Fox 15
พี่คินกับหมอกเลิกกันแล้วเป็นสิ่งที่สีน้ำพึ่งได้รับรู้เมื่อไม่นานมานี้ สีน้ำไม่รู้ว่าทั้งคู่เลิกกันเพราะอะไรแต่จากที่เคยได้ยินมาคือทางบ้านของหมอกรับกับเรื่องนี้ไม่ได้และกีดกันคนทั้งคู่ สีน้ำมองคนตรงข้ามที่ทำหน้าอมทุกข์ตลอดเวลาแม้ว่าจะแสร้งยิ้ม แสร้งหัวเราะว่าตัวเองไม่เป็นอะไรก่อนจะถอนหายใจออกมา ความรักแม่งเข้าใจยาก คนสองคนรักกันแต่ต้องเลิกกัน เขาเองก็เช่นกันแต่ก่อนทำเป็นชอบพี่คินซะดิบดี ดูตอนนี้สิ...กลับมานั่งคิดว่าควรทำยังไงให้สองคนคืนดีกัน นางเอกเลยมั้ยล่ะ? ขอเป็นนางเอกบ้างเถอะ ตอนแรกๆก็ร้าย(หรือเปล่า)มาหลายตอนละ
"คืนนี้ไปหาอะไรดื่มกันมั้ย?" อยู่ๆหมอกก็เป็นฝ่ายหันมาชวน สีน้ำเลิกคิ้วนิดๆเพราะปกติอีกคนเคยชวนเรื่องนี้ที่ไหนกัน
"กินเป็นหรือไง?" หมอกยิ้มๆกับคำถามของเพื่อนสนิท
"เราก็ผู้ชายนะ แค่ไปดื่มๆคลายเครียดพอ ไหนๆวัยนี้ก็วันศุกร์ด้วย" สีน้ำพยักหน้ารับแม้ว่าอยากจะบอกกับอีกคนว่าแอลกอฮอล์ไม่ใช่ทางออกเพราะทางออกที่แท้จริงคือคนทั้งคู่ควรจะคุยกันเสียมากกว่า
ครืดๆ
เสียงโทรศัพท์ที่เป็นสัญญาณว่าไลน์เข้าดังขึ้นทำให้สีน้ำหันไปมองและพอเห็นว่าเป็น
ใครที่ส่งมาหัวใจที่เงียบสงบก็เต้นรัวขึ้นมา
‘คืนนี้กูกลับดึกนะ’ สีน้ำรู้สึกหน้าเห่อร้อนขึ้นมากับข้อความดังกล่าว ประโยคบอกเล่าธรรมดาๆแต่กลับให้ความรู้สึกเหมือนว่าอีกคนกำลังรายงานเขาอยู่ ซึ่งความสัมพันธ์แบบนี้มัน...สีน้ำส่ายหน้าเบาๆกับความคิดของตัวเอง ในเมื่อยังไม่มีคำพูดอะไรที่แน่นอนออกมา เขาจะยังเข้าข้างตัวเองไม่ได้แม้ว่าอีกคนจะเคยบอกว่าหึงก็ตามแต่นั่นก็...พอๆๆ เลิกคิดๆ ยิ่งคิดก็ยิ่งร้อนวูบวาบไปหมด ให้ตายสิ!...สีน้ำตัดสินใจมาร้านเหล้ากับหมอกสองคนในตอนหัวค่ำ ซึ่งเขาทั้งคู่เลือกเป็นร้านนั่งกินมากกว่าเป็นไนต์คลับสำหรับแดนซ์ พอมาถึงหมอกก็สั่งเครื่องดื่มมาดื่มทันทีโดยที่สีน้ำไม่ได้ห้ามปรามอะไร เอาวะ! เดี๋ยวเขาเนี่ยแหละจะทำหน้าที่แบกอีกคนกลับเอง
"ค่อยๆก็ได้มั้ง" สีน้ำปรามขึ้นเมื่อเห็นหมอกกระดกเอาๆสามแก้วติด
"กินให้มันคลายเครียดไง" หมอกว่ายิ้มๆแต่ช่างเป็นรอยยิ้มที่ขมขื่นไม่น้อย
"ไม่มีอะไรจะล่าหน่อยเหรอ?" หมอกชะงักกับคำถามของสีน้ำ
"เรา..." หมอกกัดปาก
"ไม่เป็นไร ถ้าไม่พร้อมจะบอกก็ไม่เป็นไร" สีน้ำก็ไม่อยากเค้นอีกคนเท่าไหร่เพียงแค่เห็นใบหน้าของอีกคนที่เคยเต็มไปด้วยรอยยิ้มกลับเต็มไปด้วยความเศร้าหมอง เขาก็รู้แล้วล่ะว่าอีกคนเจ็บปวดขนาดไหน
"เปล่าแต่เรา...เราไม่รู้จะเริ่มยังไงดี เราคิดอะไรไม่ออกเลย" หมอกว่าด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"เฮ้อ...ความรักมันเข้าใจยาก" สีน้ำว่าพร้อมถอนหายใจออกมา
"สีน้ำไม่ดีใจเหรอ?" สีน้ำขมวดคิ้วทันทีกับคำถามของหมอก
"ก็สีน้ำชอบพี่คิน และเรากับพี่คิน..."
"เดี๋ยวนะๆ นี่ยังไม่รู้เหรอว่าเรากับพี่คินเคลียร์กันแล้ว" หมอกชะงักไปทันทีกับคำพูดของเพื่อนสนิท เคลียร์อะไรกัน? พอเห็นสีหน้าของหมอกสีน้ำก็เดาได้ทันทีว่าอีกคนไม่รู้เรื่องที่เขาไปที่คอนโดพี่คินแล้วเคลียร์กันเรื่องความรู้สึก
"เราว่าเรา...อาจจะไม่ได้ชอบพี่คินแบบนั้น" หทอกทำหน้างงอีกครั้งกับคำพูดของสีน้ำ
"แล้ว..."
"อารมณ์ประมาณว่าอยากอยู่ใกล้ก็จริง แต่มันก็ไม่ได้มีความสุขอะไร ไม่ได้หัวใจเต้นแรงอะไรทำนองนั้น" สีน้ำอธิบายไปมั่วๆใช้หลักทฤษฎีนิยายตาหวานเข้าช่วยเผื่อหมอกจะได้เข้าใจอะไรง่ายๆ
"ทำไมล่ะ? หรือสีน้ำมีคนอื่นที่รู้สึกแบบนี้ด้วย" สีน้ำชะงักไปทันทีกับคำถามของเพื่อนสนิทก่อนที่ใบหน้าเจ้าเล่ห์ๆของใครบางคนจะลอยขึ้นมา
"เอ่อ...ไม่มีหรอกๆ แค่เปรียบเปรยๆ"สีน้ำว่าพลางกระดกเหล้าเข้าปากบ้างก่อนที่กวาดสายตามองไปรอบๆร้านก่อนจะชะงักเมื่อเห็นคนที่พึ่งลอยเข้ามาในความคิดของเขากำลังนั่งกินเหล้ากับพวกรุ่นพี่ถ้าเขาจำไม่ผิดก็คือกลุ่มเพื่อนพี่คิน สีน้ำมองฟ็อกซ์เดินลุกออกไปกับเพื่อนคินคนหนึ่งซึ่งสีน้ำจำได้ว่าครั้งก่อนที่เขามากับฟ็อกซ์เขาก็เจอรุ่นพี่คนนี้
"เดี๋ยวมานะ" สีน้ำหันไปบอกหมอกก่อนจะเดินตามฟ็อกซ์กับรุ่นพี่คนดังกล่าวไป...วันนี้ฟ็อกซ์ถูกรุ่นพี่ในสาขาชวนมาดื่มอย่างหลายๆครั้ง เขาเองก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไรเพราะก็ห่างหายเรื่องนี้มานาน อ้างกับเพื่อนว่างานยุ่งไม่อยากออกเที่ยวแต่ความจริงแล้วติดคนที่อยู่ด้วยในคอนโดมากกว่า พอคิดถึงตอนนี้ฟ็อกซ์ก็ยกยิ้มมุมปากเล็กๆจนรุ่นพี่ที่ออกมาสูบบุหรี่ด้วยถามขึ้น
"เป็นอะไรของมึงวะ ดูอารมณ์ดี?"
"เปล่านี่พี่ เรื่อยๆ" ฟ็อกซ์ตอบพลางยักไหล่
"เออว่าจะถาม ไม่เห็นมึงพาเพื่อนมึงคนนั้นมาเลยวะ น้องสีน้ำที่น่ารักๆอ่ะ"ฟ็อกซ์ชะงักไปทันทีกับคำถามของรุ่นพี่
"ทำไมครับ?" ฟ็อกซ์ขมวดคิ้วพร้อมถามกลับ
"กูสนใจน้องเขาไง ครั้งก่อนนี่แบบเวลาเมาโคตรน่ารักเลย แต่นะ...กูดูออกว่าน้องเขาชอบไอ้คิน อ่อยไอ้คินชิบหาย ไม่รู้ไอ้คินจัดให้สักดอกหรือยัง หึๆ" ฟ็อกซ์กำมืออีกข้างแน่นอย่างระงับอารมณ์ทันทีแม้ว่าอยากจะต่อยปากคนข้างๆแค่ไหนก็ตามแต่
รุ่นพี่ก็คือรุ่นพี่
"ผมว่าพี่เลิกพูดเรื่องมันดีกว่า"
"ทำไมวะ กูสนใจจริงๆนะเว้ย มึงต้องเห็นครั้งก่อนตอนน้องมันอ่อยไอ้คิน อื้อหือ กูโคตรอิจ แทบจะขึ้นไปเกยบนตัวไอ้คินอยู่ละ ดูง่ายๆสเปคกูเลย มึงเพื่อนมันอ่ะมันง่ายมั้ยวะ?" รุ่นพี่หันมาถามฟ็อกซ์ที่ไม่ได้สังเกตว่าตอนนี้ฟ็อกซ์อารมณ์ขุ่นมัวแค่ไหน ทั้งไม่พอใจกับสิ่งที่อีกคนพูดและพาลไม่พอใจกับเหตุการณ์ในตอนนั้น แม้ว่านั่นจะเป็นแผนการของเขาเองที่ให้สีน้ำยั่วพี่คินแต่พอคิดแล้ว...แม่งหงุดหงิดขึ้นมาเลยว่ะ!
"ได้ง่ายไม่ยาก" ฟ็อกซ์พูดออกมาอย่างตัดบทก่อนจะทิ้งบุหรี่ลงพื้นแล้วใช้เท้าขยี้ก่อนจะหันหลังกลับก่อนจะชะงักเมื่อหันไปเจอใครอีกคนที่พึ่งอยู่ในบทสนทนา
"สีน้ำ" ฟ็อกซ์พึมพำชื่อของอีกคนเบาๆ สีน้ำยกยิ้มมุมปากนิดๆก่อนจะหันหลังเดินออกไปทันที ตอนนี้รู้สึกเจ็บปวดไปหมดกับสิ่งที่ได้ยิน ตอนแรกก็โกรธไอ้รุ่นพี่ที่พูดถึงเขาแบบนั้นแต่พอได้ยินคำว่าง่ายจากปากอีกคน แม่ง...รู้สึกเหมือนใครเอาตีนมาขยี้ที่หน้าอกเลย!
"สีน้ำ เดี๋ยว!" ฟ็อกซ์ที่เดินตามมาเรียกอีกไว้พร้อมกับคว้าแขนบาง
"มีไร" สีน้ำหันกลับไปถามเสียงเรียบ
"กู..."
"กูจะกลับ ปล่อย" สีน้ำว่าพลางแกะแขนของอีกคนออกจากข้อมือ
"คุยกันก่อน" ฟ็อกซ์ว่าด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"เรื่อง? หรือเรื่องที่มึงคุยกับรุ่นพี่เมื่อกี้?" สีน้ำถามกลับพร้อมยกยิ้มมุมปากอีกครั้ง ซึ่งเป็นรอยยิ้มที่ประชดประชันไม่น้อย
"เออ เรื่องนั้นมัน..." ไม่ทันที่ฟ็อกซ์จะพูดจบโทรศัพท์ของสีน้ำก็ดังขึ้นก่อน สีน้ำหยิบโทรศัพท์มากดรับทันทีที่เห็นชื่อปลายสายที่โทรมา
"ครับพี่คิน...ใช่ครับๆ...ร้านBB ครับ...งั้นฝากพี่คินด้วยนะครับ" หลังจากที่คุยกับคินจบสีน้ำก็กดวางก่อนจะหันมาสบตากับตาคมที่มองมาที่เขาอย่สงไม่พอใจนักริมฝีปากหนากระตุกยิ้มมุมปากพร้อมพูดขึ้น
"พี่คิน? มึงดูอารมณ์ดีนี่ที่คุยกับพี่เขา ทำไม? สรุปยังไม่ล้มเลิกแผนการว่างั้น?" ฟ็อกซ์ถามพร้อมกลั้วลิ้นในปาก ตอนแรกว่าจะคุยกับอีกคนดีๆแต่อยู่ๆก็หงุดหงิดขึ้นมา สีน้ำมองอีกคนอย่างไม่พอใจทันที
"เออ เรื่องของกู!" สีน้ำว่าทำท่าจะเดินหนีอีกคนเพราะไม่อยากมีปากเสียงกันให้มีปัญหามากขึ้น ร่างบางเดินมายังลานจอดรถหน้าร้านก่อนจะถูกฟ็อกซ์ที่ตามมากระชากแขนอีกครั้งอย่างแรง
"เจ็บนะเว้ย!" สีน้ำโวยวายใส่อีกคน
"เออ ก็ทำให้เจ็บ"
"ไอ้เชี่ย!" สีน้ำด่าอีกคนเมื่ออีกคนฉุดกระชากลากดึงเขา สีน้ำพยายามขืนตัวไม่ยอมไปกับอีกคนจนฟ็อกซ์โมโหรวบตัวอีกคนขึ้นพาดบ่าทันที สีน้ำร้องโวยวายให้อีกคนปล่อยแต่ฟ็อกซ์ไม่ปล่อย ร่างสูงพาอีกคนมาที่รถก่อนจะเปิดประตูแล้วโยนเข้าไปอย่างแรง สีน้ำทำท่าจะออกมาฟ็อกซ์ก็ดันอีกคนเข้าไปก่อนจะหยิบเนคไทที่เบาะหลังที่ชอบโยนทิ้งไว้มัดข้อมืออีกคนไว้ทันที
"ปล่อยกูนะเว้ยไอ้เชี่ย! กูบอกให้ปล่อยไง"
"ปล่อยแน่ รอให้ถึงคอนโดกูก่อน" ฟ็อกซ์ว่าก่อนจะเดินมาขึ้นอีกฝั่งของรถแล้วขับออกไปทันที สีน้ำโวยวายใส่อีกคนตลอดทาง
"เงียบปาก กูจะขับรถ" ฟ็อกซ์หันไปว่าเสียงเรียบ
"งั้นก็ปล่อยกูลงสิ! กูไม่ไปกับมึง!"
"ทำไม? เพราะกูไม่ใช่ไอ้เชี่ยพี่คินหรือไง!" ฟ็อกซ์ว่าอย่างหงุดหงิด
"มึงไม่มีสิทธิ์เรียกพี่คินแบบนั้น!" สีน้ำไม่พอใจที่อีกคนพาลไปทั่วจนเอาพี่คินเข้ามาเกี่ยวข้อง
เอี๊ยดดดด
ฟ็อกซ์เบรกรถอย่างแรงจนสีน้ำหน้าผากกระแทกคอนโทรลรถ เหตุการณ์แบบนี้เหมือนกับเหตุการณ์ครั้งก่อนราวกับเดจาวู
"แตะต้องไม่ได้เลยหรือไง มันผัวมึงหรือไง!" ฟ็อกซ์หันมาตะคอกใส่อีกคน
"ไม่ใช่แต่อนาคตไม่แน่!" สีน้ำประชดกลับอย่างไม่ยอม ทั้งโกรธ ทั้งโมโห ทั้งน้อยใจกับคำพูดของอีกคนปะปนกันไปหมด
"มึงไม่มีทางได้พี่มันทำผัวแน่ ตราบที่มึงยังเป็นเมียกู!!"สิ้นเสียงทุ้มร่างสูงก็ข้ามเบาะมาที่เบาะอีกคน สีน้ำเบิกตากว้างด้วยความตกใจกำลังจะอ้าปากด่าอีกคนก็ถูกริมฝีปากหนาประกบลงมาปิดปากเสียก่อน
"อื้ออออ" สีน้ำร้องอื้ออึงในลำคอพยายามขัดขืนไม่ยอมเปิดปากให้อีกคนรุกล้ำเข้ามา แต่ฟ็อกซ์ที่มีชั้นเชิงกว่าก็กัดเข้าที่ริมฝีปากล่างของอีกคนจนสีน้ำต้องยอมเปิดปากให้อีกคนสอดแทรกลิ้นเข้ามา มือหนาจับมือบางที่ถูกมัดไว้คล้องคอแล้วจูบอีกคนอย่างร้อนแรงจนสีน้ำแทบหายใจตามไม่ทัน
"เปลี่ยนบรรยากาศกันหน่อยมึงจะได้ไม่เบื่อลีลากู" ฟ็อกซ์ว่าพร้อมกระตุกยิ้มร้ายหลังจากถอนจูบ สีน้ำเบิกตากว้างอย่างตกใจกับคำพูดอีกคน
แควก!
มือหนากระชากเสื้ออีกคนออกทันที
"ไอ้เชี่ย! มึงจะทำอะไร!!"
"ไม่น่าถาม" ฟ็อกซ์กระตุกยิ้มอีกครั้งก่อนจะก้มหน้าลงไปครอบครองยอดอกของอีกคน ลิ้นหนาหยอกล้อกับยอดอกของอีกคนอย่างกลั่นแกล้งจนสีน้ำต้องเผลอแอ่นอกตามแม้ว่าตอนแรกจะพยศก็ตาม
"อื้ออ" สีน้ำครางในลำคอเบาๆอย่างเคลิบเคลิ้มก่อนจะสะดุ้งเมื่อมือหน้าปลดกระดุมกางเกงของเขา
"ยะ...อย่า" สีน้ำพยายามห้ามแต่ไม่ทันแล้ว มือหนาค่อยๆดึงกางเกงยีนส์พร้อมกับชั้นในออกจากเรียวขาบางทำให้ช่วงร่างของสีน้ำปรากฏแก่สายตาคม
"กูเกลียดมึง" สีน้ำว่าพร้อมมองอีกคนอย่างไม่พอใจ
"อยากเกลียดก็เกลียด กูไม่สน" ฟ็อกซ์ว่าเสียงเรียบก่อนจะจับขาเรียวพาดบ่าสีน้ำพยายามดิ้นแต่มือก็ถูกพันธนาการ ขาก็ถูกจับเอาไว้ทำให้ไม่สามารถขัดขืนได้มากนัก ฟ็อกซ์ค่อยๆปลดกางเกงของตัวเองออกก่อนจะถึงลงแค่พ้นสะโพก สีน้ำหันหน้าหนีทันทีที่แก่นกายใหญ่ของอีกคนปรากฏแก่สายตา
"อื้ออ" สีน้ำสะดุ้งเมื่ออีกคนสอดนิ้วเข้ามาทางช่องทางด้านหลังของเขา ร่างบางพยายามนิ่งไปขัดขืนหรือคล้อยตามอีกคนทั้งสิ้น ในเมื่ออยากทำนักก็ทำไป เห็นเขาง่ายนักไม่ใช่เหรอ! ฟ็อกซ์ค่อยๆขยับนิ้วเข้าออกจนช่องทางของอีกคนพร้อมจึงถอนนิ้วออกแล้วแทนที่ด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่า สีน้ำกัดปากจนขึ้นห้อเลือดทันทีด้วยความจึกและเจ็บแต่ก็ไม่มีเสียงใดๆเล็ดลอดออกมา ฟ็อกซ์เห็นท่าทางอีกคนก็รู้สึกหงุดหงิด ได้...เขาจะทำให้อีกคนเปิดปากออกมาเอง ว่าแล้วสะโพกสอบก็ขยับเข้าออกทันที โดยไม่สนว่าอีกคนจะพร้อมหรือเปล่า สีน้ำจิกเล็บมือลงกับฝ่ามือเพื่อระบายความเจ็บ เจ็บกายไม่เท่าไหร่แต่หัวใจนี่สิ...เหมือนกำลังถูกทำให้พังยับเยิน
แง้งงงงงงงง เกลียดอินังฟ็อกซ์ เกลียดๆๆๆ ดราม่าคู่หลักบ้างนะคะ 555555
___จางบิวตี้____
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
