Fox 9
หลังจากที่ฟ็อกซ์ได้พูดถึงแผนการต่อไปที่สีน้ำต้องทำ ร่างบางก็นั่งเครียดตลอดวัน ใช่...เขาชอบพี่คินและเขาก็โกรธหมอกที่คบกับพี่คินและยังมาล้อเล่นกับความรู้สึกของเขา แต่เขายังไม่เคยคิดภาพที่ว่าเขาจะทำให้คนทั้งคู่เลิกกัน แม้ว่าจะแอบแซะ แอบปั่นหมอกอยู่ก็ตามแต่นั่นก็เพื่อความสะใจ ไม่ได้หวังให้คนทั้งคู่เลิกกัน ให้ตายสิ...สีน้ำรู้สึกสับสนกับความคิดของตัวเองไปหมด หรือเขาควรจะหยุด? หยุดก่อนที่มันจะบานปลายไปมากกว่านี้ เขายอมรับว่าเขาชอบพี่คินแต่ไม่ได้ชอบถึงขนาดที่ว่าจะเอาพี่คินมาเป็นของตัวเอง เขาแค่อยากอยู่ใกล้ อยากพูดคุยด้วยเท่านั้น
"เอาไงดีวะ" สีน้ำพึมพำกับตัวเองพร้อมกับนอนลงบนที่นอนแล้วเอาแขนขึ้นมาก่ายหน้าผากอย่างใช้ความคิด...เปิดเรียนวันจันทร์...สีน้ำก็มาเรียนตามปกติหมอกทักทายสีน้ำอย่างร่าเริงเหมทินทุกครั้งจนสีน้ำอดคิดไม่ได้ว่าคนอย่างหมอกนี่มี
อารมณ์เดียวหรือไง ไม่เคยเศร้า ไม่เคยเครียดอะไรบ้างเหรอ
"คิดอะไรอยู่เหรอ?" หมอกถามขึ้นขณะที่เห็นว่าสีน้ำนั่งเงียบตลอดตั้งแต่เริ่มคาบเรียน ไม่ใช่แค่นั่งเงียบแต่สีน้ำเหมือนกำลังมีอะไรอยู่ในใจตลอดเวลา
"ขอถามหน่อย..." สีน้ำเว้นวรรคก่อนจะมองหน้าหมอกอย่างจริงจัง
"...ทำไมถึงได้อยากให้เราคบกับพี่คินนัก" หมอกเบิกตากว้างทันทีกับคำถามของเพื่อนสนิทก่อนจะรีบปรับเปลี่ยนสีหน้าอย่างรวดเร็ว
"ก็เพราะสีน้ำชอบพี่คินไง สีน้ำชอบใคร เราเป็นเพื่อนสีน้ำ เราก็อยากให้สีน้ำสมหวังทั้งนั้นแหละ" หมอกว่าด้วยรอยยิ้มตามแบบฉบับ
"งั้นเหรอ?" สีน้ำรับคำอีกคนสั้นๆ
"อื้ม...อีกอย่างดูพี่คินเขาเป็นคนดี สีน้ำก็เป็นคนดี เหมาะสมกันจะตาย นี่เราเปล่าอวยเพื่อนนะ อิๆ" สีน้ำกระตุกยิ้มนิดๆกับคำพูดของหมอก เขาน่ะเหรอคนดี...คนดีที่ไหนที่คิดจะแย่งแฟนของเพื่อน เขาไม่ใช่คนดีหรอก ไม่ใช่เลยจริงๆ
ครืดๆ
ไม่ทันที่สีน้ำกับหมอกจะได้พูดอะไรต่อโทรศัพท์ของสีน้ำก็สั่นเพราะมีไลน์เข้า สีน้ำหยิบขึ้นมากดเปิดก็พบว่าเป็นข้อความจากฟ็อกซ์
‘กูอยู่หลังตึกคณะ มาหาหน่อย’ สีน้ำขมวดคิ้วทันทีหลังจากที่อ่านข้อความของอีกคนจบ
"มีอะไรหรือเปล่า?" หมอกถามขึ้นเมื่อเห็นสีน้ำทำหน้ายุ่งๆ
"มีธุระนิดหน่อย เดี๋ยวแอบออกไปแปบ" สีน้ำว่าก่อนจะรีบเดินออกจากห้องเรียนไปทัน ที่ออกได้ง่ายๆแบบนี้เพราะคาสนี้เป็นคาสเรียนรวม ห้องเรียนใหญ่นักศึกษาหลายร้อยชีวิต ทำให้อ.ไม่เพ่งเล็งอะไร...สีน้ำมาหาฟ็อกซ์ที่หลังตึกคณะ ที่ห่างจากตึกเรียนรวมพอสมควร ตากลมมองร่างสูงที่ยืนพิงกำแพงสูบบุหรี่อย่างวางมาด ซึ่งสีน้ำก็ปฏิเสธไม่ได้จริงๆว่ามันดูดี
"มีไร?" สีน้ำถามขึ้นทันที ฟ็อกซ์หันหน้ามาหาสีน้ำนิดๆก่อนจะเดินเข้ามาหา
"แค่กๆ เหม็นบุหรี่" สีน้ำว่าพร้อมย่นจมูก เขาไม่ได้เป็นโรคจำพวกแพ้กลิ่นนิโคตินหรอกนะเพียงแค่กลิ่นควันบุหรี่ ใครๆก็ไม่ชอบทั้งนั้นแหละ
"ไม่เคยสูบ?" ฟ็อกซ์เลิกคิ้วถาม
"เออ สูบทำไม ดีตรงไหน" สีน้ำว่าก่อนจะบ้ปากใส่อีกคน ฟ็อกซ์กระตุกยิ้มนิดๆก่อนจะทิ้งบุหรี่ในมือลงพื้นแล้วใช้เท้าขยี้
"ตกลงมีอะไร?"
"จำที่บอกวันเสาร์ได้มั้ย?" สีน้ำชะงักไปทันทีกับคำพูดของอีกคน
"หึๆ จำได้สินะ" ฟ็อกซ์หัวเราเมื่อเห็นท่าทางของอีกคน
"แล้วไง? จะให้ทำไง?" สีน้ำถามพร้อมขมวดคิ้วมุ่น
"นี่คือที่อยู่พี่คิน..." สีน้ำเบิกตากว้างกับแผ่นกระดาษในมือที่ฟ็อกซ์ส่งมาให้
"...คืนนี้เอาของไปให้พี่คินแล้วทำยังไงก็ได้ให้ตัวมึงเข้าไปอยู่ในห้องพี่คิน"
"เฮ้ย! ให้เข้าไปทำไม" สีน้ำร้องถามอย่างตกใจ
"ก็เข้าไปสร้างสถานการณ์ไง คิดดู...ถ้าหมอกรู้ว่ามึงอยู่ในห้องพี่คิน มึงคิดว่าหมอกจะคิดยังไง ยิ่งคนคิดมากแบบนั้น เผลอๆคิดไกลเข้าแผน" สีน้ำขมวดคิ้วกับคำพูดของฟ็อกซ์ หมอกเนี่ยนะเป็นคนคิดมาก?
"หมอกคิดมากตรงไหน? เห็นวันๆก็หน้ายิ้มตลอดเวลา"
"หึๆ มึงมันสังเกตคนไม่เป็นต่างหาก ปากเพื่อนมึงยิ้มแต่ตายิ้มด้วยมั้ย?" สีน้ำขมวดคิ้วอีกครั้งกับคำพูดของฟ็อกซ์ จะว่าไปเขาก็ไม่เคยสังเกตอะไรแบบนี้เลย
"ถามจริง...ทำไมมึงถึงช่วยกู หรือว่า..." สีน้ำเผลอคิดอะไรแปลกๆขึ้นมา
"หรือว่าอะไร?" ฟ็อกซ์เลิกคิ้วถาม
"...มึงชอบหมอก? เลยอยากให้หมอกเลิกกับพี่คิน" สิ้นคำถามสีน้ำก็รู้สึกว่าหัวใจตัวเองกระตุกแบบแปลกๆ ถ้าสมมตว่าฟ็อกซ์ชอบหมอก...
"หึๆ เพื่อนมึงไม่ใช่สเปคกูว่ะ..." ฟ็อกซ์ตอบพร้อมกระตุกยิ้มมุมปาก สีน้ำมองหน้าฟ็อกซ์อีกครั้งแต่ในใจกลับรู้สึกโล่งขึ้นมาอย่างแปลกๆ ให้ตายสิ...อะไรมันจะแปลกๆบ่อยไปแล้ว!
"...กูแค่อยากช่วย...เพราะกูเป็นคนดีไงล่ะ" สีน้ำเบ้ปากใส่คำตอบของคนตรงหน้าทันที
"เฮอะ! มึงมันหมาจิ้งจอกต่างหาก!" ฟ็อกซ์กระตุกยิ้มกับคำพูดของอีกคนก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาหาสีน้ำใกล้ๆ ทำเอาร่างบางผงะทันที
"แล้วอยากโดนหมาจิ้งจอกตะครุบมั้ยล่ะ?
พลั้ก!
"เชี่ย!" สีน้ำผลักฟ็อกซ์ออกอย่างแรงก่อนจะวิ่งออกไปทันที ฟ็อกซ์ยกยิ้มมองตามแผ่นหลังบางของสีน้ำจนลับสายตา ก่อนจะเผลอรู้สึกตัวได้ว่า...เขายิ้มนานเกินไปหรือเปล่า?...ช่วงค่ำ...สีน้ำได้เอากระดานภาพที่เป็นสิ่งของที่ฟ็อกซ์ยืมพี่คินมาคืนพี่คินที่คอนโด ตากลมมองคอนโดสูงตรงหน้าด้วยความครุ่นคิด เอาวะ...มาถึงขนาดนี้แล้ว ว่าแล้วสีน้ำก็ไปติดต่อที่ประชาสัมพันธ์ก่อนจะได้รับอนุญาตให้ขค้นไปได้เลยเพราะคินแจ้งกับทางคอนโดไว้แล้ว
ติ๊งต่อง
มือบางกดออดและไม่ถึงสามนาทีประตูก็เปิดออก
"อ้าวสีน้ำ" คินทำหน้าแปลกใจทันทีที่เจอสีน้ำแทนที่จะเป็นฟ็อกซ์
"เอ่อ...ฟ็อกซ์ให้เอามาคืนครับ" สีน้ำว่าพร้อมชูกระดานภาพในมือ
"อ่า...งั้นเข้ามาก่อนๆ" คินว่าพร้อมเปิดประตูให้สีน้ำเข้ามา สีน้ำเดินตามเข้าไปพร้อมมองสำรวจห้องอีกคนนิดๆ เฟอร์นิเจอร์ในห้องถูกตกแต่งด้วยสีขาวและน้ำตาลดูสบายตาแตกต่างจากห้องของฟ็อกซ์ที่ดำมืดไปทั้งห้องให้อารมณ์แบบดิบเถื่อนสุดๆ เอ๊ะเดี๋ยวนะ...แล้วเขาจะเปรียบเทียบทำไมวะเนี่ย!
"ทำไมอยู่ๆเป็นคนเอามาคืนพี่ล่ะ" คินถามขึ้นพร้อมยื่นแก้วน้ำให้สีน้ำที่นั่งอยู่ที่โซฟา
"เอ่อ...ฟ็อกซ์ไม่ว่างน่ะครับ เลยใช้ผมมา" สีน้ำอ้างไปเรื่อย ทั้งที่ความจริงแล้วไอ้คนที่เขาบอกว่าไม่ว่างพึ่งขับรถมาส่งเขาเมื่อกี้ ความจริงเขาก็มาเองได้
"ห้องพี่มันทำไมเหรอ เห็นมองบ่อย" คินถามอย่างขำๆ
"สวยดีครับ ผมว่าดูสบายตา โทนสีสวยมาก" สีน้ำว่าตามที่ใจคิด คินยิ้มรับก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเขาควรจะคุยอะไรบางอย่างกับสีน้ำทำให้ใบหน้าหล่อเครียดขึ้นมา
"สีน้ำ..." สีน้ำมองหน้าคินทันทีที่เสียงทุ้มเรียกชื่อของเขา
"...คือ...พี่มีเรื่องอยากจะบอกเรา" สีน้ำชะงักไปทันทีกับสีหน้าที่จริงจังของร่างสูง
"เรื่องอะไรเหรอครับ" สีน้ำคาดเดาในใจทันที
"เรื่องของพี่กับ..." คินทำหน้าครุ่นคิดอีกครั้ง แม้ว่าอีกคนจะบอกให้เขาอย่าพูดเรื่องนี้แต่เขาไม่สามารถทำได้ เขาอยากให้ทุกคนได้รู้ว่าเขากับหมอกเป็นอะไรกันโดยเริ่มจากสีน้ำ...เพื่อนสนิทของหมอก
"กับหมอกน่ะเหรอครับ?" คินเบิกตากว้างด้วยความตกใจทันทีกับคำพูดของสีน้ำ
"สีน้ำรู้?"
"ครับ...ผมรู้ แม้ว่าหมอกจะไม่อยากให้ผมรู้" สีน้ำว่าออกมาพร้อมกับมือบางที่กำแก้วน้ำในมือแน่น คาดเดาไม่ผิดจริงๆว่าพี่คินจะพูดเรื่องอะไร
"หมอกไม่อยากให้สีน้ำเสียใจ เพราะสีน้ำ..."
"เพราะผมชอบพี่ใช่หรือเปล่าครับ?" คินเบิกตากว้างอีกครั้ง
"เฮ้อ! ได้พูดตรงๆแบบนี้มันก็ดีเหมือนกันนะครับ ผมคิดว่าผมชอบพี่คินนะแต่...ผมไม่เคยคิดถึงที่ว่าจะได้คบอะไรกับพี่คินอะไรทำนองนี้เลย" สีน้ำระบายออกมาตามที่ใจคิด เขาตั้งใจแล้วว่าจะจบเรื่องนี้ ซึ่งก็พอดีกับพี่คินที่พูดเรื่องนี้ขึ้นมา ใช่ว่าที่ทำมาทั้งหมดเขาจะมีความสุข มันทั้งอึดอัด ทั้งสับสนวุ่นวายไปหมด
"หึๆ งั้นเหรอ? สรุปชอบพี่จริงๆใช่มั้ยเนี่ย" คินขำๆอีกคนเล็กน้อยกับคำพูด
"ก็...ก็ชอบนะ" สีน้ำว่าพร้อมมองหน้าคิน
"ลองกลับไปคิดดูดีๆว่าชอบพี่หรือแค่ชื่นชม แม้ว่าความหมายมันจะใกล้เคียงกันแต่เรื่องของความรู้สึกมันห่างกันเยอะเลยนะ" สีน้ำทำท่าครุ่นคิดกับคำพูดของคินความหมายใกล้เคียงกันแต่ความรู้สึกต่างกันงั้นเหรอ?
ครืดๆ
ไม่ทันที่ทั้งคู่จะได้คุยอะไรกันต่อโทรศัพท์ของคินก็ดังขึ้น
"ว่าไงนะหมอก เดี๋ยวพี่จะไปหาเดี๋ยวนี้" คินวางสายด้วยความร้อนใจก่อนจะหันมาหาสีน้ำ
"นี่เป็นชีทเรียนพี่ฝากให้ฟ็อกซ์มันหน่อยนะ พี่มีธุระด่วนจริงๆ" สีน้ำไม่ทันได้ทักท้วงอะไรคินก็รีบออกไปทันที ซึ่งเขาก็พอจะได้ยินว่าเกิดเรื่องบางอย่างขึ้นกับหมอกสีน้ำถือชีทที่พี่คินฝากให้ฟ็อกซ์ก่อนจะออกจากห้องของอีกคนด้วยสติที่เลื่อนลอยนิดๆเขายังคงฝังใจกับคำพูดของพี่คิน ความรู้สึกงั้นเหรอ? ยังไงกันนะ...สีน้ำมาคอนโดของฟ็อกซ์เพื่อแวะเอาของมาให้และดีที่ว่าอีกคนเอาคีย์การ์ดไว้ให้เขาเพราะรู้อยู่แล้วว่าพี่คินจะฝากของมาให้ สีย้ำค่อยๆแตะคีย์การ์ดก่อนที่ประตูจะเปิดออก...
"อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...ซี๊ดดด...ฟ็อกซ์...อ๊ะ...อ๊า..." สีน้ำเบิกตากว้างทันทีกับภาพที่เห็น ร่างสองร่างที่กำลังขยับสอดรับกันบนโซฟาอย่างร้อนแรง เสียงครวญครางดังระงม
ตุบ!
มือบางทิ้งถุงชีทในมือลงทันทีทำให้ทั้งฟ็อกซ์และร่างบางบนตัวหันมามองทันที
"เอ่อ...กูไปก่อนนะ" ว่าแล้วสีน้ำก็รีบวิ่งออกไปทันที ร่างบางวิ่งมาจนถึงป้ายรถเมล์อย่างรวดเร็ว ในสมองขาวโพลนไปหมด อวัยวะในหน้าอกด้านซ้ายหน่วงจนรู้สึกเจ็บไปหมด เจ็บจนบรรยายไม่ถูก มันก็ปกตินี่ที่หมอนั่นจะมีอะไรกับใคร ก็ปกติแล้วนี่
แหมะ
สีน้ำมองหลังมือที่มีน้ำใสๆหยดลงมากระทบ จากหนึ่งหยดเป็นสองหยด สามหยดตามลำดับ ความรู้สึกในอกยังคงเจ็บไม่หายเจ็บจนต้องหลั่งน้ำตาออกมาซึ่งไม่รู้ว่า...เขาร้องไห้ทำไมกันนะ
ง่ะ สีน้ำเป็นอะไร ร้องไห้ทำไมลูกกกกกกก >___< อยู่ในช่วงจุดเปลี่ยนของเรื่องนะคะความจริงอยากให้สีน้ำร้ายกว่านี้แต่ไม่เอาดีกว่า ไม่อยากให้นางโดนเกลียด 5555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
