอย่างเดาใจถูก...
“เหรอครับ...” ผมครางอย่างตื่นเต้น “ขอผมดูหน่อยนะครับ”
ผม เลื่อนตัวลงไป... ว๊าว.ว... เหมือนว่ะ ไอ้ดิน... เพียงแต่มันไม่เยิ้มๆ เท่านั้นเอง... มิน่า... เจ๊รัตน์ถึงบอกให้ผมทำเบาๆ แต่เสียบให้มิด... (รับรองครับเจ๊... ไอ้ดินจะเสียบให้มิด ไม่ให้เสียชื่อเจ๊... แต่เท่าที่ผ่านมาไอ้ดินก็เสียบมิดทุกทีนี่นา....อุ อุ)
“ดิน... บ้า... พอแล้ว...” พี่แดงพูดอายๆ เมื่อเห็นผมจ้องมองไม่วางตาจนพี่แกเขิน... ทำไงดีวะตู... ไหนๆ ก็ไหนๆ ลองของเทียมดูสักที... ก่อนอื่น...
“อู ว์...ซซซ ดินจ๋า... เสียว” พี่แดงคราง เมื่อเจอลีลาการใช้ลิ้นของผม... ขนาดเป็นแท่ง พ่อยังเลียซะดิ้น... แล้วเป็นแป้น ของคุ้นเคยแบบนี้จะเหลือเหรอ... พี่แดงบิดตัวไปมา...
“ดินจ๋า... พี่อยากอมของดินบ้าง... เอามาให้พี่...”
ผม กลับตัว ไม่นาน ลูกชายฝังมุกของผมก็อยู่ในปากพี่แดง...ลีลาของแกใช้ได้ครับ ถึงไม่เก่งนัก แต่ ก็ทำอย่างตั้งอกตั้งใจ... อย่างนี้ไงครับ ที่ผมบอกว่า เกย์ มีพรสวรรค์ในการทำรักด้วยปากมากกว่า ผู้หญิงแท้ๆ... (ไม่รวมทอม กับดี้นะครับ)
เรา กลับข้างกันอยู่พักใหญ่ จนผมเห็นว่าถึงเวลาแล้ว ก็กลับตัวขึ้นมาทาบ จูบปากพี่แดง “ขอผมนะครับ พี่... นะคร๊าบ...” ผมออดอ้อน อย่างที่เคยใช้ได้ผลมาเยอะ...
“เบาๆ นะ ดิน...”
พี่แดงบอก พลางยื่นหลอดคุ้นตามาให้ผม... ก็เควาย นั่นแหละครับ... ลืมนึกไปว่าให้หมอเก่งยังไง ก็ยังไม่ ร้อยเปอร์เซ็นต์หรอกครับ...
ผมบีบครีมหล่อลื่นทาเบาๆ ที่ร่องหลืบ และส่วนหัวบานๆ ของผม ก่อนจะจับมันจ่อที่ปากทาง...
“เบาๆ ก่อนนะดิน” พี่แดงเตือน
ผมเกร็งเอว... ค่อยๆ กดมันลงไป ช้าๆ พี่แดง เอาสองมือผลักใหล่ผมไว้ ตอนที่แกรู้สึกว่าแน่น ก็จะบีบเบาๆ ที่ใหล่เป็นสัญญานให้ผมรู้...
ผม ค่อยๆ ดันเข้าดึงออก ลึกเข้าไป ที่ละ มิล ทีละหุน ช้าๆ รับความรู้สึกไปด้วยว่ามันต่างกันไม๊... อือม... จะบอกว่าเหมือนร้อยเปอร์เซ็นต์ไม๊... ก็ไม่หรอกครับ แต่ก็ถือว่า แปดสิบ เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ แล้วละครับ... (สมัยนี้อาจจะ เก้าสิบเก้าแล้วมั๊ง) ในที่สุด ผมก็ดันลูกชายผมเข้าไปจนสุด... มิดยันโคน... (ผมทำตามสัญญาแล้วนะครับ พี่รัตน์...)
จากนั้น ผมก็วาดลวดลายเชิงกามของผม บิดซ้ายขวา จากช้าๆ เป็นเร็วขึ้น ๆ...
“อูยซซซ ดิน เก่งจัง... พี่เสียวนะ....”
ลีลาการกระเด้าของผม ทำให้พี่แดงหน้าตาเหยเก สูดปากเป็นระยะๆ ....
“อูยซซซซ ดิน... อ๊าซซซซ เร็วเข้าดิน พี่เกือบแล้ว... อูซซซซ”
ผม เร่งเอวเร็วขึ้น มองลงไปเห็นKผมเลื่อมเป็นมันปลาบ... มุดเข้าออกอยู่ในร่องหลืบ... วิทยาศาสตร์... แต่ก็ยอมรับละครับ ว่าสร้างความเสียวกับผมไม่น้อย....
“อูซซซ อ๊าซซซซ พี่แดงครับ ผมเกือบแล้ว...”
“พี่ก็เกือบ...ดิน เร็ว... อูยซซซซ....อ๊าซซซซซ ว๊ายซซซซ”
พี่ แดงร้องอย่างสุดเสียว กำไหล่ผมแน่น ผมกระแทกหนักๆ อีกไม่กี่ที ก็กดแน่น ตัวเกร็งกระตุก... ฉีดน้ำเงี่ยนเข้าไปในร่องหลืบอย่างเต็มที่.... “อ๊าาซซซซ”
ผมซบหน้าลงกับซอกคอพี่แดง หายใจหอบ พี่แดงลูบไหล่ ลูบหลังผมอย่างทะนุถนอม
“เก่งจังดิน... ไม่เคยมีใครทำพี่เสร็จเลยจากร่องนี้”
ผมผงกหัวขึ้น เห็นน้ำตาปริ่มที่ขอบตาพี่แดง ผมก็จูบซับเบาๆ ที่เปลือกตา... “ทำไมล่ะครับ”
“มัน บอกไม่ถูกนะ... ของพี่มันไม่เหมือนของผู้หญิงหรอก... ของเทียมมันจะไปเหมือนของแท้ได้ยังไง... พี่ก็มีความสุขเวลามีอะไรกับคนที่พี่ชอบนะ... แต่มันไม่สุดยอด... แต่ครั้งนี้มัน... เหมือน... เหมือนพี่ เสร็จจริงๆ เลย... พี่ถึงบอกว่า เราเก่งไงดิน...”
“ขอบ คุณครับ...” ผมจูบที่หน้าผากเนียนๆ รู้สึกสงสาร อย่างบอกไม่ถูก... ร่างกายกับจิตใจมันไปด้วยกันไม่ได้... คนเราพยายามจะทำร่างกายให้วิ่งตามจิตใจให้ทัน แต่มันก็ไม่มีทางทันได้... ธรรมชาติ เป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดในโลก... ผมคิดว่าอย่างงั้น
คืน นั้น... ผมก็เลยตอบสนองพี่เค้าไปเต็มแม็ก... สามรอบ... รอบที่สามพี่เค้าไม่ไหวแล้ว ผมก็เลยเอาของแท้ แต่ด้านหลังแทน... ปรากฏว่า พี่เค้าเสร็จเร็วกว่าร่องหน้าอีกครับ... ตูละงง กับคนจริงๆ....
...
มาต่อตามสัญญาครับ สัญญาที่บอกว่า ถ้าว่างจะมาเล่าให้ฟังไงครับ...
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ ทุกคอมเมนต์ที่มี ผมอ่านอย่างชื่นใจครับ
สำหรับ คนที่ถามว่า ตอนนี้เป็นไง... ก็ผู้ชาย ธรรมดาๆ คนนึง... ทำงานบริษัทข้ามชาติ ตำแหน่งไม่ธรรมดาครับ การศึกษาก็ จบปริญญาโทมาแล้ว หนึ่งใบ... กำลังทำใบที่สองอยู่ครับ
นั่น ก็คือสาเหตุที่บอกว่า ถ้าว่างอ่ะครับ... เพราะ ปั่นวิทยานิพนธ์อยู่ครับ เหนื่อยเหมือนกัน อายุเยอะ อ่านหนังสือไม่ค่อยจำแล้วละครับ....
รักทุกคนครับ
ดิน
-
:m13: :m13: จิ้ม ๆ ๆ ๆ ๆ ก่อนไปอ่าน :m13: :m13:
-
มีการเบลอลงผิดตอนด้วยอะ
แต่ก็สนุกจริงๆ :jul1:
-
พี่ดิน นี้ เก่ง จังนะค่ะ
<เรื่อง ไหน หว่า.................. :laugh:>
รอตอนต่อ ไป นะค่ะ
:oni3:
-
เหอๆ ชอบคับเรื่องนี้
มาต่อเรวๆนะคับ ^^ :o8:
-
พักผ่อนให้เพียงพอ และก็ทานอาหารดีๆ กินโปรตีนเยอะๆ ช่วยในเรื่องความจำได้คะ
อิอิ
คุณดินสู้ๆ คุณดินเก่งทุกเรื่องเลย
-
เกิดอาการเอ๋ออย่างแรง ลงข้ามตอนไป เอาตอนที่ 21 มาให้คร้าบบบบ
^
^
แซวๆ
ทำงานหนักหรืออายุมากกันเนี่ยพี่พูห์ อิอิ
*****************************
ได้ประสบกาม...เอ๊ย ประสบการณ์หลากหลายดีจัง
เจอมาหมดทุกรูปแบบ :m25:
-
อ่านตอนนี้แล้วประทับใจคุณดิน ตรงที่มีความเข้าอกเข้าใจคนอื่นอ่ะ :t2: เห็นด้วยกับคุณดินที่ว่า ธรรมชาติเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดในโลกนี้
ขอบคุณคุณพูห์ ที่มาลงต่ออย่างสม่ำเสมอนะจ้ะ :pig4:
-
เพิ่งได้อ่าน
อ่านแล้วก็แตก..ทุกตอน
ใจครับใจแตก
เขียนได้เห็นภาพมาก
:jul1:
ชอบๆ+1ให้ทั้งคนโพสต์คนแต่งครับ
-
บางครั้งมันก็เจ็บปวดนะคะที่เกิดมาเป็นในสิ่งที่ไม่อยากเป็น เพื่อนคนนึงเคยบอกไว้ :เฮ้อ:
-
สนุกดีครับ แม้บางสิ่งที่เราอยากลืม แต่มันก็ลืมไม่ลง
ถือซะว่าเป็นหน้าหนึ่งของชีวิต เป็นกำลังใจให้นะครับ :L2:
ขอบคุณพี่พูห์ ที่เอามาลงให้อย่างต่อเนื่อง +1 :L2: :bye2:
-
อ่านเรื่องนี้ได้อะไรมากกว่าแค่เรื่องเด็กขายจริงๆ
-
เกิดอาการเอ๋ออย่างแรง ลงข้ามตอนไป เอาตอนที่ 21 มาให้คร้าบบบบ
^
^
แซวๆ
ทำงานหนักหรืออายุมากกันเนี่ยพี่พูห์ อิอิ
*****************************
ได้ประสบกาม...เอ๊ย ประสบการณ์หลากหลายดีจัง
เจอมาหมดทุกรูปแบบ :m25:
คราย ครายอายุเยอะ
เด่วปั้ดเบิ้ดข้ามประเทศเลยนิ
งอนป๋อมแป๋ม
งดโพสต์หนึ่งสัปดาห์
ชิส์
:m14:
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
งดโพสหนึ่งสัปดาห์
เดี้ยนรอไม่ไหวค่ะ
-
เกิดอาการเอ๋ออย่างแรง ลงข้ามตอนไป เอาตอนที่ 21 มาให้คร้าบบบบ
^
^
แซวๆ
ทำงานหนักหรืออายุมากกันเนี่ยพี่พูห์ อิอิ
*****************************
ได้ประสบกาม...เอ๊ย ประสบการณ์หลากหลายดีจัง
เจอมาหมดทุกรูปแบบ :m25:
คราย ครายอายุเยอะ
เด่วปั้ดเบิ้ดข้ามประเทศเลยนิ
งอนป๋อมแป๋ม
งดโพสต์หนึ่งสัปดาห์
ชิส์
:m14:
:o อ้าว เพ่ ๆ ค๊าฟฟ แล้วกรรมมันมาตกอยู่ทีครายล่ะทีเนี๊ย...อดเลย :jul1:
ไม่ใจร้ายกันจริงๆใช่ม๊าาา :oni2: :oni2:
-
:m25:
-
แงแงแงแง
:o เกิดอาการเอ๋ออย่างแรง ลงข้ามตอนไป เอาตอนที่ 21 มาให้คร้าบบบบ
^
^
แซวๆ
ทำงานหนักหรืออายุมากกันเนี่ยพี่พูห์ อิอิ
*****************************
ได้ประสบกาม...เอ๊ย ประสบการณ์หลากหลายดีจัง
เจอมาหมดทุกรูปแบบ :m25:
คราย ครายอายุเยอะ
เด่วปั้ดเบิ้ดข้ามประเทศเลยนิ
งอนป๋อมแป๋ม
งดโพสต์หนึ่งสัปดาห์
ชิส์
:m14:
:o12: :sad2: :serius2: :a6: o2
สุดท้ายก็นอนรอ :t3:
-
ไม่มาโพสจริงๆด้สนเหรอเนี่ย
เศร้าใจ
-
พี่ดินเก่งจริงๆเลยเนอะ
o13
-
........ของเทียมก็ไม่เว้น......... :m32: :m32:
-
คราย ครายอายุเยอะ
เด่วปั้ดเบิ้ดข้ามประเทศเลยนิ
งอนป๋อมแป๋ม
งดโพสต์หนึ่งสัปดาห์
ชิส์
:m14:
เจ้ยยยยยยยย
อย่าทำเยี่ยงนี้สิพี่ท่าน
น้องจะโดนรุมตรีนเอาได้ง่ายๆ นา
:m29:
-
:o ไม่มาจิงอ่ะ :m29:
-
กลัวคนอ่านจะลงแดง
มาต่อให้แล้วนะครับ
ใครอยากทำร้ายผม ไปทำร้ายป๋อมแป๋มแทนนะครับ
-------------------------------------------
บทที่ 24 แลกเชลย
วันนี้ เป็นวันที่ผมสอบเพิ่งเสร็จ... ถ้าสอบผ่านหมด ผมก็จะขึ้นทะเบียนเป็นบัณทิตใหม่กับเค้าเสียที... แต่ ก็ยังไม่มั่นใจเท่าไร เพราะ จะว่าไปสาขาที่ผมเรียน มันจบกันไม่ง่ายนัก... ถ้าเรียนจบ... ก็จะได้เลิกงานอย่างนี้เสียที ผมคิด...
พี่ ป้อม บาร์เทนเดอร์ ที่สนิทกัน ยังเคยพูดกึ่งเตือนตอนที่ผมออกไปกินข้าวกับแกก่อนเข้างาน ว่า “ขายดีๆ อย่างนี้ จะเลิกได้เหรอดิน ทำงานอย่างอื่นเงินมันไม่ดีเหมือนอย่างนี้นะ”
“ได้ สิครับพี่... ผมยอมรับว่าเงินมันอาจจะไม่ดี แต่ ผมอยากทำงานกลางวันเหมือนคนอื่นเหมือนกัน ไอ้งานอย่างนี้ มันจะทำได้นานแค่ไหนครับ มันก็ขายดี แรกๆ เนี่ยแหละ อยู่ๆ ไปใครจะเอา ยิ่งอายุเยอะๆ ยิ่งยาก”
“อือ... พี่ เห็นด้วยนะ เอาใจช่วยว่ะดิน...”
“ขอบคุณครับพี่...”
.......................................
“สอบเสร็จแล้วเหรอดิน” พี่ปิ๊กถามออกมาจากเคาเตอร์ ทันทีที่เห็นหน้า...
“ครับ พี่” ผมรับคำ ยกมือไหว้ “สวัสดีครับพี่ปิ๊ก สวัสดีครับพี่รัตน์”
“หวัด ดีจ๊ะ ตี๋หล่อ” พี่รัตน์ ยิ้มให้ ก่อนจะก้มหน้าลงทำบัญชีของแกต่อ... ดูเหมือนทั้งสองคนจะแบ่งงานกันได้ดี พี่ปิ๊กอยู่ข้างหน้า พี่รัตน์ อยู่ข้างหลัง... อย่าคิดมากสิ ผมหมายถึงอยู่ในเคาน์เตอร์...
ทักทาย กับพี่ป้อมสองสามคำ ก็ออกมานั่งคุยกับเพื่อนๆ จริงๆ แต่ละคนก็มีปัญหาต่างๆ กันไป ไอ้ป้องที่เป็นดาวของร้าน ความรู้แค่ ปอหก พ่อตาย แม่เป็นอัมพาต...อยู่บ้านที่เมืองมะขามหวาน กับน้องชาย น้องสาว ไอ้ป้องต้องทำงานส่งแม่ส่งน้องเรียนหนังสือ ส่วนไอ้ดล ก็ พ่อแม่ตายหมด... ความรู้ก็ปอหกเท่านั้นเอง... คนอื่นๆ ก็แตกต่างกันไปตามสภาพ...
สาม ทุ่มกว่าก็เริ่มมีลูกค้าเข้า รวมทั้งพี่ติ๋มด้วย (จำได้ไหมครับ คนที่ทำให้ผมกับไอ้ชลมีอะไรกันอ่ะ) แกลากผมไปนั่งด้วยตั้งแต่เดินเข้ามาที่ร้าน
“วันนี้มีนัดหรือเปล่า... ดิน”
“ไม่ทราบครับ ต้องถามพี่ปิ๊ก” ผมตอบ เพราะบางทีพี่ปิ๊กก็ไม่ได้บอกผมเหมือนกัน
พี่ติ๋มเดินไปที่เคาน์เตอร์ ครู่เดียวก็เดินกลับมา... “วันนี้ไปกับพี่นะ ดิน”
“ครับ” เลือกได้ด้วยเหรอวะตู หวังว่าแกคงไม่เอาใครไปด้วยอีกนะ... ไอ้ชลคนเดียว... ไอ้ดินก็ปางตาย... นี่ดีนะที่สอบ ไม่งั้น โดนมันรีดเกือบทุกวันที่ไม่ได้ลูกค้า หรือได้ลูกค้ากลับมาเร็วหน่อยมันก็เอา... ก่อนผมจะกลับหอก็มี
สี่ ทุ่ม พี่ติ๋มพาผมออกจากร้าน ตอนแรก ผมนึกว่าแกจะพาผมไปโรงแรม แต่ไม่ใช่... แกเรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่แถวประตูน้ำ แกพาผมเข้าไปอีกบาร์นึง มีเวทีสำหรับโชว์คาบาเรต์ด้วย... (คงนึกออกนะครับ ว่าบาร์อะไร)
พี่ ติ๋มคงสนิทกับที่บาร์นี้พอสมควร เห็นกัปตัน ร่างยักษ์ เข้ามาคุยกับแก ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร นั่งดูโชว์ไปตามเรื่อง แต่ได้ยินแว่วๆ เหมือนกันครับ ว่าซองบุหรี่แตก ฝังมุกอะไรเนี่ยแหละ... เอาแล้ว เอาของตูไปคุยแล้ว...
นานพอดู... จนโชว์หมดรอบ ก็มีเด็กขึ้นไปเต้น บนแท่นกลมๆ แทน พี่ติ๋มก็หันมาบอกผม...
“ดิน... เดี๋ยวเราอยู่ที่นี่นะ”
ผมหันไปมองหน้า พี่ติ๋ม... “ยังไงครับพี่”
“เถอะ น่ะ... พี่ตี๊ เจ้าของที่นี่ เค้าอยากได้เรา”...พี่ติ๋มชี้ไปที่ ผู้ชายค่อนข้างท้วมนั่งอยู่ที่เคาเตอร์ “... พี่เลยแลกเรากับเด็กที่นี่... เดี๋ยวพี่ตี๊เค้าจัดการเรื่องค่าตัวเราเอง”
.... อะไรฟะ... เอากรูมาขายทอดตลาดเลยเรอะ แต่ผมยังไม่ได้พูดอะไร พี่ติ๋มก็เดินออกไปแล้ว พร้อมเด็กสองคน... ดีเนอะ หนึ่งแลกสอง... ค้ากำไรหรือเปล่าฟะ...
มีคนมาบอกผมให้ขึ้นไปข้างบน... เป็นห้องนอน มีเตียงกับห้องน้ำเล็กๆ ครู่เดียว... พี่ตี๊ก็เดินตามขึ้นมา...
“ชื่อดินเหรอ”
“ครับ”
“ขอ โทษนะ อาจจะรุกล้ำไปหน่อย... พอดีพี่ กับพี่ติ๋มเป็นเพื่อนกัน... พี่ติ๋มเค้ามาเล่าให้ฟังถึงสรรพคุณของเรา พี่ก็เลยอยากเห็น” พี่ตี๊พูดจาเรียบร้อย
“อยากเห็นอะไรครับ” ผมแกล้งเซ่อ พี่ตี๊ตีแขนผมดังเผียะ...
“ก็ไอ้ที่เราติดตัวมานั่นแหละ... เห็นบอกซองบุหรี่แตก ฝังมุกอีกต่างหาก”
ผม ยิ้มให้ พี่ตี๊ให้ผมไปอาบน้ำ ตัวเองนั่งรออยู่ที่เตียง ไม่นานผมก็นุ่งผ้าเช็ดตัวเดินออกมานั่งข้างๆ แต่พี่ตี๊ผลักผมให้เอนนอนลง มือล้วงเข้าไปในผ้าขนหนู... ลูบคลำเป้าหมายที่แกอยากเห็น ไม่นานหรอกครับ ผมหยุดไปอ่านหนังสือสอบตั้งสองอาทิตย์ มีแค่น้องษาเท่านั้นที่มาอยู่สองสามวัน แล้วก็ไม่ได้หักโหมอะไร... พอมันถูกท้าทาย ลูกชายผมก็ผงาดเต็มมือพี่ตี๊
“อูย... ดิน... ใหญ่เบ้งเลย...” พี่ตี๊คราง ปลดผ้าออก ไอ้ที่แกอยากเห็นก็ออกมาโชว์ให้ดูเต็มๆ ตา
พี่ตี๊เล่นกับ “กระดอ” ฝังมุกของผมอยู่นาน ผมจะกอดแกลงมานอน แกก็บอกว่าไม่ได้อยากมีอะไรแบบนั้น แค่อยากเห็น อยากจับเท่านั้นเอง...
เอาวะ ไอ้ดิน... อย่างมากก็โดนชักว่าว... ผมนึกอยู่ในใจ... แต่ไม่งั้นสิครับ เพราะ พักใหญ่ก็มีเสียงเคาะประตู...
“พี่ตี๊... ถึงคิวหนูหรือยัง”
พี่ตี๊หัวเราะหึๆ พึมพำ... “อีฝ้าย”
แกลุกขึ้นไปปลดล๊อค... ประตูก็เปิดเข้ามา...เล่นเอา ผมตลบผ้าเช็ดตัวขึ้นปิด ลูกชายของผมแทบไม่ทัน ก่อนจะหันไปมองผู้บุกรุก...
คนเข้ามาใหม่ เป็น...คนที่เรียกว่า “นางโชว์” แต่ เป็นนางโชว์ที่สวยมาก แต่งหน้าทาปาก สวยกว่าพี่แดงอีก (ตอนที่ยี่สิบเอ็ด)
“เอา...มึง เร็วๆ ล่ะ เดี๋ยวมึงต้องขึ้นโชว์ไม่ใช่เรอะ”
“สบายเจ๊... ของหนู “เพลงสุดท้าย” อีกนาน...”
พี่ตี๊เดินออกไป ทิ้งให้ผมอยู่กับนางโชว์ชื่อฝ้าย ที่ปิดประตูล๊อคกลอนสนิท...
“ขอดูหน่อยสิ ดิน...” พี่ฝ้ายเดินเข้ามานั่งแทนพี่ตี๊ ตลบผ้าขนหนูที่ปิดกลางตัวผมออกไป
“หูย.ซซซซซซ บะเริ่มเลย”
พี่ ฝ้ายจับของผมที่ยังผงาดผงกอยู่ เต็มมือ วิพากษ์ วิจารณ์.... ผมยิ้มให้อย่างเคยชินกับคำพูด และก็การกระทำ เพราะพูดจบ พี่ฝ้ายก็ก้มหน้าลง วูบเดียว “กระดอ” ฝังมุกของผมที่พี่เค้าบอกว่า "บะเริ่มเลย" ก็หายเข้าไปในปากพี่ฝ้ายเกือบครึ่ง ตกลงมันใหญ่จริงป่ะวะ
ผม ปล่อยให้พี่ฝ้าย อมของผมอยู่ พักนึง ไม่นานหรอกครับ เพราะพี่ฝ้ายต้องขึ้นโชว์....ผมจะดึงพี่แกมาจูบ พี่แกก็ไม่ยอม กลัวต้องแต่งหน้าใหม่มั๊ง (แต่ไอ้ที่ลงไปอมของตูเมื่อกี้น่ะ... ลิปสติค เป็นวงรอบเลย อุ อุ) แกก็หันไปรื้อตรงลิ้นชักหัวเตียง... ครับ อุปกรณ์ การหากิน... เควาย กับถุงยาง...
หลัง จากจัดการกับอุปกรณ์ ไม่นานพี่ฝ้ายก็ลุกขึ้นมานั่ง... ครับ...ก็นั่งเทียนนั่นแหละ... แต่ของไอ้ดินมันไม่ธรรมดา ทำอะไรไม่ไหว้ครูก่อน ผลมันก็เลย....
“อู ยซซซ ดิน ใหญ่จัง ไม่ไหวแล้ว” พี่ฝ้ายคราง เมื่อหัวถอกบานๆ ของผมมุดเข้าไปเต็มเงี่ยง... จะลุกหนี....แต่มาทำผมเครื่องติดแล้วจะหนีกันง่ายๆ อย่างนี้เหรอ ไม่มีทางครับ สวยๆ อย่างนี้ ไอ้ดินของเอาเป็นบันทึกส่วนตัวอีกสักคนละกันนะครับพี่...
ไม่ทันที่พี่ฝ้ายจะตั้งตัว ผมก็ลุกขึ้นนั่งจับเอวแกดึงไว้ สองมือโอบประคองหลังเกร็งตัว ลุกขึ้นยืนเป็นลักษณะ “อุ้มแตง”
ได้ผลครับ พี่ฝ้ายผวากอดคอผมแน่น ตัวสั่นระริก เพราะไอ้ที่คาอยู่แค่หัวเมื่อกี้ พอโดนน้ำหนักกดทับลงมา มันก็ไหลพรืดเข้าไป “มิดแท่ง”
“ดิน... อูยซซซซ ใจร้าย” พี่ฝ้ายน้ำตาซึมที่หางตา
ผมจูบเบาๆ ที่หน้าผาก... กระซิบ “ก็ทำผมเครื่องติดแล้วจะหนีไปไหนละครับ”
“บ้า... พี่ไม่ตายก็ดีแล้ว... อู๊ยซซซซ ของตัวเองยังกะม้า...”
“เจ็บเหรอครับ”
“ยังจะถาม... มุกสะดุดกึกๆ เลย... ฉีกหรือเปล่าก็ไม่รู้”
ผมโยกตัวเบาๆ สองสามที ก่อนจะหันวางพี่ฝ้ายลงนอนบนเตียงแทน จับสองขาของพี่ฝ้าย พาดบ่าขยับสะโพกเบาๆ
“ค่อยๆ ก่อนนะดิน... พี่จุก”
“ครับ พี่...” ผมรับคำ ทำตาพราว มองเห็นหน้ากันชัดๆ แบบนี้ พี่ฝ้าย “สวย” ได้ใจจริงๆ ส่วนบน พี่แกโมดิฟายจน อวบอิ่ม แต่ส่วนล่างยังไม่ได้ทำ แต่ดูๆ แล้วคงจะทำเร็วๆ นี้ เพราะ ท่าทางมัน...มีไว้ก็ไม่ได้ใช้...
ผม สาวเอว เริ่มจากช้าๆ ก่อน...จนพี่ฝ้ายเริ่มทำสีหน้าสบายขึ้น ผมจึงค่อยเร่งสปีดความเร็วขึ้น... มองลงไป เป็น “K” ผมในถุงยางเป็นมันปลาบ มีสีเลือดจางๆ... ผมยิ่งสงสาร... แต่ทำไงได้...
ชั้นเชิงลีลามีอยู่เท่าไรก็งัดขึ้นมาใช้ จนพี่ฝ้ายครางระงม เอามือลงไปรูดของตัวเองอยู่ไปมา
“ดินจ๋า...พี่เกือบแล้ว ดิน...อูยซซซซ”
ผมเร่งจังหวะขึ้น อีกไม่เท่าไร พี่ฝ้ายก็หลับตาพริ้ม...ครางซี๊ดยาวๆ เห็นอย่างนั้น ผมก็เร่งบ้าง.. จนกระทั่ง
“อูยซซซ...” กระแทกหนักๆ อีกสองสามที ผมก็กดสะโพกแน่น น้ำเงี่ยนหลั่งพรั่งออกมามากมาย...
ผมรอจนอาการเกร็งหมดจึงค่อยถอดถอนตัวออกมา เอากระดาษทิชชู่กำตรงโคน รูด “ปลอก” ออกทิ้งที่ถังขยะข้างเตียง แล้วลงไปกอดพี่ฝ้ายไว้อีกที
“เป็นไงครับพี่...”
“มันจุกน่ะ... คนใจร้าย... พี่จะโชว์ไหวไหมเนี่ยะ...”
ผม หัวเราะหึๆ นอนกอดกันสักครู่ก็ผลัดกันเข้าไปอาบน้ำ แต่งตัว... ตอนออกมาจากห้องน้ำ พี่ฝ้ายยัง บอกผม “แสบจังเลย ดิน... สงสัยฉีกแน่ๆ ... คนบ้า”
“ผมขอโทษคร๊าบ... วันหลังผมจะทำเบาๆ นะคร๊าบบบบบ”
ผมทำตาเจ้าชู้ จนพี่ฝ้ายสะเทิ้น... “เจ้าชู้นะเรา”....
ลงมานั่งดูโชว์ต่อ ไม่นานก็ถึงคิวพี่ฝ้าย เห็นแกออกมาโชว์เพลงเอก
...แสงตะวัน แสงจันทร์ แสงดาว....
พี่ ฝ้ายเดินขัดๆ นิดนึง ผมอมยิ้ม เพราะ ได้ยินเพลงว่า... “อยากให้เข้ารู้... ว่ามันเจ็บ... เจ็บเพียงไหน...” แกหันมามองค้อนผมนิดนึง ก่อนจะแสดงไปจนจบเพลง... เฮ้อ... เดอะโชว์มัสโกออน... จริงๆ...
----------------
-
555+
เกือบลงแดงตายจริงๆแล้วค่ะ
ดีนะที่มาต่อทัน
ไม่งั้นต้องมีการตายเกิดขึ้น o12 o12
-
ดีนะที่ยังขึ้นโชว์ไหว
:laugh:
กลัวคนอ่านจะลงแดง
มาต่อให้แล้วนะครับ
ใครอยากทำร้ายผม ไปทำร้ายป๋อมแป๋มแทนนะครับ
^
^
เกี่ยวม๊ายยยยยยยยยยย :angry2:
:mc1: ว่าแล้วก็ชิ่งก่อนโดนรุมประชาตรีน
-
แล้วจะเลิกขายได้ไงนี่
-
กว่าจะมานะครับ
ว่าแต่ปอมแปมคนไหนอะ
จะตามไปจัดการให้เข็ด
-
“อยากให้เข้ารู้... ว่ามันจุก... จุกเพียงไหน...”
:laugh: :laugh: :laugh:
-
ท่อนที่ร้องนี่มันช่างเข้ากันจริงๆๆๆ
แต่ท่าทางคงเจ็บแต่ไม่จำมั้ง
:laugh:
-
เห็นด้วยกับคุณ ronger ที่บอกว่า คุณดินเป็นคนที่พิเศษกว่าคนอื่นๆ
ตรงที่มีความเห็นอกเห็นใจคนอื่นด้วยกันครับ
และก็ชอบคุณดินตรงที่เป็นผู้ชายธรรมดา (ตอนนี้ไม่รุยังธรรมดาอยู่ป่าว อิ อิ) แต่ก็ยังอุตส่าห์เข้าใจชีวิตของพวกเราชาวเกย์ด้วยกันครับ และยังไม่รู้สึกรังเกียจสังคมแบบพวกเราๆ ที่มีแต่ความอิจฉา ความหลอกลวง ฯลฯ เลยครับ
มาต่ออีกเร็วๆนะครับ
-
แล้วจะได้เลือกขายเมื่อไหรเนี่ยะ :t2:
-
:m30: :m30: :m30:
คุณดินนะคุณดิน............
ไม่มีไรจะพูด...................อ่ะ
-
อ้อน ได้ น่ารักมากเรยค่ะ พี่ดิน
:laugh:
รอตอนต่อ ไป นะค่ะ
:oni3:
-
เห็นด้วยกับคุณ ronger ที่บอกว่า คุณดินเป็นคนที่พิเศษกว่าคนอื่นๆ
ตรงที่มีความเห็นอกเห็นใจคนอื่นด้วยกันครับ
ขอบคุณ คุณ lexaki ที่เห็นด้วยกะเรา :L2:
เราชอบทัศนคติที่คุณดินมีต่อผู้อื่นและกับชีวิตล่ะ
รออ่านตอนต่อไปนะ :L2:
-
บทที่ 25 เล่นท่า
ใน ชีวิตการทำงานเป็นเด็กขาย... หนึ่งปีของผม ต้องเจอะเจอกับลูกค้า หลายรูปแบบ ทั้งตื่นเต้น เร้าใจ และ สลดใจ แต่ยังไงผมก็ต้องผ่านคืนนั้นไปให้ได้ โดยที่ลูกค้า... พอใจมากที่สุด... ถามว่า แล้วผมล่ะ พอใจมากที่สุดไม๊... มันไม่หรอกครับ เพียงแต่ เราต้องทำอารมณ์ของเราให้สนุกไปกับลูกค้า... ฝืนบ้าง แต่ก็ต้องทำให้ได้ อารมณ์ ที่ขัดแย้งกันอย่างนี้แหละครับ ทำให้เด็กบางคนที่ไปกับลูกค้าบางครั้ง... “ไม่แข็ง” ก็มีครับ ก็เกิดอาการอย่างที่ลูกค้าชอบบอกว่า “ปล้ำผีลุก ปลุกผีนั่ง” กันเป็นประจำ
ด้วย เหตุนี้ เด็กบางคนที่เคย “รุก” อย่างเดียว... พอ “ไม่แข็ง” บ่อยๆ เข้า ก็ยอม “รับ” บ้าง หนักๆ เข้า เห็นว่ามันง่ายดี ก็เลย “รับ” มากกว่า “รุก”... อยู่ไปๆ รู้สึกสนุก... ไม่ “รุก” แล้ว เป็น “รับ” อย่างเดียว สาวแตกไปเลยก็มี
บาง คนตัวบึกมาก... ผู้ชายแท้ๆ... มีเมียมีลูกด้วย แต่ไปกับลูกค้า เป็น “รับ” ก็มีครับ เพราะเค้าไม่ต้องทำอารมณ์เซ็กซ์... แค่เล้าโลมลูกค้า แล้วก็หันหลังให้ (รับนะครับ ไม่ใช่ เชิดใส่) มันก็แล้วแต่ ความคิดของแต่ละคน
บาง คนจับไม้สั้นไม้ยาวกับลูกค้า...ไม่ใช่สิ... ทำอารมณ์ แข่งกับลูกค้า... ใครแข็งก่อนคนนั้น “รุก” ... อย่างงั้นก็มี... ที่เล่าๆ กันมา ลูกค้าเล่าให้ฟังบ้าง พี่ปิ๊กเล่าบ้าง... โฮ้ย... เยอะครับ สารพัดกลเม็ด ที่จะงัดมาใช้กัน...
ศัพท์ ที่ใช้กันในตอนนั้นก็คือ เด็กคนนี้ “เอฟ” หรือ “ไม่เอฟ”... ไม่ใช่เกรดนะครับ หมายถึง “เอฟเวรี่ติงส์” (EVERYTHING) ที่หมายถึงได้ทุกอย่าง หรือไม่ทุกอย่างไงครับ
ดัง นั้น ไอ้ “รุก” อย่างเดียว อย่างผม กับเด็กในร้านอีกคนสองคน จึงค่อนข้างลำบากเหมือนกัน ลำพัง ลูกค้าเป้าหมาย ก็หายไปครึ่งนึง แล้ว และพวกเราต้องทำอารมณ์ เก่ง รู้จักจุดขายของตัวเอง โลดโผนโจนทะยานไปกับลูกค้า... เพื่อรักษาเป้าหมายอีกครึ่งไว้ให้ได้... เห็นมั๊ย... ว่าเหมือนกับการวางแผนการตลาดยังไงยังงั้นเลยครับ
..........................................................................
คืน นี้... พี่รัตน์เข้าไปคุยกับลูกค้าเอง เพราะพี่ปิ๊กติดลูกค้าอยู่อีกโต๊ะ... ลูกค้าถามหา เด็ก อันใหญ่ๆ รูปร่างดีๆ พี่รัตน์ ก็แนะนำผมให้ เพราะตามสเป็คที่ลูกค้ากำหนดเป๊ะ... แต่พอผมเข้าไปคุย ก็กลายเป็นว่าลูกค้าจะรุก... ผมก็ต้องถอยสิครับ... เดินไปบอกพี่รัตน์ ให้เข้าไปคุยอีกที ก็เปลี่ยนคนอื่นไป แล้วกลับมานั่งพึมพำที่เคาน์เตอร์
“กู ละง๊ง งง... อยากได้เด็ก “K” ใหญ่ ๆ แต่จะ “รุก” เด็ก อี...อก พวกนี้สับสนอะไรรึเปล่าวะ...” แล้วก็หันมามองค้อนผมที่นั่งอมยิ้ม ฟังพี่แกบ่นอยู่ “ยิ้มอะไร ไอ้ตี๋... ไม่เห็นเป็นน้องนุ่ง จะให้ลูกค้าเอาไปชำเราให้เข็ด”
ผมทำคอย่น...หลับตาปี๋ ยกมือไหว้แก “น่า... อาเจ๊น่า... ผมไม่เอานะครับ... ผมเปล่าเรื่องมากนา...”
“ชั้นรู้... ชั้นแค่บ่นลูกค้าให้ฟังเท่านั้นเอง...”... พักนึง แกก็อารมณ์ดี ครวญเพลงจีนของแกไปตามเรื่อง...
..........................................................................
“ดิน เดี๋ยวไปนั่งกับลูกค้า โต๊ะสามนะ...” พี่ปิ๊กเดินมาบอก
ผม เดินไปยกมือไหว้ลูกค้าที่โต๊ะ “หวัดดีครับพี่” ลูกค้าผมท่าทางเป็นผู้ชาย ออกแนวเดียวกับผมละครับ ตี๋ๆ หน่อย ขาว คิ้วเข้ม ตัวไม่ใหญ่นัก และแน่นอน...หล่อน้อยกว่าผม... อุ อุ
“หือม... หวัดดีครับ เราชื่อดินใช่ไม๊”
“ครับ”
“พี่ชื่อชัยนะ... ดื่มอะไรก่อนไม๊...” พี่ชัยถามอย่างใจดี
“เบียร์ก็ได้ครับ” ผมตอบ
หลัง จากเบียร์มาเสริฟ เราก็คุยกันเรื่องต่างๆ อยู่พักนึง รวมไปถึงเรื่องสำคัญ คือ “เอฟ” หรือ “ไม่เอฟ” พอผมบอกว่า “ไม่เอฟ” พี่ชัยก็หันมามองหน้าอย่างคาดคั้น
“แน่นะ”
“ครับ” เอาละสิ ไอ้ดิน วันนี้มึงกินแห้วรอบสองแน่ๆ กลิ่นเน่าโชยมารำไร
“งั้น...โอเค” พี่ชัยตอบง่ายๆ... อารายฟะ... ตูละงง
..........................................................................
“ทำไม พี่ต้องคาดคั้นผมเรื่อง “เอฟ – ไม่เอฟ” ด้วยล่ะครับ” ผมถามเมื่อเราอยู่ด้วยกันที่ห้องชั่วคราว ที่โรงแรมไม่ไกลจากที่ร้านนัก สะอาดสะอ้าน มีวีดีโอ เสร็จสรรพ
“เด็ก ที่ “เอฟ” ส่วนใหญ่ จะเคยตัว ไม่แข็งอ่ะ... แล้วพี่เป็นรับ มันจะไปกันได้ยังไง” อ้อ... ความรู้ใหม่สำหรับผมเลยนะเนี่ยะ ไม่เคยรู้มาก่อนเหมือนกันว่า เด็กที่เอฟ แล้วจะเคยตัว “ไม่แข็ง” เอาซะดื้อๆ งั้นแหละ
“แล้วเราล่ะดิน... มีปัญหาบ้างไม๊” พี่ชัยหันมาถามผมดื้อๆ
ผมส่ายหน้า... “ยังไม่เคยครับ”
ผม เข้าไปอาบน้ำก่อน...พอออกมา พี่ชัยก็นุ่งผ้าเช็ดตัวรออยู่แล้ว ข้างตัวมีกองหนังสือปึกนึง ผมมองแว๊ปๆ ... มันเป็น “หนังสือโป๊” นี่หว่า
“มา นี่แน่ะ ดิน” พี่ชัยเรียก ให้มานั่งข้างๆ พี่เค้า ยื่นหนังสือให้ “ดูนี่ไปก่อนนะ จำๆ เอาไว้บ้างก็ดี” พี่ชัยบอกก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ... อะไรฟะ... ให้ตูจำไปทำไม...
ผม นั่งพิงหัวเตียง “K” โด่ ดูหนังสืออยู่ ตอนที่พี่ชัยออกมาจากห้องน้ำ ก็ไอ้หนังสือที่พี่ชัยเอามาสิครับ มันโลดโผนอะไรยังงั้น แต่ละท่า แต่และแบบ อย่างกับนักกายกรรม
“ไง... ชอบไม๊ดิน... คงชอบละสิ นั่งKลุก เลย”
ผม ยิ้มให้พี่แก ที่มานั่งข้างๆ มือข้างนึง ของแกจับ “K” ของผมที่ลุกตั้งเด่ลูบเล่น ตามองที่หนังสือที่ผมดูอยู่ ชี้ชวนให้ผมดู แต่ละภาพ แต่ละหน้า... “อูยซซซซ”
ไอ้ เสียงครางอันสุดท้ายน่ะ ผมเอง... ไม่ใช่เพราะดูหนังสือแล้วมันส์หรอกนะครับ แต่ เป็นพี่ชัยสิครับ ลงไปเมื่อไรไม่รู้ “ถอกK” ของผมสุดกั่น แล้วอมจนผมเสียวปล๊าบ... วางหนังสือลง แต่พี่ชัยส่ายหน้า ไม่พูดอะไร... ทำท่าให้ผมดูหนังสือไปก่อน...โธ่... จะพูดอะไรได้... เอา “K”ไอ้ดินยัดเข้าไปเต็มปากขนาดนั้น....
ผม หันมาดูหนังสือต่อ ขณะที่พี่ชัยสนุกสนานกับ เอ็นฝังมุก อยู่อย่างเพลิดเพลิน... บางทีก็เล่นเอาผมครางซี๊ดไปเหมือนกัน ก็พี่แกเล่นดูดจนหัวแทบหลุดแบบนั้นนี่ครับ
ไม่ ได้การ ขืนปล่อยไว้ งานหนักแน่ กู... คิดได้แค่นั้น ผมก็วางหนังสือลงคว้าตัวพี่ชัยขึ้นมานอนเคียงกัน... แล้วจูบซุกไซ้ไปตามใบหู ซอกคอ... ไล่ต่ำลงมา... พี่ชัยผิวขาว เวลาโดนเคราสากๆไซ้ทำให้แดงเป็นปื้นๆ เห็นชัดเจน...
มังกร จีนของพี่ชัยเองก็หล่อเหลาไม่เบา หัวบานเป็นสีชมพูเข้ม เส้นเลือดโปน ไม่ใหญ่นัก ทำให้ไม่ยากที่ผมจะอมเข้าไปมิดแท่ง เล่นเอาพี่ชัยสั่นสะท้าน
“ดิน... อูยซซซ เสียวซซ” ผมยิ่งได้ใจทั้งมือทั้งปากช่วยกัน พี่ชัยดิ้นไม่หยุด
“พอก่อน... ดิน... ซี๊ด...” พี่ชัยจับหัวผมดึงขึ้นมา
“เดี๋ยว สิ... ยังไม่สนุกเลย...” พี่ชัยบอก ก่อนจะหันไปรื้อค้นของในกระเป๋า... ตามฟอร์มครับ เป็นเครื่องมือทำมาหากิน... เควาย... แกเอามาบีบทา “K” ผมทั้งลำจนลื่นเป็นมันปลาบ ก่อนจะล้วงเข้าไปทาที่ปากทางของแกเอง... แล้วหันไปหาหนังสือเล่มนึง พลิกไปมา จนเจอหน้าที่แกต้องการ
“ทำแบบนี้นะ ดิน” ผมมองไปที่หนังสือ... เอางั้นเลยเรอะ... ด้ายยยยย.....ไอ้ดินจัดให้...
จับ แกนอนตะแคง ยกขาข้างนึงขี้นพาดบ่าผม แทรกตัวเข้าไปตรงหว่างขานั่งทับขาอีกข้างนึงของแกไว้... ค่อยๆ กดลำท่อนของผมให้จมหายเข้าไปช้าๆ....
“ค่อยๆ นะ ดิน ดะ เดี๋ยวซซซ....” แกผลักหน้าท้องผมไว้ เมื่อหัวหยักผลุบเช้าไปจนหมด....
ผม หยุดตามที่แกบอก พี่ชัยหายใจหนักๆ หลายครั้ง แล้วทำสัญญาณให้ผมเดินหน้าต่อ... ทีละน้อย... ทีละน้อย... เม็ดมุกหลุดเข้าไปทีละเม็ด จนครบ... แล้วผมก็ดันยาว จนมิดแท่งยันโคน... (ท่านี้ มีเท่าไรก็ไม่เหลือครับ เปิดรับข้าศึกซะขนาดนั้น...)
ปล่อย ให้แกพักไม่นาน ผมก็เริ่มเกร็งหน้าท้องกระดืบทีละน้อยๆ สั้นๆ ก่อน แล้วค่อยสาวยาวขึ้นเมื่อทางสะดวก... ผ่านไปประมาณ ห้านาที พี่ชัยก็เปิดหน้าต่อไปที่ ดูเหมือนว่า แกจะเตรียมเอาไว้แล้ว... เป็นท่ากวางเหลียวครับ ไม่ยาก... ผมทำตามอย่างง่ายดาย... เดือยผมยาวพออยู่แล้ว ค่อยจับแกหมุนลงมา...
“อี๊ย...ซซซ ดิน...”
ผม น่ะไม่เท่าไร แต่พี่ชัยสิครับ มีเสียวแน่ เพราะเม็ดมุกมันคว้านอยู่ข้างใน... เล่นเอาพี่แกหน้าเบี้ยว... ไม่รู้เจ็บหรือเสียว แต่ผมไม่สนใจ สะบัดเอวดันสะโพกพั่บๆ ไหนๆ พี่แกก็อยากรู้อยู่แล้ว ว่า ท่าไหนเป็นยังไง... ก็ให้แก รู้ไปเลย...
หลาย ต่อหลายท่าทาง ที่พี่ชัยสรรหามาเล่น ไอ้ผมเป็นแค่คนดูท่าแล้วทำตาม บางท่าก็ไม่รู้ว่าคนเรามันจะสรรหามาคิด ได้ขนาดนั้น... มันไม่ได้เหมาะสำหรับการ เอากัน สักหน่อย แต่ก็ยังอุตสาห์เอามาทำได้
จน กระทั่งมาจบที่ท่าอุ้มแตง ผมอุ้มพี่ชัยเข้าเอวสองขาพี่แกพาดแขนผมที่โอบรัดสะโพกของแกไว้ ส่วนแกเอง กอดคอผมแน่น... ตัวแกไม่ใหญ่นัก จึงไม่ยากที่ผมจะอุ้มแก เขย่าไปมาหลายๆ หน
“อ๊ากซซซ ดิน... อูยซซซซ พี่เสียว เสร็จแล้ว อูยซซซซ”
พี่ ชัยครางลั่น ตัวสั่น ขนลุกซู่ น้ำเงี่ยนแตกกระจายออกมาเลอะหน้าท้องทั้งของแกและของผมไปหมด... ผมเขย่า พร้อมบดคว้านสะโพกส่ายไปมาจนพี่ชัยต้องบอกผมเสียงหอบ...เอามือยันอกผมไว้
“ดิน... อูยซซซซ ไม่ไหวแล้ว อูยซซซ พี่เสียว... หยุด... เดี๋ยวพี่ขาดใจพอดี...”
“อื๊อม... ผมยังไม่เสร็จเลยน๊า....” ผมทำตาเจ้าชู้ อ้อน...
“พอก่อน...ดิน... พอแล้ว... พี่ยอมแล้ว... อูยซซซซ”
ผมวางพี่แกลงกับเตียงที่ยับยู่ยี่ไปหมดโน้มตัวลงไปจูบที่หน้าผากแก....
“ยอมแพ้แล้วเหรอครับพี่...”
“ยอมแล้วคร๊าบ... พี่ยอมแล้ว... เก่งสมคำล่ำลือ....” พี่ชัยครางเสียงหอบหายใจไม่หยุด
“อื๋อ... ขนาดนั้น...” ผมตั้งเป็นคำถาม
“ฮื่อ... ก็... พี่มัช กับพี่มนสิ... เค้าเป็นเพื่อนพี่... เอาไปคุยกัน... แล้วบอกว่า กระบวนการ Kใหญ่... เอาเก่ง... เอาทน... ต้อง “ดิน” คนเดียว...
ผม ยิ้มรับคำชม... ที่เป็นเหมือน “เครื่องหมายการค้า” ในขณะนั้น... (แต่มันกลายมาเป็น “สิ่งตอกย้ำ” ที่ทำให้ผม “วิ่งหนี” สังคมในปัจจุบัน)
พี่ชัยเอามือผลักที่อกผมเบาๆ... “เอาออกได้แล้วดิน... มันจุกอ่ะ...”
“ผม คิดว่าพี่จะรอเอาต่อรอบสอง...” ผมทำหน้าทะเล้น เพราะรู้ว่าพี่ชัย ไม่ไหวแล้ว... ค่อยๆ ดึง “Kฝังมุก” ของผมออกมาจากตัวพี่ชัย... พอมันหลุดออกมา พี่ชัยถึงกับถอนหายใจเฮือก... ชัดเจน.... จนผมหัวเราะ ก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำ
...
-
" ผมยิ้มรับคำชม... ที่เป็นเหมือน “เครื่องหมายการค้า” ในขณะนั้น...
(แต่มันกลายมาเป็น “สิ่งตอกย้ำ” ที่ทำให้ผม “วิ่งหนี” สังคมในปัจจุบัน) "
ผมไม่เข้าใจประโยคนี้อ่ะ
ดูมันสับสนในตัวเองชอบก๊ล ชอบกลนะ
อิ อิ
-
:oเล่นท่ากันด้วย
o2 :jul1: o13
-
“ฮื่อ... ก็... พี่มัช กับพี่มนสิ... เค้าเป็นเพื่อนพี่... เอาไปคุยกัน... แล้วบอกว่า กระบวนการ Kใหญ่... เอาเก่ง... เอาทน... ต้อง “ดิน” คนเดียว...
ผม ยิ้มรับคำชม... ที่เป็นเหมือน “เครื่องหมายการค้า” ในขณะนั้น... (แต่มันกลายมาเป็น “สิ่งตอกย้ำ” ที่ทำให้ผม “วิ่งหนี” สังคมในปัจจุบัน)
หมายความว่าไงเหรอฮะ????
-
ไม่มีคำบรรยาย
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
-
สวัสดีครับ ผมดิน คนเขียนเรื่องจากบอร์ดปาล์มครับ เห็นมีคำถามก็เลยมาตอบอ่ะครับ
"ผมยิ้มรับคำชม... ที่เป็นเหมือน “เครื่องหมายการค้า” ในขณะนั้น... (แต่มันกลายมาเป็น “สิ่งตอกย้ำ” ที่ทำให้ผม “วิ่งหนี” สังคมในปัจจุบัน)"
เมื่อก่อนมันอาจจะดูดีนะครับ แต่ตอนนี้ ถ้าใครจำได้ แล้วเอามาบอกผมซึ่งๆ หน้า เพื่อนๆ คิดว่าผมควรจะว่ายังไงล่ะครับ
ดิน :m23:
-
^
^
^
^
^
^
^
จิ้มพี่ดิน :m4: :m4: :m13:
:mc4: :mc4: :mc4:
-
อย่างว่าแหล่ะครับ มันก็ทำให้เสียวสันหลังได้ เหมือนโดนตราค่าจากคนที่เคยเป็นลูกค้า
ไม่มีใครมองว่าดีหรอกครับ
ต้องทำใจ และเข้มแข็งเข้าไว้ครับ
:L2: :กอด1:
คนเรามีเหตุผลที่มาที่ไปว่าทำไมต้องลงเอยด้วยอาชีพนี้
เป็นไปได้ก็ ไม่มีใครเดินไปอาดๆว่าตัวเองอยากทำจริงๆหรอก
-
ลิงอุ้มแตงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
ดีจ้าพี่ดิน โอ้วววดีใจจังที่มาทักทายกัน
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ขอบคุณที่มาต่อครับ
สวัวดีคุณดินด้วยครับ
-
อ่านตอนนี้รู้สึกเสียวใส้มากว่าเสียวซ่านอ่ะ
หยอง ๆ ไงไม่รุ๊ น่ากลัว กลัวโดนอุ้ม :o8:
-
ดีค๊าบบบ คุณดิน
เท่าที่ผมคำนวณจากข้อความและเวลาที่คุณดินเขียนเล่าเรื่องราวมา
ผมว่าคุณดินน่าจะอายุใกล้เคียงกะผมนะครับ อาจจะมากกว่าไม่กี่ปีครับ
งั้นผมขอเรียกคุณดิน ว่า "พิ่ดิน" อีกคนด้วยละกันครับ
อิ อิ
ผมขอถามต่อนะครับ จากเรื่องราวที่พี่ดินเขียนมานี้ ตอนเกี่ยวกะคุณหมอปอ
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น คุณหมอปอ ไม่เคยไปหาพี่ดินอีกเลยหรอครับ
ปล. แอบกด + ไปให้ละคับ
-
อ่านแล้วก็เสียวทุกที่ค่ะ รอชมตอนหน้านะค่ะ
-
:L2: ดีใจจังเห็นคุณดินเข้าบอร์ดมาตอบคำถามด้วย :oni2:
เราให้กำลังใจคุณดินนะ เราเห็นว่าคุณดินเป็นตัวอย่างที่ดีในหลายๆแง่มุม เช่น เป็นคนใช้ชีวิตเป็น ถึงจะเคยเดินไปบนเส้นทางที่ล่อแหลม แต่ก็ไม่หลงเดินผิดยังดึงตัวเองกลับมาและดำเนินชีวิตได้อย่างประสบความสำเร็จ น่าชื่นชมจะตายไป อิอิ :t2:
ประสบการณ์หลากหลายที่คุณดินได้มาจากการใช้ชีวิตจนอายุปูนนี้ก็ทำให้เป็นคนที่มีชีวิตน่าสนใจออกนะ เราว่า :a2:
ให้กำลังใจและขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่คุณดินมาแบ่งปันเล่าให้กันฟังนะจ้ะ :m4:
-
:jul1:
อ่านแล้วก็เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเค้ามีแบบนี้กันด้วยอ่ะ
อืมอืม น่าสนใจ :laugh:
-
Hello ดิน
อ่านเรื่องของดินแล้วได้ความรู้เยอะมากๆเลยนะ :o8:
แต่สงสัยอะไรอย่างนึงอะคับว่า.................
มุก มันยังอยู่ครบทุกเดม็ดมั๊ยอะ ตอนนี้ :o8:
-
ดีค๊าบบบ คุณดิน
เท่าที่ผมคำนวณจากข้อความและเวลาที่คุณดินเขียนเล่าเรื่องราวมา
ผมว่าคุณดินน่าจะอายุใกล้เคียงกะผมนะครับ อาจจะมากกว่าไม่กี่ปีครับ
งั้นผมขอเรียกคุณดิน ว่า "พิ่ดิน" อีกคนด้วยละกันครับ
อิ อิ
ผมขอถามต่อนะครับ จากเรื่องราวที่พี่ดินเขียนมานี้ ตอนเกี่ยวกะคุณหมอปอ
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น คุณหมอปอ ไม่เคยไปหาพี่ดินอีกเลยหรอครับ
ปล. แอบกด + ไปให้ละคับ
เรื่องพี่ปอ... เด๋ว คุณพูห์ คงเอามาลงให้ครับ คำตอบมีอยู่แล้ว
-
อิอิ
จิ้มพี่ดิน
ยินดีต้อนรับพี่ดินครับ
ช่วงนี้ลงช้า เพราะติดงาน ยุ่งคอดๆ
จะพยายามอัพให้นะคร้าบบบบ
พูห์น้อย
----------------------
วันนี้ขอเขียนบทดรามา สักวันนะครับ หลังจากเขียนบทอีโรติคมาตลอด มันมีไม่กี่ครั้งหรอกครับ ที่เหตุการณ์ ดรามาๆ แบบนี้ เกิดขึ้นในชีวิตของผม และ สองในไม่กี่ครั้ง... เกิดในปีนั้นครับ...
...
บทที่ 26 พี่ปอ
ลูกค้า ที่เดินเข้ามาที่ร้านตอนประมาณ สามทุ่มครึ่งของวันนั้น ทำให้ผมอดรู้สึก “วูบ” อยู่ในอก ไม่ได้... หน้าตาอย่างนี้ ขาวอย่างนี้ สูงอย่างนี้ ดูสะอาดสะอ้านไปทั้งตัว หวีผมแสกข้าง ปัดไปอีกข้างนึง เหมือนหนุ่มน้อยยังไม่ประสาความรัก เป็นใครไปไม่ได้ นอกจากคนที่สอนให้ผมรู้จักคำว่า “เจียมตัวเจียมใจ” นั่นก็คือ “พี่ปอ”
พี่ ปอเดินเข้ามานั่งที่เก้าอี้โซฟา ยิ้มกริ่ม เมื่อมองเห็นผมยกมือไหว้จากหลังร้าน พยักหน้ารับไหว้นิดนึง ก่อนจะหันไปคุยกับพี่รัตน์ที่เดินเข้าไปหา ทักทายกันอย่างสนิทสนม
จะ ว่าไปบาดแผลที่มันเกิดขึ้น มันก็นานแล้วร่วมสองเดือน มันน่าจะหายไปแล้ว แต่ ผมก็ยังอดรู้สึกแปลบเสียวอยู่ในอกไม่ได้อยู่ดี... มาทำไม... มาดูน้ำหน้าของไอ้เด็กขายที่ไม่เจียมตัวมั๊ง... เหมือนสุภาษิตจีนที่บอกว่า เป็นห่านป่า อยากจะเข้าฝูงหงส์ มันจะเป็นไปได้ยังไง...
ผม อาศัยช่วงชุลมุนตอนที่พี่รัตน์เดินเข้าไปทักทายนั้น เดินหลบออกมายืนหน้าร้านที่มี เพื่อนๆ นั่งๆ ยืนๆ คุยกันอยู่สองสามคน...เสเดินไปคุยกับพวกนั้น ทั้งๆ ที่ใจเต้นอย่างกับกลองเพล...
ความ รู้สึกตอนนั้น มันบอกไม่ถูกครับ ใจนึงอยากให้พี่ปอ อ๊อฟ คนอื่นออกไปซะ... แล้วไม่ต้องกลับมาอีก... แต่อีกใจนึง ก็หวง ร่างกายสะอาดสะอ้าน ผิวเนียนๆ ที่ผมเคยเป็นโลมไล้อย่างถือสิทธิ์เป็นเจ้าของ ไม่อยากให้ใครมาแตะต้อง... แล้วถ้าพี่ปอจะมาอ๊อฟมึงอีก มึงจะทำยังไง...ไอ้ดิน... มึงจะทนได้เหรอ... งั้นก็ให้เค้าอ๊อฟคนอื่นไปสิ... กูก็หวงอยู่ดี....อ้าว....มึงเป็นอะไรของมึง ไอ้ดิน...
“มึง เป็นอะไรของมึง ไอ้ดิน” เสียงดังขึ้นจนผมสะดุ้ง มันเป็นเสียงจริงๆ นี่หว่า กูคิดว่า เป็นเสียงจากในความคิด... หันไปมองเจ้าของเสียง... ไอ้ชลน่ะเอง
“มึงเป็นอะไรไป... กูเห็นมึงยืนเหม่ออยู่นานแล้ว...”
“ปละ เปล่า”
ผม หันมายิ้มแห้งๆ กับไอ้ชล เห็นประกายตาที่มันมองผมแล้ว ก็อดสะท้อนอยู่ในอกไม่ได้ กูหน๋อ... คิดอะไรไปวะเนี่ยะ... ป่านนี้ คนข้างในคงนั่งหัวเราะกั๊กๆ ถ้ารู้ถึงความคิดของผมในขณะนั้น... ส่วนไอ้คนข้างนอก... ประกายตาที่มันมองผม... เต็มไปด้วยความห่วงใยจากใจ...
“มึงไม่สบายหรือเปล่า...” มันถามผม
“เปล่านี่... กูอาจจะกังวลเรื่องเรียนมากไปหน่อย... ไม่รู้จะผ่านหมดหรือเปล่า...”
มัน มองผมอย่างไม่ค่อยเชื่อ... แต่ก็ไม่ได้ถามต่อ... เพราะผมพยายามปิดบังด้วยการคุยสนุกสนานกับเพื่อนๆ ที่กำลังนินทาลูกค้ากันอยู่.... ถ้าพี่ปิ๊กมาได้ยิน คงด่ากระจุย... เพราะตามกฎ ห้ามเอาลูกค้ามานินทา (ยกเว้นพี่ปิ๊กเริ่มก่อน อุ อุ)
และแล้ว... สิ่งที่ผมกลัวก็มาถึง....
“ดิน... พี่รัตน์ให้มาตามไปนั่งกับแขก” เด็กคนนึงเดินมาบอก
ผมยิ้มฝืนๆ กับไอ้ชล ก่อนจะหันเดินเข้ามาในร้าน
“ดิน พี่ปอเค้ามาหาเราน่ะ” พี่รัตน์ บอกอย่างไม่รู้อะไร
“สวัสดีครับ พี่ปอ...” ผมยกมือไหว้ ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งตรงข้าม
“มานั่งนี่สิยะ...” พี่รัตน์บอกให้ผมไปนั่งข้างๆ พี่ปอ...
... “สบายดีเหรอ ดิน” พี่ปอถาม เมื่อผมเดินไปนั่งข้างๆ และเด็กเอาเครื่องดื่มมาส่งแล้ว จับมือผมไปกุมไว้
“ครับ... ก็ดีครับ...”
“เรียนจบยัง...”
“รอฟังผลอยู่ครับ...” ผมตอบไปตามความเป็นจริง
“แล้วเมื่อไรรู้ล่ะ...”
“เดือนหน้าครับ...” ผมตอบเนือยๆ
พี่ปอนั่งมองหน้าผมนิ่งๆ อยู่ครู่นึง เมื่อผมเห็นพี่ปอไม่พูดต่อ ก็เลยหันไปมองหน้าพี่เค้า...
“โกรธพี่เหรอ ดิน” พี่ปอยิงคำถามที่ผมอยากตอบมานานแล้ว
ผมถอนหายใจเบาๆ... “ตอนนั้น... ครับ... โกรธ... แต่ไม่นาน... โกรธตัวเองมากกว่าครับ...”
“หือ...” พี่ปอเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม...
“ผม เป็นลูกคนจีน... ป๊าสอนให้รักษาคำพูด... อะไรที่ผมทำไม่ได้ หรือไม่อยากทำ ผมจะพูดตรงๆ... และผมก็จะไม่ผิดคำพูดตัวเอง... ผมถืออย่างงี้มาตลอด... ผมก็เลยคิดว่า คนอื่นๆ คงจะเหมือนผม...” (อันนี้คือสิ่งที่ผมเป็นผมมาตลอด และถึงตอนนี้ ก็ไม่เคยเปลี่ยนครับ....) ผมพูดยาวๆ ยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นจิบนิดนึง “แต่ผมลืมไป... ว่า... ผมคงไม่มีอำนาจอะไรไปบังคับคนอื่น ให้เค้าคิด... หรือเป็นเหมือนผม...” ระหว่างพูดผมก็หันไปสบตาพี่ปอตรงๆ
พี่ปออึ้งไปชั่วขณะ... ก่อนจะถาม “แล้ววันนี้ เราจะไปกับพี่หรือเปล่า”
“ครับ...”
...
พี่ ปอพาผมมาที่บ้านอีกครั้ง... ผมแปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกันครับ ว่า ทำไมตอนนี้ ผมกลับรู้สึกเฉยๆ ไม่รู้สึกโกรธ พี่ปออีกแล้ว อารมณ์ที่เกิดขึ้นตอนเห็นหน้าพี่ปอครั้งแรกที่ร้าน เหือดหายไปหมด... ผมยิ้มแย้มแจ่มใส เริ่มทำตาเจ้าชู้ใส่อีกครั้ง เมื่อพี่ปอเอาเครื่องดื่มมาให้ที่ชุดเก้าอี้สนามริมสระ
“น่ารักจังครับ” ผมทำตาพราว... พี่ปอหน้าแดง ไม่รู้ว่า เพราะฤทธิ์เหล้าหรือ อาย
“ว่ายน้ำสิ... ดิน”... พี่ปอบอก...
“ผมไม่มีชุด”
“ก็ไม่ต้องใส่ก็ได้...”
“ได้เหรอครับ” ผมหันไปถาม
“ฮื่อ... ไม่มีใครเห็นหรอก”
อารมณ์ ไหนก็ไม่รู้ ที่ทำให้ผมถอดเสื้อกางเกงออก พร้อมกับกางเกงใน พาดไว้กับพนักเก้าอี้... เดินตัวเปล่าไปที่ช่องอาบน้ำริมสระ เปิดฝักบัวทำความสะอาดตัว... (ผมเคยไปว่ายที่สระมหาวิทยาลัยบ่อยๆ... แต่ใส่ชุดว่ายน้ำนะครับ อุ อุ)
พอ สะอาดดีแล้ว ผมก็เดินไปที่ สปริงบอร์ด... พุ่งหลาวลงไป ในสระ... ว่ายไปมา สองรอบ ก็ว่ายมาเกาะขอบสระ ใกล้ๆ กับเก้าอี้ที่พี่ปอนั่งอยู่
“ไม่ลงมาว่ายกับผมเหรอครับ พี่” ผมถาม
พี่ปอส่ายหน้า ตาเยิ้มด้วยฤทธิ์ แอลกอฮอล์ “ม่ายละ... พี่ขอนั่งดูดีกว่า”
“นั่ง ดูเฉยๆ จะสนุกเหรอครับ พี่” ผมโหนตัวขึ้นมาบนขอบสระ เดินมาที่โต๊ะ ยกแก้วเครื่องดื่มของผมขึ้นดื่ม เหลือบมองพี่ปอ เห็นจ้องลูกชายฝังมุกของผมไม่วางตา
“ดูอะไรครับพี่”
“....” พี่ปอเงียบไม่ตอบ เพราะ ไอ้ลูกชายตัวดีของผม มันเริ่มชูคอผงาดขึ้นมา ชี้หน้าพี่ปอ ยังกับโกรธแค้นมากมาย
“ใหญ่จัง ดิน” พี่ปอพึมพำเสียงแหบ
ผมเดินเข้าไปใกล้ จนลูกชายของผมอยู่ใกล้ใบหน้าของพี่ปอแค่ฝ่ามือ...
ตอนนั้นผมเครื่องร้อนแล้ว อารมณ์หื่นมันมาจากไหนไม่รู้... แอ่นสะโพกเข้าไปอีกนิด จนส่วนหัวบานของลูกชายผมมันแตะกับริมฝีปากของพี่ปอ
“อมสิครับ พี่...” ผมบอกเบาๆ...
แล้ว พี่ปอก็ไม่ทำให้ผมผิดหวัง ส่วนหัวบานๆ หายเข้าปากพี่ปอช้าๆ ผมวางมือลงบนหัวพี่เค้า ลูบไล้กึ่งรั้งดึงให้เข้ามาลึกอีก... จนท่อน “K” ของผมหายเข้าไปในปากพี่ปอเกินครึ่ง
“ซี๊ด... ด ด ด พี่ครับ... ผมเสียว” อดสูดปากไม่ได้ เมื่อพี่ปอใช้สองมือจับกดที่โคน จนลำท่อนของผม “ถอก” ออกมาสุดๆ แล้วดูดที่หัวบานแรงๆ
... กระบวนการทำรักด้วยปาก... ผมบอกได้เลยว่า เกย์กินขาด ผู้หญิง... แม้ผมจะผ่านผู้หญิงมาไม่น้อย... หลายๆ คนก็ดูดของผมไม่ปล่อยเหมือนกัน... แต่น้อยมาก ที่จะสร้างความเสียวกระสันให้ผมได้มากเท่ากับเกย์...
ผม ยืนแอ่นสะโพกให้พี่ปอดูด “กระดอ” ของผมอยู่พักใหญ่ จึงค่อยประคองพี่เค้าขึ้นมายืนประกบ ริมฝีปากร้อนๆ ของผมทาบไปบนริมฝีปากแดงๆ ของพี่ปออย่างกระหาย... ไม่นานนัก... พี่ปอก็ยืนตัวเปล่าเปลือยกอดผมแน่นขณะที่ผมไซ้ไปมาที่ซอกคอขาวๆ
“ดินครับ... อูย... เก่งจัง” พี่ปอกระซิบเสียงหอบ
“ยังครับ... เดี๋ยวพี่ปอจะสนุกกว่านี้อีก...” ผมกระซิบตอบ
โอบประคองพี่เค้าไปที่เก้าอี้ไม้ตัวยาวถัดไป... แล้วพี่ปอก็ลงไปนอนหงาย หายใจหอบ...โดยมีตัวของผมทาบทับลงไป...
...
ไม่สามารถที่จะจบได้ในตอนเดียว เด๋วมาต่อครับ
เป็นไงครับ ผมเขียนดรามา ไม่ได้เรื่องเลยใช่ไหมครับ
รักทุกคนครับ คนดี
ดิน
-
สนุกมากเลยครับ ขอให้พี่ดินสู้ๆนะครับ เหนื่อยเลยช่วงนี้
-
มาจิ้ม ๆ ด้วย
รอตอนหน้านะคะพี่ดิน
ใครว่าพี่ดินแต่งไม่ได้เรื่อง
โออยู่นะจะบอกให้
รอตอนหน้าจ้า :oni2: :oni2:
-
เขียน ด้ายไม่ดีเล้ยๆๆๆๆๆๆ
คนติดกันทั้งเล้า
555 :laugh:
รอตอนต่อ ไป นะค่ะ พี่ดิน
:oni3:
-
ตรงไหนดราม่าอ่ะคับ..... แยกกกะฉากหื่นๆ ไม่ออก
อิอิ ล้อเล่นครับ นานๆ คุณดินจะมีอารมณ์เหงาๆ ซักที
รอตอนต่อไปครับ
-
ครับพี่ ดราม่ามาก เล่นเอาปั่นป่วน เลือดกระฉูด :jul1:
-
ดราม่า...มั่กๆ
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
-
ดราม่าจนคนแถวนี้เลือดหมดตัวไปแล้ววววววววววววววววววววว 555
-
ช่วงนั้น ถ้าเป็นผมนะพี่ดิน
ผมจะประชดคุณหมอปอ ซะให้รู้แล้วรู้แรดกันไปเลยว่า
เราโกรธเค้าอยู่นะ ที่มาหลอกกันได้
-
พี่ดินสู้ๆๆ ดราม่ามากๆๆๆ
:L2: :กอด1:
-
:oni2: :oni2: :oni2: :oni2: :oni2: :oni2:
ชอบมากเรยคระ เอาใจช่วยนะคระ :m25:
-
ต้อนรับพี่ดินค่ะ
:L2:
-
แต่ยังไง คุณดินก็ทำเรื่องราวที่ผ่านมาได้ดีอยู่แล้วอ่ะครับ
แบบรักษาภาพพจน์ตามแบบฉบับของเจ๊รัตน์ได้ไม่ขาดตกบกพร่องสักนิด คือ
ไม่เล่นตัวมากจนเกินไปครับ
(แต่ถ้าเป็นผมละ ไำม่ได้เชียว พ่อจะล่อซะเอาให้คลานกลับบ้านไม่ถูก 555+
แต่เอ คุณหมอปอก็อยู่ที่บ้านเค้าอยู่แล้วนี่นา
สงสัยถ้าเป็นผม ผมคงคลานกลับบ้านไม่ถูกเองแหง ๆ 555+)
-
มาแนวเศร้าๆๆๆๆๆๆ
-
เมื่อ ไหร่ จามาต่อ อ่า
รอตอนต่อ ไป ยุนร้า
:oni3:
-
........จะรอดูฉากดราม่า........ :m25: :m25:
-
รอรอรอรอรอ
:jul1:
-
ตอนที่ 27 รักหรือแค้น
ความเดิม..........
ผม ยืนแอ่นสะโพกให้พี่ปอดูด “กระดอ” ของผมอยู่พักใหญ่ จึงค่อยประคองพี่เค้าขึ้นมายืนประกบ ริมฝีปากร้อนๆ ของผมทาบไปบนริมฝีปากแดงๆ ของพี่ปออย่างกระหาย... ไม่นานนัก... พี่ปอก็ยืนตัวเปล่าเปลือยกอดผมแน่นขณะที่ผมไซ้ไปมาที่ซอกคอขาวๆ
“ดินครับ... อูย... เก่งจัง” พี่ปอกระซิบเสียงหอบ
“ยังครับ... เดี๋ยวพี่ปอจะสนุกกว่านี้อีก...” ผมกระซิบตอบ
โอบประคองพี่เค้าไปที่เก้าอี้ไม้ตัวยาวถัดไป... แล้วพี่ปอก็ลงไปนอนหงาย หายใจหอบ...โดยมีตัวของผมทาบทับลงไป...
...
ไม่ มีส่วนไหนในร่างกายพี่ปอ จะรอดจากการจูบไซ้ของผมไปได้ อารมณ์หื่นของผมไม่รู้มาจากไหน จูบฟัดพี่ปอจนผิวขาวๆ แดงเป็นปื้นๆ ไปทั้งตัว
แต่ดูเหมือนพี่ปอ ก็จะชอบบทรักหื่นๆ ของผมอยู่ไม่น้อย ครวญครางไม่หยุดปาก
“ซี๊ด.ด ด ด ด ด... ดินครับ... อูยซซซซ พี่เสียว...”
ไม่ว่าใบหน้าผมจะซุกไปตรงไหน พี่ปอก็จะสั่นสะท้าน ตัวงอ ขนลุกเกรียว ดิ้นพราดไปมาตลอด...
ผม เอื้อมมือล้วงไปที่กระเป๋ากางเกงของผม ในนั้น มี แพ็คเควายขนาดเล็ก ที่พี่รัตน์ เอามาบีบใส่ซองพลาสติคซิปล๊อคแจกให้เด็ก เวลาจะออกไปกับลูกค้า ปรกติผมก็ไม่ค่อยหยิบมาเท่าไร แต่วันนี้ผมนึกยังไงก็ไม่รู้ หยิบมาสองสามซองได้...
เอาครีมใสๆ ทาที่ “ท่อนK” ของผมจนเป็นมันปลาบ เหลืออีกเล็กน้อย ลูบแหย่ลงไปที่ร่องก้นของพี่ปอ....
“อูยซซซ ดิน เบาๆ นะ ของเราใหญ่...”
ผม ยิ้ม ไม่ตอบ นัยน์ตาเป็นประกายดุที่พี่ปอไม่ทันเห็น... จับขาสองข้างของพี่ปอพาดใหล่ ขยับสะโพกให้ ตรงกับเป้าหมาย แล้วดันเบาๆ จนส่วนหัวอวบๆ ของ “กระดอ” อันใหญ่ของผม จมลงไปในรูมิดหัวหยัก...
“อื๊ยซซซ ดิน... เดี๋ยวก่อน...” พี่ปอดันหน้าท้องของผมไว้ แต่ผมก็ยังเกร็งกล้ามเนื้อ กดสะโพกของผมลงไปอีก...
“ดะ...เดี๋ยว... ดิน... อูยซซซ อย่าดัน... พี่จุก... อูยซซซ” พี่ปอสะดุ้ง เมื่อผมกดลงไปอีก จนเม็ดมุกเม็ดแรกผ่านเข้าไป
ผม บิดสะโพกให้ท่อนลำควงเป็นวงกลม... พี่ปอถึงกับปล่อยมือลง เมื่อเห็นว่าห้ามผมไม่อยู่แล้ว... นอนตัวสั่นระริก หน้าเหยเก... ครางไม่หยุดปาก... สะดุ้งเป็นจังหวะ เมื่อเม็ดมุกที่ฝังอยู่ใต้หนังหุ้ม “K” ของผมผ่านเข้าไปทีละเม็ด สอง...สาม...สี่...ห้า...หก... พอครบ ผมก็ดันยาว มิดสุดโคน...
“อ๊าซซซ ดิน... เดี๋ยวนะ อย่าเพิ่งขยับ... อูยซซซ มันแน่นไปหมด”
ผม ย้ำสะโพกกดนิ่งๆ ไว้ครู่นึง โน้มตัวลงไปจูบปากกับพี่ปอ ที่เผยอปากรับผมเป็นอย่างดี... เราจูบปากแลกลิ้นกันอยู่ครู่นึงจนผมเห็นว่าพี่ปอเริ่มหายใจคล่อง จึงเริ่มเกร็งหน้าท้องขยับเป็นจังหวะ เริ่มจากช้าๆ ก่อน
พี่ปอกอดคอผมแน่น กระซิบที่ข้างหู “อูยซซซ ซี๊ดดดด ดิน... เบาๆ ก่อนนะ”
ผม ขยับจากช้าๆ เป็นเร็วขึ้น ทั้งนุ่มนวล หนักหน่วงสลับกันไป ทั้งชั้นเชิงและประสบการณ์ ที่มีของผม ทำให้พี่ปอถึงกับครางไม่หยุดปาก....
ถ้า จะถามอารมณ์ ของผมในตอนนั้น มันมีทั้งอารมณ์หื่น รัก และแค้น... หลายอารมณ์รวมกันที่ผสมผสานกัน ให้ผมลงทัณฑ์กามกับพี่ปออย่างหนักหน่วงดุเดือด
“อูยซซซ ดิน... พี่... เกือบแล้ว ดิน... อ๊ายซซซซซ พี่ออกแล้ว...”
พี่ ปอกอดผมแน่น ตอนน้ำเงี่ยนทะลักหลั่งออกมาจากปอน้อยอย่างมากมาย... แต่ผมยังไม่หยุดการขยับสะโพก ยังคง กระเด้าเอวเข้าใส่พี่ปอเป็นจังหวะต่อเนื่อง
“อูยซซซ ดินครับ... พี่เสียว...ครับ... ดิน... พอแล้วครับ...”
จน ครู่ใหญ่ ที่ผมดำเนินการสาวเอวต่อเนื่อง นับจากพี่ปอเสร็จ ผมจึงค่อยหยุดการเคลื่อนไหว ของบั้นเอว... แต่ยังครับ... ผมยังไม่เสร็จ... พี่ปอลืมตามองดูผม น้ำตาปริ่มที่หางตา
“มีความสุขไม๊ครับพี่...”
“สุข...จนจะออกปากเลยละดิน...”
ผมค่อยๆ ดึงลูกชายของผมที่ยังแข็งขันออกมา... วางขาพี่ปอลงกับพื้น ทาบตัวลงไปกอดประกบ
“เรายังไม่เสร็จนี่นา...”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ... ผมเห็นพี่ปอมีความสุข ผมก็ดีใจแล้ว...” ความหมายของผมก็คือ ผมได้ทำหน้าที่ของ "เด็กขาย" เต็มรูปแบบแล้วไงครับ
“เหนอะหนะไปหมดแล้ว... ไปอาบน้ำกันเถอะ” พี่ปอบอก...
...............................................
อาบน้ำเสร็จ เช็ดตัวแห้ง... ผมก็เดินมาที่เสื้อผ้าที่ถอดกองอยู่ที่เก้าอี้ข้างสระน้ำ....
“พี่ปอครับ... เดี๋ยวผมขอกลับก่อนนะครับ” เป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งของผมที่ขอลูกค้ากลับหลังจากเสร็จกิจ
“อ้าว... พี่คิดว่าเราจะค้างกับพี่...”
“พอดีผมมีธุระครับ”
พี่ปอทำหน้าผิดหวัง... ผมแต่งตัวเสร็จ... ก็เดินเข้าไปหาพี่ปอที่ยังนุ่งผ้าขนหนูนั่งอยู่ที่เก้าอี้...
“ผมขอโทษจริงๆ ครับ ที่ผมค้างไม่ได้ คืนนี้...” ผมนั่งลงที่เก้าอี้อีกตัว จับมือพี่ปอมากุมไว้...
“อือ... แต่วันหลังเราต้องมาค้างนะ...”
“ครับ” ผมยิ้ม แต่ไม่รู้เหมือนกันครับ ว่าวันไหน...
พี่ ปอเดินไปที่ กางเกงของตัวเอง ล้วงหยิบ กระเป๋าตังค์ขึ้นมาเปิด หยิบใบละห้าร้อยออกมาสองใบ ยื่นให้ผม... ผมยกมือไหว้ รับ “ค่าตัว” ของผมมาเก็บใส่กระเป๋ากางเกง
“ขอบคุณครับพี่...” ผมบอก ก่อนจะหันตัวเดินออกไปทางประตูใหญ่
“ดิน...” พี่ปอเรียก... ผมหันมามอง
“ดิน... พี่ขอโทษนะ...”
“เรื่องอะไรครับ...”
“เรื่องที่พี่ผิดคำพูด... วันนั้น”
ผมยิ้ม... ส่ายหน้า... “ผมลืมไปหมดแล้ว...” ผมบอก แต่ไม่ได้บอกต่อว่า... ตอนนี้ ผมลืมแม้กระทั่งว่า ผมเคย “รัก” พี่ปอ...
...
เรื่องของผมกับพี่ปอคืนนั้นจบไปแล้ว แต่ เหตุการณ์คืนนั้นยังไม่จบครับ...
...
“ชล... ชล... เปิดประตูให้กูหน่อย” เคาะประตูเรียก หลังจากนั่งรถแท็กซี่ออกมาจากบ้านพี่ปอ ผมตรงดิ่งมาที่ห้องพักของไอ้ชล... ไม่แน่ใจเท่าไรหรอกครับ ว่า มันจะอยู่ห้อง แต่ พอมาถึง เห็นห้องมันไม่ได้คล้องสายยู... ไม่มีลูกกุญแจใหญ่ๆ อยู่ข้างนอก ผมก็ใจชื้น แสดงว่ามันอยู่....
ไม่ นาน ประตูห้องก็เปิดออก ไอ้ชลตีหน้ามุ่ยเพราะถูกปลุกกลางดึก... ไม่ใช่สิ... นี่มันตีสองกว่าแล้ว... ผมหยักศกของมันที่รุ่ยลงมาปรกหน้าผาก ดูแล้วน่ารักเป็นบ้าเลย...
“มึงมาทำไม”
มันถามผมเมื่อผมเดินเข้าไป ปิดประตูเรียบร้อย...
“ถามมะนาวไม่มีน้ำเลยมึง... ผัวมาหาทั้งที”
ไอ้ชลลืมตาโพลง มองหน้าผมที่ยืนทำตาพราว... “ดิน... มึง... มึงว่าอะไรนะ...”
ผม เดินเข้าไปกอดมัน... “กูบอกว่า ผัวมาหาเมียไม่ได้เหรอ” พูดจบผมก็ก้มลงจูบมัน ที่ริมฝีปาก หน้าขาวๆ เคราเขียวๆ ของมันน่ารักเป็นบ้าเลยครับ ในสายตาของผมตอนนี้... ผมจูบไซ้มันอย่างหื่นกระหาย... กูไปกับลูกค้า ไม่แตกเพราะกูจะเก็บมาให้มึงนั่นแหละ มึงรู้ไม๊...
“หื่นอะไรมาล่ะมึง... ไปกับลูกค้าไม่แตกเหรอ”
มัน พูดเหมือนกับรู้ แต่ผมไม่ตอบหรอกครับ เดี๋ยวมันก็รู้เอง... แผล๋บเดียว ทั้งผมและมันก็เปลือยเปล่า กอดรัดกันอยู่บนเตียง... ไม่ยากสำหรับผมสักนิด ที่จะทำให้ไอ้ชลมันเครื่องติดตามผม... เพราะแค่เห็นผมแก้ผ้า มันก็ “Kลุก” แล้ว ยิ่งผมถอดกางเกงออกมา “Kโด่” โดยที่มันไม่ต้องปลุกยิ่งไปกันใหญ่
“ซี๊ด... ชล...มึงง... ดูดKกู สุดยอด” ผมครางซี๊ด อย่างเสียวสุด ครั้งไหนก็ครั้งนั้น ไอ้ชลมันไม่เคยทำให้ผมผิดหวัง Kผมใหญ่ๆ ยาวๆ อย่างนี้ แหละ วูบเดียว หายเข้าไปในปากมันทั้งดุ้นอย่างง่ายดาย...
ทุก ครั้ง ผมจะให้มันดูดจนพอใจ แล้วค่อยทำให้มันเป็น “เมีย” ผมในคราวเดียว... แต่คราวนี้ไม่งั้น... ไม่รู้ว่า เป็นเพราะผมรู้สึกดีๆ กับมันมากมาย หรือเป็นเพราะว่า อารมณ์ที่ถูกอั้นมาจากพี่ปอ... พอมาเจอลีลาการดูดK “ขั้นเทพ” อย่างไอ้ชลวันนี้ ผมก็ต้องพ่ายแพ้มันอย่างง่ายดาย... แค่มันอมKผมเข้าไปหมดดุ้นแล้วปล่อยออกไม่ถึงสิบครั้ง ผมก็เกร็งตัวเหยียด
“อ๊ากซซซ... ชล...กูแตกแล้ว” กดหัวมันแน่น ขณะที่น้ำเงี่ยนของผมหลั่งพรั่งเข้าไปในคอมัน ขณะที่มันก็ไม่ยอมแพ้... ดูด ของผมอย่างต่อเนื่อง... กูไม่ใช่แม่วัวนะเฟ้ย... เอาKกูออกมาได้แล้ว
“ชล... กูยอมมึงแล้ว... อูยซซซ ยอมแล้วคร๊าบ....”
แต่มันก็ไม่สนใจคำอ้อนของผมสักนิด... มันดูดจนพอใจ จึงค่อยปล่อยKผมออกมาจากคอมัน...
“มึงจะฆ่ากูเหรอ” ผมถามมันเสียงหอบ
“โทษฐานที่มึงมาปลุกกูกลางดึก” มันหันมาบอกยิ้มๆ... มึงอย่าน่ารักให้มันมากนักได้ไม๊... เดี๋ยะ...
ผม จูบปากแดงๆ ของมันแรงๆ ผมรู้ว่ามันยังไม่เสร็จ... แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับ ดับเบิลดอร์อย่างผม... น่าน... ว่าไปนั่น แต่ผมไม่ใช่พ่อมดอาจารย์ใหญ่หรอกนะครับ... ผมหมายถึง ผมสามารถ ยิงกระดอแฝดได้ติดต่อกันไม่ต่ำกว่าสองครั้ง ถ้าผมพอใจตะหาก...
แล้ว ผมก็ทำให้มันครางแทนผมบ้าง... เมื่อผมสอด “K” เข้าไปในตัวมัน แล้วขยับอย่างชำนาญเชิง... ไม่นานไอ้ชลมันก็ครางระงม... โธ่... ของผมอันไม่ใช่เล็กๆ ติดหัวรบพิเศษอีกหกเม็ด แถมมีดีกรีเกียรตินิยมการ “เอา” จากพี่ปิ๊กและลูกค้าหลายๆ คนมาด้วย ไอ้ชลเหรอจะรอด... ไม่นาน มันก็น้ำเงี่ยนแตกกระจาย โดยผมหรือมันไม่ต้องแตะ ชลน้อย เลยสักนิด...
พอผมเห็นมันแตกเรียบร้อย... ผมก็เร่งเครื่องตามมัน ไม่นานผมก็แตกน้ำเงี่ยนเข้าไปในรูของมันอีกครั้ง ด้วยความเต็มอกเต็มใจของผมเอง...
อาบ น้ำชำระร่างกายกันเสร็จ เราก็ออกมานอนกอดกันบนเตียงในท่าโปรดของผม มันจับKผมเล่นไปมาอย่างเคยมือ จนผมเริ่มเคลิ้มๆ จะหลับ มันก็เงยหน้าขึ้นมาดู ผมรีบหลับตาลง... พอมันเห็นว่าผมหลับตานิ่ง... มันก็จูบเบาๆ ที่คางผม
“ดิน... กูรักมึง”... เสียงกระซิบของมันที่อกผม ทำให้ผมลืมตาโพลงไปอีกนานกว่าจะหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย....
...
ว่าจะเขียนเรื่องดราม่า กลายเป็นอีโรติคไปอีกจนได้ ไอ้ดิน
รักคนอ่านคนดีของผมทุกคนครับ
ดิน
-
เฮอะๆๆ
พี่ชล น่ารักอ่ะ
:L2: :L1: :L2:
-
ตอกย้ำความดราม่า
:m25:
-
อ๊าก...จะบ้าตาย
ดราม่าเห็นๆ
เห็นที่ว่าคือเลือดค่ะ
หมดตัวอีกแล้ว
-
ชอบพี่ชลเเหะ น่ารักดีอ่ะ :m1:
-
พี่ชลน่ารักเนอะ คงรักพี่ดินมากอ่ะ
:m1:
-
:m23:
อารายฟะ
ทำไมมีแต่คนรุมรักไอ้ชลอ่ะ...
ไอ้ดิน Work แทบตาย ไม่ได้ความดีสักกะตี๊ด...
-
:jul1:
ปลุกมาหื่น.........ก่อนนอน :laugh:
-
:laugh: :laugh:
ไม่เป็นไรค่ะพี่ดิน ไม่ได้ดรามา
ได้อิโรติกก็ดีค่ะ อิอิ ชอบ :oni2:
-
........ฉากดราม่าสุดๆ.......น้ำไหลพราก........ :m25: :m25:
-
:jul1:
อีโรติคมากคับ ชอบๆ
ขอบคุณที่มาแบ่งปันประสบการณ์ดีๆนะคับ
อาจจะดู หื่นแต่ผมว่ามันมีอะไรแผงอยู่ข้างใน ^^
:pig4: :pig4: o13
-
หมดตัวแล้วเลือดเนี่ย.!!!!!
ขอบคุณนะคับที่มาต่อ รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า.......
-
น่ารักดีครับ คุณดินกับคุณชล
-
:jul1: ท่วมจอ
-
:m23:
อารายฟะ
ทำไมมีแต่คนรุมรักไอ้ชลอ่ะ...
ไอ้ดิน Work แทบตาย ไม่ได้ความดีสักกะตี๊ด...
^
^
^
พี่ดิน โอ๋ๆๆๆๆ รักพี่ดินด้วย
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
:L2: :L2: :L2:
-
ดราม่าแบบเลือดท่วมจอไงคับ อิอิ
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
ยังได้อีก :a2: :t2:
-
เฮ้อ......
มีความสุข
-
มาแล้วครับ คิดถึงผมไม๊ครับ คนดี....คิดถึงผมนะ นะ นะ... ผมยังคิดถึงคุณๆ เลยน๊า...
...
บทที่ 28 เด็กเลี้ยง เลี้ยงเด็ก
นั่ง เล่าชีวิตเด็กขายมาป่านนี้ มีคนสงสัยไม๊ครับ ว่า ไอ้ดิน ที่รูปร่างอย่างงี้ ของใหญ่ เสริมหัวรบพิเศษแบบนี้ เอาเก่งแบบนี้ ไม่มีคนสนใจเอาไปเลี้ยงมั่งเรอะ...
มี ครับ... มีลูกค้าหลายคนที่มาเสนอกับผมทำนองนี้... แต่เท่าที่ผมเห็น... ชีวิตเด็กขายที่ไปอยู่กับลูกค้า ไม่เห็นมีใครรอดสักเท่าไร... (ไม่ได้บอกว่าไม่มีนะครับ...) ยิ่งตัวผมเองที่ค่อนข้างจะมีความเป็นตัวของตัวเองสูง ทำให้ผมปฏิเสธ การที่จะเป็นเด็กเลี้ยงของใคร และอย่างที่บอกไว้ในบทก่อนๆ ว่า วันนึง ผมจะหันหลังให้กับวงการนี้... ทำให้ผมรอดมาได้... เรื่องราวเป็นมายังไง ลองมาฟังดูนะครับ
...
พี่ ภูเป็นชายวัยประมาณสี่สิบห้า ท่าทางภูมิฐาน เป็นลูกค้าขาประจำคนนึงของร้าน มาทีไรก็จะเปิดเหล้านอก เรียกเด็กมานั่งทีละสองสามคน แล้วก็ขึ้นไปร้องเพลง... ทีละหลายๆ เพลง... คุยเสียงดัง...
ที่ จริง ผมไม่ใช่เด็กที่เป็นสเป็คของพี่ภูหรอกครับ พี่ภูมาที่ร้านเพราะติดเด็กอีกคนนึง ชื่อเจ้ารุจน์ แต่ เจ้ารุจน์ไม่ชอบไปกับพี่ภูเพราะ พี่ภูบ้านอยู่ไกล มันกลับไม่ได้... เจ้ารุจน์มีเมียเป็นหญิงครับ ไปค้างไม่ได้ (ผมก็งง กับมันเหมือนกัน... ให้ผัวขายเอ็นหาเลี้ยง แต่ห้ามไปค้าง...)
แล้วกิตติศัพท์ของพี่ภูอีกอย่าง ก็คือ อ๊อฟเด็กไม่เคยซ้ำหน้า นอกจากเจ้ารุจน์...
วันนี้ พี่ภูมาที่ร้าน ด้วยอาการมึนเมานิดๆ มาถึงก็ถามหาเจ้ารุจน์กับพี่ปิ๊ก
“ปิ๊ก วันนี้ รุจน์มาเรอะเปล่า”
“มาครับ... แต่ อ๊อฟไปตั้งแต่หัวค่ำ”
พี่ภูทำหน้าผิดหวัง แต่ก็เปิดเหล้านอกตามเคย... พอได้ที่ ก็ ขึ้นไปร้องเพลง... อยู่หลายเพลง... พอลงมาก็บอกพี่ปิ๊กที่นั่งอยู่ข้างๆ
“ปิ๊ก... หาเด็กให้คนนึงสิ... เด็ดๆ นะ”
พี่ปิ๊กมองไปรอบๆ เพื่อดูว่ามีใครอยู่บ้าง... แล้วกวักมือเรียกผมที่นั่งอยู่ไม่ไกล
“ดิน นั่งกับพี่ภูสิ”
ผมยกมือไหว้ พี่ภู ที่มองผมอย่างพิจารณา “ทำไมพี่ไม่เคยได้คนนี้ล่ะ”
พี่ปิ๊กหัวเราะเบาๆ “ก็พี่มัวแต่มองใครอยู่ล่ะ... เจอคนนี้เข้าไป สงสัยจะลืมเจ้ารุจน์แหง๋ๆ”
พี่ภูมองพี่ปิ๊กอย่างสงสัย แต่พี่ปิ๊กก็ไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่านั้น....
...
บ้าน พี่ภูอยู่ไกล... เกือบถึงแยกรังสิต... ปทุมธานี เป็นบ้านแฝดที่พี่ภูซื้อทั้งสองด้าน แล้วเจาะทะลุต่อกัน ทำให้ใหญ่โตกว้างขวางไม่เบา
พี่ ภูพาผมไปในห้องนอน เปิดไฟดวงเล็กข้างๆ เก้าอี้โซฟาในห้องนอน ก่อนจะยื่นผ้าเช็ดตัวกับกางเกงขาสั้นให้... ผมใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำไม่นาน ออกมาพี่ภูก็เข้าไปอาบบ้าง...
ครับ...
ฉากต่อไปคงเดาไม่ยากใช่ไหมครับ... งั้น... ไม่เล่าดีกว่านะ... ??????...... อ๊วะ...ล้อเล่งงงงงง
อัน ที่จริงมันก็ไม่มีอะไรครับ... ผมกำลังจูบไซ้พี่ภูอยู่ พอพี่แกล้วงลงไปเจอ จรวดหัวรบแบบพิเศษของผม พี่แกถึงกับผวาเฮือก ผลักผมออก เปิดไฟหัวเตียงดูอย่างตื่นๆ...
“โอ้โฮ... ดิน... ทำไมมันเยอะอย่างนี้ล่ะ...” พี่ภูถามผมที่นั่งถ่างขาให้แกดู ถนัดๆ...
“อะไรครับ K หรือมุก...” ผมถามยิ้มๆ...
“ทั้งสองอย่าง... อูยซซซ กูตายแน่....”
ผมกอดแกอีกที เลียที่ติ่งหู ก่อนจะกระซิบ... “ไม่หรอกครับ ผมไม่เคยทำใครจนตายสักที...มีแต่ร้องเอาอีกๆๆ ทั้งนั้น...”
พี่ภูตีแขนผมดังเผี๊ยะ...
ที่ แกบอกว่ากูตายแน่ๆ... น่ะไม่จริงครับ เพราะเอาจริงๆ แล้วมันก็ไม่ยากเท่าไร (ไอ้ดินเอาจริงทั้งนั้น แต่แตกหลอกๆ น่ะเคย)... เพราะเท่าที่ผมรู้ ไอ้รุจน์ ก็ไม่เบา... ถึงจะไม่ “คิงส์ไซด์” เหมือนผมแต่ มันก็เป็นผู้ชายธรรมดาที่ไม่ธรรมดาเหมือนกัน...
ไอ้ตอนเอาใส่น่ะไม่ยากเท่าไร แต่พอผมเริ่มขยับด้วยลีลา “ขั้นเกียรตินิยม” พี่ภูก็พี่ภูเหอะ... ครางระงมไปเหมือนกัน...
ผม ทั้งซอย บด คว้าน... แบบที่พี่ปิ๊กเคยบอกว่า เอวผมอย่างกับติดสปริง... แถมผมยังใช้มือชักของแกตามจังหวะการกระแทกของผมไปด้วย... เล่นเอาพี่แกเกร็งสุดๆ....
“อูยซซซ ดิน... พี่เสียว... อาซซซซ”
พี่ ภูกอดผมแน่น ตอนแกน้ำแตกออกมาอย่างรุนแรง จนไปถึงหน้าอกแก... พอส่งแกถึงสวรรค์ ผมก็เร่งเครื่อง อย่างรวดเร็ว... จนแตกตามแกไปจนได้...
“อูยยซซซ พี่ภูครับ...”
ผม คราง ตอนถึงจุด กดสะโพกกับก้นแกแน่น หลั่งน้ำเงี่ยนเป็นระลอกเข้าไปในตัวแก... จนกระทั่งหยุดการเกร็งกระตุก...จึงค่อยวางขาของแกที่พาดแขนผมลง...
“อู ยซซซซ นังปิ๊กมันเอาเราไปซ่อนไว้ไหนตั้งนานนะดิน... พี่ถึงไม่เคยเห็นเราเลย” พี่ภูบอกตอนเอากระดาษ ทิชชู เช็ดทำความสะอาด คราบน้ำเงี่ยนของเราสองคน
“ไม่ได้ซ่อนหรอกครับ แต่พี่ไม่เคยมองผมเอง... ไปทีไรก็ถามแต่ไอ้รุจน์...” ผมบอก ไม่ได้น้อยใจหรอกนะครับ
พี่ภูยิ้มให้ ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำชำระร่างกาย....
.... ตอนเช้า...
ผม จัดการล้างหน้าไก่ พี่ภูแกไปอีกรอบ... เพราะยังไม่ทันตื่น แกก็อมของผมจนมันตั้งลำผงาดมาก่อนแล้ว... ไอ้ลูกชายตัวดี ตื่นก่อนพ่ออีก...
“เดี๋ยวค่อยกลับนะ ดิน...” พี่ภูบอก... ตอนที่ผมอาบน้ำเสร็จ...ออกมาจากห้องน้ำ
“ครับ...” ผมพยักหน้า... วันนี้เป็นวันเสาร์...
เรา ลงมาข้างล่างด้วยกัน ปรากฏว่า ข้างล่าง มีแม่พี่ภูอยู่กับเด็กหนุ่มๆ อีกสามคน แม่พี่ภูเป็นหญิงชราท่าทางใจดี... พี่ภูแนะนำให้ผมรู้จักกับแม่แก... ผมยกมือไหว้ อย่างนอบน้อม... ก่อนที่แกจะแนะนำให้รู้จักกับเด็กหนุ่มๆ พวกนั้น ซึ่งผมจำชื่อไม่ได้หรอกครับ...
พอทานอาหารเช้า... ที่เสริฟโดยเด็กหนุ่มคนนึง เสร็จ พี่ภูก็พาผมออกไปเดินที่สวนสาธารณะในหมู่บ้าน...
“พวก นั้น... เมื่อก่อนนี้ ก็เป็นเด็กขายเหมือนดินเนี่ยะแหละ...” พี่ภูเล่าให้ผมฟังถึงประวัติเด็กหนุ่มๆ ในบ้าน... “พวกเค้า ไม่อยากทำงานแล้ว พอพี่ชวนก็มา... อยู่กันแบบพี่น้อง... พี่ก็ให้เงิน ให้ไปเรียนหนังสือ แล้วก็ช่วยกันทำงานบ้าน...”
“แล้วพี่ทำไมต้องออกไปเที่ยวอีกล่ะครับ”
“ก็... พวกนั้น... เป็นแค่เด็กในบ้าน...” พี่ภูพูดเรื่อยๆ “บางทีเท่านั้นเอง ที่พี่เบื่อๆ ก็เรียกมาบ้าง”
“อือม... ก็ดีนี่ครับพี่...” ผมตอบอย่างไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี... มันดีจริงป่าวหว่า...
“แล้วเราล่ะ... เห็นว่าเรียนปีสุดท้ายแล้วไม่ใช่เหรอ”
“ครับ... เทอมนี้ ถ้าผ่านหมดก็จบแล้วครับ”
“แล้ว จะทำอะไรต่อล่ะดิน...”
“ก็คงทำงานกลางวันเหมือนคนปรกติครับ”
“อยากมาอยู่ที่นี่ไม๊”
ผมหันไปมองหน้าพี่แก... ว่าแกพูดจริงๆ หรือพูดเล่น... แต่เห็นแกมองอยู่ก่อนแล้ว..
“หมายความว่าไงครับพี่...”
“ก็หมายความว่า... ถ้าดินอยากมาอยู่ที่นี่ พี่จะยินดีมาก”
“แล้วผมจะอยู่ในฐานะอะไรล่ะครับ”
“ก็ เหมือนกัน... ก็เหมือนทุกๆ คนที่อยู่... เวลาเรียนก็ไปเรียน ที่เหลือก็ช่วยกันทำงานบ้าน”....
... อารายฟะ... พี่ภูแกจะตั้งฮาเร็มหรือไงวะเนี่ยะ... ดูๆ มันก็ดีหรอก แต่... ทำไมผมรู้สึกไม่รู้ว่า... เด็กๆ ที่อยู่บ้านพี่ภูไม่ค่อยมีความสุขเท่าไรนัก
“เอ่อ... ขอผมคิดดูก่อนนะครับพี่...”
“ฮื่อ... อย่านานละกัน... อ่ะ นี่นามบัตรพี่ ถ้าสนใจก็โทรมา...”
วันนั้น ผมอยู่บ้านพี่ภูจนสายๆ ผมถึงกลับออกมา... ในหัวคิด ก็คิดถึงเรื่องที่พี่ภู เสนอเหมือนกัน แต่ใจส่วนใหญ่ ก็บอกว่า
“ไอ้ดิน... ชีวิตเป็นของเอ็ง... เหลืออีกไม่เท่าไร เอ็งก็เรียนจบแล้ว... จะไปทำตัวให้ติดหนี้บุญคุณคนอื่นอีกทำไม”
คิดได้ยังงั้น... ผมก็เลยเลิกล้มความคิด กับข้อเสนอของพี่ภู...
...
วัน หลังพี่ภูก็มาที่ร้านอีก... คราวนี้ แกไม่ถามถึงไอ้รุจน์แล้ว จนมันแปลกใจ... แต่หันมาถามถึงผมแทน... แกก็เฝ้าเพียรอ๊อฟผมไปบ่อยๆ เกือบจะเรียกได้ว่า ทุกครั้งที่แกมา... ทำสถิติเกิน สิบครั้ง... แล้วแกก็ยังพยายามยื่นข้อเสนอให้ผมทุกครั้ง ซึ่งผมก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด...
เคยคุยกับไอ้รุจน์... มันบอกว่า มันก็เคยได้รับข้อเสนอเหมือนกัน แต่มันรักเมียมันมากกว่า (แหง๋สิมึง)
...
หมาย เหตุ... ครั้งสุดท้ายที่ผมได้ข่าวพี่ภู... เมื่อหลายปีมาแล้ว... พี่แกเสียไปแล้วละครับ ด้วยโรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง... ซึ่งผมก็ขอใช้บทนี้ ถ้าหากจะสร้างความบันเทิง ให้แก่ผู้อ่านคนดีของผมบ้าง กุศลที่เกิดขึ้น ผมขอมอบให้แก่ดวงวิญญานของพี่ภูทั้งหมด (ถึงจะเป็นชื่อสมมติ แต่ความหมายผมหมายถึงพี่.... นะครับ....) หากผมล่วงเกินด้วยข้อความใดๆ ผมก็ขออโหสิไว้นะตรงนี้ด้วยนะครับ.....
(บทนี้ผมเลี่ยงที่จะใช้คำหยาบโลนใดๆ ให้มากที่สุดอ่ะครับ ไม่ต้องแปลกใจว่าผมลด Rate หรอกนะครับ เด๋วบทหน้า มาว่ากันใหม่)
...
เพื่อนๆ ล่ะครับ ใครเคยคิดจะเลี้ยงเด็กขายบ้างไม๊... หรือบางคนเคยแล้ว... เป็นยังไงครับ มาแชร์กันหน่อยก็ดีนะครับคนดี....
รักทุกคนครับ
ดิน
-
จิ้มคุงพูห์ :oni2:
ขอบคุณที่มาลงตอนต่อจ้ะ :L2:
ยิ่งอ่านก็ยิ่งนึกนิยมคุณดินในเรื่องความคิดความอ่านและหลักการในการใช้ชีวิตนะ
ส่วนเรื่องดราม่าเลือกทะลัก :m25: น่ะไม่ต้องพูดถึง 555555
-
หลากหลายมุมมองชีวิตจริงๆ
-
อ่า :o8: เข้ามาอ่านรวดเดียวหลังจากที่หายไปนาน :oni1:
ชอบอ่ะ เรื่องของพี่ดินเรียกเลือดได้อีก :jul1: :jul1: จจมกองเลือดตาย :m4:
แล้วก้เหมือนที่คนอื่นว่าแหละ เรื่องพี่ดินได้อะไรอีกหลายอย่างเยอะเลย ชอบมั่กก +1ให้ทั้งพี่ดินและพี่พุห์ เลย
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เข้ามาแปะ
เพิ่งกลับมาอ่ะ
:oni1:
-
สักวันจะลองหามาเลี้ยงดูบ้าง
-
:L2: ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆเช่นเคย :L2:
-
ขอบคุณที่มาต่อครับ
-
บทที่ 29 เด็กเลี้ยง เลี้ยงเด็ก (2)
ครับ กลับมาเรื่องเดิมๆ อีกครั้งดีกว่าครับ ครั้งนี้ ผมขอเล่าเรื่องของ เพื่อนร่วมงาน เป็นรุ่นน้องครับ ชื่อ เพชร... ไอ้เพชร เป็นเด็กน่ารัก ตัวเล็กๆ แต่ สมส่วน หน้าหล่อ จมูกโด่ง ปากบาง ดวงตาเศร้า ดูแล้วน่าสงสารครับ
ไอ้ เพชร ไม่มีพ่อแม่... อยู่กับยายที่สระบุรี ตั้งแต่เด็กจนจบมอสาม ก็เข้ามากรุงเทพฯ... ทำงานเสริฟ อยู่ร้านอาหารได้เกือบปี ไปทำงานโรงงานอยู่ปีกว่าๆ แล้วโชคชะตาก็ผลักดันให้มัน เข้ามาทำงานที่เดียวกับผม
มัน เป็นเด็กน่ารักนิสัยดี แต่ไม่ค่อยพูด... มันอยากเรียนหนังสือ แต่ไม่มีโอกาส... เห็นผมทำงานไปด้วย เรียนไปด้วย มันก็เลยเข้ามาตีสนิทกับผม
“พี่ดิน เก่งจังครับ” มันบอกผม ขณะคุยกัน ตอนหัวค่ำยังไม่มีลูกค้าเข้าร้าน แล้วผมเล่าเรื่องของผมให้มันฟัง
“เก่งอะไรกัน... พี่ก็แค่ตั้งเป้าหมายว่า พี่อยากจะทำอะไร แล้ว ต้องทำยังไงเท่านั้นเอง” ผมอธิบาย
ไอ้ เพชร สนิทกับผม แต่ เป็นความสนิทแบบพี่น้องมากกว่า ผมก็เห็นมันเป็นน้องชายคนนึง... เคยแนะนำ ลูกค้าของผมให้มันก็มี บางทีมันไม่มีเงินกินข้าว ผมมี ผมก็เลี้ยงมัน...
ไอ้ ชลมันก็รู้ แต่มันเรียกผมกะไอ้เพชรว่า “พ่อกะลูก” เพราะไอ้เพชรมันติดผม รอผมไปกินข้าวกะมันทุกวันที่ผมมาทำงาน จนไอ้ชลหมั่นไส้... หลายๆ ครั้งมันจะชวนผมออกไปสองคน ก็มีอันต้องติดไอ้เพชรออกไปด้วย... จนมันแทนตัวไอ้เพชรกะผมว่า “ลูกชายมึง”.... จนผมหัวเราะ ไอ้เพชรมันก็รู้... ไม่ว่าอะไร ยิ้มๆ ด้วยซ้ำ...
เรื่อง งาน...ความจริงมันน่าไปกับลูกค้าได้ดี เพราะมันน่ารัก ถ้าผมจะให้เปรียบเทียบกับตอนนี้ เพชรจะมีลักษณะคล้ายกับ บี้ เดอะสตาร์อ่ะครับ แต่ ไอ้เพชรมันขรึมกว่าเท่านั้นเอง... เพราะความเงียบ คุยไม่ค่อยเก่ง ทำให้ เพชร ไม่ค่อยมีลูกค้าประจำนัก... เครื่องเคราของมัน ก็ไม่ได้ขี้เหร่ อะไร เกินมาตรฐานชายไทยอีกตะหาก (ผมเคยไปกะลูกค้าพร้อมๆ กะมัน แต่เราไม่ได้ทำกันเองเหมือนผมกะไอ้ชลหรอกครับ)
และแล้ววันนึง โชคชะตา ก็มาถึง
วันนี้ ลูกค้าที่มาอ๊อฟ เจ้าเพชรไป เป็นหนุ่มใหญ่ ท่าทางภูมิฐานมีฐานะนานๆ จะมาทีนึง ผมเคยเห็นหน้าอยู่สองสามครั้ง แต่ไม่รู้จัก เคยถามพี่รัตน์ ที่เข้าไปคุยกับลูกค้า บอกว่า ลูกค้าคนนี้ไม่ชอบของใหญ่ และก็ไม่ชอบของแปลก... ผมก็เลยตกรอบตั้งแต่รอบแรก... อุ อุ....
...วันรุ่งขึ้น ผมเข้าไปในร้าน เจ้าเพชรมันก็เดินเข้ามาหา ลากผมไปที่เก้าอี้โซฟา ที่ไม่มีคนนั่ง...
“พี่ดิน... ลูกค้าคนเมื่อคืน เค้าอยากให้ผมไปอยู่ด้วย... เค้าจะส่งให้ผมเรียน....”
ผมมองหน้ามัน เห็นลูกกะตามันเป็นประกายด้วยความหวัง
“แล้ว เอ็งว่ายังไง”
“ผมไม่รู้เหมือนกันพี่... ผมอยากเรียนนะ” มันบอกผมอย่างกระตือรือร้น... ไอ้น้องเอ๋ย... คำตอบของเอ็งมันบอกออกมาตั้งนานแล้ว ผมยิ้มให้
“ที่บ้านเค้าเป็นยังไง”
“หลังใหญ่โต อยู่แค่สองคน เค้าบอกว่า เป็นญาติๆ กันอ่ะ”
“ญาติเค้า ไม่รังเกียจเอ็งเหรอ...”
“ไม่ นี่ครับ พี่... ดูท่าทางเค้าก็เป็นมิตรดีเหมือนกันครับ” เจ้าเพชรบอก... ดูเหมือนเจ้าเพชรจะเต็มไปด้วยความหวังล้นเปี่ยม... สิ่งที่มันฝันมาตลอด กำลังจะเป็นจริงขึ้นมาแล้ว... จนทำให้อย่างอื่นถูกมองข้ามไปหมด
“แล้วจะยังไงต่อ” ผมถามเพราะคิดว่าห้ามมัน คงไม่อยู่แล้วละ
“เดี๋ยวอีกวัน สองวัน เค้าจะมาคุยกับพี่รัตน์”... อ้อ...มีสู่ขออย่างถูกต้องเหมือนกัน ดี...ดี ผมคิด
“แล้ว เอ็งจะไปอยู่กับเค้าเมื่อไร”
“อาทิตย์หน้าครับ พี่”
“อือ... ก็ขอให้เอ็งโชคดีละกัน... พี่ดีใจด้วย”
“ขอบคุณครับพี่...”
ครับ และก็เป็นไปอย่างที่ไอ้เพชรมัน บอก อีกสองวัน ลูกค้าคนนั้นก็มาบอกพี่รัตน์ แล้วก็ให้ไอ้เพชรหยุดทำงานโดยให้เงินไว้จำนวนนึง ที่ต้องมาบอกเพราะไอ้เพชรมันพักอยู่ที่ร้าน... (พี่รัตน์ให้เด็กหลายคนพักที่ร้าน แล้วก็ช่วยกันทำความสะอาดร้านไปด้วย”
วัน ที่ลูกค้าจะมารับนั้น ผมเห็นไอ้เพชรมันหน้าตาสดใส แต่งตัวเรียบร้อย... เก็บเสื้อผ้าที่มีไม่กี่ชุดใส่กระเป๋าสะพายหลัง วางหลบอยู่หลังเคาน์เตอร์ เตรียมพร้อม
สาม ทุ่มกว่า ลูกค้าคนที่ว่า ก็มาพร้อมกับเพื่อนอีกสองคน คงจะเป็นคนที่อยู่บ้านเดียวกันอย่างที่มันเล่าให้ฟัง... ลูกค้าเข้าไปคุยกับพี่รัตน์ไม่นาน ก็ส่งสัญญานให้ไอ้เพชรมัน
“ไปกันเถอะ”
มันไหว้ลาพี่รัตน์ พี่ปิ๊ก แล้วก็มาลาผม “ผมไปนะครับ พี่ดิน”
“เออ... โชคดีว่ะ ไอ้น้องชาย... ว่างๆ ก็โทรมาคุยกันบ้างนะ”
“ครับพี่”
ผม มองมันเดินออกประตูร้านไปอย่างยินดีไปกับมัน ภาวนาให้มันไปให้รอด... ก้าวสู่เส้นทางที่มันไฝ่ฝันอยากจะทำ... “โชคดีเว้ย... เพชร...” ผมนึก
...
... เวลาเดินผ่านไปเรื่อยๆ.... เรื่องของไอ้เพชรก็เริ่มจางหายไปจากความทรงจำ เรื่องเรียนของผมที่ต้องลงใหม่อีกวิชานึงที่ไม่ผ่านตอนเทอมสอง เลยต้องลงภาคฤดูร้อน และต้องเอาให้ผ่าน ไม่งั้นไม่จบสี่ปี... ผมก็เลยค่อนข้างเครียดพอสมควร เลยทำให้ลืมนึกถึงไอ้เพชรไปเลย
...
วันเสาร์....
ผมมาถึงปากซอยที่ร้าน ประมาณ เกือบทุ่มครึ่ง... กำลังจะเดินเข้าซอย ไอ้ชล เดินมาจากไหนไม่รู้ เรียกผมไว้
“ดิน...มึงมานี่ก่อน”
“ทำไมวะ...”
“มึงไปดูลูกชายมึงก่อน...”
ผม งงๆ กับคำพูดของมัน ตอนนั้นไม่ได้นึกถึงไอ้เพชร เพราะเห็นมันเงียบไป คิดว่ามันคงจะไปได้ดี กับลูกค้าคนนั้น เพราะมันก็ผ่านมาเกือบเดือนแล้ว
“อะไร วะ...” ผมถามมัน เพราะมันดึงผมไปที่ซอยเข้าหอมัน... ก็ผมเพิ่งนอนกับมันเมื่อคืน กลับไปตอนสายๆ นี่มันจะดึงผมไปที่หอมันทำไมอีก... “มึงอย่าบอกนะ ว่ามึงท้อง... แล้วออกลูกมาเป็นผู้ชาย” ผมพูดติดตลก
“ทะลึ่ง”... มันหันมาด่าผม หน้าแดง... เวลามันงอนผมแล้วทำหน้าแดง มันน่ารักเป็นบ้าเลย... พั่บผ่า... ถ้าไม่ติดว่าต้องทำงานคืนนี้ กูข่มขืนมึงแน่ ไอ้ชล...
มัน ไม่พูดอะไรต่อ... ดึงผมไปที่ห้องมัน... ไขกุญแจ เปิดประตูเข้าไป... ผมเห็นใครคนนึง นอนอยู่ที่เตียง... เฮ้ย... นี่ลูกกูกะมึง โตขนาดนี้เลยเหรอ ไอ้ชล... ผมกำลังจะหันไปถามมันด้วยประโยคนี้ แต่มันกลัวผมออกนอกเรื่องอีก มันก็เลยเดินไปที่เตียง เขย่า ตัวคนที่นอนอยู่...
...
เด๋วมาต่อครับ
ตอนนี้ไม่มีฉากอีโรติคนะครับ พักๆ บ้าง เด๋วคุณคนอ่านคนดี จะหาว่าผมหื่นอะไรได้ขนาดนั้น...
รักคนอ่านคนดีของผมทุกคนเล๊ย...!!!!!!
ดิน
-
ใครคะ
บอกมาด่วน!
-
:oni2: :oni2:
พี่ดินมาต่อแล้ว
-
โอ๊ยค้างอ่ะ
จะมาต่อเมื่อหร่ายกาน ได้ข่าวว่าจะไปกินอบายมุขมิใช่หรอ
เอิ๊ก ๆ ๆ ๆ
-
ง่า ค้าง
-
:oni2: :oni2:
มาต่อแล้ว
แต่ว่าคราวนี้เกิดอะไรขึ้นกะเพชรหว่า
รออยู่นะคะพี่ดิน
-
ค้าง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :a5:
พี่ดิน o12
มาต่อ ด่วนเรย :a6:
:oni3: :oni3: :oni3:
-
:serius2:ค้าง
อย่าลืมมาต่อเร็วๆนะคร๊า
รออยู่ค๊า
-
อ๊ายยยยยยยยยย เพชรเป็นไรอ่ะ
อย่าบอกว่าโดนซ้อมนะ
:a6: :a6:
-
ง่าาาา เกิดไรขึ้นอ่าาาาาา รีบมาต่อนะคระพี่ดิน :serius2:
-
:a6: ค้างอย่างเเรง วอนมาต่อโดยไว
-
อ้าว...
ลูกชายพี่ดินเป็นอะไรไปเนี่ย
มาต่อเร็วๆ น้า
-
:เฮ้อ: เอาเข้าให้แล้วไง เจ้าเพชร
-
บทที่ 30 เด็กเลี้ยง เลี้ยงเด็ก (3)
มัน ไม่พูดอะไรต่อ... ดึงผมไปที่ห้องมัน... ไขกุญแจ เปิดประตูเข้าไป... ผมเห็นใครคนนึง นอนอยู่ที่เตียง... เฮ้ย... นี่ลูกกูกะมึง โตขนาดนี้เลยเหรอ ไอ้ชล... ผมกำลังจะหันไปถามมันด้วยประโยคนี้ แต่มันกลัวผมออกนอกเรื่องอีก มันก็เลยเดินไปที่เตียง เขย่า ตัวคนที่นอนอยู่...
“เพชร... พ่อมึงมาแล้ว”
ผม สะดุ้ง... เฮ้ย... ไอ้เพชร... ก็มันไปอยู่กับลูกค้ามันตั้งเดือนแล้วนี่หว่า... ยังไม่ทันจะคิดอะไร คนที่นอนอยู่บนเตียงก็หันมา พอเห็นผม ก็ผวาเข้ากอดเหมือนคนกำลังจะจมน้ำ
“พี่ดิน... เค้าไม่เลี้ยงผมแล้ว” มันบอก น้ำตานองหน้า...
ผมนั่งลงกับเตียง โอบใหล่มันอย่างปลอบโยน... ปล่อยมันร้องไห้จนครู่ใหญ่จึงค่อยตบใหล่มันเบาๆ
“เอาละ เพชร... หยุดร้องไห้ได้แล้ว... เล่าให้พี่ฟังซิ... ว่า เรื่องเป็นยังไง”
เงยหน้าขึ้นมา.. ปาดน้ำตาทิ้ง แล้วเรื่องราวก็หลุดออกจากปากมัน
“เค้า พาผมไปอยู่ด้วย...นอนห้องเดียวกับเค้า... เช้าเค้าก็ไปทำงาน เย็นก็กลับบ้าน... ตอนแรกก็ดูเหมือนเค้าจะรักผมดี แต่ อยู่ไปประมาณอาทิตย์กว่าๆ เค้าก็เริ่ม เฉยๆ กับผม... เริ่มตำหนิผมว่า ทำไมเวลาเค้ากลับจากทำงานไม่เห็นเอาอกเอาใจอะไรบ้างเลย เวลานอนกันเสร็จแล้ว ก็ไม่เห็นผมนอนกอด... เค้าบอกว่า ผมไม่รักเค้าเลย แล้วมาอยู่กับเค้าทำไม...”
ผมถอนหายใจ... รักเหรอ... ทำไมคนบางคนคิดว่า ความรักมันง่ายขนาดนั้นเลยสิ... เสียงไอ้เพชรเล่าต่อ
“เรา คุยกันหลายครั้ง... ผมก็พยายามแล้วนะพี่... แต่มันไม่รู้สิ... ผมคิดว่าผมไม่ได้รักเค้า ผมเคารพเค้ามากกว่าอ่ะครับ... ผมไม่เคยคิดว่าผมจะรักกับผู้ชายได้... ผมทำงานได้ เพราะมันเป็นงาน... แต่ให้ผมรักใครสักคนที่เป็นผู้ชาย... มันคงลำบาก...”
เจ้าเพชร สารภาพ...
“พอ ผมบอกเค้า... เค้าก็นิ่งไป... เย็นชากับผมมากขึ้น ช่วงหลังๆ เค้าทำตัวเหมือน ไม่มีผมอยู่ข้างๆ ผมอึดอัดนะครับพี่... ไม่รู้จะคุยกับใคร... กลางวันเค้าไปทำงานกันหมด เหลือแต่คนใช้ พอตอนเย็นเค้ากลับมา ก็ไม่คุยกับผม...”
ผมมองเห็นสภาพที่เจ้าเพชรรับเมื่อสองสามอาทิตยก่อน เข้าใจเลยครับ ว่า... มันน่าอึดอัดขนาดไหน...
“จน วันนี้” ไอ้เพชรเล่าต่อ... “เค้าเรียกผมไปคุยสองต่อสอง... เราคุยกันตรงๆ... เค้าบอกว่าเค้าอยู่กับคนที่ไม่ได้รักเค้าไม่ได้... พูดแค่นี้ ผมก็เข้าใจแล้วครับพี่... ผมก็เลยเก็บเสื้อผ้าออกมาจากบ้านเค้า...” มันทำตาแดงๆ เหมือนนกปีกหัก “ผมไม่รู้จะไปไหน... ก็เลยมาหาพี่ชลก่อน... พอดีพี่ชลอยู่บ้าน...”
ผมตบใหล่ไอ้เพชรเบาๆ... “ช่างมัน... เพชร... เราพยายามแล้วนี่หว่า...”
มันทำตาแดงๆ น้ำตาไหลลงมาอีก... “ผมอยากเรียนครับ พี่... อยากเรียนสูงๆ ทำงานดีๆ จะได้เลี้ยงน้อง เลี้ยงยายได้บ้าง...”
ตอน นั้น ถ้าผมมีเงิน ผมคงให้มันไปเรียนอย่างไม่ลังเลใจ... ความฝันของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ดับวูบไปต่อหน้าต่อตา... มันไม่รู้จะพูดยังไง... เงินทอง... เศษเงินที่คนรวยๆ เค้ามี... เค้าน่าจะมองเห็นอนาคตของคนๆ หนึ่งที่ไฝ่ดีขนาดนี้... การหยิบยื่นตรงนั้น มันจะทำให้ชีวิตอีกสามชีวิตดีขึ้นในอนาคต... แต่ ผมคงไม่มีอำนาจหรือสิทธิอะไร ที่จะไปบังคับเค้า... ลำพังตัวเองยังเอาไม่รอด... ยังต้องมาขายศักดิ์ศรีตัวเองเหมือนกัน....
“แล้วเอ็งจะเอายังไงต่อ” ผมถามเสียงแหบ...
“ผมคงกลับไปทำงานกับพี่รัตน์ต่อครับ... เก็บเงินสักก้อน... ผมจะกลับไปอยู่กับยายแล้วละครับ...” มันบอกอย่างเหนื่อยชีวิต
ผม พยักหน้า... “เดี๋ยวพี่จะไปบอกพี่รัตน์ กับพี่ปิ๊กให้... วันนี้เอ็งยังไม่ต้องไปทำหรอก... นอนอยู่นี่ไปก่อน ถ้าคืนนี้เน่า หรือกลับมาเร็ว พี่จะมานอนด้วย”....
ผมบอก ก่อนที่จะชวนไอ้ชล ออกมาโดยที่ทิ้งไอ้เพชรไว้ที่ห้อง...
มา ถึงที่ร้าน... พี่ปิ๊กทำคิ้วขมวดอยู่ เพราะมีลูกค้าถามหาผม สองสามคนแล้ว แต่ผมยังไม่มา... ผมเดินเข้าไปยกมือไหว้ เล่าเรื่องของไอ้เพชรให้แกฟัง แกก็เข้าใจ... แต่ก็อดแขวะไม่ได้
“นึกว่า ไปทำอะไรกับชลอยู่”
ช่วงหลังๆ แกระแคะระคาย ความสัมพันธ์ของเราสองคน แต่ผมกับไอ้ชลยังเป็นผู้ร้ายปากแข็ง ไม่ยอมรับอยู่ดี...
...
... คืนนั้น ผมโชคดี ได้ลูกค้าชั่วคราว ใช้โรงแรมแถวนั้นเป็นสนามรบ ฟาดฟันกัน น้ำแตกไปคนละรอบ แล้วก็แยกย้ายกันไป... ไอ้ชลมันก็ได้เหมือนกัน... แต่เป็นห้องชั่วคราวที่ข้างบน ลูกค้าของมันผมเห็นแล้วยังหัวเราะ... เพราะไม่ต้องบอกก็รู้ แววมยุรา ออกขนาดนั้น...
ผมมาถึงห้องไอ้ชลทีหลังมันเล็กน้อย ไอ้เพชรยังไม่หลับ... มันบอกว่า นอนมาทั้งวัน ตาแข็ง ก็เลยนั่งดูทีวีจนผมกับไอ้ชลกลับมา...
อาบ น้ำนุ่งชุดนอนเป็นกางเกงเล ครึ่งแข้ง ธรรมดา... ปรกติ ถ้าผมนอนกับไอ้ชลสองคน ผมไม่ใส่อะไรหรอกครับ ไอ้ชลมันก็ไม่ชอบให้ผมใส่เหมือนกัน มันบอกว่า เกะกะ... แต่วันนี้ มีไอ้เพชรอยู่ด้วย...
เรา นอนกันสามคนบนเตียง ไอ้ชลนอนด้านในติดผนัง ผมนอนกลาง ส่วนไอ้เพชร นอนด้านนอก... ดึกๆ พอผมเคลิ้มจะหลับ ไอ้ชลมันก็ทำยุกยิก เพราะทุกทีเวลาผมมานอนห้องมัน เป็นต้องเอา “K” ยัดตูดมันซะรอบนึงก่อนมันถึงจะนอนได้... แต่วันนี้ มีคนที่สามอยู่ด้วย...
ถึงผมจะเคยแก้ผ้าต่อหน้าไอ้เพชร... แต่นั่นมันทำงาน... ยังไงมันก็ต้องทำ... แต่นี่มันไม่ใช่...
“อืมม... เดี๋ยวไอ้เพชรมันตื่น...”
ผมกระซิบ เมื่อไอ้ชลมันหันมากอดผมใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ที่ห่มรวมกันอยู่ มือล้วงลงไปในกางเกงที่ปมมันหลุดไปนานแล้ว
“มันหลับไปแล้วละ...” ไอ้ชลมันบอก เมื่อหันไปมองไอ้เพชร เห็นมันหายใจสม่ำเสมอ ท่าทางมันจะหลับสนิท จริงๆ
“น่า... นะ ดิน... ไม่งั้นกูนอนไม่หลับ”
ผม ดิ้นยุกยิก แต่แล้วก็ต้องครางซี๊ดเบาๆ เมื่อไอ้ชลก้มหน้าฉก วูบเดียว... หัวKบานๆ ของผมก็เข้าไปอยู่ในปากมันแล้ว เสียงจ๊วบจ๊าบ ท่าทางมันจะอยากจัดจริงๆ
“มึง เบาๆ ไอ้ชล...เดี๋ยวไอ้เพชรมันตื่น” ผมเตือนมัน เมื่อมันทำเสียงดังเกินโควต้า... แต่แล้วผมก็ต้องกัดฟันเกร็งตัวด้วยความเสียว เมื่อมันดูดลึกลงไปอีก...
“อู ยซซซ ชล...มึงสุดยอด...” ผมเผลอตัวครางออกมาจนได้ เมื่อมันกดคออีกวูบ... Kทั้งแท่ง ยาวร่วมเจ็ดนิ้ว ความใหญ่ ซองบุหรี่แตก ฝังมุกอีกหกเม็ด ก็หายลงไปในคอมัน มิดยันโคน อย่างไม่ยากเย็น....
ไม่ทันที่ผมกับไอ้ชลจะทำอะไรต่อไปมากกว่านั้น ไอ้เพชรที่ผมคิดว่ามันหลับอยู่ก็ลุกขึ้นนั่ง เปิดไฟที่หัวเตียง แช๊ะ...
“ไหนดูซิ... แม่เค้าทำยังไง พ่อถึงครางได้ใจขนาดนั้น” มันพูดติดตลก พลางตลบผ้าห่มที่ห่มตัวผมกับไอ้ชลออก
“เฮ้ย...” มันทำท่าตกใจ เพราะที่มันเห็นน่ะ Kผมทั้งดุ้น ที่มันก็เคยเห็น และรู้อยู่ว่าขนาดไหน... หายเข้าไปอยู่ในปากไอ้ชลไม่เหลือสักกระเบียด
หลบไม่ทันแล้วครับ ผมเลยต้องปล่อยเลยตามเลย... ส่วนไอ้ชลน่ะ หลักฐานมันคาปากอยู่ ก็เลยต้องตามน้ำ
“สุดยอด... แม่... Kพ่อขนาดนั้น อมเข้าไปได้ยังไง... จุ๊ๆ...” มันยังไม่เลิกล้อ แถมยังทำเสียงจุ๊ปากอย่างทึ่งๆ...
ผมเขกหัวมันเบาๆ “ไอ้ลูกเวร... ดับไฟ แล้วเมิงลงไปนอนข้างล่างเลย”
มันหัวเราะ... ดับไฟ แต่ ไม่ได้ลงไปนอนข้างล่างอย่างที่ผมบอก...
“วันนี้ กูขอเป็นลูกทรพี เอาแม่สักทีเหอะ...” มันพึมพำ...
แป๊บเดียว ไอ้ชลที่อมKของผมอยู่ก็ทำเสียงอึกอัก รีบคายปากออกมา “อูยซซซ ไอ้เพชร...”
ครับ ไอ้ตัวดี... นึกว่าเศร้าที่โดนทิ้ง... มันลงไปข้างล่างจับไอ้ชลพลิกหงาย ยกสองขาพาดบ่ามัน แล้วKธรรมดาที่ไม่ธรรมดาของมันก็กดพรืดลงไปที่รูของไอ้ชล ทีเดียวมิดด้าม...
ใน ความมืดสลัวๆ ที่ผมเห็น ลีลาของไอ้เพชรมันก็ไม่เบา เอวแห้งๆ ของมันกระเด้าฉับๆ เป็นจังหวะไม่มีตกเล่นเอาไอ้ชลหงายหน้าครางซี๊ดไปเหมือนกัน
เอาวะ... วันนี้ ศึกครอบครัว ก็ดีเหมือนกัน...เปลี่ยนรสชาด
พวก มันเอากัน แล้วตูล่ะ... ปากไอ้ชลยังว่างอยู่นี่หว่า... ผมขึ้นไปนั่งคุกเข่า ยองๆ.... หัวไอ้ชลมันสอดอยู่ใต้หว่างขาผม... ปากมันก็อมใข่ของผมเข้าไปอย่างพอดิบพอดี...
ลีลา ปากของไอ้ชลมัน “ขั้นเทพ” อยู่แล้ว... ไม่ว่าใข่หรือK มันดูดผมจนดิ้นพราดมาแล้วทุกท่า... ผมแหงนหน้าครางซี๊ด เพราะลีลาการอมของไอ้ชลมันไม่เคยตก.... แต่... ทำไมวันนี้มันดูดกรูเก่งวะ... ทั้งใข่ทั้งK... เป็นไปได้ยังไง...
ผม ก้มหน้าลงมาดู... อ้าว ไอ้เพชร...มึง... เลวใช้ได้ เอาตูดแม่ แถมดูดKพ่ออีกต่างหาก... ลีลาการดูดของมัน ถึงจะไม่เท่ากับไอ้ชล แต่ก็ไม่เลวนัก... (เด็กขาย... จะมากจะน้อย... ดูดเป็นทุกคนแหละครับ) อมไม่หมด แต่ ก็ดูดเน้นๆ สร้างความเสียวให้ผมไม่น้อย... แถมเอวของมันก็ยังไม่หยุด ขยับกระเด้าส่ง “K” ของมันเข้ารูไอ้ชลเป็นจังหวะ
ไม่นาน ไอ้ชลก็ไปก่อน... มันคายปากออกจากไข่ผม คราง “ซี๊ด... เพชร... มึงเร็วอีก... กูออกแล้ว... ซี๊ด”
ตัวมันกระตุกเยือก น้ำเงี่ยนสีขาว พุ่งออกมาจาก ปลายKอย่างมากมาย... แมร่ง ไปกับลูกค้าไม่แตกแหง๋ๆ เลยมึง...
ส่วน ไอ้เพชร พอเห็นไอ้ชลเสร็จ มันก็เร่งเครื่องช่วงล่าง ซอยถี่ยิบ... พักเดียวมันก็คายKผมออกจากปาก แหงนหน้า ครางซี๊ด... “อูยซซซ มันส์ชิปหาย...” ตัวมันกระตุกหงึกๆ อยู่สี่ห้าที สะโพกมันกดแน่นลงกับรูไอ้ชล.... พักใหญ่ มันก็ถอดออกมา น้ำสีขาวไหลตามออกมาเป็นทาง....
มัน สองคนเสร็จแล้ว... เหลือแต่ผมที่ใช้มือ กำKตัวเอง กระทำการ “สาวว่าว” อย่างรวดเร็ว... ไอ้ชลทำหน้าที่ของมันอย่างไม่บกพร่อง อ้าปากอมไข่สองลูกของผมเข้าไปไว้ในปาก ใช้ลิ้นไล้เลียอย่างชำนาญ... ไอ้เพชร พอหายเสียวก็หันมาร่วมกับไอ้ชล “รุมผม” หัวบานๆ ของKผมหายเข้าไปในปากมันอีกครั้ง...
ไม่ นาน... ผมก็แหงนหน้า ครางซี๊ด... ตัวกระตุกเยือก... น้ำเงี่ยนพุ่งออกมาอย่างรุนแรงเข้าปากไอ้เพชร ที่ยังดูดๆ อยู่... จนกระทั่งตัวผมหยุดกระตุก มันจึงคายออก วิ่งไปเข้าห้องน้ำ....
ได้ ยินเสียง บ้วนปากสองสามหน... ผมไม่โทษมันหรอกครับ... มันเป็นเด็กผู้ชาย...จู่ๆ จะให้มากลืนน้ำเงี่ยนใคร ก็ใช่ที่ ถึงผมจะสนิทกับมันก็เหอะ....
อาบ น้ำทำความสะอาดตัวกันแล้ว คราวนี้ก็กลับมานอนได้อย่างไม่ต้องอายอะไรกันอีก ไอ้ชลนอนในท่าเดิมคือ หนุนไหล่ผม มือนึง จับKผมเล่นไปมา ไอ้เพชรหันมามอง แล้วทำท่ายิ้มๆ หันหลังให้... ผมปิดไฟหัวเตียง แช๊ะ... แล้วทั้งสามคนก็หลับใหลไปอย่างอ่อนเพลีย.....
...
หลัง จากวันนั้น... ไอ้เพชร ก็กลับมาอยู่กับพี่รัตน์ ตามเดิม... แต่ครั้งนี้มันอยู่ไม่นานอย่างที่มันว่าจริงๆ พอมันทำงานเก็บเงิน ได้สองสามหมื่นบาท มันก็ลาพี่รัตน์ กับพี่ปิ๊กกลับไปอยู่บ้านที่สระบุรี... ไล่ๆ กับผมที่ลาออกหลังจากเรียนจบแล้วได้งานพอดีนั่นแหละครับ....
ทุก วันนี้ ผมก็ยังติดต่อกับไอ้เพชรมันอยู่ ทุกๆ ปี มันจะส่ง ส.ค.ส. มาให้ผม มันทำงานอยู่แถวบ้าน... แต่งงานแล้ว แต่ไม่มีลูกด้วยกัน... มีความสุขตามอัตภาพละครับ
...
รักคนอ่านทุกคนครับ
ดิน
-
มีชีวิตอย่าพอเพียงก็ดีเนอะ
ดีจังที่ยังติดต่อกันอยู่
:L2: :กอด1:
-
ถ้าคนเราเลือกเกิดได้ คงไม่มีกรณีศึกษาอย่างคุณเพชร และคุณดิน
บางทีสวรรค์ก็เล่นตลกกับคนธรรมดาอย่างเรา
คนหนึ่ง นั่งกินนอนกินก็มีเงินมากองไว้ตรงหน้า แต่อีกคนหนึ่ง พยามแทบตายเพียงมีเงินมาเลี้ยงชีวิต
นี่หนอ คน
-
ฟัง ๆ ดูแล้วเพชรมันน่ารัึกเน๊อะ...แต่ว่า
ไอ้ลูกทรพี พ่อกะแม่มันยังเล่นได้ :laugh:
-
ดีแล้วครับ ถ้าทำไรแล้วไม่มีความสุขก็กลับบ้านดีกว่าครับ
แต่น่าเสียดายนะครับ คนที่อยากเรียนกลับไม่ได้เรียน
แต่บางคน มีทุกอย่างพร้อมยังไม่อยากจะเรียนเล้ยยยยยยยย
ขอบคุณที่มาต่อครับ
-
........ชีวิตที่พอเพียง.......
........อย่าคาดหวังในสิ่งที่สวยเกินไป......... :กอด1: :กอด1:
-
ไอ้เพชร...ไอ้ลูกทรพี
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
อ่าน่าน่าสงสารเพรชจังเรย มีความสุขก้ดีแระเนอะ :m13:
เอาใจช่วยนะคร้า :m1:
แต่สุดยอดเจงงงง :m25: :m25: :m25: :m25:
-
ลูกทรพีจริงๆ
ว่าแต่พ่อไม่เอาลูกบ้างเหรอ แย่จัง
-
ชีวิตคนเรา....
เลือกได้เปลี่ยนได้
ถ้ามันเป็นทางที่ดีที่เหมาะสมก็ดีใจด้วยครับ
o13
-
บทที่ 31 ชีวิตหลังม่าน
เล่าเรื่องมาหลายสิบตอนแล้ว กลับไปอ่านดู... บางอย่างมันขาดหายไปครับ
เรื่องของ “น้องษา” แฟนผมไง
ช่วง ที่ผมทำงาน ใหม่ๆ ก็ต้องพยายามสับหลีก ให้เวลากับน้องษาพอสมควร ถามว่า ผมรักน้องเขาไม๊... รักครับ... รักมาก ผมเคยฝันถึงวันที่ผมเรียนจบ... จะได้ทำงาน เก็บเงิน เพื่อรอน้องเค้า... ผมจะขอน้องเค้าแต่งงาน เราจะมีชีวิตที่ปรกติด้วยกัน อาจจะกลับไปอยู่บ้านผมที่ต่างจังหวัด ใช้ชีวิตสงบๆ ทิ้งชีวิตที่แหลวแหลกของผมไว้เบื้องหลัง...
ช่วง หลังน้องษา เรียนหนักมากขึ้น เพราะต้องเตรียมตัว สอบเอ็นทรานส์ สมัยนั้น การสอบเอ็นทรานส์ เข้ามหาวิทยาลัยปิด เป็นสิ่งที่หวังสูงสุดของนักเรียนมัธยมทุกคน มันเปลี่ยนเส้นทางชีวิตของคนๆ นึง ให้เป็นไปตามทางการศึกษาที่เลือก...
แต่ถึงจะเรียนหนักยังไง น้องษาก็ยังแบ่งเวลามาให้ผม อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง...
“เดี๋ยวพี่ดิน นอกใจษา” น้องเค้าบอกอย่างนั้น...
ซึ่งผมเอง เหนื่อยแสนเหนื่อยยังไง ผมก็ต้องแสดงบทรัก ให้ความสุขกับน้องษาอย่างสม่ำเสมอ...
เห็น อยู่ข้างนอก น้องเค้าค่อนข้างเรียบร้อย ไว้ผมยาวมัดรวบ แต่งตัวถูกระเบียบทุกอย่าง แต่พออยู่กับผมสองคน น้องเค้าจะเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย... ไม่ว่าผมจะมาท่าไหน น้องเค้าก็รับได้หมด... แถมบางทีมีลูกเล่น ทำเอาผมถอยแทบไม่ทัน... หวิดจะพ่ายแพ้ก็หลายต่อหลายครั้ง... ต้องอาศัยชั่วโมงบินที่สูงกว่า ถึงเอาตัวรอดมาได้...
...
ปลายเดือนเมษา... น้องษาสอบเอ็นทรานส์ เสร็จ เราตกลงกันว่า จะไปเที่ยวเชียงใหม่กัน...
ผม เคยไปเชียงใหม่มาสองสามครั้ง เพราะมีเพื่อนที่เรียนมัธยมปลาย สอบติดที่เชียงใหม่ เคยมาเที่ยวหามัน จึงพอจะรู้ที่เที่ยวอยู่บ้าง แต่เรื่องที่พักนี่สิ... จะไปพักตามโรงแรม ก็หมดตัวแหง๋ๆ แต่พี่ป้อม บาร์เทนเดอร์ บอกว่า หาดูที่พักตามเกสต์เฮาส์ เล็กๆ บางแห่งสะอาด คืนละร้อยเท่านั้นเอง... แกบอกชื่อบอกสถานที่ตั้งมา สองสามที่ ผมก็เลยตกลงไป... (พี่ป้อมเป็นคนเชียงใหม่ครับ)
เรา ซื้อตั๋วรถไฟตู้นอน... เป็นเตียงล่าง – บน แต่เตียงบนน่ะไม่ได้ใช้... โธ่ บรรยากาศแบบนี้ ไปกับคนรักแบบนี้ ใครจะมัวไปนอนอุดอู้อยู่บนเตียงแคบๆ ข้างบนล่ะครับ....
ผม นอนกอดน้องษา ฟังเสียงชึ่งชั่ง ๆ ไปตลอดคืน หลับไม่สนิทเท่าไร... ไอ้ดินน้อย ลูกชายผมมันไม่ค่อยยอมนอนน่ะครับ ยิ่งแม่มันอยู่ใกล้ๆ ลูบๆ คลำๆ ทั้งคืนแบบนี้... ผมว่า ถ้ามีการจับเวลาแข็งมาราธอน ผมคงได้เหรียญอะไรสักอย่างแน่นอนเลยครับ... น้องษา ก็คงไม่ต่างจากผมเท่าไรหรอกครับ... อุ อุ... ของมันเคยๆ กันอยู่
ตื่น มาประมาณ ตีห้า รถไฟชะลอก่อนเข้าถ้ำขุนตาน บรรยากาศตอนนั้น... โรแมนติคอย่าบอกใครเลยครับ (ผมยังจำได้ถึงตอนนี้) แสงแดดลอดเข้ามาที่หน้าต่าง ผมนั่งกึ่งนอนพิงหมอนที่จับมาซ้อนกัน มีน้องษานั่งพิงอก หลังจากเราแอบชิงไปล้างหน้าแปรงฟันกันมาก่อนแล้ว
“สวยจังเลย ครับ”
“ค่ะ... ษาชอบจัง”
ผมหัวเราะเบาๆ “พี่หมายถึงษาอ่ะ...”
“มาชมอะไรกันตอนนี้คะ...” น้องษาเขิน...ซบหน้าลงกับอกผม
“ก็ จริงๆ นี่นา...” ผมกระซิบ... “เมียพี่ออกจะสวยอย่างนี้”
น้อง เค้าแก้มแดงเป็นสีชมพู เมื่อ ผมพูดประโยคนั้น... เป็นประโยคที่เราใช้ ตอนอยู่ด้วยกันสองคนเท่านั้น... จนผมอดใจไม่ไหว... ก้มลงเอาจมูกหอมที่แก้มน้องเค้าแรงๆ หลายต่อหลาย ครั้ง...
จน รถไฟวิ่งเข้าเทียบชานชาลาเชียงใหม่ เราสองคนลากกระเป๋าไปที่รถสองแถวสีแดงที่วิ่งรอบเมือง... ผมบอกสถานที่... เค้าก็พยักหน้า... มีผู้โดยสารไปพร้อมกับเราอีกสองสามคน...
ห้อง ที่พี่ป้อมแนะนำมา ไม่ผิดหวังครับ เป็นบ้านไม้ ปลูกอยู่ริมแม่น้ำปิงร่มรื่น สะอาดสะอ้าน... เจ้าของเป็นแม่อุ๊ย ท่าทางใจดี บอกเราว่า ตอนนี้หน้าร้อนกำลังจะเข้าหน้าฝน ไม่ค่อยมีคนมาพัก... แม่อุ๊ยก็เลยให้ เราพักอยู่ชั้นบน แค่สองคน เป็นห้องโล่งๆ มีเตียง ตู้ แล้วก็เป็นระเบียง มองออกไปเห็นแม่น้ำ มีต้นไม้ใหญ่ ปลูกคลุมจนร่มครึ้ม...
เอา ของขึ้นไปเก็บบนห้อง... ล้างหน้าล้างตาอีกรอบ... แต่ก่อนจะลงมา ผมก็จัดการเก็บหนี้คืนจากน้องษาก่อนรอบนึง... เล่นจับของผม “แข็ง” มาตลอดคืนนี่นา... ต้องมีเอาคืนกันบ้าง...
เรา ตกลงเช่ามอเตอร์ไซค์ เพื่อขับเที่ยว อาศัยผมเคยมาเชียงใหม่สองสามหน ทำให้พอรู้ทางพอสมควร อันดับแรกคือไปไหว้ อนุสาวรีย์ ครูบาศรีวิชัย ที่ทางขึ้น พระธาตุดอยสุเทพ หลังจากนั้นก็เป็นวัดพระธาตุฯ แล้วก็เป็นพระราชวังภูพิงค์ฯ เลยไปถึงบ้านแม้วดอยปุย... ซึ่งตอนนั้นทางยังไม่ดีนัก ทำให้น้องเค้าต้องกอดเอวผมแน่น...
พอลงมาก็ขับเข้าไปวนเที่ยวใน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ น้องษาบอกผมว่า
“สวยจังเลยค่ะ พี่ดิน... ษาอยากมาเรียนที่นี่จัง อุตสาห์เลือกไว้ตั้งสองอันดับ...” (ตอนนั้น เลือกได้ 6 อันดับครับ)
“ไม่ดีหรอก”... ผมตอบ
“อ้าว... ทำไมล่ะคะ”
“ษามาเรียนที่นี่ แล้วพี่จะทำยังไงล่ะครับ มันไกลขนาดนี้”
“พี่ดินก็มาเยี่ยมษา บ่อยๆ สิคะ...”
ผมนิ่งเงียบ... เสียววูบอยู่ในใจ... แต่ก็นึกปลอบใจตัวเองว่า คงไม่มีอะไรเลวร้าย...
ผม ขับรถพาน้องษา ไปที่วัด เจดีย์หลวง... เพื่อกราบนมัสการหลวงพ่อพระประธาน และเจดีย์ใหญ่ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่ประดิษฐาน พระแก้วมรกต... วัดพันเตา ที่มีอายุเก่าแก่หลายร้อยปี และจนกระทั่ง ไปถึงวัดพระสิงห์ ที่มีหน้าบันโบสถ์แก่ะสลักสีทองที่สวยงาม...
ใน ทุกๆ ที่... ผมกราบขอพรจากองค์พระ... “ขอให้ผมหลุดพ้นจากบ่วงกรรม อันนี้ให้เร็วที่สุด ผมขอจองเป็นคู่กับผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆ อย่าได้มีอุปสรรคใดๆ มาแผ้วพานต่อการครองคู่ของเรา...”
หลังจากทานอาหารเย็น ผมก็พาน้องษาไปเดินเที่ยว ตลาดไนท์บาร์ซาร์ ก่อนจะกลับมาที่ห้องพัก...
อากาศที่เชียงใหม่ ถึงจะเป็นหน้าร้อน แต่ตอนกลางคืน โดยเฉพาะริมปิง ก็จะเย็นสบาย ระเบียงที่เปิดโล่งทำให้อากาศโปร่งมากยิ่งขึ้น
ผม กระชับอ้อมแขนกอดร่างบางของน้องษาไว้กับอก... ผู้หญิงคนนี้ คือคนที่ผมคิดว่าผมจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยไปตลอด... ผมจะทำทุกอย่างให้ชีวิตคู่ของเราเป็นไปอย่างราบรื่น... ผมสัญญากับตัวเอง
ถึง แม้ผมจะได้น้องเขาแล้ว... แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมรักน้องเขาน้อยลง... ผมอาจจะดูว่า เป็นคนเจ้าชู้ หากแต่ ผมรู้ตัวเองว่า ผมรักน้องเขาอย่างจริงใจ...
สามคืนที่เชียงใหม่... กับอีกสองคืนในรถไฟ ทำให้ผมมีแรงฮึดที่จะเร่งเรียนให้จบมากขึ้น...
"มึงจะปล่อยชีวิตมึงให้อยู่อย่างนี้ไม่ได้นะไอ้ดิน... น้องษาเค้าฝากความหวังไว้ที่มึง เค้ารักมึงขนาดไหน... ทั้งกายใจ ให้มึงหมด..."
รอพี่ดินนะน้องษา... พี่สัญญาว่าจะทำให้ดีที่สุดเพื่อเรา...
...
แล้ว สิ่งที่ผมหวั่นใจ... มันก็เกิดขึ้นจริงๆ... น้องษา สอบติด มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ในคณะที่เลือกไว้เป็นอันดับหนึ่ง... เราไปดูผลสอบด้วยกันที่ติดไว้ที่สนามกีฬา จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย... น้องษาดีใจมาก ซึ่งผมก็ต้องแสดงความยินดีไปกับน้องเค้าด้วยเหมือนกัน...
ก่อนวันที่น้องเค้าจะเดินทางไปเชียงใหม่ เราใช้เวลาอยู่ด้วยกันทั้งวันที่ห้องผม
“พี่ดิน... สัญญากับษานะ ว่าพี่ดินจะไม่มีผู้หญิงคนอื่น” น้องษาขอคำสัญญากับผม หลังจากบทรักอันประทับใจที่ผมมอบให้เธอไปหมาดๆ
“ครับ... พี่สัญญา... พี่จะไม่มีผู้หญิงคนอื่น... แล้วน้องษาล่ะครับ สัญญากับพี่ดินได้ไหมว่าจะไม่มีใครอื่นอีก”
“ค่ะ ษาสัญญา... ษาจะรักพี่ดินคนเดียว...”
นั่นเป็นคำสัญญาที่ผมเก็บรักษาไว้ในใจของผมตั้งแต่บัดนั้น จนบัดนี้...
...
มีบทกลอนบทนึง ผมจำไม่ได้เหมือนกัน ว่ามีคนเขียนไว้ที่ไหน... แต่ผมก็จำได้ และจำได้ถึงตอนนี้....
...
ด้วยรักและรักด้วย
กลจิตม้วย เพราะรักเมา
วัยเอ๋ย โอ้วัยเยาว์
บ่มิทันจะรูที
ใครว่าสิว่าไป
หฤทัย จะภักดี
ทุ่มแล้วมนัสนี้
ปิยะมอบมโนหมาย
เมื่อรู้สิสุดรัก
ม น หัก ผิว์วางวาย
เร่าร้อนทุรนราย
ก ล จิตจะขาดรอน
ร่ำร้อง สะอื้นไห้
ปิยะไซร้ มิถ่ายถอน
ไม่โกรธและไม่วอน
ม น แน่ว จะยืนยง
เคยรัก จะรักไป
หฤทัย จะมั่นคง
กายปราศจิตลง
สิจะอยู่ อย่างไรกัน
...
มันอาจจะไม่ซึ้ง มันอาจจะไม่หวาน แต่มันคือความจริงที่เกิดขึ้นครับ.....
...
คิดถึงเพื่อนๆ ทุกคนนะครับ.... คนดี
ดิน
-
แล้วเป็นไงต่อไปหว่า
อยากรู้ๆๆ
-
ไม่มีผู้หญิงคนอื่น แต่ไปมีผู้ชายคนอื่น อิอิ
-
แล้วทั้งสองคนจะเป็นไงต่อนะ
รอตอนต่อไปครับ
-
เหมือนจะเป็นลางอะไรสักอย่างมั้ยเนี่ย
o7 o7 o7
-
กลอน ที่พี่ลงมา
ถึงอ่านแล้ว มัน จะไม่ ไพเราะ เท่าไหร่
แต่ยอมรับเรยค่ะว่ามันคือ ความจริง
...........................................
รอตอนต่อ ไป นะค่ะ
:oni3:
-
ง่าาาาาจาเปนงายต่อไปอ่า :o
รอยุนะคร้าพี่ :m13:
-
ท่าทางจะเป็นรักที่ผลิดอกออกผลแต่ไม่ถึงที่สุดแน่ๆ
-
:a5: หวั่น ๆ ว่าอนาคตข้างหน้าจะไม่เป็นอย่างที่หวังอ่ะ
-
ท่าทางจะมีเรื่องเศร้านะนี่
-
อยู่ไกล ๆ กันอย่างนี้น่ากลัวเนอะ
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
รักแท้แพ้ระยะทาง
ชัวร์!
:laugh:
-
มารอตอนใหม่ :m23: :m23:
-
:oni1:
แช่งกันจริง แช่งให้ไอ้ดินโดนแฟนทิ้งกันทั้งน๊าน...
คราวก่อนก็บอกว่าไอ้ชลน่ารัก...
พอพูดถึงไอ้เพชร ก็บอกว่ามันน่ารัก
อะไรฟะ... น้อยใจ....
:serius2:
-
^
^
จิ้มๆ
ตอน "ทำงาน" พี่ดินไม่เคยโดนจิ้ม
งั้นมาโดนจิ้มที่นี่แล้วกันนะ
:laugh:
-
^
^
จิ้มๆ
ตอน "ทำงาน" พี่ดินไม่เคยโดนจิ้ม
งั้นมาโดนจิ้มที่นี่แล้วกันนะ
:laugh:
เห็นด้วยอย่างแรง จิ้มมมมมมมมมซะ
-
ตายๆๆ
กว่าจะอ่านมาถึงตรงนี้ได้
แทบเอาชีวิตไม่รอด
:jul1: :jul1: :jul1:
ต้องหาเลือดเติมระหว่างทางตลอด
-
ไม่ใช่แค่จิ้มแล้ว แต่ทั้งทิ่ม ทั้งแทงเลยล่ะ ถ้ามาช้า :laugh:
-
มาเชียร์คุณดิน รอตอนใหม่ด้วยจ้า :L2:
-
บทที่ 32 หลงเด็กขาย
เหตุการณ์ ที่ผมจะเล่า เป็นปรากฏการณ์ ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะกล่าวถึง เพราะมันดูเหมือนจะเกิดขึ้นมาตลอด ทุกยุค ทุกสมัย...
ทำไมหรือครับ...
ลูกค้าที่จะมาเที่ยว ส่วนใหญ่ อยู่คนเดียว โหยหาใครสักคนที่จะมาเติมเต็มในชีวิต... ถึงไม่ได้ตลอดไป ชั่วคราวก็ยังดี...
เด็ก ขาย... คุณสมบัติคือ รูปร่างหน้าตาดี เครื่องเคราดี เซ็กซ์ดี นิสัยดี เอาใจเก่ง... ครับ มันดูเหมือนว่าจะพร้อมสรรพอยู่ในตัวอยู่แล้วที่ทั้งสองฝ่ายจะมาคลิ๊กกันโดย ง่าย ในโลกส่วนตัวบางครั้งและบางโอกาส ซึ่งมันก็ไม่ผิดอยู่แล้ว หากทั้งสองฝ่ายจะหยุดความสัมพันธ์ไว้แค่... “ชั่วคราว”
แต่ มันก็เหมือนแมลงเม่าบินเข้ากองไฟครับ... รู้อยู่ว่าไฟมันร้อน... ก็ยินดีจะกระโจนเข้ามา เรื่องมันก็ต้องมีคนเจ็บ เหมือนกับเรื่องของ พี่คิมกับไอ้โจ...
พี่ คิม เป็นลูกค้าที่มาเป็นประจำ เป็นที่รู้กันว่า พี่คิมเป็นคนมีฐานะและ ค่อนข้างจะเอาแต่ใจตัวเอง สำหรับตัวผม พี่คิมมองเห็นเป็นน้องเป็นนุ่ง เคยอ๊อฟผมไปครั้งนึง ด้วยอาการอยากรู้อยากเห็นมากกว่า ไปถึงบ้านแกก็จับผมถอดเสื้อผ้า ให้ผมปั่นจนแข็ง แล้วใช้สายวัด วัดขนาด ถ่ายรูปไว้อีกต่างหาก (เฉพาะส่วน) แล้วก็นั่งกินเหล้ากัน
“คุยกับเอ็งแล้วสนุกว่ะ ดิน... พี่ไม่เคยคิดอยากมีอะไรกับเอ็งเลย... คนอื่นว่าเอ็งเร้าใจ... พี่ว่าเอ็งก็งั้นๆ แหละ” พี่คิมพูดยิ้มๆ
“โห... พี่ ผมเสียความมั่นใจเลยนะเนี่ยะ....”
พี่ คิมจับหัวผมโยกไปมา... “เอ็งเป็นน้องพี่ดีแล้วละดิน... ให้พี่ภูมิใจนิดนึง มีน้องชายตี๋หล่อ... Kใหญ่... ฝังมุก...” พี่คิมบอกดื้อๆ...
ผมหัวเราะ... ก็ดี นานๆ จะเจอลูกค้าใจดีอย่างนี้สักคน... ผมนั่งกินเหล้ากับพี่คิมจนดึกดื่น พี่คิมก็ให้ผมไปนอน
“มึง ไปนอนห้องโน้น ไอ้ดิน... กูไม่ไว้ใจ... กิตติศัพท์มึง... ข่มขืนลูกค้า...ด้วย...” พี่คิมพูดอ้อแอ้... ก่อนจะชี้ให้ผมไปนอนห้องติดๆ กัน ที่จัดไว้เหมือนกับห้องพักแขก...
หลัง จากวันนั้น... วันไหนพี่คิมมา เห็นผมยังไม่ได้ใคร ก็เรียกไปกินเหล้า แล้วก็ให้ค่ารถกลับบ้านทุกที (ค่ารถของแกนี่หมายถึงรถลีมูซีนแหง๋ๆ ให้ทีละพันเนี่ยะ...) บางทีแกเหงาๆ ก็โทรมาเรียกผมไปนั่งคุย กินเหล้าด้วยก็มี...
ส่วน ไอ้โจเป็นเด็กขายรูปร่างหน้าตาดี หน้าคมแบบคนใต้ สมตำแหน่ง ที่ได้รางวัลที่สองมาจากการประกวดหนุ่มหล่อที่บาร์ๆ นึง เครื่องเคราก็พอสมควร แถมมันยังเอาใจเก่ง... เป็นที่ติดอกติดใจของลูกค้า... มีลูกค้าหลายคนเป็นลูกค้าประจำ ชนิดว่าคืนศุกร์เสาร์ มันไม่เคยว่าง บางคนลงชื่อจองเอาไว้ก่อนล่วงหน้าเป็นอาทิตย์ก็มี...
แล้ว... โชคชะตา ก็พาทั้งสองให้มาเจอกันจนได้...
วัน นั้น ผมได้อ๊อฟออกไปก่อน พี่คิมมาที่ร้านหลังจากที่หายไปนาน มาเจอไอ้โจที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่ถึงเดือน... พี่รัตน์แนะนำไอ้โจให้พี่คิม
ไอ้โจหายไปสามวันก็กลับมาเก็บของที่ร้าน... บอกจะไปอยู่กับพี่คิม ทองหยองเต็มตัว... พี่รัตน์บอก เพราะมันมาตอนกลางวัน...
เรื่อง ของไอ้โจ เป็นที่อิจฉาของเพื่อนๆ หลายคน เพราะทุกคนรู้ว่า พี่คิมรวยขนาดไหน แถมมันยังเคยควงพี่คิม กลับมาเที่ยวที่ร้าน กึ่งอวดว่าได้ดิบได้ดีไปด้วยซ้ำ
วันเวลาผ่านไป เป็นเดือน... เรื่องของไอ้โจกับพี่คิมก็ค่อยๆ หายไป ไม่ค่อยมีคนพูดถึงอีก เพราะ ต่างคนต่างมีภาระที่ต้องดูแลตัวเอง
ตอนนั้นก็พอดีตรงกับที่ผมไปเชียงใหม่กับน้องษา... กลับมาทำงานวันแรก...
วันนี้ เป็นวันธรรมดา จึงไม่ค่อยคึกคักนัก แถมยังเพิ่งหัวค่ำ... ผมเดินเข้าไปในร้านตามปกติ... เห็นพี่รัตน์นั่งคุยกับใครคนนึง อยู่ตรงโซฟาด้านใน ผมยกมือไหว้ พอพี่รัตน์เห็นผม ก็กวักมือเรียก...
“ดิน...”
“ครับพี่”
คน ที่คุยอยู่กับพี่รัตน์ พอได้ยินเสียงผม ก็เงยหน้าขึ้นมา... พี่คิมนั่นเอง... แต่วันนี้ พี่คิมดูซูบไป ดวงตาอิดโรย ไม่สดใสเหมือนพี่คิมที่ผมรู้จัก แถมในลูกตายังมีน้ำตาปริ่มซึม...
“ดิน” พี่คิมเรียกผม เหมือนคนเจอที่พึ่ง...
ผมเดินเข้าไป ยังไม่ทันนั่ง พี่คิมก็พูดเบาๆ... “มันไปแล้ว... มันหนีพี่ไปแล้ว...”
เท่า นั้นเองผมก็รู้ว่า พี่คิมหมายถึงใคร...นั่งลงจับมือพี่เค้าเอาไว้... เหลียวซ้ายแลขวา... ไม่ดีแน่... เดี๋ยวไม่นานแขกก็เข้าร้านแล้ว มันจะเอิกเกริก ไปกันใหญ่
“พี่รัตน์ครับ ผมขออ๊อฟตัวเองนะครับวันนี้”
“ไปเหอะ... ไม่ต้องหรอก...” พี่รัตน์ พูดอย่างใจนักเลง... พี่คิมเงยหน้าขึ้นมา..
“รัตน์ ชั้นอ๊อฟดินเองละกัน คืนนี้... เดี๋ยววันหลังมาจ่ายนะ” พี่คิมบอก... ก่อนจะเดินตามผมออกมาจากร้าน...
“ไปไหนดีครับพี่...” ผมถามเมื่อมาถึงปากซอย...
“พี่ยังไม่อยากกลับบ้าน...” พี่คิมบอก “เอางี้... โชเฟอร์ ไปคอนโด... ริมแม่น้ำเจ้าพระยานะ” พี่คิมบอกคนขับรถแท็กซี่ที่จอดรออยู่...
ไม่ นาน ผมกับพี่คิมก็มาถึงคอนโดที่พี่คิมซื้อทิ้งไว้ นานๆ แกจะมาสักที ผมเคยมากับแกหนนึง... เป็นคอนโดสวย ริมแม่น้ำเจ้าพระยา... มีสองห้องนอน ห้องรับแขก แล้วก็ครัวเล็กๆ...
ผม จับพี่คิมนั่งลงที่ โซฟาในห้อง ไม่กล้าออกไปข้างนอกครับ กลัวแกโดด... (แกมาบอกทีหลังครับว่า แกไม่โดดหรอกเพราะกลัวเจ็บ... คนเรา) หาผ้าเย็นมาเช็ดหน้าให้แก แล้วก็น้ำขิงอุ่นๆ
พอ แกวางแก้วลง ผมก็จับแกเอนนอนลงกับโซฟาตัวยาวนั้น บอก “นอนก่อนนะครับพี่คิม... ผมอยู่นี่แหละ ไม่ไปไหนหรอก... ตื่นมาแล้วค่อยคุยกัน... ไม่เป็นไรนะครับพี่...”
พี่คิมหลับตาลง... “อย่าเพิ่งไปไหนนะ ดิน...”
“ครับ... หลับนะครับ” ผมคลุมตัวแกด้วยผ้าห่มผืนเล็กที่ไปคว้ามาจากในห้องนอน... ไม่นาน พี่คิมก็หลับไปอย่างง่ายดาย เฮ้อ... ความทุกข์ของคนรวย...
ผมนั่งดูทีวีอยู่ไม่ไกล... เปิดเสียงให้เบาที่สุด... จนกระทั่งพี่คิมตื่น...
“ดิน...”
“ครับ พี่” ผมเดินเข้ามานั่งโซฟาอีกตัวใกล้ๆ แก
“กี่โมงแล้ว”
“ตีหนึ่งครับ” ผมดูเวลาแล้วบอกแก
“แล้วเอ็งทำไมไม่นอน...”
“ก็...” ผมไม่รู้จะตอบยังไง...เหมือนกัน “ยังไม่ง่วงครับ...”
พี่คิมลุกขึ้นนั่ง หน้าตาสดใสขึ้น “อาบน้ำก่อนดีไหมครับ พี่... จะได้สดชื่นขึ้น”
ผมบอกแก เพราะท่าทางพี่คิมจะไม่ดูแลตัวเองมาหลายวันแล้ว
“เออ... ดีเหมือนกัน เอ็งก็ไปอาบด้วยสิวะ...”
“พร้อมกับพี่เลยนะครับ...” ผมแกล้งเย้าแกเล่น “โห... วันนี้พี่กู อยากลองของใหญ่ เว้ย”
พี่คิมตาโต... “อ้าย...ดิน... มึงไปอาบห้องโน้น...” พี่คิมชี้ที่ห้องเล็ก ที่มีห้องน้ำในตัวเหมือนกัน
ออกมาจากห้องน้ำ (คนละห้อง)... ผมเตรียมโจ๊กให้แก... ก็ สำเร็จรูปอ่ะครับ ฉีกซอง ผสมน้ำร้อน...แต่มันก็ช่วยในกรณีฉุกเฉิน
พี่คิมอยู่ในชุดเสื้อคลุมยาว มีสายคาดเอวเรียบร้อย... มองผมตาเป็นประกาย... “ทำไมพี่ไม่เอาเอ็ง เป็นแฟนวะ ดิน...”
“นั่น สิ...” ผมรู้ว่าแกเริ่มอารมณ์ดี... เลยแหย่แกเล่น “พ่อจะเสียบทีเดียวให้มิดยันโคน... จะได้ไม่ไปหาคนอื่นให้เจ็บตัวเจ็บใจอีก...” ผมพูดเชิงอาฆาต...
พี่ คิมหัวร่องอหาย... “ไอ้ลามก... พี่รู้ว่าเอ็งเคยข่มขืนลูกค้าตั้งแต่คืนแรก...” ครับ... พี่ตุ้ยแขกคนแรก ที่อ๊อฟผม กับฝรั่งผมทองน่ะเพื่อนพี่คิม...
“ทำนังตุ้ย... นั่งไม่ติดพื้นไปหลายวัน...”
ผมยักใหล่ ทำหน้าตาย...“ช่วยไม่ได้ พี่ตุ้ยจะข่มขืนผมก่อน”
“อ้อ... นังสาวเสียบ... กูเพิ่งรู้วันนี้...” พี่คิมทำตาโต เพิ่งรู้ความจริงของเพื่อน “เลยโดนย้อนเกล็ด... แล้วโดนเข้าไปที อันไม่ใช่เล็กๆ... ร่วมเจ็ดนิ้ว...ฝังมุกอีกตะหาก” พี่คิมมองต่ำลงไปที่เป้ากางเกงแพรของผมที่มันตุงๆ อยู่ เพราะผมไม่ได้ใส่กางเกงใน
......
หลัง จากเสร็จอาหารมื้อดึก... เราก็มานั่งคุยกัน...สังเกตุดู พี่คิมอารมณ์ดีขึ้น และเริ่มผ่อนคลาย... แล้ว....เรื่องราวก็ออกจากปากพี่คิม...
TBC.
-
^
^
^
ความจิงคือ.....พี่ดินพาโจหนี
-
ง่า...ตัดฉับเลย
อยากรู้อ่ะ
:oni1:
-
แอร๊ย! เค้าเพิ่งเห็นว่าในเล้า มีเรื่องนี้ลงด้วย เย้ เย้ งั้นมาเม้นที่นี่ดีก่า ชอบเรื่องนี้จังนอกจาก เลือดจะนองแล้ว :jul1: มันยังให้ข้อคิดหลายอย่างดี โดยที่ผ่านมุมมอง ของคนที่เป็นผู้ใหญ่ เติบโต ผ่านอะไรต่ออะไรมามาก ทุกข์ สุขเป็นไปตามวิถีของปุถุชนคนธรรมดา
+1ให้คนโพส กับคนแต่งละก่า :pig4:
-
........ความรักมาโดยไม่ตั้งตัว......
........ถึงเวลามันก็ไปโดยไม่ได้ตั้งตัวเช่นเดียวกัน........ o7 o7
-
แบบว่า มานค้าง อ่ะ ค่ะ
:a5:
พี่ดิน
มาต่อ ด่วนเรย :a6:
:oni3:
-
:เฮ้อ: นานาจิตตัง :เฮ้อ:
-
ง่าาาาาาาาาา ค้างเรยง่ะ
-
เรื่องเนี่ยยยยยยยยยยยยยย ชีวิตจริงของใครหลายๆคนเลยนะเนี่ย
-
มาให้กำลังจวยยยยยยยยย เอ๊ย กำลังใจ
ทั้งคนเขียนเรื่อง และคนโพสเรื่องเลย
:m1: :m1: :m1: :m1:
-
เรื่องมันเป็นยังไงล่ะนี่
อยากรู้ๆๆๆๆ
รอตอยต่อไปครับ
-
มาแล้วครับ มาแล้ว มาต่อภาค 2 ของตอน หลงเด็กขายอ่ะครับ.... พรรคนี้ ผมไม่ค่อยเขียนเรื่อง อีโรติคเลย (เซ็กซ์เสื่อมละมั้ง มึง ไอ้ดิน)
ไว้ตอนหน้าละกันนะครับ คนดี
...
บทที่ 33 หลงเด็กขาย (2)
หลัง จากเสร็จอาหารมื้อดึก... เราก็มานั่งคุยกัน...สังเกตุดู พี่คิมอารมณ์ดีขึ้น และเริ่มผ่อนคลาย... แล้ว....เรื่องราวก็ออกจากปากพี่คิม...
.....................................................
“สอง อาทิตย์แรก มันเป็นสิ่งที่พี่อยากจะบอกว่า มันเป็นสิ่งมหัศจรรย์สำหรับพี่... พี่มีความสุขมาก...” พี่คิมบอก “โจมันเอาใจพี่ดีมาก... เรียกว่า พี่ไม่เคยมีความสุขอย่างนี้ กับใครมาก่อน...เราไปเที่ยวภูเก็ตด้วยกัน... ใช้เวลาอยู่ด้วยกันทั้งวัน...” พี่คิมพูดเหมือนคนละเมอ...
“พี่ยอมรับนะ ว่าพี่ รักมันมาก...”
“หลงมากกว่าครับ” ผมขัดเบาๆ
“อือมมมม ก็อาจจะจริงของเอ็งนะ ดิน... พี่หลงมัน แต่ไม่เคยมีเด็กคนไหนที่พี่ถูกใจอย่างไอ้โจมาก่อนเลย”
ผมปล่อยให้พี่คิมเล่าต่อไป...
“หลัง จากกลับมาจากภูเก็ต... พี่ก็พามันไปเช่าอพาร์ตเมนต์ อยู่... แล้วมันก็ขอพี่กลับไปบ้านที่นครสวรรค์ สองสามวัน พี่ยังให้เงินมันไป สองหมื่น เผื่อจะต้องใช้อะไร...”
ผมมองหน้าพี่คิม... อะไรหน๋อ... ที่บังตาพี่คิม ทำให้เป็นไปได้ขนาดนั้น...
“มัน หายไปอาทิตย์นึง... พี่กระวนกระวายมาก... จะถามใครก็ไม่กล้า... จนมันโทรกลับมาหาพี่เอง... มันบอกว่า แม่มันไม่สบาย... มันไปเฝ้าแม่มันมา... มันบอกว่า แม่มันต้องผ่าตัดเนื้องอกในมดลูก...”
พี่คิมหันมามองหน้าผม แล้วยิ้มเศร้าๆ...
“ดูมันเน่าสิ้นดีเลยใช่ไหมดิน... เดาออกไหมว่า... อะไรมันเกิดขึ้นต่อไป”
“มันขอเงินพี่... บอกจะไปรักษาแม่มัน...” ผมพูดเบาๆ
พี่คิมยกสองมือปิดหน้า... “พี่น่าจะเดาถูกเหมือนเรานะดิน... ทั้งๆ ที่เรื่องแบบนี้ พี่ก็เคยได้ยินมาหลายหน...”
ผมขยับเข้าไปนั่งข้างพี่คิม... โอบใหล่อย่างปลอบโยน... “ไม่ต้องเล่าต่อก็ได้ครับ พี่...”
พี่ คิมเอนมาซบใหล่ผมอย่างหมดเรี่ยวแรง... “ไม่เป็นไร... ดิน ให้พี่เล่าเหอะ... เรื่องโง่ๆ ของพี่จะได้มีคนรับรู้ แล้ววันหลังพี่จะไม่โง่อีก...”
หลังจากรวบรวมสติอารมณ์ได้แล้ว พี่คิมก็เล่าต่อ...
“พี่ ให้เงินมันไปอีกห้าหมื่น... มันก็หายไปอีกอาทิตย์... ตอนนั้นพี่ก็ยุ่งกับงานจนไม่มีโอกาสไปดูมัน... แล้วมันก็กลับมา... บอกว่า แม่มันค่อยยังชั่ว กลับไปอยู่บ้านแล้ว... มันยังบอกว่า... แม่กับพ่อมันฝากขอบคุณมาด้วย...”
พี่ คิมทำหน้าหยันตัวเอง... “นังกระเทยโง่ๆ ก็เชื่อ... ให้เด็กมันสนตะพายต่อ...พอมันกลับมาเอาอกเอาใจ... บอกว่าอยากได้รถยนต์ขับ... พี่ก็ไปดาวน์รถมือสองให้มัน... ตอนแรกก็ว่าจะซื้อสด... แต่ อะไรไม่รู้ดลใจพี่...ให้ซื้อผ่อน กะว่ามันอยู่กับพี่สักปี พี่ก็จะปิดไฟแนนซ์แล้วยกให้มัน...”
เรื่องเดิมๆ ผมนึก... กรรมทั้งคนให้ และคนรับ... เสียงพี่คิมเล่าต่อ...
“พอ มีรถ แรกๆ ก็ดี... แต่พอผ่านไปสักอาทิตย์ เริ่มไม่อยู่ที่ห้อง... พี่ไปหาก็ไม่อยู่... ยามบอกว่ากว่าจะกลับมาก็ตีสองตีสามไปโน่นแหละ พาผู้หญิงมาทุกวัน....”
ผม ถอนหายใจ... มันเป็นเรื่องธรรมดามากๆ ผู้ชายถ้าไม่เป็นเกย์ มันก็ต้องชอบผู้หญิงสิ... แล้ว ไอ้โจก็เป็นประเภทนั้นด้วย... ยิ่งรูปร่างหน้าตาอย่างมัน... มีเงินอีกอย่าง จีบหญิง มีเหรอจะรอด...”
“พอ พี่ถาม มันก็ทำท่าไม่พอใจบ้างละ ปฏิเสธว่าไม่จริง... พี่จะนอนกับมัน ก็ทำเป็นโกรธ จนพี่ต้องง้อมันทุกที... ให้เงินมันไปอีกทุกครั้ง...”
ผม โอบใหล่พี่คิมไว้... พี่คิมนั่งพิงอกผม เล่าต่อ “ตอนหลังๆ พี่ให้คนตามมัน... เลยได้รู้ความเหลวแหลก... แถม เรื่องที่แม่มันป่วย... ก็ไม่จริง...” พี่คิมหยุดถอนหายใจ
“แปลกนะ... คนเรา... กล้าเอาความเจ็บป่วยของบุพการีมาล้อเล่นได้...”
“จน กระทั่งเมื่อวานนี้... พี่ไปที่ห้อง ไขกุญแจเข้าไป ก็เจอมัน... คาหนังคาเขาอยู่กับนังชะนีที่ไหนไม่รู้ นอนเปลือยกันอยู่ในห้อง... อารมณ์ โกรธ... พี่เลยเข้าไปด่า... นังชะนีหนีไป... พี่อาละวาดจนข้าวของพังไปหลายอย่าง”
พี่คิมหัวเราะหึๆ... “ไม่รู้ทำไปได้ยังไง... ตอนนั้น เห็นช้างตัวเท่าหนูเลย ตบหน้ามันไปทีนึง”
“พี่ไม่กลัวไอ้โจมันสู้พี่เหรอครับ” ผมถาม
“มัน ไม่กล้าหรอก... มันเคยเห็นพี่พกปืนอยู่ในกระเป๋าถือ...” พี่คิมชี้ไปที่กระเป๋าถือใบโตยี่ห้อดัง “มันขับรถหนีพี่ออกไป... แล้วไม่กลับมาอีก... วันนี้ พี่เข้าไปที่ห้อง ยามบอกว่ามันกลับมาขนของไปแล้ว...”
ครับ... นั่นมันก็มาบรรจบกับที่ผมเข้าไปเจอพี่คิมที่ร้านพอดี...
“แล้วพี่จะทำไงต่อครับ ถ้ามันกลับมาง้ออีก...”
พี่ คิมหันมายิ้มให้ผม... “พี่คงไม่แล้วละดิน... พี่เหนื่อยกับมันเหลือเกิน... ตั้งแต่มีมัน... พี่ไม่เคยนอนหลับสนิทเต็มตาเลย... เมื่อวานก่อนกลับไปที่ห้อง พี่ก็นอนคิดทั้งคืน ไม่หลับ... ก็ว่าจะไปง้อมัน... แต่ มันหนีไปแล้ว พี่ก็ตัดใจดีกว่า เราคิดว่าไงน่ะ ดิน”
“ผม ไม่รู้หรอกครับ... พี่ต้องตัดสินใจเอง... ผมแค่คอยช่วยเหลือพี่ ถ้าพี่ต้องการเท่านั้น แต่เรื่องของพี่กับไอ้โจ... มันเป็นเรื่องของคนสองคน... ถ้าพี่คิดว่ามีมันอยู่แล้วมีความสุขมากกว่าความทุกข์ ก็อยู่เถอะครับ... แต่พี่ก็ต้องทำใจ ว่า โจมันเป็นผู้ชาย... เรื่องผู้หญิงมันเป็นธรรมดา...”
“แล้วเอ็งล่ะ ดิน”... พี่คิมย้อนถามผม “เอ็งก็มี แฟนอยู่ไม่ใช่เรอะ”
“ไม่ เหมือนกันครับ พี่... ผมไม่คิดจะให้ใครเลี้ยง เพราะ ผมจะทำแค่เรียนจบ... ผมจะไม่หาห่วงมาผูกคอ... แค่นี้ ผมก็รู้สึกผิดกับแฟนผมมากพอแล้ว... ถ้าเขารู้จะเสียใจแค่ไหนก็ไม่รู้...”
พี่คิมหันมามองหน้าผม... “เอ็งคิดแปลก... ดิน... ใครๆ เค้าก็อยากจะสบาย... มีเงินใช้โดยไม่ต้องทำงานทั้งนั้น”
“ผมก็อยากได้ครับ... แต่ถ้าต้องแลกกับอิสระ ผมเลือกอิสระมากกว่า...”
“งั้นพี่ก็ควรปล่อยมันไป... พี่ยังว่าพี่โชคดี ไม่ถลำลึกไปมากกว่านี้ ที่เสียไป เล็กน้อย....”
เราคุยกันต่อพักนึง... พี่คิมก็บอก... “ไปนอนกันดีกว่า ดิน เอ็งนอนกับพี่นะ คืนนี้”
ผมมองหน้าพี่คิมยิ้มๆ “แน่ใจเหรอครับ”
“ถ้าเอ็งไม่ข่มขืนพี่ มันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น...” พี่คิมพูดยิ้มๆ
ครับ คืนนั้น ผมก็เลยต้องเข้าไปนอนเตียงเดียวกับพี่คิม... ไอ้ผมน่ะ ไม่นึกอะไรหรอกครับ มีก็ได้ ไม่มีก็ได้... มันขึ้นอยู่กับลูกค้าอยู่แล้ว ถึงแม้ผมจะเห็นเขาเป็นพี่ก็เหอะ... ถ้าเขาอยากได้...
แล้ว มันก็ไม่มีอะไรจริงๆ ครับ เพียงแต่ตอนเช้า พี่คิมมานอนซุกอกผมอยู่ได้ยังไงไม่รู้ แถมมือยังกุมลูกชายผมที่ตื่นขึ้นมาสวัสดีตอนเช้าอีกต่างหาก...
ผม ค่อยๆ ขยับตัว นึกว่าพี่แกนอนละเมอ เห็นผมเป็นไอ้โจ... จะจับมือแกออก แต่ พอถูกมือแก ก็ปรากฏว่า มีแรงบีบเบาๆ จากกำมือนั้น พร้อมกับเสียงพูดออกมาจากเจ้าของมือ
“พี่ตื่นนานแล้ว ตื่นพร้อมๆ กับลูกชายเอ็งแหละ ไอ้ดิน... พ่อมันยังนอนหลับ อยู่เลย ลูกโดนล๊อกคอยังไม่รู้อีก”
ผมหัวเราะหึๆ... “ท่านี้ มันท่าโปรดของผมนี่ครับ... ใครนอนกับผมแล้วนอนท่านี้ ผมยอมให้จับของผมทั้งคืนแหละครับ”
พี่คิมกำมือเล่น เหมือนเป็นการนวด...
“แม่งแข็งได้ใจจริงๆ เต็มไม้เต็มมืออีกต่างหาก... มิน่า ใครโดนไอ้กันเอาเข้าไป ติดมันทุกคน”
“ไม่จริงหรอกครับ... แขกหลายคนเค้าก็ไม่มาอ๊อฟผมอีก...”
พี่คิมหัวเราะหึๆ... “ขืนถูกเอ็งเอาบ่อยๆ ก็หลวมสิมึง...ทั้งกล้าทั้งกลัวละมั๊ง... ลูกค้าพวกนั้นน่ะ...”
ผมกอดพี่คิมแน่นๆ... “สบายใจแล้วใช่ไหมครับ มาต่อปากต่อคำกับผมอย่างเนี๊ยะ...”
“เออ... ดีขึ้นเยอะ... ตาสว่างขึ้น... แล้วก็ปลงด้วย... พี่อโหสิให้ไอ้โจมัน...”
...
ครับ หลังจากนั้น พี่คิมก็กลับมาเป็นพี่คิมของผมตามเดิม... อ๊อฟเด็ก... มีเหมือนกัน... แต่ไม่เคยคิดจะเอาเด็กคนไหนไปเลี้ยงอีกเลย
ส่วน ไอ้โจ... หายไปได้สักสองเดือน ก็โซกลับมา... รถถูกไฟแนนซ์ตามเอาคืนไปแล้ว สร้อยทอง แหวนทองที่เคยใส่พราว ก็หายไปหมด... มันมาขอทำงานกับพี่รัตน์ แต่ พี่ปิ๊กไม่ให้พี่รัตน์รับ เพราะ เกรงใจพี่คิม... มันก็เลยไปทำร้านอื่น หลังจากที่ผมเลิกไป ผมก็ไม่ได้ข่าวคราวของมันอีก
ผม กับพี่คิม พอผมเลิก ก็ห่างๆ กันไป... เจอกันบ้างตามงานสังคม แต่แกก็ไม่ได้เข้ามาทักผม... ผมก็ไม่กล้าที่จะทักแกเหมือนกัน ไม่รู้ว่าจะคุยเรื่องอะไรน่ะครับ เราก็เลยห่างๆ กันไป... ถ้าพี่คิมอ่านเรื่องนี้ ผมก็ขอบอกว่า ไอ้ดินยังรักเคารพพี่เหมือนเดิมนะครับ... ทิ้งเมล์ไว้ แล้วผมจะเมล์กลับไปหาก็ได้ครับ... ดิน
...
เป็นอุธาหรณ์ อีกอย่างนะครับ คนเราสองคนจะอยู่ด้วยกัน ยากครับ... ปัจจัยมันหลายอย่างมาก เพราะฉะนั้น จะต้องเผื่อใจเอาไว้ทุกครั้งครับ
รักนะครับ คนดี
ดิน
-
จิตใจคนเราก้นะ :m15:
สู้ๆต่อไปถ้าคนเราไม่มีความทุกข์ก้คงไม่รุว่าความสุขเปนยังไง :a2:
-
เขาถึงว่าคนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ
o12 o12 o12
-
คุณดิน เป็นคนที่ใช้ชีวิตเป็นจริงๆ คับ ยอมรับ
-
ตอนนี้อ่านแล้วสงสารพี่คิมมากเลย :m15:
อัพต่อเร็วนะครับพี่ดินอยากอ่านต่อแล้ว :m13:
-
ชีวิต
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
อ่านเรื่องขอลพี่แล้ว
เหมือนได้เจอชีวิตของคนใน
หลายๆๆ แง่มุม
รอตอนต่อ ไป นะค่ะ
:oni3:
-
คนเราต่างจิตต่างใจ
อยู่ปะปนกันไป
ก็งี้เนอะ
:oni1:
-
........นี่แหละหนแชีวิต....... :a6: :a6:
-
เฮ้อ.....
อ่านแล้วก็เศร้า
-
บทที่ 34 ลูกค้า “เกรดเอ”
มา ถึงตอนนี้ ผมก็ทำงานเป็นเด็กขายมาได้กว่าครึ่งปีแล้วละครับ เรื่องที่ผมเล่าไปแล้ว ก็เป็นเหตุการณ์สำคัญๆ ที่ผ่านมาครึ่งปี... จริงๆ มันมีมากกว่านั้นอีก แต่มันเป็นส่วนเล็กส่วนน้อย ไม่ได้ตื่นเต้นอะไร... มันเหมือนเป็น ROUTINE ครับ...
...
แล้วก็ไอ้ครึ่งปีหลังนี่แหละครับ ที่ทำให้ผมกลายเป็น “ดาว” ของวงการไปอย่างช่วยไม่ได้....
...
ตอน นั้น บาร์ในกรุงเทพฯ มีอยู่ประมาณ 20 บาร์ได้มั๊งครับ ส่วนใหญ่ก็กระจุกตัวอยู่ที่พัฒน์พงษ์ สะพานควาย แล้วนอกนั้นก็กระจายๆ กันออกไป ที่สุขุมวิท (หน้าวัดธาตุทอง) แล้วก็ที่สุขุมวิท ซอย10... ไม่ต้องออกชื่อนะครับ... อุ อุ
แล้วก็มี แถวมักกระสัน, เพชรบุรีตัดใหม่ อีกอย่างละแห่ง...
เด็ก บาร์ ที่มีชื่อติดอันดับ อยู่ก็มีอยู่แห่งละคนสองคน ซึ่งจริงๆ แล้วเด็กไม่รู้หรอกครับ ว่าตัวเองติดอันดับด้วย... แต่ในวงการลูกค้า เค้ารู้กันครับ...
ตัวผมเอง ไม่รู้หรอกครับ ว่าตัวเองก็ถูกจัดอยู่ในเด็กมีอันดับกับเขาด้วย... จนกระทั่ง...
...
วันนี้ ...ผมเข้าร้านมาตามปรกติ... สองทุ่มกว่า ลูกค้าก็เริ่มทะยอยเข้ามา... แต่วันนี้ดูเหมือนว่า จะหนาตากว่าทุกวัน... หลายคนเป็นลูกค้าหน้าใหม่...
แล้ว ก็มีอยู่กลุ่มนึง... เข้ามาสามคน... คนนึงตัวสูงท่าทางไว้ตัว... อีกสองคน ตัวเล็กๆ กระทัดรัด... แต่ ท่าทางเป็นมิตรมากกว่า... พี่น้อยเข้าไปคุยด้วย... พักเดียว... ก็เดินมาหาผมที่ เคาน์เตอร์ที่นั่งประจำ
“ดิน... วันนี้มีนัดหรือเปล่า”
ผมหันไปมอง พี่รัตน์...
“ไม่มี” พี่รัตน์บอกหลังจากดูในสมุดจอง...
“ลูกค้า โต๊ะหนึ่ง พอเข้ามาก็ถามถึงเราเลย...” พี่น้อยบอกผม... “ ไปนั่งคุยกับเค้าหน่อยสิ...” ผมเดินไปนั่งกับลูกค้าโต๊ะที่ว่ากับเด็กที่เป็นดาวในร้านอีกสองคน ไอ้ป้อง กับไอ้เดช... พักนึง ลูกค้าก็เรียกเก็บเงิน แล้วพาเราสามคนออกไปด้วยโดยที่เรายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกค้าของเราคือใคร...
ไอ้เดช แยกไปกับลูกค้าคนนึง ตอนอยู่ปากซอย... รอดไป... เหลือแต่ผม กับไอ้ป้องที่ไปกับลูกค้าอีกสองคน... ผมภาวนาให้ลูกค้าของผมเป็นคนตัวเล็ก... เพราะรู้สึกไม่ค่อยดีกับลูกค้าตัวใหญ่ที่มีท่าทางไว้ตัวเท่าไร แต่... พระเจ้าก็ไม่เข้าข้าง... ลูกค้าของไอ้ป้องเป็นคนตัวเล็ก...เอาวะกู... เลือกไม่ได้อยู่แล้ว...
...
บ้าน ของพี่คนตัวสูง ซึ่งตอนหลังเค้าบอกว่าเค้าชื่อ “พี่วัช” เป็นบ้านแบบชั้นครึ่งจัดอยู่ในเนื้อที่กำลังเหมาะมีสนามหน้าบ้านกว้าง ร่มครึ้มด้วยไม้ใหญ่...
“คุยกันก่อนสิ...ดิน” พี่วัชบอกผมตอนเรามาถึงที่บ้าน... แล้วดึงผมไปที่เรือนกระจก ด้านนึงของสนาม
“ไง เรา... เค้าลือกันว่าเป็นดาวของร้านเหรอ” พี่วัชทักทายคำแรก...หลังจากนั่งลงที่เก้าอี้ในเรือนกระจกที่มีมุ้งลวดกรุ มิดชิด แต่ลมผ่านได้...
“ไม่เท่าไรมั๊งครับพี่... ผมไม่ได้มาทุกวัน”
“พี่มีเพื่อน... เค้าเคยไปกับเรา แต่ไม่บอกหรอกว่าใคร... แนะนำมา...”
“ขอบคุณครับ” ผมยิ้มให้... ตอนนี้พี่วัชเริ่มผ่อนคลายลงบ้างแล้ว... ท่าทีของการไว้ตัวเริ่มหายไป
“คนแนะนำ เค้าบรรยายซ๊าาาาาาา... ไอ้เราทนไม่ได้...เลยต้องมาดู...” (พี่วัช ลากเสียงยาว)
“แล้วเป็นไงครับพี่....” ผมถามแววตาพราวระริก
“อือ... เค้าบอกว่าช้างเผือกมันอยู่ในป่า... ไม่รู้เหมือนกัน... ว่าจะจริงหรือเปล่า พี่เคยเที่ยวแต่บาร์.... ตรงข้ามวัดธาตุทอง ไม่เคยมาแถวนี้สักที”
(ลืม บอกไป... เมื่อก่อนนี้... บาร์ที่โด่งดังที่สุดคือบาร์ ที่อยู่ตรงข้ามวัดธาตุทอง... เด็กที่นั่นเค้าบอกว่า เป็นเด็กเกรด เอ... มีคุณภาพ กฎระเบียบ เฮี๊ยบสุดๆ ตัดเงินเด็ก หักเงินประกัน โอ๊ย... สารพัด แต่ลูกค้าที่ไปก็พวกไฮโซ คนมีตังค์ทั้งนั้น... ส่วนที่ผมอยู่น่ะมันเกรด บี...)
“แต่ผมคงไม่ใช่ช้างเผือกที่พี่ว่าหรอกครับ... ผมไม่รับ... แล้วก็ได้ข่าวว่าเด็กที่นั่น ได้ทุกอย่าง...”
“ฮื่อ...” พี่วัช มองค้อน “แล้วเราคิดว่าพี่จะรุกเราเหรอ”
“ผมไม่รู้นี่ สมัยนี้ไว้ใจยาก รู้หน้าไม่รู้ใจ...” ผมยิ้มทำตาเจ้าชู้...
“บ้า...” พี่วัชขยับเข้ามานั่งใกล้ๆ ผม “ไหนดูซิ... ว่าจริงอย่างเค้าลือหรือเปล่า” มือพี่วัชมาถึงก่อนแล้ว ลูบคลำที่เป้ากางเกงยีนส์ของผม
“ตรงนี้เลยเหรอครับ” ผมถามไม่แน่ใจ เพราะตรงนั้นถึงมันจะมิดชิดจากบุคคลภายนอก แต่ถ้ามีคนอยู่ในบ้านมันก็ไม่มิดชิดเท่าไร...
“อายอะไรเล่า ไม่มีคนอยู่ในบ้านหรอก... ไม่กล้าเหรอ” พี่วัชพูดเหมือนท้าทาย
ไอ้ พูดอย่างนี้... มันต้องเอาเจ็ดนิ้วฝังมุกยัดปาก... ผมนึก... แผล๊บเดียว ตัวผมก็เปลือยเปล่าชูกระบองผงาดต่อหน้าพี่วัชที่ทำตาโต ครางอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา...
“โอ้ โห มโหฬารบานตะไท เลยดิน” พี่วัชมองตัวผมตาเป็นประกาย.... อารายฟะ...ตกลง..ไม่รู้ว่ามันเป็นคำคล้องจอง หรือคำบรรยายลักษณะบานๆ ของส่วนหัว ของ “K” ผมสิ...
ผมเลยเดินเข้าไปอีก... ให้พี่วัชพิจารณาอย่างใกล้ชิด จนส่วนหัวบานๆ แทบจะชนปากพี่วัช...
“จับดูสิครับ พี่...” ผมกระซิบเบาๆ พอพี่วัชเงยหน้าขึ้นมองหน้าผม ผมก็พยักหน้าเชิญชวน...
สองมือสั่นๆ ของพี่วัชจับที่ลำแท่ง ของผมเบาๆ อย่างไม่แน่ใจ ก่อนจะกำแน่นขึ้น... “ใหญ่จังเลย ดิน” บอกพลางรูดขึ้นลงเบาๆ...
ผม นั่งลงบนโต๊ะกลาง ในลักษณะกางขาคล่อมตัวพี่วัช เปิดโอกาศให้พี่เค้าสำรวจ “K” ผมอย่างละเอียด... พี่วัชลูบเล่นที่เม็ดปุ่มโปนๆ รอบลำเหมือนไม่เคยเห็น...
“มันแปลกจังนะ ดิน... วิ่งไปวิ่งมาได้ด้วย...”
น้ำใสๆ เริ่มเยิ้มออกมาจากส่วนปลายบานใหญ่เป็นกระจัง... ยั่วยวนจนพี่วัชทนไม่ไหว...
“อู ยซซซ พี่ครับ...” ผมสะดุ้งเฮือก เมื่อพี่วัชแลบลิ้นเลียส่วนปลายที่เยิ้มไปด้วยน้ำใสๆ เบาๆ... มันสร้างความเสียวให้ผมไม่น้อย... แต่แล้วผมก็ต้องสูดปากตามมาอีก เมื่อส่วนหัวบานๆ นั้นหายเข้าไปในปากพี่วัช... แถมลึกลงไปอีกเกือบครี่งลำ
“ซี๊ด... พี่ครับ...”
พี่ วัชคายปากออกมา ก่อนจะพึมพำเสียงหื่น... “เรานี่จริงๆ เลยนะ... ใส่เสื้อผ้าก็ไม่เท่าไร... แต่แก้ผ้าแล้วเซ็กซี่เป็นบ้าเลย ดิน... มิน่า... ชื่อเสียงกระฉ่อน...”
อ่ะ... อีกคนแล้ว...มาว่ากรูแก้ผ้าแล้วหล่อ...ผมนึกในใจ... อย่างนี้มันต้องเอา “K” ให้ดูดซะให้เข็ด... (ใครจะเข็ด...เดี๋ยวรู้)
มือ ข้างหนึ่งของผมจับที่โคนK “ถอก” ออกมาสุดๆ อีกมือนึงจับที่หัวของพี่วัชให้อมเข้าไปอีก... “อมเข้าไปเลยครับ พี่” ผมกระซิบเสียงหื่นไม่แพ้กัน...
พี่ วัชตอบสนองอย่างทันใจ... “K” ยาวร่วมเจ็ดนิ้วของผมหายลงไปในคอพี่วัชเกือบหมด... พี่วัชเอามือยันหน้าท้องของผมไว้กันผมกระแทกเข้าไป...
ผมปล่อยให้พี่วัช “ปู้ยี่ปู้ยำ” กับ “K” ผมจนสะใจ จนมาถึงรอบที่ผมจะต้องจัดการกับ “ลูกค้าเกรด เอ” ของผมบ้าง...
จับพี่แกถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ประคองให้นอนลงไปบนโต๊ะกลางเหมือนอยู่บนแท่นรอการประหาร... แล้วผมก็ทาบตัวตามลงไป...
แล้ว พี่วัชก็กลายเป็นสมันน้อยให้เสืออย่างผมขย้ำจนพอใจ... ไม่มีส่วนไหนของพี่วัชที่ผมไม่ได้ซุกไซ้... ตัวขาวๆ มีรอยแดงเป็นปื้นด้วยเคราสากๆ ของผม...
“อูยซซซ ดิน...” พี่วัชสะดุ้งทุกครั้งเมื่อผม ทาบจมูกลงไป เนื้อตัวสั่นระริก... นัยน์ตาเยิ้มด้วยอารมณ์อยาก...
ผมล้วงเอาแพ็คหล่อลื่นขนาดเล็กจากกระเป๋ากางเกงออกมา...
ไม่ ยากเท่าไรนัก ที่ผมจะเอาหัวรบพิเศษของผมแทรกเข้าไปในตัวของพี่วัชโดยมีครีมหล่อลื่นเป็น ตัวช่วย... หากแต่ก็ไม่ง่าย... เพราะขนาดของผมก็ “ไม่ธรรมดา” เหมือนกัน... แถมหัวรบที่เสริมมา ทำให้พี่วัชสะดุ้งทุกครั้งที่มันสะดุดกับช่องทาง
“อูยซซซ ดิน... ค่อยๆ ก่อน... มันแน่น...” พี่วัชคราง... ผลักหน้าท้องผมไว้ไม่ให้ผมแทรกเข้าไปเร็วนัก...
ผมบิดสะโพกควงส่ายเป็นวงกลมเพื่อให้มีการปรับตัว ขยับเข้าออกเบาๆ แล้วพอเม็ดสุดท้ายของผมผ่านเข้าร่องหลืบ... ผมก็อัดยาวจนมิดโคน...
“อ๊าซซซ ดิน... ดะ... เดี๋ยวนะ... อย่าเพิ่ง...”
พี่ วัชจับสะโพกผมยึดไว้แน่น... ผมก้มลงไป... พี่วัชกอดคอผม... จูบปากแลกลิ้นอย่างกระหาย... ขณะที่ผมบดสะโพกเป็นวงกลมให้เม็ดมุกมันเสียดสีกับภายในของพี่วัช...
ดีกรี... “ดาว” อย่างผม ไม่ทำให้เสียชื่ออยู่แล้ว... พี่วัชถูกผมจับพลิกไปมากับโต๊ะกลาง เดี๋ยวซ้าย เดี๋ยวขวา... ขณะที่เอวของผมปฏิบัติการต่อเนื่องเป็นจังหวะไม่มีขาดตอน...
จน สุดท้ายที่ผมจับพี่วัชคว่ำหน้าคล่อมกับโต๊ะ... ก้นขาวๆ ของพี่วัชก็กลายเป็นเป้านิ่งให้ผมถล่มไม่ยั้ง... เล่นเอาพี่วัชครางไม่เป็นส่ำ....
“โอ๊วซซซ...ดิน...พี่...เสร็จแล้ว...เร็วๆ...อูยซซซ”
พอเห็น “ลูกค้า” ของผมไปถึงฝั่งแล้ว...ผมก็กระหน่ำซอยอย่างไม่คิดชีวิต... จนกระทั่ง... ความเสียวมันพุ่งขึ้นถึงจุดสุดยอด
“อูยซซซ พี่ครับ ผมเสร็จแล้ว....”
ผมกระแทกเน้นๆ อีกสามสี่ครั้ง ก่อนจะกดสะโพกแน่น... หลั่งน้ำเงี่ยนเข้าไปในตัวพี่วัชจนสุด....
...
แล้ว คืนนั้น... ผมก็แสดงให้พี่วัชเห็นว่า ความเป็น “ดาว” ของผมไม่ได้ขึ้นกับสถานที่... ซึ่งพี่วัชเองก็ยอมรับว่าผม... “สุดยอดจริงๆ” เหนือกว่าเด็ก ในบาร์เกรดเอ ทั้งหลายที่พี่วัชเคยเจอมา...ทั้งคุณภาพและปริมาณ....
...
ติดเรทสามเอ็กซ์กันไปอีกตอนนะครับ
คิดถึงนะครับ คนอ่านของคนดีของผม
ดิน
-
อิอิ อยากเจอช้างเผือกบ้าง 555
-
อิอิ อยากเจอช้างเผือกบ้าง 555
-
อยากโดนช้างเ-็ดบ้างจังเลย หุหุ
-
:m25: :m25: :m25: :m25:
-
อยากโดนช้างเ-็ดบ้างจังเลย หุหุ
รู้ไม๊ครับ ทำไมบนเครื่องการบินไทยไม่ยอมเสริฟ เบียร์ช้าง...
ตอนชวนให้ดื่มเบียร์สิงห์
Have you tried Singha yet?
ตอนชวนให้ดื่มเบียร์ช้าง
Have you tried Chang yet?
มันหวาดเสียวเกินไปอ่ะ.... :oni1: :oni1: :oni1:
-
^
^
^
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่ดิน
:jul3: :jul3: :jul3:
-
น่านนนนนนนน พี่ดินเด็ดดวงทุกฉอดเลย
อิอิ :กอด1: :L2:
-
อกกแนว
มีดี ต้องโชว ใช่ไม๊ค่ะ
รอตอนต่อ ไป นะค่ะ
-
ไม่ให้เสียชื่อเลย อิอิ ^0^
-
:m13: :m13: หายไปนาน มาอ่านอีกที จะใจเลย
ขอบคุณนะคับที่มาต่อ รออ่านตอนต่อไปเน้อ.....
-
เรื่องของคุณดินเนี่ย :m25: ทุกตอนจริงๆ
ให้กำลังใจต่อไปจ้ะ o13
-
:m1: :m13: :m4:
หลงรักน้องๆ บอร์ดนี้แล้วละครับ น่ารักทุกคนเลย...
วันหลังมีเรื่องใหม่ จะเอามาโพสเองที่บอร์ดนี้เลยครับ
ได้ไหมครับ น้องพูห์
-
พี่ดินสุดยอดมมาก :m12:
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
........พี่ไม่ต้องบรรยายมากก็ได้นะ....... :m25: :m25:
-
อยากโดนช้างเ-็ดบ้างจังเลย หุหุ
รู้ไม๊ครับ ทำไมบนเครื่องการบินไทยไม่ยอมเสริฟ เบียร์ช้าง...
ตอนชวนให้ดื่มเบียร์สิงห์
Have you tried Singha yet?
ตอนชวนให้ดื่มเบียร์ช้าง
Have you tried Chang yet?
มันหวาดเสียวเกินไปอ่ะ.... :oni1: :oni1: :oni1:
กล้าเล่นนะมุขนี้
อ่านแล้วฮากร๊ากเลย
-
โอ้ย พี่ดินบรรยายซะเลือดหมดตัวเลย :m25: :m25:
สุดยอดเลยพี่ รอตอนต่อไปน๊า :m13:
-
พี่ดีน สุดยอดดดดดด
ว่าแต่ ลูกค้าติดเยอะแบบนี้ จาออกจากวงการได้มะเนี่ย
-
o135555+
-
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
-
:m1: :m13: :m4:
หลงรักน้องๆ บอร์ดนี้แล้วละครับ น่ารักทุกคนเลย...
วันหลังมีเรื่องใหม่ จะเอามาโพสเองที่บอร์ดนี้เลยครับ
ได้ไหมครับ น้องพูห์
^
^
^
ใครจะลงไม่เกี่ยงเลย
แล้วจะรออ่านน้า
:กอด1: :L2:
-
ตอนชวนให้ดื่มเบียร์ช้าง
Have you tried Chang yet?
กร๊ากกกกกกกกกก
มามุกเดียวกับเพื่อนเลยอ่ะ
มันเพิ่งกลับมาจากไทยเมื่ออาทิตย์ก่อน
จู่ๆ มาถามประโยคนี้กับหมู่เพื่อนคนไทย
เล่นเอาอึ้งกันเป็นแถว
แต่พอเฉลยแล้วฮากระจาย
:laugh:
-
อึ๊บๆๆๆ ดันรอตอนถัดไปค่ะ
-
:m1: :m13: :m4:
หลงรักน้องๆ บอร์ดนี้แล้วละครับ น่ารักทุกคนเลย...
วันหลังมีเรื่องใหม่ จะเอามาโพสเองที่บอร์ดนี้เลยครับ
ได้ไหมครับ น้องพูห์
ยินดีครับพี่ดิน
ขอบคุณแทนน้องๆ ล่วงหน้าครับ
o14 o15 o14 o15 o14 o15
-
บทที่ 35 ลูกค้าเกรดเอ (2)
ไม่กี่วันหลังจากผมไปกับพี่วัช... ผมก็ต้องเจอลูกค้าคนที่สองในกลุ่มของพี่วัช...
คนนี้ชื่อพี่ป๋อมครับ...
พี่ป๋อมมากับพี่วัชตั้งแต่หัวค่ำ... นั่งเงียบๆ คุยกับพี่น้อยอยู่ที่มุมนึง... พอผมเดินเข้าไป พี่น้อยก็เรียกทันที
“ดิน...”
ผมหันไป พอเห็นว่าเป็นพี่วัช ก็ยกมือไหว้... “หวัดดีครับพี่...”
พี่น้อยพยักหน้าให้เข้ามานั่งคุยกับลูกค้า...
“พี่สบายดีเหรอครับ” ผมถาม หลังจากมีคนเอาเครื่องดื่มมาให้แล้ว...
“ไม่สบาย ไข้ขึ้นไปสามวัน... นอนร้องไห้กระซิกๆ...เสียสาว” พี่วัชบอก... ทำตาค้อน...
“เหรอครับ... ใครหน๋อได้ความสาวของพี่ไป... แล้วเจ็บไม๊ครับ” ผมยิ้มยั่วตาพราว...
“มันส์...อุ๊ย... เจ็บๆ มันส์ๆ” พี่วัชหัวเราะ... “ช่างยั่วนะเรา...”
ผมมองไปทางคนที่มากับพี่วัช... “นี่พี่ป๋อม... น้องพี่...” พี่วัชบอก.. “นังน้องตัวดี ชอบแย่งผัวพี่” ทำตาประหลับประเหลือก
“พี่วัชอ่ะ... ไม่รู้ละ ยังไงวันนี้ ก็ต้องให้พี่เขยฟันให้ได้” พี่ป๋อมทำท่าขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน อาฆาต...
ผมหัวเราะกับท่าทีของทั้งสองคน คือมันดูตลกมากกว่าอ่ะครับ... ขืนนับว่าใครเป็นเมียผมเพราะเอากับผมทีนึง ผมคงมีเมียร่วมร้อยแล้วมั๊ง ตั้งแต่เริ่มทำงานเมื่อต้นปี...
...
พี่ป๋อมพาผมมาที่บ้าน เป็นลักษณะตึกแถว... แต่การตกแต่งเก๋ไก๋ ไม่เหมือนกับตึกแถวทั่วไป... ชั้นที่เป็นห้องนอน แบ่งเป็นส่วนทำงาน ครึ่งนึง ฝั่งที่เป็นหน้าต่าง ยกพื้นสูงขึ้นมาอีก ประมาณ ฟุตครึ่งวางที่นอนขนาดใหญ่ เหมือนกับแท่น... เท่ห์ดีครับ...
อาบน้ำเสร็จ พี่ป๋อมไม่ยอมให้ผมนุ่งผ้าเช็ดตัว... อ้างว่าชื้น... แต่ให้ผมนอนเปลือยอยู่บนแท่นที่นอน... เปิดไฟหรี่กับเพลงบรรเลงสร้างบรรยากาศ... ขณะที่พี่ป๋อมเข้าห้องน้ำ... คนรวยเค้าก็มีแฟนตาซีต่างๆ กันไป...เอา... ด้ายยยย ไอ้ดินจัดให้...
ครู่ใหญ่ พี่ป๋อมก็ออกมาจากห้องน้ำ ในชุดเสื้อคลุมแบบญี่ปุ่นสีหวาน... เสียงนำออกมาก่อน
“หิวไหมดิน... อุ๊ย...คนผี...”
ทำตาโต เพราะผมไม่ได้นอนเปลือยอย่างเดียว... แข็งโชว์อีกต่างหาก...
พี่ป๋อมหายใจแรง หลบตาผม หน้าแดงก่ำ... ผมแทบจะหัวเราะออกมา... โธ่ ผมน่ะ... หลายๆ คนเค้าก็บอกอยู่แล้ว... ว่า... แก้ผ้าแล้วหล่อ... เล็กรึ...ก็ไม่เล็กกว่าคนอื่น... จะอายอะไรกัน...
ผมมองตามพี่ป๋อม... ที่เสทำโน่นทำนี่ ด้วยแววตายั่วยวน... เกร็งกล้ามเนื้อให้ลูกชายผงกหัวอยู่ไปมา... จนพี่ป๋อมมือสั่นทำอะไรไม่ถูก... ในที่สุดก็ต้องเดินขึ้นมานั่งข้างๆ ผมที่แท่นเตียง...
“ใหญ่จัง... ดิน...”
ผมทำตายั่ว จับที่โคน “K” แอ่นเอวนิดๆ “จับดูสิครับ พี่...”
พี่ป๋อมตาแดงก่ำ หน้าเป็นสีชมพูยังกับเมาเหล้า... เอื้อมมือสั่นๆ มาจับที่ “K” ผมที่แกล้งทำผงกงูบ สู้มือจนพี่ป๋อมสะดุ้ง...
“อุ๊ย...” แต่มือกลับคว้าหมับเข้าที่แท่งK เต็มมือ... ลูบขึ้นลงไปมาเบาๆ...
“มันแปลกจังเลย... ดิน... วิ่งไปวิ่งมาด้วย... จั๊กจี้มือจัง...” พี่ป๋อมหมายถึงเม็ดมุกทั้งหกเม็ดที่ผมฝังไว้ใต้หนังหุ้ม... น้ำใสๆ เริ่มใหลเยิ้มที่ปลายหัวบาน...
“มันเยิ้มแล้ว... พี่ไม่ลองดูหน่อยเหรอครับ...” ผมเชิญชวน...
ไม่ต้องรอชวนเป็นครั้งที่สอง... พี่ป๋อมก้มหน้าลงมา... แล้วผมก็ต้องแหงนหน้าสูดปากด้วยความเสียว... เมื่อพี่ป๋อมค่อยๆ ไล้ลิ้นเลียเหมือนลูกแมว สองสามครั้ง... แล้วอ้าปาก อมลงไปช้าๆ....
ในความโรแมนติคด้วยแสงไฟหรี่ และ เพลงบรรเลงเบาๆ นั้น พี่ป๋อมสร้างความมหัศจรรย์ในการใช้ลิ้นให้ผมได้รู้สึกว่า... ไม่ต้องอมหมดทั้งแท่ง... พี่ป๋อมก็ทำให้ผมบิดตัวจนกล้ามขึ้นเป็นมัด หวิดตาเหลือก... ด้วยความเสียวซ่าน...
“อ๊าซซซซ พี่ป๋อมครับ... ผม... เสียว..”
พี่ป๋อมมองด้วยความสะใจ แต่ไม่พูดอะไร... (อม “K” เข้าไปเต็มปากขนาดนั้น พูดได้ก็เก่งละครับ)... จากส่วนปลายบานๆ พี่ป๋อมก็ไล้เลีย มาตามแท่ง... ดูดอมเม็ดมุกไปทีละเม็ดๆ เหมือนจะทรมานผม... ต่ำลงไปๆ...ช้าๆ...
แล้วผมก็ต้องสะดุ้งเฮือกอีกครั้ง เมื่อพี่ป๋อม...อ้าปาก อมไข่ข้างหนึ่งของผมเข้าไปในปาก... ดูดเบาๆ ให้พอเสียว... (มากกว่านั้นคงจุกอะครับ) แล้วใช้ลิ้นดุนไปมา... จากข้างหนึ่ง ก็เปลี่ยนไปอีกข้าง... ขณะที่มือนึงของพี่ป๋อมก็รูดแท่งขึ้นลงไปมา ช้าๆ
“ซู๊ด.ด.ด....” ผมสูดปากด้วยความเสียวสะใจ... (ใครมีแฟน...ลองดูก็ได้ครับ เสียวโคตรๆ)
ถ้าไม่ใช่ชั่วโมงบินสูง... ผมว่า ไม่กี่ครั้ง ผมคงน้ำเงี่ยนกระฉูดไปแล้ว... ขนาดว่าผมประสบการณ์สูงขนาดนี้ยังเอาตัวแทบไม่รอด...
เจอคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อกันอย่างนี้ค่อยสะใจไอ้ดินหน่อย...
ผมปล่อยให้พี่ป๋อม ลวนลาม “ใข่กับK” ของผมจนพอใจ จึงค่อยดึงพี่เค้าขึ้นมานอนบนแท่น... พลิกตัวขึ้นทาบ...
ด้วยอารมณ์ประทุที่พี่ป๋อมมีอยู่แล้ว บวกกับการเทคนิคการเร้าอารมณ์ “ขั้นเซียน” ของผมที่ไอ้ชลมันว่า จึงไม่ยากสักนิด ที่จะทำให้พี่ป๋อมดิ้นพราด ด้วยความเสียวสยิว... ผมซุกไซ้ไปตามร่างกายของพี่ป๋อม เทคนิคที่ใช้กับ “หญิง” สามารถเอามาปรับใช้กับ “ชาย” ได้ไม่ยาก... เพราะชายที่อยู่ใต้อกผม มีอารมณ์หญิงปนอยู่ไม่น้อยอยู่แล้ว...
ส่วนบนซุกไซ้ด้วยลิ้น ไปทุกจุดที่จะทำความเสียวสยิว... ส่วนล่างใช้ลำท่อน “K” ของผมที่แข็งแทบระเบิด คลึงไปตามส่วนต่างๆ... บางส่วนที่เป็นร่องหลืบ ก็สอดแทรกลงไปเบาๆ
“อ๊าซซซ ดิน... อูยซซ...” พี่ป๋อมคราง ตัวบิดเป็นเกลียว... ไปมา
จากหงายเป็นคว่ำ... ร่างของพี่ป๋อม... ถูกผมพลิกไปมาอย่างง่ายดาย...
ผมมองไปที่ขวดโลชั่นบำรุงผิว ที่พี่ป๋อมวางอยู่ข้างที่นอน... บีบใส่มือแล้วเอามาลูบลงไปตรงร่องก้นของพี่ป๋อม... บีบอีกส่วนมาลูบ “ลำK” ที่แข็งผงาดจนเป็นมันปลาบ...
ทาบตัวลงไปบนหลังของพี่ป๋อม... Kที่ลื่นด้วยโลชั่น ถูกสอดลงไปที่ร่องก้นของพี่ป๋อมช้าๆ แต่ไม่ได้เอาเข้ารู... ปล่อยให้มันเลื้อยผ่านลงไปกระทบกับใต้พวงใข่ของพี่ป๋อม
“อ๊าวซซซ ดิน... เสียว” พี่ป๋อมสะท้าน บิดตัวจนเป็นเกลียว ผมเอาคางสากๆ ของผมจูบไซ้ไปที่ต้นคอ... ส่วนเอวขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ ไม่เร็วนัก
“ดิน... อูยซซซ พี่เสียว... ดินจ๋า... ร้ายจริง... อูยซซซ เม็ดมุกมันลื่น... อู๊ยซซซซ”
พี่ป๋อมครางไม่เป็นส่ำ... ยกก้นขึ้น พยายามจะให้ผมสอดส่วนหัวบานๆ เข้ารู... แต่... ผมก็ดึงหลบหลีกไปมาทุกครั้ง... บางคนไม่จำเป็นต้องเอาเข้าไปก็ได้นี่ครับ...
.... ไม่นาน... “ดินจ๋า... พี่ถึงแล้ว... ซี๊ดดซซซซซซ” พี่ป๋อมเกร็งตัว กระตุก เป็นระลอก... จับแขนผมบีบแน่น ขณะที่ผมยังขยับเอวเป็นจังหวะ.... จนกระทั่งพี่ป๋อมหายจากอาการเกร็ง.... ผมถึงหยุด กอดพี่ป๋อมไว้แน่น...
“ดีไหมครับพี่...”
“ร้ายจังเลย ดิน... พี่ไม่เคยเสร็จด้วยวิธีนี้มาก่อนเลย...”
ผมหัวเราะหึๆ... เอาริมฝีปากเม้มที่ติ่งหูพี่ป๋อม... กระซิบเบาๆ เย้า... “เป็นครั้งแรกที่ไม่เจ็บปวดใช่ไหมครับ”
“บ้า... ดิน... เรานี่ สมคำร่ำลือจริงๆ...
...
คืนนั้น... พี่ป๋อมเอาคืน ด้วยการจับผมนอนหงาย แล้วยึดแขนขาผมไว้กับที่นอน แบบเดียวกับ พี่นักรบไม่มีผิด... แต่ลีลาของพี่ป๋อมนั้นร้ายกว่า... เล่นเอาผมเกร็งแล้วเกร็งอีก... น้ำเงี่ยนทะลักอย่างกับเขื่อนแตก... พุ่งเลยหัวผมไปถึงไหนๆ...
หลังจากที่อาบน้ำอีกรอบ... พี่ป๋อมก็ให้ผมกลับ... ตอนผมแต่งตัวเสร็จ พี่ป๋อมเอาเงินใส่กระเป๋าเสื้อเชิ้ตของผม... แล้วยังบอกว่า... “เรานี่ช้างเผือกจริงๆ นะดิน... มิน่า...พี่วัชเอาไปโพทนาจนทั่ว... เพื่อนๆ ในกลุ่มพี่...อยากได้เราทุกคนเลย”
...
ตอนนั้น ผมไม่คิดอะไรหรอกครับ... คิดแต่ว่า จะทำให้ลูกค้ามีความสุขที่สุด... แต่ถ้าผมย้อนเวลากลับไปได้... ผมคงจะเลือกที่จะไม่เป็นดาวของร้านดีกว่า... ด้วยเหตุผลของสถานะในปัจจุบัน.....
...
มีใครอ่านตอนนี้จบแล้วเลือดกำเดาไหลบ้างครับเนี่ยะ... สารภาพว่าเขียนตอนนี้ ด้วยอารมณ์ หื่นจริงๆ ครับ... (เขียนเสร็จหมดกระดาษทิชชู่ไปสามแผ่น เอาไปเช็ดที่พื้นหน้าคอมอ่ะ...หุ หุ)
คิดถึงคนอ่านคนดีของผม ทุกคนเลยครับ
ดิน
-
:jul1: :jul1:
-
เ่อ่อออออออออ
พี่พูห์แอบติดสินบนอะไรพี่ดินป่าวอ่ะ
ลูกค้าคราวนี้ชื่อเหมือนน้องเลยง่า
อ่านไปก็ขนลุกไป
นึกว่าเป็นตัวเอง
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก
:laugh: :laugh:
-
ถึงว่า ตอนนีถึงพริกถึงขิงเชียวววว
คนเขียนมีอารมณ์ร่วมนั่นเองงงงง
รอตอนต่อไปครับ
-
หื่นสุดไอ้ตอนทิชชู่เช็ดหน้าคอมเนี่ยแหละ
-
พี่ดินหื่น :m25:
มิน่าล่ะตอนนี้เข้าถึงอารมรณ์เชียว
-
ตอนนั้น ผมไม่คิดอะไรหรอกครับ... คิดแต่ว่า จะทำให้ลูกค้ามีความสุขที่สุด... แต่ถ้าผมย้อนเวลากลับไปได้... ผมคงจะเลือกที่จะไม่เป็นดาวของร้านดีกว่า... ด้วยเหตุผลของสถานะในปัจจุบัน.....
สู้ ต่อไป นะค่ะ พี่ดิน
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
:L2: :L1: :L2:
รอตอนต่อ ไปนะค่ะ
:oni3:
-
:jul1: :jul1:
พี่ดินนี่เก่งเนอะ
ว่าแต่มันมีผลกับปัจจุบันยังไงหนอ
รอต่อไป
:กอด1: :L2:
-
เลือดพุ่งอีกตอนค่ะ
ได้ใจมากๆ
-
ครั้งแรกๆที่อ่านผมกลัวความแรงของเรื่องนี้
จนไม่สามารถอ่านต่อไปได้
เว้นไปนานเป็นเดือน
สุดท้ายทนแรงดูดไม่ไหว
กลั้น.......เข้ามาอ่านต่อ
รวดเดียว 17 หน้า
ไม่ไหวจริงๆพี่ครับ
(http://upic.me/i/i4/wqy78.gif) (http://upic.me/show.php?id=4ceffe33b7c3325ff200cac2024bcb8a)
เปียก
ไปทั้งตัวเลย
สงสัยตอนต่อไป ต้องกาง ร่ม อ่าน
:man1: :man1:
ขอบคุณพี่ดิน และพี่พูห์ครับ
-
บทที่ 36 ลูกค้าเกรดเอ (3)
“ดิน... เดี๋ยวไปเจอลูกค้าที่นี่นะ...” พี่ปิ๊กบอกผม หลังจากที่เดินเข้าไปรับโทรศัพท์จากลูกค้าคนนึง... พลางยื่นกระดาษชิ้นเล็กๆ มาให้....
“ใคร ครับพี่” ผมถาม
“พี่ตรี... เพื่อนพี่วัช จำได้ไม๊ คนที่ เราออกไปพร้อม ไอ้ป้องกับไอ้เดชไง”
“ครับ...” ผมนึกออกทันที บ้านพี่เค้าอยู่ไม่ไกลเท่าไรนัก เพราะวันนั้น พี่วัชจอดรถไว้บ้านนั้น แล้วเอารถของพี่ตรี มาแทน (พี่เค้าชื่อพี่ตรีครับ)...
ไม่ นาน ผมก็ไปถึงบ้านนั้น..... พี่ตรีรออยู่แล้ว....แต่...ไม่ได้อยู่คนเดียวสิครับ เพราะ พอพี่ตรีพาผมขึ้นไปที่ห้องรับแขกด้านบน ก็มีเด็กหนุ่มหน้าตาดีอีกคน อายุรุ่นราวคราวเดียวกับผม นั่งดูทีวีอยู่แล้ว ในห้องนอกจากฝั่งที่เป็นโซฟาแล้ว อีกฝั่งยังมีโต๊ะสนุ๊กขนาดใหญ่ ตั้งอยู่อีกตัวด้วยสิ....
“ดิน... นี่ต้น...” พี่ตรีแนะนำให้ผมรู้จัก “ต้น นี่ดิน...”
ผม ยิ้มให้เพื่อนใหม่... ดูลักษณะหน้าตา... ท่าทาง และการแต่งตัวแล้ว... ผมก็เดาออกว่า... เราเป็นเพื่อนร่วมอาชีพกัน... ของอย่างนี้ เดากันไม่ยาก... จะมากจะน้อย... เด็กขาย... พวกเราจะมีประกายตาที่... บอกไม่ถูก... มันเป็นประกายตาที่ท้าทาย... เชื่อมั่น... อ่อย... ประมาณนั้น... หุ หุ
พี่ตรีให้ผมไปอาบน้ำก่อน... พอออกมา ก็ยื่นผ้าขาวม้าให้ผมนุ่ง แล้วบอกให้ ต้น เข้าไปอาบบ้าง...
ระหว่างที่ เจ้าต้น อาบน้ำ... พี่ตรีก็บอก... “ดิน... เดี๋ยวเราเล่นกับต้นนะ... พี่จะดู”
ผมมองหน้าพี่ตรี ยิ้มๆ... “ผมไม่รับนะครับพี่”
“พี่รู้...” พี่ตรีค้อน... “พี่วัชกับพี่ป๋อมเพ้อขนาดนั้น... ไปทำอะไรเค้ายะ”
“พี่ไม่ลองดูมั่งล่ะครับ” ผมยิ้มยั่ว... เดินเข้าไปใกล้...
“มะ...ม่าย...” พี่ตรี ส่ายหน้าดิก... เดินถอยหลังกรูดจนผมหัวเราะ...
“ทำไมต้องหนีขนาดนั้นล่ะครับ... ผมไม่ทำอะไรพี่หรอกครับ....”
พี่ตรีชี้ที่ รอยแยกของผ้าขาวม้า “ไม่ทำอะไรแล้วมันโผล่มาทำไมยะ...”
ผมก้มลงดู.... อ้าว... ไอ้ลูกชายผม มันโผล่หัวขึ้นมาทักทายแทนพ่อมันแล้วไง... ‘เฮ้ย... บ้ากามรึไงไอ้ดิน...’
แต่ ก่อนที่จะพูดอะไรกันต่อ... เจ้าต้น ก็ออกมาจากห้องน้ำแล้ว นุ่งผ้าขาวม้าออกมาเหมือนกัน... รูปร่างมันดี หนา ล่ำสันแบบคนออกกำลังกายในร่ม... (ยกน้ำหนัก... ซิทอัพ ประมาณนั้น อย่าคิดมากสิครับ... หุ หุ) ผิดกับผมที่ เพรียวๆ แบบนักกีฬากลางแจ้ง... (ถึงแม้ผมจะเป็นดาว... แต่ผมก็ยังออกกำลังกายเป็นประจำนะคร๊าบ...)
ผม จัดผ้าขาวม้า ปิดหัวเจ้าลูกชายมิดชิด ทำหน้ากระเรี่ยกระราด เดินไปนั่งที่โซฟาตัวยาว.... พี่ตรีทำหน้าตาย เดินไปเปิดทีวีกับเอาตลับวีดีโอ ใส่เครื่องเล่น...
“ดูหนังกันไปก่อนนะ... พี่ขอไปอาบน้ำก่อน”
เจ้า ต้น เดินมานั่งข้างๆ ผม หลังจากที่พี่ตรี เข้าห้องน้ำไปแล้ว... ผมหันไปยิ้มให้เพื่อนใหม่ ที่จะต้องมาทำกิจกรรมร่วมกัน... ภาพบนจอเป็นหนังที่เดาไม่ยากใช่ไหมครับ...
ครับ มันเป็นหนัง เอ๊กซ์... แต่ที่มันไม่ธรรมดา ก็คือมันเป็นหนังระหว่าง ผู้ชาย กับผู้ชายครับ... ถึงแม้ผมจะทำงานด้านนี้ แต่... มันก็ยังแปลกๆ อ่ะ...หุ หุ
ไอ้ผู้ชายในจอทั้งสองคนก็ ไม่ธรรมดาด้วยสิ... ทั้งรูปร่าง...หน้าตา... และขนาด “K”...
“ของนายใหญ่ไม๊วะ ดิน...” จู่ๆ ไอ้ต้นก็ถามผมขึ้นมา
“ก็... ไม่เล็กอ่ะ...” ผมตอบ... ไม่ได้นึกอะไร “แต่ฝังมุกด้วย”
“เฮ้ย... จริงป่ะ... ขอดูหน่อยสิ...” แล้วก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง... ไอ้ต้นมันล้วงมือเข้าไปในรอยแยกของผ้าขาวม้าที่ผมนุ่งอยู่ ผมกำลังเพลิน เลยตะครุบปิดไม่ทัน...
“โอ้โฮ... ดิน... ทำไม “K” นายมัน... ใหญ่นักวะ... กูตายแน่...” ไอ้ต้นคราง เมื่อเปิดผ้าของผมออก... ไอ้ลูกชายตัวดีของผม มันก็โผล่หัวบานๆ ออกมาทักทายผู้บุกรุกอย่างอหังการ์....
ไหนๆ ก็ไหนๆ ผมก็เลยเอนหลัง อ้าขาให้ไอ้ต้นมันดูซะให้เต็มตา...
แต่ ไม่แค่ดูสิครับ...ไอ้ต้นมันเอื้อมมือสั่นๆ มาจับ “K” ของผมไว้เต็มมือ... หนำซ้ำยังคลึงเม็ดมุกเล่นอีกต่างหาก... “แม่งแปลกมือดีว่ะ ดิน...” มันบอกเมื่อเห็นเม็ดมุกมันเคลื่อนไปมา...
“ใครฝังให้นายวะดิน...”
“เพื่อน...” ผมบอก
“ไม่กลัวเหรอ”
“กลัวอะไรอ่ะ”
“ก็ กลัวเจ็บ... กลัวเป็นมะเร็ง... หรือมีปัญหาอย่างอื่น”
ผมส่ายหน้า... “ไม่นี่ เราฝังมาสามปีแล้ว... ไม่เห็นมีปัญหา ไอ้เจ็บน่ะเจ็บแน่ แต่ ตอนนั้นมันอยากได้ว่ะ...”
“Kนายสวยว่ะ ดิน... ทั้งใหญ่ยาว...ตรง หัวบาน เส้นเลือดโปน... แม่งยิ่งฝังมุกอีก... แขกไม่ติดตรึมเหรอวะ”
ผม หัวเราะหึๆ... ไม่ตอบ.... แล้วผมก็ต้องอึ้ง... เมื่อไอ้ต้นมันโน้มตัวลงมา อมส่วนหัวบานๆ ของ “K” ผมเข้าไปในปาก... แมร่ง... ลูกค้ายังอยู่ในห้องน้ำ...เมิงเอาเลยเหรอวะ...
เอา... ถ้าเมิงอยากนัก... ผมหงายหน้า อ้าขาอำนวยความสะดวกให้ไอ้ต้นมันจัดการกับ “K” ของผมตามสบาย... ลีลาของมันก็ใช้ได้ครับ... อย่างที่บอก... เด็กบาร์ จะมากจะน้อย “ดูดK” เป็นทุกคนละครับ...
พี่ ตรี ออกมาจากห้องน้ำ นุ่งกางเกงเลครึ่งแข้ง เสื้อยืด ออกมานั่งที่โซฟาตัวถัดไป...ผมหันไปยิ้มให้... พี่ตรีทำท่าบอกว่าตามสบาย...ไอ้ต้นมันเหลือบตามองนิดนึง แล้วก็หันไปหลับหูหลับตา ดูดของผมต่อ...
สงสัย ไอ้ต้นจะลีลาไม่เบา... พี่ตรีนั่งดูไปสักพัก.. ก็ทนไม่ได้ ขยับเข้ามานั่งข้างๆ เอามือลูบไปตามกล้ามหน้าอก หน้าท้องของผม บางทีก็ก้มลงไปดูไอ้ต้นที่ยังคง “ดูดK” ของผม อย่างเมามัน... บางทีก็เอื้อมมือลงไปคลึงใข่ของผมเล่นบ้าง....
อีกพักใหญ่ ไอ้ต้นก็เงยหน้าขึ้นมา... พี่ตรียื่นของคุ้นเคยส่งให้... ก็หลอดเควายนั่นแหละครับ...
ไอ้ต้นจัดแจง... เอาเควายทาที่Kผมจนลื่นเป็นมันไปทั้งลำ กับที่ก้นของมัน... ก่อนจะก้าวขึ้นมานั่งคล่อมหน้าขาผมแล้วหย่อนตัวลงมา...
ผม จับ “K” ผมให้ตั้งตรง รอรับ ไอ้ต้นที่ค่อยๆ หย่อนก้นลงมาช้าๆ... พอสัมผัสกับKผม ไอ้ต้นก็จับKผม ถูไถไปมาสองสามที แล้วกดก้นลงมาอีก เมื่อตรงที่ตรงทาง
“อูยซซซ... ใหญ่ชิปหายเลยมึง... ดิน...ซี๊ด.... ”
ไอ้ต้นแหงนหน้าสูดปาก อย่างกับกินพริก ส่วนก้นมันก็ขยับไปมาเบาๆ เพื่อให้คลายความตึงแน่น... แล้วกดลงไปอีก... ทีละหุนทีละมิล...
ท่อน Kของผมค่อยๆ มุดเข้าไปในรูก้นของไอ้ต้นช้าๆ... เห็นมันหยุดหอบหายใจทำหน้าเหยเกเป็นระยะๆ... กัดฟันกรอดๆ เมื่อเม็ดมุกมุดเข้าไปในรูของมันทีละเม็ดๆ... จนกระทั่งครบ...
“หมดหรือยัง ดิน”
ผมยิ้มให้มัน... “มุกน่ะหมดแล้ว... แต่Kกูยัง”
“แม่ง... นอกจากใหญ่แล้วยังยาวอีก...” ไอ้ต้นบ่นเบาๆ กัดฟันกรอด... เห็นมันนั่งนิ่งๆ อยู่ครู่นึง ก็สูดลมหายใจลึกๆ ก่อนจะกดลงมาหนักๆ... “ฮึ๊บ...” Kยาวเกือบเจ็ดนิ้วของผม หายเข้าไปในรูก้นมันจนหมดแท่ง
ไอ้ต้นตัวสั่นระริก... จับหน้าผมหันมาจูบปากเหมือนจะหาที่พึ่งระบายความอึดอัด... ผมโอบหลังมันไว้.... เหงื่อซึมเต็มหลังเลยมึง...
ครู่ ใหญ่ๆ มันก็เริ่มเคลื่อนไหว...ขย่มตัวขึ้นลงกับKผม พอๆ กับที่ผม ขยับสะโพก รับกับการขย่มของมัน... ผมหันไปมองพี่ตรี เห็นมองกิจกรรมของเราสองคนตาไม่กระพริบเลย...
“ดินมึงทำดีกว่า... กูไม่ไหวแล้ว” มันหอบเมื่อขย่มไปได้พักนึง
ผม ขยับตัวให้มันลงไปด้านล่าง ส่วนตัวผมพลิกกลับขึ้นมาด้านบนแทน พอจัดท่าทางได้ที่ ผมก็ขยับเอว สาวสะโพก กระเด้าKใส่ไอ้ต้นเป็นจังหวะ...
...
ตอนนี้ยังไม่จบนะครับ เด๋วมาต่อครับ
คิดถึงนะครับ คนดี...
ดิน
-
วิ่งเล่นรอ :oni1:
มาต่อเร็วๆๆ นะ
:oni3:
-
รอๆ :a4: :a4: :a11:
-
พี่ดินจะมาต่อเมื่อใดนี่
ไอ้โฟมจาลงแดงคร๊าบบบบบบบบ
-
:oni2:
-
:oni1: วิ่งเล่นรอตอนต่อไป
-
พี่ดินจะมาต่อเมื่อใดนี่
ไอ้โฟมจาลงแดงคร๊าบบบบบบบบ
ฮ่า ๆ งานนี้ไม่เกี่ยวกะไอ้ดิน เพราะ คุณพูห์ ต้องรับผิดชอบ.... :m23: :m4:
-
ู^
^
^
จิ้มพี่ดิน
พี่ดินจะมาต่อเมื่อใดนี่
ไอ้โฟมจาลงแดงคร๊าบบบบบบบบ
ฮ่า ๆ งานนี้ไม่เกี่ยวกะไอ้ดิน เพราะ คุณพูห์ ต้องรับผิดชอบ.... :m23: :m4:
มะรู้ มะชี้
อิอิ
-
^
^
^
อย่าทำแบบนี้จิ คนเรานะทำกันได้ มันค้างงงงงงง :m31:
-
ง่า อย่าทำเปงมะรุมะชี้สิคับ
-
รอครับ รอ
-
บทที่ 37 ลูกค้าเกรดเอ (4)
ผม ขยับตัวให้มันลงไปด้านล่าง ส่วนตัวผมพลิกกลับขึ้นมาด้านบนแทน พอจัดท่าทางได้ที่ ผมก็ขยับเอว สาวสะโพก กระเด้า “K”ใส่ไอ้ต้นเป็นจังหวะ...
บทบาทลีลาต่างๆ ที่ใช้กับลูกค้า ถูกนำมาใช้ กับไอ้ต้น... ทั้งบิด ทั้งส่ายสะโพก ควงไปมา ให้เม็ดมุกเสียดสีกับภายในของมัน
“อูย... ดิน... มึง...สุดยอด...ซี๊ด...”
ไอ้ต้น ทำหน้าเหยเก... ครางซี๊ด...โอบคอผมลงไปจูบแลกลิ้น... โดยสะโพกของผมก็ยังทำหน้าที่ไม่ขาดตกบกพร่อง...
ผม จับ “K” ของไอ้ต้นที่มีขนาดไม่ธรรมดา รูดขึ้นลงไปมาเป็นจังหวะ... หันไปมองพี่ตรี เห็นจ้องมองกิจกรรมของเราสองคนอย่างตั้งอกตั้งใจ มือนึงล้วงลงไปในกางเกง ทำอาการที่ผู้ชายทุกคนทำอยู่เป็นประจำ
ผม กับไอ้ต้น ใช้โซฟาตัวยาว เป็นเวที หกคะเมนตีลังกา “เอา” กันอย่างดุเดือด... ด้วยความที่มันเองก็ออกกำลังกาย ผมก็ออกกำลังกาย เราก็เลยเป็นคู่ที่ฟาดฟันกัน....สมน้ำสมเนื้อ
จนสุดท้าย....
ผม โอบหลังไอ้ต้น... บอกให้มันกอดคอผมไว้ แล้วเกร็งตัวลุกขึ้นยืน ในลักษณะ อุ้มแตง จับมันเขย่าไปมา... ไอ้ต้นทำหน้าเหยเก กอดคอผมแน่น...
“อูยซซซ ดิน กูเสร็จแล้ว... อูยซซซ”
ตัวมันเกร็ง... กระตุกน้ำเงี่ยนออกมาอย่างมากมาย เปรอะเปื้อน...หน้าท้องของเราสองคนเต็มไปหมด...
จน กระทั่ง มันหยุดกระตุก ผมถึงค่อยๆ วางมันลงที่โซฟา... อีก... หันไปมองพี่ตรี เห็นแกหลับตาพริ้ม... ตรงเป้ากางเกงเปียกเป็นดวงๆ... เสร็จไปแล้วเหมือนกัน....
เหลือผมคนเดียวที่ยังไม่เสร็จ... “มึงเอามาชักใส่ตัวกู... ดิน...” เสียงไอ้ต้นมันกระซิบบอก
ผม ค่อยๆ ถอดออกมา ไอ้ต้นมันทำคิ้วกระตุกหลับตาปี๋ทุกครั้งที่ เม็ดมุก สะดุดปากทางของมัน... ผมคุกเข่า คล่อมตัวของมัน จับ “K” ของตัวเองชักเป็นจังหวะ...
ครู่เดียว ผมก็เกร็งตัว กระตุกเยือก แหงนหน้า หลับตา “อูยซซซซ”
น้ำ เงี่ยนผมกระฉอก...พุ่งออกมา อย่างแรง... ยิงไปโดนหน้า โดนตาของไอ้ต้นเต็มไปหมด หลายส่วนหยดลงที่หน้าอกของมัน... จนอาการเกร็งกระตุกหยุดลง ผมก็ค่อยเอนตัวลงไปนั่งที่โซฟา ข้างๆ มัน....
“แมร่ง... ยิงกูตายคาที่เลยมึง ไอ้ดิน...” ไอ้ต้นบ่น ตอนเอากระดาษทิชชู่เช็ด น้ำเงี่ยนของผมที่เปรอะหน้าของมัน...
ผมหัวเราะกับคำพูดของมัน “โทษที ว่ะ กูไม่ได้ตั้งใจ กะจะให้เข้าปาก ดันสูงไปหน่อย”
มันหัวเราะบ้าง โยนกระดาษทิชชู่ที่เช็ดน้ำเงี่ยนจนแฉะลงมาบนตัวผม... แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ...
พอไอ้ต้นออกมา พี่ตรีก็เข้าห้องน้ำไปบ้าง... ไอ้ต้นเดินมานั่งข้างผม ที่ยังนอน “Kโด่” อยู่....
“เฮ้ย... Kมึง ยังไม่ลงอีกเหรอดิน...”
“อือ... กูมันสิงห์ปืนแฝดว่ะ”
ไอ้ ต้นมองพิจารณาKผมเต็มๆ ตา... “Kมึงสวยว่ะ ดิน... ใหญ่ ยาว... หัวบาน เสือกฝังมุกอีก...ครบเครื่องเลย...แถมหุ่นมึงก็ดีด้วย แมร่งเอ๊ย... ลูกค้าไม่ติดมึงก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว...”
“มันสำคัญที่ลีลา...” ผมบอก... “มึงว่ากูลีลาดีหรือเปล่าล่ะ” ผมหันไปมองหน้ามัน
“อือ... ก็... ไม่เลว...” มันหลบตาผมหน้าแดง...ไอ้ห่า กูเอามึงน้ำแตกคาK ยังว่าไม่เลวอีกเหรอ...
พี่ตรีออกมาจากห้องน้ำ ผมถึงลุกขึ้น เดินเข้าห้องน้ำไปบ้าง... ออกมา ก็ไม่เห็นไอ้ต้นอยู่แล้ว...
ผมเดินไปที่เสื้อผ้า จะแต่งตัวบ้าง... แต่พี่ตรีดึงมือผมไว้...
“เราอยู่กับพี่ก่อนนะดิน...”
ผมหันมามอง... ยังเห็นแววหื่นในลูกกะตาของพี่ตรี... เอาวะ... กรู...
“เล่นสนุ๊กเกอร์เป็นไหม... ดิน”
“ก็... พอได้ครับ...” ผมเคยเล่นอยู่บ้าง แต่ไม่เก่งอะไรมากนัก...
“เล่น กับพี่หน่อยสิ...” พี่ตรีชวน ดึงผมไปที่โต๊ะ... ปิดไฟในห้องหมด เปิดไฟกลางโต๊ะ... แล้วหันมา ตั้งลูก... ยื่นไม้คิวให้ผม แต่พอผมจะเดินไปที่ลูกขาวที่จุดเริ่ม พี่ตรีก็ดึงผ้าขาวม้าผมไว้...บอก “ไม่ต้องใส่หรอก... นะ”
เอา... ให้ตูแก้ผ้าเล่นสนุ๊กเนี่ยะนะ... ก็ได้ฟะ...
ผม เล่นสนุ๊กเกอร์ กับพี่ตรี... เล่นไป เสียวไป... เฮ้อ...ไม่รู้จะมีกฎข้อไหนของสนุ๊กเกอร์หรือเปล่านะครับ... ที่ให้ผู้เล่นลวนลามคู่ต่อสู้ได้... ก็พี่ตรีสิครับ พอผมตั้งท่าจะแทง... พี่แกก็มานั่งคุกเข่าหน้าผม เอาไม้คิวประจำตัวของผมเข้าปากบ้าง... อมลูกสนุ๊กของผมบ้าง... ใครจะไปมีสมาธิขนาดน๊าน...
กว่า จะจบเกมส์ ก็เล่นเอาผมขาสั่น... ไม้คิวแข็งปั๊ก... สกอร์น่ะหรือครับ... ผมแพ้พี่ตรี หลุดรุ่ย... โธ่... เล่นทำลายสมาธิกัน เห็นๆ แบบนั้น... แทงเปลี่ยนๆ (ขาวลงหลุม) สองสามหนก็เรียบร้อยแล้ว...
ไหนๆ เกมส์ สนุกหกหลุมแพ้... เอาวะ... ยังไงหลุมเจ็ดตูต้องชนะ...
... ผมดึงพี่ตรี เข้ามาจูบแลกลิ้น พี่ตรีทำท่าอ่อนระทวย แต่มือจับไม้คิวของผมแน่น เหมือนจะเป็นที่ยึดเหนี่ยว (มารยา... ห้าหมื่นเล่มเกวียนจริงๆ)
“ดินจ๋า... ทำไมมันใหญ่จัง” พี่ตรีบีบไม้คิวของผม รูดเข้าออก จนผมต้องแอ่นตัวสู้...
“แล้วพี่ไม่ชอบเหรอครับ...” ผมแกล้งถาม....
“ใครว่า... อิจฉาเจ้าต้นมันจะตาย...” อ้าว... แล้วอ๊อฟตูให้มาฟันมันทำไมฟะ...
ผม ไม่พูดแล้ว... มือไม้เริ่มเปะปะ... พักเดียว พี่ตรีก็ไม่เหลือผ้าติดตัว... ไม่เสียเวลาไปไหนหรอกครับ... พื้นปาร์เก้ตรงนั้นแหละ ขัดถูไว้เป็นเงาวาววับ... เป็นเขียงอย่างดีให้ผมเชือดพี่ตรี...(โหดไปป่าววะ...ไอ้ดิน)
พี่ตรีบิดตัวม้วนไปมาอยู่ที่พื้น ไม่ว่าผมจะซุกจมูกไปตรงไหน...ครางลั่น...
“ดิน... อูยซซซ พี่เสียว...”
ผม ไม่ปล่อยให้พี่ตรีทรมานนานหรอกครับ... ครู่เดียว ขาพี่ตรีก็มาพาดอยู่ที่บ่าผมแล้วทั้งสองข้าง ร่องก้นของพี่ตรี ก็เป็นเป้านิ่งให้ผมดันจรวดหัวรบพิเศษของผมเข้าไป...
“ดะ... ดิน... ค่อยๆ ก่อน...มันแน่น...” พี่ตรีครางเมื่อส่วนหัวบานๆ แทรกเข้าไป... สองมือดันหน้าขาไม่ให้ “K” ของผมบุกเข้าไปทีเดียวทั้งหมด...
แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา... ผมขยับตัวซ้าย-ขวา...เข้า-ออก ไม่นาน “K” เกือบเจ็ดนิ้วของผม ก็มุดเข้าไปในตัวพี่ตรีจนมิดแท่ง...
หลัง จากนั้นมันก็เป็นการเอาคืน... ไหนๆ ก็เสียไปหกหลุม... หลุมที่เจ็ด ผมไม่ยอมแพ้เด็ดขาด... ผมทั้งส่ายทั้งควงทั้งดัน จนพี่ตรีครางไม่หยุดหย่อน
“อูยซซซ... ซี๊ดดดซซซซ... อูยซซซ... ซี๊ดดดซซซซซ”
จาก ที่พี่ตรีเอามือดันหน้าขาของผมเอาไว้ไม่ให้ ผมดันเข้าไปจนสุด... ตอนหลังมากลายเป็นจับสะโพกผม ดึงเข้าหาตัว...ตามจังหวะการกระเด้า...
“โอ๊ว... ดิน... อูยซซซ”
แต่บนพื้นอย่างเดียวมันไม่สะใจหรอกครับ... ไหนๆ พี่เค้าก็มี เวทีมาให้ผมแล้ว... ครับ... ก็บนโต๊ะสนุ๊กนั่นไง...
ตอน ผมดึงตัวพี่ตรีขึ้นมาพิงโต๊ะ... พี่ตรีคงเดาออกว่าผมจะทำอะไร... เอื้อมมือไปกดปุ่มข้างขาโต๊ะ... โคมไฟที่อยู่สูงกว่าพื้นโต๊ะไม่มาก ก็ขยับตัวลอยสูงขึ้นไปจนติดเพดาน... อะฮ้า... ไม่เลว
ไม่ รอนานหรอกครับ... ผมกับพี่ตรีก็ขึ้นไปเล่นกิจกรรมเข้าจังหวะกันบนนั้นเรียบร้อย... พี่ตรีนอนตะแคง ขาข้างนึงอยู่ที่บ่าผมที่นั่งคล่อมขาอีกข้างนึงของพี่ตรี... โยกสะโพก กระเด้า “K” เข้าใส่รูของพี่ตรีเป็นจังหวะ
“ดินจ๋า... อูยซซซ พี่เสียว... เก่งจัง... อูยซซซ”
นาน พอสมควรละครับ ที่ผมลงฑัณต์ พี่ตรีอยู่บนสักหลาดสีเขียว บนโต๊ะสนุ๊ก.. ไม่ได้สนใจละครับ ว่ามันจะเสียสมดุลย์ไปหรือเปล่า... คิดอย่างเดียวว่าผมจะต้องตอบสนองพี่ตรีให้ดีที่สุด...
แล้วผมก็ทำสำเร็จ... พี่ตรีครางระงม... เมื่อผมเร่งจังหวะของการกระเด้า...
“อ๊าววววซซซ ดิน... พี่...ออก แล้ว...”
พี่ตรี เกร็งตัวกระตุกเป็นระยะๆ ขณะที่น้ำเงี่ยนพุ่งออกมาจากปลาย “K” ของพี่ตรี โดยที่ทั้งผมและพี่ตรีไม่ได้แตะต้องมันสักนิด...
พอเห็นคู่ต่อสู้ของผม... ถึงฝั่งแล้ว ผมก็เร่งจังหวะความเร็วของการ “กระเด้า” ขึ้นจนกระทั่ง...
“อูยซซซ พี่ตรีครับ ผม...ออก...”
“เอามาใส่ตัวพี่... ดิน...” พี่ตรีบอก...
ผมกระเด้าหนักๆ อีก สี่ห้าที ก็ดึงออกมา ใช้สองมือกำรูดเข้าออกอย่างรวดเร็ว...
“อ๊ากซซซ” ผมหลับตาครางออกมา... แอ่นตัวเกร็ง...น้ำเงี่ยนของผมพุ่งออกมาอีกครั้ง... ถึงแม้มันจะเป็นครั้งที่สองในเวลาต่างกันไม่ถึงชั่วโมง แต่ความแรงในการพุ่งก็ยังไม่ตก... พี่ตรีที่อ้าปากค้างเมื่อน้ำเงี่ยนของผมพุ่งพรวดเข้าหน้าพี่ตรี จนเลอะเทอะไปหมด บางส่วนเข้าไปในปากพี่ตรีอย่างไม่มีทางหลบเลี่ยง...
จน กระทั่งอาการกระตุกเกร็งกล้ามเนื้อของผมหยุดลง... ผมจึงค่อยๆ ลืมตาขึ้นมอง พอเห็นหน้าพี่ตรีผมถึงกับหัวเราะหึๆ...“ศพที่สองสำหรับวันนี้...” ผมบอก... เพราะเมื่อกี้ ไอ้ต้น ก็โดนผมยิงในลักษณะเดียวกันไปหยกๆ...
พี่ตรีทำหน้าพิกล... “บ้า... ดิน... เข้าปากพี่เลย...”
ผมหัวเราะก๊าก... ลงไปนอนกอดพี่ตรี... “อร่อยไหมครับ”
“ยังจะมาถาม...” พี่ตรีหยิกหน้าท้องของผมเบาๆ... “ไปเอากระดาษทิชชู่มา”
..........................................................................
วัน นั้น ค่าตอบแทนการเป็นมือปืน สองศพของผมสูงไม่เบา... พี่ตรี เอาใบม่วงๆ ใส่กระเป๋าผมมาปึกนึง นับได้ เจ็ดใบ... สามพันห้า... หักค่าอ๊อฟแล้ว ผมยังเหลือพอหายเหนื่อยไปเยอะ....
อ้อ... สนุ๊กหลุมเจ็ดน่ะ ผมว่า.. ผมชนะอย่างขาวสะอาด... ใช่ไหมครับ...
..........................................................................
เฮ้อ... ทั้งงานหลวง งานราษฎร์ ใครจะสงสารไอ้ดินบ้างไหมล่ะครับ เนี่ยะ
คิดถึงนะครับ... คนอ่านคนดีของผม
ดิน
-
เฮ้ย
แจ้งความๆ
เจอตัวมือปืนแล้ว
:laugh:
-
:m25:
:a2: สุยอดเลย ลูกพี่
-
ไม่ใช่แค่ 2 ศพนั่นที่ตาย คนทางนี้ก็ตาย :jul1:
-
พี่ดินรักศึกหนัก แต่ก็ชอบใช่ม๊ะ
:laugh:
-
เริ่ดมากค่ะ
ยังงี้โต๊ะสนุกไม่เปรอะแย่เลยเหรอเนี่ย
-
:jul1: ทางนี้ตายเป็นเบือเลยอ่ะ ลุงดิน เหงใจป้าๆทางนี้หน่อยเด้อ :m29:
-
พี่ดินเป็นฆ่าตกร
จบตอนนี้ ตายเพิ่มอีกหลายศพแล้ว :jul1:
-
มือปืนลูกซองแฝด(ยักษ์)
(http://upic.me/i/w8/onion87.gif) (http://upic.me/show.php?id=d7c0c2da97ee99ba8a87d3f15cba171e)
หมดแรง
ขอบคุณกั๊บป๋ม
-
ไม่ใช่แค่ 2 ศพนั่นที่ตาย คนทางนี้ก็ตาย :jul1:
ท่าทางงานนี้มีหลายศพแน่ :laugh:
-
ไม่ใช่แค่ 2 ศพนั่นที่ตาย คนทางนี้ก็ตาย :jul1:
ท่าทางงานนี้มีหลายศพแน่ :laugh:
ว้า... รู้สึกผิดยังไงไม่รู้อ่ะ... แล้วตอนต่อไปจะโดนประหารไหมเนี่ยะ หนักกว่านี้ สยองกว่านี้อีกนะมึง ไอ้ดิน....
จะประหารยังไง ก็ห้ามริบอาวุธที่ใช้สังหารนะครับ หุ หุ
:oni1: :oni1: :oni1:
-
รออ่านตอนใหม่ :jul1:
-
พี่ดิน... สุดยอดว่ะ
เปิดคอร์สเลยป่าว..... ผมจะสมัครป็นศิษย์
55555555555555555555
-
เหอเหอ
ไม่มีคำบรรยายใด ๆ อีกแล้วค่ะพี่ดิน
o13 o13 o13 o13 o13
-
หื่นสุดๆไร้คำบรรยายใดจะเทียมทาน :t2:
-
บทที่ 38 หลงรูป "เด็กขาย"
“ดิน... มีลูกค้าจะอ๊อฟเราไปต่างจังหวัด สองคืน วันศุกร์กับเสาร์ที่จะถึง ไปได้ไม๊... ติดเรียนอะไรหรือเปล่า”
พี่รัตน์ถามผมหลังจากรับโทรศัพท์ของลูกค้าในคืนวันอังคาร...
“ได้ครับพี่” ผมตอบอย่างไม่ต้องคิด... เพราะตอนนั้น น้องษาไปเรียนที่เชียงใหม่แล้ว... “ว่าแต่ว่า... ใครครับ พี่”
“เหอะ น่ะ...” พี่รัตน์ตอบอย่างมีเลศนัย “วันศุกร์ มาที่ร้านตอนสิบโมงนะ ยังไงก็เบาๆ หน่อยละกัน... สงสารเค้า... เฮ้อ... ม่ายรุไปชอบมันได้ยังไง คิดการณ์ใหญ่เกินตัวจริงๆ... ” แล้วแกก็ค้อนลมค้อนแล้งไปตามเรื่อง...
...
วัน ศุกร์ ผมมาที่ร้านตอนสิบโมงอย่างไม่รู้อะไรเลย... แถมหน้าร้านปิดเงียบ... ไม่น่าแปลกใจ... เพราะมันยังเช้ามาก เมื่อเทียบกับเวลาทำงานในแต่ละวันของพวกเรา...
ยืนเตร่อยู่ไม่นาน ก็มีรถเก๋งบีเอ็มดับเบิ้ลยูสีดำติดฟิล์มทึบเข้ามาจอด แล้วกระจกด้านคนขับก็เลื่อนลง...
“พี่ดินครับ... โก้เอง...”
“น้อง โก้” คือคนที่ เมื่อหลายตอนที่แล้ว ผมเคยเล่าถึงเรื่อง ลูกค้าคนนึง ยังเด็กอยู่... ไม่เคยเที่ยว และไม่กล้าเที่ยวด้วยตัวเอง ต้องมีพี่เลี้ยงมาอ๊อฟผม ไปให้ที่โรงแรม
ผมนึกว่าหลังจากวันนั้นแล้ว ก็คงไม่มีอะไรอีก... กลายเป็นว่าน้องโก้เป็นลูกค้าที่โทรมาอ๊อฟผมนั่นเอง...
น้อง โก้ พาผมไปเมืองกาญจน์ หลังจากแวะทานข้าวกลางวันในตัวเมือง ก็ขับต่อเข้าไปที่พัก... มันเป็นบ้านพักสองชั้นตกแต่งสวยงาม เงียบสงบ อยู่บนเนื้อที่ค่อนข้างกว้าง ริมแม่น้ำแคว...
“บ้านโก้เอง... พ่อซื้อเอาไว้พักผ่อน... ไม่ค่อยได้มาเท่าไร... จ้างคนแถวนี้ดูแล”
เราเข้าไปในบ้าน... ห้องนอนอยู่ด้านบน มีระเบียงกว้าง... มองเห็นแม่น้ำเป็นสาย สวยงาม... เฮ้อ... คนรวย
น้องโก้เข้ามากอดผมจากข้างหลัง ตอนผมยืนดูวิวอยู่ที่ระเบียง “สวยไหมครับ”
“สวยครับ... น่าอยู่จัง...” ผมดึงน้องโก้มากอดบ้าง... น้องเค้าเอนหัวมาพิงอกผม... (เฮ้ย.!! อินขนาดนั้นเลยเรอะ...)
ไม่พิงเปล่า มือยังลูบอยู่ที่เป้ากางเกงยีนส์ ผมอีกต่างหาก...
ได้เรื่องสิครับ... ไอ้ลูกชายผมมันก็ถูกรุกรานไม่ได้ซะด้วย... แผล็บเดียว มันก็พองตัวเป็นลำ...
“อะไรอ่ะ... พี่ดิน...” น้องโก้ถาม... ไม่น่าถาม ก็ไอ้ที่น้องโก้อมจนแก้มตุ่ยไปคราวที่แล้วนั่นแหละ...
ผมหัวเราะหึๆ... ปลดหัวเข็มขัด รูดซิป แล้วจับมือน้องโก้ให้ล้วงเข้าไปในกางเกงใน...
“จับดูสิครับ...”
“ใหญ่จังครับ พี่ดิน...” ไม่จับเปล่า น้องโก้ยังล้วงให้มันออกมาชมโลกภายนอกอีก...
ผมเหลียวซ้ายแลขวา... “เดี๋ยวใครมาเห็น”
“ไม่มีหรอกครับ... ป้ากับลุงคนที่เฝ้าบ้าน พอมีบ้านโก้มา... ก็จะออกไปหมด ไม่เข้ามายุ่ง”
รู้ อย่างนั้น... ผมก็สบายใจ...เลยปล่อยให้น้องโก้ถอดเสื้อผ้าผมตามสบาย... ไม่นาน ผมก็ยืนเปลือย อวดกล้ามแกร่งๆ กับ “Kฝังมุก” ให้น้องโก้ดูเต็มๆตา กลางระเบียงบ้านนั่นเอง
เหมือน กระหายอยากมานาน... เด็กหนุ่ม (สาว) ไม่รีรอ... ที่จะนั่งคุกเข่าตรงหน้าผม จูบที่ท่อนKแข็งๆ สองสามที ก่อนจะอมหัวบานๆ เข้าไปเต็มปาก...
ท่า ทางน้องโก้จะหลงใหล คิดถึง “Kฝังมุก” ของผมไม่น้อย เฝ้าดูด เฝ้าอม... ใข่สองลูกก็ไม่เว้น... ถึงลีลาของน้องเค้าจะไม่ดีนัก แต่ น้องโก้ก็ทำผมยืนตัวเกร็ง ขาแข็งไปได้เหมือนกัน...
ผม ปล่อยให้น้องเค้า ย่ำยี Kผมจนพอใจ (ของผมด้วย) แล้วจับน้องเค้าลุกขึ้นมา... จูบไซ้ไปทั่ว ก่อนจะประกบปาก เริ่มจากเบาๆ แล้วกดหนักๆ เล่นเอาน้องโก้ตัวอ่อน... แต่มือยังกำท่อน “K” ของผมไว้ไม่ยอมปล่อย...
ด้วย ชั้นเชิง (ขั้นเทพ) ... ไม่นาน น้องโก้ก็โชว์หุ่นบางๆ ขาวๆ เปลือยเปล่าให้ผมซุกไซ้ไปทั่วตัว... และอีกไม่กี่นาทีต่อมา... ร่างบางของน้องโก้ก็อ่อนระทวยอยู่บนเตียงหนานุ่ม โดยมีตัวของผมกอดประกบทับลงไป... เร้าโลมอย่างใจเย็นไปทั่วตัวของน้องเค้า
“พี่ ดินครับ... โก้เสียว...” น้องโก้ครางเสียงสั่น เพราะ ท่อนKของผมที่สอดประกบ แทรกอยู่ตรงหว่างขาทำเอาน้องเค้าตัวสั่นสะท้านอย่างกับลูกนกตกน้ำ
“เดี๋ยวพี่จะทำให้โก้เสียวกว่านี้อีก....” ผมจูบที่หน้าผาก เปลือกตา และปลายจมูกชื้นเหงื่อ อย่างปลอบโยน
สอง แขนของน้องโก้กอดผมแน่น จูบผมที่ปลายคาง... ผมจูบตอบน้องเค้า เอื้อมมือควานไปที่กระเป๋าเดินทาง... หยิบหลอดครีมหล่อลื่นออกมาเตรียมไว้...
มัน ไม่ง่ายนัก ที่จะทำกับคนที่ไม่เคยมาก่อน... แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับผม... หลังจากใช้ความพยายามอยู่พักใหญ่... บวกกับความตั้งใจของน้องโก้... “K” ท่อนใหญ่ ของผมก็เข้าไปอยู่ในตัวของน้องเค้าจนมิดยันโคน...
ผมจูบซับน้ำตาของน้องเค้าที่กอดผมแน่น... สีหน้าที่ดูเหมือนเจ็บ แต่อิ่มเอมของคนรับ ทำให้ผมเริ่มขยับตัวช้าๆ...
หางตาของน้องโก้กระตุกทุกครั้ง ที่เม็ดปุ่มๆ ที่ฝังอยู่ภายใต้หนังหุ้มK ของผม สะดุดกับปากทางเข้าออก...
“เจ็บหรือเปล่าครับ” ผมกระซิบถาม...
น้องโก้ส่ายหน้า... สองมือลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของผม... “เจ็บก็บอกพี่นะ...” ผมบอก...ขณะขยับเอวแผ่วเนิบ...
ความ อ่อนประสบการณ์ของน้องเค้า ทำให้ผมขยับเอวอย่างถนอมที่สุด... มันบอกไม่ถูกว่าผมรู้สึกยังไง... มันแตกต่างจาก ตอนผมมีอะไรกับไอ้ชล... มันคล้าย... คล้ายกับตอนผมมีอะไรกับ... "น้องษา"
ผม ค่อยๆ ขยับ พลิกตัวน้องโก้ให้นอนคว่ำหน้า โดยที่ “K” ของผม ยังคาอยู่ในรูไม่หลุดออกมา... สอดมือกอดร่างบางที่อยู่ใต้อกไว้แน่น ส่วนสะโพกก็ยังขยับเนิบๆ ช้าๆ ดึงท่อนKฝังมุกออกมาจนเกือบสุดลำ แล้วกดเข้าไปจนมิดยันโคน ครั้งแล้วครั้งเล่า...
นาน พอดู...ที่ผมมอบความใหญ่โตให้น้องโก้ได้ลิ้มลอง... หลายต่อหลายท่า ที่ผมเอามาใช้ ด้วยความร่วมมือ... ตื่นเต้น...และเต็มใจ... ของเจ้าตัวจวบจนกระทั่ง...
ผม โอบอุ้มน้องโก้ในท่าอุ้มแตง น้องโก้กอดคอผมแน่น... ร่างบางๆ ทำให้ไม่ยากนักที่ผมจะอุ้มน้องโก้ไว้ แล้วขยับโยกเอว กระเด้าสะโพกเข้าใส่เป็นจังหวะ...
“โอว์ซซซ พี่ดินครับ... โก้เสียว... พี่ดินครับ... โก้... ออกแล้ว... ซี๊ดซซซซ”
ตัวเล็กๆ ในอ้อมแขนผมเกร็งกระตุกเยือกเป็นระยะๆ จนผมรู้สึกได้ถึงความเหนอะหนะที่หน้าท้อง...
พอ ส่งคู่ของผมถึงฝั่งแล้ว ก็ถึงทีผม... เดินไปวางน้องโก้ที่เตียงอีกครั้ง โก่งตัวกระเด้าหนักๆ อย่างรวดเร็ว หนักหน่วง จนได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังพั่บ พั่บ... และแล้ว
“อูยซซซ ซี๊ดดดดดด โก้ครับ.... พี่ ออกแล้ว ซซซ”
ผม กระตุกตัวฉีดน้ำเงี่ยนเข้าไปในรูของน้องโก้เต็มที่... เกร็งกล้ามเนื้อจนเป็นมัด กระเด้าสะโพกเข้าใส่อย่างหนักหน่วง...หลายต่อหลายครั้ง... แล้วกดแช่ไว้กับสะโพกของน้องโก้แน่น.... จนกระทั่ง อาการเกร็งกระตุก หยุดลง...
ผมทาบตัวลงประกบกอดน้องโก้... จูบที่แก้มขาวๆ กระซิบ...
“มีความสุขไม๊ครับ โก้”
น้องโก้กอดผมแน่น... สองมือลูบไล้ไปตามแผ่นหลังแน่นด้วยกล้ามเนื้อ จูบที่แก้ม กระซิบตอบ...
“โก้... รักพี่ดินครับ...”
ตอน นั้น ผมไม่คิดอะไรมาก... คิดแค่ว่า มันเป็นผลพวงของความสุข.... เป็นความหลงใหลของเด็กเพิ่งเคยมีเซ็กซ์... แล้วเกิดความประทับใจ ในตัวคู่ร่วมเท่านั้น...
เรานอนกอดกันครู่ใหญ่ ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำชำระคราบเหงื่อไคล และ น้ำเงี่ยนที่หลั่งออกมาทั้งสองคน...
ตอนผมดึง “K” ผมออกจากตัวน้องโก้นั้น เห็นน้องเค้าทำหน้าเหยเก แล้วผมก็อดยิ้มไม่ได้
“ยิ้มอะไรครับ พี่ดิน” น้องโก้ถามงอนๆ
“ตลกคนน่ะ... เลือกจะมีอะไรกับใครสักที ก็เลือกเอาคน Kใหญ่... ฝังมุกอีกต่างหาก...”
น้องโก้ ทุบหน้าอกผมเบาๆ อายจนหน้าแดง พอเห็นผมจ้องดูด้วยประกายตาล้อเลียน น้องโก้ก็ซุกหน้าลงกับอกผม หลบสายตา... บ่นอุบอิบ...
“พี่ดิน...บ้า...”
เรา เข้าไปอาบน้ำด้วยกัน น้องโก้ทำหน้าเหย เมื่อโดนน้ำ โดนสบู่... โธ่... “ซิงๆ” ขนาดนั้น โดน “K” ขนาดนี้ ไม่ปริขาดบ้างก็แปลกไปละครับ....
ออก มาจากห้องน้ำ... เราตกลงกันว่าจะลงไปนั่งเล่นที่ริมแม่น้ำที่ทำเป็นศาลาท่าน้ำ... ผมเดินไปที่กางเกงยีนส์ จะคว้ามาใส่ แต่ น้องโก้บอก...
“ไม่อ่ะ... พี่ดินใส่อันนี้... โก้เตรียมมาแล้ว.... นะครับ... น๊า...” ทำเสียงอ้อน...
ผมหันไปดู เป็นกางเกงเล ธรรมดา แต่ มีผ้าขะม้าตาสก๊อตมาให้อีกผืน... ไม่เห็นจะยาก...
ผมปลดผ้าขนหนูที่นุ่งอยู่... เพื่อใส่กางเกงเลที่น้องโก้ยื่นให้...
“อุ๊ย... ยังไม่ลงอีกหรือครับ พี่ดิน...” น้องโก้อุทาน หน้าแดง เมื่อเห็น Kท่อนโตของผมยังตั้งเด่อยู่... จริงๆ มันก็ไม่ได้ขนาดนั้นหรอกครับ แค่กึ่มๆ สักเจ็ดแปดสิบเปอร์เซ็นต์...
ผมหัวเราะหึๆ... “พี่ก็เป็นแบบนี้แหละ.... เบิ้ลเลยก็ได้ครับ”
“คนบ้ากาม....” น้องโก้มองค้อนประหลับประเหลือก... ผมหัวเราะก๊าก...กับคำพูดและท่าทางของน้องเค้า...
...
ยัง ไม่จบนะครับ.... ผมนั่งเล่าเรื่องนี้... ด้วยอารมณ์ หวานๆ ผสมอีโรติคนิดๆ คิดถึงวันเวลา สองสามวันที่อยู่กับน้องเค้า มันเป็นสองสามวันที่ผมไม่ลืมเลยครับ
แล้วคนอ่าน (ฟัง) ล่ะครับ คิดถึงผมบ้างไหมครับ... คนดี...
ชอบไม่ชอบยังไง ก็บอกกันมั่งนะครับ... นะคร๊าบ...
ดิน
-
Attention please!!!
ขออภัยแควนๆ ที่รักด้วย
คนโพสต์ติดภาระกิจสำคัญ
เจอกันใหม่วันจันทร์นะครับ
ขอบคุณครับ
:m32: :m32: :m32:
-
:oni2:
โดดโหม่งพี่พูห์
น้องโก้นี่ท่าทางอินโนเซนท์น่าดู
เรียกตำรวจที มือปืนกำลังล่อลวงเด็ก
อาวุธยังครบมืออยู่เลย :jul3:
-
มีนอกสถายที่ด้วยเหรอเนี่ย
อย่างนี้จะมีได้กันแบบเอาท์ดอร์ไหมค่ะ
-
ชอบ/ฟันธง
-
:m1:
:o8:
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
พรากผู้เยาว์ป่าวเนี่ย 555
-
:m4: :m4: :m4: :m4:สนุกคะ ต่ออีกนะ
-
วันนี้มาเวอร์ชันอ่อนโยน
สบายใจจัง
-
:m25:
-
ว้าย!
(http://i132.photobucket.com/albums/q8/oaw_eang/896.jpg)
ยันฮีไหมคะน้องโก้?
เจ้มีเบอร์
-
ตอนนี้ซอฟสุดเลยนะพี่ดิน อแบหวานนิดๆ :m13:
ว่าแต่พี่ดินไปพรากผู้เยาว์ รึเปล่าน่ะ ระวังเจอตำรวจจับนะ555 :t2:
-
ตอนนี้ซอฟสุดเลยนะพี่ดิน แอบหวานนิดๆ :m13:
ว่าแต่พี่ดินไปพรากผู้เยาว์ รึเปล่าน่ะ ระวังเจอตำรวจจับนะ555 :t2:
หุๆ... ซีรีย์นี้มีหกตอน ทั้งหวาน ทั้งดุ ทั้งเลือดทั้งน้ำตา ท่วมจอเลยอ่ะ...
เอ่อ....รอคุณพูห์ละกันนะ....
ดิน
-
ตอนนี้ซอฟสุดเลยนะพี่ดิน แอบหวานนิดๆ :m13:
ว่าแต่พี่ดินไปพรากผู้เยาว์ รึเปล่าน่ะ ระวังเจอตำรวจจับนะ555 :t2:
หุๆ... ซีรีย์นี้มีหกตอน ทั้งหวาน ทั้งดุ ทั้งเลือดทั้งน้ำตา ท่วมจอเลยอ่ะ...
เอ่อ....รอคุณพูห์ละกันนะ....
ดิน
แว๊กกกก!!!!
พี่ดิน เพิ่งเห็นกระทู้พี่ดิน ตัวเป็น ๆ เอิ๊กกกก
ดีก๊าบบบบ ผมชอบนิยาย พี่มากกกกกกกเลยยยยยย
-
พี่ดินฟันเด็ก
5555555
แต่ไอ้นองนี่ก้อช่างกล้าแฮะ
รอตอนต่อไปครับ
-
หายไปไหนแล้วค่าคุณ
มาต่ออย่างไวค่ะ
-
บทที่ 39 หลงใหล “รสกาม”
“คนบ้ากาม....” น้องโก้มองค้อนประหลับประเหลือก... ผมหัวเราะก๊าก...กับคำพูดและท่าทางของน้องเค้า... แกล้งเดินเข้าไปกอดนัวเนีย...
“ว่าบ้ากาม เดี๋ยวพ่อจับเอาซะอีกทีหรอก”
“มะ... ม่ายนะ พี่ดิน...” น้องโก้ปัดป้องพัลวัน... แต่ไหง๋ ปัดไปปัดมา จับ ของผมหมับเลยก็ไม่รู้ จับไม่จับเปล่า... รูดเล่นอีกตะหาก... ไอ้ที่ เจ็ด-แปดสิบ เปอร์เซ็นต์ มันก็เป็นร้อยขึ้นมาสิครับ... หยุดไม่ได้แล้วละนั่นน่ะ
“ซี๊ด... โก้ครับ... ดูดให้พี่ดินที”
ผมครางซี๊ด... เพราะน้องโก้เล่นกำแน่นๆ “ถอก” จนหัวบานมันออกมาแดงก่ำ เส้นโปนขนาดนั้น...
น้อง เค้าผลักผมลงไปนอนหงายที่เตียง... ก่อนที่จะตามลงมา... หน้าแดงก่ำ...นัยน์ตามีแววปรารถนา... ไม่รอช้า...ก้มหน้าลงไปที่ “K” ท่อนใหญ่ของผมที่มันชี้เด่ไปทางปลายคาง จูบแรงๆที่พวงไข่...จนผมสะดุ้ง...เสียวตัวงอ... หน้าท้องเกร็งเป็นลูก...
น้องโก้จับ “K” ผม “ถอก” เล่น จนส่วนปลายมีน้ำเยิ้มไหลออกมา... แลบลิ้นเลียเบาๆ เล่นเอาผมสะดุ้งอีกครั้ง...
“อูยซซซ น้องโก้... คร๊าบบบบ”
ริม ฝีปาก ของน้องเค้า... อ้าอมส่วนหัวบานของผมเข้าไปเต็มปาก... แล้วค่อยๆ กลืนลึกลงไป... มันไม่ลึกเท่าไรหรอกครับ แต่ ความเงอะงะเพราะใหม่ต่อเวที กลับทำให้ผมเสียวอยู่ไม่น้อย...
“พี่ดินคร๊าบ... โก้อยากกินน้ำ...” น้องโก้คายปากออกจากแท่งKที่อมไว้ บอกผมอายๆ...
“โก้ทำสิครับ...” ผมพยักหน้า... ยิ้มตาพราว... ถ่างขา อำนวยความสะดวกให้...
ดู เหมือนน้องโก้จะมีความตั้งใจอย่างที่พูดจริงๆ เพราะจากสิ่งที่กระทำออกมา ดูเหมือนว่าจะพยายามเหลือเกินที่จะทำให้ น้ำเงี่ยนของผมทะลักออกมาให้ได้...
จะ ว่าไป... ฝีมืออย่างน้องโก้ คงไม่ทำให้ผมหลั่งออกมาได้หรอกครับ ถ้าถือว่าเป็นการทำงานจริงๆ... แต่ ด้วยอารมณ์ไหนไม่รู้ทำให้ผมปล่อยอารมณ์ รับความรู้สึกอย่างเต็มที่... เกร็งตัวช่วยน้องเค้าเป็นระยะๆ
“อูยซซซ โก้คร๊าบ... พี่จะออกแล้ว...”
ริมฝีปากของน้องโก้ เม้มแน่น สองมือ กดที่โคน “K” ของผมจนเส้นเอ็นบนแท่งโปนไปหมด ดูดแรงๆ เหมือนดูดน้ำจากปลายท่อ
“อ๊ากซซซซ”
ผม คราง เกร็งตัว แขม่วหน้าท้องจนเป็นลอนๆ ท่อนK กระตุกวูบ... น้ำเงี่ยน หลั่งทะลักออกมาอีกเป็นระลอก พุ่งเข้าปากน้องโก้ที่หลับตาดูดของผมอย่างไม่ยอมที่จะปล่อยให้มันไหลออกมา แม้สักหยดเดียว...
“ซี๊ด... โก้ครับ...”
นานพอดู กว่าน้องโก้จะยอมปล่อย “K” ของผมให้ออกมาเป็นอิสระ แล้วขึ้นมากอดผม...
“กะดูดไม่ให้เหลือเลยเหรอครับ” ผมถามยิ้มๆ...
น้องโก้อายหลบตา “ก็โก้กำลัง... เอ่อ...”
ไม่ ต้องบอกออกมาผมก็เดาออกทันที... คราวก่อนโน้น น้องโก้สำเร็จโดยที่ผมยังไม่ทันสำเร็จด้วยซ้ำไป... ก็คงในทำนองเดียวกัน... ผมเคยได้ยินมาเหมือนกันครับ ว่า เกย์บางคน สำเร็จได้โดยความพึงพอใจที่เห็นคู่ร่วมสำเร็จความใคร่... กรณีของน้องโก้ ก็คงไม่ต่างกันเท่าไรนัก...
เฮ้อ... ไอ้ดิน มาถึงยังไม่ทันไร มึงก็โดนไปสองแล้ว... สามวัน จะเหลืออะไรกลับไปวะเนี่ยะ...
แต่ง ตัวเสร็จ... เราลงไปนั่งเล่นที่ ศาลาท่าน้ำ ก็เกือบห้าโมงเย็นแล้ว น้ำในแม่น้ำแควช่วงนี้ ใสสะอาด ไม่เชี่ยวนัก อาจจะเป็นเพราะว่า มันเป็นคุ้งน้ำ สาขาย่อยที่แยกจากแม่น้ำใหญ่เข้ามา
น้องโก้ นั่งพิงอกผมที่บรรไดท่าน้ำ ดึงมือผมไปโอบรอบตัวเองเอาไว้...
“โก้มีความสุขจังครับ พี่ดิน... พี่ดินล่ะครับมีความสุขไม๊”
“ครับ” ผมตอบไปตามความรู้สึก ในช่วงเวลานี้ ผมรู้สึกปลดปล่อย... ไม่ได้มีความรู้สึกเหมือนกับการทำงานเท่าไร...
เรานั่งเล่นกันอยู่จน ฟ้าเริ่มมืด... ก็เลยชวนกันออกไปทานข้าวที่ร้านอาหารไม่ไกลมากนัก ก่อนจะกลับมาที่บ้านอีกครั้ง....
อากาศ ตอนค่ำเย็นสบาย... แสงสว่างจากฟ้าแลบมองเห็นไกลๆ ลมแรงขึ้น ดูเหมือนว่าฝนจะตกในไม่ช้า... เรานั่งดื่มเบียร์ (ผมดื่มคนเดียว) คุยกันที่เก้าอี้ในห้องริมประตูกระจกที่เปิดออกไปที่ระเบียง...
“ทำไมพี่ดินมองออกไปข้างนอกบ่อยจังครับ” น้องโก้ถามขึ้นมาในตอนหนึ่ง
“พี่ ชอบ... ชอบฝนตกครับ ตั้งแต่ตอนเด็กๆ แล้ว... ตอนอยู่บ้านต่างจังหวัด พอฝนตก พี่ชอบออกไปเล่นน้ำฝน” ผมบอกตรงๆ (เล่นน้ำฝนไม่ใส่เสื้อผ้าด้วยสิ... อันนี้ เป็นความลับของผมเองอ่ะ หุๆ)
พูดไม่ทันขาดคำ ฝนก็เริ่มลงเม็ด... เริ่มจากเบาๆ ก่อนจะลงเม็ดใหญ่ๆ ลงมาเป็นสาย จนมองออกไปแทบจะไม่เห็นอะไร...
“แล้ว วันนี้ พี่ดินไม่ออกไปเล่นน้ำฝนเหรอครับ” น้องโก้ถามยิ้มๆ นัยน์ตาเป็นประกาย... ดับไฟฟ้าที่ระเบียงบ้านจนมืดไปหมด... แล้วหยิบไฟฉายแบบสปอตไลท์ ออกมา
ผม ยิ้ม... พอจะเดาออกว่าน้องโก้อยากให้ผมทำอะไร... ผมชอบอยู่แล้ว... ประเดี๋ยวเดียว ผมก็เดินเปลือยเปล่าอวดหุ่นแกร่งๆ แบบนักกีฬาของผม... อาบน้ำฝน อยู่กลางลานระเบียงบ้าน มีน้องโก้ ที่นั่งอยู่ใต้ชายคาในความมืด...ใช้ไฟฉายแรงสูงส่องตามตัวผมไปตลอด....
ฝนตกหนาเม็ด เย็นฉ่ำจนเกือบหนาว แต่ด้วยฤทธิ์ เบียร์ที่ผมดื่มไปก่อนหน้า ทำให้รู้สึกเย็นสบายอย่างบอกไม่ถูก...
มอง ไปที่น้องโก้... เห็นนั่งมองผมตาไม่กระพริบ ประกายตาเป็นเงาวูบวาบหลังไฟฉายที่ส่องมาที่ตัวผม เหมือนไฟตามตัว... ทำให้อารมณ์ เซ็กซ์ถูกปลุกขึ้นมาทีละน้อย...
ผมรูดท่อน “K” เล่น... ไม่นาน มันก็ผงาดขึงขึ้นมาเต็มขนาด...
ท่าม กลางสายฝนกระหน่ำอย่างไม่ลืมหูลืมตา... ฟ้าแล่บแปลบปลาบ...ตามด้วยเสียงฟ้าร้อง แต่ กลับทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้น... อารมณ์เซ็กซ์ เตลิดเพริดไปหมด... มือข้างหนึ่งลูบไล้ไปตามหน้าอก หน้าท้อง ส่วนอีกมือรูด ถอก “K” อย่างเมามัน
ครู่ ใหญ่... ผมก็เดินไปที่ ระเบียงบ้าน ที่ทำเป็นม้านั่งรอบระเบียง ผมนั่งลงตรงมุม ถ่างขา หันหน้ามาทางน้องโก้ ที่ยังคงฉายไฟตามดูผมไม่ขาดระยะ...
ผม เอนตัวราบกึ่งนั่งกึ่งนอนลงไปตามความยาวของที่นั่ง เอาใหล่พาดกับพนักพิงอีกของด้านหนึ่ง จับ “K” ถอก จนสุดเหยียด เส้นเลือด กับเม็ดมุกโปนท่ามกลางสายฝน...แต่ก็เห็นได้ชัดเจนจากแสงไฟฉายแรงสูง อีกมือหนึ่งกำรูดไปตามลำท่อนฝังมุกอย่างสุดเสียว...
มัน เป็นความรู้สึกตื่นเต้นอย่างที่สุดของผม ได้ชักว่าวกลางสายฝน มีคนดูผมอยู่ซึ่งก็คงตื่นเต้นไม่น้อยไปกว่าผม เพราะสังเกตเห็นจาก อาการมือสั่นจนแสงไฟที่ส่องวูบวาบไปมา
ผม หงายหน้ารับหยดน้ำฝนที่ตกลงมาจากฟ้า... สองมือผมยังช่วยกันอย่างกลมกลืน... มือซ้ายจับโคนK “ถอก” สุดๆ มือขวากำรูด เป็นจังหวะ... แล้วผมก็รู้สึกถูกดูดที่K... เสียวปร๊าบ...จนต้องก้มหน้าลงมา...
น้อง โก้นั่นเองครับ... สงสัยนั่งดูผมจนทนไม่ได้ ถอดเสื้อถอดผ้า ออกมาเล่นน้ำฝนกับผมแล้ว... กำลังก้มหน้าลงดูด “K” ผมจนมิดลงไปทีเดียวครึ่งลำแล้ว....
ดู เหมือนน้องโก้จะตื่นเต้นไม่น้อยไปกว่าผม เพราะริมฝีปากบางๆ ดูดของผมได้แรงอย่างไม่น่าเชื่อ... ผมเสียวจนต้องแอ่นสะโพกตามปาก ที่รูดขึ้นลงตามลำเป็นจังหวะ...
จากริม ระเบียง น้องโก้ จูงผมมายืนกลางระเบียงอีกครั้งหนึ่ง... ครับ ผมใช้คำว่า “จูง” ก็เพราะ น้องเค้า จับโคน “K” ผมไว้เต็มมือ แล้ว ทำสัญญานให้ผมลุกขึ้นยืน และเดินตามน้องเค้ามาที่กลางชานบ้าน อย่างไม่สามารถขัดขืนได้... (จะขัดขืนให้มันเจ็บตัวไปทำไมล่ะครับ ไม่ขัดขืนซะ จะได้แต่เสียว...)
แล้ว ผมต้องยืนขาแข็งด้วยความเสียวอยู่กลางชานบ้าน เพราะ ทั้ง “K” ทั้ง “ใข่” สองใบของผมถูกน้องโก้สลับกันทั้งอม ทั้งดูด ไม่ว่างปาก...
ต้อง ยอมรับว่า น้องเค้ามีพัฒนาการ การเรียนรู้ วิธีการ “อมK” อย่างรวดเร็ว... เพราะ จากอาการ “เงอะงะ” ในตอนกลางวัน ตอนนี้ น้องเค้าพัฒนาความเก่งกาจ เกือบจะเรียกได้ว่า เข้าขั้น “เทพ” แล้ว ถ้าจะบรรลุอย่างไอ้ชล น้องเค้าก็ต้องอมของผมเข้าไปให้หมดลำสุดโคน (ซึ่งก็น่าเห็นใจละครับ หุ หุ....)
แต่ ไม่ต้องเข้าขั้นเทพ ผมก็เสียวจนยืนขาแข็ง... บวกกับบรรยากาศที่ให้ มีเม็ดฝนตกลงมาไม่ขาดเม็ด... ผมจับหัวน้องโก้ ขยับเข้าออกไปมา....
“อูยซซซซ น้องโก้ครับ... พี่เสียว..... ซี๊ดดซซซ จะออกแล้ว... ดูดแรงๆ เลยครับ”
ไม่ รู้น้องเค้าได้ยินหรือเปล่า แต่จากปฏิกิริยาที่ออกมา “K” ผมถูกดูดแรงขึ้นและ ลึกขึ้น... จนกระทั่งความเสียวมันพุ่งขึ้นสุดๆ ผมกระเด้าสะโพก พร้อมกับจับหัวน้องเค้าโยกไปมาตามจังหวะ
“อูยซซซ พี่เสร็จแล้ว... อ๊ากซซซซ ซี๊ดซซซซดดดซซซซซซ”
ผม ครางยาว...ตัวเกร็งกระตุกเป็นจังหวะ... เมื่อกระฉูดน้ำเงี่ยนออกมาเต็มที่ ทั้งความเสียวและความตื่นเต้น... สองมือที่จับหัวน้องโก้เกร็่ง เต็มที่....
จน กระทั่งอาการกระตุกหยุดลง... ผมถึงรู้สึกได้ถึงอาการเกร็งสะบัด... ครับ... สงสัยเมื่อกี้ผมเสียวมากไปหน่อย... กดหัวน้องโก้ให้อมของผมจนสุดโคนไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้... พอผมคลายมือ... น้องโก้รีบดึงหัวออกมา หายใจหอบ... ทุบที่หน้าขาผมบึก..
“พี่ดิน... บ้า... โก้หายใจเกือบไม่ออกแน่ะ...” น้องโก้พูดเสียงงอนๆ แข่งกับเสียงฝนที่ตกกระทบชานบ้าน....
“พี่ขอโทษคร๊าบ... มันเสียวน่ะ....”
... แต่น้องโก้งอนไม่นาน... หลังจากที่ หายใจจนคล่องแล้ว... ก็หันมาอม “K” ของผมเข้าไปในปากอีกครั้ง... สองมือรีดเอาน้ำเงี่ยนของผมที่ค้างอยู่ในลำกล้อง ออกมาดูดกลืนเข้าไปในปากจนหมด...
...
ตอนเขียนเรื่องนี้ ฝนตกนอกบ้านพอดี... ไปเล่นน้ำฝนก่อนนะครับ คนอ่านคนดีของผม... อยากมาเล่นน้ำฝนกับผมไหมครับ... คนดี
ดิน
-
น้องโกกับพี่ดินช่างเข้ากันได้ดีจริงๆๆๆ
ช่วงนี้ฝนตกทุกวัน แสดงว่าพี่ดินก็เล่นน้ำฝนทุกวันเลยล่ะซิ
ยังไงก็ระวังจะำไม่สบายนะ
:L2: :กอด1:
-
อยากลองมั่งแต่เสียดาย ตอนนี้บ้านป้าแดดร้อนสุดๆ :m25:
-
ดีนะไม่เป็นหวัด
:jul3:
-
อยากเล่นด้วยจัง :m12:
ดูแลสุขภาพด้วยนะคระ
-
โห OutDoor กลางสายฝน :m13:
ระวังเป็นหวัดนะพี่ดิน เดี๋ยวจะไม่มีคนมาเล่าอะไรแบบนี้ให้ฟังอีก ^^
-
อยากเล่นน้ำฝนกับพี่ดินจังเลย
จะไปเล่นได้แถวนั้นค่ะ
-
ตากฝนเด๋ยวปอดบวมนาาาาาาา เพ่ดิน
แต่ผมว่า เพ่ดินนี่ อย่างอื่นบวมมากกว่าม๊างงงงงง
พี่ดินเป็นนักเศรษฐศาสตร์ป่าวคับนี่ " ใช้ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดให้เกิดประโยชน์สูงสุด"
อิอิ
รอตอนต่อไปคร๊าบบบบบบบบบบ
-
บทที่ 40 ป้ายเหลือง “เทอร์โบ”
สาย ฝนยังคงตกลงมาไม่หยุด ขณะที่น้องโก้ยังคงดูด หัว “K” บานๆ ของผมไม่ยอมปล่อย... สองมือรีดไปตามลำ “K” เหมือนกับจะพยายามรีดเอาน้ำที่ค้างอยู่ ออกมาให้หมด...
ครู่ใหญ่ ผมก็จับน้องโก้ขึ้นมากอดไว้แนบอก... จูบที่ริมฝีปากเบาๆถามแข่งกับสายฝน
“หนาวไหมครับ”
น้อง โก้ส่ายหน้า จูบตอบผมอย่างมีความหมาย... เท่านี้ผมก็รู้แล้ว... ผมจับน้องเค้านอนคว่ำหน้า พาดไปตามความยาวของม้านั่ง... ส่วนตัวผมเองก้าวขึ้นคร่อมน้องเค้าไว้ใต้อก...
ทุลัก ทุเลพอใช้เหมือนกันครับ แต่ก็ไม่เกินความสามารถ... ในที่สุดผมก็เอาน้องโก้เป็นเมียได้อีกครั้ง ท่ามกลางสายฝนที่เริ่มเบาบางลง แต่ยังตกติดกันตลอดไม่ขาดเม็ด...
พอ ดัน “Kฝังมุก” ยาวร่วมเจ็ดนิ้วของผมเข้าไปสุด ผมก็เริ่มโยกขยับช้าๆ สะโพกทั้งส่าย ทั้งควง ไม่หยุด... ทั้งเนิบช้า นุ่มนวล และ หนักแน่น สลับกันไปมา...
ความ อ่อนหัดของเด็กหนุ่มที่เพิ่งเริ่มอย่างน้องโก้... เทียบไม่ได้กับ ชั้นเชิงลีลาขั้นเซียน ของ “เด็กขาย” ดาวเด่นอย่างผม ไม่นาน ผมก็ดันให้น้องโก้ขึ้นสวรรค์ไปอีกครั้งอย่างไม่ยากเย็น ทั้งที่ความรู้สึกของผมยังไปไม่ถึงไหน...
“พี่ ดินครับ... อ๊าซซซ โก้เสร็จแล้ว” น้องโก้คราง เสียงสั่น หลั่งน้ำกามสีขาวขุ่นลงกับพื้น ขณะที่ผมกระเด้าสะโพกใส่น้องเค้าในท่ากวางเหลียวหลัง...
ผมยังขยับสะโพกกระเด้าเป็นจังหวะ จนกระทั่งอาการเกร็งกระตุกของน้องเค้า หมดลง ผมก็ทาบหน้าอกลงกับแผ่นหลังเนียนๆ...
“มีความสุขไหมครับ โก้...” ผมกระซิบที่ข้างหู
โก้หันมาจูบที่ริมฝีปากผม “ครับ... โก้มีความสุขมาก...”
... เราเข้าไปอาบน้ำอุ่นกันหลังจากตากฝนเป็นเวลานาน... ผมออกมาจากห้องน้ำก่อน ลงมาหาน้ำขิงอุ่นๆ ขึ้นไปให้น้องโก้จิบก่อนเข้านอน...กันเป็นหวัด...
... สายฝนข้างนอกขาดเม็ดไปแล้ว บนเตียงที่มีม่านบางๆ เป็นมุ้งกลมๆ ครอบลงมาจากเพดาน... ผมนอนหงายมีน้องโก้นอนหนุนอก มือของน้องโก้ ล้วงมาจับลำท่อนฝังมุก ของผมไว้หาความอบอุ่นใต้ผ้านวมผืนหนา...
“พี่ดินครับ...” น้องโก้กระซิบที่ข้างหู
“หือม..”
“ทำไมมันแข็งอยู่อ่ะ...” น้องโก้หมายถึงไอ้ที่จับอยู่
“ก็เมื่อกี้มันแตกไปรอบเดียวนี่ครับ ปรกติพี่เบิ้ลได้อยู่แล้ว” ผมบอก
“อื๋อ... งั้นเลยเหรอ... แล้วทำไงถึงจะลงล่ะครับ”
ผมหัวเราะหึๆ ในความมืด... หันมาบอกเสียงแผ่วที่หูน้องโก้... “ดูดให้พี่ทีสิครับ... มันจะได้ลง... นะครับ... นะ นะ...”
“พี่ ดิน...บ้ากามเปล่า...” น้องโก้บ่นอุบอิบ แต่แล้วก็มุดลงไปในผ้านวม วูบเดียวไอ้ที่จับไว้ในมือเมื่อกี้ ก็เข้าไปอยู่ในปากอุ่นๆ ของน้องเค้าแล้ว...
ผมหายใจเยือก... หลับตา ครางอย่างพอใจ... “อูย... ดีครับ โก้... อมลงไปลึกๆ เลยครับ... อาซซซ ซี๊ดซซซซ”
สองมือผม ลูบไล้ศีรษะ ของน้องเค้าอยู่ไปมา เกร็งตัวเป็นจังหวะ... บางทีก็สูดปากอย่างสะใจ...
“ซี๊ดซซซซ เก่งจังครับ โก้”
นับ ว่าผมสอนน้องโก้ได้ทันใจ เพราะ ตอนนี้ ต้องยอมรับว่า ลีลาการใช้ปากของน้องโก้ มีการพัฒนาขึ้นอย่างมากมาย... บทการอมใข่ ก็เล่นเอาผมดิ้นพราด เพราะ น้องโก้เล่นอมของผมเข้าไปทั้งสองใบ แล้วดูดอย่างมีชั้นเชิงไปพร้อมๆ กับการใช้ลิ้นดุนเล่นไปมา...บทดูด “K” น้องโก้ก็ทำให้ผมเกร็งตัวไม่หยุดเหมือนกัน... ริมฝีปากบางๆ แต่มีแรงดูดอย่างไม่น่าเชื่อ เล่นเอาผมสะโพกลอยแทบไม่ติดพื้น... ต้องสะบัดผ้านวมให้เปิดออก เพื่อดูชัดๆ ว่าน้องเค้ากำลังทำอะไรกับKผมอยู่...
แล้ว น้องโก้ก็ทำให้ผมประหลาดใจอีกครั้ง เมื่อค่อยๆ กดริมฝีปากสวนเข้ามากับKลำยาวเกือบเจ็ดนิ้วของผมทีละน้อยๆ พร้อมกับแรงดูดที่ไม่มีตก...
“อูยซซซซ โก้ครับ... จะทำอะไรพี่ครับ...”
เด็ก หนุ่มไม่ตอบ... (ตอบได้ก็เก่งละ Kยัดปากอยู่ทั้งดุ้นขนาดนั้นน่ะ)... แต่ตาเป็นประกายอย่างมีจุดมุ่งหมาย... ลำ “K” ผมค่อยๆ จมหายเข้าไปในคอของน้องเค้าทีละน้อยๆ
จนกระทั่งสุดท้ายที่น้องโก้ สูดลมหายใจลึก... ก่อนกดคอลงไปค่อนข้างแรง...
“อ๊ากซซซ อูยซซซ โก้ครับ...” ผมสะดุ้ง บิดตัว หวิดตาเหลือก เพราะ เท่าที่เห็น Kขนาด ความใหญ่ หกนิ้วครึ่ง ยาวเกือบเจ็ดนิ้ว ฝังมุกอีกหกเม็ด ของผม หายเข้าไปในปากน้องเค้า มิดดุ้น สุดโคน... สะโพกผมลอยสวนอย่างสุดเสียว...
“อ๊าสสสส...ซี๊ดดด...แตกแล้ว...โอววว...น้ำKพี่แตกแล้ววว...ซี๊ดดดด...โก้ครับ...อ๊าสสส...โอววว.ซี๊ดดดด”
ความ เสียวทำให้ผมเกร็งกล้ามเนื้อจนเป็นลอน...เอวกระตุกเยือกตามจังหวะการกระฉูด ของน้ำเงี่ยนที่พุ่งเข้าไปในคอของน้องโก้เป็นระยะๆ... แต่น้องโก้ก็ไม่ได้ปล่อย “K” ผมออกมาในทันที... ยังคงยืดคอดูดๆ จนกระทั่งหยาดหยดสุดท้ายของผม ที่น้องเค้ารีดออกไปจากลำกล้องจนหมด... ผมจึงค่อย ผ่อนลมหายใจยาวๆ คลายอาการเกร็งลง พร้อมๆ กับที่ น้องโก้ ค่อยคายท่อนKผมออกมา...
“เก่ง... ไปเรียนรู้มาจากไหน” ผมถามเมื่อเรากลับมานอนกอดกันอีกทีที่เตียง หลังจากไปอาบน้ำชำระความเหนอะหนะมาแล้ว...
“โก้...รักพี่ดินครับ” น้องโก้ตอบไม่ตรงคำถาม... (หรือกรูถามไม่ตรงคำตอบวะเนี่ยะ...)
ผม นิ่งเงียบ... จูบที่หน้าผากเนียนๆ กอดแรงขึ้นจนน้องเค้าขึ้นมานอนอยู่บนอก... หลับตาลงพักผ่อน... แต่ก็ไม่ก่อนที่ น้องโก้จะจูบผมที่หน้าอก กระซิบเบาๆ...
“เชื่อไหมครับ ว่าโก้รักพี่ดิน...”
...
จริงๆ ในตอนนั้น ผมไม่รู้สึกอะไรเท่าไรนัก... บทเรียนจาก “พี่ปอ” คราวโน้น ผมสำนึกอยู่เสมอว่าผมเป็น “เด็กขาย” ที่วันนึง ผมจะเดินออกจากเส้นทางนี้... บวกกับ “น้องษา” ที่ผมเอามาเป็นที่ตั้ง ทำให้ผมค่อนข้างระวังตัวพอสมควร... จะมีให้ “น้องโก้” ก็แค่ความรู้สึกดีๆ เท่านั้นเอง...แต่ มันไม่ใช่ “รัก”....
...
เช้า... ผมตื่นก่อน... น้องโก้นอนก่ายซบอยู่ที่อก...มือข้างหนึ่งยังกำหลวมๆ อยู่ที่ “ลูกชาย” ของผมที่ตื่นมาทักทายตอนเช้า ตามปรกติ... ผมเห็นน้องเค้าหลับสบาย เลยไม่อยากปลุก... นอนลืมตา คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย... จริงๆ แล้วผมก็ชอบด้วยละครับ มีคนจับของผมเล่นน่ะ... หุ หุ
พักนึง น้องโก้ก็ขยับตัว เสียงสูดลมหายใจหนักๆ คงตื่นแล้ว เพราะ มีแรงบีบเบาๆ จากมือที่กำลูกชายของผมอยู่...
น้อง โก้หันเงยหน้า หันมามอง ผมรีบหลับตา ทำเป็นหลับ เพื่อจะดูว่า น้องเค้าจะทำอะไรต่อ... พอเห็นว่าผมหลับ น้องเค้าก็เลยตลบผ้าห่มที่คลุมเราทั้งสองคนออก... จับ “K” ของผมรูดเล่นไปมา จนน้ำใสๆ เริ่มไหลเยิ้มที่ตรงปลาย
แล้ว ผมก็รู้สึกเสียวจนเกือบสะดุ้ง... เพราะน้องโก้คงเห็นว่าไอ้น้ำใสๆ มันไหลยั่ว... ก็ลงไปใช้ลิ้นเลียเบาๆ แล้วอมหัวบานๆ เข้าไปเต็มปาก ดูดเบาๆ เหมือนกลัวผมจะตื่น... แล้วกลับมานอนเหมือนเดิม....
“ลักหลับพี่เหรอ โก้” ผมกระซิบเบาๆ
หัวเราะคิกคัก... “ตื่นตอนไหนอ่ะ พี่ดิน”
“เป็นพ่อ... ก็ตื่นพร้อมลูกสิครับ... ก่อนลูกจะโดนล๊อคคอ อมหัวด้วย...” ผมบอกทั้งยังหลับตา...
“อื๋อ... คนบ้า ทำแกล้งหลับด้วย...นี่แน่ะ...” น้องโก้ ใช้ฟันกัดที่หน้าอกผมเบาๆ
“ก็... อยากรู้ว่า โก้จะทำยังไงต่อ... นอนจับของพี่มาทั้งคืนแล้ว เช้านี้ทำมันตื่นแล้วก็รับผิดชอบด้วยละกัน...” ผมพูดพลาง ดันหัวน้องโก้ให้ลงไปรับผิดชอบกับลูกชายของผมที่น้องเค้าปลุกขึ้นมา...
แล้ว ผมก็ต้องเกร็งหน้าท้อง แอ่นสะโพกขึ้นด้วยความเสียว เพราะน้องโก้เล่นรับผิดชอบทีเดียว ค่อนลำเลย... แถมยังดูดติดปากอย่างกับ เครื่องดูดที่ผมเคยโดน พี่ต๋อง เอามาเล่นกับผมตอนนั้นเลยครับ (ตอน “ลูกค้าประจำ”) ทำเอาผมก้นไม่ติดพื้น
“อ๊าซซซ... ซี๊ดซซซ โก้ครับ...” ผมสูดปาก คราง... ต้องยอมรับครับ ว่า น้องเค้า... สุดยอดจริงๆ...
เช้า วันนั้น ยังไม่ทันทำอะไร ผมกับน้องโก้ ก็กระทำการ “ล้างหน้าไก่” กันไปอีก สองรอบ เริ่มจากรอบแรก ที่น้องเค้า ดูดของผมจนแตกคาปากไปครั้งนึง... ส่วนอีกครั้งนึง น้องโก้ก็ขึ้นขย่มตอผม จนตัวเองแตกเรียบร้อย... แต่ผมก็ไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองค้าง... พอน้องเค้า ซบหน้าลงมาที่อก ผมก็จัดการพลิกน้องเค้าลงล่าง แล้ว โชว์ลีลา ผู้ชายป้ายเหลือง ขั้นเซียน กับพลังเซ็กซ์เทอร์โบ ขย่มน้องเค้าจนแตกออกมาติดๆ กันอีกครั้ง ก่อนที่ผมจะแตกเข้าไปในตัวของน้องเค้าเรียบร้อย...
... เมื่อวานสี่... เช้านี้ สอง... ยังไม่ทันครบยี่สิบสี่ชั่วโมง... มึงน้ำแตกไปหกรอบแล้ว “บ้ากาม” อย่างที่เค้าว่าหรือเปล่าวะไอ้ดิน....
...
ยังครับ... ฉากระหว่างน้องโก้ กับผมยังไม่จบ ไว้มาต่อตอนหน้าครับ.....
-
อา อยากติดเครื่องเทอร์โบจัง :oni2:
สามารถ จริงๆ คนเรา
-
กว่าจะกลับกรุงเทพฯ
พี่ดินมิซีดก่อนเหรอเนี่ย
:laugh:
-
คูโบต้าป่าวเนี่ย 555
-
พี่ดินกับน้องโก้ ยาวนานมาก ไปแป๊บๆเสียน้ำไปเยอะแล้ว
กว่าจะกลับ หมดตัวพอดี
:laugh:
-
คูโบต้ายังอาย :m29:
เครื่องแรงไม่มีตกจริงๆน๊าพี่ดิน
ไม่รู้ตอนนี้เครื่องยังแรงอยู่รึเปล่านะ :laugh:
-
พี่ดินกับน้องโก้ ยาวนานมาก ไปแป๊บๆเสียน้ำไปเยอะแล้ว
กว่าจะกลับ หมดตัวพอดี
:laugh:
เด๋วตอนสุดท้ายของเรื่องมีเฉลยครับ ว่าสามวันสองคืน โดนไปกี่ที...
บอกได้แค่ว่า "โดนไป มิใช่น้อย" 55555 :m23: :m23: :m23:
-
น้องโก้นี่ก้อไม่เบาเลยนะครับ
เกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ
-
จัดไปอย่าให้เสีย หุหุ
-
พอน้องโกกลับกรุงเทพ
คงต้องรีแพรประตูหลังกันยกใหญ่
-
พี่ดินกับน้องโก้ ยาวนานมาก ไปแป๊บๆเสียน้ำไปเยอะแล้ว
กว่าจะกลับ หมดตัวพอดี
:laugh:
เด๋วตอนสุดท้ายของเรื่องมีเฉลยครับ ว่าสามวันสองคืน โดนไปกี่ที...
บอกได้แค่ว่า "โดนไป มิใช่น้อย" 55555 :m23: :m23: :m23:
^
^
ที่บอกว่า "โดนไป มิใช่น้อย" พี่ดินหมายถึงน้องโก้โดนไปมิใช่น้อยใช่ม๊ะ??
:laugh:
-
พี่ดินกับน้องโก้ ยาวนานมาก ไปแป๊บๆเสียน้ำไปเยอะแล้ว
กว่าจะกลับ หมดตัวพอดี
:laugh:
เด๋วตอนสุดท้ายของเรื่องมีเฉลยครับ ว่าสามวันสองคืน โดนไปกี่ที...
บอกได้แค่ว่า "โดนไป มิใช่น้อย" 55555 :m23: :m23: :m23:
:sad2: :sad2:
^
^
ที่บอกว่า "โดนไป มิใช่น้อย" พี่ดินหมายถึงน้องโก้โดนไปมิใช่น้อยใช่ม๊ะ??
:laugh:
เอ่อ... ผมหมายถึง โดนน้องโก้ สูบไป มิใช่น้อย ตะหากครับ หุ หุ :sad2: :sad2:
-
จิ้ม พี่ดิน :m32:
-
แรงดีไม่มีตก ใช้น้ำมันเครื่องยี่ห้ออะไรจ๊ะ
ป้าจะได้บอกตาลุงไปซื้อมาใช้บ้าง
:t2:
-
เข้ามา+1ให้คุณดิน ขอบคุณที่มาเล่าสู่กันฟังทำให้ได้เห็นแง่มุมของชีวิตกว้างขึ้น ชีวิตเหมือนนิยายจริงๆหนอคนเรา :กอด1:
ป.ล.+1ให้คุณคนโพสด้วยนะ :กอด1:
-
:m25: อย่างน้องโก้นี่เค้าบอนทูบีจริงๆ พัฒนาทักษะได้เร็วมั๊กๆๆ :o8:
คุณดินก็ใช่ย่อย แค่วันเดียวล่อเข้าไป 6 ครั้ง :try2: เครื่องเทอร์โบตัวจริงเลยเนี่ย
ขอบคุณคุณดินกะคุงพูห์นะจ้ะ ให้คน1+ไปโลดเด้อ
รอตอนต่อไปว่าสามวันสองคืนคุณดินคนเก่งจะทำสถิติได้เท่าไหร่ หุหุหุ o3
-
บทที่ 41 บ่วงกาม เด็กขาย...
หลัง จากอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ผมกับน้องโก้ ก็ออกไปเที่ยวกัน น้องโก้ขับรถพาผมไปที่เขื่อนศรีนครินทร์ก่อนเป็นอันดับแรก เพราะผมบอกไม่เคยไป...
ไม่ ค่อยมีคนเที่ยวเท่าไรนัก อาจจะเป็นเพราะว่า เป็นหน้าฝนที่ทางเมืองกาญจน์ ฝนตกบ่อย... เราเดินจูงมือกันไปตามสันเขื่อนที่มีน้ำเต็ม....มองออกไปสุดลูกหูลูกตา... ลมพัดเย็นสบาย
“ชอบไหมครับ พี่ดิน”
“ครับ... ขอบคุณครับ...” ผมยิ้มให้น้องโก้...
จากสันเขื่อน แวะทานข้าวกลางวันริมทาง ก่อนจะไปเที่ยวน้ำตกเอราวัน...
วัน นั้นบนเขื่อนว่าคนน้อยแล้ว น้ำตกเอราวัน ยิ่งไม่ค่อยมีคนไปเที่ยวเข้าไปใหญ่ น้ำไหลแรง เพราะเมื่อคืนฝนเพิ่งตกหนัก... (หกรอบ... หนักไม่หนักล่ะ... หุ หุ ล้อเล่นอ่ะ)
ผม ถือสัมภาระสองสามอย่าง... เราเดินขึ้นไปที่น้ำตก... ยี่งสูงคนยิ่งน้อย... เราเดินขึ้นไปจนถึงแอ่งน้ำที่ไม่มีคน มีโขดหินสำหรับนั่ง ลับตาพอสมควร (คิดมากละสิ... ยัง...)
“เล่นน้ำไหมครับ โก้”
“ม่ายอ่ะ พี่ดินเล่นเหอะ” น้องโก้ส่ายหน้าดิก... แต่ผมไม่ยอม
“เล่น คนเดียวไม่สนุกครับ ลงด้วยกันนะครับ... นะคร๊าบ...” ผมอ้อนจนน้องโก้ใจอ่อนลงมาเล่นน้ำด้วยกัน... น้องโก้นุ่งกางเกงขาสั้น เสื้อยืด ส่วนผม นุ่งกางเกงบอลสีเขียวตัวเดียว...
ระหว่าง เล่นน้ำ น้องโก้ดูเหมือนจะชอบเข้ามานัวเนียกับผม บางทีก็ว่ายมาเกาะผม มือไม้ป่ายไปทั่ว... หลายๆ ครั้ง ก็ป่ายไปโดนลูกชายผมในกางเกงบอลอย่างจงใจ... น้องโก้ เอากูอีกแน่... ผมนึก...
ผม ยังเฉยแต่ลูกชายผมมันก็เริ่มผงกหัวขึ้นมาแล้ว บางทีมันก็ลอดออกมาจาก ขากางเกงบอล... สังเกตดู น้องเค้าเริ่มหน้าแดงเมื่อป่ายมือไปเจอ “K” ทั้งดุ้นใต้น้ำ ที่ลอดออกมาจากขากางเกง
“พี่ดินครับ...” น้องโก้ว่ายมาพิงอกผมตอนผมยืนพิงก้อนหินอยู่ มือข้างนึง จับที่ ดุ้น “K” ของผมที่อยู่ใต้น้ำกระซิบ “อยาก...จัง...”
ผมยิ้มตาพราวระยับ เจ้าชู้ มองน้องเค้า กระซิบล้อเลียน... “เดี๋ยวนี้ มีขอแฮะ...”
น้องโก้อายจนหน้าแดง... ซุกหน้าลงกับอกผม เอามือทุบผมเบาๆ “พี่ดินอ่ะ...”
ผม เหลียวซ้ายแลขวา... ที่ๆ เราเล่นอยู่ค่อนข้างสูง ลับตาพอควร... ขยับหลบหลืบหินเข้ามาอีกหน่อยก็น่าจะโอเค... คิดได้อย่างนั้น ผมก็เลยดึงน้องเค้าหลบเข้ามาตรงโขดหินที่หมายตาเอาไว้
ก้อน หินก้อนนึงที่เป็นหน้าตัดเหลี่ยมอย่างกับถูกอะไรตัดเรียบ.... ผมเกร็งกล้ามแขนดึงตัวขึ้นไปนั่งบนนั้น เป้ากางเกงผมก็ตรงกับหน้าน้องเค้าพอดี...
แค่ ดึงขอบกางเกงผมลง ยังไม่ทันไร ท่อนKผมก็หายเข้าไปในปากน้องเค้า ครึ่งลำแล้ว... ดูท่าทางน้องโก้จะ อยากจริงๆ ทั้งใข่ทั้งK ไม่ปล่อยให้จุดไหนว่างเลย...
ผม นั่งห้อยขา เอนตัวลงกึ่งนอนบนแผ่นหน้าตัดของก้อนหิน เอาศอกยันตัวไว้ มองดูน้องโก้ “กระทำชำเรา” Kของผมอย่างกระหาย... สองวันมานี่ น้องโก้พัฒนาความเก่งกาจในการใช้ปาก ทำรัก กับท่อนKของผมขึ้นมาอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นการไล้เลียทีละน้อยๆ ตั้งแต่ หัวบานๆ ไล่มาตามลำ เม็ดมุกถูกดูดทีละเม็ดๆ ไล่ลงมาถึงโคน ใข่สองใบก็ถูกอมเข้าไป ใช้ลิ้นดุนเบาๆ บางทีก็อมลงไปมิดท่อน จนผมต้องบิดตัว เกร็งหน้าท้อง จนกล้ามขึ้นเป็นลูก ครางด้วยความเสียว....
“อูยซซซ โก้...คร๊าบ... เสียว...คร๊าบ.... ซี๊ด.ด.ด.ด”
น้อง โก้ เพลิดเพลินกับการดูดอม เลีย ใข่กับKผมอย่างเมามัน ขณะที่ ผมเองก็บิดตัวเสียว หลับตาบ้างลืมตาบ้าง... แต่แล้ว ขณะที่ผมลืมตา... มองไป ผมก็เห็นอะไรแว๊บๆ อยู่ หลังต้นไม้ อีกฝั่งของน้ำตก... ครับ กำลังมีคนแอบดูเราอยู่...
อาย เหรอ... ไม่หรอกครับ สำหรับตัวผม (ขนาดก็ไม่เล็กกว่าคนอื่นเค้านี่หว่า...) แต่ผมกลัวน้องโก้อายมากกว่า... ยังดีที่คนแอบดูน่ะ อยู่ด้านหลังของน้องโก้... เลยไม่เห็นหน้า...
เค้า อยากดูก็ให้ดูไป ตื่นเต้นดีเหมือนกันครับ... เค้าอยากดู ผมก็ยิ่งโชว์ให้เค้าดู ไม่แสดงอาการว่ารู้ว่ามีคนดู แต่ก็ขยับตัว ให้เค้าเห็นท่อน “K” ของผมที่กำลังถูกดูดอมได้ถนัดๆ...
เมื่อรู้ว่ามีคนแอบดู... อารมณ์ตื่นเต้น... ทำให้ผมอารมณ์ ผมเพริดจนยั้งไม่อยู่
“อูยซซซ โก้ครับ ... พี่...ออก แล้ว...”
น้อง โก้ กดที่โคนจน “K” ของผมมันถอกออกมาสุดๆ จนหัวบานๆ แดงก่ำขณะที่ น้ำเงี่ยนสีขาวพุ่งออกมาอย่างรุนแรง...หยดแรกพุ่งเลยข้ามหัวผมไปอีก... หลังจากนั้น ก็ตกลงบนหน้าอก หน้าท้อง ของผมอย่างมากมาย...
น้อง โก้ เลียส่วนที่ไหลเยิ้มลงมาบนลำท่อนของผม ช้าๆ ค่อยๆ ขึ้นไปบนส่วนหัวบาน ก่อนจะอมลงไป สองมือรูดที่ท่อส่ง รีดเร้นส่วนที่ค้างลำกล้องออกมาจนหมด... หลังจากนั้น ที่หน้าท้อง หน้าอก ของผม ก็ถูกน้องเค้า เลียทำความสะอาดจนหมด...
“อูยซซซ เก่งครับ โก้”
ผมลุกขึ้นนั่ง ก้มลงมาจูบที่หน้าผาก กระซิบเบาๆ... “อย่าเพิ่งหันไปนะครับ มีคนแอบดูเรา... อย่าแสดงอาการ”
น้อง โก้ รับมุขของผมอย่างไม่อิดออด... ซบหลบหน้าที่หน้าท้องผม แถมยังมีลูกเล่น อมส่วนปลายบาน ของผมไว้ในปาก ดูดๆ เล่นอีกต่างหาก... เล่นเอาผมเสียวจนกัดฟันกรอด...
ผม ค่อยๆ ควานไปด้านหลัง จนได้ ก้อนหินขนาดเหมาะมือ ขว้างให้กระทบต้นไม้ข้างๆ ให้รู้ว่ามีคนแอบดู... มีเสียงวิ่งตุบตับ...หายไปอีกทาง....
ลง ไปล้างตัวที่แอ่งน้ำตกอีกครั้ง สังเกตเห็นน้องโก้ ล้างตรงเป้ากางเกง บ่อยครั้งจนผิดปกติ... ผมว่ายเข้าไปกอด... กระซิบที่หู... “เสร็จแล้วเหรอ”
น้องโก้อายจนหน้าแดง... ก้มหน้างุด... “ก็มันตื่นเต้นอ่ะ...”
ผมหัวเราะหึๆ... ให้มันได้อย่างนี้สิ... ดูดKกู แต่เสร็จเอง... อะไรของเค้ากันฟะ...
เปลี่ยน เสื้อผ้า... ระหว่างเดินลงมาข้างล่าง ผมพยายามสอดส่ายสายตา มองหาลายเสื้อที่เหมือนกับคนที่แอบดู แต่ก็ไม่เห็น... จนมาถึงข้างล่าง ขึ้นรถแล้ว ผมถึงเห็นว่าเป็นเด็กสาววัยรุ่นคนนึง ใส่เสื้อลายเดียวกับที่ผมเห็นหลังไวๆ มองผมอยู่ไม่วางตา... พอเห็นผมมองกลับไป ก็หลบตาวูบวาบ...
เฮ้อ.... เห็น “K” กรูแล้ว ไม่เอาไปฝันร้ายก็เก่งละอีหนู...
...
กลับ มาที่บ้าน... บ่ายแก่ๆ แล้ว อากาศดี... มีลมพัดเฉื่อย น้องโก้บอกว่า เดินเลียบแม่น้ำที่เราออกไปนั่งเล่นเมื่อวาน ออกไปทางปลายน้ำ จะเป็นศาลากระจก ที่พี่ชายของโก้ ขอให้พ่อทำ แล้ว เอาเครื่องออกกำลังกายมาวางไว้ หลายอย่าง...
ผม ได้ยินแล้วก็หูผึ่งสิครับ ปรกติผมออกกำลังกายทุกวันอยู่แล้ว แต่เมื่อวานก็ไม่ได้ออก (เอาแต่กำลังออก... หลายยก) ก็เลยขอให้น้องโก้พาไป หลังจากเปลี่ยนเป็นชุดออกกำลังกายแล้ว... มันเป็นศาลา ทรงสี่เหลี่ยมยกสูง สร้างแบบง่ายๆ ผนังห้องเป็นสามด้าน เปิดโล่งได้ตลอด อีกด้านเป็นกระจกเงาขนาดใหญ่ เต็มฝาผนัง ด้านในเป็นเครื่องมือออกกำลังกายแบบทันสมัยครบครัน มากกว่าที่ผมไปออกกำลังกายที่ฟิตเนสที่ หัวหมากอีก....
น้องโก้บอกให้ผมออกกำลังกายตามสะดวก... ตัวเองจะไปนั่งเล่นที่ศาลาริมน้ำเมื่อวาน....
ผม ใช้เวลาอยู่ในห้องออกกำลังกาย กว่าชั่วโมง จนเหงื่อออกเต็มไปหมด... แต่ผมรู้สึกสบายตัว... ครับ ออกกำลังกายทุกวัน พอไม่ได้ออกวันสองวัน มันก็เลยหงุดหงิดบ้าง พอได้ออก ผมจึงรู้สึกดีขึ้น...
เดิน ถอดเสื้อกลับมาที่ศาลา... น้องโก้คงรอผมนาน... นอนหลับตาพริ้มอย่างสบาย อยู่บนเสื่อที่เอามาปูรองนั่ง... ดูๆ ไปน้องเค้าก็น่ารักดีเหมือนกัน...
น้ำ ในคลองใสน่าเล่น ผมเลยลงไปว่ายเล่นอย่างสบายอารมณ์ ดำผุดดำว่ายอยู่พักนึง มองมาบนศาลา ก็เห็นน้องโก้นั่งอยู่ที่บันไดท่าน้ำ มองมาอยู่พอดี
“ตื่นนานแล้วเหรอครับ โก้”
“ครับ... พักนึงแล้ว...”
ผมว่ายมาเกาะที่บันไดท่าน้ำ “เห็นน้องโก้หลับสบาย เลยไม่อยากปลุก... ลงมาเล่นน้ำกับพี่ไหมครับ...”
“ม่ายอ่ะ... พี่ดินเล่นเหอะ...”
ผมว่ายอ้อมมาที่บันไดทางขึ้น “พี่ว่ายอยู่นานแล้วละ กำลังว่าจะขึ้นอยู่พอดี...”
น้อง โก้ส่งผ้าขาวม้าที่วางอยู่ข้างๆ ตัวมาให้ผมเช็ดตัวจนแห้ง แล้วเอามานุ่ง... ถอดกางเกงที่เปียกออก... บิดจนแห้ง แล้วพาดไว้ที่ ราวบันไดศาลา... หันมาทางน้องโก้ที่นั่งยิ้มอยู่
“ยิ้มอะไรครับ...”
น้องโก้มองผม นัยน์ตาเป็นประกาย... “พี่ดินเท่ห์จังครับ... โก้ชอบ...”
ผมก้มลงมองดูตัวเองที่นุ่งผ้าขาวม้าอยู่... “นุ่งผ้าขาวม้าเนี่ยะเหรอ...”
“ครับ... ผ้าขาวม้า ถ้าคนรูปร่างไม่ดี นุ่งไม่สวยหรอกครับ... แต่พี่ดินนุ่งแล้วเทห์...”
ผมหัวเราะ ตวัดผ้ามานุ่งยักรั้ง เหน็บชายผ้าไว้ด้านหลัง... แล้วลงมานั่งข้างๆ น้องโก้... กอดเอวไว้ จูบที่แก้มใสๆ บอก
“ขอบคุณครับ”
น้องเค้าเอาหัวมาพิงใหล่ผม... “โก้รักพี่ดินครับ...”
ผมกอดน้องเค้าแน่นขึ้น... เฮ้อ... ไอ้ดินเอ๊ย... น้องเค้ายังเด็ก... ก็คงพูดไปเรื่อย... ถึงกรุงเทพ ก็ลืมแล้วละ...
“อ้อนอย่างนี้... จะเอาอะไรอ่ะ...” ผมแกล้งถาม... ตาพราวยิ้ม... น้องโก้อายหน้าแดง....
ครับ... เดาไม่ยากใช่ไหมครับ... แล้วผมก็เอาน้องโก้เป็นเมียผมอีกหน... ที่ท่าน้ำนั่นเอง....
...
เฮ้อ... เหนื่อย... กว่าจะกลับกรงเทพฯ มึงน้ำหมดตัวแน่ ไอ้ดิน....
...
-
เอากันทุกที่เลยนะคร๊าบบบบบบบบ พี่ดิน
หื่นคอดๆๆๆ
รอตอนต่อไปครับ
-
พี่ดินกับน้องโก้ ยาวนานมาก ไปแป๊บๆเสียน้ำไปเยอะแล้ว
กว่าจะกลับ หมดตัวพอดี
:laugh:
เด๋วตอนสุดท้ายของเรื่องมีเฉลยครับ ว่าสามวันสองคืน โดนไปกี่ที...
บอกได้แค่ว่า "โดนไป มิใช่น้อย" 55555 :m23: :m23: :m23:
:sad2: :sad2:
^
^
ที่บอกว่า "โดนไป มิใช่น้อย" พี่ดินหมายถึงน้องโก้โดนไปมิใช่น้อยใช่ม๊ะ??
:laugh:
เอ่อ... ผมหมายถึง โดนน้องโก้ สูบไป มิใช่น้อย ตะหากครับ หุ หุ :sad2: :sad2:
อ่อ รับทราบคับผม
ว่าแต่น้ำตก ท่าน้ำ ไม่เว้นเลยน้า
จะรอบบ้านอยู่แล้วมั้งนั่น
:laugh:
-
ทุกที่ ทุกเวลาจริงๆ
ใช้เวลา 3 วัน 2 คืนซะคุ้มเลยนะพี่ดิน
งี้กลับกรุงเทพจะมาทำงานไหวอ๊ะป่าวเนี่ย :o8:
-
555555555555 :laugh:
น้ำหมดตัว :jul1:
-
บทที่ 42 ภาพฝัน
อัน ที่จริง... ผมอยากจะข้ามเรื่องของผมกับน้องโก้ ไปเลย เพราะ มันจะกลายเป็นนิยายรัก (หื่น)ไปแล้ว แต่มันเป็นภาพแห่งความทรงจำของผม ที่ตัดไม่ออก เป็นสิ่งที่ผมรู้สึกผิดมาจนทุกวันนี้... (เอาน่ะ ไอ้ดิน ไหนๆ เอ็งก็ปูเรื่องมาจนป่านนี้ ขมวดเรื่องซะอีกตอนละกันนะ...)
.........................................................................
ค่ำ นั้น... หลังจากอาหารเย็น ผมกับน้องโก้ก็ไปเดินเล่นบริเวณทางรถไฟสายมรณะ... มีร้านรวงขายของอยู่พอสมควร... เดินจนเมื่อยก็เลยชวนกันกลับมาที่บ้าน....
อากาศ ค่อนข้างเย็นสบาย อาจจะเป็นเพราะฝนเพิ่งตกหนักมาเมื่อวาน วันนี้ ก็ยังมีกลิ่นอายชื้นๆ อยู่บ้าง ระหว่างที่เรานั่งเล่นอยู่ที่ระเบียง มองออกไปในความมืด น้องโก้ก็ชี้ให้ผมดูบางอย่าง...
“พี่ดินดูโน่นสิครับ”
ผมมองตามที่น้องโก้ชี้... เป็นแสงไฟเล็กๆ วูบวาบ... หิ่งห้อยนั่นเอง
“มีต้นลำพูอยู่แถวนี้ ใช่ไหมครับ” ผมถาม น้องโก้ทำหน้างง
“ไม่รู้สิครับ ผมรู้แต่มันชอบไปเกาะที่ต้นไม้ต้นนึง แถวริมแม่น้ำใกล้กับห้องยิมไง”
ผมหัวเราะ...ยีหัวน้องโก้เล่น... “นั่นแหละ ต้นลำพู....หิ่งห้อยมันชอบไปเกาะที่นั่น”
“ไปดูกันเถอะครับ พี่ดิน...” น้องโก้ชวนผม...
น้องโก้วิ่งลงไปที่ครัว เห็นค้นอะไรกุกกัก อยู่ประเดี๋ยวเดียวก็เดินกลับมา ในมือมีตะกล้าฝาปิด สานด้วยไม้ไผ่เป็นตาถี่ๆ
“ทำอะไรครับ”
“โก้ชอบ...จะไปจับมันมาไว้ในมุ้ง”
“เดี๋ยวมันก็ตาย...” ผมท้วง...
“ไม่ฮะ ตอนเช้าโก้ก็ปล่อยมันไป...
เรา เดินไปดูที่ต้นไม้นั้น เห็นหิ่งห้อยเกาะอยู่เต็มไปหมด เหมือนกับหลอดไฟดวงเล็กๆ ที่เค้าแต่งต้นไม้ตอนงานคริตสมาส แถวถนนราชประสงค์ แต่ไม่สว่างขนาดนั้น...
น้อง โก้จับมันมาหลายตัว เห็นมันส่องประกายวูบวาบอยู่ในตะกร้าสาน ดูน้องโก้ดีใจเหมือนเด็กๆ ได้ของเล่นชิ้นใหม่... ตอนเดินกลับมาที่บ้าน... กอดแขนผมมาตลอดทาง
“โก้มีความสุขจังครับ พี่ดิน...”
หลัง จากอาบน้ำ เข้ามาอยู่ในมุ้งทั้งสองคนแล้วปิดไฟมืด น้องโก้ก็เปิดตะกร้าสานให้เจ้าแมลงตัวเล็กๆ ยี่สิบกว่าตัวนั้นบินออกมา เห็นมันบินไปเกาะมุ้ง...ทำแสงวูบวาบสลับไปมา ดูๆ ไปก็เพลินดีเหมือนกัน
น้อง โก้นอนหนุนอกผมมือล้วงลงไปจับที่Kผมเล่น... (ผมไม่ได้ใส่อะไรนอนอยู่แล้ว เลยทางสะดวก...รายไหนรายนั้น นอนท่านี้ทีไร ลวนลามKกรูทู๊กกกก ที...)
“สวยไหมครับ พี่ดิน” น้องโก้มองไปที่แสงไฟวูบวาบจากเจ้าแมลงตัวเล็กๆ...
“ครับ...” ผมมองดู อย่างเพลิดเพลิน เหมือนนอนกลางแจ้ง ดูดาวอยู่บนท้องฟ้า...
น้องโก้เงยหน้าขึ้นมาจูบปลายคางผม “โก้อยากอยู่กับพี่ดินแบบนี้บ่อยๆ จัง... เรามาเที่ยวกันบ่อยๆ ได้ไหมครับ”
ผม กอดน้องเค้าแน่นขึ้น ก้มลงจูบที่หน้าผากน้องเค้าทีนึง...ไม่ตอบ... รู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว... แต่ก็ไม่อยากทำลายภาพฝันอันสวยงามของน้องเค้า...
น้องโก้ปล่อยมือจากสิ่งที่จับอยู่ในมือ... ลูบไปตามกล้ามเนื้อหน้าทองที่เป็นลอนๆ เลยมาถึงหน้าอก... จูบที่หน้าอกด้านซ้ายผมทีนึง
“โก้รักพี่ดินครับ พี่ดินล่ะครับ รักโก้บ้างไม๊...”
................................
... ถึงตอนนี้... ถ้าคุณๆ คนอ่านเป็นผม... จะตอบว่าอะไรดีครับ...
จำได้ไหมครับ...ที่ผมเคยบอกพี่ปอว่า...
“ผมเป็นลูกคนจีน... ป๊าสอนให้รักษาคำพูด... อะไรที่ผมทำไม่ได้ หรือไม่อยากทำ ผมจะพูดตรงๆ... และผมก็จะไม่ผิดคำพูดตัวเอง...”
นั่นแหละครับ คือสิ่งที่ผมยังรักษาอยู่จนทุกวันนี้....
................................
“พี่ ไม่รู้ครับ... พี่รู้แต่ว่า ตอนนี้ พี่มีความสุข...” ผมตอบไปตามความเป็นจริง แต่ไม่ได้นึกว่า น้องเค้าจะตีความหมายผิดไปหรือเปล่า...
หิ่งห้อยตัวนึง บินลงมาเกาะที่หน้าอกผม ผมเหลือบตาลงมอง ไม่ได้ปัดออก เจ้าแมลงเล็กๆ ส่งแสงวูบวาบ สวยงาม...
“สวย จัง...” น้องโก้พึมพำ.... แล้วก็เกิดปิ้งไอเดียกระทันหัน ตลบผ้าห่มออกไปทางปลายเตียง แล้วค่อยๆ จับหิ่งห้อยลงมาเกาะตามตัวผมทีละตัว ทีละตัว... จากหน้าอก หน้าท้อง ต่ำลงไป เล่นเอาผมเตลิด ลูกชายผงกหัวงูบงาบอย่างตื่นเต้น... เอาอีกแล้ว น้องโก้จะเล่นอะไรอีกล่ะเนี่ยะ...
เจ้า แมลงตัวเล็กๆ ถูกจับลงมาวาง ตรงโคนท่อนลำ ระหว่างใข่สองลูก ตัวนึง... อีกสามสี่ตัว ถูกจำมาวางตามความยาวของลำท่อน “K” ของผมที่แข็งผงกหัวอยู่ไปมา... น้ำใสๆ เริ่มไหลปริ่มส่วนปลายบาน
แล้วหิ่งห้อยอีกตัว ก็ถูกจับลงมาวางบนส่วนปลายที่มีน้ำใสๆ ไหลเยิ้มนั้น...
ผม ชันตัวเอาศอกเท้ากับที่นอน ก้มลงมาดู... เสียวจนต้องแขม่วเอว เจ้าหิ่งห้อยตัวนั้น ไต่ไปมาบนหัวบานๆ สักครู่ก่อนจะบินหนีไป... แต่ตัวใหม่ก็ถูกจับมาวางอีก บางตัว น้องโก้วางลงบนน้ำใสๆ เหนียวๆ นั้น ทำให้มันบินขึ้นไปไม่ได้ทันที ต้องไต่คลาน สลัดปีกอยู่พักนึง จนแห้ง ก็บินหนีไปอีก...
เป็น ความทรมาณบันเทิงพอใช้เลยครับ สำหรับตัวผมเอง เพราะผมก็ไม่เคยทำอย่างนี้มาก่อน... ความตื่นเต้น ทำให้น้ำใสๆ ใหลยืดลงมาที่หน้าท้องเป็นทางยาว... อีกสองสามตัวก็ถูกน้องเค้าจับลงมาวางที่น้ำเงี่ยนที่ไหลลงมา
น้องโก้ยิ้มชอบใจบอก... “มันคงแปลกใจเนอะ พี่ดิน... น้ำอะไรหว่า... หึๆ...”
“ให้แต่หิ่งห้อยเกาะ แล้วโก้ล่ะครับ ไม่อยากบ้างเหรอ...” ผมกระซิบถามเมื่อหิ่งห้อยบินหนีไปจนหมด
แทน คำตอบ น้องโก้ เงยหน้าขึ้นมองผม ตาเป็นประกายวูบวาบ มีแววปรารถนาอย่างเด่นชัด... แล้วก้มลงเอาลิ้นตวัดเลียน้ำเงี่ยนของผมที่เยิ้มออกมาแผ่วเบา...
“อู ยซซซ โก้ครับ...” ผมสะดุ้งแอ่นหยัดตัว ด้วยความเสียว... และเสียวมากขึ้นไปอีก เมื่อน้องโก้ อ้าปากอมส่วนปลายบานๆ ของผมไว้ในปาก แล้วใช้ลิ้นดุนเข้าไปในร่องผ่าเล็กๆ ตรงส่วนปลายสุด
“อาซซซ โก้ครับ...ซี๊ดดดดด ” ผมครางเสียงสั่น...
จาก ส่วนปลาย น้องโก้ ไล้ลิ้นลงไปตามท่อนลำ กวาดเลียมุกไปทีละเม็ดๆ จนถึงส่วนโคน... ใข่ทั้งสองใบก็ถูกน้องโก้อมไว้ในปากเบาๆ แล้วใช้ลิ้นตวัดเลียดุนเล่นไปมา...ช้าๆ.... ตลอดเวลา ผมเสียวจน แอ่นตัวเกร็งจนสะโพกลอยไม่ติดพื้น... สองมือจับหัวน้องโก้ ลูบไล้ไปมา... ครู่ใหญ่ ก็ค่อยไต่ขึ้นมาตามลำและอมส่วนปลายบานเข้าไว้ในปาก อีกครั้ง
“อูยซซซ โก้...คร๊าบ... เก่งจังครับ... เสียว... ซี๊ดซซซ อูวซซซซ...ซซซซซ ”
ตอน สุดท้ายผมครางยาว เพราะ น้องเค้าดูดแรงๆ ที่ส่วนปลายบาน ก่อนจะค่อยอมลึกลงไปทีละน้อยๆ จนสุดโคน ความยาว เกือบเจ็ดนิ้วของKผม ถูกน้องโก้ อมเข้าไว้ในปาก ไม่เหลือสักกระเบียด...
ต้อง ยอมรับครับ ว่า น้องเค้ามีพัฒนาการขึ้นมากจริงๆ ในระยะเวลาสองสามวันที่อยู่ด้วยกัน ความสามารถในการใช้ปากของน้องเค้า เล่นเอาผมก้นลอยไม่ติดเตียงเลย... ทั้งดูดทั้งอม... ไม่ว่าKหรือไข่... ไม่รู้ไปหัดมาจากไอ้ชลหรือเปล่าสิ... ลีลาอมKแบบนี้ ไม่มีใครเหมือน และไม่เหมือนใครจริงๆ...
... แล้วคืนนั้น ผมก็ถูกน้องโก้กระทำชำเราไปอีกสองรอบ โดยการใช้ปากดูดของผม จนแตกคาปากไปก่อนรอบนึง อีกรอบนึง ผมเลยออกแรงขย่มน้องเค้าเป็นการตอบแทน ด้วยลีลาของ เด็กขายขั้นเซียน เล่นเอาน้องเค้า ครางไม่หยุด น้ำเงี่ยนแตกออกมาโดยที่ทั้งผมและน้องเค้าไม่ได้แตะต้องสักนิด ก่อนที่ผมจะหลั่งน้ำเงี่ยนเข้าไปในตัวน้องโก้อีกครั้ง
................................
ตอน เช้า... ผมตื่นก่อนอีกตามเคย... แต่วันนี้ น้องโก้ไม่ยักกะตื่นตามขึ้นมา... สงสัยเมื่อคืน ผมคงจะรุนแรงกับน้องเค้ามากไปหน่อย... หุ หุ...
อากาศ ดี สดชื่น ผมก็เลยออกไปวิ่งออกกำลังกาย... ทำงานอย่างนี้ ต้องพยายามออกกำลังกายอยู่เสมอ... พี่รัตน์เคยบอกไว้ แต่ผมว่า ไม่ว่าทำงานยังไง ก็ต้องออกกำลังกายอยู่ดีละครับ....
วิ่งจนได้เหงื่อชุ่ม... ก่อนจะเดินกลับมาที่บ้าน... น้องโก้ตื่นแล้ว ยิ้มให้ผมมาแต่ไกล
“โก้นึกแล้ว เห็นรองเท้ากีฬาหายไป... พี่ดิน ต้องไปออกกำลังกายแน่ๆ...”
เราช่วยกันเก็บของ ก่อนเข้าไปอาบน้ำ เพื่อเตรียมตัวกลับกรุงเทพ....
“โก้ไม่อยากกลับเลยครับ พี่ดิน...” น้องโก้บอก ตอนที่เราแต่งตัวเสร็จแล้ว...
“อ้าว...ทำไมล่ะ”
“โก้อยากอยู่กับพี่ดินแบบนี้นานๆ โก้ไม่เคยมีความสุขอย่างนี้มาก่อนเลย”
ผมยิ้ม ส่ายหน้า... ดึงน้องเค้ามากอด จูบที่แก้ม... “คิดถึงพี่ ก็ไปหาได้นี่นา”
“แต่โก้ไม่อยากให้พี่ดินไปทำงานอีก...” น้องโก้กอดผมไว้อย่างหวงแหน... “โก้ไม่อยากให้พี่ดินออกไปกับใคร” น้องโก้ทำตาแดงๆ...
เอาละสิ... ไอ้ดิน มึง... หว่านเสน่ห์จนได้เรื่องแล้วไหมล่ะ... ทำไงดี...
“พี่ ว่า เราเอาไว้พูดกันทีหลังดีกว่านะ...” ผมบอก พยายามจะให้มันผ่านไปก่อน... “เรื่องมันยังมีอีกเยอะ... โก้จะทำยังไงกับที่บ้าน... จะบอกเค้าว่าไงครับ” ผมถามจี้จุด...
น้องโก้งันไปพักนึง... เพราะคงไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้มาก่อนเหมือนกัน.... แต่แล้วก็ยิ้มออกมาได้....
“ไว้ โก้กลับไปปรึกษาพี่เปี๊ยกก่อนก็ได้... แล้วโก้จะให้พี่เปี๊ยกไปบอกพี่ดินอีกที... พี่เปี๊ยกต้องช่วยโก้ได้แน่ๆ...” (พี่เปี๊ยก ก็พี่เลี้ยงของน้องโก้ที่ มาอ๊อฟผมไปให้ น้องเค้า วันแรกไงครับ)
ผมพยักหน้า... “เอา... เอางั้นก็ได้ครับ” อย่างน้อยเรื่องวันนี้ มันก็ผ่านไปก่อน ไว้ว่ากันอีกทีวันหลังละกัน...
เราช่วยกันยกของมาใส่รถ เพื่อกลับกรุงเทพ...
ผม ว่า... ถ้ามีการแข่งการแข็งมาราธอนสักรายการ ผมต้องได้รางวัลอะไรสักอย่างแน่ ก็สามชั่วโมงกว่า จากเมืองกาญจน์ ถึงกรุงเทพฯ ผมรักษาระดับความแข็งของKมาได้ตลอด...เพราะว่า...ระหว่างทางขากลับ... ผมต้องปรับเก้าอี้ เอนลงเกือบราบ...ไม่ใช่จะนอนอะไรหรอกครับ... น้องโก้สิครับ ล้วง “K” ของผมออกมาจับเล่นตลอดทาง จนเข้าเขตรถติดในกรุงเทพ จึงค่อยละออกมาจับพวงมาลัยทั้งสองมือ....
น้อง โก้มาส่งผมที่ปากซอยหอพัก เกือบบ่ายสามแล้ว... ก่อนจากกัน น้องเค้าเอาเงินใส่กระเป๋าเสื้อผม มาจำนวนนึง... ซึ่งผมมานับอีกทีตอนกลับมาถึงหอ... หลังจากหักค่าอ๊อฟให้กับทางร้าน สองวัน สามร้อยบาท... ยังเหลืออีกหมื่นสอง... ผมนับไปนับมา... นี่ น้องโก้ให้ผมรอบละพันเลยนะเนี่ยะ...
(อีกสองรอบตอนอาบน้ำเช้า ก่อนกลับไม่ได้เล่าครับ เพราะรู้สึกตัวว่าหื่นเกินไปแล้ว... หุ หุ)
...
ตอนหน้าจะเป็นตอนจบของ "น้องโก้" ซีรีย์ แล้วนะครับ อ่านจบแล้ว ช่วยคิดทีว่าผมผิดหรือเปล่า นะครับ...
คิดถึงจังครับ คนดี... คนอ่านที่รักของผม....
ดิน
-
น้องโก้นี่ท่าทางจะรักจริงหวังแต่ง
น่าสงสารจริงๆ
:เฮ้อ:
-
สงสารน้องโก้ ความรัก(หลง)กำลังเข้าตาก็เลยเป็นแบบนี้
-
น้องโก้จะทำยังไง แล้วพี่ดินจะแก้ปันหายังไง
รอตอนต่อไปครับ
-
เฮ้อ สงสารโก้จัง
สังสัยงานนี้รักจริงหวังแต่งเลยนะเนี่ย :เฮ้อ:
แล้วซีรี่นี้จะจบยังไงน้อ หวังว่าพี่ดินคงไม่ใจร้ายกับโก้นะ :serius2:
-
เห้อ รักจิงอะม้างเนี่ยยยยย
-
นอกจากโก้จะใจสลายแล้ว
ตูดยังแหกอีกด้วย น่าสงสาร
-
หิ่งห้อย...............................แบบว่าช่างรังแกสัตว์น่ะเนี่ย 555
-
:L2:
เพิ่งจะเข้ามาอ่าน อย่างใจไม่อยู่กะเนื้อกะตัว
อะจึ๊ยย.. เขียนได้ไงเนี่ยกระอักเลือดเกือบทุกตอน :m25:
ไม่หื่นเลยเรา สุดยอดเลยคร้าฟฟฟ
แล้วมีรักระหว่างรบด้วยนะเนี่ย 555 จิตใจของคน บางทีมันก็ฝืนไม่ได้
จะรู้สึก จะรัก จะหวิว มันเป็นไปได้ทั้งนั้นแหละ
ชอบมากมาย ขอติดตามอ่านต่อไป ตอนนี้ก็อ่านไปถึงหมอ..ปอ..แล้ว
ทนไม่ไหวเลยขอมาชื่นชมก่อน จะกลับไปอ่านต่อในสภาพที่เลือดจะหมดตัว คิก คิก
:m25:
ขอบคุณครับ
-
:m25:
อ่านตามทันแล้วด้วยเรี่ยวแรงที่เหลือเพียงน้อยนิด
มันละลายหายไประหว่างที่อ่านเรื่องนี้นี่เองคร้าบบบบ..
จุใจเป็นที่สุด....
ขอบคุณพี่ดิน....คนแต่ง
ขอบคุณพี่พูห์....คนโพส
ที่นำความหฤหรรษ์ มาให้คนอ่านอย่างอิ่มเอม
อิ อิ ในจออ่ะเลือดท่วม แต่ในตัวอ่ะเลือดแห้งทีเดียว :jul1:
งานนี้ พี่ปอ..เพื่อนชล..น้องโก้..ได้ใจคนอ่านหลายคนนะว่ามั๊ย
ชอบเรื่องนี้มากนะครับ
:pig4: :L2: o13 :L1:
-
ตอนจบของน้องโก้จะเป็นยังไงเนี่ย
ไม่อยากจะคิดเลย :เฮ้อ:
-
ตั้งแต่เริ่มเขียนมา บทนี้เป็นบทแรกที่ ผมเขียนด้วยใจห่อเหี่ยวพิกลครับ
...
บทที่ 43 “น้องโก้ครับ... พี่ดิน ขอโทษ”
ผมกลับมาทำงานที่ร้านพี่ปิ๊กตามปกติในอีกสองวันต่อมา พอเห็นหน้าผม พี่รัตน์ก็กวักมือเรียก...
“ไงยะไอ้ตี๋เจี๊ยวโต... ไปทำอะไรเด็กเค้าเข้าล่ะ...”
ผมยิ้มให้พี่รัตน์เมื่อเดินเข้าไปยกมือไหว้... “เปล่านี่ครับ”
“เปล่าอะไรล่ะ... ได้ข่าวว่าถึงกับเพ้อเลย...” พี่รัตน์มองค้อนประหลับประเหลือก... ก่อนจะบอกเบาๆ “พี่ว่ามันจะยุ่งนา... ดิน”
“ยังไงครับ” ผมไม่เข้าใจ...
“เฮ้อ... ช่างเถอะ... ไหนๆ มันก็มาถึงขั้นนี้แล้ว...” พี่รัตน์ตัดบท... ก็พอดีกับที่พี่ปิ๊กเดินเข้ามา ผมยกมือไหว้ พี่ปิ๊ก
“ดิน มาก็ดีแล้ว มีลูกค้าถามหาพอดี...” พี่ปิ๊กบอก ก่อนจะดึงผมไปที่ ลูกค้า ปรากฏว่าเป็นกลุ่มพี่วัชกับเพื่อนนั่นเอง คุยกันอยู่ไม่นาน เค้าก็ตกลงอ๊อฟผมออกไป แต่พี่วัชไม่ได้อ๊อฟผมหรอกครับ เป็นอีกคน ชื่อพี่หมู... (เดี๋ยวตอนหน้ากลับมาเล่าครับ คนนี้ก็เป็นเรื่องเหมือนกัน...)
................................
วันรุ่งขึ้น พอผมไปทำงานอีกวัน พี่รัตน์ ก็บอก
“ดิน... วันนี้มีคนจองแล้วนะ สามทุ่ม เมื่อวานเค้าก็มา แต่เราได้อ๊อฟออกไปก่อน”
“ใครครับ พี่รัตน์” ผมถาม แต่พี่รัตน์ส่ายหน้า... “เดี๋ยวก็รู้”
ผมไม่ถามต่อ พอดีไอ้ชลเดินเข้ามา... พอมันไหว้พี่รัตน์เสร็จก็ดึงผมออกไป...
“เมื่อคืน... มีลูกค้ามาหามึง... หน้าตาเคร่งเครียดมากเลย เข้าไปคุยกับพี่รัตน์”
“ใครวะ...” ผมถาม
“ไม่รู้ว่ะ... กูไม่รู้จักชื่อ... ไม่สูงเท่าไร หุ่นเพรียวๆ ท่าทางจิ๊กโก๋หน่อยๆ...”
ผมนึกไม่ออก ว่าใคร แต่ก็ไม่เก็บมาสนใจนาน... เดี๋ยวก็รู้... ผมคิด...
สามทุ่มกว่า... ลูกค้าที่จองผมไว้ก็มา...
“พี่ เปี๊ยก...” ผมพึมพำเบาๆ เมื่อเห็นหน้าครั้งแรก... ก็จะใครล่ะครับ พี่เลี้ยงของน้องโก้นั่นเอง... พอเห็นหน้าผมก็กวักมือเรียกให้ผมเข้าไปทันที
“สวัสดีครับพี่เปี๊ยก” ผมยกมือไหว้...
พี่เปี๊ยกรับไหว้... พยักหน้าให้นั่งลงที่โซฟาอีกตัว สายตาที่พี่เปี๊ยกมองผม มีประกายตาแปลกๆ จนผมรู้สึก
“ว่าไงเรา... ไปสัญญาอะไรกับ โก้...”
ผมทำหน้าเหวอ... “สัญญา... สัญญาอะไรครับ”
พี่ เปี๊ยกก้มหน้าถอนหายใจเฮือกพึมพำ... “กูว่าแล้ว...” ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาบอก “เราสัญญากับโก้หรือเปล่า หรือว่า รักเขาบ้างหรือเปล่า”
“เปล่านี่ครับ...”
“เค้าบอกว่า เราบอกว่ารักเขา เหมือนที่เขารักเรา”
ผม พอเข้าใจลางๆ บอกไปตามความเป็นจริง “พี่ครับ... ผมก็ไม่เคยบอกสักครั้ง ว่าผมรักน้องเค้า... ผมแค่บอกว่า ผมมีความสุขที่ได้ไปเมืองกาญจน์... กับเค้า”
“แต่น้องโก้เค้าบอกว่า เค้ารักเรานะ ดิน”
“ผม ห้ามให้ใครเค้ารักผมไม่ได้ครับพี่... แต่ผมก็ไม่ได้คิดว่า จะมีใครมารักผมจริง... ผมรู้ตัวดีว่าผมเป็นอะไร... ใครเค้าจะมารักเด็กขายอย่างผม... อย่างมากเค้าก็มีความสุขไปชั่วครั้งชั่วคราว แล้วเขาก็ไป... หน้าที่ของผมก็คือสร้างความสุขให้กับลูกค้า... ส่วนลูกค้าจะคิดยังไงกับผม ก็สุดจะรู้ครับ...”
ผม พูดยาว... พูดออกมาจากประสบการณ์ ของเด็กขายที่เคยถูกหลอก พูดด้วยสายตาของคนที่เคยเห็นการปฏิบัติของลูกค้าที่มีต่อเด็กขาย... พูดด้วยความรู้สึกจริงๆ กลั่นออกมาจากใจ ด้วยอารมณ์ที่กลั่นออกมาจากบทเรียนที่เคยได้รับ...ใครจะว่าผมไร้ใจ ใครจะว่าผมตายด้าน... หรือเห็นแก่ตัว... ผมก็ยอมรับครับ...
“เรากล้าที่จะไปพูดกับโก้ อย่างที่เราเพิ่งพูดให้พี่ฟังอย่างนี้หรือเปล่าล่ะ...” พี่เปี๊ยก มองหน้าผมอย่างท้าทาย ระคนดูถูก
“ทำไมผมจะไม่กล้าล่ะครับ... ผมพูดความจริงนี่ครับ”
“ดี...” พี่เปี๊ยกพยักหน้า... หันไปบอกเด็กให้มาเก็บเงิน ค่าเครื่องดื่มและค่าอ๊อฟผม...
ที่ๆ พี่เปี๊ยกพาผมไป ก็ไม่ใช่ที่ไหน... โรงแรมเดิมที่ผมมาเจอน้องโก้ครั้งแรกนั่นแหละครับ
พี่เปี๊ยกใช้กุญแจอีกดอกนึง เปิดประตู แล้วให้ผมเดินเข้าไปก่อน...
ยังไม่ทันที่พี่เปี๊ยกจะปิดประตูสนิท น้องโก้ที่รออยู่แล้ว ก็โผเข้ามากอดผมแน่น... ซบหน้าลงกับอกผม
“พี่ดิน... โก้คิดถึงพี่ดินจัง...”
ผมกอดน้องเค้าเบาๆ สงสารอยู่เหมือนกัน แต่ ผมรู้ตัวดีว่า ถ้าผมไม่ทำ... น้องโก้จะเจ็บยิ่งกว่านี้...
“โก้ครับ... เดี๋ยวครับ... ฟังพี่ก่อน”
ผม บอก... พลางประคองน้องเค้ามานั่งที่โซฟาตัวยาวในห้อง พี่เปี๊ยกตามมานั่งที่โซฟาเดี่ยวอีกตัวนึง กอดอก ดูว่าผมจะพูดอะไรกับน้องเค้า...
น้อง โก้กอดผมไม่ปล่อย... ทั้งยังแนบหน้าลงคลอเคลียกับอกผม... ‘เฮ้อ เด็กน้อย...’ ผมค่อยๆ แกะมือน้องเค้าออก ก่อนจะบอกซ้ำ... “น้องโก้ ฟังพี่ก่อนนะครับ”
ดูเหมือนน้องเค้าเริ่มจะรู้ถึงความผิดปรกติ ค่อยคลายมือออก ทำหน้าเจื่อน
“อะไรกันเหรอครับ พี่ดิน”
ผมมองหน้าน้องเค้า ก่อนจะบอก... “ฟังพี่ดีๆ นะ... เราคงอยู่ด้วยกันไม่ได้หรอกครับ...โก้... มันเป็นไปไม่ได้”
“ทำไมล่ะครับ...” น้องโก้บอกเหมือนไม่เชื่อหูตัวเอง “ก็ตอนอยู่เมืองกาญจน์ พี่ดินบอกว่า....”
“ฟังนะ... พี่ไม่เคยบอกว่ารักโก้... คิดดูดีๆ นะครับ”
น้องโก้หน้าซีดเผือด... ทำหน้าเหมือนกับถูกผีหลอก ทั้งที่ห้องสว่างโร่...
“หมาย... หมายความว่ายังไงครับ พี่ดิน”
ผม สูดลมหายใจลึกๆ ก่อนจะเอ่ยวาจาประหารความรู้สึก “พี่เป็นเด็กขาย เป็นผู้ชายขายตัว... ใครเค้าซื้อ... ใครเค้าให้เงิน พี่ก็ให้ความสุขเค้า... สิ่งที่พี่ทำกับโก้มาตลอด... ก็เพื่อแลกกับเงินครับ... พี่ไม่เคยบอกว่ารักโก้... สักคำ...”
“มะ ไม่จริง... ไม่จริงครับ... พี่ดิน อย่ามาหลอกโก้... พี่เปี๊ยก... พี่เปี๊ยกบังคับให้พี่พูดอย่างนี้กับโก้เหรอครับ”
ผม ส่ายหน้า... “เปล่า... พี่พูดจริงๆ พี่เปี๊ยกไม่ได้บังคับพี่... พี่พูดจากสิ่งที่พี่รู้สึกจริงๆ... ลืมพี่เถอะครับ พี่มีค่าก็แค่ราคาที่โก้ให้พี่นั่นแหละครับ... เงินจำนวนนั้น โก้ไปซื้อใครอีกก็ได้... เด็กขายทุกคน ทำได้อย่างพี่ทั้งนั้นแหละครับ”
น้องโก้ถอยหลังออกไป มองผมเหมือนคนที่ไม่รู้จัก... หน้าเผือดขาว น้ำตาไหลพราก
“พี่ ดินหลอกโก้ทำไม... โก้ไม่เคยคิดว่าพี่ดินเป็นใคร... เป็นมายังไง... โก้ไม่เคยสนใจ โก้รักพี่ดิน เพราะพี่ดินเป็นพี่ดิน...พี่ดินจะเป็นเด็กขายมาก่อน โก้ก็ไม่สนใจ... แล้วทำไม... ทำไมพี่ดินต้องหลอกโก้ด้วย...”
“ลืม พี่เถอะครับ” ผมย้ำคำเดิม... “พี่ไม่มีค่าพอสำหรับความรู้สึกของโก้หรอกครับ... พี่มีแฟนแล้ว... เมื่อพี่เรียนจบ พี่จะเลิกจากงานนี้... รอเค้าเรียนจบ... เราจะแต่งงานกัน”
“โก้ ไม่นึกเลย...” น้องโก้น้ำตาไหลพราก แต่ไม่มีเสียงสะอื้นออกมา... “โก้ไม่นึกว่า คนเราจะปลอมกันได้ปานนั้น... ปลอมอารมณ์ ปลอมความรู้สึกกันได้ขนาดนั้น...”
ผมลุกขึ้นยืน... “ลืมพี่นะครับ โก้... โก้ยังเด็ก โก้ยังจะได้เจอใครอีกเยอะแยะ... ที่... เค้า...ดีกว่าพี่”
พูด จบ... ผมก็หันหลังเดินไปที่ประตู เปิดแล้วเดินออกไปข้างนอก... แต่ก่อนที่ประตูจะปิด ก็มีคนเดินตามผมออกมา... พี่เปี๊ยกนั่นเอง... ประตูปิดลง
“ดิน... ขอบใจนายมากนะ... หวังว่านายคงจะเข้าใจ” พี่เปี๊ยกตบใหล่ผม แสดงอาการเห็นใจ แต่ผมรู้ว่า พี่เปี๊ยก... “โล่งใจ”... มากกว่า ก่อนจะหยิบเงินจำนวนนึงใส่กระเป๋าเสื้อผม... “ค่าเสียเวลาของนาย”
ผมหยิบเงินจำนวนนั้นออกมา ยิ้มให้พี่เปี๊ยก... ก่อนจะจับเงินใส่มือพี่เปี๊ยก
“ผมไม่รับหรอกครับ... เพราะผมไม่ได้ให้ความสุขใคร... ผมแค่ทำหน้าที่ของผม...ลาละครับพี่...”
ผมยกมือไหว้พี่เปี๊ยกก่อนจะก้าวยาวๆ ไปที่ลิฟท์ ครู่เดียวก็เดินออกมาจากโรงแรมนั้น... โดยไม่หันหน้ากลับไปมองอีกเลย...
...........................
วัน รุ่งขึ้น ผมโทรไปลางานกับพี่รัตน์ บอกจะกลับบ้านต่างจังหวัดไปหาป๊ากับม๊า...ซึ่งคิดว่าแกคงรู้อะไรเลาๆ อยู่บ้างแล้ว ก็อนุญาตให้ผมโดยดี....
... สองอาทิตย์ต่อมา... ผมทำใจได้บ้าง.... กลับมาทำงานตามปกติ...
ไม่ ทันไร ผมก็โดนลูกค้าเรียกไปนั่ง... กลุ่มเดิมครับ... พี่วัช... แต่คราวนี้ คนที่อ๊อฟผมไป เป็นอีกคนนึง ซึ่งไม่เคยอ๊อฟผมเลย เป็นผู้ชายตัวขาวๆ ร่างเล็กๆ น่ารักชื่อ “พี่โม่ง...” พี่วัชบอกว่า...
“ดิน... ไม่มีแล้วนะ... เพื่อนในกลุ่มพี่ไม่มีตัวเล็กกว่านี้แล้ว... มาทีไรเพื่อนพี่มันตัวเล็กลงเรื่อยๆ... เดี๋ยวจะหาว่า ครั้งต่อไปจะมีคนตัวเล็กกว่านี้ ไม๊... ไม่มีแล้วนะ อีโม่งเนี่ยะ เล็กสุดในกลุ่มแล้ว...”
ผมหัวเราะ เพราะตั้งแต่ พี่วัช...พี่ป๋อม...พี่ตรี...พี่หมู...ไล่ระดับลงมาเรื่อยและ สุดท้าย “พี่โม่ง” คนนี้ ตัวเล็กสุด..
แต่ขณะที่ผมกำลังคุยกับกลุ่มพี่วัชอยู่ ลูกค้าอีกคนก็เดินเข้ามาที่ร้าน... “น้องโก้”
น้อง เค้าส่งสายตามองมาที่ผมหลังจากได้ที่นั่งที่โซฟาชุดถัดไป เห็นประกายตาเว้าวอนจากน้องเค้าแล้ว ทำเอาผมเกือบใจอ่อน... แต่... เด็กขายอย่างผม ก็มีศักดิ์ศรีครับ... เพราะผมดูออกว่า... สายตาของพี่เปี๊ยกที่มองมาที่ผมวันนั้น มันมีแววเหยียดหยามดูถูก... อย่างที่สุด...
ผมคงคุยกับกลุ่มพี่วัชโดยไม่สนใจน้องเค้า... จนกระทั่ง พี่วัชเรียกเช็คบิล... แล้วอ๊อฟผมออกไปด้วย...
ก่อน ออกไปผมมองไปยังน้องเค้านิดนึง... เจอสายตาที่น้องเค้ามองมาที่ผม มีทั้งตัดพ้อ... ต่อว่า... ท่ามกลางประกายน้ำตาที่คลออยู่เต็มเบ้าตา.....
ผม ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่า เรื่องระหว่างผมกับน้องโก้... ผมทำไปได้ยังไง... น้องเค้าก็เด็กขนาดนั้น ความยับยั้งชั่งใจมันก็น้อยกว่าคนอื่นอยู่แล้ว ยิ่งผมปล่อยตัวปล่อยความรู้สึกเต็มที่... ผลลัพท์มันก็เลยเป็นอย่างที่เห็น
แต่... หลังจากวันนั้น ผมก็ไม่เคยเห็นน้องโก้อีกเลย...
ถ้าน้องโก้เค้ามีโอกาสได้อ่านเรื่องนี้ (ซึ่งผมคิดว่าไม่มีทาง... น้องเค้าไปอยู่แคนาดามีความสุขไปแล้ว) ผมก็อยากจะบอกน้องเค้าว่า....
“น้องโก้ครับ... พี่ดิน ขอโทษ...”
...
ผมขอโทษ... ผมเลวไปมั๊ยครับ กับเรื่องนี้...
ผมผิดไปแล้วครับ ยกโทษให้ผมนะครับคนดี นะครับ นะคร๊าบ... ไอ้ดินผิดไปแล้ว
ดิน
-
:sad4: สงสารน้องโก้ สงสารคุณดิน ธ่อ...มีความรักมันก็เศร้าหยั่งงี้แหละ :o12:
:z1: ว่าแต่ รอตอนต่อไปดีก่า คริ คริ
-
น้องโก้ทำใจได้ก็ดีแล้ว
ไม่งั้นยุ่งแน่ๆ
-
ตั้งแต่เริ่มเขียนมา บทนี้เป็นบทแรกที่ ผมเขียนด้วยใจห่อเหี่ยวพิกลครับ
...
:m15: ตั้งแต่ผมอ่านมา บทนี้เป็นบทแรกที่...ผมก็เหี่ยวครับ... o2
กร๊ากกกกก....ขอโทษษษษ :m1:
:L1: :pig4:
-
อืมมมมม
ดีครับ ที่รีบๆ บอกไปก่อนอะไรมันจะสายไปกว่านี้
อ่านตอนนี้แล้วเครียดอ่ะ เหมือนจะมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้น
-
อืม แบบว่า ถ้าเราไม่ตัดให้ขาดเลย
มันก็กลายเป็นปัญหาของเรา และของน้องเค้า
ตอนนี้น้องก็คงได้ดี มีความสุขไปแล้ว
พี่ดินทำสิ่งที่ถูกต้องแล้วค่ะ
-
บทที่ 44 นักมวยแฟนตาซี
เรื่องราวของผมตอนนี้ ติดมาจากตอนที่แล้วอ่ะครับ หลังจากที่ผมไปเมืองกาญจน์ กับน้องโก้ เพิ่งกลับมาทำงานวันแรก...
..........................................................................
ผมกลับมาทำงานที่ร้านพี่ปิ๊กตามปกติในอีกสองวันต่อมา พอเห็นหน้าผม พี่รัตน์ก็กวักมือเรียก...
“ไงยะไอ้ตี๋เจี๊ยวโต... ไปทำอะไรเด็กเค้าเข้าล่ะ...”
ผมยิ้มให้พี่รัตน์เมื่อเดินเข้าไปยกมือไหว้... “เปล่านี่ครับ”
“เปล่าอะไรล่ะ... ได้ข่าวว่าถึงกับเพ้อเลย...” พี่รัตน์มองค้อนประหลับประเหลือก... ก่อนจะบอกเบาๆ “พี่ว่ามันจะยุ่งนา... ดิน”
“ยังไงครับ” ผมไม่เข้าใจ...
“เฮ้อ... ช่างเถอะ... ไหนๆ มันก็มาถึงขั้นนี้แล้ว...” พี่รัตน์ตัดบท... ก็พอดีกับที่พี่ปิ๊กเดินเข้ามา ผมยกมือไหว้ พี่ปิ๊ก
“ดิน มาก็ดีแล้ว มีลูกค้าถามหาพอดี...” พี่ปิ๊กบอก ก่อนจะดึงผมไปที่ ลูกค้า
..........................................................................
ลูกค้า ที่พี่ปิ๊กพาผมไปนั่งด้วย ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นพี่วัช พี่ตรี (ซีรีย์ ลูกค้า เกรดเอ) และเพื่อนอีกคน พี่วัชแนะนำว่า ชื่อ “พี่หมู” ท่าทางเรียบร้อยใจดี แต่งตัวเนี๊ยบ ไม่ช่างพูดเหมือนพี่วัช หรือพี่ตรี
“ไงดิน ได้ข่าวว่า ขายดีจนมีคนพาไปต่างจังหวัด สามวันสองคืนเลยเหรอ” พี่วัชถามยิ้มๆ
“ครับ แต่คงไม่ใช่ขายดีหรอกครับ” ผมบอก
พี่วัชมองค้อน “หือม.. หมั่นไส้... ใครนะ กะเอาไปครองคนเดียวเลย” ผมเกือบสะดุ้ง เพราะ พี่วัชเล่นอำจนเกือบถูก...
“แล้วคืนนี้ น้องดินไปกับใครอ่ะ” พี่ตรีถามขึ้น
“พี่หมูไง...” พี่วัชหันมาบอก...
พี่ตรีพยักหน้า... “ดี” ก่อนจะหันมาทางผม “คราวนี้แหละ จะได้รู้ว่า... เหนือฟ้า ยังมีฟ้าเป็นยังไง”
พี่ หมูหันมาตีแขนพี่ตรีดังเพี๊ยะ “บ้า ตรี... อายเค้า” หน้าแดง ในขณะที่คนพูดกับพี่วัช หัวเราะคิกคัก ชอบใจ ในขณะที่ผมไม่รู้เรื่อง พี่ตรีแกหมายถึงอะไรหว่า....
ไม่นาน พี่วัชก็เรียกเก็บเงิน โดยอ๊อฟผมกับเพื่อนอีกสองคนออกไปด้วย....
เรา ไปทานข้าวต้มกันที่โรงแรมเล็กๆ โรงแรมนึงไม่ไกลจากร้านนัก หลังจากทานเสร็จ ก็แยกกันไป โดยผมมากับพี่หมู ที่ท่าทางเรียบร้อยขี้อายที่สุดในกลุ่ม แต่รถที่พี่หมูใช้นิ่สิครับไม่เบาเลยละ เป็นไอ้ยี่ห้อกลมๆ มีดาวสามแฉกอยู่ตรงกลาง รุ่นใหม่ล่าสุดเลย
ในที่สุด พี่หมูก็พาผมมาถึงที่บ้าน ที่มีอาณาเขตใหญ่โตแถมตกแต่งเหมือนกับในหนังสือไม่มีผิด
พี่ หมูพาผมเข้าไปในห้อง... เปิดทีวีให้ผมดู ก่อนจะขอตัวไปอาบน้ำ... ผมนั่งมองไปรอบๆ ห้อง ดูเหมือนว่าสไตล์การแต่งห้องของพี่หมูจะเป็นไปในแนวออกทางเหนือๆ ดูขรึมสง่า สมกับบุคลิกของเจ้าของ
ไม่นานพี่หมูก็ออกมาจากห้องน้ำในชุดเสื้อคลุมแบบญี่ปุ่นสีขาวสะอาดตา บอกให้ผมเข้าไปอาบน้ำบ้าง
“พี่บีบยาสีฟันไว้ให้แล้วนะ ดิน...
“ขอบคุณครับ...”
ใช้เวลาไม่นาน พอออกมาจากห้องน้ำ พี่หมูก็เตรียมเครื่องแต่งตัวไว้ให้ผมเรียบร้อย.... ผมเห็นแล้วถึงกับอมยิ้ม...
... มันจะไม่อมยิ้มยังไงล่ะครับ ก็ชุดที่พี่หมูเตรียมไว้ มันเป็นชุดนักมวย ทั้งกางเกง มงคลรัดหัว รัดต้นแขน ผ้ารัดข้อเท้า นวมสรวมมือ พร้อมกระจับเสร็จสรรพ...
“ใส่ชุดนี้นะดิน พี่ชอบ... นี่เป็นชุดใหม่ ยังไม่ได้ใช้เลย....”
ไม่ ยากสำหรับผม ตอนเด็กๆ ก่อนเข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ ผมก็เคยขึ้นเวทีเปรียบมวยตามงานวัดอยู่สี่ห้าครั้งเหมือนกัน... ไม่นาน ผมก็อยู่ในชุดเครื่องทรง “นักมวย” ครบชุด..
พี่ หมูมองดูผม ตาเป็นประกาย... “พี่ชอบจังเลย ดิน... เราแต่งชุดนักมวยได้เหมาะมาก ทั้งรูปร่าง กล้ามเนื้อ...” พูดเหมือนคนละเมอ... เดินเข้ามากอดคอผม กระซิบเบาๆ “นักมวยจะล่ำสัน แต่ไม่เทอะทะ โดยเฉพาะนักมวยไทยที่ต้องแกร่ง ปราดเปรียว”
อย่าง ที่บอกละครับ พี่หมูตัวเล็ก เล็กกว่าผมมาก ทำให้ต้องเงยหน้าขึ้นมาเวลากอดคอผม... ผมใช้สองแขนที่สรวมนวมเรียบร้อย โอบตัวพี่หมูเอาไว้ ก้มหน้าลงมาจูบที่หน้าผาก
เรายืนจูบกันอยู่ครู่ใหญ่ แล้วพี่หมูก็ผลักผมนอนลงบนเตียง ก่อนจะตามลงมานั่งข้างๆ เอามือลูบไปที่หน้าท้องที่มีกล้ามเป็นลอนๆ ของผม
“เราแข็งแรงจังเลย ดิน... ออกกำลังกายเสมอละสิ... พี่ชอบกล้ามหน้าท้องของเราจังเลย”
พี่ หมูก้มลงจูบที่หน้าท้องของผม เพื่อยืนยันสิ่งที่พูด... ดูเหมือนพี่แกจะหลงใหลในชุดนักมวยเอาเสียจริงๆ เพราะแกพรมจูบไปทั่วตัวของผม... ตรงไหนที่เป็นชุดมวย แกจะเฝ้าจูบบ่อยครั้ง ตั้งแต่ มงคลรัดหัว ต้นแขน นวม หน้าอก หน้าท้อง ผ่านกางเกงลงไปถึงผ้ารัดข้อเท้า ก่อนจะขึ้นมาที่หน้าท้องอีกครั้งหนึ่ง...
มือ ของพี่หมูลูบไล้ไปตามขอบกางเกงนักมวยที่เป็นยางยืดขนาดกว้าง... ก่อนจะค่อยสอดมือลงไปจนกระทบกับ กระจับที่ครอบป้องกัน “Kกับไข่” ของผมเอาไว้... จึงค่อยจับขอบยางยืดดึงรั้งลงไปจนเห็นกระจับที่ทำด้วยโลหะ...
“ดินจ๋า พี่อยากเห็น”
ผมยกสะโพกขึ้นนิดนึง เพื่อให้พี่หมูดึงกางเกงผ่านลงไปได้...
“เซ็ก ซี่ที่สุดเลยดิน” พี่หมูบอก เมื่อมองเห็นร่างกายเปลือยเปล่าของผมที่มี กระจับนักมวยปิดส่วนสำคัญของผมเอาไว้เท่านั้น ผมใช้ศอกทั้งสองข้างยันตัวขึ้นมา ทำตาเจ้าชู้ใส่
“แล้วไม่อยากเห็นที่มันอยู่ใต้กระจับเหรอครับพี่”
พี่หมูก้มลงจูบที่หน้าท้องแห้งๆ ใต้สะดือของผม... “อยากสิ... แต่เดี๋ยวก่อนก็ได้...”
แล้ว พี่เค้าก็เริ่มทรมานผมอีกแบบหนึ่ง ก็คือ ปลดกระจับให้หลวมลงนิดนึง แล้วค่อยๆ ใช้ปลายลิ้นนุ่มๆ สอดเข้าไปใต้ จนสัมผัสกับบางส่วนของK และใข่ของผมที่ถูกปิดอยู่ภายใน
“อ๊าซซซ พี่หมูคร๊าบ...” ผมแหงนหน้าครางเชิด เพราะ “K” ของผมเริ่มขยายตัวคับตึงแน่นอยู่ภายใน ทำให้ผมอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก... จะเอามือไปปลดเชือกออก แต่พี่หมูก็ไม่ยอมให้ทำ... จับมือผมไว้
“เดี๋ยวซี้... ดิน...”
ปลาย ลิ้นนุ่มๆ ของพี่หมูยังคงไล้ กวาด เลีย ไปตามขอบกระจับโลหะ... เล่นเอาเสียวจนต้องบิดตัวขนลุกเป็นตุ่มไปหมด ส่วนหัวบานๆ ของ “K” ผมเริ่มดันขอบกระจับเผยอขึ้นมาจนเชือกที่รัดเอวผมตึง แต่หัว “K” มันก็ยังไม่สามารถโผล่ออกมาได้หมด น้ำใสๆ ไหลซึมจากรอยแยกที่ส่วนปลาย
“อูยซซซ พี่หมูคร๊าบ... มันอึดอัดนะคร๊าบ...”
ผม ทำตาอ้อนใส่ แต่พี่หมูก็ยังไม่ปล่อยให้ “K" ผมเป็นอิสระ ค่อยๆ เล็ม ค่อยๆ เลีย ไปตามขอบกระจับเล่นซะงั้น บางทีปลายลิ้นของแกสอดเข้าไปเลีย น้ำ เงี่ยนใสๆ ตรงส่วนหัว บางทีก็สอดเข้ามาทางข้างกระจับ เพื่อเลียลำท่อน...
นาน พอควร ที่พี่หมูแกทรมานผมอยู่ในลักษณะนั้น จนผมหน้าแดง ตัวแดง ด้วยความเงี่ยน... เกร็งจนกล้ามขึ้นเป็นมัด สะโพกแอ่นลอยไม่ติดเตียง หายใจหอบฟืดฟาด...
แล้ว ผมก็เสียวปล๊าบไปทั้งลำ เมื่อพี่หมูสอดมือเข้าไปข้างหลังผมตอนไหนไม่รู้ กระตุกเชือก ที่ดึงรั้งกระจับออก พอKผมหลุดออกมา แกก็อ้าปากอมKผมเข้าไปเต็มๆ
“อูยซซซ ซี๊ดสสสส....พี่หมู คร๊าบ...ผมออกแล้ว”
ตัว ผมเกร็งกระตุกเยือก... น้ำเงี่ยนที่มันอั้นอยู่นาน แตกพลั่งเข้าไปในปากพี่หมูอย่างแรง จนพี่หมูสะดุ้ง จะถอนปากออก แต่ผมไม่ยอมหรอกครับ สองมือจับหัวพี่หมูกดไว้ พร้อมกับเกร็งสะโพก ดันสวนเข้ามาเต็มที่จนปลายKผมเข้าไปลึกที่สุด...
พี่ หมูต้องดูดน้ำเงี่ยนของผมเข้าคอไปอย่างไม่มีทางเลี่ยง... ผมกดอยู่อย่างงั้น จนอาการเกร็งกระตุก หยุดลง... จึงค่อยปล่อยให้หัวของพี่หมูเป็นอิสระออกมาจาก “K” ผม
ยังไม่พอหรอกครับ... คดีนี้ต้องตอบแทนกันให้สาสม...
พี่ หมูไม่ทันตั้งตัว... ผมก็ดึงตัวแกขึ้นมานอนบนเตียงข้างผม แล้วพลิกตัวประกบทับ จูบไซ้ที่ซอกคอ ติ่งหู..ไล่ละลงมาที่หน้าอก แหวกเสื้อคลุมออก จนเห็นหัวนมเล็กๆ ผมใช้ปลายลิ้นเลียไล้ไปมา ก่อนจะใช้ฟันขบเบาๆ ที่หัวนมสองข้าง จนพี่หมูครางลั่น
“อูยซซซซ ดินจ๋า... พี่เสียว”
ผม ยังไม่หยุดแต่นั้น... จากหัวนม จูบไซ้ต่ำลงมา มือดึงสายรัดเอวของเสื้อคลุมที่มัดเป็นเงื่อนกระตุกออก ก่อนจะสอดมือลงไปใต้รอยแยกของเสื้อ... แล้วผมก็ต้องตกตะลึง ตัวเย็นเฉียบ...
..........................................................................
-
ตะลึงอะไร ง่ะ
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
:pighaun:
ตะลึงอะไรคร้าบบบบบ....
อยากรู้..มาไขปริศนา เร็ว ๆน้า อ๊ากกก... :jul1:
-
สงสัยจะเจอของจริง 555
-
:serius2:ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
แงแงแงแง
-
:a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
-
เหนือฟ้ายังมีฟ้า
อยากรู้จังว่าดินจะเจอ.....จิ๋มปลอม?????
-
:a5:
-
ผม ยังไม่หยุดแต่นั้น... จากหัวนม จูบไซ้ต่ำลงมา มือดึงสายรัดเอวของเสื้อคลุมที่มัดเป็นเงื่อนกระตุกออก ก่อนจะสอดมือลงไปใต้รอยแยกของเสื้อ... แล้วผมก็ต้องตกตะลึง ตัวเย็นเฉียบ...
..........................................................................
ปรากฎว่า เป็น...
ฉี
กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:z1: :z1: :z1: :z1:
-
:angry2:....................................ไรเนี่ย
-
เออ...... เอาเข้าไป งง งง
สรุป คนเขียน หรือคนโพสต์ครับเนี่ย
ที่ทำให้ค้างได้เช่นนี้
-
เออ...... เอาเข้าไป งง งง
สรุป คนเขียน หรือคนโพสต์ครับเนี่ย
ที่ทำให้ค้างได้เช่นนี้
:fire:
ฮะแอ้ม... บอร์ดนี้ ไอ้ดินไม่เกี่ยวอ่ะ ต้องถามหนูพูห์ คนโพส เอาเรื่องมาแขวนไว้ คนอ่านค้างเป็นแถวเลย
หุ หุ
หนูพูห์ มารับผิดชอบโตยเน้อ.. ปิ้ดินบ่ฮู้บ่หันอะหยังแต้น้อยเลยก้า....
-
^
^
^
^
จิ้มมมมมมมมมมมมมมมพี่ดิน
ง่า ทำเอาค้างเลย
:serius2:
-
อ้าว
ตกลงคนเขียนก็โบ้ยให้คนโพส
เพราะฉะนั้นพี่พูห์ออกมาซะดีๆ
อย่าทำให้ค้าง มันบาปนะพี่
:3125:
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
:haun4:
-
ตกลงว่าเจออะไรกันเนี่ย
คนโพสอย่าขมิบไว้
:call:
-
บทที่ 45 เหนือฟ้ายังมีฟ้า
ผม ยังไม่หยุดแต่นั้น... จากหัวนม จูบไซ้ต่ำลงมา มือดึงสายรัดเอวของเสื้อคลุมที่มัดเป็นเงื่อนกระตุกออก ก่อนจะสอดมือลงไปใต้รอยแยกของเสื้อ... แล้วผมก็ต้องตกตะลึง ตัวเย็นเฉียบ...
...ก็จะไม่ให้ผมตะลึงได้ยังไงล่ะครับ ก็ไอ้ที่มือผมล้วงลงไปโดนน่ะ มันต้องเรียกว่า ขนาดยักษ์เลยทีเดียว...
“โอ้โฮ... พี่หมูครับ”
ผม ร้องออกมาเมื่อตลบเสื้อคลุมออก เพราะสิ่งที่ผมเห็นน่ะ ความใหญ่ ก็คงสูสีกับผม แต่ ความยาวไม่น่าจะต่ำกว่า เจ็ดนิ้วครึ่ง ยิ่งมาอยู่ตรงหน้าขาของพี่หมู ที่เป็นผู้ชายร่างเล็ก สูงประมาณร้อยหกสิบ ยิ่งขับให้ดูเด่น ว่าใหญ่มหึมากว่าปกติ
พี่หมูทำท่าอาย... ตีไหล่ผมดังเผี๊ยะ
“เสียงดังไปได้ ดิน...”
ผมเลื่อนตัว... เอาของตัวเองมาทาบเปรียบเทียบกับของพี่หมู....หัวเราะแหะๆ “ใหญ่กว่าผมอีก”
พี่หมูมองตาม แล้วบอก... “แต่ของเราลักษณะสวยนะดิน... หัวโต โตกว่าของพี่อีก... แถมมีไอ้เม็ดๆ นั่น... ดูน่ากลัวกว่าของพี่เยอะ”
ผมหัวเราะ จับประกบกันสองอันรูดขึ้นลงไปมา เต็มอุ้งมือดีจริงๆ พี่หมูทำท่าเสียว...
ก้ม ลงไปเอาปากประกบ สอดลิ้นเข้าไปพันกับพี่หมู... พักเดียว พี่แกก็ยกมือขึ้นมากอดคอผมแน่น... จาก ริมฝีปาก ผมก็ไล่ต่ำลงมาที่หน้าอก สองข้าง ก่อนจะไล่ต่ำลงมา...
... คราวนี้ ไอ้ดินก็ได้รู้แล้ว ว่า ไอ้ที่เค้าบอกว่า เต็มปากเต็มคำน่ะเป็นยังไง... สิ่งที่คนอื่นเค้าว่ากับตัวเองมา... คราวนี้ก็ได้เจอเข้ากับตัวเองเต็มๆ...
ยังไงก็ตาม ด้วยความเจนประสบการณ์ของผม พี่หมูเอง ก็ถึงกับบิดตัวเป็นเกลียว...
“ดินจ๋า... พี่เสียว... เอาของดินมาให้พี่... นะ...”
ผม กลับตัว ประเดี๋ยวเดียว “ไอ้ดินน้อย” (ที่คนอ่านบางคนเรียก) ก็เข้าไปอยู่ในปากของพี่หมู... ไม่ถึงกับหมดหรอกครับ แต่ ก็เสียวพอใช้... ใครหน๋อ.. มันช่างคิด ตัวเลขอารบิคสองตัว ที่มันกลับหัวกัน มาเป็นท่านี้ได้... “หกสิบเก้า”
เราสองคนช่วยกันอยู่พักใหญ่ จนอารมณ์ เริ่มสุกงอม... พี่หมูก็กลับตัวมาจูบปากกับผมอีกครั้ง...
“ดินจ๋า... อยากจังเลย”
“อะไรเหรอครับ”
“อยากเป็นเมียดินจัง...” พี่หมูบอก ก่อนจะทำท่าอาย...หลบลงกับอกผม....
ไม่ ใช่เรื่องยากสำหรับผม... พี่หมูก็พร้อม ผมก็พร้อม เควายก็พร้อม... ถึงแม้จะไม่ง่ายนัก..เพราะพี่หมูเองถึงจะมีของตัวเองมหึมาขนาดไหน แต่ก็ไม่เคยเอามาใส่ของตัวเองนี่ครับ... และที่เคยๆ มาก็คงไม่เจอขนาดน้องๆ ของตัวเองอย่างของผม... แต่ ยังไงก็ตาม ด้วยประสบการณ์ที่เจนจัดของผม ก็ทำเลข หกสิบเก้าเมื่อกี้ ให้กลายเป็น เลข เก้าสิบเก้าได้สำเร็จ โดยไม่มีช่องว่างเลยสักนิด...
พี่ หมูถึงกับน้ำตาซึมที่หางตา เมื่อผมดันท่อน “K” ขนาดเล็กกว่าของแก แต่ฝังมุก 6 เม็ดเข้าไปในตัวแกจนมิด จนผมสงสาร ทาบหน้าอกลงกับหลังของแก กอดแน่นๆ
“เจ็บหรือครับ พี่”
พี่หมูส่ายหน้า... “ไม่รู้เหมือนกันน่ะ ดิน... มันไม่ใช่ไม่เจ็บ แต่... พี่ก็อยากให้ดินทำอ่ะ...”
ช่วงบน ผมกอดแกไว้ แต่ช่วงล่างผมก็เริ่มขยับช้าๆ...
“เจ็บไหมครับ” ผมกระซิบที่หู
“ม่าย....” พี่หมูส่ายหน้า ซ้ำยังโอบมือมาด้านหลังเพื่อกอดเอวผมไว้ “ดินทำเหอะ”
ผม ใช้ริมฝีปากเม้มที่ติ่งหูของพี่หมูเบาๆ ขณะขยับสะโพก กระเด้าช้าๆ ให้พี่หมูคุ้นกับดุ้นKฝังมุกของผมก่อน... ในความรู้สึกของผมที่มีต่อพี่หมู ค่อนข้างรู้สึกดี เพราะ เท่าที่เห็น พี่หมูค่อนข้างจะเรียบร้อย ไม่กรี๊ดกร๊าด เหมือนเพื่อนๆ ในกลุ่ม คือพี่วัชกับพี่ตรี หรือแม้กระทั่งที่ป๋อมก็ตาม
เรื่อง แฟนตาซี “นักมวย” ของพี่หมู มันก็เป็นเรื่องธรรมดาของบุคคลที่ใครก็มีได้ในโลกส่วนตัว... แต่อาการที่แสดงออกต่อหน้าคนอื่นๆ พี่หมูก็ดูเป็นผู้ชาย “เรียบร้อย” ทั่วๆ ไปในสายตาของผม...
ดัง นั้น ปฏิกิริยา การร่วมของผมจึงค่อนข้างออกไปในแนว อ่อนหวาน ไม่โลดโผน การขยับตัว ขยับสะโพกของผม จึงเป็นไปอย่างเนิบช้า สร้างอารมณ์ร่วมทั้งสองฝ่าย และดูเหมือนพี่หมูก็จะชอบในแนวนี้เสียด้วย บ่อยครั้งที่พี่หมูเอี้ยวตัวมากอด จูบกับผม ซึ่งผมก็สนองตอบเป็นอันดี
บทร่วมของผมกับพี่หมู ดำเนินไปนานพอดู... จนกระทั่ง การเคลื่อนไหว กระเด้าสะโพกของผมเริ่มเร็วขึ้น แต่ก็ยังเป็นไปอย่างนุ่มนวล
แล้ว ผมก็ได้เห็นคาตา คือ ดุ้นยักษ์ของพี่หมูที่สะบัดแกว่งไปมา ตามแรงกระเด้าของผมในท่าตะแคง เพิ่มความแข็งแกร่งขึ้น จนหัวแดงก่ำ...และแล้ว....
“ซี๊ด...ดินจ๋า... พี่เสร็จแล้ว... อูยซซซซซ”
ไอ้ มังกรตัวยักษ์กระตุกวูบ... พ่นน้ำเงี่ยนสีขาวออกมาอย่างรุนแรง กระเด็นไปบนผ้าปูที่นอน บางหยดก็กระเด็นไปโดนตัวของพี่หมูเป็นดวงๆ ชัดเจน
ส่งลูกค้าคู่ร่วมผมถึงฝั่งไปแล้ว ผมก็เริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้นๆ จนกระทั่ง
“อูยยซซซซ พี่หมูครับ... ผมก็ออกแล้วเหมือนกัน...ซี๊ด....”
ผม สูดปากออกมา ด้วยความเสียว ก่อนจะกระเด้าต่อกันสี่ห้าหน แล้วกดสะโพกอัดแน่นกับสะโพกพี่หมู...น้ำเงี่ยนรอบที่สองของผมแตกเข้าไปในตัว ของพี่เค้าอย่างแรงจนผมรู้สึกได้...
รอจนกระทั่งอาการเกร็งกระตุกหยุดลง ผมก็นอนทาบไปกับที่นอน กอดพี่หมูไว้แน่น กระซิบที่หู
“มีความสุขไม๊ครับพี่”
พี่หมูผงกหัว... “มากจ๊ะ...” ก่อนจะกอดแขนของผมให้กระชับกับตัวบางๆ ของพี่เค้า แน่นเข้าไปอีก
“ไม่สงสัยเลย... ทำไมพี่วัช พี่ตรี พี่ป๋อมถึงแนะนำเราให้พีนัก....” พี่หมูหันมาจูบที่จมูกโด่งๆ ของผม “มีดีอย่างนี้นี่เอง”
“หมายถึงอะไรครับ”
“ก็... ทั้งหมดแหละ... ตอนแรกที่พี่เห็นเรา พี่ยังนึกว่า...คนนี้ไม่หล่อ แต่มีอะไรไม่รู้บอกว่า ผู้ชายคนนี้ มีอะไรบางอย่างที่ซ่อนอยู่... แล้วก็จริงๆ”
ผมยิ้ม... จุ๊บที่ติ่งหูพี่เค้าอีกครั้งหนึ่ง... “ไอ้ดินน้อย” ยังคงผงกหัวหงึกๆ อยู่ในตัวของพี่หมู
“รูป ร่างดี... แข็งแรง... บทเซ็กซ์ อ่อนหวานก็ได้ เร่าร้อนก็ได้...” พี่หมูวิจารณ์ ผมอย่างกับอ่านหนังสือสักเล่มนึง “ไม่มีใครเค้าถามจะเอาเราไปเป็นแฟนบ้างหรือไงนะ... ดิน”
“ครับ... ก็มีบ้าง” ผมบอกไปตามความเป็นจริง... “แต่อีกไม่นานผมก็จะเลิกแล้วละครับ ผมอยากทำงานกลางวัน... อยากเป็นตัวของตัวเอง...”
พี่หมูหันมามองหน้าผมเต็มๆ ตา... ทำเอาผมเขินต้องทำหน้าทะเล้นใส่
“ทำไมครับ พี่หมูจะเลี้ยงผมเป็นแฟนเหรอ”
“อย่ามาพูดเล่นนะ ดิน... ถ้าพี่จะเอาจริง... เราจะเอาไหมล่ะ” พี่หมูมองค้อน...
ผมกระซิบที่หูพี่หมูเบาๆ เล่นเอาพี่หมูหน้าแดง ทุบแขนผมสองสามที
“บ้า... ดิน... เอาออกไปได้แล้ว... หมั่นไส้...”
ค่อยๆ ดึง เจ้าดินน้อยออกมาจากร่องหลืบของพี่หมู เล่นเอาพี่แกสูดปากเบาๆ ตอนเม็ดมุกสะดุดช่องทาง... จนหมด
“อุ๊ย...คนบ้า ยังไม่ลงอีกเหรอ...” พี่หมูทำตาโต เมื่อเห็น “K” ของผมยังแข็งแกร่ง กระดกหัวหงึกๆ เป็นมันปลาบ
“มันคงอยากอีกน่ะครับ พี่”
“บ้า... ไม่เอาแล้ว... บ้ากามหรือเปล่าดิน...” พี่หมูอาย หน้าแดง... ว่าตูเข้าไป... ไม่มีเหตุ ก็หาว่า บ้ากามบ้างละ ต่อมเงี่ยนแตกบ้างละ... อะไรฟะ...
ผมเข้าไปอาบน้ำ... ไม่นาน ก็ออกมาแต่งตัวเรียบร้อย... พี่หมู เอาเงินยื่นให้ผม มากพอควร
“โชคดีนะดิน...” พี่หมูบอกตอนเดินมาส่งผมที่ประตูรั้วบ้าน ผมยื่นหน้าไปจูบแก้มแก ทีนึง บอก “ฝันดีครับ พี่”
..........................................................................
รู้ไหมครับ ว่า ผมกระซิบบอกพี่หมูว่าอะไรทำให้พี่หมูหน้าแดงขนาดนั้น....
ผมบอกว่า.... “อายครับ มีเมียเจี๊ยวใหญ่กว่า ไม่เอาหรอก”
..... หุ หุ...... เหนือฟ้ายังมีฟ้าจริงๆ....
..........................................................................
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ขอบคุณครับ น้องพูห์ พี่ดินจะได้ไม่ต้องถูกกล่าวหาต่อไป....
:mc4:
ดิน
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ขอบคุณครับ น้องพูห์ พี่ดินจะได้ไม่ต้องถูกกล่าวหาต่อไป....
:mc4:
ดิน
ชิชิ
พี่ดินนั้นแหละชอบทำให้ค้างงงงงง
ไม่ยอมทำให้สุด
เหอเหอ
:o8:
-
เข้ใจแจ่มแจ้งแล้วคร๊าบบบบ
น้องชายเจอพี่ชายซะแล้วววว อิอิ
รอตอนต่อไปครับ
-
อ๋อ ที่แท้ก็เจอคนใหญ่กว่า
เสียดายเนอะที่ไม่ได้ใช้
:laugh:
-
:o8: ตอนนี้พี่ดินอ่อนหวานน่ารักจังเนอะ เป็นผู้ชายเจ้าเสน่ห์จริงๆ มิน่ามีคนหลงเยอะแยะ :man1:
เชียร์พี่ดินต่อปาย ให้กำลังคุณพูห์จังด้วย :L2:
-
เหนือฟ้ายังมีฟ้า
แต่เสียดายที่ไม่ได้เป็น"สาวเสียบ" :pighaun:
-
เหนือฟ้ายังมีฟ้า
เหนือมาม่ายังมีหมูัสับ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
:jul3:
-
พี่ดินคะ เออ...บทนี้เรียก"ดินน้อย"ได้ซักที แต่บทอื่นๆกับคนอื่นๆหนูคิดว่า "พี่ดินไม่น้อย"เลยอ่ะ
เอ๊กๆ มาแซว คน...ใหญ่
-
เหนือฟ้ายังมีฟ้าจริงๆนะเนีย
-
ฟิตเมิ่ก :haun4:
-
555 เหนือฟ้ายังมีฟ้า ดีน่ะ พี่หมูไม่ขอเสียบเอง 555
-
เหนือฟ้ายังมีฟ้าจริงๆ
นึกไม่ถึงว่าจะมีคนทำให้พี่ดินชิดซ้ายไปได้ :laugh:
-
:m25:
เอาแล้งไง พี่ดินเจอของจริงกว่าเข้าให้แล้ว อิ อิ
แต่ยังนึกภาพไม่ค่อยออก กั่ก กั่ก..ว่ามันอลังการณ์ขนาดใหน :haun4:
อ่านไปก็...เลือดป่วนไป กับคำบรรยายเรียกอารมณ์ขนาดเน้...
รอตอนต่อไปน้า... ขอบคุณคร้าบบบ :pig4:
-
บทที่ 46 อาตี๋ สักมังกร...
... ตอนนั้น ผมสอบเสร็จแล้ว กำลังรอผลการสอบครั้งสุดท้ายอยู่ วิชาเดียว... วิชาเดียวเท่านั้น ผมก็จะสำเร็จการศึกษาเป็นบันฑิต เอาประกาศนีย์บัตร พร้อมรูปถ่ายไปแปะฝาบ้านให้ “ป๊ากับม๊า” ภูมิใจ
หลังจากหายไปประมาณ 2 สัปดาห์ เพื่อกลับไปทำใจเรื่องน้องโก้ ผมก็กลับมาทำงานต่อ
“ไง... สบายใจขึ้นแล้วสิ...ดิน” พี่รัตน์ถาม เมื่อผมเดินเข้าไปยกมือไหว้
“ครับ พี่...” ผมยิ้มแหยๆ... พี่ป้อม บาร์เทนเดอร์ ที่ยืนอยู่ข้างๆ ยิ้มให้ พูด ออกมาล้อๆ
“ไอ้น้องเรามันมีอะไรดีว้า... หล่อก็ไม่หล่อ... ทำไมแขกติดมันตรึมเลย”
พี่รัตน์หันไปบอก “ลองให้เจ้าดินมันเอาสักทีสิ... ป้อม... แล้วจะบอกได้ว่า อะไรดี...”
พี่ป้อมส่ายหน้าเดี๊ยะ... “ม่ายอ่ะ... แค่เห็นรูปก็หนาวแล้ว”
ผม ลืมบอกไป มีแขกที่ร้านคนนึง เค้า เอากล้องโพลารอยด์มาถ่ายรูป “K” ตอนแข็งๆ ของผมไปสองสามรูป (เฉพาะK) รูปนึงเอามาให้พี่รัตน์เก็บไว้ในลิ้นชักเป็นคอลเล็คชั่นเด็กในร้าน... พี่รัตน์เคยหยิบมาให้พี่ป้อมดู ก็เป็นที่ฮือฮากันไป...
พี่ปิ๊กเดินเข้ามาหา... “ไงดิน... หายไปนานเลยนะ”
ผมยกมือไหว้พี่ปิ๊ก... “ครับ ไปบ้านมาครับ”
พี่ปิ๊กพยักหน้าไม่ว่าอะไร...
ผมเดินออกไปหน้าร้าน เห็นไอ้ชลมันมองอยู่แล้ว เลยเดินเข้าไปหา...
“มีอะไรวะ”
“มึงหายไป... มีลูกค้าคนนึงมาทุกวัน... ยังเด็กๆ อยู่เลย... ถามหาแต่มึง พอบอกว่ามึงไม่อยู่ก็ไม่ออฟใคร นั่งอยู่พักนึงก็ไป...”
ผมพยักหน้า... เดาไม่ยาก... ว่าใคร...
“ช่างเหอะ...แล้วมึงเป็นไงบ้าง...”
“อือ... มีกะใจถามเหมือนกันนะ” มันทำตาค้อน... ผมยิ้มให้มัน ก้มลงกระซิบ
“มึงอย่างอน...คืนนี้ ถ้าไม่ได้แขก หรือ ไม่ค้างคืน เดี๋ยวกูมาหา...”
เท่านั้นเอง ไอ้ชลมันก็ยิ้มออก แถมยิ้มหวานซะด้วย...
ลูกค้า เริ่มเข้า มีรวมทั้งกลุ่มพี่วัช ที่วันนี้มีแค่พี่วัช พี่ป๋อม แล้ว ก็อีกคนนึง ตัวเล็กๆ ขาวๆ น่ารัก... พอเห็นผม พี่วัชก็กวักมือเรียก พอผมเดินเข้าไป พี่วัชก็บอกให้นั่ง
“วันนี้ น้องสาวคนเล็กชื่อโม่ง... อยากมาดูพี่เขย... แล้วก็อยากมีผัวคนเดียวกับพี่สาวอ่ะ...”
ผม ยิ้มให้คนมาใหม่... เสียงพี่วัชบอก... “ดิน... ไม่มีแล้วนะ... เพื่อนในกลุ่มพี่ไม่มีตัวเล็กกว่านี้แล้ว... มาทีไรเพื่อนพี่มันตัวเล็กลงเรื่อยๆ... เดี๋ยวจะหาว่า ครั้งต่อไปจะมีคนตัวเล็กกว่านี้ ไม๊... ไม่มีแล้วนะ อีโม่งเนี่ยะ เล็กสุดในกลุ่มแล้ว...”
ผมหัวเราะ... “แล้วผมจะโดน ข้อหาพรากผู้เยาว์หรือเปล่าครับ”
พี่วัชตีแขนผมดังเพี๊ยะ... “อุ้ย... หมั่นไส้... แต่ยังไงก็เบาๆ หน่อยละกันนะ... เดี๋ยวมันตาย”
พี่โม่ง ดันแว่นตาทรงกลมที่ตกมาอยู่ที่ปลายจมูกให้ขึ้นไปอยู่บนดั้ง เอนตัวมาพิงใหล่ผม แล้วหันไปค้อนพี่วัช ทำตาประหลับประเหลือก...
“กลัวน้องดินติดใจหนูละสิ”
“วุ้ย...อีนี่...” พี่วัชค้อน “คิดการใหญ่นะมึง... ดิน... คืนนี้กดให้มิด ไม่ต้องยั้งเลยนะ...”
ผมหัวเราะ... แต่แล้วก็ต้องสะดุด เพราะ หันไปเจอคนที่เดินเข้ามาในร้านพอดี “น้องโก้”...
สาย ตาของน้องโก้ที่มองมาทำเอาผมใจไม่ดี แต่ ก็ต้องเฉยไว้ หันมาคุยสนุกกับกลุ่มพี่วัชต่อ... จนกระทั่ง พี่วัชบอกให้เก็บตังค์ ผมหันไปมองน้องโก้แว๊บนึง เห็นน้องเค้าน้ำตาคลอตา แล้วก็อดสงสารไม่ได้ แต่ ผมต้องทำใจแข็งไว้ ไม่งั้นเรื่องก็ไม่จบ...
ผมหักใจ เดินตามหลังพี่โม่งออกจากร้านไป...
........................
“เรานี่จริงๆ เลยนะ... ดิน... เสน่ห์เหลือร้าย” พี่โม่งบอกผม เมื่อเราขึ้นมาอยู่บนรถคันจิ๋วของพี่โม่ง
“ยังไงครับ...”
“ทั้งพี่วัช พี่ป๋อม พี่ตรี พี่หมู แล้วยังเด็กที่เพิ่งเข้ามาในร้านเมื่อกี้”
“พี่เห็นด้วยเหรอครับ...”
“มองด้วยสายตา ละห้อยขนาดนั้น”... พี่โม่งมองค้อน...
ผม ยิ้มกลบเกลื่อน ไม่ต่อเรื่องเพราะมันไม่ดีกับใครทั้งนั้น... เสปรับเก้าอี้เอนนอนลง... ได้ความสิครับ พี่โม่งเอื้อมมือมาจับเป้ากางเกงของผมทันที พรึบเดียวมันก็พองตัวอยู่ใต้กางเกงเป็นลำชัดเจน
“อุ๊ย... เป็นลำเชียว...” พี่โม่งลูบคลำอย่างมันเขี้ยว หวุดหวิดจะรูดซิปเอาออกมาข้างนอกแล้ว พอดีถึงอพารตเมนต์ ที่พักของพี่โม่งก่อน ไอ้ดินน้อย เลยรอดตัวไม่ต้องออกมาชมโลกภายนอก ใจกลางกรุงเทพไปได้.
มาถึงห้อง พี่โม่งผลักผมนั่งลงที่เก้าอี้โซฟา แกะหัวเข็มขัด กระดุมกางเกง รูดซิป งัดเอาไอ้ที่อยู่ในกางเกงให้ออกมาเป็นอิสระ...
“แข็งนานขนาดนี้เลยเหรอดิน”
“ก็พี่จับมันเล่นอย่างนี้ ทั้งคืนยังไหวครับ”
“จริงเหรอ”
“ครับ... ถ้าพี่จับมันเล่น ผมแข็งได้ทั้งคืนละครับ...”
พี่โม่งยิ้ม ตาเป็นประกาย... ลุกขึ้น บอกผม... “ไปอาบน้ำก่อนเหอะดิน เดี๋ยวมาเล่นอะไรสนุกๆ กัน”
เอา อีกแล้ว... ตู... จะเล่นอะไรกับตูอีกล่ะเนี่ยะ...แต่ก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำ... เสร็จก็นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา... พี่โม่งเข้าไปอาบต่อ...แล้วก็ออกมาในชุดคลุมหลังอาบน้ำ...
“มา นั่งนี่เหอะดิน” ชี้ที่โซฟาตัวเดิม แต่คราวนี้ มีเครื่องมือสองสามอย่าง วางอยู่บนโต๊ะกลาง... คล้ายๆ กับ หลอดสีที่ใช้วาดรูป... กรวยพลาสติคเล็กๆ... อะไรฟะ...
พี่โม่งดิงผ้าเช็ดตัวของผมออก จับผมถ่างขาออก ตัวเองเข้ามานั่งที่พื้นตรงหว่างขาผม...
“เรา ทำให้มันแข็งสักสองชั่วโมงนะดิน... พี่จะใช้สีเพนท์ วาดมังกรพัน ท่อนของเรา ใช้เวลาสักชั่วโมง แล้วก็รอให้สีแห้งอีกสักชั่วโมง...เสร็จแล้ว ล้างออก สีก็จะติดที่หนังเรา เหมือนสักลายน่ะ... มันจะติดอยู่สักอาทิตย์นะ...”
“เอาสิครับพี่”... ผมตื่นเต้น กับของเล่นใหม่ ทำให้แข็งสักสองชั่วโมงไม่ยาก ถ้าพี่เค้าจับของผมเล่นอยู่...
เริ่มขบวนการ... พี่โม่ง...เอาลายมังกรลอกใส่กระดาษไข แล้วแปะลง พันรอบ Kผม หลบเม็ดมุกไปมา แล้วลอกออก เห็นเป็นรอยหมึกจางๆ...
พี่ โม่งบีบสีดำข้นๆ ใส่กลวยพลาสติคตัดปลาย...แล้วเริ่มวาดไปตามลายที่ลอกเอาไว้ก่อน... ผมนั่งดูพี่เค้าทำอย่างตื่นเต้น... น้ำใสๆ ไหลเยิ้มจากรอยแยกของหัวKผม...
รู้สึกแสบนิดๆ ตามรอยที่พี่โม่งบีบสีไล่ไปตามรอย พี่โม่งบอกว่า มันจะกัดผิวหนังบางๆ เพื่อให้สีฝังตัวลงบนหนังเพื่อให้ติดทนนาน...
พี่ โม่งค่อยๆ ทำอย่างใจเย็น บางทีก็ชะโงกหัวขึ้นไปเลียน้ำใสๆ ที่ไหลออกมาซะที... เล่นเอาผมสะดุ้งเฮือกด้วยความเสียว พี่เค้าค่อยๆ บีบสีที่ข้นเหมือนหมึกไล่ไปตามลายเส้นก่อน แล้วค่อยๆ วาดเป็นเกล็ดทีละอันทีละอัน
จนกระทั่ง มังกรทั้งตัว ก็ถูกวาด พันรอบแท่ง “K” ผม สองรอบ ส่วนหัวของมังกร อยู่ตรงหัวKผมพอดี...
“อย่าหดนะดิน... เดี๋ยวสีไม่เกาะ...”
“พี่จับมันไว้สิครับ...” ผมบอก... รู้สึกแสบๆ คันยุบยิบตามรอยที่มีหมึกสีข้น เกาะอยู่เป็นเส้นเล็กๆ...
พี่โม่ง จับส่วนโคนที่ไม่มีรอยวาด “ถอก” เอาไว้... พยายามให้หนังหุ้ม ขยับน้อยที่สุด...
มัน ค่อนข้างทรมานอยู่พอสมควร... ที่ทั้งชั่วโมงต้องเกร็งKให้มันแข็งอยู่ โชคดีที่พี่โม่งช่วยจับถอกเอาไว้ บางทีก็ตวัดลิ้นเลียตรงหัวบานๆ ที่มีน้ำใสๆไหลเยิ้มออกมา...
จนกระทั่ง... สีดำข้นๆ ที่ถูกวาดเป็นรูปมังกรแห้งสนิท... พี่โม่งก็บอกให้ผมไปล้างออก...
ครับ... ได้ผล... “K” ผมมีรูปมังกรสีดำสนิทพันพาดอยู่สองรอบ... บางส่วนจางไปบ้างเพราะ โดนตรงหนังที่มันย่นพอดี...แต่โดยรวมๆ แล้ว สวยงามเลยละครับ....
..........................................................................
-
พี่ดินนี่เจอแต่ละทีไม่ซ้ำแบบเลยนะครับ
น่าเขียนเป็น pocket book นะครับบบบ
ผมจาซื้อคนแรกเลยยยย อิอิ
-
เจอแต่คนเล่นอะไรไม่ซ้ำกันเลยเนอะ
ชีวิตมีรสชาติมากๆๆๆ :z1:
ปล. สงสารน้องโก้มากมาย
:เฮ้อ:
-
อีกนานหรือเปล่า กว่าน้องโก้จะทำใจได้
ป้าอยากเห็นอาตี๋สักมังกร แถมมุกด้วย คงจะน่าดูและน่ากิน :m25:
-
:pighaun:อยากเห็น :z1:
ARTได้ใจจริงๆ
-
หุหุ มังกรผงาด :z1:
-
:z1:
-
สงสัยจะเล่นมังกรมุดถ้ำกัน อิอิ
-
Art มากเลยพี่
อยากเห็นมังกรตัวเป็นๆจังเลย :-[
-
อยากเห็นของจริงหาดูได้ที่ไหนค่ะ คริคริ
-
Art มากเลยพี่
อยากเห็นมังกรตัวเป็นๆจังเลย :-[
อ้า... มันเป็นแค่บอดีเพ้นท์น่ะ ยี่สิบกว่าปีแล้ว ไม่เหลือให้เห็นแล้วละครับ... กว่าจะเสร็จมันก็ทรมานเหมือนกันนะครับ ให้แข็งอยู่ 2 ชั่วโมงแบบนั้นน่ะ... เฮ้อ...
-
อะแหะ..เพ้นท์เป็นชั่วโมง รอให้แห้งอีก..
พี่ดิน โคตรทนเลย
มังกรท่าจะตัวใหญ่
อยากเป็นคนเพ้นท์มั่งอ่ะครับ
(ถ้าถูกเองเพ้นท์สงสัยได้แค่ มังกือ อิอิ)
-
:jul3:
สักมังกรกันเลยทีเดียวรึนั่น
ตอนนี้ยังไม่จบใช่มะ...มีอะไรต่ออีกหน่อยป่าวคับ
อิ อิยังไม่เห็นฤทธิ์เดช มังกรตัวนี้เลยอ่ะ...กั่ก กั่ก... :haun4:
-
อย่าลืมชลหละ
ชอบพี่ชลมากมายอ่ะ
พี่เค้าดูน่ารักดีเนอะ
พี่ดินเขียนเรื่องของพี่ดินกับพี่ชลเยอะๆน๋า
อยากอ่าน ชอบๆๆๆๆ
สู้ๆค่ะ :impress2:
-
^
^
^
เย้ๆๆๆ เจาะไข่เด็กใหม่ :mc4:
-
เลือดสติลพุ่ง :pighaun:
-
บทที่ 47 พระยา เทครัว
จนกระทั่ง... สีดำข้นๆ ที่ถูกวาดเป็นรูปมังกรแห้งสนิท... พี่โม่งก็บอกให้ผมไปล้างออก...
ครับ... ได้ผล... “K” ผมมีรูปมังกรสีดำสนิทพันพาดอยู่สองรอบ... บางส่วนจางไปบ้างเพราะ โดนตรงหนังที่มันย่นพอดี...แต่โดยรวมๆ แล้ว สวยงามเลยละครับ....
“เท่ห์ จังเลย...ดิน...” พี่โม่งพูดเสียงสั่นๆ เมื่อเห็นลายเพ้นท์มังกร ม้วนพันเสาสองรอบที่ตัวเองทำไว้อย่างตื่นเต้น ระคนภูมิใจ จนถึงกับนั่งคุกเข่าลง “สำรวจมังกร” อย่างเป็นจริงเป็นจัง....
พี่โม่งจับดูพลิกไปมาอย่างพึงพอใจ... บางทีก็ “ถอก” จนสุด เพื่อดูลายมังกรชัดๆ ทั้งเกล็ด
ผม ยืนแอ่นสะโพกให้พี่โม่ง สำรวจมังกร ทั้งของจริง และลายเพ้นท์อย่างเต็มที่... พี่โม่งคงไม่สะใจ ลุกขึ้นยืน ผลักผมลงไปนอนบนเตียงโดยที่ขาผมยังห้อยอยู่ที่พื้น
“นอนเฉยๆ ก่อนนะ ดิน เดี๋ยวพี่นวดให้”
พี่โม่งเดินไปเปิดลิ้นชัก ตรงโต๊ะหยิบขวดน้ำมันหอมละเหยออกมา... จะเล่นอะไรกับตูอีกล่ะเนี่ยะ...
ผม นอนมองพี่โม่ง ที่เทน้ำมันหอมละเหยกลิ่นคล้ายๆ ยูคาลิปตัส ลงมันฝ่ามือ... แล้วค่อยๆ ชะโลมลงบนKผมจนเลื่อมเป็นมันปล๊าบไปทั้งลำ เห็นลายสักชัดเจน คลึงไปมา... เล่นเอาผมเสียว เกร็งหน้าท้องจนเป็นลูก...ขนลุกไปหมด ครางเบา ๆ
“โอ้ว...ซี๊ด... พี่โม่งครับ... ผมเสียวจังครับ”
มือ ของพี่โม่งคล่องแคล่ว อย่างกับเครื่องนวดอย่างดี นิ้วทั้งสิบสลับกันบีบคลึงไปมาบนK เลยมาถึงใข่สองใบ พี่โม่งค่อยๆ คลึงเบาๆ กลิ่นน้ำมันยูคาลิปตัสทำให้รู้สึกโล่ง จนผมต้องหลับตาอย่างเพลิดเพลิน
“ทำไมมันใหญ่อย่างนี้ล่ะดิน” พี่โม่งถามเสียงสั่น
“อะไรครับ Kหรือไข่” ผมแกล้งถาม
“ก็ทั้งสองอย่างแหละย่ะ” พี่โม่งทำเสียงหมั่นไส้ “ใหญ่ทั้งK ใหญ่ทั้งไข่...”
พี่โม่งใช้มือนึงจับKผม “ถอก” ลงมาจนสุด ส่วนอีกมือนึงกำหลวมๆ แล้วรูดขึ้นลงเบาๆ เล่นเอาผมดิ้นพราด....
“อู๊ยซซซซ พี่โม่งคร๊าบ... เสียวคร๊าบ...ยอมแล้วคร๊าบ...”
แต่ พี่โม่งก็ยังไม่ยอมปล่อย... ผมเสียวจนเส้นเลือดเส้นเอ็นโปน มุกปูดอย่างกับจะหลุดออกมา... หัวKบานแดงก่ำ เห็นรอยเพ้นท์ มังกรชัดแจ๋วเลย... น้ำเงี่ยนไหลเยิ้มออกมาจากส่วนปลายจนฉ่ำไปหมด...
เกือบ สามสิบนาทีได้ ที่พี่โม่งเล่นกับKผมอยู่อย่างนั้น ผมเสียวจนเกร็งแล้วเกร็งอีก พอจะทะลัก พี่โม่งก็เหมือนกับรู้ แกบีบแรงๆ ตรงใต้หัวหยักเส้นสองสลึง ที่เป็นจุดเสียวที่สุดอยู่แป๊บนึง จนผมหายเสียว แล้วก็กลับมาเริ่มต่อ... หลายต่อหลายครั้ง
แล้ว พี่โม่งก็ปล่อย “K” ผมเป็นอิสระ... เดินหายเข้าไปในห้องน้ำ แล้วออกมาพร้อมกับ อ่างน้ำพลาสติคที่มีน้ำอุ่นค่อนข้างร้อนอยู่ค่อนอ่าง และผ้าขนหนู... แกเอาผ้าขนหนูจุ่มน้ำร้อน บิดจนหมาด ค่อยๆ เช็ดน้ำมันออกจากKผมช้าๆ จนเกลี้ยงเกลา...สะอาด ก่อนจะพันรอบตรงโคน... ทิ้งไว้พักนึง... ก่อนจะนำไปชุบน้ำอุ่นอีก ทำซ้ำอยู่หลายครั้ง ก่อนจะเอาอ่างน้ำไปเก็บในห้องน้ำ แล้วมานั่งข้างๆ ผม
“นี่เป็นวิธีการออกกำลังกายของส่วนนี้” พี่โม่งอธิบาย... “ทำทุกวัน คนที่นกกระจอกกินน้ำ ก็จะอึดขึ้น...”
ผมมองหน้าพี่โม่งยิ้มๆ “แล้วผมต้องอึดกว่านี้อีกเหรอครับ”
พี่ โม่งตีหน้าท้องผมเพี๊ยะ... “หมั่นไส้ รู้แล้วย่ะ ว่า เอาอึด เอาทน... ม่ายงั้น พวกพี่วัช พี่ป๋อม พี่ตรี พี่หมู คงไม่เพ้อหา... ลุ้นแล้วลุ้นอีก... กวาดมาหมดแล้วนะ เราน่ะ... พวกในกลุ่มของพี่”
“ยังนี่ครับ” ผมยิ้ม “ยังเหลือน้องคนเล็กอีกคน... วันนี้ พ่อจะเป็นพระยาเทครัว... กวาดน้องคนสุดท้องนี่แหละ...”
ว่าแล้วผมก็คว้าตัวพี่โม่งลงมานอนข้างๆ ก่อนจะพลิกตัวขึ้นประกบทับ ซุกไซ้ไปตามซอกคอ ติ่งหู....
“อูยซซซ ดิน...”
พี่ โม่งตัวสั่น... ขนลุกเกรียว กอดผมแน่น ดูท่าทาง พี่โม่งคงยังไม่ค่อยเจนจัด ชำนาญเท่ากับพวกพี่ๆ เท่าไรหรอกครับ เพราะพอตั้งตัวได้พี่โม่งก็กระซิบบอกผมเสียงหอบ...
“ดิน... พี่กลัว... ของเราใหญ่...”
“ลองดูก่อนนะครับ พี่... นะครับ... น๊า... เด๋ว ถ้าไม่ได้ ค่อยทำอย่างอื่น” ผมกระซิบงึมงำ....ออดอ้อน
ไม่ ปล่อยให้พี่โม่งต่อรอง... ผมเร่งเร้าอารมณ์ ของพี่โม่งต่อ... จริงๆ แล้ว พี่โม่งก็ไม่ถึงกับว่า กลัวซะทีเดียวหรอกครับ กล้าๆ กลัวๆ มากกว่า... โธ่...ไม่เคยยังไงก็เหอะ... เล่นนั่งจับKแข็งๆ ผมมาตั้งกว่าสองชั่วโมงเนี่ยะนะ (ตอนเพ้นท์ กับตอนนวด) มันก็ต้องมีอะไรๆ กันบ้างละ... หลายๆ คนยังชมว่าKผมรูปหล่อ เร้าใจ แล้ว พี่โม่งจะคิดยังไงล่ะครับ....
แต่ ผมก็ไม่ปล่อยให้พี่โม่งคิดนาน... ถึงมันจะต้องใช้ความอดทน และความเจนจัดกันมากซักหน่อยก็เหอะ...ยากยังไง ไอ้ดินก็เอา Kร่วมเจ็ดนิ้ว ฝังมุกอีกหกเม็ด ยัดเข้าไปในตัวพี่โม่งจนมิดด้ามได้ละน่า...
พอ เข้ามิดแล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องยาก... ผมน่ะ คึกตั้งแต่ พี่โม่งเอาสีมาเพ้นท์ Kผมเป็นรูปมังกรแล้ว ยิ่งมานั่งนวดKผมอีกตั้งนาน พอมีโอกาส ผมก็เลยฟาดซะ ยิ่งพี่โม่งตัวเล็กๆ สูงแค่ร้อยห้าสิบกว่าๆ ผิวเนียนๆ ขาวๆ ด้วยแล้ว บางทีผมก็เผลอไผล คิดว่าพี่โม่งเป็นผู้หญิงไปเหมือนกัน...
แล้ว ผมก็ไม่ทำให้พี่โม่งผิดหวังหรอกครับ “ดาว” อย่างผม ไม่ใช่ได้มาด้วยการจับฉลาก... น่าน... ว่าไป... แต่ก็เล่นเอาพี่โม่งครางอ๋อย นอนขดตัว หมดสภาพไปเหมือนกันแหละครับ
...............................
เจ็ด โมงเช้า... ผมโผเผลงจากรถแท็กซี่ ที่หน้าปากซอยบ้านไอ้ชล แต่ยังไม่ลืมแวะซื้อปาท่องโก๋กับน้ำเต้าหู้เจ้าโปรดของมันถือเดินเข้าไป ด้วย...
“ชล... ชล... เปิดประตูให้กูหน่อย” ผมเคาะประตูเรียกมันอยู่ไม่นาน มันก็มาเปิดประตูให้... ผมเดินเข้าไปยื่นถุงปาท่องโก๋กับน้ำเต้าหู้ให้มัน
“อ่ะ กูซื้อมาฝาก”
ไอ้ชลมันไม่รับหรอกครับ แต่เดินเข้ามากอดผมไว้ จูบที่แก้มผมแรงๆ
“กูนึกว่ามึงจะไม่มาแล้ว”
“มาสิ... กูบอกมึงแล้ว...” ผมกอดมันหลวมๆ จุ๊บที่หน้าผากมันทีนึง
“กู นอนก่อนนะ เหนื่อยชิป...” ผมบอกมันเพลียๆ เพราะศึกระหว่างผมกับพี่โม่ง รอบที่สองน่ะ กว่าจะเสร็จก็ฟาดเข้าไปเกือบตีสาม... ได้นอนไปสองสามชั่วโมง ผมก็ตื่น อาบน้ำแต่งตัว นั่งแท็กซี่ตรงมานี่เลย
มัน ประคองผมไปนอนที่เตียง ถอดเสื้อผ้าผมออก เพราะมันรู้ว่า เวลานอนผมจะไม่ชอบใส่อะไรเลย ก่อนจะไปเอาผ้าชุบน้ำอุ่น มาเช็ดหน้า เช็ดตัวให้ผม... ดูมันทำ... ทำอย่างกะว่าผมเป็นผัวมัน แล้วกลับจากทำงานยังไงยังงั้นเลย (ทั้งๆ ที่ก็เป็นอย่างงั้น จริงๆ...เพียงแต่งานของผม คือ ไปเป็นผัวคนอื่นมาเท่านั้นเอง)
ไม่ ต้องเดาก็รู้ใช่ไหมครับ ว่า ส่วนที่ไอ้ชลมันเช็ดนานที่สุดตรงไหน... ยิ่งมันเห็น รอยสีที่เพ้นท์เป็นรูปมังกรพันสองรอบด้วยแล้ว มันยิ่งเช็ดอย่างกับจะหาหวย... จนKผมแข็งโด่...
“สวยว่ะ ดิน ลูกค้าทำให้มึงเหรอ” ถามอย่างกะกูทำได้เองนะมึง
“อือ... พี่เค้านึกสนุกน่ะ... เป็นสีเพ้นท์ตัว... สักอาทิตย์ มันก็หายไป เค้าบอกกูยังงั้น...”
ผมนอนหลับตา... ปล่อยไอ้ชลมันพิจารณา “K” ของผมที่ชั่วโมงนี้เป็นของมันไปตามสบาย... จะไปอายอะไรกันล่ะครับ...
แต่ ไม่นานหรอกครับ ผมก็ต้องสะท้านเยือก รู้สึกอุ่นวาบที่K ลึกลงไปเรื่อยๆ จนมิดด้าม... ไม่ต้องบอกก็รู้...ผมลืมตามองนิดนึง... ครับ... Kทั้งแท่ง หายเข้าไปในปากมันเรียบร้อยแล้ว... ผมว่าเดี๋ยวนี้ ไอ้ชลมันเก่งขึ้น เพราะมันกลืนของผมไปทั้งแท่งในคราวเดียว ไม่มีอาการสะดุด ผะอืดผะอมให้เห็นเลย ทั้งๆ ที่ของผมก็ไม่ใช่อันเล็กๆ...
ผม นอนหลับตา แยกขานิดนึง ให้มันจัดการกับ “Kกับไข่” ของผมตามสบาย... อยู่กับไอ้ชลก็ดีอย่างครับ... มันรู้ว่าผมชอบยังไง และมันก็ชอบด้วย... มันก็เลยดูเหมือนว่า ระหว่างผมกับมันจะเข้ากันได้เป็นอย่างดี (ไม่เข้ากันได้ ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว ฟาดฟันกันมาไม่รู้จักเท่าไร)
พัก นึง... มันก็จัดแจงขึ้นไปนั่งคล่อม ขย่มผมเองเสร็จสรรพ... โดยความร่วมมือของผมเอง ตอนแรก ว่าจะนอนก่อนแล้วสายๆ...ค่อยลุกขึ้นมา จัดการกับมัน... แต่ เห็นมันพยายามอย่างนี้แล้วก็อดสงสารไม่ได้...
พอเห็นมันเหนื่อย... ผมก็เลยพลิกตัวเอามันลงไปอยู่ข้างล่าง ก่อนจะจัดการกับมัน จนเรียบร้อยทั้งมันและผม...
เสร็จจนได้ กู... เฮ้อ...
ปาท่องโก๋ กับน้ำเต้าหู้ที่ผมซื้อมา ก็เลยกลายเป็นหม้าย... เพราะ พอน้ำแตกกันไปแล้ว อาบน้ำทำความสะอาดตัวกันเสร็จ มันก็มานอนซุกอกผมหลับไปด้วยกันทั้งสองคน....
...................
-
เทครัวจริงๆๆ
แต่สุดท้ายก็กลับมาตายรังที่พี่ชล
:really2:
-
คริคริ อึดจริงๆนะคนเรา
ระวังจะน้ำแห้งตายนะนั้น
-
งานศิลป์ 555
-
โอ่....ยังสามารถต่อได้อีกคนเรา...
พี่ดินอ่ะปีศาจชัดๆ ปิศาจท่อแตก... :z2:
แซวเล่นอย่าโกรธเนอะ
:call:
ขอบคุณคุณJunrai_Hyper ที่เอามาลงคร่า
-
บทที่ 48 นิยายรักขาดตอน (1)
“...คิดดูให้ดี คิดดีๆ อีกที
คิดถึงรักที่มีแค่เพียงเมื่อวาน...”
เสียงเพลงจากวิทยุของห้องข้างๆ มันช่างเหมือนกับความคิดของผมตอนนี้ เหลือเกิน...
... เมื่อคืนผมกลับมาที่ห้องเกือบ ตีสอง หลังจากที่ออกไปกับลูกค้า... แค่ชั่วคราว... มีกระดาษโน๊ตติดอยู่หน้าห้องบอกว่า ผมมีจดหมายส่งมาถึง... ให้ลงไปรับด้วย...
นับ ตั้งแต่ วันแรกที่ผมก้าวเข้าสู่วงเวียนน้ำกาม นับมาถึงตอนนี้ ก็เกือบปีเข้าไปแล้ว... เป็นเกือบปีที่อะไรๆ ผ่านเข้ามาในชีวิตของผมมากเหลือเกิน... อะไรที่ไม่รู้ก็ได้รู้ อะไรที่ไม่เคยเห็นก็ได้เห็น...
ความ เปลี่ยนแปลงในชีวิตเกิดขึ้นมากมาย แม้กระทั่ง ผู้หญิงที่ผมมอบใจให้ทั้งหมด ไม่เหลือทางถอยไว้สำหรับตัวเองเลยสักนิด อย่าง “น้องษา”...
“ผู้หญิง” หรือเรียกได้ว่า เป็นคนคนเดียวที่ ผมคิดถึงทุกวัน... เดินด้วยแล้วรู้สึกดี... อยากปกป้อง... อยากถนอม... อยากกอดไว้แนบอก ไม่อยากให้ใครมามอง ไม่อยากให้ใครมายุ่ง... เวลาน้องเค้า ยิ้ม หรือหัวเราะ... ผมรู้สึกเหมือน ท้องฟ้ามันสว่าง... มีความสุข... อยากหยุดเวลาเอาไว้ตรงนั้นให้นานที่สุด
แต่ พอเธองอน หรืออารมณ์ไม่ดี ผมจะรู้สึกทุรนทุราย... อะไรที่ทำได้ เพื่อให้น้องเค้าหายโกรธ หรืออารมณ์ ดีขึ้น ผมก็อยากจะทำให้... อยากจะหามาให้ทั้งหมด... เพื่อที่ทำให้น้องษา หันมายิ้ม หัวเราะกับผมอีก...
อาการ อย่างงี้เรียก “ความรัก” หรือเปล่า ผมก็ไม่รู้... รู้แต่ว่า ผมมองเห็นวันข้างหน้า ที่ผมจะอยู่ร่วมกับน้องเค้า ไปตลอดชีวิต คอยปกป้อง คอยดูแล น้องเค้าให้มีความสุขที่สุด...
.................................................
“...วาดวิมานในฝัน รักเราคงผูกพันธ์
เริ่มคิดกันเมื่อวันที่เราแรกเจอ...”
วัน แรกที่ผมเจอ “น้องษา” ตอนนั้น ผมเรียนอยู่ปีสอง...เพิ่งเลิกเรียน มาจากตึกด้านในสุดของมหาวิทยาลัย... ผ่านหน้าโรงเรียนสาธิตฯ แล้วผมก็เห็นน้องเค้า เดินออกมาจากประตูโรงเรียน... หัวเราะต่อกระซิกกับเพื่อนๆ... หน้าสวย ตาโต จมูกโด่งรูปร่างสูงโปร่ง ไว้ผมยาวตรง มัดรวบเป็นหางม้าไว้ด้านหลังแต่งตัวเรียบร้อย... ตรงสเป็คผมทุกอย่าง...
“น้องผู้หญิงคนนี้น่ารักว่ะ” ผมบอกกับเพื่อนที่เดินมาด้วยกัน... แล้วผมก็แยกกับเพื่อนเพื่อเดินตามน้องเค้าไป...
เล่น เอาหืดขึ้นคอเหมือนกันครับ กว่าจะได้รู้จัก และได้เบอร์โทรศัพท์น้องเค้ามา ทั้งกันชนจากเพื่อนๆ ของน้องษา และตัวของน้องษาเองก็ไม่ง่าย... แต่ผมถือคติว่า ตื้อเท่านั้นที่จะครองโลก บวกกับ รูปร่างหน้าตา ที่ไม่เลวจนเกินไปนัก... ทำให้ผมได้รู้จักน้องเค้า และใช้เวลาอีกนานเป็นปี กว่าน้องเค้าจะยอมรับผมเป็นแฟน...
ตอน นั้นผมมีความสุขมาก... มารอเจอน้องเค้าที่หน้าโรงเรียน... นั่งรถเมล์ไปส่งน้องเค้าที่ปากซอยเข้าบ้าน แล้วนั่งรถเมล์กลับมาที่หอทุกวัน... กลางคืนก็โทรไปคุยอีก วันไหนน้องษางอน ไม่รับโทรศัพท์... ไอ้ดินก็แทบจะคลั่ง...นอนไม่หลับทั้งคืน ตอนเช้าก็ไปดักรอเพื่อง้อน้องษา... ยอมทุกอย่าง... ก็เพราะ “รัก” ไงครับ
ความ รักของเราดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ท่ามกลางความอิจฉาของเพื่อนผม ในความน่ารักของน้องเค้า... เพื่อนน้องษาเองก็ยอมรับผม และแอบอิจฉาน้องษา... จนน้องษาเอามาเล่าให้ผมฟังบ่อยๆ อย่างหมั่นไส้ ระคนภูมิใจนิดๆ...
“ฉันละอิจฉาเธอนะ ยัยษา... พี่ดินน่ะ... เท้ เท่ห์... แต่ยอมเธอหมดเลย อย่าปล่อยให้หลุดมาเชียวนะ”
น้องษาเล่าจบก็ค้อนผมซะวงนึงอย่างเอาเรื่อง...
“อย่าให้รู้ว่าพี่ดิน ไปเกาะแกะใครก็แล้วกัน...” พูดพลางทำตาโตๆ จมูกเชิด... ผมได้แต่ยิ้มแห้งๆ
“ยังไงพี่ดินก็รักน้องษา คนเดียวละครับ...” ผมบอกพลางกลืนน้ำลายอย่างหวาดๆ...
...........................................................
“...จากวันนั้น วันที่เธอเคยบอกรักฉัน
ช่างเสกสรร ป้อนคำหวานให้ฉันพร่ำเพ้อ...”
“ษาครับ... สอบเสร็จแล้ว เราไปเที่ยวเขาใหญ่กันไหมครับ” ผมบอกน้องษา เย็นวันนึง ขณะที่เรานั่งเล่นกันอยู่ที่สนามหญ้า ในการกีฬาแห่งประเทศไทย ษานั่งพับเพียบบนเสื่อผืนเล็ก ส่วนผมกึ่งนั่งกึ่งนอนตะแคงอยู่ข้างๆ
“ไปกับใครคะ พี่ดินชวนเพื่อนๆ ด้วยรึเปล่า” น้องษาหันมาถาม...
ผมยิ้ม... ส่ายหน้า... “ม่าย... พี่กะษา สองคน”
“แน้...ใครจะไปด้วย” ษาหน้าแดง
“รับรอง ความปลอดภัยคร๊าบ คุณผู้หญิง...” ผมยกมือขวาขึ้น ทำท่าสัญญา... อันที่จริงเราก็เคยนอนห้องเดียวกันสองคนมาสองสามครั้งแล้ว แต่เป็นการไปเที่ยว ที่มีเพื่อนนอนอยู่ห้องข้างๆ... “นะครับ... นะ... นะ... น๊า...” ผมทำตาอ้อน...
น้องษากัดริมฝีปากคิดอยู่พักนึง... ก็พยักหน้า “ไปก็ได้ค่ะ...”
“ไชโย...” ผมทำเนียน จับมือน้องษาขึ้นจูบ...
“อุ๊ย... คนผี... อายเค้านะ...” น้องษาหน้าแดง ชักมือกลับ แล้ว ทุบอกผมดังบึก...
..........................................................................
เรา ออกเดินทางมาถึงเขาใหญ่กัน อย่างเรียบร้อย ด้วยรถสองแถว... ผมจองบ้านพักของอุทยานเอาไว้แล้ว สะดวกสบายพอสมควร ไม่แพงด้วย... (เมื่อก่อนนี้... ยังให้พักแรมที่บนเขาใหญ่ได้นะครับ) เนื่องจากไม่ใช่ฤดูท่องเที่ยวและที่เรามาก็ไม่ใช่วันหยุด จึงมีคนไม่มากนัก
บ่าย สามแล้ว... เราจึงเก็บของไว้ที่บ้านพัก ก่อนจะลงไปเดินเล่น... ผ่านที่ทำการ ก็เลยเข้าไปดูโปรแกรม... มีเวลาสองคืน เลยกะกันว่า คืนนี้พักผ่อนก่อนหนึ่งคืน พรุ่งนี้ เราค่อยไปน้ำตก... แล้วก็กลางคืนไปส่องสัตว์กัน...
เดิน เล่นกันบริเวณไม่ไกลจากที่ทำการอุทยานมากนัก เพราะเจ้าหน้าที่บอกเราว่า อย่าออกไปไหนไกล เพราะอาจมีสัตว์ร้าย... เราเลยเดินเลยไปที่ร้านขายของที่ระลึกของอุทยาน...
น้อง ษาได้พวงกุญแจมาสองสามอัน บอกจะเอาไปฝากเพื่อน ส่วนผมได้กางเกงขาสั้นแบบกางเกงบอลมาตัวนึง สีขาวขลิบเทา ด้านหน้าขวาสกรีนเป็นรูปช้างพลายขนาดใหญ่งายาวเฟื้อย กำลังชูงวง... เขียนไว้ใต้รูปว่า “อ้ายงางอน”....
ทาน ข้าวเย็น... ก่อนจะกลับมาที่ห้อง... เราอาบน้ำกันก่อนเพราะอากาศเริ่มเย็น... ก่อนจะออกมานั่งที่เก้าอี้ยาวริมระเบียงบ้านที่ยื่นออกไปข้างนอก มองเห็นวิวสวยเพราะบังกะโลที่พักตั้งอยู่บนใหล่เขา เห็นพระอาทิตย์กำลังลับใหล่เขาอีกลูก
ผม ซื้อเบียรติดมาสามสี่กระป๋องจึงนำมาเปิดดื่ม น้องษาขอจิบๆ ไปสองสามจิบแล้วบอกว่าขม ไม่ชอบ...แต่ผมก็คะยั้นคะยอให้ดื่มเป็นเพื่อนผมจนได้
น้อง ษาอยู่ในชุดง่ายๆ กางเกงเลสีเข้ม กับเสื้อยืดคอกลม ผมยาวหวีรวบมัดไว้ข้างหลังอย่างเคยชิน น่ารักมาก ผมหันมามองด้วยความหลงใหล ไม่สนใจวิวข้างนอก...น้องษาเขินจนหน้าเป็นสีชมพู
“พี่ดิน มองอะไรษาอ่ะ มองอย่างกับไม่เคยเห็นแน่ะ”
“มองษานั่นแหละจ้ะ... แฟนพี่น่ารัก” ผมทำตาเยิ้มใส่ ทั้งฤทธิ์เบียร์
หน้าที่แดงอยู่แล้ว ยิ่งแดงก่ำมากขึ้นไปอีก... น้องษาหลบตาผม พูดอุบอิบ... “คนบ้า คนผี เค้าอายนะ”
ผมหัวเราะอย่างมีความสุข โอบใหล่น้องเข้ามาแนบอก... ถาม...
“ษา รักพี่ดินหรือเปล่าครับ” เพราะเท่าที่คบกันมา มีแต่ผมที่เฝ้าเพียรบอกน้องษาอยู่เรื่อยๆ ว่ารักน้องเค้า แต่ไม่เคยสักครั้งที่น้องเค้าจะบอกมา...
“มาถามอะไรกันอ่ะพี่ดิน” น้องษาเขิน... “จนป่านนี้ ไม่งั้นจะมาเที่ยวกับพี่เหรอ”
ผมส่ายหน้า... “ไม่แน่ใจครับ ษาไม่เคยบอก ‘รัก’ พี่สักครั้งเลยนี่ครับ” ผมทำเสียงน้อยใจ
“ใจน้อย... หัวไม่ล้านซักกะหน่อย” น้องษา เอาจมูกมาชนแก้มผม... (ด้วยฤทธิ์เบียร์หรือเปล่าไม่รู้) “ษารักพี่ดินค่ะ...” น้องษากระซิบเบาๆ
ผม หันมายึดใบหน้าของน้องเค้าไว้ เอาปากประกบ ลิ้มรสความหวานจากริมฝีปากเป็นสีชมพูสวย ษาพยายามเม้มปากแน่น แต่ ช้ากว่าผมที่สอดลิ้นดุนดันเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นของน้องเค้าอย่างอ่อน โยน
น้อง ษาพยายามขัดขืนในตอนแรก แต่ไม่อาจต้านแรงของผมได้ ประจวบกับอารมณ์ที่ประทุขึ้นมาทีละน้อยๆ ในที่สุดน้องเค้าก็ยกแขนขึ้นโอบรอบคอผมแน่น...
จากริมฝีปาก ผมไล่ละลงมาที่ซอกคอ กลิ่นสบู่อ่อนๆ กับแป้งที่น้องษาใช้ทำให้อารมณ์ผมเตลิดเพริดจนยั้งไม่อยู่แล้ว...
ประเดี๋ยว เดียว เราก็อยู่ด้วยกันบนเตียงกว้าง... ผมไซ้น้องษาจนตัวอ่อนระทวย... ถึงแม้ผมจะเป็นนักศึกษาอายุสิบเก้ากว่าๆ เรียนแค่ปีสาม แต่ประสบการณ์กับหญิงที่ผ่านมาก็ถือว่าไม่น้อยเพราะผมเป็นนักกีฬาโรงเรียนมี หญิงมาติดมากพอสมควร เพิ่งจะเพลาๆ ก็ตอนมาคบกับน้องษาเนี่ยะแหละครับ แต่ก็ยังมีบ้างถ้าปลอดสายตาของน้องษา
ผมปิดไฟจนมืดสนิท... เหลือแต่แสงจันท์สว่างที่ส่องลอดเข้ามาทางหน้าต่าง กระทบร่างขาวโพลงของน้องษา... จนผมลานตาไปหมด...
-
จิ้มก่อนครับ เดี๋ยวไปอ่านต่อ :z2:
-
ไม่ทันอีกละ
-
อ๊วกกก
อ่านรวดเดียว ตั้งแต่ เทียง ยัน 5โมง
สุดๆๆเลย ครับ พี่
ได้ใจมากมาย
:beat: :beat: :pighaun: :pighaun: :L2: :L1: :3123:
-
:serius2: นิยายรัก ขาดตอนเจงๆอ่ะ
คุงพูห์มาต่อโดยด่วน อ่านดูเหมือนน้องษาเป็นฝ่ายขอเลิกก่อนยังไงม่ายรุ สงสารคุณดิน :sad4:
รอ ร๊อ รอ :sad4:
-
ชื่อตอนก้อขาด
โพสต์ก้อขาดดดดดดด
คุณพูห์ใจร้ายง่าาาาาาาา
-
รอต่อไป
:pig4:
-
อ๊วกกก
อ่านรวดเดียว ตั้งแต่ เทียง ยัน 5โมง
สุดๆๆเลย ครับ พี่
ได้ใจมากมาย
:beat: :beat: :pighaun: :pighaun: :L2: :L1: :3123:
ที่อ๊วกนี่น่ะ อ่านเยอะเกินไปหรือ ทนเรื่องไม่ได้ครับ หุ หุ
-
^
^
ไม่ได้จิ้มพี่พูห์
เลยมาจิ้มพี่ดินแทน
:laugh:
-
น้องษาบอกเลิกเพราะรู้เรื่องงานพิเศษของดินหรือเปล่า?
หรือเพราะว่ามีหนุ่มอื่นที่รวยกว่ามาจีบ?
หรือเพราะว่ากลัวมุกหกเม็ดของดิน?
ป้าจะเดาถูกมั่งป่าวนี่ :z2:
-
หรือเพราะว่ากลัวมุกหกเม็ดของดิน?
กลัวไม่ได้กินมากกว่ามั้งค่ะ
วัวเคยขาม้าเคยขี่ขนาดนั้นคริคริ
คงโดนคนอื่นจีบแน่ๆเลยเนี่ย
-
น้องษาบอกเลิกเพราะรู้เรื่องงานพิเศษของดินหรือเปล่า?
หรือเพราะว่ามีหนุ่มอื่นที่รวยกว่ามาจีบ?
หรือเพราะว่ากลัวมุกหกเม็ดของดิน?
ป้าจะเดาถูกมั่งป่าวนี่ :z2:
:sad11: :m15: :sad11: :m15: :sad11:
ผมว่าอย่าเดาเลยดีกว่านะครับ เรื่องมันก็ผ่านไปนานแล้ว... ตัวละครทุกตัวมีจริง...และส่วนใหญ่ก็ยังมีชีวิตอยู่ คงไม่ดีเท่าไร ที่จะเอาความคิดของเค้ามาวิพากษ์วิจารณ์นะครับ
แค่เอาเรื่องของเขามาเล่า ผมก็ผิดพอดูแล้ว เพราะเขาไม่มีโอกาสมาโต้แย้งอะไร... เป็นเรื่องมาจากมุมมองทางด้านผมด้านเดียว... จะผิดหรือถูกมันก็ครึ่งเดียวแหละครับ...
ที่สำคัญ... ผมรักตัวละครเหล่านี้ทุกตัว เป็นตัวที่ทำให้ผมเป็นผมในปัจจุบันน่ะครับ
อ่านเอาความบันเทิงดีกว่าครับ
ด้วยความเคารพ
ดิน
-
ที่สำคัญ... ผมรักตัวละครเหล่านี้ทุกตัว เป็นตัวที่ทำให้ผมเป็นผมในปัจจุบันน่ะครับ
ดิน
อ่านแล้วรู้สึกดีจังครับ
-
รอรอรอรอ ยังไม่มาลงต่อซะที :o12:
-
มาทำให้คนอ่านค้าง
-
ตอนที่ 49 นิยายรักขาดตอน (2)
“...จากวันนั้น วันที่เธอเคยบอกรักฉัน
ช่างเสกสรร ป้อนคำหวานให้ฉันพร่ำเพ้อ...”
..........................................................................
“ใจน้อย... หัวไม่ล้านซักกะหน่อย” น้องษา เอาจมูกมาชนแก้มผม... (ด้วยฤทธิ์เบียร์หรือเปล่าไม่รู้) “ษารักพี่ดินค่ะ...” น้องษากระซิบเบาๆ
ผม หันมายึดใบหน้าของน้องเค้าไว้ เอาปากประกบ ลิ้มรสความหวานจากริมฝีปากเป็นสีชมพูสวย ษาพยายามเม้มปากแน่น แต่ ช้ากว่าผมที่สอดลิ้นดุนดันเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นของน้องเค้าอย่างอ่อน โยน
น้อง ษาพยายามขัดขืนในตอนแรก แต่ไม่อาจต้านแรงของผมได้ ประจวบกับอารมณ์ที่ประทุขึ้นมาทีละน้อยๆ ในที่สุดน้องเค้าก็ยกแขนขึ้นโอบรอบคอผมแน่น...
จากริมฝีปาก ผมไล่ละลงมาที่ซอกคอ กลิ่นสบู่อ่อนๆ กับแป้งที่น้องษาใช้ทำให้อารมณ์ผมเตลิดเพริดจนยั้งไม่อยู่แล้ว...
ประเดี๋ยว เดียว เราก็อยู่ด้วยกันบนเตียงกว้าง... ผมไซ้น้องษาจนตัวอ่อนระทวย... ถึงแม้ผมจะเป็นนักศึกษาอายุสิบเก้ากว่าๆ เรียนแค่ปีสาม แต่ประสบการณ์กับหญิงที่ผ่านมาก็ถือว่าไม่น้อยเพราะผมเป็นนักกีฬาโรงเรียนมี หญิงมาติดมากพอสมควร เพิ่งจะเพลาๆ ก็ตอนมาคบกับน้องษาเนี่ยะแหละครับ แต่ก็ยังมีบ้างถ้าปลอดสายตาของน้องษา
ผมปิดไฟจนมืดสนิท... เหลือแต่แสงจันท์สว่างที่ส่องลอดเข้ามาทางหน้าต่าง กระทบร่างขาวโพลงของน้องษา... จนผมลานตาไปหมด...
สูด ดมความหอมจากประทุมถันคู่งาม ติ่งปลายสีชมพูอ่อนถูกผมเม้มเข้าปาก... ไล้เล่นด้วยปลายลิ้นทีละข้างจนน้องษาสะท้านเยือก ขนลุกเกรียวเป็นตุ่มเจนรู้สึกได้ในความมืด
“พี่ดินขา... อย่าค่ะ... อูย...” น้องษาครางบิดตัวหลบไปมา แต่ไม่พ้นหรอกครับ...
จาก ถันคู่สวยที่ผมเฟ้นฟอนจนพอใจ... จมูกโด่งๆ ของผมก็ไล่มาตามหน้าท้อง พร้อมกับปลายลิ้นที่ตวัดไปมา เพื่อเร่งเร้าอารมณ์ ของน้องให้เตลิดตามผม...
แล้ว ผมก็ถึงจุดสำคัญ...
กลีบ เนื้อชิดกันสนิทเพราะไม่มีใครเคยล่วงล้ำมาก่อน ผมกรีดปลายนิ้วลงบนกลางร่องก่อนจะจับสองกลีบอ้าออกจนเห็นสีชมพูเกือบแดงที่ อยู่ด้านใน... ปลายลิ้นของผมที่รออยู่แล้ว ฉกวูบลงไป แผ่วเบา เล่นเอาน้องษาสะดุ้งเฮือก... บิดตัวเป็นเกลียว...
“พี่ดิน... ทำอะไรษา อูยซซซ อย่าค่ะ.. พี่ดิน...”
น้อง ษาครางอย่างเหลืออด สองมือขยุ้มลงมาบนหัวผม พยายามจะผลักออก แต่ผมขืนไว้... ปลายลิ้นยังทำงานอย่างต่อเนื่อง ริมฝีปาก เม้มติ่งเนื้อสีชมพูเข้มของน้องษาเข้ามาไว้ในปาก ก่อนจะไล้เลียด้วยปลายลิ้น... เล่นเอาน้องษาตัวสั่นระริก
“พี่ดินขา... ษาเสียว... ทำไมเป็นแบบนี้...ซี๊ดซซซ....”
ผม ไล้เลียจนร่องสีชมพูของน้องษาฉ่ำเยิ้ม พร้อมสำหรับปฏิบัติการรัก... ผมก็ขึ้นมากอดประกบน้องเค้าไว้อีกครั้ง มือข้างหนึ่งคลึงอยู่ที่หน้าอก อีกข้างหนึ่ง จับ “K” ดุ้นใหญ่ของผมให้ตรงกับร่องหลืบ เอาส่วนปลายบานค่อยๆ เกลี่ยไปตามร่องหลืบช้าๆ เพื่อหาทางที่จะรุกล้ำเข้าไปด้านใน... ความฉ่ำเยิ้มอาบส่วนหัวอวบใหญ่ จนเป็นมัน
พอได้จังหวะ ผมก็กดเบาๆ ส่วนหัวบานดันแหวกร่องบริสุทธิ์ของน้องษาจนตึงเปรี๊ยะ... น้องษากระถดตัวหนี
“พี่ดินขา... มันแน่น... ดะ เดี๋ยวค่ะ...”
ผมจุ่มแช่เอาไว้ก่อน นิ้วชี้กับนิ้วกลางเกลี่ยไล้ไปบนติ่งเนื้อ เร้าอารมณ์ของน้องษาให้เตลิดมากยิ่งขึ้น
พอ เห็นว่าน้องษาเริ่มขยับตัวผมก็กลั้นใจ... กดสะโพกเบาๆ สองสามครั้ง ก่อนจะกดหนักๆ ลงไปอีก... ส่วนหัวบานอวบแหวกร่องของน้องษาเข้าไปมิดส่วนบาน...
“อูยซซซ พี่ดินขา เจ็บค่ะ อย่าดัน...อูยซซซ พี่...เอาออกก่อน...ษาไม่ไหวแล้ว”
น้องษาอุทรณ์ ผมเอาปากประกบน้องเค้าไว้ ก่อนจะกระซิบ...
“ทนนิดนะจ๊ะ...ษา...นะ พี่รักษานะ...”
ผม ปลอบใจ น้องเค้า... สงสารเหมือนกัน แต่ ความรักมีมากกว่า... จูบซับหยดน้ำตาที่ปริ่มซึมออกมาทางหางตาที่เปลือกตา... ขณะที่กระดืบหน้าท้องเป็นจังหวะเบาๆ จนลำท่อนของผมค่อยจมลงไปทีละนิดๆ บางทีน้องเค้าเหมือนจะทนไม่ได้ ผมก็หยุดไว้ก่อนหันมาโจมตีทางอื่นเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ....
ไม่ ง่ายหรอกครับ ที่จะเอาความใหญ่โต ของผมสอดเข้าไปในร่องสาวของน้องษาได้หมด ผมต้องใช้ความอดทนอย่างมากมาย ค่อยๆ ขยับทีละนิดๆ อย่างทะนุถนอม...
น้อง ษาเองก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนมากนัก... เพราะน้องเค้ารักผม และอยากจะให้ผมมีความสุข (น้องเค้าบอกตอนหลัง) พยายามร่วมมือกับผมเป็นอันดี
ทุกๆ หุน ทุกๆ กระเบียด ที่ผมแทรกเข้าไป เหมือนกับการตอกย้ำ ความรัก ความผูกพันธ์ของเราสองคนที่เพิ่มมากขึ้น จวบจนกระทั่ง ร่างกายของเราเราก็กอดกันสนิทแนบแน่นทุกส่วน เหมือนคนๆ เดียวกันโดย การสอดประสานเป็นไปอย่างสมบูรณ์...
“ษาครับ... เราเป็นผัวเมียกันแล้วนะ พี่รักษานะครับ...” ผมพร่ำบอกน้องเค้า ขณะที่ส่วนสะโพกของผมแนบกับสะโพกของน้องษา จูบไปทั่วใบหน้างามอย่างแสนรักแสนหวง....
“ค่ะ... ษารักพี่ดิน... ษามอบให้พี่ดินหมดแล้ว อย่าทิ้งษานะคะ” น้องษาซุกหน้าลง กระซิบเสียงสะอื้นพร่ากับอกผม...
“พี่สัญญาครับ... พี่จะรักษาคนเดียว...” ผมจูบที่หน้าผากชื้นเหงื่อ... กระซิบเบาๆ
ผมประกบสะโพกแนบแน่นกับน้องษาอยู่ครู่ใหญ่ จึงเริ่มไกวขยับ กระเด้าส่งลำท่อนเข้าออกในตัวของน้องษาเป็นจังหวะ...
ษากอด ผมแน่น... ซุกหน้าลงกับอกผมอย่างขวยอายเมื่อมองสบตาผมที่ทำตาพราว... ปล่อยผมพาเตลิดไปตามอารมณ์ ธรรมชาติที่ถูกปลุกเร้าอย่างเต็มที่ ลีลา ประสบการณ์ มีอยู่เท่าไรผมนำมาใช้กับน้องษาเต็มที่
น้อง ษาเริ่มขยับตัวตามผม อย่างลืมตัว...ร่องหลืบภายในของน้องษา มีแรงบีบเบาๆ เป็นจังหวะ ก่อนจะแรงขึ้นๆ จนผมรู้สึกได้... ในที่สุดน้องษาก็กอดผมแน่นตึบ
“พี่ดินขา... ษาเสียว... อูยซ.ซซซ ษาเสร็จแล้ว...ว๊ายซซซ”
ผมจูบประกบปากกับน้องษาแน่น ปลายลิ้นตระหวัดเกี่ยวกันไปมา... ส่วนสะโพกเริ่มขยับกระเด้าเร็วขึ้น แรงขึ้น...จนกระทั่ง
“อูยยซซซ ษาครับ...พี่ดิน ก็เสร็จแล้ว...อูยซซซ”
ผมกอดน้องษาแน่น... กระเด้าหนักๆ อีกสามสี่ครั้งก่อนจะกดสะโพกแน่น ฉีดหลั่งน้ำรักเข้าไปในร่องหลืบของน้องษาเป็นจังหวะๆ เต็มที่...
ผม อยากจะบอกว่า ความสุขที่ได้มีอะไรกับคนที่เรารัก มันเป็นความสุขที่เต็มอิ่ม เป็นธรรมชาติ... จนผมคิดว่า ความสุขสุดยอดมันเป็นองค์ประกอบส่วนหนึ่งเท่านั้นเอง...
ถึง จะเสร็จไปแล้ว... แต่ผมก็ยังกอดประกบกับน้องษาแน่น... จูบที่หน้าผากชื้นเหงื่อ... เปลือกตา... ปลายจมูก ก่อนจะประกบแน่นที่ริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง...
“พี่ดิน รักษานะครับ... มีความสุขไหมครับ ษา” ผมถามหลังจากถอนริมฝีปากออกมา
“ค่ะ” ษากอดผมแน่น ซุกหน้าลงกับอกอีกครั้ง “ษาก็รักพี่ดิน... รักมาก... อะไรๆ ทั้งกายทั้งใจ ษาก็ให้พี่ดินหมดแล้ว...”
ผมจูบษาอีกครั้ง... “พี่สัญญา... พี่จะรักษา ของพี่คนเดียว...”
เรากอดก่ายนัวเนียกันอยู่บนเตียง กระซิบคำหวานให้กันและกันอย่างอบอุ่น...
ผม ยังไม่ยอมถอนลำแท่งฝังมุกที่ยังแข็งแกร่งอยู่ในร่องหลืบของน้องษาออกมา จนกระทั่งพอเห็นว่าษาเริ่มกอด ลูบไล้ตัวผมไปมา... บทกามรักบทที่สองของผมก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง...
ครั้ง ที่สอง เนิ่นนานกว่าครั้งแรกแต่ก็มอบความสุขให้เราทั้งสองอย่างเต็มอิ่ม... อุปสรรคต่างๆ เริ่มหมดไป น้องษาก็เริ่มตอบสนองผมอย่างเป็นธรรมชาติด้วยความเต็มใจ
ผม พาน้องษาส่งขึ้นสวรรค์ครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนที่ผมจะฉีดน้ำรักสีขาวขุ่นของผมเข้าไปในตัวของน้องษาเป็นครั้งที่สอง... กอดก่ายพร่ำพรอดกันเนิ่นนานกว่าจะประคองน้องเค้าเข้าไปอาบน้ำชำระเหงื่อ ไคล...
หลัง จากนั้น.... ผมต้องใช้คารมบอกน้องษานาน กว่าจะเชื่อ...ว่ายาป้องกันตั้งท้องแบบฉุกเฉิน ที่ผมให้ษากินหลังจากออกมาจากห้องน้ำ นั้นผมเตรียมมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ ทั้งที่มันอยู่ในกระเป๋าสตางค์ผมเป็นประจำ ป้องกันอุบัติเหตุ... แต่กว่าจะยอมกิน ผมก็โดนษาทุบจนน่วมไปหลายที...
เรา นอนกอดกันบนเตียง ษาถามผมว่า อะไรที่ผมฝังอยู่ที่ลำK ผมก็อธิบายให้ฟัง... บอกว่ามันจะให้ความสุขกับษามากกว่าธรรมดา น้องษาก็ไม่ได้ว่าอะไร...
“จับ ดูสิครับ...” ผมบอกพลางจับมือของน้องษาให้ล้วงลงไปในกางเกงเลหลวมๆ ของผม... ตอนแรกษาสะดุ้งจะชักมือกลับ แต่ผมขืนไว้ พักนึง ก็ยอมจับเล่น รูดไปมาอย่างเริ่มชินมือจนมันผงาดแข็งแกร่งอีกครั้ง
“ใหญ่จัง...” ษาบอกเพราะพอมันแข็งเต็มที่... มือของน้องเค้ากำแน่นๆ แล้วยังไม่รอบเลยครับ
ผมกระซิบเบาๆ “ภูมิใจไหมครับ มีผัวอันใหญ่ๆ”
“เซี๊ยว...” ษาหน้าแดง ทุบอกผมบึก... แต่มืออีกข้างนึงก็ยังจับของผมไม่ปล่อย แถมยังเล่นกับไอ้สมุนหกเม็ดที่กลิ้งไปมาอย่างเพลินมือ...
วัน รุ่งขึ้นอีกวัน ที่บอกว่าจะไปเที่ยวน้ำตกกับส่องสัตว์กัน ตกลงก็ไม่ได้ไปหรอกครับ... โธ่... ก็ข้าวใหม่ปลามันขนาดนั้น แถมหาโอกาสแบบนี้ไม่ได้ง่ายๆ เราเลยตักตวงความสุขให้กันและกันอย่างเต็มอิ่ม...
“ษาครับ... พี่ดินรักษาครับ...”
“ษาก็รักพี่ดินค่ะ”
นี่เป็นสองประโยคที่เราพร่ำบอกกันไปมาในอ้อมกอดแห่งความสุขของเราสองคน....
..........................................................................
ตอนนี้ต้องขออนุญาต เขียนเรื่องที่ไม่ตรงกับเจตนารมย์ของบอร์ดนะครับ เพื่อความไหลลื่นของ เรื่องอ่ะครับ...
เรื่องนี้ยังไม่จบนะครับ เพลง "นิยายรักขาดตอน" ยังไปไม่ถึงครี่งเพลงเลย....
..........................................................................
เดี๋ยวมาต่อครับ...
-
คนแรก เลย
หวานดีเนาะความรัก ชาย หญิง (ตามความรู้สึก)
เป็นกำลังให้ต่อไปละกัล นะครับ
:bye2: :bye2: :bye2:
-
รออ่านต่อจ๊ะ
น้องษาคงจะเพลินกับมุกแแล้ว
อิอิ
-
:haun4:
พี่ดิน...ยังเนี๊ยบไม่เปลี่ยนแปลง
ไม่ว่าฉากใหน ๆ ก็เรียกเลือดจากคนอ่านได้เสมอ :jul1:
อื่ออออ...น้องษา..เก่งมาก รับพี่ดินได้..อึ๊บบ[/color] :pighaun:
-
:pighaun:
:pig4:
-
เป็นคู่ที่น่ารักมากๆ เลยครับ
-
แล้วจะเป็นฉันใดละนี้ คาดเดาไม่ถูกและไม่อยากคาดเดา
-
:jul1:
-
:haun4:
พี่ดิน...ยังเนี๊ยบไม่เปลี่ยนแปลง
ไม่ว่าฉากใหน ๆ ก็เรียกเลือดจากคนอ่านได้เสมอ
อื่ออออ...น้องษา..เก่งมาก รับพี่ดินได้..อึ๊บบ
เห็นด้วยทุกข้อความ
โดยเฉพาะน้องษา..
ครั้งแรกก็มาเจอขนาดนี้
เธอสู้..ชีวิต จริงๆ :impress3:
-
ถึงจะเป็นชายหญิง
พี่ดินก็ยังคงความหื่นเสมอต้นเสมอปลาย :o8:
-
:oo1:
:jul1:
-
คุณพี่ที่รักของน้องกลับบ้านได้ป่าวเนี่ย
เป็นห่วงนะค้าบ
:กอด1:
-
คุณพูห์ ไปติดอยู่สนามบินไหนป่าวคับบบบนี่
อิอิ
ดันครับดันนนนนนนนนนนน
-
เย้ๆ อ่านจนทันแล้ว
อยากรู้ตอนต่อไป เมื่อไหร่จะลง
:z2: :z2:
-
บทที่ 50 นิยายรักขาดตอน (3)
“...มาวันนี้ เธอหายไป ทิ้งฉันให้ ฝันไฝ่ละเมอ
เฝ้าคอยเพ้อ เธอหนอเธอไม่เจอแม้เงา...”
ใจ ผมร้อนเป็นไฟ... เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าใบเล็ก แวะไปที่ร้านก่อน ไปลาพี่รัตน์ บอกจะไปเชียงใหม่ สี่ห้าวัน พี่รัตน์ถามผมว่า มีอะไรหรือเปล่า แต่ ผมไม่ได้บอกอะไร... บอกแค่ว่าจะขึ้นรถไฟไปคืนนี้...
ผมไปที่สถานีรถไฟที่ใกล้ที่สุด เพื่อซื้อตั๋วรถไฟตู้นอน แล้วออกไปหาอะไรทาน... ยังมีเวลาอีก สองชั่วโมงกว่าๆ ที่จะถึงเวลา...
แบกเป้เดินไปที่ ร้านอาหารที่ใกล้ที่สุด... สั่งเบียร์มาดื่มเพื่อดับความร้อนรุ่ม... สังหรณ์ใจอย่างบอกไม่ถูก...
“ษาสัญญา... ษาจะรักพี่ดินคนเดียว”
นั่นเป็นคำมั่นสัญญาที่น้องเค้าบอกผมก่อนจะไปเรียนที่เชียงใหม่...
..............................................................
ผม ขึ้นไปบนรถไฟอย่างลอยๆ อาจจะด้วยฤทธิ์เบียร์ หรือ อะไรก็ตาม ทำให้ผมไม่สนใจอะไรนัก... เดินไปหาที่นั่งตามเบอร์ พอเจอ ก็ทรุดตัวลงนั่งพิงพนัก... หลับตาอย่างอ่อนแรง...
“ดิน... ใจเย็นๆ มันอาจจะไม่ใช่อย่างที่มึงคิดก็ได้”
เสียงคุ้นหูดังขึ้นข้างๆ... ผมลืมตาดู “ไอ้ชล” ผมอุทานเบาๆ
มัน นั่งลงตรงหน้า... จับมือผมไว้... “มึงไม่ต้องถามหรอก ว่า กูมาได้ไง กูรู้แต่ว่า ตอนคนที่กูรักมีความทุกข์ กูควรอยู่ใกล้ๆ เขา... มึงว่าจริงไม๊”
มันยิ้มให้ผม... ก่อนจะส่ง ผ้าเย็นเช็ดหน้ามาให้... “มึงเช็ดหน้าเช็ดตาซะ... ปรกติมึงหล่อกว่านี้นะ ดิน...”
ผมหัวเราะออกมาได้ รับผ้าเย็นจากมันมาเช็ดหน้าเช็ดตา... “ไอ้เวร... ตามมารังควาญกูจนได้...”
ไอ้ชลยิ้มกว้างจนตาหยี... “กูดีใจ ที่มึงหัวเราะได้แล้ว...”
... ไม่นาน คนจัดเตียงก็เข้ามาจัด... ไอ้ชลมันได้เตียงบน ส่วนผมได้ที่นอนล่าง แต่ถึงเวลานอนจริงๆ มันก็ลงมานอนกับผมอยู่ดี... แถมมีลูกอ้อน ขออมไอ้ดินน้อยก่อนนอนด้วย ผมบอกไม่เอากลัวคนเห็น มันก็บอกว่าอย่างนี้แหละตื่นเต้นดี ทำสถิติ... ดูมันไอ้ลามก... ผมไม่กล้าดิ้นมากนัก กลัวเตียงข้างๆ ได้ยิน แล้วมันก็ทำของมันจนสำเร็จอ่ะ... หุ หุ...
................................................................
เรา มาถึงเชียงใหม่กันตอนเช้า... นั่งรถสองแถวไปที่บ้านพักที่ผมเคยมาพักกับน้องษาคราวก่อน ป้าเจ้าของจำได้ ทักทายกันเป็นอันดี... แล้วผมกับไอ้ชลก็ออกมาเช่ารถมอเตอร์ไซค์...
อันดับ แรก ผมไปที่หอพักของน้องษา ตามที่อยู่ที่เคยเขียนจดหมายมาหา ซึ่งเป็นหอพักของทางมหาวิทยาลัย แต่ คนดูแลบอกว่า น้องษาย้ายออกไปแล้ว ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหน...
ผม ยืนงงอยู่พักนึง... ไม่มีวี่แววเลยสักนิดว่าน้องษาจะย้ายหอ ผมไม่เคยได้รับการบอกกล่าวใดๆ... แต่ก่อนจะเดินออกไป น้องนักศึกษาที่ท่าทางจะรู้จัก น้องษา ก็บอกว่าให้ไปลองหาที่หอพักแห่งหนึ่ง อยู่หลัง มหาวิทยาลัย โดยบอกที่อยู่ให้ผมเสร็จสรรพ
ผม ขับมอเตอร์ไซค์โดยมีไอ้ชล ซ้อนท้าย ไปที่หอที่ว่านั้น... แต่เจ้าของหอพักก็บอกว่าไม่มี... ถามหอพัก แถวนั้น ก็บอกว่าไม่มีเหมือนกัน...
วัน นั้น และวันรุ่งขึ้นอีกวันนึงเต็มๆ ที่ผมขี่มอเตอรไซค์ตามหาน้องษา ทั้งที่คณะ... ทั้งที่หอพักต่างๆ ที่พอจะมีคนบอกว่าเห็น แต่ก็ไม่เจอ เหมือนน้องษาเจตนาจะหลบหน้าผม
ผม ขี่มอเตอรไซค์ จนหมดแรง ในที่สุดก็มาหยุดพัก ที่ศาลาพักผู้โดยสาร ไม่ไกลจากอนุสาวรีย์ ครูบาศรีวิชัย อันเป็นที่เคารพสักการะ ของคนเชียงใหม่ และคนที่มาเที่ยว... ค่ำแล้ว... แต่ก็ยังมีคนมาสักการะ พ่อครูบาฯ กันอย่างไม่ขาดสาย....
ไอ้ชลเดินไปซื้อน้ำที่ร้านค้า มาให้ มันเทน้ำใส่ผ้าขนหนูจนชุ่มแล้วยื่นให้ผม....
“ดิน มึงเช็ดหน้าเช็ดตาบ้าง”
“กู ทำผิดอะไรเหรอ ชล... น้องเค้าถึงทิ้งกูไป” ผมเอ่ยเบาๆ... ตาแดงก่ำ (มันบอกผมทีหลัง) ริมฝีปากแห้งผาก... “กูรักน้องเค้า กูไม่เคยรักใครมากเท่าเค้า”
มัน โอบใหล่ผมอย่างปลอบใจ “กูรู้... รู้ว่ามึงรักน้องเค้าแค่ไหน... น้องเค้าก็คงรู้ แต่เค้าคงมีเหตุผล...” มันบอก... เพราะไม่รู้จะพูดอะไรได้ดีไปกว่านั้น...
.....................................................
“...ขอวิงวอน ขอพรพระทุกๆ องค์
ช่วยจงดล ฉันพ้นรักเขาเศร้าทรวง...”
“กูอยากไหว้พ่อครูบาฯ” ผมเอ่ยเบาๆ มองไปที่อนุสาวรีย์สำริดสีดำองค์ใหญ่ ปิดทอง เด่นเป็นสง่า...
“เดี๋ยวกูไปซื้อดอกไม้ให้... มึงไปรอตรงนั้นก่อน”
มันชี้ไปที่หน้าศาล... ผมไปยืนรอมันไม่นาน... มันก็กลับมาพร้อมกับดอกไม้ธูปเทียน ของผมชุดนึง ของมันชุดนึง...
ผมจุดธูปเทียนสักการะ คุกเข่า พนมมือ มองไปที่หน้าองค์รูปปั้นพระครูบา ศรีวิชัย... อธิษฐานเบาๆ
“ผม มากราบสักการะด้วยความศรัทธา... ตอนนี้ จิตใจของผมเต็มไปด้วยความร้อนรุ่ม ขอบารมีพ่อครูบาศรีวิชัย จงช่วยดลบันดาลให้ผม ผ่านพ้นห้วงเวลาแห่งความทุกข์นี้ ไปด้วยดีด้วยเถิด... สาธุ”
ปัก ธูปที่กระถาง ถอยออกมา กราบสามครั้ง แล้วถวายเงินเข้ามูลนิธิไปจำนวนนึง... ก่อนจะเดินไปปิดทองที่องค์รูปปั้นของพระครูบาฯ แล้วเดินมารอไอ้ชล ที่รถมอเตอร์ไซค์
“ไปไหนต่อ ดิน” มันถามผม...
ผมมองไปที่ถนนขึ้นดอยสุเทพ... (สมัยก่อนยังขึ้นได้ 24 ชั่วโมงนะครับ)
“กูอยากขึ้นดอยฯ....”
มันขึ้นคล่อมมอเตอรไซค์ “กูขับให้...”
ผมไม่คัดค้าน... ยื่นกุญแจส่งให้มันแล้วขึ้นซ้อน...
ไม่ นานนัก เราก็ขึ้นไปสักการะ องค์พระธาตุ... อย่างเคย ผมอธิษฐานขอให้ผ่านพ้นเวลาแห่งความทุกข์ไปด้วยดี ไม่ว่าจะทางไหนก็ตาม... เสร็จแล้วก็ขับลงมาจอดที่ ที่พักริมทาง ที่ทางการทำไว้ ข้างทาง มองลงไปเห็นวิวเมืองเชียงใหม่ยามค่ำคืน เห็นแสงไฟระยิบระยับเต็มไปหมด...
ผม มองลงไปข้างล่าง ไอ้ชลมันเดินมายืนข้างๆ... “มึงต้องเข้มแข็งนะดิน... กูไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ กูอยากจะบอกว่า... นอกจากน้องคนนั้นแล้ว ยังมีอีกหลายๆ คน ที่รักมึง... เช่นป๊ามึง ม๊ามึง พี่มึง น้องมึง... และ กู...”
ผม หันมามองหน้ามัน... “ไม่หรอก ชล... กูไม่เคยคิดสั้น ทำร้ายตัวเอง... กูอยากรู้แค่ว่า น้องเค้าไม่รักกูแล้วใช่ไหม กูผิดอะไรหรือเปล่า... เท่านั้น... แต่กู...บอกได้แค่ว่า ผู้หญิงที่กูรักที่สุด รองจากม๊ากู... ก็คือน้องเค้า... กูไม่รู้เหมือนกันว่ากูจะรักใครได้มากเท่าน้องเค้าอีกหรือเปล่า...”
ไอ้ชลโอบใหล่ผม ตบเบาอย่างปลอบโยน... สายตามันมองไกลลงไปข้างล่าง....
“กู ไม่รู้ว่าน้องเค้าเป็นยังไง แต่ถ้ากูเป็นน้องเค้า กูจะรักมึงมากเหมือนกัน ถึงเป็นอย่างนี้ก็เหอะ... กูไม่รู้ว่ามึงรักกูบ้างหรือเปล่า แต่ กูก็รักมึง...รักมาก... แต่กูก็ไม่หวังว่ามึงจะมารักกูเหมือนน้องเค้าหรอก...” มันพูดขาดหายไปเฉยๆ
“เราลงไปข้างล่างกันเหอะนะ” จู่ๆ มันก็บอกออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย....
..... บนดอยสุเทพตอนสามทุ่ม เดือนพฤศจิกายนอากาศเย็นยะเยือก... เราสองคนอยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์ธรรมดาทำให้ค่อนข้างจะทรมานพอสมควร ผมดึงมือไอ้ชลไว้... เพราะเห็นมันตัวสั่นสะท้าน
“ชล กูขับให้ดีกว่า” ปรกติไอ้ชลไม่ชอบอากาศเย็นเท่าไรนัก ตรงข้ามกับผม... เวลาอยู่ห้องมันจะเปิดแอร์นอนเฉพาะตอนที่ผมไปนอนด้วยเท่านั้น...
มันยื่นกุญแจให้ผมโดยดี... พอมันนั่งซ้อนได้ มันก็กอดผมแน่น... “หนาวว่ะ ดิน...”
“มึง กอดกูแน่นๆ นะชล กูจะขับช้าๆ ไม่นานหรอก...” ผมบอกมัน ตอนนั้น... ผมสงสารมันอย่างบอกไม่ถูก... ค่อยๆ ขับมอเตอร์ไซค์กลับมาที่บ้านพัก...
นาน พอสมควรในความรู้สึกผม... กว่าจะมาถึงที่บ้านพักไอ้ชลก็ หน้าแดง ปากแดง ผมจับหน้าผากมันดู ร้อนจี๋เลย เอาละสิ ไอ้ดิน... ตามหาคนนึง อีกคนนึงจับไข้แล้ว...
ผม ประคองมันขึ้นมาที่ห้อง... อาบน้ำไม่ได้แล้วละ... ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ไอ้ชล เอาผ้าชุบน้ำ เช็ดหน้าเช็ดตัวมัน ก่อนจะเผ่นออกไปหาข้าวต้มกับยามาให้มันกิน...
“ชล... มึงกินข้าวก่อนนะ จะได้กินยา...”
มัน ทำท่าจะปฏิเสธ แต่ พอเห็นผมมองอย่างตั้งใจ มันจึงฝืนตัวขึ้นมากิน...แต่กินได้สองสามคำก็วางช้อน... แต่ผมไม่ยอม... บังคับมันกินจนได้ครึ่งชาม แล้วยื่นยาให้มัน... ไอ้ชลรับไปกินอย่างว่าง่าย... ก่อนจะล้มตัวลงนอนต่อ....ผมเอาผ้าห่ม ห่มให้มัน ก่อนจะบอก
“มึงนอนไปก่อนนะ”
เอา ชามข้าวไปเก็บ อาบน้ำเสร็จ ผมก็มานั่งเล่นที่ ระเบียง... มองไปที่ ลำน้ำปิงที่ใหลเอื่อยๆ กระทบกับแสงจันทร์เป็นระลอก... ความคิดของผมมีแต่ “น้องษา” และคำถามว่า ทำไม... ทำไม... อยู่ตลอด...
นานแค่ไหนไม่รู้... ที่ผมนั่งจมอยู่กับภวังค์ตรงนั้น... แล้วผมก็ต้องสะดุ้ง เมื่อ มีผ้าห่มมาห่มให้ที่ใหล่พร้อมกับคำถาม
“ทำไม มึงไม่นอน... มึงไม่ใช่เหล็กไหลนะดิน” ไอ้ชลนั่งลงข้างๆ ผม จับมือผมไว้ “กูรู้ว่ามึงคิดมากเรื่องแฟนมึง แต่มึงต้องพักผ่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ เราจะไปตามหาน้องเค้าอีกนะ”
ผม ส่ายหน้า “กูยอมแล้ว... ชล... น้องเค้าคงไม่อยากเจอกูแล้ว... พรุ่งนี้เราไปจองตั๋วรถกลับกันเถอะ... ตามไปก็ไม่มีประโยชน์... ถ้าน้องเค้าไม่อยากเจอกูแบบนี้...” ผมเอามือขึ้นลูบหน้าตัวเอง ไม่อยากให้ได้ชลมันเห็นหยดน้ำที่ขังอยู่ตรงลูกตา...
“เราไปนอนกันเถอะ...” ผมลุกขึ้น พร้อมกับดึงมันลุกตามผม “มึงหายแล้วเหรอ” เพราะจับมือมัน ไม่มีอาการร้อนแล้ว...
ไอ้ ชลยิ้มเห็นฟันขาว ตาหยี... “เออ... กูจะหายเร็วกว่านี้อีก ถ้าหมอมันฉีดยากูแทนให้กินยาเม็ดน่ะ... ต้องเป็นเข็มยาวเจ็ดนิ้ว ฝังมุกหกเม็ดด้วยนะ....” ดูมัน... พอหายไข้ก็กวนตีนเลย
ผมตบกระบาลมันเบาๆ ไปทีนึง... ก่อนจะกอดคอมันเดินไปที่เตียง...
พอมันนอนลง ทำท่าจะหลับตา... ผมก็ทาบตัวลงคล่อมตัวมัน... จับมือมันมากำเข็มฉีดยาเจ็ดนิ้วแข็งผงาดที่มันพูดถึง
“ไม่อยากให้กูฉีดยาให้แล้วเหรอ”
มันลืมตาขึ้น... มองตาผม... ก่อนจะคว้าคอผมลงไปจูบ... ซึ่งผมก็ตอบสนองมันอย่างเต็มใจ.... (เซ็นเซอร์)....
..........................................................................
นิยายรักขาดตอนของผมยังไม่จบนะครับ ใครจำเนื้อเพลงนี้ได้ มันช่างเหมือนชีวิตของผมตอนนั้นเหลือเกิน...
วันเวลาผ่านไปนานแล้วครับ เรื่องเศร้าวันนั้น ทำให้ผมเป็นวันนี้... วันที่ผมมานั่งเล่าเรื่องต่างๆ ให้เพื่อนๆ ฟังไงครับ คนดี...
ดิน
-
ง่า...เศร้าอ่ะ
พี่ชลช่างแสนดีเนอะ
พี่ดินโชคดีน้า ช่วงเวลาแบบนั้นยังมีพี่ชลอยู่ข้างกาย
:กอด1:
-
เอาใจช่วยนะคะ
ไม่รู้ตอนนี้พี่ดินเป็นยังไง
แต่อยากให้ลงเอยกับพี่ชลจังเลย
ยังไงก็ตามขอให้พี่ดินมีความสุขนะคะ
-
พี่ชลน่ารักจังเลยอ่า
หวังว่าพี่ดินจะรักพี่ชลนะ เชียร์ๆๆๆ
-
อ่านตอนนี้แล้วเศร้าอ่ะ
แล้วพี่ษาจะรู้มั๊ยว่าพี่ดินทำขนาดนี้อ่ะครับ
ขอให้ได้เจอกันเร็วๆ เน้อออ
ปล. พี่ชลน่ารักจัง
-
:m15:เฮ้อ...
กอดพี่ดิน กอดคนโพส กอดพี่ชล
เราไปเต้นคลายเศร้ากันเถอะค่ะ
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
ตอนนี้มัน..โฮฮฮฮเศร้า
พี่ชลช่างแสนดี แต่ษาสิทำไมถึงทำร้ายพี่ดินด้ายยยยยยยยยยยย :monkeysad:
-
แบบว่ามันไร้คำบรรยายค่ะ
บางทีแค่เหตุผลก็น่าจะมีให้บ้าง
ทิ้งกันไปเฉยๆ แบบนี้มันเจ็บปวดเกินไป
-
ทางใครทางมัน
ถ้าน้องษาอยากไปด้วยเหตุผลของเขา ใครก็ห้ามไม่ได้
ดินผ่านเวลานั้นได้แล้ว
ป้าขอซูฮก เยี่ยมจริงๆ
-
:sad4: เศร้าๆๆๆๆๆ
อย่างน้อยก็น่าจะบอกเหตุผลบ้าง
ไม่น่าจะหลบกันไปแบบนี้ ทำร้ายจิตใจกันเกินไป :o12:
-
จิ้ม ๆ ฉีดยาปี้ชล :jul3:
-
:amen:
อ่ะน่ะ..แล้วมันก็จะดีขึ้นเอง
เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น ไม่งั้นไม่มี ..ดิน...มาเล่าอะไรให้ฟังเหมือนวันนี้หร็อก..ใช่มะ
o13
-
ตามทันแล้ววว
เรื่องหนุกดีคับ ชอบคับ
รออยู่นะคับ
-
:sad11:
ใครๆ ก็รักแต่ไอ้ชล... ทำไมน๊า...
เอาจริงๆ มันก็น่ารักอ่ะ... แต่ไม่มีใครเคยรู้ตอนมันกวนตีน...โดยเฉพาะกับผม...สุดยอดเลย....
ดินครับ
-
จิ้มคุณพี่ดิน :z1:
โอ๋.....มาม่ะ... :กอด1:....
อย่าน้อยใจนะคะ
:L2:
-
หวัดดีครับ มาต่อบทสุดท้ายของ "นิยายรักขาดตอน" นะครับ
..........................................................................
บทที่ 51 นิยายรักขาดตอน (4)
“…รักครั้งก่อน จบแล้ว เหลือเพียงซากรักลวง
รักที่ห่วง หวงกลายเป็นเพียงครั้งก่อน…”
ผมตื่นมาซื้อของใส่บาตรตอนเช้า โดยมีไอ้ชลตามมายืนอยู่ข้างๆ ผมบอกให้มันใส่บาตรด้วยกัน มันส่ายหน้า...
“วันนี้ไม่ดีกว่าดิน... กูรู้ว่ามึงใส่บาตรทำไม... มึงทำใจให้สบาย... เรามีเวลาทำบุญร่วมกันอีกเยอะ....”
... ออกไปซื้อตั๋วรถไฟเพื่อกลับกรุงเทพฯ ได้ตั๋วพรุ่งนี้ตอนค่ำ โชคดี เหลือเตียงล่าง-บนอยู่คู่เดียวเท่านั้น... เสร็จแล้ว ก็ขี่มอเตอร์ไซค์เที่ยวกัน...
ผม พาไอ้ชลไปเที่ยวที่ต่างๆ ... วัดอุโมงค์ ที่มีภาพเขียนเก่าแก่อายุหลายร้อยปีอยู่ในอุโมงค์... วัดพระสิงห์ที่มีหน้าบันแกะสลักสวยงาม... วัดเจดีย์หลวง... วัดพันเตา... บ่อสร้าง สันกำแพงที่ทำร่ม ไอ้ชลที่เป็นเด็กอีสาน ไม่เคยมาเที่ยวเชียงใหม่ชอบมาก ถึงกับบอกว่าอยากมาอยู่เชียงใหม่
ตอน ค่ำ ผมพามันไปเที่ยว ตลาดไนท์บาซาร์ ดูของที่ละลึกต่างๆ คนไม่เยอะมากนัก อาจจะเป็นเพราะไม่ใช่เสาร์อาทิตย์ หรือเทศกาลวันหยุด เราสองคนก็เลยเดินดูของอย่างสบายๆ
“พี่ดิน... มาเมื่อไรคะ” เสียงทักทายมาจากทางหนึ่ง ผมหันไปมอง แล้วก็ต้อง เบิกตาโต
“อ้าวจุ๊... มาไงเนี่ยะ” จุ๊เป็นเพื่อนเรียนมัธยม กลุ่มเดียวกับน้องษา ซึ่งสนิทกับผมเป็นอันดี
“ถาม แปลก... พี่ดิน... จุ๊สอบติดมช เหมือนกัน แต่คนละคณะกับ ษา พี่ดินคงลืม... พอเลิกกับษา ก็ลืมน้องๆ คนอื่นไปเลยนะ เสียแรง...” จุ๊ พูดจ้อ... แต่ผมเองสิ สะดุดกึก
“จุ๊... ว่าไงนะ... ใครบอกว่าพี่เลิกกับษา”
จุ๊ทำหน้าตกใจ... “อ้าว... ก็... ษาเค้าบอกจุ๊เอง... เดือนที่แล้วตอนปิดเทอม เค้าลงไปกรุงเทพฯ เค้าบอกว่า เลิกกับพี่แล้ว”
ผม กลืนน้ำลายเหนียวๆ ก่อนจะดึงจุ๊ ไปที่ร้านกาแฟข้างตลาด ขยิบตาให้ไอ้ชลมันถอยไปก่อน ซึ่งมันที่ได้ยินเรื่องราวคร่าวๆ เมื่อกี้ ก็ถอยไปอย่างรู้งาน
“เล่า ให้พี่ฟังซิ จุ๊... ว่าอะไรเป็นอะไร พี่งงไปหมดแล้ว... พี่ขาดการติดต่อกับษาไป เพราะเค้าไม่ตอบจดหมายพี่ จนกระทั่ง จดหมายที่พี่เขียนมาอีก ถูกตีกลับ พี่ถึงขึ้นมาเชียงใหม่ แต่ ษา ก็ย้ายหอไปแล้ว... พี่ตามหาจนไม่รู้จะตามที่ไหน จนพรุ่งนี้ ว่าจะกลับกรุงเทพฯแล้วครับ”
จุ๊ ขยับตัวอย่างอึดอัด... “พี่ดินคุยกับษาเองไม่ดีเหรอคะ”
“พี่ ตามหาเค้ามาสองวันแล้วนะครับ.... เหมือนเค้าจะหลบพี่ตลอด ไปหาที่คณะก็ไม่อยู่... นะ... บอกพี่ที... อย่าให้พี่โง่เป็นไอ้ควายอยู่อย่างนี้...”
ผมมองจุ๊อย่างอ้อนวอน... จุ๊เองก็สนิทกับผมพอสมควร ตอนที่ผม...ยังคบอยู่กับ “น้องษา”
... และแล้ว เรื่องราวต่างๆ ก็ออกมาจากปากจุ๊...
“ษา... มีคนมาจีบ เป็นรุ่นพี่ วิศวะปีสาม ลูกของเศรษฐีจากลำปาง... ตั้งแต่เข้ามาเรียนใหม่ๆ... พยายามจะไปรับไปส่ง... แรกๆ ษาก็ดูเหมือนจะ ไม่เล่นด้วย... แต่รุ่นพี่คนนั้น ก็ตามตื้อทุกวันๆ เทียวไปเทียวมา... ในที่สุด... ษา ก็ยอมคุยกับเค้า...และตอบรับคำชวนขึ้นรถไปกับเค้า” จุ๊เล่าช้าๆ “นานวันเข้า ก็ดูเหมือนจะเป็นที่รู้กันกลายๆ ในคณะของษา ว่า พี่คนนั้นเป็นแฟนษา”
“แรกๆ จุ๊ก็ยังถามษา... แต่เค้าก็บอกว่าไม่มีอะไร เป็นแค่รุ่นพี่รุ่นน้องกันเท่านั้น...”
ผมส่ายหน้า... ตาแดงก่ำ... ร้อนผ่าวไปทั้งหน้า.... เสียงจุ๊เล่าต่อ
“แต่ พอจุ๊ผิดสังเกตุ ษา มากเข้า และถามถึงพี่ ษาก็ทำท่าไม่พอใจ... และไม่คุยกับจุ๊... จนกระทั่ง เมื่อเดือนที่แล้ว ษาลงไปกรุงเทพฯ ตอนปิดเทอม... ขึ้นมา เจอจุ๊ ก็บอกว่าเลิกกับพี่แล้ว”
“ไม่... พี่ไม่ได้เจอษาเลย... เค้าบอกพี่ว่า จะไปออกค่ายอาสาฯ พี่ยังเตือนเค้า ว่าให้ดูแลตัวเอง” ผมบอก...
“จุ๊ไม่รู้... พอเค้าขึ้นมา... ก็ขอย้ายหอ... แต่จุ๊รู้ว่าเค้าย้ายไปอยู่กับรุ่นพี่คนนั้น...”
... ผมนิ่งงันไป... อะไรกันนี่... เป็นความจริงหรือ... ความจริงที่ว่า ผู้หญิงที่ผมรักหมดใจ... ผู้หญิงที่เคยบอกว่ารักผมคนเดียว ... เปลี่ยนใจไปรักกับคนอื่น... ไม่บอกผมสักคำ ว่า... เกิดอะไรขึ้น.....
“พี่ดินคะ... ความจริงเรื่องนี้ ไม่น่าจะเป็นจุ๊ ที่บอกกับพี่ เพราะน่าจะเป็นเรื่องที่พี่กับษา คุยกันเอง”
“พี่พยายามแล้ว... แต่ พี่ไม่รู้ว่าษาอยู่ที่ไหน... เหมือนเค้าหลบหน้าพี่”
จุ๊จับมือผมไว้ กระซิบเบาๆ... “พี่ดินค่อยๆ หันไปที่ร้านค้า ฝั่งโน้นสิคะ ค่อยๆ นะ เพราะจุ๊ว่าเค้ายังไม่เห็นเรา”
ผมใจเต้นแรง ค่อยๆ หันไปตามที่จุ๊บอก... แล้วผมก็เห็น... จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก คนที่ผมคิดถึงอยู่ทุกวัน... "น้องษา"
ษา เดินมากับ ชายหนุ่มคนนึง คงจะเป็นรุ่นพี่ที่จุ๊พูดถึง ท่าทางจะมีความสุข เห็นษายิ้มสดใส... กับ... ผู้ชายคนนั้น... ใจผมเสียวปลาบ... ผมกำมือแน่น... ไม่ต้องสงสัยเลย... ท่าทางแบบนี้...
“พี่ดิน... ใจเย็นๆ นะคะ... อย่าทำอะไรที่มันไม่ดีกับตัวพี่เอง...” จุ๊เอ่ยเตือนเบาๆ...
ผมหันมามองจุ๊ตาแดงก่ำ... ส่ายหน้า “ไม่หรอกครับ... จุ๊... ไม่มีประโยชน์... พี่ไม่ทำอย่างนั้นแน่... พี่เห็นแล้ว รู้แล้ว...”
“พี่ดิน...” จุ๊มองหน้าผม น้ำตาคลอตา...
“ขอบ ใจมากครับ...จุ๊ พี่ขอบใจ... พรุ่งนี้ พี่จะกลับกรุงเทพฯ แล้ว... ถ้าจุ๊เจอษา... ก็บอกเค้าด้วยละกันครับ ว่าพี่มาหา... พี่ไปก่อนนะจุ๊...”
ผม พรวดพราดลุกขึ้น เดินไปอีกทาง...เพื่อไปยังที่ๆ จอดรถอยู่... ไอ้ชลตามมาติดๆ มันไม่พูดอะไรเลย ดึงกุญแจรถมาจากมือผม ขึ้นประจำที่คนขับ... พอผมขึ้นซ้อนเสร็จ มันก็ขับออกไปเลย...
ไม่ ได้ดูด้วยซ้ำ ว่ามันขับพาผมไปไหน รู้แต่ว่ามันขับวนเวียนไปมา... ส่วนหนึ่งอาจจะเพราะมันไม่รู้ทาง แต่ในที่สุดมันก็มาหยุดที่นึง...
ผมเงยหน้าขึ้น... “ที่ไหนวะ ชล”
“กูไม่รู้เหมือนกัน....” ไอ้ชลส่ายหน้า
ผมมองไปรอบๆ... เจดีย์สูงๆ มีรอยถล่มอยู่บ้าง บันไดสูงทอดขึ้นไปสู่ช่องเกล... ดูเหมือนเป็นที่ประดิษฐานอะไรสักอย่าง...
“วัดเจดีย์หลวง” ผมบอกเบาๆ...
“มึงรู้เหรอ...
“อือ... กูเคยพาน้องษา มาไหว้พระที่นี่” ผมบอกเบาๆ ก่อนจะเดินไปที่หน้าเจดีย์ นั่งคุกเข่าลงพนมมือ... ไหว้องค์เจดีย์ใหญ่ ไอ้ชลมันมานั่งคุกเข่าข้างๆ พนมมือตาม...
ผมไม่รู้ว่ามันอธิษฐานอะไร แต่ผมพึมพำอธิษฐานในใจ “ผมมากราบด้วยใจอันร้อนรุ่ม... ขอพรให้ผมได้หลุดพ้นจากความรุ่มร้อนด้วยเถิด”
ก้มลงกราบสามครั้ง ก่อนจะลุกเดินออกมา ไอ้ชลเดินตามมาโอบใหล่ผม... “เข้มแข็งนะ ดิน”
ผมหันหน้ามามองมันเศร้าๆ “กูเข้มแข็งเสมอ ชล... ให้กูรู้เท่านั้นเอง ว่า...น้องเค้าไม่รักกูแล้ว...”
เดินมานั่งที่ บันไดหลังโบสถ์ใหญ่ หันหน้ามามองที่องค์เจดีย์ อยู่นานพอดู จนไอ้ชลมันถามขึ้น
“แล้วมึงจะทำยังไงต่อ...”
“พรุ่งนี้ตอนเย็น เราจะกลับกรุงเทพฯ กัน มึงอยากไปไหนอีกหรือเปล่า”
ไอ้ชลส่ายหน้า... “ช่างเหอะ ดิน... เดี๋ยววันหลังมาเที่ยวใหม่ก็ได้... มึงล่ะ”
ผมไม่ตอบ ดึงกุญแจรถมาจากมือมัน “กลับกันเหอะ ชล....”
วัน รุ่งขึ้น ผม กับไอ้ชลไม่ได้ออกไปไหนจนถึงเวลาเย็น ค่อยเอารถไปคืน ก่อนจะนั่งรถสองแถวไปที่สถานีรถไฟ... ระหว่างวันไอ้ชลมันก็ไม่ได้มากวนอะไรผม... ผมว่า...ผมโชคดีมาก... ที่มีไอ้ชลเป็นเพื่อน... ไม่ใช่ว่าผมจะคิดสั้น... แต่ อย่างน้อยก็ทำให้ผมคลายฟุ้งซ่านลงไปได้บ้าง...
..........................................................................
“...ไว้ฟังกันก่อนนอน นิยายรักขาดตอน
ฉันก็เพียงแค่วอนให้เธอต่อเติม...”
..........................................................................
ตอน นั้น ถ้าถามผมว่า ผมตัดใจจากน้องษาได้จริงหรือ... ไม่หรอกครับ ถึงแม้ผมจะดูเป็นคนเจ้าชู้... แต่ผมรักเดียว... สิ่งที่ผมพูดคือสิ่งที่ผมคิด... กลั่นกรองแล้ว โดยเฉพาะ คำว่า “รัก” ยากมากที่จะออกจากปากผม... และเมื่อผมบอกให้ใครไปแล้ว มันก็คือสิ่งที่ผมหมายความตามนั้นจริงๆ... แต่มันก็เป็นแค่... “นิยายรักขาดตอน” ของผมเท่านั้นเองครับ
เรื่อง ของผมกับน้องษา จบลงไปนานแล้ว... แต่นานยังไง... นึกขึ้นมาทีไร มันก็อดปลาบเสียวอยู่ในใจไม่ได้... ความรู้สึกของผมก็ยังเหมือนเรื่องที่มันเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เอง... ความรักของผม....
..........................................................................
“...คิดดูให้ดี คิดดีๆ อีกที
คิดถึงรักเรามีแค่เพียงเมื่อวาน...”
..........................................................................
จบแล้วครับ สำหรับภาค "นิยายรัก" ของผม...
คิดถึงนะครับ คนดี
ดิน
-
เศร้าจริงๆ นิยายรักเรื่องนี้
:o12:
-
:m15:
-
:o12: ทำไมทำกันหยั่งงี้อ่ะ น้องษาใจร้ายเกินไปแล้ว :sad4:
ธ่อ ตอนนั้นพี่ดินคงเศร้ามากเลยเนอะ ดีจังที่ยังมีชลอยู่เป็นเพื่อน :L2:
ขอบคุณคุงพูห์ที่มาลงต่อให้แฟนๆได้อ่านนะจ้ะ :3123:
-
สู้ๆๆ ค่ะ พี่ดิน
:L2: :กอด1: :L2:
-
อ่านแล้วเศร้าาาาาาาาา
รักแท้แพ้ใกล้ชิด
-
"เงินง้างอ่อนได้ดังประสงค์"
-
:m15:
นิยายรักขาดตอนจริง ๆ อ่ะ
เป็นไปได้....ดิน..บุรุษเจ้าเสน่ห์ของบุรุษ...
ถูกเพศที่ไม่ใช่บุรุษ ล้างซะหมดลายรื่นเลย..
เอาน่า...เดี๋ยวก็ดี...มีดีซะอย่าง..จู้..จู้..เอาใจจ้วยอั๊บ.. :man1:
. :pig4:
-
เศร้าจัง
พี่ดินเข้แข็งมากมายอ่ะ
:กอด1:
-
โห ษา ใจร้ายมากเลยอ่ะ :sad4:
เศร้ามากมาย พี่ดินแข้มแข็งจัง
รักแท้แพ้ระยะทางรึนี่ :o12:
-
:m15: ความใหญ่สู้ระยะทางไม่ได้จริงๆ
อกหักแล้วมารักพี่ชลก็ได้นะครับ ผมเชียร์
-
พี่ดิน น่าสงสาร รักคนที่เค้ารักเราดีก่าาาาา :กอด1:
-
พี่ดินยังไม่มาต่อเหรอครับ อยากอ่านต่อแล้วอะครับ
-
กว่าจะตามอ่านจบ
สุดยอด...อ่านแล้วเหมือนได้รู้ได้รู้จักกับอีกส่วนของสังคมที่ไม่เคยรู้
อ่านแล้วอยากรู้ว่าสถานภาพตอนนี้โสดอย่างที่ว่าจริงๆอะเปล่า...
มาลงเรื่องต่อไว้ๆนะคะ....
-
ขอบคุณพี่ดินมาก ๆ คับที่มาเล่่าเรื่องราวให้ได้ฟังกัน ติดตามมาตั้งแต่ต้นจนปัจจุบัน
ไม่มีอะไรจะพูดเพราะเป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้ว มันเป็นอดีตไปแล้ว ปัจจุบันพี่เองก็ประสบความสำเร็จไปในหลายๆ ด้านไปแล้ว
ก็ได้แต่ขอบคุณอีกครั้ง สำหรับแง่คิดดี ๆ หลาย ๆ อย่าง :L2:
-
เศร้าได้อีกนะตอนนี้
:sad4:
-
สวัสดีครับ คนอ่านคนดีของผม
นั่งเขียนเรื่อง จบตอนนี้ เที่ยงคืนพอดี... เอามาโพสเลยดีกว่า...
เรื่อง ในตอนนี้ เป็นเรื่องที่ผมจำได้แม่น เพราะมันเป็นเรื่องที่ต่อเนื่องกัน... ตอนนี้ กับตอนหน้าครับ... ขอแหกเจตนารมย์ของบอร์ดอีกทีนะครับ แหกยังไง เด๋วตอนหน้ามีครับ
..........................................................................
บทที่ 52 ทูบิ๊ก ทูลอง
“ดิน... มีลูกค้าอยากคุยกับเราแน่ะ...” พี่ปิ๊กเดินมาบอกผม ขณะผมกำลังนั่งคุยกับพี่รัตน์ พี่ป้อมที่เคาน์เตอร์อย่างเคย
“ใครน่ะ... ปิ๊ก...” พี่รัตน์ขมวดคิ้วถาม...
“โต๊ะสาม” พี่ปิ๊กตอบไม่ตรงคำถาม แต่พี่รัตน์ดูเหมือนจะรู้ หันมามองผมนิดนึง
ผม เดินไปที่โต๊ะสาม ที่พี่ปิ๊กบอก... มีลูกค้านั่งอยู่สองคน ดูเหมือนผมจะเคยเห็นสองคนนี้หลายครั้งแล้ว และก็พอจะรู้ความหมายของสายตาพี่รัตน์เมื่อกิ้...
ที่ จริงผมก็เคยเห็นพี่สองคนนี้อยู่หลายหนเหมือนกัน... และก็รู้ว่าพี่สองคนเค้าทำอะไร เพื่อนหลายๆ คนในร้านก็เคยไปกับพี่เค้า... ทั้งไอ้ป้อง ดาวคนนึงของร้าน กับไอ้ใหญ่ หนุ่มสะตอแดนใต้ ที่พี่รัตน์ไปได้มาจากสนามหลวง ร่ำลือกันว่า ใหญ่มหึมา...
นั่งคุยกับพี่เค้าครู่นึง ผมก็เดินกลับมาที่เคาเตอร์อย่างเดิม...
“เค้าว่ายังไงบ้างล่ะ... ดิน” พี่รัตน์ถามเบาๆ
“เค้าติดต่อให้ผมไปถ่าย ทูบิ๊กทูลองครับ...” ผมบอกพี่รัตน์ “เค้าจะให้ผม หมื่นนึง” (สมัยก่อนเยอะเหมือนกันครับ)
“แล้วเราว่าไงล่ะ” พี่รัตน์ถามต่อ
“ผมขอคิดดูก่อนครับ พรุ่งนี้ผมถึงจะให้คำตอบ...” ผมมองหน้าพี่รัตน์ “พี่รัตน์ว่าไงครับ”
“ไม่รู้สิ... แล้วแต่เรา” พี่รัตน์บอก...
ผม เดินออกมายืนเล่นหน้าร้าน... ไอ้ชลมันไม่อยู่... มันบอกจะไปบ้านสักอาทิตย์... ช่วงนี้ผมเลยเหงาๆ อย่างบอกไม่ถูก ทั้งเรื่องน้องษา ก็เพิ่งผ่านไปหมาดๆ ยังไม่หายเจ็บดี... ถ้าถามผมว่าอยากได้เงิน หมื่นไม๊... ก็อยากได้อยู่... แต่ผมก็ไม่แน่ใจเท่าไรนักว่า... ผมจะตัดสินใจถูกหรือผิด...
ผมยังยืนคุยกับเพื่อนๆ คนอื่นอยู่หน้าร้าน... มีลูกค้าทะยอยเข้าร้านมาบ้าง... แต่ผมก็ยังไม่เดินเข้าไปข้างใน...
“ดิน... พี่รัตน์ให้มาตาม” เพื่อนคนนึงเปิดประตูออกมาเรียก...
“ดิน... พี่คิมให้ไปหาที่คอนโดริมน้ำน่ะ” พี่รัตน์บอกเมื่อเห็นผม...
..........................................................................
“ไง... ไอ้เสืออกหัก...” พี่คิมทักทายอย่างสนิทสนม... เมื่อผมเดินเข้าไปนั่งที่โซฟา... ยกมือไหว้
“หวัดดีครับ พี่” ผมยิ้มให้พี่คิมอย่างแห้งแล้ง
พี่คิมเดินมานั่งข้างๆ โอบใหล่... “เอ็งเป็นอะไรไปวะ ดิน... น้องพี่...”
“พี่ก็รู้นี่ครับ”
“เอ็ง เคยเข้มแข็งกว่านี้นะ ดิน...” พี่คิมบอกเบาๆ “ตอนนี้ นังรัตน์มันบอกว่า.... เห็นเอ็งแล้วเหมือนไก่หงอย... มันเลยโทรมาหาพี่... ก็เลยเรียกเอ็งมานี่ไง”
“ขอบคุณครับ พี่”
“แล้วไง... เห็นบอกว่ามีหนังสือมาขอถ่ายรูปเอ็งด้วยเหรอ...”
“ครับ... เค้ามาติดต่อถ่าย “ทูบิ๊ก ทูลอง” ครับ”
“แล้วเอ็งว่าไง”
“ยังไม่ได้ตอบเค้าครับ ผมบอกว่าจะให้คำตอบพรุ่งนี้”
พี่คิมจับหน้าผมให้หันมาที่พี่คิม แล้วถาม
“มึงอยากได้เงินมากนักเหรอ ดิน” พี่คิมเปลี่ยนสรรพนามเรียกผม... ซึ่งจะเป็นงี้ทุกครั้งที่เราเริ่มพูดเป็นงานเป็นการ
“ก็... ไม่เชิงครับ ถ้าได้ก็ดี...”
“เรื่องเรียนมึงว่าไง”
“ผมรอผลวิชาสุดท้ายอยู่ครับ พี่”
“ดิน... มึงฟังพี่นะ” พี่คิมตบใหล่ผม “พี่ไม่รู้ว่า ผูกพันธ์กับมึงได้ไง... แต่รู้ว่า มึงเป็นน้องชายคนนึงที่พี่รัก... มึงมีความเป็นตัวของตัวเองสูง... หยิ่งจนน่าเตะ เป็นบางที...”
ผมนั่งเอามือปิดหน้า ฟังพี่คิม
“แค่ เห็นมึงไปกับลูกค้า พี่ก็ไม่อยากให้มึงทำแล้ว... แต่พี่รู้ว่าห้ามมึงไม่ได้... แต่ครั้งนี้ พี่ขอว่ะ... มึงยังเด็ก มีอนาคตอีกไกล... ถึงมึงจะเฉไฉไปบ้างตอนนี้ แต่มันก็ยังไม่เป็นแผลลึกจนเกินไปนัก... แต่รูปถ่าย... มันจะเป็นสิ่งที่ยืนยันที่จะเป็นแผลเป็นในชีวิตมึงไปอีกนาน...”
ผมหันมามองหน้าพี่คิม... พี่คิมพยักหน้า พูดต่อ
“อือ... พี่ขอห้ามมึงไม่ให้ถ่ายรูปบ้าๆ พวกนี้ว่ะ ถ้ามึงอยากได้ตังค์ พี่ให้มึงก็ได้...”
“ไม่เอาครับ”... ผมส่ายหน้า... ยิ้มให้พี่คิม
พี่คิมตบกะบาลผมเบาๆ... “ก็มึงก็เป็นเงี่ยะ... ว่าไงล่ะ พี่ไม่ให้มึงถ่าย”
“ผมก็ไม่ถ่ายดิ...” ผมยกมือไหว้พี่คิม “ขอบคุณครับพี่... ที่เตือนสติผม”
“อือ... ค่อยยังชั่ว...” พี่คิมถอนหายใจเฮือกแล้วพูดเล่นเบาๆ “กูนึกว่าต้องจ้างมันไม่ให้ถ่ายซะอีก... ไอ้ดินเอ๊ย...”
ผม หัวเราะก๊าก... แกล้งกอดพี่คิม เอาจมูกไซ้ซอกคอแกไปมา พิ่คิมดิ้นพราด... “ไม่เอานะมึง... ไอ้ดิน... กูไม่เอา... กูกลัว” ทำร้องโวยวาย แต่มือล้วงลงไปกำไอ้ดินน้อยในกางเกงผมแน่นเลย...
ได้เรื่องสิครับ... ผมขยับให้พี่คิมปลดหัวเข็มขัด ตะขอกางเกง รูดซิป ดึงเอาไอ้ดินน้อยออกมาดูโลกภายนอก
“จับนิดจับหน่อย แข็งเป๊กเลยนะมึง” พี่คิมลุกขึ้นมานั่งพิงอกผม เอามือรูด “เจ็ดนิ้วฝังมุก” ของผมเล่นไปมา...
“ก็ มันอดมานานแล้วนี่ครับ” ผมบอก... หลังจากกลับจากเชียงใหม่... ผมก็หยุดงานไปเป็นอาทิตย์ กลับมาทำงาน... วันนี้วันที่สอง... เมื่อวานก็ไม่ได้ไปไหน... ไอ้ชลก็ไม่อยู่...
“เงี่ยนเหรอ ดิน” พี่คิมถามเบาๆ
“ถ้าพี่ไม่อยาก ก็ไม่เป็นไรครับ” ผมบอก
แทนคำตอบ พี่คิมก้มหน้าลงไปที่ “K” ผม... เอาลิ้นเลียเบาๆ ตรงหัวอยู่สองสามที... ก่อนจะอ้าอมหัวบานเข้าไปในปาก
“อูยซซซ พี่คิมครับ”
ผม สะท้านเยือก... ว่าไปแล้วช่วงหลัง ความรู้สึกของการถูก “อมK” มันไม่ได้ตื่นเต้นเท่าไรแล้วละครับ... อาจจะเป็นเพราะว่า เป็นสิ่งที่ธรรมดามากของ “เด็กขาย” ที่จะถูก “อมK” ทำให้พวกเราค่อนข้างจะตายด้านกับความรู้สึกนี้ ยกเว้นคนที่เราอยากจะมีอะไรด้วยอย่างจงใจ อย่างพี่คิม คืนนี้...
ผม ปล่อยอารมณ์ไปกับพี่คิมเต็มที่... มันเป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้ง ที่เรามีเซ็กซ์กัน... ระหว่างผมกับพี่คิม... และก็ยิ่งน้อยนับครั้งได้ เพียงหนึ่งหรือสองครั้ง ที่ พี่คิมยอมเป็น “เมีย” ผมอย่างคืนนี้
พี่คิมครางอู้ เมื่อผมเอา “เจ็ดนิ้วฝังมุก” ยัดเข้าไปในตัวของพี่คิมหมดแท่งแล้วกดแน่นๆ “อูย... ดิน... เอ็งเบาๆ นะ...”
แต่แล้วพี่คิมก็ครางไม่หยุด เมื่อผมเริ่มเกร็งสะโพก กระเด้า “K” ใส่รูของพี่คิม เป็นจังหวะ... เริ่มจากช้าๆ เนิบๆ ก่อน...
“ซี๊ด..ดซซซ ไอ้ดิน มึง...ซซซซ สุดยอด”
พี่คิมคราง ตัวสั่น... เมื่อผมวาดลวดลาย กระเด้า “K” กระหน่ำใส่พี่คิมเต็มที่... ทั้งสั้นทั้งยาว...
“โอ๊ยซซซ .... ดิน...ซี๊ดซซซ พี่เสร็จแล้ว...”
พิ่ คิมตัวกระตุกเฮือก... น้ำเงี่ยนสีขาวขุ่นทะลักพรวดจาก “คิมน้อย” เป็นจังหวะการขมิบของกล้ามเนื้อ... มือของพี่คิมเกร็ง..กำแขนของผมแน่น
ผม เร่งเครื่องตามพี่คิมไปติดๆ ไม่นานผมก็คราง... ตัวเกร็ง กล้ามเนื้อกระตุกเฮือก... กระเด้าหนักๆ สี่ห้าที...ก่อนจะกดสะโพกแน่น...น้ำเงี่ยนทะลักเข้าไปในตัวของพี่คิมจนหมด
“อูยซซซ พี่คิมครับ....”
รอจนอาการเกร็งกระตุกหยุดลง... ผมจึงค่อยๆ ฟุบหน้าลงกอดพี่คิม... จูบที่แก้มแกเบาๆ
“มีความสุขไหมครับพี่...”
พี่คิมกอดตอบ... ก่อนจะเอามือมาคีบจมูกผม... “เอ็งนี่ร้ายมากนะดิน... เผลอแผล็บเดียว... เอากูทำเมียเลยนะมึง”
ผมหัวเราะ... “เอาอีกทีเลยดีไหมครับ พี่”
พี่คิมส่ายหน้า ระรัว.... “ไม่นะเอ็ง... เดี๋ยวพี่หัวใจวายพอดี... แค่ทีเดียวก็ถึงไหนๆ แล้ว...”
“ถึงไหนครับพี่” ผมทำหน้าทะเล้น
“ยัง มาพูด... ก็ของเอ็งยาวแค่ไหนมันก็ถึงนั่นแหละ... อูยซซซ... นานๆ โดนที... ดันมาโดนของไอ้ดิน ใหญ่ก็ใหญ่ ยาวก็ยาว แถมฝังมุกอีกต่างหาก... หาเรื่องจริงๆ... กู...” พี่คิมบ่นอุบอิบ...
..........................................................................
แปด โมงเช้า... ผมนั่งรถแท็กซี่ออกจากคอนโดพี่คิม... ตอนแรกว่าจะกลับหอเลย... แต่ อะไรไม่รู้...ทำให้ผมบอกแท็กซี่ให้เลยไปมหาวิทยาลัยก่อน...
ลงแท็กซี่ที่หน้ามหาวิทยาลัย... เดินเข้าไปที่คณะ... เห็นมีนักศึกษาหลายคนมุงดูอะไรกันอยู่ที่บอร์ดประกาศผลสอบ...
ผมเดินไปดูบ้าง... แล้วก็ตะลึงตัวเย็นเฉียบเมื่อเห็นที่เหนือบอร์ดเขียนรหัสวิชาที่ผมรอผลอยู่....
ผม เดินเข้าไปด้วยใจระทึก... ประเดี๋ยวเดียว... ผมก็แทรกตัวเข้าไปอยู่ที่หน้าบอร์ด... สายตาของผมไล่ไปตามรหัสนักศึกษาทีละเลข ใจเต้นเหมือนมันจะหลุดมากองข้างนอก...
แล้ว... ผมก็เห็นรหัสของตัวเอง...
..........................................................................
เด๋วตอนหน้า มาต่อครับ... มีแหกเจตนารมย์ของบอร์ดอีกนิดหน่อยอ่ะครับ (ญ & ช) ไม่ว่ากันนะครับ นะ นะ คนดีของผม...
ดิน
-
รอลุ้นตอนหน้า อยากรู้ว่าจะแหกกฏอะไร
-
จะแหกกฏอะไรก็เหอะ อย่าแหกก้าป้านะ กลัวฉีก :t3:
-
งับ ๆๆ ๆๆๆ
ๆๆๆๆ
จะรออ่านตอนแหกกฏครับ
:bye2: :bye2:
-
โอวววว
ดูรหัสอะไร แปลว่าพี่ดินเรียนจบแล้วใช่ป่ะคับบบ
-
แง่มๆๆๆ
มารอดูว่าจะแหกกฏอะไร
-
ไม่ว่ากันคับ o18
-
ใกล้จบแระดิคระเนี่ย :sad4:
-
โอ้ววววววว
รอตอนหน้า อยากรู้ว่ามันแหกยังไง
:z2:
-
:haun4:
พี่ดินไม่เคยทำให้คนอ่านผิดหวังเลยจริง ๆ
:jul1:
กำลังรอพี่ดิน...แหก...กฎ อิ อิ...
รับรองใครเจอพี่ดิน...ไม่ว่าหญิง ชาย
:oo1:
คงจะ..แ..ก ทุกราย คนอ่านก็ลุ้นกันไป...555
:z2: :pig4: :z10:
-
คงใกล้จบเต็มที่แล้วสิเนี่ย
ตามลุ้นค่ะ
-
:pighaun: :m25:ตายกันพอดี เจอพี่ดินบ่อยๆมีหวังตายคาที่ เฮ้อ...
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่คิมก็เสร็จไปอีกราย...เย้
-
บทที่ 53 บัณฑิตใหม่-ถูกหิ้ว...
แล้ว... ผมก็เห็นรหัสของตัวผมเอง...
262_ _ _ _ _ Mr._ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ ……… P
อักษรตัวอื่นผมมองอย่างเจนตา... แต่ไอ้อักษร...พี (P) ตัวสุดท้ายนั่นสิ... ทำผมมือเย็นเฉียบ... ตาเบิกโพลง....
ผ่าน... ผมผ่านแล้ว... ผมจบแล้ว...ไอ้ดิน... มึงเรียนจบแล้ว... หลังจากความเพียรพยายามมาสี่ปีครึ่ง... ในที่สุด มึงก็จบเป็นบัณทิตกับเขาเสียที... กว่าจะได้... มันก็แลกกับอะไรหลายๆ อย่าง
ผมเดินออกมาจากตรงนั้นอย่างงงๆ... รู้สึกตัวอีกที ผมก็นั่งอยู่ที่โรงอาหารหลังตึก... นานพอดู...
ภาพ ต่างๆ ผ่านเข้ามาในความคิดของผม... วันแรกที่ผมพลาดจากการสอบเอ็นทรานส์ ก้าวเดินเข้ามาในรั้วมหาวิทยาลัยเปิดแห่งนี้... ความเจ็บปวดจากความผิดหวัง ค่อยๆ ถูกชะล้าง เยียวยา ด้วยความปราณีของผู้เป็นเจ้าของนาม ที่นั่งอยู่บนแท่นศิลา ณ. จุดกึ่งกลางของมหาวิทยาลัย
ภาค การศึกษาแรกผ่านไป ผมค่อยๆ ปรับตัวให้เข้ากับการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยเปิดแห่งนี้... ทีละภาคการศึกษา ความแข็งแกร่ง จากการที่เราต้องดูแลตัวเองในทุกๆ ด้าน หล่อหลอมให้ผมเป็นวันนี้...
ภาพของคนที่ทำผมเจ็บที่สุดในชีวิต ผมก็พบเธอครั้งแรกที่นี่...
สี่ ปีที่ผ่านมา ทั้งความทุกข์ ทั้งความสุข ผมก็ประสบที่นี่... และหลังจากนี้... หลังจากวันนี้... ผมก็จะกลายเป็นบัณทิต... ที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิลำพอง ก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างเต็มภาคภูมิ... ทิ้งชีวิตด้านมืดให้ถูกกลบฝังไว้ที่สุสานแห่งอดีต...
ผม เดินไปที่อนุสาวรีย์ พ่อขุนฯ คุกเข่า พนมมือไหว้ อธิษฐานจิต “ผมสัญญา... ว่าผมจะเป็นคนดี... สร้างชีวิตก้าวไปข้างหน้า สร้างชื่อเสียงให้แก่สถาบันแห่งนี้... ขอพรให้ผมประสบความสำเร็จอย่างที่หวังไว้ด้วยเถิด....
...............................
ตลอด เช้าวันนั้น ผมใช้เวลาในการติดต่อสำนักวัดผลและประเมินผล เพื่อเดินเรื่องจบการศึกษา... กว่าจะเสร็จก็ร่วมบ่ายสองโมงกว่า... เสร็จแล้วโทรไปบอกพี่รัตน์ ขอลาหยุดสักสองสามวัน เพื่อจะนำข่าวดีไปบอกป๊ากับม๊า ที่ต่างจังหวัด พี่รัตน์แสดงความยินดีกับผมด้วย และบอกว่า เป็นเด็กในร้านคนแรกที่จบปริญญาตรี...
เดิน ออกจากมหาวิทยาลัย กลับไปที่หอ ด้วยหัวใจพองโต ระยะทางจากมหาวิทยาลัยไปถึงที่หอผมก็ไกลพอดู ต้องผ่านสนามกีฬาฯ ด้วย แต่ผมก็เลือกที่จะเดิน... มันเหมือน ภาระอันใหญ่หลวงได้หมดลง รู้สึกเหมือนเบาสบายอย่างบอกไม่ถูก....
ทาง เท้าฝั่งตรงข้ามมหาวิทยาลัย... ค่อนข้างปลอดคน เพราะ ยังเวลาบ่าย คนยังไม่เลิกงาน... ผมเดินเรื่อยๆ อย่างไม่เร่งรีบ แต่แล้วก็มีรถเบนซ์สีดำสนิท ติดฟิล์มทึบขับเข้ามาจอดเทียบข้างๆ ทางเท้าที่ผมเดินอยู่ กระจกด้านหน้าฝั่งผู้โดยสารเลื่อนลง
“น้อง จ๊ะ... พี่ถามอะไรหน่อยสิ...” มีเสียงถามออกมาจากในรถเบนซ์คันนั้น ผมก้มมอง เป็นผู้หญิง วัยประมาณสามสิบต้นๆ แต่งตัวดี... สวยเฉี่ยว ขับมาคนเดียว...
“ครับ...” ผมตอบรับอย่างงงๆ
“ไปลาดพร้าวสะพานสอง ทางไหนจ๊ะ...”
ผม ยืนขึ้นมอง... “พี่ต้องกลับรถ ไปเข้าซอยมหาดไทยทางโน้นครับ...” ผมชี้กลับไปซอยที่เดินผ่านมาไม่นาน “มันจะทะลุออกลาดพร้าวได้... เลี้ยวซ้ายไปอีกหน่อยก็ถึงครับ” ผมบอกทางอย่างละเอียดที่คนทั่วไปจะขับไปได้อย่างไม่หลงทาง... แต่แล้ว
“น้องว่างหรือเปล่าจ๊ะ... ไปส่งพี่หน่อยสิ เดี๋ยวพี่ให้ค่ารถกลับ”
ผมดูนาฬิกา... บ่ายสาม... วันนี้ไม่ต้องไปทำงาน กลับบ้านก็ไม่ทันแล้ว พรุ่งนี้ค่อยกลับตอนสายๆ...
“น่า...นะ... พี่ไปไม่ถูก... กลัวหลงน่ะจ้ะ...” หญิงสาวในรถอ้อนวอน...
“ครับได้...” ผมพยักหน้า...ก่อนจะเปิดประตูรถเข้าไปนั่ง... พอปิดประตูสนิทรถก็พุ่งปราดออกไปทันที...
“พี่ชื่อปัทมา เรียกพี่ปัท ก็ได้... น้องชื่ออะไรจ๊ะ...”
“ดินครับ”
พี่ปัทหันมามองหน้าผม... “ดิน... ชื่อเท่จังเลย...”
“พี่ไม่เลี้ยวเหรอครับ” ผมถาม เพราะพี่ปัทขับเลยทางเลี้ยวกลับรถมาแล้ว
พี่ปัทหันมายิ้มให้... พูดหน้าตาเฉย “พี่อยากหาคนคุยด้วยน่ะ ดิน...”
เท่า นี้ผมก็รู้แล้ว ว่าพี่ปัทหมายถึงอะไร... เคยได้ยินอยู่เหมือนกันในกลุ่มเพื่อนๆ ว่าถูกผู้หญิงหิ้ว... ผมยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง จนกระทั่งวันนี้ ที่โดนกับตัวเอง...
พี่ ปัทขับรถเร็วมาก แผล็บเดียวเราก็อยู่ด้วยกันบนคอนโดแบบห้องชุดแห่งหนึ่งใจกลางเมืองกรุงเทพฯ มองออกไปเป็นแม่น้ำเจ้าพระยา เหมือนของพี่คิม แต่ คนละมุมของกรุงเทพฯ
ผมเดินไปที่หน้าต่างริมระเบียง ห้องของพี่ปัทอยู่สูงพอสมควร จึงมองเห็นทิวทัศน์ของกรุงเทพยามเย็นสุดลูกหูลูกตา...
“สวยไหม ดิน”
ผมหันมายิ้มให้... รู้อยู่แล้วว่าพี่ปัทอยากให้ผมทำอะไร... “สวยครับ... แต่...”
“แต่อะไรจ๊ะ...”
“คนข้างๆ ผมสวยกว่า...” ผมหยอดคำหวาน เล่นเอาพี่ปัทหน้าแดง... มองอย่างนี้พี่ปัทยิ่งสวยถูกใจผม....
“เจ้า ชู้ไม่เบานะ เรา...” เงียบไปสักครู่ พี่ปัทก็เดินมาตรงหน้าผม... “พี่ขับรถตามเธอมาตั้งแต่หน้ามหาวิทยาลัย... พี่ชอบเธอจัง ชอบที่เธอแต่งชุดนักศึกษา สะอาด ไม่หล่อ แต่เท่ห์ ที่สุด”
วัน นั้นผมอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตขาวแขนยาว กับกางเกงยีนส์สีซีดคล้ายกับนักศึกษาทั่วๆ ไป... พี่ปัทยื่นมือมาที่กระดุมเม็ดบน ค่อยๆ แกะออก ทีละเม็ดๆ... แล้วสอดมือเข้าไปลูบกล้ามหน้าอกผม....
“ขอบคุณครับ ที่ชม แต่ตอนนี้ไม่อยากเห็นผมแต่งชุดนักศึกษาแล้วใช่ไหมครับ...พี่”
พี่ ปัทหัวเราะหวานพริ้ว... ขณะที่ผมรวบร่างบางๆ ของพี่เค้าเข้ามากอด...ค่อยๆ ก้มหน้าลงไปบรรจงจูบที่ริมฝีปากของพี่ปัทเบาๆ ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดกับปลายลิ้นของพี่ปัทอย่างชำนาญเชิง...
พัก ใหญ่ ผมถึงค่อยถอนริมฝีปากออกมา แล้วไล่ละจมูกโด่งๆ เรื่อยไปถึงติ่งหู มือสองข้างทำหน้าที่... ไม่นานพี่ปัทก็เปลือยเปล่าขาวโพลงอยู่ในอ้อมกอดของผม...
ผม ค่อยๆ โอบร่างของพี่ปัทให้นอนลงบนโซฟานอนตัวยาว... นั่งมองความขาวอย่างลานตาของปทุมถันอวบงามอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะฝังจมูกลงระหว่างสองเต้าสูดดมความหอมอย่างรัญจวนใจ ขบเม้มที่ยอดติ่งสองข้าง...
พี่ปัทบิดตัวสยิวเมื่อจมูกของผมดอมดมความหอม ไล่ละลงมาถึงหน้าท้องลาดเนียน ต่ำลงไป...
“ดินจ๋า... อูวซซซ”
ร่าง สวยสะท้านเยือก เมื่อปลายลิ้นของผมสัมผัสกับจุดสำคัญ... แล้วค่อยๆ ไล้เลียอย่างใจเย็น ทั้งติ่งเนื้อสีชมพู และกลีบเนื้อที่ห่อหุ้ม... ส่วนสองมือทำหน้าที่ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเอง...
กว่ากางเกงยีนส์ของผมจะหลุดออกไป ร่องหลืบของพี่ปัทก็ฉ่ำเยิ้ม แสดงถึงความพร้อมแล้ว....
ผม เลื่อนตัวขึ้นทาบทับ... จูบที่ริมฝีปากงาม มือนึง เคล้นคลึง เต้าอวบ อีกมือนึงจับ ความบานใหญ่ ของ “เจ็ดนิ้วฝังมุก” จ่อตรงร่องหลืบ... แล้วกดลงไปช้าๆ...
มัน ไม่ใช่ครั้งแรกของพี่ปัทหรอกครับ แต่ ขนาดที่ไม่ธรรมดาของผมก็ไม่ง่ายนัก ที่พี่ปัทจะรับเข้าไป ถึงจะมีน้ำหล่อลื่นออกมาจนฉ่ำก็เถอะ....
“ดินจ๋า... อย่าเพิ่ง... พี่อึดอัด...”
พี่ปัทกระซิบเสียงสั่นพร่า มือหนึ่งดันหน้าท้องของผมไม่ไห้แทรกลึกลงไปเร็วนัก...
ผม พักส่วนล่างเอาไว้ก่อน จมูกทำหน้าที่ซุกไซ้ไปตามซอกคอ ติ่งหู และใบหูของพี่ปัท สองมือบีบขยำเต้าอวบเบาๆ ทะนุถนอม... พอพี่ปัทเริ่มหายใจคล่องขึ้น ผมจึงค่อยเริ่มกระดืบหน้าท้องขยับ กดให้ “เจ็ดนิ้วฝังมุก” ของผมจมลึกลงไปเรื่อยๆ ทีละน้อยๆ
คิ้วที่ได้รับการแต่งมาเป็นอย่างดี กระตุกเล็กน้อยทุกครั้ง ที่เม็ดมุกที่ปูดโปนอยู่บนท่อน “K” ของผม สะดุดปากร่องหลืบ...
“ดินจ๋า... อะไร... มันสะดุด...”
“มุกครับ... ผมฝังมุก... เคยได้ยินไหมครับ...” ผมกระซิบตอบเสียงพร่าสั่นของพี่ปัท
พี่ปัทผงกหัว...ยอมรับ “พี่เคยอ่านหนังสือเจอ... แต่ไม่เคยเห็น... อูยซซ ไปทำ... ทำไมก็ไม่รู้... ของตัวเองไม่ใช่เล็กๆ...”
“รู้เหรอครับ ว่าไม่เล็ก” ผมแกล้งแหย่
พี่ปัททุบอกผมเบาๆ “รู้สิยะ... แน่นขนาดนี้... อูยซซซ ดิน... อย่าเพิ่ง ว้ายซ....”
พี่ปัทร้องอย่างตกใจ เพราะ พอพี่ปัทเผลอ ผมก็แกล้งดึงขึ้นมานิดนึง ก่อนจะกดลงไป จนมิดความยาว...
“อูยซซซ ดิน...ใจร้าย...” พี่ปัทผวากอดผมแน่น น้ำตาซึมที่หางตา...
ผมจูบที่หน้าผาก ปลอบโยน แล้วลงมาจูบที่ริมฝีปากงาม... ครู่ใหญ่จึงค่อยละริมฝีปากออก... “ขอโทษครับ... ผมลืมตัวไปหน่อย...”
เว้น ระยะให้พี่ปัทปรับสภาพอยู่ครู่ใหญ่ ผมจึงค่อยๆ ขยับสะโพก เกร็งหน้าท้อง... กระเด้าส่งท่อน “K” ของผมให้เข้าไปในร่องของพี่ปัทเริ่มจากเนิบๆ ผ่อนสั้นผ่อนยาว... พี่ปัทกอดผมแน่น... กระซิบ
“ดินจ๋า... มีความสุขจัง”
หาก เป็นก่อนหน้านี้ ที่ผมยังไม่รู้ว่า ผมถูกตัดสัมพันธ์จากน้องษาแล้ว... ผมอาจจะมีความรู้สึกผิดอยู่บ้าง เพราะนี่ไม่ใช่หน้าที่ที่ทำแลกเงิน... แต่ ตอนนี้ ไม่มีแล้ว... ผมจึงปล่อยอารมณ์ ความรู้สึกอย่างเต็มที่... ประสบการณ์ และความชำนาญเชิงในการให้ความสุขกับคู่ร่วม... ทั้งหญิงและชายมีอยู่เท่าไร... ผมก็เอามาใช้กับพี่ปัทเต็มที่...
พี่ ปัทเองก็ใช่ย่อย... ด้วยความที่มีประสบการณ์ มาแล้ว อาการตอบสนองกับคู่ร่วมจึงเป็นไปตามธรรมชาติและความต้องการที่เรียกร้อง.... ร่องหลืบของพี่ปัทตอดตุบๆ บีบรัด ท่อน “K” ของผมเป็นจังหวะ จนผมรู้สึกได้...
เรา สองคน ตอบสนองความต้องการให้กันและกันอย่างเต็มที่ คนนึงเป็นหญิงสาวสวย ถึงมีประสบการณ์ แต่ก็ไม่มากนัก แต่ก็ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ขี้อาย... อีกคนเป็นเด็กหนุ่มอายุไม่มาก... หากแต่ประสบการณ์ชั่วโมงบินสูง... ทำให้การร่วมรักเป็นไปอย่างถูกคู่ตอบสนองความต้องการให้กันและกันเข้าขา....
จวบจนกระทั่ง...
“ดินจ๋า... ซี๊ด... เร็วอีก...อูยซซซซ ดิน...ดิน...ว้าย...พี่ออกแล้ว...ซี๊ดซซซซ”
พี่ปัทผวากอดผมแน่น ขณะที่ผมเร่งความเร็ว... ก้าวสู่สวรรค์ตามพี่ปัทไปติดๆ
“อ๊าซซซ อูยยซซซ พี่ปัทครับ... ผม... เสร็จแล้ว....ซี๊ดซซซ”
ผม กดสะโพกแน่น เกร็งกล้ามเนื้อกระตุกเป็นจังหวะ... ฉีดน้ำเงี่ยนเข้าไปในร่องหลืบของพี่ปัท เต็มที่ กอดตอบจนร่างของเราสองคนแทบจะแทรกเป็นเนื้อเดียวกัน....
“ดินจ๋า... พี่มีความสุขจัง”
พี่ปัทกระซิบที่หูผมเบาๆ เมื่อผมเอนกายลงกอดประกบกับร่างงามชื้นเหงื่อ
“เด็กอะไรไม่รู้ นึกว่าไก่อ่อน ที่ไหนได้ กลายเป็นไก่ชนเจนสนามไปได้ เดือยยาวแถมฝังมุกอีกต่างหาก
ผมหัวเราะหึๆ ถามเสียงอ้อน “แล้วไม่ชอบหรือครับ เจ็ดนิ้ว มุกอีกหกเม็ดแบบนี้อ่ะ”
พี่ ปัทคนสวยกัดที่ปลายจมูกของผมเบาๆ “ชอบน่ะ ชอบ แต่มันใหญ่เหลือเกิน... นี่ยังไม่ยอมลงอีกหรือ” พี่ปัทถามเมื่อผมเกร็งกล้ามเนื้อจนท่อน “K” ของผมกระตุกหงึกๆ อยู่ในตัวของพี่ปัท
“ก็พี่น่ารักนี่ครับ”
“น่ารักอะไรกัน แทนที่จะถนอมกันบ้าง... คนบ้า... ดีพี่ไม่หัวใจวายเสียก่อน”
“หือม ไม่เคยถึงตายสักคนนี่ครับ” ผมบอก ทำตาเป็นประกายพราวเจ้าชู้
“นี่คงผ่านมาเยอะละสิ” หญิงสาวค้อน “คนอะไรไม่รู้เหรอว่าตัวเองใหญ่ขนาดไหน”
ผมกอดหล่อนแน่นกระชับขึ้นอีก กระซิบที่ริมหู “จะยาว จะใหญ่ขนาดไหนก็ เป็นของพี่หมดทั้งอันแล้วนี่ครับ”
“ทั้งใหญ่ทั้งมุก พี่ไม่ขาดใจตายก็ดีขนาดไหนแล้ว คนผี” พี่ปัททุบใหล่ผมเบาๆ...
“ไม่ตายหรอกครับ พี่ก็มีความสุขดีไม่ใช่หรือครับ”
“ก็ใช่... แต่พี่คงมีอะไรกับใครไม่ได้อีกนานเลยละ”
“ก็ดีสิครับ”
“ดียังไง ฮึ”
“พี่จะได้มีผมคนเดียว”
พี่ปัทมองค้อน “เห็นแก่ตัวเหมือนกันนะเรา แล้วเราล่ะ จะมีพี่คนเดียวหรือเปล่า”
ผมอมยิ้ม ไม่ตอบ... พี่ปัทยังไม่รู้ว่าผมทำงานอะไร.... ซุกไซ้จมูกโด่งไปตามซอกคอของพี่ปัทคนสวย
“แน้... ขี้โกงนะ เรา ทำไมไม่ตอบล่ะ”
“อีก ทีนะครับพี่” ผมตอบเลี่ยงไปทางอื่น พลางขยับบั้นเอวกระตุ้นให้พี่ปัทรู้ถึงความต้องการของผม... เล่นเอาพี่ปัทสะท้านเยือก ไฟปรารถนาที่เพิ่งมอดดับลงไปเริ่มถูกจุดประกายขึ้นอีก......
..........................................................................
เป็นอีกครั้งหนึ่งครับ ที่ผมทำผิดเจตนารมย์ของบอร์ด แต่มันหลบไม่ได้จริงๆ นะครับ...
คิดถึงคนอ่านของผมมากที่สุดเลยครับ
ดิน
-
:pighaun: :m25:ตายกันพอดี เจอพี่ดินบ่อยๆมีหวังตายคาที่ เฮ้อ...
ไม่ตายหรอกครับ น้องหมูหัน เท่าที่จำได้ พี่ดินไม่เคยทำใครตายซักกะที... ทำบ่อยๆ พี่ดินเองนั่นแหละครับ คางเหลือง....
:call: :call:
จวนจบแล้วน๊า.... เย้ เย้...
:mc4: :mc4:
ว้า... แล้วจะมีอะไรมาเล่าให้คนอ่านคนดีของผมฟังอีกล่ะเนี่ยะ... คิดถึงแย่เลยครับ...
ดิน
:t3: :t3:
-
^
^
^
ได้จิ้มพี่ดินแล้ว หึหึ :z1:
ใกล้จบแล้วจริงอะ ไม่น๊า :o12: คิดถึงแย่เลย
พี่ดินไม่อยุ่แล้วจะไป :m25: ที่ไหนล่ะเนี่ย 555
-
สงสัยพี่ดินจะมี Sex appeal มาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แค่เห็นไกลๆ ก้อโดนหิ้วได้ อิอิ
ว่าแต่ ใกล้จบจริงอ่ะ ไม่อยากให้จบเลยครับ
พี่ดินเขียนไปยันแก่เลยได้ป่ะคับ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
:jul1: :jul1: :jul1:
-
ผมก็เป็นศิษย์ปัจจุบันของรั้วสถาบันแห่งนี้เหมือนกันครับ จากการที่พลาดหวัง
จากการสอบเอนทรานซ์ก็มาเพิ่งพระบารมีขององค์ที่ประทับบนแท่นศิลาตรง
กึ่งกลางของมหาวิทยาลัย ดุจเหมือนเป็นจุดรวมใจของคนในมหาวิทยาลัย
ถึงแม้เราจะจบช้ากว่าคนอื่น แต่สถาบันแห่งนี้ก็หล่อหลอมความแข็งแกร่ง
และเสริมสร้างความเป็นผู้ใหญ่ให้กับเรา
เป็นกำลังใจให้พี่ดินนะครับ
-
o13
-
ง่ะจะจบละเหรอพี่ดิน
ไม่อยากให้จบเลย :sad4:
-
:3123: >>> ให้พี่พูห์
:3123: >>> ให้พี่ดิน
-
:haun4: พี่ดินนี่ ไม่ปฎิเสธเลย
:z2:
-
จะหญิงจะชายก็ฟาดเรียบวุธเลย
-
เข้า มา ดัน ๆๆๆๆๆๆ :z2:
-
แล้วรุ่นวัยทองแบบป้าขวัญนี่อ้ายดินจะไหวหรือเปล่า อิอิ
-
:pighaun:
ถูกสำเร็จโทษโดย พี่ดิน ไปอีกหนึ่งราย
เป็นการแหกกฎ...ที่..คนอ่านชอบ
:jul1:
โอ๊ย..บัณฑิตใหม่ ฉลองซะเต็มคราบเลยนะเนี่ย
ยินดีด้วยเน้อ
:L2:
แล้วต่อไปจะเจอกับ แบบใหนอีกล่ะนี่
อย่าเพิ่งจบเร็วเลยนะ
คนอ่าน อาจเหงาได้
:m15:
ไม่มีหื่นแบบ ถึงเลือดถึงเนื้อ ให้อ่าน
เอางี้ดีมะ
เอาประสบการณ์หลังจากจบแล้ว
มาเล่าอีก ๆ ๆ ๆ ทุกคนเลยที่พี่ดิน ไป อะไรต่อมิอะไร ไว้อ่ะ
:oo1:
รับรองแฟน ๆ ต้องตามอ่าน
อย่างสุขโขสโมสร แน่นอน
:z1:
อิ อิ ภาษา โบ ซะ
ขอบคุณคร้าบบบ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:pighaun:
ถูกสำเร็จโทษโดย พี่ดิน ไปอีกหนึ่งราย เป็นการแหกกฎ...ที่..คนอ่านชอบ
:jul1:
โอ๊ย..บัณฑิตใหม่ ฉลองซะเต็มคราบเลยนะเนี่ย ยินดีด้วยเน้อ
:L2:
แล้วต่อไปจะเจอกับ แบบใหนอีกล่ะนี่ อย่าเพิ่งจบเร็วเลยนะ คนอ่าน อาจเหงาได้
:m15:
ไม่มีหื่นแบบ ถึงเลือดถึงเนื้อ ให้อ่าน เอางี้ดีมะ เอาประสบการณ์หลังจากจบแล้ว มาเล่าอีก ๆ ๆ ๆ ทุกคนเลยที่พี่ดิน ไป อะไรต่อมิอะไร ไว้อ่ะ
:oo1:
รับรองแฟน ๆ ต้องตามอ่าน อย่างสุขโขสโมสร แน่นอน
:z1:
อิ อิ ภาษา โบ ซะ ขอบคุณคร้าบบบ
:pig4: :pig4: :pig4:
เพื่อนๆ จากบอร์ดปาล์ม บอกว่า ขอเป็น "กว่าจะมาเป็นเด็กขาย" หรือ "ดินกะชล" ครับ แต่หลังจากจบ "คำสารภาพฯ" คงต้องขอพักก่อนครับ... ขอเขียนวิทยานิพนธให้จบก่อน แล้วจะมาต่อให้เต็มๆ เลยครับ
ตกลงไม๊...
ดินครับ
:call:
-
จิ้มพี่ดิน
หุหุ
พี่ดินโดนจิ้ม
:m20: :m20:
-
o18เอาของมีคมมาจิ้มคุณ Junrai_Hyper ให้ทะลุถึง คุณดิน
อิอิ
-
บทที่ 54 หนึ่งมิตรชิดใกล้
หลัง จากบอกเรื่องให้ป๊ากับม๊าดีใจ และทำธุระที่บ้านเสร็จ... แล้ว ผมก็กลับเข้ามากรุงเทพฯอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ มุมมอง อะไรๆ ต่างๆ มันก็ผิดไปจากที่เคย....
ระหว่างที่รอเอกสารรับรองการจบการศึกษา ที่ใช้ในการสมัครงาน ผมก็กลับไปที่ร้านของพี่รัตน์ พี่ปิ๊กอีกครั้ง
อย่างแรกที่เจอก็คือ พี่ป้อม บาร์เทนเดอร์ คนที่รักผมเหมือนน้องชาย... เดินเข้ามากอด แสดงความยินดี
“ดีใจด้วยว่ะ ไอ้น้องชาย เอ็งเก่งมาก...”
ผมยกมือไหว้พี่ป้อม... “ขอบคุณครับ พี่”
พี่ รัตน์ ทำท่าสะบัดสะบิ้ง มองค้อนนิดๆ แต่ผมมองสายตาแกออกว่า ดีใจกับผมอยู่เหมือนกัน แต่พี่ปิ๊กดูเฉยๆ... แปลกเหมือนกัน เพราะ...ผมไม่เคยมีอะไรกับพี่รัตน์ แต่แกก็มีความปรารถนาดีให้ผมอย่างมากมาย ผิดกับพี่ปิ๊ก... ที่ผมเคยถูกเรียกไปบำเรอแกไม่ต่ำว่าสองครั้งหลังจากคืนแรก...
คน ต่อมาที่มาแสดงความดีใจกับผม ก็คือ ไอ้เพชร... ตอนนี้ มันแกร่งขึ้นมาก... ทำงานอย่างเดียว... เก็บเงิน ไม่เที่ยวเตร่สุรุ่ยสุร่าย... และเริ่มมีลูกค้าประจำมากรายขึ้น...
“ดีใจ ด้วยครับ พี่...” มันเข้ามากอดผม... สายตามันหม่นเศร้าเหมือนเคย... สิ่งที่ผมได้รับมา...มันคือความฝันอันสูงสุดของๆ เด็กหนุ่มอย่างไอ้เพชรเหมือนกัน แต่เมื่อมันทำไม่ได้อย่างที่ฝัน มันก็ยอมรับ และเบนเข็มเป้าหมายใหม่... คือเก็บเงินสักก้อนแล้วก็จะกลับไปอยู่กับยาย ที่ต่างจังหวัด... มันเก็บเงินได้เยอะ... เกือบจะได้ตามที่มันต้องการแล้วเหมือนกัน
อีกคนที่จะลืมไม่ได้ก็คือ ไอ้ชล...
“กูดีใจกับมึงนะ ดิน...” มันพูด แต่ไม่ยอมสบตาผม “ดีใจที่มีงสมหวัง อย่างที่มึงฝันไว้... กูขอให้มึงโชคดี”
ผมจับมือมันไว้ “ยัง... กูยังไม่ได้ไปไหน... มึงอย่าเพิ่งรีบอวยพร... ทำไมมึงต้องหลบตากูด้วยวะ ชล”
มันหันมาสบตาผม... น้ำตาเอ่อล้นของตา
“ทั้งๆ ที่กูรู้ว่าวันนี้ มันต้องมาถึง... กูดีใจกับมึง... แต่มึงก็รู้ว่ากูคิดยังไงกับมึง...” ไอ้ชลพูดเบาๆ แบบได้ยินกันสองคน
ผมตบใหล่มันเบาๆ “เดี๋ยวคืนนี้กูไปหามึงนะ...”
มันพยักหน้า... แล้วหันหน้าไปทางอื่น... ผมเดินแยกออกมา เพราะไม่อยากให้เป็นที่ผิดสังเกตุของคนอื่น...
ถ้า ถามว่าผมคิดยังไงกับไอ้ชล... ผมรักมันแบบเพื่อน... มันดีกับผมมาก จนผมปฏิเสธความต้องการของมันไม่ลง... ผมจึงยอมมันทุกครั้งที่มันขอ... ส่วนที่มันจะรักผมเป็นอย่างอื่น ผมคงไม่สามารถจะไปห้ามมันได้... และมันก็ไม่เคยเรียกร้องให้ผมรักมันอย่างที่มันรักผม...
วัน นั้น ลูกค้าเข้าดึกกว่าปรกติ... ประมาณสี่ทุ่ม ลูกค้าจึงค่อยๆ ทะยอยเข้าร้าน...ไม่นานผมก็ได้เข้าไปนั่งกับลูกค้าหน้าใหม่คนนึง... ส่วนไอ้ชลก็ไปนั่งกับลูกค้าอีกโต๊ะนึง
ระหว่าง นั่งคุยกับลูกค้า... บนเวทีก็มีทั้งเด็กและลูกค้า ผลัดกันขึ้นไปร้องเพลง... รวมไปถึงเจ๊รัตน์ ที่นานๆ จะขึ้นไปร้อง แต่เจ๊ก็ยังครวญเพลง จอมใจจักรพรรดิ เป็นภาษากวางตุ้งเพราะพริ้ง....
แล้ว เจ๊รัตน์ก็ให้ไอ้ชลขึ้นไปร้องเพลง... มันเดินผ่านโต๊ะผมไป... คนอื่นเห็นหรือเปล่าไม่รู้ ผมเห็นมันปรายหางตามองมาทางผมนิดนึง แล้วเดินขึ้นเวทีไป...
ไอ้ ชลมันร้องเพลงเพราะ... โดยเฉพาะเพลงลูกทุ่ง แต่วันนี้มันมาแปลก... หลังจากเพลงแรกที่เป็นเพลงลูกทุ่งจบไป มันก็หันไปพูดอะไรไม่รู้กับนักดนตรี... แล้วเพลงที่สองก็เริ่มขึ้น
“ถ้าผมรักคุณจะผิดมากไหม...
รักด้วยหัวใจ แม้ไร้สิทธิ์หวงและห่วง...
แอบซ่อนเร้น เหมือนเป็นความผิดใหญ่หลวง...
เก็บไปฝันในทรวง ขอเป็นเพียง “ชู้ทางใจ”...
ทุกวันต้องการเพียงแค่ได้เห็น...
ไม่เคยนึกเป็น เพื่อนนอนแนบเคียงชิดใกล้...
เจ็บมามากนัก รักเอยมิเคยสมใจ...
เจ็บอีกหนเป็นไร คงทนได้เช่นเดิม...
ชู้... ก็เป็นแค่ ชู้ทางใจ...
ศาลอาญาแห่งไหน คงไม่ให้รับโทษเพิ่ม...
โองการความรัก มิได้ตราห้ามแต่งเติม...
คงเป็นสิทธิ์แต่เริ่ม ที่ผมจะแอบรักคุณ...
หากคิดแค้นเคืองก็จงอภัย...
นึกว่าเห็นใจ โปรดคลายระแวงเคืองขุ่น...
อยากห้ามความรัก โถมันห้ามยากนะคุณ...
ปล่อยให้ผมว้าวุ่น รักคุณต่อไปเถิดหนา...”
(คนรุ่นผม จำได้ไหมครับ ว่าเพลงอะไร และใครร้อง...)
พอ มันร้องจบก็มีคนปรบมือเกรียว รวมทั้งผมด้วย... ลูกค้าที่นั่งกับมัน เปิดกระเป๋า เอาเงินทิปให้มันร้อยนึง... ไม่มีใครรู้ว่าเพลงที่มันร้อง มีความหมายด้วย... ยกเว้นมันกับผม...
“เค้าร้องเพลงเพราะนะ” ลูกค้าที่นั่งอยู่กับผมบอก
“ครับ...” ผมหันมาตอบยิ้มๆ อย่างไม่รู้จะพูดอะไรดี...
คืน นั้น... ผมไปกับลูกค้าที่โรงแรมชั่วคราว ไม่ไกลจากร้านนัก... วันนี้จะเป็นโชคดีหรือโชคร้ายของไอ้ชลก็ไม่รู้ ลูกค้าค่อนข้างจะเป็นเสือปืนไว... แถมเอาแต่ใจตัวเองอีกต่างหาก เพราะหลังจากเล้าโลมกันเสร็จเรียบร้อย แค่ผมเอา “ไอ้ดินน้อย” ที่ไม่น้อย เสียบเข้าไปมิดอัน... ยังไม่ทันขยับเลย ลูกค้าก็ครางกระตุกเยือก... น้ำแตกออกมาแล้ว... แถมพอหายเกร็ง ก็บอกให้ผมเอาออก... แล้วบอกว่าไม่เอาแล้ว... เสร็จแล้ว... ไล่ให้ผมไปอาบน้ำแต่งตัว... (งานง่ายอย่างนี้ มีอีกไม๊... ทุกที ไอ้ดินต้องหกคะเมนตีลังกา หลังแทบหัก กว่าจะพอใจ)
ร่ำ ลากับลูกค้าเสร็จ ผมก็ยืนหันรีหันขวาง จะกลับไปที่ร้านอีกก็ได้ เพราะมันแค่เที่ยงคืนเท่านั้นเอง แต่นึกไปนึกมา ไปรอไอ้ชลที่ห้องดีกว่า พักหลังผมมีกุญแจห้องมันด้วย...
ไปถึงห้องไอ้ชล... อาบน้ำเรียบร้อย... ผมก็มานอนดูทีวี...อยู่บนเตียง จนหลับไปเมื่อไรไม่รู้....
รู้สึก ตัวอีกที ตอนผมได้ยินเสียงอะไรกุกกัก... ผมค่อยๆ ลืมตาขึ้นดู... ไฟดวงเล็กเปิด ไอ้ชลน่ะเอง... ท่าทางเมามา ผมยุ่งตกรุ่ยหน้าผาก ชายเสื้อหลุดออกมาอยู่นอกกางเกง... ผมหันไปดูนาฬิกา ตีสอง....
เห็นมันนั่งลงตรงโซฟาเดี่ยวแล้วก็ทำท่าจะหลับลงไปตรงนั้น... ไอ้นี่ เมาแล้วซกมก...
ผมลุกจากที่นอน เดินไปที่โซฟา
“ชล... ไปอาบน้ำ... ไหวไหม”
มันลืมตาขึ้นมองผมนิดนึง...
“ดิน... มึง... มา... แล้ว... เหรอ...”
ผมส่ายหน้า... ท่าทางมันจะไม่ไหวแล้ว... นั่งลงปลดกระดุมเสื้อของมันออก ก่อนจะปลดเข็มขัดของมันออก
“ดิน... มึงไปนอนเหอะ... ไม่ต้องมายุ่งกะกูหรอก” มันพูดพร้อมกับยึดตะขอกางเกงไว้
ผม ไม่สนใจขืนมือมันออก ปลดตะขอกางเกงมันออกมาจนได้ มันดิ้นฮึดฮัด... แต่สู้แรงของผมไม่ได้ ประเดี๋ยวเดียวผมก็ลากตัวเปลือยๆ ของไอ้ชลเข้าไปในห้องน้ำได้สำเร็จ...จับยืนพิงกำแพงห้องน้ำ... เปิดฝักบัวให้รดลงมาที่เราสองคน...
พอได้น้ำเย็นๆ รดหัว ก็ดูเหมือนไอ้ชลมันจะได้สติขึ้นมาบ้าง... มันเอามือปิดหน้า สะอื้นฮัก...
“ดิน... ทำไมกูต้องรักมึงด้วย...”
ผม ถึงบางอ้อ... ตอนแรกผมคิดว่ามันเมาเพราะกินเหล้ากับลูกค้ามา... เพราะปรกติมันเป็นคนไม่ชอบกินเหล้าเท่าไร... รู้สึกสงสารมันขึ้นมาจับใจ...
“กูยังไม่ได้ไปไหน... ชล กูยังอยู่กับมึงไง...” ผมกอดมันไว้ แล้วใช้มือตบที่ใหล่ ปลอบใจมัน
“แต่อีกไม่นาน... มึงก็ต้องไปจากกู...” ไอ้ชลมันกอดผมแน่น สะอื้นฮักๆ...
“มึง ฟังกูนะ... แต่วันนี้... กูอยู่กับมึง... ตรงนี้... ตั้งแต่กูเข้ามาทำงานใหม่ๆ มึงก็รู้... กูทำแค่กูเรียนจบ... หางานกลางวันทำได้ กูก็จะเลิก... กูไม่เคยคิดว่าจะขายน้ำ เลี้ยงตัวเองไปตลอด... มึงก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ... ชล” ผมพูดยาวให้มันคิด... ซึ่งก็ดูเหมือนจะได้ผล เพราะไอ้ชลมันนิ่งเงียบ แต่ยังมีสะอื้นออกมาเป็นช่วงๆ...
ผม คลายวงแขน ดันตัวมันออก จับหน้ามันไว้ กลิ่นเหล้าหอมๆ ลอยจากปากมันเร้าอารมณ์ผมจนกระเจิดกระเจิง... ก้มลงจูบที่ปากมันเบาๆ... ก่อนจะบดริมฝีปากหนักขึ้น...
อย่าง ที่เคยบอก... ไอ้ชลน่ะ... มันจุดติดง่ายอยู่แล้วครับ โดยเฉพาะกับผม พักเดียวมันก็ยืนซดปากกับผมอย่างไม่ยอมแพ้... และอีกเดี๋ยวดียวมันก็ผลักผมไปติดฝาผนังแทน... และอีกวูบเดียว... Kผมทั้งแท่งก็หายเข้าไปในปากมันด้วยความชำนาญ...
“อู ยซซซซ ซี๊ด... ชล... กูเสียว...” ผมแหงนหน้า สูดปาก อย่างเสียวกระสันต์ แต่ละครั้ง ไอ้ชลไม่เคยทำผมผิดหวังเลย... ลีลา “ดูด - อม” ของมัน “ขั้นเทพ” จริงๆ...
ผม ยืนขาแข็งให้ไอ้ชลมันดูดอยู่พักใหญ่ ค่อยจะผลักหน้ามันออก ประคองให้มันลุกขึ้นมายืนหันหน้าเข้าข้างฝา โดยมีตัวของผมประกบหลังอยู่... ท่ามกลางน้ำที่โปรยลงมาจากฝักบัวที่เปิดค้างอยู่
ผมกอดไอ้ชลจากข้างหลัง... สอดKเข้าไปตรงหว่างขามัน ดันเข้าดึงออก เบาๆ
“ดิน... กูเสียว... ซี๊ด... มึงเอากูเหอะ...”
ผมหันหน้าไปมาหาตัวช่วย... เพราะขืนเล่นสด... ไม่มันก็ผมต้องถลอกเจ็บกันไปข้าง... ก็ไปสะดุดกับครีมนวดผม... พอจะใช้แทนกันได้...
ไม่นาน... “Kเจ็ดนิ้วฝังมุก” ของผมทั้งแท่ง ก็จมหายเข้าไปในตัวไอ้ชลด้วยความเต็มอกเต็มใจของมันเอง...
ทั้ง มันและผม ก็เป็นดาวของร้านด้วยกันทั้งคู่... จึงไม่ต้องสงสัยว่าเราสองคนจะตอบสนองความต้องการให้กันและกันอย่างดุเดือด และเต็มใจ แค่ไหน...
เกือบตีสามแล้ว ที่เราประคองกันออกมาจากห้องน้ำ... เช็ดตัวแห้งแล้วจึงค่อยมานอนกอดกันต่อที่เตียง...
“กูรักมึงนะ... ดิน” มันซุกหน้ากระซิบกับอกผม... มือมันยังจับKผม คลึงเม็ดมุกเล่น อยู่ไปมา...
“กูรู้...” ผมกอดมันแน่นเข้ามา จุ๊บที่หน้าผากเบาๆ
“กู ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมกูถึงรักมึงได้มากขนาดนี้... แต่กูเจ็บเวลาเห็นมึงเศร้า... กูดีใจเวลาเห็นมึงหัวเราะ... กูอยากทำทุกอย่าง แม้กระทั่งไปขอร้องผู้หญิงคนนั้นให้กลับมาหามึง...” มันหมายถึง “น้องษา” ที่มันมีส่วนรับรู้ในเหตุการณ์ โดยตลอด...
“กู คงเห็นแก่ตัวเกินไป ถ้าจะยึดมึงไว้กับกู เป็นของกูคนเดียวตลอดไป... ช่างเหอะ... วันนี้... กูมีมึงนอนกอดกูอยู่อย่างนี้ กูก็ควรจะดีใจแล้วใช่ไหม ดิน...”
ผม ลูบหัวมัน ปลอบประโลม... ผมคงรักมันไม่ได้อย่างที่มันรักผมหรอก... แต่มันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนนึงของผม... ไอ้ชล... “หนึ่งมิตรชิดใกล้” ของผมคนนี้...
..........................................................................
ตอนนี้ซึ้งกับไอ้ชลหน่อยนะครับ จริงๆ มันมากกว่านี้อีก ผมตัดออกไปเยอะ....
ขอโทษอีกทีนะครับ ที่ให้รอนาน... ยกโทษให้ผมนะครับ นะครับ นะ นะ คนดีของไอ้ดิน.... นะคร๊าบ...
-
:sad11: :ได้ใจอีกแระ :impress2:
-
สงสารชลค่ะ แต่ก็อย่างว่า คนเราต้องก้าวต่อไป
-
เพลงชู้ทางใจ ของลุงวินัย พันธุรักษ์(วงดิอิมพอสซิเบิล)
ป้าไม่แน่ใจว่าถูกหรือเปล่านะ :t3:
-
สงสารชลจัง รักเค้าข้างเดียว เจ็บปวดน่าดู :sad11:
-
:monkeysad: :กอด1:กอดคุณชล เฮ้อ
-
:pighaun:
ถูกสำเร็จโทษโดย พี่ดิน ไปอีกหนึ่งราย เป็นการแหกกฎ...ที่..คนอ่านชอบ
:jul1:
โอ๊ย..บัณฑิตใหม่ ฉลองซะเต็มคราบเลยนะเนี่ย ยินดีด้วยเน้อ
:L2:
แล้วต่อไปจะเจอกับ แบบใหนอีกล่ะนี่ อย่าเพิ่งจบเร็วเลยนะ คนอ่าน อาจเหงาได้
:m15:
ไม่มีหื่นแบบ ถึงเลือดถึงเนื้อ ให้อ่าน เอางี้ดีมะ เอาประสบการณ์หลังจากจบแล้ว มาเล่าอีก ๆ ๆ ๆ ทุกคนเลยที่พี่ดิน ไป อะไรต่อมิอะไร ไว้อ่ะ
:oo1:
รับรองแฟน ๆ ต้องตามอ่าน อย่างสุขโขสโมสร แน่นอน
:z1:
อิ อิ ภาษา โบ ซะ ขอบคุณคร้าบบบ
:pig4: :pig4: :pig4:
เพื่อนๆ จากบอร์ดปาล์ม บอกว่า ขอเป็น "กว่าจะมาเป็นเด็กขาย" หรือ "ดินกะชล" ครับ แต่หลังจากจบ "คำสารภาพฯ" คงต้องขอพักก่อนครับ... ขอเขียนวิทยานิพนธให้จบก่อน แล้วจะมาต่อให้เต็มๆ เลยครับ
ตกลงไม๊...
ดินครับ
:call:
o13
ตกลงอย่างที่สุดเลยคร้าบบบ...
รอ..อยู่อย่างยิ่งเลย...อยากอ่านแล้ว..อิ อิ
กะชล ๆ ชอบ ๆ แต่รอได้..
ในตอนล่าสุดเนี่ยได้หลากอารมณ์จริง ๆ อ่ะ
หื่นสุดอึงค์ ซึ้งสุดใจ (อ=ล)..ได้ป่ะเนี่ย อ๊ากซซ์
:haun4: :monkeysad:
มีแอบวางข้อคิดดี ๆ ให้สัมผัสด้วยนะ ชอบจัง
:man1:
โอ้มายก็อด...เพลงรึนั่น..เก่าที่สุดที่นึกออก นอกจากเพลงชาติ ในรอบหลายปี
เกิดเกือบม่ะทันป่าวเนี่ย เนื้อหามันกินใจนะนั่น ชู้ทางใจ
:o8:
ขอบคุณครับ
:pig4:
-
สงสารชลจัง :monkeysad:
อย่างว่าความรักมันบังคับไม่ได้...เนอะ
-
อ่านแล้วชอบคุณชลจังเลย
แล้วก็สงสารมากมากด้วย
เป็นกำลังใจให้นะคะ :L1:
-
บทที่ 55 ป๋า (ป้า) โจว...
ตอนนั้น... ที่ร้านกำลังมีเรื่องฮือฮาอีกเรื่อง... ก็คือ ไอ้เดช... ได้สปอนเซอร์ดี เป็นเศรษฐีชาวฮ่องกง... ชื่อ “ป๋าโจว...”
ป๋า โจว จะมากรุงเทพฯ ทุกๆ สองอาทิตย์ มาครั้งนึงประมาณอาทิตย์กว่าๆ แต่ละครั้ง ก็จะพักโรงแรมที่ได้ชื่อว่าเป็นโรงแรมอันดับหนึ่งของเมืองไทย ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา
นั่น มันยังธรรมดาครับ... เพราะที่มากไปกว่านั้นก็คือ ป๋าโจวเลี้ยงเด็กหนุ่มๆ ไว้ในสังกัดประมาณ 25 คน มาแต่ละครั้ง เด็กๆ ก็จะต้องมาหาป๋าโจวที่โรงแรมตอนเย็นๆ โดยแกจะมานั่งอยู่ที่คอฟฟี่ช๊อปในโรงแรมแห่งนั้นที่มีนักดนตรีเล่นเปียนโน ขับกล่อม หลังจากลูกๆ มาครบแล้วแกก็จะพาลูกๆ ของแก ไปกินข้าว... ทุกวัน...
แล้วจะ มีคนนึงที่ทำหน้าที่เป็นธุระจัดหา เด็กใหม่ๆ มาสังเวยป๋า... เด็กคนไหนที่ ป๋าโจวชอบ... ถูกใจ ก็จะรับเด็กคนนั้นเข้ามาเป็นลูก... โดยเด็กจะต้องมาหาป๋าโจวทุกๆ วันที่ป๋าอยู่กรุงเทพ และป๋าก็จะจ่ายเป็นเงินเดือนให้ทุกเดือน เดือนละ 8,000 บาท... (ซึ่งสมัยนั้นก็เยอะเอาการเหมือนกันครับ...)
เด็ก หลายๆ คนในร้านก็พยายามกันเหลือเกินที่จะได้เข้าไปเป็นตัวเลือกของป๋าโจว... มีการติดสินบน พี่น้อย กัปตันที่ดูเหมือนจะทำตัวเป็นตัวแทนของร้าน ที่จะส่งให้ตัวแทนของ ป๋าโจว... ไอ้ป้องกับไอ้ดล ก็หลุดไปแล้ว เพราะ “ป๋าไม่ปลื้ม”...
คืน นั้น... ตัวแทนของป๋าโจวโทรหาพี่น้อย บอกว่า ป๋าอยากได้เด็ก ของใหญ่ๆ... พี่น้อยซึ่งปรกติไม่ค่อยอินังขังขอบกับผมเท่าไร ก็กวาดสายตาไปทั่วร้าน... จนกระทั่ง มาหยุดที่ผม
“ดิน... พี่คุยด้วยหน่อยสิ” พี่น้อยเดินมาหา
ผมมองหน้าพี่น้อยอย่างงงๆ แต่ก็เดินตามพี่น้อยไปที่โซฟาชุดที่ว่าง
“พี่จะส่งเราไปหาป๋าโจว...” พี่น้อยไม่อ้อมค้อม
“ใครครับ...” ผมถามอย่างไม่รู้เรื่อง...เพราะจริงๆ ช่วงนั้นผมก็ยุ่งๆ อยู่กับเรื่องน้องษา และเดินเรื่องจบการศึกษา...
พี่น้อยมองค้อน... “อ้าว ไม่รู้จักเหรอ... ก็ ป๋าไอ้เดชไง...”
“อ๋อ” ผมพยักหน้า... เคยได้ยินมาบ้าง ไอ้ชลมันเล่าให้ฟัง
“นั่นแหละ... ถ้าเราได้เป็นลูกป๋า จะให้อะไรพี่...”
ผมยิ้ม... เพราะไม่มีทางอยู่แล้ว... “พี่อยากได้อะไรครับ”
“ก็... ชุดลินินสักชุด...” (ตอนนั้น เสื้อกางเกงชุดลินินกำลังฮิต.. ใครใส่จะถือว่า มีฐานะ...) “ว่าไง... ได้ไม๊...”
“ได้ครับ” ผมพยักหน้า... แต่นึกในใจว่า ไม่สำเร็จหรอก... เพราะอย่างที่บอก ผมไม่ฝักไฝ่ทางนี้อยู่แล้ว...
“งั้น เดี๋ยวเราไปเจอพี่ฟาง ที่ล๊อบบี้ โรงแรม....” พี่น้อยบอกชื่อโรงแรมดัง อยู่ริมน้ำเจ้าพระยา กับชื่อคนติดต่อ หรือตัวแทนป๋าโจวให้ผม...
“ครับ”
ผม ขึ้นรถแท็กซี่มาที่โรงแรมที่บอก... มีคนออกมายืนรอรับ แล้วบอกว่าชื่อพี่ฟาง... ก็คงมีการติดต่อกันไว้แล้วว่าผมแต่งตัวยังไง เสื้อ, กางเกง สีอะไร ทำนองนี้แหละครับ
“น้องดิน ใช่ไหม พี่ชื่อฟาง...”
พี่ ฟางเป็นผู้ชายร่างเล็ก ท่าทางบ่งบอกว่า “ก๋ากั่นเกินชาย...” แนะนำตัวเอง... แล้วพาผมเข้าไปที่ห้องคอฟฟี่ช๊อปของโรงแรมที่ชื่อแปลว่า ไม้ไผ่... ในนั้นมีโต๊ะยาวอยู่โต๊ะเดียว มีเด็กหนุ่มนั่งอยู่ยี่สิบกว่าคน เรียงรายกันมา หัวโต๊ะเป็นผู้ชายต่างชาตินั่งอยู่ อายุประมาณ 40 ปี ใส่ชุดดำ หวีผมเรียบตรงปรกหน้าผาก ดูแล้วไม่รู้จะเรียก “ป้า” หรือ “ป๋า” ดี...
ไอ้เดชนั่งถัดมาทางซ้าย โดยมีเก้าอี้ว่างอยู่ตัวนึง ทางขวามือ... พี่ฟางบอกให้ผมเข้าไปนั่งตรงนั้น...
ไอ้ เดช พอเห็นผมก็ยิ้มให้... ผมกับมันค่อนข้างสนิทกันดี... ตอนหลังผมเพิ่งรู้ว่า ไอ้ป้อง กับไอ้ดลที่ “หลุดวง” ก็เพราะฝีมือไอ้เดชนั่นเอง... พวกมันไม่ค่อยถูกกันเท่าไรนัก แข่งขันกันเป็นดาวอยู่ในร้านมาตลอด... (วงการเด็กขายก็มีปัดแข้งปัดขากันเหมือนกัน หุ หุ...)
แก้ว เหล้าถูกเอามาเสริฟผมด้วยฝีมือบริกรสาวในห้องนั้นเอง... ท่าทางคงจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรอยู่เหมือนกัน เลยไม่ค่อยแปลกใจสักเท่าไรนัก...
ผมรับมาจิบนิดหน่อย ป๋าโจวยื่นบุหรี่ให้แต่ผมส่ายหน้า... ตอนนั้น ยังไม่ห้ามการสูบบุหรี่ในคาเฟ่นะครับ
สัง เกตุดู ป๋าโจวท่าทางจะชอบผมอยู่เหมือนกัน เพราะพยายามจะพูดกับผม เป็นภาษาอังกฤษ ผมก็ได้แต่ยิ้มรับ เพราะภาษาอังกฤษไม่กระดิก เอาซะเลยครับ ตอนนั้น ไอ้เดชก็พยายามช่วย ด้วยภาษาอังกฤษแบบที่เรียกในตอนนี้ว่า โบรคเคน อิงลิช (Broken English) นั่นแหละครับ...
มีนักร้องมาร้องกล่อมเป็นเพลงแจ๊ซ เพราะดีเหมือนกัน แต่ผมฟังไม่รู้เรื่องหรอกครับ...
นั่ง คุยกันไป กินเหล้า ฟังเพลง ตอนหนึ่งผมอยากเข้าห้องน้ำ เลยขอตัวออกไปข้างนอก ไอ้เดชบอกว่า อยู่ในล๊อบบี้ เดินตรงไปแล้วเลี้ยวซ้าย...
ผมเดินออกมาอย่างที่ไอ้เดชมันบอก ผ่านประตูล๊อบบี้เข้าไปข้างใน เลี้ยวซ้าย ก็เห็นห้องน้ำ...
ทำธุระอยู่ไม่นาน... พอออกมาข้างนอก ผมก็ได้ยินเสียงเรียก...
“ดิน... มาทำอะไรที่นี่”
ผม หันไปมอง... นึกว่าใคร สาวสวย ที่รับผมจากข้างทางหน้าการกีฬาแห่งประเทศไทย “พี่ปัท” นั่นเอง... วันนี้พี่ปัทอยู่ในชุดกลางคืน แต่งหน้าแต่งตัวสวยเหมือนกับมางานเลี้ยงอะไรสักอย่าง
“เอ่อ... มาหาเพื่อนน่ะครับ” ผมบอกไม่รู้จะพูดยังไง...เหมือนกัน
“แล้วเจอหรือยัง... เพื่อนอยู่ที่ไหน” พี่ปัทซักต่อ...
ผมยืนกระสับกระส่าย... กำลังไม่รู้จะบอกพี่ปัทยังไงดี... แต่แล้วพี่ฟางก็ไม่รู้มาจากทางไหน เดินเข้ามาบอก...
“ดิน... ป๋าให้มาตามน่ะ เห็นหายไปนาน”
“เอ่อ... ครับ... พอดีเจอพี่...” ผมหันไปบอกพี่ฟางตะกุกตะกัก...
“อ้อ... รีบเข้าไปก็แล้วกัน” พี่ฟางบอก อย่างกันท่า...พลางตวัดสายตาไม่เป็นมิตรนัก ไปที่พี่ปัท... ก่อนจะเดินผ่านไปเข้าห้องน้ำ...
พี่ปัทมองตามหลังพี่ฟางจนลับเข้าประตูห้องน้ำ แล้วหันมามองหน้าผม... สายตาคาดคั้น...
“สงสัยต้องคุยกันนานแล้วละ หนุ่มน้อย” พี่ปัทบอก
“ครับ... แต่วันนี้...ผม...”
“พี่ เข้าใจ...ว่าวันนี้เราไม่ว่างแล้ว... เอ้า!! เอานี่ พรุ่งนี้โทรไปหาพี่ที่เบอร์นี้นะ...” พี่ปัทบอก พลางยื่นกระดาษใบเล็กๆ มาให้ผม เป็นนามบัตรของพี่ปัทนั่นเอง...
ผมรับมา ก่อนจะยกมือไหว้... “ขอบคุณครับ พี่”
พี่ปัทยกมือมาตบแก้มผมเบาๆ... “โทรหาพี่นะ... อย่าลืม...” แล้วหมุนตัวเดินออกไป
ผมรีบเก็บนามบัตรของพี่ปัทไว้ในกระเป๋าสตางค์ กลัวพี่ฟางจะออกมาเห็น ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในบาร์ “ไม้ไผ่” อีกครั้ง...
ตอน นั้น เด็กหลายๆ คนก็เริ่มหน้าแดง มึนๆ เมาๆ กันบ้างแล้ว ไอ้เดชเองก็คงไม่ใช่น้อย เพราะเห็นมันจ้อภาษาอังกฤษ ออกมาไม่หยุดเหมือนกัน นึกๆ แล้วผมก็ต้องนับถือมัน เพราะไอ้เดช เท่าที่รู้... มันเรียนจบแค่ ปอหก เท่านั้นเอง เทียบกับผมที่จบปริญญาตรีแล้ว มันยังกล้าพูดภาษาอังกฤษมากกว่าผม ผิดบ้างถูกบ้างก็ยังดี (ที่ผมรู้ว่ามันพูดผิดเพราะว่า ถึงผมจะไม่กล้าพูด แต่ผมก็คิดว่า พื้นฐานภาษาอังกฤษระดับปริญญาตรีอย่างผม ก็คงไม่เลวจนเกินไปนัก...)
ผมเข้าไปนั่งที่เดิม ป๋าโจว ที่ค่อนข้างเมาแล้วก็เอื้อมมือมาลูบคลำที่เป้ากางเกงผมทันที
ไอ้เดชมันเห็น ก็หัวเราะ แหย่... “นั่นแน่ ป๋า... อยากลองของใหญ่ละสิ... บิ๊ก บิ๊กเลยนะ มายเฟรนด์คนนี้”
“จิงๆ เหรอ...” ป๋าโจวตอบหัวเราะๆ ด้วยภาษาเหมือนๆ กัน “ไอ ไลค์ บิ๊คค๊อค.. แทดด์ส วาย...ไอ อาส์คฮิมทูคัมทูไนท์” (I like big cock, that’s why I ask him to come tonight)
“ระวังนะป๋า ค๊อค ไบท์นะ”
“No, it will not bite me... ใช่ไหม...” ประโยคสุดท้าย ป๋าโจว หันมาถามผม... มือยังคลึง “เจ็ดนิ้วฝังมุก” ของผมจนมันแข็งเป็นลำอยู่ใต้กางเกง...
ผมหัวเราะ ไม่รู้จะตอบว่ายังไง...เลยได้แต่กางขา เปิดทางให้ป๋าแกเล่น “K” ของผมตามสะดวก
แรกๆ ก็แค่จับคลำเล่นอยู่นอกกางเกง... แต่พอจับๆ ป๋าแกคงชักมันมือเข้า ก็เลยสอดมือลงไปในขอบกางเกงของผม เพื่อสัมผัสกับ “K” ของผมอย่างถึงเนื้อถึงหนัง...
ถ้า แกล้วงเล่นประเดี๋ยวประด๋าว คงไม่เท่าไร... แต่นี่เล่นล้วงแล้วล้วงเลย เพราะพอจับเจอมุกหกเม็ด ที่ฝังอยู่รอบKผม ป๋าโจว ก็หันมามองหน้าผม ทำตาโต... คลึงเม็ดมุกเล่นอย่างมันมือ... เล่นเอาผมต้องดึงชายเสื้อเชิ้ตออกมาปิดบังสายตาคนอื่น... แต่ดูเหมือนก็จะไม่มีคนสนใจสักเท่าไร...
ป๋าโจวคลึงเม็ดมุกเล่นไปมา ก่อนจะชะโงกหน้าเข้ามาใกล้ผม กระซิบ...
“What is it? (นี่อะไร)”
“มุก...” ผมบอกเป็นภาษาไทยเบาๆ
“What’s mook? (อะไรคือมุก)” ป๋าโจวแกทำหน้างงๆ “Can I see it? (ขอดูได้ไม๊)”
ผม ซึ่งดื่มเหล้าเข้าไปพอตึงๆ ก็เริ่มกระดิกภาษาอังกฤษบ้าง... ส่ายหน้าดิก... “โน... น๊อท เฮียร์ (ไม่ใช่ที่นี่)” ก่อนจะเอามือตะครุบมือของป๋าโจวที่ดึงออกมาป้วนเปี้ยนกับซิปผม... ถึงผมจะหน้าตึงยังไง แต่เอาออกมาโชว์ตรงนี้เห็นจะไม่เอาดีกว่า...
“โอเค...” ป๋าหันไปบอกชายหนุ่มคนที่นั่งถัดไปจากไอ้เดช ซึ่งท่าทางอาวุโสกว่าเพื่อน “Dan…. Check please….”
“โอ เค ป๋า ยูแคนโก... ไอ เทคแคร์เฮียร์” พี่แดน (ตอนหลังผมรู้ว่าแกน่ะ เบอร์หนึ่ง) บอกป๋าให้ขึ้นไปได้เลย เดี๋ยวพี่แดนจะจัดการทางนี้เอง
“OK, Thanks Dan… and I see your guys here tomorrow (โอเค ขอบคุณมาก แดน... เจอพวกลูกๆ ทุกคนที่นี่พรุ่งนี้)” แล้วป๋าโจวก็ลุกขึ้นยืนโบกมือให้ทุกคน ก่อนจะดึงมือผมให้เดินตามไป....
..........................................................................
อด ใจหน่อยนะครับ ผมต้องใช้เวลานึกเรียบเรียงเพราะตอนนี้มีตัวละครมาเกี่ยวข้องหลายตัว... เดี๋ยวสับสนว่าใครมาก่อนใคร... กำลังเขียนตอนถัดไปได้ครึ่งแล้วละครับ...
Have a good holiday... ครับ คนอ่านคนดีของไอ้ดิน
ดิน
-
มาจิ้มคุณพูห์ค่ะ (ชื่อนี้เปล่าน่า)
น่าอิจฉาจัง เลี้ยงได้ทีละ 25 คน
นี้ละค่ะ ไอดอลของตอง
อนาคตเราจะเลี้ยงมัน 30 คน
-
:z2:
เฮียดิน จะปืนกำแพงเมืองจีนแล้วอ่ะ กั่ก กั่ก
รีบมาเน้อ คอยแอบดูอยู่ อย่างเงียบ ๆ
แต่คาดว่า เฮียดินจะทำให้มันไม่เงียบ
สงสัยว่าจะมีเสียงครวญ จากเมืองจีนมาให้ได้ยินอย่างแน่นอน
อิ อิ แอบหื่นล่วงหน้าไปแล้วกร๊ากกกก
:z2: :oo1: :z2:
:pig4:
-
:haun4:
มาซ้อมไว้รอ
อิอิ
-
ฮาเร็มของป้าโจว
ถ้าเกิดป้าโจวแกติดใจเจ็ดนิ้วฝังมุก
สงสัยจะมี ไอ๊หยา ไอ๊หยา :pighaun:
-
:z1:
รอคระรอ
-
เหอๆ
ตามไปดูด้วยได้ม้ายยยยยยยยยยยยย
ฮี่ฮี่
-
โอ้ววว
ป๋าโจว เลี้ยงที 25 คนเลยรึ
:z2:
-
พี่อ้อ ไม่สนใจเลี้ยงบ้างเหรอครับ อิอิ
ผมยอมเป็นคนแรกให้เอาปะ
อิอิ
พี่ดินครับ มาลงต่อได้แล้วน๊า
-
ของเค้าดีจริงๆ
-
ชอบๆๆ
-
เฮ้อ...
คุณดิน...ทำค้าง...ห้าห้าห้า :z3:
:L2: :pig4: :L2:
-
บทที่ 56 ทางสายใหม่
ผม เดินตามป๋าโจว ขึ้นลิฟท์มาที่ห้อง... ห้องของป๋าโจวอยู่ตึกอีกซีกหนึ่ง ลักษณะเป็นสองชั้นเล่นระดับค่อนข้างสูง ชั้นล่างเป็นเหมือนห้องรับแขก แล้วมีบรรไดขึ้นไปชั้นบนที่เป็นห้องน้ำอีกห้องหนึ่งกับเตียงนอน
ป๋าโจว ทำท่าทางให้ผมไปอาบน้ำก่อน...
ไม่ นานผมก็ออกมาในชุดเสื้อคลุมแบบญี่ปุ่น สีขาวสะอาดตา... ป๋าโจวยิ้มให้แล้วบอกให้ผมลงไปรอที่ชุดโซฟารับแขกข้างล่าง ส่วนตัวป๋าก็เข้าห้องน้ำไปอาบบ้าง
ได้ อาบน้ำสดชื่น ค่อยยังชั่ว ผมนั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟาตัวยาว... ครู่ใหญ่ ป๋าโจวก็ออกมาในชุดเสื้อคลุมเหมือนๆ กัน เดินลงบรรไดมานั่งข้างๆ ผม...
แกนั่งมองด้านข้างของใบหน้าผมอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะยกแขนขึ้นโอบใหล่ผม
“You are so handsom, I like you Din”
ผม หันมามองหน้าแกยิ้มๆ ตอนนั้นฟังไม่รู้เรื่องหรอกครับ แต่เห็นแกยิ้มให้ ผมก็ใจชื้น แล้วเดาๆ เอาว่าคงไม่เลวนัก... เพราะคำว่าแฮนด์ซั่มเนี่ย มันแปลว่าหล่อนี่ครับ...
ป๋า โจวคงจะเห็นว่า ผมคงโต้ตอบกับแกไม่ได้ความแน่ๆ ก็เลยดึงผมไปจูบที่แก้ม มืออีกข้างหนึ่งก็เอื้อมมาล้วงเข้าไปตามรอยแยกเสื้อคลุมลงไปทักทายไอ้ดิน น้อย... จับเล่นอยู่ประเดี๋ยวเดียว...ไอ้ลูกชายตัวดี ก็ดีดตัว เด้งผึงผงาดขึ้นมาเต็มมือป๋า...
อีก ประเดี๋ยวสายรัดเสื้อคลุมของผมก็หลุดออกตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ ผมนั่งถ่างขาอยู่ที่เก้าอี้โซฟา โดยมีป๋าโจวนั่งคุกเข่าอยู่ที่พื้นตรงหว่างขาผม... ครับ... ลูกชายผมอยู่ในปากป๋าโจวแล้วเรียบร้อย...
“อือม... อิท.ส เวรี่ บิ๊ค... วันเดอรฟูล...”
เสียงป๋าโจวงึมงัม พร้อมกับอม “Kฝังมุก” ของผมเล่นอยู่ไปมา...
ผม ถ่างขากว้าง อำนวยความสะดวกให้ป๋าลวนลามผมตามสบาย...ทั้งKทั้งใข่ ไม่มีที่ไหนที่ถูกละเว้นไปสักตารางหุน... ดูเหมือนป๋าโจวจะพยายามเอาชนะผมด้วยปากให้ได้...
แต่ อย่างที่ผมเคยบอกในบทก่อนๆ... จากวันที่ทำงานวันแรก มาถึงตอนนี้ มันก็เกือบปีมาแล้ว... ความรู้สึกของการถูก “อมK” มันไม่ตื่นเต้นเท่าไรแล้วละครับ เพราะพวกเราจะคิดว่ามันเป็นการทำงาน... มันเป็นความเคยชินที่เด็กขายทุกคนเจอะเจออยู่ทุกวัน... เพราะฉะนั้น มันจึงเป็นการยากที่จะทำให้พวกเราเสร็จด้วยปาก...ยกเว้นแต่จะมีใจด้วยเท่า นั้น...
แล้ว “K” แข็งไม๊... แข็งสิครับ... เพราะมันเป็นงาน... มันเป็นความเคยชิน... ส่วนจะร้อง จะบิด จะคราง นั่นมันเป็นเรื่องของเด็กที่จะแสดงออกมา...
ดู เหมือนว่า ป๋าโจวจะใช้พยายามเป็นอย่างมากที่จะพิชิต “Kฝังมุก” ของผมให้ทะลักออกมาให้ได้... ทั้งมือทั้งปาก ร่วมกันมือเป็นระวิง แต่ฝีมืออย่างป๋าโจว เทียบชั้นแล้วยังห่างไกลนัก...
นาน พอดู ที่ผมนั่งถ่างขาให้ป๋าโจว ทำการลวนลาม “K” ของผม... ไอ้เสียวน่ะมีบ้าง แต่ ไม่ถึงกับว่าจะทำให้เขื่อนของผมแตกออกมาได้หรอกครับ
หลังจากใช้ความพยายามมาจนเหนื่อย ป๋าโจวก็ละริมฝีปากออกมาจากท่อนKฝังมุกที่จับไว้เต็มมือ พูดระคนหอบ
“Aow…. Din… you are so strong… I’m so tried… Please help me, I wanna eat your cum”
ผม มองท่าทางของป๋าแล้ว ก็พอจะเดาออกว่าป๋าแกต้องการอะไร... ค่อยๆ ดันใหล่แกให้นอนราบลงไปบนพรมหนานุ่ม ก่อนที่จะทาบตัวตามลงไป... ป๋าโจวครางเยือก เมื่อจมูกโด่งๆ ของผมซุกลงที่ซอกคอ... เม้มที่ติ่งหู... เคราสากๆ ถูไถไปมาเบาๆ จนตัวขาวๆ สั่นระริก... ขนลุกจนเห็นได้ชัด...
ผมจับท่อนฝังมุกของผมทาบไปบนหน้าขาของแก แล้วกดสะโพกบดเบียดไปมาให้ท่อนKของผมสัมผัสกับส่วนที่ไวต่อความรู้สึกบริเวณนั้น...
“Zzzzz... Din, you are so great! Aow Zzzzzz”
คุก เข่าคร่อมตัวขาวๆ ของป๋า... ค่อยๆ ลากท่อนKแข็งแกร่งของผมให้สัมผัสกับตัวป๋า... จนกระทั่งมาถึงหน้าอกนูนๆ ของแกที่ผมจับKถูไถไปมา... น้ำเงี่ยนใสๆ ไหลเยิ้มออกมาตรงส่วนปลายบ้างแล้ว
เดินเข่าสูงขึ้นไปอีก จนส่วนหัวบานอวบของKผม ชนกับจมูกของป๋าโจว...
ป๋า โจวจับท่อนของผมรูดไปมา แล้วแลบลิ้นเลียน้ำเงี่ยนที่เยิ้มออกมาอยู่พักนึง ก่อนจะจับมือผมไปจับที่ลำท่อนของผมเอง ทำท่าทางให้ผม “ว่าว” ส่วนป๋าอ้าปากรอ...
ผม พยักหน้าอย่างเข้าใจ ไม่ยาก... มือซ้ายของผมกดที่โคน “K” ถอกจนหัวบานแดงก่ำ เม็ดมุกปูด เส้นเลือดโปนไปทั่วลำยาวเจ็ดนิ้ว ส่วนมือขวากำที่กลางท่อนหลวมๆ รูดเข้าออกไปมา
ก้ม มองลงไป เห็นป๋าโจวหน้าแดงก่ำ ตาเยิ้ม... ขยับเลื่อนตัวลงมาจนกระทั่ง ปากของแก ตรงกับพวงใข่ของผมที่ห้อยยั่วยวน... ป๋าโจวอ้าปากกว้าง อมเข้าไปทั้งสองใบ แล้วใช้ลิ้นดุนไปมา มือข้างหนึ่งของแกเอื้อมมาลูบลอนหน้าท้องของผมอย่างหลงใหล
“อ๊าวซซซ ป๋าครับ... ซี๊ดซซซซ”
ผม ยืดตัวเสียว... มือที่กำท่อน “K” อยู่รูดเข้าออกเร็วขึ้น... ไม่นาน... ความเสียวก็พุ่งถึงจุด... ผมเกร็งกล้ามเนื้อจนเป็นมัด กระตุกเยือก ก่อนจะก้มตัว โก่งสะโพกขึ้น จับหัวบานๆ ให้ตรงกับปากป๋าโจว...
“อ๊าซซซซ... ผมออก แล้วครับ... ซี๊ดซซซ “
ป๋า โจวอ้าปากกว้าง อมหัวอวบบานของท่อนKของผมเข้าไปทั้งหัว ขณะที่ผมเกร็งตัวกระตุก ฉีดน้ำเงี่ยนขาวขุ่นเข้าไปในปากป๋าโจว เป็นระลอกๆ...แล้วผมก็เห็นแกกระตุกเยือก... หลับตาปี๋ ผมหันไปดู ปรากฎว่า มังกรฮ่องกง พ่นพิษขาวๆ ออกมาเต็มหน้าท้องของแกไปเสียแล้ว..
จนอาการเกร็งกระตุกของผมหยุดลง แต่ป๋าโจวหลับตาพริ้ม ดูดหัวบานของผมไม่ยอมปล่อย อย่างกับลูกวัวดูดนมจากเต้า...
ผม ยังนั่งคุกเข่าคร่อมตัวป๋าโจว ปล่อยให้แกดูดน้ำเงี่ยนจากลำKของผม แม้กระทั่งในลำกล้อง... ป๋าโจวก็ยังรีดเร้นออกมาจนหมด... จนพักใหญ่ ป๋าโจวถึงปล่อยKของผมให้เป็นอิสระ
“ Din, you are so hot and sexy… I like you very much… Boy!!!”
..........................................................................
คืน นั้น ก่อนนอน ผมยังตอก “มังกรไทยแลนด์ฝังมุก” ให้ป๋าโจวได้ลิ้มลองทางประตูหลังอีกหนึ่งรอบ... เล่นเอาป๋า ครางอู้เพราะไม่เคยโดนแบบพิเศษ “ฝังมุก” มาก่อน น้ำแตกไปโดยไม่ได้แตะต้องอะไรแม้แต่น้อย... แถมตอนนอน ยังเอามือกำไว้ตลอดเวลา... หนำซ้ำ ตื่นขึ้นมาตอนเช้า ยังสั่งอาหารเช้าจากโรงแรมมาเอาใจผม ก่อนจะปล่อยให้ผมอาบน้ำแต่งตัว
“Din, You will come again tonight. OK” ป๋าโจวบอกผม... ผมได้แต่รับคำเพราะฟังไม่ออก... ป๋าโจวยื่นเงินให้ผม มากพอดูสำหรับการทำงานคืนที่ผ่านมา...
..........................................................................
ออก จากโรงแรม เกือบสิบโมงแล้ว ผมเรียกแท็กซี่กลับมาที่หอพัก... หลับไปอีกพักใหญ่.... ตื่นมาอีกทีเกือบบ่ายสามแล้ว... อาบน้ำ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่า จะโทรไปหาพี่ปัทที่ให้นามบัตรผมมาตั้งแต่เมื่อคืน ผมค้นนามบัตรได้เดินลงมาที่ตู้สาธารณะ...
“ฮัลโหล” เสียง ผู้หญิงตอบมาตามสายหลังจากเรียกอยู่สองสามที... ผมจำได้ว่าเป็นพี่ปัทน่ะเอง
“พี่ปัทครับ ผมดินครับ”
“ดิน... โหย... พี่นั่งรอโทรศัพท์เรามาตั้งแต่เช้า... ทำอะไรอยู่ยะพ่อหนุ่มน้อย...” เสียงพี่ปัทต่อว่า... ผมหัวเราะหึๆ แก้ตัวไปตามเรื่อง... พี่ปัทก็คงพอจะเดาออกแล้วละครับ ว่าอะไรเป็นอะไร จึงตัดบทว่า คืนนี้ ทุ่มนึง ให้ผมรอพี่ปัทอยู่ที่ปากซอยหอพักที่พี่ปัทมาส่งผมคราวก่อน...
ผมโทรไปบอกพี่รัตน์ ว่าคืนนี้ไม่เข้าไปทำงาน พี่รัตน์ถามเรื่องป๋าโจวว่าเค้าไม่ให้ผมไปอีกเหรอ... ผมบอกไม่รู้เหมือนกัน...
..........................................................................
ไม่รู้จะทำอะไร ผมก็เลยออกไปออกกำลังกายกับพวกพี่ๆ ที่หอ จนกระทั่งเย็น กลับมาอาบน้ำแต่งตัวไปที่จุดนัดพบ
ทุ่มตรง... รถสปอร์ตสีดำติดฟิล์มมืดก็วิ่งเข้ามาจอดเทียบ... ผมก้าวเข้าไปนั่งปิดประตูเรียบร้อย ก็พุ่งปราดออกไปราวกับจรวด...
พี่ปัทพาผมไปทานข้าวที่ร้านอาหารชานเมือง ริมแม่น้ำ ก่อนจะกลับมาที่ คอนโดของพี่ปัทในที่สุด...
หลังจากเอาเครื่องดื่มมาตั้ง พี่ปัทก็ทรุดตัวลงนั่งที่โซฟาตรงข้าม... “ว่ามา... พ่อตัวดี... มีอะไรจะเล่า... เล่ามาให้หมด”
ผมยิ้มให้พี่ปัท... ก่อนจะเล่าถึงสิ่งที่ตัวเองทำอยู่ในปัจจุบัน... (ยกเว้น รายละเอียดและภาคปฏิบัติอ่ะครับ)
“ผม คงทำอีกไม่นานหรอกครับพี่... เพราะตอนนี้ผมก็เรียนจบแล้ว ขอเวลาผมอีกนิด... ผมหางานกลางวันทำได้ ผมก็จะเลิก... ตอนนี้ ผมก็ยังไม่อยากกวนป๊ากับม๊าอ่ะครับ น้องผมก็ยังเรียนอยู่” ผมบอกพี่ปัทตรงๆ
“เราเรียนจบสาขาอะไรน่ะ ดิน” พี่ปัทถามหลังจากนิ่งไปพักนึง
ผม บอกสาขาวิชาที่ผมเรียนไป “...ผมไม่คิดหรอกครับ ว่าจะต้องได้งานที่ตรงกับสายที่เรียน ให้ผมชอบงานนั้นก็พอ...มีเงินเดือนพอเลี้ยงตัวเองได้... ไม่ต้องกวนทางบ้านผมก็พอใจแล้วครับ”
พี่ ปัทถอนหายใจเบาๆ สายตามองออกไปที่ระเบียง ที่มีแสงไฟลิบๆ... ผมยิ้มอย่างเดาใจถูก... พี่ปัทกำลังคิดหนัก เพราะพี่ปัทเองก็ไม่รู้จักผมดีพอเท่าไรนัก... เราก็แค่... คนที่เคยมีอะไรกัน ครั้งหนึ่ง เท่านั้นเอง... พี่ปัทอาจจะติดใจอะไรบางอย่างของผม แต่ ก็ไม่ได้หมายความว่า พี่ปัทอยากจะรับผิดชอบชีวิตผมทั้งหมด...
“พี่ ไม่ต้องกังวลกับผมหรอกครับ... ผมเข้าใจดี... ผมขอบคุณความหวังดีของพี่... ผมเองก็ไม่ได้อยากทำหรอกครับ ไอ้อาชีพแบบนี้ แต่... ความจำเป็นของแต่ละคนไม่เหมือนกัน... เมื่อผมมีทางเลือกอย่างอื่น ผมคงไม่เลือกทางนี้หรอกครับ”
พี่ปัทหน้าแดงวูบเมื่อผมรู้ทันความคิด... “ดิน... พี่ห่วงเรานะ”
“ขอบคุณครับ... แต่อย่างที่บอก... ผมทำอีกไม่นาน... ได้งานกลางวันผมก็เลิก”
“ถ้าพี่ให้เราเลิกวันนี้ แล้วมาอยู่กับพี่...” พี่ปัทถาม ไม่แน่ใจ
“ผม ก็กลายเป็นแมงดาไปเลยสิครับพี่” ผมพูดตรง... “อย่าเลยครับ... ถ้าผมจะเป็นอย่างนั้น ผมทำไปนานแล้ว ตั้งแต่ยังไม่ต้องเรียนจบด้วยครับพี่... อย่าให้ผมต้องดูถูกตัวเองไปมากกว่านี้เลยครับ”
“ดิน จ๋า พี่ขอโทษ...” พี่ปัทตกใจกับคำพูดผม... หน้าซีดเผือด... น้ำตาคลอเบ้าตาจนเกือบจะหยด...ยกมือพนม ขอโทษ... “พี่ไม่ได้คิดขนาดนั้น... พี่อยากจะช่วยดิน...”
ผม ลุกเดินเข้าไปนั่งข้างๆ...จับมือพี่ปัทมากุมไว้ “พี่ปัทครับ ผมขอโทษ ผมพูดตรงเกินไป... แต่ผมอยากจะบอกพี่ว่า ผมไม่อยากได้ความช่วยเหลือแบบนั้น...”
พี่ปัทพยักหน้า “พี่เข้าใจ... พี่ขอโทษ... เอาอย่างนี้นะ... พี่จะพยายามช่วยหางานกลางวันให้ดินทำ... อย่าโกรธพี่นะดิน...”
“ขอบคุณครับพี่...” ผมดึงพี่ปัทเข้ามากอดไว้ จุ๊บที่หน้าผาก... “โอ๋...ขวัญเอ๊ย ขวัญมานะครับ...”
พี่ปัทใช้กำปั้นทุบอกผมเบาๆ “คนผี... พี่พูดผิดไปหน่อยเดียว ตอบกลับมาทีตกใจหมดเลย...”
“พูดผิดอย่างนี้ต้องลงโทษ...” ผมขู่เบาๆ... ก่อนจะก้มลงประกบปากกับพี่ปัทที่ยกมือโอบรอบคอผม ตอบสนองการลงโทษของผมอย่างเต็มใจ...
..........................................................................
-
๋งี้ป๋าโจวจะว่าไงเนี่ย
พี่ดินมัวแต่มาอยู่กับสาวใหญ่ ไม่ยอมไปตามนัดของป๋า...
:z2:
-
ยังฮอตไม่เปลี่ยนเลย พี่ดิน
-
นั่นดิ ป๋าแกเคืองตายพอดี
เหอะๆๆๆ
มาต่อไวไวนะครับพี่ดิน
แล้วจิ้มให้ทะลุไปถึงพี่อ้อ
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
:oo1:
พี่ดินไม่ไปหาป๋าโจวซะแล้ว จะเป็นไงบ้างเนี่ย
พี่ปัท ได้โชคจากเฮียดินละสิคราวนี้ คึกคัก มะนี่ ฮ่า ฮ่า
:haun4:
-
แล้วนัดป๋าโจวละค้า
ฮี่ๆ
-
ผิดนัดป๋าเหรอ
-
:pighaun: :jul1:
thanks พี่Junrai_Hyper &พี่ดิน ค่ะ
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
สุดยอดมากครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
:m25:
ซ้อมรอรอบสอง
-
ดินแอบไปกินหอยเจ็ปัท ป้าโจวก็หงี่ละซิ
-
ไอหย๊า..อย่างนี้ป๋าก็รอพี่ดินอะจิ เฮ้อสงสารป๋า กอดกอดกอด
-
:o8:
พี่ดิน
เสร็จจากพี่ปัทแล้วกลับไปห่ ป๊า หน่อยเซ่
รออยู่น้า
:z1:
:z2: :pig4: :z2:
-
:3123: :3123: :3123: :3123: :3123:
รีบมาต่อนะครับ
รอเป็นกำลังใจให้นะครับ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
บทที่ 57 ลูกคนล่าสุด....
วันรุ่งขึ้น พอผมเดินเข้าไปในร้าน พี่น้อยก็เดินเข้ามาทันที
“มาแล้วเหรอ พ่อตัวดี... พี่กำลังจะถูกป๋าโจวฆ่าตายอยู่แล้วรู้ไม๊”
ผมทำหน้าเหรอ... มองไปที่เคานเตอร์ เห็นพี่ฟางนั่งหน้าคว่ำอยู่... อะไรกันฟะ...
เดินเข้าไปยกมือไหว้พี่รัตน์ ที่มองค้อนประหลับประเหลือก ก่อนจะหันไปยกมือไหว้พี่ฟาง
“สวัสดีครับ พี่ฟาง”
“ย่ะ... เมื่อคืนหายไปไหนมา ทำไมเราไม่ไปหาป๋า... รู้ไม๊ อารมณ์เสียจนใครก็เข้าหน้าไม่ติด ฟาดงวงฟาดงาไปทั่ว ลูกรักอย่างไอ้เดชยังโดนหางเลขไปด้วย... เฮ้อ... กระเทยแก่หลงK” ประโยคสุดท้ายพี่ฟางหันมาเมาท์ป๋าโจว กับพี่น้อย...
“ก็ ไม่รู้นี่ครับว่าป๋าแกพูดว่าอะไร...” ผมบอกพลางยิ้มให้...
“เอาละ... ช่างเหอะ แต่ยังไงเดี๋ยวเราต้องไปกับพี่” พี่ฟางสรุปตอนท้าย...
ผม หันไปมองพี่รัตน์... วันนี้วันพุธ ปรกติพี่ต๋องจะเข้ามาหาผม... (จากตอนที่ 22 ลูกค้าประจำ กับ 23 อารมณ์ “หวาน” ครับ) พี่รัตน์ทำหน้าลำบากใจ... เพราะพี่ต๋องเองก็เป็นลูกค้าประจำที่มาหาผมทุกวันพุธไม่ขาด ยกเว้นตอนที่ผมไปเชียงใหม่กับลากลับบ้านเท่านั้น...
“ไปเหอะดิน เดี๋ยวพี่คุยกับพี่ต๋องเอง พี่จะบอกว่าวันนี้ เราลา...” พี่รัตน์หาทางออกในที่สุด
ผม พยักหน้า... ยังไงก็ได้... แต่ลึกๆ ก็ยังไม่ค่อยสบายใจอยู่ดี... พี่ต๋องเป็นลูกค้าประจำที่มาทุกวันพุธ แล้วไม่เคยเอาใครไปเลย ยกเว้นผม...
ผมขอตัวเข้าห้องน้ำ ทำธุระส่วนตัวครู่นึง ก็ออกมา... กำลังจะเดินตามพี่ฟางออกไป... สิ่งที่ผมกังวลอยู่ลึกๆ ก็มาถึงจนได้
“พี่ต๋อง”
ผม พึมพำเบาๆ เมื่อเห็นลูกค้าที่เปิดประตูเข้ามา... พี่รัตน์เองก็หน้าเสียไปเหมือนกัน... แต่ยังไม่ทันจะพูดอะไร พี่ฟางก็ดึงมือผมออกประตูร้านไปแล้ว...
..........................................................................
ไม่นานนัก ผมกับพี่ฟางก็นั่งรถแท็กซี่มาถึงโรงแรมริมน้ำชื่อดังที่เดิม พี่ฟางพาผมเดินเข้าไปที่ บาร์ไม้ไผ่....
พอ ผมเดินเข้าไป สายตาทุกคู่ก็หันมามองผม รวมทั้งป๋าโจวด้วย... เด็กคนที่นั่งอยู่ทางขวาของป๋า ถูกพี่แดนเรียกออกมา... แล้วผลักผมลงไปนั่งแทน...
พี่ฟางพูดอะไรกับป๋าไม่รู้... เห็นป๋าพยักหน้าหงึกหงัก... ก่อนจะหันมายิ้มให้ผมตาเชื่อมเยิ้ม...
“Where have you been last night, Din?...” เสียงป๋ามีอาการเมาเล็กน้อย
ผมยิ้มให้ป๋า... แก้วเหล้าถูกนำมาเสริฟ ผมยกขึ้นจิบเล็กน้อย...
ป๋าโจวดึงเก้าอี้ผมให้ไปนั่งข้างๆ... โอบใหล่ผมแล้วดึงเข้าไปหอมแก้ม... “I miss you so much, my boy”
ผม หันไปมองหน้าคนอื่นๆ ที่นั่งอยู่ในห้อง ทุกคนทำหน้าประหลาดใจในอาการของป๋าโจว... พี่ฟางทำท่าโล่งอก... (ตอนหลังพี่ฟางบอกว่า โล่งอก เพราะป๋าอารมณ์ดีขึ้น... แต่ประหลาดใจ... เพราะป๋าไม่เคยแสดงอาการชอบใครออกหน้าออกตาแบบนี้มาก่อน)...
นั่งกันอยู่สักพัก ป๋าก็บอกว่าอยากจะขึ้นไปนอนแล้ว พี่แดนบอกผมก่อนจะเดินตามป๋าออกมา...
“ดิน... ตั้งแต่วันนี้... เรามาหาป๋าทุกวันเลยนะ... ไม่ต้องไปที่ร้านแล้ว... เดี๋ยวพี่จะให้ฟางไปเคลียร กับที่ร้านเอง...”
“ครับ พี่แดน”
พี่แดนตบใหล่ผม สายตาอบอุ่น เป็นมิตร...
“เอา... พี่ฝากดูแลป๋าด้วยละกันนะ...”
.............................................................
ผม เดินตามป๋ามาที่ห้องเดิม... แต่คราวนี้ ป๋าไม่ยักกะบอกให้ผมไปอาบน้ำก่อน เห็นแกเดินขึ้นบรรได...ผลุบหายเข้าไปในห้องน้ำ... ไม่นาน ก็โผล่หน้าออกมากวักมือเรียก...
เดิน เข้าไปในห้องน้ำอย่างงงๆ... เห็นที่อ่างอาบน้ำมีน้ำเต็ม พร้อมกับฟองสบู่เต็มไปหมด... ป๋าจับผมยืนนิ่งๆ แล้วค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อผมออก เอาไปแขวนไว้อย่างดี ก่อนจะเลื่อนมาที่หัวเข็มขัดกางเกง... ป๋าโจวทำอย่างกะผมเป็นเด็กๆ... พอลอกคราบผมออกหมด... ป๋าโจวก็นั่งคุกเข่าลง สองมือกุมประคองหนึ่งดุ้นกับสองลูกของผมเอาไว้...แล้วยื่นหน้าเข้ามาจูบ ฟอด... พึมพำ...
“ไอไลค์ยู... ดิน”
ได้ เรื่องสิครับ... ไอ้ลูกชายผม พอถูกรุกรานจากบุคลภายนอก มันก็เด้งผึงผงาดขึ้นมาชนหน้าผากป๋าโจว... ชนิดเป็นของแหลม ก็ได้มีหวาดเสียวกันมั่ง...
แต่ ป๋าโจวไม่ยักกลัวแฮะ... กลับฝังจมูกลงตรงพวงไข่ผมแรงๆ เล่นเอาผมเสียววูบ... ท่อน “K” ผมพาดตามยาวไปบนหน้าของป๋าโจว... ยาวเลยหน้าผากป๋าขึ้นไปอีก...
ยืนกางขาเกร็ง ปล่อยป๋าแกตามสบาย... น้ำใสๆ เริ่มไหลเยิ้มออกมาจากรอยแยก ส่วนปลายบานๆ หยดลงบนหน้าผากของป๋า
...จนพักใหญ่ เมื่อชื่นชมกับของเล่นส่วนตัวของผมจนพอใจแล้ว ป๋าโจวก็ค่อยประคองให้ผมนอนลงที่อ่างอาบน้ำที่มีฟองสบู่อยู่เต็มอ่าง....
เหมือน เด็กๆ ที่มีคนอาบน้ำให้... ป๋าโจวเอาสบู่เหลวเทลงบนฟองน้ำนุ่มๆ แล้วลูบไล้ทำความสะอาดไปทั้งตัวผม....ตั้งแต่ลำคอ หน้าอก หน้าท้อง ซอกแขน ซอกขา ไปจนถึงปลายเท้าแล้วขึ้นมาตรง “เจ็ดนิ้วฝังมุก” ของผมอีกที... ป๋าทำอย่างเบามืออย่างกับกลัวมันจะช้ำอย่างนั้นแหละ... (ทีตอนอมไม่ยักกลัวมันช้ำ... พยายามเหลือเกินจะอมให้หมดดุ้น... )
เสร็จ จากทำความสะอาดตัวแล้ว ป๋าก็ทำท่าให้ผมล้างหน้า สระผม (เหม็นควันบุหรี่ครับ) จนสะอาดเอี่ยม... ดึงผมให้ออกมาจากอ่างน้ำ... เช็ดตัวจนแห้ง... เอาเสื้อคลุม มาใส่ให้ แล้วประคองไปนอนที่เตียง ทำอย่างกับผมเป็นเด็กๆ หรือเป็นลูกอ่อนของแกจริงๆ....
ป๋าโจวหายเข้าไปในห้องน้ำอีกครับ ผมได้ยินเสียงฝักบัว... คงอาบน้ำทำความสะอาดตัวเองอ่ะครับ... ผมนอนมองเพดานจนหลับไปจริงๆ...
.... หลับไปนานเท่าไรไม่รู้เหมือนกันครับ แต่รู้สึกตัวอีกที ก็รู้สึกอุ่นๆ ที่ไอ้ลูกชายตัวดี... ผมหรี่ตาขึ้นดู... ป๋าโจวนั่นเองละครับ กำลังสนุกสนานอ้าปากอมหัวไอ้ลูกชายของผมที่ผงกหัวรับแขกแทนพ่อมันอย่างไม่ เกรงกลัวผู้บุกรุก...
ผม เห็นป๋าโจว อ้าปากกว้าง ทั้งอมทั้งดูด “K” ของผม อย่างเพริดเพลิน... จากหัวบาน มาตามลำที่มีเม็ดมุกเป็นระยะๆ สลับกับเส้นเลือดโปนๆ จนไปถึงไข่สองใบ ที่ป๋าโจวอ้าอมเข้าปากไปทีละข้าง แล้วใช้ลิ้นดุนเล่นไปมา...
ท่า ทางป๋าแกจะชอบ “Kฝังมุก” เป็นพิเศษ เพราะเห็นแกดูดอมอย่างไม่เบื่อ... งานนี้มียาว... ผมยกมือขึ้นหนุนหัว ถ่างขาให้ป๋าโจวเล่นกับลูกชายของผมตามสะดวก
“I love you, Din”
ป๋าโจวเงยหน้าขึ้นมาบอกผม...
ให้ อ่อนภาษาอังกฤษยังไง ผมก็ฟังออกครับ กับประโยคนี้... แต่ถามว่ารู้สึกอะไรไม๊ ก็ดีใจนะครับ ที่มีคนรัก... แต่ก็ไม่ได้อะไรมากมาย... ผมถึงได้แต่ยิ้มให้กับขมิบกล้ามเนื้อจนลูกชายผงกหัวเตือนให้ป๋าจัดการกับมัน ต่อ...
ไม่ต้องรอเตือนเป็นครั้งที่สอง... ป๋าโจวก้มหน้าลงไปจัดการกับ ท่อนKของผมต่อ...
ก็ อย่างที่บอกละครับ... เด็กขายอย่างผม มาถึงตอนนี้เนี่ย ความรู้สึกของการถูกอม “K” น่ะมันไม่ตื่นเต้นเท่าไรแล้ว ความเสียวน่ะมี... แต่ไม่เพียงพอที่จะทำให้ผมถึงจุดสุดยอดได้ง่ายๆ ยกเว้นแต่กับคนที่เรามีใจ และอารมณ์ร่วมด้วยเท่านั้น
ไม่ ต่ำกว่าชั่วโมงที่ผมปล่อยให้ป๋าโจว “ทั้งดูดทั้งอม” Kกับไข่สองใบของผม จนเห็นว่าป๋าโจวเริ่มหอบ... หน้าแดงด้วยความอยาก... ผมถึงเอามือมา “สาวว่าว” ให้ตัวเอง...
เริ่มจากช้าๆ ก่อน แล้วเพิ่มความเร็วขึ้น ตามปริมาณความเสียวที่เพิ่มขึ้น...
จนความเสียวพุ่งขึ้นถึงจุดสุดยอด มือที่สาวว่าวของผมรัวเร็ว พร้อมกับเกร็งกล้ามเนื้อจนเป็นลอนชัด กระตุกเยือก...
“อูยซซซ ผมออกแล้ว...ซี๊ดซซซซ...ป๋าครับ”
ป๋า โจวอ้าปากรอรับน้ำเงี่ยนของผมที่พุ่งออกมาจากส่วนปลายบานของท่อนKอย่างกับ ท่อแตก... ผมกดหัวของป๋าโจวให้อมลึกเข้ามาอีกมือนึงจับส่วนโคน “ป้อน” น้ำเงี่ยนให้ป๋าโจวดูดอย่างสุดเสียว
“อ๊าซซซซ ....ซี๊ด...”
ป๋า โจวอมส่วนปลายอวบบานของ “K” ผมมือข้างหนึ่งสอดลงไปด้านล่าง ผมเห็นแกทำอะไรยุกยิกอยู่ประเดี๋ยวเดียวก็หลับตาปี๋... เกร็งตัว...กระตุกเยือก... แต่ปากของป๋าก็ยังดูด “K” ของผมไม่ยอมปล่อย...
นาน พอดู... ป๋าโจวจึงลุกขึ้น... ปล่อยKของผมเป็นอิสระ... เดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ประเดี๋ยวเดียวก็มีผ้าขนหนูผืนเล็ก ชุบน้ำหมาดๆ ออกมา เช็ดทำความสะอาดท่อนKที่แกดูดอยู่เมื่อกี้... จนหมดคราบความเสียวที่ผ่านมาเมื่อกี้...
เอาผ้าเข้าไปเก็บแล้วป๋าโจว ก็ขึ้นมานอนเคียงข้างผมบนเตียง หนุนไหล่...กอด...มือกุมแท่งKผมที่กลับมาแข็งผงาดอีกครั้งไว้แน่น...
ป๋าโจวจูบที่แก้ม กระซิบบอกผมอีกที...
“ไอเลิฟยู ดิน”
..........................................................................
เกือบ อาทิตย์เต็มๆ ที่ผมต้องมาหาป๋าโจวทุกวัน... ป๋าจะพาลูกๆ ไปกินข้าวที่โน่นที่นี่...สลับกันไป... ไปกันทีเป็นโขยง... ดูๆ ก็สนุกดีครับ ผมเริ่มสนิทกับพวกรุ่นพี่ๆ หลายๆ คน... คุยเล่นกันได้บ้าง... บางทีตอนเข้าห้องน้ำยืนฉี่อยู่ ก็มีคนชะโงกเข้ามาดู แล้วก็ทำปากจิ๊กจั๊ก... หันไปพูดกัน
“แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ป๋าหลงไอ้ดินมันได้ไงวะ... Kแม่ง... ใหญ่ก็ใหญ่ เสือกฝังมุกอีก...”
ผมก็ได้แต่หัวเราะหึๆ ไม่โต้ตอบ... แต่ถ้าพี่แดนอยู่ด้วย คนพูดก็จะโดนดุ “อย่าพูดอย่างนี้กับป๋า ไม่ดี...”
... ดูๆ ไปก็แปลกดีครับ จู่ๆ ที่คนๆ นึงจะเอาเงินมหาศาล มาทุ่มเลี้ยงเด็กหนุ่มๆ ตั้งยี่สิบกว่าคน ทั้งเลี้ยงข้าว กินเหล้า แถมให้ตังค์ใช้รายเดือนอีก... เดือนๆ นึงไม่ใช่น้อยๆ...
... จนกระทั่งวันที่ป๋าจะกลับ... ทุกคนก็มาพร้อมกันที่ บาร์ “ไม้ไผ่” อีกครั้ง... ป๋าควักสตางค์ออกมาเป็นปึกๆ ยื่นให้ทีละคนๆ จนครบ พอหมดก็ยื่นมาให้ผมปึกนึง... ผมไม่ได้นับหรอกครับ เพราะแต่ละวันป๋าก็จะยื่นเงินให้ผมทุกวันตอนเช้า มากพอดู... ก่อนที่ผมจะกลับหอพัก... ก่อนจะสั่งให้กลับมาตอนเย็นตามเวลาที่ป๋าบอก...
แล้วก็ยกขบวนกันไปไหว้พระพรหมที่ศาลหน้าโรงแรมเอราวัน(เก่า)... ก่อนที่ป๋าจะขึ้นรถของโรงแรมไปสนามบิน
พอป๋าไปแล้ว... พี่แดนก็หันมาบอกผม... “ดิน... วันที่... มาเจอป๋าด้วยนะ ที่เดิม... เราเป็นลูกคนล่าสุดของป๋าแล้วนะ...”
ผมยิ้มให้พี่แดนก่อนจะแยกตัวกลับหอพักของผม...
..........................................................................
ขอบ คุณนะครับ สำหรับการรอคอย... ขอบคุณสำหรับความเข้าใจที่มีให้นะครับ... ผมน่ะคิดถึงทุกคนเลย แต่ไม่รู้จะมีใครคิดถึงผมเหมือนผมคิดถึงหรือเปล่าน๊า...
แล้วจะมาต่อครับ... ผมสัญญา...
-
5555555555
และแล้ว พี่ดินก็ไม่ทำให้ผิดหวัง
ป๋ารักป๋าหลง
รอตอนต่อไปครับ
-
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/Merry_Christmas_Glitter_Wreath.gif)
-
:z1:
รอตอนต่อ ไปเน้อ พี่ดิน :z2:
-
พี่ดินสุดยอดเรยคะ
คิดถึงเหมือนกัน
:impress2:
รีบมาต่อน้า :haun4:
-
อยู่ๆก้ได้พ่อเพิ่มมาอีกคนเลยทีเดียวนะเนี่ย
คิดถึงพี่ดินทุกวันค่ะ
แอบมาเช้คตลอดเลย
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
-
(http://i234.photobucket.com/albums/ee208/decnote/Christmas/merry-chrismas.jpg)
-
(http://i367.photobucket.com/albums/oo111/taan19/st2.jpg)
to พี่ดินกะพี่พูห์ค่า
จ๊วบบบบบบบ
-
อิอิ ฮาเร็มป้าโจว :pighaun:
อิจฉาจังเลย
-
หุหุ และแล้วพี่ดินก็ได้เป็นลูกคนใหม่ของป๋าโจว
:mc3: Merry X'mass นะทุกๆคนนนนนน
-
พี่ดินเป็นลูกป๋าไปแร้วววววววว
-
ในที่สุดพี่ดินก็เสร็จป๋า
ว่าแต่ป๋านี่เดือนๆเค้าหมดเงินกะลูกๆไปเท่าไหร่เนี่ย
:z2:
-
^
^
^
นี่ๆ จิ้มซะให้พรุน
ฝากเขามาทัก อิอิ
พี่ดินยังไม่มาต่อเหรอครับ
รออ่านอยู่นะครับ
-
:z2:
:pighaun:
พี่ดิน ยังแน่นอน ไม่เปลี่ยนแปลง
อันนี้เป็นพวงสวรรค์ หรือ พรสวรรค์ กันแน่คร้าบบบ
ขอบคุณพี่พูห์ ที่ช่วยโพสด้วยนะครับ
ขอตามอ่านไปเรื่อยๆ
มัน..ห..อื่..น ได้ใจที่สุดแล้ว อ๊ากกซซ์
ขอบคุณ
:z2: :pig4: :z10: :pig4: :z2:
-
ติดตามมาตลอดอ่ะครับ
ทั้งบอร์ดนู้น และบอร์ดนี้
ในใจมีความสับสนมากมายในช่วงกลางๆเรื่อง (ของคุณดิน)
ตั้งแต่เรื่องของหมอปอ น้องโก้ พี่ต๋อง พี่ปัท คุณชล (มันจะเยอะไปไหมนี่) รวมถึงเจ้าแม่ (เล้า) หยั่งพี่ปิ๊ก พี่รัตน์
แต่พออ่านไปได้สักช่วง จึงค่อยเข้าใจความรู้สึกของคุณดินครับ
ว่าทำไมถึงได้รู้สึกแบบนั้น
ตัวผมเองนั้นเป็นเกย์ครับ (และอาจเป็นเกย์รับด้วย) แต่ไม่เคยรับจริงๆ สักที
จึงไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกของชายแท้ๆ เท่าไหร่ครับ (รวมทั้งเพื่อนผู้ชาย(แท้หรือเปล่า)ของผมด้วย)
เฮ้อ ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกของผมที่ได้อ่านเรื่องราวของผมยังไงดีครับ
เอาเป็นว่าสุดท้ายผมก็รู้สึกดีๆ กะคุณดินมากๆ เลยครับ
เป็นกำลังใจให้เขียนตอนจบของภาค "คำสารภาพของเด็กขาย (รุ่นเก่า)" ให้ทันก่อนปีใหม่นะครับ (ตามที่สัญญาไว้ที่บอร์ดนู้น) อิ อิ
และมาต่อภาคใหม่ (ในชุด ดินกะชล หรือ)มาม่า (ไวไว) นะครับ
-
ติดตามมาตลอดอ่ะครับ
ทั้งบอร์ดนู้น และบอร์ดนี้
ในใจมีความสับสนมากมายในช่วงกลางๆเรื่อง (ของคุณดิน)
ตั้งแต่เรื่องของหมอปอ น้องโก้ พี่ต๋อง พี่ปัท คุณชล (มันจะเยอะไปไหมนี่) รวมถึงเจ้าแม่ (เล้า) หยั่งพี่ปิ๊ก พี่รัตน์
แต่พออ่านไปได้สักช่วง จึงค่อยเข้าใจความรู้สึกของคุณดินครับ
ว่าทำไมถึงได้รู้สึกแบบนั้น
ตัวผมเองนั้นเป็นเกย์ครับ (และอาจเป็นเกย์รับด้วย) แต่ไม่เคยรับจริงๆ สักที
จึงไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกของชายแท้ๆ เท่าไหร่ครับ (รวมทั้งเพื่อนผู้ชาย(แท้หรือเปล่า)ของผมด้วย)
เฮ้อ ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกของผมที่ได้อ่านเรื่องราวของผมยังไงดีครับ
เอาเป็นว่าสุดท้ายผมก็รู้สึกดีๆ กะคุณดินมากๆ เลยครับ
เป็นกำลังใจให้เขียนตอนจบของภาค "คำสารภาพของเด็กขาย (รุ่นเก่า)" ให้ทันก่อนปีใหม่นะครับ (ตามที่สัญญาไว้ที่บอร์ดนู้น) อิ อิ
และมาต่อภาคใหม่ (ในชุด ดินกะชล หรือ)มาม่า (ไวไว) นะครับ
ผมก็แค่คนธรรมดาๆ คนนึงน่ะครับ ไม่มีหลักการอะไรพิเศษในชีวิตหรอกครับ บางครั้ง ผมก็ปล่อยชีวิตให้เป็นไปเรื่อยๆ ไม่ได้กำหนดอะไรมันมาก
แต่บางทีผมก็ ขีดเส้นดำเนินขีวิตในบางเรื่องจนน่ารำคาญเหมือนกันครับ...
ขอบคุณนะครับ ที่ติดตามเรื่องของผม ต้องจบก่อนสิ้นปีสิครับ (ในบล๊อคส่วนตัวมันจบไปแล้วอ่ะ)
เรื่องต่อไปขออีกพักนะครับ...
ดิน
-
^
^
^
พี่ดินมีบล็อคเป็นของตัวเองด้วย
:กอด1:
รอตอนต่อไป
-
ง่ะบล๊อกของพี่ดิน อยากได้จัง :impress2:
-
อยากเปิดฮาเร็มแบบป๋าบ้างจัง
:z1:
-
ง่ะบล๊อกของพี่ดิน อยากได้จัง :impress2:
:pig2:
บัตรเชิญมีอายุ 1 เดือนนะครับ ถ้าไม่เข้าไปตั้ง ชื่อกับรหัสผ่าน ระบบจะตัดออกอ่ะครับ
ดิน
-
^
^
^
แล้วมันเข้าทางไหนอ่ะพี่ดิน
:z13:
-
^
^
^
แล้วมันเข้าทางไหนอ่ะพี่ดิน
:z13:
พี่ต้องให้บัตรเชิญก่อนครับ แล้วจะมี URL ส่งไปให้ แต่ตอนนี้อ่านในนี้ก่อนดีกว่าครับ จะได้ไม่ข้ามตอนสนุกไป...นะครับ เด๋วจบเรื่องแล้วพี่จะเปิดให้เข้าไปอ่านนะ นะ...
:call: :pig4:
-
^
^
จิ้มๆๆ พี่ดินนนนนนน
-
มีคนจิ้ม + แระ
งั้นผมจิ้มให้มั่ง
อิ อิ
:pig4:
-
พี่ดิน หายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ่า
:serius2:
--------------------------------
มาสวัสดีปีใหม่ล่วง หน้าค่ะพี่
ขอให้พี่มีความสุขในทุกๆๆวัน นะค่ะ :L2:
-
สวัสดีปีใหม่นะค่ะพี่ดิน
-
บทที่ 58 “ความผิดของใคร”
หลัง จากป๋าโจวกลับไปแล้ว ผมก็พักไปวันนึงก่อนจะกลับมาทำงานในวันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันพุธพอดี... ยังไม่ค่ำเท่าไร ผมเลยเดินเข้าไปหาไอ้ชลที่หอพัก ภาวนาว่ามันอย่าเพิ่งออกไปทำงาน... (จะถามข่าวคราวในร้านน่ะครับ อย่าคิดมาก...)
“ไง... ลูกป๋า...” คำแรกที่มันทักผม...
“อะไรของมึง...”
“อ้าว... ก็พี่น้อยสิ... ลือสนั่นกันไปทั้งร้าน... ว่ามึงเป็นลูกคนโปรดคนใหม่ของป๋า”
ผมนั่งลงบนเตียง...หัวเราะหึๆ... เรื่องนึงละ...
“กูไม่ได้อยากรู้เรื่องนั้น... แต่กูอยากรู้เรื่องเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว...”
“เรื่องอะไร...” ไอ้ชลทำท่างงมั่ง
“เรื่องพี่ต๋อง...” ผมบอก เพราะไอ้ชลมันก็พอรู้เรื่องลูกค้าคนนี้ของผมอยู่บ้าง...
“ก็... พุธที่แล้ว กูเห็นเค้าเข้ามานั่งไม่พูดไม่จา... สั่งเหล้ามาเปิดแจกเด็กๆ... กูยังไปกินกับเค้าเลย... แล้วพอร้านปิดก็เช็คบิลกลับไป แต่ไม่ได้เอาใครไปด้วย...”
“พี่รัตน์ว่าไง...”
“จะว่าไง... กูเห็นเดินเข้าไปพูดอยู่สองสามคำ... แล้วก็เดินออกมา หน้าตาไม่ดีเท่าไร...”
ผมเอาสองมือลูบหน้าแล้วเสยผมขึ้นไปอย่างใช้ความคิด... ‘เอาละสิ กู...’
ไอ้ ชลนั่งอยู่ที่โซฟาหันหน้ามาทางผม หัวเราะหึๆ “ไงล่ะมึง... เสน่ห์แรงนัก... ทั้งเด็ก ทั้งผู้ใหญ่ ขนาดพูดกันไม่รู้เรื่องเท่าไรยังจับมึงกกไว้เกือบทั้งอาทิตย์ไม่แบ่งคนอื่น เลย... อีซิ้มนี่...”
ทั้งเครียดๆ แต่ผมก็ยังหัวเราะก๊ากออกมากับคำที่ไอ้ชลมันเรียกป๋าโจว... ช่างคิดนะมึง
“หึงกูเหรอ...” ผมทำหน้าล้อมัน
“เออ” ไอ้ชลหน้าแดง ค้อนผมนิดนึง... ไม่บ่อยครั้งนักที่มันจะแสดงออกแบบนี้ ทำให้ผมต้องหัวเราะออกมาอีกครั้ง... ทำเอาไอ้ชลอาย... แล้วมันก็แก้อาย ด้วยการลุกจากโซฟามานั่งข้างผม... จับหน้าผมไปจูบประกบริมฝีปากแน่น...
กับ ไอ้ชล... ผมไม่เคยปฏิเสธมันซะด้วย... แป๊บเดียว ทั้งมันทั้งผมก็เปลือยกอดกันอยู่บนเตียง... และอีกแป๊บ Kทั้งแท่งของผมก็เข้าไปอยู่ในปากมันแล้ว... ไม่เหลือสักกระเบียด...
“อูยซซซซ ชล... มึง...สุดยอด...”
ไอ้ชลมันเหลือบตาขึ้นมามองผมนิดนึง แล้วปฏิบัติการ “ดูดK” ของผม ต่ออย่างไม่สนอกสนใจกับอาการครวญครางของผม...
ไม่ ได้การ... เดี๋ยวเสร็จมัน...คาปาก... แล้วผมก็ต้องมาออกแรงเอามันอีกที... ไม่มีเวลาขนาดนั้น... ผมเลยดึงมันขึ้นมากอด...ทาบลำKของผมลงไปกับหน้าท้องของมัน “ดินน้อย” ทักทายกับ “ชลน้อย” อย่างคุ้นเคย...
แล้ว ไม่นานนัก ผมก็ฝังไอ้ดินน้อย ของผมเข้าไปในตัวของไอ้ชลอีกครั้งจนได้ จากนั้น ใครมีลูกเล่นชั้นเชิงอะไรก็ถูกงัดออกมาใช้กันอย่างถึงพริกถึงขิง...
..........................................................................
เกือบสามทุ่ม... หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ผมกับไอ้ชลก็เปิดประตูออกมา เจอไอ้เพชรนั่งกอดเข่าพิงผนังข้างประตูห้อง...
“อ้าว เพชร มานั่งทำอะไรที่นี่” ไอ้ชลถามอย่างแปลกใจ
เจ้าเพชรทำหน้าพิกล.... “หายกันมาทั้งคู่อย่างงี้ เดินเข้าไปพร้อมกัน พี่ดินกับพี่ชลก็โดนกัดเละสิ”
คือ ไอ้เพชรมันออกมาซื้อของ แต่มันเห็นหลังผมไวๆ ว่าเดินเข้าไปในซอยหอพักไอ้ชล...ตอนแรกมันก็ไม่ได้คิดจะตาม แต่ เห็นเกือบสองทุ่มแล้ว ผมยังไม่เข้าไปที่ร้าน เลยบอกพี่รัตน์ ว่าจะไปกินข้าว... แล้วก็มาที่หอพักไอ้ชล ว่าจะเคาะเรียก แต่ได้ยินเสียง ผมกับไอ้ชลทำอะไรกัน มันก็เลยนั่งรอ เพราะมันคิดแล้วว่า ถ้าพี่ปิ๊กเห็นว่าผมเดินเข้าไปพร้อมกับไอ้ชล ก็คงจะหาเรื่องกระแนะกระแหนอีก... (ไอ้ห่า เค้าไม่คิดว่ามึงร่วมด้วยเหรอวะเพชร... อย่างกับไม่เคยแน่ะ...หุ หุ)
เรา แวะกินข้าวกัน ก่อนจะเดินเข้าร้านซึ่งก็เป็นอย่างที่คิด... พี่ปิ๊กยืนอยู่หน้าร้าน มองค้อนนิดนึง... ก่อนจะถามไอ้เพชรว่าไปเจอผมสองคนที่ไหน... ไอ้เพชร ก็บอกว่าออกไปเห็นผมทานข้าวอยู่ก่อน มันเข้าไปนั่งด้วย สักพักไอ้ชลก็มา... ถึงใช้เวลาเยอะไปหน่อยกว่าจะเข้ามา... อืมมมม... ใช้ได้ ไอ้น้องรัก...
..........................................................................
เดินเข้าไปในร้าน พี่ต๋องนั่งคุยกับพี่รัตน์อยู่ก่อนแล้วที่โซฟาชุดติดมุม... พอผมเดินเข้าไปพี่รัตน์ก็เรียก
“ดิน... มาคุยกับพี่ต๋องหน่อยสิ...”
ผมเดินเข้าไปยกมือไหว้พี่ต๋อง ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้อีกตัวหนึ่ง
“ไง... สุดหล่อ...ได้ข่าวว่า กลายเป็นลูกคนโปรดของป๋าไปแล้วรึ...” พี่ต๋องเปิดฉากได้ไม่ดีนัก...
“ใครว่าครับ” ผมยิ้มให้... จ้องตาพี่ต๋อง... ทำใจดีสู้เสือ
“ต้อง ถามอีกว่าใคร... เค้าพูดกันทั้งร้าน... ป๋าฮ่องกง เหมาอ๊อฟไปทั้งอาทิตย์... เป็นไงล่ะ... คงได้เยอะละสิ...” พี่ต๋องทำเสียงสูงขึ้นจมูก
“ผม ไม่ทราบครับ ว่าใครจะว่ายังไง... ผมรู้แต่ว่า ป๋าเค้าเป็นลูกค้า ต้องการให้ผมอยู่กับเค้าจนกระทั่งเค้ากลับ... แล้วเค้าก็มาจ่ายค่าอ๊อฟกับทางร้านแล้ว... ส่วนเรื่องได้เยอะหรือเปล่า... ก็ไม่ได้มากมายอย่างที่ผมไม่เคยได้... แต่เท่าไรเนี่ยะผมคิดว่ามันไม่ดีที่จะเอามาพูดนี่ครับ” ผมอธิบายยืดยาว...
“ปก ป้องกันเหลือเกินนะ ดิน... ใครจะมาพูดจากระทบกระทั่งป๋าไม่ได้เลยหรือ... ใช่สิ... ตอนนี้ เป็นลูกเค้าไปแล้วนี่... คนอื่นๆ คงไม่มีความหมาย....” ยิ่งพูดพี่ต๋องยิ่งแรงขึ้น... นัยน์ตาเริ่มแดง
“พี่ ต๋องครับ....ผมไม่ได้ปกป้องป๋าเค้ามากไปกว่าลูกค้าคนอื่นๆ เลย... เค้าก็คือลูกค้าคนนึงเหมือนกัน... ส่วนเรื่องเป็นลูก... ผมว่าผมมีป๊าผม... เป็นพ่อผมคนเดียวก็พอนี่ครับ ไม่เห็นต้องไปเป็นลูกของใคร”
“หมั่นไส้... อย่ามาพูดดีไป... เรามันก็เหมือนคนอื่นๆ แหละ ใครเค้าให้เยอะกว่าก็ไปกับเค้า...ฮึ...”
ประโยคสุดท้ายของพี่ต๋อง เหมือนกับมีดที่ตัดความอดทนของผมให้ขาดสะบั้น...
“พี่ ครับ... ผมยอมรับ ผมเป็นเด็กขาย... ขายน้ำเงี่ยนแลกเงิน” ผมพูดตรง “ใครให้เงินผมก็ไปกับเค้า... มันเป็นหน้าที่... มันเป็นอาชีพของผมไม่ใช่หรือครับ... แล้วพี่จะมาเอาอะไรกับผม... พี่มาว่าผมอย่างนี้ พี่อยากให้ผมทำยังไงครับ... ทิ้งทุกคน มากับพี่ทุกครั้งเหรอครับ... พี่คุยกับพี่ปิ๊กพี่รัตน์หรือยังครับ ว่าพี่เค้าให้ผมทำยังไง...”
ผม ตาแดงก่ำด้วยความโกรธ... “ถ้าพี่ว่าผมเหมือนคนอื่น... พี่ทำไมไม่ซื้อไปเลี้ยงซะเลยล่ะครับ... แต่พี่ถามเจ้าตัวเค้าดูหรือยัง ว่า เค้ายอมให้พี่กระทำอย่างที่ว่าหรือเปล่า...”
พี่ต๋องอึ้ง... หน้าซีดเผือด เมื่อเห็นผมโกรธจริง...
“พี่ครับ... ถ้าพี่คิดว่าผมไม่ดี... พี่อ๊อฟคนอื่นไปเถอะครับ... ผมขอร้อง...”
ผมยกมือไหว้พี่ต๋องแล้วเดินออกมาจากเก้าอี้ชุดตรงนั้น ตลอดเวลา เราคุยกันไม่มีใครรู้ว่าเราคุยอะไรกัน เพราะเสียงเพลงในร้านกลบหมด
“ดิน... ดะ เดี๋ยว...” พี่ต๋องเรียกผม แต่ผมไม่สนใจ เดินออกไปทางหลังร้าน... เปิดประตูด้านหลังออกไปยืนสงบสติอารมณ์
'... พี่ต๋องเอาสิทธิ์อะไรมาว่าผมแบบนี้ ผมก็แค่เด็กขาย... ผู้ชายขายตัว แต่ผมไม่ได้ขายวิญญาน ผมทำไปตามหน้าที่... ทุกคนเป็นลูกค้าของผม... หน้าที่ของผมคือให้ความสุขกับลูกค้าให้มากที่สุด...'
ครู่เดียว พี่ปิ๊กก็เปิดประตูออกมาเรียก...
“ดิน... เข้ามาก่อน... พี่ต๋องเค้าอยากจะคุยกับเรา” เสียงพี่ปิ๊กไม่ดีนัก พยายามจะออกคำสั่ง แต่ผมหันไปยกมือไหว้....
“พี่ปิ๊กครับ... ผมขอ... วันนี้ผมไม่อยากคุยกับพี่ต๋อง...” ผมพูดเสียงหนัก..
“แต่เค้าเป็นลูกค้าประจำของร้านนะ” พี่ปิ๊กขึ้นเสียง
“ครับ... พี่ให้เค้าอ๊อฟใครไปก็ได้นี่ครับ... วันนี้ถ้าให้ผมไปกับพี่เค้า... พี่เค้าก็ไม่มีความสุข... ผมทำอารมณ์ไม่ได้หรอกครับพี่” น้ำเสียงผมจริงจัง...
พี่ปิ๊กมองผมนิ่งอยู่อึดใจนึง เมื่อเห็นว่าผมไม่เข้าไปแน่ จึงผลุบหายเข้าไปเอง....
อีกครู่ใหญ่... ประตูก็เปิดออกมาอีกครั้ง ผมหันไปมอง... พี่รัตน์...
“ดิน... โกรธเจ๊หรือเปล่า...” น้ำเสียงของพี่รัตน์อ่อนลง เวลาพี่รัตน์ยอมแพ้ จะใช้คำแทนตัวว่าเจ๊ตลอด...
“เปล่าครับ” ผมส่ายหน้า
“เจ๊ ขอโทษนะ... เข้าไปข้างในเถอะ... ไม่ไปกับพี่ต๋องคืนนี้ ก็ไม่เป็นไร เจ๊เข้าใจ...พี่ต๋องเค้าไปแล้วละ...” พี่รัตน์เดินเข้ามาดึงแขนผมเข้าไปในร้าน... จับผมไปนั่งที่สตูลข้างเคานเตอร์... แล้วบอกพี่ป้อม...
“ป้อม เอาน้ำมาให้พี่เค้าแก้วเร้ว... วันนี้พี่ดินงอนอ่ะ...” พี่รัตน์ล้อผม... “ร้อยวันพันปี ไม่เคยเห็นดินมันโกรธ... วันนี้ ปังเดียว...ลูกค้าประจำกระเด็นเลย” พี่รัตน์พูดไม่เดือดร้อนเท่าไรนัก
ระหว่าง นั้น พี่ปิ๊กเดินเข้ามาสั่งเครื่องดื่มให้ลูกค้า... “ป้อม วิสกี้โค๊ก สองแก้ว...โต๊ะ สี่นะ... เอาใจกันเข้าไป อีแม่เล้าก็ปานนั้น อีกหน่อยเด็กมันก็ขี่คอจนได้... ลูกค้าประจำมันยังทิ้ง แต่หาเวลาไปเอากันเองได้... ไม่รู้มันจะมาขายทำอะไรกัน”
ผม หน้าร้อนผ่าว... ตาวาว... แต่พี่รัตน์ลุกขึ้นยืน...จับแขนผมไว้... “ปิ๊ก... ไม่ต้องพูดอะไรได้ไม๊... ชั้นรับผิดชอบเอง คดีนี้ชั้นทำเอง...”
“ฮึ” พี่ปิ๊กสะบัดค้อนแล้วเดินออกไป
“ใจเย็นๆ นะดิน... เราไม่ผิดหรอก เจ๊ผิดเอง... เดี๋ยวเจ๊พูดกับพี่ปิ๊กเค้าเองนะ...” พี่รัตน์บอก...
ผมผ่อนลมหายใจช้าๆ พยายามทำใจให้สงบ ครู่ใหญ่ อารมณ์ ผมก็ค่อยเย็นลง... ท่าทางบรรยากาศคืนนี้ จะ 'มาคุ' มากไปหน่อยแล้ว...
“พี่ รัตน์ครับ... คืนนี้ ผมขออ๊อฟตัวเองดีกว่านะครับ ผมอยากกลับบ้าน” ผมบอกพี่รัตน์ (อ๊อฟตัวเอง ก็คือการจ่ายเงินให้กับทางร้านเพื่อเอาตัวเองออกมา... )
พี่รัตน์มองหน้าผมครู่นึง... ก่อนพยักหน้า...
“ไปเหอะ... ไม่ต้องหรอก... คืนนี้ถือว่าเจ๊ทำผิดเอง...”
ผม ยกมือไหว้พี่รัตน์ พี่ป้อม... แล้วเดินออกไปทางหลังร้านอีกครั้งหนึ่ง เปิดประตูเดินออกไป... พอปิดประตูหลังร้านสนิท ก็ดูเหมือนว่า เสียงดนตรี นักร้องต่างๆ จะถูกตัดออกอย่างสิ้นเชิง...
สัญชาติ ญานมันบอกผมว่า อีกไม่นานหรอก... เส้นทางของผม บนถนนสายโลกีย์แห่งนี้ คงจะหมดลง... แล้วผมก็จะฝังทุกสิ่งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง อย่างที่สัญญากับรูปปั้นพ่อขุนฯ ไว้ เมื่อวันที่ผมไปไหว้ท่านตอนรู้ผลวิชาสุดท้าย....
ผม สูดลมหายใจลึก...มือล้วงกระเป๋ากางเกง... ก่อนจะก้าวช้าๆ เดินออกซอยเล็กๆ ทางด้านหลังของร้านที่จะไปออกอีกถนนหนึ่ง... ทิ้งความอึกทึกครึกโครม วุ่นวายในร้านไว้เบื้องหลัง... อย่างน้อยก็... คืนนี้...
..........................................................................
ใกล้เข้ามาแล้วครับ สำหรับตอนจบ... อ่านแล้วคอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ไอ้ดินหน่อยนะครับ
ใจหายเหมือนกันครับ ว่า เดินเรื่องมาจนเกือบจบ "คำสารภาพฯ" แล้ว...
อีกอย่าง... คนอ่านของผมก็น่ารัก แล้วหลังจากนี้ผมจะเอาอะไรไปเล่าให้คนอ่านคนดีของผมฟังอีกล่ะครับ....
คิดถึงแย่เลยครับ....
ดิน
-
เป็นงี้ก็แย่เนอะ ทั้งๆที่ไม่มีใครตั้งใจให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมา
:กอด1: พี่ดินเป็นกำลังใจให้แล้วกัน
-
เรื่องไม่เข้าใจกันก็เลยจบไม่ค่อยสวยเท่าไร
แต่ก็ผ่านมาได้แล้ว
ป้าขอเล่นตัวนี้มั่ง :z13:อิอิ
-
เข้ามาให้กำลังใจพี่ดิน หุหุ :กอด1:
ยิ่งรู้ว่าใกล้จบยิ่งใจหายอะ แง่ :o12:
-
ง่ะ พี่ต๋องไม่น่าพูดงั้นเรยอะ ใจร้ายจัง พี่ปิ๊กอีกคนง่ะ :monkeysad:
ใกล้จบแร้น เหงาแย่เรย เปนกำลังใจให้คระ :L2: HAPPY NEW YEAR คระ :mc3:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ตามอ่านจนทันจนได้ๆๆ
คิคิ กว่าจะอ่านมาถึงนี่
จะจบแล้วเหรอ แง้ๆๆ
จะลงตอนปีใหม่มะเนี่ย
เด๋วจะกลับมาอ่านนะค้า
ตอนนี้บ้าอีโมใหม่ของเล้าสุดๆๆ :z13:
-
พี่ต๋องพูดขนาดนั้นก็สมควรโกรธหรอกนะ
:เฮ้อ:
สวัสดีปีใหม่พี่ดิน พี่พูห์ด้วยค้าบ :3123:
-
สวัสดีปีใหม่คร๊าบบบบบบบ
เพ่ดิน
ขอพรอันดีที่สุดจงบังเกิดแด่พี่ดินและทุกๆ ท่านในปีใหม่นี้ ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง ปราศจากโรคภัย เงินทองไหลมาเทมานะคร๊าบบบบ
อิ อิ
:call:
-
บทที่ 59 ลูกค้าคนสำคัญ
สาม สี่วันหลังจากวันนั้น... ผมใช้เวลาในการออกไปสมัครงานตามที่ต่างๆ ที่โฆษณาในหน้าหนังสือพิมพ์ หรือในหนังสือเกี่ยวกับการสมัครงานต่างๆ แต่ละที่ก็ให้คำตอบแตกต่างกันออกไป
เช่น... “แล้วเราจะเรียกมาสัมภาษณ์อีกทีนะคะ...”
หรือ... “แล้ว เราจะติดต่อกลับไปอีกที”
หรือ... “เราอยากได้คนที่ใช้ภาษาอังกฤษได้ด้วยน่ะ... ของน้อง ภาษาไม่ดีเลย”
หรือไม่ก็... “น้องไม่มีประสบการณ์เลย... เราอยากได้คนมีประสบการณ์มากกว่าค่ะ” (ใครบอก... ประสบการณ์ ตูเพียบ... )
ผม จำได้ว่า หลายที่มากๆ ที่ผมสมัครไว้ ทั้งๆ ที่ไม่ได้เลือกงานหรือเลือกบริษัทแต่อย่างใด แต่... ดูเหมือนความหวังมันจะมืดมนเต็มที... หลายๆ ที่ ต้องการคนมีประสบการณ์ แต่ทำไมไม่มีคนคิดบ้างว่า ถ้าไม่ให้โอกาส จะไปเอาคนที่มีประสบการณ์มาจากไหนกัน...
‘ท่าทาง... มึงจะต้องขายน้ำเลี้ยงตัวไปจนตายหรือไงวะ ไอ้ดิน...’ ผมรำพึงในใจ ตอนเดินกลับมาที่หอในเย็นวันที่สี่...
“ดิน... รับโทรศัพท์ด้วย” ป้าเจ้าของหอตะโกนเรียกผม... เพราะแกเห็นผมกลับมาแล้ว
ผมเดินไปรับสายอย่างงงๆ... ปรกติไม่ค่อยมีใครโทรมาหาผมที่หอสักเท่าไร...
“ดิน... เจ๊รัตน์นะ... เป็นอะไรหรือเปล่า... เห็นหายไป...” เจ๊รัตน์นั่นเอง ผมไม่ได้ไปทำงานตั้งแต่วันนั้น...
“เปล่าครับ... ผมไปสมัครงานมาครับ...”
เจ๊รัตน์เงียบไปอึดใจนึง... “อึดอัดอะไรหรือเปล่า...”
“ไม่มีอะไรครับ พี่รัตน์” ผมบอกเนือยๆ
“คืนนี้เข้ามาคุยกันหน่อยสิ... ดิน”
ผมดูนาฬิกา... ห้าโมงกว่า... “ครับ พี่”
..........................................................................
สอง ทุ่มกว่า... ผมเดินเข้าไปในร้าน... นักดนตรียังไม่มา เด็กนั่งอยู่เรียงรายเต็มไปหมด... ใช่ดิ... วันนี้ วันที่ 30 ธันวา แล้วนี่หว่า... (ผมจำแม่นเลยครับ)... พรุ่งนี้ก็เป็นวันหยุด ส่งท้ายปีเก่าแล้ว
ผมยกมือไหว้พี่ปิ๊กที่เดินสวนออกมาพอดี... พี่ปิ๊กรับไหว้ธรรมดา... ไม่ได้ทักทายอะไรกัน
เจ๊รัตน์เสียอีก ที่มองหน้าผม... รับไหว้ แล้วยิ้มให้... “หวัดดี ไอ้ตี๋เจี๊ยวโต...”
ผมยิ้มแห้งๆ ยกมือไหว้พี่ป้อม ก่อนจะกวาดสายตาออกไปมอง ผมไม่ได้มาหลายวัน มีเด็กหน้าตาใหม่ๆ หลายคน...
“ไอ้เพชร ออกไปแล้วเหรอครับ พี่รัตน์”
“ฮื่อ... ไอ้ชลด้วย... มีแขกโทรมาอ๊อฟแต่วันเลย...” พี่รัตน์มองดูหน้าผม... “เป็นไงบ้าง...ดิน หางานได้ไม๊...”
“ยังครับพี่” ผมส่ายหน้า
“ดิน... ถ้ายังหาไม่ได้ ก็ทำไปพลางๆ ก่อนก็ได้นี่นา... ไม่ต้องเข้ามาทุกวันก็ได้... เดี๋ยวพี่คุยกับพี่ปิ๊กเอง... นะ” พี่รัตน์บอกเบาๆ “พี่ไม่ได้ใจดีอะไรหรอกดิน... ไม่ต้องมองแบบนั้น แต่ คิดดูอีกมุมสิ... เราเข้ามา พี่ก็ไม่ได้เสียอะไร ถ้าเราได้อ๊อฟ พี่ก็ได้ตังค์เหมือนกัน” พี่รัตน์หาทางออกให้ผมสบายใจ.... มันก็จริง... แต่ผมรู้ว่าลึกๆ แล้วพี่รัตน์ หวังดีกับผม...
“ครับ... พี่รัตน์”
..........................................................................
วัน นั้น แขกเข้าร้าน หนาตากว่าปรกติ... อาจจะเป็นเพราะเป็นวันหยุด...ก่อนสิ้นปี... แต่คนแล้วคนเล่า ผมก็ยังนั่งอยู่ที่เดิม... ไม่ได้ออกไปไหน... ครับ... ก็ธรรมดา... ทะเลาะกับแม่เล้า คนเชียร์แขก คงรุ่งหรอก ไอ้ดิน...
ห้า ทุ่มแล้ว... เด็กเริ่มเหลือบางตา... ดาวในร้าน ออกไปหมดแล้ว ไอ้ป้อง ไอ้ดล ไอ้ชล... ฯลฯ... เหลือแต่เสือลำบากอย่างผม แต่ผมก็ไม่สนใจ...
พี่รัตน์ขึ้นไปร้องเพลง... ตามเคยครับ เป็นเพลงจีนเพราะพริ้งสองสามเพลง... แล้วพี่รัตน์ก็ทำให้ผมอึ้ง...
“ต่อไป ขอเชิญ ดิน... ขึ้นมาร้องเพลงหน่อย”
ผมอ้าปากค้าง... มองพี่รัตน์... เล่นอะไรกับกรูอีกล่ะเนี่ยะ...
“ไม่ดีมั๊งพี่...” ผมบอกเบาๆ “อายเค้า...”
แต่พี่รัตน์ก็ไม่สนใจ เดินถือไมค์มาที่ผม... “ร้องให้เจ๊ฟังหน่อยน่า... ชลมันบอกว่าเราก็ร้องเพลงเพราะเหมือนกัน”
“... เล่นกูแล้ว ไอ้ชล”... ผมพึมพำ ก่อนจะรับไมค์มาจากพี่รัตน์
“พี่หน่องครับ” ผมบอกนักดนตรีหลังจากขึ้นไปนั่งบนเวทีเรียบร้อย “ขอ จูบมัดจำ ครับพี่”
พี่หน่องนักดนตรีแดนใต้ ยิ้มให้ แกสนิทกับผมพอสมควร... ขึ้นอินโทร... เพลงที่ผมขอ...
...ต่าง... วิงวอนอ้อนรักพรอดพร่ำ
รักแสนหวานฉ่ำ พี่จูบมัดจำตลอดทั้งคืน
กอดนวลไว้ แนบกายฝังใจระรื่น
ไออกอุ่นหนุนรักชื่น พี่กอดทั้งคืนไม่จางห่างน้อง... ... ... ...
(เอาเท่านี้นะครับ... จริงๆ เพลงนี้ หวานมากครับ ผมชอบมาจนทุกวันนี้...)
พอจบ ผมก็หันไปบอกพี่หน่องอีกที “น้ำตาจ่าโทครับ”....
....สิ้นสุดกันที ไม่ว่าชาตินี้ชาติไหน
เท่านี้ก็สาแก่ใจ ซาบซึ้งทรวงในอกเรา
โบรานท่านว่า บรรดาช้างสารงูเห่า
อีกทั้งข้าเก่าเมียรัก ท่านเปรียบไว้นักอย่าได้วางใจ....
.... ระหว่างร้องเพลง ผมก็เห็นมีลูกค้าคนนึงเดินเข้ามา... ไม่เคยเห็นหน้า... มาดแมน...ท่าทางใจดี... พี่รัตน์ออกจากเคาน์เตอร์เดินเข้าไปคุย เพราะพี่ปิ๊กกับพี่น้อยคุยกับลูกค้าอยู่อีกสองโต๊ะ...
พอ ร้องเพลงที่สองจบ ผมก็คืนไมค์ให้พี่หน่อง... ยกมือไหว้... “ขอบคุณครับพี่” ก่อนจะเดินลงมา จะไปนั่งที่เดิม แต่พี่รัตน์เรียกไว้ “ดิน... มาคุยกับลูกค้าหน่อยสิ...”
ผมเดินเข้าไป ยกมือไหว้... “สวัสดีครับ พี่” ก่อนจะทรุดตัวลงนั่ง
“สวัสดี... ร้องเพลงเพราะนี่ เรา... พี่ชื่อธีร์... เราจะดื่มอะไรไม๊”
“ถ้าพี่รีบไม่ต้องก็ได้ครับ” ผมบอกเบาๆ
“ไม่รีบหรอก...”
“เบียร์ก็ได้ครับ”
พี่ธีร์พยักหน้า... ผมหันไปสั่งเบียร์ ไม่นานก็ถูกนำมาตั้งอยู่หน้าผม...
“เห็นเจ๊บอกว่า เราเรียนจบปริญญาตรีด้วยเหรอดิน...”
“ครับ...” ผมพยักหน้า “เพิ่งจบครับ กำลังหางานทำ...”
“เก่งนะ... แล้วหาได้หรือยังล่ะเรา”
“ยังครับพี่...” ผมตอบสั้นๆ ไม่อยากพูดถึงมันนัก...
“อือ... งานมันหายากนะ... อดทนหน่อย...”
“ครับ”
คุยกันไม่นาน พี่ธีร์ก็สั่งเช็คบิล พร้อมกับเอาผมออกไปด้วย...
บ้านพี่ธีร์... เป็นทาวน์เฮาส์อย่างหรู... เราขึ้นไปชั้นสามที่เป็นห้องนอน... ตกแต่งสวยงาม...
“พี่ เป็นช่างตกแต่งภายใน...” พี่ธีร์บอกผม หลังจากอาบน้ำเสร็จ แล้วเห็นผมนั่งมองไปรอบๆ ห้องอย่างทึ่ง ในการจัดวางของพร้อมกับแสงไฟที่ส่องลงมา...
“สวยมากครับ” ผมบอก
“แล้วเราล่ะดิน... เห็นเจ๊บอก เราก็ตกแต่งภายในมาด้วยไม่ใช่เหรอ...” พี่ธีร์มานั่งข้างๆ ผม
“อะไรครับ” ผมทำท่างง
“อ้าว... ก็เห็นบอก มังกรประดับมุกตั้งหลายเม็ดนี่...”
“อ๋อ... ก็นิดหน่อยครับพี่” ผมยิ้มให้ เริ่มคุ้นเคย... อยากดูมังกรกรูก็ไม่บอก...
“ไหน ดูหน่อยซิ...” พี่ธีร์ล้วงไปในกางเกงขาสั้นที่ผมใส่อยู่ ก่อนจะงัดเอาไอ้ตัวดี (ที่คนอยากดูมันหลายคน) ออกมาชมโลกภายนอก... รูดเข้ารูดออก ไม่ถึงนาที มันก็ผงาดขึ้นมาเต็มมือพี่ธีร์...
“ใหญ่ว่ะดิน... มิน่า เสียงร่ำลือไปไกล...”
‘... เอาอีกแล้ว...’ ผมนึก... ‘Kกรู... ดังกว่ากรูอีกนะเนี่ยะ’
พี่ธีร์จับเล่นอยู่พักใหญ่ ผมเห็นเป้ากางเกงพี่แกตุงๆ ก็เลยล้วงลงไปจับของแกบ้าง... ‘บา... ไม่เบาเหมือนกันนี่...’
..........................................................................
เด๋วมาต่อให้ครับ คนดี... อากาศเย็น อย่าลืมห่มผ้านะครับ... เด๋วเป็นหวัด...
รักษาสุขภาพนะครับ...
ดินครับ
-
มาจิ้มพี่ดินทัน
แล้วมาต่อไวไวนะครับ
มันค้างคา เหอะๆๆๆ
:oo1: :oo1: :oo1:
-
พี่ดิน สวัสดีปีใหม่ค่ะ
----------------
พี่รัตน์ใจดีจัง
-
พี่ธีร์นี่ สำคัญยังไงหว่าาา
-
:mc3: สวัสดีปีใหม่ มีความสุขมากๆ สุขภาพกายและใจแข็งแรง
เงินทองไหลมาเทมา การงาน ความรักรุ่งๆ :mc2:
อืม...ค้างนะเนี่ย ค้างตั้งแต่ต้นปีไม่ดีน้า มาต่อเร็วๆน้า
:z13:
-
ลูกค้าสำคัญ ก็ตัดฉับแบบนี้ก็ยังไม่รู้เลย
มาต่อเร็วๆนะ :call:
-
โฮ่ๆๆๆ :sad4:อะไรเนี่ยห่างหายไปไม่กี่อาทิตย์
กลับมาอีกทีจะจบซะละ ยังไม่อยากให้จบเลยคะคุณดิน
เล่าเรื่องอื่นอีกก็ได้คะ ยังอยากอยู่ทักทายกันไปอีกนานๆเลย
(ถึงจะนานๆครั้งทักทายทีก้เถอะ) ตอนนี้เริ่มจะเข้าใจการออกล่า
สมัครงานละ มันเครียดนะไปสัมภาษณ์แต่โดนปฏิเสธ
-
ไม่ว่ายุคไหนก็หางานยากจริงๆ
ระหว่างหางานไม่ได้ก็ทำอย่างนี้ไปก่อนละกัน หุหุ
-
ง่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ตกแต่งภายใน..................อิอิ
-
อยากอ่านต่อแล้วง่าพีดินนๆๆๆ
-
:L2:
-
บทที่ 60 ครึ่งเดียว...
“ไหน ดูหน่อยซิ...” พี่ธีร์ล้วงไปในกางเกงขาสั้นที่ผมใส่อยู่ ก่อนจะงัดเอาไอ้ตัวดี (ที่คนอยากดูมันหลายคน) ออกมาชมโลกภายนอก... รูดเข้ารูดออก ไม่ถึงนาที มันก็ผงาดขึ้นมาเต็มมือพี่ธีร์...
“ใหญ่ว่ะดิน... มิน่า เสียงร่ำลือไปไกล...”
‘... เอาอีกแล้ว...’ ผมนึก... ‘Kกรู... ดังกว่ากรูอีกนะเนี่ยะ’
พี่ธีร์จับเล่นอยู่พักใหญ่ ผมเห็นเป้ากางเกงพี่แกตุงๆ ก็เลยล้วงลงไปจับของแกบ้าง... ‘บา... ไม่เบาเหมือนกันนี่...’
..........................................
พี่ธีร์ผลักผมนอนหงายลงกับที่นอน ถอดกางเกงขาสั้นของผมออก
“อาซซซซ ดิน... เซ็กซ์ซี่เป็นบ้าเลย...” พี่ธีร์ครางกระเส่าเมื่อเห็นผมแก้ผ้า กระดอโด่ อยู่บนเตียง
ผมเอาศอกซ้ายค้ำตัวขึ้นมา มือขวาจับไอ้ดินน้อย ที่กำลังผงกหัวสู้มือ “ถอก” จนสุดเหยียดจนหัวบานแดงก่ำ ส่งสายตาเชิญชวน...
พี่ ธีร์คลานขึ้นมาบนเตียงช้าๆ จนหน้าตรงกับ “K” ผม... มองหน้าผมตาเป็นประกายหื่น... ค่อยๆ ก้มลงไปแลบปลายลิ้นสำผัสกับส่วนปลายบานที่เริ่มมีน้ำใสๆ ไหลเยิ้มออกมา...
“อูยซซซซ พี่ธีร์ครับ... ซี๊ด...” ผมครางออกมาด้วยความเสียวที่ส่วนปลาย...
แล้ว ผมก็ต้องเสียวมากขึ้นไปอีก เมื่อพี่ธีร์อ้าอมส่วนหัวอวบใหญ่ ของ “K” ผมไว้...เม้มริมฝีปากรัดแน่น แล้ว ค่อยๆ ดูดให้ริมฝีปากที่รัดแน่น รูดลงไปตามลำK ของผมช้าๆ... จนเกือบสุดโคน ก่อนจะรูดขึ้นมาจนเกือบสุด เล่นเอาผมตาเหลือก บิดตัว... จนกล้ามเนื้อเกร็ง... ด้วยความเสียว...
พี่ธีร์ ไม่สนใจ... ค่อยๆ ทำอย่างเดิม สาวริมฝีปากขึ้นลงตาม “ลำK” ของผมพร้อมกับแรงดูดที่ไม่มีตก
“อูยซซซ์ พี่ธีร์ คร๊าบ...”
ความแรงของการดูด กับความรู้สึกอุ่นๆ หยุ่นๆ นุ่มๆ ในปากของพี่ธีร์ เล่นเอาผมก้นลอยไม่ติดพื้น ต้องยกขึ้นลงตามปากของพี่ธีร์
พี่ ธีร์ สาวปากขึ้นลงตาม “ลำK” ของผมจนสะใจ แล้วก็เปลี่ยนใหม่ โดยอมไว้แต่ส่วนหัว แล้วใช้ลิ้นค่อยๆ กวาดเลียไปรอบๆ คอหยัก... วนเวียนไปมาหลายรอบ... บางทีก็แหย่เข้าไปในปลายท่อตรงส่วนหัวบานๆ เล่นเอาผมเสียวจนตัวสั่นไปหมด...
จนพักใหญ่ พี่ธีร์ ค่อยกลับเอาส่วนสะโพกมาทางผม... ครับ ก็ เล่นกลับหัวกลับหางกัน เป็นเลขอารบิค 69 ยังไงยังงั้นเลยครับ
ของ พี่ธีร์ ไม่เบาเลย... เกือบเท่าของผม ทั้งความใหญ่ความยาว... แต่ความชำนาญในการใช้ปาก ต้องยอมรับครับ ว่าผมแพ้พี่ธีร์ หลุดลุ่ย...
แต่นั่นมันไม่ใช่จุดขายของผมนี่ครับ... ความชำนาญของผมมันอยู่ที่ส่วนล่างมากกว่า...
เรา เล่น 69 กันอยู่พักใหญ่... ไม่ได้การ... ขืนเล่นอย่างนี้ มีหวังทั้งคืน เพราะผมไม่เก่ง แต่อึด... ถึงพี่ธีร์จะเร่งจังหวะพยายามให้ผมทะลักออกมาแค่ไหน... แต่เด็กขายขั้นดาวอย่างผม ก็ไม่ทำให้เสียชื่อหรอกครับ...
“โฮ้ย... ดิน... พี่เมื่อยปากไปหมดแล้วนะ...” พี่ธีร์ ถอนปากออกมาบ่นเบาๆ... “ทำยังไงเราถึงจะเสร็จน่ะ”
ผมถอนปากออก พร้อมกับดึง “K” ของผมออกมาจากปากพี่ธีร์ ก่อนจะทาบตัวลงประกบ ก่อนจะกระซิบเบาๆ...
“พี่มี เควายไหมครับ...
“เฮ้ย... ดิน พี่ไม่เคยรับตั้งนานแล้วนะ”
“น่า...ลองรับผมดูนะครับ นะครับ น๊า...” ผมตีลูกอ้อน...
พี่ธีร์จับ ท่อน “K” ของผมบีบเบาๆ เหมือนจะกะขนาด...
“กู จะตายไหมเนี่ยะ... แม่ง...อย่างกับขวดโค๊กเลย แข็งเป๊กอีกต่างหาก...” พี่ธีร์บ่นอุบอิบ... ก่อนจะลุกไปรื้ออะไรกุกกัก ที่ลิ้นชักหัวเตียง แล้ว ก็ส่งมาให้ผม...
พอ ได้อุปกรณ์ ผมก็ไม่รอช้า จูบไซ้ที่ติ่งหูพี่ธีร์... ลงมาที่ซอกคอ... หน้าอก... หน้าท้อง แล้วลงมาที่ท่อนลำของพี่ธีร์ ที่ยังผงกหัวอยู่... ผมอ้าปากอมขอพี่ธีร์... รูดขึ้นลงอีกพักใหญ่ เพื่อปลุกอารมณ์....
แล้วผมก็จับพี่ธีร์ นอนคว่ำ... จูบไล่ไปตามแผ่นหลังอีกทีก่อนทาบตัวลงไป...
“อูยซซซซ ดิน...”
พี่ธีร์ ตัวสั่น... ขนลุกซู่เป็นระลอก... ผมจูบที่หลังหู กระซิบ...
“พร้อมนะครับ พี่”
ผงกตัวขึ้น เพื่อเอาเจลหล่อลื่นทาที่ประตูหลังของพี่ธีร์....
พี่ธีร์หันมาจับ “เจ็ดนิ้วฝังมุก” ของผมไว้... ผมแกล้ง เกร็งขมิบกล้ามเนื้อให้มันผงกหัวสู้มือพี่ธีร์
“ครึ่งเดียวก่อนนะ ดิน...” พี่ธีร์ ต่อรอง....
“ได้ครับพี่” ผมรับคำ ตาพราว ก่อนจะบีบ เควาย ชะโลมหัวบานจนลื่นเป็นมัน... ขยับตัวเข้ามาจ่อ...
“ครึ่งเดียวนะ ดิน...” พี่ธีร์ย้ำ...
ผม ยิ้มให้พี่ธีร์ พร้อมกับจับปลายK จ่อเข้าที่ปากรู ใช้สองมือช่วยจับก้นแหกออกไปเพื่อให้มันกว้างขึ้น ผมค่อยๆ กดลำKลงไป พี่ธีร์กลั้นหายใจสีหน้าเหยเก ผมกดเอวลงอีกเล็กน้อยส่งให้ลำK เข้าไปจนมิดส่วนหัวบาน
“อูยซซซ ดะ...เดี๋ยวนะ ดิน...” พี่ธีร์ เอามือมาดันหน้าท้องของผมไว้
“พี่อย่าเกร็งสิครับ...” ผมกระซิบ...ส่วนก้นผมก็กระเด้าเบา ๆ ส่งให้ลำK เข้าไปในรูของพี่ธีร์ทีละน้อยๆ...
สี หน้าเหยเกของพี่ธีร์กับลมหายใจที่ขาดห้วง...สองมือที่ยันไว้กับหน้าท้องผม เกร็งแน่น ใบหน้าเงยขึ้นสูดลมหายใจหอบบ่งบอกความรู้สึกได้เป็นอย่างดี...
ผมโน้มตัวลงเม้มริมฝีปากที่ติ่งหูของพี่ธีร์ พร้อมกับขยับเอวเบาๆ จน “เจ็ดนิ้วฝังมุก” จมลึกลงไปอีก...ติดมุกที่ฝังอยู่รอบลำท่อน...
“อูยซซซซ ดิน... ครึ่งเดียวนะ....” พี่ธีร์ยังย้ำคำเดิม...
“ครับพี่” ผมกระซิบตอบ พร้อมกับค่อยๆ บิดสะโพกกับดันเบาๆ จนเม็ดมุกแทรกเข้าไปทีละเม็ดๆ... จนครบองค์...หกเม็ด...
“อาซซซ ดิน... พอแล้ว... พอแล้วนะ... ดิน” พี่ธีร์ นิ่วหน้า เกร็งข้อมือดันหน้าท้องผมไว้
“ครับ พี่...” ผมบอก... แช่ลำKผมไว้แค่นั้น... จนครู่ใหญ่ ผมก็เริ่มเกร็งบั้นเอว ขยับสะโพก ดึงออก ชักเข้า เนิบๆ ช้าๆ... พยายามให้คงระดับความลึกไว้เท่าที่พี่ธีร์บอก... บิดส่ายสะโพกให้เม็ดมุกครูดกับผนังด้านในของพี่ธีร์...
“อาว ซซซซ์ ดิน... เอ็ง สุดยอด...” พี่ธีร์คราง... เริ่มเพลิน มีอารมณ์ เอียงหน้าขึ้นมา พร้อมกับเอามือโน้มคอผมลงไปจูบประกบปากกับเขา...
ผม สาวสะโพกเนิบๆ เป็นจังหวะ ไม่พยายามให้พี่ธีร์รู้ตัว... แต่ละครั้งที่กดลงไป พยายามดันให้ท่อนKของผมจมลึกลงไปเรื่อยๆ... จนกระทั่ง... หน้าท้องของผมประกบแนบกับบั้นท้ายพี่ธีร์...
“มิดแล้วครับพี่...” ผมถอนปากออกมา กระซิบบอก... พร้อมกับกดสะโพกแน่น...
พี่ธีร์ น้ำตาซึมตรงหางตา... กอดคอผมลงไปจูบประกบปากอีกครั้ง....
สัก พักผมจึงค่อยโก่งตัว ดึงท่อนลำออกมา... ก้มลงมองดู เห็นเป็นมันปลาบตั้งแต่โคน... แต่ส่วนหัวบานยังคาอยู่ในรู... ผมบีบเควายใส่ลงไปอีก... แล้วค่อยๆ กดซ้ำลงไปอีกครั้งจนมิดหนอก...
“อาวซซซซ ดิน... อูยซซซ... ซี๊ดซซซซ” พี่ธีร์ ครางเสียงยาว ซี๊ดปากเหมือนกินพริกเข้าไปกำใหญ่...
ความ เป็นดาวของผม ไม่ทำให้พี่ธีร์ผิดหวัง แต่ละครั้ง ที่ผมดึงออก ดันเข้า บิดส่ายสะโพก... เรียกเสียง สูดปากจากพี่ธีร์ได้ทุกครั้ง... จากเนิบๆ ช้าๆ ผมค่อยๆ เร่งจังหวะเร็วขึ้นๆ...
จาก นอนคว่ำประกบธรรมดา... ผมจับสะโพกพี่ธีร์ยกขึ้นมาในท่าคุกเข่าคลานแบบ ด๊อกกี้สไตล์อยู่พักใหญ่ ก่อนบิดตัวพี่ธีร์อีกครั้ง จนพี่ธีร์อยู่ท่านอนตะแคง ขาข้างหนึ่งพาดอยู่บนใหล่ผม
“อูยซซซ ดิน... สุดยอด..ด..ซี๊ดซซซซ” พี่ธีร์ครางกระเส่า... “เร็วอีก...ดิน... พี่จะไม่ไหวแล้ว...ซี๊ดซซซดดดด”
ผมเร่งจังหวะเร็วขึ้นตามคำบอกของพี่ธีร์ พร้อมกับบิดสะโพกซ้ายขวา... พี่ธีร์ครางดังขึ้นๆ จนกระทั่ง
“ดิน... ผัวครับ...ซี๊ดซซซ พี่ออกแล้ว... อาซซซ... ซี๊ด... ดิน... อูยซซซ”.” ไม่ทันสิ้นเสียง พี่ธีร์ก็ทะลักน้ำเงี่ยนสีขาวขุ่นลงมาบนที่นอนระลอกใหญ่ ก่อนจะกระฉูดตามออกมาเป็นจังหวะอีกเกือบสิบหน... รูก้นของพี่ธีร์ ขมิบรัดลำKของผม ตามจังหวะการกระฉูดของน้ำเงี่ยนของพี่ธีร์...
ส่ง ลูกค้าของผมถึงฝั่งแล้ว... ผมจึงเร่งเครื่องขึ้นอีก... เกร็งสะโพก กระเด้า ท่อนKฝังมุกเข้าใส่รูก้นของพี่ธีร์ถี่ยิบ... จนความเสียวพุ่งขึ้นถึงขีดสุด...
“อา ซซซ พี่ธีร์ครับ... ผมเสร็จแล้ว... ซี๊ดซซซซซ” ผมสูดปาก กระเด้าสะโพกหนักๆ อีกสี่ห้าครั้ง ก่อนจะกดจมแน่นกับก้นพี่ธีร์ เกร็งขมิบกล้ามเนื้อ...กระฉูดน้ำเงี่ยนเข้าไปในตัวพี่ธีร์เต็มที่... เป็นระลอก ๆ
... จนอาการ เกร็งหยุดลง ผมจึงค่อยปล่อยขาพี่ธีร์วางลงกับที่นอน แล้วทาบตัวลงประกบกับพี่ธีร์... จุ๊บที่ปลายจมูกชื้นเหงื่อเบาๆ กระซิบ...
“มีความสุขไม๊ครับ พี่...”
“สุข...จนจะออกปากอยู่แล้วละ...ดิน...” พี่ธีร์หอบเบาๆ กอดผมแน่น จนกระทั่งลมหายใจเข้าสู่ปรกติ...
“เอ็งนี่ร้ายนะดิน” พี่ธีร์คีบจมูกผมด้วยสองนิ้วเบาๆ... ต่อว่า... “ไหนบอกจะเอาเข้าครึ่งเดียวไง...”
“ครับ... ครึ่งเดียว... แล้วไงครับ” ผมถาม... ยิ้มเจ้าเล่ห์
“ครึ่งเดียวยังไงของเอ็ง... มิดสุดโคนอย่างนี้”
“ก็... ครึ่งเดียว... “ครึ่งหลัง”...ไงครับพี่....”
พี่ธีร์หัวเราะหึๆ... “กระล่อนนักนะเอ็ง...” ท่าทางไม่ได้โกรธจริงจังอะไรนัก
“เอาอีกครึ่งไหมครับพี่...” ผมถามพร้อมกับเกร็งขมิบกล้ามเนื้อให้ “Kผม” ที่ยังฝังอยู่ในตัวพี่ธีร์ผงกหงึกหงัก
“เอ็งเก่งขนาดนั้นเลยเรอะ...” พี่ธีร์ทำท่าแปลกใจ...
“ผมน่ะ... ฉายา...เสือปืนแฝด นะครับพี่” ผมกระซิบ พร้อมกับเริ่มสาวสะโพกช้าๆ...
.... แล้วผมก็ ทำให้พี่ธีร์ "เตลิด" ไปกับผมได้อีกครั้ง... จากตอนแรกที่บอกว่า “ครึ่งเดียวๆ” ไหง๋ตอนหลังกดสะโพกผมซะแน่นตึบก็ไม่รู้...
เฮ้อ...ไม่ว่าจะ "ครึ่งแรก" หรือ "ครึ่งหลัง" มันก็ฝังมิดอยู่ในตัวพี่ธีร์หมดทั้งลำละครับ...
..........................................................................
บทนี้หื่นไปหรือเปล่าครับ.... หุ หุ
..........................................................................
-
เพิ่งได้มาอ่าน(ช้ามาก)
อ่านรวดเดียว จอด
เลือดออกหมดตัวเกือบตาย
ชอบมากๆ
:L1: :L1:
ขอเป็น FC เรื่องนี้ด้วยคน นะคะ
ขอบคุณ คุณดินคนเขียน
ขอบคุณ Junrai_Hyper คนโพสต์
+1 ให้ค่ะ
-
:jul1:
โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกมาก
-
ตอนนี้ไม่หื่นเลยจ๊ะ :haun4:
ป้าอยากลองมั่ง ทั้งครึ่งแรก ครึ่งหลัง
แต่ต้องเรียกรถพยาบาลมารอด้วยนะ อิอิ :z13:
-
ตอนนี้ไม่หื่นเลยจ๊ะ :haun4:
ป้าอยากลองมั่ง ทั้งครึ่งแรก ครึ่งหลัง
แต่ต้องเรียกรถพยาบาลมารอด้วยนะ อิอิ :z13:
o13
ต้องรถพยาบาลเลยเหรอครับ ครึ่่งเดียวเอ๊ง... อิ อิ...
-
ครึ่งเดียวของพี่ก็เอาซะผมจิตเตลิดเลยอะครับ
เหอะๆๆๆ รีบมาต่ออีกครึ่งนะครับ :haun4:
-
ไม่เสียชื่อพี่ดิน :jul1: มันได้ทุกตอนซิเอ้า ! แต่ จ๊อบ :haun4:
ขอบคุณ พี่ดิน ขอบคุณ พี่Junrai_Hyper
-
แค่ครึ่งแรกก้เลือดหมดตัวแว้วววววว :pighaun:
-
โอ้ว
นี่แหละ....ดาว
o13
-
ครึ่งหลัง
ยังนั้นมันก็มิดด้ามแล้วค่ะพี่ดิน
-
:jul1:ท่วมจอค่ะพี่ดิน
สุดยอดจริงๆๆ :z13:
-
:z2:
:pighaun: :oo1: :jul1: :pighaun:
อ๊าซซ.....เลือดในจอท่วมท้น
อิ อิ แต่เลือดในตัวผมจะหมดแล้ว..อะจึ๋ยยยย
พรุ่งนี้ต้องแจ้งสภากาชาดให้สำรองเลือดด่วนป่ะเนี่ย
ผมว่าในบรรดาเรื่องในเล้านี่...เรื่องนี้อันตรายต่อสุขภาพ
ของคนอ่านและคนที่อยู่ข้างๆ มาก..จ๊ากก
สุดยอด...(อันนี้เป็นคำอุทานนะ ยังไม่ใช่อาการแต่อย่างใด อิ อิ)
ชอบจริงๆ เลยกด + ให้คนโพสใจดี เป็น 323 ไปแล้ว
เฮียดินนี่ แนวทางไม่เปลี่ยนแปลงจริงเลย
บรรยายได้ ภาพและอารมณ์ร่วม...เหลือเกิน
ชอบ ชอบ ชอบ
:z10: :pig4: :pig4: :z10:
:z2:
-
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
สุดยอดมาก ๆ ครับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
สุดยอดว่ะพี่ดิน
ลีลายังดีดหมือนเดิม มไ่ตก
-
^
^
^
จิ้มตรูดคนด้านบน
อิอิ
พี่ดินมายางงงงงงง
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
:monkeysad: :monkeysad:ยังมะมาต่ออีกเหยอก๊าฟ :monkeysad: :monkeysad:
:really2: :really2:จะลงแดงแล้วอะก๊าฟ :really2: :really2:
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
[/font][/size]
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
:monkeysad: :monkeysad:ยังมะมาต่ออีกเหยอก๊าฟ :monkeysad: :monkeysad:
:really2: :really2:จะลงแดงแล้วอะก๊าฟ :really2: :really2:
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
[/font][/size]
เป็นความรับผิดชอบของหนูพูห์ครับ หุ หุ... :laugh:
-
^
^
^
^
^
^
จิ้มพี่ดิน
สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังค่ะ หุหุ
-
ครึ่งแรกมาแล้ว
ครึ่งหลังก็ครบแล้ว
จะมีต่อเวลาตามมาอีกป่าว
:z1:
-
แวะมาทักทายตามประสา เด็กติด(กาม)
555+
หวัดดีปีใหม่ค๊าบบพี่ดิน
-
บทที่ 61 มอบตัว
คืน นั้น ผมนอนค้างอยู่ที่บ้านพี่ธีร์... จนกระทั่งเช้า... หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ พี่ธีร์ถามผมว่า พักอยู่แถวไหน... แต่ ผมบอกว่า ผมจะไปหาเพื่อน แล้วบอกสถานที่... พี่ธีร์บอกว่า กำลังจะไปซื้อของเพราะต้องเอาไปใช้ตกแต่ง สำหรับงานปีใหม่คืนนี้... ที่ๆ จะซื้อก็อยู่ไม่ไกลจากที่ๆ ผมจะไป ก็เลยตกลงว่าจะติดรถพี่ธีร์ไปลงแถวนั้น...
ระหว่างทาง พี่ธีร์ ถามผมเรื่องงาน ผมบอกก็ไปสมัครเรื่อยๆ ได้งานกลางวันเมื่อไร ผมก็จะเลิกจากไอ้งานที่ทำอยู่นี่
“น่าเสียดายนะ” พี่ธีร์บอก
“เสียดายอะไรครับ พี่” ผมหันไปถาม
พี่ธีร์หันมายิ้มให้ผม... “พี่ก็นึกๆ ไปเรื่อยในฐานะ คนซื้อน่ะ ดิน...”
“ยังไงครับ”
“เรานิสัยดี... คุยรู้เรื่อง... รูปร่างดี... ไอ้เจี๊ยวใหญ่ ... อารมณ์ตอบสนองดี...” พี่ธีร์หันมายิ้ม “หาไม่ค่อยได้ใน
เด็กขายฯ น่ะ ถ้ามันเป็นอาชีพๆ นึง พี่ก็ว่า เราเหมาะนะ... ดิน”
ผมหัวเราะก๊าก... “ผมควรจะดีใจหรือเสียใจครับ พี่”
“ดีใจสิ... พี่ก็ยังไม่ได้บอกว่า เราจะทำอย่างอื่นไม่ได้นี่หว่า... อย่างน้อยเราก็ทำได้ดีในสิ่งที่ทำอยู่...”
คุยกันถึงเรื่องสัพเพเหระ... จนกระทั่งมาถึงที่ๆ พี่ธีร์จะไปซื้อของ... ผมเดินตามพี่ธีร์ไปเรื่อยๆ
“แยกกันเลยก็ได้นะ ดิน”
“ไม่ เป็นไรหรอกครับ ผมไม่รีบ เผื่อพี่มีอะไรให้ช่วย... ” ผมบอก คือจริงๆ ผมจะไปหาไอ้ชล แต่ สิบโมงเช้าอย่างงี้ มันยังไม่ตื่นหรอก... ผมไม่อยากไปปลุกมัน... (ไว้ปลุกอย่างอื่นดีกว่า)
เรา เดินไปที่ร้านค้า... คนขาย เป็นคนจีน ท่าทางคล่องแคล่ว... พี่ธีร์เลือกซื้อของหลายอย่าง แต่ไม่ค่อยได้ต่อรองเท่าไร... อาศัยที่ผมยังมีเลือดป๊ะป๋า อยู่บ้าง... จึงใช้ความสามารถที่ติดตัวมาอีกอย่างที่ไม่ค่อยมีใครรู้... คือภาษาจีนแต้จิ๋วที่พอพูดได้อย่างกระท่อนกระแท่น (เด๋วนี้ มันกลายเป็นภาษาแมนดารินไปได้ยังไงก็ไม่รู้ หุ หุ)... ช่วยพี่ธีร์ต่อรองราคาของจนได้ลดราคาไปโขอยู่
“อา ตี๋... ลื้อนี่เหลือเกินจริงๆ นะ... พูดจนอั๊วยอมเลย” อาเจ็ก คนขายบอกยิ้มๆ ท่าทางแกจะเป็นคนที่ชาตินิยมพอควร จึงค่อนข้างให้ราคาค่อนข้างต่ำสำหรับคนที่พูดภาษาเดียวกัน
พี่ธีร์หันมามองหน้าผมยิ้มๆ ซึ่งผมเองก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่าพอช่วยได้ก็ช่วยๆ กันไป...
ผมช่วยพี่ธีร์ถือของกลับมาที่รถ หลังจาก ที่เอาของเก็บที่ท้ายรถแล้ว ผมก็ยกมือไหว้
“สวัสดีครับ พี่... ผมไปละครับ...”
“เดี๋ยวสิ ดิน...” พี่ธีร์เรียกไว้
ผมหันมามอง... พี่ธีร์เปิดกระเป๋า ดึงนามบัตรเล็กๆ ออกมายื่นส่งให้
“มีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกนะ... หรืออยากจะมาช่วยงานพี่ก็ได้นะ... โทรมาหาพี่ละกัน”
“ขอบคุณครับพี่...”
ผมยกมือไหว้ก่อนจะเดินแยกมาจากพี่ธีร์...
..........................................................................
ไป ถึงห้องไอ้ชลที่ยังปิดประตูเงียบ... ผมใช้กุญแจเปิดเข้าไป เบาๆ เพราะเผื่อมันยังไม่ตื่น... และก็เป็นอย่างที่ผมนึกจริงๆ ไอ้ชลยังนอนอยู่บนเตียง หลับตาพริ้ม... หัวยุ่งๆ หน้าขาวๆ ปากแดงๆ เหมือนเด็กๆ น่ารักดีครับ... ขนาดว่าผม ลูกตี๋ ร้อยเปอร์เซ็นต์ ยังปากแดงสู้มันไม่ได้เลย...
‘ไอ้ ห่า จะเที่ยงแล้ว ยังไม่ตื่นอีก’ ผมนึก... มองๆ ไอ้ชลมันตอนหลับ แล้วนึกว่า... จะแกล้งมันยังไงดี... เห็นปากแดงๆ แล้ว...อะฮ้า... กูรู้แล้ว...ว่าจะปลุกมึงยังไง...ไอ้ชล
ค่อยๆ ถอดเสื้อกางเกงออก เอามือจับไอ้ดินน้อยรูดขึ้นลงไปมา... สองสามที ก็ได้เรื่อง ผงาดปึ๋งขึ้นมาเต็มมือ... เดินเข้าไปใกล้ จับหัวถอกบานแดงค่อยๆ แหย่ไปที่ปากมันเขี่ยเบาๆ สองสามที...
แต่ แล้วผมก็ต้องเสียววูบที่หัวบาน... เมื่อไอ้ชลมันตวัดมือจากในผ้าห่ม กอดสะโพกผม รั้งดึงเข้าไปหาพร้อมกับอ้าปากกว้าง... วูบเดียว “K” ผมก็หายเข้าไปในปากมันครึ่งท่อนอย่างง่ายดาย... มันขยับอีกวูบเดียว... หัวเหน่าผมก็ชิดกับริมฝีปากมันแล้ว...
ไม่ ดิ้นหรอกครับ... จะดิ้นไปทำไมให้เหนื่อยแรง... ไม่ดิ้นสิ จะได้แต่เสียวกับเสียว... ผมเอามือค้ำที่นอนไว้ ขยับสะโพกขึ้นลงเบาๆ ตามแรงดูดของไอ้ชล... ปากครางด้วยความเสียวเมื่อไอ้ชลมันดูดแรงๆ ที่หัวบาน
“ซี๊ด... เสียวว่ะ... ชล...มึง... สุดยอด...”
จนครู่ใหญ่ มันถึงถอนปากออกมา... หัวบานของผมแดงก่ำเพราะโดนดูด...
“แกล้งกูดีนัก เป็นไงล่ะ”
ผมล้มตัวลงไปกอดมันไว้ จูบที่ปากแดงๆ ของมัน “มึงไม่ได้หลับเหรอ...”
“กูตื่นตั้งนานแล้ว แต่ขี้เกียจลุก... เห็นมึงไขกุญแจเข้ามา ก็เลยแกล้งหลับ... อยากรู้มึงจะทำอะไร...”
... แทนที่ผมจะแกล้งมัน กลายเป็นมันแกล้งผม... “ร้ายนักนะ...มึง” ผมกัดริมฝีปากมันเบาๆ... จากนั้น กิจกรรมบนเตียงของเราสองคนก็ดำเนินต่อไปอย่างดุเดือด ถึงพริกถึงขิง จนเลือด (ขาว) ตกยาง (ขาว) ออก กันไปคนละสองรอบ... ก่อนจะกอดกันนอนหลับไปอย่างอ่อนเพลีย...
..........................................................................
ผม เข้าไปทำงานอีกในคืนนั้น แต่ก็ไม่ได้ออกไปไหน... แถมยังต้องเจอกับเสียงกระแนะกระแน๋ของพี่ปิ๊กอีก ว่าไปไหนไม่รอดบ้าง... ปีกหักบ้าง... ทำนองนี้ ซึ่ง ค่อนข้างเป็นแรงกดดันให้ผมเร่งทำอะไรสักอย่าง... สำหรับเด็กอายุยี่สิบเอ็ดปีอย่างผม
ใจนึงก็คิดว่า ไม่เห็นเป็นไร... ร้านนี้ ไม่ต้อนรับ กูก็ไปสมัครร้านอื่นก็ได้ แถวย่านเดียวกันก็มีอีกหลายร้าน...
แต่... วันนี้ กับวันนั้น ไม่เหมือนกัน วันนั้น ผมยังไม่มีอะไร... เด็กนักศึกษาปีสี่... ยังเรียนไม่จบ... สมัครงานที่ไหนก็ไม่ได้... แต่วันนี้... ผมพร้อมแล้ว ทั้งประกาศนีย์บัตรการศึกษา แล้วทำไมผมจะต้องกลับเข้าไปสู่วังวนเดิมๆ ให้เปลืองตัวไปมากกว่านี้...
“แล้ว มึงจะทำยังไง ไอ้ดิน...” เป็นคำถามที่ผมเฝ้าเพียรถามตัวเองอยู่ตลอดเวลา 4 วัน หลังจากปีใหม่... จนกระทั่ง วันที่ 5 ผมถึงได้ตัดสินใจ...
..........................................................................
“สวัสดีครับ ขอสายพี่ธีร์ครับ” ผมบอกปลายสายอีกทาง เมื่อตัดสินใจโทรไปหาพี่ธีร์ตามนามบัตรที่พี่ธีร์ ให้มา... ไม่นาน
“ฮัลโหล ผมธีร์ครับ”
“พี่ธีร์ครับ... ผม ดินครับ” ผมบอกอย่างไม่ค่อยมั่นใจเท่าไร ผมไม่เคยโทรไปหาลูกค้าด้วยตัวเองสักครั้ง
“อ้าว... ว่าไง... ตี๋น้อย” พี่ธีร์ตอบมาทำให้ผมใจชื้น...
“เรื่องที่พี่บอกผมวันนั้น... พี่พูดจริงหรือเปล่าครับ”
“เรื่องงานน่ะเหรอ... จริงสิ... ว่าไงเรา... ตกลงใจแล้วเหรอ” พี่ธีร์พูดกลับมาเสียงอบอุ่น...
“ครับ...”
“เอางี้... ตอนนี้เราอยู่ที่ไหน...”
ผม บอกสถานที่ไป... พี่ธีร์บอกว่าหลังเลิกงานประมาณ ทุ่มนึง พี่ธีร์จะมารับ... ให้ผมรออยู่ที่ร้าน แม็คโดนัลด์ ในห้างๆ หนึ่ง... ไม่ไกลจากหอพักที่ผมอยู่เท่าไรนัก...
ผม เดินกลับมาที่หอด้วยใจปลอดโปร่งกว่าเดิม... แต่ก็ยังอดกังวลลึกๆ ไม่ได้ว่า หนทางข้างหน้ามันจะเป็นยังไง... แต่ที่แน่ๆ ผมจะไม่กลับเข้าไปเดินทางเดิมเด็ดขาด... พอกันที กับอาชีพ... “เด็กขายน้ำกาม” คอยบำเรอความสุขความใคร่ให้คนอื่น...
..........................................................................
พี่ธีร์ มารับผมตรงเวลา... พาผมนั่งรถออกไปทานข้าวที่ร้านอาหารเงียบๆ นอกเมือง...
“เอา... เล่ามา...” พี่ธีร์ พูดขึ้น หลังจากอาหารผ่านไป...คนเสริฟยกจานเปล่าออกไป พร้อมกับเอากาแฟมาเสริฟ
“ผมอยากเลิกครับ” ผมบอกพี่ธีร์
“มีปัญหาอะไรหรือเปล่า....” พี่ธีร์พูดยิ้มๆ
ผม มองหน้าพี่ธีร์... จะมาไม้ไหนกับกูวะ...แต่เห็นแววจริงใจจากตาพี่เค้าแล้ว ก็เลยตัดสินใจเล่าให้ฟัง เรื่องผมกับพี่ปิ๊ก รวมถึงสาเหตุของเรื่องด้วย...
“แต่ ทั้งหมดมันก็เป็นแค่ตัวเร่งให้ผมตัดสินใจเท่านั้นเองครับ...” ผมบอกหลังจากเล่าจบ “จริงๆ มันเป็นความตั้งใจของผมที่จะเลิกตั้งแต่ผมรู้ผลวิชาสุดท้ายว่าจบตั้งแต่เมี่ อสิบกว่าวันที่ผ่านมาแล้วละครับ...”
พี่ธีร์มองหน้าผมนิ่งๆ อยู่นาน...
“แล้วพี่จะได้อะไรบ้างล่ะ... ดิน” พี่ธีร์ถามตรงประเด็น
“พี่ลองบอกมาสิครับ...”
พี่ ธีร์นิ่งไปอึดใจนึง... “ข้อที่หนึ่ง...เราต้องเลิกยุ่งกับคนอื่น... ตอนนี้โรคภัยไข้เจ็บมันเริ่มใกล้ตัว... ข้อที่สอง... เราไปทำงานกับพี่... พี่จะจ่ายเงินให้เราเป็นเงินเดือน... ข้อที่สาม... บางวันเราอาจจะต้องเข้ามานอนกับพี่บ้าง แต่พี่ก็สัญญาว่าพี่จะไม่ยุ่งกับคนอื่นอีก...”
“เล่นตอนกันเลยเหรอครับพี่” ผมถามยิ้มๆ แต่ในใจคิดว่าคงไม่ตกลง... ผมยังรักอิสระของผมอยู่....
“ดิน... พี่ไม่ได้ห้ามให้เรามีแฟน... แต่พี่กำลังจะบอกให้ระวังตัว... เอาเถอะ พี่คงห้ามเราไม่ได้ แต่พี่อยากจะขอร้อง... ให้ระวังตัว อย่า มีเซ็กซ์ที่ไม่ปลอดภัยกับใครอีก... ได้ไม๊...”
ผม มองหน้าพี่ธีร์อยู่พักใหญ่... มองเห็นความจริงใจที่พี่ธีร์มีให้... สิ่งที่พี่ธีร์เสนอมา ไม่ได้เป็นสิ่งที่เลวร้ายสำหรับผม... และก็เป็นการเสนอที่ไม่ได้จำกัดสิทธิ์ในการใช้ชีวิตส่วนตัวของผมมากเกินไป เพียงแต่ ผมต้องระวังตัวมากกว่าเดิม ซึ่งก็เป็นผลดีกับผมเองเหมือนกัน...
“ตกลงครับพี่”
พี่ ธีร์ยิ้มกว้าง... “พี่จะให้เราไปทำงานเป็นธุระการที่ร้านขายของตกแต่งที่พี่เป็นเจ้าของอยู่ ... ทำบัญชีให้พี่... ระหว่างนั้น ก็ขายของไปด้วย... ตอนเย็น เราก็ไปเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มเติม... เรื่องเงินเดือนก็....... บาทต่อเดือน โอเคไม๊...”
“ครับ” พี่ธีร์บอกตัวเงินที่ไม่จัดว่าต่ำแต่ก็ไม่สูง เปรียบเทียบกับเงินเดือนเริ่มต้นทั่วๆ ไปของท้องตลาด... แต่จัดว่าน้อย เมื่อเปรียบเทียบกับเงินได้ที่ผมเคยได้รับ จากการทำงาน “พิเศษ” ปีนึง ที่ผ่านมา....ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ไม่เลวนัก สำหรับการทำงานในภาคปรกติของผม เป็นสิ่งที่ผมไฝ่ฝันมานาน ตั้งแต่ก่อนเรียนจบ....
“แล้ววันนี้....” พี่ธีร์มองหน้าผมตาเป็นประกาย...
“ถือว่าเป็นการมัดจำหรือเรียกค่าประกันการทำงานหรือเปล่าครับ ท่านเจ้าของร้าน....”
พี่ธีร์หัวเราะ... “ไอ้บ้าดิน... ถ้าเอ็งไม่อยากพี่ก็ไม่บังคับหรอก... เดี๋ยวเอ็งจะคิดว่าพี่หน้าเลือดขนาดนั้น”
.... เอาเถอะ... อย่างน้อย... ก็ได้หลุดจากวงจรที่เป็นมาตลอดหนึ่งปี ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการหลุดออกมาที่ไม่สวยนัก แต่ สักวันหนึ่ง ผมคงจะสามารถยืนอยู่ได้ด้วยตัวเอง... ผมปลอบใจตัวเองก่อนจะยิ้มตอบพี่ธีร์ เป็นความหมายว่า
“ตกลงครับ...”
..........................................................................
ตอนหน้าจะเป็นตอนสุดท้ายของคำสารภาพฯ แล้วละครับ อันที่จริงก็เป็นการสรุปเรื่องหลังจากที่ผมตัดออกมาจากวงโคจร เท่านั้นเองครับ...
คิดถึงเพื่อนๆ คนอ่าน คนดี ของผม ทุกๆ คนนะครับ
-
จิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมม
พี่พูห์ :z13:
ตอนหน้าตอนสุดท้ายแล้วหรอ
แอบเสียดายง่ะ
ยังไงพี่ดินกำลังจะเดินทางใหม่แล้วเนอะ
เอาใจช่วย
สู้ๆ
-
เรื่องราวหนึ่งปีมานี้ ยาวนานและเยอะมากๆค่ะ
ก็ดีที่สามารถหลุดมาจากวงจรนี้ได้
ดีที่เจอคนดีๆ ตองคิดว่าถึงแม้พี่ดินจะต้องไปขาย
แต่พี่ดินก็เจอคนดีๆ เรียกได้ว่าโชคดีละมั้งค่ะ
รออ่านตอนต่อไปและเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
-
จาจบซะแล้ว
อะไรเปนได้ดีก้ยินดีด้วยนะคระพี่ดิน :กอด1:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยย
อารัยเนี่ย ใกล้อวสานแล้วเหรอพี่ดินนน
ไม่อยากหั้ยจบเรยยยยย
เด๋วพี่ดินไม่มาเข้าเล้าอีกง่ะ
กระซิกๆๆๆ
-
ง่า...ตอนหน้าก็จะจบแล้วเหรอ
จบแล้วคงคิดถึงพี่ดินน่าดูเลย
:กอด1:
-
โอ๊ะโอ จาจบแล้ว
มารอตอบจบคร้าบบบบ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
เป็นกำลังใจให้ครับ
รีบมาต่นะครับอ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
มาต่อมาต่อ :oni3:
-
แง่มๆๆๆๆๆๆ
หายไปนานแล้วนะ มาต่อด้วย
-
ไม่ได้เข้าเล้านานแล้วค่ะ เฮ้อจะจบเสียแล้วเนอะ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ
-
บทส่งท้าย... คำสารภาพของเด็กขายฯ
จาก วันนั้น... ผมหายหน้าไปจากร้านของพี่รัตน์ พี่ปิ๊ก ร่วมสองอาทิตย์... มีโทรศัพท์มาที่หอผมหลายครั้ง แต่ผมก็ไม่รับสาย ส่วนของพี่ธีร์ ผมจะเป็นฝ่ายโทรไปหาเค้าเอง...
ผมเข้าไปหาไอ้ชลอีกสองสามหน... คุยกับมันตรงๆ
“กูดีใจกับมึงนะ... ดิน” ไอ้ชลบอกเศร้าๆ หลังจากที่ผมบอกว่าผมเลิกทำงานขายบริการแล้ว...
“แต่กูยังเป็นเพื่อนกับมึงนะ ชล...” ผมโอบใหล่มันไว้
“เวลา ทำงานของมึงกะกู ไม่เหมือนกันหรอก... ดิน... ความแตกต่างจะทำให้มึงกะกูห่างกันไป...” ไอ้ชลมันพูดสิ่งที่เป็นความจริง “แต่ช่างเหอะ... มันก็ต้องมีวันนี้จนได้แหละ ไม่ช้าก็เร็ว” มันพูดปลงๆ
“ที่ร้านเป็นไงมั่ง...” ผมถาม
“ก็... วุ่นวายนิดหน่อย พี่ฟางมาตามมึง บอกว่า ป๋ามาแล้ว... ได้ข่าวว่าอารมณ์เสียไปพักนึง... พี่น้อยโทรไปที่หอมึงสองสามหน... พี่ปิ๊กอารมณ์เสียใส่พี่รัตน์... แต่ถูกพี่รัตน์ตวาดเอา... กูไม่เห็นหรอก แต่ไอ้เพชรมันเล่าให้ฟัง... มันว่า พี่ปิ๊กไปว่าพี่รัตน์ ว่าโอ๋มึงเกินเหตุ พี่รัตน์ ก็เลยอาละวาดบอกว่า ที่มึงออกก็เพราะพี่ปิ๊กนั่นแหละ คอยจิกตีอยู่ตลอด... ก็งอนกันไป...”
มันเล่ายาว... ผมหัวเราะหึๆ... “วันหลังกูจะเข้าไปขอโทษพี่รัตน์เอง...”
“อือ... ก็ควรหรอก... กูว่าพี่รัตน์เค้าหงอยๆ ไปเหมือนกัน เพราะทุกทีก็มีมึงนั่นแหละ คุยกับเค้า ถูกคอที่สุด...”
“ไอ้เพชรล่ะ เป็นไง...”
“มันก็เฉยๆ ตามแบบของมันแหละ... แต่กูว่า ไม่นานนี้แหละ มันคงออกตามมึงไปเหมือนกัน...”
ผม ถอนหายใจน้อยๆ... เรื่องของผมที่ร้าน มันก็คงเรียบร้อยในเร็ววันนี้แหละ ผมไม่เชื่อหรอกว่า แค่ผมคนเดียวจะทำให้อะไรๆ มันเปลี่ยนแปลงไปได้มาก... มันเป็นมายังไงก่อนที่ผมจะก้าวเข้ามา... มันก็จะเป็นอย่างงั้นหลังจากที่ผมก้าวออกไป... มันอาจจะเปลี่ยนแปลงไป แต่ก็ตามกระแสธรรมชาติของธุรกิจ และกลุ่มลูกค้า... ไม่ได้ขึ้นกับเด็กขายฯ คนไหนๆ ทั้งสิ้น...
..........................................................................
ผม หาเวลาไปไหว้ขอโทษพี่รัตน์ในช่วงบ่ายแก่ๆ ของอีกวันหนึ่ง หลังจากโทรไปเช็คจนแน่ใจว่า พี่ปิ๊กไม่อยู่ร้าน... ไม่ได้กลัว... แต่ไม่อยากเจอมากกว่า...
“มาสมัครงานครับ” ผมยกมือไว้พี่รัตน์ เหมือนวันแรกที่ผมมาสมัครงาน
เจ๊ รัตน์หันมา... พอเห็นว่าเป็นใครก็ค้อนผมวงใหญ่... แต่สายตาเป็นประกายเห็นได้ชัด... “ไปเทสต์ก่อน... ไม่ใหญ่จริง ไม่ยาวจริง ไม่ฝังมุก... ไม่รับ...”
ผมหัวเราะก๊าก... ยกมือไหว้อีกที... “สบายดีเหรอครับ พี่”
พี่รัตน์พยักหน้า นั่งลงที่เก้าอี้ตัวหนึ่ง “ก็เรื่อยๆ น่ะดิน... แล้วเราล่ะ ได้งานแล้วเหรอ”
“ครับ... เริ่มเดือนหน้า” ผมบอกตามความจริง...
“พี่ดีใจด้วยนะ... ในที่สุด เราก็ทำอย่างที่หวังไว้ได้สำเร็จ” เสียงพี่รัตน์กล่าวชื่นชมจากใจจริง...
“ครับพี่...”
“อะไร ที่มันไม่ดีๆ ก็ลืมๆ มันไปก็ได้นะ... ดิน... เก็บเนื้อเก็บตัว เงียบๆ สักพัก คนก็ลืมๆ ไปเอง... พี่เข้าใจ... ชีวิตที่ร้านพี่มันไม่น่าจดจำนักหรอก... ลืมๆ มันไปเถอะ...”
“ผม คงไม่ลืมหรอกครับ พี่... อย่างน้อย... ผมก็คิดว่า ผมได้อะไรๆ มามากเหมือนกัน สำหรับ ปีนึงที่ผมทำงานอยู่ที่นี่” ผมบอกตรงๆ “เป็นปีนึง ที่ผมจะไม่ลืมเลย อย่างน้อยผมก็คิดว่า ยังมีคนที่จริงใจกับผมอยู่บ้าง... อย่างพี่... พี่ป้อม..และอีกหลายคน”
พี่ รัตน์พยักหน้า... “ตามใจ... พี่ขออวยพรให้เราประสบความสำเร็จในชีวิต... ได้เจอในสิ่งที่เราหวังว่าจะเจอ... นะ ดิน... ว่างๆ ถ้าผ่านมาแถวนี้ก็แวะมาคุยกับพี่บ้างนะ...”
“ครับ...” ผมรับปากพี่รัตน์ ก่อนจะขอตัวออกมา...
..........................................................................
แต่ ก็ต้องยอมรับเหมือนกันนะครับ ว่า... หลังจากทำงานกลางคืนมาแล้ว... การที่จะเปลี่ยนมาทำงานกลางวันมันก็ยากพอสมควร กว่าจะหลุดจากความรู้สึกเดิมๆ ที่ต้องแต่งตัวออกไปทำงานตอนเย็นได้...ทั้งความสนุกสนาน เร้าใจ... เพื่อนฝูง... บรรยากาศ... แรกๆ ผมถึงกับนอนไม่หลับไปพักนึง... เพราะไม่ชิน... ร่างกายต้องปรับสภาพ ปรับเวลาใหม่...
ผม เริ่มทำงานกับพี่ธีร์ในเดือนถัดมา... โดยทำหน้าที่เป็นเสมียนในร้านขายของ... ทำทุกอย่าง... จัดของ ทำบัญชี...ขายด้วย... ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ... ทำให้ผมต้องหันกลับไปเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มเติม...
แต่คราวนี้... การเรียนภาษาอังกฤษกับชาวต่างชาติที่เป็นเจ้าของภาษาแท้ๆ... ทำให้ความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษของผมดีวันดีคืน...
มีคนบอกว่า “อายครู บ่ รู้วิชา... อายภรรยา บ่ มีบุตร... หากได้ครูมาเป็นภรรยา... ก็จะได้ทั้งวิชาและบุตร...”
ครับ... ก็ต้องสารภาพกันอีกเรื่องว่า ที่ความสามารถในด้านภาษาอังกฤษของผมดีขึ้น... ส่วนหนึ่งมาจากอาจารย์หญิงสาวเจ้าของภาษาที่อายุใกล้เคียงกัน... หลังจากเรียนกันไปได้สักสองสามครั้ง... เราก็นัดไปเที่ยวเกาะเสม็ดในวันหยุดด้วยกัน...
ไปเสม็ดเสร็จทุกราย... สามวันสองคืน... ที่ผมเอาไอ้ดินน้อย ฝากรักอาจารย์จนครางระงมไปหลายยก... แทบจะไม่ได้ลงเล่นน้ำทะเล...
กลับมากรุงเทพฯ แม้จนกระทั่งผมเรียนจบแล้ว... ก็ยังคงติดต่อกันอยู่ จนกระทั่งอาจารย์หมดสัญญา กลับเกาะอังกฤษไป...
..........................................................................
ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างผมกับพี่ธีร์....
แรกๆ... ก็ยังวางตัวกันอยู่ในฐานะ ลูกจ้างกับนายจ้าง... นอกจากบางวันที่พี่ธีร์ชวน แล้ว ผมไม่ติดอะไร... ผมก็จะไปค้างที่บ้านพี่ธีร์บ้าง... ช่วงใหม่ๆ ก็ประมาณเดือนละ สองสาม ครั้ง...
จน กระทั่ง เวลาผ่านไปเกือบสองปี... ผมได้งานใหม่... แต่ ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับพี่ธีร์ก็เปลี่ยนไปเหมือนกัน จากช่วงแรกๆ ที่เข้ามาค้างบ้านพี่ธีร์เดือนละสองสามครั้ง ครั้งละวันสองวัน กลายเป็นอยู่ทีละสอง-สามวันบ้าง สี่-ห้าวันบ้าง... ในที่สุด... พี่ธีร์ก็ขอร้องให้ผมย้ายเข้ามาอยู่กับพี่ธีร์เป็นการถาวร... ในฐานะ... “แฟน” ของพี่ธีร์
แต่ ถึงจะเรียกว่า เป็นแฟน (ตามที่พี่ธีร์บอก) แต่ผมก็ไม่เคยรับเงินจากพี่ธีร์... ในความรู้สึกของผม... ผมคิดว่า ผมรักพี่ธีร์แบบ “พี่” มากกว่าที่จะเรียกว่า... “แฟน”
แล้ว ชีวิตเซ็กซ์ของผม... ก็ยังมีเหมือนเดิม เพียงแต่แตกต่างออกไปตรงที่ การมีเซ็กซ์ ของผมเต็มไปด้วยความระมัดระวัง ไม่ปล่อยอารมณ์ให้เหนือการควบคุม... ผมป้องกันตัวเองทุกครั้ง... ไม่ว่าจะมีเซ็กซ์กับใครก็ตาม... หญิงหรือชาย... ยกเว้น... พี่ธีร์
ใน ชีวิตด้านอื่น... บางครั้ง ที่ผมออกงานสังคมกับพี่ธีร์... หลายต่อหลายครั้งที่ผมได้เจอกับลูกค้าเก่าๆ... โดยเฉพาะในกลุ่มของลูกค้าเกรด A ที่ผมเคยมีอะไรด้วย... บางคนก็จำได้ ยิ้มแย้มทักทายเป็นอันดี... แต่บางคนก็หลบหน้าตา... ซุบซิบอยู่ในกลุ่มของตัวเอง... แต่ผมก็ต้องทำเฉยๆไป
ชีวิต คู่... (ที่พี่ธีร์เรียก) ระหว่างผมกับพี่ธีร์ในแง่ของเราสองคน... ยอมรับครับ ว่าอึดอัดพอสมควร... แม้ว่าพี่ธีร์จะไม่เคยรื้อฟื้นเรื่องราวแต่หนหลังของผมมาพูด... แต่พี่ธีร์เป็นคนที่อารมณ์หึงหวงรุนแรง... และค่อนข้างจะชอบใช้วาจาเข้ามาเชือดเฉือนให้เจ็บปวดอยู่เป็นประจำ...
ใน ความคิดของผมเริ่มไขว่คว้าหาอิสระภาพอีกครั้ง และ ครั้งนี้ผมจะไม่ทำผิดอีก แต่ละก้าวเดินในชีวิต ผมต้องทำอย่างมั่นคงที่สุด... เพราะ ตอนนี้ผมให้ป๊ากับม๊าเลิกทำงานแล้ว... ภาระที่บ้าน ผมรับมาใส่บ่าของผมเอง...
ระหว่าง นั้น... ผมเปลี่ยนงานอีกสองงาน... แต่ละที่ก็ประมาณ ปีครึ่ง ถึงสองปี... จนกระทั่ง ผมมีโอกาสได้ไปเรียนต่อปริญญาโท...ที่อเมริกา โดยคำชวนของญาติห่างๆ
ครับ... เมื่อโอกาสมาถึง... ผมจึงไม่รอช้าที่จะยึดมันไว้...
..........................................................................
ในปีที่ผมอายุย่าง 28 ผมก็ได้บินไปอเมริกา เพื่อเรียนปริญญาโทและทำงานไปด้วย... หลังจากใช้เวลาอยู่กับพี่ธีร์นานถึง เกือบเจ็ดปี...
สาม ปีเต็มในอเมริกา... สร้างผมให้แกร่ง ทั้งความรู้ ความคิด การใช้ชีวิต และการมองโลก... จากการเรียนภาษาเพิ่มเติมอยู่ปีกว่าๆ... แต่ผมกลับใช้เวลาเรียนปริญญาโทแค่ หนึ่งปีกับอีก ห้าเดือนเท่านั้น... ที่เหลือเป็นการทำงานไป... เที่ยวไป อีกเกือบ 6 เดือน... จนวันที่ผมคิดว่าผมพร้อมแล้ว... ผมจึงกลับมาเมืองไทย หลังจากไปถึง 3 ปีเต็ม...
ช่วง เวลาที่อยู่ที่อเมริกา... ไอ้เพชรเป็นคนเดียวที่ ยังติดต่อกับผม หลังจากที่ผมฝากที่อยู่ที่บ้านกับไอ้ชลเอาไว้... ไอ้ชลเองเสียอีก ที่กลับหายไปจากการติดต่อ...
หลัง จากกลับมาอยู่เมืองไทย... สิบกว่าปีที่ทำงานอย่างบ้าคลั่ง เปลี่ยนงานไม่น้อยกว่า 3 ที่ ในที่สุด ผมก็มีวันนี้... วันที่ผมมานั่งอยู่ในตำแหน่งที่ค่อนข้างสูง ของบริษัทข้ามชาติ
ชีวิต ยังไม่สิ้นก็ดิ้นกันไป... ทุกวันนี้... เวลาผมไปเดินเล่นแถวพัฒน์พงษ์ หรือ ย่านที่ร้านพี่รัตน์กับพี่ปิ๊กตั้งอยู่... หรือแม้กระทั่ง แหล่งเก่าแก่อย่างแถวสนามหลวง ผมมองเด็กรุ่นหลังๆ อย่างห่วงใย... จะมีสักกี่คนที่จะดิ้นหลุดจากสิ่งที่ทำอยู่หรือสิ่งที่เป็นอยู่... จะมีสักกี่คน ที่เข้าใจและไขว่คว้าหาความสำเร็จในชีวิต...
ถ้าจะมีใครสักคนที่คิดอย่างนั้น...ผมก็ขอภาวนาให้เขาประสบกับความสำเร็จในสิ่งที่หวังและตั้งใจ...
ผมคิดอย่างนั้นจริงๆ ครับ....
..........................................................................
ขอบ คุณครับ เพื่อนๆ คนอ่านคนดีของผม... แล้วก็มาถึงวันนี้ วันที่ผมเขียนเรื่องนี้มาจนจบ... ตั้งแต่วันแรก วันที่ 12 กรกฎาคม 2008 ถึงวันนี้... วันที่ 26 ธันวาคม 2008 เป็นเวลา 5 เดือน กว่า ที่ผมเขียนเรื่องนี้ เขียนไปโพสไป พร้อมกับงานประจำ ไปด้วย... ทั้งเรื่องเรียน และเหตุการณ์หลายๆ อย่างที่เกิดขึ้นในระหว่างนี้ ทำให้ผมมีความรู้สึกผูกพันธ์กับคนอ่าน... อย่างบอกไม่ถูกเลยครับ... ติดใจ อยากจะกลับมาเขียนอีก แต่ ขอผมพักสักนิด... แล้วผมจะกลับมาเขียนอีกครับ ผมสัญญา...
จบบริบูรณ์
..........................................................................
จบ แล้วครับ หลายเดือนที่เขียนเรืองนี้... เป็นกลายเป็นความทรงจำที่ดีของผมอีกอย่างหนึ่งเลยครับ... ผมเขียนหนังสือเป็นแล้ว... เย้ เย้....
เริ่ม จากที่จะลองเขียนเล่นๆ พอเขียนแล้วก็เริ่มสนุก... แล้วก็เลยดูเหมือนจะเป็นหน้าที่ และความรับผิดชอบที่จะต้องมานั่งสารภาพ หน้าเครื่องคอมฯ ทุกๆ สัปดาห์ๆ ละสองสามวันเพื่อเขียนเรื่อง...
กลับไปอ่านอีกที... ตูเขียนไปได้ยังไงวะ ตั้งหกสิบกว่าตอน... เฮ้อ... ไม่อยากจะเชื่อเลย
ผมได้รวบรวมเรื่องทั้งหมดไว้ในบล๊อคส่วนตัวด้วยครับ แต่ เป็น Private Blog นะครับ
เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ใครสนใจอยากเข้าไปดู ทิ้งเมล์ไว้นะครับ ผมจะส่งบัตรเชิญ ไปให้...
ไม่เปิด สาธารณะ เพราะมันติดเรทครับ เพราะผมใส่รูปภาพติดเรทไว้ประกอบเรื่องน่ะครับ เลยไม่อยากเปิด...
-
ขอบล็อกด้วยคระพี่ดิน :haun4:
-
o13 o13 o13 o13 o13
แม้ไม่รู้จักพี่ดินเป็นการส่วนตัว
แต่หลังอ่านประสบการณืของพี่แล้ว
ได้ข้อคิดดี ๆ ตั้งมากมาย
ไม่ว่ามรสุมชีวิตจะหนักหนาเพียงใด
เพียงแค่เรามุ่งมั่น และตั้งใจ จะตองฝ่าฟันไปได้แน่นอน
รักพี่ดินจริงๆ
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบัตรเชิญด้วยนะครับ ติดตามอ่านมานานแล้ว ได้แง่คิดดีจริง ๆ เลยครับ
อิดฉาคุณดินจริง ๆ เลย เป็นคนที่ไฝ่ดี (มากกว่าผม) จริง ๆ ครับ ผมจะขอลอกเลียนเป็นแบบอย่างนะครับ
อ้อ email นะครับ piggykung@windowslive.com ครับ
(ผมพยายามเข้าไปแก้ status ไม่ให้ซ่อน email แล้วครับ โดยการคลิ๊กเครื่องหมายถูกออก ในช่องซ่อนอีเมล์ .... แต่ email ก็ยังถูกซ่อนเหมือนเดิมอ่ะครับ ใครรู้วิธีแก้ ช่วยบอกผมด้วยนะครับ)
หวังว่าคงจะได้เจอคุณดินใน blog เร็ว ๆ นี้นะครับ
-
ป้าขอบัตรเชิญด้วยจ๊ะ
adisak85อย่าแสดงเมลบนบอร์ด
ชีวิตมันก็เหมือนละครนะ บางทีมันก็เน่าตุๆ บางทีมันก็หอมหวานเหลือเกิน :t3:
-
อยากบอกว่าขอบคุณนะค่ะ :L2:
-
ขอบคุณมาก :กอด1:
-
จบไปซะแล้วว
เด๊่ยวจะส่งเมล์ไปให้ทาง pm น้าพี่ดิน
แล้วจะรอผลงานเรื่องต่อไป
:กอด1: :L2:
-
ขอบล๊อกด้วยคนง่ะคะพี่ดินนนนนน
ขอบคุณมากนะคะที่เขียนเรื่อง
ราวประสบการหั้ยเราได้อ่านกัน
บางคนอ่านแล้วก้ออาจมีทางออก
บางคนเริ่มอ่านก้ออาจจะคิดได้กับสิ่งที่ตัวเอง
ทำอยู่ ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน
ขอบคุณพี่ดินมากนะคะ :กอด1:
-
จบแล้วววว
:o12:
นิยายที่ตามอ่านมาตลอดจบซะแล้ว
(แบมือ ขอบล๊อกด้วยคนคับพี่ /l\ )
อ่านแล้วก็ คิด
ชีวิตจะพยายามได้อย่างพี่มั้ย
ก็คงต้องสู้บ้างล่ะคับ
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้คับพี่
-
ขอบคุณมากนะค่ะ สำหรับเรื่องราวประสบการณ์ดีๆแบบนี้
อ่านแ้ล้วทั้งสุขทั้งเสียวค่ะ
หวังว่าจะมีผลงานอื่นๆมาให้ได้อ่าน ได้ชมกันต่อไปนะค่ะ
ส่วนนี้เมล์ค่ะ waiying6อย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com
อย่าลืมบัตรเชิญนะค่ะ ชอบคุณค่ะ
-
:L2:
พี่ดินโชคดีมากค่ะ
ทั้งนี่ทั้งนั้นเนื่องมาจากความพยายามของตัวพี่ดินเอง
ขอบคุณที่นำเรื่องราวในอีกแง่มุมนึง
มาให้เราได้อ่านกันค่ะ
-
ว้า จบแล้วเนอะ
ดีใจด้วยนะคะที่พี่ดินเขียนหนังสือได้แล้ว เย่เย่
หวังว่าจะได้อ่านเรื่องราวที่พี่ดินจะเขียนอีกนะคะ
ขอบล็อคด้วยคนแล้วกันนะคะ
pgm_parnjungอย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com
รออยู่นะคะ :กอด1:
-
:เฮ้อ:
ในที่สุด ก็จบได้อย่างเรียบร้อย... เรื่องบล๊อค เดี๋ยวขอเคลียรก่อนนะครับ อันที่ไม่ Activated ผมจะตัดทิ้ง แล้วเอาที่ว่างมาให้... คือมันจำกัดอยู่ที่ 100 คนอ่านเท่านั้นเองครับ....
:call:
ผมเชื่อว่าหลายๆ คน ก็มีความคิดดีๆ อยู่เหมือนกัน เพียงแต่ไม่มีโอกาสที่จะดิ้นรนเหมือนผมอ่ะ
ก็เป็นกำลังใจให้ทุกๆ คนนะครับ มีอะไรจะแนะนำก็โพสไว้ได้ครับ
:L1: :L1: :L1:
ดิน
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
ู^
^
^
^
^
^
^
จิ้มพี่ดินอีกรอบค่ะ
ส่งท้ายนิยายจบ หหุหุ
-
จิ้มมมมมมมมมม ทะลุพี่ดิน :z13:
:-[
-
ว้าววววว จบซะแล้ว
ใจหายเหมือนกันนะคะเนี่ย
แถวตอนท้ายคุณชลก็มาเงียบหายไปเสียอีก
แล้วคุณดินจะมาเล่าเรื่องให้ฟังอีกหรือเปล่าค่ะ
หลังจากแอบออกไปพักน่ะค่ะ
ดีใจกับความสำเร็จของคุณดินด้วยนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ปล.ขอตามไปblogนู่นด้วยคนได้มั๊ยคะ = =
-
:L2: เป็นกำลังใจให้คุณดินด้วยคน
เหะเหะ รบกวนขอลิงค์บล๊อคด้วยได้ป่ะจ๊ะ
แต่เค้าห้ามโพสอีเมล์ป่าวไม่รู้ รบกวนขอหลังไมค์ด้วยจิ นะ นะ
-
หลังไมค์ไปแล้วนะคะพี่ดิน
ขอบคุณสำหรับเรื่องเราค่ะ :L2:
ขอบคุณพี่ดิน :pig4:
ขอบคุณคนโพสต์ :pig4:
-
จบแล้ว ใจหายเหมือนกันนะเนี่ย :monkeysad:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ และแง่คิดดีๆอีกมุมหนึ่งที่ต่างออกไปนะคะ
ขอบคุณจริงๆ :L2:
-
จบซะแล้ว :sad4:
ขอบคุณพี่ดิน ที่มาเล่าประสบการ์อีกแง่ให้ฟัง
ขอบคุณจริงๆ เป็นกำลังใจให้ :L2:
-
จบจนได้ ขอบคุณคุณดินมากเลยนะคะที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา
เรื่องนี้สอนอะไรๆเยอะเลยค่ะ
คุณดินเก่งมากเลยนะคะที่ตั้งใจทำทุกอย่างจนมีวันนี้ได้
ขอบคุณมากจริงๆค่ะ :pig4:
-
แล้วตกลงว่าจะมีโครงการต่อไปไม๊อ่ะครับ
หยั่งเรื่อง ดิน กะ ชล หรือว่า ชีวิตหลังทำงาน
ค๊าบบบบบ พี่ดิน
อิ อิ
-
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ ซินเจิ้งหรูอี้ ซินเหนียนฟาไฉ"
:mc4: :mc4:
พี่ดินครับ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่มีไว้เตือนสตินะครับ :pig4: :L1:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
:เฮ้อ: จบไปอีกเรื่องเเล้ว
-
พี่ดินขาคิดถึงอ่าาาาาา :impress2:
ขอลิ้งค์บล็อกด้วยคนนะคระ
ได้อะป่าวเอ่ย
ไงติดต่อมาหน่อยนะคระ
เปนกำลังใจให้เสมอ
ซินเจียอยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้คระ :mc4:
-
จบไปแล้ว หลังจากตามอ่านกันมา
แต่เรื่องของพี่ดินก็มีแนวคิดดีๆให้เรา
เสมอ แต่หื่นได้ใจดี
ไงก็เชิญผมไปบล๊อคด้วยนะครับ
aptppอย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com ครับ
-
:pig4:กับเรื่องราวดีๆที่นำมาเล่าสู่กันฟังครับ
:L2:
-
ผมส่งบัตรเชิญไปให้คนขอแล้วนะครับ บัตรเชิญจะมีอายุ 1 เดือนเท่านั้นนะครับ ถ้าไม่ Activate จะถูกตัดออกครับ
:mc4: :mc4: :mc4:
-
ู^
^
^
จิ้มพี่ดิน
เป็นยังไงบ้าง สบายดีไหมเอ่ย
คิดถึงๆๆๆ อยากอ่านเรื่องต่อ
:กอด1: :L2:
-
มันเปิดได้ แต่มะเหงรัยเรยอ่าพี่ดินนนนนนนนน
-
เห็นรูปในบล้อคแล้ว :pighaun:
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดด
ขอบคุณมากค่ะ
-
ขอบคุณพี่ดินมากนะค่ะ
สำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาแบ่งปัน :a5:
แล้วจะมีภาคต่อมั้ยค่ะเนี่ย
อยากรู้
:-[ :-[
ขอบัตรเชิญไปเยี่มบล๊อคด้วยคนนะค่ะ
mo_ney_88อย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com
-
:monkeysad:
ขอบัตรเชิญด้วยคนนะคะ
ตามอ่านเรื่องของคุณดินแล้วได้รู้อะไรเพิ่มขึ้นเยอะเลย ว่าจะลงชื่อตั้งแต่ที่ปาล์มแล้ว
แต่เกรงใจเลยมานั่งรอที่เล้าแทน
b_bronchoอย่าแสดงเมลบนบอร์ด
มีชีวิตที่ดีค่ะ
-
พี่ดินขอบัตรเชิญเข้าบลอกด้วยคนสิคร้าาาาา
pat_musicislifeอย่าแสดงเมลบนบอร์ด
:impress2:
-
ตอบรับบัตรเชิญไปแล้วนะคะ
เข้าได้มั๊ย ไม่แน่ใจ แหะแหะ
เพราะเข้าไปแล้วไม่เห็นอะไรเลย
ยังไงก็ขอบคุณมากนะคะ
ปล.แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
ผมไม่แน่ใจว่าหน้าตั้งต้น ของคุณอยู่ที่หน้าอะไร ลองทำอย่างนี้นะครับ
ล๊อกอินเข้าไป ถ้าแล้วคลิ๊กตรง แทป ดูบล๊อค นะครับ
-
ขอบคุณสำหรับคำสารภาพนะครับ
อ่านมาตั้งนานแล้วเพิ่งจะมีเวลาเก็บรายละเอียดจนจบวันนี้
ขอบคุณผู้เขียนและคนโพสท์มากๆครับ
-
ติดตามเรื่องของคุณดินมาได้ครึ่งเรื่อง ก็มีโปรเจคเรียนมาให้ทำซะก่อน
เลยไม่ได้เข้ามาอ่าน จนงานเสร็จ
ตอนนี้เพิ่งจะได้เข้ามาอ่านจนจบ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
noli_mikurinอย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com
-
อ่านแล้วได้เห็นแง่มุมอะไรมากมายทีเดียวค่ะ
นับถือพี่ดินนะคะที่สามารถจัดการกับชีวิตตัวเองได้แบบนี้
เราเชื่อว่าหลายๆคนต้องเข้าสู่อาชีพนี้ด้วยเหตุผลบังคับ และน้อยคนที่จะมีโอกาสแบบพี่ดิน
อย่างน้อยก็เพชรคนนึงล่ะ ที่อยากเรียนแต่ไม่มีโอกาสเรียน
ขอบคุณที่นำเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟังค่ะ
ถ้าเป็นไปได้ก็ขอบัตรเชิญบ้างนะคะ ขอบคุณค่ะ
-
ขอบคุณครับ
-
ก่อนอื่นต้องขอบอกว่า เราก็เป็นคนหนึ่งที่จบจากสถาบันเดียวกับคุณดิน
งั้นเราขอเรียกคุนดินว่า"ศษย์พี่"ก็แล้วกันนะคร้าบ
งั้น"ศิษย์น้อง"ขอแสดงความยินดี และดีใจ กับ"ศิษย์พี่"ด้วยนะครับ ที่สามารถผ่านช่วงเวลาต่างๆ ที่สุขและทุกข์ ที่ชอบและที่ต้องฝืนความรู้สึก และตลอดจนสายตาต่างๆที่แสดงความรู้สึกหลากหลายเวลาที่มองมา จนกระทั่งถึงวันนี้ "ศิษย์น้อง"คนนี้สามารถพูดได้เลยว่า"ศิษย์พี่"ได้ประสบความสำเร็จในชีวิตแล้ว ยินดีด้วยอีกที่คร้าบบบบ ข้าน้อยขอคาราวะคร้าบบบ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: แต่กว่าจะอ่านจบได้เล่นเอา ทำให้ลมปานแตกซ่านแทบกระอักเลือดได้เหมือนกัน :m25: :pighaun: :haun4: :jul1: :z1: :z1:
ปล.ศิษย์พี่ช่วยรับศิษย์น้องเข้าบล็อกอีกคนด้วยนะคร้าบบบ :impress2: :impress2: :impress2:
-
ก่อนอื่นขอขอบคุณคนโพส ที่เอาเรื่องสนุกๆมาให้อ่าน :กอด1:
ต่อมาขอขอบคุณคนเขียน ที่เขียนเรื่องดีดี ชีวิตจากอีกมุมของ มุมที่ไม่มีใครเข้าใจ ชึวิตของคนในมุมนั้น เห็นแต่เพียงหน้าฉาก ที่ไม่ว่าใครจะคิดอย่างไร
ขอบคุณทักสองคน ถ้าไม่มีคนเขียนเรื่องนี้ก็ไม่ทางนำมาสู้ที่นี่ ขอบคุณคนโพสที่แบ่งปันเรื่องที่ทั้งสนุกและมีข้อคิดอยู่ในตัว
:กอด1:รักทั้งคนโพส และคนเขียน
:กอด1:แอบปลื้มคนcommentบอกตรงๆ(ฮามาก เข้าถึงอารมณ์ได้มากขึ้นจริง)
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:รักทุกคน
พยูน
-
ขอบคุณทั้งคนเขียนทั้งคนโพส ที่นำเรื่องดีๆมาฝากนะครับ
แต่เนื่องจากเรื่องมีตอนเรท มากกว่า 10 %
หรือ สิบตอนมีตอนเรทมากกว่าหนึ่งตอน
ดังนั้น สิ้นเดือนนี้จะย้ายเข้าบอร์ดลี้ลับต่อไปนะครับ
-
ไม่รู้จะพิมว่าอะไรดี
แต่นับถือพี่ที่พี่ดิ้นรนดีครับ(ผมเป็นคนไม่ค่อยกล้าทำอะไรแม้แต่กินข้าวตามร้าน คนเดียวยังยอมอด :z3:)
ดูเหมือนพี่กล้าทำ กล้าตัดสินใจ จนพี่ได้ดี อยากทำให้ได้อย่างพี่บ้างจังครับพี่ดิน
จากรุ่นน้องมหาลัยนะครับพี่
และอีกอย่าง privacy blog คืออะไรครับ
(โง่จัด :z3: :z3:) ไม่รู้จักอ่ะ
เอามาให้ผมดูบ้างนะครับพี่ เมมล์นี้ครับ Herokung_17อย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com ขอศึกษาบ้างนะครับจะได้ฉลาดๆๆกะเค้าบ้าง :z2: :z2:
100 คนยังครับ เพราะเห็นมีเรื่องพี่ที่ ปาม ด้วย
ไงก้อขอสิทธิรุ่นน้องนะพี่นะ แฮะๆๆๆๆๆๆ
-
ขอบล็อคได้ไหมค่ะ
Freedom_is_myheartอย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com
-
:o8:
แวะมาดู อ่ะ ยังมีคนมาตอบอีกแฮะ... เอาบล็อคไปเลยครับ มีปัญหาการใช้งานส่งมาถามได้นะครับ
ดิน
:L2:
-
:z13:
คุณดินคะ
อ่านแล้วให้ความรู้สึกอะไรหลายๆอย่าง
โอเคนอกจากเรทเลือดท่วมแล้วเนี่ย ยังมีอะไรที่นอกเหนือกว่านั้นอีกจริงๆ
คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เืลือกที่จะทำได้ แต่ไม่ว่าเหตผลของคุณดินคืออะไร
แต่จากที่อ่านดู นับถือคุณดินมากๆคะ คือไม่ได้หลงในแสงสี เงินทอง หรือว่า
ลุ่มหลงในกิเลสตัณหามากมายอะไร ทั้งๆที่จริงๆแล้วหากใครตกอยู่ในสถานการณ์
ดังกล่าว คงพูดได้ไม่เต็มปากนัก ว่าถ้าจะเลิกก็เลิกได้ง่ายๆเพราะสิ่งที่ล่อตาล่อใจ
มีอยู่เยอะแยะมากมาย มันเป็นหลุมที่ถ้าใครได้ลงไปแล้วคงถอนตัวที่จะขึ้นมาได้ยากจริงๆ
แต่คุณดินก็เป็นอีกหนึ่งคนที่ ได้ทำและเลือกที่จะก้าวออกมาจากสนามอารมณ์นั้น
คือทำงานก็ทำด้วยสติ :jul1: ครั้นพอเลิกแล้วกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง
ที่ต้องปากกัดเท้าถีบในการทำงาน คุณดินก็ทำได้ แล้วก็ทำได้ดีจริงซะด้วย
ขอบคุณเรื่องเล่าของคุณดินคะ อ่านแล้วรู้สึกเลยว่า คนเราถ้าตั้งใจจะทำอะไรแล้ว
ก็ทำได้ อยู่ที่ว่าจะทำหรือป่าวก็เท่านั้น ไม่ว่าเรื่องอะไรและสถานการณ์แบบไหนใช่ป่ะคะ
ขอบคุณคุณพูห์ด้วยคะ
ขอเข้าบล๊อคด้วยคนได้มั๊ยคะ เิกินโควต้ารึยังเอ่ย เด๋วส่ง pmไปนะคะ
-
ขอบัตรเชิญ อ่าน blog ของพี่ดินมั่ง ยังทันมะคะ
ขอร้องๆๆๆ
-
เหะๆๆ ง่าว มากเนอะเรา
ลืมให้เมลล์ดิ่
matsu_pimอย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com ค่ะ จะรอน๊าคะ
-
เรื่องนี้ให้ข้อคิดหลายอย่างเลย ชอบๆ
-
สุดยอดครับ พี่ดิน ได้ข้อคิดดีๆ เยอะมากๆ พี่ได้บุญเยอะเลยนะครับ กับการเอาประสบการณ์ตรงนี้ มาถ่ายทอด พร้อมคติ และข้อคิด สังเกตอย่างนึงว่า พี่จะไม่แทรกความเห็นอะไรที่ไม่เป็นกลาง และจะไม่คิดแทนคนอื่น ยึดมั่นในความคิด และอุดมการณ์ที่ถูกต้อง ด้วยความตั้งใจเต็มเปี่ยมครับ พ่อแม่พี่ต้องสอนมาดีมากๆ เลย ขอบคุณครับ
ขอ Blog จะช้าไปมั้ยเนี้ยะ นะค้าบ พี่ดิน ขอหน่อย ขอหน่อย snattapon314อย่าแสดงเมลบนบอร์ด
-
รวดเดียวจบเลยครับ ขอบคุณครับ สำหรับเรื่องราวดี ๆ +1 ครับคุณดิน
-
หาทางเข้ามาตอบในนี้จนได้ คุณพูห์เค้าลงลิ้งค์ไว้ให้น่ะค่ะ แต่ยังไม่ได้ย้ายไปห้องนิยายที่เขียนจบแล้วนะคะ เพราะเราเปิดหาแล้วไม่เจอ
เป็นเรื่องที่สนุกมากๆอีกเรื่องหนึ่งสำหรับเราเลยค่ะคุณดิน เราไม่เคยคิดเลยว่าความในใจของคนที่ขายความสุขให้คนอื่นด้วยร่างกายของตัวเองจะคิดอย่างที่คุณดินคิด คุณดินเปลี่ยนความคิดหลายๆอย่างของเราไปเลยนะคะ
สำหรับคุณดิน "คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้ค่ะ"
อ้อ ถ้าขอทางเข้า privage blog จะได้มั้ยคะ
--------------------------------------
เข้ามาบอกว่าเจอเรื่องนี้ในห้องนิยายที่เขียนจบแล้วนะคะ
เออ เราดูไม่ละเอียดเอง ก้อหาชื่อคนเขียน din แล้วมันไม่มี ไม่รู้ว่าใช้ชื่ออื่นโพสต์
ขอโทษนะคะ
:call:
-
เห็นด้วยกับ คห. ข้างบนเลน คนเราเลือกที่จะเป็นได้
อดีตไม่ได้บอกว่าเราจะเป็นยังไงในอนาคต ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราเอง จริงๆ
ขอทางเข้า private blog ด้วยจะได้มั๊ยนี่
ปล. อ่านที่เดียว สองเรื่องรวด หนุกหนาน และ :jul1: ซีดไปเลยทีเดียว
-
ตามเข้ามาอ่านถึงสองวันเต็ม
แล้วไปแล้วก็นับถือพี่ดินเลยค่ะ
o13 สุดยอดมากๆ
แน่วแน่มากกับเส้นทางที่เลือกเดิน
วางชีวิตไว้ยังไงก็เดินไปตามนั้นได้ไม่ลังเลเลย
ยอมรับนับถือจริงๆ ความมีวินัยของพี่เนี่ย ทำได้ไงอ่ะ
ขอคาระวะด้วยใจจริง :call:
อ่านแล้วสะท้อนตัวเองเลยทำตัวบ้าบอไร้สาระไปวันๆจริงๆเลยเรา :เฮ้อ:
นับถือๆ o13 นับถือพี่จริงๆเลย
ตอนนี้ตกงานยังทำตัวขี้เกียจขอเงินแม่ใช้ไปวันๆเลย
ยิ่งมาอ่านเรื่องของพี่ยิ่งจี๊ดใจอย่างแรง เฮ้อ.. :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
กว่าจะอ่าน ก็เกือบตาย :jul1:
ขอคารวะพี่ดิน พี่สุดยอดมาก ในทุกๆเรื่อง
ขอบคุณ ที่ เขียนเรื่องราวดีดี อย่างนี้
ตอนจบก็ซึ้งมากๆๆ :monkeysad:
ปล คิดถึงพี่ชลเหมือนกันนะ ไม่ติดต่อมาเลยจริงหรอ :sad4:
ปล2 จะขอดูบล๊อคด้วยคนจะทันมั้ยนี่ parischyแอดgmail.com :o8
-
เห็นชื่อเรื่องน่าสนใจ เลยตามเข้ามาอ่าน
พออ่านแล้ว :mc4:
เออ แฮะ ชีวิตคนเรามันมีอะไรหลากหลาย
และหลายสิ่งมากมายฮ่ะ
ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นไปได้หรือเกิดขึ้นได้
แต่ก็เป็นไปแล้ว
นับถือคุณดินมากๆ ฮ่ะ :call:
และก็ขอบคุณเรื่องราวที่นำมาให้อ่านด้วย
แล้วถ้าหาทางไปไพรเวทยังทันมั้ยเอ่ย
><"~
akanaeแอดwindowslive.คอม
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
คิดถึงชลอะ
เดี๋ยวตามไปอ่านภาคดินกะชล กันต่อไป
-
พี่ดินสู้ๆ :กอด1:
-
ก่อนอื่นยอมรับว่าหนูเป็นคนนึงที่เข้ามาเพราะชื่อเรื่องมันดู.....(ละไว้ในฐานที่เราอาจจะเข้าใจกันนะคะ แหะๆ)
แต่ส่วนนึงคือเป็นคนชอบอ่านประเภทเรื่องเล่าแชร์ประสบการณ์แบบนี้เพราะรู้สึกว่าจะได้เข้าใจในตัวตนของ'มนุษย์'ขึ้น แถมได้อะไรๆไว้อ้างอิงประกอบการแต่งนิยายได้ด้วย แฮ่~
ซึ่งนิยาย...ไม่ใช่สิ เรื่องเล่านี้ทำให้หนูเข้าใจถึงมนุษย์มากขึ้น พี่ดินเขียนโดยใช้มุมมองของตัวเองก็จริงแต่นั่นแหละคือสิ่งที่ทำให้หนูเห็นลักษณะของคนๆนั้นได้ดี (พี่เขียนหนังสือเป็นแน่นอนค่ะ อิๆ)
เรื่องนี้เรทเยอะ(20+เลยยังได้นะเนี่ย เหอๆ)ถามว่าชอบมั้ย...ยอมรับค่ะว่าชอบ (ก็หนูเป็นสาววายนี่นา-///-) แต่ที่ทำให้หนูติดอยากอ่านต่อเรื่อยๆจนจบคือวิธีการเขียนของพี่ดินนี่แหละค่ะรวมถึงลักษณะบุคลิกของพี่ดินด้วย ให้ความรู้สึกเหมือนพี่ชายดี
ยิ่งในตอนหลังพี่ดินเขียนจบตอนหนึ่งก็จะไม่ลืมเขียนคำว่าคนดีซึ่งหนูชอบมากๆเลยค่ะ(เป็นโรคละลายกับผู้ชายพูดเพราะ~)
ประทับใจที่พี่ดินดูรักเดียวใจเดียวกับพี่ษา...ใจนึงหนูก็เหมือนพี่ชลนะที่หวังจะให้พี่ษากลับมาหาพี่แต่ใจนึงหนูก็รู้สึกว่าถ้าพี่ษากล้าที่จะทำแบบนี้กับพี่ดินโดยที่ไม่เคลียร์ด้วยซ้ำก็ไม่ควรจะกลับมาเพื่ออาจจะทให้พี่ดินเสียใจอีกจึงเป็นส่วนที่หนูดีใจที่เขาหายไปจากชีวิตพี่ได้ก่อนที่พี่ๆจะมีชีวิตร่วมกัน
มีบางอย่างที่ขัดใจกับตอนจบของแต่ละตอนในบางครั้งแต่ก็เข้าใจว่าพี่ดินเป็นคนๆหนึ่งที่ยึดมั่นทัศนคติของตัวเอง พี่ไม่เลิกล้มเป้าหมายคือการเรียนจบมีงานกลางวันทำ ไม่หลงไปกับแสงสีของโลกกลางคืน หนูนับถือพี่ในจุดนี้ค่ะ
สำหรับเรื่องของพี่โก้...โดยส่วนตัวหนูคิดว่าพี่ไม่ผิดนะคะ...อาจจะผิดนิดนึงที่ตอนพี่โก้ชวนพี่ไม่ได้ปฏิเสธไปให้เคลียร์(ใช่มั้ยหว่าหนูอ่านเกือบวันเดียวจบเลยเริ่มเบลอๆ) การตีความต่างกันคือจุดที่ทำให้เรื่องเลยเถิด
พี่โก้เป็นเด็กใสซื่อที่ไม่รู้จักเกมส์นี้(ไม่รู้ว่าถ้าพี่ได้มาอ่านจะไม่พอใจหรือเปล่าที่หนูใช้คำนี้) เมื่อเกิดความรู้สึกดีกับพี่ดินก็ปนไปกับเซ็กส์ยิ่งพี่ดินไม่ได้แสดงอาการปฏิเสธก็ยิ่งคิดเข้าข้างตัวเอง เป็นเรื่องธรรมชาติ...
พี่ดินตอบสนองพี่โก้ด้วยความเป็นมืออาชีพ+ถูกใจโดยส่วนตัวทำให้ดูคล้ายกับว่าพี่ดินชอบพี่โก้จริงๆ แถมเท่าที่อ่านดู...พี่ดินน่ะตาเจ้าชู้!(พี่เขียนเองด้วยนา - -+)
กับพี่ต๋อง...หนูอ่านดูแล้วหนูไม่โกรธไม่คิดว่าใครผิดใครแม้กระทั่งพี่ปิ๊กค่ะ ต่างคนก็ต่างใจ
พี่ดินถือว่าตัวเองมีหน้าที่ต้องบริการลูกค้าเท่าๆกันไม่ว่าจะใหม่หรือเก่า(หนูตีความเป็นอย่างนี้ไม่รู้จะเข้าใจถูกมั้ยนะคะ)
พี่ปิ๊กถือว่าลูกค้าคือคนสำคัญ ไม่พอใจที่พี่ดินกล้าทะเลาะกับลูกค้าเก่าแก่ที่ถือว่าเป็นฐาน
พี่ต๋องลืมไปว่าพี่ดินไม่ใช่คนของตัวเอง100% ปล่อยให้อารมณ์หึงหวงมานำตอนนั้นแต่ก็เพราะชอบพี่ดิน
ในโลกนี้ไม่มีใครจะทำอะไรถูกใจทุกคนได้หมด ยิ่งสิ่งที่พี่ดินทำคือการต้องทำให้คนพอใจยิ่งยากใหญ่
โดยส่วนตัวหนูมองว่าเรื่องพวกนี้มันเป็นกับเชือกที่พันเป็นปมไปมามากมาย แต่แทนที่พี่ดินจะเอาตัวเองไปคร่ำเคร่งกับการแก้ปมจนหมดนั้นพี่ก็เลือกที่จะออกมายืนมองและแก้เฉพาะส่วนที่พี่ให้ความสำคัญเท่านั้น
ผิดไหม? ก็ไม่ผิด มีข้อห้ามไหนกันที่ห้ามไม่ให้ใช้เชือกที่พันกันเป็นปมมาใช้ใหม่หรือทิ้งไว้?
เพียงแต่ปมนั้นก็จะอยู่ในใจ พอกลับมาคิดถึงมันก็จะยังเป็นปมเพียงแต่ปมมันจะเล็กหรือใหญ่ก็ขึ้นอยู่กับใจของพี่ดิน...บางครั้งกาลเวลาก็จะทำให้เชือกนั้นเก่าและผุผังหายไปเองด้วย^^
เริ่มไหลไปแนวปรัชญา ฮะๆ เม้นต์เสียยาวเลยถ้าพี่ดินมาอ่านคงนึกว่าเด็กนี่พล่ามอะไรแน่ๆเลย
ตอนนี้พี่มีงานดีๆทำสมใจอยากหนูก็ยินดีด้วยจากใจจริงค่ะ
หนูดีใจนะคะที่พี่ไม่เลิกล้มความฝัน ดีใจที่พี่เลือกที่จะเดินสายนี้ ดีใจที่พี่เลือกแบ่งปันเรื่องราวในชีวิตพี่กับคนที่บางคนพี่ไม่แม้แต่จะเคยพบ ดีใจที่พี่บอกว่าเดี๋ยวนี้มีอะไรกับใครก็ระวังขึ้น(หนูอ่านไปนะเสียวไส้ห่วงพี่ว่าจะมีหลุดว่าติดเอดส์โผล่มามั้ยจริงๆให้ตาย - -')
และดีใจที่ตัวเองเลือกไม่ละเลยที่จะอ่านเรื่องนี้(เป็นคนไม่ชอบภาษาวิบัติแล้วเคยอ่านเจอที่มาเขียนแบบนี้แล้ววิบัติมาก-มากที่สุดจนปิดแต่บรรทัดแรก) พี่ดินก็มีเขียนผิดบ้างนิดหน่อย อย่าง เดี๋ยว เป็น เด๋ว แต่ส่วนใหญ่ก็อ่านลื่นดีค่ะ
ถ้าพี่ดินได้กลับมาอ่านก็จะบอกว่า....รักพี่ดินนะคะ ฮิๆ :กอด1:
ส่วนบล็อก เอ่อ อืม...สองจิตสองใจว่าจะขอดีมั้ย- -' ยอมรับว่าแอบกลัวนิดๆ(ไม่รู้ทำไมแฮะ)
ก็...ขอ...ด้วยคนแล้วกันค่ะ(สุดท้ายความกลัวก็แพ้ความอยากรู้อยากเห็น ฮือ...) ถ้าเกิดว่าที่ยังเหลือนะคะ เห็นว่าจำกัด100คนเองนี่นา งืมๆ
ว่าแต่...กฎบอร์ดมัน...
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เอาไงดีๆๆๆpmไปหาพี่ดินแทนแล้วกันนะคะTwT
แล้วก็ขอบคุณคุณพูห์ด้วยนะคะที่นำเรื่องดีๆแบบนี้มาโพสให้อ่านกัน^^ (เดี๋ยวคุณพูห์น้อยใจ อิๆ)
ว่าแล้วก็โฉบไปอ่านภาคพี่ดินกับพี่ชลต่อ เย้><!
ปล.ถ้าพี่ดินอ่านเม้นต์หนูต้นจนจบจริงๆ...มันยาวมากใช่มั้ยคะ ฮะๆ(โดยเฉพาะลักษณะขนาดฟร้อนการเว้นของเล้ายิ่งยาว~)
ปล.2 อย่างที่เขียนไว้ข้างบนว่าอ่านแล้วรู้สึกพี่ดินให้อารมณ์พี่ชายดี สนใจจะรับเด็กติงต๊องคนนี้เป็นน้องสาวสักคนมั้ยคะ>/////< (เขิน...จริงๆนะเนี่ย)
-
อ่านมาทั้งวันกว่าจะจบได้ หุหุ
ที่อ่านได้ช้าเพราะตั้งพยายามอย่างมากในการรักษาเลือดในตัวไม่ให้หมดไปซะก่อนอ่า 55+
เรื่องพี่ดินสุดยอดมากๆค่า อ่านแล้วได้เห็นแง่มุมต่างๆเยอะมาก
แมยังได้แง่คิดอะไรอีกมากมายอีกด้วย
ขอชมพี่ดินเลยที่เป็นคนมุ่งมั่นมากๆเลยค่ะ รู้สึกชื่นชอบพี่มากๆเลย
แล้วก็ขอขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดีๆที่มาเล่าสู่กันฟังนะคะ
อ่อ ขอบคุณคนโพสด้วยค่า อิอิ
-
ยังอ่านไม่จบแต่ก็ใกล้ๆแล้วหละ
ขอบคุณมากๆนะคะ^^ :L2:
-
ขอบคุณมาก มีทั้งข้อคิดดีๆ และอะไรอีกหลายๆอย่างที่สอนไปด้วย
ขอบคุณมากขอบคุณมาก
ขอบคุณมาก
ขอบคุณมาก
ขอบคุณมาก
-
สนุกมากคับ ผมชอบนิยายแนวนี้มากๆครับ อ่านแล้วอิน :m15:
รบกวนขอ Blog ด้วยครับผม อยากอ่านอีกคับ
ขอบคุณครับ :pig4:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าของคุณนะครับ
ผมนับถือคุณดินมากครับ หลายๆ เรื่อง เป็นแบบอย่างในเรื่องของความอดทน
การสู้ชีวิต รับผิดชอบตัวเองและครอบครัว รวมถึงการไม่ชอบทำให้ใครเสื่อมเสียด้วย
แมนมากๆ ครับ ผมอยากเข้มแข็งให้ได้แบบคุณ แม้ว่าชีวิตผมมันเหมือนจะไม่มีอะไรก็ตาม
สักวันผมจะกลับไปเผชิญหน้า กับการทำงานที่เหน็ดเหนื่อยและไม่สิ้นสุดอีกครั้งหนึ่ง
เรื่องราวของคุณก็เปรียบเสมือนตัวอย่างของความอดทน ที่ผมจะพยายามเทียบเคียงคุณให้ได้ครับ
-
ขอบคุณค้าบบบบ
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณค่ะพี่ดิน กับแง่มุมดีๆที่สอนให้มอง
พี่เป็นคนที่เข้มแข็งมาก
-
ขอบคุณครับ สำหรับประสบการณ์ๆ
เข้มแข็งจังเล้ยนะครับๆ
เอ่อ .. ว่าแต่จะไม่ยอมเป็นรับจริงๆหรอครับ
โสดได้ถึงนบัดดล .. แล้วก็ขอให้โชคดีในด้านการงานนะครับ
แล้วผมจะเก็บในส่วนที่สามารถเอาไปในชีวิตประจำวัน
แล้วจะเข้มแข็งให้เหมือนพี่ หรือลุงหว่ะ
หาคนดูแลหัวใจได้แล้วนะครับๆลุง 555+
-
หวัดดีค่ะพี่ดิน หนูเพิ่งเข้ามาอ่านชอบมากเลย
ถ้าหนูอยากรบกวนขอ Blog ด้วยคนอยากอ่านอีก
จะยังได้มั้ยค่ะ ถ้าไม่ทันก็ไม่เป็นไรค่ะ
หนูชอบเรื่องที่พี่เขี่ยนมาก ให้เราได้รู้อะไรมากขึ้น
ขอดูบล๊อคด้วยคนนะค่ะ p.tvxqแอดhotmail.com
-
3 ชั่วโมงเต็มๆ ที่อ่านเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นยันจบ อ่านแล้วก็ได้ข้อคิดอะไรหลายๆอย่าง อ้อ!ได้อีกอย่างนึงด้วย คือ พี่ดิน...หื่นนั่นเอง 555 แต่ละตอนนี่แบบว่าจะกระอักเลือดวายชีวาได้ตลอด อิอิ
ยังไงก็ต้องขอบคุณพี่ดินที่มาบอกเล่นเรื่องของตัวเองผ่านตัวหนังสือให้เราๆได้อ่านกันนะคะ ขอบคุณมากๆนะค้าา
-
ชอบมากอ่ะพี่ดิน ขอบคุณมากนะค่ะที่เอามาลงให้อ่าน ^^
อ่านแล้วได้หลายอย่างเลยคับ
รบกวนขอบล็อกด้วยนะคับ :o8:
-
อ่านแล้ว เสียวตั้งแต่ต้นจนจบเลยครับ
ขอบัตรเชิญเข้า Blog ด้วยคนครับ อยากอ่านต่อครับ ขอขอบคุณล่วงหน้าเลยครับ
-
merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//
-
:L2:
มาลงชื่อว่าเป็นผู้หนึ่งที่ได้ร่วมสัมผัสประสบกามอันโชกโชนของคุณดิน :haun4:
ขอขอบคุณที่ได้ทุ่มเทเวลาแรงกายแรงใจสร้างสรรค์ผลงานให้พวกเราเหล่าลูกเป็ด
:pig4:
-
ขอบคุณมากๆสำหรับเรื่องราวดีๆ ปนหื่น >///<
อ่านแล้วรู้สึกถึงรสชาดของชีวิตเลย
แอบสงสารน้องโก้ กับชลอ่ะ ชลน่าสงสารจริงๆ ถ้าพี่ดินรักชลแบบคนรักน่าจะดีเนอะ (แอบเชียร์สุดฤทธิ์)
แต่แอบแปลกใจอยู่นิดนึง คนอื่นมาขอติดพันพี่ตั้งมากมายแต่พี่ดินไม่สน ไปๆมาๆไปอยู่กินกับพี่ธีร์ได้ตั้งเจ็ดปี O_o นานมากมาย
-
อ่านรวดเดียวจบ..ให้ความรู้สึกหลายๆอย่าง
ทั้งสนุก เศร้า และ... (ละไว้ในฐานที่เข้าใจ) :z1:
-
มีทุกรสชาติเลย นี่แหละนะความจริงของชีวิต :bye2:
-
ขอบคุณมากๆสำหรับเรื่องราวดีๆ ปนหื่น >///<
อ่านแล้วรู้สึกถึงรสชาดของชีวิตเลย
แอบสงสารน้องโก้ กับชลอ่ะ ชลน่าสงสารจริงๆ ถ้าพี่ดินรักชลแบบคนรักน่าจะดีเนอะ (แอบเชียร์สุดฤทธิ์)
แต่แอบแปลกใจอยู่นิดนึง คนอื่นมาขอติดพันพี่ตั้งมากมายแต่พี่ดินไม่สน ไปๆมาๆไปอยู่กินกับพี่ธีร์ได้ตั้งเจ็ดปี O_o นานมากมาย
นั่นสิทำไมอยู่กับพี่ธีร์ ได้ตั้งนาน
ชลออกจะดีด้วย ทำไมถึงรักไม่ได้อ่ะ
-
ขอบคุณค่ะ^^
'ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อไป' ถูกต้องสุดเลยค่ะ
-
ขอบคุณมากๆสำหรับเรื่องราวดีๆ ปนหื่น >///<
อ่านแล้วรู้สึกถึงรสชาดของชีวิตเลย
แอบสงสารน้องโก้ กับชลอ่ะ ชลน่าสงสารจริงๆ ถ้าพี่ดินรักชลแบบคนรักน่าจะดีเนอะ (แอบเชียร์สุดฤทธิ์)
แต่แอบแปลกใจอยู่นิดนึง คนอื่นมาขอติดพันพี่ตั้งมากมายแต่พี่ดินไม่สน ไปๆมาๆไปอยู่กินกับพี่ธีร์ได้ตั้งเจ็ดปี O_o นานมากมาย
นั่นสิทำไมอยู่กับพี่ธีร์ ได้ตั้งนาน
ชลออกจะดีด้วย ทำไมถึงรักไม่ได้อ่ะ
แล้วรู้ได้ไงครับ ว่าไม่รัก...
-
ขอบคุณมากๆสำหรับเรื่องราวดีๆ ปนหื่น >///<
อ่านแล้วรู้สึกถึงรสชาดของชีวิตเลย
แอบสงสารน้องโก้ กับชลอ่ะ ชลน่าสงสารจริงๆ ถ้าพี่ดินรักชลแบบคนรักน่าจะดีเนอะ (แอบเชียร์สุดฤทธิ์)
แต่แอบแปลกใจอยู่นิดนึง คนอื่นมาขอติดพันพี่ตั้งมากมายแต่พี่ดินไม่สน ไปๆมาๆไปอยู่กินกับพี่ธีร์ได้ตั้งเจ็ดปี O_o นานมากมาย
นั่นสิทำไมอยู่กับพี่ธีร์ ได้ตั้งนาน
ชลออกจะดีด้วย ทำไมถึงรักไม่ได้อ่ะ
แล้วรู้ได้ไงครับ ว่าไม่รัก...
อ๊ายยย แล้วมันยังไงกันเนี่ยพี่ดิน >//<
ปล.คิดถึงพี่ดินนะ ดีใจที่พี่แวะเข้ามา หุหุ
-
อ่านถึงหน้า 8 แต่เดวมาอ่านต่อวันหลัง
-
อ่านรวดเดียวจบเลย
เป็นเรื่องที่มีครบทุกรสชาติเลยจริงๆ
ขอบคุณมากๆเลยจร้า
:pig4:
-
สนุกจิงๆเรื่องนี้ ...
ปลื้มๆๆๆ
ขอให้มีความสุขมากนะคะ คุณดิน
-
หนุกดีครับ
-
ยินดีกับพี่ด้วยนะครับที่ทำสำเร็จ
ทั้งเรื่องเขียนประสบการณ์(ซึ่งผมทำไม่สำเร็จ 555)
และเรื่องในชีวิตของพี่
ผมก็เป็นอีกคนที่เคยทำแบบพี่และหวังว่าถ้าเรียนจบผมก็คงจะหยุด
ได้แง่คดเยอะเลยครับ
5555
-
อ่านจบแล้ววว ได้ข้อคิดเยอะมากเลย
ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดินต่อไป
ขอบคุณคุณดินมากค่าาาา
-
คุณดิน คุณสุดยอกมาก :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
ทำเราไม่หลับ ไม่นอน นั่งอ่านมาตั้งแต่เมื่อคืนตี3 มีลุกไปหาอะไรกินบ้าง นี่5โมงครึ่งพึ่งจบ
ตาลายเดินเซเลยทีเดียว ขอให้คุณมีความสุขมากๆกับชีวิตปัจจุบันนะคะ
คุณใช้ชีวิตได้คุ้มมากเลยนะ นับถือๆจริงๆ
ไม่รู้มันจะสายไปมั๊ยที่เราเข้ามาอ่านช้าไป3ปี :a5:
แต่เราขอบล็อคคุณดินด้วยจะได้ไหม เดี๋ยวPM ไปนะคะ
o13 o13 o13 o13 o13
-
อ้อ ลืมบอก นี่เราสมัครเล้าเป็ดเพื่อมาคอมเมนต์เลยนะเนี่ยะ
พึ่งรู้จักบอร์ดนี้ก็จากเรื่องของคุณดินนั่นแหละ 5555555555
-
:m15: บอกตรงๆสงสารพี่ชลมาก อดตาหลับนั่งอ่านมาทั้งคืน อินจัด ประทับใจพี่ชลมากๆครับ
คงเป็นอารมณ์ที่ว่าความรักมันบังคับกันไม่ได้ ...........
....อย่างน้อยพี่ชลก็ได้รู้จักคำว่ารัก..นะครับ :เฮ้อ:..........รอติดตามผลงาน พี่ดินอีกนะครับ
-
เป็นประสบการณ์ที่โชคโชนเหลือเกิน
ไม่รู้จะบอกว่ายังไงกับความรู้สึกตอนนี้
ประสบการณ์ทำให้คนเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น สงสัยจะจริง
อยากรู้เรื่องของคนอื่นบ้างจัง ว่าจะเป็นยังไงกันบ้าง :z2:
-
ขอบคุณนะคัพ จะอ่านให้จบภายในวันนี้นะคัพ
-
ชอบเรื่องมากกก เข้ามาอ่านกี่รอบก้อสนุกคร้าาาาา :กอด1: :L2:
-
คุณดินสวัสดีค่ะ สบายดีนะคะ^^
อ่านเรื่องราวของคุณดินจบแล้วเรียบร้อย
ขอบคุณนะคะที่เอามาแบ่งปัน
ขอให้มีความสุขทุกวัน
สุขสันต์วันอาทิตย์ค่ะ ^^
-
อ่านจบแล้วค่ะ รวดเดียวเลย 2 วัน
ขอบคุณสำหรับประสบการณ์อีกมุมที่ไม่เคยรู้มาก่อน
จะตามไปอ่านภาค 2 แบบต่อเนื่องค่ะ(ดิน-ชล)
ขอบคุณมาก ๆ อีกครั้งค่ะ พี่ดิน
-
พอมาถึงตอนจบแร้วรู้สึกใจหายเรยค่ะ
มีครบทุกอารมณ์จริงๆ สุข เศร้า เหงา ซึ้ง แระหื่นนนนนนนน
อ่านแร้วรู้สึกดี ไม่รู้สิ แบบเป็นการถ่ายทอดประสบการณ์แร้วทําให้เกิดแง่คิด ดีดีเยอะะะเรยยยย ไม่ได้มีดีแค่ฉากเรท 5555
อ่านแร้วรู้สึก ชอบพี่ชลอ่ะ ชอบพี่ดินด้วยยย อุตส่าห์เชียร์ให้คู่กัน TT แร้วตอนจบก็หายไปเรยน่ะหรอออ อยากรู้คําตอบบบอ่าาา อ่านอีกเรื่องจะรู้มั้ยอ่าาาาา
-
คิดถึงเรื่องนี้มากๆ ตามภาคใหม่อยู่จ้า
-
ได้อ่านเรื่องของคุณดินแล้ว ได้ข้อคิดดีจังเลย
ได้มุมมองใหม่ของคนในอาชีพนี้ด้วย
คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะทำได้
มาอ่านช้าไปหน่อย แต่ขอบคุณมาก :pig4:
-
พึ่งได้มีโอกาสอ่านเรื่องของพี่ดิน
ถึงเรื่องจะติดเรทแต่มันก็ให้อะไรมากกว่านั้น
ทั้งสิ่งที่พี่ดินพยายามให้แง่คิด ตัวอย่าง มากมายที่ผสมมาในเรื่อง
ขอบคุณพี่ดินมากค่ะที่พี่เอาประสบการณ์มาแบ่งปันเป็นบทเรียนให้กับน้องๆ รุ่นหลัง :L2:
-
อ่านนิยายมาก็เยอะ บอกตรงๆเลยว่าเรื่องนี้คือเรื่องที่ชอบมากกก
อาจเป็นเพราะมันคือชีวิตจริง มันเลยสื่อถึงความรู้สึกจริงๆได้ตรง
ขอบคุณคุณดินที่เอาประสบการณ์ชีวิตที่เต็มไปด้วยข้อคิดมาแบ่งบันให้อ่านกัน
อย่าว่าแต่คนเขียนรักคนอ่านเลยค่ะ
คนอ่านอย่างเราก็รักคนเขียนอย่างคุณดินเช่นกัน :L1: :pig4:
-
ขอบคุณมากๆนะคะพี่ดินที่เขียนเรื่องราวดีๆมาให้อ่าน
ขอบคุณนะคะ
ขอบคุณจริงจริง
-
:katai1:พี่ดินนนนนนยังอยู่มั้ย พึ่งอ่านจบสนุกมากๆมีข้อคิดหลายอย่างด้วยรู้สึกรักเเละพูกพันกับพี่ดินมากถ้ายังไงผ่านมาขออนุญาติเข้าบล๊อคด้วยนะ sasiman960อย่าแสดงเมลบนบอร์ด
-
:katai1:พี่ดินนนนนนยังอยู่มั้ย พึ่งอ่านจบสนุกมากๆมีข้อคิดหลายอย่างด้วยรู้สึกรักเเละพูกพันกับพี่ดินมากถ้ายังไงผ่านมาขออนุญาติเข้าบล๊อคด้วยนะ sasiman960อย่าแสดงเมลบนบอร์ด
หุ หุ ยังอยู่สิครับ แวะมาดูเป็นครั้ง เป็นคราว ครับ... เมล์ที่ให้มา ไม่ครบนะครับ
-
อ่า........ถ้าอย่างจะบอกว่าฉันหลงรักคุณสะแล้วจะผิดใหม่......แต่อย่างจะบอกแบบนั้นจริงๆนะ
เรื่องของคุณมีอะไรมากมายให้คิดตาม......ขอให้ความโชคดีอยุ่กับคุณเสมอ.....^^
-
สนุกมาก ชอบมากครับเรื่องนี้ มีครบทุกอารมณ์ (รวมทั้งข้อคิดดี ๆ ด้วย)
ขอบคุณครับ
-
สนุกมากๆ
ได้ข้อคิดมากๆเลย
ขอบคุณที่เขียนเรื่องราวดีๆให้อ่าน
ป.ล. รบกวนขอ blog ด้วยจ้า greanrabbit @จีเมล.คอม จ้า
-
พี่ดินยังมาตอบเม้นอีกอะ น่ารักจังเลย
ขอบคุณพี่นะครับ ที่มาบอกเล่าเรื่องราวในอดีตที่ถ้าเป็นคนอื่นอีกหลายๆคน คงไม่กล้าบอกกัน ขอบคุณที่แชร์เรื่องราว ข้อคิดต่างๆ ให้คนรุ่นใหม่ได้รู้ ได้คิดตามไปด้วย ขอให้พี่ประสบความสำเร็จในชีวิตเน้อครับ ขอบคุณอีกครั้ง
ปอลิง อยากขอ blog ไว้ด้วยจะทันมั้ยน้าาา pepper_prik_14139 แอทฮอตเมลล์ดอทคอม ครับผม อิอิ
-
สนุกมากๆเลยค่ะ อ่านรวดเดียววันเดียวจบเลย
อยากขอบคุณพี่ดินจริงๆที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมาให้อ่าน
o13 o13 o13
ได้อะไรเยอะแยะมากมายจากเรื่องนี้จริง
ยังไงก็ขอรบกวนขอบัตรเชิญ blog ด้วยนะคะ
muk_junjin @ ฮอตเมลล์ ดอท คอม :impress2:
-
ยินดีกับพี่ดินด้วยนะคะที่ประสบความสำเร็จอย่างที่ตั้งใจ
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
งง
-
ทำเป็นขึ้นมานิดๆแล้วค่า..พี่ดินหนูขออินบล็อกด้วยค่า.. notepon999แอดจีเมลค่า
-
:pig4 :pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4:
-
เพิ่งได้อ่านช้ามาก
ประสบการณ์ และความดิ้นรน อดทนของพี่ดินสุดยอดเลยค่ะ
อ่านแล้วหลงรักพี่ชลยังไงไม่รู้
o13
-
พี่ดินนนนนนนคะ อ่านเรื่องนี้จบได้แง่คิดมากมาย เด็กขายมีเบื้องหลัง(?) มากกว่าที่คิด คึคึ
อ่านรวดเดียวจบแบบตาพร่าเลยทีเดียว เป็นกำลังใจให้พี่ดินนะคะ แล้วก็อ่านเรื่องของพี่ดินก็ทำให้มีกำลังใจฮึดสู้มากมาย คนเราชีวิตต้องเจออะไรมากมายอยู่ที่เราจะเลือกทางไหน อ่านแล้วได้แง่คิดมากมายเลยค่ะ
ปล. อยากติดตามพี่ดินต่อ ๆๆๆ ไปตลอดเลยค่ะ ขอพี่ดินตามไปที่บล็อคด้วยนะคะ nutsasi.aew แอด gmail.com ขอความกรุณาด้วยค่า
-
ขอบคุณสำหรับเรืองราวที่นำมาเล่า ทำให้ได้รู้อะไรหลายๆ เพิ่มบางขึ้นทีเดียว o13
ได้เห็นว่า ทุกชีวิตต้องมีความฝันเสมอ
ปล.อยากติดตามบล๊อกส่วนตัวด้วยค่ะ maeya106อย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com
-
ดีนะที่เข้ามาหาในบอน์ดจบแล้ว ไม่งั้นต้องพลาดเรื่องดีๆ แบบนี้แน่ๆ เลยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ พออ่านๆ ไป เหมือนคอยติดตามเรื่องราว เหมือนเติบโตไปกับพี่ดินเลย ฮืออ น้ำตาจะไหล ฮ่าๆๆๆ หวังว่าตอนนี้พี่ดินจะสุขสบายดีนร้าคร้าาา พึ่งผ่านปีใหม่มา มีความสุขมากๆ นร้าคร้าาา ขอติดตามพี่ดินต่อนร้าคร้าาา pop.nomsod แอด จีเมล . คอมมมมมมม
-
นี่แหละรสชาติของชีวิต คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกทางเดินของชีวิตได้
เหมือนที่คุณดินได้เลือกทางเดินของชีวิตตัวเอง ถูกบ้าง ผิดบ้าง ทุกสิ่งถือว่า
เป็นกำไรชีวิตของเรา เราก็จะมีความสุขจริงป่ะ..555..เพราะคาดว่าคงไม่มี
ใครที่เลือกถูกทางได้ตลอดชีวิตหรอกเนอะ ต่อไปคุณดินก็คงต้องพบแต่สิ่ง
ดี ๆ และมีความสุขกับชีวิตในทุก ๆ วันที่จะผ่านเข้ามา หวัดดีปีใหม่ย้อนหลังมาก ๆ นะจ๊ะ...
-
ขอบคุณคุณดิน เรื่องนี้ทำให้ได้รับรู้เรื่องราวของคนขายน้ำในยุคก่อนๆ ว่าเป็นยังไง
นับถือจริงๆ กับความพยายามผลักดันตัวเองให้ก้าวขึ้นไปสู่จุดที่สูงสุดได้
-
:a5:
รู้สึกว่า ตัวเองพลาดอย่างแรง
ทำไมเพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ เอาป่านนี้
สนุกมากเลยพี่ ครบทุกอารมณ์จริงๆ
แถมทำให้ได้ข้อคิดใช้ชีวิตอะไรได้หลายอย่างจากพี่เลย
รบกวนขอบล๊อกจากพี่ด้วยนะ
Pnkodchanแอด จีเมลล์ ดอท คอม :z2: :z2: :z2:
-
:serius2: งื้ออออออ ทำไมเพิ่งมาเห็น!!!
ขอบคุณพี่ดินมากนะค่ะ ที่ให้หนูติดตามเรื่องราวสนุกๆ แถมยังได้ข้อคิดด้วย
ยังไงขอติดตามในเพจด้วยน้าาา songpichetแอดจีเมล์ คร้า
-
เพิ่งอ่านเรื่องนี้จบไปได้ไม่กี่วันก่อนที่จะตามไปอ่านภาคดินกะชล
รู้สึกว่าตัวเองพลาดเรื่องนี้ไปได้ไงฟะ!
ชอบพี่ชลลล น่ารักมากๆ เลยยย
พี่ดินก็น่ารักน้าาา แต่น่าหมั่นไส้มากกว่าอ่ะ 555
(อันที่จริง บวก ลบ คูณ หาร อายุแล้ว พี่ดินกะพี่ชลถือเป็นอาหนูได้เลยล่ะ แต่หนูจะช่วยเรียก 'พี่' ละกัน อิอิ)
ไม่รู้ว่าจะยังขอบัตรเชิญเข้าบล็อคของพี่ดินทันรึเปล่า แต่ก็ลองขอดู เผื่อได้ อิอิ
bowkung0412 แอด จีเมล ดอท คอม นะค้าาา
-
บ้าจริง 555 ดีนะที่กลับมาเช็ค sasiman960แอทจีเมลค่ะพี่ดิน กลับมาๆๆนะ อยากเข้าไปดูบล็อกพี่ดินมากๆ 5555 ยังรักและติดตามผลงานพี่ดินอยู่เหมือนเดิม o13
-
เป็นเรื่องเล่าที่ชอบมากๆเลยค่ะ
ต้องขอขอบคุณคนโพสต์และเจ้าของเรื่องด้วย
ที่นำประสบการณ์มาเล่าสู่กันฟัง
ได้ข้อคิดอะไรเยอะเลยค่ะ
ตอนนี้ก็ดีใจกับเจ้าของเรื่องที่ได้ทำตามความฝันของตัวเองจนสำเร็จแล้ว :L2:
-
พี่ดินครับผมติดตามอ่านเรื่องที่พี่เขียนแล้วชอบมากเลยครับ ได้รู้เรื่องราวอีกมุมหนึ่งของชีวิตพี่ ผมอยากอ่านเรื่องที่พี่เก็บไว้จังครับ ช่วงส่งบัตรเชิญให้ผมด้วยครับ chayanon_12อย่าแสดงเมลบนบอร์ด.co.th. ขอคุณครับ
-
พี่ดินครับผมติดตามอ่านเรื่องที่พี่เขียนแล้วชอบมากเลยครับ ได้รู้เรื่องราวอีกมุมหนึ่งของชีวิตพี่ ผมอยากอ่านเรื่องที่พี่เก็บไว้จังครับ ช่วงส่งบัตรเชิญให้ผมด้วยครับ Golfchayanonอย่าแสดงเมลบนบอร์ด ขอคุณครับ
-
สุดยอดคะเรื่องนี้ ข้อคิด สาระ คติ
และลีลาดีหมดเลย :o8:
ขอให้พี่ดินสมความปรารถนาในสิ่งที่คิดนะคะ
-
ดีใจกับดินด้วยครับ ที่หลุดพ้นแล้ว
o13
-
ขอบคุณค่ะ
อ่านเรื่องของพี่ดิน (หุหุ แก่ปานเรา แต่พี่ดินแก่กว่า นับรหัสเรียบร้อยแล้ว)
ทำให้รู้ว่าชิวิต ไม่ว่าสมัยไหนก็ไม่เคยง่ายเลย
ยิ่งกับคนที่ไมาสามารถพัฒนาความรู้ความสามรถอย่างเราด้วยแล้ว
ก็เป็นลูกจ้างธรรมดากันยันเกษียณ
ขอบคุณค่ะ ถึงแม้จะไม่เก่งเท่าพี่ดิน แต่อ่านเรื่องนี้จบแล้วทำให้มีกำลังใจสู้ชีวิตค่ะ
-
พึ่งมีโอกาสได้มาอ่าน(ถึงจะช้าไปสิบกว่าปี55) สนุกมากครับ ได้ข้อคิดด้วย ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์ดีๆครับ
-
:pig4: