(ต่อ)
เช้าวันต่อมายามกานต์รักตื่นที่นอนข้างตัวก็เย็นชืดบ่งบอกว่าคนที่นอนเคียงกันลุกออกไปได้สักพักใหญ่ ดวงตาโตกวาดมองไปทั่วก่อนจะพบเพียงโน้ตที่แปะเอาไว้ข้างเตียง
‘ฉันไปทำงานแล้วนะ เจอกันตอนเย็น
P.’ เมื่ออ่านประโยคสั้นๆแต่ได้ใจความนั้นเรียบร้อยกานต์รักก็วางมันเอาไว้ที่เดิมก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่อจัดการตัวเอง กระทั่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จจึงเดินลงด้านล่างมุ่งสู่ห้องครัวดั่งเช่นทุกวัน
“คุณแพททานกาแฟกับขนมปังปิ้งก่อนออกไปค่ะ”
ทันทีที่เดินเข้ามาภายในห้องครัวกว้างป้าน้อยก็เอ่ยรายงานโดยที่กานต์รักยังไม่ทันจะได้เอ่ยปากถาม
“เหมือนเคยเหรอครับ”
“แต่วันนี้เป็นขนมปังทาแยมค่ะ”
คนฟังเบิกตาขึ้นนิดๆเมื่อนานๆทีแพทริกจะเลือกกินขนมปังทาแยมเพราะเจ้าตัวเคยบอกว่าไม่ชอบความหวานเลี่ยนของมัน
“แปลกจังเลยครับ”
“ป้าก็ว่าอย่างนั้น แถมยังดูอิดโรยไม่น้อยเลยค่ะ”
“เห็นว่าอีกหน่อยทุกอย่างก็ลงตัวแล้วล่ะครับ...ว่าแต่วันนี้ทำเมนูอะไรหรือครับ”
ใบหน้าหวานแย้มยิ้มเอ่ยถามไปอีกเรื่องแม้ว่าในใจจะนึกเป็นห่วงคนรักอยู่ไม่น้อย ป้าน้อยเอ่ยตอบคำถามนั้นก่อนจะเริ่มลงมือทำอาหารเพื่อไม่ให้คนร่างเล็กต้องคิดมากจมอยู่กับความเป็นห่วง
อาหารที่ทำจะถูกนำไปให้แพทริกส่วนหนึ่งโดยที่กานต์รักเป็นคนเตรียมให้ก่อนที่ตัวเองจะตรงไปยังร้าน เช้าวันนี้รถติดเช่นเคยและกานต์รักไม่เคยนึกหงุดหงิดกับมันเพราะไม่ว่าอย่างไรเราก็ต้องรอไม่อาจทำอะไรได้ดีไปกว่านี้
ดวงตาโตเหม่อมองออกไปไกล มองรถคันข้างๆ มองผู้คน มองท้องฟ้าไปเรื่อยเปื่อย ยิ้มรับกับความเร่งรีบที่ติดขนัดในยามเช้าด้วยจิตใจแจ่มใส
“วันนี้คุณรักจะออกไปคุยงานใช่ไหมครับ”
“อ้อ วันนี้ไม่แล้วครับ เลื่อนไปเป็นพรุ่งนี้แทน”
เอ่ยตอบคนดูแลก่อนจะหันไปมองทางด้านข้างเช่นเดิม เห็นเด็กเล็กๆที่อยู่บนอ้อมแขนของผู้เป็นแม่ซึ่งนั่งซ้อนท้ายอยู่บนมอเตอร์ไซด์แล้วก็นึกเอ็นดูในความน่ารัก มองคนที่กำลังเดินข้ามถนนอย่างเร่งรีบ...
ปึก ปึก ปึก
“Shit! คุณรักก้มตัวลงใต้เบาะครับ!”
เสียงอะไรบางอย่างพุ่งกระแทกเข้ามาดังขึ้นจากทางกระจก กานต์รักรีบทำตามคำสั่งนั้นก่อนรถที่ติดไฟแดงอยู่จะฝ่าออกไปด้วยความรวดเร็ว ดีที่วันนี้เลือกนั่งตรงกลางเบาะหลังไม่ใช่ชิดริมฝั่งใดฝั่งหนึ่งจึงไม่ได้อยู่ใกล้การจู่โจมนัก ร่างเล็กทรุดตัวคู้กับช่องว่างระหว่างเบาะหน้าและเบาะหลัง รับรู้ได้ว่ารถขับเคลื่อนด้วยความเร็วสูงพร้อมทั้งเสียงแตรที่บีบใส่คันอื่นไปทั่วถนน
“คุณรักขยับชิดประตูฝั่งซ้ายครับ!”
เมื่อคนดูแลตะโกนขึ้นกานต์รักก็รีบทำตามในทันที ใจดวงน้อยเต้นรัวมือไม้เย็นเฉียบ การจู่โจมยังคงไม่ลดละสังเกตได้จากเสียงที่กระทบกับกระจกและส่วนอื่นๆของรถ
“พวกนั้นตอบกลับมาหรือยัง”
“ตอบกลับมาแล้ว ใกล้เข้าถึงเราเต็มที”
มือเล็กบีบเข้าหากันแน่นขณะที่หูยังได้ยินเสียงจากคนดูแลทั้งสอง ในวินาทีที่แสนหวาดหวั่นกานต์รักหวนคิดไปถึงใบหน้าของครอบครัวและคนรักก่อนริมฝีปากจะถูกขบกัดจนเลือดซิบ
กระจกทางฝั่งซ้ายเริ่มร้าวเป็นรอย แม้มันจะกันกระสุนแค่ไหนหากแต่ถ้าโดนกระหน่ำยิงนานๆเข้าแน่นอนว่ามันไม่อาจจะต้านไหว...TBC.
เราจะไม่พูดอะไรมาก>///< มี'อะไร'บ้างจะได้ไม่น่าเบื่อ ไม่หวานเลี่ยนเนอะ 
เอาใจช่วยกานต์รักหน่อยเร๊ววว 
พูดคุยกัน :
https://www.facebook.com/Writer-Ex-SoulL-713126712164342/ Follow me :
https://twitter.com/exsoull_ หรือจะติดแฮ็ชแท็ก
#ผู้เป็นที่รัก เป็นกำลังใจให้กันก็ได้นะคะะะะะ
หัวข้อ: ❀✽ผู้เป็นที่รัก✽❀ :: รายละเอียดการจองหนังสือรอบสต็อก 26/11/2560 p.33 (อ่าน 468779 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก