หัวข้อ: Tics... เชี่ย! ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ ตอนที่ 21 มาแล้วจ้าาาา

[W2P5]

สารภาพค่ะ ว่าตอนจะซึ้งล่ะ ถ้าเจอบรรทัดสุดท้าย 

[Leenboy]

โอ้ว!!!! อิพี่แม็กคนจัง_2018  555

[numay]

 

[kun]

ยกนิ้วให้พี่แม็กเลย

[shoky_9]

เดี๋ยวๆๆ คนรักกันเค้าไม่ต้องพกกางเกงในกันก็ได้ป่ะ
อันนี้เข้าข่ายโรคจิตมากกว่าละ ตาแม็กซ์ 55555555   

[19august]

อิพี่แม๊กโว้ยยยย เกือบซึ้งแล้ววว มาจบที่พกเกงในน้องงง
ยอมรับว่าอ่านตอนแรกๆก็คือโกรธอิพี่มันมาก ทำร้ายน้องมาก
แต่เอออให้อภัยก็ได้ ดูแลน้องดีๆล่ะ

[TachibanaRain]

พกกางเกงใน? อิพี่แม็กนี่มันเรัยกโรคจิตแล้วโว้ยยยยย!!!!! ส่วนคุณเพื่อนทั้งหลายเรื่องหัวใจก็ปล่อยให้เจ้าตัวเขาคิดและตัดสินใจเองค่ะไม่ต้องมาเสี้ยม

[Mookpichh]

ยอมอิพี่แล้วจ้าาาา

ตอนแรกก็คิดว่าจะเป็นคนปากแข็งแล้วก็อีโก้สูงเรื่องความรักซะอีก

ในความโชคร้ายที่โบเจอมา ก็ยังมีคนบ้าๆ มารักอ่าเนอะ ยินดีด้วยจ้าาา

รอความหวานมาเติมเต็มหัวใจฉานนนน

[analogue]

❤️

[madmay]

จะพาไปสวัสดีแม่แม็กยังไม่ได้ไปซักทีเลยเนี่ย

-19-

          ตั้งแต่ขึ้นมัธยมปลายผมก็เริ่มลืมเลือนความรู้เก่าๆ สมัยเด็กไป เช่นบรรดาเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลกซึ่งปัจจุบันเปลี่ยนเป็นอะไรบ้างแล้วก็ไม่รู้ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมอยากจะขอเอาไปใส่ในลิสต์มากๆ เลยคือ...
          หมับ
          “ทำอะไรครับหมูน้อย”
          ผมที่คอยมองพี่แม็กอย่างตะขิดตะขวงใจปนระแวงมาตั้งแต่เขาซ้อนมอร์ไซค์แล้วกอดเอวผมแน่นต้องสะดุ้งเมื่อคนตัวโตสอดแขนมากอดเอวตอนผมเผลอ เกือบสับนิ้วตัวเองแหนะ คนกำลังมีสมาธิกับการทำอาหารอยู่
          ใช่ครับ สิ่งประหลาดที่ว่าคือพี่แม็กเวอร์ชั่นพ่อหมีขี้อ้อนนี่แหละ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเขาไปทำอะไรที่กระทบกระเทือนสมองมารึเปล่า วันนี้ถึงได้คอยนัวเนียผมไม่หยุด แถมยังพูดซะหวานเจี๊ยบ จ๊ะจ๋า สุภาพอย่างไม่เคยเป็น
          คนอื่นคงว่าน่ารัก... แต่ผมกลัวครับ
          “ช... เชี่ย เชี่- ทำแกงจืดไก่ตุ๋นสับปะรดครับ เอ่อ พี่ไปนั่งรอก่อนก็ได้ครับ กว่าจะเข้าเนื้อต้องอีกพักเลย” จริงๆ คือพี่เกะกะครับ ไปไกลๆ ก่อนเถอะ
          “เก่งจังหมูน้อยกู แค่กลิ่นก็รู้แล้วว่าอร่อย...”
          ฟอดดด
          “!!!”
          “แต่อันนี้หอมกว่า”
          เขาฟัดแก้มผมอย่างแรง จมูกโด่งสีกับเนื้อนิ่มจนรู้สึกเจ็บ ร่างสูงผละไปทิ้งให้ผมยืนช็อกอยู่กับเนื้อไก่บนเขียง ผมหันคอไปช้าๆ เห็นพี่แม็กนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้ทีวีอย่างคนสติไม่เต็ม (คนปกติที่ไหนจะหัวเราะเวลาดูสารคดีงูกินตุ๊กแกล่ะ!)
          ถึงมือจะขยับไปเองอย่างคล่องแคล่วตามความเคยชินยามทำอาหาร แต่ความคิดกลับสับสนวนไปไกลถึงสาเหตุของความผิดปกติของพี่แม็กซึ่งเพิ่งเป็นตอนเลิกเรียนนี่เอง พี่เขาเปลี่ยนไปจากหลังเท้าเป็นหน้ามือ... อ่า คือมันดีขึ้นน่ะ แต่ก็สร้างความสะพรึงให้ไม่น้อย
          “พี่ครับ กับข้าวเสร็จแล้ว พี่จะกิ- ไอ้เหี้ย!”
          ผมสบถดังลั่นเมื่อหันไปเจอหน้าหล่อเข้มในระยะประชิด จำได้ว่าดูทีวีอยู่แท้ๆ ทำไมมาโผล่ชิดหลังผมได้เนี่ย ดีนะที่ในมือไม่มีมีดหรือถ้วยร้อนๆ ไม่งั้นผมทำเขาเสียโฉมแน่
          “จุ๊ๆๆ พูดไม่เพราะเลย” เขาว่าไม่จริงจังนัก สังเกตได้จากรอยยิ้มใต้ตาหวานเชื่อม ลักษณะเหมือนโดนของแรงสักตัวมา เอาจริงผมก็ยังเดาอารมณ์เขาไม่ถูก ไงก็อย่าขัดใจเขาเหมือนเดิมจะดีกว่า เลยอ้อมแอ้มขอโทษไปเบาๆ
          “เด็กดี...”
          เสียงทุ้มเอ่ยชมขณะที่ฝ่ามือร้อนวางทาบศีรษะผมแล้วลูบเบาๆ ผมยิ่งงงกับพี่แม็กในโหมดนี้ แล้วก็ยิ่งงงหนักขึ้นเมื่อเขาจุ๊บหน้าผากผมอย่างอ่อนโยน จมูกโด่งสูดกลิ่นผมจนรู้สึกถึงเส้นผมลอยตามแรงลมหายใจเข้า ผมคิดว่าผมควรเขินนะ แต่กลับระแวงมากกว่าเพราะเขาดูโรคจิตยังไงไม่รู้
          เราช่วยกันยกอาหารไปวางบนโต๊ะ ตำแหน่งประจำของเราคือนั่งตรงข้ามกัน ทว่าพอผมกำลังจะอ้อมไปนั่งที่ตัวเองก็ถูกดึงไปนั่งแหมะบนตักพี่เขาแทน ยังความตกใจให้ผม (อีกครั้ง)
          ผมมองหน้าเหลอหลา พี่แม็กไม่ว่าอะไร ทำแค่ดันจานผมมาไว้ฝั่งเดียวกัน ผมจึงตกอยู่ในสภาพถูกกักขังไว้บนตัก มีแขนแกร่งถือช้อนคร่อมทั้งซ้ายขวา คางที่มีไรหนวดแข็งๆ ขึ้นประปรายวางบนกระหม่อมของผมอย่างพอดิบพอดี
          คนทำตัวแปลกกว่าที่เคยตักข้าวขึ้นมากินหน้าตาเฉย ไม่สนใจท่านั่งตลกๆ นี่สักนิด และผมคงออกไปจากปราการแข็งแรงนี่เองไม่ได้แน่จึงจำใจจัดการอาหารตรงหน้าไปทั้งอย่างนั้น
          แหมะ
          อ๊ะ? สัมผัสเปียกๆ หยดลงกลางหน้าผากทำให้ผมหันไปมองตัวต้นเหตุอย่างเคืองๆ พี่แม็กยักคิ้วกวนไปหนึ่งทีก่อนจะซดน้ำซุปใสเสียงดังซูดดด โตเป็นหมียักษ์แล้วยังมาเล่นอะไรติงต๊องๆ อีก
          “มันเลอะ” ผมว่าให้ รู้ไหมเขาตอบว่าอะไร
          “หน้าผากมึงเยอะเอง ไอ้เหม่ง”
          นิสัย!
          มื้อนี้เป็นมื้อที่เปลืองเวลา เปลืองพลังงาน และเปลืองตัวที่สุดในชีวิตเลยครับ กว่าจะได้แต่ละคำนี่ต้องตีกันก่อน พี่แม็กเป็นบ้าอะไรไม่รู้กวนประสาทมาก จับนู่นหยิกนี่แกล้งผมตลอด ผมเหนื่อยนะ
          “อื้อ! พี่แม็กหยุดเลย เก็บจานก่อนนน” ผมเบี่ยงหน้าหนีจมูกโด่งเป็นพัลวัน พอหนีพ้นเขาก็เอาฟันคมๆ มางับใบหูแทนแล้วดึงให้ผมหันมารับจูบ มันเจ็บมากจนนึกว่าหูผมขาดไปแล้วเลยนะครับ “หยุดดดดด เจ็บบบบบ”
          “หมั่นเขี้ยวมึงว่ะอ้วนนน” พูดพลางบีบพุงผมเขย่าๆๆ พี่ไม่กลัวผมเฉามือตายหรอ
          เป็นบ้าอะไรวะไอ้- ไปโดนตัวไหนมาเนี่ย!
          พอดิ้นจนหลุดผมก็พุ่งไปอาบน้ำเลยครับ จานเจินกองไว้นั่นแหละ ไม่เอาแล้ว เจอร่างสูงโหมดนี้เข้าไปผมรับมือไม่ถูกเลย อุตส่าห์จับทางโหมดปกติได้แล้วเชียว
          แล้วผมก็ต้องประหลาดใจคูณสองเข้าไปอีกเมื่อออกมาจากห้องน้ำแล้วพบว่าจานชามถูกเก็บล้างคว่ำไว้เรียบร้อยแล้ว คนตัวโตยืนยิ้มตาหยีพร้อมผายมือโชว์ผลงานที่ถ้าจะทำก็ทำได้ เห็นอย่างนั้นผมก็ยิ้มตอบเป็นเชิงว่าทำดีมากเจ้าหมี แต่แค่นั้นคงไม่พอสำหรับเขา
          “ไหนรางวัล” เขาถาม
          ผมก็ตอบซื่อๆ ไปว่า “รางวัลอะไรครับ”
          “กูอุตส่าห์ล้างจานน้าาา”
          ฮะ?
          ไม่พูดเปล่า ขายาวสาวเท้าเข้ามาใกล้ช้าๆ ผมก็รอว่าเขาจะทำยังไง แต่พลาดแล้วล่ะที่ไม่หนีตั้งแต่ตอนที่ยังหนีทัน เพราะพออยู่ในระยะเอื้อมพี่เขาก็พุ่งเข้ามารัด (ครับ รัดเลยล่ะ) เต็มอ้อมแขน มัดกล้ามบีบจนผมหายใจไม่ออกนึกว่ากระดูกแหลกแล้วแน่ๆ แล้วเขาก็ฟัดแก้มซ้ายขวาไม่หยุด แถมยังขบกัดตั้งแต่หัวถึงไหล่ ผมระบมไม่รู้จะระบมยังไงแล้ว
          “โอ๊ยๆๆๆ ผมเจ็บๆๆๆ”
          “หมั่นเขี้ยวโว้ยยย ตัวมึงโคตรหอม”
          “พอแล้ว หยุดดด ถ้าไม่หยุดโบโกรธนะ”
          ไม่ได้ผล โครงหน้าแข็งๆ ยังคงฟัดผมไม่อยู่ราวกับสุนัขพิทบลูขย้ำตุ๊กตาโทรมๆ ไม่มีผิด งั้นผมต้องลองแผนเข้าข้างตัวเองบ้างแล้วล่ะ
          “พี่แม็ก ไปอาบน้ำก่อนนะ พอพี่หอมๆ แล้วโบจะได้หอมกลับบ้างไง”
          เจ้าหมีคลั่งชะงักกึกทันที เขาฉีกยิ้มเต็มแก้มก่อนจะสูดดมข้างขมับผมทิ้งท้ายด้วยการกระซิบที่ข้างหูว่า
          “กูรักมึงนะ”
          ...
          หะ?
          ห๊ะ!
          ห๊ะ! ห๊ะ! ห๊ะ! ! ! หาาาาา! ! !

          ช็อกกว่านี้ก็หมีแพนด้ามีขนสีชมพูแล้วครับ ผมตะลึงค้างกับประโยคสุดท้ายที่พี่แม็กฝากไว้ รอยจูบยังอุ่นๆ ที่ขมับอยู่เลย ผมตั้งสติ เมื่อได้ยินเสียงน้ำจากในห้องน้ำก็รีบหยิบมือถือของพี่แม็กขึ้นมาเพื่อตามหาเบาะแส
          ผมเปล่าจะค้นมือถือเขานะครับ แค่จะถามคนใกล้ตัวเขาน่ะ
          - พี่เมษครับ นี่คอมโบนะ
          ผมกรอกข้อความในไลน์ส่งไปให้เพื่อนพี่แม็กทันที ซึ่งผมไม่ถามพี่พอลแน่นอน อีกฝ่ายก็ขึ้นอ่านแล้วทันทีเช่นกัน
          - ไร
          - วันนี้มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าครับ
          ผมถามหว่านๆ อย่างไม่รู้จะตั้งต้นจากตรงไหน ซึ่งก็สร้างความสับสนให้พี่เมษไม่น้อย
          - คำถามมึงงงไปนะ เอาใหม่ดิ๊
          - ผมหมายถึง
          - คือพี่แม็กทำตัวแปลกๆ
          - ยังไง
          ยังไงดีล่ะ ผมนึกพักหนึ่งก่อนจะตอบไปเท่าที่นึกออก
          - คือเขาพูดดี ไม่ดุผมอ่ะ แล้วก็ทำงานบ้านด้วย
          - สติกเกอร์หมีตกใจ
          - ทำงานบ้าน?
          - ครับ เขาล้างจานให้ผมล่ะ
          ดูเหมือนการที่พี่แม็กจะลุกขึ้นมาหยิบจับงานบ้านได้จะสร้างความประหลาดใจให้แก่คนที่รู้จักนิสัยพี่แม็กเยอะอยู่นะ พี่เมษยังไม่ได้พิมพ์กลับมา ผมก็เล่าสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดที่เกิดขึ้นในวันนี้
          - แล้วก็...
          - พี่แม็กบอกรักผมด้วย
          - เออ มันก็บอกกูเหมือนกัน
          ว่าไงนะ! นี่แหลกเกินแปลกแล้ว!
          - หา! เขาก็บอกรักพี่ด้วยเหรอ
          - มึงจะบ้าเหรอ! กูหมายถึงมันก็บอกพวกกูว่ามันรักมึงเหมือนกัน ปัดโธ่!
          อ้าวเหรอ นึกว่าเพี้ยนขนาดบอกรักทุกคนไปทั่วเสียอีก แบบนี้ก็เบาใจ... เอ๊ะ? เขาบอกว่าเขารักผมกับคนอื่นด้วยเหรอ?
          “แอบ! คุยกับใครเอ่ย”
          “อ๊า!”
          ขณะกำลังจมดิ่งกับข้อมูลที่ได้มา จู่ๆ คนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จก็เข้ามาตะปบเอวผมและส่งเสียงดังจนผมร้องลั่น อยู่กับเขาแล้วผมตกใจบ่อยมากอ่ะ จะกลายเป็นโรคขวัญอ่อนแล้วเนี่ย
          พี่แม็กดึงมือถือตัวเองไปดู ผมพยายามยื้อไว้ ยังไม่ทันได้ลบประวัติแชทเลย ถ้าเขาเห็นผมตายแน่
          “...”
          รอยยิ้มที่เคยมีค่อยๆ จางหายเมื่อเขาเลื่อนหน้าแชทอ่านเรื่อยๆ เรายังอยู่ในลักษณะผมนอนคว่ำมีเขาทับข้างบน ผมลอบมองสีหน้าตึงเรียบอย่างลุ้นๆ ที่คิดว่าเขายิ้มร่าเป็นโรคจิตน่ากลัวแล้ว ยังไงซะก็ดีกว่าหน้าแบบนี้ล่ะนะ
          “พี่ครับ...”
          “...”
          “พี่... โกรธเหรอ”
          ตาคมเบนจากหน้าจอมามองผม เขากลับไปเป็นพี่แม็กคนเดิมที่เกลียดผม แววตาสีเข้มเรียบนิ่งเดาไม่ออกว่าจะลงมือฆ่าผมตอนไหนทำเอาผมน้ำตาคลอ อีกแล้ว พอจะดีผมก็เป็นอันต้องไปกวนน้ำให้ขุ่นตลอดเลย ทำอะไรก็มีแต่แย่ลงๆ พี่เขาอุตส่าห์ใจดีด้วยแต่ก็ผมอีกแหละที่ทำให้เขาไม่พอใจอีกจนได้ ก่อนที่หยาดน้ำใสจะกลิ้งออกจากกรอบตาเสียงทุ้มก็พูดว่า
          “ไหนว่าจะหอมกูไง”
          “...!?”
          ช็อกยกกำลังสิบเมื่อพี่เขานอกจากจะไม่ด่าไม่ตีแล้วยังทำแก้มป่องเอียงหาผมอีกต่างหาก ผมคงงงนานไปเลยถูกจับพลิกหงายโดยคนที่เปลี่ยนเป็นหน้ายุ่งอีกแล้ว แก้มถูกยื่นมาใกล้ขึ้นบดบังทัศนียภาพตรงหน้าทำให้ผมเผลอเอาปากไปแตะตามสัญชาตญาณ
            “แหวะ กูเหม็นความรัก”
          ผมทันหันไปเห็นพี่เมษที่ปลายสายวิดีโอคอลก่อนที่เขาจะวางไป นี่พี่แม็กแอบเปิดกล้องเหรอ! น่าอายที่สุด!
          “แอบคุยกันดีนัก แน่จริงเอาจะจะแบบกูนี่ โด่”
          บางทีพี่ก็เด็กน้อยไปนะครับ...

50%

[Leenboy]

ไปโดนตัวไหนมาเนี่ย

[madmay]

ทำไมกดอ้างถึงไม่ได้อ่ะ
อาถรรพ์อิแม็กเหรอ

[naruxiah]

ไม่ชินกับพี่แม็ก​เวอร์​นี้จริงๆแต่ก็เอ็นดู​ปนขำอ่ะน่ารักกกกกกก​ น้องโบยังไม่ชินเลย​ ค่อยๆทำความคุ้นชินนะเดี๋ยว​ก็ชินไปเอง

[wanirahot]

นี้ก็เปลี่ยนเวอร์​ อิพี่แม็ก​ หลังตีนเป็นหน้ามือจริงๆ​ ขอให้​เป็น​อย่าง​นี้ตลอดนะ

[kun]

เวอร์ชั่นนี้ชอบๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ
พี่แม็กซ์มีทุกรส

[ดาวโจร500]

พี่แม็ก!! มึงจะไม่ผีใส่น้องอีกใช่มะ
เกือบเลือกอ่านเพราะความผีของมันเนี่ย แต่ตอนนี้ปัญญาอ่อนแล้ว ให้อภัยๆ

[madmay]

หลายคนคงอยากรู้ว่านูก้าหายไปไหนไม่มาต่อซักที

โปรดรู้ไว้ว่าฉันเห่อของเล่นใหม่

สีน้ำsilpakornของไทยเรานี่เอง เกรดอาร์ตติสได้เลยนะ แต่ราคานักเรียนเว่อร์ ชอบๆ นูก้ามีพู่กันเบอร์6อันเดียวเลยมีออกเส้นบ้าง เป็นรูปแรกที่ลองใช้สีน้ำยอมรับเลยว่าคุมยากมาก

แชร์รูปหรือเอาไปแปะนิยายกันก็ได้นะแต่ให้เครดิตด้วยนิดนึง

ปล.น้องไม่ค่อยอ้วนอย่างที่คิดเลยอ่ะ


http://www.8img.xyz/images/2018/07/05/_20180705_133944320c3.jpg

[EoBen]

เดี๋ยวนะคะอิพี่แม็ก ดูอาการหนักนะคะ

[Leenboy]

มาต่อไวๆนะ

[fahsida]

อ่านรวดเดียวจบเลยเรา ตอนน้องกดดันหรือเศร้ามากๆ เรานี่น้ำตาตกเลยสงสารน้อง

[kun]

น้องน่ารัก

[TachibanaRain]

อิพี่แม็คโหมดนี้ก็มีด้วยเหรอ เออจะเป็นคนดีก็ดีได้นี่หว่าแล้วทำไมที่ผ่านมาถึงได้นิสัยเสียชอบรังแกโบนัก

[♥►MAGNOLIA◄♥]

หลายคนคงอยากรู้ว่านูก้าหายไปไหนไม่มาต่อซักที

โปรดรู้ไว้ว่าฉันเห่อของเล่นใหม่

สีน้ำsilpakornของไทยเรานี่เอง เกรดอาร์ตติสได้เลยนะ แต่ราคานักเรียนเว่อร์ ชอบๆ นูก้ามีพู่กันเบอร์6อันเดียวเลยมีออกเส้นบ้าง เป็นรูปแรกที่ลองใช้สีน้ำยอมรับเลยว่าคุมยากมาก

แชร์รูปหรือเอาไปแปะนิยายกันก็ได้นะแต่ให้เครดิตด้วยนิดนึง

ปล.น้องไม่ค่อยอ้วนอย่างที่คิดเลยอ่ะ


http://www.8img.xyz/images/2018/07/05/_20180705_133944320c3.jpg

ภาพสวยมากกกกกกก   
ชอบบบบบบบ 

[madmay]

อิแม็กตามมาติดๆ

ด้วยความคล้ำของนางทำให้ลงสียากขึ้นไปอีกสิบเท่า

มันก็จะช้ำเลือดช้ำหนองหน่อยๆ



http://www.8img.xyz/images/2018/07/08/_20180708_21265980a8c.jpg

[papapoope]

พี่แม็กเปลี่ยนไป!!!
ไม่ชินเลยจริงๆ5555 กลัวแล้วว

[drasil]

เขาหวานๆกันแร้วววว

[panpang]

น่าร้ากกกกกก

[madmay]

พรุ่งนี้นะ

วันนี้ฉลองวันเกิดเพลิน ฮ่าๆๆ

[Chompoo reangkarn]

วาดภาพน้องได้น่ารักมากค่ะ

[meteexp]